Ik geloof niet dat b.v. speed goed voor de mens is, en een derivaat daarvan ook niet.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 11:39 schreef Re het volgende:
[..]
wat is er mis met derivaten dan?... je neemt toch ook een pijnstiller... dat is ook een derivaat...
Voor mensen die nog gentereseerd zijn, dit zijn de nieuwe (UK) guidelines voor behandeling van ADHD in kinderen en volwassenen.
http://www.nice.org.uk/Guidance/CG72/PublicInfo/pdf/English
quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 01:37 schreef OldJeller het volgende:
Om ze gewoon bij de les en geconcentreerd te houden werken dit soort methoden, geïllustreerd aan de hand van stukje tekenfilm. Dit is tevens ook de reden waarom men vroeger hier geen last van had; er werd anders opgetreden in het klaslokaal.
oké.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 17:13 schreef Re het volgende:
Laten we het nut van farmaca voor andere topics bewaren, hier gaat het voornamelijk om ervaringen wat betreft diagnose, therapie en persoonlijke omstandigheden.
Eten van vis niet ongevaarlijkquote:Het slikken van visoliecapsules raadt zij af. Zeker wanneer vis al onderdeel is van het menu.
Ik heb zelf diverse dingen gedaan om te kijken of voeding invloed heeft op ADD/ADHD (bij mij dan). Mijn antwoord tot nu toe is eigenlijk geen.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 20:48 schreef 8. het volgende:
Hoi!!!!!! (Sorry.)
Ik denk dat ik nu toch wel wil minderen/stoppen met ritalin. De bijwerkingen gaan verdomme niet weg en ik word er helemaal gek van. Ik heb het koud, ik tril, ik krijg er hoofdpijn van, ik krijg stemmingswisselingen, ik voel me instabiel, ik word soms duizelig, ik ben ontzettend energieloos en zwak, ik krijg er een droge mond/keel van, ik slaap slecht, en meer.
Nu wil ik dus overstappen op iets anders. Iemand raadde mij visolie aan, omdat het net zo goed werkt en geen stemmingswisselingen meegeeft. Maar nu lees ik dit:
[..]
Eten van vis niet ongevaarlijk
Ik wil geen gevaarlijke troep gaan slikken, maar ik wil ook niet jaren bezig zijn met het zoeken van iets goeds om vervolgens maar helemaal niets te slikken. Gebruikt hier iemand visolie? Of iets anders behalve ritalin? Het zou namelijk zeer tof zijn als je dan even je ervaringen vertelt.
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Nou, gelukkig werkt ritalin bij mij wel, in tegenstelling tot jou, dus hopelijk werken andere middelen dan ook. Meer vis op het menu lijkt me hoe dan ook een puik plan.quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:09 schreef frenkck het volgende:
- tekst -
Maar betekent dat dan eigenlijk dat je nooit een lange serieuze relatie zult hebben? Denk je zelf ook dat je nooit gaat trouwen bijvoorbeeld? Of ben je gewoon nog nooit iemand tegengekomen waar je heel erg verliefd op was?quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:15 schreef frenkck het volgende:
[..]
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.
En qua lengte, mijn langste is tot nu toe zo'n 4,5 maanden geweest met tussendoor nog een vakantiepauze van een maandje. Daarna wilde ik het toch nog wel weer proberen, maar het werd al weer snel hetzelfde, zo'n sleur.
Ik schijn een uitzondering te zijn met dat slapen. Als ik ga liggen ben ik binnen 5 min in coma en slaap lekker door. Alleen als mijn vriendin er niet is kan het wat langer duren met in slaap vallen.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Dagen dat je helemaal niet aan je relatie denkt heb ik nog nooit gehad. Waarschijnlijk heb je dan gewoon nog niet de juiste persoon gevonden. Ik heb er ook vele jaren over gedaan iemand te vinden die ik geweldig vind en niet gestoord van mij wordt.quote:Op zondag 12 oktober 2008 16:15 schreef frenkck het volgende:
[..]
Dat gedeelte over gedrag tegenover vriendje/vriendinnetje in relatie gaat wel voor mij op ja. In het begin is er wel verliefdheid, maar verdwijnt weer snel en dan komen er ook zat dagen voorbij dat je helemaal niet aan je relatie denkt. Tijdens intimiteit kan ik mijn concentratie eigenlijk ook slecht vasthouden. Daarom gaan relaties nogal snel 'vervelen' vind ik.
En qua lengte, mijn langste is tot nu toe zo'n 4,5 maanden geweest met tussendoor nog een vakantiepauze van een maandje. Daarna wilde ik het toch nog wel weer proberen, maar het werd al weer snel hetzelfde, zo'n sleur.
Depri zuigt big time. Vooral het hele dagen slapen herken ik.quote:Op maandag 13 oktober 2008 01:37 schreef MaJo het volgende:
Wat is ADD in combinatie met depressie toch ontzettend vermoeiendMoest vandaag zoveel dingen doen maar was te depri om me er toe te zetten en met ADD wil dat al helemaal niet
Hopelijk gaat het de komende dagen weer beter, vandaag zowat alleen maar geslapen
Yup loop om die reden bij de psychquote:Op maandag 13 oktober 2008 09:29 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Depri zuigt big time. Vooral het hele dagen slapen herken ik.
Was je nou al onder behandeling tegen die depressie?
Dat klinkt niet goed. Vooral die blackouts.quote:Op maandag 13 oktober 2008 10:03 schreef MaJo het volgende:
[..]
Yup loop om die reden bij de psychkrijg er ook AD voor maar heb de laatste tijd veel last van de bijwerkingen, nog vergeetachtiger en heb af en toe black outs waarbij ik gewoon een paar minuten mis, heel freaky
Slapen is een probleem ja, ik slaap weinig en slecht. Vooral het inslapen is een drama en ik heb veel last van angsten, soms als ik wakkerschrik komt dat heel erg terug. Ben je eindelijk in slaap gevallen, krijg je een nachtmerrie..quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Wat een onzin. Ik heb straffen genoeg gehad op school, okee niet geslagen, hoewel thuis wel eens een mep gehad op momenten dat mijn vader het echt even niet meer wist, maar ik werd er alleen maar opstandiger van.quote:Op zaterdag 11 oktober 2008 16:21 schreef OldJeller het volgende:
Verder lost dít het ADD/ADHD probleem op bij een groot deel van die kinderen, in mijn optiek:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:09 schreef Duur het volgende:
Irresponsible, voor mezelf sprekend....
Het vaststellen van de diagnose (van wat voor kwaal dan ook) is voor mij vaak een bevestiging dat ik "mezelf niet voor de gek gehouden heb"
Bij zeer veel "kwalen" en dingen als AD(H)D is de bevestiging dat het dat is het begin van acceptatie, er mee leren leven, enzovoorts...
voor mij was het gevoel dat ik niet gek, maar maar een beetje anders was best wel prettig...
Dit herken ik wel hoor.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Precies. Ik had ook het idee dat ik niet in de maatschappij/samenleving paste.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:09 schreef Duur het volgende:
Irresponsible, voor mezelf sprekend....
Het vaststellen van de diagnose (van wat voor kwaal dan ook) is voor mij vaak een bevestiging dat ik "mezelf niet voor de gek gehouden heb"
Bij zeer veel "kwalen" en dingen als AD(H)D is de bevestiging dat het dat is het begin van acceptatie, er mee leren leven, enzovoorts...
voor mij was het gevoel dat ik niet gek, maar maar een beetje anders was best wel prettig...
Maar als je nooit achter de diagnose was gekomen, zat je je nu nog steeds af te vragen waar het toch aan ligt waardoor je beslissingen maakt waar je niet zelf achter staat. Ik was er wel heel blij mee, omdat ik nu kan leren leven met de nadelen van ADD. Ook helpt medicatie mij nu een handje, waardoor ik nu zelfs weer aan de universiteit studeer. Dat was anders echt niet mogelijk geweest, dus wat dat betreft ben ik gezegend met mijn diagnose.quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Citalopram, 30mg.quote:Op maandag 13 oktober 2008 13:31 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Dat klinkt niet goed. Vooral die blackouts.
Welke pillen zijn dat dan? En welke dosis?
De eerste keer, als kind, toen ik 8 was...quote:Op maandag 13 oktober 2008 16:14 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen je diagnose kreeg?
Mij deed de diagnose deels wat goed, omdat het inderdaad niet meer echt mijn schuld was nu, de dingen die misgingen. Maar ergens geef ik mezelf toch wel de schuld, psychisch probleem of niet, het zijn WEL mijn handelingen. Ik weet dat ik mezelf de schuld niet hoef te geven, maar op dat punt ben ik gewoon nog niet.
En dat is ook waarom de diagnose mij echt pijn heeft gedaan, ik ben blijven zitten, van school gewisseld, heb mijn hele thuissituatie opgefokt, ben een geweldig vriendje kwijtgeraakt. En alleen maar omdat niemand eerder in de gaten had wat er ECHT aan de hand was met mij. Ik heb jaren lang het heel erg moeilijk gehad en dat had niet gehoeven. Die gedachte heeft het me wel echt moeilijk gemaakt.
Echt? Wat gebeurt er dan als je ritalin o.i.d. neemt? Dat is wel kut idd, maar je kunt wel gerichter aan je problem werken natuurlijk.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 14:36 schreef Duur het volgende:
[..]
De eerste keer, als kind, toen ik 8 was...
Maar je, toen was het nog dat MDB overging bij 't volwassen worden....
Een paarkeer "redelijk"in puin gedraait...
En toen ik 30 was opnieuw die mallemollen van keuren/diagnosticeren doorgeworsteld
en toen pas echt ge-accepteerd dat ADHD en er mee gaan werken ipv tegen werken/ontkennen....
Voor mij was vooral het gevoel van ik ben niet gek een enorme opluchting...
Het niet te "genezen" zijn, ja da's een tegenvaller, vooral omdat ik totaal niet tegen ritalin en aanverwante stoffen kan, is het vooral er mee leren leven...
Veel sneller verlies van zelfbeheersing, paranoia en iets wat lijkt op een epileptische aanval... niet "handig/leuk" dus.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 17:47 schreef Irresponsible het volgende:
[..]
Echt? Wat gebeurt er dan als je ritalin o.i.d. neemt? Dat is wel kut idd, maar je kunt wel gerichter aan je problem werken natuurlijk.
Doet me wel goed om te lezen dat hier zoveel mensen het geaccepteerd hebben!
Ik heb precies hetzelfdequote:Op zondag 19 oktober 2008 20:36 schreef frenkck het volgende:
Gesprekken zijn bij mij een lastig punt. Als ik bezig ben en ik denk er niet aan, dan gaat het totaal langs mij heen. Maar als ik er opeens besef van heb dat er gesprekken gaande zijn, dan kan ik niet meer zo makkelijk terugvallen in die concentratie.
Repeterende geluiden vind ik ook irritant als er een bepaald patroon in zit, terwijl dat normaal niet eens op valt. Het gaat dan in mijn hoofd meedraaien en iedere keer als het geluidje weer komt op het exact zelfde tijdstip gaat het ook in mijn hoofd zo.
Dus zoiets als een kookwekker of een constant druppelende kraan.
kwam dit topic ineens tegen en gelijk deze postquote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Heb ik ook. Na het drinken van 2 blikjes energydrink kan ik bijvoorbeeld ook heerlijk slapen en van de sterkste koffie merk ik niks.quote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:49 schreef MaJo het volgende:
Gisteren Ritalin voorgeschreven gekregen maar mag pas beginnen nadat ik terug ben uit Amerika (over 2 weken). Ben wel benieuwd. Alleen dat 4x per dag slikken, damnHeb hiernaast ook nog AD en melatonine tabletten, dat wordt dus 6 wekkers zetten per dag
Trouwens door die energydrink opmerking: merk je daar minder van als je ADD hebt? Ik drink namelijk heel erg veel cola, ook voor het slapen gaan, maar krijg er geen extra energie van ofzo. Mensen vinden dat altijd maar vreemd, maar dat kan dus door ADD komen?
Haha same herequote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:54 schreef 8. het volgende:
[..]
Heb ik ook. Na het drinken van 2 blikjes energydrink kan ik bijvoorbeeld ook heerlijk slapen en van de sterkste koffie merk ik niks.
Hoewel ik soms wel eens ga trillen als ik veel cafeïne op heb.
Ja werkt bij mij ook goedquote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:55 schreef 8. het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook melatonine. Het werkt goed voor mij. Hoeveel mag je daarvan maximaal per dag slikken?
Hier ook 5mg. Is wel extreem duur vind ik, 25 euro voor 30 tablettenquote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:58 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ja werkt bij mij ook goedAnders blijf ik tot veel te laat op
Weet niet hoeveel je ervan mag hebben, heb zelf 5mg, en jij? Ik hoorde van mijn psych dat een half tabletje waarschijnlijk ook al genoeg voor mij is
Hmmm dat doet bij mij herrinneringen opleven over de discussie of aanleg voor ADHD ervelijk is en het bekende feit dat de meeste AD(H)D-ers moeite hebben om relaties lang vol te houden.quote:Op donderdag 23 oktober 2008 12:08 schreef Re het volgende:
http://www.sciencedaily.com/releases/2008/10/081021185207.htm
komt dat overeen met jullie ervaringen?... Ouders met ADHD kinderen scheiden veel eerder en vaker dan ouders met kinderen zonder ADHD
Werkte bij mij voor geen meter dus dit weet ik, aangezien ik er op een gegeven moment 3 ofzo heb geprobeerd, maar ze weten het uds gewoon echt nog niet zei mijn dokter. Tis te nieuw en weinig onderzocht, je moet gewoon zelf maar kijken wta t beste voor je werkt.quote:Op woensdag 22 oktober 2008 21:55 schreef 8. het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook melatonine. Het werkt goed voor mij. Hoeveel mag je daarvan maximaal per dag slikken?
Klinkt bekend, dat korte werken en weer weggaan/weggestuurd worden.quote:Op zondag 26 oktober 2008 00:31 schreef Noli. het volgende:
Ik weet nu bijvoorbeeld welk werk voor mij gewoon het meest geschikt is en ik ben nu zelfs (en dat ook nog onder invloed van extra hormonen) alweer een aantal maanden aan het werk!!!
dat is een hele prestatie voor mij, als er ook maar iets mis ging begon ik te flippen en durfde/wou ik niet meer heen. meeste jobs duurden daardoor vaak niet langer dan een paar dagen tot anderhalve week.
Ik heb hetzelfde hoor, zet altijd de tv aan voordat ik ga slapenquote:Op zondag 26 oktober 2008 00:31 schreef Noli. het volgende:
Eigenlijk heel idioot misschien maar ik val het lekkerst in slaap met de tv of radio aan.
Als ik 'niks' hoor ga ik denken.. en denken.. en nog meer denken.. en me de schurft ergeren aan het geluid blaadjes die over de weg langs ons huis waaien.. denken.. ergeren aan het denken en dat ik nog steeds niet slaapenz, enz..
Als ik de tv of radio aanzet zijn mijn gedachten een beetje bij het geluid van de tv/radio en heeft mijn hoofd niet de tijd om aan al dat andere te gaan ergeren -> soort van rust gecreëerd ->![]()
Ik was ook blij met mijn diagnose.
Niet blij met het feit dát ik iets mankeerde, ik vind ADD echt niet fijn. Maar blij dat ik wist WÁT me mankeerde.
Mijn diagnose is ongeveer 1 of 1,5 jaar oud. Er viel voor mij zoveel op z'n plaats. Ik wist ineens waarom ik jarenlang herhaaldelijk op bepaalde punten keihard op mijn bek ging.
Voordeel: ik weet nu waar en waarom sommige dingen niet goed gaan en kan daar nu rekening mee houden. Ik weet nu bijvoorbeeld welk werk voor mij gewoon het meest geschikt is en ik ben nu zelfs (en dat ook nog onder invloed van extra hormonen) alweer een aantal maanden aan het werk!!!
dat is een hele prestatie voor mij, als er ook maar iets mis ging begon ik te flippen en durfde/wou ik niet meer heen. meeste jobs duurden daardoor vaak niet langer dan een paar dagen tot anderhalve week.
Ik zit op kantoor en ik internix ook veel te veel, maar als ik werk werk ik wel vlot en redelijk foutloos dus mijn resultaten lijken er niet onder te lijden.quote:Op maandag 27 oktober 2008 10:28 schreef MaJo het volgende:
Qua werk is het trouwens zo dat ik erachter ben dat ik geen kantoorbaantje aan kan. Heb dat veel gedaan maar merk dat ik veel te snel afgeleid ben en dan altijd andere dingen ga doen. Bovendien ga ik de eerste 1,5 altijd een beetje internetten omdat ik me er niet toe kan zetten om te beginnen
Mijn uiteindelijke droombaan (journalist) is echt iets voor mij. Onregelmatige werktijden en altijd wat te doen. Op mijn twee stages beviel het dan ook heel erg goedOp dit moment werk ik in een winkel en dat gaat ook heel goed. Er is altijd iets te doen
Dat heb ik dus ookquote:Op maandag 27 oktober 2008 10:56 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Ik zit op kantoor en ik internix ook veel te veel, maar als ik werk werk ik wel vlot en redelijk foutloos dus mijn resultaten lijken er niet onder te lijden.
Journalistiek wil ik ook al lang. Ik wil volgende jaar september beginnen met avondopleiding in Tilburg.
Wel goed trouwens dat je die opleiding journalistiek zo hebt doorlopen.quote:Op maandag 27 oktober 2008 10:59 schreef MaJo het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ookÁls ik werk dan ga ik supersnel en maak weinig fouten. Ik compenseer daarom mijn niks doen ook wel, maar ik vind het ook niet eerlijk omdat ik gewoon veel meer zou kúnnen doen
Als ik iets echt heel leuk vind dan ben ik zo gemotiveerd dat me het wel luktquote:Op maandag 27 oktober 2008 11:02 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Wel goed trouwens dat je die opleiding journalistiek zo hebt doorlopen.
Mijn poging tot HBO (leraaropleiding) faalde omdat ik totaal geen discipline kon opbrengen mbt huiswerk enzo.
Voor wiskunde, natuurkunde en scheikunde moest ik hard leren omdat ik daar niet zo goed in ben, maar dat lukte dus niet.
Hoe heb jij jezelf door die studie kunnen motiveren?
Ik houd van praktijkgericht! Helaas is mijn huidige baan dat niet.quote:Op maandag 27 oktober 2008 11:05 schreef MaJo het volgende:
[..]
Als ik iets echt heel leuk vind dan ben ik zo gemotiveerd dat me het wel luktBij journalistiek scheelt het ook dat het heel praktijkgericht is. Ik had uiteraard ook wel tentamens maar die waren niet zo heel erg lastig
Ik merk nu op de universiteit (ik doe 2 studies) dat ik het lastiger vind om mezelf te motiveren. Vakken die ik heel leuk vind gaan prima, maar als ik er een beetje moeite mee heb kan ik me er moeilijk toe zetten en heb ik erg last van concentratieproblemen. Ook moet ik veel meer moeite doen om de vakken te halen, dat ging op journalistiek allemaal een stuk makkelijker.
Ik denk dat praktijkgericht voor ADHD'ers ook het beste isquote:Op maandag 27 oktober 2008 11:33 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
Ik houd van praktijkgericht! Helaas is mijn huidige baan dat niet.
Soms had ik liever een baan waar ik meer met mijn handen werkte, dat geeft wat meer voldoening
en houdt me meer aan de slag. De rotzooi in mijn hoofd kan dan gewoon lekker doorgaan.
Hopelijk wordt journalistiek mijn ding. Ik las al eerder dat veel journalisten ADHD-er en dergelijke zijn.
Met ritalin kun je elk suf kutvak makkelijk doorwerken.quote:Op maandag 27 oktober 2008 11:55 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik denk dat praktijkgericht voor ADHD'ers ook het beste isIk merk dat universiteit me een stuk zwaarder valt maar ik heb een flink doorzettingsvermogen en als ik ergens aan begin (wat ik leuk vind) dan wil ik dat ook afmaken. Ik merk trouwens hierbij wel de werking van de hyperfocus. Voor een vak wat ik superinteressant vond had ik een 8, een vak wat ik niet zo interessant vond had ik een 4 voor
Ben benieuwd wat ritalin met me doet, hopelijk gaat het dan allemaal wat makkelijker
Ik wil nu beginnen!quote:Journalistiek en ADD gaan goed samenJe eigen tijden, je eigen tempo, je eigen input. Perfect
Dat heb ik ookquote:Op zondag 26 oktober 2008 00:31 schreef Noli. het volgende:
Eigenlijk heel idioot misschien maar ik val het lekkerst in slaap met de tv of radio aan.
Als ik 'niks' hoor ga ik denken.. en denken.. en nog meer denken.. en me de schurft ergeren aan het geluid blaadjes die over de weg langs ons huis waaien.. denken.. ergeren aan het denken en dat ik nog steeds niet slaapenz, enz..
Als ik de tv of radio aanzet zijn mijn gedachten een beetje bij het geluid van de tv/radio en heeft mijn hoofd niet de tijd om aan al dat andere te gaan ergeren -> soort van rust gecreëerd ->![]()
Veel plezier met je ADD-zijn!quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 01:28 schreef Eliminator20 het volgende:
Gisteren (het is alweer nacht) eindelijk na vele onderzoeken een (voorlopige) diagnose gekregen van mijn psych.
ADD dus...
Heb me er nog niet in kunnen verdiepen, omdat ik altijd dacht dat ik last had van borderline. Aangezien ik daar al een paar keer op getest ben, en de test steeds overwegend negatief uitviel, moest het wel iets anders zijn.
Ben daarnaast ook getest op autisme, HSP en nog een paar andere stoornissen. Steeds weer vielen de testen over het algemeen negatief uit.
Ga nu even rondspeuren op het i-net om te kijken wat ADD allemaal inhoud.
-edit-
Even op wikipedia rongesnuffeld, en het heeft er verdacht veel van weg. Dat ik er niet eerder op gekomen ben![]()
Precies, nu kun jij, en kunnen anderen er rekening mee houden he.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 13:58 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Of ik er nou zo blij mee moet zijn... Naja, weet tenminste wat er mis met me is
Ik kan je in ieder geval vertellen dat ik het ook heb. Ik kan niet beginnen aan iets, terwijl het eigenlijk helemaal niet vervelend is als ik eenmaal bezig ben. Dan vind ik het zelfs boeiend.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 18:44 schreef Cayennepeper het volgende:
Wat ook zo is, ik heb geen tekort aan begeleiding gehad maar ik kan me er haast niet toe zetten om te beginnen met werk, is dit een kenmerk van ADD of ben ik gewoon 'lui'?
En het rare is, je wordt er behoorlijk moe van en depressief en je komt erdoor in problemen, maar het blijft zich manifesterenquote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:09 schreef 8. het volgende:
[..]
Ik kan je in ieder geval vertellen dat ik het ook heb. Ik kan niet beginnen aan iets, terwijl het eigenlijk helemaal niet vervelend is als ik eenmaal bezig ben. Dan vind ik het zelfs boeiend.
Maar dat beginnen, dat is gewoon extreem moeilijk voor mij.
Ja inderdaad. Je maakt zelf de keuze om alles uit te stellen, maar dan nog. Het voelt alsof het je gewoon niet lukt.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:12 schreef Cayennepeper het volgende:
[..]
En het rare is, je wordt er behoorlijk moe van en depressief en je komt erdoor in problemen, maar het blijft zich manifesteren
Ik ben zelf helaas begonnen met Ritalin, had beter direct dextro voorgeschreven kunnen krijgen.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:15 schreef Cayennepeper het volgende:
Zijn er mensen hier die ADD/ NLD hebben en aan de medicatie zitten (jongvolwassenen)? Ik weet zelf niet of ik er aan moet beginnen, mijn ouders zijn ook bang dat mijn karakter erdoor wordt beinvloed
Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.quote:Op donderdag 23 oktober 2008 13:03 schreef Duur het volgende:
[..]
het bekende feit dat de meeste AD(H)D-ers moeite hebben om relaties lang vol te houden.
Nou, als ik borrels op heb pit ik zo weg. Anders lig ik doorgaans 1 tot 1.5 u wakkerquote:Op zaterdag 11 oktober 2008 22:26 schreef Swowie het volgende:
Hebben jullie (ADHD-ers) ook vaak last van problemen met slapen eigenlijk?
En hoe is jullie gedrag tegenover jullie vriendin/ vriendje? Ik wil niet alle ADHD-ers over 1 kam scheren, maar ik ben gewoon benieuwd of zij over het algemeen anders in relaties zijn dan mensen die geen ADHD hebben. En dan bedoel ik vooral relaties op liefdesgebied. Ik kan me namelijk indenken dat je bij moeilijke concentratie het ook moeilijk vindt om je te blijven concentreren op je relatie. Of dat je makkelijk een paar dagen niets van je laat horen omdat je dan niet op je relatie gefocust bent. Of werkt het niet zo en is het zo dat als je verliefd bent je ook constant aan diegene denkt? En is het ook zo dat ADHD-ers niet vaak een lange relatie hebben?
Thanks!
Ik neem concerta, geen karakter veranderingen en ook geen reboundsquote:Op dinsdag 28 oktober 2008 19:15 schreef Cayennepeper het volgende:
Zijn er mensen hier die ADD/ NLD hebben en aan de medicatie zitten (jongvolwassenen)? Ik weet zelf niet of ik er aan moet beginnen, mijn ouders zijn ook bang dat mijn karakter erdoor wordt beinvloed
op zich is "moeite mee hebben" ook een term die niet 100% de lading dekt...quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 21:48 schreef Qwea het volgende:
[..]
Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.
Ik snap ook niet echt waarom ADHD'ers er zo'n moeite mee hebben. Ik bedoel, wáármee dan precies
Het scheelt denk ik dat je al wist van je stoornis, zodat je er rekening mee kan houden. En ook je partner.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 21:48 schreef Qwea het volgende:
[..]
Ja dat snap ik niet. Ik ben straks 4 jaar samen, en al 3 jaar zonder ruzie. Ja, in het begin was het echt erg. Maar aanpassen van mijn kant doet het kunstje. Nooit hebben we echt meer ruzie. Wel eens dat ik of hij chago gaat slapen, maar dan is dat midden in de nacht alweer vergeten.
Ik snap ook niet echt waarom ADHD'ers er zo'n moeite mee hebben. Ik bedoel, wáármee dan precies
herkenbaarquote:Op woensdag 29 oktober 2008 00:36 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Het scheelt denk ik dat je al wist van je stoornis, zodat je er rekening mee kan houden. En ook je partner.
Ik heb jarenlang rondgelopen met het idee dat er iets met me was, maar wat het precies was kon ik niet vertellen. Ook de talloze psychiaters die ik heb gehad, hebben jarenlang iedere keer de verkeerde diagnose gesteld, zodat ik aan medicijnen ging die me allerminst hielp en zodoende een afkeer kreeg van medicijnen én psychiaters.
Mede daarom zijn al mijn relaties de afgelopen decennia totaal mislukt. Ik voelde me niet begrepen, en had moeite mijn gevoelens te uiten. Dat frustreerde me zo erg, dat ik verkeerde beslissingen nam waar ik achteraf enorm spijt van heb. Door mijn ongecontroleerde en impulsief gedrag ben ik 4 zeer dierbare mensen kwijtgeraakt, waarvan 2 ex-vriendinnen waar ik ontzettend veel van hield/houd. Die zijn door mijn onvoorspelbaar gedrag, mij vreselijk gaan haatten![]()
Dus daarom Qwea.
Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijnquote:Op dinsdag 28 oktober 2008 22:46 schreef Cayennepeper het volgende:
Ok bedankt voor de tips, een andere vraag, heb je, als je concentratiestoornis hebt, recht op langere studietijd of andere compensaties?
Als je ritalin neemt is dat ook medicatie voor de hele dag, alleen moet je dan om de +/- 4uur een pil nemen, waarbij sommige mensen elke keer een rebound ervaren. Concerta neem je 's morgens en geeft om de zoveel tijd automatisch de dosis geleidelijk af waardoor dit minder/niet ervaren wordt.quote:Op woensdag 29 oktober 2008 11:36 schreef oceanpony het volgende:
Omdat ik echt niet kan functioneren zo op deze manier, ga ik binnenkort met medicatie beginnen en ik vraag me af wat jullie kenners ervan vinden...... eerst ritalin proberen of meteen met concerta beginnen?? Ik vind concerta erg duur en de stap naar meteen de hele dag medicatie lijkt me meteen in het begin wat groot, maar ik lees ook dat je met ritalin alleen maar op en neer stuitert...... lijkt me ook niet fijn
Herkenbaar...quote:Op woensdag 29 oktober 2008 11:36 schreef oceanpony het volgende:
Kort geleden heb ik ook de diagnose gekregen : ADD.... Ik heb er zéér gemixte gevoelens over. Opluchting , maar ook balen als een stekker. Ik ben erg blij dat ik nu weet wat er met me is en dat is dus toch geen aansteller etc ben,zoals anderen van me beweerden, maar de wetenschap dat dit nooit meer overgaat vind ik ook wel zwaar. Mijn levenskwaliteit is echt heel erg laag..... ik doe NIKS de hele dag, alleen maar piekeren, dagdromen etc. Het is altijd enorm druk in mijn hoofd. Ik ben al jaren overspannen en ik kan me totaal niet uiten.
Omdat ik echt niet kan functioneren zo op deze manier, ga ik binnenkort met medicatie beginnen en ik vraag me af wat jullie kenners ervan vinden...... eerst ritalin proberen of meteen met concerta beginnen?? Ik vind concerta erg duur en de stap naar meteen de hele dag medicatie lijkt me meteen in het begin wat groot, maar ik lees ook dat je met ritalin alleen maar op en neer stuitert...... lijkt me ook niet fijn
Ik weet wat je bedoelt. Ik vind het gewoon een beetje akelig om met die medicatie te beginnen en zo'n eerste tabletje concerta werkt meteen een hele dag en ritalin is na een paar uurtjes uitgewerkt. Op de bijsluiter staat dat ritalin zo'n 2 tot 4 uur werkt, maar als je maar steeds om de 4 uur inneemt en het werkt bij jou maar 2 uur, dan krijg je dus rebound..... snap je een beetje wat ik bedoel?quote:Op woensdag 29 oktober 2008 12:45 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:
[..]
Als je ritalin neemt is dat ook medicatie voor de hele dag, alleen moet je dan om de +/- 4uur een pil nemen, waarbij sommige mensen elke keer een rebound ervaren. Concerta neem je 's morgens en geeft om de zoveel tijd automatisch de dosis geleidelijk af waardoor dit minder/niet ervaren wordt.
Maar als je met ritalin begint, kun je altijd zonder problemen overstappen naar concerta en vise versa.
Het is bij iedereen een kwestie van uitproberen samen met de behandelend arts, daarom begin je waarschijnlijk ook met een lage dosis, dan zijn de rebounds als je ze krijgt ook niet zo heftig. Als je ze wel krijgt, moet je kijken waar dat aan ligt en dan kan het zijn dat de ritalin eerder uitgewerkt is en/of dat concerta een alternatief is of dat methylfenidaat niet jouw ding isquote:Op woensdag 29 oktober 2008 13:41 schreef oceanpony het volgende:
[..]
Ik weet wat je bedoelt. Ik vind het gewoon een beetje akelig om met die medicatie te beginnen en zo'n eerste tabletje concerta werkt meteen een hele dag en ritalin is na een paar uurtjes uitgewerkt. Op de bijsluiter staat dat ritalin zo'n 2 tot 4 uur werkt, maar als je maar steeds om de 4 uur inneemt en het werkt bij jou maar 2 uur, dan krijg je dus rebound..... snap je een beetje wat ik bedoel?
Ooh ja?quote:Op woensdag 29 oktober 2008 12:41 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:
[..]
Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijn
Stomme vraag misschien, maar zou dit ook met terugwerkende kracht kunnen? Ik ben afgestudeerd, maar ik heb moeten lenen en me dus in de schulden moeten steken om mijn laatste jaar te kunnen bekostigen..... Als ik toen had geweten dat ik ADD had, dan had ik dat vergoed gekregen dus....quote:Op woensdag 29 oktober 2008 12:41 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:
[..]
Je kunt een extra jaar prestatiebeurs aanvragen en een verlenging van je diplomatermijn
Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen (al zijn er natuurlijk wel dingen die je niet moet doen, al kost miij dat geen moeite). Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.quote:Op dinsdag 28 oktober 2008 21:58 schreef Qwea het volgende:
[..]
Nou, als ik borrels op heb pit ik zo weg. Anders lig ik doorgaans 1 tot 1.5 u wakker![]()
Ik ben heel gericht op mijn relatie. We bellen elke avond even (we zitten 200km van elkaar vandaan) en we zien elkaar iig in het weekend, en deels ook door de weeks. Daarnaast spreek ik hem regelmatig via mail omdat ik ergens weer eens niet uit kom, en hij toch echt weet waar dat ene knopje in PS zit.
We hebben straks 4 jaar een relatie, en beide zijn we ervan overtuigd dat daar nog vele jaren bijkomen. Zonder problemen zijn we ook hele weken bij elkaar hoor. In de vakanties zit ik altijd bij hem. Heerlijk. In het begin veel gezeik, maar zoals ik al zei deed aanpassing van mijn kant de trick. Nu hebben we dus nooit meer echt ruzie![]()
En geloof me, dat is fijn. En ik heb ook echt het idee dat hij me begrijpt. En hij zit me flink achter mn reet aan. Mn theorie examen stelde ik maar uit en uit, tot meneer praktisch zondag ging reserveren. Nu moet ik 16 dec
Daarnaast is hij "drukker" dan ik. Hij heeft echt geen rust in zn reet. Ik kan makkelijk liggen tot 12u, hij is om 07:30 wakker, zingt, danst, computert, kijkt film, ect. Als ik eraan denk word ik al moe
Met terugwerkende kracht weet ik niet zeker, het moet sowieso altijd via de studentendecaan. Ik zou het in elk geval proberenquote:Op woensdag 29 oktober 2008 15:28 schreef oceanpony het volgende:
[..]
Stomme vraag misschien, maar zou dit ook met terugwerkende kracht kunnen? Ik ben afgestudeerd, maar ik heb moeten lenen en me dus in de schulden moeten steken om mijn laatste jaar te kunnen bekostigen..... Als ik toen had geweten dat ik ADD had, dan had ik dat vergoed gekregen dus....
Dat herken ik idd. Al vind ik ongedwongen structuur wel fijn.quote:Op woensdag 29 oktober 2008 17:54 schreef Guncta het volgende:
[..]
Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen
Ik merk ook dat ik vaak dingen wel gedaan krijg als er niemand om me heen is, die ik niet gedaan krijg als er wel iemand is, dan pak je je eigen moment (duurt wel een paar uur maar goedquote:Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.
Ik vind het juist heerlijk. Even lekker elke avond voor het slapen gaan bellen. Doen we al 4 jaar zoquote:Op woensdag 29 oktober 2008 17:54 schreef Guncta het volgende:
[..]
Ik heb juist liever niet die vastigheid. Moet ook niet te veel verplichtingen voelen (al zijn er natuurlijk wel dingen die je niet moet doen, al kost miij dat geen moeite). Doe het liever vanuit mezelf. Misschien is dat het kinderlijke ook wel wat er nog in me zit, koppel het iig niet aan ADHD. Vind/vond het altiijd zo irritant, vooral als je wat vanuit jezelf wilt doen en kort voor je begint iemand aangeeft dat je dat wel even kan gaan doen. Heb dan de neiging om het niet meer te doen. Koppig en kinderachtig, krijg die gedachte er alleen niet uit.
Vind mijn relatie daarom nu ook geweldig.
Voor mij is het belangrijk om mijn gang te kunnen gaan. En zij vindt dat ook van haar kant erg belangrijk.
Mijn vriend vroeg zich ook al af of ik écht ADHD hadquote:Valt me wel op dat de relaties die een rust oproepen veel langer volhouden. Moet me echt op mijn gemak voelen bij een persoon. En dan ben ik vaak ook een stuk rustiger. Heb dat bij veel vrienden van me ook, viel me laatst op. Sommigen vinden het zelfs raar dat ik ADHD heb. Al weten ze natuurlijk niet dat ik thuis tientallen keren de trap oploop, zing, dans, korte sprintjes trek, de honden hyper maak, etc.
Ik zie mijn vriend ook veel liever. Maar met 200km afstand gaat dat niet zo makkelijk door de weeks. Hij werk, ik studie. Mijn smsjes zijn eigenlijk nooit volquote:Ben ook niet een beller, (als ik eenmaal bel dan praten we overigens zo een hele tijd.) Dit heeft overigens niks met ADHD te maken. Zie haar gewoon veel liever. Ook ben ik er door de jaren achtergekomen dat ik dingen kan zeggen die je niet direct snapt als je mijn hoofd niet ziet. En flap er natuurlijk van alles uit, hak op de tak. Als je dan eenmaal tegelijk begint te praten blijft het maar doorgaan (zo'n bots-bijna-tegen-elkaar-aan-ik-ga-links-ander-gaat rechts-ik-ga-rechts-ander-gaat-links-gebeuren, tegelijk stil en daarna tegelijk praten..) Smsjes zijn daarom altijd zomaar vol, al vind ik het soms wel lastig om zo snel te typen als ik denk..
Slapen vind ik ook wel belangrijk. Maar het lukt mij gewoon niet om superfit te zijn. Al slaap ik 3 uur, of 13. Zelden ben ik superfit. Gisteren een baggerdag, totaal niet fit. Vandaag weer wel. Naja, shit happens. Ik vlieg nooit. Eigenlijk zit ik altijd wel lekker ergens rustig.quote:Slapen vind ik erg belangrijk. Wil echt elke dag super fit zijn. Vind het irritant als ik brak ben. Helder en gericht nadenken kost dan meer moeite, kan dan ook mijn drukte in mijn hoofd moeilijker kwijt. Metaforisch gezien vlieg ik meer als ik fit ben, als ik moe ben moet ik lopen en zit ik makkelijker. En stel ik dus nog veel meer dingen uit.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |