Nou, en dat is toch prima, Ik vond tot een paar jaar geleden elke weekend stappen veel belangrijker dan kinderen. Ik had ook echt niet eerder een kind willen krijgen dan dat ik heb gedaan (32) . Maar nu was het gewoon de tijd en het was goedquote:Op woensdag 12 november 2008 13:52 schreef motorbloempje het volgende:
nou ja, dan vind jij mij maar een lonely-planet-wannabe-hipper (is dat een woord?) maar voor mezelf wil ik alles gezien hebben wat ik wíl zien. En dat is veelmaar als de een kinderen nu leuk vindt, en de ander reizen, wat is dan 'beter' of 'significanter' aan kinderen?
Zelf vind ik kinderen in mijn leven (nu op dit moment, ik zeg nooit nooit!) veel minder bgrijk dan reizen hoor
En dit is prachtig en zo zou het idealiter ook moeten zijn maar ook hier ontbreekt de nuance. Werkend met jongeren heb ik inmiddels genoeg voorbeelden gezien van kinderen die totaal ondergeschikt werden gemaakt aan de liefde voor de (vaak nieuwe) partner.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:55 schreef Vivi het volgende:Zo praatte ik destijds (3 jaar geleden
) ook met mijn toemalige vriend (en nee, dat is niet de vader van mijn zoontje
) Onze relatie was het belangrijkst en stond voorop. Dáárna het kind. Maar zo werkt het dus echt niet. Die allesverterende liefde heb je gewoon niet voor je partner, die heb je alleen voor je kind.
Wij hebben een hele goede liefdevolle relatie, dank je.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Ik pretendeer dan ook niet voor een ander te sprekenquote:Op woensdag 12 november 2008 13:58 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
En dit is prachtig en zo zou het idealiter ook moeten zijn maar ook hier ontbreekt de nuance. Werkend met jongeren heb ik inmiddels genoeg voorbeelden gezien van kinderen die totaal ondergeschikt werden gemaakt aan de liefde voor de (vaak nieuwe) partner.
Neemt niet weg dat je het schitterend omschrijft hoor en dat dit ook is hoe het zou moeten zijn. Maar zoals het voor jou werkt, werkt het helaas voor lang niet alle ouders.
de hoofdreden dat ik geen kinderen wil is dan ook niet dat ik liever reis dan kinderen krijg, (dat is op dit moment nu wel zo, ok!), maar die discussie is een tijd geleden in Slank ook al gevoerdquote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Een klein beetje zelf-ontplooiing tegenover een heel nieuw mens op de wereld zetten vind ik idd wel een verschil in significantie. Maar allez, je bent nu nog jong, je hebt genoeg tijd om eerst het een te doen en dan na te gaan denken over het ander.
Don't get me wrong: ik hou echt wel van reizen, en ik ga de komende jaren, al dan niet op kosten van mijn baas, de hele wereld overvliegen, maar ik zou het geen reden vinden om alsnog nadrehand niet aan kinderen te beginnen. daar heb ik andere redenen voor
Ach kom, liefde voor je partner of voor je kind, dat is gewoon onvergelijkbaar. Zou niet best wezen, als dat hetzelfde was.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Dat is geen insteek, zo werkt het. De liefde voor de partner verandert niet, je krijgt er een liefde bij die met niets te vergelijken is. Het is inderdaad rauw maar puur tot op het bot. Ik herken dus ook precies wat Vivi schrijft. Het is geen verarming van de relatie maar het is een verrijking van een liefde die je niet eens kon voorstellen dat die bestond.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Mooie post.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:54 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
En het grote grijze gebied daartussen.
Wat ik bedoelde te zeggen over de verzuchting van MM is dat ik hem wel begrijp, omdat je je als je er alles aan gedaan hebt om kinderen te krijgen, niet meer hoeft te verantwoorden. Het is dan een enorm verdriet, mensen stellen er vragen over, pijnlijk, maar je weet wel: "ik heb er alles aan gedaan" en dat kun je ook tegen anderen zeggen.
Terwijl als je kinderloosheid mede het gevolg is van een keuze, een heel moeilijke keuze soms, gevolg van een pijnlijk proces, omdat je misschien wel zou willen, of nog niet weet of je zou willen, maar het gewoon 'beter is van niet' (of beter lijikt van niet), om medische redenen, dingen met erfelijkheid, omstandigheden, of om welke andere reden dan ook, je nooit rust krijgt. Mensen zullen dat niet gauw begrijpen.
En ben je dan bewust kinderloos vanwege een vrolijke 'vrijheid blijheid' oid, dan zijn die vragen allemaal niet zo erg. Maar was het een mede door omstandigheden of medische historie ingegeven keuze, dan zijn die vragen pijnlijk en kunnen een hoop twijfels opnieuw doen oprakelen. In dat licht begrijp ik zo'n verzuchting als die van MM wel.
Het is niet zwart-wit. Er zit een enorm gebied tussen 'kinderen gekregen omdat ik dat zo graag wilde' en 'geen kinderen gekregen omdat ik ze totaal niet wilde' of 'geen kinderen gekregen ondanks dat ik ze wel per se wilde'. Die nuance ontbreekt in dit soort discussies nogal eens. Het gaat vaak zo recht tegen elkaar in.
Zou ik 3 jaar geleden ook gezegd hebben.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Het is ook mooi. En eng. Er hoeft maar een gek dronken in de auto te stappen, er hoeft zich maar een cel verkeerd te gaan delen....ik ben nog nooit zo kwetsbaar geweest, besef ik me nu.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:05 schreef cinnamongirl het volgende:
@Vivi: dat stukje waarin je je gevoel naar je kind beschrijft, wow. Mooi, maar ook eng!
Je weet pas wat het met je doet als je het doet.
Mijn ouders zeggen ook altijd wat een rijkdom het hebben van kinderen is, en dan rol ik nog altijd met m'n ogen. Ach, we zien wel. Ik sta er niet meer onwelwillend tegenover. Ik geef het nog even de tijd totdat ik de 'oerdrang' voel.
Daar kan jij helemaal niet over oordelen.quote:Op woensdag 12 november 2008 13:57 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Lekkere insteek voor een relatie zeg.
Ik lees, dus ik oordeel.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:13 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Daar kan jij helemaal niet over oordelen.
Instinct doet juist wat anders.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:14 schreef Leah het volgende:
Zoals Vivi het omschrijft, zo is het precies, al heb ik de goede woorden er nooit voor kunnen vinden. Waarvoor dank Viev, ik heb het opgeslagen.
En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
Oja *zucht* moeders met oma-aspiraties. Ik gun het ze van harte hoor, ze zouden beide fantastische opa's en oma's zijn. En dat steekt ook wel, dat jij ze verdriet doet omdat je ze dat (bewust) onthoudt.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:13 schreef motorbloempje het volgende:
@Shady:
dat het 'minder erg' is als je bewust voor een kinderloos leven kiest, ben ik opzich niet met je eens.
Misschien dat de pijn minder erg is dan wanneer, omdat het iets is wat je heel graag wilt en het niet (zelf) voor elkaar kunt krijgen, of omdat je bang bent dat jouw kroost dezelfde ziekte zal krijgen als dat jij hebt, of als dat jouw moeder had, omdat het een generatie overslaat, er zijn zoveel factoren die mensen ongewenst kinderloos kunnen houden..
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
Heel herkenbaar.quote:Het irriteert mij als vreemden er over beginnen en aankomen met het 'ja, wacht maar' verhaal, maar het kan mij heel verdrietig maken als mijn moeder er over begint... Dus het ligt er aan bij wie deze vraag vandaan komt bij mij, maar het doet me wel degelijk pijn, zeg maar. Weet niet of ik het zo op een goede manier heb omschreven, maar soit, beter wordt het even niet
Helemaal mee eens, met de post van Vivi en met die van Leah. Ik heb ook niet zo veel met andermans kinderen, ben echt geen kindervriend. Maar stapelgek op mijn, of beter, ons zoontje. En ik snap andere ouders nu, dat zij hetzelfde voelen voor hun, in mijn ogen misschien kut-, kinderen..quote:Op woensdag 12 november 2008 14:14 schreef Leah het volgende:
Zoals Vivi het omschrijft, zo is het precies, al heb ik de goede woorden er nooit voor kunnen vinden. Waarvoor dank Viev, ik heb het opgeslagen.
En vergeet niet, die vent komt in de relatie niets te kort, die heeft namelijk dat zelfde gevoel over jullie kind als het goed is. Ik verwacht ook van mijn vent dat ie in geval van nood éérst de kinderen redt, niet mij.
Ik vatte de 'je' in "die allesverterende liefde voel je niet voor een partner, die voel je alleen voor je kind" op als een algemene 'je'. Vandaar. Als het alleen over jou ging kan ik er uiteraard niets tegen inbrengenquote:Op woensdag 12 november 2008 14:01 schreef Vivi het volgende:
Ik pretendeer dan ook niet voor een ander te spreken.
Leuk kind! Zo jammer van die moeder die er bij hoort.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:21 schreef Principessa.Farfallus het volgende:
Ik vind mijzelf nu sowieso nog veeel te jong voor kinderen, het enige waar ik bang voor zou zijn is dat ik een lelijk kind zo krijgen (incl. karakter) of dat het kind duizend keer leuker is dan ikOf om alleen achter te blijven, dan je 40-50-60 bent en je bent zo heel alleen
Ah ja dat snap ik. Daar stond ik inderdaad niet bij stil.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:13 schreef motorbloempje het volgende:
Maar elke keer als mijn moeder weer begint over kinderen, elke keer als ze vraagt of 't er echt niet inzit. Als ik zie hoe ze naar kleine kinderen kijkt en doet, als ik besef hoe graag ze stiekem wel oma zou willen worden, dan voel ik me ergens ook schuldig. Dat ik haar onthoud wat ze zo graag wil, ondanks dat ze zo goed voor mij heeft gezorgd, ondanks dat ik weet hoe dol ik met mijn oma (haar moeder) was en hoe graag ze hetzelfde voor mijn eventuele kinderen wil doen.
Mijn schoonouders zijn al opa en oma (en helemaal niet zulke leuke, vind ikquote:Op woensdag 12 november 2008 14:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Oja *zucht* moeders met oma-aspiraties. Ik gun het ze van harte hoor, ze zouden beide fantastische opa's en oma's zijn. En dat steekt ook wel, dat jij ze verdriet doet omdat je ze dat (bewust) onthoudt.
[..]
Heel herkenbaar.![]()
da's ook een hele nare jaquote:Op woensdag 12 november 2008 14:29 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Ik kan me weleens pissig maken om mensen die denken of impliceren dat er wat mis is met je relatie als je er niet aan wilt... 'Als je de ware tegen het lijf loopt, dan wil je wel'.
Mijn moeder zei juist laatst dat ze het wel begrijpt als ik geen kinderen zou willen.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:28 schreef motorbloempje het volgende:
het valt misschien voor sommigen in het niet bij mensen die niets liever willen dan zo'n kleintje krijgen en opvoeden, maar voor mij persoonlijk is het niet leuk als zij er elke keer weer naar vraagt.
moeders
Natuurlijk is dat niet leuk en kan dat verdriet doen. Ik heb ook wel eens beslissingen genomen in mijn leven waar ik mijn moeder verdriet mee deed. En dat vond ik echt heel verdrietig en naar, maar ik stond wel 100% achter die beslissing.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:28 schreef motorbloempje het volgende:
het valt misschien voor sommigen in het niet bij mensen die niets liever willen dan zo'n kleintje krijgen en opvoeden, maar voor mij persoonlijk is het niet leuk als zij er elke keer weer naar vraagt.
Laatst heeft ze beloofd het niet meer te doen en begon ze ineens 'dat ze het allemaal wel snapte, en dat als zij het over mocht doen.. etc', maar ik wéét gewoon, ik ken haar als mn broekzak, dat ze dolgraag oma wil wordenen dat ze nu om mij te 'sussen'
maar doet alsof ze 't niet erg vind, van het ene op het andere moment
moeders
nee, dat is dus niet zo natuurlijk neequote:Op woensdag 12 november 2008 14:35 schreef ChillBillzzz het volgende:
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
Het komt toch vanuit je zelf, gevoel....
Jij precies zo'n persoon als dat hier besproken wordt.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:35 schreef ChillBillzzz het volgende:
Waarom kinderen??
Das toch iets heeeel natuurlijks??!!
dus als je jou niet aardig vindt ben je een extreem gevalquote:Op woensdag 12 november 2008 14:36 schreef motorbloempje het volgende:
Heb een aantal jaren zwemles gegeven en dat was tot wederzijds genoegen, met uitzondering van een paar extreme gevallen![]()
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingenquote:Op woensdag 12 november 2008 14:36 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
nee, dat is dus niet zo natuurlijk nee
whehequote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef lily het volgende:
[..]
dus als je jou niet aardig vindt ben je een extreem geval
als je onder 'natuurlijk' biologie verstaat wel, als het 'vanzelfsprekend' is wat er bedoeld wordt, dan is het niet waarquote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
Dus een instinctief iets.quote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
quote:Op woensdag 12 november 2008 14:38 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Uiteindelijk is een kinderwens wel natuurlijk, dunkt me. Biologie, voortbestaan van de soort, dat soort dingen
ja tsja, weetikveel? Ze willen zichzelf veilig stellen ofzo? En anders hebben ze nog genoeg tijd om op mn zusje in te praten?quote:Op woensdag 12 november 2008 14:41 schreef Principessa.Farfallus het volgende:
Ik begrijp alleen niet waarom de ouders van MB het nu al over kinderen hebbenJe bent nog zo jong!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |