OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Omdat MoBlo niet kan en SHE niet wil en ik wil benieuwd ben naar het vervolg vd discussie doe ik het wel 
.
Oorspronkelijke OP van SHE:
.Oorspronkelijke OP van SHE:
quote:Omdat het anders offtopic is in het kinderbijslag topic en ik hier eigenlijk ook wel benieuwd naar ben.
Dit omdat ik het moeilijk vind voor mezelf te formuleren waarom ik kinderen zou willen.
Waarom heb jij gekozen voor kinderen?
Was het een bewuste keuze, heb je de natuur zijn gang laten gaan, of is er echt sprake van family planning bij jou en je partner?
TS: twijfelt heel erg. Ik zou het niet doen om een 'kindje van ons samen' te hebben. En een kloon van mezelf lijkt me al helemaal niet leuk ( ik zou jaloers zijn !)
Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?
Niet meer actief op Fok!
Netsplitter
#jesuisMasi
Helemaal alleen?
Neem aan dat je partner er nog jaaaaaren zal zijn met jou?
Neem aan dat je partner er nog jaaaaaren zal zijn met jou?
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Ik zou niet 3 weken zonder mijn kind op reis willen eerlijk gezegd, maar een week zonder de kids zie ik geen probleem in hoor. (Vaak vinden ze het zelfs geweldig euk bij opa en oma te logeren).
Het kind is er alleen maar bij gebaat als pa en moe ook nog een goede relatie met elkaar weten te handhaven lijkt me zo. Daarbij, ik ben moeder, maar ik heb zelf ook nog een leven. Mijn kind is daar een heel groot onderdeel van, maar als ik alles alleen maar ik het teken van mijn kind zou zetten zou hij echt niet blij worden met de gestresste mama die ik zou worden van het continue wegcijferen van mijn eigen ontspanning.
Het kind is er alleen maar bij gebaat als pa en moe ook nog een goede relatie met elkaar weten te handhaven lijkt me zo. Daarbij, ik ben moeder, maar ik heb zelf ook nog een leven. Mijn kind is daar een heel groot onderdeel van, maar als ik alles alleen maar ik het teken van mijn kind zou zetten zou hij echt niet blij worden met de gestresste mama die ik zou worden van het continue wegcijferen van mijn eigen ontspanning.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik heb een tijd geroepen dat ik NOOIT kinderen wil, daar ben ik inmiddels maar mee gestopt Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik absoluut niet geschikt ben om een kind op te voeden, en om die reden blijf ik liever kinderloos. Wie weet overwin ik dat gevoel nog 's 
Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik absoluut niet geschikt ben om een kind op te voeden, en om die reden blijf ik liever kinderloos. Wie weet overwin ik dat gevoel nog 's
Ik begrijp het verhaal van MinderMutsig volledig. En ik begrijp ook wel dat miss_sly veel verdriet heeft, en daarom gevoelig reageert, maar haar reactie op MM vind ik niet terecht. Een paar andere reacties op MM trouwens ook niet. Het feit dat zij verdriet heeft betekent toch geen aanval op jouw verdriet, geluk of keuzes? Dat gaat over haar. Niet meer, niet minder.
Dat dus.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:13 schreef Vivi het volgende:
Ik zou niet 3 weken zonder mijn kind op reis willen eerlijk gezegd, maar een week zonder de kids zie ik geen probleem in hoor. (Vaak vinden ze het zelfs geweldig euk bij opa en oma te logeren).
Het kind is er alleen maar bij gebaat als pa en moe ook nog een goede relatie met elkaar weten te handhaven lijkt me zo. Daarbij, ik ben moeder, maar ik heb zelf ook nog een leven. Mijn kind is daar een heel groot onderdeel van, maar als ik alles alleen maar ik het teken van mijn kind zou zetten zou hij echt niet blij worden met de gestresste mama die ik zou worden van het continue wegcijferen van mijn eigen ontspanning.
Ik denk dat ik ook liever niet 3 weken zonder mijn kind zou willen, maar ik kan me best voorstellen dat er ouders zijn die dat wel kunnen en willen. Bovendien vind ik dat je een kind, afhankelijk van de leeftijd, ook best mee kan nemen op mooie reizen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Sterker nog, ik verheug me daar nu al op, om met Dean naar Thailand te gaan de jungle in, of een roadtrip door de States 
.
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Mijn reactie ging niet over haar verdriet, hoewel ik daar inderdaad in het begin niet zoveel van begreep. Haar uitleg heeft veel verduidelijkt en intussen begrijp ik dat wel.quote:
Ik begrijp het verhaal van MinderMutsig volledig. En ik begrijp ook wel dat miss_sly veel verdriet heeft, en daarom gevoelig reageert, maar haar reactie op MM vind ik niet terecht. Een paar andere reacties op MM trouwens ook niet. Het feit dat zij verdriet heeft betekent toch geen aanval op jouw verdriet, geluk of keuzes? Dat gaat over haar. Niet meer, niet minder.
Mijn reactie ging over ongewenst kinderloos zijn als smoes aangrijpen, terwijl dat niet zo zou zijn. Sta ik nog steeds achter, overigens, maar goed. In het geval van MM ligt het allemaal behoorlijk wat gecompliceerder.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ow, geweldig lijkt me datquote:
Sterker nog, ik verheug me daar nu al op, om met Dean naar Thailand te gaan de jungle in, of een roadtrip door de States
Is ook iets dat ik absoluut wil doen als ik een kind zou krijgen. Dat zijn toch geweldige dingen om met je kind te doen
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik vind ook dat je leven wel gewoon door moet gaan.
Ik ben als kind overal mee naartoe gesleept. Mama was stewardess en papa speelde in bands in diverse kustplaatsen in Zuid-Europa. Mijn prille jeugd was dan ook behoorlijk rock 'n roll.
Ik ben dan wel niet helemaal normaal, maar dat heeft volgens mij niets te maken met het gereis van mijn ouders
Ik heb het zelfs als heel fijn ervaren. Overal de aandacht, altijd middelpunt van belangstelling, veel mensen om me heen.
Hmmm...misschien ben ik daarom zo'n aandachtshoer
Anyway; ik vind dat het moet kunnen.
Ik ben als kind overal mee naartoe gesleept. Mama was stewardess en papa speelde in bands in diverse kustplaatsen in Zuid-Europa. Mijn prille jeugd was dan ook behoorlijk rock 'n roll.
Ik ben dan wel niet helemaal normaal, maar dat heeft volgens mij niets te maken met het gereis van mijn ouders
Ik heb het zelfs als heel fijn ervaren. Overal de aandacht, altijd middelpunt van belangstelling, veel mensen om me heen.
Hmmm...misschien ben ik daarom zo'n aandachtshoer
Anyway; ik vind dat het moet kunnen.
Er zijn zelfs speciale reisbureaus voorquote:Op woensdag 12 november 2008 13:24 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ow, geweldig lijkt me dat
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Bron, link?quote:Op woensdag 12 november 2008 13:25 schreef Vivi het volgende:
[..]
Er zijn zelfs speciale reisbureaus voor
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Ik ook hoor SHE, als je je kind maar genoeg warmte geeft zal het overal gedijen. Maar goed, ik ben dan ook een halve zigeuner.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:24 schreef SHE het volgende:
Ik vind ook dat je leven wel gewoon door moet gaan.
Ik ben als kind overal mee naartoe gesleept. Mama was stewardess en papa speelde in bands in diverse kustplaatsen in Zuid-Europa. Mijn prille jeugd was dan ook behoorlijk rock 'n roll.
Ik ben dan wel niet helemaal normaal, maar dat heeft volgens mij niets te maken met het gereis van mijn ouders
Ik heb het zelfs als heel fijn ervaren. Overal de aandacht, altijd middelpunt van belangstelling, veel mensen om me heen.
Hmmm...misschien ben ik daarom zo'n aandachtshoer
Anyway; ik vind dat het moet kunnen.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik en mijn partner hebben gezegd dat we niet met een baby/dreumes ver willen reizen en dus een reis naar Japan het liefst voor die tijd doen. Maar ik zie niet in waarom je niet met een wat groter kind verre reizen zou kunnen maken.
Als de kinderen groter zijn moet niet OUD-compatible vind ik dat je ze JUIST moet leuk kan meenemen en niet thuis laten omdat je 'samen met je partner gezellig rustig op vakantie wilt'.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:26 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Ik en mijn partner hebben gezegd dat we niet met een baby/dreumes ver willen reizen en dus een reis naar Japan het liefst voor die tijd doen. Maar ik zie niet in waarom je niet met een wat groter kind verre reizen zou kunnen maken.
Maar totdat de kinderen daar geschikt voor zijn (ik zou zelf middelbare schoolleeftijd aanhouden als ik 't zou doen) vind ik niet dat je 3 weken de jungle in moet gaan, terwijl je kinderen bij opa en oma zitten
Een weekendje weg is een heel ander verhaal, als je je jubileum wilt vieren of gewoon éven toe bent aan elkaar, daar is niets mis mee, maar als je meer dan een weekendje nodig hebt om 'bij te komen van je kinderen', of uberhaupt 3 weken van je (kleine) kinderen gescheiden kunt zijn dan vraag ik me serieus af of men de juiste keuze heeft gemaakt. Dan heeft men m.i. men kinderen genomen, in plaats van ze gekozen/gekregen
[ Bericht 2% gewijzigd door motorbloempje op 12-11-2008 13:48:49 ]
Ja doei.
Ik ben bang dat ik er om de verkeerde redenen aan begin. Ik herken nl. niets van die 'oerdrang'. En kan/wil ik het offer wel brengen?
Het meest ontmoedigende vind ik nog dat, zodra je kind volwassen is, het je niet meer nodig heeft en je weer 'alleen' bent. Je mag dan maar hopen dat je relatie met je partner dan nog wel goed genoeg is na al die jaren op de proef te zijn gesteld door de kinderen.
Het meest ontmoedigende vind ik nog dat, zodra je kind volwassen is, het je niet meer nodig heeft en je weer 'alleen' bent. Je mag dan maar hopen dat je relatie met je partner dan nog wel goed genoeg is na al die jaren op de proef te zijn gesteld door de kinderen.
Mwah, dat "moeten" he... daar ben ik redelijk allergisch voor. Leuk dat je een mening hebt hoor, maar presenteer het ajb niet als waarheid.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:32 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Als de kinderen groter zijn moet je ze JUIST meenemen
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Nou, mijn moeder maakt nog steeds het lekkerste prakkie en mijn pa heb ik toch echt nodig bij klussen die iets verder gaan dan een lamp indraaien. Nodig, nodig... Je wordt echt niet overbodig als ouder als ze eenmaal 18 zijn hoor.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:33 schreef cinnamongirl het volgende:
Ik ben bang dat ik er om de verkeerde redenen aan begin. Ik herken nl. niets van die 'oerdrang'. En kan/wil ik het offer wel brengen?
Het meest ontmoedigende vind ik nog dat, zodra je kind volwassen is, het je niet meer nodig heeft
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Ik wou net zeggen, ik ben echt nog hartstikke afhankelijk van mijn ouders.
Mijn pappie om zijn klus skills, papa kan alles! en mama om haar gevoel voor stijl en kookkunsten.
Voor mij zou het een groot, diep, zwart gat zijn als die 2 er niet meer zijn.
Oh gruwel!!
Mijn pappie om zijn klus skills, papa kan alles! en mama om haar gevoel voor stijl en kookkunsten.
Voor mij zou het een groot, diep, zwart gat zijn als die 2 er niet meer zijn.
Oh gruwel!!
quote:Op woensdag 12 november 2008 13:34 schreef Jarno het volgende:
[..]
Mwah, dat "moeten" he... daar ben ik redelijk allergisch voor. Leuk dat je een mening hebt hoor, maar presenteer het ajb niet als waarheid.
ok, ok, DAN VIND IK DAT JE ZE JUIST MEE ZOU EVENTHEEL MOETEN KUNNEN NEMEN
IK ZOU ZE DAN ZEKER MEENEMEN, etc.
Dat je hier overal 'ik vind' voor moet zeggen is echt van de zotte
ik bedoelde alleen bovenstaande te zeggen, dat ik dat dan juist zou doen, ok?
Ja doei.
Nee, inderdaad. Ik heb ze zeker nog wel nodig, voor van alles. Of alleen maar om er te zijn. Ik denk niet dat dat ooit overgaat en ik hoop ook dat ik ze nog heeeeeel lang mag houden!quote:Op woensdag 12 november 2008 13:35 schreef Jarno het volgende:
[..]
Nou, mijn moeder maakt nog steeds het lekkerste prakkie en mijn pa heb ik toch echt nodig bij klussen die iets verder gaan dan een lamp indraaien. Nodig, nodig... Je wordt echt niet overbodig als ouder als ze eenmaal 18 zijn hoor.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb mijn mama nog steeds nodig hoor. En ik ben 34. Dat merk ik steeds meer nu ik besef dat ik haar niet lang meer ga hebben.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:33 schreef cinnamongirl het volgende:
Ik ben bang dat ik er om de verkeerde redenen aan begin. Ik herken nl. niets van die 'oerdrang'. En kan/wil ik het offer wel brengen?
Het meest ontmoedigende vind ik nog dat, zodra je kind volwassen is, het je niet meer nodig heeft en je weer 'alleen' bent. Je mag dan maar hopen dat je relatie met je partner dan nog wel goed genoeg is na al die jaren op de proef te zijn gesteld door de kinderen.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Dat is waar; ik kom nog regelmatig bij mijn ouders ze helpen mij ook nog weleens uit de brand (klusjes etc.).
En mijn ouders zijn nog steeds gelukkig samen ondanks het feit dat ze vroeger weleens riepen dat het onze schuld was als ze ruzie maakten.
Ik heb dus geen enkele reden voor dit gedoemdenk, maar zie wel zat om me heen dat ouders, vooral moeders, in een zwart gat vallen zodra de kinders uitvliegen en dat ze hun leven moeilijk nog invulling kunnen geven omdat ze hun hele bestaan om de kinderen hebben heengebouwd.
En mijn ouders zijn nog steeds gelukkig samen ondanks het feit dat ze vroeger weleens riepen dat het onze schuld was als ze ruzie maakten.
Ik heb dus geen enkele reden voor dit gedoemdenk, maar zie wel zat om me heen dat ouders, vooral moeders, in een zwart gat vallen zodra de kinders uitvliegen en dat ze hun leven moeilijk nog invulling kunnen geven omdat ze hun hele bestaan om de kinderen hebben heengebouwd.
Ja dat vind jij.quote:
[..]
Dat je hier overal 'ik vind' voor moet zeggen is echt van de zotte
Wow, chill.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:38 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
ok, ok, DAN VIND IK DAT JE ZE JUIST MEE ZOU EVENTHEEL MOETEN KUNNEN NEMEN
IK ZOU ZE DAN ZEKER MEENEMEN, etc.
Dat je hier overal 'ik vind' voor moet zeggen is echt van de zotte
ik bedoelde alleen bovenstaande te zeggen, dat ik dat dan juist zou doen, ok?
Ofzo.
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Waarom moet dat?quote:Op woensdag 12 november 2008 13:32 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Als de kinderen groter zijn moet je ze JUIST meenemen en niet thuis laten omdat je 'samen met je partner gezellig rustig op vakantie wilt'.
Mag je toch zelf weten?Ik vind het echt vreselij kansloos dat deze discussie nu verzandt in 'kun je reizen met kinderen'
Wat mij betreft een vreselijk domme, oppervlakkige reden om niet aan kinderen te beginnen. Je kinderwens twee jaar uitstellen omdat je nog wilt reizen, alla, maar kom op zeg! Zo zaligmakend is reizen echt niet
Zoooo mee eensquote:Op woensdag 12 november 2008 13:35 schreef Jarno het volgende:
[..]
Nou, mijn moeder maakt nog steeds het lekkerste prakkie en mijn pa heb ik toch echt nodig bij klussen die iets verder gaan dan een lamp indraaien. Nodig, nodig... Je wordt echt niet overbodig als ouder als ze eenmaal 18 zijn hoor.
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Ohja, maar dát wil ik best geloven. Lijkt me erg lastig idd.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:39 schreef cinnamongirl het volgende:
zie wel zat om me heen dat ouders, vooral moeders, in een zwart gat vallen zodra de kinders uitvliegen en dat ze hun leven moeilijk nog invulling kunnen geven omdat ze hun hele bestaan om de kinderen hebben heengebouwd.
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Iedereen weet dat je hipheid wordt afgemeten aan het aantal stempels in je paspoort, CF.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:40 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Waarom moet dat?
Ik vind het echt vreselij kansloos dat deze discussie nu verzandt in 'kun je reizen met kinderen'
Wat mij betreft een vreselijk domme, oppervlakkige reden om niet aan kinderen te beginnen. Je kinderwens twee jaar uitstellen omdat je nog wilt reizen, alla, maar kom op zeg! Zo zaligmakend is reizen echt niet
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Ja, en anderen doen dat om hun partner/carriere/huisdier. Dat is het leven nu eenmaal, waar je hart in ligt, daar bouw je je leven omheen. Als zoiets wegvalt zal het altijd een gat achter laten. Als je een stabiel mens bent kan je daar weer andere dingen voor in de plaats laten komen.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:39 schreef cinnamongirl het volgende:
Dat is waar; ik kom nog regelmatig bij mijn ouders ze helpen mij ook nog weleens uit de brand (klusjes etc.).
En mijn ouders zijn nog steeds gelukkig samen ondanks het feit dat ze vroeger weleens riepen dat het onze schuld was als ze ruzie maakten.
Ik heb dus geen enkele reden voor dit gedoemdenk, maar zie wel zat om me heen dat ouders, vooral moeders, in een zwart gat vallen zodra de kinders uitvliegen en dat ze hun leven moeilijk nog invulling kunnen geven omdat ze hun hele bestaan om de kinderen hebben heengebouwd.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Daar zijn wij al serieus voor aan het kijken, voor over een paar jaarquote:
.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
ik begrijp overigens best waarom mensen kinderen willen.
Er zijn mensen die er voor in de wieg gelegd zijn om ouder te worden, zie het ook aan die mensen dat ze het leuk vinden, genieten, leuk omgaan met het kroost, etc.
Helemaal niets mis mee. Maar die mensen hoeven zich nooit te verdedigen. Want het gros van de mensen begrijpt waarom je WEL kinderen wil, en iedereen moet daar begrip voor hebben.
Wat ik, en dan steun ik MiMu maar weer even, vervelend vind, is dat het niet te begrijpen is voor mensen (met kinderen of kinderwens) dat er mensen zijn die niet die nesteldrang hebben. Die het niet zo goed doen met kinderen en die er geen zin in hebben. Die hun leven een andere invulling willen geven: want er is ook een leven zonder kinderen: of je daar nu bewust voor kiest, of dat je nu ongewenst kinderloos bent: het leven is maar net wat je er zelf van maakt, kinderen zijn niet zaligmakend voor iedereen...
en dát vind ik naar, dat mensen dat niet willen begrijpen, dat mensen met een bewuste keuze, of dat nu 'geen kinderen nemen' is of 'elk jaar in een ander land wonen' of ga zo maar door
Het is een keuze, geen must, we leven niet meer in de middeleeuwen waar je meteen werd verketterd als je kinderloos en/of onvruchtbaar was
Er zijn mensen die er voor in de wieg gelegd zijn om ouder te worden, zie het ook aan die mensen dat ze het leuk vinden, genieten, leuk omgaan met het kroost, etc.
Helemaal niets mis mee. Maar die mensen hoeven zich nooit te verdedigen. Want het gros van de mensen begrijpt waarom je WEL kinderen wil, en iedereen moet daar begrip voor hebben.
Wat ik, en dan steun ik MiMu maar weer even, vervelend vind, is dat het niet te begrijpen is voor mensen (met kinderen of kinderwens) dat er mensen zijn die niet die nesteldrang hebben. Die het niet zo goed doen met kinderen en die er geen zin in hebben. Die hun leven een andere invulling willen geven: want er is ook een leven zonder kinderen: of je daar nu bewust voor kiest, of dat je nu ongewenst kinderloos bent: het leven is maar net wat je er zelf van maakt, kinderen zijn niet zaligmakend voor iedereen...
en dát vind ik naar, dat mensen dat niet willen begrijpen, dat mensen met een bewuste keuze, of dat nu 'geen kinderen nemen' is of 'elk jaar in een ander land wonen' of ga zo maar door
Het is een keuze, geen must, we leven niet meer in de middeleeuwen waar je meteen werd verketterd als je kinderloos en/of onvruchtbaar was
Ja doei.
quote:Op woensdag 12 november 2008 13:38 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
ok, ok, DAN VIND IK DAT JE ZE JUIST MEE ZOU EVENTHEEL MOETEN KUNNEN NEMEN
IK ZOU ZE DAN ZEKER MEENEMEN, etc.
Dat je hier overal 'ik vind' voor moet zeggen is echt van de zotte
ik bedoelde alleen bovenstaande te zeggen, dat ik dat dan juist zou doen, ok?
Begrijp me niet verkeerd, ik hou ook wel van reizen, maar waarvoor is het nodig? De wereld zien? Jezelf ontdekken?quote:Op woensdag 12 november 2008 13:42 schreef Jarno het volgende:
[..]
Iedereen weet dat je hipheid wordt afgemeten aan het aantal stempels in je paspoort, CF.
Heel leuk, hoor
lezen tut, ik had 't al 'verbeterd', want ik bedoelde UITERAARD dat ik dat ZELF, PERSOONLIJK, zeker zou doenquote:Op woensdag 12 november 2008 13:40 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Waarom moet dat?
Ik vind het echt vreselij kansloos dat deze discussie nu verzandt in 'kun je reizen met kinderen'
Wat mij betreft een vreselijk domme, oppervlakkige reden om niet aan kinderen te beginnen. Je kinderwens twee jaar uitstellen omdat je nog wilt reizen, alla, maar kom op zeg! Zo zaligmakend is reizen echt niet
en reizen is idd niet zaligmakend nee, niet voor iedereen (zie post hierboven), net zoals kinderen niet zaligmakend zijn
Ja doei.
Zo wil ik het voor mezelf!quote:Op woensdag 12 november 2008 13:42 schreef Vivi het volgende:
[..]
Als zoiets wegvalt zal het altijd een gat achter laten. Als je een stabiel mens bent kan je daar weer andere dingen voor in de plaats laten komen.
Ik vind mezelf en mijn relatie het belangrijkst, en dan pas komt het kind. Ik zie het kind als een autonoom persoon die in het begin wat hulp nodig heeft. Niet als een Godswonder waar alles voor opzij/opgeofferd moet.
Ik weet het, dit is typische praat voor iemand die nog geen kinderen heeft!
True. Maar ik vind kinderen krijgen wel een wat significantere bezigheid dan reizen, persoonlijk. Al die hoogdravende lonely-planetwannabehipperdsquote:Op woensdag 12 november 2008 13:44 schreef motorbloempje het volgende:
en reizen is idd niet zaligmakend nee, niet voor iedereen (zie post hierboven), net zoals kinderen niet zaligmakend zijn
Netsplitter
#jesuisMasi
Luiers verschonen of een maand naar Japan....quote:Op woensdag 12 november 2008 13:48 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
True. Maar ik vind kinderen krijgen wel een wat significantere bezigheid dan reizen, persoonlijk. Al die hoogdravende lonely-planetwannabehipperds
Hmmmmmmmmm
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Ik denk dat dat dan weer juist de kunst van het loslaten is, ik zie wel hoe ik dat later ga doenquote:Op woensdag 12 november 2008 13:39 schreef cinnamongirl het volgende:
Ik heb dus geen enkele reden voor dit gedoemdenk, maar zie wel zat om me heen dat ouders, vooral moeders, in een zwart gat vallen zodra de kinders uitvliegen en dat ze hun leven moeilijk nog invulling kunnen geven omdat ze hun hele bestaan om de kinderen hebben heengebouwd.
Je zou er haast een boek over schrijven!
nou ja, dan vind jij mij maar een lonely-planet-wannabe-hipper (is dat een woord?) maar voor mezelf wil ik alles gezien hebben wat ik wíl zien. En dat is veel maar als de een kinderen nu leuk vindt, en de ander reizen, wat is dan 'beter' of 'significanter' aan kinderen?
Zelf vind ik kinderen in mijn leven (nu op dit moment, ik zeg nooit nooit!) veel minder belangrijk dan reizen hoor
maar als de een kinderen nu leuk vindt, en de ander reizen, wat is dan 'beter' of 'significanter' aan kinderen? Zelf vind ik kinderen in mijn leven (nu op dit moment, ik zeg nooit nooit!) veel minder belangrijk dan reizen hoor
Ja doei.
Als ik dan toch op zoek moet naar de zin van het leven doe ik dat liever mediterend in een prachtige tempel in Japan dan in de poepluier van mijn kind hoor.quote:
[..]
True. Maar ik vind kinderen krijgen wel een wat significantere bezigheid dan reizen, persoonlijk. Al die hoogdravende lonely-planetwannabehipperds
There is no love sincerer than the love of food.
En het grote grijze gebied daartussen.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:43 schreef motorbloempje het volgende:
of je daar nu bewust voor kiest, of dat je nu ongewenst kinderloos bent
Wat ik bedoelde te zeggen over de verzuchting van MM is dat ik hem wel begrijp, omdat je je als je er alles aan gedaan hebt om kinderen te krijgen, niet meer hoeft te verantwoorden. Het is dan een enorm verdriet, mensen stellen er vragen over, pijnlijk, maar je weet wel: "ik heb er alles aan gedaan" en dat kun je ook tegen anderen zeggen.
Terwijl als je kinderloosheid mede het gevolg is van een keuze, een heel moeilijke keuze soms, gevolg van een pijnlijk proces, omdat je misschien wel zou willen, of nog niet weet of je zou willen, maar het gewoon 'beter is van niet' (of beter lijikt van niet), om medische redenen, dingen met erfelijkheid, omstandigheden, of om welke andere reden dan ook, je nooit rust krijgt. Mensen zullen dat niet gauw begrijpen.
En ben je dan bewust kinderloos vanwege een vrolijke 'vrijheid blijheid' oid, dan zijn die vragen allemaal niet zo erg. Maar was het een mede door omstandigheden of medische historie ingegeven keuze, dan zijn die vragen pijnlijk en kunnen een hoop twijfels opnieuw doen oprakelen. In dat licht begrijp ik zo'n verzuchting als die van MM wel.
Het is niet zwart-wit. Er zit een enorm gebied tussen 'kinderen gekregen omdat ik dat zo graag wilde' en 'geen kinderen gekregen omdat ik ze totaal niet wilde' of 'geen kinderen gekregen ondanks dat ik ze wel per se wilde'. Die nuance ontbreekt in dit soort discussies nogal eens. Het gaat vaak zo recht tegen elkaar in.
quote:Op woensdag 12 november 2008 13:47 schreef cinnamongirl het volgende:
[..]
Zo wil ik het voor mezelf!
Ik vind mezelf en mijn relatie het belangrijkst, en dan pas komt het kind. Ik zie het kind als een autonoom persoon die in het begin wat hulp nodig heeft. Niet als een Godswonder waar alles voor opzij/opgeofferd moet.
Ik weet het, dit is typische praat voor iemand die nog geen kinderen heeft!
Zo praatte ik destijds (3 jaar geleden ) ook met mijn toemalige vriend (en nee, dat is niet de vader van mijn zoontje ) Onze relatie was het belangrijkst en stond voorop. Dáárna het kind. Maar zo werkt het dus echt niet. Die allesverterende liefde heb je gewoon niet voor je partner, die heb je alleen voor je kind.Ik heb toevallig laatst in een ander topic nog getracht dat gevoel te omschrijven:Nou, dit dus. En hoe veel ik ook van een vent kan houden, zó veel is het nooit.quote:Het is niet soft, het is juist zo'n beetje de meest rauwe emotie die er bestaat. Een overweldigende liefde tot op het bot die je opvreet met huid en haar, een verliefdheid die niet overgaat, een oergevoel dat er iemand bestaat voor wie je alles zou doen tot aan je leven geven, dat is niet lief. Dat is bloed en staal en tanden en klauwen. En heel veel liefde daardoorheen geweven.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Netsplitter
#jesuisMasi
Lekkere insteek voor een relatie zeg.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:55 schreef Vivi het volgende:
[..]
[..]
Nou, dit dus. En hoe veel ik ook van een vent kan houden, zó veel is het nooit.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Een klein beetje zelf-ontplooiing tegenover een heel nieuw mens op de wereld zetten vind ik idd wel een verschil in significantie. Maar allez, je bent nu nog jong, je hebt genoeg tijd om eerst het een te doen en dan na te gaan denken over het ander.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:52 schreef motorbloempje het volgende:
nou ja, dan vind jij mij maar een lonely-planet-wannabe-hipper (is dat een woord?) maar voor mezelf wil ik alles gezien hebben wat ik wíl zien. En dat is veel
Zelf vind ik kinderen in mijn leven (nu op dit moment, ik zeg nooit nooit!) veel minder belangrijk dan reizen hoor
Don't get me wrong: ik hou echt wel van reizen, en ik ga de komende jaren, al dan niet op kosten van mijn baas, de hele wereld overvliegen, maar ik zou het geen reden vinden om alsnog nadrehand niet aan kinderen te beginnen. daar heb ik andere redenen voor
Nou, en dat is toch prima, Ik vond tot een paar jaar geleden elke weekend stappen veel belangrijker dan kinderen. Ik had ook echt niet eerder een kind willen krijgen dan dat ik heb gedaan (32) . Maar nu was het gewoon de tijd en het was goedquote:Op woensdag 12 november 2008 13:52 schreef motorbloempje het volgende:
nou ja, dan vind jij mij maar een lonely-planet-wannabe-hipper (is dat een woord?) maar voor mezelf wil ik alles gezien hebben wat ik wíl zien. En dat is veel
Zelf vind ik kinderen in mijn leven (nu op dit moment, ik zeg nooit nooit!) veel minder bgrijk dan reizen hoor
. En het is ook goed dat ik al die dingen uit mijn systeem heb, anders had ik me nu behoorlijk opgesloten gevoelt wrs .
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
En dit is prachtig en zo zou het idealiter ook moeten zijn maar ook hier ontbreekt de nuance. Werkend met jongeren heb ik inmiddels genoeg voorbeelden gezien van kinderen die totaal ondergeschikt werden gemaakt aan de liefde voor de (vaak nieuwe) partner.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:55 schreef Vivi het volgende:
Neemt niet weg dat je het schitterend omschrijft hoor en dat dit ook is hoe het zou moeten zijn. Maar zoals het voor jou werkt, werkt het helaas voor lang niet alle ouders.
Wij hebben een hele goede liefdevolle relatie, dank je.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Wij kijken er dan ook beiden op dezelfde manier tegenaan.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik pretendeer dan ook niet voor een ander te sprekenquote:Op woensdag 12 november 2008 13:58 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
En dit is prachtig en zo zou het idealiter ook moeten zijn maar ook hier ontbreekt de nuance. Werkend met jongeren heb ik inmiddels genoeg voorbeelden gezien van kinderen die totaal ondergeschikt werden gemaakt aan de liefde voor de (vaak nieuwe) partner.
Neemt niet weg dat je het schitterend omschrijft hoor en dat dit ook is hoe het zou moeten zijn. Maar zoals het voor jou werkt, werkt het helaas voor lang niet alle ouders.
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
de hoofdreden dat ik geen kinderen wil is dan ook niet dat ik liever reis dan kinderen krijg, (dat is op dit moment nu wel zo, ok!), maar die discussie is een tijd geleden in Slank ook al gevoerdquote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Een klein beetje zelf-ontplooiing tegenover een heel nieuw mens op de wereld zetten vind ik idd wel een verschil in significantie. Maar allez, je bent nu nog jong, je hebt genoeg tijd om eerst het een te doen en dan na te gaan denken over het ander.
Don't get me wrong: ik hou echt wel van reizen, en ik ga de komende jaren, al dan niet op kosten van mijn baas, de hele wereld overvliegen, maar ik zou het geen reden vinden om alsnog nadrehand niet aan kinderen te beginnen. daar heb ik andere redenen voor
Het zijn persoonlijke zaken, dingen die ik heb meegemaakt die mij hebben doen besluiten dat ik naar alle waarschijnlijkheid zelf geen moeder wil worden
Dat heeft niets met slechte ervaringen met mijn ouders te maken, maar meer met de rest van de mensheid Een kind, vind ik, moet je niet overal tegen willen beschermen, dan stikt het, maar helaas kun je het ook niet tegen alles wat slecht is beschermen, want dingen gebeuren nu eenmaal. En die grens trekken, die dingen opzoeken, tussen genoeg maar niet teveel beschermen en de dingen die onvermijdelijk kunnen zijn, dat is voor mij heel lastig en ik denk niet dat ik mijn kind het risico wil laten lopen dat ik het teveel verstik óf juist op de verkeerde momenten te los laat
Ik zit nu niet te wachten op een 'dat komt vanzelf wel, dan weet je wel wat je moet doen', want ja, als je kinderen hebt zul je vast wel beter weten hoe je met een dan niet meer fictieve situatie omgaat, maar ondanks dat mijn ouders het aller-aller-allerbeste hebben gedaan wat ze konden, zijn er dingen gebeurd met mij waarvan ik niet eens wil dat mijn kind het risico loopt datzelfde mee te maken.
Dit is een grote reden, maar er zijn nog genoeg kleinere redenen voor mij om te zeggen dat ik een toekomst met kind(eren) niet voor mij zie
Maar als anderen dat wél zien, voor zichzelf, dan heb ik daar ook geen problemen mee.
Ja doei.
Ach kom, liefde voor je partner of voor je kind, dat is gewoon onvergelijkbaar. Zou niet best wezen, als dat hetzelfde was.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
@Vivi: dat stukje waarin je je gevoel naar je kind beschrijft, wow. Mooi, maar ook eng!
Je weet pas wat het met je doet als je het doet.
Mijn ouders zeggen ook altijd wat een rijkdom het hebben van kinderen is, en dan rol ik nog altijd met m'n ogen. Ach, we zien wel. Ik sta er niet meer onwelwillend tegenover. Ik geef het nog even de tijd totdat ik de 'oerdrang' voel.
Je weet pas wat het met je doet als je het doet.
Mijn ouders zeggen ook altijd wat een rijkdom het hebben van kinderen is, en dan rol ik nog altijd met m'n ogen. Ach, we zien wel. Ik sta er niet meer onwelwillend tegenover. Ik geef het nog even de tijd totdat ik de 'oerdrang' voel.
Dat is geen insteek, zo werkt het. De liefde voor de partner verandert niet, je krijgt er een liefde bij die met niets te vergelijken is. Het is inderdaad rauw maar puur tot op het bot. Ik herken dus ook precies wat Vivi schrijft. Het is geen verarming van de relatie maar het is een verrijking van een liefde die je niet eens kon voorstellen dat die bestond.quote:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Oké, zelf word ik er ook iew van maar het is niet anders.
Go hard or go home
Ik houd ook wel van reizen, Amber kan mee, maar m'n beestjes niet (Daarom is het ook niet heel praktisch ieder jaar op vakantie te gaan).
Over 6 weken zit Ambertje met ons op Tenerife, ik zou het niet over m'n hart kunnen verkrijgen haar thuis te laten, ik wil die dingen juist delen met d'r ook al is ze nog zo jong.
(Daarom is het ook niet heel praktisch ieder jaar op vakantie te gaan).Over 6 weken zit Ambertje met ons op Tenerife, ik zou het niet over m'n hart kunnen verkrijgen haar thuis te laten, ik wil die dingen juist delen met d'r ook al is ze nog zo jong.
"Next was Llewella, whose hair matched her jade-colored eyes. For some reason, I knew she was not like the rest of us."
Amber Mae
Amber Mae
Mooie post.quote:
[..]
En het grote grijze gebied daartussen.
Wat ik bedoelde te zeggen over de verzuchting van MM is dat ik hem wel begrijp, omdat je je als je er alles aan gedaan hebt om kinderen te krijgen, niet meer hoeft te verantwoorden. Het is dan een enorm verdriet, mensen stellen er vragen over, pijnlijk, maar je weet wel: "ik heb er alles aan gedaan" en dat kun je ook tegen anderen zeggen.
Terwijl als je kinderloosheid mede het gevolg is van een keuze, een heel moeilijke keuze soms, gevolg van een pijnlijk proces, omdat je misschien wel zou willen, of nog niet weet of je zou willen, maar het gewoon 'beter is van niet' (of beter lijikt van niet), om medische redenen, dingen met erfelijkheid, omstandigheden, of om welke andere reden dan ook, je nooit rust krijgt. Mensen zullen dat niet gauw begrijpen.
En ben je dan bewust kinderloos vanwege een vrolijke 'vrijheid blijheid' oid, dan zijn die vragen allemaal niet zo erg. Maar was het een mede door omstandigheden of medische historie ingegeven keuze, dan zijn die vragen pijnlijk en kunnen een hoop twijfels opnieuw doen oprakelen. In dat licht begrijp ik zo'n verzuchting als die van MM wel.
Het is niet zwart-wit. Er zit een enorm gebied tussen 'kinderen gekregen omdat ik dat zo graag wilde' en 'geen kinderen gekregen omdat ik ze totaal niet wilde' of 'geen kinderen gekregen ondanks dat ik ze wel per se wilde'. Die nuance ontbreekt in dit soort discussies nogal eens. Het gaat vaak zo recht tegen elkaar in.
There is no love sincerer than the love of food.
Zou ik 3 jaar geleden ook gezegd hebben.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
@MoBlo: dat weet ik, en daar hoef je je wmb absoluut niet voor te verdedigen. Er zijn massa's redenen te bedenken waarom je geen kinderen zou willen! Ik heb ze ook.
Zelf vind ik de reden 'dat je beperkt wordt in je vrijheid om te reizen' een beetje mager. En als dan vervolgens iedereen in het geweer schiet van 'ja maar dat kan met kinderen ook', dan denk ik dat er aan het fenomeen reizen een beetje teveel waarde wordt gehecht. Dus ik dacht, ik stuur de discussie even bij
Mocht ik ooit nog aan kinderen durven beginnen, dan ga ik gewoon lekker iedere zomer met ze naar de Wadden
Zelf vind ik de reden 'dat je beperkt wordt in je vrijheid om te reizen' een beetje mager. En als dan vervolgens iedereen in het geweer schiet van 'ja maar dat kan met kinderen ook', dan denk ik dat er aan het fenomeen reizen een beetje teveel waarde wordt gehecht. Dus ik dacht, ik stuur de discussie even bij
Mocht ik ooit nog aan kinderen durven beginnen, dan ga ik gewoon lekker iedere zomer met ze naar de Wadden
Het is ook mooi. En eng. Er hoeft maar een gek dronken in de auto te stappen, er hoeft zich maar een cel verkeerd te gaan delen....ik ben nog nooit zo kwetsbaar geweest, besef ik me nu.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:05 schreef cinnamongirl het volgende:
@Vivi: dat stukje waarin je je gevoel naar je kind beschrijft, wow. Mooi, maar ook eng!
Je weet pas wat het met je doet als je het doet.
Mijn ouders zeggen ook altijd wat een rijkdom het hebben van kinderen is, en dan rol ik nog altijd met m'n ogen. Ach, we zien wel. Ik sta er niet meer onwelwillend tegenover. Ik geef het nog even de tijd totdat ik de 'oerdrang' voel.
Maar het is ook zo leuk, bepaalde trekjes van jezelf terug te zien, en dat kleine stemmetje 's ochtends als ie wakker is "Maamaa!" , en dan zo'n stralend hoofdje als je hem gaat halen
.En ik ben dus écht echt ECHT niet iemand die "van kinderen houdt". Baby's deden me niks hoor, en nog steeds vind ik andermans kinderen niet leuk of speciaal, over het algemeen. Ik kan er wel wat geduldiger mee zijn, omdat ik besef dat anderen hetzelfde voor hún kinderen voelen als ik voor de mijne
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Vlak de hormonen niet uit. Zeker in en na de zwangerschap spelen die een belangrijke rol als het om de binding tussen moeder en kind gaat. Er komt oxytosine vrij en de moeder krijgt het gevoel "ik wil, nee, ik moet voor je zorgen en ik hou van je".
Eng idee eigenlijk, dat je emoties zo makkelijk te beinvloeden zijn door een paar stofjes. Aan de andere kant is het ook weer een soort garantie dat een moeder van haar kind houdt.
Eng idee eigenlijk, dat je emoties zo makkelijk te beinvloeden zijn door een paar stofjes. Aan de andere kant is het ook weer een soort garantie dat een moeder van haar kind houdt.
crap in = crap out
Daar kan jij helemaal niet over oordelen.quote:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
There is no love sincerer than the love of food.
Netsplitter
#jesuisMasi
Het wordt aardig geromantiseerd zo te horen.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
@Shady:
dat het 'minder erg' is als je bewust voor een kinderloos leven kiest, ben ik opzich niet met je eens.
Misschien dat de pijn minder erg is dan wanneer, omdat het iets is wat je heel graag wilt en het niet (zelf) voor elkaar kunt krijgen, of omdat je bang bent dat jouw kroost dezelfde ziekte zal krijgen als dat jij hebt, of als dat jouw moeder had, omdat het een generatie overslaat, er zijn zoveel factoren die mensen ongewenst kinderloos kunnen houden..
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
Het irriteert mij als vreemden er over beginnen en aankomen met het 'ja, wacht maar' verhaal, maar het kan mij heel verdrietig maken als mijn moeder er over begint... Dus het ligt er aan bij wie deze vraag vandaan komt bij mij, maar het doet me wel degelijk pijn, zeg maar. Weet niet of ik het zo op een goede manier heb omschreven, maar soit, beter wordt het even niet
dat het 'minder erg' is als je bewust voor een kinderloos leven kiest, ben ik opzich niet met je eens.
Misschien dat de pijn minder erg is dan wanneer, omdat het iets is wat je heel graag wilt en het niet (zelf) voor elkaar kunt krijgen, of omdat je bang bent dat jouw kroost dezelfde ziekte zal krijgen als dat jij hebt, of als dat jouw moeder had, omdat het een generatie overslaat, er zijn zoveel factoren die mensen ongewenst kinderloos kunnen houden..
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
Het irriteert mij als vreemden er over beginnen en aankomen met het 'ja, wacht maar' verhaal, maar het kan mij heel verdrietig maken als mijn moeder er over begint... Dus het ligt er aan bij wie deze vraag vandaan komt bij mij, maar het doet me wel degelijk pijn, zeg maar. Weet niet of ik het zo op een goede manier heb omschreven, maar soit, beter wordt het even niet
Ja doei.
Netsplitter
#jesuisMasi
Ik lees, dus ik oordeel.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:13 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Daar kan jij helemaal niet over oordelen.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Zoals Vivi het omschrijft, zo is het precies, al heb ik de goede woorden er nooit voor kunnen vinden. Waarvoor dank Viev, ik heb het opgeslagen .
En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
.En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Netsplitter
#jesuisMasi
Instinct doet juist wat anders.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:14 schreef Leah het volgende:
Zoals Vivi het omschrijft, zo is het precies, al heb ik de goede woorden er nooit voor kunnen vinden. Waarvoor dank Viev, ik heb het opgeslagen
En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Leah, zo ís het niet, jij vindt persoonlijk dat het precies omschrijft zoals jij het persoonlijk voor jouzelf ook voelt
dit was een grapje, écht waar!
dit was een grapje, écht waar!
Ja doei.
Oja *zucht* moeders met oma-aspiraties. Ik gun het ze van harte hoor, ze zouden beide fantastische opa's en oma's zijn. En dat steekt ook wel, dat jij ze verdriet doet omdat je ze dat (bewust) onthoudt.quote:
@Shady:
dat het 'minder erg' is als je bewust voor een kinderloos leven kiest, ben ik opzich niet met je eens.
Misschien dat de pijn minder erg is dan wanneer, omdat het iets is wat je heel graag wilt en het niet (zelf) voor elkaar kunt krijgen, of omdat je bang bent dat jouw kroost dezelfde ziekte zal krijgen als dat jij hebt, of als dat jouw moeder had, omdat het een generatie overslaat, er zijn zoveel factoren die mensen ongewenst kinderloos kunnen houden..
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
Heel herkenbaar.quote:Het irriteert mij als vreemden er over beginnen en aankomen met het 'ja, wacht maar' verhaal, maar het kan mij heel verdrietig maken als mijn moeder er over begint... Dus het ligt er aan bij wie deze vraag vandaan komt bij mij, maar het doet me wel degelijk pijn, zeg maar. Weet niet of ik het zo op een goede manier heb omschreven, maar soit, beter wordt het even niet
There is no love sincerer than the love of food.
Ik vind mijzelf nu sowieso nog veeel te jong voor kinderen, het enige waar ik bang voor zou zijn is dat ik een lelijk kind zo krijgen (incl. karakter) of dat het kind duizend keer leuker is dan ik Of om alleen achter te blijven, dan je 40-50-60 bent en je bent zo heel alleen 
Of om alleen achter te blijven, dan je 40-50-60 bent en je bent zo heel alleen
Voor mij is het ook geen optie. Een verre reis maken zonder je kinderen.
Wij hebben de keuze gemaakt om kinderen te krijgen dus reizen kan nu niet.
Mijn bewust kinderloze broer doet dat wel en ik kan daar echt wel eens jaloers op zijn. Wat hij allemaal van de wereld ziet enzo.
Dat betekent niet dat ik spijt heb van mijn keuze trouwens want het opvoeden van kinderen is over het algemeen superleuk en ook leerzaam.
De roadtrip door de USA hebben we trouwens voor we de kinderen hadden gemaakt en absoluut voor herhaling vatbaar maar nu met kinderen (ben alleen bang dat de financiele middelen gaan ontbreken )
Wij hebben de keuze gemaakt om kinderen te krijgen dus reizen kan nu niet.
Mijn bewust kinderloze broer doet dat wel en ik kan daar echt wel eens jaloers op zijn. Wat hij allemaal van de wereld ziet enzo.
Dat betekent niet dat ik spijt heb van mijn keuze trouwens want het opvoeden van kinderen is over het algemeen superleuk en ook leerzaam.
De roadtrip door de USA hebben we trouwens voor we de kinderen hadden gemaakt en absoluut voor herhaling vatbaar maar nu met kinderen (ben alleen bang dat de financiele middelen gaan ontbreken
)
Helemaal mee eens, met de post van Vivi en met die van Leah. Ik heb ook niet zo veel met andermans kinderen, ben echt geen kindervriend. Maar stapelgek op mijn, of beter, ons zoontje. En ik snap andere ouders nu, dat zij hetzelfde voelen voor hun, in mijn ogen misschien kut-, kinderen..quote:Op woensdag 12 november 2008 14:14 schreef Leah het volgende:
Zoals Vivi het omschrijft, zo is het precies, al heb ik de goede woorden er nooit voor kunnen vinden. Waarvoor dank Viev, ik heb het opgeslagen
En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
Ik ben dan ook een grote softie sinds ik moeder ben. En inderdaad, mijn man voelt precies hetzelfde. Ik zou niet anders willen.
Ik vatte de 'je' in "die allesverterende liefde voel je niet voor een partner, die voel je alleen voor je kind" op als een algemene 'je'. Vandaar. Als het alleen over jou ging kan ik er uiteraard niets tegen inbrengenquote:Op woensdag 12 november 2008 14:01 schreef Vivi het volgende:
Ik pretendeer dan ook niet voor een ander te spreken
Leuk kind! Zo jammer van die moeder die er bij hoort.quote:
Ik vind mijzelf nu sowieso nog veeel te jong voor kinderen, het enige waar ik bang voor zou zijn is dat ik een lelijk kind zo krijgen (incl. karakter) of dat het kind duizend keer leuker is dan ik
There is no love sincerer than the love of food.
Wow Vivi zoals jij die liefde voor je kind beschrijft, zo voel ik dat ook precies. Heel, heel mooi opgeschreven!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ah ja dat snap ik. Daar stond ik inderdaad niet bij stil.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:13 schreef motorbloempje het volgende:
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
het valt misschien voor sommigen in het niet bij mensen die niets liever willen dan zo'n kleintje krijgen en opvoeden, maar voor mij persoonlijk is het niet leuk als zij er elke keer weer naar vraagt.
Laatst heeft ze beloofd het niet meer te doen en begon ze ineens 'dat ze het allemaal wel snapte, en dat als zij het over mocht doen.. etc', maar ik wéét gewoon, ik ken haar als mn broekzak, dat ze dolgraag oma wil worden en dat ze nu om mij te 'sussen' maar doet alsof ze 't niet erg vind, van het ene op het andere moment
moeders
Laatst heeft ze beloofd het niet meer te doen en begon ze ineens 'dat ze het allemaal wel snapte, en dat als zij het over mocht doen.. etc', maar ik wéét gewoon, ik ken haar als mn broekzak, dat ze dolgraag oma wil worden
en dat ze nu om mij te 'sussen' maar doet alsof ze 't niet erg vind, van het ene op het andere moment moeders
Ja doei.
Mijn schoonouders zijn al opa en oma (en helemaal niet zulke leuke, vind ikquote:Op woensdag 12 november 2008 14:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Oja *zucht* moeders met oma-aspiraties. Ik gun het ze van harte hoor, ze zouden beide fantastische opa's en oma's zijn. En dat steekt ook wel, dat jij ze verdriet doet omdat je ze dat (bewust) onthoudt.
[..]
Heel herkenbaar.
), mijn ouders worden dat vast nog wel.Ik kan me weleens pissig maken om mensen die denken of impliceren dat er wat mis is met je relatie als je er niet aan wilt... 'Als je de ware tegen het lijf loopt, dan wil je wel'.
da's ook een hele nare jaquote:Op woensdag 12 november 2008 14:29 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Ik kan me weleens pissig maken om mensen die denken of impliceren dat er wat mis is met je relatie als je er niet aan wilt... 'Als je de ware tegen het lijf loopt, dan wil je wel'.
Ja doei.
Mijn moeder zei juist laatst dat ze het wel begrijpt als ik geen kinderen zou willen.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:28 schreef motorbloempje het volgende:
het valt misschien voor sommigen in het niet bij mensen die niets liever willen dan zo'n kleintje krijgen en opvoeden, maar voor mij persoonlijk is het niet leuk als zij er elke keer weer naar vraagt.
moeders
Dat vond ik helemaal niet leuk om te horen...
Natuurlijk is dat niet leuk en kan dat verdriet doen. Ik heb ook wel eens beslissingen genomen in mijn leven waar ik mijn moeder verdriet mee deed. En dat vond ik echt heel verdrietig en naar, maar ik stond wel 100% achter die beslissing.quote:
het valt misschien voor sommigen in het niet bij mensen die niets liever willen dan zo'n kleintje krijgen en opvoeden, maar voor mij persoonlijk is het niet leuk als zij er elke keer weer naar vraagt.
Laatst heeft ze beloofd het niet meer te doen en begon ze ineens 'dat ze het allemaal wel snapte, en dat als zij het over mocht doen.. etc', maar ik wéét gewoon, ik ken haar als mn broekzak, dat ze dolgraag oma wil worden
moeders
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Waarom kinderen??
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
Het komt toch vanuit je zelf, gevoel....
Ik wist op jonge leeftijd dat ik vroeg kinderen wou en dat is me gelukt ook nog!!
Maar niet dat ik perse op jonge leeftijd kinderen wou. Het is toevallig op mn pad gekomen.....
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
Het komt toch vanuit je zelf, gevoel....
Ik wist op jonge leeftijd dat ik vroeg kinderen wou en dat is me gelukt ook nog!!
Maar niet dat ik perse op jonge leeftijd kinderen wou. Het is toevallig op mn pad gekomen.....
ik zal ook niet 'omdat mijn moeder zo graag oma wil worden' toch maar aan kinderen beginnen.
Als het lot wil dat ik kinderen krijg later, dan is dat zo.
Mijn vriend zal een leuke pappa zijn, en nou ja, eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik best leuk met kinderen ben. Heb een aantal jaren zwemles gegeven en dat was tot wederzijds genoegen, met uitzondering van een paar extreme gevallen Dus ik denk dat ik 't uiteindelijk ook wel goed zal doen, mocht het er toch ooit van komen.
Maar ik zal nooit omdat een ander het van me verwacht belangrijke beslissingen maken, want dingen als deze doe je alleen als je er SAMEN voor de volle 100% achter staat...
Als het lot wil dat ik kinderen krijg later, dan is dat zo.
Mijn vriend zal een leuke pappa zijn, en nou ja, eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik best leuk met kinderen ben. Heb een aantal jaren zwemles gegeven en dat was tot wederzijds genoegen, met uitzondering van een paar extreme gevallen
Dus ik denk dat ik 't uiteindelijk ook wel goed zal doen, mocht het er toch ooit van komen.Maar ik zal nooit omdat een ander het van me verwacht belangrijke beslissingen maken, want dingen als deze doe je alleen als je er SAMEN voor de volle 100% achter staat...
Ja doei.
nee, dat is dus niet zo natuurlijk neequote:Op woensdag 12 november 2008 14:35 schreef ChillBillzzz het volgende:
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
Het komt toch vanuit je zelf, gevoel....
Ja doei.
Netsplitter
#jesuisMasi
Jij precies zo'n persoon als dat hier besproken wordt.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:35 schreef ChillBillzzz het volgende:
Waarom kinderen??
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
dus als je jou niet aardig vindt ben je een extreem gevalquote:Op woensdag 12 november 2008 14:36 schreef motorbloempje het volgende:
Heb een aantal jaren zwemles gegeven en dat was tot wederzijds genoegen, met uitzondering van een paar extreme gevallen
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingenquote:Op woensdag 12 november 2008 14:36 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
nee, dat is dus niet zo natuurlijk nee
whehequote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef lily het volgende:
[..]
dus als je jou niet aardig vindt ben je een extreem geval
nah nee, ik was een heel schappelijk maar strenge lerares hoor 
maar er zijn gewoon kinderen die gewoon een verschrikking zijn
Je kent ze wel, die van de tv-nanny ofzo
verder hielp mijn strenge doch rechtvaardige aanpak wel over het algemeen. Het écht last hebben van zo'n kind gebeurde slechts bij 1 van de 3 groepen ofzo
Ja doei.
als je onder 'natuurlijk' biologie verstaat wel, als het 'vanzelfsprekend' is wat er bedoeld wordt, dan is het niet waarquote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
Ja doei.
Netsplitter
#jesuisMasi
Dus een instinctief iets.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
De drang om je genenpool veilig te stellen.
Zoiets?
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Psies....
Een mens is op deze aardbol gekomen om te OVERLEVEN en vervolgens te kunnen VOORTPLANTEN
Een mens is op deze aardbol gekomen om te OVERLEVEN en vervolgens te kunnen VOORTPLANTEN
quote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
Nee, een sekswens is natuurlijk. Dat is biologie. En dat er na de geboorte bij de moeder hormonen opspelen die maken dat zij een sterke band voelt met het kind en het wil beschermen. Da's ook biologie.
Maar een kinderwens vooraf lijkt me voornamelijk een sociaal-maatschappelijk/cultureel iets. Welke andere diersoort denkt: "ik wil een kindje, vadertje/moedertje spelen, en dus ga ik neuken"?
Maar een kinderwens vooraf lijkt me voornamelijk een sociaal-maatschappelijk/cultureel iets. Welke andere diersoort denkt: "ik wil een kindje, vadertje/moedertje spelen, en dus ga ik neuken"?
ja tsja, weetikveel? Ze willen zichzelf veilig stellen ofzo? En anders hebben ze nog genoeg tijd om op mn zusje in te praten?quote:Op woensdag 12 november 2008 14:41 schreef Principessa.Farfallus het volgende:
Ik begrijp alleen niet waarom de ouders van MB het nu al over kinderen hebben
Ja doei.
