Ik geloof niet dat b.v. speed goed voor de mens is, en een derivaat daarvan ook niet.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 11:39 schreef Re het volgende:
[..]
wat is er mis met derivaten dan?... je neemt toch ook een pijnstiller... dat is ook een derivaat...
Voor mensen die nog gentereseerd zijn, dit zijn de nieuwe (UK) guidelines voor behandeling van ADHD in kinderen en volwassenen.
http://www.nice.org.uk/Guidance/CG72/PublicInfo/pdf/English
quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 01:37 schreef OldJeller het volgende:
Om ze gewoon bij de les en geconcentreerd te houden werken dit soort methoden, geïllustreerd aan de hand van stukje tekenfilm. Dit is tevens ook de reden waarom men vroeger hier geen last van had; er werd anders opgetreden in het klaslokaal.
oké.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 17:13 schreef Re het volgende:
Laten we het nut van farmaca voor andere topics bewaren, hier gaat het voornamelijk om ervaringen wat betreft diagnose, therapie en persoonlijke omstandigheden.
Eten van vis niet ongevaarlijkquote:Het slikken van visoliecapsules raadt zij af. Zeker wanneer vis al onderdeel is van het menu.
Ik heb zelf diverse dingen gedaan om te kijken of voeding invloed heeft op ADD/ADHD (bij mij dan). Mijn antwoord tot nu toe is eigenlijk geen.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 20:48 schreef 8. het volgende:
Hoi!!!!!! (Sorry.)
Ik denk dat ik nu toch wel wil minderen/stoppen met ritalin. De bijwerkingen gaan verdomme niet weg en ik word er helemaal gek van. Ik heb het koud, ik tril, ik krijg er hoofdpijn van, ik krijg stemmingswisselingen, ik voel me instabiel, ik word soms duizelig, ik ben ontzettend energieloos en zwak, ik krijg er een droge mond/keel van, ik slaap slecht, en meer.
Nu wil ik dus overstappen op iets anders. Iemand raadde mij visolie aan, omdat het net zo goed werkt en geen stemmingswisselingen meegeeft. Maar nu lees ik dit:
[..]
Eten van vis niet ongevaarlijk
Ik wil geen gevaarlijke troep gaan slikken, maar ik wil ook niet jaren bezig zijn met het zoeken van iets goeds om vervolgens maar helemaal niets te slikken. Gebruikt hier iemand visolie? Of iets anders behalve ritalin? Het zou namelijk zeer tof zijn als je dan even je ervaringen vertelt.
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Nou, gelukkig werkt ritalin bij mij wel, in tegenstelling tot jou, dus hopelijk werken andere middelen dan ook. Meer vis op het menu lijkt me hoe dan ook een puik plan.quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:09 schreef frenkck het volgende:
- tekst -
Maar betekent dat dan eigenlijk dat je nooit een lange serieuze relatie zult hebben? Denk je zelf ook dat je nooit gaat trouwen bijvoorbeeld? Of ben je gewoon nog nooit iemand tegengekomen waar je heel erg verliefd op was?quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:15 schreef frenkck het volgende:
[..]
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.
En qua lengte, mijn langste is tot nu toe zo'n 4,5 maanden geweest met tussendoor nog een vakantiepauze van een maandje. Daarna wilde ik het toch nog wel weer proberen, maar het werd al weer snel hetzelfde, zo'n sleur.
Ik schijn een uitzondering te zijn met dat slapen. Als ik ga liggen ben ik binnen 5 min in coma en slaap lekker door. Alleen als mijn vriendin er niet is kan het wat langer duren met in slaap vallen.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Dagen dat je helemaal niet aan je relatie denkt heb ik nog nooit gehad. Waarschijnlijk heb je dan gewoon nog niet de juiste persoon gevonden. Ik heb er ook vele jaren over gedaan iemand te vinden die ik geweldig vind en niet gestoord van mij wordt.quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:15 schreef frenkck het volgende:
[..]
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.
En qua lengte, mijn langste is tot nu toe zo'n 4,5 maanden geweest met tussendoor nog een vakantiepauze van een maandje. Daarna wilde ik het toch nog wel weer proberen, maar het werd al weer snel hetzelfde, zo'n sleur.
Depri zuigt big time. Vooral het hele dagen slapen herken ik.quote:Op maandag 13 oktober 2008 01:37 schreef MaJo het volgende:
Wat is ADD in combinatie met depressie toch ontzettend vermoeiendMoest vandaag zoveel dingen doen maar was te depri om me er toe te zetten en met ADD wil dat al helemaal niet
Hopelijk gaat het de komende dagen weer beter, vandaag zowat alleen maar geslapen
Yup loop om die reden bij de psychquote:Op maandag 13 oktober 2008 09:29 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Depri zuigt big time. Vooral het hele dagen slapen herken ik.
Was je nou al onder behandeling tegen die depressie?
Dat klinkt niet goed. Vooral die blackouts.quote:Op maandag 13 oktober 2008 10:03 schreef MaJo het volgende:
[..]
Yup loop om die reden bij de psychkrijg er ook AD voor maar heb de laatste tijd veel last van de bijwerkingen, nog vergeetachtiger en heb af en toe black outs waarbij ik gewoon een paar minuten mis, heel freaky
Slapen is een probleem ja, ik slaap weinig en slecht. Vooral het inslapen is een drama en ik heb veel last van angsten, soms als ik wakkerschrik komt dat heel erg terug. Ben je eindelijk in slaap gevallen, krijg je een nachtmerrie..quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Wat een onzin. Ik heb straffen genoeg gehad op school, okee niet geslagen, hoewel thuis wel eens een mep gehad op momenten dat mijn vader het echt even niet meer wist, maar ik werd er alleen maar opstandiger van.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 16:21 schreef OldJeller het volgende:
Verder lost dít het ADD/ADHD probleem op bij een groot deel van die kinderen, in mijn optiek:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:09 schreef Duur het volgende:
Irresponsible, voor mezelf sprekend....
Het vaststellen van de diagnose (van wat voor kwaal dan ook) is voor mij vaak een bevestiging dat ik "mezelf niet voor de gek gehouden heb"
Bij zeer veel "kwalen" en dingen als AD(H)D is de bevestiging dat het dat is het begin van acceptatie, er mee leren leven, enzovoorts...
voor mij was het gevoel dat ik niet gek, maar maar een beetje anders was best wel prettig...
Dit herken ik wel hoor.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Precies. Ik had ook het idee dat ik niet in de maatschappij/samenleving paste.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:09 schreef Duur het volgende:
Irresponsible, voor mezelf sprekend....
Het vaststellen van de diagnose (van wat voor kwaal dan ook) is voor mij vaak een bevestiging dat ik "mezelf niet voor de gek gehouden heb"
Bij zeer veel "kwalen" en dingen als AD(H)D is de bevestiging dat het dat is het begin van acceptatie, er mee leren leven, enzovoorts...
voor mij was het gevoel dat ik niet gek, maar maar een beetje anders was best wel prettig...
Maar als je nooit achter de diagnose was gekomen, zat je je nu nog steeds af te vragen waar het toch aan ligt waardoor je beslissingen maakt waar je niet zelf achter staat. Ik was er wel heel blij mee, omdat ik nu kan leren leven met de nadelen van ADD. Ook helpt medicatie mij nu een handje, waardoor ik nu zelfs weer aan de universiteit studeer. Dat was anders echt niet mogelijk geweest, dus wat dat betreft ben ik gezegend met mijn diagnose.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Citalopram, 30mg.quote:Op maandag 13 oktober 2008 13:31 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Dat klinkt niet goed. Vooral die blackouts.
Welke pillen zijn dat dan? En welke dosis?
De eerste keer, als kind, toen ik 8 was...quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Echt? Wat gebeurt er dan als je ritalin o.i.d. neemt? Dat is wel kut idd, maar je kunt wel gerichter aan je problem werken natuurlijk.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 14:36 schreef Duur het volgende:
[..]
De eerste keer, als kind, toen ik 8 was...
Maar je, toen was het nog dat MDB overging bij 't volwassen worden....
Een paarkeer "redelijk"in puin gedraait...
En toen ik 30 was opnieuw die mallemollen van keuren/diagnosticeren doorgeworsteld
en toen pas echt ge-accepteerd dat ADHD en er mee gaan werken ipv tegen werken/ontkennen....
Voor mij was vooral het gevoel van ik ben niet gek een enorme opluchting...
Het niet te "genezen" zijn, ja da's een tegenvaller, vooral omdat ik totaal niet tegen ritalin en aanverwante stoffen kan, is het vooral er mee leren leven...
Veel sneller verlies van zelfbeheersing, paranoia en iets wat lijkt op een epileptische aanval... niet "handig/leuk" dus.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 17:47 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Echt? Wat gebeurt er dan als je ritalin o.i.d. neemt? Dat is wel kut idd, maar je kunt wel gerichter aan je problem werken natuurlijk.
Doet me wel goed om te lezen dat hier zoveel mensen het geaccepteerd hebben!
Ik heb precies hetzelfdequote:Op zondag 19 oktober 2008 20:36 schreef frenkck het volgende:
Gesprekken zijn bij mij een lastig punt. Als ik bezig ben en ik denk er niet aan, dan gaat het totaal langs mij heen. Maar als ik er opeens besef van heb dat er gesprekken gaande zijn, dan kan ik niet meer zo makkelijk terugvallen in die concentratie.
Repeterende geluiden vind ik ook irritant als er een bepaald patroon in zit, terwijl dat normaal niet eens op valt. Het gaat dan in mijn hoofd meedraaien en iedere keer als het geluidje weer komt op het exact zelfde tijdstip gaat het ook in mijn hoofd zo.
Dus zoiets als een kookwekker of een constant druppelende kraan.
kwam dit topic ineens tegen en gelijk deze postquote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Heb ik ook. Na het drinken van 2 blikjes energydrink kan ik bijvoorbeeld ook heerlijk slapen en van de sterkste koffie merk ik niks.quote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:49 schreef MaJo het volgende:
Gisteren Ritalin voorgeschreven gekregen maar mag pas beginnen nadat ik terug ben uit Amerika (over 2 weken). Ben wel benieuwd. Alleen dat 4x per dag slikken, damnHeb hiernaast ook nog AD en melatonine tabletten, dat wordt dus 6 wekkers zetten per dag
Trouwens door die energydrink opmerking: merk je daar minder van als je ADD hebt? Ik drink namelijk heel erg veel cola, ook voor het slapen gaan, maar krijg er geen extra energie van ofzo. Mensen vinden dat altijd maar vreemd, maar dat kan dus door ADD komen?
Haha same herequote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:54 schreef 8. het volgende:
[..]
Heb ik ook. Na het drinken van 2 blikjes energydrink kan ik bijvoorbeeld ook heerlijk slapen en van de sterkste koffie merk ik niks.
Hoewel ik soms wel eens ga trillen als ik veel cafeïne op heb.
Ja werkt bij mij ook goedquote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:55 schreef 8. het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook melatonine. Het werkt goed voor mij. Hoeveel mag je daarvan maximaal per dag slikken?
Hier ook 5mg. Is wel extreem duur vind ik, 25 euro voor 30 tablettenquote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:58 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ja werkt bij mij ook goedAnders blijf ik tot veel te laat op
Weet niet hoeveel je ervan mag hebben, heb zelf 5mg, en jij? Ik hoorde van mijn psych dat een half tabletje waarschijnlijk ook al genoeg voor mij is
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |