PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 10

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 14:50 schreef Beach het volgende:
Hoe kun je je laten testen?

quote:

Hoe kan het diagnostisch onderzoek bij volwassenen in zijn werk gaan:

Als u vermoed dat er sprake zou kunnen zijn van een autismespectrumstoornis kunt u zich aanmelden voor een diagnostisch onderzoek zodat vastgesteld kan worden of dit vermoeden juist is. Dit kan bij een onafhankelijk bureau maar ook bij de GGZ. De diagnose ‘autismespectrumstoornis’ (een verzamelnaam voor alle vormen van autisme) kan verstrekkende gevolgen hebben voor u en uw naasten. Daarom wordt de diagnose niet zomaar gesteld. Tijdens het onderzoek kunnen verschillende stappen worden doorlopen waarbij alle stadia van de ontwikkeling aan bod zullen komen om zo een zo breed mogelijk beeld van de persoon met autisme te krijgen. Ook kunnen er een aantal tests en vragenlijsten voorgelegd worden om de eventuele diagnose autismespectrumstoornis zorgvuldig te kunnen stellen en de sterke en zwakkere kanten in kaart te brengen.

Tijdens een eerste gesprek maakt u kennis met de hulpverlener en zal er vak aan u gevraagd worden om een aantal vragenlijsten in te vullen. De verkregen informatie wordt vervolgens vaak in multidisciplinair overleg besproken. Als er sprake zou kunnen zijn van autisme volgt vaak een diagnostisch onderzoek.
Tijdens dit diagnostisch onderzoek vindt er onderzoek plaats door één of meer deskundige(n) (gedragsdeskundigen, gz-psychologen/orthopedagogen, psychiaters) die vaststellen of sprake is van een autismespectrumstoornis. Het kan ook zijn dat na de verkregen informatie andere stoornissen dan een autismespectrumstoornis vermoed worden. In dat geval wordt – vaak in overleg met uw verwijzer - doorverwijzen naar een andere zorgverlener of instantie.

Het diagnostisch onderzoek kan de volgende onderdelen bevatten:

Ontwikkelingsanamnese
De onderzoeker stelt, indien dit mogelijk is, aan mensen die u van jongs af aan gekend
hebben allerlei vragen over uw gedrag als kind. In een aantal gevallen worden ook
vragenlijsten voorgelegd.

Individuele gesprekken en tests
De onderzoeker bekijkt hoe u met bepaalde opdrachten en testjes omgaat. U krijgt
bijvoorbeeld de opdracht om een plaat te bekijken en er iets over te vertellen of een
tekening te maken. De onderzoeker voert gesprekken met u over dagelijkse dingen en de
problemen waar u tegenaan loopt.

Heteroanamnese bij partner of goede bekende
Hier worden vragen gesteld over uw huidige functioneren.

Psychiatrisch onderzoek
Aan de hand van één (of meerdere) gesprek(ken) met u en soms met uw familie wordt
geprobeerd een beeld te krijgen van de problemen die u ervaart. Psychiatrisch onderzoek
kan nodig zijn als het team van deskundigen de problematiek van u complex vindt, als er
medische factoren in het spel zijn, of als u baat zou kunnen hebben bij medicatie.

In principe weet het team van deskundigen na deze onderzoeken voldoende om vast te kunnen stellen of er sprake is van een autismespectrumstoornis.

Soms is er meer informatie nodig. Zoals:
Eén of meerdere aanvullende onderzoeken naar mogelijke bijkomende problematiek
Dit onderzoek is in feite een verlengd onderzoek. Hierin wordt specifiek gekeken of er
bijkomende problematiek is.

Intelligentieonderzoek/niveaubepaling
Het afnemen van een intelligentietest heeft als doel om het intelligentieniveau te bepalen dat
u op dit moment heeft. Een intelligentietest kan nodig zijn als onduidelijk is wat het verband is
tussen de intelligentie en de problemen waar u tegenaan loopt.

Gezinsonderzoek
Voor dit onderzoek bezoekt u met uw partner/ouders/andere familieleden een
systeemtherapeut. Tijdens een gesprek met u allen probeert de systeemtherapeut inzicht te
krijgen in de wijze waarop u met elkaar omgaat en in de dagelijkse gang van zaken binnen
uw gezin.

Uitslaggesprek
Als het diagnostisch onderzoek is afgerond volgen er één (of meerdere) uitslaggesprek(ken). Tijdens deze gesprekken bespreekt de psycholoog/orthopedagoog met u de bevindingen van het onderzoek. Als blijkt dat er sprake is van een autismespectrumstoornis, dan wordt met u doorgenomen welke mogelijkheden er zijn voor behandeling of verder onderzoek.

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 15:23 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Vraag een verwijzing aan bij je huisarts. Die verwijst je door naar een onafhankelijk bureau/GGZ waar je je kan laten testen:

Inclusief spelvouten!
[..]

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 17:37 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Die psychiaters kunnen niet erg goed schrijven, da's wel duidelijk. Waar heb je dat stuk vandaan? Ik neem zoiets al niet meer serieus vanwege alle grammatica, spel en stijlvauten.

M.

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 20:17 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik geloof dat ik er maar 1 gezien heb. Wat staat er nog meer in dan?

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 02:00 schreef Maeghan het volgende:
Ik ben eerlijkgezegd trouwens blij dat er niet zo veel ouders zitten hier. Op zich vind ik het niet erg als iemand vanuit een ander standpunt schrijft of advies vraagt, maar in veel communities zitten bijna alleen maar ouders. Daar voel ik me dan helemaal weer niet thuis als het gaat over kinderen die hun veters nog niet kunnen strikken terwijl hun klasgenootjes dat wel kunnen - ik zit met hele andere dingen en lees liever iets praktisch over solliciteren, vriendschappen of relaties. Ik vind het dus alleen maar goed dat er twee heel verschillende topics over zijn.

quote:

Op zondag 14 december 2008 21:42 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat ik 'anders' was besefte ik al toen ik een jaar of vijf, zes was, maar ik kreeg pas op mijn 16e de diagnose.

quote:

Op woensdag 17 december 2008 12:11 schreef Maeghan het volgende:
Gisteren op m'n werk een gesprek met m'n baas gehad na een aanvaring met een collega. Hij zei dat hij nog nooit iemand als mij had meegemaakt, dat ie mij niet kon peilen, dat ie nog nooit iemand had meegemaakt die zo snel kon veranderen van vriendelijk gedrag naar het andere uiterste en dat ie ook niet kon inschatten hoe ik over hem dacht, bijvoorbeeld.

Toch wel weer apart om te merken dat het mensen toch wel opvalt, ondanks dat je zelf denkt dat het allemaal wel loopt. Maar daardoor vraag ik me ook af hoeveel mensen dit soort dingen opvalt, maar er niets over zeggen.

quote:

Op zondag 21 december 2008 15:08 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Laat zien.

quote:

Op maandag 22 december 2008 09:30 schreef DeHovenier het volgende:
Wtf is buddypoke?

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 20:37 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Je hoeft het jezelf niet zo moeilijk te maken. Gewoon 1 sollicitatiegesprek per dag plannen, dan ben je waarschijnlijk voor dat ene gesprek een stuk meer gefocust waardoor je meer kans hebt op een baan

quote:

Op zaterdag 22 november 2008 12:47 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Het zijn niet allemaal sollicitatiegesprekken. De meeste zijn intakegesprekken bij een uitzendbureau of detacheringsbureau. Maar het is inderdaad wel een goed idee om zo min mogelijk afspraken per dag te doen. Gisteren had ik een intakegesprek en een sollicitatiegesprek. Dat vond ik goed te doen. Als er maar genoeg tijd tussen de gesprekken zit zodat ik tijd heb om voor te bereiden gaat het wel.

Tot nu toe heb ik drie sollicitatiegesprekken gehad. Twee bedrijven vond ik het werk niet interessant genoeg en daarom hebben vonden zo wel ik als het bedrijf het niet verstandig om verder te gaan. Het andere bedrijf vond mijn vaardigheden niet voldoende en gaan iemand anders aannemen.

Ik weet ongeveer wat ik wil. Maar dat kan niet elk bedrijf bieden. Zeker kleine bedrijven niet. Bij kleine bedrijven moet je iets gelijk kunnen en is er eigenlijk geen tijd om iemand in te werken. Dat werkt bij mij niet.
Dus is het voor mij beter dat ik bij een groter bedrijf ga werken waar ik rustig het werk kan leren. Dit ligt zowel aan mijn werkervaring, nauwkeurigheid en mij onzekerheid.

quote:

Op maandag 24 november 2008 19:30 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik voel me behoorlijk hopeloos op dit moment, en dat is niet de eerste keer. Ik ga nu regelmatig om met een paar studiegenoten die ik graag vrienden zou willen noemen, afgezien van het feit dat het 'vriendschapsgevoel' ontbreekt. Ik voel niet echt een 'klik', ik heb niet het gevoel dat ze me echt aardig vinden, dat ze ooit aan me denken, tijd voor me vrij willen maken, iets aardigs voor me willen doen, etc. En ondertussen zie ik dat ze dat wel hebben met elkaar. Vandaag was nog wel het absolute dieptepunt. Een van hen is twee weken weggeweest naar Australië en die is sinds gisteren terug. Vandaag bleek hij souvenirs te hebben gekocht voor de twee anderen, maar niet voor mij... We kennen elkaar allemaal even lang, dus dat is het niet. En het ging op het begin zo goed.. Ergens is er iets mis gegaan en ik weet niet wat het is.

Kan iemand mij een crash course "hoe maak ik vrienden" geven..? Please..

quote:

Op maandag 24 november 2008 22:29 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Tja misschien heb jij ook minder voor diegene gedaan dan die andere twee? Ik bedoel het niet lullig, maar misschien dat je ongemerkt gewoon minder aandacht hebt besteed aan dingen die voor diegene belangrijk waren, waardoor diegene het idee heeft gekregen dat jij niet zo geinteresseerd bent? Ik heb zelf bijvoorbeeld dat ik altijd vergeet om naar dingen te vragen die anderen belangrijk vinden. Ten eerste zijn het dingen die voor mij persoonlijk geen rol spelen, daarom denk ik er niet aan. Ten tweede, al schrijf ik het op mijn hand, zodra er een blaadje voorbijwappert ben ik het weer vergeten en dan denk ik er nog niet aan om ernaar te vragen. Ten derde denk ik eigenlijk altijd dat als mensen wat willen vertellen, ze dat toch wel doen simpelweg om het feit dat ik dat zelf ook doe. Ik merk wel dat mensen het om een of andere reden op prijs stellen als je vraagt naar hun rijexamen, verbroken relatie, overleden cavia, etc. ( ja ik wéét het wel en ik snap ook wel een beetje waarom - ik snap alleen niet waarom ik er eerst naar moet vragen als overduidelijk is dat iemand iets kwijt wil ).

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 01:19 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat is ongetwijfeld zo, en niet eens ongemerkt. Ik neem het hem wat dat betreft absoluut niet kwalijk dat de andere twee meer voor hem betekenen dan ik. Wat ik hem wel kwalijk neem is dat hij kennelijk helemaal niet aan me gedacht heeft.

Normaal ben ik juist in één-op-één gesprekken een stuk beter dan in gesprekken in de groep, maar met hen is het precies andersom. Eén op één is er maar een met wie ik durf te praten; bij de andere twee weet ik eigenlijk niet wat ik moet zeggen Ik wil best met ze praten en ik mag ze ook, maar ik klap gewoon dicht. Daarbij moet ik wel zeggen dat zij mij dus ook niet uit zichzelf aanspreken. Tel daarbij op dat de gesprekken in de groep niet veel diepgang hebben en het is gelijk duidelijk dat en waarom zij meer betekenen voor hem dan ik.

Even voor de duidelijkheid, het gaat om twee jongens en een meisje. Met het meisje kan ik wel praten, sterker nog, die heb ik net gebeld om mijn hart te luchten. Ze reageerde gelukkig positief, maar zei wel dat ze 'niets voor me kon doen' en dat ik eigenlijk met de andere twee moest praten.
[..]

Dat derde kan ik me erg in vinden inderdaad. Er zijn mensen die het vervelend vinden om altijd maar de praatpaal te zijn, maar ik heb daar geen bezwaar tegen. Maar zie eerst maar iemand ervan te overtuigen dat ze bij jou hun ei kwijt kunnen. Als het erop aan komt, ben ik best lief Als ik iemand kan helpen, doe ik dat graag. Ik kom alleen kennelijk niet zo over. Wat betreft vragen naar dingen die anderen belangrijk vinden, dan moet je er wel eerst achterkomen wat iemand belangrijk vindt. Voordat iemand je dat wil vertellen ben je alweer een paar stappen verder, stappen waar ik nu dus moeite mee heb.

Nog even wat voorbeeldjes van dingen waar ik me druk over maak:
Er zijn pasgeleden twee feestjes geweest (waar ik bij was) en er is er nog eentje op komst donderdag (Thanksgiving). Een feestje organiseren lijkt de uitgelezen manier om contact met meerdere studiegenoten te hebben. Tsja, groepscontact gaat nu kennelijk beter dan 1 op 1 dus dan doe ik het even zo. Dus ik stelde vandaag voor om Sinterklaas te vieren bij mij thuis en ik nodigde ze alvast uit. De reactie? "... ... Sure "



Daarna nodigde de Australië-jongen waar ik bij stond het meisje uit om die middag een bordspel te spelen met "nummer drie" en nog een andere jongen. Ik vroeg hem of hij nog van plan was om mij uit te nodigen. "Oh ja, hoor, dat kan, maar dat wordt wel lastig, want dat bordspel spelen we altijd met zijn vieren..." Toen bleek dat die andere jongen niet kon, zei hij dat ik moeilijk mee kon omdat ik mijn fiets niet bij me had (ik was met de bus gegaan). Ik ben mijn fiets gaan halen op het station en toen ik bij hem thuis was, waren zij ook nog maar net drie seconden daar. Nou, het bordspel was leuk en de rest weet je dus al. En ik kwam met een kutgevoel thuis.

Stupendous, ik reageer later op je PM, ik moet naar bed.

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 16:34 schreef tijnbrein het volgende:
Vandaag twee sollicitatiegesprekken gehad twee keer afgewezen. Bij het tweede gesprek kwam ik niet enthousiant genoeg over en dat ik daarom niet binnen het team pas. Hoe kan ik nog enthousianter doen dan ik daadwerkelijk ben? Ik bedoel ik kan moeilijk toneel gaan spelen want daar prikken ze toch door heen.
Keer op keer komt het er op neer dat ik niet goed genoeg ben als mens. Als mensen mij niet goed genoeg vinden om wat voor reden dan ook kunnen ze van betreft doodvallen.

Ik trek al dit gedoe niet meer. Weer een gesprek, weer een afwijzing. Hoe moet dit nog doorgaan? Ik begin nu zelfs bijna spijt te krijgen dat ik mijn vorige baan heb opgezegd. Terug gaan wil ik niet. Maar het ziet er naar uit dat er geen andere optie is.
Misschien moet ik accepteren dat ik bepaalde dingen niet kan en dat ik sommige dingen nooit zal bereiken.
Maar als niemand mij ooit een kans geeft om mijzelf te bewijzen hoe kan ik dan ooit iets bereiken in het leven. Werk is belangrijk en je moet in je werk een uitdaging zien en je moer er plezier in hebben. En dat had ik bij mijn vorige baan niet.
Ik word er compleet moedeloos van en weet eigenlijk niet goed meer wat nu verstandig is om te gaan doen.

quote:

Op donderdag 27 november 2008 01:33 schreef Juup© het volgende:

[..]



Ohja, ik zal het zelf ook nog even aangeven:

FOK!

Eeuuhhmm FOK!

Tweakers voor het nieuws en de pricewatch

Diverse weblogs mbt autisme.

And last but not least: FOK!

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 00:16 schreef Maeghan het volgende:
Even een vraagje... Mijn vriend wil soms weleens 's avonds uit of een weekend bij vrienden blijven. Op zich begrijp ik dat wel... Eerst had ik er sowieso heel veel moeite mee en bleef hij voor mij thuis of hij belde om te vragen of ik het goed vond, maar kwam dan naar huis omdat ik overstuur raakte. Na ongeveer een jaar is hij zes weken naar familie geweest in het buitenland, ik had het toen heel moeilijk en verwaarloosde het huishouden en mezelf en was heel erg neerslachtig, heb de eerste 2 1/2 week iedere avond gehuild en daarna nog heel veel (al werd het wat minder gelukkig). We belden toen ook ongeveer iedere twee dagen. Tegenwoordig gaat het wel iets beter. Ik begrip dat hij weleens uit wil en als ik het wat langer van tevoren weet kan ik er redelijk mee omgaan, dan kan ik me erop voorbereiden en soms vind ik het helemaal niet erg meer. Als ik gewoon van tevoren weet dat hij bijv. volgende week niet thuis is, dan weet ik dat en dan houd ik mezelf ook nog wel bezig 's avonds. Nu belde hij net om een uur of elf dat hij niet thuis kwam - normaal is hij er rond half twaalf. Kortom, ik verwachtte hem bijna thuis en had het er weer heel moeilijk mee dat hij niet thuis kwam.

Herkent iemand dit en heeft iemand tips om ermee om te gaan?

quote:

Op maandag 1 december 2008 18:56 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Waarom zou je je schamen voor wat je op Fok post?

quote:

Op maandag 1 december 2008 17:42 schreef Black_Tulip het volgende:
Waarom is het zo vervelend als iemand weet wie je bent? Gaat het om chantage of iets dergelijks?

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 09:09 schreef sempron2400 het volgende:
Toch wel vervelend/moeilijk om te lezen dat met een ASS de kans op werk zo klein is. Je kunt in deze maatschappij vele normen en waarden aan de laars lappen, antisociaal zijn, en toch een goede baan hebben. Maar o wee als je wat minder goed kan communiceren. Dan is het maar de vraag of je een financieel gezonde toekomst te wachten staat.

quote:

Op donderdag 4 december 2008 08:51 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja dat hoop ik ook. Maar ik reken er dat ze dat niet gaan doen. DUs ga ik verder zoeken.

Verder was ik gisteren bij het CWI. Toen ik aangaf moeite met sociale interactie en onzeker vroeg hij of ik daar hulp voor had gezocht. Dat heb ik.
Verder krijg ik een competentietest.

quote:

Op donderdag 11 december 2008 20:03 schreef tijnbrein het volgende:
Gisteren heeft mij ex-leidinggevende vertelt aan de rest van ex-collega's dat ik ontslagen ben bij mij nieuwe werkgever. Zonder dat hij mij hierover heeft ingelicht. Ook deed hij dit op een moment dat er niemand was die tegen hem in durfde te gaan. Volgens mij is het ook een waarschuwing aan de rest dat als je weggaat je niet meer terug kan komen zonder belachelijk gemaakt te worden.

De reden dat hij dit vertelde is dat hijzelf veel problemen heeft en mij wil terugpakken omdat ik hem openlijk heb tegengesprokken. Verder straft hij mij omdat ik loyaal was naar andere personen dan hem. Die personen zijn mijn vrienden maar dat betekend niet dat ik hun blindelings vlog. Ik vond mijn leidinggevende al slecht voordat ik vrienden met hun werd. Zelfs in de periode dat hun nog bevriend waren met de leidinggevende.
Hij(ex-leidinggevende) heeft niet voldoende capaciteiten om goed leiding te geven. Zo lang ik hem ken twijfel ik aan zijn capaciteiten. Hij is een kapitein op een zinkend schip.
Een paar voorbeelden van zijn faalende beleid:
1) Toen ik vertelde dat ik problemen had luisterde hij daarnaar. Maar daarna heeft hij nooit meer gevraagd hoe het ging met mij.
2) In een drukke periode waarin overgewerkt moet zelf op vakantie gaan.

Waar ik mij vooral boos over maak is dat hij gewoon achter mij rug om over mij roddelt en mij probeert belachelijk bij mij ex-collega's. Daar zou je als leidinggevende boven moeten staan. Het getuigt van een groot gebrek aan professionaliteit om zoiets te doen. Zo ga je niet met mensen om. Zelfs niet als je ruzie met iemand hebt. Zulke dingen doe je namelijk niet. Ik heb problemen met sociale interactie maar zoiets zou ik nooit doen. Hij heeft meer problemen dan ik. Eigenlijk zou ik medelijden met hem moeten hebben. Maar dat heb ik niet. Ik hoop dat dit voor hem gevolgen gaat hebben.
Voor iedereen zou het beste zijn als hij opstapt en er een nieuw iemand komt die een totaal nieuwe start maakt en dit schip van de ondergaan redt. Als dit niet op zeer korte termijn dan gaat het volledig mis.

quote:

Op woensdag 17 december 2008 12:11 schreef Maeghan het volgende:
Gisteren op m'n werk een gesprek met m'n baas gehad na een aanvaring met een collega. Hij zei dat hij nog nooit iemand als mij had meegemaakt, dat ie mij niet kon peilen, dat ie nog nooit iemand had meegemaakt die zo snel kon veranderen van vriendelijk gedrag naar het andere uiterste en dat ie ook niet kon inschatten hoe ik over hem dacht, bijvoorbeeld.

Toch wel weer apart om te merken dat het mensen toch wel opvalt, ondanks dat je zelf denkt dat het allemaal wel loopt. Maar daardoor vraag ik me ook af hoeveel mensen dit soort dingen opvalt, maar er niets over zeggen.

quote:

Op vrijdag 19 december 2008 03:38 schreef Sitethief het volgende:
Hey allemaal, ik wist helemaal niet dat er een auti topic was op FOK .
Nou ja, hoi dus .

Ik ben Michel, heb Asperger, woon via het RIBW (Zwolle) in een eigen appartment in een flat met deels RIBW woningen en deels startersappartementen.

Anyway, vraag maar raak zou ik zeggen .

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 02:00 schreef Maeghan het volgende:
Ik ben eerlijkgezegd trouwens blij dat er niet zo veel ouders zitten hier. Op zich vind ik het niet erg als iemand vanuit een ander standpunt schrijft of advies vraagt, maar in veel communities zitten bijna alleen maar ouders. Daar voel ik me dan helemaal weer niet thuis als het gaat over kinderen die hun veters nog niet kunnen strikken terwijl hun klasgenootjes dat wel kunnen - ik zit met hele andere dingen en lees liever iets praktisch over solliciteren, vriendschappen of relaties. Ik vind het dus alleen maar goed dat er twee heel verschillende topics over zijn.

quote:

Op maandag 22 december 2008 16:03 schreef tijnbrein het volgende:
Dank je voor de tips Ferrobar.
De komende 2 weken heb ik geen gesprekken omdat het zonodig kerst en oud en nieuw moet zijn. Kunen ze dat niet een keertje over slaan ofzo.

quote:

Op maandag 22 december 2008 16:19 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Ja, vreselijk he.. die hypocriete commerciele uitgemolken "verplicht-naar-familie gezeik" kerst en oud en nieuw.

quote:

Op maandag 22 december 2008 15:04 schreef Ferrobar het volgende:
[..]
Hmm. Specifiek je situatie herken ik niet. Maar zodra ik merk dat ik, om wat voor reden dan ook, af dreig te glijden schakel ik over op een soort “noodloopprogramma”. Ik let dan extra goed op dat ik regelmaat houd in mijn leven: op tijd opstaan, op tijd naar bed, op tijd eten. En daarnaast zoek ik genoeg afleiding (sporten en/of andere hobby’s). Ook probeer ik met vrienden af te spreken, om de gedachten wat te verzetten. Het is soms hard werken, maar no-way dat ik weer wil afgeleiden richting depressie en andere ellende.
[..]

quote:

Op zaterdag 20 december 2008 11:04 schreef zakjapannertje het volgende:
Dat is idd. wel een erg lange wachttijd, dat moet wel balen zijn. Ik werd onderzocht bij PsyQ en binnen 2 maanden kon ik terecht bij een klinisch psycholoog aldaar (ik werd ook doorverwezen vanuit een andere afdeling, weet niet of dat veel uit maakt), alhoewel men wel vaak de afspraken verzette had ik na vier maanden de definitieve diagnose, het kan dus ook best lang duren voordat je een diagnose krijgt...

quote:

Op maandag 22 december 2008 01:59 schreef Man-E-Faces het volgende:

[..]

Ik heb in het verleden ook veel de ervaring gehad dat collegas mij te stil en te vervreemd vonden gedragen. Dat merk je aan ze. Ze kunnen je niet peilen en weten dan ook neit meer wat ze moeten zeggen. Ik vond het all good. Ik hoef voor mijzelf niet ten alle tijden dat collegiale "spirit" erin te houden. Ik doe mijn werk, goed en thats it.
Ik vond het maar raar om te moeten zijn als typische bouwvak-hollanders die de hele dag semi-geinig en stoer en heel volksmondig praatten. Het kon er bij mij niet inslijten. Maar dat maakt mij toch nog geen autist?
Ik word wel een tikkeltje onzeker als ik de posts hierzo lees.

quote:

Op maandag 22 december 2008 15:04 schreef Ferrobar het volgende:


Op de een of andere manier is je stemming erg afhankelijk van zijn afwezigheid. Ik krijg de indruk dat je zelfvertrouwen nogal eeh: broos is. Afgezien van dat dat erg jammer en geheel onterecht is: je schrijft dat hij de enige is bij wie je je helemaal op je gemak voelt. Kan het zijn dat je, als gevolg van je wisselende zelfvertrouwen en/of minder goede ervaringen in het verleden, moeite had om je te binden? En dat je nu je iemand gevonden hebt die je wel volledig kunt vertrouwen je meer dan gemiddeld bang bent hem weer te verliezen?

quote:

Echt 100% herkenbaar: bazen die je niet kunnen peilen. Maar ik laat me ook niet graag peilen. Doe graag mijn eigen ding en er zijn maar weinig mensen voor wie ik me volledig openstel. Het probleem is dat bazen erg slecht met onzekerheid (waar onpeilbaarheid onder valt) om kunnen gaan: ze willen weten waar ze aan toe zijn. Tot zover de verklaring; een oplossing ontbreekt (in ieder geval bij mij).

quote:

Op maandag 22 december 2008 22:00 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Ik zou willen dat ik wat meer leeftijdsgenoten ontmoette voor wie het totaal geen probleem is om intuïtief te begrijpen wat er zoal in me omgaat. Ik heb het gevoel zulke mensen te hebben ontmoet en te kennen, maar het is moeilijk vast te stellen wie dat zijn/waren..

quote:

[..]
Ik begrijp het wel, maar ik begrijp het toch ook weer niet waarom een anonieme account handig zou kunnen zijn. Wat mij betreft hoeft niet iedereen alles van me te weten. Aan de andere kant, als mensen die mij irl kennen mijn posts lezen op dit forum, en dan vooral de hele persoonlijke die in deze reeks staan, dan hoop ik juist dat dat meer begrip oplevert en dat zou juist goed zijn, ook als ik me er niet van bewust ben dat iemand leest wat ik als Black_Tulip zoal vertel. Mijn nick is vrij eenvoudig te koppelen aan mijn echte ik.

quote:

[..]
Mijn algemene ervaring is dat leidinggevenden, collega's, leerkrachten etc. als ze me beter leren kennen van mening zijn dat ik best aardig ben en dat ze enig vreemd gedrag of verkeerd gevallen opmerkingen of handelingen maar beter kunnen negeren omdat ik het vast niet verkeerd bedoel. Ik heb vooral problemen als ze (nog) niet tot die mening komen en dan kan mijn onpeilbaarheid nadelig uitvallen, maar dat gebeurt dus in de praktijk voornamelijk in het begin.

quote:

Op maandag 22 december 2008 22:02 schreef Juup© het volgende:
Deze topicreeks zou gebonden en uitgegeven moeten worden

quote:

Op maandag 22 december 2008 23:30 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Jij bent straks 'professioneel gestoord', gebruik die positie

quote:

8. het gevoel hebben dat het leven een grote chaos is die je veel meer energie lijkt te kosten dan dat anderen er aan kwijt zijn

quote:

Op maandag 22 december 2008 23:25 schreef Guenhwyvar het volgende:

Iemand die wellicht andere medicijnen kent met een soortgelijke werking, die wel zonder doktersvoorschrift te krijgen is?

quote:

Op maandag 22 december 2008 23:25 schreef Guenhwyvar het volgende:
I(...)Ik heb 2 maanden terug, 3 weken lang (zonder voorschrift) geëxperimenteerd met ritalin. Dit gebruikte ik om tijdens het studeren langere tijd achter elkaar mijn concentratie te kunnen vasthouden. Dat bleek uitstekend te werken.

(...)
Iemand die wellicht andere medicijnen kent met een soortgelijke werking, die wel zonder doktersvoorschrift te krijgen is?

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 02:56 schreef Man-E-Faces het volgende:
Bedankt Maeghan en Black_Tulip voor het beantwoorden van ook mijn vragen. Ik ga zeker even googlen op de "DSM-IV" of lijstjes met kenmerken van autisme/Asperger. Vind het wel interessant wat het nou inhoudt. Alle genoemde kenmerken slaan min of meer ook op mij. Maar ik bedenk me dat anderen het net zo goed ook kunnen hebben.
Behalve
[..]

Maar weer bedenk ik me dat anderen hier ook welleens mee kunnen zitten, maar zich minder laten kennen/of wat groffer zijn ingesteld? Is autisme dan een stoornis van overgevoeligheid voor prikkels en niet weten hoe je ermee om moet gaan? De "fijne/grove motoriek in handschrift" herken ik ook eigenlijk wel. hellup! :s

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 02:56 schreef Man-E-Faces het volgende:
Bedankt Maeghan en Black_Tulip voor het beantwoorden van ook mijn vragen. Ik ga zeker even googlen op de "DSM-IV" of lijstjes met kenmerken van autisme/Asperger. Vind het wel interessant wat het nou inhoudt. Alle genoemde kenmerken slaan min of meer ook op mij. Maar ik bedenk me dat anderen het net zo goed ook kunnen hebben.
Behalve
[..]

Maar weer bedenk ik me dat anderen hier ook welleens mee kunnen zitten, maar zich minder laten kennen/of wat groffer zijn ingesteld? Is autisme dan een stoornis van overgevoeligheid voor prikkels en niet weten hoe je ermee om moet gaan? De "fijne/grove motoriek in handschrift" herken ik ook eigenlijk wel. hellup! :s

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 19:42 schreef lady-wrb het volgende:
stel dat ik me zou laten testen en er komt idd "iets" uit.
wat heeft dat voor consequenties voor me?
ik ben jaren afgekeurd geweest op psychische grond, maar ondertussen goedgekeurd door het uwv. maar het gaat gewoon niet goed met me.
uit nieuwsgierigheid had ik een autismetest op het internet ingevuld en daaruit bleek dat ik echt bizar hoog scoorde. ben me dood geschrokken, maar heb besloten het maar zo te laten.
maar het is wél waar: ik ben echt anders dan 'normaal' .

quote:

Score


Uw Autismespectrum Quotiënt is 40
Uw score is heel hoog. De meeste mensen met het syndroom van Asperger of hoog functionerend autisme scoren rond de 35.

Lees meer over het autistische brein in: M/V het verschil. Waarom mannen en vrouwen verschillend, denken, voelen en doen, Simon Baron-Cohen, Lifetime.

Wees u ervan bewust dat de uitslag van de test alleen niet voldoende is om tot de aanwezigheid van autisme te concluderen. De test is een nuttig instrument om de mate van autistische trekje te meten bij volwassenen met een normale intelligentie. Als u zich zorgen maakt over de uitslag, neem dan contact op met uw huisarts.

Toelichting:
0-10 is een lage score. Vrijwel geen autistische trekjes.
11-22 is een gemiddelde score. De meeste vrouwen scoren rond de 15. De meeste mannen scoren rond de 17.
23-31 is boven het gemiddelde. Mensen met autistische trekjes.
32-50 is heel hoog. De meeste mensen met het syndroom van Asperger of hoog functionerend autisme scoren rond de 35.
50 is de maximumscore

quote:

Op woensdag 24 december 2008 10:31 schreef lady-wrb het volgende:
http://www.psychologiemag(...)spectrum-Quotint.htm

met dit als uitkomst als ik m invul:
[..]

quote:

Op woensdag 24 december 2008 12:12 schreef tijnbrein het volgende:
Hebben jullie dat ook weleens dat jullie niet uit jullie woorden komen?
Gisteren tijdens een sollicitatiegesprek kwam ik totaal niet uit mij woorden. Echt vervelend. Het lukte mij niet om een coherent verhaal te vertellen.

Die test is doorzichtig want als je een beetje nadenkt kan je die test zo invullen als sociaal wenselijk is. Verder vond ik het moeilijk om sommige vragen in te vullen. Ik miste het antwoord neutraal. Dus dan zou het moeten zijn:
Helemaal mee eens Een beetje mee eens Neutraal Een beetje mee oneens Helemaal meen oneens
Sommige dingen ervaar ik meer als neutraal dan positief of negatief.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 15:06 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Ja, daarom heb ik gewoon gekozen wat ik het meest waar vond, en niet wat ik dacht dat het beste zou zijn om een lagere score te halen ofzo..

quote:

Op woensdag 24 december 2008 11:39 schreef lady-wrb het volgende:
en hoe ging het verder, juup?

moet ik hiermee naar de huisarts of moet ik meteen bij het ggz melden?