Ik hou zoveel van mijn vriend maar we hebben zoveel ruzie..dat ik (en hij ook) er gewoon helemaal gek van wordt..
Veel dingen komen door mij doordat ik zelf nogal het een en ander heb opgelopen uit een slechte relatie, waardoor ik niet meer goed handel met mijn huidige vriend. Ik kan snel kwaad worden, en dan ook echt agressief dat ik neigingen heb om te slaan en met dingen te gaan gooien. Van binnen kook ik en wordt ik helemaal gek. Dit punt bereik ik vrij snel, en kan zijn omdat hij weer wat slechts meld (hij kan zich bijv nooit aan afspraken houden, hij komt altijd te laat en onze planningen zijn nog nooit werkelijkheid geworden) waar ik dan weer pisnijdig om wordt, of doordat hij boos wordt. Als hij boos wordt wordt ik het ook.
ik kan me alleen niet beheersen en op momenten van ruzies vind ik dat ik gelijk heb en wordt ik gewoon helemaal gek van hem.
Maar als we geen ruzie hebben,is het perfect tussen ons en zijn we een topstel..
Ik kan het niet geweldig verwoorden ofzo nu ik het weer overlees, dus waarschijnlijk krijgen jullie een heel verkeerd beeld hiervan, maar mijn vraag is..wat is wijsheid? Je hart volgen, en dus bij diegene blijven, of je verstand gebruiken, en er misschien beter een punt achter zetten?
Ik loop al bij een therapeut voor mijn eigen gedrag, maar ook om te leren hoe ik met bepaalde dingen van hem om te gaan die me dwars zitten.
Alleen ik heb hem ook al gezegt, dat dit niet iets is waarvan hij moet verwachten dat het binnen een paar weken over is. Maar ik krijg het gevoel alsof hij alleen maar minder begrip toont en het me alleen maar moeilijker aan het maken is..Niet álles ligt aan mij, hij heeft ook zat dingen waar hij niet mee in zijn recht staat en fout in zit.
Ik hoop op serieuze reacties, en hoop ook dat de mods hun oogjes even open houden, want ik heb écht geen zin in al die irritante kinderachtige reacties..
Mischien is het een idee om een tijdje uit elkaar te gaan, en daarna weer is te kijken of het wel gaat..
Neem hem ook is mee naar je therapeut, mischien kan hij dan beter begrijpen wat jij voelt.. en waarom jij je mischien vervelend/aggresief gedraagd.
). Ik denk dat je door naar een therapeut gaat al laat zien dat je in ieder geval je best wilt doen. Vraag hem anders eens mee te gaan, dan kunnen jullie het samen bespreken op "neutraal" terrein.Een advies geven in de zin van blijven of gaan is moeilijk, jij bent de enige die dat kan beslissen hoe moeilijk die keuze ook is. Weeg voor jezelf af of "houden van" voldoende is om bij elkaar te blijven, dat er dus voldoende andere positieve punten zijn en dat je het echt leuk hebt met hem (dat hij een toegevoegde waarde heeft op je leven).
Hoe dan ook, heel veel succes!
@ Re:Probleem is, dat hij en ik 120 km van elkaar afwonen en vaak alleen de weekenden samen zijn, in zijn stad of in de mijne, en dus niet zomaar even naar buiten kunnen lopen om af te koelen ofzo..
Kan wel, maar je kan niet echt ''weg'' zegmaar.
quote:mja het is ook niet echt weg weg dat je moet maar gewoon afspreken met elkaar dat je een cool down doet waarin je gewoon even zelfreflecteert...Op donderdag 15 januari 2009 18:25 schreef Chickiewickie het volgende:
@marijkezwolle: Ja en dat heb ik hem dus bijv vandaag in de big fight ook gezegt, dan komt hij aan met dat hij dit gedrag niet van me pikt en dat hij dat laatst ook al duidelijk had gemaakt..en dat ik maar eens moet veranderen. En dan zeg ik ook tegen hem, dat hij misschien aan mijn gedrag nog niet merkt dat ik verander, maar dat ik wel me best doe en niet voor de lol naar therapie ga, maar voor hem en mij. Maar daar krijg je dan vervolgens weer geen reactie op omdat hij ook boos is natuurlijk op zo'n moment..
@ Re:Probleem is, dat hij en ik 120 km van elkaar afwonen en vaak alleen de weekenden samen zijn, in zijn stad of in de mijne, en dus niet zomaar even naar buiten kunnen lopen om af te koelen ofzo..
Kan wel, maar je kan niet echt ''weg'' zegmaar.
en leer eens wat van de afgelopen ruzies...
quote:Denk nog eens een keer extra voordat je weer gelijk wilt krijgen bijvoorbeeld. Wees redelijk. Iedereen maakt ruzies, ook al is het behoorlijke tijdsverspilling.Op donderdag 15 januari 2009 18:29 schreef Chickiewickie het volgende:
the_omas, kan je dat wat duidelijker uitleggen??
quote:onzin. ruzie, daar kies je voor. je kunt er ook voor kiezen geen ruzie te maken, maar dat doe je dus kennelijk niet. ruzie is echt zeau achterhaald. Ja, als het over sokken niet in de wasmand gaat, dan kun je er een keer een kutopmerking over maken ofzo, maar verder maak je toch geen ruzie? Belangrijke dingen praat je gewoon uit. Als je durft, natuurlijk. Anders wordt 't toch irritatie en ruzie...Op donderdag 15 januari 2009 18:42 schreef tho_Omas het volgende:
[..]
Denk nog eens een keer extra voordat je weer gelijk wilt krijgen bijvoorbeeld. Wees redelijk. Iedereen maakt ruzies, ook al is het behoorlijke tijdsverspilling.
Zo niet: waarom reageer je anders tov je vriend.
Want als je het zo uitlegt, klinkt het alsof het vooral door jou karakter komt.
quote:Niet als je in therapie bent. Dan ligt het wellicht wat genuanceerder. Verder heb ik wel het idee dat vriend des TS' haar irritant vindt.Op donderdag 15 januari 2009 18:45 schreef SingleCoil het volgende:
[..]
onzin. ruzie, daar kies je voor. je kunt er ook voor kiezen geen ruzie te maken, maar dat doe je dus kennelijk niet. ruzie is echt zeau achterhaald. Ja, als het over sokken niet in de wasmand gaat, dan kun je er een keer een kutopmerking over maken ofzo, maar verder maak je toch geen ruzie? Belangrijke dingen praat je gewoon uit. Als je durft, natuurlijk. Anders wordt 't toch irritatie en ruzie...
quote:Hebben jullie wel meerdere kamers oid tot jullie beschikking als jullie samen zijn? Dan zou je kunnen zeggen dat jullie even je ruimte nemen (ieders een kamer) en dat wanneer je tot je zinnen gekomen bent dat je hem dan opzoekt. Of neem een "ankertje", iets wat je vast kunt pakken als je boos wordt maar dat je daarmee je woede kunt kanaliseren (je wilt het immers niet, en dat dat dan je geheugensteuntje wordt zeg maar).Op donderdag 15 januari 2009 18:25 schreef Chickiewickie het volgende:
@marijkezwolle: Ja en dat heb ik hem dus bijv vandaag in de big fight ook gezegt, dan komt hij aan met dat hij dit gedrag niet van me pikt en dat hij dat laatst ook al duidelijk had gemaakt..en dat ik maar eens moet veranderen. En dan zeg ik ook tegen hem, dat hij misschien aan mijn gedrag nog niet merkt dat ik verander, maar dat ik wel me best doe en niet voor de lol naar therapie ga, maar voor hem en mij. Maar daar krijg je dan vervolgens weer geen reactie op omdat hij ook boos is natuurlijk op zo'n moment..
@ Re:Probleem is, dat hij en ik 120 km van elkaar afwonen en vaak alleen de weekenden samen zijn, in zijn stad of in de mijne, en dus niet zomaar even naar buiten kunnen lopen om af te koelen ofzo..
Kan wel, maar je kan niet echt ''weg'' zegmaar.
Kunnen jullie trouwens wel over dit soort dingen achteraf praten? En snappen jullie elkaar dan ook?
Dit is natuurlijk lang niet altijd het geval. Er gebeuren ook genoeg dingen waarvan ik wél in mijn recht sta bijv. door er wat van te zeggen of door geirriteerd te raken.
@ katerwater: eigenlijk alleen met hem..snap ook niet waarom :S want als ik het objectief bekijk is hij volgens mij juist een heel relaxed persoon om mee samen te zijn..die zich niet snel opwindt over allerlei dingen (zoals ik)
@marijkezwolle: nee we hebben niet meerdere kamers tot onze beschikking. Ja, gedeelde huiskamers met andere ''huisgenoten'' , maar om daar nou tussen te gaan zitten als er stoom uit je oren komt
Heb het wel eens gedaan hoor, weggelopen. Alleen of dat nou zo goed werkt..kweenie..
We kunnen er achteraf wel over praten, alleen of we elkaar werkelijk snappen.. Ik hem wel hoor, ná de grote explosie zie ik ook vaak pas in (als ik rustiger geworden ben) dat ik te ver gegaan ben, probleem bij mij is dus ook niet alleen dat ik explodeer, maar er allerlei rottigheid ga uitgooien. Hem voor alles en nog wat uitschelden. Zeggen dat hij de tering kan krijgen en kan oprotten. Dat soort dingen. Dat is dus grotendeels ook me probleem, niet het feit dat ik van veel dingen een probleem maak, maar dat ik me TOTAAL niet kan beheersen..
quote:Het klinkt alsof jij verwachtingen hebt die niet reeel zijn. Hij is gewoon minder gemotiveerd om 'jullie' (jouw...)doelen te bereiken. Je kunt hem daarop aanspreken, maar kwaad worden helpt niet. Werkt meestal alleen maar averechts.Op donderdag 15 januari 2009 18:05 schreef Chickiewickie het volgende:
...en kan zijn omdat hij weer wat slechts meld (hij kan zich bijv nooit aan afspraken houden, hij komt altijd te laat en onze planningen zijn nog nooit werkelijkheid geworden) waar ik dan weer pisnijdig om wordt, of doordat hij boos wordt. Als hij boos wordt wordt ik het ook.
[..]
Zijn het ideeen / initiatieven waar jij vooral mee komt of komt het juist meer van zijn kant. Dat is meestal al een indicatie. Als hij bv best tevreden is met de status quo en jij wilt van alles, dan kan je daar best eens ruzie over krijgen.... en dat verandert niet ook.
quote:Nou ten eerste, ik noem hier maar een paar kleine voorbeeldjes die me even net te binnen schoten. Maar jij zegt dat het klinkt alsof ik verwachtingen heb die niet reeel zijn. Is het niet reeel om te verwachten dat als je een tijd afspreekt, je vriend zich aan die tijd houd, en niet ALTIJD (letterlijk!) te laat is? of dat nou 10 of 30 minuten is? En ik kom met veel ideeen ,, maar hij ook wel. Misschien niet zoveel als ik, maar daar ligt het probleem niet zo. Dit is puur een voorbeeld. En ik vind,als jij een afspraak maakt, je je daar aan moet houden. En oke, er kan af en toe wat tussenkomen, maar ALTIJD? want echt,geloof het of niet, als wij een weekend dingen doen plannen, komt er áltijd (99% van de keren) iets tussen..Maargoed dit is ook iets waarvan ik wel denk dat ik recht heb om dit vervelend te vinden en ook wat van te zeggen..alleen tja..er gebeuren ook zovaak dingen waar ik pissig om wordt wat gewoon nergens op slaat...hoe vervelend ik het zelf ook vind, ik kan het (nog) niet laten..en waarom? no idea..Op donderdag 15 januari 2009 21:06 schreef DumDaDum het volgende:
[..]
Het klinkt alsof jij verwachtingen hebt die niet reeel zijn. Hij is gewoon minder gemotiveerd om 'jullie' (jouw...)doelen te bereiken. Je kunt hem daarop aanspreken, maar kwaad worden helpt niet. Werkt meestal alleen maar averechts.
Zijn het ideeen / initiatieven waar jij vooral mee komt of komt het juist meer van zijn kant. Dat is meestal al een indicatie. Als hij bv best tevreden is met de status quo en jij wilt van alles, dan kan je daar best eens ruzie over krijgen.... en dat verandert niet ook.
quote:Dat is vreemd.Op donderdag 15 januari 2009 20:30 schreef Chickiewickie het volgende:
@ katerwater: eigenlijk alleen met hem..snap ook niet waarom :S want als ik het objectief bekijk is hij volgens mij juist een heel relaxed persoon om mee samen te zijn..die zich niet snel opwindt over allerlei dingen (zoals ik)
Misschien is er, onbewust, dan toch iets dat je niet apprecieert aan je vriend. Misschien maak je jezelf wijs dat je supergelukkig bent met hem.
Want: ik ben erg verliefd, en twee zinnen later, we hebben veel ruzie. Dat klinkt nogal tegenstrijdig, vind je niet?
Misschien meer als je denkt.
Het is haast zo'n gevoel van, niet zonder hem kunnen, maar ook niet met.
Alleen ik beséf dat het grotendeels door mijn eigen gedrag komt..Hij is goed voor me,hij zorgt goed voor me,hij is knap, lief , een luisterend oor als ik dat nodig heb, de sex is goed..hij is echt een heel fijn persoon om mee samen te zijn. Maar op de een of andere manier irriteer ik me gewoon aan héél veel dingen, maar niet op een manier dat ik hem minder leuk ga vinden ofzo.. (Dat heb je namelijk meestal toch, als je je begint te storen aan iemand, ga je diegene minder leuk vinden..en op de een of andere vage manier heb ik dat dus niet bij hem)
En het grote probleem nogmaals, dat ik zo verrekte agressief wordt.
quote:Als hij idd altijd te laat komt is het dus niet reeel te verwachten dat hij zijn afspraken nakomt... Of dat moreel juist is, is een andere vraag.Op donderdag 15 januari 2009 21:29 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Nou ten eerste, ik noem hier maar een paar kleine voorbeeldjes die me even net te binnen schoten. Maar jij zegt dat het klinkt alsof ik verwachtingen heb die niet reeel zijn. Is het niet reeel om te verwachten dat als je een tijd afspreekt, je vriend zich aan die tijd houd, en niet ALTIJD (letterlijk!) te laat is? of dat nou 10 of 30 minuten is?
quote:Hier ligt m.i. juist wel het probleem. Jij wilt gewoon meer cq hele andere dingen dan hij, en hij reageert daarop door te traineren. Hoe langer dit duurt, hoe erger het wordt, en dus escaleert de situatie.En ik kom met veel ideeen ,, maar hij ook wel. Misschien niet zoveel als ik, maar daar ligt het probleem niet zo. Dit is puur een voorbeeld.
quote:Ik denk dat hoe woester jij wordt, des te erger wordt zijn getreuzel. Hij heeft er gewoon geen zin in.... ik denk alleen dat jij degene moet zijn die het uitmaakt, of hij moet binnenkort iemand anders tegenkomen natuurlijk.En ik vind,als jij een afspraak maakt, je je daar aan moet houden. En oke, er kan af en toe wat tussenkomen, maar ALTIJD? want echt,geloof het of niet, als wij een weekend dingen doen plannen, komt er áltijd (99% van de keren) iets tussen..Maargoed dit is ook iets waarvan ik wel denk dat ik recht heb om dit vervelend te vinden en ook wat van te zeggen..alleen tja..er gebeuren ook zovaak dingen waar ik pissig om wordt wat gewoon nergens op slaat...hoe vervelend ik het zelf ook vind, ik kan het (nog) niet laten..en waarom? no idea..
Probeer dus te communiceren voor het te laat is en vraag waarom. Waarom komt hij steeds te laat (en dan niet omdat de brug open stond...), waarom kan hij niet, enz... En probeer er ook achter te komen wat hij écht wil.
Ook over dat dat hij er geen zin in heeft..waar zou hij,volgens jou,geen zin in hebben?
En waarom zou ik degene moeten zijn die het uitmaakt?
En nogmaals lieve schat, dat te laat komen is één voorbeeldje uit 10000000000000en voorbeelden! hoe sneu het ook is.
Op dit moment heb ik 3,5 jaar een relatie met mijn vriend en het gaat hartstikke goed maar we hebben veel ruzie gehad.
Mijn vriend is net als de jouwe super lief, luisterend oor, heel relaxt en noem maar op. Ik daarentegen ben erg snel geirriteerd, snel boos/chagrijnig enz. Hierdoor kregen we vroeger veel ruzie om eigenlijk niks. Wij woonden de eerste twee jaar van onze relatie 1.5 uur treinen van elkaar af. Op dit moment wonen we 10 minuutjes fietsen van elkaar af en dat scheelt. Toen we nog niet zo dicht bij elkaar woonden zagen wij elkaar elk weekend. Maar dat weekend "moet" dan wel leuk zijn want je ziet hem pas volgende week weer. Dit feit op zich bracht voor mij veel spanning met zich mee.
Ik weet niet zo goed waarom we nu minder ruzie hebben dus echt een tip kan ik je niet geven. Wij hebben in ieder geval wel heel veel gepraat over alles wat we niet leuk vinden aan elkaar en werkten echt aan een oplossing. Als het weer wat beter ging, ook praten want het motiveert ontzettend om te horen dat de ander de relatie ook verbetert vindt.
Hoe lang ben jij samen met je vriend en hoe oud zijn jullie?
quote:Noem maar op... waar treuzelt hij?Op donderdag 15 januari 2009 22:10 schreef Chickiewickie het volgende:
Hm, sorry, ligt vast aan mij,maar ik begrijp je reactie niet zo goed.
Ook over dat dat hij er geen zin in heeft..waar zou hij,volgens jou,geen zin in hebben?
quote:Omdat jij zo te lezen de meest dominante rol hebt in jullie relatie.En waarom zou ik degene moeten zijn die het uitmaakt?
quote:Het gaat niet om alle voorbeelden, maar om het -terugkerend- gedrag. Je ergert je toch aan steeds dezelfde symptomen / houding?En nogmaals lieve schat, dat te laat komen is één voorbeeldje uit 10000000000000en voorbeelden! hoe sneu het ook is.
P.s.: SHE, hoe staat het met de foto's??
quote:Als je de boel leest, dan lees je dat ik dat dus al gedaan hebOp donderdag 15 januari 2009 22:15 schreef SHE het volgende:
Ik zou gewoon eens wat hulp zoeken voor je oncontroleerbare woede.
Ik zit in therapie.quote:Sorry, maar wat bedoel jij met treuzelen? In mijn opinie ''treuzelt'' hij niet..Op donderdag 15 januari 2009 22:25 schreef DumDaDum het volgende:
[..]
Noem maar op... waar treuzelt hij?
[..]
Omdat jij zo te lezen de meest dominante rol hebt in jullie relatie.
[..]
Het gaat niet om alle voorbeelden, maar om het -terugkerend- gedrag. Je ergert je toch aan steeds dezelfde symptomen / houding?
P.s.: SHE, hoe staat het met de foto's??
En dat ik de meest dominante rol heb (wat ook een raar beeld schetst..want hij bijt van zich af en pikt mijn gedrag absoluut niet) wil toch niet zeggen dat ik degene ''moet'' zijn die het zou uitmaken? Zowiezo om die reden al niet lijkt mij, maar ook omdat ik het eigenlijk helemaal niet wil uitmaken. Alleen het kan zo niet doorgaan en er moeten dingen veranderd worden. Van mijn kant grotendeels, maar ook wel van zijn kant.
quote:Niet weggaan bij die therapeut, zeker niet als ik die laatste regel lees.Op donderdag 15 januari 2009 18:05 schreef Chickiewickie het volgende:
Wat doe je als je ontzettend veel van iemand houdt, en iemand eigenlijk totaaaaaaal niet kwijt wil,maar het aan de andere kant niet meer zo goed wil omdat er gewoon te veel ruzie is...?
Ik loop al bij een therapeut voor mijn eigen gedrag, maar ook om te leren hoe ik met bepaalde dingen van hem om te gaan die me dwars zitten.
Maar ik krijg het gevoel alsof hij alleen maar minder begrip toont en het me alleen maar moeilijker aan het maken is..Niet álles ligt aan mij, hij heeft ook zat dingen waar hij niet mee in zijn recht staat en fout in zit.
Ik denk dat de enige mogelijkheid die je hebt is te gaan begrijpen hoe jijzelf écht in elkaar zit en waarom je eigenlijk zo vaak zo kwaad wordt. Want je woede gaat 9,5 van de 10 keer natuurlijk niet puur om wat je vriend gedaan heeft.
quote:Dit is dus precies waarom TS wsl een einde aan de relatie zal maken, wanneer ze er niet samen uitkomen, en niet haar vriendjeOp vrijdag 16 januari 2009 00:49 schreef keesjeislief het volgende:
Wat DumDaDum zegt. Het feit dat je steeds weer over dezelfde dingen kwaad wordt, zoals dat te laat komen, is nogal onzinnig en waarschijnlijk slechts een aanleiding voor jou om weer eens te exploderen. Er zijn nu eenmaal mensen die niet zo georganiseerd zijn, jouw vriend is er blijkbaar één van. Daar kun je nog 100 keer boos om worden omdat je vindt dat je "het gelijk aan jouw kant hebt" maar dat is niet relevant als je het over een karaktertrek van een ander hebt. Dat zal niet veranderen, deal with it of ga uit elkaar. Ik heb respect voor je vriend dat hij die scheldpartijen van je tot dusver getolereerd heeft.
Ik denk dat de enige mogelijkheid die je hebt is te gaan begrijpen hoe jijzelf écht in elkaar zit en waarom je eigenlijk zo vaak zo kwaad wordt. Want je woede gaat 9,5 van de 10 keer natuurlijk niet puur om wat je vriend gedaan heeft.
En idd, deal with it. Of ga uit elkaar, en zoek iemand die meer duidelijkheid kan bieden / explicieter is in een relatie. Heel mss dat die iemand ook een persoon is die minder van jou pikt, want ook (/ juist) daar kan je veel van leren. En dan bedoel ik niet iemand die (ook) steeds kwaad wordt, maar iemand die juist rustig en redelijk blijft en analyseert. Op die manier word je op je fouten gewezen wanneer het gebeurt, en niet later, bij een therapeut. Kan je veel van leren
quote:Vraag of ze de dagelijkse dosis wat kunnen verhogen danOp donderdag 15 januari 2009 22:39 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Als je de boel leest, dan lees je dat ik dat dus al gedaan heb
Verder lijk je te praten in termen van 'gelijk hebben' als je het over karakter trekjes hebt, dat gaat ook niet echt werken natuurlijk.
Waarom zoek je niet iemand die bij je past (en blijf je ondertussen in therapie) ipv dat je iemand probeert te vormen tot iemand die bij je past?
Woon je in den Haag dan heb ik een psycholoog voor je (een vrouw in dit geval, praat ook iets makkelijker)
Dat het extra goed gaat als je geen ruzie verbaast me niets, je vergelijkt een foute met een goede situatie. (alles is dan opeens beter), maar het zegt mij eigenlijks niets over de betrouwbaarheid van die goede situatie.
Het is ook erg lastig om de complete situatie uit te leggen in een verhaaltje op internet.
@ Singlecoil: thanks voor je verschrikkelijk nuttige informatie.
@ Dumdadum: je zegt deal with it. Snap je nou niet dat ik niet zo simpel kan handelen? Ik wou dat ik het zo kon. Maar dat is me probleem juist, dat lukt me niet.
@ Kluts: het is niet perfect omdat we dan geen ruzie hebben, maar omdat als we normaal met elkaar omgaan ik me ontzettend gelukkig en fijn voel, ik voel me veilig en prettig bij hem, het is altijd gezellig dan, en we lachen dan veel samen en doen hele leuke dingen.
@ bendk: nee helaas, woon in overijssel..maar misschien moet ik idd wel een psycholoog zoeken in plaats van bij een therapeut blijven lopen..
Ik herken de issue's die je hebt, probeer het eens van je af te schrijven.. Vaak wil dat jezelf helpen in het beter begrijpen van de grote vraag waarom.
Suc6!
), word ik weer gek van mezelf. Ik wil niet zo tegen hem doen. Hierdoor raak ik weer gefrustreerd, waardoor ik alsnog niet lief tegen hem doe. Het is iets van de laatste tijd, en we hebben ook hele fijne dagen. Maar is nu al 3x geweest dat we wel bij elkaar waren, maar dat het gewoon niet fijn was. Vooral door mijn principele gedoe (ik ben heel erg principeel), komt het... maar het ligt niet alleen bij mij.
Ik vind het heel knap van je dat je ervoor naar therapie gaat en ik hoop voor je dat je vriend toch inziet dat jij echt heel erg je best ervoor doet. Veel erover praten met hem... en proberen erop te letten en er wat aan te doen op momenten dat je boos wordt. Lastig, idd.. maar zolang je laat zien dat je je best doet.
wellicht storen zijn "Te laat komen" dingen ed je, omdat die je vriend minder perfect maken, dan die in jouw hoofd is?
Nu hebben we gisteren (na een ruzie over het ruzien) samen eens gezocht naar een oplossing. Ik had namelijk heel erg het idee dat ik er alleen voorstond en hij was er (ook) van overtuigd dat de ruzies door mij komen.
Maargoed, de beslissingen:
-We lossen dit samen op. We maken samen ruzie dus zullen dit ook samen moeten voorkomen/oplossen. Niet tegen elkaar maar met elkaar.
Het belangrijkste is dat ik de positieve psychologie die ik bij mezelf gebruik ook wil toepassen op de relatie. Samen
Ik zal het even uitleggen. Nu bestaat onze relatie uit 80% negatief en maar 20% positief. We blijven maar ruzie maken en over het ruziemaken praten en hoe moet het nou verder en het wordt maar niet minder. We zitten dus enorm 'vast' in die 80% en vergeten de 20% positiviteit. Het idee van de positieve psychologie is dat je je meer richt op wat wél goed gaat, wat wél goed voelt. Kortom: de positiviteit. Daarmee gaan de negatieve dingen niet weg maar als je meer aandacht besteedt aan de 20% en je hier meer op focust wordt dat als het goed is vanzelf groter. Bij mij werkt het dus nou proberen we het met z'n twee.
We staan bijvoorbeeld vaker stil bij waaróm we zo van de ander houden, wat we zo leuk vinden aan elkaar, fijne momenten die we hebben of hebben gehad, dingen die je de ander toewenst. En dat kan in een gesprek of middels een brief, een tekening voor elkaar of een kadootje (al heb ik niet zoveel geld dus ik ben meer van de brieven en de tekeningen
)Belangrijk hieraan is dat het niet net na een ruzie is maar gewoon op een random moment. Zo maak je een sterkere positieve basis (je vergroot immers de 20%)
Verder als er ruzie is:
-We verzanden gauw in het boven de pijnlijke situatie uitstijgen en dan van een afstandje elkaar afkraken. Als er dus een irritatie onstaat blijven we daarbij. Geen 'altijds', 'nooits', karaktereigenschappen, jij dit jij dat, maar blijven bij de situatie en dan samen een oplossing zoeken
-Mocht het uit de hand lopen gebruiken we een stopwoord, het liefst een grappige. Gewoon uit het niks een dier of een plant of een drankje of een gerecht. De conflicten gaan namelijk misschien wel ergens over maar lopen uit op iets wat we allebei niet willen. Met andere woorden: het heeft eigenlijk geen zin om erop verder te gaan en daarom houden we er maar mee op.
Misschien heb je er iets aan!
quote:Het lijkt me dat je alles onder controle wil houden, klopt dat?Het is iets van de laatste tijd, en we hebben ook hele fijne dagen. Maar is nu al 3x geweest dat we wel bij elkaar waren, maar dat het gewoon niet fijn was. Vooral door mijn principele gedoe (ik ben heel erg principeel), komt het... maar het ligt niet alleen bij mij.
quote:positief dat je ervoor wil gaan, ipv meteen maar met de relatie te kappen ( de makkelijke weg)...Op vrijdag 16 januari 2009 10:50 schreef Twinky het volgende:
Trouwens, wat ook nog iets is dat we doen is dat we in therapie de oude koeien gaan slachten. Er is nogal wat voorgevallen een half jaar geleden waarmee we elkaar enorm gekwetst hebben. Het blijft elke keer weer opspelen dus we gaan met een therapeut erbij proberen dat uit te spreken.
echter, als de ruzies nog niet verdwijnen, moet je toch eens bij jezelf afvragen of het bij een ander wellicht niet beter gaat. je hebt dan immers gedaan wat je kon
quote:Nouja weet je, ik weet dat het kán. En dat houdt mij vooralsnog op de been. We zijn al eerder uit elkaar geweest toen het haast ondraaglijk was en toen toch weer besloten samen verder te gaan omdat het kán. We kunnen het ontzettend fijn hebben samen en ik probeer me daar maar zo veel mogelijk op te richten. En tegen elkaar vertellen waarom je voor elkaar kiest is ook erg tofOp vrijdag 16 januari 2009 11:01 schreef Godshand het volgende:
[..]
positief dat je ervoor wil gaan, ipv meteen maar met de relatie te kappen ( de makkelijke weg)...
echter, als de ruzies nog niet verdwijnen, moet je toch eens bij jezelf afvragen of het bij een ander wellicht niet beter gaat. je hebt dan immers gedaan wat je kon
quote:Nee, dat valt eigelijk best wel mee, denk ik.Op vrijdag 16 januari 2009 10:48 schreef bendk het volgende:
[..]
Het lijkt me dat je alles onder controle wil houden, klopt dat?
Ik denk dat ik mezelf vaak niet begrepen voel waardoor ik zo bot reageer.. ik weetniet wat het is, maar ik irriteer mezelf ook mateloos aan mezelf de laatste tijd dat ik me zo gedraag. En ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen. Heb dagen dat het goed gaat en ik en me vriend superlief voor elkaar zijn.. maar ook dagen dat ik echt om de kleinste dingen stennis ga schoppen.
quote:Of beter helemaal niet met iemand samen zijn, dat lijkt me nog veel beter. Dat je jezelf zo perfect vind dat je om de kleine dingen van een ander al geheel uit je slof schiet is toch een teken dat het niet helemaal 100% met je is. En dat bewijst ook het feit dat van de 3 mensen zich herkennen hierin, ook 2 van de 3 onder behandeling zijn.Op vrijdag 16 januari 2009 11:01 schreef Godshand het volgende:
[..]
positief dat je ervoor wil gaan, ipv meteen maar met de relatie te kappen ( de makkelijke weg)...
echter, als de ruzies nog niet verdwijnen, moet je toch eens bij jezelf afvragen of het bij een ander wellicht niet beter gaat. je hebt dan immers gedaan wat je kon
Eerst aan jezelf werken en dan maar eens kijken of je samen met iemand kan leven.
Als je echt voor iemand wilt gaan, zal je zijn of haar zwakke punten ook mee moeten nemen en accepteren. Kan je dat niet, ook al hou je enorm van iemand dan kan je je wel afvragen of een relatie wel iets voor je is. Beter een Remi dan dat je een ander door een hel laat gaan.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 16-01-2009 15:12:23 ]
En we maken samen ruzie, we hebben allebei onze 'zwakke punten' en het ligt niet alleen bij mij.
hoe kort door de bocht kun je gaan
quote:Tuurlijk ben je heel normaal, je zit in een voltijd behandeling voor de lol.Op vrijdag 16 januari 2009 15:33 schreef Twinky het volgende:
Ik ben niet gek, ik ben heel normaal. Ik heb alleen andere manieren ontwikkeld om met emoties om te gaan en die manieren ben ik nu aan het bijschaven. Tevens kiest ook hij er elke dag weer voor om met mij in een relatie te zijn. Hij heeft het dus wel degelijk naar zijn zin met mij.
En we maken samen ruzie, we hebben allebei onze 'zwakke punten' en het ligt niet alleen bij mij.
hoe kort door de bocht kun je gaan
En natuurlijk kan hij het naar zijn zin hebben als het 80% van de tijd kut en klote is.
Tot zover wat jij letterlijk opschijft.
Mijn reactie daarop is: Werk eerst aan je eigen acceptatie niveau en leer beseffen dat niemand perfect is. Leer genoegen te nemen met iemand zijn gebreken. Wat dat betreft ben je misschien wel heel normaal, want er zijn bar weinig vrouwen die een partner accepteren zoals hij echt is zonder hem te willen veranderen.
quote:nee, ben ik het niet mee eens. Het is wel zo dat er een gedeelte bij jezelf ligt maar zeker niet alles. De ander kan ook agressief of onredelijk zijn, het hoeft niet altijd verkeerd geinterpreteerd worden.
In de psychologie is het nog steeds zo dat een prikkel die je zelf krijgt door of van een ander dit niet zoveel te maken heeft met die ander maar hoofdzakelijk bij jezelf.
quote:Waar 2 ruzie hebben, hebben 2 schuld is niet van alles van toepassing. Als jij als persoon heel onredelijk bent en iemand de huid vol scheld omdat hij alleen maar een ruft gelaten heeft en daardoor hem 5 dagen niet aankijkt. Dan word het toch eens tijd hand in eigen boezem te steken.Op vrijdag 16 januari 2009 16:38 schreef Twinky het volgende:
[..]
nee, ben ik het niet mee eens. Het is wel zo dat er een gedeelte bij jezelf ligt maar zeker niet alles. De ander kan ook agressief of onredelijk zijn, het hoeft niet altijd verkeerd geinterpreteerd worden.
Kortom reageer je wel proportioneel op een 'irritatie' die een ander misschien nooit gezien had of geaccepteerd.
quote:Ja klopt, dat laatste. Ik gebruik graag een spijkerbroekverhaal als voorbeeld:
[..]
Waar 2 ruzie hebben, hebben 2 schuld is niet van alles van toepassing. Als jij als persoon heel onredelijk bent en iemand de huid vol scheld omdat hij alleen maar een ruft gelaten heeft en daardoor hem 5 dagen niet aankijkt. Dan word het toch eens tijd hand in eigen boezem te steken.
Kortom reageer je wel proportioneel op een 'irritatie' die een ander misschien nooit gezien had of geaccepteerd.
Als ik jouw spijkerbroek lelijk vind kan ik dat tegen jou zeggen. Het kan zijn dat je spijkerbroek daadwerkelijk afschuwelijk is maar het kan ook zijn dat ik een hekel hebt aan spijkerbroeken en ze absoluut niet kan uitstaan. Dan wordt het dus jouw taak om uit te zoeken wat het geval is, of jij ook vind dat de spijkerbroek lelijk is.
Maar ik ben wel van mening dat waar twee ruzie hebben, twee schuld hebben. Een conflict is heel normaal, conflicten horen erbij. Maar het uit de hand laten lopen doen er twee, hoe hard je achter je eigen standpunt staat en hoe gelijk je ook hebt.
quote:ik herhaal het nog maar eens...daar is dus gewoon medicatie voor. Die remt de sterkste emoties af zodat je zelf kunt leren de boel onder controle te krijgen zonder dat je steeds naar het servies moet grijpen, en die je in staat stelt je relatie ook nog eens heel te houden tijdens dat proces.Op vrijdag 16 januari 2009 15:09 schreef SMutzskii het volgende:
[..]
Nee, dat valt eigelijk best wel mee, denk ik.
Ik denk dat ik mezelf vaak niet begrepen voel waardoor ik zo bot reageer.. ik weetniet wat het is, maar ik irriteer mezelf ook mateloos aan mezelf de laatste tijd dat ik me zo gedraag. En ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen. Heb dagen dat het goed gaat en ik en me vriend superlief voor elkaar zijn.. maar ook dagen dat ik echt om de kleinste dingen stennis ga schoppen.
quote:Ik word niet aggressief, ik verhef mijn stem... en dat ervaar ik als vervelend. Medicatie hoef ik daarvoor niet te gebruiken hoor. Zolang ik het zelf herken en mezelf daarin wil verbeteren, en mijn omgeving me daarbij wil helpen... denk ik dat het in mijn geval op te lossen moet zijn. Mocht dat over een tijd niet blijken, dan kan ik eventueel overwegen om hulp te zoeken evt... maar op dit moment loopt het niet uit de hand ofzo.Op vrijdag 16 januari 2009 17:09 schreef SingleCoil het volgende:
[..]
ik herhaal het nog maar eens...daar is dus gewoon medicatie voor. Die remt de sterkste emoties af zodat je zelf kunt leren de boel onder controle te krijgen zonder dat je steeds naar het servies moet grijpen, en die je in staat stelt je relatie ook nog eens heel te houden tijdens dat proces.
quote:Ik schrijf uiteraard ook 'niet alles', maar het is jouw prikkel die loskomt en gaat reageren. Je kunt er ook voor kiezen om dan 'de boel' onder controle te houden en/of te gaan sturen, rationeel dus. Je kunt kiezen als je dat wilt.Op vrijdag 16 januari 2009 16:38 schreef Twinky het volgende:
[..]
nee, ben ik het niet mee eens. Het is wel zo dat er een gedeelte bij jezelf ligt maar zeker niet alles. De ander kan ook agressief of onredelijk zijn, het hoeft niet altijd verkeerd geinterpreteerd worden.
Wat betreft die woede, kan het zijn dat het komt, juíst omdat je zo veel van hem houdt? Dat je hem maar een weekend in de week ziet en iets dan niet loopt zoals het zou moeten dat je daarom uitbarst.
Ik kan me erin vinden, ik weet alleen niet precies hoe ik het moet verwoorden.
Ten tweede, leer relativeren: is het nou echt zo erg als je vriend een kwartier later komt? Als je afspreekt om wat te gaan eten, verga je dan van de honger als je een kwartier later eet bijvoorbeeld? En als jij weet dat hij vaak te laat komt, spreek dan gewoon geen exacte tijd af maar 'tussen 7 en 8' bijvoorbeeld.
Dat geldt ook voor zijn andere zwakke punten. En als je een meningsverschil hebt, probeer het dan eens op te lossen door niet tegen je vriend in te gaan, maar gewoon te zeggen dat je van hem houdt en het het niet waard vindt om over zoiets ruzie te maken (moet je het wel menen natuurlijk - het gaat erom dat je je op dat moment moet realiseren dat je hem en je relatie belangrijker vindt dan het conflict). Waarschijnlijk krijg je dan van hem ook meteen een heel andere houding en dan is het niet meer hard tegen hard.
Heel veel reacties, fijn ook dat er toch een aantal reacties tussenzitten van mensen die me begrijpen en die serieuze tips geven! Fijn:)
Vrijdag naar hem toe gegaan want hadden donderdag alweer ruzie gehad en daar even over gepraat. Hem ook gezegt dat hij niet van me moet verwachten dat ik dit gedrag binnen een paar enkele weken kan veranderen en dat ik zijn hulp hierbij nodig heb, een stukje begrip ook, ook al is dat lastig, het is nodig om hier samen uit te komen. Heb hem toen ook verteld dat als er een situatie voorkomt waarin ik geirriteerd raak bijv, ik dit op een normale manier zal proberen op te lossen in plaats van hem weer compleet de pan uit te flippen, en wat het ook is, hoe onzinnig ook, ik dit wél zeg, maar op een normale manier. En dat ik ook hoopte dat hij dan hier op een normale manier op zou reageren.
Echter,gebeurde diezelfde avond weer iets waardoor er ruzie kwam.
1e avond van de week weer samen, 1e avond in zijn nieuwe kamer. DIe middag alles ingericht, 's avonds lekker chillen voor de tv en beetje gamen samen. Ik had vanaf die middag al hele erge koppijn, en het was op een gegeven moment half1, toen hij besloot dat hij nog even naar een club wou,want daar waren ze vrienden als ''verjaardagsfeestje'' van een van zijn vrienden, en daar wou hij nog even heen. (Hij was echter al naar zijn verjaardagsfeest eerder gegaan,een week hiervoor) Ik had daar totaaal geen zin in, ook om de koppijn, ook omdat ik al een beetje duf was slaperig was, en het was inmiddels kwart voor 1 's nachts. Ik zei al ga dan alleen, maar dat wou hij niet omdat hij wist dat ik dan wel weer geirriteerd zou raken (heeft hij ook gelijk in..). Dus uiteindelijk besloot ik maar om met tegenzin mee te gaan, voor hem. Helemaal chagarijnig natuurlijk maar goed, meegegaan.
Vervolgens in die club aangekomen, niemand kon zn kont keren door de drukte, de muziek stond kei en keihard wat heerlijk was voor mijn hoofdpijn, en ik had het meteen alweer gehad. Ik werd er helemaal gek gewoon. Hij merkte dat, ik schelden op wat voor pleuris tent het wel niet was, en uiteindelijk wou hij weg. Na een half uur alweer weggegaan. Hij boos omdat ik me zo gedroeg waar zn vrienden bij waren, oke ik snap best dat het vervelend is als zn vrienden zien dat zn vriendin er zo de balen in heeft, maar ik trok het daar gewoon echt niet.
Zulke dingen. Daar krijgen wij knallende ruzie over. Gister ook weer wat voorgevallen maar goed, laat ik dat maar voor me houden want anders gaat hier zometeen een half boek staan..
@maeghan: ja hij gaat binnenkort ook even met me mee naar een sessie..hopen dat we er dan wat meer uit gaan komen..
nee, het is niet erg als hij een kwartier te laat komt. Is ook zo.Maar het is wel irritant als je na ruime 13 maanden relatie nog geen moment gehad heb dat je vriend een keer op tijd kwam. Maar goed, dit zijn dingen die je misschien wel moet accepteren in een relatie, en dit is ook een voorbeeld wat nou niet bepaald een grote impact heeft op onze relatie. Er zijn andere dingen die grotere rollen spelen, maar goed..het was eventjes een voorbeeld quote:Die vriend van jou heeft echt te veel geduld
quote:Dat dus. Ik had het ook niet gepikt als ik een vriend had die zich zo gedroeg zeg.
[..]
Die vriend van jou heeft echt te veel geduld
Alleen ik weet wel, dat het niet voor de 100% aan mij ligt en mijn vriend, als we hier samen uit willen komen, mij hier wel bij moet helpen.
quote:en waarom dan? dit is die hele basis van de ruzie, mag hij niet in zijn eentje uit?Op woensdag 21 januari 2009 14:15 schreef Chickiewickie het volgende:
... omdat hij wist dat ik dan wel weer geirriteerd zou raken (heeft hij ook gelijk in..)...
Ik schrok gewoon toen ik je verhaal las. Dacht dat je m'n vriendin was!Een beetje hetzelfde verhaal hier alleen wat minder sterk misschien. Wij hebben het een beetje na relatie van 4 jaar. Ik ben dus ook zo'n persoon die nogal relaxt is ingesteld en vaak telaat kom. Verder ben ik wel redelijk consciëntieus trouwens (universitaire studie afgerond in 4 jaar, nu nog een extra studie).Maargoed zij kan dus ook een heel kort lontje hebben. Ik kan daar weer geirriteerd/boos van worden. Jaaaa ik ben weer 5/15 minuten telaat waarom moet je daar nou zo'n probleem van maken. Waarop ik steeds meer m'n stem verhef en het dan dus ruzie wordt die de hele avond kan verpesten om eigenlijk 'niks'.
Maargoed verder zijn we dus gelukkig, altijd gezellig, lachen, super etc. als ik maar optijd kom of niets doe waardoor ze geirriteerd raak
(wat ook heus wel vaak genoeg aan mij ligt) Ik ben tot de conclusie gekomen dat het gewoon karakter tekortkomingen zijn (zowel ik als haar) waar we op den duur vast wel uit gaan komen. Als je zoveel met elkaar omgaat.. Je moet gewoon een soort van afspraak of manier van omgang krijgen. Al vind ik zelf natuurlijk dat ik niet vaak het probleem ben, ik 'begin' namelijk nooit een ruzie. Zei kan wat emotioneel worden.
Typisch man vrouw probleem lijkt me
Gewoon beetje in elkaar proberen in te leven en een redelijke balans zoeken En there's always make up sex..
[ Bericht 1% gewijzigd door illusterpersoon op 21-01-2009 21:59:59 ]
Maar het is niet zo dat hij niet van me mag stappen ofzo, tuurlijk niet. En ik weet dat ik hier misschien ook niet echt een punt van zou moeten maken, oke, het is niet tof om in me uppie op zo'n moment in zijn appartementje te zitten,maja,als hij het persé wil...alleen dat punt moet ik dus nog bereiken, dat ik er zo over kan denken...over dit, maar over meer dingen. Maar dat is moeilijker dan ik gedacht had..
Ik heb hierdoor echt teveel jongens hun leven/jeugd zien verpesten. Altijd bij de vriendin op de bank/steeds minder gaan stappen. Dat wil je niet voor hem en niet voor jezelf.En in die 2 dagen zitten we heus niet 24/7 voor de tv hoor..we gaan er vaak genoeg uit naar zijn vrienden of mijn vrienden of allebei. Alleen deze keer lag anders omdat ik ten eerste er niet op voorbereid was, ten tweede omdat ik vette koppijn had, en ten derde omdat het half 1 's nachts was toen hij ermee aan kwam kakken en we hadden zitten smoken en luieren dus tja..was er gewoon op de koppijn na ook niet voor in de stemming en had er daarom gewoon totaal geen zin in.
zie je ook wel wat je doet? Je eist van hem dat hij bij je thuisblijft. Want als hij alleen gaat word je chagrijnig en als je meegaat verpest je zijn avond. Lijkt me een erg vervelende situatie voor hem.;quote:Jij hebt helemaal gelijk maar natuurlijk ziet ze dat niet, dat is haar probleem juistOp woensdag 21 januari 2009 23:39 schreef Twinky het volgende:
Jee
. Ze denkt dat het een probleem is van hun 2, terwijl het overduidelijk een probleem is van haar. voor de volle 100%.meiden zoals TS zijn echt
Het lijkt me inderdaad lastig voor die vriend om een vriendin te hebben die zo denkt, maar is het andersom ook niet lastig? Ik zou er echt heel erg van balen als ik zo 'moeilijk' zou denken over alles als de TS. Voor haar is dit toch ook geen gemakkelijke situatie?
@TS:
Misschien kan je proberen om je bij sommige dingen neer te leggen? Mijn vriend is ook ALTIJD te laat, minstens een half uur. Maar als we wat afspreken, dan ga ik er gewoon van te voren al vanuit dat hij minstens een half uur later komt. En soms is hij dan maar een kwartiertje te laat en ben ik dus nog niet klaar om de deur uit te gaan. Maar ja, dat vindt hij dan weer geen probleem. Ik kan daar allemaal wel mee leven.
Daarnaast zie ik mijn vriend ook niet vaak. Hij is vrachtwagenchauffeur en hij werkt heeel veel (ma t/m vr van 4 's ochtends tot 7 's avonds, en dat kan nog wel eens uitlopen). Ik werk in de horeca (wo t/m zo van half 6 tot 12 meestal, kan ook uitlopen). Wij kunnen elkaar dus alleen zaterdag en zondag overdag zien en dan maandag en dinsdag avond heel even, voordat hij gaat slapen. Maar ja, het kan niet anders, dus ik leg me daarbij neer. Het komt op mij over alsof jij er heel veel problemen mee hebt dat jullie elkaar alleen in het weekend ziet en je hem dan ook alleen maar voor jezelf wilt hebben. Klopt dat? (is niets mis mee hoor, ik wil mijn vriend ook wel eens voor mezelf alleen hebben. Alleen als dat niet kan, vind ik dat ook geen ramp).
Het is in ieder geval erg zonde om ruzie te maken over zoiets als 'te laat komen', terwijl je er ook geen van te voren vanuit kan gaan dat hij te laat komt, snap je? Zo kan je nog duizenden voorbeelden opnoemen van hoe je dingen anders kan bekijken, ik weet alleen niet waarover jullie nog meer ruzie maken.
O ja, waarom ging je niet gewoon slapen dat weekend dat je bij hem was? Je zei dat je hoofdpijn had, moe was, geen zin had. Als je was gaan slapen hoefde je niet met tegenzin mee en kon hij daar wel een leuke tijd hebben. Ik snap natuurlijk ook wel dat het niet fijn is als hij altijd weg zou gaan, maar een keertje moet je toch wel over het hoofd kunnen zien?
Succes ermee in ieder geval!
@Mooielul: Wat jij zegt heb je me nergens horen zeggen. Maar problemen in een relatie liggen nooit voor volle 100% aan één persoon. En doe toch niet zo irritant en lees toch eens wat beter joh, ik vermeld hier meerdere keren dat ik WEET dat het grootste probleem bij MIJ ligt, MÁÁR dat miijn vriend in bepaaled situaties zelf ook best kan veranderen, veel situaties die ik hier niet eens benoemd heb. En dat ik, als hij met mij verder wil wetend dat ik bepaald gedrag moet veranderen (en hij wil verder met me) dat hij me ook moet helpen bij het proces waarin ik nu zit, namelijk; proberen te veranderen!
@melvddonk: klopt, heb je ook gelijk in...bedankt voor je reactie
quote:Twinky begrijpt het denk ik heel goed. Iig beter dan jijOp donderdag 22 januari 2009 16:08 schreef Chickiewickie het volgende:
@ Twinky: volgens mij is begrijpend lezen nogal moeilijk of niet? Ik eis helemaal niks, ik zei tegen hem dat ik er geen zin in had en dat ik koppijn had, en wat allemaal nog meer (wat ik eerder al hier benoemde waarom ik er geen zin in had) Bovendien, BEN ik met hem meegegaan, en wou ik het proberen om er toch nog wat van te maken. Maar dat ging niet echt omdat ik me dus niet goed voelde en knallende hoofdpijn had en in een club kwam waar weet ik veel hoeveel mensen op elkaar gedrukt stonden met de muziek loei hard aan. Daarom werd ik gek.
[..]
Nogmaals, hij zegt dat ik dingen eis en dat is bullshit. Dus nee, hij (en jij dus ook) lezen niet goed.
quote:Emotionele chantage is ook een vorm van eisen...Op donderdag 22 januari 2009 16:56 schreef Chickiewickie het volgende:
Nou, IK weet hoe de situatie in elkaar steekt en IK ben degene die het verteld, en ik weet het tot in elk mini detail, jullie niet.
Nogmaals, hij zegt dat ik dingen eis en dat is bullshit. Dus nee, hij (en jij dus ook) lezen niet goed.
Zaterdagavond bood je jouw vriend drie mogelijkheden:
- hij ging alleen, in welk geval hij het zou bezuren.
- hij ging samen met jou, waar hij het, in het bijzijn van zijn vrienden, heeft bezuurd.
- hij bleef thuis met jou, waar alles wjb happy zou zijn...
Niet echt een keuze, toch?
quote:mensen die zichzelf met woordspelletjes proberen vrij te pleiten...Op donderdag 22 januari 2009 17:05 schreef DumDaDum het volgende:
[..]
Emotionele chantage is ook een vorm van eisen...
Zaterdagavond bood je jouw vriend drie mogelijkheden:
- hij ging alleen, in welk geval hij het zou bezuren.
- hij ging samen met jou, waar hij het, in het bijzijn van zijn vrienden, heeft bezuurd.
- hij bleef thuis met jou, waar alles wjb happy zou zijn...
Niet echt een keuze, toch?
- klopt, maar dan EIS ik alsnog niks,,dat snap je toch zelf ook wel? Als jij knallende koppijn heb ga je toch ook de muziek niet op 100000 decibel zetten?
- dit is ook een keuze.
nogmaals; hij zegt dat ik iets eis, en ik eis hiermee helemaal niks.
dat ze mij probeert gelukkig te maken. Meer niet trouwens, de rest komt vanzelf.(Ik verwacht andersom hetzelfde trouwens, daar wordt ik gelukkig van...
)Verder denk ik echt dat je moet gaan proberen om in ruzien toch rustmomenten in te lassen; gewoon een blokje om gaan, even afkoelen,, tot je weer wat rustiger bent. De confrontatie aangaan als je nog zo vol met woede zit die zich zo ongelukkig uit, kan gewoon niets goeds opleveren. Jouw vriend moet je de ruimte geven om even weg te gaan.
zowel in letterlijke als overdrachtelijke zin. Geloof me, het helpt.
@As_33: zit wat in. Dit soort dingen gebeuren echter niet vaker. We stappen vaker gewoon samen en hij stapt ook wel eens zonder mij. Dit keer lag het gewoon anders omdat ik me niet goed voelde en er gewoon echt geen zin in had. Nee, en dan komt het er dus op neer dat één van de twee moet toegeven, en deze keer was ik dat, omdat hij graag wou gaan. Maar ga dan niet verwachten van mij dat ik me dan ga vermaken, en als die dreunende muziek dan zeer aan me kop doet en het er stampvol staat terwijl ik me niet optimaal voel, vind ik het niet eerlijk als me dan wordt kwalijk genomen dat ik er met een niet-zo-vrolijk gezicht bij sta. Dan wordt het me gewoon teveel en kan ik niet net alsof doen alsof ik het er vet gezellig vind ofzo.
Verder, dat is wel een goed idee, om dan even een blokje om te gaan ofzo..zal ik zeker gebruiken thanks
quote:owh als jij het allemaal weet schat, waarom heb je dan een probleem en open je een topic? ... juist jaOp donderdag 22 januari 2009 16:56 schreef Chickiewickie het volgende:
Nou, IK weet hoe de situatie in elkaar steekt en IK ben degene die het verteld, en ik weet het tot in elk mini detail, jullie niet.
Nogmaals, hij zegt dat ik dingen eis en dat is bullshit. Dus nee, hij (en jij dus ook) lezen niet goed.
Het is alleen gek genoeg wel iets waar weer ruzie van komt, en dat begon deze keer toevallig niet bij mij
Ik open een topic omdat : lees OP
[ Bericht 0% gewijzigd door Chickiewickie op 22-01-2009 21:50:37 ]
quote:als jij het gesputter vind
heb net hele verhaal gelezen, en je zie wel dat je een oplossing zoekt
dat is een goede zaak en betekend dat er altijd plek voor verbetering is
quote:Wanneer je dat even aan jeOp donderdag 22 januari 2009 17:05 schreef DumDaDum het volgende:
Emotionele chantage is ook een vorm van eisen...
uitlegt is dat meteen helder. Ik praat mezelf niet goed, ik zeg alleen dat ik niet vind dat ik in deze situatie schuld op me hoor te nemen. Dit staat los van alle andere situaties, waarin ik WEL schuld op me hoor te nemen en dat ook doe. Maarja, nevermind, jij en ik gaan elkaar toch niet begrijpen, dus laat maar hangen.@ SolidRock: thanks..:)
Maar de ruzie waar je over verteld vind je dan alleen zijn schuld?
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Kijk, jij weet natuurlijk wel beter als ons hoe jullie relatie in elkaar steekt, maar het is toch wel een beetje emotionele chantage van jou tegenover je vriend?
Als jij gewoon naar bed was gegaan met je hoofdpijn, en hij was gaan stappen, dan was er niets aan de hand geweest. Probeer volgende keer gewoon niet alles zo erg te vinden en en overal wat gemakkelijker tegen aan te kijken. Scheelt ook heel wat problemen voor jezelf.
Ik heb alleen op een normale manier aangeboden dat hij lekker alleen ging en ik wel ''hier'' bleef. Wou hij niet, met reden dat ik dan wel weer pissig wordt.
Daar vind ik 2 kanten aan zitten. Hij kan er ook schijt aan hebben en gewoon gaan en mij pissig laten zijn..
Aan de andere kant, is dit dus een voorbeeld wat ik veranderen moet, en waar ik wat relaxter in moet worden; dus, in zo'n geval gewoon zeggen, liefie, ga lekker alleen stappen joh, ik voel me niet zo goed dus ik ga wel lekker slapen''. En dan dus niet pissig worden als hij het ook gaat doen
Dat is dus waar ik ook oa. aan moet werken.
Verder gaat het er niet om dat het zijn schuld is, maar het is (in mijn mening) iig niet mijn schuld, want ik ben voor hem meegegaan om hem een plezier te doen, en tja als ik het dan vervolgens niet trek in die club omdat de muziek zo in me kop dreunt en allerlei andere toestanden, kan ik er ook niet veel aan doen dat ik daar helemaal gek van wordt op zo'n moment..dat is het enige wat ik hier telkens probeer duidelijk te maken..
Maar je hebt gelijk met je onderste punt, en dat is dus wat ik ook moet gaan proberen te worden,,chiller worden in dat soort dingen.
Ik denk dat heel veel mensen die hier reageren zo'n beetje hetzelfde zeggen als ik, alleen dan sommige iets botter. Ik kan natuurlijk wel begrijpen dat als je jezelf niet zo goed voelt, je het ook niet naar je zin hebt in een club. Alleen ik zou in jou geval gevraagd hebben of mijn vriend me naar huis wou brengen en dan kan hij daarna nog zien of hij nog terug wil of niet.
Heb je je vriend verder nog gesproken? En zit er al wat vooruitgang in de laatste tijd?
quote:Op woensdag 21 januari 2009 14:15 schreef Chickiewickie het volgende:
Echter,gebeurde diezelfde avond weer iets waardoor er ruzie kwam.
1e avond van de week weer samen, 1e avond in zijn nieuwe kamer. DIe middag alles ingericht, 's avonds lekker chillen voor de tv en beetje gamen samen. Ik had vanaf die middag al hele erge koppijn, en het was op een gegeven moment half1, toen hij besloot dat hij nog even naar een club wou,want daar waren ze vrienden als ''verjaardagsfeestje'' van een van zijn vrienden, en daar wou hij nog even heen. (Hij was echter al naar zijn verjaardagsfeest eerder gegaan,een week hiervoor) Ik had daar totaaal geen zin in, ook om de koppijn, ook omdat ik al een beetje duf was slaperig was, en het was inmiddels kwart voor 1 's nachts. Ik zei al ga dan alleen, maar dat wou hij niet omdat hij wist dat ik dan wel weer geirriteerd zou raken (heeft hij ook gelijk in..). Dus uiteindelijk besloot ik maar om met tegenzin mee te gaan, voor hem. Helemaal chagarijnig natuurlijk maar goed, meegegaan.
Sjongejonge zeg. Hoezo doen jullie zo ontzettend moeilijk? Als hij overigens zegt "nee dat wil ik niet, want ik weet dat je dan wel weer geïrriteerd raakt", dan word je dat ook. Hij kan beter zeggen: "Ok, geen probleem." en vervolgens gaan. Jullie maken het elkaar expres veel te moeilijk. Maar zoals gezegd, moet jij ook niet geïrriteerd raken. Laat die jongen lekker even langs z'n vrienden gaan.Jammer genoeg ziet de TS niet in dat het allemaal door haar debiele gedrag komt.
Misschien ben je bang om hem te verliezen, heeft dat een impact op je, die angst?
En hij maakt me verschrikkelijk onzeker. Ik ben van mezelf niet het meest zelfverzekerde type (hoewel veel mensen die me kennen dat niet zullen zeggen en juist denken dat ik een heel zeker persoon ben) maar ik wordt snel onzeker gemaakt.
Omdat dit de jongen is die in mijn ogen een hele geschikte partner is, iemand waar ik de rest van mijn leven wil delen, ben ik inderdaad wel bang om hem te verliezen ja.
Maar k denk dat het veel dieper gaat en zit bij mij als ik zelf kan zien en helemaal als jullie kunnen zien.
Mensen als PDOA , zulke reacties kan ik er nu ff niet bijhebben. Je waffel zo groot lostrekken, maar in het dagelijks leven waarschijnlijk zelf geen fuck voorstellen. Ik heb er al een heleboel geslikt hier, maar die van hem was weer even de druppel voor mij.
Duidelijk is fok toch niet zo volwassen als ik gehoopt had, ik zocht een forum waar ik over serieuze dingen kon lezen en over serieuze problemen kon posten. Helaas is het grote gros wat reageert gewoon totaal nutteloos,onbegripvol,bot,grof,en onvolwassen.
Bedenk jullie even, dat er ook mensen zijn met serieuze problemen wat verder zit als dat jullie neus lang is.
Denk eens een keer na voordat je zoiets kwetsends post, en post of niks, of iets zinvols.
Want jullie helpen me geen steek verder, maarja, dat was blijkbaar mijn fout, om te denken dat jullie me hier verder konden helpen.
Doe hier maar een slotje op, ik zal probleren mijn eigen weg hierin te kunnen vinden en hulp te zoeken bij andere mensen als hier.
Wel thanks aan de mensen die hun respect hier konden behouden en toch de moeite namen me te helpen en begrip te tonen ook voor mijn kant.
quote:nee chickiewickie ik denk dat je er gewoon te veel in leest en niet de reacties kreeg die je had gehoopt te krijgen die jouw idee bevestigen. alhoewel men op FOK! best redelijk bot uit de hoek kan komen zit er over het algemeen wel een kern van waarheid in, het internet is dan een mooie tool om het wat uit te vergroten. De echt botte reacties moet je gewoon overheenlezen maar het zijn wel meningen die, mits binnen de policy, gewoon moeten kunnen.Op dinsdag 27 januari 2009 15:53 schreef Chickiewickie het volgende:
Ja tuurlijk heeft die angst inpact op me.
En hij maakt me verschrikkelijk onzeker. Ik ben van mezelf niet het meest zelfverzekerde type (hoewel veel mensen die me kennen dat niet zullen zeggen en juist denken dat ik een heel zeker persoon ben) maar ik wordt snel onzeker gemaakt.
Omdat dit de jongen is die in mijn ogen een hele geschikte partner is, iemand waar ik de rest van mijn leven wil delen, ben ik inderdaad wel bang om hem te verliezen ja.
Maar k denk dat het veel dieper gaat en zit bij mij als ik zelf kan zien en helemaal als jullie kunnen zien.
Mensen als PDOA , zulke reacties kan ik er nu ff niet bijhebben. Je waffel zo groot lostrekken, maar in het dagelijks leven waarschijnlijk zelf geen fuck voorstellen. Ik heb er al een heleboel geslikt hier, maar die van hem was weer even de druppel voor mij.
Duidelijk is fok toch niet zo volwassen als ik gehoopt had, ik zocht een forum waar ik over serieuze dingen kon lezen en over serieuze problemen kon posten. Helaas is het grote gros wat reageert gewoon totaal nutteloos,onbegripvol,bot,grof,en onvolwassen.
Bedenk jullie even, dat er ook mensen zijn met serieuze problemen wat verder zit als dat jullie neus lang is.
Denk eens een keer na voordat je zoiets kwetsends post, en post of niks, of iets zinvols.
Want jullie helpen me geen steek verder, maarja, dat was blijkbaar mijn fout, om te denken dat jullie me hier verder konden helpen.
Doe hier maar een slotje op, ik zal probleren mijn eigen weg hierin te kunnen vinden en hulp te zoeken bij andere mensen als hier.
Wel thanks aan de mensen die hun respect hier konden behouden en toch de moeite namen me te helpen en begrip te tonen ook voor mijn kant.
quote:
Plus wat RE zegt.... goeie mod.
En als ik de rode draad in dit topic volg zie ik gewoon veel verstandig advies plus gezonde kritiek. En een TS die selectief met die kritiek omgaat (ik ben het ook nooit eens met onterechte kritiek...lol).
Waarom zo´n topic openen als je toch niet open staat voor kritiek? Is het alleen maar voor de bevestiging?
Ik vind dit zulk ónaantrekkelijk gedrag
Ik wou dat ik destijds dat eerder had voorgesteld met mijn vorige relatie voordat de dingen uit de hand liepen, mijn ex kon namelijk ook met vlagen erg onredelijk zijn en op een gegeven moment wist ik geen oplossing meer.
Zou het zeker overwegen als je er niet uit komt, en probeer het samen te doen
Succes
En dat is mijn probleem hier, er wordt onbeschoft en onbegripvol gereageerd.
En als jullie dat niet zien, prima, ik zie het wel zo.
Ik wou kritiek, maar eerlijke.
Geen reacties als '' Die gozer had gewoon weg moeten gaan en bij een van zijn vrienden moeten blijven pitten.
''
Ik zit al in gewone therapie..is dat heel anders al relatie therapie?
Daarbij komt dat ik 120 km van me vriend af woon..hij 5 dagen per week studeert daar..ik weet niet goed hoe wij samen met zijn 2en in relatie therapie zouden kunnen....
quote:Precies, dat zeg ik. Je bent het niet eens met onterechte kritiekOp dinsdag 27 januari 2009 16:57 schreef Chickiewickie het volgende:
Ik sta zeker open voor kritiek..en als jullie je ogen een beetje goed openen dan zie je dat ook wel aan mijn reacties naar mensen die OOK kritiek geven, maar op een fatsoenlijke en nette manier.
En dat is mijn probleem hier, er wordt onbeschoft en onbegripvol gereageerd.
En als jullie dat niet zien, prima, ik zie het wel zo.
Ik wou kritiek, maar eerlijke.
Geen reacties als '' Die gozer had gewoon weg moeten gaan en bij een van zijn vrienden moeten blijven pitten.
''
Mannen van de radio ftw
Je kunt ook gewoon inhoudelijk ingaan op de reacties die níet onbeschoft en onbegripvol (bedoeld) zijn.... maar daar hoor ik je nauwelijks over
Je hebt het steeds over samen, maar imo kan jouw vriend weinig veranderen aan de status-quo. Zoals ik je hier ervaar heb je een flink bord voor je kop. En ik zeg niet dat je het verdient, maar dat lokt wel cq ook reacties uit die minder sympathiek zijn. Juist omdat jij je niet redelijk opstelt.
-edit-
Laat ik het anders proberen; in het zaterdagavond-voorbeeld vond ik je nl. niet zo goed uit de verf komen
Beschrijf nu eens een situatie waarvan je vindt dat je vriend had kunnen bijdragen door zijn opstelling of gedrag aan te passen, zodat jullie er samen beter van zouden worden
[ Bericht 3% gewijzigd door DumDaDum op 27-01-2009 17:46:37 ]
quote:Relatie therapie doe je samen, en dat zal ook de kwetsbare punten van je relatie bloodstellen wat ongetwijfeld een hoop emotie los maakt, geforceerd wel te verstaan, met een bemiddelaar er tussen in kan dat positieve dingen geven.Op dinsdag 27 januari 2009 16:58 schreef Chickiewickie het volgende:
He Chev...thanks nog voor jou reactie.
Ik zit al in gewone therapie..is dat heel anders al relatie therapie?
Daarbij komt dat ik 120 km van me vriend af woon..hij 5 dagen per week studeert daar..ik weet niet goed hoe wij samen met zijn 2en in relatie therapie zouden kunnen....
Als mijn vriendin 't zou vragen 'n paar sessies bij te staan dan zou ik het zeker doen, je wilt toch samen verder?
Vraag het hem zou ik zeggen, een oplossing kan je vinden als je het beide wil, alleen red je het niet.
Dus juist door dit gedrag, dat door een ander niet herkend en begrepen wordt, blokkeer je vooral de open communicatatie.
De herhaling van hetzelfde gaat een overheersende rol spelen.
En DAT is mijn probleem.
En DAT is wat ik hier ook toegeef, en erken. Ik héb een probleem; te snel gepikeerd raken van dingen.
Daarom vind ik de reacties hier ook niet eerlijk, want ik besef wel degelijk dat het in veel situaties mijn ding is.
Maar ik ben er al hard mee bezig en het is bijv. dit weekend al veel beter gegaan.
Geen ruzie gehad, en als me iets dwars zat dat op een redelijke eerlijke manier gezegt.
Mijn probleem hier is dat mensen me keihard afvallen en in mijn ogen niet allemaal even terecht, omdat het ook voor mij heel moeilijk is om hier de complete situatie neer te leggen, maar ook omdat ik sommige dingen gewoon regelrecht oneerlijk vind.
En weet niet meer wie het zei, maar ik reageer wel degelijk op de mensen hier die wel normaal kritiek geven.
quote:Het stomme is dat ik nog weet waar ik het over heb ook, ik heb in dezelfde situatie gestaan. En laat ik het zo zeggen: jij bent degene die jouw leven moet leven, als jij ongelukkig bent in je relatie moet jíj er iets aan doen. Jij bent degene die moet kijken wat er gebeurt, wat jouw aandeel daarin is en wat jij kunt veranderen, je kunt niet van hem verwachten dat hij jou gelukkig maakt (en omdat even concreter te maken: je kunt niet van hem verwachten dat hij jullie relatie beter maakt). Als het jou niet zint moet jij er iets aan doen, en dat betekent niet hem aanspreken op zijn gedrag maar kijken hoe jij jou reactie op zijn gedrag kunt verbeteren want jij bent degene die er last van heeft.Op dinsdag 27 januari 2009 18:25 schreef Bob-B het volgende:
Durf eensknopen door te hakken enjezelf eerlijk aan te kijken in de spiegelen zeggen wat nou het beste is voor jezelf.
En ook over de reacties hier: het zal mij, en met mij vele anderen, werkelijk wórst wezen hoe jij dit op gaat lossen. Het is jóuw leven, niet het mijne, ik heb er geen last van. Toch besteed ik tijd aan je omdat ik de situatie herken en hoop dat ik je kan helpen.
ts moet niet zo snel uit dr slof schieten en dr vriend moet zich eens beter aan afspraken houden.
lijkt mij dan
quote:Waarom houdt die vriend zich niet -meer- aan zijn afspraken? Oorzaak en gevolg?Op woensdag 28 januari 2009 23:25 schreef piekartz87 het volgende:
het moet wel van beide kanten komen natuurlijk he..
ts moet niet zo snel uit dr slof schieten en dr vriend moet zich eens beter aan afspraken houden.
lijkt mij dan
Ik ga echt niet zo veel moeite doen hoor TS, je kan een kort en bondig advies krijgen, bevalt het niet? Das dan pech voor jou.
1. Fysieke afstand nekt relaties, vroeger of later.
2. Niemand is perfect voor elkaar, het belangrijkste is dat je elkaars verschillen leert accepteren (of liever gezegd tollereren)
3. Mensen kunnen nu eenmaal moeilijk kritisch naar zichzelf kijken, jij inclusief, houdt daar rekening mee wanneer je weer eens in een situatie alleen maar kan zien wat 'hij' fout heeft gedaan, want grote kans is dat jij ook schuldig bent.
4. Als jullie echt van elkaar houden dan wordt het ooit wel rustiger, op een gegeven moment ben je de strijd zat en ga je steeds meer van elkaar accepteren.
Nou goed ook nog een vijf, maar dit is al veel meer tekst dan ik je beloofd had:
5. Vergeet niet elke ruzie af te sluiten met goedmaak seks!
quote:Stiekum een topic-kick?
Ben ook wel benieuwd hoe TS het er af heeft gebracht
TS? Kom er maar in....
-edit-
Oww, deze had ik ff gemist
quote:Nee, ik kwam hier via een ander topic en haalde de tabs door elkaar.
).