PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 10

quote:

Op maandag 17 november 2008 00:04 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat jij genoeg voldoening lijkt te halen uit hele losse contacten waardoor je als het erop aankomt bij niemand terecht kan behalve je ouders, je broertje.

quote:

Op maandag 17 november 2008 00:07 schreef Juup© het volgende:
Ben weer van de partij.

quote:

Op maandag 17 november 2008 01:15 schreef MiVer het volgende:
nieuw in deze partij
binnenkort hoor ik uitslag
van diagnose
over dit onderwerp
vol spanning klopt mijn hart

quote:

Op maandag 17 november 2008 01:17 schreef Juup© het volgende:

[..]

Gelukkig alleen jouw hart, anders had jij een anders forum moeten zijn
Maar Ontopic, succes

quote:

Op maandag 17 november 2008 02:23 schreef dutch-mamma het volgende:
TVP van moeder-van-2-aspergers.

Sterkte, Juup!

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

quote:

Op maandag 17 november 2008 08:31 schreef Oxymoron het volgende:
Ik heb, vanwege erge spanning Lorazepam, gekregen.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duiidelijk?

quote:

Op maandag 17 november 2008 10:25 schreef Troel het volgende:
He Oxy, wat vervelend! Weet je ook waar de spanningen door komen?

quote:

Op maandag 17 november 2008 14:57 schreef tijnbrein het volgende:
Ik voel mij een heel stuk beter nadat ik contact heb gehad met het uitzendbureau en het bedrijf waar ik werkte.
Door miscommunicatie tussen het uitzendbureau en het bedrijf ben ik zo aan de kant gezet. Dit was niet de bedoeling. Verder heb ik nu de redenen wat uitgebreider gehoord. En eigenlijk kan ik mee daar wel in vinden.
Mijn moeite met sociale interactie daar ben ik mee bezig dmv een cursus dat dit zeer moeizaam gaat is een ander verhaal.
Dat ik niet nauwkeurig genoeg in mijn werkzaamheden ben daar ben ik mij van bewust en ik doe ook mij best om nauwkeuriger te worden.
Het is goed zo. Ik sluit dit hoofdstuk af en ga verder met mijn leven. Het is jammer dat zo is afgelopen. Maar daar kan niemand nog iets aan veranderen. Ik heb hier een les van geleerd en die ga ik in de toekomst toepassen. Nu kan ik alleen nog hopen dat ik snel een andere baan vind en dat het de volgende keer makkelijker gaat.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik dus Oxazepam. Het is niet zo dat ik elke dag zo gespannen ben, maar de laatste tijd wel door omstandigheden die ik niet kan beïnvloeden
Ik vertik het om elke dag van die pillen te slikken omdat ze en verslavend zijn, en dab de werking steeds minder wordt. Maar zoals het nu gaat gaat het niet goed want ik lijk wel een ADHD'er, maar zoals gewoonlijk is de psych niet te bereiken en kan ik pas eind volgende week terecht
Zoek het maar lekker uit dan, ik ga het er woensdag met mijn "klaagmuur" over hebben en dan zie ik wel verder.

Zo gaat het in mijn hoofd er aan toe op dit moment:

[ afbeelding ]

een oncontroleerbare storm van neuronen.

quote:

Op maandag 17 november 2008 01:15 schreef MiVer het volgende:
nieuw in deze partij
binnenkort hoor ik uitslag
van diagnose
over dit onderwerp
vol spanning klopt mijn hart

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duiidelijk?

quote:

Op maandag 17 november 2008 16:33 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ja ik ben, erg gespannen en soms wanhopig omdat ik dus zit met een ongeneeslijke autisme en een benkb. muur om mij heen waardoor ik mensen niet kan bereiken.
Frustratie dat zich uit in suicidale gedachten. Maar voor mijn omgeving houd ik alles normaal. Er is niks

quote:

Op maandag 17 november 2008 16:33 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ja ik ben, erg gespannen en soms wanhopig omdat ik dus zit met een ongeneeslijke autisme en een benkb. muur om mij heen waardoor ik mensen niet kan bereiken.
Frustratie dat zich uit in suicidale gedachten. Maar voor mijn omgeving houd ik alles normaal. Er is niks

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik dus Oxazepam. Het is niet zo dat ik elke dag zo gespannen ben, maar de laatste tijd wel door omstandigheden die ik niet kan beïnvloeden
Ik vertik het om elke dag van die pillen te slikken omdat ze en verslavend zijn, en dat de werking steeds minder wordt. Maar zoals het nu gaat gaat het niet goed want ik lijk wel een ADHD'er, maar zoals gewoonlijk is de psych niet te bereiken en kan ik pas eind volgende week terecht
Zoek het maar lekker uit dan, ik ga het er woensdag met mijn "klaagmuur" over hebben en dan zie ik wel verder.

Zo gaat het in mijn hoofd er aan toe op dit moment:

[ afbeelding ]

een oncontroleerbare storm van neuronen.

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

quote:

Op maandag 17 november 2008 12:01 schreef Re het volgende:
dan ook maar een tvp vervuilende post

Is er hier eigenlijk een beetje behoefte aan de wetenschappelijke onderzoeken die ik voor mijn onderzoek vaak tegenkom? Er geburt iig erg veel op dit gebied.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 02:47 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Is dat een heleboel theorie?
Is dat gericht op de praktijk?
Hoe is het tot stand gekomen?
Is er geluisterd naar de PDD-ers?
Is er geluisterd naar de ouders/verzorgers/partners?


Er gebeurt een boel onderzoek, maar de praktijk is dat de PDD-ers big time in de kou staan. En dat geldt ook voor de ouders/verzorgers.

De kloof tussen theorie/onderzoek en praktijk.

Maar vertel eens...!

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 00:20 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

Ja.

Wat voor onderzoek doe je?

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 08:33 schreef Re het volgende:

[..]

Er wordt gewoon veel wetenschappelijk onderzoek gedaan, veel basaal werk (hoe onstaat het, welke genen zijn er verantwoordelijk), er zijn natuurlijk de nodige medicijnstudies om bepaalde negatieve gedragselementen onder controle te houden en er is idd genoeg onderzoek naar de algemene aspecten van PDD etc.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 18:14 schreef Nairua het volgende:
TVP: Zware autist.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 00:18 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

misschien helpt t om een blowtje te roken?

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 18:59 schreef Juup© het volgende:

[..]

Al geprobeerd maar had geen positief resultaat (en ik rook niet).

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 19:28 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Spacecake? Wel voorzichtig mee zijn, duurt een uur voordat het aanslaat! Begin eens met een kwart stuk...

(ik gebruik het wel eens als ik veel last van astma en benauwdheid heb...)

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 20:19 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik blijf het liefst ver weg van alles wat met drugs te maken heeft, vanaf alcohol tot harddrugs. Medicatie is ook een drug, maar dat vind ik niet zo eng,
Ben te verslavingsgevoelig om met drugs te gaan experimenteren.

Ik hou het maar bij de voorgeschreven pillen.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 21:13 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

En met die pillen was je ook al zo blij...

quote:

Op zondag 16 november 2008 23:12 schreef SHE het volgende:

[..]

Jamaar Xen, ik kan dit toch niet verkopen aan een weldenkend mens?

Ja hoi, ik wil heel graag met je omgaan, maar wel een beetje rommelig. Is dat goed?
Ik denk niet dat iemand daar behoefte aan heeft

quote:

Op zaterdag 15 november 2008 20:40 schreef childintime het volgende:

[..]

Wat ik wel heb geleerd de afgelopen jaren is haar niet te overvragen. Het is meer wat zij zelf aan geeft. Als ik haar vraag wat ze nou echt wil gaan doen (en ze moet nu kiezen) dan geeft ze als antwoord dat ze archeoloog of journalist wil worden....... Dat doet me verdriet; want hoe je het ook went of keert, dat zal er echt niet inzitten.

quote:

Deze week hadden we voortgangsbespreking op school. Het gaat heel goed en ze haalt alleen maar 8en Dat dat op het laagste nivo is (basis nivo) boeit niet; het doet haar goed om resultaten op papier te zien die zo goed zijn. Het geeft haar zelfvertrouwen.

quote:

De pest is juist, dat "de maatschappij" van haar verwacht dat ze dan wel een stapje hoger kan met wat meer inspanning en misschien wat lagere cijfers en dan gaat het dus mis want dat hebben ze (tegen mijn advies in) al op 2 vorige scholen geprobeerd met als gevolg een depressief kind met dwangmatige handelingen, nachtmerries, slaapwandelen en zelfdestructieve neigingen.....

quote:

Het lastige is, dat dit haar laatste jaar is en ze dus naar een MBO moet, maar dat wordt dan nivo 1 of 2 en er is niets dat ze ook maar enigszins wil gaan doen in die richting; de dingen die zij leuk vindt starten minimaal op nivo 3 maar meestal hoger. En dat is heel frustrerend, vooral voor haar, het zorgt ervoor dat ze helemaal niets meer leuk vindt.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 02:47 schreef dutch-mamma het volgende:
Er gebeurt een boel onderzoek, maar de praktijk is dat de PDD-ers big time in de kou staan. En dat geldt ook voor de ouders/verzorgers.

De kloof tussen theorie/onderzoek en praktijk.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 20:19 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik blijf het liefst ver weg van alles wat met drugs te maken heeft, vanaf alcohol tot harddrugs. Medicatie is ook een drug, maar dat vind ik niet zo eng,
Ben te verslavingsgevoelig om met drugs te gaan experimenteren.

Ik hou het maar bij de voorgeschreven pillen.

quote:

Op woensdag 19 november 2008 00:05 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Vreemd, veel van de voorgeschreven pillen zijn veel linker dan 'n blowtje roken/spacecake nemen...

M.

quote:

Op woensdag 19 november 2008 00:13 schreef Juup© het volgende:

[..]

Voor jou misschien wel, voor mij niet. De pillen zijn bekend, en gezien mijn verslavingsgevoeligheid is het voor mij enorm eng om iets anders te gaan proberen en doe ik dat dus ook niet.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 20:19 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik blijf het liefst ver weg van alles wat met drugs te maken heeft, vanaf alcohol tot harddrugs. Medicatie is ook een drug, maar dat vind ik niet zo eng,
Ben te verslavingsgevoelig om met drugs te gaan experimenteren.

Ik hou het maar bij de voorgeschreven pillen.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 22:44 schreef Maeghan het volgende:
Domme vraag misschien, maar waarom gebruik je zoveel komma's? Het maakt het lezen van je tekst zo vermoeiend om te gaan zitten verzinnen welke stukken tekst nou bij elkaar horen...

quote:

Op woensdag 19 november 2008 08:28 schreef BlueMage het volgende:
Ik keek ff op de FP zoals altijd en zag deze recensie, iemand die dat boek kent ofzo?

M.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 13:25 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Waarom is Ritalin eigenlijk zo slecht?

quote:

Op donderdag 20 november 2008 10:16 schreef childintime het volgende:
Zijn er meer mensen die last hebben van extreme spierspanningen? Dochter heeft al vanaf klein kind bij stress en druk last van haar nek. Dan worden de spieren zo stijf en hard, dat ze echt een heel "ei" in haar nek heeft zitten en dit trekt door naar haar schouderblad. Ze kan zich dan nauwelijks nog bewegen. Normaal gesproken heeft ze juist een te lage spierspanning.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 13:36 schreef Juup© het volgende:

[..]

Omdat ik er hyperactief door word. Sterker nog, ik voel mezelf dan oppermachtig en heb energie voor meerdere personen, ik heb geen honger meer, geen rust meer, kan iedereen en de hele wereld aan. Het Ritalin ooit geprobeerd omdat er door mijn chaos en drukte/hyperactiviteit gedacht werd aan ADHD, maar dat bleek niet zo te zijn. Het werkte bij mij dus averechts, ipv van rust te geven werd ik onrustig.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 14:01 schreef Re het volgende:

[..]

dat is nogal logisch natuurlijk omdat het hetzelfde werkingsmechanisme heeft als speed... juist bij ADHDers werkt dat dan weer remmend

quote:

Op donderdag 20 november 2008 14:01 schreef Re het volgende:

[..]

dat is nogal logisch natuurlijk omdat het hetzelfde werkingsmechanisme heeft als speed... juist bij ADHDers werkt dat dan weer remmend

quote:

Op donderdag 20 november 2008 10:16 schreef childintime het volgende:


Zijn er meer mensen die last hebben van extreme spierspanningen? Dochter heeft al vanaf klein kind bij stress en druk last van haar nek. Dan worden de spieren zo stijf en hard, dat ze echt een heel "ei" in haar nek heeft zitten en dit trekt door naar haar schouderblad. Ze kan zich dan nauwelijks nog bewegen. Normaal gesproken heeft ze juist een te lage spierspanning.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 16:35 schreef childintime het volgende:


Tanden "klemmen" doe ik zelf heel erg en idd, bij mij veroorzaakt door stress.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 16:55 schreef Re het volgende:
het is iig een symptoom wat vaak voorkomt in autisme ja

er is zelfs een medicijn voor

http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1586785

quote:

Op donderdag 20 november 2008 17:04 schreef Stupendous76 het volgende:
Zijn er hier mensen met spierkrampen/tandenknarsen die daar meer dan alleen met stress last van hebben?

quote:

Op donderdag 20 november 2008 19:12 schreef Oxymoron het volgende:
Je kunt ook, kaakklemmen krijgen van medicijnen.
Wat je, dan kunt doen, is Akineton nemen. Dat, helpt bij mij goed.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 17:04 schreef Stupendous76 het volgende:
Zijn er hier mensen met spierkrampen/tandenknarsen die daar meer dan alleen met stress last van hebben?

quote:

Op donderdag 20 november 2008 19:38 schreef Oxymoron het volgende:
O, dat vond ik, niet zo'n helder, boek. Ik vind Van een andere planeet - autisme van binnenuit, van Dominique Dumortier , een goed boek. En Dubbelklik, van Landschip en Loes Modderman.
En The speed of dark van Elisabeth Moon, is een mooie roman, over HFA in de toekomst (jaar, 2030 ong.).
Ik lees nu samen met de begeleiding: Het elastiek tussen lichaam en ziel.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 19:22 schreef Xennia het volgende:

[..]

Wat versta je onder stress? Ik denk namelijk dat overprikkeling bijvoorbeeld ook al stress is voor je lichaam

quote:

Op donderdag 20 november 2008 18:48 schreef Juup© het volgende:

[..]

Maar dat medicijn is niet geregistreerd en wordt niet verkocht in Nederland voor zover ik kan vinden.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 00:18 schreef childintime het volgende:
http://www.spreekuurthuis(...)tiagabine_(gabitril)

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 00:22 schreef childintime het volgende:
Ik vraag me wel een beetje af of mensen met ASS gebaat zijn met neurotransmitterremmende medicatie. Ik zou dochter het niet "zomaar" geven. Alles werkt al anders en soms doen die neurotransmitters maar wat en loopt zij dagenlang met haar hoofd "in de mist". Als ze dan nog medicatie zou krijgen ben ik bang dat ze helemaal haar eigen ik kwijtraakt.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 00:20 schreef Re het volgende:

[..]

thanks! (scheelt mij weer zoeken )

ik zie wel dat clonazepam er ook tegen zou kunnen helpen, maar daar is verder weinig over bekend

quote:

Op zaterdag 15 november 2008 20:40 schreef childintime het volgende:

[..]

Wat ik wel heb geleerd de afgelopen jaren is haar niet te overvragen. Het is meer wat zij zelf aan geeft. Als ik haar vraag wat ze nou echt wil gaan doen (en ze moet nu kiezen) dan geeft ze als antwoord dat ze archeoloog of journalist wil worden....... Dat doet me verdriet; want hoe je het ook went of keert, dat zal er echt niet inzitten.

Deze week hadden we voortgangsbespreking op school. Het gaat heel goed en ze haalt alleen maar 8en Dat dat op het laagste nivo is (basis nivo) boeit niet; het doet haar goed om resultaten op papier te zien die zo goed zijn. Het geeft haar zelfvertrouwen.
De pest is juist, dat "de maatschappij" van haar verwacht dat ze dan wel een stapje hoger kan met wat meer inspanning en misschien wat lagere cijfers en dan gaat het dus mis want dat hebben ze (tegen mijn advies in) al op 2 vorige scholen geprobeerd met als gevolg een depressief kind met dwangmatige handelingen, nachtmerries, slaapwandelen en zelfdestructieve neigingen.....

Het lastige is, dat dit haar laatste jaar is en ze dus naar een MBO moet, maar dat wordt dan nivo 1 of 2 en er is niets dat ze ook maar enigszins wil gaan doen in die richting; de dingen die zij leuk vindt starten minimaal op nivo 3 maar meestal hoger. En dat is heel frustrerend, vooral voor haar, het zorgt ervoor dat ze helemaal niets meer leuk vindt.

quote:

Op zondag 16 november 2008 10:56 schreef SHE het volgende:
Jeeeeeeeeeeeeeeezus.

Hoi
Dat ten eerste.
Ik zit weer te prutsen. Dat hele vriendschappen gedoe lukt me gewoon niet
Ik wil het wel, en ik heb er soms ook behoefte aan, maar ik begrijp gewoon geen fluit van het hele proces. Ik ga ook meteen stom doen als vriendinnen heel dichtbij komen. Ik zeg weer heel veel afspraken af en ik vergeet mensen zelfs te bellen als ze jarig zijn.
Ook al staat het in mijn agenda. Online & op papier. Ik doe er gewoon niets mee en ik zie er als een berg tegenop

WHY?

De ene dag overlaad ik iemand met aandacht, om vervolgens een half jaar niets meer van me te laten horen omdat ik het 'gedoe' vind.
Zo, dat is eruit

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Niet een beetje droevig maar meteen wanhopig, suicidaal.
Niet een beetje blij, maar hyper en ''overdreven'' opgelucht.

Peter Vermeulen heeft een boek geschreven: Een gesloten boek. Autisme en emoties.

Daar staat in het volgende: Er zijn vaak ook grote stemmingswisselingen: het ene moment hebben ze een fikse driftbui, enkele ogenblikken staan ze te lachen. (..) Het lijkt erop dat er bij mensen met autisme geen rem staat op het uiten van gevoelens. (1997)

Duidelijk?

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 00:45 schreef childintime het volgende:
[..]

Natuurlijk speelt onze tijd mee. In mijn jeugd was een ieder die anders was onaangepast en moest maar naar een LOM school. Tegenwoordig weten we al heel wat van allerlei stoornissen en beperkingen en zien ook in dat eenieder met een beperking ook zijn kwaliteiten heeft; alleen de wereld op een andere manier benadert.

quote:

Link Between Nicotine Addiction And Autism Found
ScienceDaily (Nov. 21, 2008) — Scientists have identified a relationship between two proteins in the brain that has links to both nicotine addiction and autism. The finding has led to speculation that existing drugs used to curb nicotine addiction might serve as the basis for potential therapies to alleviate the symptoms of autism.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:43 schreef Re het volgende:
weer wat hoopvol nieuws:
[..]

http://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081117103651.htm

Er is dus een receptor in de hersenen die die gebruikt worden bij de overdracht van signalen van de hersenen, het is dus al gebleken dat in mensen met autisme deze receptor nauwelijks aanwezig is maar bij mensen die verslaafd zijn aan nicotine is deze receptor weer teveel aanwezig. Dus door eigenlijk medicijnen aan te passen die tegen nicotine verslaving werken en deze in een vroeg stadium aan kinderen te geven kunnen bepaalde ontwikkelingen in de hersenen gestopt worden die autisme veroorzaken

(als ik het goed begrepen heb)

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 20:34 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Hoi

Ik ben niet zo van het boeken lezen over autisme eigenlijk. Maar misschien moet ik het toch maar proberen.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 08:46 schreef tijnbrein het volgende:
Het zoeken naar werk is nog vermoeiender dan werken zelf. Pff gisteren bijvoorbeeld had ik vier afspraken waarvan twee sollicitatiegesprekken. Steeds weer hetzelfde verhaal vertellen. Veel informatie over het bedrijf in kwestie. Tussen die afspraken moest ik ook nog een eind rijden. En daar tussen door komen nog de telefoontjes van andere mensen met vragen. Ik zou blij zijn als ik werk heb. Want dit trek ik niet langer.

Vandaag gelukkig maar twee afspraken een sollicitatiegesprek en een intakegesprek. Volgende week ook meerdere afspraken per dag.

quote:

Op donderdag 20 november 2008 19:21 schreef Innocence het volgende:
Re, weet jij trouwens wat meer over het gebruik van magnesium-tabletten?
Zijn gewoon vrij verkrijgbaar, ontspannend en helpen wel bij knarsentanden/tandenklapperen bij XTC-gebruik en zelfs om clusterhoofdpijn te voorkomen.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 20:37 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Je hoeft het jezelf niet zo moeilijk te maken. Gewoon 1 sollicitatiegesprek per dag plannen, dan ben je waarschijnlijk voor dat ene gesprek een stuk meer gefocust waardoor je meer kans hebt op een baan

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 21:16 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik heb ook veel sollicitatiegesprekken gehad (en steeds afgewezen). Dat is iets om moedeloos van te worden. Ik heb er veel voor moeten reizen en veel kosten gemaakt. Ik had het gevoel maatschappelijk mislukt te zijn. Pas in mei 2007 kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger.

Inmiddels verricht ik 30 uur per week routinematig werk achter een computer, dus ik ben blij dat mijn week weer invulling heeft. Door de loondispensatie zal ik, ook als ik in voltijd zou werken, niet eens de volledige arbeidskorting kunnen benutten. De hoop op financiële voorspoed heb ik voorlopig opgegeven (een normaal salaris is al gauw 2200 euro bruto). Ik ben afgestudeerd in 2004 en het is nu bijna 2009... maar ik zeg nooit nooit.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 21:16 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik heb ook veel sollicitatiegesprekken gehad (en steeds afgewezen). Dat is iets om moedeloos van te worden. Ik heb er veel voor moeten reizen en veel kosten gemaakt. Ik had het gevoel maatschappelijk mislukt te zijn. Pas in mei 2007 kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger.

Inmiddels verricht ik 30 uur per week routinematig werk achter een computer, dus ik ben blij dat mijn week weer invulling heeft. Door de loondispensatie zal ik, ook als ik in voltijd zou werken, niet eens de volledige arbeidskorting kunnen benutten. De hoop op financiële voorspoed heb ik voorlopig opgegeven (een normaal salaris is al gauw 2200 euro bruto). Ik ben afgestudeerd in 2004 en het is nu bijna 2009... maar ik zeg nooit nooit.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 21:16 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik heb ook veel sollicitatiegesprekken gehad (en steeds afgewezen). Dat is iets om moedeloos van te worden. Ik heb er veel voor moeten reizen en veel kosten gemaakt. Ik had het gevoel maatschappelijk mislukt te zijn. Pas in mei 2007 kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger.

Inmiddels verricht ik 30 uur per week routinematig werk achter een computer, dus ik ben blij dat mijn week weer invulling heeft. Door de loondispensatie zal ik, ook als ik in voltijd zou werken, niet eens de volledige arbeidskorting kunnen benutten. De hoop op financiële voorspoed heb ik voorlopig opgegeven (een normaal salaris is al gauw 2200 euro bruto). Ik ben afgestudeerd in 2004 en het is nu bijna 2009... maar ik zeg nooit nooit.

quote:

Op zondag 23 november 2008 14:05 schreef Black_Tulip het volgende:
Veel succes met verder solliciteren dan tijnbrein

quote:

Op zaterdag 22 november 2008 23:16 schreef childintime het volgende:

[..]

Ik snap dat dat niet leuk is. Maar ook ik werk onder nivo en verdien te weinig. Echter niet door ASS, maar door hele andere oorzaken, die ook overmacht zijn. Wat ik wel belangrijk vind, is het gevoel mee te doen aan de maatschappij. Er zijn zoveel mensen die om allerlei redenen niet mee kunnen doen (of willen doen), dat ik het erg kan waarderen om igg een onderdeel van de werkende maatschappij te zijn.

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:51 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik dus Oxazepam. Het is niet zo dat ik elke dag zo gespannen ben, maar de laatste tijd wel door omstandigheden die ik niet kan beïnvloeden
[...blaaat...]

quote:

Op maandag 24 november 2008 19:30 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik voel me behoorlijk hopeloos op dit moment, en dat is niet de eerste keer. Ik ga nu regelmatig om met een paar studiegenoten die ik graag vrienden zou willen noemen, afgezien van het feit dat het 'vriendschapsgevoel' ontbreekt. Ik voel niet echt een 'klik', ik heb niet het gevoel dat ze me echt aardig vinden, dat ze ooit aan me denken, tijd voor me vrij willen maken, iets aardigs voor me willen doen, etc. En ondertussen zie ik dat ze dat wel hebben met elkaar. Vandaag was nog wel het absolute dieptepunt. Een van hen is twee weken weggeweest naar Australië en die is sinds gisteren terug. Vandaag bleek hij souvenirs te hebben gekocht voor de twee anderen, maar niet voor mij... We kennen elkaar allemaal even lang, dus dat is het niet. En het ging op het begin zo goed.. Ergens is er iets mis gegaan en ik weet niet wat het is.

Kan iemand mij een crash course "hoe maak ik vrienden" geven..? Please..

quote:

Op maandag 24 november 2008 17:07 schreef Juup© het volgende:

[..]

Gevonden waar mijn spanning vandaan kwam

Ik was enorm gespannen omdat ik iets wilde gaan ondernemen wat eigenlijk veel prikkels zou gaan opleveren, en op basis van het laatste had ik besloten om het dus niet te gaan doen. Met dat besluit ging ik 100% in tegen mijn innerlijke gevoel, en dat maakte mij verdrietig, voelde mezelf eenzaam, en zat mezelf enorm in de weg, en dat riep enorm veel emoties op.
Ik heb vrijdag na een goed gesprek met mijn vrouw besloten om toch datgene te gaan ondernemen wat ik wilde, en ondanks de hoeveelheid prikkels die ik er door kreeg, heeft het mij enorm goed gedaan en ben ik mijn innerlijke pijn en onrust kwijt.
Ik heb weer wat geleerd mbt mezelf en dat is altijd goed. Ik moet meer naar mijn gevoel luisteren, niet niet altijd alles willen redeneren en voorspellen (invullen).

Mensen hoeven niet altijd te weten dat ik autist ben, het gaat tenslotte om de de inhoud niet om de verpakking.

quote:

Op maandag 24 november 2008 19:30 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik voel me behoorlijk hopeloos op dit moment, en dat is niet de eerste keer. Ik ga nu regelmatig om met een paar studiegenoten die ik graag vrienden zou willen noemen, afgezien van het feit dat het 'vriendschapsgevoel' ontbreekt. Ik voel niet echt een 'klik', ik heb niet het gevoel dat ze me echt aardig vinden, dat ze ooit aan me denken, tijd voor me vrij willen maken, iets aardigs voor me willen doen, etc. En ondertussen zie ik dat ze dat wel hebben met elkaar. Vandaag was nog wel het absolute dieptepunt. Een van hen is twee weken weggeweest naar Australië en die is sinds gisteren terug. Vandaag bleek hij souvenirs te hebben gekocht voor de twee anderen, maar niet voor mij... We kennen elkaar allemaal even lang, dus dat is het niet. En het ging op het begin zo goed.. Ergens is er iets mis gegaan en ik weet niet wat het is.

Kan iemand mij een crash course "hoe maak ik vrienden" geven..? Please..

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 01:19 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat is ongetwijfeld zo, en niet eens ongemerkt. Ik neem het hem wat dat betreft absoluut niet kwalijk dat de andere twee meer voor hem betekenen dan ik. Wat ik hem wel kwalijk neem is dat hij kennelijk helemaal niet aan me gedacht heeft.

Normaal ben ik juist in één-op-één gesprekken een stuk beter dan in gesprekken in de groep, maar met hen is het precies andersom. Eén op één is er maar een met wie ik durf te praten; bij de andere twee weet ik eigenlijk niet wat ik moet zeggen Ik wil best met ze praten en ik mag ze ook, maar ik klap gewoon dicht. Daarbij moet ik wel zeggen dat zij mij dus ook niet uit zichzelf aanspreken. Tel daarbij op dat de gesprekken in de groep niet veel diepgang hebben en het is gelijk duidelijk dat en waarom zij meer betekenen voor hem dan ik.

Even voor de duidelijkheid, het gaat om twee jongens en een meisje. Met het meisje kan ik wel praten, sterker nog, die heb ik net gebeld om mijn hart te luchten. Ze reageerde gelukkig positief, maar zei wel dat ze 'niets voor me kon doen' en dat ik eigenlijk met de andere twee moest praten.
[..]

Dat derde kan ik me erg in vinden inderdaad. Er zijn mensen die het vervelend vinden om altijd maar de praatpaal te zijn, maar ik heb daar geen bezwaar tegen. Maar zie eerst maar iemand ervan te overtuigen dat ze bij jou hun ei kwijt kunnen. Als het erop aan komt, ben ik best lief Als ik iemand kan helpen, doe ik dat graag. Ik kom alleen kennelijk niet zo over. Wat betreft vragen naar dingen die anderen belangrijk vinden, dan moet je er wel eerst achterkomen wat iemand belangrijk vindt. Voordat iemand je dat wil vertellen ben je alweer een paar stappen verder, stappen waar ik nu dus moeite mee heb.

Nog even wat voorbeeldjes van dingen waar ik me druk over maak:
Er zijn pasgeleden twee feestjes geweest (waar ik bij was) en er is er nog eentje op komst donderdag (Thanksgiving). Een feestje organiseren lijkt de uitgelezen manier om contact met meerdere studiegenoten te hebben. Tsja, groepscontact gaat nu kennelijk beter dan 1 op 1 dus dan doe ik het even zo. Dus ik stelde vandaag voor om Sinterklaas te vieren bij mij thuis en ik nodigde ze alvast uit. De reactie? "... ... Sure "



Daarna nodigde de Australië-jongen waar ik bij stond het meisje uit om die middag een bordspel te spelen met "nummer drie" en nog een andere jongen. Ik vroeg hem of hij nog van plan was om mij uit te nodigen. "Oh ja, hoor, dat kan, maar dat wordt wel lastig, want dat bordspel spelen we altijd met zijn vieren..." Toen bleek dat die andere jongen niet kon, zei hij dat ik moeilijk mee kon omdat ik mijn fiets niet bij me had (ik was met de bus gegaan). Ik ben mijn fiets gaan halen op het station en toen ik bij hem thuis was, waren zij ook nog maar net drie seconden daar. Nou, het bordspel was leuk en de rest weet je dus al. En ik kwam met een kutgevoel thuis.

Stupendous, ik reageer later op je PM, ik moet naar bed.

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 01:19 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat is ongetwijfeld zo, en niet eens ongemerkt. Ik neem het hem wat dat betreft absoluut niet kwalijk dat de andere twee meer voor hem betekenen dan ik. Wat ik hem wel kwalijk neem is dat hij kennelijk helemaal niet aan me gedacht heeft.

Normaal ben ik juist in één-op-één gesprekken een stuk beter dan in gesprekken in de groep, maar met hen is het precies andersom. Eén op één is er maar een met wie ik durf te praten; bij de andere twee weet ik eigenlijk niet wat ik moet zeggen Ik wil best met ze praten en ik mag ze ook, maar ik klap gewoon dicht. Daarbij moet ik wel zeggen dat zij mij dus ook niet uit zichzelf aanspreken. Tel daarbij op dat de gesprekken in de groep niet veel diepgang hebben en het is gelijk duidelijk dat en waarom zij meer betekenen voor hem dan ik.

Even voor de duidelijkheid, het gaat om twee jongens en een meisje. Met het meisje kan ik wel praten, sterker nog, die heb ik net gebeld om mijn hart te luchten. Ze reageerde gelukkig positief, maar zei wel dat ze 'niets voor me kon doen' en dat ik eigenlijk met de andere twee moest praten.
[..]

Dat derde kan ik me erg in vinden inderdaad. Er zijn mensen die het vervelend vinden om altijd maar de praatpaal te zijn, maar ik heb daar geen bezwaar tegen. Maar zie eerst maar iemand ervan te overtuigen dat ze bij jou hun ei kwijt kunnen. Als het erop aan komt, ben ik best lief Als ik iemand kan helpen, doe ik dat graag. Ik kom alleen kennelijk niet zo over. Wat betreft vragen naar dingen die anderen belangrijk vinden, dan moet je er wel eerst achterkomen wat iemand belangrijk vindt. Voordat iemand je dat wil vertellen ben je alweer een paar stappen verder, stappen waar ik nu dus moeite mee heb.

Nog even wat voorbeeldjes van dingen waar ik me druk over maak:
Er zijn pasgeleden twee feestjes geweest (waar ik bij was) en er is er nog eentje op komst donderdag (Thanksgiving). Een feestje organiseren lijkt de uitgelezen manier om contact met meerdere studiegenoten te hebben. Tsja, groepscontact gaat nu kennelijk beter dan 1 op 1 dus dan doe ik het even zo. Dus ik stelde vandaag voor om Sinterklaas te vieren bij mij thuis en ik nodigde ze alvast uit. De reactie? "... ... Sure "



Daarna nodigde de Australië-jongen waar ik bij stond het meisje uit om die middag een bordspel te spelen met "nummer drie" en nog een andere jongen. Ik vroeg hem of hij nog van plan was om mij uit te nodigen. "Oh ja, hoor, dat kan, maar dat wordt wel lastig, want dat bordspel spelen we altijd met zijn vieren..." Toen bleek dat die andere jongen niet kon, zei hij dat ik moeilijk mee kon omdat ik mijn fiets niet bij me had (ik was met de bus gegaan). Ik ben mijn fiets gaan halen op het station en toen ik bij hem thuis was, waren zij ook nog maar net drie seconden daar. Nou, het bordspel was leuk en de rest weet je dus al. En ik kwam met een kutgevoel thuis.

Stupendous, ik reageer later op je PM, ik moet naar bed.

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 03:24 schreef Noorsbloed het volgende:
Hmm
Ik ga hier toch even wat neerzetten mischien dat iemand hier kan helpen.

Ik heb een aantal problemen en kom er maar niet achter of ik er iets mee moet doen of niet.
Mischien kunnen jullie wat tips geven of advies ?

Ik kan alleen maar zwart en wit denken.
Er is geen tussenweg en die is er ook nooit geweest naar mijn gevoel.
Ik ben erg snel overprikkeld als ik veel met andere mensen moet omgaan.
Dat is 1 van de redenen dat ik mijn school niet heb kunnen afmaken.
Ook heb ik last gehad van verlatingsangst, maar dat is al iets aan het inbinden geloof ik.
Ik slaap al jaren slecht, en mijn hoofd raast continue met mach 6 van het ene punt naar het ander punt.
Verder ben ik extreem chaotisch en vergeet ik soms de meest normale dingen en afspraken.
Ook heb ik een hekel aan spiegels en probeer ik die soms toch echt wel te vermijden.
En sport ik gigantisch hard op het moment om die extra kilo's eraf te krijgen.

Ook kan ik niet goed met boze gevoelens en telleurstelingen omgaan.
Dat gevoel blijft maar draaien en draaien tot het punt dat ik iets moet slopen of het er gewoon moet uitgooien op de een of andere manier.

Ik word soms zo moe van alles om mij heen, en van mijzelf dat ik even niet meer weet hoe ik nu verder moet.
Op het moment zit ik echt in een goede fase met alleen maar vooruitgang.
Maar toch kan ik bovenstaande dingen niet vergeten, en blijven die bestaan.

Mischien iemand die mij wat advies kan geven ?

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 12:11 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

Ik denk dat het niet zo handig is om jezelf ergens uit te nodigen, dat werkt juist averechts.

Verder herken ik je verhaal heel erg. Toen ik net aan mijn studie begon vormden zich ook groepjes en ik werd als enige aan tafel niet gevraagd mee uit te gaan enzo. Geen idee waarom.

Ik heb wel vaker dat ik zie dat mensen naar elkaar toe trekken die elkaar evenlang kennen als ik en dat ik dan langzamerhand een beetje het buitenbeentje word. Niet omdat mensen me niet aardig vinden denk ik. Maar ik vind het eng als mensen te dicht bij komen, me aanraken etc. Daar krijg ik het benauwd van, en ik denk dat mensen aanvoelen dat ik me daar dus niet voor open stel. Al zou ik dat wel heel graag willen.

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 23:02 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Stupendous76, wat heb je weggehaald?
[..]

Tijnbrein: ik ben eerlijk en zeg dat ik iets niet zo goed kan en wordt daarom afgewezen
etc.

Ik heb al eens verschillende posts uit de topicreeks verzameld en doorgestuurd naar de psycholoog (maar dat deed ik te laat ), ik denk dat ik het nog maar eens moet proberen: constant feest der herkenning, maar in hoeverre speelt het en/of kan/moet je er wat aan doen.

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 22:38 schreef Onsterfelijkheid het volgende:
Uhm, een kennis van mij heeft erg veel autistische trekken (volgens het lijstje). Mijn vraag is hoe vaak het voorkomt dat een autistische persoon zeer formeel praat (in alle omstandigheden), en woorden/letterlijke zinnen overneemt van hooggeleerde mannen waar hij op geilt. Veel voorkomend? Of? Geen flauw idee.

quote:

Op woensdag 26 november 2008 00:34 schreef Black_Tulip het volgende:
Het is een 'feest' van herkenning hier inderdaad.

Hoe is dat gegaan met de psycholoog?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 01:17 schreef Juup© het volgende:
Komen jullie allemaal alleen op FOK!, of ook nog op andere websites/weblogs/e.d.?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 01:23 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Tweakers... maar alleen voor de frontpage te lezen en af en toe het forum & de pricewatch als ik iets aan het zoeken ben. Fok! al weer een aantal jaar, dit is mijn tweede account nadat ik het vorige wachtwoord ben vergeten

quote:

Op woensdag 26 november 2008 09:26 schreef BlueMage het volgende:
Hmm even over dat solliciteren, het is denk ik altijd goed om gewoon eerlijk te zijn in zo'n gesprek, maar 't blijft 'n ellende en veel afwijzingen en brieven schrijven en etc. Maar geef niet op. En realiseer je: niet veel mensen komen bij 'n baan terecht die precies aansluit bij hun vooropleiding.

M.

quote:

Op donderdag 27 november 2008 02:10 schreef Noorsbloed het volgende:
Wel ik heb dus de huisarts gebeld.
En die vond mijn klachten verdacht veel lijken op borderline.

Ik vind zelf totaal van niet.
Maar ik moet eerlijk toegeven dat praktisch al mijn " problemen " wel onder alle punten van Borderline passen.
Volgende week heb ik een afspraak bij een psycholoog.
Maar eigenlijk wil ik het helemaal niet weten

Straks heb ik ECHT borderline.
En dan ?
Daar kom je nooit meer vanaf.
Hoe kan ik dat mijn toekomstige vrouw aandoen ?
En het kindje dat op komst is ?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 10:59 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik snap wat jij bedoeldt maar dan moet die baan toch aan de volgende voorwaarden voldoen. Ten eerste moet je het werk leuk en uitdagend vinden. Ten tweede moet je mogelijkheden krijgen om jezelf verder te ontwikkelen. Tot nu toe heb ik nog geen enkele baan gehad die aan beiden voorwaarden voldeed. Ik hoopte daarom ook dat ik bij het bedrijf waar ik ontslagen ben wel die dingen kon vinden. Maar helaas mocht dat niet zo zijn.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 09:09 schreef sempron2400 het volgende:
Toch wel vervelend/moeilijk om te lezen dat met een ASS de kans op werk zo klein is. Je kunt in deze maatschappij vele normen en waarden aan de laars lappen, antisociaal zijn, en toch een goede baan hebben. Maar o wee als je wat minder goed kan communiceren. Dan is het maar de vraag of je een financieel gezonde toekomst te wachten staat.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 00:11 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt en heb ook heel veel frustraties mbt werk en solliciteren. Echt een oplossing heb ik niet, maar wel wat tips:

1. Probeer eerst uit te zoeken wat je écht leuk vindt en solliciteer op banen die je echt wilt. Dat je niet enthousiast overkomt, heeft namelijk misschien ook wel te maken met het feit dat je niet enthousiast bént. Ik weet zelf bijv. vaak niet wat ik nou eigenlijk wil en als je het zelf niet weet, kun je het ook niet op een ander overbrengen.
2. Oefen heel veel met solliciteren. En niet alleen ter plekke, maar ook thuis. Wat heel veel heeft geholpen bij mij is de site carrieretijger.nl. Hier staan veel tips over solliciteren, van het schrijven van een brief tot je lichaamshouding tijdens het gesprek. Door het lezen kun je je beter voorbereiden op standaardvragen. Ik had bijvoorbeeld problemen met uitleggen wat mijn sterke punten zijn en waar dat uit blijkt. Ten eerste heb ik altijd moeite met open vragen: als iemand vraagt, ben je goed in X dan kan ik wel bedenken of dat wel of niet zo is, maar als iemand me vraagt 'waar ben je goed in' dan lijkt het wel alsof m'n hoofd helemaal leeg wordt en ik niet meer na kan denken. Dus zet dat soort standaardantwoorden vast op een rijtje. Carrieretijger heeft me ook goed geholpen om praktijkvoorbeelden te bedenken voor karaktereigenschappen en daardoor verlopen de gesprekken vlotter en zit je met meer vertrouwen in het gesprek, je kunt namelijk 'bewijzen' dat je idd goed bent in iets.
3. Acceptatie. Accepteer dat je anders bent, dat je hier altijd problemen mee zult blijven houden en dat het je meer moeite zal kosten om exact hetzelfde te bereiken als iemand anders die misschien wel minder geschikt is voor het werk, maar gewoon makkelijker praat. Het is helaas nu eenmaal zo dat mensen meer geven om een leuk uiterlijk en een vlotte babbel dan om je capaciteiten. Als je weet dat vrouwen met oorbellen eerder aangenomen worden dan vrouwen zonder oorbellen, dan weet je hoe diepgaand zo'n gesprek is. Dus dat je als persoon afgewezen wordt is echt niet zo; hou gewoon in gedachten dat er een of andere oppervlakkige man of vrouw tegenover je zit die graag voorgelogen wil worden en een mooi toneelstukje wil zien. Misschien kun je het ook zo zien: een sollicitatiegesprek is eigenlijk een toneelstukje waarin alleen de grove lijnen van het verhaal vaststaan: verzin je een leuk toneelstukje, dan ga je door naar de volgende ronde. Het is ook niet zo mijn ding, maar goed. Het zij zo.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 09:09 schreef sempron2400 het volgende:
Toch wel vervelend/moeilijk om te lezen dat met een ASS de kans op werk zo klein is. Je kunt in deze maatschappij vele normen en waarden aan de laars lappen, antisociaal zijn, en toch een goede baan hebben. Maar o wee als je wat minder goed kan communiceren. Dan is het maar de vraag of je een financieel gezonde toekomst te wachten staat.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 09:09 schreef sempron2400 het volgende:
Toch wel vervelend/moeilijk om te lezen dat met een ASS de kans op werk zo klein is. Je kunt in deze maatschappij vele normen en waarden aan de laars lappen, antisociaal zijn, en toch een goede baan hebben. Maar o wee als je wat minder goed kan communiceren. Dan is het maar de vraag of je een financieel gezonde toekomst te wachten staat.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 12:44 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Ieder mens is gelijk ongeacht het verschil, handicap of wat dan ook.
[..]

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 14:21 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
We hebben besloten dat alle mensen door hun intrinsieke waarde als mens gelijkwaardig zijn en gelijkwaardig behandeld moeten worden, maar dat is iets heel anders dan gelijk zijn.
[..]

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 13:10 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dankjewel voor de tips.
1) Ik weet eigenlijk niet echt wat ik wil. Waarom ik iets leuk vind kan ik ook nauwelijks verwoorden. Op een vraag als (welk eten vind jij het lekkerst?) heb ik geen antwoord. Gewoon weg omdat ik eten niet zo belangrijk vind en niet echt een favoriet gerecht heb.
Maar dit geldt eigenlijk voor alles in het leven. Alles wat ik in het leven bereikt heb daar haal ik mijn schouders vooral. Ik heb een MAVO diploma en een MBO diploma maar het doet me weinig. Zo ook met dingen als een huis, auto en werk. Alle dingen die ik bereikt heb zijn normaal en hebben de meeste mensen ook daarom vind ik het niet speciaal.

quote:

Mijn verjaardag heeft voor mij ook geen speciaale betekennis. En nu met al dat gedoe ben ik er helemaal niet mee bezig. Vandaag (29 november) ben ik jarig overigens ik word 26. Maar eigenlijk interesseerd met het helemaal niks. Die verjaardag kan me gestolen worden.

quote:

Ik ben ongelukkig en vraag mijzelf vaak hard op af waarom ik elke morgen weer op sta. Wat heb ik bereikt in het leven niet veel? Waarom doe ik de dingen die ik doe? Veel vragen waarop ik geen antwoord heb. Eigenlijk weet ik niet wie ik ben en wat ik wil. Als ik in de spiegel kijk heb ik geen idee wie mijn spiegelbeeld is.
[...]

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 13:10 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dankjewel voor de tips.
1) Ik weet eigenlijk niet echt wat ik wil. Waarom ik iets leuk vind kan ik ook nauwelijks verwoorden. Op een vraag als (welk eten vind jij het lekkerst?) heb ik geen antwoord. Gewoon weg omdat ik eten niet zo belangrijk vind en niet echt een favoriet gerecht heb.
Maar dit geldt eigenlijk voor alles in het leven. Alles wat ik in het leven bereikt heb daar haal ik mijn schouders vooral. Ik heb een MAVO diploma en een MBO diploma maar het doet me weinig. Zo ook met dingen als een huis, auto en werk. Alle dingen die ik bereikt heb zijn normaal en hebben de meeste mensen ook daarom vind ik het niet speciaal. Mijn verjaardag heeft voor mij ook geen speciaale betekennis. En nu met al dat gedoe ben ik er helemaal niet mee bezig. Vandaag (29 november) ben ik jarig overigens ik word 26. Maar eigenlijk interesseerd met het helemaal niks. Die verjaardag kan me gestolen worden.
Ik ben ongelukkig en vraag mijzelf vaak hard op af waarom ik elke morgen weer op sta. Wat heb ik bereikt in het leven niet veel? Waarom doe ik de dingen die ik doe? Veel vragen waarop ik geen antwoord heb. Eigenlijk weet ik niet wie ik ben en wat ik wil. Als ik in de spiegel kijk heb ik geen idee wie mijn spiegelbeeld is.

quote:

3) Ik accepteer dat ik anders ben. Maar ik heb het gevoel dat ik nog nooit een kans heb gehad om mijzelf te bewijzen. Dat een sollicitatiegesprek een toneel stukje is. Dat weet ik. Maar ik ben liever eerlijk. En toneelspelen is niks voor mij. Het is voor onbegrijpelijk dat mensen zo snel een oordeel vellen zonder een persoon de kans te geven zichzelf te bewijzen.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 22:25 schreef Maeghan het volgende:

[..]


Tja, best herkenbaar eigenlijk (dat van verjaardagen & diploma's ook). Het is dat ik een vriend heb die me overal doorheen sleept, maar anders... En dan nog denk ik soms, 'laat maar, ik pak de auto en ik rij met 120 tegen een muur aan'... Maar als je echt dagelijks met zo'n gevoel rondloopt is dat ook best ernstig. Heb je er hulp voor of gewoon iemand om erover te praten?

Ik wil altijd alles tegelijk en alles ook zo snel mogelijk, maar ik weet nooit hoe ik het aan moet pakken en daarnaast ben ik meestal na drie dagen alweer vergeten dat ik het graag wil
[..]

Dat is helaas een nadeel van ons stelsel. Je moet eerst een debiel toneelstuk spelen voordat je ook maar een kans krijgt iets te laten zien. Dat geldt niet alleen voor jou hoor: mannen met vrouw en kinderen maken sneller promotie dan mannen zonder vrouw en kinderen, vrouwen met oorbellen en opgestoken haar worden eerder aangenomen dan vrouwen zonder oorbellen en met los haar, dikke mensen worden minder snel aangenomen dan dunne mensen, blonde vrouwen eerder dan vrouwen met bruin haar, etc. Iedereen wordt beoordeeld op dingen die er niet toe doen.

Daarnaast moet je ook realistisch zijn -- als jij een bedrijf had, zou je dan wel iemand aannemen die meer moeite had met het werk? Iemand met een ASS kan sommige dingen nu eenmaal minder goed. Ik zou ook niet in iedere baan een ASS'er aannemen, ondanks dat ik iedereen een leuke baan gun, sommige mensen en banen passen nu eenmaal niet bij elkaar.

Nu focus je erg op het vinden van werk, maar als je eenmaal werk hebt, loop je daar ongetwijfeld ook weer tegen problemen aan. Dat heb ik nu en daar valt dan ook niet zo heel veel aan te doen. Ik hou altijd in m'n achterhoofd dat ik ook een eigen bedrijf kan beginnen. Het enige probleem is dat ik niet kan kiezen wat voor bedrijf.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 14:00 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik herken het niet echt eigenlijk, maar misschien helpt het als je zelf ook vaak de hort op gaat. Dat maakt het misschien makkelijker om te accepteren dat hij soms weg is als jij thuis bent. Of misschien kun je zelf op stap gaan als je weet dat hij die avond weg is; dan zit je niet alleen thuis.

quote:

Op zondag 30 november 2008 12:07 schreef Innocence het volgende:
Ik stop met posten in dit topic, hoe vervelend ik dat ook vind. Er zijn mensen die proberen om mijn identiteit te achterhalen, dat was precies waar ik al bang voor was en daar heb ik geen zin in.
Vond het zo fijn om ergens anoniem over m'n problemen te kunnen praten, maar dat blijkt dus helaas niet mogelijk.

Veel succes nog allemaal en bedankt voor alle herkenning en openbaringen.

quote:

Op zondag 30 november 2008 23:05 schreef Maeghan het volgende:
Wat bezielt iemand in vredesnaam om te gaan zitten proberen uit te vissen wie iemand is? =S

quote:

Op zondag 30 november 2008 12:07 schreef Innocence het volgende:
Ik stop met posten in dit topic, hoe vervelend ik dat ook vind. Er zijn mensen die proberen om mijn identiteit te achterhalen, dat was precies waar ik al bang voor was en daar heb ik geen zin in.
Vond het zo fijn om ergens anoniem over m'n problemen te kunnen praten, maar dat blijkt dus helaas niet mogelijk.

Veel succes nog allemaal en bedankt voor alle herkenning en openbaringen.

quote:

Op zondag 30 november 2008 23:05 schreef Maeghan het volgende:
Wat bezielt iemand in vredesnaam om te gaan zitten proberen uit te vissen wie iemand is? =S

quote:

Op maandag 1 december 2008 17:42 schreef Black_Tulip het volgende:
Waarom is het zo vervelend als iemand weet wie je bent? Gaat het om chantage of iets dergelijks?

quote:

quote]Op zaterdag 29 november 2008 14:21 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat is nou juist het hele punt: door die handicap lijk je als mens per definitie "minder". Een handicap is iets heel anders dan een ander ras of geloof. Die handicap zorgt ervoor dat je minder goed presteert op bepaalde vlakken als een ander mens. Zeker als een ander niet weet wat daarvan de oorzaak is, is het volkomen logisch dat iemand jou niet gaat aannemen omdat hij iemand kan vinden die die taak beter doet dan jij.

Het is een leugen/een illusie/wishful thinking dat alle mensen gelijk zijn. We hebben besloten dat alle mensen door hun intrinsieke waarde als mens gelijkwaardig zijn en gelijkwaardig behandeld moeten worden, maar dat is iets heel anders dan gelijk zijn. Het is heel goed mogelijk en eigenlijk ook waarschijnlijk dat we niet geboren zijn met gelijke kwaliteiten. Met andere woorden, als je twee mensen met hun positieve en eigenschappen naast elkaar zou zetten op een soort meetlat, kan de een een 'beter' mens zijn dan de ander. De realiteit is natuurlijk dat we geen meetlat hebben om totaal verschillende eigenschappen op een rechtvaardige manier met elkaar te vergelijken, maar het verschil is wel aanwezig en lijkt soms zo groot dat mensen geneigd zijn elkaar ongelijkwaardig te behandelen. Als autist zul je niet alleen moeten accepteren dat je sommige dingen minder goed kan, je zult moeten accepteren dat de wereld zo werkt dat je minder geaccepteerd zult worden omdat je dingen minder goed kan. Dan kun je wel hard schreeuwen als Calimero dat het niet eerlijk is, maar daar bereik je doorgaans niets mee. Het enige wat je kunt doen is: 1 je schikken naar je mogelijkheden, of: 2 hard vechten om koste wat kost te bereiken waar je wil zijn in je leven. Welke keuze maak jij?

quote:

Even voor de duidelijkheid: hiermee wil ik niet zeggen dat autisten per definitie "minder" zijn dan mensen zonder autisme. Voor "normale" mensen lijkt het alleen zo en daar word je naar behandeld.
[..]

Ik hoop dat je meer kansen zult zien en aanpakken om jezelf te bewijzen.
[..]

quote:

Het is wél jouw probleem en dat moet je goed onder ogen zien. Als jij niet aangenomen wordt omdat jij teveel de kat uit de boom kijkt, dan heb jij geen baan en is het voor het bedrijf geen enkel probleem om iemand te vinden die ze wel geschikt achten. Het helpt niet om hier verongelijkt over te doen en te eisen dat het bedrijf zich meer aanpast aan jouw wensen, want dan hebben ze nog meer reden om je niet aan te nemen. Ze kennen je niet, ze hebben geen idee waar je goed in bent; waarom zouden ze iemand aannemen die zeurt? Je zult jezelf aantrekkelijk moeten maken voor een bedrijf. Laat zien waarom ze jou aan moeten nemen. Maar daarvoor zul je eerst in jezelf moeten geloven en weten wat jouw kwaliteiten zijn. Pas dan kan je iemand anders overtuigen.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 14:35 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Gefeliciteerd met je verjaardag En probeer die vragen voor jezelf te beantwoorden. Ze zijn heel belangrijk.
[..]

Als je bij een sollicitatiegesprek eerlijk zegt dat je bepaalde dingen minder goed kan, zul je daar iets tegenover moeten stellen wat je wel goed kunt. En kansen moet je creëren. Ik weet het, het klinkt allemaal zo cliché, maar het hoort bij een mentaliteit. Niet bij de pakken neer zitten

quote:

[quote]Op zaterdag 29 november 2008 22:25 schreef Maeghan het volgende:

[..]


Tja, best herkenbaar eigenlijk (dat van verjaardagen & diploma's ook). Het is dat ik een vriend heb die me overal doorheen sleept, maar anders... En dan nog denk ik soms, 'laat maar, ik pak de auto en ik rij met 120 tegen een muur aan'... Maar als je echt dagelijks met zo'n gevoel rondloopt is dat ook best ernstig. Heb je er hulp voor of gewoon iemand om erover te praten?

quote:

Ik wil altijd alles tegelijk en alles ook zo snel mogelijk, maar ik weet nooit hoe ik het aan moet pakken en daarnaast ben ik meestal na drie dagen alweer vergeten dat ik het graag wil
[..]

Dat is helaas een nadeel van ons stelsel. Je moet eerst een debiel toneelstuk spelen voordat je ook maar een kans krijgt iets te laten zien. Dat geldt niet alleen voor jou hoor: mannen met vrouw en kinderen maken sneller promotie dan mannen zonder vrouw en kinderen, vrouwen met oorbellen en opgestoken haar worden eerder aangenomen dan vrouwen zonder oorbellen en met los haar, dikke mensen worden minder snel aangenomen dan dunne mensen, blonde vrouwen eerder dan vrouwen met bruin haar, etc. Iedereen wordt beoordeeld op dingen die er niet toe doen.

Daarnaast moet je ook realistisch zijn -- als jij een bedrijf had, zou je dan wel iemand aannemen die meer moeite had met het werk? Iemand met een ASS kan sommige dingen nu eenmaal minder goed. Ik zou ook niet in iedere baan een ASS'er aannemen, ondanks dat ik iedereen een leuke baan gun, sommige mensen en banen passen nu eenmaal niet bij elkaar.

Nu focus je erg op het vinden van werk, maar als je eenmaal werk hebt, loop je daar ongetwijfeld ook weer tegen problemen aan. Dat heb ik nu en daar valt dan ook niet zo heel veel aan te doen. Ik hou altijd in m'n achterhoofd dat ik ook een eigen bedrijf kan beginnen. Het enige probleem is dat ik niet kan kiezen wat voor bedrijf.

quote:

[quote]Op maandag 1 december 2008 19:42 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zou zeggen, doe dat niet, maar ik weet dat het moeilijk is om als je in zo'n negatieve spiraal zit er weer uit te komen. Maar blijf vooral doorgaan
[..]

Wat voor diploma heb je en wat heb je in die vier jaar gedaan?
[..]

quote:

Meer begrip krijg je als je laat zien ondanks je tekortkomingen iets te betekenen voor het bedrijf. Probeer gewoon bij het sollicitatiegesprek te verzwijgen wat jij zoal denkt dat er niet goed aan je is. Als dat na verloop van tijd toch naar boven komt, maakt het minder uit als je al hebt laten zien wat je kan.
[..]

Doe dat niet. Als je erin gelooft dat je gebrek aan zelfvertrouwen je zal blijven achtervolgen, dan is dat ook zo. Accepteer het niet als een vaststaand, onveranderlijk feit dat je niet in jezelf gelooft. Je kunt meer zelfvertrouwen krijgen. Geloof me, ik weet dat het kan, want ik was vroeger ook erg onzeker en ik heb ook meer zelfvertrouwen gekregen. Ik zou willen dat ik een formule voor je had voor meer zelfvertrouwen, maar die is er niet, helaas. Ik kan je alleen aanraden om eens 'ja' te zeggen of dingen te doen die je eigenlijk niet goed durft. Houd je gewoon voor dat het niet uitmaakt of het goed gaat of niet; het feit dat je het doet terwijl je het vroeger niet had gedurfd, is al een overwinning.

Ik wens je veel sterkte. Het is niet makkelijk, maar je zult je zoveel beter voelen als je over een paar jaar op jezelf kan terugkijken en kan zeggen dat je zoveel vooruit bent gegaan.

quote:

Op maandag 1 december 2008 18:09 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Ja, nou..., bij mij is het meer zo dat ik niet wil dat dit tot in de oneindigheid in Google blijft staan, en dan zo aan mijn naam te koppelen is. Heb dat gezeik wel eerder meegemaakt, en ik wil gewoon niet dat mijn omgeving alles wat ik hier meld kan lezen. Via Google.

Dat heb ik dus al eens vaker gehad.. bij mensen die dan op een vrijdag avond niks te doen hebben en dan je naam eens invullen bij Google. Krijg je weer van zulke reacties van 'Zo.. dus jij zegt dit en dit en dit ' .

En al helemaal omdat ik normaal praktisch niks uit mezelf zeg, laat staan dit soort dingen.. snap je..

Dus ik wil daar gewoon een klein beetje mee oppassen. Het liefst zou ik ook mijn nickname veranderen maar dat doen ze hier bij fok weer niet.

quote:

Op maandag 1 december 2008 23:15 schreef S95Sedan het volgende:
tvp
[..]

Globaal kan je dan nog wel over bepaalde dingen praten toch, zonder er te diep op in te gaan? En mensen die dat soort dingen doen zou ik evengoed niet al te serieus nemen.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 14:58 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Had je dat niet kunnen eisen dan?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 16:04 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Het is eigenlijk heel simpel: jij belt je vorige werkgever en je zegt dat als hij je zo graag terug wil hebben, dat hij je dan de kans moet geven om voldoende werkervaring op te doen in analyseren. Als hij dat niet wil, dan zeg je nee. Als hij ja zegt en nee doet, dan vertrek je weer. Jouw voormalig werkgever gaat eisen dat je blijft? Kom nou zeg. Jij bent nu in een positie om te gaan eisen. Hij wil je terug en jij weet niet zeker of je er nog wil werken, maar misschien wordt de keuze wat makkelijker als hij je wat dingen aanbiedt. Hij belt jou met de vraag of je terug wil komen; dat betekent dat je wat waard bent voor hem! Benut dat En negeer collega's die zich gedragen als kleuters. Als zij zich zo gedragen, dan heb je hen toch niet nodig?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 17:14 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik denk er over na. De enige reden dat ze mij gebeld hebben is dat ze geen mensen kunnen vinden voor die functies. Er staan nog 5 of 6 plaatsen open bij dat bedrijf. En tot nu toe is er een sollicitant geweest die is afgewezen omdat zij niet geschikt was. Verder willen er nog meer mensen weg. Van zeker 5 collega weet dat ze ook weg willen. En een paar willen misschien wel weg maar kunnen niet omdat ze te veel verdienen. Misschien kan ik deze positie benutten om te proberen hogerop te komen. Maar ik weet in hoevere zij daarin mee willen gaan.
Over die collega's daar heb je gelijk in. Laat ze maar praten.

quote:

Op woensdag 3 december 2008 12:25 schreef oceanpony het volgende:
Heb een vraagje: Ben begin dit jaar door de huisarts naar de psychiater gestuurd op verdenking van een autisme spectrum stoornis. De psych zei: Ik zie niks autistisch in jou. Ik dacht dat hij daar een duidelijke reden voor had, maar later hoorde ik dat hij niet zo gelooft in die "spectra". Nou weet ik niet of hij niet in de aandoening op zich gelooft of in de benaming ervan. Ik geloof er in elk geval wel in......

Nou ben ik gediagnosiceerd met ADD en persoonlijkheidsproblematiek (zoals bang voor nieuwe dingen, me niet aan mensen kunnen hechten, me niet kunnen openen, emoties niet kunnen tonen etc). Ik heb kort geleden ritalin geprobeerd maar dat was tot nu toe geen succes.

Twee familieleden van mij zijn kort geleden gediagnosticeerd met het Syndroom van Asperger en één van de twee heeft ook licht ADHD. Nou is mijn vraag: Kan enorme drukte in je hoofd ook veroorzaakt worden door Asperger? Kun je ook Asperger hebben als je figuurlijk taalgebruik wel goed begrijpt en als je niet veel moeite hebt om bij mensen hun gezichtsuitdrukking te lezen?

Ik heb wel veel moeite met communicatie. Soms weet ik niet wat mensen nou precies bedoelen, maar dat zou ook wellicht ook door ADD verklaard kunnen worden of door de problemen die ik inmiddels heb met mijn zelfvertrouwen.

Ik ben gewoon erg bang, dat ik wellicht óf alleen Asperger heb en géén ADD of een combinatie van beiden.

Ik ben erg graag alleen, heb moeite met contacten leggen, ben erg nerveus voor nieuwe dingen, raak in paniek als ik de weg niet weet, ik zie het overzicht allemaal niet, heb erg beperkte interessen, ben erg serieus vergeleken met leeftijdgenoten en ben zéér geremd. Je zult mij niet gauw in de apres-ski bar zien hoor haha.

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat dit alles door mijn ADD kwam, maar ik begin toch erg te twijfelen....

sorry, voor de lange post.....

quote:

Op woensdag 3 december 2008 14:18 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Lange post? Valt wel mee i.v.m. andere hier

Die diagnose ADD, wie heeft die gesteld? Diezelfde psycholoog die weinig waarde hecht aan PDD-NOS/Asperger? Kan je die psycholoog op papier laten zetten waarom het volgens hem/haar géén Asperger is. En waarom het wel ADD is. Sterker nog: vraag gewoon een copie op van het rapport dat hij/zij van jou gemaakt heeft, daar moet in staan hoe hij/zij tot die conclusie is gekomen (dat recht heb je)
Daarnaast: als jij meer zekerheid wilt hebben, ga voor een second opinion. De motivatie hiervoor heb je net zelf gegeven: in eerste instantie jouw huisarts die daar een gegrond(?) vermoeden voor heeft, vergelijkbare voorvallen in de (nabije) familie, jouw eigen mening/ervaring, etc.

Succes!

quote:

Op woensdag 3 december 2008 15:02 schreef oceanpony het volgende:

[..]

Bedankt voor je antwoord! Die betreffende psychiater die ADD heeft vastgesteld doet alleen diagnostiek, dus hij heeft me doorverwezen naar een plek die gespecialiseerd is in neuro-psychiatrie. Daar wilden ze mij testen op ASS, waarschijnlijk vanwege die bovengenoemde klachten. Ik was ervan overtuigd dat die vorige psych dacht dat ik het zeker weten niet had, dus ik heb het even afgeslagen. In het vorige onderzoek ben ik er (volgens de gegevens in het dossier, die niks zeggen over ASS) niet op getest.

Ik ga toch maar voorstellen om het nog even te laten uitzoeken..... De nieuwe psychologe vroeg naar de 2 kernpunten (dus het begrijpen van figuurlijk taalgebruik en nonverbale communicatie) en ik zei dat ik met beide niet zoveel problemen had, toen besloot zij er niet verder op in te gaan. Daarom vraag ik me af of je wel Asperger kan hebben zonder die 2 dingen... Bijna alle andere problemen die iemand met Asperger ondervindt, heb ik namelijk weldegelijk......en sommige daarvan kun je niet verklaren vanuit ADD....

quote:

Op woensdag 3 december 2008 20:25 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik hoop voor je dat ze dat doen dan

quote:

Op donderdag 4 december 2008 09:19 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Waarom zou je dat zeggen? Door dat te zeggen, beweer je impliciet dat het van belang is. Wat denk je zelf? Is het van belang? Het gaat er uiteindelijk alleen maar toch om dat je je werk goed doet? Maar doordat je het aangeeft, gaat zo'n man zelf denken "hm, als hij sociaal niet zo goed is, zullen werkgevers hem niet aan willen nemen, en gelijk hebben ze". Je beperkt je eigen mogelijkheden door zoiets te zeggen.

quote:

Op woensdag 3 december 2008 16:25 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Nou, het een sluit het ander zeker niet. Het is niet zo dat je pas 'iets' hebt als je exact aan het bijbehorende lijstje voldoet. Daarnaast, het is heel goed mogelijk dat als je Asperger hebt, hebt leren om te gaan met bepaalde verschijnselen (of ze waren er bij jou uberhaupt nooit, dat zou ook nog kunnen)
In het algemeen hebben autisten moeite met figuurlijk taalgebruik en nonverbale communicatie, maar dus niet iedere autist. Daar kan je achter komen met testen en gesprekken met psychologen.
Overigens: het is een autismespectrumstoornis, dat wil zeggen dat er legio mogelijkheden/combinaties zijn.

quote:

Op donderdag 4 december 2008 21:38 schreef Black_Tulip het volgende:
Nog even dit: ik raad tijnbrein om pragmatische redenen af om het bij een dergelijk gesprek te hebben over onzekerheid en zelfvertrouwen. Ik vermoed dat je gesprekspartner dan minder bereid zal zijn om je aan het werk te helpen, terwijl een baan hebben bij uitstek een manier is om meer zelfvertrouwen te krijgen.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 11:18 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Of ik dat nu wel of niet vertel. Dat zien ze toch ook aan mijn houding en gedrag tijdens een sollicitatiegesprek.
Dus volgens mij maakt het niet veel uit of ik het nu wel of niet vertel.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 21:26 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

En als ze het nu eens niet zien aan je houding? Hoe weet jij of ze het zien?
Misschien is het handiger om niet te zeggen dat je ergens een probleem mee hebt, maar dat je een (lichte) vorm van autisme hebt, waardoor je anders reageert dan anderen. Hierdoor draai je het negatieve (= moeilijk in contacten) om naar iets wat positiever overkomt (= ja, ik maak moeilijk contact, maar dat komt hierdoor. Voordeel daarvan is dat ik daardoor ook heel precies ben, en oh ja, ik ben druk bezig om meer contacten aan te gaan)

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 22:04 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja maar dat zou liegen zijn aangezien ik nooit getest ben op autisme. Dus misschien is dat niet zo´n goed idee.

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 08:06 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Laat je testen.

quote:

Op zondag 7 december 2008 02:24 schreef childintime het volgende:
Aan alle lieve ASS mensen; stop alsjeblieft niet met posten.

Ik, als moeder van een ASS kind heb veel steun, herkenning en vroegtijdige ondersteuning aan jullie berichten. Jullie posts mogen dan misschien in jullie ogen niets waard zijn; voor mij betekenen ze heel veel. Ik kan als ouder hier ervaring uit halen en proberen mij in te zetten voor het welzijn van mijn kind.

Dochters NLD rapport/diagnose werd door een leraar van haar SBO school gebruikt om er wijzer van te worden (voor latere NLD'ers). Jullie ervaringen maken mij weer wijzer en geven mij inzicht in de belevingswereld van mijn kind. Dus schrijf alsjeblieft jullie "ding" hier neer, er zijn zoveel mensen die er mee gebaat zijn.

Dat mensen googlen op jullie geschiedenis zegt meer iets over hen dan over jullie zelf. Ik heb een aantal pagina's terug vermeldt dat dochter's vader eindelijk inziet dat er wel degelijk iets met dochter is. Misschien speelt dat voor meerderen hier; altijd maar blijven doen alsof er niets aan de hand is; altijd maar de schijn ophouden. Dat is dan jammer voor de mensen om je heen, maar jij als ervaringsdeskundige kan juist zoveel betekenen voor een ander...........

quote:

Op zondag 7 december 2008 03:00 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik ga als het doorgaat komend jaar beginnen met een cursus om ervaringsdeskundige te worden mbt autisme (dat ben ik natuurlijk al, maar dan word ik opgeleid om lotgenoten te begeleiden e.d.). Eerst een basiscursus en van daaruit verder leren.

Ben benieuwd.

quote:

Op zondag 7 december 2008 10:35 schreef Re het volgende:

[..]

Dat klinkt tof Juup, waar ga je dit doen?

quote:

Op donderdag 11 december 2008 20:03 schreef tijnbrein het volgende:
Gisteren heeft mij ex-leidinggevende vertelt aan de rest van ex-collega's dat ik ontslagen ben bij mij nieuwe werkgever. Zonder dat hij mij hierover heeft ingelicht. Ook deed hij dit op een moment dat er niemand was die tegen hem in durfde te gaan. Volgens mij is het ook een waarschuwing aan de rest dat als je weggaat je niet meer terug kan komen zonder belachelijk gemaakt te worden.

De reden dat hij dit vertelde is dat hijzelf veel problemen heeft en mij wil terugpakken omdat ik hem openlijk heb tegengesprokken. Verder straft hij mij omdat ik loyaal was naar andere personen dan hem. Die personen zijn mijn vrienden maar dat betekend niet dat ik hun blindelings vlog. Ik vond mijn leidinggevende al slecht voordat ik vrienden met hun werd. Zelfs in de periode dat hun nog bevriend waren met de leidinggevende.
Hij(ex-leidinggevende) heeft niet voldoende capaciteiten om goed leiding te geven. Zo lang ik hem ken twijfel ik aan zijn capaciteiten. Hij is een kapitein op een zinkend schip.
Een paar voorbeelden van zijn faalende beleid:
1) Toen ik vertelde dat ik problemen had luisterde hij daarnaar. Maar daarna heeft hij nooit meer gevraagd hoe het ging met mij.
2) In een drukke periode waarin overgewerkt moet zelf op vakantie gaan.

Waar ik mij vooral boos over maak is dat hij gewoon achter mij rug om over mij roddelt en mij probeert belachelijk bij mij ex-collega's. Daar zou je als leidinggevende boven moeten staan. Het getuigt van een groot gebrek aan professionaliteit om zoiets te doen. Zo ga je niet met mensen om. Zelfs niet als je ruzie met iemand hebt. Zulke dingen doe je namelijk niet. Ik heb problemen met sociale interactie maar zoiets zou ik nooit doen. Hij heeft meer problemen dan ik. Eigenlijk zou ik medelijden met hem moeten hebben. Maar dat heb ik niet. Ik hoop dat dit voor hem gevolgen gaat hebben.
Voor iedereen zou het beste zijn als hij opstapt en er een nieuw iemand komt die een totaal nieuwe start maakt en dit schip van de ondergaan redt. Als dit niet op zeer korte termijn dan gaat het volledig mis.

quote:

Op vrijdag 12 december 2008 23:22 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik herken dit wel ergens: waar ik werk zit een directie waar ik geen hoge pet van op heb (op zijn zachtst gezegd) en ik probeer daar wel iets aan te doen. Gelukkig zijn er meer mensen met die mening, dus sta ik niet helemaal alleen, maar toch, ik zie heel vaak dingen die, als ze iets anders zouden worden opgepakt, vele malen beter zouden werken. Herkenning bij anderen?

quote:

Op donderdag 11 december 2008 20:03 schreef tijnbrein het volgende:
Gisteren heeft mij ex-leidinggevende vertelt aan de rest van ex-collega's dat ik ontslagen ben bij mij nieuwe werkgever. Zonder dat hij mij hierover heeft ingelicht. Ook deed hij dit op een moment dat er niemand was die tegen hem in durfde te gaan. Volgens mij is het ook een waarschuwing aan de rest dat als je weggaat je niet meer terug kan komen zonder belachelijk gemaakt te worden.

De reden dat hij dit vertelde is dat hijzelf veel problemen heeft en mij wil terugpakken omdat ik hem openlijk heb tegengesprokken. Verder straft hij mij omdat ik loyaal was naar andere personen dan hem. Die personen zijn mijn vrienden maar dat betekend niet dat ik hun blindelings vlog. Ik vond mijn leidinggevende al slecht voordat ik vrienden met hun werd. Zelfs in de periode dat hun nog bevriend waren met de leidinggevende.
Hij(ex-leidinggevende) heeft niet voldoende capaciteiten om goed leiding te geven. Zo lang ik hem ken twijfel ik aan zijn capaciteiten. Hij is een kapitein op een zinkend schip.
Een paar voorbeelden van zijn faalende beleid:
1) Toen ik vertelde dat ik problemen had luisterde hij daarnaar. Maar daarna heeft hij nooit meer gevraagd hoe het ging met mij.
2) In een drukke periode waarin overgewerkt moet zelf op vakantie gaan.

Waar ik mij vooral boos over maak is dat hij gewoon achter mij rug om over mij roddelt en mij probeert belachelijk bij mij ex-collega's. Daar zou je als leidinggevende boven moeten staan. Het getuigt van een groot gebrek aan professionaliteit om zoiets te doen. Zo ga je niet met mensen om. Zelfs niet als je ruzie met iemand hebt. Zulke dingen doe je namelijk niet. Ik heb problemen met sociale interactie maar zoiets zou ik nooit doen. Hij heeft meer problemen dan ik. Eigenlijk zou ik medelijden met hem moeten hebben. Maar dat heb ik niet. Ik hoop dat dit voor hem gevolgen gaat hebben.
Voor iedereen zou het beste zijn als hij opstapt en er een nieuw iemand komt die een totaal nieuwe start maakt en dit schip van de ondergaan redt. Als dit niet op zeer korte termijn dan gaat het volledig mis.

quote:

Op vrijdag 12 december 2008 23:22 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik herken dit wel ergens: waar ik werk zit een directie waar ik geen hoge pet van op heb (op zijn zachtst gezegd) en ik probeer daar wel iets aan te doen. Gelukkig zijn er meer mensen met die mening, dus sta ik niet helemaal alleen, maar toch, ik zie heel vaak dingen die, als ze iets anders zouden worden opgepakt, vele malen beter zouden werken. Herkenning bij anderen?

quote:

Op zaterdag 13 december 2008 21:53 schreef childintime het volgende:

[..]

Ik vind het belachelijk dat een (ex) leidinggevende zo met anderen omgaat. Van zo iemand mag je enige integriteit verwachten; niet voor niets is hij dus ex-leidinggevende. Maar dan nog behoort dit gedrag niet.

Tijn, een ASS hebben, wil niet zeggen dat je dit soort dingen niet juist kunt inschatten. Aan mijn dochter merk ik juist dat ze heel eerlijk is. Ze zal niet over iemand roddelen of kwaadspreken omdat dat simpelweg niet in haar op komt. Juist de lastige, complexe sociale interacties zijn moeilijk; niet de eerlijke recht door zee manier van met elkaar omgaan. En dat is juist 1 van de dingen waar ik mijn kind enorm om waardeer. Dat zouden meer mensen moeten doen; het zou het leven een stuk makkelijker en aangenamer maken.

quote:

Op zondag 14 december 2008 16:26 schreef Oxymoron het volgende:
Ik snap het niet, zijn jullie super-geëvolueerde autisten of zie ik het verkeerd? Ik heb zelf autisme, maar kan niet (in een bedrijf) werken zoals, jullie omschrijven.
Hebben jullie, de autistische criteria, overwonnen, of zijn er nog andere dingen, die ik niet goed, begrijp aan dit topic.

Dit zou een plek voor mij, kunnen zijn, maar ik voel me beter in het topic in OUD, over autisme.

quote:

Op zondag 14 december 2008 16:26 schreef Oxymoron het volgende:


Dit zou een plek voor mij, kunnen zijn, maar ik voel me beter in het topic in OUD, over autisme.

quote:

Op zondag 14 december 2008 16:41 schreef Oxymoron het volgende:
Nee ik ben geen ouder maar zelf een autist.

quote:

Op zondag 14 december 2008 16:26 schreef Oxymoron het volgende:
Ik snap het niet, zijn jullie super-geëvolueerde autisten of zie ik het verkeerd? Ik heb zelf autisme, maar kan niet (in een bedrijf) werken zoals, jullie omschrijven.
Hebben jullie, de autistische criteria, overwonnen, of zijn er nog andere dingen, die ik niet goed, begrijp aan dit topic.

Dit zou een plek voor mij, kunnen zijn, maar ik voel me beter in het topic in OUD, over autisme.

quote:

Op zondag 14 december 2008 17:13 schreef AngerManagement het volgende:
Op welke leeftijd zijn jullie beginnen te beseffen dat jullie een stoornis in het autismespectrum hadden? Was dit echt al in je vroege jeugd en hebben je ouders dit grotendeels behandeld? Of ben je er later zelf achter gekomen, en ben je er zelf achteraan gegaan?

Ik ben nu 23, en begin me onderhand te realiseren dat ik best wel eens een aan-autisme-verwande-stoornis zou kunnen hebben. Ik weet dat ik al heel m'n leven anders ben als de meeste mensen, moeite heb met sociale contacten, altijd eerst nadenk voordat ik iets doe, zelfs over de meeste 'automatische' dingen zoals lichaamstaal. Ik heb totaal nuttelooze steeds terugkomende patronen in m'n denken en doen. Ook ben ik veel alleen, ben altijd met/over mezelf aan het denken, ook al ben ik met 10 vrienden in een cafe.
Ook merk ik dat ik qua fysieke en emotionele ontwikkeling achter lig op leeftijd genoten.

Al deze gedachten en gedragingen probeer ik voor de buitenwereld verborgen te houden, ik probeer zo 'normaal mogelijk' over te komen, terwijl ik weldegelijk besef dat er 'iets' is wat mij anders maakt als anderen.

quote:

Op zondag 14 december 2008 16:26 schreef Oxymoron het volgende:
Ik snap het niet, zijn jullie super-geëvolueerde autisten of zie ik het verkeerd? Ik heb zelf autisme, maar kan niet (in een bedrijf) werken zoals, jullie omschrijven.
Hebben jullie, de autistische criteria, overwonnen, of zijn er nog andere dingen, die ik niet goed, begrijp aan dit topic.

Dit zou een plek voor mij, kunnen zijn, maar ik voel me beter in het topic in OUD, over autisme.

quote:

Op zondag 14 december 2008 17:13 schreef AngerManagement het volgende:
Op welke leeftijd zijn jullie beginnen te beseffen dat jullie een stoornis in het autismespectrum hadden? Was dit echt al in je vroege jeugd en hebben je ouders dit grotendeels behandeld? Of ben je er later zelf achter gekomen, en ben je er zelf achteraan gegaan?

Ik ben nu 23, en begin me onderhand te realiseren dat ik best wel eens een aan-autisme-verwande-stoornis zou kunnen hebben. Ik weet dat ik al heel m'n leven anders ben als de meeste mensen, moeite heb met sociale contacten, altijd eerst nadenk voordat ik iets doe, zelfs over de meeste 'automatische' dingen zoals lichaamstaal. Ik heb totaal nuttelooze steeds terugkomende patronen in m'n denken en doen. Ook ben ik veel alleen, ben altijd met/over mezelf aan het denken, ook al ben ik met 10 vrienden in een cafe.
Ook merk ik dat ik qua fysieke en emotionele ontwikkeling achter lig op leeftijd genoten.

Al deze gedachten en gedragingen probeer ik voor de buitenwereld verborgen te houden, ik probeer zo 'normaal mogelijk' over te komen, terwijl ik weldegelijk besef dat er 'iets' is wat mij anders maakt als anderen.

quote:

Op zondag 14 december 2008 18:24 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik heb altijd wel het idee gehad anders te zijn geweest dan anderen, maar nooit echt problemen gehad.
Door stom toeval (voor een cursus wat zoeken op google) kwam ik bij Asperger uit en daar ben ik verder in gaan zoeken. Tegenwoordig vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plaats.

quote:

Op zondag 14 december 2008 18:47 schreef AngerManagement het volgende:

[..]

Bij mij is het zo dat m'n zusje (nu 17) Asperger heeft, en heel veel dingen waar zij moeite mee heeft zie ik in m'n eigen leven. Ook de manier waarop zij met school (afspraken, manier van leren, etc) omgaat is eigenlijk identiek aan wat ik vroeger deed.
Het verschil is dat zij ook moeite heeft om dat bij zichzelf te zien, en denkt dat ze zichzelf nooit kan veranderen. Ik daarentegen heb me zelf al honderden malen ge-analyseerd, en kan zo precies benoemen waar ik moeite mee heb, maar ook vaak wat de oplossing zou kunnen zijn. Hierdoor heb ik ook totaal geen behoefte aan gesprekken met 'professionals' of iets dergelijks, ik denk namelijk dat ik mezelf het beste ken en de enige ben die (weet hoe ik) mijzelf kan veranderen.

quote:

Op zondag 14 december 2008 21:40 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Re, lees je wel wat Oxymoron zegt? Dit is geen kwestie waar ze zou kunnen posten. Ze voelt zich niet zo thuis in dit topic, omdat we (inclusief autisten) het allemaal veel beter schijnen te doen dan zij.

quote:

Oxymoron, dat is ook helemaal niet zo gek. Je bent klassiek autistisch. Mensen met Asperger zijn beter in staat om de nadelen van autisme te compenseren en om te leren hoe je ervan af komt. Daarbij ben je ook nog eens de enige klassieke autist in dit topic, volgens mij. Ik kan me goed indenken dat het dan best naar is om te lezen over hoe anderen dingen voor elkaar krijgen ondanks hun autisme die jij niet zou kunnen. En ik vind het best naar voor je dat je in een topic dat bedoeld is voor lotgenoten niet heel veel echte lotgenoten tegenkomt

quote:

Op zondag 14 december 2008 21:40 schreef Black_Tulip het volgende:

Ik kan me goed indenken dat het dan best naar is om te lezen over hoe anderen dingen voor elkaar krijgen ondanks hun autisme die jij niet zou kunnen. En ik vind het best naar voor je dat je in een topic dat bedoeld is voor lotgenoten niet heel veel echte lotgenoten tegenkomt

quote:

Op maandag 15 december 2008 18:15 schreef Oxymoron het volgende:
Ja, dat denk ik wel. Hoewel, ik heb, er nooit een poll over gezien, er posten ook ouders van kinderen met Pdd-Nos en Asperger.
Ik denk, dat het OUD topic voor mij ''leuker'' is omdat het veel herkenbare dingen zijn, waar, de ouders over schrijven, en soms vragen ze zelfs advies, of naar ervaringen.