liefde, maar ruzie.

laat je is... laat maar, geen kinderachtige reacties...

Mischien is het een idee om een tijdje uit elkaar te gaan, en daarna weer is te kijken of het wel gaat..

Neem hem ook is mee naar je therapeut, mischien kan hij dan beter begrijpen wat jij voelt.. en waarom jij je mischien vervelend/aggresief gedraagd.

neem een knuffel ( liefst van een dier die je het meest haat) en als je je boiling point bereikt even met je knuffel jezelf in een kamer opsluiten. Als je erop uitgeraast bent kom je weer tevoorschijn. Of hevige seks wil ook nog wel s helpen.

Je noemt een aantal dingen op qua gedrag (het niet nakomen van afspraken etc) waar ik persoonlijk ook niet zo blij van zou worden. Dat je je daaraan irriteert is in die zin misschien logisch, maar realiseer je wel dat als hij zo "is" dat de kans relatief klein is dat dat gaat veranderen. Dat wil niet zeggen dat je dat soort dingen moet pikken, maar dat je wel weet dat het nou eenmaal bij hem hoort (iedereen heeft zo zijn onhebbelijkheden ). Ik denk dat je door naar een therapeut gaat al laat zien dat je in ieder geval je best wilt doen. Vraag hem anders eens mee te gaan, dan kunnen jullie het samen bespreken op "neutraal" terrein.
Een advies geven in de zin van blijven of gaan is moeilijk, jij bent de enige die dat kan beslissen hoe moeilijk die keuze ook is. Weeg voor jezelf af of "houden van" voldoende is om bij elkaar te blijven, dat er dus voldoende andere positieve punten zijn en dat je het echt leuk hebt met hem (dat hij een toegevoegde waarde heeft op je leven).
Hoe dan ook, heel veel succes!

waarom spreek je niet met je vriend af (ik neem aan dat hij het oorzakelijke wel begrijpt) dat je een verplichte cool-down periode afspreekt al er een bepaald frustratiepunt is bereikt waar jullie gewoon even niet in elkaars gezicht zitten.

Ruzies verdwijnen met een simpel JA. Dus niet meer NEE zeggen.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:25 schreef Chickiewickie het volgende:
@marijkezwolle: Ja en dat heb ik hem dus bijv vandaag in de big fight ook gezegt, dan komt hij aan met dat hij dit gedrag niet van me pikt en dat hij dat laatst ook al duidelijk had gemaakt..en dat ik maar eens moet veranderen. En dan zeg ik ook tegen hem, dat hij misschien aan mijn gedrag nog niet merkt dat ik verander, maar dat ik wel me best doe en niet voor de lol naar therapie ga, maar voor hem en mij. Maar daar krijg je dan vervolgens weer geen reactie op omdat hij ook boos is natuurlijk op zo'n moment..

@ Re:Probleem is, dat hij en ik 120 km van elkaar afwonen en vaak alleen de weekenden samen zijn, in zijn stad of in de mijne, en dus niet zomaar even naar buiten kunnen lopen om af te koelen ofzo..
Kan wel, maar je kan niet echt ''weg'' zegmaar.

mja het is ook niet echt weg weg dat je moet maar gewoon afspreken met elkaar dat je een cool down doet waarin je gewoon even zelfreflecteert...


en leer eens wat van de afgelopen ruzies...

Bah ik heb zo'n hekel aan mensen die te laat komen

als je hem nu eens deze vraag zou stellen, wat zou hij dan zeggen? En heb je dat al gedaan eigenlijk?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:29 schreef Chickiewickie het volgende:
the_omas, kan je dat wat duidelijker uitleggen??

Denk nog eens een keer extra voordat je weer gelijk wilt krijgen bijvoorbeeld. Wees redelijk. Iedereen maakt ruzies, ook al is het behoorlijke tijdsverspilling.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:42 schreef tho_Omas het volgende:

[..]

Denk nog eens een keer extra voordat je weer gelijk wilt krijgen bijvoorbeeld. Wees redelijk. Iedereen maakt ruzies, ook al is het behoorlijke tijdsverspilling.

onzin. ruzie, daar kies je voor. je kunt er ook voor kiezen geen ruzie te maken, maar dat doe je dus kennelijk niet. ruzie is echt zeau achterhaald. Ja, als het over sokken niet in de wasmand gaat, dan kun je er een keer een kutopmerking over maken ofzo, maar verder maak je toch geen ruzie? Belangrijke dingen praat je gewoon uit. Als je durft, natuurlijk. Anders wordt 't toch irritatie en ruzie...

Heb je dit alleen met je vriend, of ook met andere mensen?
Zo niet: waarom reageer je anders tov je vriend.

Want als je het zo uitlegt, klinkt het alsof het vooral door jou karakter komt.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:45 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

onzin. ruzie, daar kies je voor. je kunt er ook voor kiezen geen ruzie te maken, maar dat doe je dus kennelijk niet. ruzie is echt zeau achterhaald. Ja, als het over sokken niet in de wasmand gaat, dan kun je er een keer een kutopmerking over maken ofzo, maar verder maak je toch geen ruzie? Belangrijke dingen praat je gewoon uit. Als je durft, natuurlijk. Anders wordt 't toch irritatie en ruzie...

Niet als je in therapie bent. Dan ligt het wellicht wat genuanceerder. Verder heb ik wel het idee dat vriend des TS' haar irritant vindt.

niks genuanceerder, meer een kwestie van keuzes maken. Met voldoende anafranil maakt niemand ruzie, dus slik je pilletjes en wees een lief meisje.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:25 schreef Chickiewickie het volgende:
@marijkezwolle: Ja en dat heb ik hem dus bijv vandaag in de big fight ook gezegt, dan komt hij aan met dat hij dit gedrag niet van me pikt en dat hij dat laatst ook al duidelijk had gemaakt..en dat ik maar eens moet veranderen. En dan zeg ik ook tegen hem, dat hij misschien aan mijn gedrag nog niet merkt dat ik verander, maar dat ik wel me best doe en niet voor de lol naar therapie ga, maar voor hem en mij. Maar daar krijg je dan vervolgens weer geen reactie op omdat hij ook boos is natuurlijk op zo'n moment..

@ Re:Probleem is, dat hij en ik 120 km van elkaar afwonen en vaak alleen de weekenden samen zijn, in zijn stad of in de mijne, en dus niet zomaar even naar buiten kunnen lopen om af te koelen ofzo..
Kan wel, maar je kan niet echt ''weg'' zegmaar.

Hebben jullie wel meerdere kamers oid tot jullie beschikking als jullie samen zijn? Dan zou je kunnen zeggen dat jullie even je ruimte nemen (ieders een kamer) en dat wanneer je tot je zinnen gekomen bent dat je hem dan opzoekt. Of neem een "ankertje", iets wat je vast kunt pakken als je boos wordt maar dat je daarmee je woede kunt kanaliseren (je wilt het immers niet, en dat dat dan je geheugensteuntje wordt zeg maar).
Kunnen jullie trouwens wel over dit soort dingen achteraf praten? En snappen jullie elkaar dan ook?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:05 schreef Chickiewickie het volgende:
...en kan zijn omdat hij weer wat slechts meld (hij kan zich bijv nooit aan afspraken houden, hij komt altijd te laat en onze planningen zijn nog nooit werkelijkheid geworden) waar ik dan weer pisnijdig om wordt, of doordat hij boos wordt. Als hij boos wordt wordt ik het ook.
[..]

Het klinkt alsof jij verwachtingen hebt die niet reeel zijn. Hij is gewoon minder gemotiveerd om 'jullie' (jouw...)doelen te bereiken. Je kunt hem daarop aanspreken, maar kwaad worden helpt niet. Werkt meestal alleen maar averechts.

Zijn het ideeen / initiatieven waar jij vooral mee komt of komt het juist meer van zijn kant. Dat is meestal al een indicatie. Als hij bv best tevreden is met de status quo en jij wilt van alles, dan kan je daar best eens ruzie over krijgen.... en dat verandert niet ook.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 20:30 schreef Chickiewickie het volgende:
@ katerwater: eigenlijk alleen met hem..snap ook niet waarom :S want als ik het objectief bekijk is hij volgens mij juist een heel relaxed persoon om mee samen te zijn..die zich niet snel opwindt over allerlei dingen (zoals ik)

Dat is vreemd.

Misschien is er, onbewust, dan toch iets dat je niet apprecieert aan je vriend. Misschien maak je jezelf wijs dat je supergelukkig bent met hem.

Want: ik ben erg verliefd, en twee zinnen later, we hebben veel ruzie. Dat klinkt nogal tegenstrijdig, vind je niet?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 21:29 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Nou ten eerste, ik noem hier maar een paar kleine voorbeeldjes die me even net te binnen schoten. Maar jij zegt dat het klinkt alsof ik verwachtingen heb die niet reeel zijn. Is het niet reeel om te verwachten dat als je een tijd afspreekt, je vriend zich aan die tijd houd, en niet ALTIJD (letterlijk!) te laat is? of dat nou 10 of 30 minuten is?

Als hij idd altijd te laat komt is het dus niet reeel te verwachten dat hij zijn afspraken nakomt... Of dat moreel juist is, is een andere vraag.

quote:

En ik kom met veel ideeen ,, maar hij ook wel. Misschien niet zoveel als ik, maar daar ligt het probleem niet zo. Dit is puur een voorbeeld.

Hier ligt m.i. juist wel het probleem. Jij wilt gewoon meer cq hele andere dingen dan hij, en hij reageert daarop door te traineren. Hoe langer dit duurt, hoe erger het wordt, en dus escaleert de situatie.

quote:

En ik vind,als jij een afspraak maakt, je je daar aan moet houden. En oke, er kan af en toe wat tussenkomen, maar ALTIJD? want echt,geloof het of niet, als wij een weekend dingen doen plannen, komt er áltijd (99% van de keren) iets tussen..Maargoed dit is ook iets waarvan ik wel denk dat ik recht heb om dit vervelend te vinden en ook wat van te zeggen..alleen tja..er gebeuren ook zovaak dingen waar ik pissig om wordt wat gewoon nergens op slaat...hoe vervelend ik het zelf ook vind, ik kan het (nog) niet laten..en waarom? no idea..

Ik denk dat hoe woester jij wordt, des te erger wordt zijn getreuzel. Hij heeft er gewoon geen zin in.... ik denk alleen dat jij degene moet zijn die het uitmaakt, of hij moet binnenkort iemand anders tegenkomen natuurlijk.

Probeer dus te communiceren voor het te laat is en vraag waarom. Waarom komt hij steeds te laat (en dan niet omdat de brug open stond...), waarom kan hij niet, enz... En probeer er ook achter te komen wat hij écht wil.

Ik zou gewoon eens wat hulp zoeken voor je oncontroleerbare woede.

Je verhaal komt me best bekend voor.

Op dit moment heb ik 3,5 jaar een relatie met mijn vriend en het gaat hartstikke goed maar we hebben veel ruzie gehad.
Mijn vriend is net als de jouwe super lief, luisterend oor, heel relaxt en noem maar op. Ik daarentegen ben erg snel geirriteerd, snel boos/chagrijnig enz. Hierdoor kregen we vroeger veel ruzie om eigenlijk niks. Wij woonden de eerste twee jaar van onze relatie 1.5 uur treinen van elkaar af. Op dit moment wonen we 10 minuutjes fietsen van elkaar af en dat scheelt. Toen we nog niet zo dicht bij elkaar woonden zagen wij elkaar elk weekend. Maar dat weekend "moet" dan wel leuk zijn want je ziet hem pas volgende week weer. Dit feit op zich bracht voor mij veel spanning met zich mee.
Ik weet niet zo goed waarom we nu minder ruzie hebben dus echt een tip kan ik je niet geven. Wij hebben in ieder geval wel heel veel gepraat over alles wat we niet leuk vinden aan elkaar en werkten echt aan een oplossing. Als het weer wat beter ging, ook praten want het motiveert ontzettend om te horen dat de ander de relatie ook verbetert vindt.

Hoe lang ben jij samen met je vriend en hoe oud zijn jullie?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 22:10 schreef Chickiewickie het volgende:
Hm, sorry, ligt vast aan mij,maar ik begrijp je reactie niet zo goed.

Ook over dat dat hij er geen zin in heeft..waar zou hij,volgens jou,geen zin in hebben?

Noem maar op... waar treuzelt hij?

quote:

En waarom zou ik degene moeten zijn die het uitmaakt?

Omdat jij zo te lezen de meest dominante rol hebt in jullie relatie.

quote:

En nogmaals lieve schat, dat te laat komen is één voorbeeldje uit 10000000000000en voorbeelden! hoe sneu het ook is.

Het gaat niet om alle voorbeelden, maar om het -terugkerend- gedrag. Je ergert je toch aan steeds dezelfde symptomen / houding?

P.s.: SHE, hoe staat het met de foto's??

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 18:05 schreef Chickiewickie het volgende:
Wat doe je als je ontzettend veel van iemand houdt, en iemand eigenlijk totaaaaaaal niet kwijt wil,maar het aan de andere kant niet meer zo goed wil omdat er gewoon te veel ruzie is...?

Ik loop al bij een therapeut voor mijn eigen gedrag, maar ook om te leren hoe ik met bepaalde dingen van hem om te gaan die me dwars zitten.

Maar ik krijg het gevoel alsof hij alleen maar minder begrip toont en het me alleen maar moeilijker aan het maken is..Niet álles ligt aan mij, hij heeft ook zat dingen waar hij niet mee in zijn recht staat en fout in zit.

Niet weggaan bij die therapeut, zeker niet als ik die laatste regel lees.

In hoeverre is jullie relatie echt "perfect" op de momenten dat je geen ruzie hebt. Is het perfect omdat je op dat moment iig geen ruzie hebt, of zijn het andere dingen?

Wat DumDaDum zegt. Het feit dat je steeds weer over dezelfde dingen kwaad wordt, zoals dat te laat komen, is nogal onzinnig en waarschijnlijk slechts een aanleiding voor jou om weer eens te exploderen. Er zijn nu eenmaal mensen die niet zo georganiseerd zijn, jouw vriend is er blijkbaar één van. Daar kun je nog 100 keer boos om worden omdat je vindt dat je "het gelijk aan jouw kant hebt" maar dat is niet relevant als je het over een karaktertrek van een ander hebt. Dat zal niet veranderen, deal with it of ga uit elkaar. Ik heb respect voor je vriend dat hij die scheldpartijen van je tot dusver getolereerd heeft.

Ik denk dat de enige mogelijkheid die je hebt is te gaan begrijpen hoe jijzelf écht in elkaar zit en waarom je eigenlijk zo vaak zo kwaad wordt. Want je woede gaat 9,5 van de 10 keer natuurlijk niet puur om wat je vriend gedaan heeft.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 00:49 schreef keesjeislief het volgende:
Wat DumDaDum zegt. Het feit dat je steeds weer over dezelfde dingen kwaad wordt, zoals dat te laat komen, is nogal onzinnig en waarschijnlijk slechts een aanleiding voor jou om weer eens te exploderen. Er zijn nu eenmaal mensen die niet zo georganiseerd zijn, jouw vriend is er blijkbaar één van. Daar kun je nog 100 keer boos om worden omdat je vindt dat je "het gelijk aan jouw kant hebt" maar dat is niet relevant als je het over een karaktertrek van een ander hebt. Dat zal niet veranderen, deal with it of ga uit elkaar. Ik heb respect voor je vriend dat hij die scheldpartijen van je tot dusver getolereerd heeft.

Ik denk dat de enige mogelijkheid die je hebt is te gaan begrijpen hoe jijzelf écht in elkaar zit en waarom je eigenlijk zo vaak zo kwaad wordt. Want je woede gaat 9,5 van de 10 keer natuurlijk niet puur om wat je vriend gedaan heeft.

Dit is dus precies waarom TS wsl een einde aan de relatie zal maken, wanneer ze er niet samen uitkomen, en niet haar vriendje

En idd, deal with it. Of ga uit elkaar, en zoek iemand die meer duidelijkheid kan bieden / explicieter is in een relatie. Heel mss dat die iemand ook een persoon is die minder van jou pikt, want ook (/ juist) daar kan je veel van leren. En dan bedoel ik niet iemand die (ook) steeds kwaad wordt, maar iemand die juist rustig en redelijk blijft en analyseert. Op die manier word je op je fouten gewezen wanneer het gebeurt, en niet later, bij een therapeut. Kan je veel van leren

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 22:39 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Als je de boel leest, dan lees je dat ik dat dus al gedaan heb Ik zit in therapie.

Vraag of ze de dagelijkse dosis wat kunnen verhogen dan

Als je jouw relatie enkel definieert aan de hand van de momenten dat het perfect gaat, dan is je relatie altijd perfect...
Verder lijk je te praten in termen van 'gelijk hebben' als je het over karakter trekjes hebt, dat gaat ook niet echt werken natuurlijk.

Waarom zoek je niet iemand die bij je past (en blijf je ondertussen in therapie) ipv dat je iemand probeert te vormen tot iemand die bij je past?

Leven en laten leven.

Het gaat over gedrag dan niet werkt, neem ik dit geval een klinisch psycholoog als hulpverlener en niet iemand in de nederlandse sociale overheidssector. Zwakke kwaliteit en eindeloze sessie's (zitten meer om werk verlegen dan oplossingen.
Woon je in den Haag dan heb ik een psycholoog voor je (een vrouw in dit geval, praat ook iets makkelijker)

Dat het extra goed gaat als je geen ruzie verbaast me niets, je vergelijkt een foute met een goede situatie. (alles is dan opeens beter), maar het zegt mij eigenlijks niets over de betrouwbaarheid van die goede situatie.

Liefde & haat staan erg dicht bij elkaar...

Ik herken de issue's die je hebt, probeer het eens van je af te schrijven.. Vaak wil dat jezelf helpen in het beter begrijpen van de grote vraag waarom.

Suc6!

Zo herkenbaar, alleen word ik niet aggressief ofzo. Het zit bij mij alleen in een spiraal. Mijn vriend kan behoorlijk irritant zijn en weet zich vaak niet aan te passen op mijn humeur. Als ik chagerijnig ben en ik vraag hem of ie iets niet wil doen.. (hij doet zoiets doen om me op te vrolijken) dan stopt ie niet en dan word ik boos op hem. Omdat ik dan meteen heel lelijk tegen hem doe (dat zit in mij, mijn ouders doen ook zo wanneer ze boos worden.. stem verheffen etc. en dat wil ik eruit krijgen, maar dat is zoooo lastig ), word ik weer gek van mezelf. Ik wil niet zo tegen hem doen. Hierdoor raak ik weer gefrustreerd, waardoor ik alsnog niet lief tegen hem doe.

Het is iets van de laatste tijd, en we hebben ook hele fijne dagen. Maar is nu al 3x geweest dat we wel bij elkaar waren, maar dat het gewoon niet fijn was. Vooral door mijn principele gedoe (ik ben heel erg principeel), komt het... maar het ligt niet alleen bij mij.

Ik vind het heel knap van je dat je ervoor naar therapie gaat en ik hoop voor je dat je vriend toch inziet dat jij echt heel erg je best ervoor doet. Veel erover praten met hem... en proberen erop te letten en er wat aan te doen op momenten dat je boos wordt. Lastig, idd.. maar zolang je laat zien dat je je best doet.

ruzie over onzinnige dingen is zo nutteloos

wellicht storen zijn "Te laat komen" dingen ed je, omdat die je vriend minder perfect maken, dan die in jouw hoofd is?

Heel herkenbaar. Ik zit in een voltijd behandeling en mr. Twinky niet. We hebben meer ruzie dan geen ruzie, elk mini-irritatietje loopt uit tot schreeuwen, gooien met spullen en loopt helemaal uit de hand. Nu hebben we af en toe ook gesprekken samen met een therapeut, dat helpt maar een klein beetje.
Nu hebben we gisteren (na een ruzie over het ruzien) samen eens gezocht naar een oplossing. Ik had namelijk heel erg het idee dat ik er alleen voorstond en hij was er (ook) van overtuigd dat de ruzies door mij komen.

Maargoed, de beslissingen:
-We lossen dit samen op. We maken samen ruzie dus zullen dit ook samen moeten voorkomen/oplossen. Niet tegen elkaar maar met elkaar.

Het belangrijkste is dat ik de positieve psychologie die ik bij mezelf gebruik ook wil toepassen op de relatie. Samen
Ik zal het even uitleggen. Nu bestaat onze relatie uit 80% negatief en maar 20% positief. We blijven maar ruzie maken en over het ruziemaken praten en hoe moet het nou verder en het wordt maar niet minder. We zitten dus enorm 'vast' in die 80% en vergeten de 20% positiviteit. Het idee van de positieve psychologie is dat je je meer richt op wat wél goed gaat, wat wél goed voelt. Kortom: de positiviteit. Daarmee gaan de negatieve dingen niet weg maar als je meer aandacht besteedt aan de 20% en je hier meer op focust wordt dat als het goed is vanzelf groter. Bij mij werkt het dus nou proberen we het met z'n twee.
We staan bijvoorbeeld vaker stil bij waaróm we zo van de ander houden, wat we zo leuk vinden aan elkaar, fijne momenten die we hebben of hebben gehad, dingen die je de ander toewenst. En dat kan in een gesprek of middels een brief, een tekening voor elkaar of een kadootje (al heb ik niet zoveel geld dus ik ben meer van de brieven en de tekeningen )
Belangrijk hieraan is dat het niet net na een ruzie is maar gewoon op een random moment. Zo maak je een sterkere positieve basis (je vergroot immers de 20%)

Verder als er ruzie is:
-We verzanden gauw in het boven de pijnlijke situatie uitstijgen en dan van een afstandje elkaar afkraken. Als er dus een irritatie onstaat blijven we daarbij. Geen 'altijds', 'nooits', karaktereigenschappen, jij dit jij dat, maar blijven bij de situatie en dan samen een oplossing zoeken
-Mocht het uit de hand lopen gebruiken we een stopwoord, het liefst een grappige. Gewoon uit het niks een dier of een plant of een drankje of een gerecht. De conflicten gaan namelijk misschien wel ergens over maar lopen uit op iets wat we allebei niet willen. Met andere woorden: het heeft eigenlijk geen zin om erop verder te gaan en daarom houden we er maar mee op.

Misschien heb je er iets aan!

quote:

Het is iets van de laatste tijd, en we hebben ook hele fijne dagen. Maar is nu al 3x geweest dat we wel bij elkaar waren, maar dat het gewoon niet fijn was. Vooral door mijn principele gedoe (ik ben heel erg principeel), komt het... maar het ligt niet alleen bij mij.

Het lijkt me dat je alles onder controle wil houden, klopt dat?

Trouwens, wat ook nog iets is dat we doen is dat we in therapie de oude koeien gaan slachten. Er is nogal wat voorgevallen een half jaar geleden waarmee we elkaar enorm gekwetst hebben. Het blijft elke keer weer opspelen dus we gaan met een therapeut erbij proberen dat uit te spreken.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 10:50 schreef Twinky het volgende:
Trouwens, wat ook nog iets is dat we doen is dat we in therapie de oude koeien gaan slachten. Er is nogal wat voorgevallen een half jaar geleden waarmee we elkaar enorm gekwetst hebben. Het blijft elke keer weer opspelen dus we gaan met een therapeut erbij proberen dat uit te spreken.

positief dat je ervoor wil gaan, ipv meteen maar met de relatie te kappen ( de makkelijke weg)...

echter, als de ruzies nog niet verdwijnen, moet je toch eens bij jezelf afvragen of het bij een ander wellicht niet beter gaat. je hebt dan immers gedaan wat je kon

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 11:01 schreef Godshand het volgende:

[..]

positief dat je ervoor wil gaan, ipv meteen maar met de relatie te kappen ( de makkelijke weg)...

echter, als de ruzies nog niet verdwijnen, moet je toch eens bij jezelf afvragen of het bij een ander wellicht niet beter gaat. je hebt dan immers gedaan wat je kon

Nouja weet je, ik weet dat het kán. En dat houdt mij vooralsnog op de been. We zijn al eerder uit elkaar geweest toen het haast ondraaglijk was en toen toch weer besloten samen verder te gaan omdat het kán. We kunnen het ontzettend fijn hebben samen en ik probeer me daar maar zo veel mogelijk op te richten. En tegen elkaar vertellen waarom je voor elkaar kiest is ook erg tof

Tja, het ligt toch echt aan jezelf.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 10:48 schreef bendk het volgende:

[..]

Het lijkt me dat je alles onder controle wil houden, klopt dat?

Nee, dat valt eigelijk best wel mee, denk ik.
Ik denk dat ik mezelf vaak niet begrepen voel waardoor ik zo bot reageer.. ik weetniet wat het is, maar ik irriteer mezelf ook mateloos aan mezelf de laatste tijd dat ik me zo gedraag. En ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen. Heb dagen dat het goed gaat en ik en me vriend superlief voor elkaar zijn.. maar ook dagen dat ik echt om de kleinste dingen stennis ga schoppen.