Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.quote:Lips - maandag 23 april 2007 @ 21:35
berney bedankt voor de tip! Kan het daar altijd met de huisarts over hebben. Hoe ervaar jij verder bijwerkingen van prozac?
Ik slik ook prozac/fluoxetine, ook zonder bijwerkingen .quote:Op dinsdag 24 april 2007 11:06 schreef berney het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.
Het artikel legt inderdaad de nadruk op de negatieve kant van SSRI zoals Prozac (hoewel tricyclische AD, het soort dat ik gebruik, er nog slechter af komt), maar niet geheel ten onrechte:quote:Op dinsdag 24 april 2007 17:25 schreef Lips het volgende:
Vind het wel erg zwart gekleurd dat artikel. Enkel de negatieve kant wordt belicht (maar dat gebeurt natuurlijk wel vaker)
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
vandaar dat er ook staat meestal... en alhoewel het klinkt als "begin"van het traject zit je toch al redelijk ver hoorquote:Op woensdag 25 april 2007 07:55 schreef Dale het volgende:
[..]
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezighedenquote:Op woensdag 25 april 2007 09:15 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.
Ik meen, dat een behandelingstraject de behandelingen omvat tussen het moment waar de patiënt zich meldt (of gemeld wordt) bij een hulpverlener tot het moment waarbij de patiënt min of meer uitbehandeld is, bijvoorbeeld omdat de klachten in belangrijke mate verdwenen zijn.
Een behandelingstraject kan kort zijn en weinig behandelaars omvatten (bijv. alleen de huisarts), maar ook, het andere uiterste, langdurig zijn en een legertje behandelaars (artsen, psychiaters, psychologen, allerlei therepeuten) omvatten.
Bedoel je te zeggen dat een veelvoorkomende uitkomst van een psychiatrisch behandelingstraject is dat de patiënt voor langere tijd medicatie moet slikken? Of begrijp ik het verkeerd?
Dat dus. Ik heb medicatie altijd geweigerd, omdat het toch wel best een stap is. Na acht jaar heb ik het toch maar geaccepteerd . Nu wordt er ook goed naar gekeken, en waarschijnlijk hebben mijn klachten een biologische oorzaak (psychologisch is er zegmaar niks mis, en na 8 jaar therapie kan ik zeggen dat het toch voor mij niet werkt). Is het dan trouwens standaard dat je dan je hele leven aan de medicijnen zou moeten? . En hoe zit het met erfelijkheidskwesties in deze?quote:Op woensdag 25 april 2007 09:22 schreef Re het volgende:
[..]
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezigheden
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijkquote:Op zaterdag 28 april 2007 21:08 schreef Burdie het volgende:
Daar ben ik dus ook bang voor. .
Ja, natuurlijk, dat weet ik .quote:Op zaterdag 28 april 2007 21:12 schreef Re het volgende:
[..]
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijk
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)quote:Op dinsdag 1 mei 2007 21:56 schreef Burdie het volgende:
Zeg, ik vraag me af he... hoe zit dat eigenlijk met medicijnen? Ik voel me nu niet echt depressief, alleen een beetje licht moodswingerig. Maar het punt van 'ik wil dood, dood, dood' heb ik alweer een week of twee niet meer bereikt. Ik schrijf elke dag in een schriftje hoe het gaat, en de laatste dagen is het steeds "prima". Maar ik slik die medicijnen (o.a.) tegen een hardnekkige depressie. Ben ik dan nog wel depressief, ondanks dat ik dat niet zo voel? Of hoe zit dat?
Als het goed is, weet ik dat over een klein weekje, maar de kans is groot.quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:16 schreef Re het volgende:
[..]
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:27 schreef Burdie het volgende:
En dat gaat nooit meer over? ?!
(Uiteraard ga ik dit allemaal met de psychiater bespreken, volgende week).
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?
Jupsquote:Op woensdag 2 mei 2007 09:07 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?
dat zijn de effecten van het studenten leven die naar boven komen hoorquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie .
1 van mijn fysieke klachten is ochtendmoeheid. deze is met de ad alleen maar erger geworden jaquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie .
Volgens mij zijn dat ontwenningsverschijnselen nWo, als je ze opeens een dag (of langer) niet neemt zonder af te bouwen, is de kans heel erg groot dat je dit soort klachten krijgt. Bij AD is het heel belangrijk dat je ze iedere dag neemt, en het liefst ook op hetzelfde tijdstip..quote:Op zaterdag 5 mei 2007 14:51 schreef _nWo_ het volgende:
Hmmm, ik slik al bijna een jaar Paroxetine.
Alleen vergeet ik zo nu en dan het opnieuw in te nemen of vergeet steeds een herhaal recept te halen.
Ik merk al meteen na een dag dat het ineens enorm kut met me gaat.
Ik voel me licht in me hoofd, het lijkt net of alles heen en weer schudt, ik heb last van blackouts lijkt het net, en alles beukt en dreunt in me hoofd. Verder heb ik dan ook last van onevenwichtigheid. Om gestoord van te worden
Zijn dit side-effects van de AD ? Of ligt het puur aan mij ?
waarom zou dat onverstandig moeten zijn?quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:40 schreef Burdie het volgende:
Is het slim (of beter: onverstandig) om tijdens het gebruik van AD te gaan stoppen met roken?
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:50 schreef Burdie het volgende:
Omdat het misschien niet handig is om heftige dingen te veranderen?
(En ik zoek gewoon naar een smoesje om weer te 'mogen' roken .)
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met roken .quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:59 schreef _nWo_ het volgende:
[..]
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...
Mijn eerst peuk van de dag nadat ik mijn AD heb ingenomen slaat altijd in als een bom.
Net alsof ik een blow heb gerookt.
ik wil wel mee gaan stoppen.quote:Op zaterdag 5 mei 2007 23:00 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met roken .
ja ik weet hetquote:Op zondag 6 mei 2007 12:49 schreef Re het volgende:
Withdrawal symptoms when treatment is discontinued are common, particularly if discontinuation is abrupt (see section 4.8 Undesirable effects). In clinical trials adverse events seen on treatment discontinuation occurred in approximately 31% of patients treated with venlafaxine and in approximately 17% of placebo patients. The risk of withdrawal symptoms may be dependent on several factors including the duration and dose of therapy and the rate of dose reduction.
Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.
Withdrawal symptoms seen on discontinuation of venlafaxine treatment
Discontinuation of venlafaxine (particularly when abrupt) commonly leads to withdrawal symptoms. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Additional withdrawal reactions include hypomania, nervousness, confusion, fatigue, somnolence, convulsion, vertigo, tinnitus, dry mouth and anorexia. Generally these events are mild to moderate and are self-limiting, however, in some patients they may be severe and/or prolonged. It is therefore advised that when venlafaxine treatment is no longer required, gradual discontinuation by dose tapering should be carried out
ehm ze wilden me niet meer voorraad meegeven dan ik nog had toen, en dat was 15 ofzo, moest maar terugkomen als ik op 5 stond. en afgelopen week geen tijd gezien om naar de apotheek te gaan was nogal chaotisch weekje. vandaar.quote:Op zondag 6 mei 2007 13:51 schreef Nijna het volgende:
Ik verbaas me erover dat mensen regelmatig schrijven dat ze in het weekend zonder medicatie zitten... Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je vergeet om op tijd nieuw te halen, maar misschien ben ik in dat soort dingen ook wel een pietje precies... Als ik aan mn laatste strip begin dan lever ik mn etiketje in bij de huisarts en kan ik eind van de dag of de volgende dag bij de apotheek mn nieuwe voorraadje ophalen...
Maar Dale, als je er last van hebt dan zou je kunnen overwegen naar de weekendapotheek te gaan, morgen in elk geval maar weer nieuwe halen anders!
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ik begrijpen ze dat niet ofzoquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt... .quote:Op zondag 6 mei 2007 14:52 schreef Dale het volgende:
[..]
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ik begrijpen ze dat niet ofzo
Ik krijg ook gewoon voor 3 maanden citalopram mee terwijl dat in het begin maar voor 2 weken was. Nu ben ik niet van plan om daar gekke dingen mee te doen maar ik vind dit toch wel heel erg veelquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
nee en het uitleggen komt vast ook verkeerd overquote:Op zondag 6 mei 2007 16:04 schreef Nijna het volgende:
[..]
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt... .
Maar nu wel weer gevonden dus...quote:
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?quote:Op zondag 6 mei 2007 23:40 schreef Detroit het volgende:
Nadat ik van mijn moeder gehoord heb dat zij een niet zo fijne ziekte onder de leden heeft, heb ik toch maar weer besloten mijn oude dosis (1 per dag) te gaan nemen... Dat nieuws zorgde ervoor dat ik weer rap een labiel mannetje begon te worden (voor zover ik dat al niet was )
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen. .
Tsja moeilijk.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Ik sta voor dezelfde keuze en ik vind het echt heel erg moeilijk. Vorig jaar zomer heb ik 5 mg afgebouwd en het plan is om dat deze zomer weer te doen. Heel langzaam afbouwen dus en kijken hoe lang het goed gaat. Ik ben er echter nog niet van overtuigd of het succes is... Maar het idee dat ik de rest van mijn leven medicijnen moet slikken staat me ook enorm tegen.... lastigquote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Misschien is dat ook niet iets wat je zomaar beslist... wellicht kan je over een tijdje eens proberen hoe het gaat als je mindert... Lijkt me lastig om nu te kiezen of je het wel of niet wilt.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Op dit moment met, maar de moeheid he... nouja, we wachten wel gewoon af of het minder wordt de komende weken .quote:Op maandag 7 mei 2007 19:15 schreef berney het volgende:
[..]
Tsja moeilijk.
waar voel je je het beste mee met of zonder?
True, true... Maar ik vind het wel erg verdacht dat het nu al de zoveelste keer is dat ik op gegeven moment echt in een diep dal beland.. Je gaat je afvragen of de schade met ad niet veel kleiner is dan eventueel zonder...quote:Op maandag 7 mei 2007 12:01 schreef Dale het volgende:
[..]
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?
dat je je zo nu en dan gewoon kut voelt is normaal dat hoort bij het leven
En zelfs dat is geen garantie voor succes!quote:Op dinsdag 8 mei 2007 12:13 schreef Detroit het volgende:
Enne, de moraal van het verhaal: minderen cq. stoppen met ad is alleen haalbaar als je je in een stabiele situatie bevindt, dat blijkt wel weer. .
da's het voordeel van ad... het maakt me niet meer zoveel uitquote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik leef echt op rust en regelmaat. Zodra die regelmaat wegvalt ben ik veel gevoeliger voor depressieve gevoelens... Echt leuk, afstuderen...quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik wou het niet zeggen, maar dat lijkt inderdaad wel te kloppen... Om het allemaal nog wat fijner te maken. .quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
En zelfs dat is geen garantie voor succes!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |