TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Samen met mijn ouders (Cor en Wies) en mijn neefje van elf jaar (Brian), ben ik voor een vakantie van tien dagen in Texas. We zijn vanmorgen vroeg uit Nederland vertrokken en met vlucht CO059 rechtstreeks naar Houston gevlogen. Aldaar hebben wij onze huurauto (een mooie Chrysler Intrepid) opgepikt en zijn we doorgereden naar Livingston, ruim een uur ten noorden van Houston (over het hoe en waarom van juist Livingston zal ik de lezers later nog inlichten).
Ik heb mijn neefje op zijn vijfde al een keer beloofd dat hij met me mee zou mogen naar de VS. Destijds vond zijn vader hem nog te jong, maar nu was het dan eindelijk zo ver dat hij mee mocht. Ik had ook mijn vader meegevraagd en mijn moeder besloot toen spontaan om ook mee te gaan.
Mijn neefje is ook de reden dat onze vakantie relatief kort is, want we zijn gebonden aan zijn herfstvakantie.
Afijn, de bedoeling is om hier een 'live' reisverslag bij te houden voor zover dat lukt qua internetverbinding.
Onze vlucht was rustig. Brian heeft zich uitstekend gedragen en hij heeft zich niet verveeld onderweg. Wat een beetje jammer was, is dat we geen vier stoelen naast elkaar konden krijgen. Wel zaten we bij elkaar in de buurt.
Onze eerste 'activiteit' hier was een bezoek aan de onvermijdelijke Wal-Mart
om wat drinken, snacks, ontbijt, wijn e.d. in te slaan. En de eerste vervreemding treedt ook meteen op: als je onder de veertig bent, moet je je ID tonen om wijn te mogen kopen. Wies is gelukkig duidelijk boven de veertig. Echter, als ik de tas van de caissière wil aanpakken, mag dat niet, omdat ik onder de veertig ben en niet mijn ID heb getoond. Ik mag de wijn niet aanraken, ook al staat mijn moeder ernaast. Typisch gevalletje 'only in America'.
Mijn moeder is trouwens nog nooit in de VS geweest, dus voor haar is alles nieuw. Ik zal ook mijn ouders en mijn neefje vragen om hun verslag hier te doen.
Wij zitten nu in het Super 8 Motel in Livingston, waar we vier dagen zullen blijven. Brian was onderweg in de auto al in een diepe slaap gevallen en was ook niet meer wakker te krijgen, dus die ligt al in bed. Ik heb zelf even lekker een douche genomen en mijn ouders zijn nog even naar de Wal-Mart (500 meter verderop) om een flessenopener (wel wijn gekocht maar geen opener) en glazen te halen.
De plannen voor de komende tien dagen zijn o.a.:
- NASA Johnson Space Center
- Texas Oil Museum
- Alabama Coushatta Indian Reservation bij Livingston
- San Antonio
- Big Bend National Park (bij de grens met Mexico)
Hopelijk dus allemaal live te volgen alhier.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 18-10-2008 02:10:18 ]
Ik heb mijn neefje op zijn vijfde al een keer beloofd dat hij met me mee zou mogen naar de VS. Destijds vond zijn vader hem nog te jong, maar nu was het dan eindelijk zo ver dat hij mee mocht. Ik had ook mijn vader meegevraagd en mijn moeder besloot toen spontaan om ook mee te gaan.
Mijn neefje is ook de reden dat onze vakantie relatief kort is, want we zijn gebonden aan zijn herfstvakantie.
Afijn, de bedoeling is om hier een 'live' reisverslag bij te houden voor zover dat lukt qua internetverbinding.
Onze vlucht was rustig. Brian heeft zich uitstekend gedragen en hij heeft zich niet verveeld onderweg. Wat een beetje jammer was, is dat we geen vier stoelen naast elkaar konden krijgen. Wel zaten we bij elkaar in de buurt.
Onze eerste 'activiteit' hier was een bezoek aan de onvermijdelijke Wal-Mart
om wat drinken, snacks, ontbijt, wijn e.d. in te slaan. En de eerste vervreemding treedt ook meteen op: als je onder de veertig bent, moet je je ID tonen om wijn te mogen kopen. Wies is gelukkig duidelijk boven de veertig. Echter, als ik de tas van de caissière wil aanpakken, mag dat niet, omdat ik onder de veertig ben en niet mijn ID heb getoond. Ik mag de wijn niet aanraken, ook al staat mijn moeder ernaast. Typisch gevalletje 'only in America'.Mijn moeder is trouwens nog nooit in de VS geweest, dus voor haar is alles nieuw. Ik zal ook mijn ouders en mijn neefje vragen om hun verslag hier te doen.
Wij zitten nu in het Super 8 Motel in Livingston, waar we vier dagen zullen blijven. Brian was onderweg in de auto al in een diepe slaap gevallen en was ook niet meer wakker te krijgen, dus die ligt al in bed. Ik heb zelf even lekker een douche genomen en mijn ouders zijn nog even naar de Wal-Mart (500 meter verderop) om een flessenopener (wel wijn gekocht maar geen opener) en glazen te halen.
De plannen voor de komende tien dagen zijn o.a.:
- NASA Johnson Space Center
- Texas Oil Museum
- Alabama Coushatta Indian Reservation bij Livingston
- San Antonio
- Big Bend National Park (bij de grens met Mexico)
Hopelijk dus allemaal live te volgen alhier.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 18-10-2008 02:10:18 ]
Zo, ff zitten klooien, maar ik ben erachter hoe ik foto's op de Eee (geleend van mijn zusje) moet zetten.
Onze hotelkamer in Livingston, met een uitgeput slapende Brian:
[ Bericht 2% gewijzigd door Isegrim op 18-10-2008 02:07:08 ]
Onze hotelkamer in Livingston, met een uitgeput slapende Brian:
[ Bericht 2% gewijzigd door Isegrim op 18-10-2008 02:07:08 ]
TVP, eerst slapen, werken, feesten, slapen, huiswerk maken, tijd zoeken, topic lezen
Zondagavond dus pas
Zondagavond dus pas
It's Time To Shine
[i]What would life be like without rhethorical questions?[/i]
[i]What would life be like without rhethorical questions?[/i]
Cool!
Ik ga het volgen!
Ik ga het volgen!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
* leest mee 
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Leuk leuk! Even meelezen hoor.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Toch valt het in TX blijkbaar nog wel mee, want hier verkopen ze helemaal geen wijn (of andere alcoholische dranken) bij de Wal-mart. Da's ook een van de dingen waar ik maar moeilijk aan kan wennen, dat je niet gewoon een kratje bier kan halen in de supermarkt 
Ik dacht trouwens dat dit topic in FOT stond, dus je moet proberen veel fotos te plaatsen
Ik dacht trouwens dat dit topic in FOT stond, dus je moet proberen veel fotos te plaatsen
In California kun je 24/7 - letterlijk - vrijwel alle soorten drank, wijn, bier etc krijgen. Sterker nog, er zit op 5 minuten lopen een 24/7 drogisterij, die een drankafdeling heeft ter grootte van de gemiddelde supermarkt..... handig voor zatlappen dus.quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 06:19 schreef LoggedIn het volgende:
Toch valt het in TX blijkbaar nog wel mee, want hier verkopen ze helemaal geen wijn (of andere alcoholische dranken) bij de Wal-mart. Da's ook een van de dingen waar ik maar moeilijk aan kan wennen, dat je niet gewoon een kratje bier kan halen in de supermarkt
En je kunt nooit met het smoesje "ik heb niks in huis" aankomen.
Proud to be American. Hier woon ik.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
Hier in Canada doen ze niet zoveel 24/7, 't is meer 6am-12am. En ik heb eigenlijk geen idee tot hoe laat de liquor store open is, als ik er kom, is dat meestal 's middagsquote:Op zaterdag 18 oktober 2008 06:35 schreef maartena het volgende:
[..]
In California kun je 24/7 - letterlijk - vrijwel alle soorten drank, wijn, bier etc krijgen. Sterker nog, er zit op 5 minuten lopen een 24/7 drogisterij, die een drankafdeling heeft ter grootte van de gemiddelde supermarkt..... handig voor zatlappen dus.
En je kunt nooit met het smoesje "ik heb niks in huis" aankomen.
Jetlag. Het is hier half drie 's nachts ofzoiets en ik ben klaarwakker. Gelukkig is in Nederland iedereen al wakker en kan ik gaan fokken. 
Het is hier half drie 's nachts ofzoiets en ik ben klaarwakker. Gelukkig is in Nederland iedereen al wakker en kan ik gaan fokken.
Nou, daar hebben we dus verbazend weinig van gezien. Je ziet het wel aan de bomen langs de weg en her en der zie je een dak dat afgeblazen is of een hoop schroot, maar het valt niet echt op als je het niet weet. We zijn nog niet in Houston zelf geweest, dat komt zondag. Als ik gevolgen zie die de moeite van een foto waard zijn, dan maak ik een foto.quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 08:19 schreef MCH het volgende:
Kun je (later) ook wat vertellen over de gevolgen van die recentelijke hurricane?
Het is ook een heel lief neefje.quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 10:56 schreef ColdFeet het volgende:
Wat lief dat je je neefje mee op vakantie neemt
Ik weet niet of we veel in suburbia zullen komen, maar er zijn hier veel mooie buitenwijken. Er is zo ongelooflijk veel ruimte hier, en die suburbs zijn prachtig ruim opgezet, veel groen, veel mooie tuinen met zwembaden...quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 09:53 schreef CantBuyMeLuv het volgende:
Foto's posten van je omgeving! Ik ben vooral benieuwd naar de suburbs.
Klote quote-knop naast de editknop! 
Garlic cheese! Double death to you, you lactose intolerant vamp man!
Misschien heb ik eroverheen gelezen, maar... waarom Texas?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Foto's posten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 12:49 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ik weet niet of we veel in suburbia zullen komen, maar er zijn hier veel mooie buitenwijken. Er is zo ongelooflijk veel ruimte hier, en die suburbs zijn prachtig ruim opgezet, veel groen, veel mooie tuinen met zwembaden...
tvp'tje altijd leuk, met andermans vakantie meelurken
[ Bericht 45% gewijzigd door littledrummergirl op 18-10-2008 18:09:10 ]
altijd leuk, met andermans vakantie meelurken[ Bericht 45% gewijzigd door littledrummergirl op 18-10-2008 18:09:10 ]
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
ja, hier weten ze wel wat wonen is. In plaats beetje lopen meuten over het milieu, zorgen ze ervoor dat iedereen gewoon groen dicht bij z'n huis heeftquote:Op zaterdag 18 oktober 2008 12:49 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ik weet niet of we veel in suburbia zullen komen, maar er zijn hier veel mooie buitenwijken. Er is zo ongelooflijk veel ruimte hier, en die suburbs zijn prachtig ruim opgezet, veel groen, veel mooie tuinen met zwembaden...
Ze zien er overal hetzelfde uitquote:Op zaterdag 18 oktober 2008 01:47 schreef Isegrim het volgende:
Zo, ff zitten klooien, maar ik ben erachter hoe ik foto's op de Eee (geleend van mijn zusje) moet zetten.
Onze hotelkamer in Livingston, met een uitgeput slapende Brian:
[ afbeelding ]
Tvp dus
Daar kom je nog wel achter.quote:Op zaterdag 18 oktober 2008 16:50 schreef wonderer het volgende:
Misschien heb ik eroverheen gelezen, maar... waarom Texas?
*cliffhanger*
De dag begon vandaag vroeg, gezien onze gezamenlijke jetlag. We zijn rond zes uur opgestaan, hebben een douche genomen en zijn toen in onze auto gestapt. Deze auto:
Uiterst comfortabel vehikel.
Het was heerlijk rustig op de weg (maar eigenlijk is het dat bijna altijd hier) en we reden de opkomende zon tegemoet. Onderweg kwamen we langs de Nacogdoches Trade Days (vlooienmarkt) en daar hebben we een rondje gelopen. Brian heeft een Texas-petje gekocht met een longhorn-logo erop.
De omgeving is schitterend. Heel veel groen, heel veel bomen en veel mooie huizen (van die typisch Texaanse houten huizen met een grote porch
). Maar ook een hoop verpaupering, veel trailer homes, totaal vervallen huizen, tuinen vol met junk... En, iets waar ik me over blijf verbazen, veel, héél veel kerken. Soms om de paar honderd meter een kerk, soms twee kerken tegenover elkaar, elk aan een kant van de weg, doorgaans van concurrerende merken christendom.
In het East Texas Oil Museum zijn mijn vader en ik vier jaar geleden al eens geweest en dat was zo leuk, dat we Brian er graag mee naartoe wilden nemen. Het museum vertelt het verhaal van boom town Kilgore, dat na de vondst van 's werelds grootste olieveld, in vierentwintig uur van 800 naar 8.000 bewoners ging. Het leukste aan het museum is dat ze een straat uit die tijd hebben nagebouwd, inclusief onder andere een totaal modderige weg en een kar getrokken door opgezette muilezels. Ook erg leuk is de zogenaamde 'elevator ride to the center of the earth'. Je stapt in een lift en twee poppen vertellen je het geologische verhaal achter de olie. De lift lijkt echt naar beneden te gaan doordat voor een raampje een wiel draait met 'gesteentelagen'. Ook schudt de lift af en toe nogal. Erg grappig gedaan. In het museum werken met name oudere vrijwilligers, die erg enthousiast zijn.
Enkele foto's genomen in het museum:
Brian in de nagebouwde boom town straat (met op de achtergrond de muilezels):
Nog een stukje van de nagebouwde straat:
En een nagebouwde kapperszaak:
Wat een beetje vaag was, was dat een stelletje maffe christenen een soort faith healing o.i.d. aan het uitvoeren waren bij het beeld van de stichter van het museum, inclusief handopleggingen en op de grond liggende mensen. Ik kreeg wat last van plaatsvervangende schaamte bij het zien van zulk debiel gedrag in een museum. Maar ja, ook dat is een gevalletje 'only in America'.
Na het museum was het tijd voor lunch. We zijn gestopt bij één van de vele eettentjes die je hier langs de weg ziet en hebben daar genoten van heerlijke taco's en enchilada's. Stukken beter dan Taco Bell of één van de andere talrijke fastfoodketens hier.
Op de terugweg hebben we een toeristische route genomen (GPS-navigatie FTW!) met veel glooiende heuvels en prachtige landelijke huizen. Je ziet hier vooral veel vleesvee, o.a. Limousin en Angus. Nog geen Texas Longhorn Cattle gespot, maar wel o.a. twee herten en aardig wat doodgereden beestjes (vooral wasberen). Bij het museum huppelde een eekhoorntje rond.
Toen we tegen de avond in Livingston aankwamen, hebben we een restaurant opgezocht. Eerst zouden we naar de 'Catfish King' gaan, maar dat bleek een enorme, ongezellige vreettent waar je bovendien moest wachten voordat je kon eten. Dus toen zijn we verder gereden naar 'Shrimp Boat Manny's', waar we catfish (barbeel), garnalen en rivierkreeftjes hebben gegeten. Helaas blijkt het hier een gewoonte te zijn om bijna alles in de frituur te mikken, maar het was desondanks wel lekker. Wel te veel, ondanks de 'kleine' porties. De bediening was wel top. Als het om klantvriendelijkheid gaat, kunnen ze in Nederland nog wel wat leren van de Amerikanen.
Wat ons verder nog opviel, was dat mensen hier verschrikkelijk slecht gekleed zijn in het algemeen. En natuurlijk dat er heel veel (hele) dikke mensen zijn. Bij Wal-Mart bieden ze een soort scootmobiel-winkelwagentjes voor gehandicapte klanten. Deze worden echter voornamelijk gebruikt door mensen die zo dik zijn dat ze nauwelijks meer normaal kunnen lopen.
We zijn nu weer in het hotel en relaxen nog eventjes voordat we lekker op tijd gaan slapen. Morgen een dagje Houston. We zijn er nog niet over uit of we naar NASA gaan. De Lonely Planet-gids is vrij negatief over het Johnson Space Center; ze vinden het veel te duur en toeristisch. Lange rijen, veel te duur eten, relatief weinig dingen die echt de moeite waard zijn. Nog maar even nadenken of we dat wel of niet willen dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:14:27 ]
Uiterst comfortabel vehikel.
Het was heerlijk rustig op de weg (maar eigenlijk is het dat bijna altijd hier) en we reden de opkomende zon tegemoet. Onderweg kwamen we langs de Nacogdoches Trade Days (vlooienmarkt) en daar hebben we een rondje gelopen. Brian heeft een Texas-petje gekocht met een longhorn-logo erop.
De omgeving is schitterend. Heel veel groen, heel veel bomen en veel mooie huizen (van die typisch Texaanse houten huizen met een grote porch
). Maar ook een hoop verpaupering, veel trailer homes, totaal vervallen huizen, tuinen vol met junk... En, iets waar ik me over blijf verbazen, veel, héél veel kerken. Soms om de paar honderd meter een kerk, soms twee kerken tegenover elkaar, elk aan een kant van de weg, doorgaans van concurrerende merken christendom. In het East Texas Oil Museum zijn mijn vader en ik vier jaar geleden al eens geweest en dat was zo leuk, dat we Brian er graag mee naartoe wilden nemen. Het museum vertelt het verhaal van boom town Kilgore, dat na de vondst van 's werelds grootste olieveld, in vierentwintig uur van 800 naar 8.000 bewoners ging. Het leukste aan het museum is dat ze een straat uit die tijd hebben nagebouwd, inclusief onder andere een totaal modderige weg en een kar getrokken door opgezette muilezels. Ook erg leuk is de zogenaamde 'elevator ride to the center of the earth'. Je stapt in een lift en twee poppen vertellen je het geologische verhaal achter de olie. De lift lijkt echt naar beneden te gaan doordat voor een raampje een wiel draait met 'gesteentelagen'. Ook schudt de lift af en toe nogal. Erg grappig gedaan. In het museum werken met name oudere vrijwilligers, die erg enthousiast zijn.
Enkele foto's genomen in het museum:
Brian in de nagebouwde boom town straat (met op de achtergrond de muilezels):
Nog een stukje van de nagebouwde straat:
En een nagebouwde kapperszaak:
Wat een beetje vaag was, was dat een stelletje maffe christenen een soort faith healing o.i.d. aan het uitvoeren waren bij het beeld van de stichter van het museum, inclusief handopleggingen en op de grond liggende mensen.
Ik kreeg wat last van plaatsvervangende schaamte bij het zien van zulk debiel gedrag in een museum. Maar ja, ook dat is een gevalletje 'only in America'.Na het museum was het tijd voor lunch. We zijn gestopt bij één van de vele eettentjes die je hier langs de weg ziet en hebben daar genoten van heerlijke taco's en enchilada's. Stukken beter dan Taco Bell of één van de andere talrijke fastfoodketens hier.
Op de terugweg hebben we een toeristische route genomen (GPS-navigatie FTW!) met veel glooiende heuvels en prachtige landelijke huizen. Je ziet hier vooral veel vleesvee, o.a. Limousin en Angus. Nog geen Texas Longhorn Cattle gespot, maar wel o.a. twee herten en aardig wat doodgereden beestjes (vooral wasberen). Bij het museum huppelde een eekhoorntje rond.
Toen we tegen de avond in Livingston aankwamen, hebben we een restaurant opgezocht. Eerst zouden we naar de 'Catfish King' gaan, maar dat bleek een enorme, ongezellige vreettent waar je bovendien moest wachten voordat je kon eten. Dus toen zijn we verder gereden naar 'Shrimp Boat Manny's', waar we catfish (barbeel), garnalen en rivierkreeftjes hebben gegeten. Helaas blijkt het hier een gewoonte te zijn om bijna alles in de frituur te mikken, maar het was desondanks wel lekker. Wel te veel, ondanks de 'kleine' porties. De bediening was wel top. Als het om klantvriendelijkheid gaat, kunnen ze in Nederland nog wel wat leren van de Amerikanen.
Wat ons verder nog opviel, was dat mensen hier verschrikkelijk slecht gekleed zijn in het algemeen. En natuurlijk dat er heel veel (hele) dikke mensen zijn. Bij Wal-Mart bieden ze een soort scootmobiel-winkelwagentjes voor gehandicapte klanten. Deze worden echter voornamelijk gebruikt door mensen die zo dik zijn dat ze nauwelijks meer normaal kunnen lopen.
We zijn nu weer in het hotel en relaxen nog eventjes voordat we lekker op tijd gaan slapen. Morgen een dagje Houston. We zijn er nog niet over uit of we naar NASA gaan. De Lonely Planet-gids is vrij negatief over het Johnson Space Center; ze vinden het veel te duur en toeristisch. Lange rijen, veel te duur eten, relatief weinig dingen die echt de moeite waard zijn. Nog maar even nadenken of we dat wel of niet willen dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:14:27 ]
Ik heb vandaag ook wat filmpjes gemaakt, maar die krijg ik niet geüpload, dus die houden de lezers tegoed.
Hier in Mexico D.F. 24/7 kan ik per dag alchol kopenquote:Op zaterdag 18 oktober 2008 06:40 schreef LoggedIn het volgende:
[..]
Hier in Canada doen ze niet zoveel 24/7, 't is meer 6am-12am. En ik heb eigenlijk geen idee tot hoe laat de liquor store open is, als ik er kom, is dat meestal 's middags
Ook de kleinere supermarkten zijn open 
quote:Op zondag 19 oktober 2008 04:50 schreef Knoekie het volgende:
[..]
Hier in Mexico D.F. 24/7 kan ik elke tijd van de dag alchol kopen
In het restaurant van gisteravond hadden ze trouwens ook geen alcohol. Echt bizar dat je niet even een wijntje bij het eten kunt nemen. Maar dit is een zgn. dry county. Toch had de tent waar mijn ouders de eerste avond wat hebben gegeten, wél wijn... 
bizar, ergens geen alcohol mogen kopen, en 500 m verderop weer wel.quote:Op zondag 19 oktober 2008 11:53 schreef Isegrim het volgende:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dry_county
hypocriet landje
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Tja, dat soort dingen zijn echt typisch Amerikaans (of eigenlijk meer typisch Bible Belt). Wij zijn meer pragmatisch: "Alcohol in delen van het land verbieden zorgt voor meer drinking & driving-ongelukken, dus afschaffen die handel". Hier echter spelen religieuze sentimenten een heel grote rol... Ik denk dat er hier maar weinig mensen zijn die kunnen denken in de trant van "Mijn principes zeggen X, maar Y is beter voor het algemeen belang en dus kies ik, tegen mijn principes in, voor Y".
[ Bericht 1% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:41:24 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:41:24 ]
Ik kwam er trouwens gisteren achter dat in Houston momenteel een tentoonstelling van Gunther von Hagen (Body Worlds) is. 
Ik denk dat dat 'm gaat worden vandaag. Ook willen we een bezoekje brengen aan de Galleria, een chique 'mall' met daarin o.a. een indoor ijsbaan (let wel: het is hier een groot deel van het jaar tussen de 25 en 40 graden!).
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:42:49 ]
Ik denk dat dat 'm gaat worden vandaag. Ook willen we een bezoekje brengen aan de Galleria, een chique 'mall' met daarin o.a. een indoor ijsbaan (let wel: het is hier een groot deel van het jaar tussen de 25 en 40 graden!).[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:42:49 ]
We zagen gisteren in veel dorpen en stadjes borden met de tekst "Engine brakes prohibited within city limits". We vroegen ons af wat dit nou eigenlijk inhield, maar het blijkt te gaan om een lawaaiïge manier om te remmen die door grote trucks wordt gebruikt (zie http://www.straightdope.c(...)-in-some-locations). En die dingen rijden hier nogal veel rond. Aangezien grote, doorgaande wegen regelmatig midden door een stadje of dorp heen lopen, is het een begrijpelijk verbod.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:51:31 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 19-10-2008 12:51:31 ]
Met een truck remmen op de motor kan inderdaad een kabaal maken. Grappig dat er een verbod voor is.quote:Op zondag 19 oktober 2008 12:24 schreef Isegrim het volgende:
We zagen gisteren in veel dorpen en stadjes borden met de tekst "Engine brakes prohibited within city limits". We vroegen ons af wat dit nou eigenlijk inhield, maar het blijkt te gaan om een lawaaiïge manier om te remmen die door grote trucks wordt gebruikt (zie http://www.straightdope.c(...)-in-some-locations). En die diingen rijden hier nogal veel rond. Aangezien grote, doorgaande wegen regelmatig midden door een stadje of dorp heen lopen, is het een begrijpelijk verbod.
Ik ben trouwens zwaar fan van de kaneelgauwgom (Dentyne) die ze hier verkopen. 
Daarvan ga ik echt tien kilo mee naar NL slepen. Van mijn vorige bezoek bracht ik Oreo's mee, toen ze die hier nog niet of nauwelijks hadden.
Daarvan ga ik echt tien kilo mee naar NL slepen. Van mijn vorige bezoek bracht ik Oreo's mee, toen ze die hier nog niet of nauwelijks hadden.
Tja Eee he... Had je maar een Acer moeten kopenquote:
Kun je nog wat foto's van al dat groen posten? Ik heb bij Texas toch altijd zo'n woestijn-idee en da's moeilijk af te leren zonder foto's
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
tvp, tof topic dit
Life is visceral, rather than intellectual. And the most visceral practitioners of life are those who characterise themselves as “intellectuals”
Ik neem aan dat je Big Red ook al geprobeerd hebt? Zo niet, doen!quote:Op zondag 19 oktober 2008 12:59 schreef Isegrim het volgende:
Ik ben trouwens zwaar fan van de kaneelgauwgom (Dentyne) die ze hier verkopen.
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Nederland
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV 2022: Los Angeles, New York, Nederland, Los Angeles, Nederland/Duitsland/Belgie, Noord-Noorwegen, Nederland, UK
TRV plannen/geboekt 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Nederland
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV 2022: Los Angeles, New York, Nederland, Los Angeles, Nederland/Duitsland/Belgie, Noord-Noorwegen, Nederland, UK
Niet te vreten die zooi.quote:Op zondag 19 oktober 2008 20:31 schreef Fogel het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je Big Red ook al geprobeerd hebt? Zo niet, doen!
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Vanmorgen vroeg vertrokken richting Houston. Het was druk op de weg.
Houston in zicht:
Ons eerste reisdoel was het Museum of Natural Science, voor een bezoek aan Body Worlds. En dat was zeker de moeite waard! Behalve de oorspronkelijke tentoonstelling, die de meeste mensen waarschijnlijk wel kennen van nieuws en/of internet, was er een 'Body Worlds 2' over het menselijk brein. Body Worlds is absoluut fascinerend, en als je ooit de kans krijgt om er naartoe te gaan, dan moet je dat zeker doen. Foto's maken was helaas niet toegestaan, maar er is op de site genoeg te zien voor de liefhebbers. Ik heb nog twee leuke souvenirs meegenomen voor heiden6, maar ik ga hier uiteraard niet verklappen wat voor souvenirs.
Behalve de Body Worlds-tentoonstelling bezochten we ook een tentoonstelling over dinosaurussen, maar die viel erg tegen, zeker gezien de $ 15.00 per persoon die we ervoor neer moesten leggen (je moest voor elke tentoonstelling apart kaartjes kopen; Body Worlds was $ 25.00).
Buiten het Museum of Natural Science stond een monument voor Sam Houston:
Toen we uitgekeken waren in het Museum of Natural Science, vertrokken we richting de Galleria, een gigantische 'mall' met werkelijk honderden winkels. Én met een ijsbaan dus:
Schaatsen bij 25-30 graden celcius.
Cor vond het wel een goed idee om naar Galveston te rijden; de plek die het tijdens Hurricane Ike het zwaarst te verduren heeft gehad. Galveston is een eiland aan de kust van de Golf van Mexico, waar je via een brug vanaf het vasteland kunt komen. Het is een heel toeristisch eiland met zon, zee en strand. Galveston ligt op ongeveer een uur ten zuiden van Houston.
Hadden we tot nog toe weinig gezien van de gevolgen van Ike; op Galveston was dat héél anders. Het is er een absolute teringbende. De mate van destructie is indrukwekkend. Een impressie:
Schroot langs de weg:
De kant van de weg was over het hele eiland één onafgebroken vuilnisbelt met schroot, huisraad, reclameborden, koelkasten...
Men was bezig om alle rotzooi naar een groot terrein vlak buiten de stad te brengen:
Het gaat nog wel een poosje duren voordat alles is opgeruimd.
We zijn naar de westpunt van het eiland gereden. Dit moet de kant zijn geweest waar Ike landde, gezien de nog veel grotere rotzooi dan op de rest van het eiland.
At the local bar:
Dit wás kortgeleden de ingang naar de Baja Beach Club:
Het interieur, met stalen palen die zijn omgebogen als was het spaghetti:
En ook voor beton draait een beetje orkaan zijn hand niet om:
Ex-huis:
Het is echt onvoorstelbaar wat zo'n orkaan aanricht. Veel mensen zijn echt álles kwijt. En het zijn de armsten die het hardst getroffen worden, want de stenen huizen kunnen er gewoon tegen. Het zijn de wat oudere, houten huizen waar soms niets van overblijft. En de verzekering (zo je die al hebt) dekt de schade vaak niet.
Op de heenweg zagen we ook veel boten op de snelweg liggen, maar het was nauwelijks mogelijk om hier foto's van te nemen omdat je niet kon stoppen en het deel van de weg waar de boten (en dan hebben we het niet over kleine roeibootjes, maar echt over pleziervaartuigen tot een meter of tien) lagen, was afgezet. Ik heb op de terugweg één boot kunnen vastleggen:
Eén boot lag dwars over de middenberm. Er hing een notice op van de county sherrif. Ik denk om aan te geven dat het ding afgevoerd en vernietigd wordt als niemand 'm claimt.
Het was niet alleen ellende op Galveston. Op de terugweg zijn we gestopt bij het strand en hebben Brian en Cor gezwommen in de Golf van Mexico. Het water was zeker twintig graden.
Toen weer terug richting Livingston. Bij Houston reden we een paar keer verkeerd. Er zijn zó ontzettend veel rijbanen (meestal zes naast elkaar) en zoveel megagrote klaverbladachtige constructies (alleen dan geen klavertjes vier maar klavertjes twintig ) en afslagen, dat de kans dat je verkeerd rijdt groot is, ondanks de GPS.
Onderweg hebben we gegeten bij 'Pueblo Viejo' ('Oude Pueblo'), een Mexicaans restaurant in Cleveland (niet de stad, maar een lokaal plaatsje met diezelfde naam). Je moet echt de tentjes op de back roads hebben wil je een beetje lekker eten. Alles wat langs de snelweg zit, hoort bij een keten (McDonald's, Whataburger, Jack in the Box, KFC, Wendy's en nog vele anderen, maar allemaal fastfoodzooi). Pueblo stelde ons niet teleur, ook al deed de inrichting denken aan een gemiddelde kantine. In Nederland vind ik het eten wat als 'Mexicaans' geldt, absoluut niet lekker, maar dit was heerlijk. De tent was ook van Mexicanen, dus ik neem aan dat dit écht Mexicaans was (en Tex-Mex natuurlijk, maar dat staat apart aangegeven).
Het was een lange dag. Ik heb het idee dat ik hier al een week ben in plaats van twee dagen...
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 20-10-2008 13:35:57 ]
Houston in zicht:
Ons eerste reisdoel was het Museum of Natural Science, voor een bezoek aan Body Worlds. En dat was zeker de moeite waard! Behalve de oorspronkelijke tentoonstelling, die de meeste mensen waarschijnlijk wel kennen van nieuws en/of internet, was er een 'Body Worlds 2' over het menselijk brein. Body Worlds is absoluut fascinerend, en als je ooit de kans krijgt om er naartoe te gaan, dan moet je dat zeker doen. Foto's maken was helaas niet toegestaan, maar er is op de site genoeg te zien voor de liefhebbers. Ik heb nog twee leuke souvenirs meegenomen voor heiden6, maar ik ga hier uiteraard niet verklappen wat voor souvenirs.
Behalve de Body Worlds-tentoonstelling bezochten we ook een tentoonstelling over dinosaurussen, maar die viel erg tegen, zeker gezien de $ 15.00 per persoon die we ervoor neer moesten leggen (je moest voor elke tentoonstelling apart kaartjes kopen; Body Worlds was $ 25.00).
Buiten het Museum of Natural Science stond een monument voor Sam Houston:
Toen we uitgekeken waren in het Museum of Natural Science, vertrokken we richting de Galleria, een gigantische 'mall' met werkelijk honderden winkels. Én met een ijsbaan dus:
Schaatsen bij 25-30 graden celcius.
Cor vond het wel een goed idee om naar Galveston te rijden; de plek die het tijdens Hurricane Ike het zwaarst te verduren heeft gehad. Galveston is een eiland aan de kust van de Golf van Mexico, waar je via een brug vanaf het vasteland kunt komen. Het is een heel toeristisch eiland met zon, zee en strand. Galveston ligt op ongeveer een uur ten zuiden van Houston.
Hadden we tot nog toe weinig gezien van de gevolgen van Ike; op Galveston was dat héél anders. Het is er een absolute teringbende. De mate van destructie is indrukwekkend. Een impressie:
Schroot langs de weg:
De kant van de weg was over het hele eiland één onafgebroken vuilnisbelt met schroot, huisraad, reclameborden, koelkasten...
Men was bezig om alle rotzooi naar een groot terrein vlak buiten de stad te brengen:
Het gaat nog wel een poosje duren voordat alles is opgeruimd.
We zijn naar de westpunt van het eiland gereden. Dit moet de kant zijn geweest waar Ike landde, gezien de nog veel grotere rotzooi dan op de rest van het eiland.
At the local bar:
Dit wás kortgeleden de ingang naar de Baja Beach Club:
Het interieur, met stalen palen die zijn omgebogen als was het spaghetti:
En ook voor beton draait een beetje orkaan zijn hand niet om:
Ex-huis:
Het is echt onvoorstelbaar wat zo'n orkaan aanricht. Veel mensen zijn echt álles kwijt. En het zijn de armsten die het hardst getroffen worden, want de stenen huizen kunnen er gewoon tegen. Het zijn de wat oudere, houten huizen waar soms niets van overblijft. En de verzekering (zo je die al hebt) dekt de schade vaak niet.
Op de heenweg zagen we ook veel boten op de snelweg liggen, maar het was nauwelijks mogelijk om hier foto's van te nemen omdat je niet kon stoppen en het deel van de weg waar de boten (en dan hebben we het niet over kleine roeibootjes, maar echt over pleziervaartuigen tot een meter of tien) lagen, was afgezet. Ik heb op de terugweg één boot kunnen vastleggen:
Eén boot lag dwars over de middenberm. Er hing een notice op van de county sherrif. Ik denk om aan te geven dat het ding afgevoerd en vernietigd wordt als niemand 'm claimt.
Het was niet alleen ellende op Galveston. Op de terugweg zijn we gestopt bij het strand en hebben Brian en Cor gezwommen in de Golf van Mexico. Het water was zeker twintig graden.
Toen weer terug richting Livingston. Bij Houston reden we een paar keer verkeerd. Er zijn zó ontzettend veel rijbanen (meestal zes naast elkaar) en zoveel megagrote klaverbladachtige constructies (alleen dan geen klavertjes vier maar klavertjes twintig
) en afslagen, dat de kans dat je verkeerd rijdt groot is, ondanks de GPS.Onderweg hebben we gegeten bij 'Pueblo Viejo' ('Oude Pueblo'), een Mexicaans restaurant in Cleveland (niet de stad, maar een lokaal plaatsje met diezelfde naam). Je moet echt de tentjes op de back roads hebben wil je een beetje lekker eten. Alles wat langs de snelweg zit, hoort bij een keten (McDonald's, Whataburger, Jack in the Box, KFC, Wendy's en nog vele anderen, maar allemaal fastfoodzooi). Pueblo stelde ons niet teleur, ook al deed de inrichting denken aan een gemiddelde kantine. In Nederland vind ik het eten wat als 'Mexicaans' geldt, absoluut niet lekker, maar dit was heerlijk. De tent was ook van Mexicanen, dus ik neem aan dat dit écht Mexicaans was (en Tex-Mex natuurlijk, maar dat staat apart aangegeven).
Het was een lange dag. Ik heb het idee dat ik hier al een week ben in plaats van twee dagen...
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 20-10-2008 13:35:57 ]
Deze is niet van mij. Geleend van mijn zusje. Maar Acer heeft een mini-laptop met een fullsize keyboard?quote:Op zondag 19 oktober 2008 17:48 schreef wonderer het volgende:
[..]
Tja Eee he... Had je maar een Acer moeten kopen
Niks geen woestijn! Dat dacht ik ook toen ik hier voor het eerst naartoe ging, maar in het deel waar wij nu zitten, is het óf moerasland óf green rolling hills (Texas Hill Country).quote:Kun je nog wat foto's van al dat groen posten? Ik heb bij Texas toch altijd zo'n woestijn-idee en da's moeilijk af te leren zonder foto's
Foto's zijn wat lastig omdat we meestal in de auto zitten als we al dat groen zien, maar ik zal eraan denken.
Zie je op heel veel plaatsen in the States en Canada.quote:Op zondag 19 oktober 2008 12:50 schreef Beauregard het volgende:
[..]
Met een truck remmen op de motor kan inderdaad een kabaal maken. Grappig dat er een verbod voor is.
We kwamen telkens borden tegen waarop land te koop stond met daarbij de melding 'No mud tax'. Ik had geen idee wat ik me hierbij moest voorstellen. Ik ging er vanuit dat het iets met modder te maken had. Dat blijkt niet het geval te zijn.
Dat blijkt niet het geval te zijn.
Hey Isegrim, mooie foto's!
Maareehh, ik wil ook graag foto's zien van de buitenwijken/suburbs waar je komt! Posten die!
Maareehh, ik wil ook graag foto's zien van de buitenwijken/suburbs waar je komt! Posten die!
Jemig, wat een bende daar in Galveston, zeg 
Yeah, well, you know, that's just, like, your opinion, man.
Tvp
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Niet full-size, maar wel beter dan de Asusquote:Op maandag 20 oktober 2008 05:28 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Deze is niet van mij. Geleend van mijn zusje. Maar Acer heeft een mini-laptop met een fullsize keyboard?
[..]
Niks geen woestijn! Dat dacht ik ook toen ik hier voor het eerst naartoe ging, maar in het deel waar wij nu zitten, is het óf moerasland óf green rolling hills (Texas Hill Country).
Ik kan er gewoon blind op typen.Ik ben benieuwd naar "groene" foto's. Doen ze in Texas eigenlijk nog wat aan milieubeleid?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Op een freeway niet, maar op een gewone highway zijn daar heel veel mogelijkheden voor?quote:
Of doen ze daar alleen maar freeways?
Wat een ravage daar in Galveston, echt bizar!
Ik ben erg benieuwd naar de souvenirs.
Ik ben erg benieuwd naar de souvenirs.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
We rijden er doorgaans niet echt doorheen, meer erlangs. Veel gated communities en veel wijken met een soort oprijlaan met aan het begin daarvan de naam van de wijk ('Cedar Springs', 'Piney Woods' e.d.). Erg mooie huizen. Misschien dat we even een keer zo'n wijk kunnen inrijden om wat foto's te maken...quote:Op maandag 20 oktober 2008 14:11 schreef CantBuyMeLuv het volgende:
Hey Isegrim, mooie foto's!
Maareehh, ik wil ook graag foto's zien van de buitenwijken/suburbs waar je komt! Posten die!
Hier kon het echt niet omdat een deel van de weg was afgesloten, juist vanwege die boten die op de kant gesmeten waren.quote:Op maandag 20 oktober 2008 18:04 schreef LoggedIn het volgende:
[..]
Op een freeway niet, maar op een gewone highway zijn daar heel veel mogelijkheden voor?
Natuurbeheer wel in elk geval ('wildlife management'), maar het milieu is hier niet erg hip. Neem de auto's. Men rijdt hier met name in grote pick-up-trucks (Dodge, Hummer e.d.). Kleine auto's zie je gewoon echt niet, het zijn allemaal enorme bakken. Onze forse Chrysler is voor Texaanse begrippen een vrij kleine auto.quote:Op maandag 20 oktober 2008 15:51 schreef wonderer het volgende:
Ik ben benieuwd naar "groene" foto's. Doen ze in Texas eigenlijk nog wat aan milieubeleid?
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 21-10-2008 13:39:26 ]
Onze dag begon vandaag met datgene wat eigenlijk de aanleiding is voor de reis naar Texas. We gingen op bezoek bij Jamie, een ter dood veroordeelde Texaan met wie ik al een jaar of negen een briefwisseling onderhoud. Ik heb hem al vaker bezocht; tweemaal op eigen gelegenheid en eenmaal (vier jaar geleden) samen met Cor.
Jamie bevindt zich in de zwaarbewaakte Polunksy Unit, de gevangenis waar alle mannelijke ter dood veroordeelden van Texas zich bevinden (rond de vierhonderd), evenals een groot aantal 'general population inmates'.
Jamie is 44 en zit sinds 1991 op Death Row. Hij heeft niet veel tijd meer.
Cor was de vorige keer al met mij bij Jamie op bezoek geweest. Dit keer ging mijn moeder mee, en Brian. Als je van ver komt, heb je recht op een 'special visit'; een bezoek van tweemaal vier uren op twee opeenvolgende dagen. Wies en Brian zijn vanmorgen anderhalf uur gebleven. Omdat Jamie zelden bezoek krijgt, is het voor hem erg bijzonder om nieuwe mensen te ontmoeten. Brian heeft een poosje met hem zitten praten, een spelletje tic-tac-toe met hem gespeeld en hem het hemd van lijf gevraagd over het leven op Death Row.
Mocht er interesse zijn vanuit de lezers, dan wil ik op een later moment wel wat uitgebreider vertellen hierover, maar voor nu houd ik het even hierbij. Morgen het tweede deel van de special visit en dan ga ik alleen.
Vandaag weer veel in de auto gezeten. We zijn onder andere door Sam Houston National Forest gereden. En zo groen is Texas dus:
Vele kilometers bossen, onaangeraakt door de mens. Er zijn weinig wandelpaden en het meeste is echt 'wilderness'.
Onderweg gestopt bij een hiking trail, maar dit bleek helaas afgesloten vanwege Ike:
Dus maar niet gaan hiken, maar ik zag wel mooie besjes staan:
Geen idee wat het zijn, maar ik vond de kleur erg mooi.
Verder nog een impressie van de gemiddelde stad waar je doorheen rijdt, met alle bedrijven, fasfoodtenten e.d. geconcentreerd langs de doorgaande weg:
Ik ben erg moe en laat het hier even bij. Mijn vader doet hieronder verslag van de rest van vandaag.
Jamie bevindt zich in de zwaarbewaakte Polunksy Unit, de gevangenis waar alle mannelijke ter dood veroordeelden van Texas zich bevinden (rond de vierhonderd), evenals een groot aantal 'general population inmates'.
Jamie is 44 en zit sinds 1991 op Death Row. Hij heeft niet veel tijd meer.
Cor was de vorige keer al met mij bij Jamie op bezoek geweest. Dit keer ging mijn moeder mee, en Brian. Als je van ver komt, heb je recht op een 'special visit'; een bezoek van tweemaal vier uren op twee opeenvolgende dagen. Wies en Brian zijn vanmorgen anderhalf uur gebleven. Omdat Jamie zelden bezoek krijgt, is het voor hem erg bijzonder om nieuwe mensen te ontmoeten. Brian heeft een poosje met hem zitten praten, een spelletje tic-tac-toe met hem gespeeld en hem het hemd van lijf gevraagd over het leven op Death Row.
Mocht er interesse zijn vanuit de lezers, dan wil ik op een later moment wel wat uitgebreider vertellen hierover, maar voor nu houd ik het even hierbij. Morgen het tweede deel van de special visit en dan ga ik alleen.
Vandaag weer veel in de auto gezeten. We zijn onder andere door Sam Houston National Forest gereden. En zo groen is Texas dus:
Vele kilometers bossen, onaangeraakt door de mens. Er zijn weinig wandelpaden en het meeste is echt 'wilderness'.
Onderweg gestopt bij een hiking trail, maar dit bleek helaas afgesloten vanwege Ike:
Dus maar niet gaan hiken, maar ik zag wel mooie besjes staan:
Geen idee wat het zijn, maar ik vond de kleur erg mooi.
Verder nog een impressie van de gemiddelde stad waar je doorheen rijdt, met alle bedrijven, fasfoodtenten e.d. geconcentreerd langs de doorgaande weg:
Ik ben erg moe en laat het hier even bij. Mijn vader doet hieronder verslag van de rest van vandaag.
Sta ik op om even te pissen valt mijn oog op dit topic.
Dit ga ik straks als ik echt wakker ben even goed doorlezen.
Erg boeiend
Dit ga ik straks als ik echt wakker ben even goed doorlezen.
Erg boeiend
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik had na het Googlen van Livingston al zo'n vermoedenquote:
Onze dag begon vandaag met datgene wat eigenlijk de aanleiding is voor de reis naar Texas. We gingen op bezoek bij Jamie, een ter dood veroordeelde Texaan met wie ik al een jaar of negen een briefwisseling onderhoud. Ik heb hem al vaker bezocht; tweemaal op eigen gelegenheid en eenmaal (vier jaar geleden) samen met Cor.
Bijzonder, zeg
Yeah, well, you know, that's just, like, your opinion, man.
In de States zijn overal verboden voor, don´t litter don´t spit, walk left walk right etcquote:Op zondag 19 oktober 2008 12:50 schreef Beauregard het volgende:
Met een truck remmen op de motor kan inderdaad een kabaal maken. Grappig dat er een verbod voor is.
Ongelofelijk Isegrim, wat een geweld zo´n orkaan maar wat me vooral verbaast is dat het nog dat het nog steeds zo´n teringbende is. Arme mensen, letterlijk én figuurlijk.quote:Op maandag 20 oktober 2008 05:24 schreef Isegrim het volgende:
Vanmorgen vroeg vertrokken richting Houston. Het was druk op de weg.
Schroot langs de weg:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
De kant van de weg was over het hele eiland één onafgebroken vuilnisbelt met schroot, huisraad, reclameborden, koelkasten...
Men was bezig om alle rotzooi naar een groot terrein vlak buiten de stad te brengen:
[ afbeelding ]
Het gaat nog wel een poosje duren voordat alles is opgeruimd.
We zijn naar de westpunt van het eiland gereden. Dit moet de kant zijn geweest waar Ike landde, gezien de nog veel grotere rotzooi dan op de rest van het eiland.
[ afbeelding ]
At the local bar:
[ afbeelding ]
Dit wás kortgeleden de ingang naar de Baja Beach Club:
[ afbeelding ]
Het interieur, met stalen palen die zijn omgebogen als was het spaghetti:
[ afbeelding ]
En ook voor beton draait een beetje orkaan zijn hand niet om:
[ afbeelding ]
Ex-huis:
[ afbeelding ]
Het is echt onvoorstelbaar wat zo'n orkaan aanricht. Veel mensen zijn echt álles kwijt. En het zijn de armsten die het hardst getroffen worden, want de stenen huizen kunnen er gewoon tegen. Het zijn de wat oudere, houten huizen waar soms niets van overblijft. En de verzekering (zo je die al hebt) dekt de schade vaak niet.
En je schrijft al een jaar of 9 met Jamie, hoe kwam je daartoe? Later want jullie hebben het druk zo te zien.
Mooi verslag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Manono op 21-10-2008 04:34:29 ]
Jusqu'ici tout va bien...
[Cor aan het woord]
Voordat ik Wies, Petra en Brian om 8.00 uur bij Polunsky Unit afleverde hadden we afgesproken dat ik mij daar om 10.00 uur weer zou melden. Immers zou het voor Brian wel eens wat te veel van het goede zou kunnen zijn om zich 4 uren lang te vermaken tijdens de ontmoeting met Jamie. Dat bleek op zich wel mee te vallen, maar toch kwamen Brian en Wies om 10.30 uur al weer buiten, om zodoende Petra in de gelegenheid te stellen in alle rust verder met Jamie te praten.
Gedurende de tijd dat Petra nog in de Polunsky Unit verbleef heeft Brian de tijd om zich op de hotelkamer uit te leven met zijn nieuwste aanwinst: een op afstand bestuurbaar helicoptertje, gisteren aangeschaft in The Galleria in Houston. Dat blijkt nog best lastig, maar uiteindelijk lukt het hem om de helicopter netjes te laten opstijgen, vliegen en landen, waarbij een boek op het bed als tijdelijke luchthaven dient.
Om 12.30 halen we Petra op, niet voordat we nog even langs de plaatselijke brandweergarage zijn gereden om Brian op de kiek te zetten naast zo'n fraaie, glimmende brandweerauto.
De reis gaat dan naar Huntsville: het Texas Prison Museum, enkele jaren geleden gevestigd in een splinternieuw gebouw aan de rand van de stad. Na een promotiefilmpje (waarin naar het schijnt met trots wordt uitgelegd dat 1 op de 20 inwoners van Texas klant is van het Texas Department of Criminal Justice, met maar liefst 100 bajessen) bekijken we de uitstalling van onder andere beroemde ontsnappingen, door inmates in het geniep in elkaar geknutselde uitbraakhulpmiddelen en beroemde gedetineerden (o.a. Crosby, van Crosby, Stills, Nash and Young). Leukste uitbraakmiddel: een van hout vervaardigde propellor van ca. 75 cm. lang, die had moeten dienen als voortstuwing op een nog te bouwen ontsnappingsvliegtuigje. Dat geloof je niet? Ga maar eens kijken daar en laat me het weten! Dat vliegtuigje is er overigens nooit gekomen en je vraagt je af wat er in het hoofd van de betreffende gedetineerde omging als hij nadacht over de plek waar hij dat vliegtuigje verborgen moest houden tot aan het grote moment van de ontsnapping. Om het nog maar niet te hebben over de vraag hoe je aan het resterende bouwmateriaal komt, aan een motor en aan een beetje fatsoenlijke baan om op te stijgen. Kortom: het artikel met de kop "Gedetineerde ontsnapt in houten vliegtuig" is nimmer verschenen. Intussen vraag je je dan wel af waarom iemand met zo'n rijke fantasie in de nor terecht is gekomen.
Na dit toch wel bijzondere bezoek rijden we door het bijzonder fraaie Sam Houston National Park richting Livingston. Een verrassing onderweg is het bezoek aan Jack's BBQ in het plaatsje Cut and Shoot (geloof je waarschijnlijk ook niet...) Een enigszins onooglijk tentje maar Jack himself legt ons uit dat we daar zijn Beef Brisket moeten nuttigen, de onovertroffen BBQ-specialiteit van Texas. Het blijkt te kloppen: draadjesvlees ongeveer zoals moeder het maakte, overgoten met een lekkere saus en omringd met coleslaw en aardappelsalade. De Pizza-hutten, Jack-in-the-boxen en Taco Bells - instanties die we overigens mijden - kunnen niet in de schaduw staan van onze Jack, die ons bij vertrek nog speciaal komt vertellen dat het een genoegen was om ons te mogen ontvangen.
Voordat ik Wies, Petra en Brian om 8.00 uur bij Polunsky Unit afleverde hadden we afgesproken dat ik mij daar om 10.00 uur weer zou melden. Immers zou het voor Brian wel eens wat te veel van het goede zou kunnen zijn om zich 4 uren lang te vermaken tijdens de ontmoeting met Jamie. Dat bleek op zich wel mee te vallen, maar toch kwamen Brian en Wies om 10.30 uur al weer buiten, om zodoende Petra in de gelegenheid te stellen in alle rust verder met Jamie te praten.
Gedurende de tijd dat Petra nog in de Polunsky Unit verbleef heeft Brian de tijd om zich op de hotelkamer uit te leven met zijn nieuwste aanwinst: een op afstand bestuurbaar helicoptertje, gisteren aangeschaft in The Galleria in Houston. Dat blijkt nog best lastig, maar uiteindelijk lukt het hem om de helicopter netjes te laten opstijgen, vliegen en landen, waarbij een boek op het bed als tijdelijke luchthaven dient.
Om 12.30 halen we Petra op, niet voordat we nog even langs de plaatselijke brandweergarage zijn gereden om Brian op de kiek te zetten naast zo'n fraaie, glimmende brandweerauto.
De reis gaat dan naar Huntsville: het Texas Prison Museum, enkele jaren geleden gevestigd in een splinternieuw gebouw aan de rand van de stad. Na een promotiefilmpje (waarin naar het schijnt met trots wordt uitgelegd dat 1 op de 20 inwoners van Texas klant is van het Texas Department of Criminal Justice, met maar liefst 100 bajessen) bekijken we de uitstalling van onder andere beroemde ontsnappingen, door inmates in het geniep in elkaar geknutselde uitbraakhulpmiddelen en beroemde gedetineerden (o.a. Crosby, van Crosby, Stills, Nash and Young). Leukste uitbraakmiddel: een van hout vervaardigde propellor van ca. 75 cm. lang, die had moeten dienen als voortstuwing op een nog te bouwen ontsnappingsvliegtuigje. Dat geloof je niet? Ga maar eens kijken daar en laat me het weten! Dat vliegtuigje is er overigens nooit gekomen en je vraagt je af wat er in het hoofd van de betreffende gedetineerde omging als hij nadacht over de plek waar hij dat vliegtuigje verborgen moest houden tot aan het grote moment van de ontsnapping. Om het nog maar niet te hebben over de vraag hoe je aan het resterende bouwmateriaal komt, aan een motor en aan een beetje fatsoenlijke baan om op te stijgen. Kortom: het artikel met de kop "Gedetineerde ontsnapt in houten vliegtuig" is nimmer verschenen. Intussen vraag je je dan wel af waarom iemand met zo'n rijke fantasie in de nor terecht is gekomen.
Na dit toch wel bijzondere bezoek rijden we door het bijzonder fraaie Sam Houston National Park richting Livingston. Een verrassing onderweg is het bezoek aan Jack's BBQ in het plaatsje Cut and Shoot (geloof je waarschijnlijk ook niet...) Een enigszins onooglijk tentje maar Jack himself legt ons uit dat we daar zijn Beef Brisket moeten nuttigen, de onovertroffen BBQ-specialiteit van Texas. Het blijkt te kloppen: draadjesvlees ongeveer zoals moeder het maakte, overgoten met een lekkere saus en omringd met coleslaw en aardappelsalade. De Pizza-hutten, Jack-in-the-boxen en Taco Bells - instanties die we overigens mijden - kunnen niet in de schaduw staan van onze Jack, die ons bij vertrek nog speciaal komt vertellen dat het een genoegen was om ons te mogen ontvangen.
Heb je hier al niet eerder eens een topic over geopend (over een van je eerdere bezoeken dus)? Kan me herinneren ooit al zoiets op Fok gelezen te hebben...
Tvp, interessant verslag.
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
Heel erg interessant! Ik zou ook graag nog wat meer willen lezen over je bezoek aan Jamie. Ik heb je vorige verslag daarover ook met veel interesse gelezen .
.
* ook weer bijgelezen is
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Dat klopt. Dat was vier jaar geleden.quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 11:04 schreef Bananenman het volgende:
Heb je hier al niet eerder eens een topic over geopend (over een van je eerdere bezoeken dus)? Kan me herinneren ooit al zoiets op Fok gelezen te hebben...
Me tooquote:Op dinsdag 21 oktober 2008 12:04 schreef Tristessa het volgende:
Heel erg interessant! Ik zou ook graag nog wat meer willen lezen over je bezoek aan Jamie. Ik heb je vorige verslag daarover ook met veel interesse gelezen
Hey Petra! wat gaaf om je verslag te lezen
het klinkt als een erg gave en indrukwekkende reis. Geniet ervan!
het klinkt als een erg gave en indrukwekkende reis. Geniet ervan!
Verslag reis Texas en bezoek Death Rowquote:Op dinsdag 21 oktober 2008 13:35 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Dat klopt. Dat was vier jaar geleden.
veroordeling Mccoskey
Vandaag was tot nu toe bepaald géén leuke dag...
Toen mijn vader en ik vanmorgen aankwamen bij de Polunksy Unit, mochten we er niet in. De bewaker bij de poort zei dat het was omdat er over twee dagen een executie is en raadde ons aan om de Warden's Office te bellen om te kijken of er toch een mogelijkheid was, gezien de lange afstand die wij hebben afgelegd. Toen zijn we teruggereden naar ons hotel en hebben we gebeld. We kregen te horen dat alle gevangenissen in Texas voor de rest van de week 'on lockdown' zijn. De medewerker vertelde ons niet waarom. Ik moest vrijdag nog maar eens bellen, misschien zou ik zaterdag kunnen komen. Ik was behoorlijk in paniek, want er is geen enkele manier om Jamie te laten weten waaróm ik er niet ben, en hij is sowieso altijd erg bezorgd over me. Helaas ben je volkomen machteloos en zijn de medewerkers van TDCJ niet erg geneigd tot behulpzaamheid.
We besloten dus om maar verder te gaan. Toen we stopten bij een Subway (de enige keten die wel normaal voedsel heeft), bleken we direct naast het HR-hoofdkwartier van TDCJ te staan en ik hoorde vlakbij twee medewerkers van TDCJ spreken over iets wat op Death Row had plaatsgevonden. Toen zag ik zo'n krantenautomaat van de Houston Chronicle. Dit bleek de reden van de lockdown te zijn. We kunnen het voorlopig dus wel vergeten.
Ik maak me vooral erg zorgen over Jamie. Ik weet dat hij nu volkomen over de zeik is. Hij zal wel weten wat er aan de hand is gezien de grootschaligheid, dus dan maakt hij zich tenminste niet druk dat er iets gebeurd zou kunnen zijn met mij, maar dat is een schrale troost. Ik denk dat dit onze laatste kans voor een gewoon bezoek was, want zijn beroepsmogelijkheden zijn nu echt uitgeput...
En gisteren liet Jamie mij zijn voet en knie zien, die beide enorm opgezwollen, vol met vocht en helemaal paars waren. Hij kreeg antibiotica, maar die leken niet te helpen en hij moet eigenlijk naar het ziekenhuis. Vorige week heeft hij dat geweigerd omdat hij bang was mijn bezoek te missen. Nu mist hij het deels alsnog... Ik baal zo verschrikkelijk, want gisteren hebben we alleen maar koetjes en kalfjes gepraat. Vandaag zouden we gaan bespreken wat het plan is als hij een executiedatum toegewezen krijgt...
De reden dat Jamie zich volkomen afzijdig houdt van andere gevangenen blijkt hier weer eens. Sommige gevangenen riskeren het kleine beetje 'vrijheid' dat ze hebben en als ze gepakt worden, nemen ze alle andere gevangenen mee in hun val...
Ik heb onderweg een kaartje aan Jamie gestuurd om hem te vertellen dat ik alles zal doen wat in mijn macht ligt om hem zo mogelijk deze week nog te bezoeken, maar dat hij absoluut naar het ziekenhuis moet gaan als hij die kans krijgt. De vraag is alleen óf hij die kans krijgt gezien de lockdown...
We zijn naar San Antonio gereden. We gaan nu de stad verkennen. Ik heb onderweg nog foto's genomen. Die volgen nog.
Toen mijn vader en ik vanmorgen aankwamen bij de Polunksy Unit, mochten we er niet in. De bewaker bij de poort zei dat het was omdat er over twee dagen een executie is en raadde ons aan om de Warden's Office te bellen om te kijken of er toch een mogelijkheid was, gezien de lange afstand die wij hebben afgelegd. Toen zijn we teruggereden naar ons hotel en hebben we gebeld. We kregen te horen dat alle gevangenissen in Texas voor de rest van de week 'on lockdown' zijn. De medewerker vertelde ons niet waarom. Ik moest vrijdag nog maar eens bellen, misschien zou ik zaterdag kunnen komen. Ik was behoorlijk in paniek, want er is geen enkele manier om Jamie te laten weten waaróm ik er niet ben, en hij is sowieso altijd erg bezorgd over me. Helaas ben je volkomen machteloos en zijn de medewerkers van TDCJ niet erg geneigd tot behulpzaamheid.
We besloten dus om maar verder te gaan. Toen we stopten bij een Subway (de enige keten die wel normaal voedsel heeft), bleken we direct naast het HR-hoofdkwartier van TDCJ te staan en ik hoorde vlakbij twee medewerkers van TDCJ spreken over iets wat op Death Row had plaatsgevonden. Toen zag ik zo'n krantenautomaat van de Houston Chronicle. Dit bleek de reden van de lockdown te zijn. We kunnen het voorlopig dus wel vergeten.
Ik maak me vooral erg zorgen over Jamie. Ik weet dat hij nu volkomen over de zeik is. Hij zal wel weten wat er aan de hand is gezien de grootschaligheid, dus dan maakt hij zich tenminste niet druk dat er iets gebeurd zou kunnen zijn met mij, maar dat is een schrale troost. Ik denk dat dit onze laatste kans voor een gewoon bezoek was, want zijn beroepsmogelijkheden zijn nu echt uitgeput...
En gisteren liet Jamie mij zijn voet en knie zien, die beide enorm opgezwollen, vol met vocht en helemaal paars waren. Hij kreeg antibiotica, maar die leken niet te helpen en hij moet eigenlijk naar het ziekenhuis. Vorige week heeft hij dat geweigerd omdat hij bang was mijn bezoek te missen. Nu mist hij het deels alsnog... Ik baal zo verschrikkelijk, want gisteren hebben we alleen maar koetjes en kalfjes gepraat. Vandaag zouden we gaan bespreken wat het plan is als hij een executiedatum toegewezen krijgt...
De reden dat Jamie zich volkomen afzijdig houdt van andere gevangenen blijkt hier weer eens. Sommige gevangenen riskeren het kleine beetje 'vrijheid' dat ze hebben en als ze gepakt worden, nemen ze alle andere gevangenen mee in hun val...
Ik heb onderweg een kaartje aan Jamie gestuurd om hem te vertellen dat ik alles zal doen wat in mijn macht ligt om hem zo mogelijk deze week nog te bezoeken, maar dat hij absoluut naar het ziekenhuis moet gaan als hij die kans krijgt. De vraag is alleen óf hij die kans krijgt gezien de lockdown...
We zijn naar San Antonio gereden. We gaan nu de stad verkennen. Ik heb onderweg nog foto's genomen. Die volgen nog.
Hey, alles goed in Mexico?quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 19:43 schreef Perruche het volgende:
Hey Petra! wat gaaf om je verslag te lezen
het klinkt als een erg gave en indrukwekkende reis. Geniet ervan!
wat balen joh ga je helemaal daarvoor die kant op, kun je ineens niet meer langs gaan.. kan me goed voorstellen hoe klote je je voelt. Heb je de komende dagen nog een kans om te gaan, of is dit het zeg maar?
ga je helemaal daarvoor die kant op, kun je ineens niet meer langs gaan.. kan me goed voorstellen hoe klote je je voelt. Heb je de komende dagen nog een kans om te gaan, of is dit het zeg maar?
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Da's klote zeg... hopelijk vinden jullie toch nog een mogelijkheid.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zaterdag een heel klein kansje. Ticket omboeken is nog een mogelijkheid, maar met dit soort dingen weet je nooit hoe lang het duurt...
hopen dat je die kans nog krijgt.. anders voelt het ook zo... incompleet ofzo lijkt me.
maar probeer wel een beetje te genieten daar he, ook al gaan de plannen even anders
maar probeer wel een beetje te genieten daar he, ook al gaan de plannen even anders
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Wat misschien een schrale troost is, is dat als je de texas executie agenda bekijkt (die qua opzet nog het meest overeenkomt met een bioscoop agenda ) dan lopen de executiedata al op tot maart. Dat zou betekenen dat vanaf het toewijzen van een datum, er nog zeker 6 maanden is om een "normaal" bezoek te plannen.
Lijkt me dat je rondom de executie er niet bij kan zijn? Ik had altijd begrepen dat dit enkel voor de nabestaande van het slachtoffer is, en dat de familie & vrienden van de veroordeelde zelfs het lichaam niet eens meer te zien krijgen, enkel een urn (maar dat kan ook outdated/andere staat/hollywood zijn ..).
Overigens kan ik het de gedetineerde van de telefoon niet eens kwalijk nemen Het is het hele bestaan "doodstraf" dat niet klopt (Zelfs niet als het er zo dik bovenop ligt dat de veroordeelde schuldig is als hier, aangewezen door 1 van de slachtoffers). Met een doodstraf straf je enkel onschuldige nabestaande. Als je tientallen jaren in het "niets" leeft, dan is ieder contact een zege.
En bij texanen heb ik altijd het idee dat een executie een soort groot dorpsfeest is. Primitief is eigenlijk het enige passende woord er voor -o-
) dan lopen de executiedata al op tot maart. Dat zou betekenen dat vanaf het toewijzen van een datum, er nog zeker 6 maanden is om een "normaal" bezoek te plannen. Lijkt me dat je rondom de executie er niet bij kan zijn? Ik had altijd begrepen dat dit enkel voor de nabestaande van het slachtoffer is, en dat de familie & vrienden van de veroordeelde zelfs het lichaam niet eens meer te zien krijgen, enkel een urn (maar dat kan ook outdated/andere staat/hollywood zijn ..).
Overigens kan ik het de gedetineerde van de telefoon niet eens kwalijk nemen
Het is het hele bestaan "doodstraf" dat niet klopt (Zelfs niet als het er zo dik bovenop ligt dat de veroordeelde schuldig is als hier, aangewezen door 1 van de slachtoffers). Met een doodstraf straf je enkel onschuldige nabestaande. Als je tientallen jaren in het "niets" leeft, dan is ieder contact een zege. En bij texanen heb ik altijd het idee dat een executie een soort groot dorpsfeest is. Primitief is eigenlijk het enige passende woord er voor -o-
TVP.
Op woensdag 4 februari 2009 20:58 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Nee. Dat zegt niets. Het kan gerust tussendoor gepland worden. Ze doen er weleens twee op een dag...quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 23:28 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
Wat misschien een schrale troost is, is dat als je de texas executie agenda bekijkt (die qua opzet nog het meest overeenkomt met een bioscoop agenda
Is in Texas iig niet zo. Het is de bedoeling dat ik erbij ben.quote:Lijkt me dat je rondom de executie er niet bij kan zijn? Ik had altijd begrepen dat dit enkel voor de nabestaande van het slachtoffer is, en dat de familie & vrienden van de veroordeelde zelfs het lichaam niet eens meer te zien krijgen, enkel een urn (maar dat kan ook outdated/andere staat/hollywood zijn ..).
Is het ook. In Huntsville, waar de executies plaatsvinden, verkopen ze op executiedagen de 'execution burger'...quote:En bij texanen heb ik altijd het idee dat een executie een soort groot dorpsfeest is.
Ff goed lezen.quote:Op woensdag 22 oktober 2008 00:22 schreef LoggedIn het volgende:
wie is jamie? die is nieuw in dit topic toch
Afijn...
Na het drama van vanmorgen zijn we richting San Antonio vertrokken. Het landschap is aan het veranderen. De eerste cactussen zijn gespot langs de kant van de weg. Impressies onderweg, in order of appearance:
Honden achterin een pick-up-truck vlakbij Livingston:
Zei iemand iets over woestijnen?
Mijn vader snapt de tankautomaten nog niet helemaal en tankt voor $ 0.25 :
Eindeloze snelwegen door Texas Hill Country:
Naast veeteelt (m.n. vleesvee) is er ook landbouw, met name maïs:
In San Antonio hebben we de beroemde River Walk gelopen:
San Antonio lijkt een Europese oase in Texas. Hier hebben mensen wel stijl, zijn ze niet moddervet en er zijn echte restaurants en leuke kleine winkeltjes. 'San Antone' is dan ook een toeristische trekpleister. Niet in de laatste plaats vanwege The Alamo:
Aan een deel van de River Walk zitten allemaal restaurantjes. Wij hebben gegeten bij Paesanos, een Italiaans restaurant. Het eten was van goede kwaliteit en we kregen er gewoon een wijntje bij, zonder dat we onze paspoorten tevoorschijn moesten halen. Ik had een filet mignon en polenta met spinazie, een tomatensaus en jalapeno's. Brian koos voor zijn lievelingsgerecht lasagne, mijn moeder nam pizza met tonijn en mijn vader had penne. Allemaal heel goed te eten.
San Antonio is een leuke stad en we zijn er nog niet over uit of we hier morgen nog even blijven rondhangen of doorrijden naar Big Bend National Park. Er is een heel kleine kans dat ik zaterdag nog bij Jamie langs kan en dan moeten we eigenlijk zorgen dat we wat voorlopen op schema...
Na het drama van vanmorgen zijn we richting San Antonio vertrokken. Het landschap is aan het veranderen. De eerste cactussen zijn gespot langs de kant van de weg. Impressies onderweg, in order of appearance:
Honden achterin een pick-up-truck vlakbij Livingston:
Zei iemand iets over woestijnen?
Mijn vader snapt de tankautomaten nog niet helemaal en tankt voor $ 0.25
:
Eindeloze snelwegen door Texas Hill Country:
Naast veeteelt (m.n. vleesvee) is er ook landbouw, met name maïs:
In San Antonio hebben we de beroemde River Walk gelopen:
San Antonio lijkt een Europese oase in Texas. Hier hebben mensen wel stijl, zijn ze niet moddervet en er zijn echte restaurants en leuke kleine winkeltjes. 'San Antone' is dan ook een toeristische trekpleister. Niet in de laatste plaats vanwege The Alamo:
Aan een deel van de River Walk zitten allemaal restaurantjes. Wij hebben gegeten bij Paesanos, een Italiaans restaurant. Het eten was van goede kwaliteit en we kregen er gewoon een wijntje bij, zonder dat we onze paspoorten tevoorschijn moesten halen.
Ik had een filet mignon en polenta met spinazie, een tomatensaus en jalapeno's. Brian koos voor zijn lievelingsgerecht lasagne, mijn moeder nam pizza met tonijn en mijn vader had penne. Allemaal heel goed te eten.San Antonio is een leuke stad en we zijn er nog niet over uit of we hier morgen nog even blijven rondhangen of doorrijden naar Big Bend National Park. Er is een heel kleine kans dat ik zaterdag nog bij Jamie langs kan en dan moeten we eigenlijk zorgen dat we wat voorlopen op schema...
Van de TDCJ-website:
Ik kan het dus wel vergeten.quote:EFFECTIVE IMMEDIATELY - As a result of a system-wide lock-down, all visitation during the week of October 21-26, 2008 will be cancelled to allow units to conduct security searches. Please continue to check the TDCJ website for updates regarding visitation for the week of October 27-31, 2008.
Dat is echt balen.quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 23:14 schreef Isegrim het volgende:
Vandaag was tot nu toe bepaald géén leuke dag...
Toen mijn vader en ik vanmorgen aankwamen bij de Polunksy Unit, mochten we er niet in.
Het ziet er niet naar uit dat er nog veel aan gesleuteld kan worden inderdaad.quote:Op woensdag 22 oktober 2008 04:21 schreef Isegrim het volgende:
Van de TDCJ-website:
[..]
Ik kan het dus wel vergeten.
Peetje
Alles goed in Mexico, thanks!
Wat ontzettend naar dat je Jamie niet kan zien. Denk je dat je het vliegticket gaat omboeken? Heb je enige informatie omtrent de datum van executie? (wat klinkt dat verschrikkelijk naar...!), weet je of hij je kaartje gekregen heeft? Waarschijnlijk is het het antwoord op alles nee...
Ik ben eerlijk gezegd best geschokt over de gang va zaken daar, alsof ze geen mensen zijn... death row burgers...! Ben blij dat we deze gang van zaken niet in NL hebben in ieder geval...
Lees ik nu trouwens goed dat jij bij de executie gaat zijn....? Sterkte in ieder geval, lijkt dat dit alles je toch niet in de koude kleren gaat zitten.
Alles goed in Mexico, thanks!
Wat ontzettend naar dat je Jamie niet kan zien. Denk je dat je het vliegticket gaat omboeken? Heb je enige informatie omtrent de datum van executie? (wat klinkt dat verschrikkelijk naar...!), weet je of hij je kaartje gekregen heeft? Waarschijnlijk is het het antwoord op alles nee...
Ik ben eerlijk gezegd best geschokt over de gang va zaken daar, alsof ze geen mensen zijn... death row burgers...! Ben blij dat we deze gang van zaken niet in NL hebben in ieder geval...
Lees ik nu trouwens goed dat jij bij de executie gaat zijn....? Sterkte in ieder geval, lijkt dat dit alles je toch niet in de koude kleren gaat zitten.
Interessant. Even meelezen
Dat verhaal over Jamie
Dat verhaal over Jamie
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Aj sneuquote:Op woensdag 22 oktober 2008 04:21 schreef Isegrim het volgende:
Van de TDCJ-website:
[..]
Ik kan het dus wel vergeten.
Het genieten van Texas zal nu ook wel wat moeilijker gaan
Ja, ergens zou ik het liefst mijn spullen pakken en naar huis gaan... Maar toch wil ik wel graag naar Big Bend hoor. Jamie zit alleen wel continu in mijn achterhoofd en ik zou willen dat ik hem gewoon kon bellen (op een mobieltje ofzo ).
).
Opvallend aan San Antonio is trouwens dat het een platte stad is. Er is geen echte hoogbouw. Er zijn een paar kantoorgebouwen en hotels van misschien 20 verdiepingen, maar voor de rest is het allemaal laagbouw.
Terug in de bewoonde wereld. Verslag van bezoek aan Big Bend National Park volgt nog; ik moet alle foto's nog uploaden.
Verslag van bezoek aan Big Bend National Park volgt nog; ik moet alle foto's nog uploaden.
En heiden6 zou in dit topic melden waarom er even geen updates waren, maar hij heeft zijn plicht verzaakt. 
Can't blame him, nu de vrouw van huis is, zal die wel flink de bloemetjes aan het buitenzetten zijnquote:Op vrijdag 24 oktober 2008 20:20 schreef Isegrim het volgende:
En heiden6 zou in dit topic melden waarom er even geen updates waren, maar hij heeft zijn plicht verzaakt.
@TS, over Texas gevangenissen gesproken:
Las in Revu stuk uit: Andrea Steinmetz - Het mensenpakhuis.
http://www.bol.com/nl/p/b(...)18293fcdf8dc21515080
Andrea Steinmetz, jarenlang werkzaam in de Nederlandse mediawereld, werkte negen maanden als bewaakster in een maximum-security gevangenis in de Amerikaanse staat Texas. In Het mensenpakhuis doet ze verslag van deze bijzondere periode in haar leven.
Las in Revu stuk uit: Andrea Steinmetz - Het mensenpakhuis.
http://www.bol.com/nl/p/b(...)18293fcdf8dc21515080
Andrea Steinmetz, jarenlang werkzaam in de Nederlandse mediawereld, werkte negen maanden als bewaakster in een maximum-security gevangenis in de Amerikaanse staat Texas. In Het mensenpakhuis doet ze verslag van deze bijzondere periode in haar leven.
Haters everywhere but I don't really care.
Dank voor de tip, interessant. Ik heb in het Huntsville Prison Museum het boek 'Warden' gekocht, door een gepensioneerde Warden van de Huntsville Walls Unit. De man heeft 89 executies bijgewoond. Hij schrijft er op een waardige manier over.quote:Op vrijdag 24 oktober 2008 22:48 schreef matthijst het volgende:
@TS, over Texas gevangenissen gesproken:
Las in Revu stuk uit: Andrea Steinmetz - Het mensenpakhuis.
http://www.bol.com/nl/p/b(...)18293fcdf8dc21515080
Andrea Steinmetz, jarenlang werkzaam in de Nederlandse mediawereld, werkte negen maanden als bewaakster in een maximum-security gevangenis in de Amerikaanse staat Texas. In Het mensenpakhuis doet ze verslag van deze bijzondere periode in haar leven.
Bobby Woods, die op 23 oktober ter dood gebracht zou worden, heeft een uitstel van executie gekregen wegens twijfels aan zijn geestelijke vermogens / toerekeningsvatbaarheid (zijn IQ ligt rond de 80).
Hier dan de update vanaf woensdag, de dag dat we naar Big Bend zijn gereden...
[woensdag]
Vandaag de langste rit van de vakantie: van San Antonio naar Terlingua, op de grens van Big Bend National Park. Voor onze ogen verandert het landschap langzaam maar zeker. Van groene, glooiende heuvels naar prairies naar woestijnachtig gebied. Van vrij vlak naar bergachtig. Van bebouwd tot volkomen leeg. En als ik zeg 'leeg' dan bedoel ik ook leeg. Vele kilometers zonder een teken van leven en zonder menselijke bewoning. Wel regelmatig een hek naar de één of andere ranch. Soms zie je een groepje koeien of geiten, heel af en toe paarden. Hier en daar in de verte een huisje. Af en toe een dorp waar je doorheen bent voordat je met je ogen kunt knipperen. Alleen Alpine is wat groter. Het waait hard op de grote vlaktes; Cor moet af en toe flink tegensturen. Veel auto's kom je niet tegen. We rijden over een paar prachtige canyons; vooral het uitzicht vanaf de brug over Pecos River is adembenemend. Ook Lake Amistad is prachtig. Ik heb onderweg veel foto's genomen vanuit de auto, maar die doen de omgeving absoluut geen recht. Leeg, verlaten en wijds. Dit is het echte wilde westen. Je vraagt je af hoe mensen hier leven (waarom kan ik wel begrijpen).
Enkele impressies onderweg:
Lake Amistad:
Pecos River:
De prairie:
Een ongewoon gezicht hier:
Radartoren (?):
Onderweg zien we een paar enorm lange treinen, getrokken door wel drie locomotieven:
Onderweg worden we één keer gecontroleerd door de Border Patrol. Even denken we dat we per ongeluk de grens overgaan, maar de vriendelijke (Mexicaanse) grenswacht vertelt ons dat het gewoon is omdat we zo dicht bij de grens zitten. In de krant staat een verhaal van een zeventienjarige Mexicaanse jongen die bij zijn illegale tocht over de grens is omgekomen.
We rijden in totaal zeven à acht uren. Dat kost veel benzine en we merken dat er grote verschillen in de prijzen zijn. Soms scheelt het wel zestig dollarcent per gallon. Maar ach, wat kan ons het schelen -omgerekend kost de benzine hier maar zestig eurocent per liter. Voor Texaanse begrippen is dat echter behoorlijk duur. Toen ik hier de vorige keer was, kostte de benzine minder dan een dollar per gallon (een gallon is bijna vier liter).
Brian heeft zich meer dan voorbeeldig gedragen onderweg. Hij heeft het grootste deel van de tijd zitten spelen met zijn G.I. Joe-popjes. Af en toe doen we een spelletje of zingen we een liedje. Brian merkte op dat het je in Nederland niet zo snel zal gebeuren dat de navigatie zegt: "Rijd driehonderdvijfentachtig kilometer rechtdoor, sla dan linksaf". Op een gegeven moment zeg ik tegen mijn vader dat hij moet gaan opletten omdat we over zeventig kilometer moeten afslaan. Hij doet prompt zijn richtingaanwijzer vast aan. Wát een afstanden, maar er is gelukkig veel te zien onderweg.
We verblijven in Terlingua in het 'Chisos Mining Co. Motel', alwaar we een geel huisje toegewezen krijgen dat groter is dan de hotelkamers tot nu toe. Er staan hier overal kleine houten vakantiehuisjes; een beetje zoals bij ons op de Waddeneilanden, maar dan met een íets ander uitzicht.
Het briefje naast de deur verzoekt ons om heel zuinig te zijn met water omdat dat hier in de woestijn erg duur is en 'C.O. processed' (weet iemand wat dat inhoudt?). Verder meldt het briefje dat kampvuren verboden zijn omdat Terlingua geen brandweer heeft. We zijn echt in de outback.
Vijf kilometer verderop is 'ghost town Terlingua', een spookstadje waar volgens de receptioniste van het Chisos Mining Co. Motel van alles te doen is. We rijden er even doorheen maar het is al donker en er is weinig te zien van het spookstadje zelf. We besluiten naar de bar te gaan waar volgens de receptioniste van het 'motel' vanavond live muziek is. We krijgen er geen spijt van. La Kiva is een bar / restaurant waar ook de locals uithangen. Het is er niet druk, er zitten misschien twintig mensen, maar voor deze omgeving is dat waarschijnlijk vrij massaal. Een man en een vrouw zitten op het podium en begeleiden zichzelf op acoustische gitaren. Western-songs uiteraard. De sfeer in de bar is gemoedelijk en al gauw komt een oudgediende Terlinguaan naar ons toe om ons welkom te heten en om tegen Brian te zeggen dat hij altijd moet blijven lachen omdat je van sip kijken ook maar ongelukkig wordt. De man spreekt ons gedurende de tijd dat we er zitten een paar keer aan en zonder uitzondering krijgen we prachtige levenswijsheden van hem mee.
Het is hier een andere wereld, afgesneden van de rest van de wereld en met een totaal andere sfeer dan in de rest van Texas. Het doet me denken aan westernseries zoals mijn vroegere favoriet Desperado. Mannen hangen sterke verhalen op en eten grote stukken vlees. Cor en Brian bestellen beide T-bone-steak en krijgen een enorme lap vlees. Wies bestelt worst met sauerkraut en ik bestel beef brisket. Beef brisket is een traditioneel Texaans BBQ-gerecht en het heeft nog het meeste weg van draadjesvlees, alleen dan met andere kruiden. Hoe je het moet maken heb ik inmiddels geleerd uit het in Terlingua aangeschafte boek "Legends of Texas Barbecue".
Als we terugkomen bij ons huisje, bewonderen we de sterrenhemel. Die heb ik nog nooit zo schitterend gezien. Het is hier 's nachts écht donker en je ziet miljoenen sterren. Het is adembenemend mooi. Ik zou hier willen blijven en nooit meer weggaan. Genoeg ranchers hier die nog een leuke vrouw zoeken. Ik zou hier kunnen wonen. De stilte en afgeslotenheid zijn geweldig. Op zijn minst wil ik hier over niet al te lange tijd een keer minimaal een maand ofzo verblijven.
Ik heb Jamie vandaag nog een kaartje gestuurd. Ik denk veel aan hem. Ik baal nog steeds verschrikkelijk. Ik hoop dat ik heel snel weer naar hem toe kan gaan, want deze week wordt 'm niet. Zijn teleurstelling zal nog veel groter zijn dan de mijne.
[donderdag]
Ik sta zachtjes vroeg op om naar de sterren te kijken. De hemel is helder en het is koud. Ik zie de ene vallende ster na de andere en doe een wens. Ik ga op de grond liggen om de sterren goed te kunnen zien, totdat ik het te koud krijg en weer naar binnen ga om een stukje aan het verslag te schrijven. Zometeen komt de zon op en dat wil ik niet missen.
Als de rest ook is opgestaan, maken we ons op voor een dagje Big Bend, maar niet voordat we ontbeten hebben bij Kathy's Kosmic Kowgirl Kafe:
Hier komen veel reizigers ontbijten en het is er gezellig. Kathy woont in een trailer naast haar standje langs de weg. Op dit soort plekken voel je meteen verwantschap met iedereen die je tegenkomt.
Brian maakt algauw vrienden:
Na het (overigens zeer smakelijke) ontbijt rijden we naar Terlingua Ghost Town en lopen we een rondje over de oude begraafplaats. Veel graven zijn van eind negentiende, begin twintigste eeuw, toen hier kwik gedolven werd.
Maar ook vandaag de dag wordt de begraafplaats nog gebruikt door de Terlinguanen:
Na een bezoekje aan de lokale souvenirwinkel (waar ik het BBQ-boek koop en Brian een 'made in China'-longhornschedel) rijden we Big Bend in. Het is er schitterend. Foto's doen de omgeving absoluut geen recht, maar ik wil toch een impressie geven:
Agave:
Een cactusachtige plant die je veel ziet in Big Bend:
Nog een cactussoort:
Bergen:
Nog een mij onbekende plantensoort:
Mooie rotsformatie:
Een muur van rotsen:
Uitzicht:
Brian wilde heel graag het gedeelde over de gespotte dieren doen:
Hier brian met het verslag over de dieren.
Voordat we het big bend in gingen zagen we een dier genaamd de wandelende tak wij noemden hem het takkebeest.
We kwamen bij big bend het was even zoeken en toen kwamen we bij de rio grande.Het was daar mooi en kaal.
We liepen naar de auto terug we aten daar wat chips tegenover ons zat een grasveldje en we zagen daar een roadrunner(miep miep). Ik was nieuwsgierig en liep naar dat grasveldje aan de overkant,daar trof ik een mega grote rups aan van wel 10cm lang.Ik schreeuwen dus.We reden verder om big bend verder te bekijken. Daar stond een hele grote raaf (komt niet veel voor in nederland) en we zagen daarna gelijk de roadrunner van heel dichtbij hij roadrunde :x maar hij zei tot onze verbazing geen miep miep. Dat was een tegenvaller maar dat maakt niet uit. We reden verder het park in we reden en we reden toen remde cor (mijn opa) heel hard. Hij zei kijk achter je kijk achter je. ik en mijn oma keken en we zagen een grote vogelspin op de weg.
Isegrim zag het niet dus zij was helemaal nieuwsgierig.Uitstappen dus daar liep hij dan hij was wel 10cm lang met veel haar op zijn billen en hij was bruin.
Een auto achter ons stopte er zat een vrouw in met haar man. De vrouw stapte uit en rende naar de vogelspin ze wou hem pakken maar hij liep weg. Ze zei dat de spin niet giftig was. Ze had hem eindelijk te pakken ze liet hem zien en we maakten een foto.
Ik mocht hem aanraken ik liet die kans niet liggen. Ik tikte hem op zijn kont en hij sprong weg, iedereen sprong achteruit een grappig gezicht. We wilden graag wandelen dus we zochten een wandelpad en die vonden we. Een heel toeristisch pad. Waar veel mensen zijn zijn weinig dieren te zien en dat was o.a. het doel van big bend. Het enige wat we zagen aan dieren waren sprinkhanen een hele grote dooie ik heb er van alles mee gedaan alleen dat vertel ik niet. :x Alleen een beetje gemarteld. het was een saai pad dus gingen we maar weer naar beneden. We gingen wat eten bij een restaurant het was een prachtig uitzicht maar de inrichting leek net een bejaardentehuis.
Maar het eten was wel lekker hoor. We namen een ander pad waar een ranch stond het was minder toeristisch en we zagen ook hele coole dieren. We zagen een overdosis sprinkhanen met verschillende kleuren (een leek net een totempaal).
We liepen verder en mijn oma zag een salemander/leguaan achtig beestje. Later volgden er nog twee.We liepen naar de ranch ik vertel niet over de ranch anders pak ik het verhaal van isegrim af. We liepen terug om naar de auto te gaan en toen kwam het vetste isegrim pakte een steen op en daar onder zat een schorpioen 
(een kleine hoor) hij zag er vet mooi uit vond ik vooral zijn staart.
Ik ben bijna klaar maar nog niet helemaal want isegrim pakte nog een steen en daaronder je raad het niet tromgeroffeeeeel een camel spider. En weer niet een grote. Camel spiders kunnen enorm groot worden.
(Even voor de duidelijkheid, dit is niet onze camel spider, die was slechts een cm of drie groot)
We reden terug naar ons hutje en daar zat het takkebeest nog oftewel de wandelende tak.
Dit was het mooie verhaal van het neefje van Isegrim genaamd BRIAN !!!!
De ranch waar Brian het over heeft is sinds 1945 verlaten, maar ziet eruit alsof hij gisteren nog gebruikt is. Er woonde ooit een 'frontier farmer' met een kudde van 5.000 schapen en geiten. Het huis is nog helemaal intact en er staat een kraal vlakbij:
Op deze foto zie je de ranch in de verte staan:
Daar zijn we dus naartoe gewandeld en daar zagen we o.a. de schorpioen en de camel spider.
Kraal:
We hebben in Big Bend jammer genoeg geen groot wild gezien, ondanks de waarschuwingen:
Het enige grootwild dat we hebben gezien, is in de vorm van roadkill (o.a. herten en een javelina, een zwijnachtig dier).
's Avonds zijn mijn ouders met Brian gaan eten in een Mexicaans 'restaurant' even verderop. Ik was moe en wilde graag slapen, dus ik ben thuisgebleven. Ik had wel wat gemist, zeiden ze. Het restaurantje was in de woning van een Mexicaans gezin. De ouders kookten; twee oudere kinderen deden de bediening. Het jongste kind vermaakte zich met een laptop. Het eten was erg lekker, zo heb ik me laten vertellen.
Het verslag van vandaag (nogmaals San Antonio) doe ik morgen even omdat ik de bijbehorende foto's nog moet uploaden en het is al laat (we vertrekken morgen heel vroeg terug naar Galveston).
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 25-10-2008 05:28:30 ]
[woensdag]
Vandaag de langste rit van de vakantie: van San Antonio naar Terlingua, op de grens van Big Bend National Park. Voor onze ogen verandert het landschap langzaam maar zeker. Van groene, glooiende heuvels naar prairies naar woestijnachtig gebied. Van vrij vlak naar bergachtig. Van bebouwd tot volkomen leeg. En als ik zeg 'leeg' dan bedoel ik ook leeg. Vele kilometers zonder een teken van leven en zonder menselijke bewoning. Wel regelmatig een hek naar de één of andere ranch. Soms zie je een groepje koeien of geiten, heel af en toe paarden. Hier en daar in de verte een huisje. Af en toe een dorp waar je doorheen bent voordat je met je ogen kunt knipperen. Alleen Alpine is wat groter. Het waait hard op de grote vlaktes; Cor moet af en toe flink tegensturen. Veel auto's kom je niet tegen. We rijden over een paar prachtige canyons; vooral het uitzicht vanaf de brug over Pecos River is adembenemend. Ook Lake Amistad is prachtig. Ik heb onderweg veel foto's genomen vanuit de auto, maar die doen de omgeving absoluut geen recht. Leeg, verlaten en wijds. Dit is het echte wilde westen. Je vraagt je af hoe mensen hier leven (waarom kan ik wel begrijpen).
Enkele impressies onderweg:
Lake Amistad:
Pecos River:
De prairie:
Een ongewoon gezicht hier:
Radartoren (?):
Onderweg zien we een paar enorm lange treinen, getrokken door wel drie locomotieven:
Onderweg worden we één keer gecontroleerd door de Border Patrol. Even denken we dat we per ongeluk de grens overgaan, maar de vriendelijke (Mexicaanse) grenswacht vertelt ons dat het gewoon is omdat we zo dicht bij de grens zitten. In de krant staat een verhaal van een zeventienjarige Mexicaanse jongen die bij zijn illegale tocht over de grens is omgekomen.
We rijden in totaal zeven à acht uren. Dat kost veel benzine en we merken dat er grote verschillen in de prijzen zijn. Soms scheelt het wel zestig dollarcent per gallon. Maar ach, wat kan ons het schelen -omgerekend kost de benzine hier maar zestig eurocent per liter.
Voor Texaanse begrippen is dat echter behoorlijk duur. Toen ik hier de vorige keer was, kostte de benzine minder dan een dollar per gallon (een gallon is bijna vier liter).Brian heeft zich meer dan voorbeeldig gedragen onderweg. Hij heeft het grootste deel van de tijd zitten spelen met zijn G.I. Joe-popjes. Af en toe doen we een spelletje of zingen we een liedje. Brian merkte op dat het je in Nederland niet zo snel zal gebeuren dat de navigatie zegt: "Rijd driehonderdvijfentachtig kilometer rechtdoor, sla dan linksaf".
Op een gegeven moment zeg ik tegen mijn vader dat hij moet gaan opletten omdat we over zeventig kilometer moeten afslaan. Hij doet prompt zijn richtingaanwijzer vast aan. Wát een afstanden, maar er is gelukkig veel te zien onderweg.We verblijven in Terlingua in het 'Chisos Mining Co. Motel', alwaar we een geel huisje toegewezen krijgen dat groter is dan de hotelkamers tot nu toe. Er staan hier overal kleine houten vakantiehuisjes; een beetje zoals bij ons op de Waddeneilanden, maar dan met een íets ander uitzicht.
Het briefje naast de deur verzoekt ons om heel zuinig te zijn met water omdat dat hier in de woestijn erg duur is en 'C.O. processed' (weet iemand wat dat inhoudt?). Verder meldt het briefje dat kampvuren verboden zijn omdat Terlingua geen brandweer heeft. We zijn echt in de outback.
Vijf kilometer verderop is 'ghost town Terlingua', een spookstadje waar volgens de receptioniste van het Chisos Mining Co. Motel van alles te doen is. We rijden er even doorheen maar het is al donker en er is weinig te zien van het spookstadje zelf. We besluiten naar de bar te gaan waar volgens de receptioniste van het 'motel' vanavond live muziek is. We krijgen er geen spijt van. La Kiva is een bar / restaurant waar ook de locals uithangen. Het is er niet druk, er zitten misschien twintig mensen, maar voor deze omgeving is dat waarschijnlijk vrij massaal. Een man en een vrouw zitten op het podium en begeleiden zichzelf op acoustische gitaren. Western-songs uiteraard. De sfeer in de bar is gemoedelijk en al gauw komt een oudgediende Terlinguaan naar ons toe om ons welkom te heten en om tegen Brian te zeggen dat hij altijd moet blijven lachen omdat je van sip kijken ook maar ongelukkig wordt. De man spreekt ons gedurende de tijd dat we er zitten een paar keer aan en zonder uitzondering krijgen we prachtige levenswijsheden van hem mee.
Het is hier een andere wereld, afgesneden van de rest van de wereld en met een totaal andere sfeer dan in de rest van Texas. Het doet me denken aan westernseries zoals mijn vroegere favoriet Desperado. Mannen hangen sterke verhalen op en eten grote stukken vlees. Cor en Brian bestellen beide T-bone-steak en krijgen een enorme lap vlees. Wies bestelt worst met sauerkraut en ik bestel beef brisket. Beef brisket is een traditioneel Texaans BBQ-gerecht en het heeft nog het meeste weg van draadjesvlees, alleen dan met andere kruiden. Hoe je het moet maken heb ik inmiddels geleerd uit het in Terlingua aangeschafte boek "Legends of Texas Barbecue".
Als we terugkomen bij ons huisje, bewonderen we de sterrenhemel. Die heb ik nog nooit zo schitterend gezien. Het is hier 's nachts écht donker en je ziet miljoenen sterren. Het is adembenemend mooi. Ik zou hier willen blijven en nooit meer weggaan. Genoeg ranchers hier die nog een leuke vrouw zoeken.
Ik zou hier kunnen wonen. De stilte en afgeslotenheid zijn geweldig. Op zijn minst wil ik hier over niet al te lange tijd een keer minimaal een maand ofzo verblijven. Ik heb Jamie vandaag nog een kaartje gestuurd. Ik denk veel aan hem. Ik baal nog steeds verschrikkelijk. Ik hoop dat ik heel snel weer naar hem toe kan gaan, want deze week wordt 'm niet.
Zijn teleurstelling zal nog veel groter zijn dan de mijne.[donderdag]
Ik sta zachtjes vroeg op om naar de sterren te kijken. De hemel is helder en het is koud. Ik zie de ene vallende ster na de andere en doe een wens. Ik ga op de grond liggen om de sterren goed te kunnen zien, totdat ik het te koud krijg en weer naar binnen ga om een stukje aan het verslag te schrijven. Zometeen komt de zon op en dat wil ik niet missen.
Als de rest ook is opgestaan, maken we ons op voor een dagje Big Bend, maar niet voordat we ontbeten hebben bij Kathy's Kosmic Kowgirl Kafe:
Hier komen veel reizigers ontbijten en het is er gezellig. Kathy woont in een trailer naast haar standje langs de weg. Op dit soort plekken voel je meteen verwantschap met iedereen die je tegenkomt.
Brian maakt algauw vrienden:
Na het (overigens zeer smakelijke) ontbijt rijden we naar Terlingua Ghost Town en lopen we een rondje over de oude begraafplaats. Veel graven zijn van eind negentiende, begin twintigste eeuw, toen hier kwik gedolven werd.
Maar ook vandaag de dag wordt de begraafplaats nog gebruikt door de Terlinguanen:
Na een bezoekje aan de lokale souvenirwinkel (waar ik het BBQ-boek koop en Brian een 'made in China'-longhornschedel) rijden we Big Bend in. Het is er schitterend. Foto's doen de omgeving absoluut geen recht, maar ik wil toch een impressie geven:
Agave:
Een cactusachtige plant die je veel ziet in Big Bend:
Nog een cactussoort:
Bergen:
Nog een mij onbekende plantensoort:
Mooie rotsformatie:
Een muur van rotsen:
Uitzicht:
Brian wilde heel graag het gedeelde over de gespotte dieren doen:
Hier brian met het verslag over de dieren.
Voordat we het big bend in gingen zagen we een dier genaamd de wandelende tak wij noemden hem het takkebeest.
We kwamen bij big bend het was even zoeken en toen kwamen we bij de rio grande.Het was daar mooi en kaal.
We liepen naar de auto terug we aten daar wat chips tegenover ons zat een grasveldje en we zagen daar een roadrunner(miep miep). Ik was nieuwsgierig en liep naar dat grasveldje aan de overkant,daar trof ik een mega grote rups aan van wel 10cm lang.Ik schreeuwen dus.We reden verder om big bend verder te bekijken. Daar stond een hele grote raaf (komt niet veel voor in nederland) en we zagen daarna gelijk de roadrunner van heel dichtbij hij roadrunde :x maar hij zei tot onze verbazing geen miep miep. Dat was een tegenvaller maar dat maakt niet uit. We reden verder het park in we reden en we reden toen remde cor (mijn opa) heel hard. Hij zei kijk achter je kijk achter je. ik en mijn oma keken en we zagen een grote vogelspin op de weg.
Isegrim zag het niet dus zij was helemaal nieuwsgierig.Uitstappen dus daar liep hij dan hij was wel 10cm lang met veel haar op zijn billen en hij was bruin.
Een auto achter ons stopte er zat een vrouw in met haar man. De vrouw stapte uit en rende naar de vogelspin ze wou hem pakken maar hij liep weg. Ze zei dat de spin niet giftig was. Ze had hem eindelijk te pakken ze liet hem zien en we maakten een foto.
Ik mocht hem aanraken ik liet die kans niet liggen. Ik tikte hem op zijn kont en hij sprong weg, iedereen sprong achteruit een grappig gezicht. We wilden graag wandelen dus we zochten een wandelpad en die vonden we. Een heel toeristisch pad. Waar veel mensen zijn zijn weinig dieren te zien en dat was o.a. het doel van big bend. Het enige wat we zagen aan dieren waren sprinkhanen een hele grote dooie ik heb er van alles mee gedaan alleen dat vertel ik niet. :x Alleen een beetje gemarteld.
het was een saai pad dus gingen we maar weer naar beneden. We gingen wat eten bij een restaurant het was een prachtig uitzicht maar de inrichting leek net een bejaardentehuis.
Maar het eten was wel lekker hoor.
We namen een ander pad waar een ranch stond het was minder toeristisch en we zagen ook hele coole dieren. We zagen een overdosis sprinkhanen met verschillende kleuren (een leek net een totempaal).We liepen verder en mijn oma zag een salemander/leguaan achtig beestje. Later volgden er nog twee.We liepen naar de ranch ik vertel niet over de ranch anders pak ik het verhaal van isegrim af.
We liepen terug om naar de auto te gaan en toen kwam het vetste isegrim pakte een steen op en daar onder zat een schorpioen (een kleine hoor) hij zag er vet mooi uit vond ik vooral zijn staart.Ik ben bijna klaar maar nog niet helemaal want isegrim pakte nog een steen en daaronder je raad het niet tromgeroffeeeeel een camel spider. En weer niet een grote. Camel spiders kunnen enorm groot worden.
(Even voor de duidelijkheid, dit is niet onze camel spider, die was slechts een cm of drie groot)
We reden terug naar ons hutje en daar zat het takkebeest nog oftewel de wandelende tak.
Dit was het mooie verhaal van het neefje van Isegrim genaamd BRIAN !!!!
De ranch waar Brian het over heeft is sinds 1945 verlaten, maar ziet eruit alsof hij gisteren nog gebruikt is. Er woonde ooit een 'frontier farmer' met een kudde van 5.000 schapen en geiten. Het huis is nog helemaal intact en er staat een kraal vlakbij:
Op deze foto zie je de ranch in de verte staan:
Daar zijn we dus naartoe gewandeld en daar zagen we o.a. de schorpioen en de camel spider.
Kraal:
We hebben in Big Bend jammer genoeg geen groot wild gezien, ondanks de waarschuwingen:
Het enige grootwild dat we hebben gezien, is in de vorm van roadkill (o.a. herten en een javelina, een zwijnachtig dier).
's Avonds zijn mijn ouders met Brian gaan eten in een Mexicaans 'restaurant' even verderop. Ik was moe en wilde graag slapen, dus ik ben thuisgebleven. Ik had wel wat gemist, zeiden ze. Het restaurantje was in de woning van een Mexicaans gezin. De ouders kookten; twee oudere kinderen deden de bediening. Het jongste kind vermaakte zich met een laptop. Het eten was erg lekker, zo heb ik me laten vertellen.
Het verslag van vandaag (nogmaals San Antonio) doe ik morgen even omdat ik de bijbehorende foto's nog moet uploaden en het is al laat (we vertrekken morgen heel vroeg terug naar Galveston).
[ Bericht 0% gewijzigd door Isegrim op 25-10-2008 05:28:30 ]
Ik vergeet deze foto nog:
Dat zijn (uitgebloeide) bloemen van de agave, die sterft als ze gebloeid heeft.
Dat zijn (uitgebloeide) bloemen van de agave, die sterft als ze gebloeid heeft.
Ook interessant: onderweg zie je blauwe bordjes met daarop de tekst:
Mooi systeem, want degenen die zo'n stukje weg adopteren, houden o.a. ook de berm vrij van vuilnis.
Dit is wat het inhoudt: http://www.adoptahighway.com/quote:Adopt A Highway
This Section
2 Miles
[naam van een bedrijf, organisatie, stichting of familie]
Mooi systeem, want degenen die zo'n stukje weg adopteren, houden o.a. ook de berm vrij van vuilnis.
Mooi verslag (ook van Brian) Je hebt wel oog voor detail.
Ja, dit is het Texas dat ik verwachtte... Fijn dat ik kan zien dat ik niet helemaal mesjogge ben Die leegheid en weidsheid zouden juist helemaal niks voor mij zijn, maar als jij het mooi vindt, zit je daar natuurlijk hartstikke op je plek.
Hoe lang blijf je nou ook alweer nog? Het lijkt er in ieder geval wel op dat je kunt genieten ondanks de domper met Jamie.
Je hebt wel oog voor detail.Ja, dit is het Texas dat ik verwachtte... Fijn dat ik kan zien dat ik niet helemaal mesjogge ben
Die leegheid en weidsheid zouden juist helemaal niks voor mij zijn, maar als jij het mooi vindt, zit je daar natuurlijk hartstikke op je plek.Hoe lang blijf je nou ook alweer nog? Het lijkt er in ieder geval wel op dat je kunt genieten ondanks de domper met Jamie.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Mooi verslag.
Die vogelspin, nasty
C.O. Processed, misschien iets met chloramine en ozone?
http://wwn-online.com/articles/50868/
Die vogelspin, nasty
C.O. Processed, misschien iets met chloramine en ozone?
http://wwn-online.com/articles/50868/
Haters everywhere but I don't really care.
quote:Op zaterdag 25 oktober 2008 05:12 schreef Isegrim het volgende:
Brian wilde heel graag het gedeelde over de gespotte dieren doen:
Hier brian met het verslag over de dieren.
Voordat we het big bend in gingen zagen we een dier genaamd de wandelende tak wij noemden hem het takkebeest.
en we zagen daarna gelijk de roadrunner van heel dichtbij hij roadrunde :x maar hij zei tot onze verbazing geen miep miep. Dat was een tegenvaller maar dat maakt niet uit.
meer brian! de foto's zijn echt super mooi, nooit verwacht dat er nog zoveel onaagetaste natuur zou zijn daar om een of andere reden
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Niks niet nasty, prachtig.quote:
quote:C.O. Processed, misschien iets met chloramine en ozone?
http://wwn-online.com/articles/50868/
Morgen vliegen we weer terug. Vandaag nog een dagje Galveston voor wat zon, zee, strand, zwemmen.quote:Op zaterdag 25 oktober 2008 06:17 schreef wonderer het volgende:
Hoe lang blijf je nou ook alweer nog? Het lijkt er in ieder geval wel op dat je kunt genieten ondanks de domper met Jamie.
!
geniet nog even lekker van jullie laatste dagje daar dan ! wat gaat het vreselijk snel he
! wat gaat het vreselijk snel he
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
quote:Op zondag 19 oktober 2008 20:31 schreef Fogel het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je Big Red ook al geprobeerd hebt? Zo niet, doen!
40 pakjes gekocht om mee te nemen. Plus een lading liquid smoke, BBQ-rubs en -sauzen (hickory 
). Nou nog een oil drum hibachi...Overigens is Texas BBQ iets héél anders dan wat ze in Nederland onder BBQ verstaan.
Als je door die 40 pakjes heen bent, wil ik er wel wat naar je opsturen (als ze dat spul hier in het noorden ook hebben tenminste)quote:
[..]
Overigens is Texas BBQ iets héél anders dan wat ze in Nederland onder BBQ verstaan.
En BBQ is echt
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
quote:Op zaterdag 25 oktober 2008 20:53 schreef wonderer het volgende:
[..]
Als je door die 40 pakjes heen bent, wil ik er wel wat naar je opsturen (als ze dat spul hier in het noorden ook hebben tenminste)
Vast wel. Ik ben echt groot fan geworden van beef brisket. Jammer dat je dat niet makkelijk thuis kunt maken, maar misschien kan ik iets maken dat in de buurt komt.quote:En BBQ is echt
Het laatste deel van het verslag dan maar. De vakantie is alweer voorbij...
Gistermorgen zijn we om 06:00 vertrokken vanuit Terlingua / Big Bend, zodat we nog een middag en avond in Galveston konden doorbrengen.
Nadat we waren aangekomen in het hotel (hetzelfde als waar we op de heenweg verbleven) zijn we naar het centrum gelopen, waar we eerst wat wilden eten. We gingen zitten bij 'Dick's Last Resort' en dat bleek een soort lolbroekencafé te zijn waar ze continu grappen uithalen met de gasten. Klinkt vrij suf, maar we hebben erg gelachen.
Brian kreeg de volgende 'hoed' aangemeten:
Toen we uitgegeten waren, zei hij tegen de ober dat hij zes scheten had gelaten en dat de ober hem dus drie euro verschuldigd was.
Ook ik was de lul:
Brians hoed zorgde ook voor veel hilariteit bij voorbijgangers.
Brian en ik aan tafel bij Dick's:
Na de lunch zijn we richting de Alamo gelopen en hebben we ons overgegeven aan een paar staaltjes onvervalst Amerikaans entertainment, o.a. Ripley's Haunted Adventure (een spookhuis). Wat erg bizar was in dat spookhuis, was een tunnel waar je doorheen liep over een soort bruggetje. Dat bruggetje hing stil, maar de ronde tunnelwand draaide als een gek rond. Er zat een psychedelisch design op die wand en het leek alsof de brug ronddraaide. De illusie was zo compleet, dat je de zwaartekracht meende te voelen en je tegen de reling viel. Echt heel erg vreemd. De rest van het spookhuis bestond vooral uit schrikeffecten. Behalve het spookhuis, hebben we ook het Guinness World Records-museum bezocht, maar dat was een beetje saai. Brian wilde wel even op de foto met de recordhouder dikste man ter wereld:
Er lopen hier heel wat mensen rond die hier aardig in de buurt komen. Gister zagen we een heel gezin -vader, moeder, twee kinderen- met zwaar overgewicht. Echt triest...
Na nog een drankje aan de River Walk zijn we naar het hotel gegaan.
Vanmorgen zijn we weer vroeg vertrokken, om nog een dagje in Galveston te kunnen doorbrengen. Brian wil graag het verslag van het dagje Galveston doen, dus dat komt later vandaag nog.
Morgenmiddag vliegen we weer terug naar Nederland. We komen maandagochtend 07:00 aan op Schiphol. Ik moet dinsdag meteen alweer werken.
Ik ga proberen om zo snel mogelijk weer te boeken, al is het maar voor enkele dagen, om Jamie weer te zien...
Gistermorgen zijn we om 06:00 vertrokken vanuit Terlingua / Big Bend, zodat we nog een middag en avond in Galveston konden doorbrengen.
Nadat we waren aangekomen in het hotel (hetzelfde als waar we op de heenweg verbleven) zijn we naar het centrum gelopen, waar we eerst wat wilden eten. We gingen zitten bij 'Dick's Last Resort' en dat bleek een soort lolbroekencafé te zijn waar ze continu grappen uithalen met de gasten. Klinkt vrij suf, maar we hebben erg gelachen.
Brian kreeg de volgende 'hoed' aangemeten:
Toen we uitgegeten waren, zei hij tegen de ober dat hij zes scheten had gelaten en dat de ober hem dus drie euro verschuldigd was.
Ook ik was de lul:
Brians hoed zorgde ook voor veel hilariteit bij voorbijgangers.
Brian en ik aan tafel bij Dick's:
Na de lunch zijn we richting de Alamo gelopen en hebben we ons overgegeven aan een paar staaltjes onvervalst Amerikaans entertainment, o.a. Ripley's Haunted Adventure (een spookhuis). Wat erg bizar was in dat spookhuis, was een tunnel waar je doorheen liep over een soort bruggetje. Dat bruggetje hing stil, maar de ronde tunnelwand draaide als een gek rond. Er zat een psychedelisch design op die wand en het leek alsof de brug ronddraaide. De illusie was zo compleet, dat je de zwaartekracht meende te voelen en je tegen de reling viel. Echt heel erg vreemd. De rest van het spookhuis bestond vooral uit schrikeffecten. Behalve het spookhuis, hebben we ook het Guinness World Records-museum bezocht, maar dat was een beetje saai. Brian wilde wel even op de foto met de recordhouder dikste man ter wereld:
Er lopen hier heel wat mensen rond die hier aardig in de buurt komen.
Gister zagen we een heel gezin -vader, moeder, twee kinderen- met zwaar overgewicht. Echt triest...Na nog een drankje aan de River Walk zijn we naar het hotel gegaan.
Vanmorgen zijn we weer vroeg vertrokken, om nog een dagje in Galveston te kunnen doorbrengen. Brian wil graag het verslag van het dagje Galveston doen, dus dat komt later vandaag nog.
Morgenmiddag vliegen we weer terug naar Nederland. We komen maandagochtend 07:00 aan op Schiphol. Ik moet dinsdag meteen alweer werken.
Ik ga proberen om zo snel mogelijk weer te boeken, al is het maar voor enkele dagen, om Jamie weer te zien...
Ze wisten je goed in te schatten, met die muts 
Wbt. menselijke omvang, toen ik in NYC was liep daar een vrouw (normaal postuur, dat (nog) wel) met een pizzadoos onder dr arm, en die liep van dr oksel tot halverwege dr onderbeen. Denk dat die doos ong. 1x1 meter was.
Vraag me nogsteeds af welk weeshuis daarmee gevoerd gaat worden.
Al heimwee?
Wbt. menselijke omvang, toen ik in NYC was liep daar een vrouw (normaal postuur, dat (nog) wel) met een pizzadoos onder dr arm, en die liep van dr oksel tot halverwege dr onderbeen. Denk dat die doos ong. 1x1 meter was.
Vraag me nogsteeds af welk weeshuis daarmee gevoerd gaat worden.
Al heimwee?
Ik doe nooit echt aan heimwee eigenlijk. Ik voel me overal thuis, zoals het een ware kosmopoliet betaamt.
Wat ik hier ook een beetje vaag vind: bij elk 'echt' (als in: niet-fastfood) rstaurant word je geacht je eerst te melden bij de host(ess). Je mag absoluut niet je eigen plek kiezen, ook al is de hele tent leeg.
Ik heb stiekem al even gegeken of Terlingua mogelijk is met OV. Je kunt met Amtrak van Houston naar Alpine (slechts vijfenzeventig euro) en van daaraf is het nog tachtig mijl. Ik zou er graag eens een paar weken in mijn eentje naartoe gaan en dan bij voorkeur een fiets meenemen. De afstanden binnen het National Park van trail naar trail zijn per fiets goed te doen en je mag er op veel plekken een tentje opzetten. Het lijkt me geweldig om daar een keer een week of drie, vier eenzaam rond te zwerven. Geen telefoons, geen mensen, geen TV, alleen maar rust en de wildernis.
Geen telefoons, geen mensen, geen TV, alleen maar rust en de wildernis.
[Brian aan het woord]
Hallo beste lezers vandaag gingen we vroeg op weg naar Galveston. Het was ongeveer 4 uren rijden. We kwamen aan in Galveston en we moesten een motel met plek vinden. Dat is moeilijk want door de orkaan Ike zijn heel veel motels niet goed genoeg dat er mensen in kunnen slapen. Het duurde even maar uiteindelijk hadden we er een aan de haak en de prijs was nog wel goed . 
Het eerste wat we gingen doen toen we klaar waren met de spullen naar onze kamer brengen was zwemmen in de Golf van Mexico. ik mijn tante en mijn opa. Mijn oma houdt niet van nat worden. :x Toen gingen we bij een tentje eten. Op een terasje waar niemand ons kwam bedienen dus we vroegen het even. Toen kwam er iemand aan ze gaf ons bestek en de menu kaart maar ze vroeg niet als we wat wouden drinken. We hadden ons eten beslist en ons drinken maar er kwam weer geen ober naar ons toe. Mijn opa zei we wachten tien minuten en als ze dan niet komt gaan we weg. Na tien minuten kwam ze nog niet dus helaas broodje kaas gingen we weg. 
We wouden wel wat eten en er naast zat nog een eet tentje het zag er lelijk uit van de buitenkant maar we kwamen binnen en daar was het heel chic. Er kwam een ober met een Texaans accent en rare tanden. We kozen wat drinken. Toen het drinken eraan kwam was ik dom bezig hij gaf het drinken en ik zij thank you hij zei toen your welcome en toen zei ik op een domme manier: you too. 
Ik dacht dat hij zei je bent welkom.
We gingen nog even langs de boulevard lopen ongelovelijk wat een troep overal lag wel iets. We liepen verder en daar stond een hotel die een muur miste je kon de bedden nog zien staan. We liepen terug naar ons motel en ik had nog zin om te zwemmen dus zwembroek weer aan en JUMP TIME. 
Nu doet iedereen wat voor zichzelf en morgen weer terug naar het bloedje koude nederland.
Veel groetjes Brian doeeeggg
Hallo beste lezers vandaag gingen we vroeg op weg naar Galveston. Het was ongeveer 4 uren rijden.
We kwamen aan in Galveston en we moesten een motel met plek vinden. Dat is moeilijk want door de orkaan Ike zijn heel veel motels niet goed genoeg dat er mensen in kunnen slapen. Het duurde even maar uiteindelijk hadden we er een aan de haak en de prijs was nog wel goed . Het eerste wat we gingen doen toen we klaar waren met de spullen naar onze kamer brengen was zwemmen in de Golf van Mexico. ik mijn tante en mijn opa. Mijn oma houdt niet van nat worden. :x Toen gingen we bij een tentje eten. Op een terasje waar niemand ons kwam bedienen dus we vroegen het even. Toen kwam er iemand aan ze gaf ons bestek en de menu kaart maar ze vroeg niet als we wat wouden drinken. We hadden ons eten beslist en ons drinken maar er kwam weer geen ober naar ons toe. Mijn opa zei we wachten tien minuten en als ze dan niet komt gaan we weg. Na tien minuten kwam ze nog niet dus helaas broodje kaas gingen we weg. We wouden wel wat eten en er naast zat nog een eet tentje het zag er lelijk uit van de buitenkant maar we kwamen binnen en daar was het heel chic. Er kwam een ober met een Texaans accent en rare tanden. We kozen wat drinken. Toen het drinken eraan kwam was ik dom bezig hij gaf het drinken en ik zij thank you hij zei toen your welcome en toen zei ik op een domme manier: you too. Ik dacht dat hij zei je bent welkom. We gingen nog even langs de boulevard lopen ongelovelijk wat een troep overal lag wel iets. We liepen verder en daar stond een hotel die een muur miste je kon de bedden nog zien staan.
We liepen terug naar ons motel en ik had nog zin om te zwemmen dus zwembroek weer aan en JUMP TIME. Nu doet iedereen wat voor zichzelf en morgen weer terug naar het bloedje koude nederland. Veel groetjes Brian doeeeggg
En dan 's nachts opgevroten worden door berenquote:Op zondag 26 oktober 2008 01:51 schreef Isegrim het volgende:
Ik heb stiekem al even gegeken of Terlingua mogelijk is met OV. Je kunt met Amtrak van Houston naar Alpine (slechts vijfenzeventig euro) en van daaraf is het nog tachtig mijl. Ik zou er graag eens een paar weken in mijn eentje naartoe gaan en dan bij voorkeur een fiets meenemen. De afstanden binnen het National Park van trail naar trail zijn per fiets goed te doen en je mag er op veel plekken een tentje opzetten. Het lijkt me geweldig om daar een keer een week of drie, vier eenzaam rond te zwerven.
Nah, die wildernis is leuk om te ervaren, maar 's avonds wil me toch wel gewoon entertainen
Als je gewoon overdag naar een national park gaat, zijn er ook geen mensen. Is erg gaaf idd, om gewoon niks te horen als je niet loopt, maar om nou zo te leven.. Krijg ik toch liever iets moois in Vancouver
Handig juist. Weten ze in ieder geval zeker dat je er bent en dat je niet over het hoofd gezien wordtquote:
Wat ik hier ook een beetje vaag vind: bij elk 'echt' (als in: niet-fastfood) rstaurant word je geacht je eerst te melden bij de host(ess). Je mag absoluut niet je eigen plek kiezen, ook al is de hele tent leeg.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
quote:Op zaterdag 25 oktober 2008 05:12 schreef Isegrim het volgende:
Ik zou hier willen blijven en nooit meer weggaan. Genoeg ranchers hier die nog een leuke vrouw zoeken.
Zo te zien hebben jullie het erg naar je zin.
Het is echt een hele andere wereld daar in the middle of nowhere he?
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Mensen zijn geen prooi voor beren. Je moet alleen zorgen dat je geen smakelijk ruikend voedsel in je tent hebt.quote:Op zondag 26 oktober 2008 03:05 schreef LoggedIn het volgende:
[..]
En dan 's nachts opgevroten worden door beren
Ik hou juist van die rust. Het lijkt me heerlijk om een paar weken lang geen mensen te zien.quote:Nah, die wildernis is leuk om te ervaren, maar 's avonds wil me toch wel gewoon entertainen
De koffer is weer ingepakt, we zijn klaar voor de terugreis. Ik wil blijven. Volgende week gaan de gevangenissen weer 'open'... Ik hoop dat het me lukt om ergens in januari terug te komen voor Jamie.
Volgende week gaan de gevangenissen weer 'open'... Ik hoop dat het me lukt om ergens in januari terug te komen voor Jamie.
Oh, wonderer, ik heb die ene jelly beans gevonden! Ze hadden ze bij de Target. Daar waren we even gestopt onderweg naar het vliegveld. Ik heb ook een grote zak met 49 flavors gekocht voor onderweg. Vanaf morgen ben ik weer netjes op dieet. Ik ben vast wel aangekomen in deze vakantie. Probeer in Texas maar eens om géén fastfood te eten als je onderweg bent.
Ze hadden ze bij de Target. Daar waren we even gestopt onderweg naar het vliegveld. Ik heb ook een grote zak met 49 flavors gekocht voor onderweg. Vanaf morgen ben ik weer netjes op dieet. Ik ben vast wel aangekomen in deze vakantie. Probeer in Texas maar eens om géén fastfood te eten als je onderweg bent.
Goedkope groetjes terug dan maarquote:
Hele dure groeten.
It's Time To Shine
[i]What would life be like without rhethorical questions?[/i]
[i]What would life be like without rhethorical questions?[/i]
Ach, toen ik met Singapore Airlines naar NYC ging, ging een of andere breezerslet met pappa's creditcard even met de telefoon in de stoel mamma de groeten doenquote:Op zondag 26 oktober 2008 19:58 schreef Isegrim het volgende:
Hele dure groeten.
Immers, voor 12 dollar moet je toch wel kort hoi kunnen zeggen, niet? Was de prijs alleen per seconde, en niet per minuut
quote:Op zondag 26 oktober 2008 20:07 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
[..]
Ach, toen ik met Singapore Airlines naar NYC ging, ging een of andere breezerslet met pappa's creditcard even met de telefoon in de stoel mamma de groeten doen
Was de prijs alleen per seconde, en niet per minuut
Twaalf dollar per seconde?
Gelukkig duurt 'hoi' zeggen maar één seconde.quote:Op zondag 26 oktober 2008 20:12 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
[..]
Ja.. satelliet telefoons. Dat schijnt wat prijzig te zijn, helemaal vanuit een vliegtuig.
Ik geloof dat bij haar het kwartje viel toen na een minuut of vijf de daglimiet van de creditcard werd overschreden
Heh, hier hebben ze ze niet bij de Target. Grappig. Jij ook weer blijquote:
Oh, wonderer, ik heb die ene jelly beans gevonden!
Jullie hebben ook veel gelopen enzo toch? dan is dat fastfood er vast weer af.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Weer thuis. Het is hier koud, klein en druk. Br.
En mijn 20 inch Apple-scherm lijkt ineens huge na een week op een Eee.
Wonderer, we hebben niet echt veel gelopen hoor. Niet genoeg om het slechte eten er weer af te lopen iig.
Vanmorgen (of eigenlijk gistermorgen) hebben we nog even über-Amerikaans ontbeten bij Denny's met French toast, sausages, bacon, eggs en pancakes.
En mijn 20 inch Apple-scherm lijkt ineens huge na een week op een Eee.
Wonderer, we hebben niet echt veel gelopen hoor. Niet genoeg om het slechte eten er weer af te lopen iig.
Vanmorgen (of eigenlijk gistermorgen) hebben we nog even über-Amerikaans ontbeten bij Denny's met French toast, sausages, bacon, eggs en pancakes.
Ik heb even gekeken in het vliegtuig, maar het kostte zes dollar per minuut. Twaalf dollar per seconde lijkt me dan wel een beetje vreemd.quote:Op zondag 26 oktober 2008 20:26 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
Ik geloof dat bij haar het kwartje viel toen na een minuut of vijf de daglimiet van de creditcard werd overschreden
Oh, Denny's....quote:
Weer thuis. Het is hier koud, klein en druk. Br.
En mijn 20 inch Apple-scherm lijkt ineens huge na een week op een Eee.
Wonderer, we hebben niet echt veel gelopen hoor. Niet genoeg om het slechte eten er weer af te lopen iig.
Vanmorgen (of eigenlijk gistermorgen) hebben we nog even über-Amerikaans ontbeten bij Denny's met French toast, sausages, bacon, eggs en pancakes.
Grand slam?
Welkom terug!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
En nu gaan proberen om tot vanavond wakker te blijven zodat ik meteen van mijn jetlag af ben. Ik moet morgen alweer gewoon werken...
Net even wat Youtube-video's zitten kijken van Ike in Galveston. Hoe wij het hebben gezien, is vrij opgeruimd en netjes in vergelijking met net na Ike.
Trouwens, de Nederlandse douane verzocht mijn vader om een koffer open te maken. Daar zat namelijk een longhorn-schedel in.
Van plastic, 'made in China' en ter grootte van de gemiddelde kattenschedel.
Amateurs.
Van plastic, 'made in China' en ter grootte van de gemiddelde kattenschedel.
Amateurs.
tvp
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Was zijn koffer op een of andere manier gelabeled door de røntgenafdeling ofzo? Of gewoon steekproef?quote:Op maandag 27 oktober 2008 10:08 schreef Isegrim het volgende:
Trouwens, de Nederlandse douane verzocht mijn vader om een koffer open te maken. Daar zat namelijk een longhorn-schedel in.
Van plastic, 'made in China' en ter grootte van de gemiddelde kattenschedel.
Amateurs.
Met een lege koffer Nederland in gaan doet het ook goed met steekproeven weet ik uit ervaring
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Nederland
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV 2022: Los Angeles, New York, Nederland, Los Angeles, Nederland/Duitsland/Belgie, Noord-Noorwegen, Nederland, UK
TRV plannen/geboekt 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Nederland
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV 2022: Los Angeles, New York, Nederland, Los Angeles, Nederland/Duitsland/Belgie, Noord-Noorwegen, Nederland, UK
2001, singapore airlines, stoel telefoon waar je je creditcard doorheen moest halen... 747-400 Economyquote:Op maandag 27 oktober 2008 09:10 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ik heb even gekeken in het vliegtuig, maar het kostte zes dollar per minuut. Twaalf dollar per seconde lijkt me dan wel een beetje vreemd.
Ik weet het niet precies. En hij wist zelf niet dat dat ding erin zat, had Brian gekocht.quote:Op maandag 27 oktober 2008 16:08 schreef Fogel het volgende:
[..]
Was zijn koffer op een of andere manier gelabeled door de røntgenafdeling ofzo? Of gewoon steekproef?
Met een lege koffer Nederland in gaan doet het ook goed met steekproeven weet ik uit ervaring
neem aan dat ze wel vragen of je em open kunt maken?quote:Op maandag 27 oktober 2008 19:00 schreef LoggedIn het volgende:
hoe weet je trouwens of je koffer gecheckt is?
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Ik heb alleen vanmiddag even een half uurtje liggen slapen. Ik ben nu zo ontzettend moe dat ik waarschijnlijk in slaap val zodra mijn hoofd het kussen raakt.
Levert vast een leuk kussengevecht opquote:Op maandag 27 oktober 2008 20:05 schreef Isegrim het volgende:
Ik heb alleen vanmiddag even een half uurtje liggen slapen. Ik ben nu zo ontzettend moe dat ik waarschijnlijk in slaap val zodra mijn hoofd het kussen raakt.
Dat gaat nog wel even door denk ik.quote:
Ik ga je deze week ff bellen, goed?
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Ben wel benieuwd naar dat souvenir voor jouquote:
[..]
Dat gaat nog wel even door denk ik.
Ik ga je deze week ff bellen, goed?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Een muismat met een vermelding van enkele van de meest puike ingrediënten van tabak, met daarboven de vraag 'want to smoke a cigarette'. De rest kan ik niet lezen want daar ligt as overheen. En een boek, getiteld 'The Complete Manual of Things That Might Kill You: A Guide to Self-Diagnose for Hypochondriacs'.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 00:31 schreef wonderer het volgende:
[..]
Ben wel benieuwd naar dat souvenir voor jou
Ik dacht iets interessants en cultureel verantwoords te krijgen, of lekker ongezond vreten.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 00:27 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Dat gaat nog wel even door denk ik.
Ik ga je deze week ff bellen, goed?
voor jou maak ikt ijd mopheb je eigenlijk een huistelefoon? doe me eens een mail
Done.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 00:43 schreef Perruche het volgende:
[..]
heb je eigenlijk een huistelefoon? doe me eens een mail
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Nou, ik hoop binnen een paar maanden weer te gaan, dus nog ff wachten. Het zal dan alleen stukken minder interessant zijn want ik zal alleen zijn en heb geen rijbewijs. Maar misschien kan ik af en toe een Greyhound-bus pakken en wat gaan doen. Maar veel langer dan een weekje zal het niet worden, want ik ga dan echt puur en alleen om alsnog Jamie te zien...quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 01:21 schreef Rimas het volgende:
Welkom terug!
Heb met plezier je verslag gelezen.
I want more!
Op die muismat staat een foto van een gezonde long en een rokerslong.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 00:35 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Een muismat met een vermelding van enkele van de meest puike ingrediënten van tabak, met daarboven de vraag 'want to smoke a cigarette'. De rest kan ik niet lezen want daar ligt as overheen. En een boek, getiteld 'The Complete Manual of Things That Might Kill You: A Guide to Self-Diagnose for Hypochondriacs'.
Ik dacht iets interessants en cultureel verantwoords te krijgen, of lekker ongezond vreten.
En dat vreten heb ik ook mee, zeurpiet.
Ik heb allemaal BBQ-rubs en BBQ-sausjes meegenomen.
Ja, ik heb vrij goed geslapen. Heb alleen rond een uur of 01:00 een uur wakker gelegen. Maar met behulp van een paar melatonine-tabletjes weer in slaap gevallen en doorgeslapen tot de wekker ging. Zit ik mooi meteen weer in het Nederlandse ritme. Ik heb géén zin om te werken.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 00:26 schreef Perruche het volgende:
lekker geslapen?
blegh, kan me goed voorstellen dat je geen zin hebt.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 06:21 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ja, ik heb vrij goed geslapen. Heb alleen rond een uur of 01:00 een uur wakker gelegen. Maar met behulp van een paar melatonine-tabletjes weer in slaap gevallen en doorgeslapen tot de wekker ging. Zit ik mooi meteen weer in het Nederlandse ritme. Ik heb géén zin om te werken.
maar melatonine is dan wel prettig spul idd, ik gebruik het ook altijd als ik echt moet slapen, of wil slapen in een vliegtuig ofzo.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Dat zal toch echt per minuut geweest zijn.quote:Op zondag 26 oktober 2008 20:07 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
Was de prijs alleen per seconde, en niet per minuut
Proud to be American. Hier woon ik.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
Ik heb na 15 dagen Griekenland, waar we contact hadden met locals en dus ook een erg grieks ritme hadden, 1 dag vrij genomen. Die dag om 16:00 wakker geworden (nachtvlucht) om de dag erna weer aan het werk te gaan - dat valt erg zwaar kan ik je vertellen. Om twee a drie uur besloot mn lichaam een middagdutje te willen houden, en ik kreeg pas tegen middernacht honger.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 06:21 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ja, ik heb vrij goed geslapen. Heb alleen rond een uur of 01:00 een uur wakker gelegen. Maar met behulp van een paar melatonine-tabletjes weer in slaap gevallen en doorgeslapen tot de wekker ging. Zit ik mooi meteen weer in het Nederlandse ritme. Ik heb géén zin om te werken.
toen ik naar Canada vloog had ik eigenlijk nergens last van, ik at in het begin alleen wat minder. Maar kon gwn om 11u savonds zonder al te veel moeite gaan slapen
Hoop dat het net zo smooth gaat als de terugvlucht, maar die is wel een stuk raarder Ik vertrek hier dan 's ochtends, om aan het eind van de middag van de volgende dag aan te komen. Maar er gaan 15u voorbij, en voor mn gevoel klopt het helemaal niet
Hoop dat het net zo smooth gaat als de terugvlucht, maar die is wel een stuk raarder
Ik vertrek hier dan 's ochtends, om aan het eind van de middag van de volgende dag aan te komen. Maar er gaan 15u voorbij, en voor mn gevoel klopt het helemaal niet
mss 1,20 per seconde / 72 dollar per minuut (zou ook verklaren waarom na een paar minuten de creditcard op zn limiet zat, en niet na 10 seconde alquote:Op dinsdag 28 oktober 2008 15:34 schreef maartena het volgende:
[..]
Dat zal toch echt per minuut geweest zijn.
). bedrag was iig abnormaal hoog (en niet abnormaal als in: nare verrassing, wat een duur geintje, maar in de categorie "voor mensen in de top 10 van de quote500" - en die vinden het dan nog een duur geintje zeg maar).
Dat was 1 ding wat mij verbaasde, 2e was de greencard welke vroeg of ik actief was in Naziduitsland, of van plan was een terroristische aanslag te plegen, derde was de que-lady welke de wachtrijen stond in te delen en haar eigen baan ontzettend belangrijk vond, zo belangrijk dat je ook niet in een andere rij moest gaan staan.
Dat was heel veel verbazing in een vlucht van 6 uur en een half uurtje op New Ark airport
Yup, je mag geen voedsel meenemen idd. Maar wie neemt er nou bammetjes met kaas mee in het vliegtuig?quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:54 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
Oh en pappa-oswald zn bammetjes met kaas werden in beslag genomen
Dairy-products en vlees mag niet. Dus een boterham met hagelslag (zonder boter) had waarschijnlijk wel gemogen. Ze zijn bang voor ziektes.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat was meer voor op schiphol
Als ik met chartermaatschappijen vlieg neem ik trouwens wel altijd iets mee
Eten bij Singapore Airlines was trouwens echt geweldig. Eende borstfilet, gepocheerd ei, en een niet nader omschreven schuimachtig toetje
Als ik met chartermaatschappijen vlieg neem ik trouwens wel altijd iets mee
Eten bij Singapore Airlines was trouwens echt geweldig. Eende borstfilet, gepocheerd ei, en een niet nader omschreven schuimachtig toetje
Dit was geloof ik net na de eerste MKZ crisis (we zijn 10 tm 15 juni 2001 geweest).quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 20:07 schreef wonderer het volgende:
Dairy-products en vlees mag niet. Dus een boterham met hagelslag (zonder boter) had waarschijnlijk wel gemogen. Ze zijn bang voor ziektes.
Oh ja, dat was het, vlees en zuivel. Er stonden nu allerlei borden over bird flu.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 20:07 schreef wonderer het volgende:
Dairy-products en vlees mag niet. Dus een boterham met hagelslag (zonder boter) had waarschijnlijk wel gemogen. Ze zijn bang voor ziektes.
Ik ben er in 2001 ook geweest en toen moest je ook door een bak ontsmettingsmiddel lopen e.d.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 20:08 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
[..]
Dit was geloof ik net na de eerste MKZ crisis (we zijn 10 tm 15 juni 2001 geweest).
Klopt moest ik toen ook.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 20:09 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ik ben er in 2001 ook geweest en toen moest je ook door een bak ontsmettingsmiddel lopen e.d.
Ga je naar Texas, B?
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Na dit topic en Verslag reis Texas en bezoek Death Row gaan we waarschijnlijk op korte termijn terug naar Texas. Jamie's beroepsmogelijkheden zijn uitgeput en vermoedelijk wordt er nu gauw een executiedatum vastgesteld. Ik weet niet of TRV de juiste plek is voor het vervolg, maar ik ben wel van plan om een resiverslag te gaan maken.
Ik zou toch zweren dat Breuls hier net voor mij reageerde.
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Ik denk dat je hallucineert.
Momenteel houd ik angstvallig deze pagina in de gaten.
Een executiedatum wordt vastgesteld door dezelfde rechtbank als waar de veroordeelde oorspronkelijk veroordeeld werd. De termijn waarop een datum wordt vastgesteld, is minimaal 90 dagen. De gelinkte pagina is echter lang niet altijd up-to-date en ook de veroordeelde wordt niet per se rechtstreeks op de hoogte gebracht van zijn death warrant. Jamie hoorde ook op de radio (Ray Hill Prison show) dat zijn laatste beroep was afgewezen.
Dus nu is het afwachten...
Momenteel houd ik angstvallig deze pagina in de gaten.
Een executiedatum wordt vastgesteld door dezelfde rechtbank als waar de veroordeelde oorspronkelijk veroordeeld werd. De termijn waarop een datum wordt vastgesteld, is minimaal 90 dagen. De gelinkte pagina is echter lang niet altijd up-to-date en ook de veroordeelde wordt niet per se rechtstreeks op de hoogte gebracht van zijn death warrant. Jamie hoorde ook op de radio (Ray Hill Prison show) dat zijn laatste beroep was afgewezen.
Dus nu is het afwachten...
Die lijst man! Allemaal zwart!
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Waarom staat er in hun persoonlijke info eigenlijk alleen hun huidkleur? Waarom niet afro of latin. Of italian of vietnamese. Zijn de lichtgekleurde rassen in een andere gevangenis?
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Asian wordt toch wel genoemd, als dat van toepassing is? Volgens mij kan je in de VS Zwart, Latijns, Aziaat of Superieur-wit zijn als ras.quote:Op dinsdag 26 juni 2012 16:22 schreef Causa het volgende:
Waarom staat er in hun persoonlijke info eigenlijk alleen hun huidkleur? Waarom niet afro of latin. Of italian of vietnamese. Zijn de lichtgekleurde rassen in een andere gevangenis?
Overigens maakt Amnesty zich daar nog niet eens zo druk om, Amnesty maakt zich drukker om het feit dat je eerder de doodstraf krijgt als je een blanke vermoord. Combineer dat met meer zwarte ter dood veroordeelden, en je weet ongeveer het verschil in 'waarde' wat je hebt met een kleurtjequote:
De verdeling die ze maken is vrij algemeen in de VS, ook op bijvoorbeeld sollicitatieformulieren etc.quote:
Waarom staat er in hun persoonlijke info eigenlijk alleen hun huidkleur? Waarom niet afro of latin. Of italian of vietnamese. Zijn de lichtgekleurde rassen in een andere gevangenis?
http://en.wikipedia.org/wiki/Race_in_the_United_States
I see. Dank voor de antwoorden. Geen verdere vragen op het moment
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Van 25 maart tot 7 april ga ik weer naar Texas. Een executiedatum is wonderwel nog steeds niet vastgesteld, ook al is het station Supreme Court (allerlaatste kans zo'n beetje) twee maanden geleden gepasseerd. Het is nu allemaal geleende tijd.
Ik heb besloten geen apart reisverslag op Fok te zetten, maar op mijn blog (zie signature) kunnen geïnteresseerden meelezen. Ik zal daar een reisverslag bijhouden in dezelfde stijl als in dit topic. Ik reis ditmaal alleen en logeer bij een bekende.
Ik heb besloten geen apart reisverslag op Fok te zetten, maar op mijn blog (zie signature) kunnen geïnteresseerden meelezen.
Ik zal daar een reisverslag bijhouden in dezelfde stijl als in dit topic. Ik reis ditmaal alleen en logeer bij een bekende.
Mensen die lid van de VPRO zijn,veganist vaak en geitenwollensokken dragen en nog in de flowerpowertijd leven.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:55 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Yup, je mag geen voedsel meenemen idd. Maar wie neemt er nou bammetjes met kaas mee in het vliegtuig?
Link van je blog is weg?quote:
[..]
Dat is tegenwoordig niet meer nodig hoor.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 06-05-2013 23:53:11 ]
|
|
