Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.quote:Lips - maandag 23 april 2007 @ 21:35
berney bedankt voor de tip! Kan het daar altijd met de huisarts over hebben. Hoe ervaar jij verder bijwerkingen van prozac?
Ik slik ook prozac/fluoxetine, ook zonder bijwerkingenquote:Op dinsdag 24 april 2007 11:06 schreef berney het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.
Het artikel legt inderdaad de nadruk op de negatieve kant van SSRI zoals Prozac (hoewel tricyclische AD, het soort dat ik gebruik, er nog slechter af komt), maar niet geheel ten onrechte:quote:Op dinsdag 24 april 2007 17:25 schreef Lips het volgende:
Vind het wel erg zwart gekleurd dat artikel. Enkel de negatieve kant wordt belicht (maar dat gebeurt natuurlijk wel vaker)
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
vandaar dat er ook staat meestal... en alhoewel het klinkt als "begin"van het traject zit je toch al redelijk ver hoorquote:Op woensdag 25 april 2007 07:55 schreef Dale het volgende:
[..]
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.![]()
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezighedenquote:Op woensdag 25 april 2007 09:15 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.
Ik meen, dat een behandelingstraject de behandelingen omvat tussen het moment waar de patiënt zich meldt (of gemeld wordt) bij een hulpverlener tot het moment waarbij de patiënt min of meer uitbehandeld is, bijvoorbeeld omdat de klachten in belangrijke mate verdwenen zijn.
Een behandelingstraject kan kort zijn en weinig behandelaars omvatten (bijv. alleen de huisarts), maar ook, het andere uiterste, langdurig zijn en een legertje behandelaars (artsen, psychiaters, psychologen, allerlei therepeuten) omvatten.
Bedoel je te zeggen dat een veelvoorkomende uitkomst van een psychiatrisch behandelingstraject is dat de patiënt voor langere tijd medicatie moet slikken? Of begrijp ik het verkeerd?
Dat dus. Ik heb medicatie altijd geweigerd, omdat het toch wel best een stap is. Na acht jaar heb ik het toch maar geaccepteerdquote:Op woensdag 25 april 2007 09:22 schreef Re het volgende:
[..]
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezigheden
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijkquote:
Ja, natuurlijk, dat weet ikquote:Op zaterdag 28 april 2007 21:12 schreef Re het volgende:
[..]
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijk
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)quote:Op dinsdag 1 mei 2007 21:56 schreef Burdie het volgende:
Zeg, ik vraag me af he... hoe zit dat eigenlijk met medicijnen? Ik voel me nu niet echt depressief, alleen een beetje licht moodswingerig. Maar het punt van 'ik wil dood, dood, dood' heb ik alweer een week of twee niet meer bereikt. Ik schrijf elke dag in een schriftje hoe het gaat, en de laatste dagen is het steeds "prima". Maar ik slik die medicijnen (o.a.) tegen een hardnekkige depressie. Ben ik dan nog wel depressief, ondanks dat ik dat niet zo voel? Of hoe zit dat?
Als het goed is, weet ik dat over een klein weekje, maar de kans is groot.quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:16 schreef Re het volgende:
[..]
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:27 schreef Burdie het volgende:
En dat gaat nooit meer over??!
(Uiteraard ga ik dit allemaal met de psychiater bespreken, volgende week).
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?![]()
Jupsquote:Op woensdag 2 mei 2007 09:07 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?
dat zijn de effecten van het studenten leven die naar boven komen hoorquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie.
1 van mijn fysieke klachten is ochtendmoeheid. deze is met de ad alleen maar erger geworden jaquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie.
Volgens mij zijn dat ontwenningsverschijnselen nWo, als je ze opeens een dag (of langer) niet neemt zonder af te bouwen, is de kans heel erg groot dat je dit soort klachten krijgt. Bij AD is het heel belangrijk dat je ze iedere dag neemt, en het liefst ook op hetzelfde tijdstip..quote:Op zaterdag 5 mei 2007 14:51 schreef _nWo_ het volgende:
Hmmm, ik slik al bijna een jaar Paroxetine.
Alleen vergeet ik zo nu en dan het opnieuw in te nemen of vergeet steeds een herhaal recept te halen.
Ik merk al meteen na een dag dat het ineens enorm kut met me gaat.
Ik voel me licht in me hoofd, het lijkt net of alles heen en weer schudt, ik heb last van blackouts lijkt het net, en alles beukt en dreunt in me hoofd. Verder heb ik dan ook last van onevenwichtigheid. Om gestoord van te worden
Zijn dit side-effects van de AD ? Of ligt het puur aan mij ?
waarom zou dat onverstandig moeten zijn?quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:40 schreef Burdie het volgende:
Is het slim (of beter: onverstandig) om tijdens het gebruik van AD te gaan stoppen met roken?
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:50 schreef Burdie het volgende:
Omdat het misschien niet handig is om heftige dingen te veranderen?
(En ik zoek gewoon naar een smoesje om weer te 'mogen' roken.)
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met rokenquote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:59 schreef _nWo_ het volgende:
[..]
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...
Mijn eerst peuk van de dag nadat ik mijn AD heb ingenomen slaat altijd in als een bom.
Net alsof ik een blow heb gerookt.
ik wil wel mee gaan stoppen.quote:Op zaterdag 5 mei 2007 23:00 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met roken.
ja ik weet hetquote:Op zondag 6 mei 2007 12:49 schreef Re het volgende:
Withdrawal symptoms when treatment is discontinued are common, particularly if discontinuation is abrupt (see section 4.8 Undesirable effects). In clinical trials adverse events seen on treatment discontinuation occurred in approximately 31% of patients treated with venlafaxine and in approximately 17% of placebo patients. The risk of withdrawal symptoms may be dependent on several factors including the duration and dose of therapy and the rate of dose reduction.
Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.
Withdrawal symptoms seen on discontinuation of venlafaxine treatment
Discontinuation of venlafaxine (particularly when abrupt) commonly leads to withdrawal symptoms. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Additional withdrawal reactions include hypomania, nervousness, confusion, fatigue, somnolence, convulsion, vertigo, tinnitus, dry mouth and anorexia. Generally these events are mild to moderate and are self-limiting, however, in some patients they may be severe and/or prolonged. It is therefore advised that when venlafaxine treatment is no longer required, gradual discontinuation by dose tapering should be carried out
ehm ze wilden me niet meer voorraad meegeven dan ik nog had toen, en dat was 15 ofzo, moest maar terugkomen als ik op 5 stond. en afgelopen week geen tijd gezien om naar de apotheek te gaan was nogal chaotisch weekje. vandaar.quote:Op zondag 6 mei 2007 13:51 schreef Nijna het volgende:
Ik verbaas me erover dat mensen regelmatig schrijven dat ze in het weekend zonder medicatie zitten... Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je vergeet om op tijd nieuw te halen, maar misschien ben ik in dat soort dingen ook wel een pietje precies... Als ik aan mn laatste strip begin dan lever ik mn etiketje in bij de huisarts en kan ik eind van de dag of de volgende dag bij de apotheek mn nieuwe voorraadje ophalen...
Maar Dale, als je er last van hebt dan zou je kunnen overwegen naar de weekendapotheek te gaan, morgen in elk geval maar weer nieuwe halen anders!
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ikquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt...quote:Op zondag 6 mei 2007 14:52 schreef Dale het volgende:
[..]
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ikbegrijpen ze dat niet ofzo
Ik krijg ook gewoon voor 3 maanden citalopram mee terwijl dat in het begin maar voor 2 weken was. Nu ben ik niet van plan om daar gekke dingen mee te doen maar ik vind dit toch wel heel erg veelquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
nee en het uitleggen komt vast ook verkeerd overquote:Op zondag 6 mei 2007 16:04 schreef Nijna het volgende:
[..]
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt....
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?quote:Op zondag 6 mei 2007 23:40 schreef Detroit het volgende:
Nadat ik van mijn moeder gehoord heb dat zij een niet zo fijne ziekte onder de leden heeft, heb ik toch maar weer besloten mijn oude dosis (1 per dag) te gaan nemen... Dat nieuws zorgde ervoor dat ik weer rap een labiel mannetje begon te worden (voor zover ik dat al niet was)
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen..
Tsja moeilijk.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets?.
Ik sta voor dezelfde keuze en ik vind het echt heel erg moeilijk. Vorig jaar zomer heb ik 5 mg afgebouwd en het plan is om dat deze zomer weer te doen. Heel langzaam afbouwen dus en kijken hoe lang het goed gaat. Ik ben er echter nog niet van overtuigd of het succes is... Maar het idee dat ik de rest van mijn leven medicijnen moet slikken staat me ook enorm tegen.... lastigquote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets?.
Misschien is dat ook niet iets wat je zomaar beslist... wellicht kan je over een tijdje eens proberen hoe het gaat als je mindert... Lijkt me lastig om nu te kiezen of je het wel of niet wilt.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets?.
Op dit moment met, maar de moeheid he... nouja, we wachten wel gewoon af of het minder wordt de komende wekenquote:Op maandag 7 mei 2007 19:15 schreef berney het volgende:
[..]
Tsja moeilijk.
waar voel je je het beste mee met of zonder?
True, true... Maar ik vind het wel erg verdacht dat het nu al de zoveelste keer is dat ik op gegeven moment echt in een diep dal beland.. Je gaat je afvragen of de schade met ad niet veel kleiner is dan eventueel zonder...quote:Op maandag 7 mei 2007 12:01 schreef Dale het volgende:
[..]
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?
dat je je zo nu en dan gewoon kut voelt is normaal dat hoort bij het leven
En zelfs dat is geen garantie voor succes!quote:Op dinsdag 8 mei 2007 12:13 schreef Detroit het volgende:
Enne, de moraal van het verhaal: minderen cq. stoppen met ad is alleen haalbaar als je je in een stabiele situatie bevindt, dat blijkt wel weer..
da's het voordeel van ad... het maakt me niet meer zoveel uitquote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik wou het niet zeggen, maar dat lijkt inderdaad wel te kloppen... Om het allemaal nog wat fijner te maken.quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
En zelfs dat is geen garantie voor succes!
En hoe!!!quote:Op donderdag 10 mei 2007 13:11 schreef _nWo_ het volgende:
[..]
Toch best wel raar dat als er iets in je kop niet goed zit, dat het je lichamelijk ook kan beinvloeden.
Overigens hetgeen wat jij beschrijft herken ik van toen ik voor de eerste keer AD voorgeschreven kreeg en na een paar weken uit een best wel stevige depressie begon los te breken. Dat was een hele vreemde ervaring.quote:Op dinsdag 15 mei 2007 20:16 schreef Burdie het volgende:
Even schoppen. Het gaat niet goed hier, ineens.
Ik kan het moeilijk verwoorden, ik voel me gewoon anders. Niet meer mezelf. Een vreemde in mijn eigen lichaam. Ik kan ook geen maat meer houden. Voel me hyper. Lach en giechel de hele dag om alles en kan m'n kop niet dichthouden. En ik verander elke 5 minuten van gevoel, van idee en van mening.
Wat goed dat je gebeld hebt, echt! Ik hoop dat je je een beetje beter gaat voelen en anders moet je inderdaad weer bellenquote:Op dinsdag 15 mei 2007 20:53 schreef Burdie het volgende:
Zojuist heb ik de crisisdienst gebeld omdat het niet meer ging. Volgens de arts was het een paniekaanval (oh, dus zó voelde dat ook alweer) en moest ik een oxazepam innemen (had ik gelukkig nog liggen). Over een uurtje moet ik terugbellen, als het niet beter gaat. God, ik tril helemaal en vind het doodeng. Help..
Ik schrok een beetje van dat verhaal over het feit dat je een beetje para bent geweest. Dolblij dat je in ieder geval benzo's bij de hand had, en dat je daardoor in ieder geval ff de ergste kantjes hebt weten door te maken. Zelf ben ik ook wel eens in paniek, en ik weet hoe erg dat zuigt, en dan vooral als je totaal niet weet wat je moet verwachten en voor het eerst geconfronteerd wordt met bepaalde angsten.quote:Op vrijdag 18 mei 2007 20:28 schreef Burdie het volgende:
Heee Detroit lekker ding!![]()
. Bedankt voor het vragen! Met mij gaat het heel, heel, heeeel erg wisselend.
.
Ik begrijp gewoon m'n eigen lichaam niet meer, dat is nog wel het raarste. Ik wist altijd precies hoe ik op een biertje, een jointje, een nachtje kort slapen, een eind hardlopen, etc. reageerde, maar nu kan dat soms zó anders uitpakken dat ik al haast niks meer durf te beginnen.
En ik ben erg misselijk (gelukkig met vlagen). Ik weet niet of het door de medicatie komt allemaal, maar ik vind het knap vervelend.
Maar op dit moment gaat het relatief goed, dus eigenlijk mag ik niet te veel klagen.
Ik vind het een moeilijk punt hoor, de conclusie kunnen trekken dat het beter met je gaat. Waaraan je dat kunt afmeten. Of er bepaalde hints zijn waaraan je kunt afleiden dat het zo is.quote:Op zaterdag 19 mei 2007 16:04 schreef lonely_princess het volgende:
...
Hoe gaat dat bij jullie? En kan iemand me ongeveer vertellen wat ik dan moet voelen als het werkt?
Huisarts, psychiaterquote:Op zondag 20 mei 2007 17:05 schreef raindrop het volgende:
Ik zit alweer een tijdje op efexor 75 mg. Voel me nog niet super alhoewel het wel redelijk gaat. Denk dat ik eens ga ophogen naar 150.
Iemand ervaringen met ophogen? Ervaringen welkom.
ervaringen vraag ik hierquote:
lijkt me dat je eerst naar de huisarts moet voordat je uberhaupt gaat verhogen...quote:Op zondag 20 mei 2007 20:40 schreef raindrop het volgende:
[..]
ervaringen vraag ik hier
en als ik ophoog zeg ik dat de volgende keer wel bij mijn huisarts
zit nu op 75 da's laagste dosering bij depressie
pff waaromquote:Op zondag 20 mei 2007 21:43 schreef Re het volgende:
[..]
lijkt me dat je eerst naar de huisarts moet voordat je uberhaupt gaat verhogen...
Het is geen kattendrek namelijk, dat spul, minstens handig dat je daar even met een huisarts of anderszins deskundig persoon over praat... Al is het alleen maar dat hij/zij daarvan op de hoogte is en een vinger aan de pols kan houden.quote:
mja achquote:Op maandag 21 mei 2007 21:51 schreef Detroit het volgende:
[..]
Het is geen kattendrek namelijk, dat spul, minstens handig dat je daar even met een huisarts of anderszins deskundig persoon over praat... Al is het alleen maar dat hij/zij daarvan op de hoogte is en een vinger aan de pols kan houden.
ik zal eens even kijken wat erover gezegd isquote:Op vrijdag 1 juni 2007 14:04 schreef Burdie het volgende:
Vraagje voor Re: weet jij iets over onderzoek dat gedaan is naar de preventieve werking van AD bij depressies? Is het zo dat AD alleen preventief werkt in dezelfde dosering als waarmee het genezend heeft gewerkt bij een vorige depressie? (Zo'n soort verhaal had mijn psychiater, maar ik vond het een beetje ingewikkeld en begreep niet alles).
Dus als ik het goed begrijp voel je dat je medicijnen niet werken, en wat je nu dus voelt is dan je "normale"nivo van ziekte DUS sta je niet meer open voor andere medicijnen?quote:Op zaterdag 2 juni 2007 21:49 schreef Sabsie het volgende:
In het vorige deel heb ik al een keer gepost en was toen net begonnen met Lexapro. Inmiddels slik ik het nu zo'n 3 maanden. De eerste maand heb ik me echt super goed gevoeld. Had echt het gevoel dat ik alles weer aankon enzo. Toen kwam er een stressvolle factor, waardoor ik weer een dip kreeg. Ik dacht toen nog dat het tijdelijk zou zijn, maar inmiddels voel ik me al bijna 2 maanden niet goed. Weer hardstikke depressief en zelfs weer last van depersonalisatie. 3 Weken geleden ben ik wel begonnen met ophogen (van 10 naar 15 mg), maar merk nog steeds geen verschil.
Ik heb echt het idee dat die pillen bij mij niet werken. Heb ook nooit last gehad van bijwerkingen ofzo. Binnenkort zal ik het er wel met mijn psychiater over hebben, maar zoals ik er nu over denk stop ik met deie rotzooi. Ik sta ook niet meer open voor een ander middel, bang voor bijwerkingen en dat het weer niet werkt.
hallo Dale,quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?![]()
oef.. 300 mg is best veel maarja stemmingswisselingen heb je altijd wel (iedereen trouwens) 't is alleen zwaar balen als het diepe dalen zijn en dan weer net goed enz. enz.quote:Op woensdag 6 juni 2007 20:11 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slik 300 mg efexor, maar af en toe gaat het nog fout... ach ja.. je kan ook niet verwachten dat je nooit tegenslagen hebt... maar ik merk dat deze episodes steeds vaker komen de laatste tijd...
heb echter nu geen zin weer het psychiatrisch bootje in te stappen...
dus ik wacht nog even af....
ik heb tijdenlang andere dosering gehad... ben steeds verder omhooggegaan...quote:Op donderdag 7 juni 2007 16:46 schreef Fire-Maker het volgende:
[..]
oef.. 300 mg is best veel maarja stemmingswisselingen heb je altijd wel (iedereen trouwens) 't is alleen zwaar balen als het diepe dalen zijn en dan weer net goed enz. enz.
maar slik je het al lang?
Waarom heeft mijn psych er niks over gezegd dan? Ze weet dat ik af en toe veel drink of blow. En waarom wordt het niet beter? Soms is het dal echt diep.quote:Op donderdag 7 juni 2007 17:32 schreef Re het volgende:
Dat het zwaar is weet iedereen en het kan even duren inderdaad, het gaat om een belangrijk evenwicht wat zich in je hersenen moet stabiliseren maar als dat er eenmaal is dan heb je daar gewoon profijt van.
hmm.. ik weet niet of je ook gesprekken hebt want ik dacht eerst ook gewoon van "gooi er duizend van die medicijnen er tegen aan en het komt wel goed" maar het gaat vaak om pillen en praten en goede motivatie, ik ben altijd gemotiveerd geweest (niet altijd evenveel) om te beter teworden natuurlijk wordt je zelden de oude maar je kan er altijd aan blijven werkenquote:Op donderdag 7 juni 2007 17:51 schreef Burdie het volgende:
[..]
Waarom heeft mijn psych er niks over gezegd dan? Ze weet dat ik af en toe veel drink of blow. En waarom wordt het niet beter? Soms is het dal echt diep.
Pillen krijg ik van de psychiater, praten doe ik met de psycholoogquote:Op donderdag 7 juni 2007 18:44 schreef Fire-Maker het volgende:
hmm.. ik weet niet of je ook gesprekken hebt want ik dacht eerst ook gewoon van "gooi er duizend van die medicijnen er tegen aan en het komt wel goed" maar het gaat vaak om pillen en praten en goede motivatie
Familie is ofwel op vakantie, danwel onwetend, en bij de weinige vrienden die ik heb, heb ik het al aardig verprutst voor mijn gevoel. En ik ben het flauw om mensen tot last te zijn. Ik ben graag zelfstandig en sterk en positief, maar dat komt niet zo naar boven nuquote:dus gewoon hoop blijven houden en altijd steun zoeken bij vrienden, familie en jou arts
Efexor 150 mg, nu 3 maanden ofzo? Een aantal klachten zijn wat verbeterd, maar om nu te zeggen dat ik me top voelquote:Op dinsdag 3 juli 2007 13:22 schreef MissPink het volgende:
schopje
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds woensdag ben ik ook weer begonnen met medicatie.
Het ging wel iets beter, maar nog niet goed (genoeg), dus heb ik nu efexor gekregen als extra steuntje. Slik nu een week lang 37,5mg en vanaf morgen 75mg. En dan maar afwachten of ze doen wat ze beloven![]()
Bijwerkingen vallen tot nu toe erg mee, vergrote pupillen, trillende handjes en soms wat misselijk.
Hoe gaat het met iedereen hier?
Hoi Princessquote:Op dinsdag 3 juli 2007 19:34 schreef lonely_princess het volgende:
Ik voel me nog steeds heel erg slecht, ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me heel alleen, ik heb wel vriendinnen of zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ik zie op tegen de toekomst, ik ben bang om heel mijn leven lang niemand te hebben en alleen te zijn en dan zie ik de zin van het leven gewoon niet.
En ik ben gisteren afspraak bij psychiater vergeten. Heel stom, maar ik verwacht dat ze zich dan wel afvragen waar je bent. Mooi niet, ik kreeg gewoon een brief of ik me wilde afmelden als ik niet meer wil komen, zodat mijn dossier gesloten kan worden. En dan denk ik helemaal: zie wel, niemand geeft om mij! Zo moet ik het niet zien, maar ik voel me gewoon zo alleen. Ik weet dat ik voor heel de wereld op plaats 10.000 kom en vooral als ik het moeilijk heb kan ik dat niet aan.
Niemand kan daar iets aan doen, ik blijf die medicijnen wel gewoon innemen, maar ik heb niet meer het idee dat het helpt. En ik heb ook geen zin meer om nog naar die psychiater te gaan, want daar heb ik nu echt een slecht gevoel bij.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
quote:Op dinsdag 3 juli 2007 20:38 schreef TheYoung1 het volgende:
Lees de bijsluiter maar eens goed door, je bent iig heel dom bezig.
Go see the doctor!!!
quote:Een kuur mag niet plotseling worden gestaakt; de dosering moet geleidelijk worden verminderd; indien de gebruiksduur langer is dan zes weken moet de dosering gedurende een periode van minstens twee weken geleidelijk worden verminderd.
Oh, eye-opener, dit stukje. Zo voel ik me dus regelmatig. Ondanks hele lieve vrienden/vriendinnen en een geweldig vriendje. Misschien moest ik toch maar eens terug gaan naar de psychiater en 'de hel van het overstappen' onder ogen komen.quote:Op dinsdag 3 juli 2007 19:34 schreef lonely_princess het volgende:
Ik voel me nog steeds heel erg slecht, ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me heel alleen, ik heb wel vriendinnen of zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ik zie op tegen de toekomst, ik ben bang om heel mijn leven lang niemand te hebben en alleen te zijn en dan zie ik de zin van het leven gewoon niet.
[...]
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
overstappen wordt meestal volgens het "cross tapering" principe gedaan, met de ene afbouwen terwijl je tegelijkertijd de andere opbouwtquote:Op woensdag 4 juli 2007 12:26 schreef Burdie het volgende:
[..]
Oh, eye-opener, dit stukje. Zo voel ik me dus regelmatig. Ondanks hele lieve vrienden/vriendinnen en een geweldig vriendje. Misschien moest ik toch maar eens terug gaan naar de psychiater en 'de hel van het overstappen' onder ogen komen.
Het vervelende is namelijk dat mijn medicijnen (seroxat 40mg) enorm goed helpen tegen mijn angst/paniekklachten. Daar heb ik vrijwel geen last meer van, sinds ik ermee ben begonnen. Ik zie er erg tegenop dat die klachten wellicht ook terug zouden komen tijdens het afbouwen (en ik zit al op zo'n hoge dosis).
Oh, dat zou het wel een minder grote stap maken voor mij om over te stappen. Blijft de vraag of het nodig is. Wanneer weet je of het zinvol is om over te stappen?quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:05 schreef Re het volgende:
[..]
overstappen wordt meestal volgens het "cross tapering" principe gedaan, met de ene afbouwen terwijl je tegelijkertijd de andere opbouwt
Dat is een beslissing die je aan je psychiater over moet latenquote:Op woensdag 4 juli 2007 13:20 schreef Burdie het volgende:
[..]
Oh, dat zou het wel een minder grote stap maken voor mij om over te stappen. Blijft de vraag of het nodig is. Wanneer weet je of het zinvol is om over te stappen?.
Zij laat het nu aan mij over, aangezien zij niet kan voelen wat ik voel. En ik twijfel enorm.quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:25 schreef Re het volgende:
[..]
Dat is een beslissing die je aan je psychiater over moet laten
vaag, dan vertel je haar toch wat je voelt en dan kan zij aangeven of dat door de medicatie komt of dat het iets anders is..., en wat dan de eventuele vervolgtrajecten zijn...quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:26 schreef Burdie het volgende:
[..]
Zij laat het nu aan mij over, aangezien zij niet kan voelen wat ik voel. En ik twijfel enorm..
Aangezien zij mij alleen van medicatieadvies en diagnose zou voorzien, hebben we afgesproken elkaar niet meer te zien, tenzij ik tóch wilde overstappen of wilde af/opbouwen. In principe zie ik haar dus niet meer.quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:28 schreef Re het volgende:
[..]
vaag, dan vertel je haar toch wat je voelt en dan kan zij aangeven of dat door de medicatie komt of dat het iets anders is..., en wat dan de eventuele vervolgtrajecten zijn...
quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:29 schreef Burdie het volgende:
[..]
Aangezien zij mij alleen van medicatieadvies en diagnose zou voorzien, hebben we afgesproken elkaar niet meer te zien, tenzij ik tóch wilde overstappen of wilde af/opbouwen. In principe zie ik haar dus niet meer.
Mja, ik weet dus niet of het nuttig is om over te stappen op iets anders. Het gaat nog niet goed. Maar misschien is dit wel het maximale effect wat je uit medicatie zou kunnen krijgen? Ik heb er geen ervaring meequote:
Mja, ik mag ook nog wel een tijdje... zo niet altijd. Ik twijfel echt heel erg of switchen de moeite waard kan zijn of niet. Op dit moment denk ik dat de seroxat weinig met me doet, maar dat is meer omdat ik er intussen een beetje aan gewend ben ofzo. Denk ik.quote:Op vrijdag 6 juli 2007 13:34 schreef Detroit het volgende:
Fijn Burdie dat er zo met je meegedacht wordt! Bij mij is het seroxat, seroxat en seroxat wat de klok slaat, en dat zal het voorlopig nog wel blijven..
Zelf heb ik ook wel een beetje het gevoel aan Seroxat "gewend" te zijn, de bijwerkingen zijn niet meer zo dramatisch als in het begin, het zwakt angsten af en de grilligheid van de verschillende emoties is beduidend minder... Volgens mij is dat juist wat het spul behoort te doen.quote:Op vrijdag 6 juli 2007 15:33 schreef Burdie het volgende:
[..]
Mja, ik mag ook nog wel een tijdje... zo niet altijd. Ik twijfel echt heel erg of switchen de moeite waard kan zijn of niet. Op dit moment denk ik dat de seroxat weinig met me doet, maar dat is meer omdat ik er intussen een beetje aan gewend ben ofzo. Denk ik.
Ik kan me hier echt suf over piekeren.
Wat voor een zwaar middel gebruik jij dan? Kaalheid lijkt me wel een vreselijke bijwerking.quote:Op zaterdag 7 juli 2007 13:05 schreef MissPink het volgende:
Mijn haar valt uit
![]()
ik heb al niet zoveel, gaat het ook nog eens uitvallen..in de bijsluiter staat bij de bijwerkingen 'kaalheid', hoop toch dat het niet zover komt!
Efexor, niks bijzonders dus..het is niet heel dramatisch hoor, maar wel duidelijk meer dan wat normaal uitvalt. En omdat ik al heel fijn/dun haar heb schrok ik er best wel van.quote:Op zaterdag 7 juli 2007 17:52 schreef Detroit het volgende:
Wat voor een zwaar middel gebruik jij dan? Kaalheid lijkt me wel een vreselijke bijwerking..
Er zijn er wel een paar... (zal ff een search doenquote:Op woensdag 11 juli 2007 11:31 schreef Isabeau het volgende:
Hoi, misschien kan ik het beter zelf even uitzoeken, maar ik heb er de puf niet voor en hier zijn jullie voor een groot deel ervaringsdeskundigen of zelfs deskundigen. Ik wil graag weten welk antidepressivum geen gewichtstoename veroorzaakt. Ze zijn daar nogal berucht om en ik vroeg me af of er ad waren die dat niet doen.
"quote:Op woensdag 11 juli 2007 11:48 schreef Burdie het volgende:
Ik ben van de seroxat ook niet aangekomen.
Dat speelt volgens mij een belangrijke rol. Als ik me depressief voel heb ik een slechte eetlust en val ik dus af. Anderen echter gaan juist veel eten als ze zich slecht voelen en komen dan aan.quote:Op woensdag 11 juli 2007 11:55 schreef Burdie het volgende:
Heeft het niet vooral te maken met het feit dat je je door AD weer beter gaat voelen, en weer meer zin krijgt om beter voor jezelf te gaan zorgen, om te eten, etc. en dat je daar meer door aankomt?
Er zijn nogal tegenstrijdige berichten hierover, ligt eraan waarvoor je het wilt nemen, heeft heeft blijkbaar wat antidepressieve werking maar dat kan ook secondair zijn.quote:Op woensdag 11 juli 2007 14:28 schreef Isabeau het volgende:
En wat vind je van Buspiron als ad? Ik weet dat dat niet de indicatie is, maar ik heb wel gezien dat het er soms wel voor werd voorgeschreven. (en ja, ik weet dat buspiron niet in het pakket zit en dat je het zelf moet betalen)
Inderdaad prozac oftewel fluoxetinequote:Op woensdag 11 juli 2007 11:46 schreef Halinalle het volgende:
Prozac, meen ik.
Overigens is het nooit helemaal te voorspellen, wat een AD met je gewicht gaat doen.
Ja, dat is een bekende bijwerking van de meeste AD.quote:Op donderdag 12 juli 2007 19:25 schreef fok2007 het volgende:
hebben meer mensen last dat ze moeilijk dingen kunnen onthouden? ik gebruik efexor en heb het idee dat ik er meer last mee heb dan ervoor.![]()
Heeft je psychiater gezegd waarvoor dat middel bij jou dient?quote:Op vrijdag 13 juli 2007 14:51 schreef Burdie het volgende:
Ja hoi. Ik heb een antipsychoticum gekregen naast mijn AD. Seroquel, in eerste instantie 50mg per dag. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik vind het een beetje eng..
Nope. Ik begrijp het ook niet goed.quote:Op vrijdag 13 juli 2007 22:02 schreef Re het volgende:
hier Christine:
http://www.seroquel.com/cbip/md/about-seroquel.aspx
ben je soms gediagnoseerd als manisch depressief (bi-polair)
Ze heeft het voorgeschreven als middel tegen stemmingswisselingen en het schijnt de werking van seroxat te versterken. En ze zei dat mijn 'waangedachten' er misschien door zouden verdwijnen.quote:Op vrijdag 13 juli 2007 22:51 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Heeft je psychiater gezegd waarvoor dat middel bij jou dient?
Ze vermoedt wellicht dat je gevoelig bent voor een psychose als ze het tegen 'waangedachten' geeft.quote:Op zaterdag 14 juli 2007 09:43 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ze heeft het voorgeschreven als middel tegen stemmingswisselingen en het schijnt de werking van seroxat te versterken. En ze zei dat mijn 'waangedachten' er misschien door zouden verdwijnen.
er worden idd klinische studies gedaan in de als zogenaamde augmentation studies van quetiapine bij patienten met treatment resistent psychiatrische aandoeningen maar het is al een tijdje op de markt hoorquote:Op zaterdag 14 juli 2007 09:43 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nope. Ik begrijp het ook niet goed.
[..]
Ze heeft het voorgeschreven als middel tegen stemmingswisselingen en het schijnt de werking van seroxat te versterken. En ze zei dat mijn 'waangedachten' er misschien door zouden verdwijnen.
Is lithium ook een antipsychoticum? Ik voel me echt net een zombie nu. En ik heb vannacht minstens 15 uur geslapen en ben nog moequote:Op zaterdag 14 juli 2007 10:34 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ze vermoedt wellicht dat je gevoelig bent voor een psychose als ze het tegen 'waangedachten' geeft.
Een middel om de werking van je AD te versterken wordt wel vaker voorgeschreven (augmentatie wordt dat wel genoemd). Bij mij is dat lithium, tevens tegen stemmingswisselingen.
Overigens lithium heb ik een tijdje gestaakt, omdat ik meende dat ik er bepaalde lichamelijke klachten erdoor kreeg. Dat was niet zo'n goed idee, want ik werd na een tijdje zo instabiel als wat. Vorige week weer begonnen en nu maar hopen dat mijn stemming weer stabiel wordt.
Nee, een stemmingsstabilisator. Bij met name bipolaire (manisch-depressieve) klachten wordt het voorgeschreven, maar ook als augmentatie bij gewone depressies.quote:Op zaterdag 14 juli 2007 13:30 schreef Burdie het volgende:
[..]
Is lithium ook een antipsychoticum? Ik voel me echt net een zombie nu. En ik heb vannacht minstens 15 uur geslapen en ben nog moe.
verwacht niet te veel resultaat de komende paar weken, meestal duurt het een maandje voordat zulk spul gaat werken, mocht het aanslaan en je bent daarna stabiel dan kun je weer langzaam afbouwen.quote:Op dinsdag 17 juli 2007 17:18 schreef MissyMirjaM het volgende:
oh, in vogelvlucht het waarom;
ik voel me al lange tijd kut.
down, slaap veel, veel moe, (bijzonder) verdrietig, geirriteerd, chagrijnig, enz. alles zonder reden.
vandaar dat de dokter dit heeft voorgeschreven. heb gewoon iets nodig dat me hieruit kan trekken.
ik wil niet conrinu medicatie blijven gebruiken, wil er weer mee stoppen als het weer ok gaat.
de HA zei dat dit mogelijk is, daar ga i ook wel vanuit?
moet nu beginnen met een half tabletje 20 mg per dag, dus 10 mg, 2 weken lang.
Hoi Missyquote:Op dinsdag 17 juli 2007 17:14 schreef MissyMirjaM het volgende:
elleu.
ik heb vandaag seroxat voorgeschreven gekregen.
behalve het feit dat ik mij hiervoor schaam, hoop ik wél dat het gaat werken.
zijn er hier mensen met ervaringen? ik zou graag wat meer willen weten.
als ik http://forum.trosradar.nl/viewtopic.php?t=37080 lees, word ik al helemaal eng als ik naar het doosje kijk.
kan ik het wel gebruiken zonder dat ik slechter word, zeg maar?
In het begin kan het wel erger worden, maar daar moet je even doorheen danquote:Op dinsdag 17 juli 2007 17:14 schreef MissyMirjaM het volgende:
elleu.
ik heb vandaag seroxat voorgeschreven gekregen.
behalve het feit dat ik mij hiervoor schaam, hoop ik wél dat het gaat werken.
zijn er hier mensen met ervaringen? ik zou graag wat meer willen weten.
als ik http://forum.trosradar.nl/viewtopic.php?t=37080 lees, word ik al helemaal eng als ik naar het doosje kijk.
kan ik het wel gebruiken zonder dat ik slechter word, zeg maar?
volgens mij is het beste nog steeds een combinatie van therapie + eventueel meds voor de meesten. alleen medicijnen is een tijdelijke oplossing maar je zult voor jezelf toch duidelijk moeten krijgen waarom je depje bent geworden. dan kun je de kans op herhaling misschien wat verminderen.quote:Op dinsdag 17 juli 2007 17:19 schreef MissyMirjaM het volgende:
en waarvoor ik me ervoor zou moeten schamen?
geen idee.
maargoed, doe 't wel.
vind het fijn dat ik iets heb gekregen., maar momenteel word ik er even alleen maar verdrietiger van![]()
een vast ritme proberen te pakken, vaste tijd naar bed vaste tijd weer op, regelmaat doet het meestal goed.quote:Op donderdag 19 juli 2007 16:45 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik ben moe, echt rete moe
heb tot 11 uur uitgeslapen
kan me niet voorstellen dat het een bijwerking van de med. is (wel van de dip?) , maar opblijven kost me moeite
hoop dat dat iig snel verbetert
Mijn ervaring is dat het wel minder wordt in de loop van de tijd. Voor de AD sliep ik heel weinig, nu lk kan ik uuuuren slapen, ook overdag. Regelmaat help wel waardoor ik nu dus niet meer de neiging heb zo heel veel te slapenquote:Op donderdag 19 juli 2007 16:45 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik ben moe, echt rete moe
heb tot 11 uur uitgeslapen
kan me niet voorstellen dat het een bijwerking van de med. is (wel van de dip?) , maar opblijven kost me moeite
hoop dat dat iig snel verbetert
herkenbaarquote:Op vrijdag 20 juli 2007 20:45 schreef Burdie het volgende:
Ik ben in twee weken gewoon 5 kilo aangekomen. Fijn, die medicijnen.
quote:SSRI poop-out is starting to become common knowledge in the psychiatric community. For most people SSRI poop-out is not an issue, but for some any SSRI will work great for a few months to a couple years or more and then suddenly stop working. Fortunately you can just move on to the next one until the poop-out happens again. What happens when you run out of SSRIs? By then the drug companies will have come out with at least one new one, but guess what? Most people who experience poop-out can go back to their first SSRI and start all over again! Some people are actually on a one or two-year rotation schedule to avoid experiencing the failure. You literally can rotate SSRIs like tires. Just be advised on point - Paxil (paroxetine hydrochloride) may work for you only once.
Ja, dat stukje bedoel ik.quote:Op maandag 23 juli 2007 18:41 schreef Noodly het volgende:
Bedankt voor de link Burdie.
Ik heb iets gevonden:
[..]
Nog niet, ik ben het vandaag van planquote:Op maandag 23 juli 2007 19:28 schreef Luchtbel het volgende:
Heb je dit dan al aangekaart Noodly? Ik ben wel benieuwd wat de reactie van je psychiater is? Sterkte, het lijkt me nogal beangstigend.
Ik zou me er niet te veel zorgen over maken. Het is de vraag of dat "pooping out" überhaupt bestaat.quote:Op maandag 23 juli 2007 23:39 schreef Detroit het volgende:
* Detroit hoopt dan maar dat hij nooit uit de paroxetine "pooped".
Waarom denk je dat?quote:Op dinsdag 24 juli 2007 10:59 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik zou me er niet te veel zorgen over maken. Het is de vraag of dat "pooping out" überhaupt bestaat.
Zover ik weet, is het verschijnsel nog niet op een wetenschappelijk verantwoorde wijze aangetoond. Bovendien vind je zoveel onjuistheden en wilde verhalen over medicijnen op het internet, dat ik daar niet zo veel waarde aan hecht.quote:Op dinsdag 24 juli 2007 12:13 schreef Detroit het volgende:
[..]
Waarom denk je dat?
Ik geloof gerust dat het bestaat, al lijkt het me wel een verschijnsel dat bij zoveel promille van de "gebruikers" voorkomt... En dan maar hopen dat jij net niet die pechvogel bent..
Dat ben ik nu aan het afbouwen terwijl ik dat andere aan het opbouwen ben. Over een paar dagen ben ik er helemaal vanaf ja, want het helpt toch niet.quote:Op woensdag 25 juli 2007 15:21 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ahh, jij bent dus ook vanaf de SSRI af.
k zit niet aan de anti depressiva maar herken je verhaal (voor zover tot nu toe gelezen)... Ik heb lange tijd strattera iedere dag gebruikt, en t ging echt top! Totdat t op een gegeven moment leek weg te vallen...en ik voelde me in een bepaalde mate zo verslaafd eraan dat k t echt niet moest vergeten omdat k anders instantly onrustig en warrig werd!quote:Op dinsdag 24 juli 2007 19:47 schreef Noodly het volgende:
Ben vandaag dus naar de psych geweest en heb het aan hem voorgelegd.
Omdat anti-depressiva geen verslavend effect hebben zou je er niet ineens immuun ofzo voor moeten worden. Maar het kan voorkomen, blijkbaar, want het is gewoon echt zo bij mij.
Juist omdat anti-depressiva lichamelijk niet verslavend hoort te zijn/kan zijn lijkt het of het 'poop-out' effect niet bestaat. Maarja, ik weet wat ik voel en zo is het nu eenmaal. Voor mij bestaat het dus wel, of het nou wetenschappelijk is aangetoond of niet. Het lijkt me heel goed mogelijk dat je hersenen er wél op een soort van verslaving-manier op kunnen reageren, gezien de hersenen heel complex zijn en de echte werking van de meeste medicijnen ook maar gissen is.
Heb nu ook andere medicatie gekregen.
Nouja, eerlijk gezegd gaat het nu wel goed. Maar dat kan nog niet van die meds komen zodat ik ga twijfelen en afvraag of ik ze wel nodig hebquote:Op donderdag 26 juli 2007 15:05 schreef ccc7 het volgende:
weer strattera, zelfde dosering. Ga binnenkort weer s naar de psychiater, kijken of ik hogere dosering kan krijgen![]()
moet weer veel studeren, maar er zijn een aantal dingen die maar in mn hoofd blijven malen en er niet uit willen en dat verneukt een hele hoop voor me...
wordt helemaal gek en moedeloos van mezelf![]()
hoe vlot t met je nieuwe meds?
ik ben lange tijd gestopt omdat ik mezelf vaak niet meer terug herkende... maar ik denk dat die persoon die ik met meds ben toch de betere variant van mezelf isquote:Op donderdag 26 juli 2007 19:07 schreef Noodly het volgende:
[..]
Nouja, eerlijk gezegd gaat het nu wel goed. Maar dat kan nog niet van die meds komen zodat ik ga twijfelen en afvraag of ik ze wel nodig heb![]()
Ik weet dat het wel zo is maar toch.. het is een soort verwijt naar mezelf dat ik weer medicijnen moet terwijl ik er eerst mee wilde stoppen. Het lijkt allemaal zo onrealistisch en alsof het niet gebeurd isErgens in mij roept de hele tijd een stemmetje dat ik het best zonder aankan en het gewoon even af had moeten wachten en me niet meteen zo aanstellen, maar ik weet dat dat waarschijnlijk gewoon niet waar is. Ik voel me krap 2 weken zo, maar wel heel abrupt, en honderd keer erger dan de vorige keer dat ik met meds begon. En mijn psychiater raadde het ook aan, sterker nog, begon er zelf over. Maar omdat ik me relatief nog niet lang zo kut voel klinkt het naar mezelf toe alsof dit middel iets teveel is, omdat het nu een beetje minder zwaar is. En ik weet dat het geen aanstellerij is/was. Etc. Etc.
Hoort dat tobben erbij?![]()
Anyway, verder ben ik wel heeeeeel moe, maar dat was ik al en is niet zo heel erg.![]()
edit: Okee, ik denk teveel na![]()
Ik geloof niet, dat je je "instant" beter gaat voelen (behalve door het idee dat je medicatie waarvan je verwacht dat het iets voor je gaat doen), maar ik dat niemand je echt kan vertellen wanneer deze specifieke medicatie bij jou gaat aanslaan. Dat varieert gewoon heel erg.quote:Op vrijdag 27 juli 2007 15:07 schreef Noodly het volgende:
Maar just for the record:
De normale tijd voor de werking van anti-depressiva is 2 weken. Maar is het mogelijk dat, wanneer je langere tijd een SSRI gebruikt zonder effect en dat mengt met een van de tryclische antidepressiva, het effect na de 1e dag al versterkt wordt? Omdat je hersenen al een beetje gewend zijn aan de serotonine-opname ofzo?
Dus, als je daarvoor al iets anders had, geldt die 2-weken regel dan nog? Of kan het dan instantly beter worden net als met paracetamol? De bijwerkingen komen immers ook meteen. Die 2 weken komen doordat het je hersenen tijd nodig hebben om verbindingen te maken oid, maar nu ze dat al gewend zijn kan het ook korter duren?
Dan zal het wel het idee zijn ja.quote:Op vrijdag 27 juli 2007 16:07 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik geloof niet, dat je je "instant" beter gaat voelen (behalve door het idee dat je medicatie waarvan je verwacht dat het iets voor je gaat doen), maar ik dat niemand je echt kan vertellen wanneer deze specifieke medicatie bij jou gaat aanslaan. Dat varieert gewoon heel erg.
Je staat volledig droog?quote:Op vrijdag 27 juli 2007 22:58 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik mis m'n wijntjes en andere drinkjes
Ik ben het eens met bovenstaande quote. Toen ik begon met AD, heb ik een tijd helemaal geen alcohol gedronken, tegenwoordig drink ik met mate, met heel af en toe een avondje waarbij ik uit de band spring.quote:Alcohol and SSRI's
Drinking alcohol when taking an SSRI is not a good idea for several reasons. Alcohol is a central nervous system depressant, and since the SSRI's can cause sedation, the combination can be dangerous if driving or operating heavy equipment. Many people report that when taking an SSRI, even if they do not feel sedated, alcohol effects them more strongly than usual, and one drink may feel like two to four. In addition, alcohol can depress mood. I would argue that it makes little sense to be taking both a depressant and an antidepressant, particularly if you are having problems being depressed.
Given all this, alcohol is not absolutely contraindicated when taking an SSRI, and some people are able to continue social use of alcohol cautiously and responsibly without ill effect. Moderation, meaning no more than one or two drinks once or twice a week, is certainly recommended.
Denk het niet, ik ben de eerste week maar 10 uur per dag wakker geweest, en had wel enorm veel zin in zoetigheid. Het was dus: eten, slapen. Eten, slapen. Maar het gaat er nu langzaam weer afquote:Op zaterdag 28 juli 2007 17:59 schreef Dromenvanger het volgende:
8 kilo in anderhalve week is dat niet meer vocht dan wat anders?
Verder good luck met alles
Zolang je zin hebt in de toekomst is het in orde
Ik ging er juist beter door slapen, dus helaas.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 21:33 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik gebruik nu ongeveer anderhalve week paroxetine, en slaap echt slecht
meer mensen die dit herkennen?
Ik gebruik efexor wat volgens mij tot dezelfde groep hoort als paroxetine. In het begin had ik de ergste bijwerkingen - waarvan de meesten na een week of 2 / 3 weg waren. Het slaapprobleem niet. Ik nam ze eerst 's avonds in en sliep echt megaslecht. 3 uur per nacht was op dat moment lang, zeg maar. Heb een tijdje oxazepam erbij geslikt, wat hielp. Toen ik de efexor 's ochtends ging slikken was het probleem in no-time weg.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 21:33 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik gebruik nu ongeveer anderhalve week paroxetine, en slaap echt slecht
meer mensen die dit herkennen?
quote:Op zondag 29 juli 2007 08:52 schreef fok2007 het volgende:
Ik gebruik efexor wat volgens mij tot dezelfde groep hoort als paroxetine.
Toen ik paroxetine nam sliep ik vaak nachten niet. 3 nachten achter elkaar wakker en dan weer een nachtje slapen wegens uitputting. Hyper actief werd ik ervan maar dat heb ik al vaker vermeld hier.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 21:33 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik gebruik nu ongeveer anderhalve week paroxetine, en slaap echt slecht
meer mensen die dit herkennen?
quote:Op maandag 30 juli 2007 00:42 schreef Juup© het volgende:
... nu neem ik Seroquel om de nachtrust te bevorderen. Na ruim 1 jaar zijn de bijwerkingen ervan weg (onrustige benen, droge mond) ...
en wat heeft het voor zin om een pilletje over te slaanquote:Op maandag 30 juli 2007 00:32 schreef MissyMirjaM het volgende:
van scahde en schande wordt men wijs; ik heb vanavond wat drankjes op, dat doe ik dus nooit meer
ik voel me echt verbaggerd, bah
ik sla denk ik ook maar een pilletjes over even, anders wordt het helemaal drama, moet wel weer vroeg op straks
Volgens mij zou dat evenzeer van iets als seroxat kunnen komen, daar krijg ik ook altijd onwijs bewegerige benen van... Dat gebruikte jij ook toch?quote:Op maandag 30 juli 2007 11:05 schreef Burdie het volgende:
[..]die onrustige benen heb ik ook, kan dat van de seroquel komen?
Yes, die gebruik ik ook. Ik heb trouwens ook gehoord laatst dat 'onrustige benen' ook sowieso een beetje een familiekwaaltje is, en er schijnt een homeopatisch goedje heel goed tegen te werken. Maar dat moet ik dan even aan m'n nichtje vragen wat het ook alweer wasquote:Op maandag 30 juli 2007 11:26 schreef Detroit het volgende:
[..]
Volgens mij zou dat evenzeer van iets als seroxat kunnen komen, daar krijg ik ook altijd onwijs bewegerige benen van... Dat gebruikte jij ook toch?
En zo stonden sommige mensen wat meer vooraan bij het uitdelen van de kwaaltjes.quote:Op maandag 30 juli 2007 11:31 schreef Burdie het volgende:
[..]
<knip>
Ik heb er vooral last van in de ochtend, als ik wakker word. Soms 'schop' ik mezelf wakker, of ik kan niet meer in slaap komen, omdat mijn benen zo onrustig zijn. Je hebt wel eens wat he.
restless leg syndromequote:Op maandag 30 juli 2007 11:31 schreef Burdie het volgende:
[..]
Yes, die gebruik ik ook. Ik heb trouwens ook gehoord laatst dat 'onrustige benen' ook sowieso een beetje een familiekwaaltje is, en er schijnt een homeopatisch goedje heel goed tegen te werken. Maar dat moet ik dan even aan m'n nichtje vragen wat het ook alweer was.
Ik heb er vooral last van in de ochtend, als ik wakker word. Soms 'schop' ik mezelf wakker, of ik kan niet meer in slaap komen, omdat mijn benen zo onrustig zijn. Je hebt wel eens wat he.
met al die alcohol in mijn lichaam leek het me niet handig er nog een tablet achteraan te knallen, zeker niet zoals ik me voelde.quote:Op maandag 30 juli 2007 11:07 schreef Re het volgende:
[..]
en wat heeft het voor zin om een pilletje over te slaan
In mijn geval komt het daar door ja.quote:Op maandag 30 juli 2007 11:05 schreef Burdie het volgende:
[..]die onrustige benen heb ik ook, kan dat van de seroquel komen?
Tip: vraag naar een psychiater voor je medicatie. Ik weet niet wat je met je huisarts hebt afgesproken, maar 10 mg paroxetine is geen werkzame dosis! Sommige huisartsen zeggen dat je met 10mg per dag moet beginnen, om het rustig op te bouwen, maar op die manier zit je langer met de bijwerkingen en zonder het werkzame resultaat.quote:Op maandag 30 juli 2007 16:14 schreef MissyMirjaM het volgende:
vandaag contact gehad met de HA, aangezien ik weinig merk van de medicijnen, is de dosis verhoogd naar 1 tablet d.d., 14 dagen lang.
we gaan het wel zien..
Is dat echt zo? Dat is best zorgelijk...quote:Op maandag 30 juli 2007 17:48 schreef Burdie het volgende:
Wist je dat in een huisartsenopleiding welgeteld één college wordt besteed aan Anti-Depressiva?
Dat ligt helemaal aan de diagnose, wat voor start dosis je krijgt...quote:Op maandag 30 juli 2007 17:48 schreef Burdie het volgende:
[..]
Tip: vraag naar een psychiater voor je medicatie. Ik weet niet wat je met je huisarts hebt afgesproken, maar 10 mg paroxetine is geen werkzame dosis! Sommige huisartsen zeggen dat je met 10mg per dag moet beginnen, om het rustig op te bouwen, maar op die manier zit je langer met de bijwerkingen en zonder het werkzame resultaat.
Kortom, je hebt twee weken voor niets last gehad van de bijwerkingen nu, en moet alsnog op 6 weken rekenen, sinds de verhoging naar 20mg, voordat je resultaat merkt.
Dit is wat de apotheker mij heeft verteld, en waarom ik - ondanks de best wel heftige bijwerkingen - niet met 10mg ben begonnen. Ik zou toch echt vragen om een psychiater, die heeft er namelijk voor geleerd.
Wist je dat in een huisartsenopleiding welgeteld één college wordt besteed aan Anti-Depressiva? Je arts zou maar nét dat college hebben gemist wegens een kater, geen zin of zonnig weer buiten.
Doe mij maar een professional voor m'n lijf.
Dat is mij verteld, ja.quote:Op maandag 30 juli 2007 19:50 schreef Noodly het volgende:
[..]
Is dat echt zo? Dat is best zorgelijk...
Volgens de apotheker - niet de assistente, maar de apotheker zelf - is 10mg geen werkzame dosis, en krijg je dan dus wel de bijwerkingen maar niet het antidepressieve effect.quote:Op maandag 30 juli 2007 20:16 schreef Re het volgende:
[..]
Dat ligt helemaal aan de diagnose, wat voor start dosis je krijgt...
oh?quote:Op maandag 30 juli 2007 17:50 schreef Burdie het volgende:
Oja, nog een toevoeging, paroxetine is volgens mijn psychiater één van de moeilijkste AD's om weer af te bouwen (bijwerkingen bij afbouwen schijnen enorm heftig te zijn). Veel huisartsen schrijven zonder nadenken paroxetine voor, maar psychiaters zijn daar totaal niet blij mee, omdat ze het voorschrijven van paroxetine liever 'uitstellen' tot andere AD's niet blijken te werken.
jij kent de geschiedenis van MM helemaal niet, noch of zij anders metaboliseert en waarom denk je dat 10 mg op de markt is... als snoepje?quote:Op maandag 30 juli 2007 20:45 schreef Burdie het volgende:
Volgens de apotheker - niet de assistente, maar de apotheker zelf - is 10mg geen werkzame dosis, en krijg je dan dus wel de bijwerkingen maar niet het antidepressieve effect.
Het gaat niet om wat bij mij wel of niet werkt... het gaat erom dat mijn apotheker (die ervoor heeft geleerd dus) mij heeft verteld dat tabletten van 10mg (in Nederland) niet bestaan, omdat 10mg geen werkzame dosering is. In het algemeen dus.quote:Op maandag 30 juli 2007 22:40 schreef Re het volgende:
[..]
jij kent de geschiedenis van MM helemaal niet, noch of zij anders metaboliseert en waarom denk je dat 10 mg op de markt is... als snoepje?
Dat het bij jou niet werkt hoeft niet te betekenen dat het bij een ander niet werkt en vise versa
Een bijwerking kan toch bij een andere dosis optreden dan de gewenste werking?quote:Op dinsdag 31 juli 2007 00:48 schreef Re het volgende:
En vind je het niet vreemd dat iets wat geen werkzame dosering is wel bijwerkingen geeft, waar komen die bijwerkingen dan vandaan?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |