)Oorspronkelijke OP van SHE:
quote:Het einde van deel #3 Waarom kinderen #3 is best aardig om te lezen nog weer. Het is iig weer on-topic.Omdat het anders offtopic is in het kinderbijslag topic en ik hier eigenlijk ook wel benieuwd naar ben.
Dit omdat ik het moeilijk vind voor mezelf te formuleren waarom ik kinderen zou willen.
Waarom heb jij gekozen voor kinderen?
Was het een bewuste keuze, heb je de natuur zijn gang laten gaan, of is er echt sprake van family planning bij jou en je partner?
TS: twijfelt heel erg. Ik zou het niet doen om een 'kindje van ons samen' te hebben. En een kloon van mezelf lijkt me al helemaal niet leuk ( ik zou jaloers zijn ! )
Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?
[ Bericht 78% gewijzigd door BE op 14-11-2008 15:44:17 ]
Faithy, vergeef me de jubelzang.
Wilde je het altijd al?
Ja, ik wilde het altijd al.
Was het wat je verwachtte?
Ja, en nog veel meer dan dat. Ik kan soms nog steeds vol schieten als ik naar hem kijk, zo leuk is het. Zo leuk vind ik het. Je kan hier niks mee, het is niet uit te leggen.
Viel het mee?
Ja, absoluut. Wij hadden de mazzel dat Sasha vanaf de 3e week keurig elke nacht van 11 tot 7 sliep, en dat was toch wel erg prettig. Geen slapeloze nachten voor ons dus.
Wat valt er tegen?
Dat je nog wel alles kan doen, maar dat je er net even iets meer over na moet denken. Kan ik met vriendinnen weg? Even checken of F. dan die avond wel op tijd thuis is. Dus niet meer meteen ja zeggen, maar pas na een minuut of 5. En dat geldt voor veel dingen. Je moet er toch wel gewoon rekening mee houden.
Oh ja, en als ik net mezelf op de bank nestel met boek en kop thee... dat hij dan wakker wordt. Of dat je wel gewoon lekker zit te lezen, maar dat hij dan wakker wordt net zo'n 20blz voor het einde ofzo. Of middenin ER.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Die 9 maanden zelf waren gewoon al leuk vond ik. Ik ben niet ziek of supermoe geweest, dus al weer een mazzeltje. Maar ik vond het ook gewoon echt leuk.
Het is een heel bijzonder gevoel, dat kindje in je en heel opppervlakkig: iedereen is aardiger tegen je. Echt! Heel veel mensen lachen naar je etc. etc. 
En waarom het de moeite waard is?
Tsja... Omdat ik nu hier een lief klein jongetje heb staan die een goed geprek heeft met de kat, terwijl hij zijn soepstengel met haar deelt.
Daarom. Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Die hoefde van mij niet goed gemaakt te worden. Het was verschrikkelijk, maar het hoort erbij.
En ja, je vergeet het. Maar ik ben ook vergeten hoe zeer het deed toen ik 2 maanden geleden mijn teen brak, dus dat dat kindje dat goed maakt is gelul. Dat is gewoon de tijd die eroverheen gaat.
Scheelt wel dat ik persoonlijk daarna iig zo stikgelukkig was met dat kleine ventje in dat wiegje dat ik het voor lief nam dat ik een week lang amper mijn bed in en uit kwam.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Onwaar is het niet. Je levert zeker een bepaalde mate van vrijheid in. En in welke mate verschilt van mens tot mens en van kind tot kind.
Maar nietig... het wordt zo nietig als dat jij er zelf (nog) waarde aan hecht.
Als je een bewuste keuze voor een kind maakt, dan maak je ook de overweging dat je idd niet meer zomaar even spontaan van alles kan gaan doen. Dat je er net even iets langer over na moet denken.
Maar 's ochtends nog met z'n drietjes in bed luieren en dutjes doen. En dan wakker worden van een warm handje op je wang. Lief gebrabbel tegen een knuffelschaap. Je ogen open doen. Je kindje zien, en op de achtergrond je vent waarmee je dat prachtige kind gemaakt hebt... Tsja, veeg mij maar op dan hoor. En die vrijheid mag je hebben dan.
Sorry, ik kan het niet met hoogdravende en bevlogen woorden, ik kan het alleen met sentiment.
Oh, en ter illustratie:
SPOILEREn ik kan het nog veel sentimenteler zelfs:
Waarom het het waard is?
Omdat er op enig moment een moment komt dat dat kleine kindje van ooit weer met een studie bezig is, nadat ze in talloze kutbaantjes gewerkt heeft. Ze is met die studie bezig omdat je ergens in die opvoeding dat kind de ruimte gegeven heeft zich te ontplooien en ze een bepaalde drive of motivatie meegekregen heeft. Waardoor ze die studie wil doen en bepaalde ambities heeft. En waardoor ze plannen aan het maken is om met de motor de wereld rond te gaan.
En ik kan me zo voorstellen dat je dan apetrots bent, dat dat toch maar mooi jouw kind is. En dat jij haar (of hem) geholpen hebt te worden wie zij (of hij) nu is.
quote:Ik ben overtuigd. In één keer: dit ziet er wel cool uit
quote:Oooooh... dit topic begint gevaarlijk op stoom te komen - nog even en ik wil een vierde kind
quote:Tja, en zelfs dat zou ik schattig vinden van hem. Tis erg he, moederliefde.Op vrijdag 14 november 2008 15:45 schreef Brighteyes het volgende:
Die zou dat ook nooooit doen toch Viev?
.
Zo raar, dat IK dat gemaakt heb..
.quote:Viev was je altijd nou al zo anders dan hier op fok of was je daar ook zo hard en ongeduldig als hier maar is dat veranderd sinds je Dean hebt? Je komt enorm geduldig over in je filmpjes en sue me maar dat had ik nooit verwacht gezien je posthistory.Op vrijdag 14 november 2008 15:48 schreef Vivi het volgende:
[..]
Tja, en zelfs dat zou ik schattig vinden van hem. Tis erg he, moederliefde.
.Ik ben nog steeds een ongeduldig standje hoor, maar met die kleine freggle ben ik het geduld zelve...en ik probeer er nu wel wat bewuster mee om te gaan, ook naar anderen
.Edit : Ik ben trouwens helemaal niet hard hoor, ik kan alleen niet tegen gemauw, zeg maar. Van een ander maar ook niet van mezelf. Maar ik ben stiekem een supersoftie.
Die vind ik toch wel érg leuk, hoor. Ook al zijn het 'andermans kutkinderen' (oeh, die is multi-interpretabel! 
)
(echt waar!)Dank je voor dit openhartige jubelrelaas
(en voor je lieve woorden )quote:De OUD-kindjes beschouw ik ook als "eigen" dan heOp vrijdag 14 november 2008 15:53 schreef Sugar het volgende:
Och Sasha en Dean
. Al die anderen, dat zijn de kutkinderen 
Jouw verhaal had ik idd al gelezen
zowel hier dan nu als in Slank En ik kan me het heel goed voorstellen dat mocht ik ooit aan de kinderen gaan, dat het een beetje wordt zoals bij jou: de rest van de kinderen blijft stom
maar je eigen is dan wel je eigen en dus lief, tof, mooi en geweldig quote:
ik kreeg een traan in mn ogen BE
Dank je voor dit openhartige jubelrelaas
Tut! Maar zo stel ik me dat dus wel voor he!
quote:Op vrijdag 14 november 2008 15:41 schreef Vivi het volgende:
Ik heb een kind, een heel leuk kind. En net was ik met dat leuke kind aan het oppassen bij een ander kind. Waarbij een vriendje kwam spelen. En dat vriendje he, dat vond het leuk, om luchtgitaar te spelen met een open pak hagelslag. Ik haat kinderen. Behalve mijn eigen dan, want die is lief, knap, schattig, en slim.
Ik wilde eigenlijk niet meer posten, maar:
O en over je verhaal op het einde van het vorige topic: ik denk en dacht er hetzelfde over als jij, met dat verschil toen ik op mijn dertigste een beetje twijfelde, dat weer overging en ik niet onverwacht toch zwanger ben geraakt. Als dat wel was gebeurd, dan weet ik ook zeker dat ik er heel veel van had gehouden hoor!!
[ Bericht 98% gewijzigd door Vivi op 14-11-2008 16:00:35 ]
quote:Ik had niet anders van je verwacht hoor CoOp vrijdag 14 november 2008 15:58 schreef conleche het volgende:
[..]
Ik wilde eigenlijk niet meer posten, maar:
O en over je verhaal op het einde van het vorige topic: ik denk en dacht er hetzelfde over als jij, met dat verschil toen ik op mijn dertigste een beetje twijfelde, dat weer overging en ik niet onverwacht toch zwanger ben geraakt. Als dat wel was gebeurd, dan weet ik ook zeker dat ik er heel veel van had gehouden hoor!!
.Hihihiiii.
Je lijkt me wel een leuke moeder, zo kunstzinnig enzo..
quote:ja, daar ben ik ook bang voor, dat mn kind totaal 'mislukt'Op vrijdag 14 november 2008 15:59 schreef Brighteyes het volgende:
Oh, en Faithy. Ik vergeet voor het gemak natuurlijk wel even dat je als ouder volgens mij ook je stinkende best kan doen en dat je dan nog steeds je kind op 28 december bij bureau Halt af kan gaan leveren omdat hij met vuurwerk aan het kloten is geweest bijvoorbeeld. En dat zijn dan nog de 'onschuldigere' dingen.
was zelf ook niet te pruimen (ok, geen bureau halt en heb braaf mn vwo afgemaakt) thuis en heb medelijden met mn ouders bij nader inzien
en nou ja, ik denk dat ik daar heel wat minder tactvol en genuanceerd dan mijn ouders mee om zal gaan, mezelf kennende heb zelfs als 16 jarige op 5 kinderen gepast terwijl de moeder met een longembolie in bed lag, zwanger van de 6e. Nu ik zelf kinderen heb vraag ik me af hoe ze dat een goed idee heeft kunnen vinden Wilde je het maar niet nu en gebeurde het toch? Of ben je ineens omgeslagen? Ik dacht rond mijn 30e aan kinderen te gaan beginnen. Tot ik een griepje kreeg en mijn
dacht dat ik zwanger was. toen dit (uiteraard) niet zo bleek te zijn vond hij dat met name heel jammer. En aangezien ik het toch altijd al graag wilde... Bewust gekozen dus. Maar "al " toen ik 25 was.Was het wat je verwachtte? Viel het mee? Wat valt er tegen?
Het is alles wat ik verwachtte en meer. Vooral bij de eerste vond ik het verantwoordelijkheidsgevoel en "waar is de gebruiksaanwijzing?" wel heel zwaar. Borstvoeden, een kind wat overdag niet sliep (7 maanden lang) de onzekerheid, doe ik het wel goed? En dat een half metertje mens álles voor je bepaald.(je hele ritme. dit kind vroeg écht om rust reinheid en regelmaat) Maar dat kindje die maakt toch alles goed. eerste woordjes, stapjes, hapjes.Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen? Je loopt niet 9 maanden met een toeter. Voordat er iets te zien is ben je al 20 weken op stap
En ja, het hoort er nou eenmaal bij. Ik vond het heel bijzonder een kindje onder mijn hart te hebben. DAt getrappel en gedraai. Maar ikw as daarna ook wel weer blij mijn lijf voor mijzelf te hebben. (olifantendracht)Wat maakt jouw helse pijn weer goed? Endorfine
Nog nooit zo lekker stoned geweest als van mijn eigen hormonen. en een energie! 
Nou had ik ook turbobevallingen. Geen klagen dus.Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar? Het maakt het niet nietig en onwaar. Het is een feit. Maar ik wíl ook helemaal niet zoveel vrijheid. ik wil mijn jongens. Als zij straks op eigen benen staan ben ik waarschijnlijk nog geen 50. Dus nog een heel leven voor me.
Nee. Nooit over nagedacht, ik was met mezelf en mijn studie bezig. Toen steeds meer mensen om me heen aan kinderen begonnen, dacht ik: 'Wil ik dat uiteindelijk ook?' Het antwoord was 'ja', en toen heb ik er gemakshalve maar meteen werk van gemaakt. Ik ken mezelf: tobben kan ik heel lang volhouden en dit is typisch zo'n onderwerp waarover je rustig twintig jaar kunt twijfelen. En diep in mijn hart wist ik best waar de hele zoektocht uiteindelijk op zou uitdraaien: een kind, namelijk. Dan liever meteen dan pas na jaren wikken en wegen. Ik heb mezelf dus voor het blok gezet.
Was het wat je verwachtte?
Ik verwachtte niet zoveel. Ik was tijdens mijn zwangerschap hard aan het werk en verdrong het hele gebeuren een beetje. Ik had geen wiegje, geen kleertjes, niks. Ik zat op de ochtend van de bevalling nog koppig met drie handdoeken onder mijn kont een deadline te halen en mezelf wijs te maken dat die handdoeken weliswaar doorweekt waren, maar dat er vast niks aan de hand was
(De baby kwam 3 en een halve week te vroeg).Viel het mee?
Die onbevangenheid - geen verwachtingen, dus - was achteraf wel fijn. Ik vond het meteen heel erg leuk, en tot mijn stomme verbijstering bleek ik best een natural mother. Alles liep op rollen: borstvoeding geen probleem, bab lief en relaxed, en na twee weken zat ik weer achter de computer met als enig verschil dat er nu een klein mandje naast mijn bureau stond.
Wat valt er tegen?
Drie kinderen is een ander verhaal dan één baby, en dat valt mij soms tegen, want ook daarin ben ik een beetje onwetend geweest: ze worden groot en op een dag ben je een echt gezin en dat maakt mij dus tot een echte moeder die getrouwd is met een echte vader. Ik geniet ervan, hoor. Maar soms, als ik op zaterdagochtend om 8 uur langs het hockeyveld sta en om 11 uur langs het voetbalveld, en ik daarna met het zweet op mijn rug moet doorsjeezen naar een kinderfeestje, besef ik wel dat het eigenlijk een wonder is dat ik nog wel eens tijd heb voor mezelf. Toch zou ik geen leven zonder kinderen willen. Nooit. Als wij 's avonds met z'n allen aan de keukentafel zitten en we een echt gesprek voeren, en er wordt gelachen, dan is dat het allermooiste dat er is.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
De zwangerschappen zijn mij niet zo zwaar gevallen, gelukkig. Bovendien waren er in diezelfde tijd zoveel vriendinnen zwanger, dat die buik nauwelijks opviel. Ik ben zeker niet het type dat 'geniet' van een zwangerschap, ik vond het ook niet mooi of zo, maar het idee dat er een baby in mijn buik zat vond ik wel heel bijzonder en spannend.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Vanochtend zijn er 2 verstandskiezen bij me getrokken, dat doet ook helse pijn maar er staat niks tegenover. Doe mij dan maar een bevalling. Ik hield me tijdens de weeën op de been met de gedachte aan de grote verrassing die op me wachtte. En stiekem vond ik het ook gewoon echt spannend, ik wilde die strijd wel aangaan, kijken of het me zou lukken.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Ik houd wel hele verhandelingen over die vrijheidsbeperking, maar in de praktijk heb ik een heel leuk leven en ben ik echt gelukkig met wat ik heb. Dat geldt voor de meeste mensen die ik ken; ze hebben het goed geregeld, al heeft het wel vaak lang geduurd voordat ze die balans hadden gevonden. Bij ons was dat ook zo. Ik zie wel dat degenen die er niet samen uitkomen (werken-thuisblijven) echt een probleem hebben, vaak leidt het tot een scheiding. Het is dus wel een heel belangrijk punt waar je echt samen uit moet zien te komen. Maar als dat lukt, heb je ook iets heel moois gewonnen.
quote:Op vrijdag 14 november 2008 14:54 schreef Nadine26 het volgende:
maar een draagdoek heb ik bij een man nog nooit gezien.
quote:Met een beetje fantasie is het net of je vriend probeert het roze sokje weg te moffelen.Op vrijdag 14 november 2008 15:36 schreef Llewella het volgende:
[..]
Vriendlief heeft zijn eigen doek; omdat hij pertinent weigert met de roze doek te lopen
Foto
quote:Als je dat ding wil promoten, zou ik wel een foto nemen, waar je kind iets gelukkiger kijkt!!
(ik heb overigens geen enkele mening over draagdoeken whatsoever)
Ik ben man, dus niet specifiek. Maar het leek me wel leuk.
Was het wat je verwachtte?
Nee, de onvoorwaardelijke liefde die ik direct voelde voor dat hoopie mens op 21 februari 2004 was veel overweldigender dan ooit gedacht. En dat datzelfde gevoel op 5 Januari 2007 en 26 Maart 2008 even heftig was was eigenlijk ook best een verrassing
Viel het mee?
Viel wat mee?
Wat valt er tegen?
Niets ECHT, alles was wel redelijk ingecalculeerd. Maar het is niet iets wat je even aan de kant kan zetten omdat je moe, ziek, geirriteerd ofzo bent. Het gaat 24/7 door zeg maar
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Negen maanden?!?? Ik loop al 4 jaar met ene toeter van het meezwangeren
En waarom het de moeite waard is?
Zoals ik geloof ik topic 1 al schreef. De verwondering! Dat die kinderen zich op hun eigen manier ontwikkelen! Autonoom! je stopt er wat melk in en wat aandacht en vervolgens gaan ze van alles doen. En redeneren en bouwen ze een vocabulair op, en een gevol voor humor en en....
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Dat mijn vrouw die onderging. Tot 3 keer toe. (14.gif)
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Niets. Je levert simpelweg vrijheid in. De vraag is of je dat nog erg vind.
quote:Ik wil niks promoten.Op vrijdag 14 november 2008 16:42 schreef conleche het volgende:
[..]
Als je dat ding wil promoten, zou ik wel een foto nemen, waar je kind iets gelukkiger kijkt!!
(ik heb overigens geen enkele mening over draagdoeken whatsoever)
Nee. En hoe meer ik richting 30 leek te gaan, des te harder riep ik 'nee' . Ik wilde het echt, absoluut niet.
Tot ik Swets tegenkwam.
Was het wat je verwachtte?
Je kunt je van te voren echt bij lange na niet voorstellen dat het nog zo veel leuker is dan je van te voren had bedacht.
Over de praktische dingen heb ik me van te voren heel blanco opgesteld en liet zo veel mogelijk over me heen komen. Ik denk dat dat wel mee gespeeld heeft met het 'relaxte' moeder zijn. Ik had geen dingen bedacht die zus of zo moesten gaan.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik vond die 9 maanden al leuk. Na alle moeite en ellende om zwanger te worden, was de zwangerschap an sich al een feestje. Moe, bloedverlies, bekkenklachten.. deed daar allemaal niets aan af.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Of het aan de endorfine ligt of dat het echt zo was.. ik heb geen helse pijnen gehad.
Ik heb drie keer een redelijk simpele bevalling gehad. Maar om een voorbeeldje te noemen.. gister was Saskia (4,5) aan het knutselen en een het oefenen met letters.. Komt ze met een uitgeknipt hart met daarin 'mama' geschreven
"Mama, jij bent de allerliefste". Zomaar een onverwacht smeltmomentje. Een van de velen..Nee, pas vanaf een jaar of 22 bedacht ik dat ik 'later' wel kinderen zou willen. En pas vanaf m'n 28e wilde ik ze écht.
Was het wat je verwachtte?
Ja en meer dan dat.
Viel het mee?
Het valt mee, het is gewoon leuk en natuurlijk zijn er ook mindere momenten, maar dat is met alles.
Wat valt er tegen?
Dat je je 'eigen tijd' aan moet passen aan het kind. Dat geeft niet, maar is soms wel eens jammer. Vooral als je je bijvoorbeeld niet zo lekker voelt.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik heb niet echt een toeter gehad en er ook weinig last van gehad.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
DIe was veel minder dan ik had verwacht. Ik was bang voor de bevalling, dacht dat het zo'n pijn zou doen dat je minstens denkt dat je doodgaat. Of graag dood wil. Maar dat viel enorm mee.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Het is wel waar, maar je hebt het zelf wel in de hand. Als je nog graag ieder weekend wil stappen bijvoorbeeld, moet je niet aan kinderen beginnen. Ik was al 30 toen mijn dochter geboren werd en heb voor mijn gevoel lang genoeg van alle vrijheid kunnen profiteren. Nu nog steeds gaan we samen weg, bijvoorbeeld uit eten of naar concerten, dat kan alleen er moet iets meer geregeld worden. En alleen weg kan ook, alleen niet allebei tegelijk.
Nooit heel erg over nagedacht, dat was iets voor later als ik groot ben. Op een gegeven moment voelde het nog steeds niet als later as ik groot ben, maar kregen mensen om ons heen kinderen en viel bij ons het kwartje dat we dat ook wilden.
Was het wat je verwachtte? Viel het mee? Wat valt er tegen?
Ja en nee. Het is wat ik verwachtte, maar dan veeeeel heftiger. Vantevoren kan je gewoon niet bedenken hoe ontzetten goed een kind je het bloed onder de nagels vandaan kan halen, of hoe moe je soms kan zijn. Maar je kan ook niet eens beginnen te verzinnen hoe ontzettend je kan overstromen van geluk als je 's ochtend wakker wordt van een kind dat bij je kruipt en "ikouvanjou" zegt. Hoe mooi het is om dat hulploze babietje van de eerste dag te zien veranderen in een eigenzinnig jochie dat houdt van liedjes zingen en buiten spelen.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Wat maakt jouw helse pijn weer goed? Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Die 9 maanden buik boeide me niet, ik ben niet zo van de uiterlijkheden, en het viel me ook niet heel zwaar. Helse pijn heb ik niet gehad: de eerste bevalling was een natuurlijke en ging makkelijk. De tweede was een keizersnede en ook het herstel daarvan is me erg meegevallen.
En het inleveren van vrijheid daar heb ik het wel moeilijk mee gehad. Niet dat ik nou een wild leven had voordat ik zwanger werd, maar meer het altijd beschikbaar moeten zijn. Maar dat is een kwestie van balans zoeken en dat kostte gewoon even tijd.
quote:HerkenbaarOp vrijdag 14 november 2008 17:01 schreef E.T. het volgende:
Was het wat je verwachtte?
Over de praktische dingen heb ik me van te voren heel blanco opgesteld en liet zo veel mogelijk over me heen komen. Ik denk dat dat wel mee gespeeld heeft met het 'relaxte' moeder zijn. Ik had geen dingen bedacht die zus of zo moesten gaan.
Ik denk dat het onbewust een manier is om teleurstelling in te perken: als je niks verwacht, kan het alleen maar meevallen. Ik herinner me bijvoorbeeld van mijn toenmalige zwangerschapsyoga (
wat een éénmalige ervaring was ) dat alle vrouwen zich nogal hardnekkig vastbeten in een zogenaamde 'thuisbevalling'. Dat was blijkbaar het absolute summum, met kaarsjes en klassieke muziek erbij, ze hadden het al helemaal ingepland. Ik was de enige die voor een ziekenuisbevalling koos, en wat bleek achteraf? Bijna allemaal waren ze na complicaties toch in het ziekenuis beland en de teleurstelling daarover was ENORM, compleet met schuldgevoelens en tranen.Toch zonde van zo'n bijzonder moment. Alsof het iets uitmaakt waar je bevalt , en bovendien (maar dat konden we van tevoren natuurlijk niet weten) staat je hoofd tijdens een bevalling naar een heleboel, maar NIET naar kaarsjes en muziek
quote:Ow, wat een leuk stoer ventje!!!Op vrijdag 14 november 2008 15:50 schreef Vivi het volgende:
Oh en als we gaan fotospammen moet ik natuurlijk ook weer he
[ afbeelding ]
Zo raar, dat IK dat gemaakt heb..
BE, je schrijft het erg mooi op. Volgens mij ben jij een soort oermoeder. Complimenten.
Dank voor de eerlijke en uitgebreide antwoorden dames!
Zal SHE even roepen dat ze weer snel moet komen meelezen
Maar HE wil sowieso wachten tot volgend jaar
Dus ik put ff een sock in it ofzo.Greysie, als we aan de bak gaan, dan gaan we ze hier in OUD wel he-le-maal gek maken met dramatische taferelen, onredelijk gejammer en hysterische teksten.
Een beetje zoals we al doen, maar dan echt
Ik benijd de ouders wel een beetje. Naja, stiekem ben ik stront jaloers als ik die ervaringen zo lees.
En dan moet ik ook nog maar durven
En nog een relatie hebben
En mazzel hebben
En nog even vruchtbaar blijken
Zoals jullie het omschrijven was het hatseflats en klaar, maar ik denk dat het allemaal niet zo'n vaart loopt.
Maar ik vind jullie ontboezemingen, en vooral de antwoorden op de vragen heel ontroerend.
Vooral de redenen, die eigenlijk allemaal gelijk blijken en zo allesomvattend zijn, maken mijn knietjes helemaal week!
*sniff*
En Swets, ouwe relteef, je lijkt me een geboren papa. En ik snap helemaal waarom ET die helse pijnen zonder schroom heeft doorstaan...tot 3 keer toe.
*stil*
*mooi*
quote:Ik denk dat ze ons op een gegeven moment van ellende maar een eigen 'Wachten op het 2e streepje' topic geven. Omdat wij om de vijf minuten naar elkaar gillen:Op vrijdag 14 november 2008 19:12 schreef SHE het volgende:
Ik word helemaal week van dit geleuter.
Maar HE wil sowieso wachten tot volgend jaar
Greysie, als we aan de bak gaan, dan gaan we ze hier in OUD wel he-le-maal gek maken met dramatische taferelen, onredelijk gejammer en hysterische teksten.
Een beetje zoals we al doen, maar dan echt
Ik benijd de ouders wel een beetje. Naja, stiekem ben ik stront jaloers als ik die ervaringen zo lees.
Voel je al wat????
Nee? Jij???
Heb je wel
Euh...
Jouw tieten, doen die ook zo'n pijn?
Zou dat nou horen, dat we al misselijk zijn nog voordat we ook maar zwanger zijn?
En nu?
Wat, en nu?
Nou, voel je nu al wat?????
Greys?
Ja?
Bij nader inzien ga ik mijn kind, als het een meisje wordt, naar mij noemen. Mijn tweede naam.
Nee! Dat kan niet! Die had ik al!
En als ik nou die *insert duur merk* babyschoentjes voor je koop?
Nou vooruit, dan mag jij de naam ook. Maar die van mij wordt toch de mooiste.
Ik zie het voor me
!! .erg leuk om te lezen in ieder geval
Gevoelsmatig wilde ik al heel lang moeder worden, maar rationeel wilde ik eerst zeker weten dat ik er ook echt aan toe was; anders had ik het niet gewild, ook al wilde mijn gevoel nog zo graag.
Was het wat je verwachtte?
Nee, het is veel geweldiger! Daar waar ik bang was dat het me tegen zou vallen, of ik me bijv niet goed kon hechten aan de kleine, of andersom, dat valt allemaal 1000% mee! Het gaat juist heel goed en het voelt absoluut geweldig! Vanaf de eerste minuut was het meteen al liefde; was overigens al in de buik zo, maar ik was bang dat ik dat teveel koesterde en dat het dan zou tegenvallen als ze er eenmaal uit was. Niet dus, want het is nu nog veel leuker!
Viel het mee?
Ja dus! Valt me alles mee! Maar wij hebben het gemak met een baby die vanaf het begin vrij goed doorslaapt. Voor de rest moeten we het allemaal nog zien; want we hebben nog vele jaren te gaan natuurlijk, maar tot nu toe valt het zeker mee!
Wat valt er tegen?
Dat ik een uur bezig ben eer ik de deur uit ben, soms zelfs nog langer
Maargoed, dat is inmiddels ook redelijk gewend. Ik heb er iig geen moeite mee veel tijd te besteden aan dat kleine moppie, want ik ben zo graag bij d'r! En in de eerste weken was ik een enkele keer wel wanhopig door oververmoeidheid omdat ik zelf te alert was, ook al sliep ze; ik werd wakker en sliep veel te licht om uitgerust te zijn. En tepelkloven viel absoluut tegen! Au wat deed dat pijn! Zeker met een hard toehappende baby. Maar ben blij dat ik heb doorgezet en niet heb afgehaakt! Daar heb ik nu het profijt van!
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik heb vrijwel iedere dag genoten van de zwangerschap; ik kon er echt volledig in opgaan, het kon me niet lang genoeg duren! Echt heerlijk! Tuurlijk ben ik misselijk geweest, opvliegers, bekkeninstabiliteit, de onzekerheid of er niks mis was. Maar dat heb ik allemaal vrij goed doorstaan, en daarbuiten dus heel veel genoten! (De schopjes!
Ik was gezegend met een drukke beeb die ik met 12w 4d dus al voor het eerst voelde!)Wat maakt jouw helse pijn weer goed? Veel pijn ja, maar hels wilde ik hem niet noemen. Maar wel meer pijn dat ik aan kon, naja, enkele dagen weeen met beenweeen op het end dat werd me iets teveel, dus die ruggeprik waarvan ik nooit gedacht had hem te vragen kwam dus wel goed van pas
Maargoed; het was het alles waard; want ik heb er een geweldige dochter voor terug! Ze is het me alles waard; en ik heb zoiets van ik heb er me best ook voor moeten doen; en daar ben ik goed voor beloond (met een mooie lieve dochter, en een mooie roze draagdoek )Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Daar heb ik mezelf zowieso al op voorbereid; ik heb bewust gewacht zodat ik er aan toe was om m'n eigen ego opzij te kunnen schuiven, niet helemaal natuurlijk, maar dat ik er iig geen problemen mee zou hebben.
Daarbij; het is zo heerlijk zo'n leuk moppie; het is beter dan verliefdheid, en dat had ik toch eigenlijk niet aan zien komen dat je zo vast zit qua verliefdheid aan je kind. M'n ogen gaan al twinkelen bij de gedachte dat ik weer naar huis mag naar m'n moppie als ik een dag gewerkt heb.
Iedere dag weer genieten; de lachjes; nieuwe dingen leren, zelfs de minder leuke dingen zijn schattig!
SHE; sukses met plannen
Ik dacht ook te plannen; ik wilde een weegschaal-oktober kindje, nou dat werd het wel; maar dat was dus de verwekdatum 3 maanden te vroeg zwanger geraakt 
We hadden het weleens over kinderen gehad maar dat nog ver voor ons uitgeschoven. Nou ben ik niemand die makkelijk lange termijn beslissingen kan nemen, en we zagen ook wel steeds beren op de weg dus het werd net zo snel weer van tafel geveegd.
Tot ik ineens, zeer onverwacht zwanger bleek te zijn. Helemaal zenuwachtig verliefd werd ik gelijk, gelukkig was de beslissing uit mijn handen genomen, wij kregen een kindje.
Was het wat je verwachtte?
Nou... naief misschien was ik niet zo zeer bezig met de tijd na de bevalling maar meer met de zwangerschap an sich. Ik vond het super die dikke buik, en het geschop en gedraai binnen in me.
Toen ik eenmaal bevallen was heb ik dan ook redelijk perplex tegen Jeroen gezegd "oooo een echte baby" want ik kon me gewoon moeilijk een voorstelling maken van hoe het zou zijn, zo'n kindje van jezelf.
Wat ik nooit had verwacht was die intense liefde die je gelijk voor dat hoopje mens voelt, en ook hoe het de band tussen jou en je partner verdiept. Dit hebben wij gemaakt! Wow!
Viel het mee?
De bevalling? Nee.
De babytijd? Bij de 1e niet, dat was een huilbaby waar veel later nog meer mis mee bleek te zijn. Ze is nu 7 en heeft de diagnose klassiek autist met verstandelijke beperking.
De babytijd van nr. 2 was daarna juist een soort roze wolk. Zo'n lief tevreden frummeltje, die op je borst in slaap valt
Wat valt er tegen?
Het inleveren van een stuk persoonlijke vrijheid. Niet meer zelf kunnen beslissen wanneer je wilt opstaan, niet meer zelf kunnen beslissen wanneer je naar bed gaat (want kind is net weer wakker), voel je je ziek? Pech! Kind heeft toch verzorging nodig.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik vond zwanger zijn echt geweldig leuk. Ondanks de misselijkheid, ondanks de kwalen, het is een onvoorstelbaar gevoel om zo'n kindje in je buik te voelen schoppen. Het is een langdurend binnenpretje, en ik was ook heel trots op mijn dikke buik.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
In het begin niet veel, maar zoals alle pijn vergeet je dit uiteindelijk toch. Niet de gevoelens die ik erbij had, die machteloosheid, die kwetsbaarheid, die vergeet je niet, maar hoe pijnlijk het nu precies was dat raak je wel kwijt.
Wat ik wel heel sterk heb gevoeld is hoe trots ik op mezelf was dat ik het had gered, dat ik zelf dat kindje ter wereld heb gebracht. Ik keek naar andere vrouwen en kon dan echt een stukje groeien "kijk eens? zie je mij? Ik heb het ook gedaan, goed he?"
Het is absoluut de grootste prestatie die ik ooit heb geleverd, die bevalling.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Dat vind ik dus niet onwaar. Ik heb en had daar soms heel erg veel moeite mee. Scheelt waarschijnlijk ook dat mijn oudste gehandicapt is, en dus nog enorm veel beslag legt op mijn eigen vrijheid en tijd. Mijn jongste van 5, die wel gezond is, kan zichzelf al veel beter redden.
Na een dag werken is het heerlijk om thuis te komen waar 2 stralende koppies op je wachten en je tegemoet rennen met de woorden "mama ik heb je zo gemist".
.Realiteit: 30 kilo and then some verder is het echt niet zo fijn om rond te waggelen in de smoorhitte hoor...al die smetplekken die ontstaan en benen die vanaf de knie een model naar beneden hebben (a la een bescheiden boomstam) door het vocht vasthouden doen de roze wolk geen goed hoor
.quote:Oh ViviOp vrijdag 14 november 2008 20:17 schreef Vivi het volgende:
Wat ook leuk is aan kinderen; je kan ze keihard uitlachen!
[ link | afbeelding ]
. Heerlijk . Arm kind .quote:Dát... en dan moet ik veel te lang wachtenOp vrijdag 14 november 2008 20:21 schreef Vivi het volgende:
SHE, waarom wil je persé een zomerkind? Volgens mij zit jij in een soort romantische dagdroom waarin je gehuld in ragfijne sluiers voortschrijdt met je zwangere buikje over het strand.. in slomo uiteraard
Realiteit: 30 kilo and then some verder is het echt niet zo fijn om rond te waggelen in de smoorhitte hoor...al die smetplekken die ontstaan en benen die vanaf de knie een model naar beneden hebben (a la een bescheiden boomstam) door het vocht vasthouden doen de roze wolk geen goed hoor
. Toen Freek net geboren was (is van mei) durfde ik tijdens een hittegolf niet eens met hem naar buiten, uit angst dat mijn verse kind geroosterd werd.En slapen deed ie ook al niet vanwege heet.
quote:Stiekem is het natuurlijk enorm ontroerend dat zo'n kleine freggle instinctief naar zijn veilige haventje vlucht..wat jij dan bent als moederOp vrijdag 14 november 2008 20:25 schreef Guuzewuus het volgende:
[..]
Oh Vivi
En ik mot ff zieltjes winnen voor het grappigste filmpje...
quote:Simultaan abspritzen FTW!Op vrijdag 14 november 2008 20:26 schreef Greys het volgende:
[..]
Dát... en dan moet ik veel te lang wachten
quote:Zie mijn stemmen, ik heb je net toegevoegd bij grappigste moederOp vrijdag 14 november 2008 20:32 schreef Vivi het volgende:
[..]
Stiekem is het natuurlijk enorm ontroerend dat zo'n kleine freggle instinctief naar zijn veilige haventje vlucht..wat jij dan bent als moeder
En ik mot ff zieltjes winnen voor het grappigste filmpje...
. zelf van november en heb omdat ik dat erg vond toch gemikt op zomerkinderen. zal ik de foto's posten. hangend in de schaduw dik en gezwollen
quote:Ff iets anders hoor; wat voor uitwerpsel schuifelt er daar zo stiekem door je avatar?!Op vrijdag 14 november 2008 20:37 schreef debuurvrouw het volgende:
En voor een vroege leerling hoeft het ook niet meer want de grens is in '85 opgeschoven van 1 oktober naar 1 januari
zelf van november en heb omdat ik dat erg vond toch gemikt op zomerkinderen. zal ik de foto's posten. hangend in de schaduw dik en gezwollen
Ik denk ook steeds zo'n frubbel te zien bij de buuv , maar ik wist het niet zeker en dacht dat ik door alle babypraat voorgoed mijn verstand verloren had!
. Volgens mij is het Moffel in Sintverpakking.
Toch eens ff checken bij NZ
Ja. Maar toen ik op mijn 18e te horen kreeg dat kinderen krijgen moeilijker zou gaan, werd het een issue. Dus toen lief en ik 'gesetteld' waren zijn we er vrij vlot voor gagaan. Met resultaat gelukkig.
Was het wat je verwachtte?
Het houden van was overweldigend. Alles was mooi en lief en ontroerend. Het zorgen vond ik heftig, nog steeds kan ik huilen om die hulpeloosheid van zo'n kleintje, die totale afhankelijkheid. Dat was boven verwachting.
Viel het mee?
Wat valt er tegen?
Het kinderen krijgen viel mee. Het moeder worden viel een beetje tegen. Daar heb ik echt de meeste moeite mee gehad. Alle, alle tijd gaat naar je kindje. Een weekendje weg? Heerlijk, maar ook; ik mis ze. Eigenlijk is het gewoon nooit meer helemaal goed.
Gelukkig merkte ik na een jaar dat het helemaal vanzelf ging. Ik denk voor mezelf en automatisch ook voor de kinderen. Even naar de winkel voelt ook als even naar de winkel nu. Het gedoe zit in mijn systeem. Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Omdat ik die tijd ook echt nodig had om aan het idee te wennen dat er dus echt een kindje van ons aankwam. En ook; het gevoel wat je krijgt van dat kleine miniding wat in jou groeit.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Die helse pijn duurde hooguit 5 minuten. Toen het echt niet meer ging hingen ze er al bijna uit.
En daarbij de kick die het geeft, een kant en klare baby werpen, wat een onvoorstelbare prestatie. Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Nou, ik vind het niet onwaar. Maar al doende leert men. En gaandeweg vond ik het steeds minder een opgave worden. Want het is ook heel gezellig. En fijn. De momenten dat lief en ik samen uit eten gaan, of een weekend weg zijn zijn kostbaarder. En avonden voor mezelf kunnen makkelijk, ik plan alleen iets later zodat ik ze zelf mee naar bed kan brengen. Het nooit ongeneerd een hele dag lekker niks kan alleen niet zo makkelijk, dat blijf ik best lastig vinden. Voor de rest vind ik het gewoon meer, veel meer dan de moeite waard.
En tot slot: Die liefde, die liefde. Van mijn hoofd tot aan mijn tenen en weer terug. Knotsknettergek ben ik op ze. Ons product, helemaal zelfgemaakt, een mix van mij en mijn lief. Te gek toch?
En weg. Herkansingen in fototopic.
[ Bericht 27% gewijzigd door Lishe op 14-11-2008 22:00:26 ]
Dit is een zwijmel topic geworden. Ik zocht net een foto van mijn dikke enkels om te illustreren waarom je niet in de zomer wilt bevallen maar kan 'm niet bewerken. Hersenverweking, komt door 2 zwangerschappen. De bevallingen zal ik het niet over hebben. En het resultaat:
SPOILERNiet aan beginnen dus
Maar die moet ik scannen enzo. Want in 2001 was ik nog niet zo digitaal
dat kind op van de tranen en moedertje ziet het wel als een puik kodakmomentje.
Whahahahahahahaah
Die bewaar ik voor haar trouwdag
Saskia doet
na. Sowieso waren verplichte portret foto's niet echt haar ding
Ik vind Saskia stoer! Die bovenste foto!
Daarom
quote:*poeffffffffff*Op vrijdag 14 november 2008 21:47 schreef Swetsenegger het volgende:
deze is ook geweldig...
[ afbeelding ]
Saskia doet
Sowieso waren verplichte portret foto's niet echt haar ding
[ afbeelding ]
[ Bericht 14% gewijzigd door SHE op 14-11-2008 22:10:15 ]
quote:16 pas.... godzijdank.
overigens vind ik de photoshop ietwat ongepast, maar ik weet niet of mijn beoordelingsvermogen wellicht niet objectief is in dit geval
quote:
Waarom kinderen?
Daarom
[ afbeelding ]
SHE, ik vond die age 16 nowadays ook niet erg shocking eigenlijk
16 is jong!! 16 is apfelcorn drinken in de tienerdisco. 16 is eerste keer make up. 16 is eerste keer bellen met jongens.
Er wordt NIET, ik herhaal NIET geneukt tot 18jr !
Ik zie nu pas je edit. Vooruit, ik pas 'm wel aan.
quote:Nou, op zich kan ik er wel om lachen maar wellicht zij niet
Niet grappig Swets?
Ik zie nu pas je edit. Vooruit, ik pas 'm wel aan.
Thnx
Mijn poepie
Een kloterige zwangerschap, een superbevalling en een kind waar ik er wel 100 van zou willen Zo'n kindje gun ik iedereen
Ik denk het wel, ik heb altijd geroepen op jonge leeftijd kinderen te willen maar toen ik eenmaal samenwoonde (was 19) toen was ik er niet meer zeker van, manlief wilde toen nog niet en dat vond ik prima, we wilden eerst verhuizen trouwen enz. De huwelijksnacht was D-day toen is de pil in de prullenbak verdwenen, na jaren van twijfelen door ons beiden.
Was het wat je verwachtte?
Ja, ik had verwacht dat mijn kind altijd belangrijker voor mij zou zijn dan wie dan ook en dat gevoel klopt.
De liefde die ik voor haar voel heb ik nog nooit voor iemand anders gevoeld je kan het ook niet beschrijven het zit heel diep.
Viel het mee?
Ja hoor ik heb de mazzel gehad dat Isa erg handig was als baby slapen,drinken enz alles ging perfect, nu is ze nog steeds enorm handig en lief, ze kan heel goed alleen spelen bijvoorbeeld.
En ik had ik echt nooit een handig kindje verwacht als ik van mijn moeder hoor hoe ik als baby/kind was
Wat valt er tegen?
Ik vond de babyperiode minder leuk, nu Isa wat ouder word is het veel leuker je kan samen dingen doen en toen was het vooral veel voor haar doen. Ik vond het saai
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik zal eerlijk toegeven als ik een kindje van ons zelf kon krijgen zonder zwanger te hoeven zijn deed ik dat meteen
ik vond het vaker niet leuk als wel, ik wijt dat aan een slechte start met mijn gezondheid en dat werkte door in de hele zwangerschap/kraamtijd en dat maakte het soms wel erg vervelend allemaal.
Ik hoopte dat een 2de zwangerschap beter zou verlopen maar inmiddels hebben we wederom beren op de weg, ik zal het dus nooit ervaren hoe het is om op de roze wolk te mogen klimmen en dat vind ik wel jammer in heb nu soms bijna angst om de kleine te voelen, en dat maakt het emotioneel nu zwaar ipv lichamelijk zwaar.
Als dit allemaal goed mag aflopen dan is dit ook meteen de laatste keer, ik heb mijn portie denk ik dan wel gehad, en dan moet deze freggel er nog uit ook
Maar mijn dochter is het echt dubbel en dwars waard voor haar zou ik alles zo weer doen daar is geen twijfel over mogelijk. Ze is de kers op de taart.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Midden in de nacht met je verse baby tegen je aan zitten en een slaapliedje zingen in een doodstil ziekenhuis, ik moest er toen zelf van huilen, beginnende kraamtranen
En helse pijn heb ik bij de bevalling niet gehad ik had het geluk dat het zo snel ging dat ik pijn niet kon waarnemen ofzo daar had ik de tijd niet voor, en toen het echt moeilijk werd kreeg ik een ruggenprik en ging ik de ok in.
Ik had helse jeuk
en daar kon ik minder goed mee overweg. Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Ik ervaar het niet zo als inleveren van vrijheid, ik werkte eerst altijd ruim 50 uur in de week, nu werk ik 2 dagen en de andere dagen ben ik bij Isa. Isa stelt alleen hogere eisen aan me als mijn baas
In de babytijd vond ik het wel saai maar ik heb wel veel tijd gekregen voor hobby's enz
het is dus een andere indeling van de tijd waar ik echt aan heb moet wennen.
En dan ineens ging ze kruipen en nu lopen en dan ben ik de hele dag aan het rennen en dan word het leuk (voor mij dan) ze gaat woordjes zeggen en ze kruipt bij me op schoot om gewoon ff lekker te knuffelen.
Echt daar kan niets tegenop Isa's vingertjes achter door mijn nekhaar en zien dat ze totaal op haar gemak is bij mij
En soms word ik bijna blij als ze 's nachts wakker schrikt omdat ze dan gezellig tegen me aan kan komen liggen kroelen weer net zoals de eerste nacht in het ziekenhuis een liedje zingen en samen wakker zijn. Dat is wel het mooiste denk ik, je bent nooit meer alleen.
. 
hier zat ongeveer 13 liter vocht in en het bloed stroomde nog zei de echo-man.... ja ben je zwanger krijg je echo foto's van je benen in je dossier
En toen moest ik nog ongeveer 15 weken zwangeren *auw* dit was na 1 dag warm weer in april 2007
Mijn god...die arme pootjes
Deed dat niet vreselijk zeer?quote:Jawel, en erger nog ik kon alleen van die oerlelijke slippers aan of erger nog sloffen van de scapino.... en echt normaal zijn alle schoenen me te breed en ik heb maatje 36 en ben slank (53kg)..... ik zwelde letterlijk opOp zaterdag 15 november 2008 00:33 schreef SHE het volgende:
Lefwijf hoor!!
Mijn god...die arme pootjes
Dit was trouwens een foto van toen ik 's ochtends net uit bed kwam dus niet na 1 dagje werken ofzo.
En het was april het ijs stond in de ochtend nog op je auto ruiten
(beetje overdreven maar warm was anders)Praktisch geen foto's van de tijd dat ik zwanger ben want ik voelde me monsterlijk, en dat rode vlekje op mijn linkervoet... daar begon de jeuk en dat was veul erger als die dikke poten, uiteindelijk na de bevalling werd duidelijk dat mijn lijf aan het vechten was tegen de zwangerschap (auto-immuunziekte)en dat verklaarde dit allemaal, het is dit niet zo dat iedereen dit "zomaar" zo extreem krijgt, het is eerder uitzondering als regel.
Uiteindelijk heeft het er toe geleid dat Isa 3 weken te vroeg kwam omdat mijn lichaam het niet meer trok zo verklaarde de gyn het later, jammer dat ik dat al 3 weken riep en ze me toen niet serieus nam.
Inmiddels dus nieuwe gyn en ander ziekenhuis die beter gericht zijn op aparte gevallen zoals ik
dus nieuwe ronde nieuwe kansen.
laat je hierdoor niet afschrikken he SHE, dit is een uitzondering hé!
maar ik kan dus echt jaloers zijn op dames die op die roze wolk zitten en zichtbaar kunnen genieten van het zwanger zijn.
Ja, van kleins af aan wist ik al dat ik ooit mama wilde worden
Was het wat je verwachtte?
Nee, ik verwachte slapeloze nachten en heel veel gehuil, maar heb het geluk 2 baby's te krijgen waarvan de oudste na 3 dagen doorsliep en de jongste na 4 weken.
Ook huilen ze beide weinig, alleen als ze honger hebben.
Nu de oudste een peuter is valt het me ook mee, ze is een lieve meid waarvan de driftbuien op 1 hand zijn te tellen.
Ze is ontzettend ondeugend en een echte clown, lach me gek met dat kind.
Viel het mee?
Ja dus!
Wat valt er tegen?
Dat ik niet zomaar even spontaan weg kan of van een film/serie kan genieten.
Dat ik zo ontzettend veel van die meiden hou dat de gedachte dat er iets met ze zou gebeuren ondragelijk is.
Soms heb ik te veel angst over wat zou kunnen gebeuren.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
De 1ste zwangerschap vond ik heerlijk, de 2de viel zwaar tegen maar ja, wat is 9 maanden op een mensenleven?
En waarom het de moeite waard is?
Dat is zo moeilijk uit te leggen, gewoon het gevoel wat je krijgt als je naar je kindje kijkt of als ik zie hoe mijn man heerlijk met een van zijn meiden aan het stoeien, knuffelen of spelen is.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
De pijn was de 1ste keer hels (30 uur rugweeën, 2.5 uur persweeeën), bij de 2de viel het enorm mee (5 uur buikweeën, 10 min. persweeën) maar bij beide voelde ik hetzelfde toen ze eenmaal geboren waren, intense liefde en verwonderlijkheid.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Het is een feit dat je zaken moet inleveren, maar voor mij is het dat waard.
Het leven bestaat uit keuzes en haast iedere keuze heeft voor en nadelen.
dat is voor iedereen anders.
en hier zijn ze dan, mijn meiden!
(b)engeltje Demi
Nika
en dit vind ik het mooiste wat er is, vooral hoe demi het handje van nika vasthoud.
quote:Het is wel praktischer; want in de zomer kun je nog slippers aan en ballerina's voor de dagen dat je voeten 2x zo groot worden als normaal (wat dan ook weer mede door de warmte veroorzaakt wordt).Op vrijdag 14 november 2008 20:21 schreef Vivi het volgende:
SHE, waarom wil je persé een zomerkind? Volgens mij zit jij in een soort romantische dagdroom waarin je gehuld in ragfijne sluiers voortschrijdt met je zwangere buikje over het strand.. in slomo uiteraard
Realiteit: 30 kilo and then some verder is het echt niet zo fijn om rond te waggelen in de smoorhitte hoor...al die smetplekken die ontstaan en benen die vanaf de knie een model naar beneden hebben (a la een bescheiden boomstam) door het vocht vasthouden doen de roze wolk geen goed hoor
Ja, als klein meisje deed mijn moeder met en trouwring boven je hand kijken of je kinderen zou krijgen, bij mij bewoog dat ding nooit, dat heeft heel wat tranen met tuiten gekost
was het wat je verwachte
Alleen maar nog leuker eigenlijk.
viel het tegen
Nee, het valt reuze mee allemaal, meestal dan
Het is vooral heel erg gezellig en leuk, maar het was dan ook wel echt gepland.
toetervragen
Geweldig zo'n toeter, nee serieus, is best fasinerend zo'n leventje in je, vond ik ook al erg leuk.
waarom het echt de moeite waard is
Het is gewoon ontzettend gezellig, prachtig zo'n kleintje groot te zien worden, heerlijk om die liefde te voelen en ok soms kan je hem wel achter het behang plakken, maar dan zegt hij weer iets innigs liefs en ben je alles weer vergeten.
wat maakte je helse pijn weer goed
Tja, om eerlijk te zijn viel het wel mee, na de horrorverhalen enzo viel het gewoon echt mee, lekker gaat het niet worden, maar een ramp was het ook echt niet, heb dan ook een zeer vlotte bevalling gehad.
Daarna, dat deed pijn, een fikse bloeduitstroting door het prikken op je daarbeneden, niet fijn, echt niet fijn, maarja, dat was de straf dat de rest zo makkelijk ging
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Het ligt er gewoon aan hoe je leven is en wat je eruit wilt halen, hoe je dat ziet.
Ben je van het spintaan weekendjes weg, echt van vrijdagmiddag beslissen dan lever je wel wat in ja, vooral als je dat echt zou missen.
Bij ons heeft het niet zo belachelijk veel veranderd op dat gebied, ik had al huisdieren en kon al niet zomaar wegblijven, hou van naar het bos gaan, dierentuinen gaan, zwembaden gaan, dat soort dingen, dus de leuke dingen die je met een kind kan doen zijn dingen die ik leuk vind om te doen.
Je leven veranderd wel, daar niet van, maar dat hoeft niet vervelend te zijn, te betekenen dat je wat in moet leveren wat je gaat missen, kijk goed naar wat jij van je leven vindt, wat je leuk vindt, wat je wilt houden, wat weg mag en of daar een kind inpast.
Past dat kind daar gewoon in, is het geen inlvering van vrijheid.
[ Bericht 71% gewijzigd door t_igger op 15-11-2008 14:11:12 (Oeps verekeerde knopje...) ]
Jah, ik wilde altijd al vader worden! Tenminste al heel lang! Vond & vind baby's altijd errug lief!
Was het wat je verwachtte?
Het overtreft alles van wat je hebt meegemaakt!
Viel het mee?
Jah, hoor! Nikx geen planning, gewoon dwars door de pil heen!
Heb gewoon sterk zaad!
Wat valt er tegen?
Het geregel, om alles voor elkaar te krijgen! Opvang, werk, studie...
Omdat we allebei onregelmatig werken & p_iglet ook nog een pittige studie doet!
Gelukkig kan p_iglet dat prima organiseren!
Mijn baan, omdat ik nu niet de meest uitdagende baan heb...
Maar dat maken we wel weer goed als ze uitgestudeerd is!
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Welke buik?!
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Ach, die blauwe plekken op mijn handen van het knijpen van p_iglet, daar ben ik wel overheen...
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Je krijgt er veel voor terug, waardoor het inleveren van vrijheid niet zo errug is!
Het zien opgroeien van je bloedeigen kindje is een mooi proces!
. Ik wil ook een kind. Nu! .quote:En waarom het de moeite waard is?
Tsja... Omdat ik nu hier een lief klein jongetje heb staan die een goed geprek heeft met de kat, terwijl hij zijn soepstengel met haar deelt.
.Een jaar of 2 geleden riep ik altijd dat ik absolúút geen kinderen wilde, maar nu sta ik er al wat minder afwijzend tegenover. Ik ben bijna 25, dus ik heb nog wel even. Bovendien moet ik eerst maar eens een vaste partner zien te vinden, want ik wil geen single mom worden. Een ander punt waar ik van tijd tot tijd over zit te dubben: "Wil ik een kindje adopteren of wil ik een spermadonor?". En als ik kies voor een donor, moet dat dan een bekende zijn of juist een onbekende? En kan ik het wel maken om mijn kind het recht te ontnemen zijn vader te leren kennen? Want die 'vader', dat is dan mijn vriendin / vrouw (of ikzelf natuurlijk, als zij het kind baart). Eigenlijk wil ik het liefst gewoon een kindje met mijn partner, maar dat is (vooralsnog?) niet mogelijk
. Nou ja, het is allemaal nog toekomstmuziek, dus daar denk ik tzt wel over na, als ik een jaartje of 30 ben .quote:Nou... geef mij maar mijn herfst-winterzwangerschap! Bij Ronja kon ik uiteindelijk alleen maar als een opgezwollen walvis op bed liggen. Deze keer heb ik geen last van opgezwollen voeten en handen en het is heerlijk knus om binnen te kunnen blijven nestelen als het buiten toch koud is
[..]
Het is wel praktischer; want in de zomer kun je nog slippers aan en ballerina's voor de dagen dat je voeten 2x zo groot worden als normaal (wat dan ook weer mede door de warmte veroorzaakt wordt).
Ik heb het nooi níet gewild. Maar de wens was ook niet altijd heel sterk.
Was het wat je verwachtte?
Nee. Het is vreselijk veel mooier dan ik verwachtte en ook vreselijk veel moeilijker. Ik ging altijd uit van een kind dat zich bij je leven voegt waarna je gewoon door kan gaan met leven terwijl dat kind zich voegt. Dat bleek dus niet te kloppen
De eerste paar maanden vond ik het moeilijk om dat te accepteren. Pas toen ik heel bewust ging werken aan het accepteren van mijn veranderde leven en ik niet meer wanhopig probeerde te doen wat niet meer kon ging het beter.
Inmiddels merk ik (bijna) niet meer dat er dingen zijn die ik ingeleverd heb. Mijn leven draait om het zorgen voor mijn kind. Niet dat ik er door geobsedeerd ben, maar het is nou eenmaal niet iets dat je zo maar opzij kan zetten. De rest van mijn leven plooi in er om heen, naar volle tevredenheid. Helemaal álles naar volle vrijheid kunnen doen komt vanzelf wel weer, en dan zijn er hopelijk nog heeeeel veel jaren voor M. en mij samen.
Viel het mee?
Zwanger zijn viel de eerste keer niet mee, de tweede keer wel. De eerste keer was ik (te) veel bezig met wat er allemaal veranderde aan mijn lichaam. Ik vond het vervelend om steeds in onzekerheid te zitten over wat er met me gebeurde en hoe de toekomst zou gaan zijn.
Nu bij de tweede voelt het als een heerlijke verademing om te genieten van de zwangerschap en uit te kijken naar de komende babyperiode. Het zal vast en zeker heel anders gaan dan de eerste keer, maar ik heb nu het voornemen om maar heel hard te gaan genieten want het gaat voorbij voor je het weet. En al die dingen die zo heel belangrijk lijken in boekjes, op het consultatiebureau en in adviezen van anderen vallen eigenlijk best wel mee.
Inmiddels ben ik ook wel handig geworden in het nemen van tijd voor mezelf op momenten dat het kan, in plaats van het vervelend vinden als die tijd voor mezelf niet kan op de momenten dat ik het wil.
Wat valt er tegen?
Zie bovenstaande antwoorden. Het viel me tegen hoe groot de invloed van een kind op je leven is. Hoe je soms kan snakken naar een uur voor jezelf terwijl dat op dat moment nou net echt niet kan.
Het valt me nu soms nog tegen hoe ik onzeker kan worden van al die "regeltjes" en hoe ik steeds maar weer lijk te vergeten dat het eigenlijk heel goed en ontspannen gaat als we al die regeltjes lekker links laten liggen en ons kind opvoeden op de manier die past bij ons. Hoe we dan zelf het meest ontspannen zijn en hoe ons kind dat het meest ontspannen is. Accepteren en loslaten is volgens mij de sleutel bij het hebben van kinderen maar ik vind het soms moeilijk om dat niet te vergeten
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik vind zwanger zijn geen hobby. Mij zul je niet zo snel zien pronken met mijn dikke buik of dromerig met pufclubvriendinnen zien praten over de nieuwste luieropberginstallaties.
Maar ik vind het een prettige periode om te wennen aan het idee dat er een kind gaat komen. Om je daar een beetje op voor te kunnen bereiden en om er naar uit te kijken.
Zeker bij een eerste zwangerschap kan ik me goed voorstellen dat het best moeilijk zou zijn als je van de ene op de andere dag een kind hebt!
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Het feit dat het leven met een kind tot nu toe nog steeds leuker is dan het leven zonder kind.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Alweer: dat het leven met kind zo veel leuker is dan het leven zonder. Maar het heeft wel wat moeite gekost om die "verloren vrijheid" los te kunnen laten.
Nee. En ik had voornamelijk partners die het absoluut niet wilden. Maar toen kwam ik mijn huidige partner tegen, en toen ik op een dinsdagmiddag zag hoe hij in het zonlicht stond was het oergevoel daar. Het moest. Een kind met die man. Hij keek terug, en het was duidelijk. Wat er ook allemaal te bedenken was aan bezwaren, het haalde niks uit. Wij gingen kinderen krijgen.
Was het wat je verwachtte?
Ja. Ik zit met hart en ziel en huid en haar vast aan mijn kinderen, en aan mijn partner. Wat ik niet verwacht heb is dat je ook met hele kleintjes enorm veel lol kunt trappen.
Viel het mee?
Bij de eerste dochter niet, omdat mijn lichaam niet meewerkte. Bij de tweede ging het wat beter, en kon ik er relaxter mee omgaan.
Wat valt er tegen?
Dat je er minstens een uur over doet om weg te komen als je met de kinders op pad gaat, vanwege het inpakken van de benodigde zaken, zoeken van verloren sokken en schoentjes, meisjes die niet in hun jasje willen, en luiers die altijd net verschoond moeten worden als je op het punt staat de deur uit te gaan.
En dat het zo waar is dat moeders niet ziek kunnen zijn.
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Die 9 maanden zijn een goede tijd om je voor te bereiden op de band met je kind en de impact die het op je leven gaat hebben. Je zult hoe dan ook iets in je leven moeten veranderen als er een kind komt, en daar maak je in die negen maanden al een start mee.
Die toeter is handig, kunnen anderen rekening houden met het proces waar je in zit.
Na die negen maanden begon het voor mij dan echt, een leven met het liefste en verschrikkelijkste en leukste en moeilijkste en mooiste dat me ooit overkomen is. En dat later nog eens verdubbeld.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Ik wist dat ik het kon, hoe erg de pijn ook zou zijn. Bij de eerste was er helaas niks natuurlijks aan de geboorte, bij de tweede alles. Het is een enorme kick als dat lijfje dat eerst nog in je zat op je borst ligt, en als je voor de eerste keer het gezichtje ziet. Alles overspoelende liefde en trots.
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Het is niet onwaar en niet nietig. Je levert in, daar moet je je van bewust zijn als je aan kinderen begint. Maar mijn levensvreugde is veel groter sinds ik moeder ben. Met m'n kinderen meekijken, zien hoe ze spelen en ontdekken, met ze lachen en zingen en spelen en knutselen en van alles wat leuk is maar waar ik als volwassene weinig of geen tijd voor nam. Het zo intens kunnen zorgen voor en houden van mijn kinderen is mij meer waard dan weg kunnen gaan als het in mijn hoofd opkomt.
nee, niet echt, ik wist het nooit zeker. Tot ik mijn huidige partner leerde kennen, met hem wilde ik wel een gezin starten.
Was het wat je verwachtte?
het leek me best zwaar en dat is ook wel uit gekomen. Zo dol was ik nooit op kinderen van anderen en ik was wel bang dat ik daar met een eigen kind misschien ook last van zou hebben. Nou, dat is dus echt heel anders.
Viel het mee?
Ja, want van je eigen kind(eren) hou je dus echt zielsveel en dat maakt alles anders.
Wat valt er tegen?
het vroege wakker worden van ze
de energie die kinderen kosten, het hebben van weinig tijd voor mezelf
Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
zwanger zijn vond ik niet leuk, echt niet, maar zo cliche als het is, de liefde die ik voor mijn kinderen voel maakt alles goed.
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
pijn is tijdelijk en snel vergeten (hoewel ik bevallen echt gruwelijk vond, zeker de eerste keer)
En daarnaast is je eigen baby in je armen echt iets wonderlijks
Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
niets. dat is zo. je bent er wel zelf bij hoe je ermee om gaat. Ik spreek regelmatig af met vriendinnen om lekker te gaan eten o.i.d. en plan met mijn man ook regelmatig dingen met zijn tweeën, omdat het hebben van een leven naast de kinderen heel belangrijk voor me is. Maar je kunt weinig spontaan doen, alles moet gepland.
quote:Ik heb dat niet echt als een nadeel ervaring, er zijn ook zoveel leuke dingen bijgekomen.Op zondag 16 november 2008 07:17 schreef popolon het volgende:
Je moet je leven wat aanpassen. Da's toch wel een groot nadeel.
Zoals nu met sinterklaas, kan het weer helemaal opnieuw beleven door de ogen van mijn kinderen, daar geniet ik echt van.
Voor kinderen zaten we ons regelmatig te vervelen op een zondag, nu is er altijd wel iets te doen.
en toen was ik nóg banger voor die man en vond ik die pieten nóg stommer Tegenwoordig is het net wat Snakelady zegt, ik heb dan wel zelf geen kinderen maar ik kan er zó enorm van genieten als ik het spul allemaal zie staan met hun pietenpetjes op, helemaal op van de zenuwen. Fantastisch, zó leuk. ik kijk er zelfs speciaal het sinterklaasjournaal voor
quote:Ach het was ook maar een losse flodder. 't Valt me tot nu toe erg mee.Op zondag 16 november 2008 20:46 schreef snakelady het volgende:
[..]
Ik heb dat niet echt als een nadeel ervaring, er zijn ook zoveel leuke dingen bijgekomen.
Als ik She zo hoorde praten, vroeg ik me écht af of zij geen kloon van mij was.
Al jaaaaren roep ik dat ik geen kinderen wil. Of eigenlijk was ik wel zo slim om te nuanceren: "Ik zie het gewoon niet gebeuren, maar zeg nooit nooit."
De zorg voor een ander, die verantwoordelijkheid. Kan ik dat wel? Ik vergeet mijn vriend soms, en ook mijn katten nog. Ik kan heel lui zijn... en dwars. Obstinaat lui wezen. En kinderlijk enthousiast... en blij. Verwonder me over de wereld, huil om weltsmertz.
En nee, ik mankeer niets (ten minste niet meer dan een ander) maar denk dat ik een redelijk normaal mens ben.
Ben ik alleen wel geschikt om m... maa... moe... euh... zoiets te brouwen?
Waarom zou ik wél kinderen willen, naast alle redenen om het niet te willen?
Ben ik bang dat ik iets mis, wat het grote merendeel van de bevolking wel ziet?
Ben ik bang dat als ik 't nu niet doe, dat ik dan "te laat" ben. (Leeftijd, mijn ouders etc)
Ik kom niet veel verder dan: "het lijkt me wel gezellig"... brrr. Ik ril er zelf van geloof ik. Ik kan het nog niet eens uitspreken. M...ma..moee worden.
Mijn vriend wilde wel kinderen toen ik 'm leerde kennen. Maar miep hier was nogal resoluut. "Lijkt me onwaarschijnlijk, als je heel graag toch wilt, dan denk ik dat we een probleem hebben."
Het antwoord kwam eigenlijk vrij snel: "Ik wil heel graag kinderen, maar als jij ze niet wilt dan vind ik het ook goed. Als ik ze wil, dan wil ik ze met jou en anders niet." Voor mij het prachtigste antwoord wat ik maar kon horen.
Nu, zo'n 10 jaar later, weet ik het allemaal niet zo meer. Al die tijd zo resoluut, en nu twijfel ik zo.
Nou ben ik een geboren twijfelkont, houd altijd al mijn optie zo lang mogelijk open. Een kind terugdraaien wordt echter lastig.
Ik kan altijd wél zwanger worden (*)
Ik kan nooit niet meer niet zwanger zijn (*)
(* evt. problemen wil ik even buiten beschouwing laten, het is al lastig genoeg)
Jaaaren met condoom gevreeen, nooit zonder. Altijd de pil gebruikt (sinds ik 16 was) sinds een jaar of 2 gestopt, wilde de "rotzooi" niet meer, vergat 'm toch vaak, gebruikten sowieso het condoom.
en gister... voor het eerst zonder gevreeen kwam een beetje onverwacht, maar het voelde wel goed. Kans is ook uitermate klein denk ik, gezien bepaalde euh... omstandigheden.
Maar toch, het is wel een stap.
En nu weet ik het niet. Ik zou het wel leuk vinden geloof ik.
Even afwachten als ik ongesteld wordt, wat ik dan zou voelen. Opluchting of teleurstelling. Voelt bijna als test.
Toch merk ik dat ik met veel dingen (laatste jaar aankoop auto, inrichting huis) wel de opties open hield.
Lekker warrig allemaal. Ik stop maar even met ratelen.
). Ik voel me in ieder geval rijker dan ooit tevoren, met kinderen. En volgens mij kan (bijna) iedere moeder dat beamen. Succes met je keuze! .Borderline, ha, nee hoor. Ik doe dat niet allemaal binnen 5 minuten. Ik bedoelde ermee dat ik soms wel vol sta met emoties van leuk tot minder fraai. Dat slingert me af en toe nogal heen en weer. Vandaar ook mijn getwijfel denk ik.
Ik denk dat het vooral nu wachten op de periode is. Wel interessant denk ik wat voor emoties ik door ga. Misschien meer een soort dagboek idee. Al zit daar vast niet iedereen op te wachten
[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 23-11-2008 21:47:29 ]
Heb trouwens wel een branderig gevoel in mijn onderbuik. Da's nieuw, maar dat kan misschien ook zijn omdat we zonder gedaan hebben?
Ik zal jullie anders verder niet lastig vallen.
Je kunt in het speeltuinbankje, het rammelaarstopic en wachten op het tweede streepje topic mutsen en je twijfels eruit gooien enzo. Je bent echt niet de enige.
En over dat branderige gevoel: als jullie gisteren voor het eerst onbeschermde seks hebben gehad, is de kans heel erg klein dat dit nu al reeds een zwangerschapsverschijnsel is. Verder zul je even moeten wachten tot Vief haar bol heeft afgestofd
Maar dat is niet zo?
Ik wil me ook niet inlezen of zo hoor, ook geen tips over wat wel of niet te doen.
"Mutsen" vind ik wel een goede term inderdaad.
Zwangerschapsverschijnsel lijkt me ook niet, alleen ik ken het niet, icm eerste keer enzo, dus begint gelijk alles raar te doen.
IK ga er vanuit dat Vief pas wat weet als ik het weet
(Is het dan niet wrang dat er zulke mutsen als ik bestaan die het mogelijk niet op waarde kunnen schatten terwijl jullie het zo graag zeker weten wilden?)
Lekker romantisch, je kan dat ding op een gegeven moment toch achterwege laten, zeker als jij eerst de pil nog had
Plus heb ik niet echt pildiscipline (ook niet met medicijnen)
Had ook wel zijn voordelen hoor... hoefde ik niet op te ruimen
quote:Nee waarschijnlijk omdat hij al dat geneuk met condoom zat was en die lekkere meid van de receptie heeft gepakt in het kopieerhok. Helaas heeft ze hem behalve the fuck of a lifetime ook een extraatje gegeven...
Heb trouwens wel een branderig gevoel in mijn onderbuik. Da's nieuw, maar dat kan misschien ook zijn omdat we zonder gedaan hebben?
Chlamydia quote:Dank je.
Oe en gefeliciteerd miss Sly! Ik ben blij voor je!
(Is het dan niet wrang dat er zulke mutsen als ik bestaan die het mogelijk niet op waarde kunnen schatten terwijl jullie het zo graag zeker weten wilden?)
en nee, voor mij is dat niet wrang, iedereen zit anders in elkaar en moet de dingen op zijn/haar manier, moment, etc doen. Dus muts jij lekker verder, dan zwanger ik lekker verder
Ik ken zijn collega's, geloof mij, dan kan je beter mij hebben mét condoom. Er mankeert niets aan .. hehe.
Van wat ik nu zie, zijn dat topics van mensen die er al uit zijn.
Ik kijk vast met mijn neus
quote:Nee hoor, je kijkt niet met je neus.Op zondag 23 november 2008 22:14 schreef Prutserin het volgende:
mmm
Van wat ik nu zie, zijn dat topics van mensen die er al uit zijn.
Ik kijk vast met mijn neus
Er is geen 'twijfelaarstopic'.
Mij stoort het niet hoor, als je hier lekker verder gaat mutsen.
Alleen ga ík wel slapen zo.
quote:Ik heb nog een goed boek voor je liggen je post heeft wel wat van hetzelfde zeg maar:Op zondag 23 november 2008 21:45 schreef Prutserin het volgende:
Dat is ook zo, misschien beter van me afschrijven in een eigen dagboek.
Heb trouwens wel een branderig gevoel in mijn onderbuik. Da's nieuw, maar dat kan misschien ook zijn omdat we zonder gedaan hebben?
bevrucht
Maar als ik die bestel he, dan "geef ik (mogelijk) iets toe"... brrr
Trusten Moonah.
(Zou ik ook moeten doen)
Slik al wel foliumzuur... dus. ja... weinig onkennen geloof ik.
Ja onder het mom van, ik had toch ijzer en energie nodig
quote:Hoe dat zo?
.Hoe je het er vanaf zal brengen, weet je pas als je moeder bent. Maar het idee zie je volgens mij wel zitten.
Dan mag IK weer doen wat ik wil en niets als volwassen je inhouden omdat je het kind niet wil inmaken met ieder spelletje.
Dan mag ik wel weer overdwars op de bank liggen. Dan kan ik wel ineens gaan uiteten. Op vakantie.
Wat doen mensen eigenlijk overdag als ze een kind hebben? Nee echt. Wat doe je dan?
Trouwens wat doen mensen uberhaupt overdag door de weeks als ze vrij zijn?
Gek genoeg vind ik wel dat áls je een kind dat je bereid moet zijn om ålles op te geven. Hoeft misschien niet, maar je moet wel bereid zijn. Wat als het ongelukkig is?... ow help.
Maar wat je er daarna mee moet
heheDus... euh. Lijkt me wel bijzonder.
.Maar na dat bevallen? Heb je geen beeld.
Als een driejarige me aanspreekt sta ik echter te stotteren en te haspelen, niet te kort. Ik weet me dan geen houding te geven.
Fysiek probleempje is wel degelijk bij voorbaat aanwezig, ik euh, zeg het nog even niet wat, want bekenden herkennen me dan wel denk ik. En dat wil ik (nog) niet.
Of misschien kan ik me even niet zo inleven in je twijfels. Heb gewoon het gevoel dat je er al uit bent. Je hebt alleen nog even bevestiging nodig.
Maar kan het fout hebben.
Maar ik weet niet of ik volgende vrijpartij weer zonder condoom zou willen. Ten misnte ik weet dat nu niet.
Het is raar, je hele leven is maar 1 ding zeker (naja 2 eigenlijk) het is een soort zekerheid. En die valt weg, die zekerheid dan. Zaag aan mijn poot en ik wankel wel even.
Heb je kids? Of kinderwens? Of is zo'n vraag not-done. Ik ben niet zo bekend met dit soort etiquettes.
Maar dat verwaterd dan weer.
Ik kan maar niet verder kijken dan een paar jaar met evt. kinderen. Sterker, ik weet niet eens wat ik morgen eet. Vakanties doe ik last miniute en boek wat beschikbaar is en wat leuk klinkt. Ik zie wel waar ik uit kom.
De katten vergeet ik te voeren omdat ik op werk zit en overwerk omdat ik toch niets te doen heb ;s avonds.
Ik kan gewoon niet plannen/ vooruit kijken. Ben een chaoot die niet te evenaren is.
Maar dan denk ik weer: als iedere rand debiel het schijnt te kunnen, dan zal ik het toch ook wel kunnen?
Maar mijn vriend werkt ergens waar zulke randdebielen aantonen dat er wel degelijk mensen zijn die het niet kunnnen. Het is zooo confronterend. ... en oneerlijk tegenover zo'n wezen....
.En je kind ga je echt niet vergeten heur
.Dat zou mij dus ook lukken, denk ik.
Dus als ik nu al twijfel, dan staat me nog wat te wachten begrijp ik? He gezellig.
Moet je zoiets niet plannen met werk en studie ofzo?
*edit*
Ach, het komt toch altijd precies niet hoe je het plant. Bij mij althans.
quote:Hm ja, je kind vergeten in de supermarkt oke. Dus dan maar geen moeder worden, voor die 0,05 procent moeders die dat overkomt.Op zondag 23 november 2008 23:09 schreef Prutserin het volgende:
Ik lees wel eens van die verhalen dat een moeder d'r kindje vergeet in de supermarkt..
Dat zou mij dus ook lukken, denk ik.
Dus als ik nu al twijfel, dan staat me nog wat te wachten begrijp ik? He gezellig.
Beetje plannen kan toch als je dat wilt. en voor die studie heb je nu al 10 jaar de tijd gehad..
Die studie is pas later opgepakt en duurt nog 1,5 jaar. (vriend dan, niet ik)
Ow get, ik heb zojuist dat topic #4 van she gevonden.
Ze geven daar heel eerlijk antwoord op wat vragen.
Maar ik krijg wel de kriebels ervan geloof ik. Alle vooroordelen lijken wel te kloppen, maar men vindt "het het waard"...
Ik wil helemaal niet al mijn tijd opofferen... geloof ik. Nou moe.
Zou ik gewoon een ander soort moa..moe... mens zijn?
quote:Nee natuurlijk niet. Maar wat als ik er "blind" voor ben. Ziet "iedereen dat bijzondere" wel en ik niet? Mis ik dan iets?Op zondag 23 november 2008 23:23 schreef Mone het volgende:
Ah joh je vindt je weg er wel in. Het wel of niet willen. Het hoeft natuurlijk ook gewoon niet.
Ik bedoel, als iedereen links gaat, dan ga ik rechts, als iedereen rood roept, dan roep ik blauw.
Ik ben gewoon een eigenwijs. Maar als iedereen "kind" roept dan roep ik "geen kind".
Maar is dat omdat ik dan weer eigenwijs ben/wil zijn, of omdat het echt zo is. Zou nogal stom zijn als ik door eigenwijzheid mezelf iets ontzeg.
Er zijn mensen die fantastisch in contact staan met hun innerlijke zelf...
Laat duidelijk zijn dat ik daar niet in thuis hoor. De kip-zonder-kop-koers steekt af en toe op en ik moet bewust tijd maken om te hergroeperen en af en toe mijn leven te overwegen of ik nog doe wat ik leuk vind.
En of er dingen moeten veranderen.
Nu zit ik dus in zo'n moment
quote:Ik zal toch ooit moeten beginnen met het uberhaupt uit kunnen spreken, hehe.Op zondag 23 november 2008 23:25 schreef Mone het volgende:
Dat week worden is pas nadat je moema bent.
Mone bedankt bedankt voor je reacties! Ik moet naar bed! Bedankt!
Tijd voor vakantie dus.
quote:O god, weer zo een die denkt dat ze uniek is. Laat me raden..je bent ook "lekker gek en prettig gestoord? "Op zondag 23 november 2008 23:28 schreef Prutserin het volgende:
[..]
Nee natuurlijk niet. Maar wat als ik er "blind" voor ben. Ziet "iedereen dat bijzondere" wel en ik niet? Mis ik dan iets?
Ik bedoel, als iedereen links gaat, dan ga ik rechts, als iedereen rood roept, dan roep ik blauw.
Ik ben gewoon een eigenwijs. Maar als iedereen "kind" roept dan roep ik "geen kind".
Maar ik vind dat je wel erg loopt te miepen, je maakt je er zo druk om. Dat moedergevoel komt heus wel als je echt zwanger bent en al die hormoontjes door je lichaam gieren, het is toch niet raar dat je nu nog niet het gevoel hebt dat je voor iets wil zorgen en het wil beschermen tegen alles. Simpelweg omdat datgene er waarschijnlijk nu nog niet is
Je moet er niet zo'n drama van maken, je geeft zelf aan het prima te vinden als je zwanger bent, maar ook best als het niet zo is. Act like it, maak je niet druk, je kan het nu toch niet meer beinvloeden...
Viev! Wat ben jij in een lekkere bui zeg! Ik vind dit topic niet anders dan dat van SHE eigenlijk en ik wilde eerst naar het rammeltopic verwijzen, maar daar hoort het ook niet echt.
Dus wmb kan het prima hier hoor.
Je bent niet anti, maar wel bang dat het je niet lukt.
No worries, voor iedere moeder is het eng en nieuw en toch komt het meestal heel erg goed
En verder heeft Viv wel een beetje gelijk
quote:Nou ja, dat bedoel ik dus. Het is niet anders dan het topic van SHE, dus ik vroeg me af of het een nieuwe trend gaat worden, dit soort topics, en zo ja, dan lijkt een centraal topic me raadzamer dan dat iedereen een eigen topic gaat openen met 30.000 keer hetzelfde (allang beantwoorde) gemiep.Op maandag 24 november 2008 11:14 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vind dit topic niet anders dan dat van SHE eigenlijk en ik wilde eerst naar het rammeltopic verwijzen, maar daar hoort het ook niet echt.
Dus wmb kan het prima hier hoor.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 24-11-2008 12:07:49 ]
Prutserin, hier een hangslot op en dan door in SHE dl 4? (om het maar even zo te noemen)
Ik ga wel even een merge aanvragen, dan komen jouw posts in dat andere topic en kunnen we daar gewoon verder.
Nee ik ben niet bijzonder. Nouja, een pietsie misschien. (Dat moet iedereen van zichzelf vinden, vind ik dan
Alleen ik denk wel dat iedereen van zijn stoel valt als ik zou melden dat ik euh... dat dus.Op dit moment ben ik 40 weken en 3 dagen zwanger en de afgelopen dagen begin ik het dooooooooodeng te vinden, de nodige ' kan ik het wel ' en ' omg bevallen
' schieten wel 298378927834 keer per dag door mijn hoofd.Ik heb mijn zwangerschap niet geplanned en was ook niet van plan om zo vroeg aan kinderen te ' beginnen' ik was 24 toen ik zwanger werd en kende mijn vriend waarachtig 1 maand
toch sloegen bij mij alle hormonen los op het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Zo'n echo is vreselijk bijzonder en een kloppend hartje Na veel wikken en wegen besloten om de zwangerschap door te zetten..niet dat abortus echt een optie was maar je moet toch bedenken wat het beste is voor je kindje en alle opties bespreken.Nu zijn we dus 9 maanden verder, bang, blij, gelukkig en erg tevreden saampjes
en binnen nu en 2 weken met zijn drietjes.Ik sta uren te zwijmelen bij babykleertjes, wiegjes, ledikantjes en knuffeltjes.. elk schopje in mijn buik geeft me een warm gevoel..mits het niet al te hard tegen mijn rib aan is en ik word week van elk babietje dat ik zie of hoor
Ik heb gelukkig een erg rustige zwangerschap, geen misselijkheid of andere kwaaltjes, af en toe wat maagzuur..maar dat stelt niets voor.
Wel met 34 weken opgenomen geweest, er was angst voor een vroeggeboorte..maar zie hier.
Overtijd
quote:
Ik heb laatst een goed boek gelezen waar meenigeen van jullie eigenlijk al te laat mee is om te lezen, namelijk het anti-kinderen boek.
Daar in staan 10 ,met betrouwbare en significant aantoonbare argumenten, uitgelegd waarom kinderen niet leuk zijn en je er niet aan zou moeten beginnen;
1.Kinderen hebben geen humor
2.Ze doen lastig in de supermarkt
3.Ze zijn egocentrisch
4.Kinderen zijn dure speeltjes
5.Vriendschappen verdwijnen
6.Weg identiteit
7.Kinderen zijn niet onschuldig (ze kennen geen grenzen, zijn wreed, berekend en kwaadaardig)
8.Ze zijn slecht voor dieren
9.Ze zijn slecht voor het interieur
10.Je bent gelukkiger zonder (wetenschappelijk aangetoond)
Het Anti-kinderen boek is geschreven door Camiel de Vries en Hanna de Heus en zeker een aanrader om te lezen, zelfs voor de mensen die al babies hebben. Dan maak je die fout in ieder geval niet een tweede keer.
quote:
[..]
En als niemand meer kinderen krijgt is er over 100 jaar geen menselijk leven meer. Dus eigenlijk moet jij blij zijn dat wij ze wel hebben, want wij knappen nu jouw vuile werk op
quote:
[..]
Ik heb er serieus over nagedacht om ooit kinderen te nemen, maar ik denk dat het beter is voor de wereld als dit niet gebeurt. Helaas zijn sommige mensen niet zo kritisch op zichzelf...
quote:
Elkafila, je denkt toch niet serieus dat je de eerste bent die deze mening komt verkondigen in OUD?
Dat jij de messias bent die onze ogen even komt openen?
Echt, je bent niet origineel en je preekt ook tegen de verkeerde mensen. Wij zijn namelijk wel allemaal gewoon blij met onze kinderen, zelfs al zijn ze soms eens vervelend.
Wat wil je nu precies met je post?
quote:
[..]
Ik denk dat deze post in dit topic goed op zijn plaats is en er ruimte is voor discussie. Bovendien vinden anderen dit ook aangezien er volop op de post gereageerd wordt.
En wellicht weten jullie me te overtuigen of een goed boek aan te raden waarin het tegendeel dat kinderen lastig zijn wordt bewezen.
quote:
[..]
stom om hier op in te gaan misschien, maar ik wil toch reageren:
een kind is wel onschuldig, jij bent er als ouder verantwoordelijk voor dat ze die grenzen leren kennen, zelf verken je ook nog dagelijks grenzen. speeltjes? laat me niet lachen, het is een kostbaar "bezit" waar jij verantwoordelijk voor bent. slecht voor dieren?? alleen als jij het slechte voorbeeld geeft; immers voorbeeld doet volgen interieur: tja als jij meer waarde hecht aan je spullen dan je aan je kind doet ben je het ouderschap niet eens waard in mijn ogen. identiteit: ik heb mezelf juist gevonden dankzij mijn twee kinderen. vriendschappen verdwijnen: ook flauwekul, je vind er nieuwe vriendschappen door, andere (oudere) vriendschappen veranderen misschien, maar zullen vaak ook intenser worden. gelukkiger zonder: helemaal bullshit, mijn zoon en dochter verrijken mijn leven juist en ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten supermarkt: ach ja, het is maar hoe je je kinderen opvoedt etc en hoe zwaartillend je zelf bent; ik zou me rot lachen als mijn zoontje straks ineens de blote billendans van shin shan gaat nadoen in de albert heijn. met humor, liefde en een goed humeur bereik je ook met kinderen veel meer dan met een chagrijnige rotkop
--edit-- post van lois te laat gezien
En ja, ik ben een man, dus wss heb ik nog wel hele andere ideeen erover dan vrouwen.[ Bericht 13% gewijzigd door #ANONIEM op 08-01-2009 10:53:41 ]
quote:En waarom zou je dan heel OUD over je heen krijgen? Als je ze (nog) niet wilt, moet je het vooral niet doen. Daar is niets mis mee. En inderdaad, als je 25 bent heb je nog een zee van tijd om te kijken of je ze ooit nog wel wilt.
Zonder gelijk heel OUD over mij heen te krijgen; ik zie op dit moment nog geen reden om kinderen te nemen, misschien ooit wel een keer. Ben pas 25, dus heb nog ff de tijd
quote:die post van DJMO vind ik dan ook weer een beetje 'generaliserend'
dat dat voor haar geldt, soit, maar het is geen feit dat je geen vriendschappen verliest of zogenaamde 'diepere vriendschappen' krijgt als je ineens een kind hebt
Begrijp me niet verkeerd, blij dat DJMO zo blij is met het kroost, maar het is geen feit dat de '10 redenen om geen kinderen te krijgen' 'onwaar' zijn
Als die van mij hetw eer eens in zn hoofd haalt om de piemeldans in de kleedkamer van zwemles te doen kan ik echt niet lachen
quote:Maar ook niet dat ze waar zijn. Ze zijn namelijk ontzettend subjectief, en dus net zo gemakkelijk door iemand anders net zo subjectief te pareren.
[..]
die post van DJMO vind ik dan ook weer een beetje 'generaliserend'
dat dat voor haar geldt, soit, maar het is geen feit dat je geen vriendschappen verliest of zogenaamde 'diepere vriendschappen' krijgt als je ineens een kind hebt
Begrijp me niet verkeerd, blij dat DJMO zo blij is met het kroost, maar het is geen feit dat de '10 redenen om geen kinderen te krijgen' 'onwaar' zijn
Het is geen feit dat vriendschappen verdiepen, maar ook niet dat ze verdwijnen. Soms het een, soms het ander, afhankelijk van een heleboel factoren.
quote:Sorry ik moest lachen....Op donderdag 8 januari 2009 11:04 schreef moussy het volgende:
De blotenbillendans in AH?!
Als die van mij hetw eer eens in zn hoofd haalt om de piemeldans in de kleedkamer van zwemles te doen kan ik echt niet lachen
.Om te beginnen klopt die eerste al voor geen meter
. quote:Voor haar is het onzin, dat is net zo goed als dat het voor iemand anders de waarheid is, toch?
ja, nee, dat bedóel ik, maar DJMO zegt 't juist alsof álles in dat boekje klinkklare onzin is, terwijl 't echt een kern van waarheid kan bevatten
En zij mag natuurlijk net zo hard haar punten geven om aan te geven dat het niet zo is, in haar ogen.
Grappige is dat mensen die geen kinderen willen, zo'n lijstje dan als waarheid zien, en als iemand daarop reageert zegt dat dat geen feiten zijn. Het lijstje bestaat echter ook niet uit feiten, maar uit meningen/mogelijkheden.
quote:Inderdaad! Als ik soms hoor of lees (dat topic hier is hilarisch!) waar kinderen mee komen, dat is echt wel een bewijs van gevoel voor humor
Het is ook geen feit dat ze wél waar zijn
Om te beginnen klopt die eerste al voor geen meter
quote:Nou ja eh...
Het is ook geen feit dat ze wél waar zijn
Om te beginnen klopt die eerste al voor geen meter
Ticootje schreef net als reactie dat zij vaak om Jen moet lachen en andersom, maar dat vind ik persoonlijk nog geen definitie van humor 'moeten lachen'.
Zoiets is zo vreselijk subjectief. Ik zie in het kinderpraatjes-topic ook wel eens dingen staan waarvan ik denk 'ja leuk...
' Volgens mij is dat echt meer dat je je eigen kind iig echt geweldig vind zeg maar, maar dat anderen dat niet per sé zo hoeven te zien.
quote:gammaOp donderdag 8 januari 2009 11:11 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nou ja eh...
Ticootje schreef net als reactie dat zij vaak om Jen moet lachen en andersom, maar dat vind ik persoonlijk nog geen definitie van humor 'moeten lachen'.
Overigens ben ik het ook weer niet helemaal met je eens. Het hangt een beetje van de leeftijd af, want kinderen kunnen al wel heel snel bewust grapjes maken. Maar again... dat hoeft niet iedereen per sé leuk te vinden.
quote:Dat laatste geldt echter ook voor veel grapjes van volwassenen
Ik heb het nog ietsjes aangevuld.
Overigens ben ik het ook weer niet helemaal met je eens. Het hangt een beetje van de leeftijd af, want kinderen kunnen al wel heel snel bewust grapjes maken. Maar again... dat hoeft niet iedereen per sé leuk te vinden.
SPOILERzijn linker pootje is even lang
quote:ja
quote:Klopt, maar dat maakt de eerste bewering van dat anti-lijstje niet per definitie onwaar.
[..]
Dat laatste geldt echter ook voor veel grapjes van volwassenen
Ook niet per definitie wel waar hoor. quote:28 jaar geleden viel ik al van mijn fiets van het lachen toen mijn fietsvriendje daarmee kwam..dus dat is echt, heel echt, oud
En tja, of het nu werkelijk iets over humor zegt?
quote:En dat geldt voor alle punten: het zijn geen feiten, beide kanten op niet. Het is zo subjectief als iets maar subjectief kan zijn
[..]
Klopt, maar dat maakt de eerste bewering van dat anti-lijstje niet per definitie onwaar.
quote:ach, ik houd van nutteloze en zwarte humor, dat kan ook niet iedereen waarderenOp donderdag 8 januari 2009 11:22 schreef miss_sly het volgende:
[..]
28 jaar geleden viel ik al van mijn fiets van het lachen toen mijn fietsvriendje daarmee kwam..dus dat is echt, heel echt, oud
En tja, of het nu werkelijk iets over humor zegt?
en inderdaad, volgens mij ken ik die ook van héél lang geleden en heb ik er heel lang de slappe lach aan overgehouden
quote:Mooi, kunnen we weer over tot de orde van de dag... Babies maken!
[..]
En dat geldt voor alle punten: het zijn geen feiten, beide kanten op niet. Het is zo subjectief als iets maar subjectief kan zijn
quote:jij hebt er al weer een gemaaktOp donderdag 8 januari 2009 11:31 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Mooi, kunnen we weer over tot de orde van de dag... Babies maken!
quote:Dat is natuurlijk ons enige echte doelOp donderdag 8 januari 2009 11:31 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Mooi, kunnen we weer over tot de orde van de dag... Babies maken!
En als rechtgeaarde OUD-posters moeten we ook iedere ervan overtuigen dat dat het enige juiste is en dat ze beter nog vandaag dan morgen kunnen beginnen met voortplanten
quote:Jup!
[..]
jij hebt er al weer een gemaakt
En tot groot verdriet van F. hoefden we deze keer niet eens heel vaak te oefenen.
enzo, jewaits
quote:My god, let the hurting stop!Op zaterdag 15 november 2008 00:29 schreef marlieske het volgende:
ik zie net dat we een leuke foto van dikke benen en enkels zoeken... laat ik er een doneren
[ afbeelding ]
hier zat ongeveer 13 liter vocht in en het bloed stroomde nog zei de echo-man.... ja ben je zwanger krijg je echo foto's van je benen in je dossier
En toen moest ik nog ongeveer 15 weken zwangeren *auw* dit was na 1 dag warm weer in april 2007
1.katten/honden/kinderen hebben geen humor
2.Ze doen lastig in de supermarkt ( ze mogen er niet eens binnen)
3.Ze zijn egocentrisch
4. katten/honden/kinderen zijn dure speeltjes
5.Vriendschappen verdwijnen ( wegens allergie, je bent minder vrij)
6.Weg identiteit ( je staat voortaan bekend als het kattenvrouwtje of de hondenfreak)
7.katten/honden/kinderen zijn niet onschuldig (ze kennen geen grenzen, zijn wreed, berekend en kwaadaardig)
8.Ze zijn slecht voor dieren ( onderling gaat het niet altijd goed)
9.Ze zijn slecht voor het interieur ( laat ik het zo zeggen, ben blij dat we geen nieuwe meubels hebben gekocht)
10.Je bent gelukkiger zonder (wetenschappelijk aangetoond) ( als ik gelukkiger zou zijn zonder kinderen, waarom dan voor een 2de kiezen, zoals zovele? )
Ga je nu ook in flora & Fauna zeggen dat mensne geen huisdieren moeten nemen?
Ik ben blij met mijn meiden en mijn huisdieren (4 katten en wat reptielen) en bovenal, ze zijn ook blij met elkaar, de kinderen groeien hier op met de katten en de katten zijn gek op mijn oudste dochtertje (de jongste is nog te jong om iets mee te doen, behalve af en toe knuffelen) en zoeken haar zelf op met een speelgoedmuisje of ander speeltje om mee te spelen.
De rest klopt in mijn ogen ook niet, ja ben vrienden verloren, maren waren dat dan echte vrienden? heb ook vrienden gehouden en die band is nu hechter en we hebben nieuwe vrienden gekregen.
Gefeliciteerd!
Vind ik echt heel leuk voor je en dat moest ik toch even geheel offtopic vertellen. Daar wil ik dan ook geheel offtopic even bedankt op zeggen Morgen al 11 weken, het lijkt erop dat het deze keer toch echt iets wordt
maar met die 10 punten ben ik het ook niet allemaal eens voor degene die wel van kinderen en/of dieren houd nemen de leuke dingen de zodat je de negatieve zaken beter kan relativeren.
De schrijfste van deze vreemde top10 is blijkbaar een dierenvriend, anders zet ze er niet iets over in een top 10, maar alles wat ze schrijft kan ook voor dieren gelden en dat vind ik het kromme eraan.
quote:Volgens mij heb ik het al eens gepost, maar Jennifer hoort anders best vaan "zit" en "nee". Dat zijn ook zo'n beetje de woorden die mijn hond de hele dag hoort.Op donderdag 8 januari 2009 15:28 schreef moussy het volgende:
Ik zou huisdieren en kinderen niet zo snel met elkaar vergelijken hoor
quote:Op donderdag 8 januari 2009 15:50 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Volgens mij heb ik het al eens gepost, maar Jennifer hoort anders best vaan "zit" en "nee". Dat zijn ook zo'n beetje de woorden die mijn hond de hele dag hoort.
quote:ik heb wel eens braaf tegen Cas gezegd, floepte er ook zo uitOp donderdag 8 januari 2009 15:50 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Volgens mij heb ik het al eens gepost, maar Jennifer hoort anders best vaan "zit" en "nee". Dat zijn ook zo'n beetje de woorden die mijn hond de hele dag hoort.
quote:Op donderdag 8 januari 2009 15:57 schreef moussy het volgende:
[..]
ik heb wel eens braaf tegen Cas gezegd, floepte er ook zo uit
fantastisch!quote:Een beetje respect voor andersdenkenden mag je anders ook wel tonen hoor, in plaats van zulke domme opmerkingen als ouder zijnde neer te zetten.Op donderdag 8 januari 2009 15:24 schreef simmu het volgende:
och, ik ben blij dat elkafida er zo over denkt. dan plant die haar ideeen tenminste niet voort.
Erg denigrerend.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-01-2009 16:04:13 ]
sorry, maar denk dat het merendeel van de ouders het er wel mee eens zijn dat onze kinderen geen foutjes zijn.
http://www.ikvader.nl/red(...)censie_anti-kindboek
quote:hoezo zou ik geen respect hebben voor andersdenkenden? sterker nog: als zij werkelijk op de manier die zij (of hij trouwens, je weet het nooitOp donderdag 8 januari 2009 16:03 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Een beetje respect voor andersdenkenden mag je anders ook wel tonen hoor, in plaats van zulke domme opmerkingen als ouder zijnde neer te zetten.
Erg denigrerend.
voorlopig hou ik het op zij) beschrijft over kinderen denkt, dan ben ik idd erg blij dat zij dus niet aan kinderen begint. ik zie het niet als onrespectvol om iemands eigen keuze dan toe te juichen hoor wat wil je dan? dat ik zeg "goh meid, je bent wel erg negatief over kinderen, begin er dan maar gauw aan"? komop zeg. dit is oud. je gooit een knuppel in het hoenderhok. dan komen alle kippen er wel op af rennen hoor
als je op de door haar beschreven manier over kinderen denkt moet je er idd niet aan beginnen. en om op die manier zo'n lijstje weg te zetten (en zeker op de plaats waar het eerst stond) is geen uitnodiging tot discussie maar gewoon een poging tot rellen/jennen. dan moet je niet zeiken als je ongenuanceerd commentaar krijgt.
quote:Dan ben ik vast geen rechtgeaarde OUDposterOp donderdag 8 januari 2009 11:33 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk ons enige echte doel
En als rechtgeaarde OUD-posters moeten we ook iedere ervan overtuigen dat dat het enige juiste is en dat ze beter nog vandaag dan morgen kunnen beginnen met voortplanten
Niet iedereen mag zich van mij voortplanten, seks mag hoor....Nee maar ff serieus. Voor sommige mensen is het misschien idd beter om geen kinderen te krijgen. Ik heb een familielid dat er echt niks van moet hebben. Die voelde er destijds ook niets voor om mijn pasbestaande ventje vast te houden. 'Oh jakkes nee zeg. Niks voor mij. Ik heb er helemaal niks mee.'
Nou, wat mij betreft hoeven we die mensen niet over te halen... Waarom zouden we?
quote:En ik dacht nog wel dat het sarcasme duidelijk aanwezig was in mijn post....
[..]
Dan ben ik vast geen rechtgeaarde OUDposter
Nee maar ff serieus. Voor sommige mensen is het misschien idd beter om geen kinderen te krijgen. Ik heb een familielid dat er echt niks van moet hebben. Die voelde er destijds ook niets voor om mijn pasbestaande ventje vast te houden. 'Oh jakkes nee zeg. Niks voor mij. Ik heb er helemaal niks mee.'
Nou, wat mij betreft hoeven we die mensen niet over te halen... Waarom zouden we?
wat als je ouders zo gedacht hadden?
quote:Dan hadden ik en mn zussen mooi pech gehadOp donderdag 8 januari 2009 18:51 schreef simmu het volgende:
heh, ik heb wel zin in een verhitte discussie ffies snel
wat als je ouders zo gedacht hadden?
krijg je het al warm?
quote:*snif* neeOp donderdag 8 januari 2009 19:48 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
[..]
Dan hadden ik en mn zussen mooi pech gehad
krijg je het al warm?
der is geen lol aan zo. maar goed: ik snap om te beginnen de discussie niet zo. iedereen maakt toch wel gewoon zelf zijn of haar keus, wat boeit het jou dan wat een ander doet? kinderen zijn nu eenmaal nodig voor het voortbestaan van het ras in algemene zin. dus wat boeit het nu of jij of de buurvrouw ze krijgt? tuurlijk kan je een punt gaan maken over wie wel, en wie niet mag fokken, maar die discussie ga ik zeker niet aan
quote:Precies, wat boeit het jou dus of een type met mening A zich wel of niet voortplant? Maar nee, in plaats daarvan jubel je het uit van vreugde, hiep hoi, diegene plant zich niet voort, dus haar ideologie ook niet!Op donderdag 8 januari 2009 19:51 schreef simmu het volgende:
[..]
*snif* nee
der is geen lol aan zo. maar goed: ik snap om te beginnen de discussie niet zo. iedereen maakt toch wel gewoon zelf zijn of haar keus, wat boeit het jou dan wat een ander doet?
Leuk, maar leer je je kinderen ook dat soort normen en waarden?
quote:Impliciet oordeel je er wel over, getuige je eerste post waar ik op reageer. Het is hypocriet om te zeggen dat je dat niet doet door je blijdschap uit te spreken.kinderen zijn nu eenmaal nodig voor het voortbestaan van het ras in algemene zin. dus wat boeit het nu of jij of de buurvrouw ze krijgt? tuurlijk kan je een punt gaan maken over wie wel, en wie niet mag fokken, maar die discussie ga ik zeker niet aan
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 08-01-2009 20:17:17 ]
quote:Inderdaad, ik vind het ook een beetje een enge discussie.. Want je gaat toch ergens in zitten wroeten. Ik vind die één kind policy in China al op 't randje. Ja, het is blijkbaar nodig, mja... zie wat er van komt. In China krijg je als ouder vaak liever een jongen en die moet dan ook nog gezond zijn. Dus wat krijg je dan? Vermoorde/verwaarloosde/achtergelaten/verweesde meisjes of enigszins in hun gezondheid beperkte kindjes.(met hetzelfde lot)Op donderdag 8 januari 2009 20:15 schreef simmu het volgende:
je komt toch al snel bij dingen als gewongen sterilisatie of medicatie en alles. en wie moet dan bepalen wie wel en wie niet mag?
[ Bericht 1% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 08-01-2009 20:27:54 (verhelderende toevoeging) ]
quote:kijk, nu komen we ergens met dit reltopicOp donderdag 8 januari 2009 20:16 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Precies, wat boeit het jou dus of een type met mening A zich wel of niet voortplant? Maar nee, in plaats daarvan jubel je het uit van vreugde, hiep hoi, diegene plant zich niet voort, dus haar ideologie ook niet!
Leuk, maar leer je je kinderen ook dat soort normen en waarden?
[..]
Impliciet oordeel je er wel over, getuige je eerste post waar ik op reageer. Het is hypocriet om te zeggen dat je dat niet doet door je blijdschap uit te spreken.
a) ik jubel niet, ik plaats een ietwat sarcastische opmerking. en ja: ik zal mijn kind zeker uitleggen wat sarcasme is, en uitleggen hoe dat werkt
b) zoals gezegd: de poster maakte nogal de indruk geen kinderen te willen. als iemand geen kinderen wil juich ik het idd toe dat deze persoon die dan ook niet 'neemt'.
ik maak onderscheid tussen de noodzaak van de soort om zich voort te planten en de (al dan niet aanwezige) wens van het individu. overigens heb ik nog niet eenmaal aangegeven waar mijn persoonlijke mening ligt in deze discussie
ik steun enkel de poster volmondig in diens wens quote:Gelukkig.Op donderdag 8 januari 2009 20:31 schreef simmu het volgende:
[..]
kijk, nu komen we ergens met dit reltopic
a) ik jubel niet, ik plaats een ietwat sarcastische opmerking. en ja: ik zal mijn kind zeker uitleggen wat sarcasme is, en uitleggen hoe dat werkt
quote:Je juichde niet zozeer diegene toe, als wel het feit dat diegene zijn ideologie niet zou voortplanten:b) zoals gezegd: de poster maakte nogal de indruk geen kinderen te willen. als iemand geen kinderen wil juich ik het idd toe dat deze persoon die dan ook niet 'neemt'.
quote:Dus nu niet terug gaan krabbelen, mkay?Op donderdag 8 januari 2009 15:24 schreef simmu het volgende:
och, ik ben blij dat elkafida er zo over denkt. dan plant die haar ideeen tenminste niet voort.
quote:Zie hierboven. Dat doe je dus niet. Je bent blij dat diegene haar ideeen niet voortplant, en dat stoort mij. Iemand die zo onverdraagzaam is tegenover anderen kan ik lastig uitstaan.ik maak onderscheid tussen de noodzaak van de soort om zich voort te planten en de (al dan niet aanwezige) wens van het individu. overigens heb ik nog niet eenmaal aangegeven waar mijn persoonlijke mening ligt in deze discussie
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-01-2009 20:35:54 ]
echter: kan je ook begrijpen (gezien waar poster de posts eerst deed) dat sommige mensen hier die post niet in dank afnemen? sorrie, maar om dit:
zomaar als foutje aangemerkt te zien staan zo schoot mij toch ook even verkeerd.
quote:Tuurlijk, ik zeg ook niet dat dat goed te praten valt, maar wat jij typte verdiende ook niet de schoonheidsprijsOp donderdag 8 januari 2009 20:38 schreef simmu het volgende:
ok, scorpie: ik drukte me ongelukkig uit. zie, nu ontlok je me zelfs een verontschuldiging
echter: kan je ook begrijpen (gezien waar poster de posts eerst deed) dat sommige mensen hier die post niet in dank afnemen? sorrie, maar om dit:
[ afbeelding ]
zomaar als foutje aangemerkt te zien staan zo schoot mij toch ook even verkeerd.
quote:Ach, misschien heb ik gewoon een uniek kindOp donderdag 8 januari 2009 11:11 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nou ja eh...
Ticootje schreef net als reactie dat zij vaak om Jen moet lachen en andersom, maar dat vind ik persoonlijk nog geen definitie van humor 'moeten lachen'.
Zoiets is zo vreselijk subjectief. Ik zie in het kinderpraatjes-topic ook wel eens dingen staan waarvan ik denk 'ja leuk...
Volgens mij is dat echt meer dat je je eigen kind iig echt geweldig vind zeg maar, maar dat anderen dat niet per sé zo hoeven te zien.
of misschien snap jij beter wat ik bedoel als je nog een half/driekwart jaartje verder bent maar Dean en ik hebben echt al eigen "grapjes", zo klein als hij is.En Moblo, voor iemand die ervan overtuigd is dat ze geen kinderen wil heb je een behoorlijke obsessie met dit soort topics. Srsly, niemand kan het wat schelen als jij geen kinderen wilt hoor, dat is je goed recht, dus wat win je er nu mee door voortdurend door te zagen over waarom kinderen dus écht niet leuk zijn in jouw optiek? Nogmaals, ik vond kinderen ook totáál niet interessant op jouw leeftijd en nog vind ik andermans kinderen vaak "mwah" (al snap ik wel beter dat hun ouders bepaalde emoties bij ze hebben
).Maar ik kan niet anders zeggen dat alles wat ik tot nu toe heb gedaan, en dat zijn echt niet alleen maar oninteressante dingen, in het niet vallen qua intensiteit en gelukservaring van het "ouder zijn".
Dat jij dat (nu niet) wenst te ervaren is je goed recht, maar houdt alsjeblieft op met iets te bagataliseren waarvan je werkelijk geen idee hebt wat het daadwerkelijk inhoudt, praktisch gezien, maar bovenal gevoelsmatig. Dit is namelijk wél zoiets waarover je niet kan oordelen zonder het mee te maken, sorry als dat belerend klinkt, maar zo is het gewoon.
Dus laat je "
"smileys ajb achterweg mbt dit onderwerp want het komt echt dommig en puberaal over en je overtuigd er werkelijk níemand mee die een kindje heeft en weet wat het werkelijk inhoudt om ouder te zijn en de liefde van en voor een kind te kennen.nja, als we gaan beginnen over wie wel, en wie niet kinderen mag wellicht maar beter ook. eerlijk gezegd gaan bij dat idee mij ook de kriebels over mijn rug....
)Wilde je het altijd al?
Nee, absoluut niet! Ik vond kinderen leuk bij andere mensen, maar ik kon me echt niet voorstellen dat ik ze zelf op een bepaald moment zou hebben. Eerlijk gezegd ook niet veel over nagedacht in mijn tiener- en verdere jaren, het 'boeide' me niet zo.
Was het wat je verwachtte?
Nee, absoluut niet, het is vele malen emotioneler, heftiger en (helaas) ook zwaarder gebleken dan ik dacht. Ik was best naief voor ik kinderen had! Kinderen in de bus die aan het jammeren waren vond ik irritant, en vroeg me af waarom de moeder ze niet stil kon houden (om maar eens een voorbeeld te noemen). Eigenlijk wist ik weinig tot niets over kinderen, al dacht ik dat ik heel wat wist en kon. Maar helaas...ik ben niet met een moeder-gen geboren!
Viel het mee?
Geen idee - ik had er niet echt veel verwachtingen van denk ik.
Wat valt er tegen?
Het slaaptekort wat je krijgt als ouder van drie meiden die nog nooit van de hele nacht doorslapen hebben gehoord.
Winkelen of weggaan met vriendinnen zit er voor mij niet in eigenlijk (maar dat heeft er meer mee te maken dat we geen oppas hebben), en ik wil zoveel maar veel moet ik even aan de kant zetten omdat het gewoon niet kan of niet handig is met kinderen.Waarom vind jij dat het de moeite waard was om 9 maanden met een toeter te lopen?
Ik ben ontzettend blij met mijn kinderen en zou er zo weer voor gekozen hebben, ook al waren mijn zwangerschappen allesbehalve prettig. Het is zowiezo ZO ontzettend de moeite waard als je een nieuw leven 'fabriceert', in je eigen lichaam, en het is gewoon fantastisch om te zien hoe je kind zich ontwikkelt tot een op zichzelf staand persoontje, met (soms hele heftige) gevoelens, intelligentie, die gesprekken kan voeren en leuke vragen kan stellen, zoveel liefde geeft en ontzettend kan driftkikkeren om helemaal niks, kan ruziemaken met een ander kind over een onbenullig speeltje (terwijl een ander, maar precies hetzelfde speeltje een meter verder niks ligt te doen), die arm om me heen van mijn dochter, als ze zegt: 'mama, ik vind jou HEEL ERG lief!' en al die momenten waarop je zo ontzettend in een deuk kunt liggen om de (vaak onbedoelde) humor die kinderen hebben. Heerlijk!
Het is best zwaar, en tegelijkertijd zo ongelooflijk heerlijk om drie van die leuke, drukke, pittige meiden te hebben. Ze maken me blij, gelukkig, ontzettend moe, voldaan, soms geirriteerd, maar elke dag heb ik tig momenten van puur 'genieten'. Wie heeft dat nou ook met een doorsnee baan? Ik kan me niet voorstellen dat veel mensen dat hebben... (en kan me niet herinneren dat ik toen ik nog vakantie vierde met vrienden en echt wel gezellige dingen meemaakte, zoveel intense 'geniet' momenten meemaakte!)
Wat maakt jouw helse pijn weer goed?
Mijn kinderen
en de tijd, je vergeet het toch redelijk snel. Overigens vond ik de zwangerschap een stuk zwaarder en pijnlijker bij elkaar dan de bevalling, die was namelijk een stuk sneller voorbij...Wat maakt de inlevering van vrijheid, waar velen zo bang voor zijn nietig of onwaar?
Het is een hele inlevering van vrijheid, maar eerlijk gezegd snak ik niet zo naar die vrijheid die ik eerst had. Het is alleen wat onhandig soms.
te beginnen met mezelf, arme kiddo's
dit is mijn eerste meningsuiting daarover 
maar ik zal er verder over ophouden, net als de rest quote:Dat zegt toch ook niemand hierOp vrijdag 9 januari 2009 00:05 schreef kissa het volgende:
Iemand is toch niet minder vrouw/mens omdat ze er voor heeft gekozen geen moeder te (willen) worden? Bij mij was die wens sowieso niet expliciet aanwezig en toen bleek dat er in de familie van mijn man nare erfelijke ziektes voorkwamen, hebben wij er vanaf gezien...
Alleen de antikinderenfundi's, die een voor mij totaal onbegrijpelijke obsessie, hebben met het overtuigen van mensen die wél voor kinderen hebben gekozen en daar gelukkig mee zijn, van het feit dat ze toch echt een grote fout hebben gemaakt worden tamelijk vermoeiend
.quote:Precies, je weet toch dat heel OUD 1 grote hormonenbom is en er niet logisch mee valt te redeneren?Op donderdag 8 januari 2009 23:21 schreef Maneki.Neko het volgende:
feefie laat je niet zo kennen joh
!quote:scorpie schat, dan pas jij er mooi tussenOp vrijdag 9 januari 2009 09:31 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Precies, je weet toch dat heel OUD 1 grote hormonenbom is en er niet logisch mee valt te redeneren?