Warmte zorgt toch juist voor verdamping? Je hebt koude nodig voor condensvorming.quote:Op zaterdag 12 juli 2008 21:49 schreef GasTurbine het volgende:
Over de vochtvanger even het (niet opgezochte) antwoord van mijn kant.
Het lijkt me dat er een roostertje inzit, plus warmte die voor condensvorming zorgt, terwijl een ventilatortje de lucht erdoorheen blaast. Maar dat is allemaal bedacht door mij net.
quote:De HG vochtvanger werkt op basis van vochtaanzuigende korrels. Het systeem is geluidloos en werkt zonder stroom of batterijen. De toegepaste, ronde vocht-vang-korrels hebben een groter absorptie-oppervlak dan de vaak toegepaste schilfers en door de ronde vorm ontstaat er bovendien meer ruimte tussen de korrels waardoor er meer lucht (met vocht) langs de korrels kan stromen. Tezamen met de, op een zo hoog mogelijk luchtcontact vormgegeven korrelkorf, resulteert dit in een vochtvanger die sneller is, langer zijn werk doet en bovendien tot wel 1,5 keer meer vocht uit de lucht onttrekt dan vergelijkbare systemen.
			
			
			
			dat zijn 2 verschillende systemen, elektrische vochtvreters werken idd met koude en condensvorming,quote:Op dinsdag 15 juli 2008 12:12 schreef starla het volgende:
[..]
Warmte zorgt toch juist voor verdamping? Je hebt koude nodig voor condensvorming.
[..]
			
			
			
			Klopt, typvautje.quote:Op dinsdag 15 juli 2008 12:12 schreef starla het volgende:
[..]
Warmte zorgt toch juist voor verdamping? Je hebt koude nodig voor condensvorming.
[..]
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			Die precieze omtrekheb je niet, want het lint zelf gaat ook een dikte geven. maar is wel een benadering die er heel dicht bij komt.quote:Op donderdag 17 juli 2008 15:42 schreef The_stranger het volgende:
Waarschijnlijk als ik de uitleg lees, denk ik DUH... maar goed, bij deze een vraag:
Omtrek van een cirkel is uiteraard 2*π*r
Nu is pi een irrationaal getal, dwz, een getal dat alleen benaderd kan worden.
Als nu r=5, dan is de omtrek dus 10π, dus 31,4159 26535 89793 23846 26433.....
Met andere woorden, de omtrek van de cirkel is dus alleen benaderbaar, niet precies uit te meten. Als ik nu simpelweg een meetlat om de cirkel heen leg (bijv. een wiel), dan kan ik wel de precieze omtrek meten, zelfs al ga je zo ver als plancklengtes.
Ik kan even de link niet maken met een lengte die uit de berekening komt als niet 100% berekenbaar, maar in praktijk wel 100% te meten is...
Waar maak ik de fout?
			
			
			
			Ok, snap ik, maar deze problemen kun je in het geval van een cirkel (grotendeels) omzeilen door het wiel door zand te laten rijden, precies het begin en het einde aan te geven (1 rotatie) en die afstand te meten. Dan heb je met de dikte van een meetlat niet meer te maken. Dan heb je, afhankelijk van de precisie van de meetlat, toch de exacte lengte, terwijl berekenen niet 100% de lengte (omtrek) geeft.quote:Op donderdag 17 juli 2008 16:37 schreef kless het volgende:
[..]
Die precieze omtrekheb je niet, want het lint zelf gaat ook een dikte geven. maar is wel een benadering die er heel dicht bij komt.
Maar hoe precies ga je het meten? en waarmee dan? Want al die dingen hebben zelf ook een afwijking.
			
			
			
			Maar dan kan de laser nog wel een antwoord geven, maar die krijg je met de berekening ook, als je het gewoon als pi-getal houdt en dus anders schrijft.quote:Op donderdag 17 juli 2008 17:11 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Ok, snap ik, maar deze problemen kun je in het geval van een cirkel (grotendeels) omzeilen door het wiel door zand te laten rijden, precies het begin en het einde aan te geven (1 rotatie) en die afstand te meten. Dan heb je met de dikte van een meetlat niet meer te maken. Dan heb je, afhankelijk van de precisie van de meetlat, toch de exacte lengte, terwijl berekenen niet 100% de lengte (omtrek) geeft.
(*)meetlat kan van alles zijn, van een echte stalen meetlat tot laser etc etc
			
			
			
			Meestal staan ze te hard; dus ja. Dan kan je inderdaad schade van ondervinden.quote:Op donderdag 17 juli 2008 16:25 schreef Lixi het volgende:
Geen idee of deze vraag heir hoort, maar ik vraag het me al een tijdje af. Ik werk in een soort callcenter en we werken daar met headsets met één 'oortje'. Er zijn mensen die er al tig jaar lang 40 uur per week werken. Krijgen die mensen een sterker of juist beschadigd gehoor aan de kant waar zij altijd hun oortje dragen of maakt het niets uit?
edit: deze headsets
[ afbeelding ]
			
			
			
			Je hebt zoiets als wiskunde, en je hebt zoiets als de natuur die je ermee kunt beschrijven. Cirkels van r=5 bestaan alleen in theorie. In werkelijkheid heb je cirkels van r=5,... En dan zijn dat niet exacte cirkels, maar benaderingen. Dus r is ook niet constant.quote:Op donderdag 17 juli 2008 15:42 schreef The_stranger het volgende:
Waarschijnlijk als ik de uitleg lees, denk ik DUH... maar goed, bij deze een vraag:
Omtrek van een cirkel is uiteraard 2*π*r
Nu is pi een irrationaal getal, dwz, een getal dat alleen benaderd kan worden.
Als nu r=5, dan is de omtrek dus 10π, dus 31,4159 26535 89793 23846 26433.....
			
			
			
			Dus eigenlijk kom het, kort door de bocht, erop neer dat de wiskunde prima werkt, mits je het op "papier" houdt, maar de "echte" wereld slechts kan benaderen?quote:Op vrijdag 18 juli 2008 00:21 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Je hebt zoiets als wiskunde, en je hebt zoiets als de natuur die je ermee kunt beschrijven. Cirkels van r=5 bestaan alleen in theorie. In werkelijkheid heb je cirkels van r=5,... En dan zijn dat niet exacte cirkels, maar benaderingen. Dus r is ook niet constant.
			
			
			
			Warrig betoog. De fout die je maakt is dat je irrationaliteit (wiskunde) en meetonnauwkeurigheid (fysica) met elkaar verwart. Een meting is altijd behept met een zekere meetonnauwkeurigheid, ook als het gaat om de meting van een grootheid die zich wiskundig gezien tot een andere grootheid verhoudt als de verhouding tussen twee gehele getallen. Wiskundig gezien is de verhouding tussen de omtrek en de diameter van een cirkel exact gelijk aan π, daar komt geen benadering aan te pas. Maar fysisch gezien is de omtrek van een cirkel net zo min exact te bepalen als de diameter van diezelfde cirkel, dat heeft niets met irrationaliteit te maken.quote:Op donderdag 17 juli 2008 15:42 schreef The_stranger het volgende:
Waarschijnlijk als ik de uitleg lees, denk ik DUH... maar goed, bij deze een vraag:
Omtrek van een cirkel is uiteraard 2*π*r
Nu is pi een irrationaal getal, dwz, een getal dat alleen benaderd kan worden.
Als nu r=5, dan is de omtrek dus 10π, dus 31,4159 26535 89793 23846 26433.....
Met andere woorden, de omtrek van de cirkel is dus alleen benaderbaar, niet precies uit te meten. Als ik nu simpelweg een meetlat om de cirkel heen leg (bijv. een wiel), dan kan ik wel de precieze omtrek meten, zelfs al ga je zo ver als plancklengtes.
Ik kan even de link niet maken met een lengte die uit de berekening komt als niet 100% berekenbaar, maar in praktijk wel 100% te meten is...
Waar maak ik de fout?
			
			
			
			ja, Model om de werkelijkheid te beschrijven met een paar ideeen.quote:Op vrijdag 18 juli 2008 09:56 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Dus eigenlijk kom het, kort door de bocht, erop neer dat de wiskunde prima werkt, mits je het op "papier" houdt, maar de "echte" wereld slechts kan benaderen?
En zo ja, heeft dat dan invloed op het gedrag van voornamelijk erg kleine deeltjes en reacties daarmee? Want als er inderdaad een "verschil" zit tussen de wiskunde en de echte wereld, zal dat vooral op kleine schaal de grootste invloed hebben...
Of gaat dat weer te ver?
			
			
			
			Da's een hele interessante vraag. Maar hoe groot het verschil is, hangt niet af van je lengteschalen, maar van het model wat je gebruikt. Het blijkt dat we met het huidige standaardmodel tot op 15 decimalen nauwkeurig zaken kunnen uitrekenen. Nou komt daar de moeilijkheid nog bij dat we daar altijd met benaderingen werken. Een reactie wordt vaak beschreven door iets wat alleen is uit te drukken in een machtreeks omdat het niet exact is te berekenen. En het enige wat je kunt doen met zo'n machtreeks is heel veel termen uitrekenen, maar je zult ze nooit alle oneindig uit kunnen rekenen.quote:Op vrijdag 18 juli 2008 09:56 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Dus eigenlijk kom het, kort door de bocht, erop neer dat de wiskunde prima werkt, mits je het op "papier" houdt, maar de "echte" wereld slechts kan benaderen?
En zo ja, heeft dat dan invloed op het gedrag van voornamelijk erg kleine deeltjes en reacties daarmee? Want als er inderdaad een "verschil" zit tussen de wiskunde en de echte wereld, zal dat vooral op kleine schaal de grootste invloed hebben...
			
			
			
			Waar ik op doelde was dat als we in de wiskunde kijken naar een cirkel, dan kun je de omtrek zeer precies berekenen. De verhouding diameter en omtrek is inderdaad precies π, maar de omtrek zelf is geen "heel" getal. Als je stelt dat de diameter x is , dan is de omtrek x maal π, maar de uitkomst is geen heel getal, maar een getal wat oneindig door loopt. De omtrek van die wiskunde cirkel is dus niet geheel bepaald, tenminste zo vat ik het op. (nu is dat voor de wiskunde vast geen probleem, maar vanuit de praktijk met bv. een meetlat en een wiel vind ik dat toch een vreemd idee)quote:Op vrijdag 18 juli 2008 10:32 schreef Riparius het volgende:
[..]
Warrig betoog. De fout die je maakt is dat je irrationaliteit (wiskunde) en meetonnauwkeurigheid (fysica) met elkaar verwart. Een meting is altijd behept met een zekere meetonnauwkeurigheid, ook als het gaat om de meting van een grootheid die zich wiskundig gezien tot een andere grootheid verhoudt als de verhouding tussen twee gehele getallen. Wiskundig gezien is de verhouding tussen de omtrek en de diameter van een cirkel exact gelijk aan π, daar komt geen benadering aan te pas. Maar fysisch gezien is de omtrek van een cirkel net zo min exact te bepalen als de diameter van diezelfde cirkel, dat heeft niets met irrationaliteit te maken.
			
			
			
			
			
			
			
			Ik denk dat je probleem is dat je worstelt met het wiskundige begrip irrationaliteit. De omtrek van een cirkel ligt wiskundig gezien wel degelijk exact vast. Een irrationaal getal is net zo goed exact als een rationaal getal.quote:Op vrijdag 18 juli 2008 12:35 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Waar ik op doelde was dat als we in de wiskunde kijken naar een cirkel, dan kun je de omtrek zeer precies berekenen. De verhouding diameter en omtrek is inderdaad precies π, maar de omtrek zelf is geen "heel" getal. Als je stelt dat de diameter x is , dan is de omtrek x maal π, maar de uitkomst is geen heel getal, maar een getal wat oneindig door loopt. De omtrek van die wiskunde cirkel is dus niet geheel bepaald, tenminste zo vat ik het op. (nu is dat voor de wiskunde vast geen probleem, maar vanuit de praktijk met bv. een meetlat en een wiel vind ik dat toch een vreemd idee)
Nee, maar dat heeft uitsluitend te maken met fysische beperkingen zoals de altijd begrensde meetnauwkeurigheid, dat heeft niets met (vermeende) beperkingen van wiskundige aard te maken.quote:Dan vroeg ik mij dus af hoe dat dan in praktijk was. Maar zoals Haushofer al zei, in de praktijk heb je helemaal geen perfecte cirkel, laat staan dat je met die ene formule een exacte omtrek kunt berekenen voor bijv. dat wiel . Ook heb je last van meetafwijkingen, zodoende kun je dus nooit de exacte omtrek vinden die je uitgerekend hebt.
De onnauwkeurigheid bij dergelijke metingen wordt uitsluitend veroorzaakt door beperkingen van fysische aard, niet door beperkingen van wiskundige aard. Er is dus geen cumulatie van onnauwkeurigheden zoals je hier lijkt te willen suggereren. Overigens begrijp ik niet waarom je je zo vastbijt in die cirkel. De verhouding tussen de lengtes van de diagonaal en de zijde van een vierkant is ook irrationaal, terwijl die diagonaal toch gewoon een recht lijnstuk is. Daar al eens over nagedacht?quote:Waar het voor mij op aan komt is dat je in de wiskunde wel kunt uitrekenen wat een omtrek is, ook al lijkt dat dan een benadering te zijn (vanwege de oneindigheid van π), maar die berekening is ook weer een benadering van de werkelijkheid, vanwege de onnauwkeurigheid in meten en vanwege het feit dat een perfecte cirkel in het echt niet bestaat (?)
Een wiskundige beschrijving van fysische verschijnselen is altijd een model dat uitgaat van zekere abstracties (simplificaties, vooronderstellingen). En het feit dat de werkelijkheid niet beantwoordt aan die simplificaties betekent dan inderdaad dat er discrepanties kunnen zijn tussen hetgeen je berekent en hetgeen je meet (de meetnauwkeurigheid in aanmerking genomen), maar dat is ook niet anders te verwachten. In ieder geval betekent dat an sich niet dat je wiskundige model voor een bepaald fysisch verschijnsel niet deugt, en al helemaal niet dat er met de wiskunde iets niet in orde zou zijn. Fysici weten dat wiskundige modellen voor fysische verschijnselen een abstractie zijn, dus ik zie niet in waarom ze hierdoor op het verkeerde been gezet zouden kunnen worden.quote:In hoeverre heeft zoiets, en er zijn vast meer situaties te bedenken waarbij het systeem wat op papier precies klopt, in de praktijk onmogelijk na te maken is, invloed op wat er vanuit de theorie verwacht en voorspelt en wat men ziet en vindt? Kan het zo zijn dat dit soort "ongelijkheden" natuurkundigen op het verkeerde been kan zetten, of zie ik het helemaal verkeerd en is het totaal geen issue?
			
			
			
			
			
			
			
			Ja, je huis opwarmen met aardgas is goedkoper dan met electriciteit (dacht ik, heb geen bronquote:Op zaterdag 19 juli 2008 22:22 schreef Erasmo het volgende:
Ok iedereen bedankt voor het vochtvanger antwoord
Nog een vraagje: Als een gloeilamp 80% van de energie omzet in warmte, is dat in de winter erg? Je CV hoeft immers minder hard te werken
			
			
			
			
			
			
			
			Het kan wel goedkoper zijn, maar voor het milieu moet het niet uitmaken volgens mij. (Of het verschil zou moeten zitten in het verschil tussen het opwekken van electriciteit en het leveren van gas.)quote:Op zondag 20 juli 2008 12:48 schreef Mastertje het volgende:
[..]
Ja, je huis opwarmen met aardgas is goedkoper dan met electriciteit (dacht ik, heb geen bron)
			
			
			
			Omdat je weet dat je het kunt verhelpen door te krabben?quote:Op maandag 28 juli 2008 13:53 schreef RASEVEN het volgende:
Hoe komt het dat jeuk moeilijker te negeren is dan pijn?
			
			
			
			Klopt, maar dat is maar een deel van het verhaal. Ten eerste geld dat alleen in de winter en ten tweede is het rendement van een elektriciteitscentrale waar bijvoorbeeld gas naar elektrische energie wordt omgezet rond de 40%.quote:Op maandag 28 juli 2008 15:26 schreef Dwerfion het volgende:
Als je spaarlampjes hebt, zal je electriciteitsverbruik misschien wel iets omlaag gaan, maar dat beetje komt er net zo goed weer bij aan de kant van je gasrekening.
			
			
			
			Je citeert ook maar een gedeelte van mijn tekstquote:Op dinsdag 5 augustus 2008 11:47 schreef FrankRicard het volgende:
[..]
Klopt, maar dat is maar een deel van het verhaal.
Hoe kom je aan die 40%? Het zou goed kunnen kloppen hoor, maar ik ben even benieuwdquote:Ten eerste geld dat alleen in de winter en ten tweede is het rendement van een elektriciteitscentrale waar bijvoorbeeld gas naar elektrische energie wordt omgezet rond de 40%.
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			ik denk omdat als je een muggen bult hebt de ene keer wel jeukt en de andere keer weer een stuk minderquote:Op maandag 28 juli 2008 15:31 schreef starla het volgende:
[..]
Omdat je weet dat je het kunt verhelpen door te krabben?
			
			
			
			Die keren dat het onterecht is onthoud je het niet, je voelde iets ongemakkelijk en zag daarna je buurvrouw, en vervolgens koppel je die 2 bij elkaar waarna je concludeerde dat je haar zag kijken, had je haar niet zien kijken had je het gevoel geen naam gegeven, en had je het waarschijnlijk ook niet onthoudenquote:Op woensdag 9 april 2008 13:48 schreef _Arual_ het volgende:
[..]
Kansberekening dus. Mmmm. Maar hoe kan het dan dat het gevoel eigenlijk nooit onterecht is?
Mmmm. Een Tru-verklaring, nee, dat lijkt me niks.
			
			
			
			Omdat snelheid niet zomaar een kwestie is van doe nog maar een paar km/h-tjes erbij, er is ook niet een allel voor 10 km/h en een ander allel voor 15 km/h, snelheid krijg je door op andere gebieden op te offeren. Door bijvoorbeeld niet zon log schild mee te dragen, dit leidt echter op andere punten weer tot een slechtere overlevingskansquote:Op maandag 14 juli 2008 01:23 schreef OldJeller het volgende:
Vraag m.b.t. evolutie.
Survival of the fittest. Natuurlijke selectie.
Schildpadden bestaan al een in elk geval 215 miljoen jaar.
Er zijn behoorlijk wat schildpadden die op b.v. het strand eieren leggen en dan weer terugkeren naar zee. Als de eieren uitkomen rennen de jonge nakomelingen naar zee. Van de honderden redt slechts een fractie van de hele groep het naar zee, want ondertussen worden ze door allerlei roofdieren aangevallen en opgegeten.
Aangezien de snelsten (+ geluk) succesvol de zee bereiken en dit cruciaal is voor de overleving van de schildpad en we te maken hebben met survival of the fittest en natuurlijke selectie... zou je verwachten dat over die miljoenen jaren de schildpad zich heeft aangepast en heel snel zijn geworden.
Waarom is de schildpad nog zo langzaam? (vanuit evolutie-oogpunt)
			
			
			
			is dat uberhaupt wel zo?quote:Op maandag 28 juli 2008 13:53 schreef RASEVEN het volgende:
Hoe komt het dat jeuk moeilijker te negeren is dan pijn?
			
			
			
			Nee je maakt geen foutquote:Op donderdag 17 juli 2008 15:42 schreef The_stranger het volgende:
Waarschijnlijk als ik de uitleg lees, denk ik DUH... maar goed, bij deze een vraag:
Omtrek van een cirkel is uiteraard 2*π*r
Nu is pi een irrationaal getal, dwz, een getal dat alleen benaderd kan worden.
Als nu r=5, dan is de omtrek dus 10π, dus 31,4159 26535 89793 23846 26433.....
Met andere woorden, de omtrek van de cirkel is dus alleen benaderbaar, niet precies uit te meten. Als ik nu simpelweg een meetlat om de cirkel heen leg (bijv. een wiel), dan kan ik wel de precieze omtrek meten, zelfs al ga je zo ver als plancklengtes.
Ik kan even de link niet maken met een lengte die uit de berekening komt als niet 100% berekenbaar, maar in praktijk wel 100% te meten is...
Waar maak ik de fout?
			
			
			
			
			
			
			
			Je zou mogelijk wel het spoor kunnen zien wat de knikker achterlaat (bijv. een deuk in het kleed waar de knikker overheen rolt). Een zwart gat is ook niet direct waarneembaar, maar het is wel te merken aan de omgeving (buiging van licht bijvoorbeeld).quote:Op woensdag 10 september 2008 13:00 schreef One_of_the_few het volgende:
Ik vroeg me laatst het volgende af.
Is het zo dat, met in het achterhoofd het onzekerheidsprincipe van heisenberg, er bepaalde deeltjes zijn die wel echt bestaan, maar niet waargenomen kunnen worden? Als je de plaats van een deeltje weet kan je niet exact de snelheid meten van het deeltje zonder de meting te beïnvloeden.
Zo zit er ook een omgekeerd evenredig verband tussen energie en tijd.
Maar wat als de energie die je nodig hebt om een deeltje zichtbaar te maken zo groot is dat je de meting zodanig verstoort dat je het deeltje niet kan waarnemen. Bijvoorbeeld: je wilt een knikker zichtbaar maken door er met een zaklamp op te schijnen. Maar de bundel licht is zo sterk dat de knikker uit het gebied wat zichtbaar is door het licht wordt gedrukt. De knikker is er dan wel, maar je ziet hem dan niet.
Dat zou betekenen dat er een hele wereld is die per definitie niet is waar te nemen. Direct of indirect.
			
			
			
			In respect tot het milieu is het inderdaad afhankelijk van de gebruikte manier van opwekken van de geleverde stroom.. met groene stroom zou je je huis beter vol met gloelampen kunnen hangen. Maar qua kosten kan je beter spaarlampen nemen en verwarmen met aardgas, of afvalwater van de melkfabriek om de hoek.quote:Op maandag 28 juli 2008 15:26 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Het kan wel goedkoper zijn, maar voor het milieu moet het niet uitmaken volgens mij. (Of het verschil zou moeten zitten in het verschil tussen het opwekken van electriciteit en het leveren van gas.)
Ik heb me er ook wel over verbaasd hoeveel aandacht er wordt besteed aan spaarlampjes. In Nederland heb je vaak lampen aan als het winter is, en dus koud. De warmte die je dan verliest bij je gloeilampen is van harte welkom om je huis te verwarmen. Niks aan het handje volgens mij.
Als je spaarlampjes hebt, zal je electriciteitsverbruik misschien wel iets omlaag gaan, maar dat beetje komt er net zo goed weer bij aan de kant van je gasrekening.
			
			
			
			Dat zie je verkeerd. Een beetje HR-ketel heeft een rendement van 95-97%.quote:Op maandag 28 juli 2008 @ 15:26 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Het kan wel goedkoper zijn, maar voor het milieu moet het niet uitmaken volgens mij. (Of het verschil zou moeten zitten in het verschil tussen het opwekken van electriciteit en het leveren van gas.)
Ik heb me er ook wel over verbaasd hoeveel aandacht er wordt besteed aan spaarlampjes. In Nederland heb je vaak lampen aan als het winter is, en dus koud. De warmte die je dan verliest bij je gloeilampen is van harte welkom om je huis te verwarmen. Niks aan het handje volgens mij.
Als je spaarlampjes hebt, zal je electriciteitsverbruik misschien wel iets omlaag gaan, maar dat beetje komt er net zo goed weer bij aan de kant van je gasrekening.
			
			
			
			Hoezo een nuttig bijproduct? Het kost je toch alleen maar geld, en volgens je eigen gegevens is het ook nog slechter voor het milieu.quote:Op maandag 15 september 2008 00:44 schreef mcDavid het volgende:
[..]
Dat zie je verkeerd. Een beetje HR-ketel heeft een rendement van 95-97%.
De elektriciteitscentrale heeft in het gunstigste geval een rendement van c.a. 60%. Dus ook voor het milieu is het beter om op gas te stoken.
Ook de transportverliezen van gas zijn volgens mij over het algemeen kleiner...
WBT de gloeilampen/spaarlampen: in de winter is de restwarmte idd een nuttig bijproduct, in de zomer echter zetten we de airco extra hard om ook de hitte van die gloeilamp af te voeren. Dubbel verlies dus.
			
			
			
			
			
			
			
			De luchtdruk neemt af met de hoogte. De temperatuur waarbij water kookt neemt af met afnemende temperatuur, dus lage druk betekent een lagere temperatuur waarbij water kookt. Op de mount everest is de luchtdruk ongeveer 0,26 bar. Uit de volgende grafiek volgt dat de kooktemperatuur van water dan ongeveer 69'C is.quote:Op donderdag 25 september 2008 17:54 schreef rene90 het volgende:
Waarom kan je geen ei koken op de Mount Everest?
Wat is hier het juiste antwoord op en best onderbouwd.
(Was een vraag van een zusje van een vriend, dan kreeg ze een extra punt op haar toets)
			
			
			
			Helemaal duidelijk, wist al dat het iets met de luchtdruk te maken had inderdaad maar zoals jij het hier noemt is het geheel duidelijk, bedanktquote:Op donderdag 25 september 2008 18:01 schreef The_stranger het volgende:
[..]
De luchtdruk neemt af met de hoogte. De temperatuur waarbij water kookt neemt af met afnemende temperatuur, dus lage druk betekent een lagere temperatuur waarbij water kookt. Op de mount everest is de luchtdruk ongeveer 0,26 bar. Uit de volgende grafiek volgt dat de kooktemperatuur van water dan ongeveer 69'C is.
[ afbeelding ]
Op deze pagina blijkt dat de stollingstemperatuur van eiwit dan wel eigeel begint bij 65 graden, en afhankelijk van de "hardheid" oploopt tot 100 graden.
Als het water dus door de druk kookt bij 69'C en dus geen hogere temperatuur bereikt, zal het ei dus ook nooit heter worden dan 69'C, wat weer betekent dat het ei niet (geheel) stolt, het zal mogelijk wat dikker worden, maar dus niet hard zijn.
			
			
			
			het rendement is idd lager, maar dat wil niet zeggen dat je er niets aan hebt. Spaarlamp is nog altijd goedkoper, maar in de winter is het verschil minder groot!quote:Op maandag 15 september 2008 17:54 schreef Mastertje het volgende:
[..]
Hoezo een nuttig bijproduct? Het kost je toch alleen maar geld, en volgens je eigen gegevens is het ook nog slechter voor het milieu.
			
			
			
			Als je iets nauwkeuriger afleest kom je zelfs op een kooktemperatuur van een graad of 63 uit!quote:Op donderdag 25 september 2008 18:01 schreef The_stranger het volgende:
[..]
De luchtdruk neemt af met de hoogte. De temperatuur waarbij water kookt neemt af met afnemende temperatuur, dus lage druk betekent een lagere temperatuur waarbij water kookt. Op de mount everest is de luchtdruk ongeveer 0,26 bar. Uit de volgende grafiek volgt dat de kooktemperatuur van water dan ongeveer 69'C is.
[ afbeelding ]
Op deze pagina blijkt dat de stollingstemperatuur van eiwit dan wel eigeel begint bij 65 graden, en afhankelijk van de "hardheid" oploopt tot 100 graden.
Als het water dus door de druk kookt bij 69'C en dus geen hogere temperatuur bereikt, zal het ei dus ook nooit heter worden dan 69'C, wat weer betekent dat het ei niet (geheel) stolt, het zal mogelijk wat dikker worden, maar dus niet hard zijn.
			
			
			
			Dan blijft het ei helemaal snot... Het is toch wat, klim je die hele 8848 meter omhoog, kun je verdomme bij het krieken van de dag niet eens en gekookt eitje verorberen...quote:Op donderdag 25 september 2008 19:43 schreef mcDavid het volgende:
[..]
Als je iets nauwkeuriger afleest kom je zelfs op een kooktemperatuur van een graad of 63 uit!
			
			
			
			Daarvoor is dan weer de snelkookpan uitgevonden heh!quote:Op donderdag 25 september 2008 21:23 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Dan blijft het ei helemaal snot... Het is toch wat, klim je die hele 8848 meter omhoog, kun je verdomme bij het krieken van de dag niet eens en gekookt eitje verorberen...
			
			
			
			
			
			
			
			http://nl.wikipedia.org/wiki/Astronomische_afstandsmetingquote:Op donderdag 25 september 2008 23:00 schreef Parafernalia het volgende:
Hoe zit dat nu ook weer met het bepalen van afstanden van sterren? Ik dacht dat ze het door middel van roodverschuining deden..maar dan klopt het toch niet, aangezien het heelal uitdijt.
			
			
			
			quote:Op donderdag 25 september 2008 23:09 schreef mcDavid het volgende:
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Astronomische_afstandsmeting
volgens mij heeft roodverschuiving meer te maken met de snélheid waarmee een voorwerp op je af of van je vandaan beweegt. Net als een ambulance die langsrijdt waarvan de toon van de sirene verandert. Maar ik zit niet zo in deze materie dus misschien lul ik wel onzin.
quote:Voor de grootste afstanden, bijvoorbeeld tot quasars tot 13,6 miljard lichtjaar, is roodverschuiving een algemeen toegepaste methode. In het spectrum van waterstof wordt een bepaalde spectraallijn waargenomen. Uit de meting hoever die spectraallijn naar het rood is opgeschoven, volgt met het Dopplereffect de theoretische snelheid van het sterrenstelsel. Uit afstandsmetingen op kortere afstanden is gebleken dat sterrenstelsels van elkaar wegvluchten, en wel met een grotere snelheid naarmate de afstand groter is (zie Oerknal en Wet van Hubble). Uit de gemeten snelheid volgt dus met de Hubbleconstante de afstand.
			
			
			
			
			
			
			
			Maar m'n punt is dat het heelal uitdijt. De ster staat nu dus verder dan op het moment dat de ster het licht uitstraalde.quote:Op donderdag 25 september 2008 23:19 schreef mcDavid het volgende:
nouja that makes some kind of sense... als je kunt uitrekenenen hoe snel zo'n ster gaat, en je weet ongeveer waar hij begonnen is, dan weet je ook hoe ver hij is. Of althans. Hoe ver hij was even veel jaren geleden als hij lichtjaren van je vandaan is.
			
			
			
			joah maar tenzij we een manier vinden om gegevens van een ster sneller deze kant op te transporteren dan de lichtsnelheid, zullen we het daarmee moeten doen.quote:Op donderdag 25 september 2008 23:27 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Maar m'n punt is dat het heelal uitdijt. Ze staan nu dus verder dan het licht wat wij nu waarnemen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |