R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
[Centraal] Medicatie bij psychische klachten - Deel 3 was alweer vol, hier een verse...
Openingspost:
Dit topic is bedoeld om gebruikerservaringen uit te wisselen over de diverse soorten medicatie die er bestaan om psychische klachten tegen te gaan.
Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do\\\'s & dont\\\'s dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje \\\'dossiers\\\' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje \'Ritalin, ja of nee?\' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart \\\'Medicatie en psychofarmaca\\\' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD\\\'s en ritalin.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Openingspost:
Dit topic is bedoeld om gebruikerservaringen uit te wisselen over de diverse soorten medicatie die er bestaan om psychische klachten tegen te gaan.
Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do\\\'s & dont\\\'s dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje \\\'dossiers\\\' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje \'Ritalin, ja of nee?\' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart \\\'Medicatie en psychofarmaca\\\' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD\\\'s en ritalin.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.quote:Lips - maandag 23 april 2007 @ 21:35
berney bedankt voor de tip! Kan het daar altijd met de huisarts over hebben. Hoe ervaar jij verder bijwerkingen van prozac?
In gratis dagblad "De Pers" staat vandaag toevallig "De Duistere Kant van Prozac", http://depers.republisher.modernmedia.nl/1768/default.aspx?issueid=6526, pagina 12.
*edit* Link werkte niet. Ga naar http://depers.republisher.modernmedia.nl/ en kies de editie van dinsdag 24 april 2007.
[ Bericht 32% gewijzigd door Halinalle op 24-04-2007 11:41:41 ]
*edit* Link werkte niet. Ga naar http://depers.republisher.modernmedia.nl/ en kies de editie van dinsdag 24 april 2007.
[ Bericht 32% gewijzigd door Halinalle op 24-04-2007 11:41:41 ]
Vind het wel erg zwart gekleurd dat artikel. Enkel de negatieve kant wordt belicht (maar dat gebeurt natuurlijk wel vaker)
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik slik ook prozac/fluoxetine, ook zonder bijwerkingen .quote:Op dinsdag 24 april 2007 11:06 schreef berney het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Het artikel legt inderdaad de nadruk op de negatieve kant van SSRI zoals Prozac (hoewel tricyclische AD, het soort dat ik gebruik, er nog slechter af komt), maar niet geheel ten onrechte:quote:Op dinsdag 24 april 2007 17:25 schreef Lips het volgende:
Vind het wel erg zwart gekleurd dat artikel. Enkel de negatieve kant wordt belicht (maar dat gebeurt natuurlijk wel vaker)
Ik ben van mening dat medicatie bij een flinke en/of langdurige depressie een uitkomst kan zijn, waardoor mensen er echt weer bovenop kunnen komen. De voordelen zijn in mijn ogen dan echt veel groter dan de nadelen.
Bij lichtere gevallen, waarbij mensen nog redelijk goed functioneren en zich niet al te slecht voelen, is medicatie misschien niet de eerste keuze. (Te grote terughoudenheid in het voorschrijven van medicatie is natuurlijk ook weer onwenselijk en veroorzaakt onnodig lijden)
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
vandaar dat er ook staat meestal... en alhoewel het klinkt als "begin"van het traject zit je toch al redelijk ver hoorquote:Op woensdag 25 april 2007 07:55 schreef Dale het volgende:
[..]
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
Ik meen, dat een behandelingstraject de behandelingen omvat tussen het moment waar de patiënt zich meldt (of gemeld wordt) bij een hulpverlener tot het moment waarbij de patiënt min of meer uitbehandeld is, bijvoorbeeld omdat de klachten in belangrijke mate verdwenen zijn.
Een behandelingstraject kan kort zijn en weinig behandelaars omvatten (bijv. alleen de huisarts), maar ook, het andere uiterste, langdurig zijn en een legertje behandelaars (artsen, psychiaters, psychologen, allerlei therepeuten) omvatten.
Bedoel je te zeggen dat een veelvoorkomende uitkomst van een psychiatrisch behandelingstraject is dat de patiënt voor langere tijd medicatie moet slikken? Of begrijp ik het verkeerd?
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezighedenquote:Op woensdag 25 april 2007 09:15 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.
Ik meen, dat een behandelingstraject de behandelingen omvat tussen het moment waar de patiënt zich meldt (of gemeld wordt) bij een hulpverlener tot het moment waarbij de patiënt min of meer uitbehandeld is, bijvoorbeeld omdat de klachten in belangrijke mate verdwenen zijn.
Een behandelingstraject kan kort zijn en weinig behandelaars omvatten (bijv. alleen de huisarts), maar ook, het andere uiterste, langdurig zijn en een legertje behandelaars (artsen, psychiaters, psychologen, allerlei therepeuten) omvatten.
Bedoel je te zeggen dat een veelvoorkomende uitkomst van een psychiatrisch behandelingstraject is dat de patiënt voor langere tijd medicatie moet slikken? Of begrijp ik het verkeerd?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik ben inmiddels al 5 dagen aan het minderen, zit nu dus 5 dagen op 20mg seroxat, en het gaat eigenlijk best goed! Nergens echt last van. Zie wel af en toe een beetje wazig, ben wat sneller geirriteerd en ben meer moe. Maar van negatieve bijwerkingen zoals ik had toen ik begon is geen sprake. Eigenlijk moet ik tot 7 mei op deze dosering blijven maar ik denk dat ik vrijdag de dokter ga bellen of ik niet een paar dagen eerder naar 15 mg mag.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Dat dus. Ik heb medicatie altijd geweigerd, omdat het toch wel best een stap is. Na acht jaar heb ik het toch maar geaccepteerd . Nu wordt er ook goed naar gekeken, en waarschijnlijk hebben mijn klachten een biologische oorzaak (psychologisch is er zegmaar niks mis, en na 8 jaar therapie kan ik zeggen dat het toch voor mij niet werkt). Is het dan trouwens standaard dat je dan je hele leven aan de medicijnen zou moeten? . En hoe zit het met erfelijkheidskwesties in deze?quote:Op woensdag 25 april 2007 09:22 schreef Re het volgende:
[..]
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezigheden
. Nu wordt er ook goed naar gekeken, en waarschijnlijk hebben mijn klachten een biologische oorzaak (psychologisch is er zegmaar niks mis, en na 8 jaar therapie kan ik zeggen dat het toch voor mij niet werkt). Is het dan trouwens standaard dat je dan je hele leven aan de medicijnen zou moeten? 
. En hoe zit het met erfelijkheidskwesties in deze?Intussen zit ik een weekje op 40mg nu en het gaat echt wel weer een heel stuk beter met me. Ik weet niet of het direct van de medicatie komt, of ook gewoon door het weer, doordat ik fijne en leuke dingen doe, of door iets anders, maar ik vind het wel fijn dat mijn gemoed iets minder sterk varieert nu. Over een week moet ik weer naar de psychiater, dan ga ik evt. nog verhogen naar 50mg.
Qua bijwerkingen heb ik alleen (weer) erg veel last van moeheid, en ik slaap weer gewoon gemakkelijk 10-13 uur op een nacht . Maar ik voel me niet energieloos-moe, zegmaar. Lastig te omschrijven... ik slaap gewoon graag nu (dat vond ik ook al het voordeel van toen ik aan seroxat begon, maar is o.a. door dosiswisseling/ander tijdstip van innemen bij 30mg minder geworden) en ik heb wel weer wat meer last van 'schokjes' in m'n hoofd, maar ik vind het verwaarloosbaar vergeleken met hoe ik me hiervoor voelde.
. Maar ik voel me niet energieloos-moe, zegmaar. Lastig te omschrijven... ik slaap gewoon graag nu (dat vond ik ook al het voordeel van toen ik aan seroxat begon, maar is o.a. door dosiswisseling/ander tijdstip van innemen bij 30mg minder geworden) en ik heb wel weer wat meer last van 'schokjes' in m'n hoofd, maar ik vind het verwaarloosbaar vergeleken met hoe ik me hiervoor voelde.
Als je een biologische (wat erfelijk kan zijn) oorzaak hebt dan kan het idd best zo zijn dat je je hele leven medicijnen moet slikken, immers de disbalans in je hersenen heeft dan geen psychische oorzaak, dan kan je het beter vergelijken met diabetes oid.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijkquote:Op zaterdag 28 april 2007 21:08 schreef Burdie het volgende:
Daar ben ik dus ook bang voor. .
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ja, natuurlijk, dat weet ik .quote:Op zaterdag 28 april 2007 21:12 schreef Re het volgende:
[..]
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijk
Maar het gaat er steeds meer op lijken dat ik gewoon geen 'problemen' heb, anders dan dat er iets niet helemaal in orde is met de aanmaak/opname van blij-voel-stofjes in mijn hoofd. Maargoed, over iets meer dan een week hoop ik het zeker te weten, als het goed is krijg ik dan een diagnose .
Zeg, ik vraag me af he... hoe zit dat eigenlijk met medicijnen? Ik voel me nu niet echt depressief, alleen een beetje licht moodswingerig. Maar het punt van 'ik wil dood, dood, dood' heb ik alweer een week of twee niet meer bereikt. Ik schrijf elke dag in een schriftje hoe het gaat, en de laatste dagen is het steeds "prima". Maar ik slik die medicijnen (o.a.) tegen een hardnekkige depressie. Ben ik dan nog wel depressief, ondanks dat ik dat niet zo voel? Of hoe zit dat?
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)quote:Op dinsdag 1 mei 2007 21:56 schreef Burdie het volgende:
Zeg, ik vraag me af he... hoe zit dat eigenlijk met medicijnen? Ik voel me nu niet echt depressief, alleen een beetje licht moodswingerig. Maar het punt van 'ik wil dood, dood, dood' heb ik alweer een week of twee niet meer bereikt. Ik schrijf elke dag in een schriftje hoe het gaat, en de laatste dagen is het steeds "prima". Maar ik slik die medicijnen (o.a.) tegen een hardnekkige depressie. Ben ik dan nog wel depressief, ondanks dat ik dat niet zo voel? Of hoe zit dat?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Als het goed is, weet ik dat over een klein weekje, maar de kans is groot.quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:16 schreef Re het volgende:
[..]
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)
Ik wil echt nu wel eens weten waar ik aan toe ben, qua medicijnen. Sowieso moet ik ze nog anderhalf jaar ofzo gebruiken. Maar ben ik nog altijd depressief dan? .
nee je hebt klinische depressie... depressiviteit is daar een symptoom van wat door de medicijnen wordt tegengegaan
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
?!
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:27 schreef Burdie het volgende:
En dat gaat nooit meer over? ?!
(Uiteraard ga ik dit allemaal met de psychiater bespreken, volgende week).
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?
Jupsquote:Op woensdag 2 mei 2007 09:07 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?
ik zie die ad meer als steuntje in de rug dan als definitieve oplossing Zou ook niet alleen AD willen zonder dat ik bezig ga met de oorzaak van het probleem. Heb het vanmiddag ook aangegeven bij mijn psych maar die zei weinig zinnigs verder hierover behalve dat het wel vaker voorkomt dat patienten hun gevoelens wat afgevlakt vinden na gebruik ad.
dat zijn de effecten van het studenten leven die naar boven komen hoorquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie .
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
1 van mijn fysieke klachten is ochtendmoeheid. deze is met de ad alleen maar erger geworden jaquote:Op donderdag 3 mei 2007 01:23 schreef Burdie het volgende:
Hebben jullie ook last van vermoeidheid door de AD? Ik kan echt wel 13 uur op een nacht slapen en word dan alsnog moe wakker. Gelukkig bestaat er zoiets als koffie .
Hmmm, ik slik al bijna een jaar Paroxetine.
Alleen vergeet ik zo nu en dan het opnieuw in te nemen of vergeet steeds een herhaal recept te halen.
Ik merk al meteen na een dag dat het ineens enorm kut met me gaat.
Ik voel me licht in me hoofd, het lijkt net of alles heen en weer schudt, ik heb last van blackouts lijkt het net, en alles beukt en dreunt in me hoofd. Verder heb ik dan ook last van onevenwichtigheid. Om gestoord van te worden
Zijn dit side-effects van de AD ? Of ligt het puur aan mij ?
Alleen vergeet ik zo nu en dan het opnieuw in te nemen of vergeet steeds een herhaal recept te halen.
Ik merk al meteen na een dag dat het ineens enorm kut met me gaat.
Ik voel me licht in me hoofd, het lijkt net of alles heen en weer schudt, ik heb last van blackouts lijkt het net, en alles beukt en dreunt in me hoofd. Verder heb ik dan ook last van onevenwichtigheid. Om gestoord van te worden
Zijn dit side-effects van de AD ? Of ligt het puur aan mij ?
Volgens mij zijn dat ontwenningsverschijnselen nWo, als je ze opeens een dag (of langer) niet neemt zonder af te bouwen, is de kans heel erg groot dat je dit soort klachten krijgt. Bij AD is het heel belangrijk dat je ze iedere dag neemt, en het liefst ook op hetzelfde tijdstip..quote:Op zaterdag 5 mei 2007 14:51 schreef _nWo_ het volgende:
Hmmm, ik slik al bijna een jaar Paroxetine.
Alleen vergeet ik zo nu en dan het opnieuw in te nemen of vergeet steeds een herhaal recept te halen.
Ik merk al meteen na een dag dat het ineens enorm kut met me gaat.
Ik voel me licht in me hoofd, het lijkt net of alles heen en weer schudt, ik heb last van blackouts lijkt het net, en alles beukt en dreunt in me hoofd. Verder heb ik dan ook last van onevenwichtigheid. Om gestoord van te worden
Zijn dit side-effects van de AD ? Of ligt het puur aan mij ?
Ik ben nu dan ook aan het afbouwen.
Slik sinds 2 maanden iedere dag een halve tablet, en nu sinds 2 weken neem ik om de dag een halve tablet.
Maar de dag dat ik dan geen tablet inneem gaat het gewoon zwaar kut, de verschijnselen die ik dus hierboven heb beschreven treden dan erg flink op.
Hoe moet ik dan ingodsnaam afbouwen als dat dan al niet eens lukt ?
Slik sinds 2 maanden iedere dag een halve tablet, en nu sinds 2 weken neem ik om de dag een halve tablet.
Maar de dag dat ik dan geen tablet inneem gaat het gewoon zwaar kut, de verschijnselen die ik dus hierboven heb beschreven treden dan erg flink op.
Hoe moet ik dan ingodsnaam afbouwen als dat dan al niet eens lukt ?
waarom zou dat onverstandig moeten zijn?quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:40 schreef Burdie het volgende:
Is het slim (of beter: onverstandig) om tijdens het gebruik van AD te gaan stoppen met roken?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:50 schreef Burdie het volgende:
Omdat het misschien niet handig is om heftige dingen te veranderen?
(En ik zoek gewoon naar een smoesje om weer te 'mogen' roken .)
Mijn eerst peuk van de dag nadat ik mijn AD heb ingenomen slaat altijd in als een bom.
Net alsof ik een blow heb gerookt.
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met roken .quote:Op zaterdag 5 mei 2007 22:59 schreef _nWo_ het volgende:
[..]
Vergeet niet dat het effect verstevigend is...
Mijn eerst peuk van de dag nadat ik mijn AD heb ingenomen slaat altijd in als een bom.
Net alsof ik een blow heb gerookt.
[ Bericht 10% gewijzigd door Burdie op 05-05-2007 23:21:41 ]
ik wil wel mee gaan stoppen.quote:Op zaterdag 5 mei 2007 23:00 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ja, ik weet het. Soms als ik 's ochtends wakker word en een sigaret opsteek, val ik direct weer in slaap. Maargoed, per vandaag ga ik stoppen met roken .
was van plan om gister te stoppen maar ik zoek ook altijd excuses
even medicijnvraagje
mijn efexor is op
krijg je die afkickverschijnselen al binnen een dag? zo nee dan haal ik morgen mijn receptje
mijn efexor is op
krijg je die afkickverschijnselen al binnen een dag? zo nee dan haal ik morgen mijn receptje
Withdrawal symptoms when treatment is discontinued are common, particularly if discontinuation is abrupt (see section 4.8 Undesirable effects). In clinical trials adverse events seen on treatment discontinuation occurred in approximately 31% of patients treated with venlafaxine and in approximately 17% of placebo patients. The risk of withdrawal symptoms may be dependent on several factors including the duration and dose of therapy and the rate of dose reduction.
Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.
Withdrawal symptoms seen on discontinuation of venlafaxine treatment
Discontinuation of venlafaxine (particularly when abrupt) commonly leads to withdrawal symptoms. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Additional withdrawal reactions include hypomania, nervousness, confusion, fatigue, somnolence, convulsion, vertigo, tinnitus, dry mouth and anorexia. Generally these events are mild to moderate and are self-limiting, however, in some patients they may be severe and/or prolonged. It is therefore advised that when venlafaxine treatment is no longer required, gradual discontinuation by dose tapering should be carried out
Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.
Withdrawal symptoms seen on discontinuation of venlafaxine treatment
Discontinuation of venlafaxine (particularly when abrupt) commonly leads to withdrawal symptoms. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Additional withdrawal reactions include hypomania, nervousness, confusion, fatigue, somnolence, convulsion, vertigo, tinnitus, dry mouth and anorexia. Generally these events are mild to moderate and are self-limiting, however, in some patients they may be severe and/or prolonged. It is therefore advised that when venlafaxine treatment is no longer required, gradual discontinuation by dose tapering should be carried out
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
ja ik weet hetquote:Op zondag 6 mei 2007 12:49 schreef Re het volgende:
Withdrawal symptoms when treatment is discontinued are common, particularly if discontinuation is abrupt (see section 4.8 Undesirable effects). In clinical trials adverse events seen on treatment discontinuation occurred in approximately 31% of patients treated with venlafaxine and in approximately 17% of placebo patients. The risk of withdrawal symptoms may be dependent on several factors including the duration and dose of therapy and the rate of dose reduction.
Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.
Withdrawal symptoms seen on discontinuation of venlafaxine treatment
Discontinuation of venlafaxine (particularly when abrupt) commonly leads to withdrawal symptoms. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and abnormal dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, sweating, headache, diarrhoea, palpitations and emotional instability are the most commonly reported withdrawal reactions. Additional withdrawal reactions include hypomania, nervousness, confusion, fatigue, somnolence, convulsion, vertigo, tinnitus, dry mouth and anorexia. Generally these events are mild to moderate and are self-limiting, however, in some patients they may be severe and/or prolonged. It is therefore advised that when venlafaxine treatment is no longer required, gradual discontinuation by dose tapering should be carried out
maar moet ik me zorgen maken over 1 dag geen pil nemen
moet ik nu als een junkie naar de weekendapotheek om een shot te halen
ik denk zodra je een van bovenstaande bijverschijnselen voelt en je hebt er last van dat je idd gewoon even naar de apotheek moet ja, en anders kan het wel tot morgen wachten, maar ook niet echt veel langer
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik verbaas me erover dat mensen regelmatig schrijven dat ze in het weekend zonder medicatie zitten... Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je vergeet om op tijd nieuw te halen, maar misschien ben ik in dat soort dingen ook wel een pietje precies... Als ik aan mn laatste strip begin dan lever ik mn etiketje in bij de huisarts en kan ik eind van de dag of de volgende dag bij de apotheek mn nieuwe voorraadje ophalen...
Maar Dale, als je er last van hebt dan zou je kunnen overwegen naar de weekendapotheek te gaan, morgen in elk geval maar weer nieuwe halen anders!
Maar Dale, als je er last van hebt dan zou je kunnen overwegen naar de weekendapotheek te gaan, morgen in elk geval maar weer nieuwe halen anders!
Mama van 2 lieve meiden :)
ehm ze wilden me niet meer voorraad meegeven dan ik nog had toen, en dat was 15 ofzo, moest maar terugkomen als ik op 5 stond. en afgelopen week geen tijd gezien om naar de apotheek te gaan was nogal chaotisch weekje. vandaar.quote:Op zondag 6 mei 2007 13:51 schreef Nijna het volgende:
Ik verbaas me erover dat mensen regelmatig schrijven dat ze in het weekend zonder medicatie zitten... Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je vergeet om op tijd nieuw te halen, maar misschien ben ik in dat soort dingen ook wel een pietje precies... Als ik aan mn laatste strip begin dan lever ik mn etiketje in bij de huisarts en kan ik eind van de dag of de volgende dag bij de apotheek mn nieuwe voorraadje ophalen...
Maar Dale, als je er last van hebt dan zou je kunnen overwegen naar de weekendapotheek te gaan, morgen in elk geval maar weer nieuwe halen anders!
als het goed is inderdaad krijg je nooit veel efexor mee, dit om overdosering te voorkomen
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Mama van 2 lieve meiden :)
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ik begrijpen ze dat niet ofzoquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt... .quote:Op zondag 6 mei 2007 14:52 schreef Dale het volgende:
[..]
efexor zou nou niet bepaald het middel zijn waarme ik zelfmoord zou willen plegen geloof ik begrijpen ze dat niet ofzo
[ Bericht 12% gewijzigd door Nijna op 06-05-2007 17:03:20 ]
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik krijg ook gewoon voor 3 maanden citalopram mee terwijl dat in het begin maar voor 2 weken was. Nu ben ik niet van plan om daar gekke dingen mee te doen maar ik vind dit toch wel heel erg veelquote:Op zondag 6 mei 2007 13:58 schreef Nijna het volgende:
Ah ok dan wordt het lastig Dale.
Ik krijg tegenwoordig altijd voor 3 maanden mee (prozac)... Daarvoor was het altijd voor een maand.
Ik was julie kwijt
nee en het uitleggen komt vast ook verkeerd overquote:Op zondag 6 mei 2007 16:04 schreef Nijna het volgende:
[..]
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt... .
Nadat ik van mijn moeder gehoord heb dat zij een niet zo fijne ziekte onder de leden heeft, heb ik toch maar weer besloten mijn oude dosis (1 per dag) te gaan nemen... Dat nieuws zorgde ervoor dat ik weer rap een labiel mannetje begon te worden (voor zover ik dat al niet was )
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen. .
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen. .
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?quote:Op zondag 6 mei 2007 23:40 schreef Detroit het volgende:
Nadat ik van mijn moeder gehoord heb dat zij een niet zo fijne ziekte onder de leden heeft, heb ik toch maar weer besloten mijn oude dosis (1 per dag) te gaan nemen... Dat nieuws zorgde ervoor dat ik weer rap een labiel mannetje begon te worden (voor zover ik dat al niet was )
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen. .
dat je je zo nu en dan gewoon kut voelt is normaal dat hoort bij het leven
Ik zit sinds vandaag op 15 mg. Afgelopen 2 weken heb ik 20 mg genomen.
Moet zeggen dat dit me toch wel zwaar valt. Het zal wel de combinatie zijn met het weer, druk weekend, saai en rustig op het werk. Ben heel erg moe, niet echt enthousiast, vanmiddag wou ik het liefste in een hoekje kruipen...
Vanavond maar vroeg naar bed.
Moet zeggen dat dit me toch wel zwaar valt. Het zal wel de combinatie zijn met het weer, druk weekend, saai en rustig op het werk. Ben heel erg moe, niet echt enthousiast, vanmiddag wou ik het liefste in een hoekje kruipen...
Vanavond maar vroeg naar bed.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
.
Tsja moeilijk.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
waar voel je je het beste mee met of zonder?
Ik sta voor dezelfde keuze en ik vind het echt heel erg moeilijk. Vorig jaar zomer heb ik 5 mg afgebouwd en het plan is om dat deze zomer weer te doen. Heel langzaam afbouwen dus en kijken hoe lang het goed gaat. Ik ben er echter nog niet van overtuigd of het succes is... Maar het idee dat ik de rest van mijn leven medicijnen moet slikken staat me ook enorm tegen.... lastigquote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Misschien is dat ook niet iets wat je zomaar beslist... wellicht kan je over een tijdje eens proberen hoe het gaat als je mindert... Lijkt me lastig om nu te kiezen of je het wel of niet wilt.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Je zou toch ook kunnen kiezen voor eerst wel en later zien we wel verder bijvoorbeeld?
Ik heb al een paar keer te horen gekregen dat ik er misschien wel voor de rest van mn leven aan vast zit. Vorige zomer afbouwen was geen succes dus weer opgehoogd met het advies om het voorlopig zo te laten. Voor nu sta ik daar wel achter. Als het beter gaat dan krijg ik soms het idee dat het niet zo nodig is dat ik het slik... Komt tijd komt raad...
Mama van 2 lieve meiden :)
Op dit moment met, maar de moeheid he... nouja, we wachten wel gewoon af of het minder wordt de komende weken .quote:Op maandag 7 mei 2007 19:15 schreef berney het volgende:
[..]
Tsja moeilijk.
waar voel je je het beste mee met of zonder?
Pfff...lastige keuze, ik zou denk ik toch kiezen voor de manier die Nijna aangaf.
Eerst een tijd met, en als het langere tijd goed gaat kan je altijd nog beslissen of je wil afbouwen, toch?
Om zoiets zomaar te beslissen lijkt me haast onmogelijk..
Eerst een tijd met, en als het langere tijd goed gaat kan je altijd nog beslissen of je wil afbouwen, toch?
Om zoiets zomaar te beslissen lijkt me haast onmogelijk..
Idd.
Ik denk dat je die keuze niet hoeft te nemen. Wat weerhoud je om als het (bijvoorbeeld) al jaren goed gaat, om toch voorzichtig weer af te bouwen?
Ik denk dat je die keuze niet hoeft te nemen. Wat weerhoud je om als het (bijvoorbeeld) al jaren goed gaat, om toch voorzichtig weer af te bouwen?
Dat is inderdaad niet echt prettig Burdie... hopelijk gauw het juiste middel voor jou!
Mama van 2 lieve meiden :)
True, true... Maar ik vind het wel erg verdacht dat het nu al de zoveelste keer is dat ik op gegeven moment echt in een diep dal beland.. Je gaat je afvragen of de schade met ad niet veel kleiner is dan eventueel zonder...quote:Op maandag 7 mei 2007 12:01 schreef Dale het volgende:
[..]
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?
dat je je zo nu en dan gewoon kut voelt is normaal dat hoort bij het leven
Enne, de moraal van het verhaal: minderen cq. stoppen met ad is alleen haalbaar als je je in een stabiele situatie bevindt, dat blijkt wel weer. .
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
En zelfs dat is geen garantie voor succes!quote:Op dinsdag 8 mei 2007 12:13 schreef Detroit het volgende:
Enne, de moraal van het verhaal: minderen cq. stoppen met ad is alleen haalbaar als je je in een stabiele situatie bevindt, dat blijkt wel weer. .
Mama van 2 lieve meiden :)
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
da's het voordeel van ad... het maakt me niet meer zoveel uitquote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik leef echt op rust en regelmaat. Zodra die regelmaat wegvalt ben ik veel gevoeliger voor depressieve gevoelens... Echt leuk, afstuderen...quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik leef echt op rust en regelmaat. Zodra die regelmaat wegvalt ben ik veel gevoeliger voor depressieve gevoelens... Echt leuk, afstuderen... 
Ik wou het niet zeggen, maar dat lijkt inderdaad wel te kloppen... Om het allemaal nog wat fijner te maken. .quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
En zelfs dat is geen garantie voor succes!
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik ben aan het varieren met het moment van innemen van mijn AD. Om te kijken of dat invloed heeft op mijn vermoeidheid. Gisteren heb ik dus de volledige dosis in één keer genomen. En nu voel ik me alsof ik dood ga, zoveel buikpijn... ik weet nog hoe het in het begin voelde, dit is vergelijkbaar. Au! .
.
Lijkt me niet echt gezond als je er buikpijn van krijgt. .
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik slik al 2 tot 3 maande Mirtazapine en ik merk gewoon geen verschil. Ik heb de laatste tijd weer meer slechte dagen dan goede. Volgende week maar eens aangeven bij de Pyschiater..
Gisteren heb ik een poging gedaan om mijn schoonmoeder uit te leggen waarom ik soms een beetje raar reageer op dingen enzo..
Haar reactie was: je moet niet geloven dat je depressief bent hoor, dat zit gewoon tussen de oren
Gisteren heb ik een poging gedaan om mijn schoonmoeder uit te leggen waarom ik soms een beetje raar reageer op dingen enzo..
Haar reactie was: je moet niet geloven dat je depressief bent hoor, dat zit gewoon tussen de oren
Typisch dan wel weer dat juist een schoonmoeder aangeeft dat het tussen de oren zit... Past wel een beetje bij de typische schoonmoeder hehehe.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Net bij de huisarts geweest...
Mijn problemen voorgelegd aan haar. Had ook gezegd dat haar plaatsvervanger zei, dat ik maar moest gaan afbouwen...
Daar is mijn huisarts het dus niet mee eens. Moet weer een hele tablet gaan slikken iedere dag.
Sinds die plaatsvervanger zei dat ik moest afbouwen, maar niets van mijn situatie afwist ben ik me steeds kutter gaan voelen.
Ik heb namelijk de ziekte van Bechterew...
En ben al sinds me 12de rugpatient. Ben vorig jaar naar een speciale kliniek geweest voor mijn rug, het Spine & Joint Centre, daar wordt je lichamelijk en geestelijk behandeld, ook dus door een psycholoog die er alleen voor jou is.
De psycholoog kwam er dus achter dat ik zwaar/klinisch depressief ben, en had me aangegeven om maar eens te kijken naar de voordelen van het slikken van AD.
Dat ging een 3/4 jaar goed en had ik ook sindsdien mijn ex leren ontmoeten.
Man, had me nog nooit zo goed gevoeld Weinig tot geen lichamelijke pijn, geen last van depressie, altijd happy... totdat het uitging in Januari.
Toen viel ik weer in de put... ik doe raar tegen vrienden/vriendinnen/ouders/familie/collega's.
Kan niet eens meer normaal antwoorden tegen iemand of er floept weer iets brutaals/deprimerends/raars/eigenwijs/vervelends/bijdehands uit me mond.
En heb sinds 2 weken weer ontiegelijk veel pijn in me rug/nek/schouders/heupen en dat komt mede door mijn depressie weer.
Moet maar afwachten of die verhoogde dosis van AD bij me gaat aanslaan.
Heb over 2 weken weer een afspraak bij de huisarts om te kijken hoe het gaat.
Als er geen verbeteringen zichtbaar zijn, dan moet ik weer naar de psycholoog, weer een ander mens, weer iemand anders hetzelfde kutverhaal vertellen...
Toch best wel raar dat als er iets in je kop niet goed zit, dat het je lichamelijk ook kan beinvloeden.
Mijn problemen voorgelegd aan haar. Had ook gezegd dat haar plaatsvervanger zei, dat ik maar moest gaan afbouwen...
Daar is mijn huisarts het dus niet mee eens. Moet weer een hele tablet gaan slikken iedere dag.
Sinds die plaatsvervanger zei dat ik moest afbouwen, maar niets van mijn situatie afwist ben ik me steeds kutter gaan voelen.
Ik heb namelijk de ziekte van Bechterew...
En ben al sinds me 12de rugpatient. Ben vorig jaar naar een speciale kliniek geweest voor mijn rug, het Spine & Joint Centre, daar wordt je lichamelijk en geestelijk behandeld, ook dus door een psycholoog die er alleen voor jou is.
De psycholoog kwam er dus achter dat ik zwaar/klinisch depressief ben, en had me aangegeven om maar eens te kijken naar de voordelen van het slikken van AD.
Dat ging een 3/4 jaar goed en had ik ook sindsdien mijn ex leren ontmoeten.
Man, had me nog nooit zo goed gevoeld Weinig tot geen lichamelijke pijn, geen last van depressie, altijd happy... totdat het uitging in Januari.
Weinig tot geen lichamelijke pijn, geen last van depressie, altijd happy... totdat het uitging in Januari.Toen viel ik weer in de put... ik doe raar tegen vrienden/vriendinnen/ouders/familie/collega's.
Kan niet eens meer normaal antwoorden tegen iemand of er floept weer iets brutaals/deprimerends/raars/eigenwijs/vervelends/bijdehands uit me mond.
En heb sinds 2 weken weer ontiegelijk veel pijn in me rug/nek/schouders/heupen en dat komt mede door mijn depressie weer.
Moet maar afwachten of die verhoogde dosis van AD bij me gaat aanslaan.
Heb over 2 weken weer een afspraak bij de huisarts om te kijken hoe het gaat.
Als er geen verbeteringen zichtbaar zijn, dan moet ik weer naar de psycholoog, weer een ander mens, weer iemand anders hetzelfde kutverhaal vertellen...
Toch best wel raar dat als er iets in je kop niet goed zit, dat het je lichamelijk ook kan beinvloeden.
En hoe!!!quote:Op donderdag 10 mei 2007 13:11 schreef _nWo_ het volgende:
[..]
Toch best wel raar dat als er iets in je kop niet goed zit, dat het je lichamelijk ook kan beinvloeden.
vandaag erg moe en brak enzo... de ad maakt wel dat ik me anders voel maar zo hoeft het van mij nog steeds niet als het zo blijft had eigenlijk gehoopt dat de lichamelijke klachten wel minder invloed op me zouden hebben na een tijdje ad.
Even schoppen. Het gaat niet goed hier, ineens.
Ik kan het moeilijk verwoorden, ik voel me gewoon anders. Niet meer mezelf. Een vreemde in mijn eigen lichaam. Ik kan ook geen maat meer houden. Voel me hyper. Lach en giechel de hele dag om alles en kan m'n kop niet dichthouden. En ik verander elke 5 minuten van gevoel, van idee en van mening.
Ik kan het moeilijk verwoorden, ik voel me gewoon anders. Niet meer mezelf. Een vreemde in mijn eigen lichaam. Ik kan ook geen maat meer houden. Voel me hyper. Lach en giechel de hele dag om alles en kan m'n kop niet dichthouden. En ik verander elke 5 minuten van gevoel, van idee en van mening.
Sterkte Burdie!
Hier alles wel aardig over het algemeen. Was van het weekend erg humeurig en lichtgeraakt, maar of dat nou iets hormonaals is of dat het meer mn stemming in het algemeen is... dat weet ik niet...
Hier alles wel aardig over het algemeen. Was van het weekend erg humeurig en lichtgeraakt, maar of dat nou iets hormonaals is of dat het meer mn stemming in het algemeen is... dat weet ik niet...
Mama van 2 lieve meiden :)
Zojuist heb ik de crisisdienst gebeld omdat het niet meer ging. Volgens de arts was het een paniekaanval (oh, dus zó voelde dat ook alweer) en moest ik een oxazepam innemen (had ik gelukkig nog liggen). Over een uurtje moet ik terugbellen, als het niet beter gaat. God, ik tril helemaal en vind het doodeng. Help. .
.
het betekent alleen maar dat je nog niet op een evenwichtige status bent, en zelfs al zou je dat zijn zal dat gewoon af en toe gebeuren helaas
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Overigens hetgeen wat jij beschrijft herken ik van toen ik voor de eerste keer AD voorgeschreven kreeg en na een paar weken uit een best wel stevige depressie begon los te breken. Dat was een hele vreemde ervaring.quote:Op dinsdag 15 mei 2007 20:16 schreef Burdie het volgende:
Even schoppen. Het gaat niet goed hier, ineens.
Ik kan het moeilijk verwoorden, ik voel me gewoon anders. Niet meer mezelf. Een vreemde in mijn eigen lichaam. Ik kan ook geen maat meer houden. Voel me hyper. Lach en giechel de hele dag om alles en kan m'n kop niet dichthouden. En ik verander elke 5 minuten van gevoel, van idee en van mening.
Goed dat je gebeld hebt Burdie, ik hoop dat je je gauw weer wat rustiger voelt. Pas goed op jezelf en gewoon bellen als het straks nog niet beter gaat!
Mama van 2 lieve meiden :)
Wat goed dat je gebeld hebt, echt! Ik hoop dat je je een beetje beter gaat voelen en anders moet je inderdaad weer bellenquote:Op dinsdag 15 mei 2007 20:53 schreef Burdie het volgende:
Zojuist heb ik de crisisdienst gebeld omdat het niet meer ging. Volgens de arts was het een paniekaanval (oh, dus zó voelde dat ook alweer) en moest ik een oxazepam innemen (had ik gelukkig nog liggen). Over een uurtje moet ik terugbellen, als het niet beter gaat. God, ik tril helemaal en vind het doodeng. Help. .
Het gaat iets beter nu. Oxazepam begint te werken en een goede vriend van me is even langs geweest om me wat af te leiden. Maar leuk is anders. Ineens was ik weer heeeel paranoïde: ik werd achtervolgd, mijn huis stond in brand, er kwam iemand mij bedreigen met een mes, de politiek heeft me bijna opgepakt...
Gelukkig heb ik morgen weer een gesprek met de pscholoog, dan kan ik dit gelijk bespreken.
Gelukkig heb ik morgen weer een gesprek met de pscholoog, dan kan ik dit gelijk bespreken.
Hoe gaat het nu met je Burdie, nog steeds klote?
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Heee Detroit lekker ding! . Bedankt voor het vragen! Met mij gaat het heel, heel, heeeel erg wisselend. .
Ik begrijp gewoon m'n eigen lichaam niet meer, dat is nog wel het raarste. Ik wist altijd precies hoe ik op een biertje, een jointje, een nachtje kort slapen, een eind hardlopen, etc. reageerde, maar nu kan dat soms zó anders uitpakken dat ik al haast niks meer durf te beginnen.
En ik ben erg misselijk (gelukkig met vlagen). Ik weet niet of het door de medicatie komt allemaal, maar ik vind het knap vervelend.
Maar op dit moment gaat het relatief goed, dus eigenlijk mag ik niet te veel klagen .
Ik begrijp gewoon m'n eigen lichaam niet meer, dat is nog wel het raarste. Ik wist altijd precies hoe ik op een biertje, een jointje, een nachtje kort slapen, een eind hardlopen, etc. reageerde, maar nu kan dat soms zó anders uitpakken dat ik al haast niks meer durf te beginnen.
En ik ben erg misselijk (gelukkig met vlagen). Ik weet niet of het door de medicatie komt allemaal, maar ik vind het knap vervelend.
Maar op dit moment gaat het relatief goed, dus eigenlijk mag ik niet te veel klagen .
Ik schrok een beetje van dat verhaal over het feit dat je een beetje para bent geweest. Dolblij dat je in ieder geval benzo's bij de hand had, en dat je daardoor in ieder geval ff de ergste kantjes hebt weten door te maken. Zelf ben ik ook wel eens in paniek, en ik weet hoe erg dat zuigt, en dan vooral als je totaal niet weet wat je moet verwachten en voor het eerst geconfronteerd wordt met bepaalde angsten. .quote:Op vrijdag 18 mei 2007 20:28 schreef Burdie het volgende:
Heee Detroit lekker ding! . Bedankt voor het vragen! Met mij gaat het heel, heel, heeeel erg wisselend. .
Ik begrijp gewoon m'n eigen lichaam niet meer, dat is nog wel het raarste. Ik wist altijd precies hoe ik op een biertje, een jointje, een nachtje kort slapen, een eind hardlopen, etc. reageerde, maar nu kan dat soms zó anders uitpakken dat ik al haast niks meer durf te beginnen.
En ik ben erg misselijk (gelukkig met vlagen). Ik weet niet of het door de medicatie komt allemaal, maar ik vind het knap vervelend.
Maar op dit moment gaat het relatief goed, dus eigenlijk mag ik niet te veel klagen .
Het erge is dat je eigenlijk totaal geen idee hebt of je nog verder het dal in kunt. .
.Hebben die problemen eigenlijk te maken met het feit dat je van a.d. gewisseld bent? Wisselen tussen die middelen blijft voor mijn gevoel namelijk Russisch roulette: nooit zeker weten of het goed uitwerkt.
Hoop dat in ieder geval zo snel mogelijk een er verstand van hebbend persoon je kan helpen cq. gerust kan stellen.
Sterkte Burdie,
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Hoi Detroit, ik zit nog altijd aan de seroxat, dus ben (nog) niet gewisseld van ad . Dat gaat misschien wel moeten, als ik hier niet aan kan wennen. Dat paranoïde denken had ik echt alweer een tijd niet meer gehad en ik vond het zelf echt een beetje eng ook. Mijn psychologe heeft er weinig over gezegd. Nu ik erover nadenk weet ik sowieso niet meer wat ik er zelf over heb verteld aan haar .
Verder zit ik voor m'n gevoel echt even op een dood spoor, maar meestal kan het me weinig schelen. Ik 'vergeet' ook te eten, of nouja, ik eet gewoon nauwelijks. Het kan me niet boeien. Ik weet niet meer wat ik wil, wat ik moet, zit gewoon vast. Maar niet op een heftige manier ofzo... ik zit gewoon m'n tijd wat uit te zitten. .
Verder zit ik voor m'n gevoel echt even op een dood spoor, maar meestal kan het me weinig schelen. Ik 'vergeet' ook te eten, of nouja, ik eet gewoon nauwelijks. Het kan me niet boeien. Ik weet niet meer wat ik wil, wat ik moet, zit gewoon vast. Maar niet op een heftige manier ofzo... ik zit gewoon m'n tijd wat uit te zitten. .
Zo te lezen begrijpen jullie wel hoe het voelt als je je zo kut voelt. Ik dacht dat ik er een beetje aan het uitklimmen was, maar nu heb ik de laatste weken toch weer een heel depressief gevoel.
Ik slik al zo'n 4 maanden lexapro. In het begin dacht ik dat het werkte, maar wist het niet zeker, het was nou niet dat ik me opeens supergoed voelde ofzo. Maar ik deed in ieder geval meer dan daarvoor, ik deed mijn dagelijkse dingen weer, want daarvoor zat ik soms zo in gedachten of voelde ik me zo rot dat ik gewoon niet kon eten. De tijd ging gewoon maar voorbij terwijl ik aan het piekeren was over vanalles en nog wat, zonder dat ik iets deed en daardoor werd het alleen maar erger.
Voor ik die medicijnen ging slikken was ik al begonnen met gesprekken bij een psychologe en dat heeft me ook heel erg geholpen. Maar nu vraag ik me af waardoor ik me beter ben gaan voelen, door die gesprekken of door die medicijnen? Combinatie van kan natuurlijk ook. Naar mijn idee heb ik de werking van de medicijnen nooit echt gevoeld. Maar mijn psychiater zegt steeds dat ik nu toch meer dingen doe dan eerst en dat het dus toch werkt. Ik ben er ook maar drie keer geweest in die vier maanden. 1 keer in het begin, toen na een maand en toen nog eens na 2 maanden. En dan is het enige wat hij zegt dat ik langer door moet gaan, omdat het een lang duurt voordat het werkt.
Hoe gaat dat bij jullie? En kan iemand me ongeveer vertellen wat ik dan moet voelen als het werkt?
Ik heb nu namelijk weer een hele diepe dip. Al een paar weken voel ik me weer heel somber. Ik zie mijn studie en stage weer niet zitten, ik heb ook pech en alles gaat mis. Daardoor weet ik dan gewoon niet meer wat ik moet doen, in het geheel niet, met heel mijn leven niet, zelfs niet het komende uur of de komende dag. Ik probeer een verslag te typen, maar het lukt gewoon niet. Ik kan me niet concentreren en ik ben dooooooodmoe.
Jullie ook allemaal sterkte met alles.
Ik slik al zo'n 4 maanden lexapro. In het begin dacht ik dat het werkte, maar wist het niet zeker, het was nou niet dat ik me opeens supergoed voelde ofzo. Maar ik deed in ieder geval meer dan daarvoor, ik deed mijn dagelijkse dingen weer, want daarvoor zat ik soms zo in gedachten of voelde ik me zo rot dat ik gewoon niet kon eten. De tijd ging gewoon maar voorbij terwijl ik aan het piekeren was over vanalles en nog wat, zonder dat ik iets deed en daardoor werd het alleen maar erger.
Voor ik die medicijnen ging slikken was ik al begonnen met gesprekken bij een psychologe en dat heeft me ook heel erg geholpen. Maar nu vraag ik me af waardoor ik me beter ben gaan voelen, door die gesprekken of door die medicijnen? Combinatie van kan natuurlijk ook. Naar mijn idee heb ik de werking van de medicijnen nooit echt gevoeld. Maar mijn psychiater zegt steeds dat ik nu toch meer dingen doe dan eerst en dat het dus toch werkt. Ik ben er ook maar drie keer geweest in die vier maanden. 1 keer in het begin, toen na een maand en toen nog eens na 2 maanden. En dan is het enige wat hij zegt dat ik langer door moet gaan, omdat het een lang duurt voordat het werkt.
Hoe gaat dat bij jullie? En kan iemand me ongeveer vertellen wat ik dan moet voelen als het werkt?
Ik heb nu namelijk weer een hele diepe dip. Al een paar weken voel ik me weer heel somber. Ik zie mijn studie en stage weer niet zitten, ik heb ook pech en alles gaat mis. Daardoor weet ik dan gewoon niet meer wat ik moet doen, in het geheel niet, met heel mijn leven niet, zelfs niet het komende uur of de komende dag. Ik probeer een verslag te typen, maar het lukt gewoon niet. Ik kan me niet concentreren en ik ben dooooooodmoe.
Jullie ook allemaal sterkte met alles.
Ik vind het een moeilijk punt hoor, de conclusie kunnen trekken dat het beter met je gaat. Waaraan je dat kunt afmeten. Of er bepaalde hints zijn waaraan je kunt afleiden dat het zo is.quote:Op zaterdag 19 mei 2007 16:04 schreef lonely_princess het volgende:
...
Hoe gaat dat bij jullie? En kan iemand me ongeveer vertellen wat ik dan moet voelen als het werkt?
In mijn geval zijn er wel bepaalde dingen die beter gaan... Ik ben veel minder gereserveerd en passief dan dat ik was, en heb iets meer de drive om te socializen. Verder uit ik me vaker dan voorheen het geval was.
Maar of dat een teken is dat het beter gaat? Ik weet het niet hoor... Zo is mij verteld dat het niet kunnen uiten van woede een reden kan zijn dat een persoon depressief raakt. (bijvoorbeeld vanwege minder leuke dingen die gebeurd zijn tijdens de kindertijd)
Ondanks dat ik nou bewuster beziig ben met mijn woede, heb ik nog altijd het gevoel dat er maar 0,0001% van de totale haat en nijd verdwenen is. Daardoor vrees ik dat ik maar ten dele goed bezig ben... Van die twijfel of je goed bezig bent, word je niet echt vrolijk. .
Het enige wat ik je kan aanbevelen is bijhouden wat er beter bij je gaat. En misschien voor iedere dag bijhouden hoe je je voelt, en er een cijfer aan koppelen tussen de 1 en de 10. Dan kun je over langere tijd misschien vooruitgang gaan zien, of verbanden zien waarom het op bepaalde momenten minder goed gaat.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik zit alweer een tijdje op efexor 75 mg. Voel me nog niet super alhoewel het wel redelijk gaat. Denk dat ik eens ga ophogen naar 150.
Iemand ervaringen met ophogen? Ervaringen welkom.
Iemand ervaringen met ophogen? Ervaringen welkom.
Huisarts, psychiaterquote:Op zondag 20 mei 2007 17:05 schreef raindrop het volgende:
Ik zit alweer een tijdje op efexor 75 mg. Voel me nog niet super alhoewel het wel redelijk gaat. Denk dat ik eens ga ophogen naar 150.
Iemand ervaringen met ophogen? Ervaringen welkom.
ervaringen vraag ik hierquote:
en als ik ophoog zeg ik dat de volgende keer wel bij mijn huisarts
zit nu op 75 da's laagste dosering bij depressie
lijkt me dat je eerst naar de huisarts moet voordat je uberhaupt gaat verhogen...quote:Op zondag 20 mei 2007 20:40 schreef raindrop het volgende:
[..]
ervaringen vraag ik hier
en als ik ophoog zeg ik dat de volgende keer wel bij mijn huisarts
zit nu op 75 da's laagste dosering bij depressie
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pff waaromquote:Op zondag 20 mei 2007 21:43 schreef Re het volgende:
[..]
lijkt me dat je eerst naar de huisarts moet voordat je uberhaupt gaat verhogen...
moest toch nog bellen voor recept om beter te slapen... tegelijk maar ff neergelegd of ik kon ophogen... word vanmiddag teruggebeld
Het is geen kattendrek namelijk, dat spul, minstens handig dat je daar even met een huisarts of anderszins deskundig persoon over praat... Al is het alleen maar dat hij/zij daarvan op de hoogte is en een vinger aan de pols kan houden.quote:
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
mja achquote:Op maandag 21 mei 2007 21:51 schreef Detroit het volgende:
[..]
Het is geen kattendrek namelijk, dat spul, minstens handig dat je daar even met een huisarts of anderszins deskundig persoon over praat... Al is het alleen maar dat hij/zij daarvan op de hoogte is en een vinger aan de pols kan houden.
brakheid is nu wel totaal mocht iemand nog op zoek zijn naar ervaringen van ophoging
en het zweten is weer terug
nou ja
toedels
Slik nu sinds een maand 20mg Paroxetine, en dat bevalt (op wat darmkrampjes na) uitstekend!
Ik voel sinds een héééle lange periode weer stukken beter en heb zelfs weinig tot geen last meer van plotselinge huilbuien en neerslachtig gevoel.
Of de pil op zich nou werkt of niet, ik weet van mezelf dat ik er in ieder geval alles aan doe om me beter te voelen, en dat heeft sowieso een positief effect op lichaam en geest.
Ik voel sinds een héééle lange periode weer stukken beter en heb zelfs weinig tot geen last meer van plotselinge huilbuien en neerslachtig gevoel.
Of de pil op zich nou werkt of niet, ik weet van mezelf dat ik er in ieder geval alles aan doe om me beter te voelen, en dat heeft sowieso een positief effect op lichaam en geest.
Vandaag ben ik voor het laatst bij de psychiater geweest .
Of nouja, voor het laatst voorlopig. Ik moet nog pillen blijven slikken tot minstens april 2008 en daarna mag ik eens aan afbouwen gaan denken. En de rest van m'n leven die krengen regelmatig weer gaan slikken, danwel er nooit meer mee stoppen. Maar hey, het want vast!
Of nouja, voor het laatst voorlopig. Ik moet nog pillen blijven slikken tot minstens april 2008 en daarna mag ik eens aan afbouwen gaan denken. En de rest van m'n leven die krengen regelmatig weer gaan slikken, danwel er nooit meer mee stoppen. Maar hey, het want vast!
Als wat die man zegt een beetje klopt, dan is er dus niet echt sprake van iets chronisch zeg maar? Dat klinkt dan toch redelijk positief, ondanks dat inzinkertje die je vorige week had.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Jawel, het is wel chronisch. De depressieve klachten zullen zegmaar minder worden, maar in de toekomst ook weer méér worden. Het zal blijven 'komen en gaan'. Ik moet gewoon mezelf en mijn gemoedstoestand érg serieus blijven nemen en erg goed in de gaten blijven houden hoe ik me voel. Maar ja, ik ben best positief verder .
Vraagje voor Re: weet jij iets over onderzoek dat gedaan is naar de preventieve werking van AD bij depressies? Is het zo dat AD alleen preventief werkt in dezelfde dosering als waarmee het genezend heeft gewerkt bij een vorige depressie? (Zo'n soort verhaal had mijn psychiater, maar ik vond het een beetje ingewikkeld en begreep niet alles).
ik zal eens even kijken wat erover gezegd is , lijkt me dat je een bepaalde bloedspiegel nodig hebt die het evenwicht in stand houdt zo op het eerste gezichtquote:Op vrijdag 1 juni 2007 14:04 schreef Burdie het volgende:
Vraagje voor Re: weet jij iets over onderzoek dat gedaan is naar de preventieve werking van AD bij depressies? Is het zo dat AD alleen preventief werkt in dezelfde dosering als waarmee het genezend heeft gewerkt bij een vorige depressie? (Zo'n soort verhaal had mijn psychiater, maar ik vond het een beetje ingewikkeld en begreep niet alles).
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Maintenance treatment reduces the risk of recurrence and is indicated in:
- People who have had three or more episodes of major depression in the last 5 years
- People who have had more than five episodes altogether
- People who are having fewer recurrent depressive episodes but who have persistent risk factors for relapse or recurrence (e.g. continued psychosocial issues)
Maintenance treatment should be continued at the same dosage that was used to treat the acute episode, and continued for at least 5 years and possibly indefinitely.”
- People who have had three or more episodes of major depression in the last 5 years
- People who have had more than five episodes altogether
- People who are having fewer recurrent depressive episodes but who have persistent risk factors for relapse or recurrence (e.g. continued psychosocial issues)
Maintenance treatment should be continued at the same dosage that was used to treat the acute episode, and continued for at least 5 years and possibly indefinitely.”
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
In het vorige deel heb ik al een keer gepost en was toen net begonnen met Lexapro. Inmiddels slik ik het nu zo'n 3 maanden. De eerste maand heb ik me echt super goed gevoeld. Had echt het gevoel dat ik alles weer aankon enzo. Toen kwam er een stressvolle factor, waardoor ik weer een dip kreeg. Ik dacht toen nog dat het tijdelijk zou zijn, maar inmiddels voel ik me al bijna 2 maanden niet goed. Weer hardstikke depressief en zelfs weer last van depersonalisatie. 3 Weken geleden ben ik wel begonnen met ophogen (van 10 naar 15 mg), maar merk nog steeds geen verschil.
Ik heb echt het idee dat die pillen bij mij niet werken. Heb ook nooit last gehad van bijwerkingen ofzo. Binnenkort zal ik het er wel met mijn psychiater over hebben, maar zoals ik er nu over denk stop ik met deie rotzooi. Ik sta ook niet meer open voor een ander middel, bang voor bijwerkingen en dat het weer niet werkt.
Ik heb echt het idee dat die pillen bij mij niet werken. Heb ook nooit last gehad van bijwerkingen ofzo. Binnenkort zal ik het er wel met mijn psychiater over hebben, maar zoals ik er nu over denk stop ik met deie rotzooi. Ik sta ook niet meer open voor een ander middel, bang voor bijwerkingen en dat het weer niet werkt.
Ik mag me hier waarschijnlijk ook weer gaan melden. In februari ben ik gestopt met AD, maar het gaat weer bergafwaarts. Ik weet nog niet of ik wel weer medicijnen wil gaan slikken, maar ik heb pas eind van de maand een afspraak bij de arts, dus ik kan er nog even over nadenken.
Achteraf gezien denk ik dat de medicijnen die ik gehad heb (seroxat, prozac en zoloft) niet geholpen hebben, dus ik moet weer opnieuw beginnen en op zoek naar iets wat wel werkt. Heb er niet zo'n zin in, maar zo door gaan kan eigenlijk ook niet.
Dus als ik het goed begrijp voel je dat je medicijnen niet werken, en wat je nu dus voelt is dan je "normale"nivo van ziekte DUS sta je niet meer open voor andere medicijnen?quote:Op zaterdag 2 juni 2007 21:49 schreef Sabsie het volgende:
In het vorige deel heb ik al een keer gepost en was toen net begonnen met Lexapro. Inmiddels slik ik het nu zo'n 3 maanden. De eerste maand heb ik me echt super goed gevoeld. Had echt het gevoel dat ik alles weer aankon enzo. Toen kwam er een stressvolle factor, waardoor ik weer een dip kreeg. Ik dacht toen nog dat het tijdelijk zou zijn, maar inmiddels voel ik me al bijna 2 maanden niet goed. Weer hardstikke depressief en zelfs weer last van depersonalisatie. 3 Weken geleden ben ik wel begonnen met ophogen (van 10 naar 15 mg), maar merk nog steeds geen verschil.
Ik heb echt het idee dat die pillen bij mij niet werken. Heb ook nooit last gehad van bijwerkingen ofzo. Binnenkort zal ik het er wel met mijn psychiater over hebben, maar zoals ik er nu over denk stop ik met deie rotzooi. Ik sta ook niet meer open voor een ander middel, bang voor bijwerkingen en dat het weer niet werkt.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
hallo Dale,quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?
ik slik zelf al ongeveer een jaar Efexor 150 mg in het begin dacht ik echt van @!#$% omdat het zo lang duurt tot het werkt maar nu het werkt zijn de depressieve symptonen minder... helaas heb ik wel nog steeds last van bijwerkingen ( zoals duizeligheid bij opstaan, hoofdpijn en gewichtstoename)
ik zelf vind Efexor best een goed middel maar het werkt bij iedereen anders..
ik slik 300 mg efexor, maar af en toe gaat het nog fout... ach ja.. je kan ook niet verwachten dat je nooit tegenslagen hebt... maar ik merk dat deze episodes steeds vaker komen de laatste tijd...
heb echter nu geen zin weer het psychiatrisch bootje in te stappen...
dus ik wacht nog even af....
heb echter nu geen zin weer het psychiatrisch bootje in te stappen...
dus ik wacht nog even af....
oef.. 300 mg is best veel maarja stemmingswisselingen heb je altijd wel (iedereen trouwens) 't is alleen zwaar balen als het diepe dalen zijn en dan weer net goed enz. enz.quote:Op woensdag 6 juni 2007 20:11 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slik 300 mg efexor, maar af en toe gaat het nog fout... ach ja.. je kan ook niet verwachten dat je nooit tegenslagen hebt... maar ik merk dat deze episodes steeds vaker komen de laatste tijd...
heb echter nu geen zin weer het psychiatrisch bootje in te stappen...
dus ik wacht nog even af....
maar slik je het al lang?
Hier gaat het ook weer steeds vaker fout. Ik ben er nog altijd niet zeker van of ik wel de juiste medicatie slik, maar heb ook heel weinig zin in 'overstappen'.
Het gevoel is niet meer zo wanhopig, maar ik heb nog steeds momenten waarop ik het hartgrondig niet meer zie zitten. Het verschil is: eerder had ik een "ik wil dood en wel nu"-gevoel, en ging uit onmacht de hele dag op bed liggen huilen. En nu is het meer: "mja, ik heb weinig zin om verder te leven. Maar ik doe dit toch nog maar even, doodgaan is ook weer zo ingewikkeld". Ook niet echt fijn, maar wel een verbetering. Op zich. .
Het gevoel is niet meer zo wanhopig, maar ik heb nog steeds momenten waarop ik het hartgrondig niet meer zie zitten. Het verschil is: eerder had ik een "ik wil dood en wel nu"-gevoel, en ging uit onmacht de hele dag op bed liggen huilen. En nu is het meer: "mja, ik heb weinig zin om verder te leven. Maar ik doe dit toch nog maar even, doodgaan is ook weer zo ingewikkeld". Ook niet echt fijn, maar wel een verbetering. Op zich. .
Christine, zou je de oorzaak niet eens ergens anders leggen, overmatig drank en drugs gebruik bijvoorbeeld, je wilde zo graag die medicatie, zo prees je het de hemel in maar puntje bij paaltje zorg je ervoor dat je niet onder de ideale omstandigheden die medicijnen wil gebruiken, dat is toch krom?
en dat zeg ik niet om je te pesten of iets dergelijks.
en dat zeg ik niet om je te pesten of iets dergelijks.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Nee, ik snap wel wat je bedoelt en waarom je het zegt. Je hebt gelijk en het is ook iets wat ik recentelijk zelf onder ogen ben gaan zien. Onder andere daarom ben ik nu helemaal gestopt met alcohol, roken en drugs. Ik weet niet hoe lang het duurt voor ik daar verschil van merk, maar het is zwaar. Het is (was) ook een wisselwerking; ik ging meer drinken en drugs gebruiken om het kutgevoel te vergeten. Terwijl dat natuurlijk totaal niet helpt en de boel alleen maar erger maakt.
ik heb tijdenlang andere dosering gehad... ben steeds verder omhooggegaan...quote:Op donderdag 7 juni 2007 16:46 schreef Fire-Maker het volgende:
[..]
oef.. 300 mg is best veel maarja stemmingswisselingen heb je altijd wel (iedereen trouwens) 't is alleen zwaar balen als het diepe dalen zijn en dan weer net goed enz. enz.
maar slik je het al lang?
kan me wel herkennen in wat burdie zegt... met de slechte tijden denk ik nu ook van "ik heb er eigenlijk geen zin meer in, maar ook niet om moeite voor zelfmoord te doen"... ik weet nu ook zeker dat die tijden voorbij gaan... dus ik probeer me gewoon zo sterk mogelijk te houden... af en toe even zeuren en zeiken..
zit nu bijna 2 jaar op deze dosering denk ik... en als het aan psych en huisarts ligt blijf ik voor de rest van mijn leven aan de medicijnen....
als de episodes vaker worden dan twee dagen in de twee weken ga ik toch maar er iets aan doen...
Dat het zwaar is weet iedereen en het kan even duren inderdaad, het gaat om een belangrijk evenwicht wat zich in je hersenen moet stabiliseren maar als dat er eenmaal is dan heb je daar gewoon profijt van.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Waarom heeft mijn psych er niks over gezegd dan? Ze weet dat ik af en toe veel drink of blow. En waarom wordt het niet beter? Soms is het dal echt diep.quote:Op donderdag 7 juni 2007 17:32 schreef Re het volgende:
Dat het zwaar is weet iedereen en het kan even duren inderdaad, het gaat om een belangrijk evenwicht wat zich in je hersenen moet stabiliseren maar als dat er eenmaal is dan heb je daar gewoon profijt van.
hmm.. ik weet niet of je ook gesprekken hebt want ik dacht eerst ook gewoon van "gooi er duizend van die medicijnen er tegen aan en het komt wel goed" maar het gaat vaak om pillen en praten en goede motivatie, ik ben altijd gemotiveerd geweest (niet altijd evenveel) om te beter teworden natuurlijk wordt je zelden de oude maar je kan er altijd aan blijven werkenquote:Op donderdag 7 juni 2007 17:51 schreef Burdie het volgende:
[..]
Waarom heeft mijn psych er niks over gezegd dan? Ze weet dat ik af en toe veel drink of blow. En waarom wordt het niet beter? Soms is het dal echt diep.
en medicatie moet je eigenlijk ook een beetje als een rugsteuntje zien niet als de probleem oplosser ( want er bestaat nog geen wondermiddel).
en over drank en drug, het is niet een goede combinatie want sommige medicijnen werken daar door niet goed of werken averechts... dus gewoon hoop blijven houden en altijd steun zoeken bij vrienden, familie en jou arts
Pillen krijg ik van de psychiater, praten doe ik met de psycholoog .quote:Op donderdag 7 juni 2007 18:44 schreef Fire-Maker het volgende:
hmm.. ik weet niet of je ook gesprekken hebt want ik dacht eerst ook gewoon van "gooi er duizend van die medicijnen er tegen aan en het komt wel goed" maar het gaat vaak om pillen en praten en goede motivatie
Maar ik heb niet het idee veel te hebben aan praten. Ja, ze leert me ermee om te gaan, maar we komen nergens, voor mijn gevoel.
Familie is ofwel op vakantie, danwel onwetend, en bij de weinige vrienden die ik heb, heb ik het al aardig verprutst voor mijn gevoel. En ik ben het flauw om mensen tot last te zijn. Ik ben graag zelfstandig en sterk en positief, maar dat komt niet zo naar boven nu en daar baal ik van (wat het overigens weer niet beter maakt).quote:dus gewoon hoop blijven houden en altijd steun zoeken bij vrienden, familie en jou arts
schopje
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds woensdag ben ik ook weer begonnen met medicatie.
Het ging wel iets beter, maar nog niet goed (genoeg), dus heb ik nu efexor gekregen als extra steuntje. Slik nu een week lang 37,5mg en vanaf morgen 75mg. En dan maar afwachten of ze doen wat ze beloven
Bijwerkingen vallen tot nu toe erg mee, vergrote pupillen, trillende handjes en soms wat misselijk.
Hoe gaat het met iedereen hier?
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds woensdag ben ik ook weer begonnen met medicatie.
Het ging wel iets beter, maar nog niet goed (genoeg), dus heb ik nu efexor gekregen als extra steuntje. Slik nu een week lang 37,5mg en vanaf morgen 75mg. En dan maar afwachten of ze doen wat ze beloven
Bijwerkingen vallen tot nu toe erg mee, vergrote pupillen, trillende handjes en soms wat misselijk.
Hoe gaat het met iedereen hier?
Hier alles ok. Nog steeds aan de fluoxetine 20mg (prozac).
Sinds ik zwanger ben lijk ik haast stabieler dan ervoor... lekker vaag.
Maar er zitten nog steeds kuilen in de weg, alleen lukt het me op het moment vrij snel om er weer uit te klimmen of ik stap er maar met 1 voet in .
Sinds ik zwanger ben lijk ik haast stabieler dan ervoor... lekker vaag.
Maar er zitten nog steeds kuilen in de weg, alleen lukt het me op het moment vrij snel om er weer uit te klimmen of ik stap er maar met 1 voet in .
Mama van 2 lieve meiden :)
Efexor 150 mg, nu 3 maanden ofzo? Een aantal klachten zijn wat verbeterd, maar om nu te zeggen dat ik me top voelquote:Op dinsdag 3 juli 2007 13:22 schreef MissPink het volgende:
schopje
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds woensdag ben ik ook weer begonnen met medicatie.
Het ging wel iets beter, maar nog niet goed (genoeg), dus heb ik nu efexor gekregen als extra steuntje. Slik nu een week lang 37,5mg en vanaf morgen 75mg. En dan maar afwachten of ze doen wat ze beloven
Bijwerkingen vallen tot nu toe erg mee, vergrote pupillen, trillende handjes en soms wat misselijk.
Hoe gaat het met iedereen hier?
Ik voel me nog steeds heel erg slecht, ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me heel alleen, ik heb wel vriendinnen of zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ik zie op tegen de toekomst, ik ben bang om heel mijn leven lang niemand te hebben en alleen te zijn en dan zie ik de zin van het leven gewoon niet.
En ik ben gisteren afspraak bij psychiater vergeten. Heel stom, maar ik verwacht dat ze zich dan wel afvragen waar je bent. Mooi niet, ik kreeg gewoon een brief of ik me wilde afmelden als ik niet meer wil komen, zodat mijn dossier gesloten kan worden. En dan denk ik helemaal: zie wel, niemand geeft om mij! Zo moet ik het niet zien, maar ik voel me gewoon zo alleen. Ik weet dat ik voor heel de wereld op plaats 10.000 kom en vooral als ik het moeilijk heb kan ik dat niet aan.
Niemand kan daar iets aan doen, ik blijf die medicijnen wel gewoon innemen, maar ik heb niet meer het idee dat het helpt. En ik heb ook geen zin meer om nog naar die psychiater te gaan, want daar heb ik nu echt een slecht gevoel bij.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
En ik ben gisteren afspraak bij psychiater vergeten. Heel stom, maar ik verwacht dat ze zich dan wel afvragen waar je bent. Mooi niet, ik kreeg gewoon een brief of ik me wilde afmelden als ik niet meer wil komen, zodat mijn dossier gesloten kan worden. En dan denk ik helemaal: zie wel, niemand geeft om mij! Zo moet ik het niet zien, maar ik voel me gewoon zo alleen. Ik weet dat ik voor heel de wereld op plaats 10.000 kom en vooral als ik het moeilijk heb kan ik dat niet aan.
Niemand kan daar iets aan doen, ik blijf die medicijnen wel gewoon innemen, maar ik heb niet meer het idee dat het helpt. En ik heb ook geen zin meer om nog naar die psychiater te gaan, want daar heb ik nu echt een slecht gevoel bij.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
Hoi Princessquote:Op dinsdag 3 juli 2007 19:34 schreef lonely_princess het volgende:
Ik voel me nog steeds heel erg slecht, ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me heel alleen, ik heb wel vriendinnen of zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ik zie op tegen de toekomst, ik ben bang om heel mijn leven lang niemand te hebben en alleen te zijn en dan zie ik de zin van het leven gewoon niet.
En ik ben gisteren afspraak bij psychiater vergeten. Heel stom, maar ik verwacht dat ze zich dan wel afvragen waar je bent. Mooi niet, ik kreeg gewoon een brief of ik me wilde afmelden als ik niet meer wil komen, zodat mijn dossier gesloten kan worden. En dan denk ik helemaal: zie wel, niemand geeft om mij! Zo moet ik het niet zien, maar ik voel me gewoon zo alleen. Ik weet dat ik voor heel de wereld op plaats 10.000 kom en vooral als ik het moeilijk heb kan ik dat niet aan.
Niemand kan daar iets aan doen, ik blijf die medicijnen wel gewoon innemen, maar ik heb niet meer het idee dat het helpt. En ik heb ook geen zin meer om nog naar die psychiater te gaan, want daar heb ik nu echt een slecht gevoel bij.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
Ja, medicijnen kunnen in zo'n geval zeker helpen - of tenminste toch een steuntje in de rug zijn. Bij mij iig wel. Het is geen antwoord voor alles, maar ik vind het zeker het proberen waard.
En ja psychologen / psychiaters doen het gewoon voor hun werk. De meeste interesseert het echt nauwelijks volgens mij hoe het echt met je gaat. Ze hebben afspraken staan en daarin doen ze wat ze is geleerd, maar buiten die afspraken boeit het ze volgens mij gemiddeld genomen biet.
Kop op er komen betere dagen En hup hup snel ene nieuwe afspraak maken en eraan werken.
hoi hoi, ik ben sinds 4 dagen gestopt met efexor, heb een weekje de dosering gehalveerd, waarschijnlijk veels te kort maar ben er klaar mee... heb het al 2 x eerder geprobeerd maar dat was in winterperiode, dus niet echt handig....
ik ben benieuwd naar de "bijwerkingen"van andere ex efexor gebruikers.... ik ben hele dag door draaierig, afgelopen nacht heftig gedroomd en angstig... zijn er mensen die dit herkennen... vast wel..
gr tasoes
ik ben benieuwd naar de "bijwerkingen"van andere ex efexor gebruikers.... ik ben hele dag door draaierig, afgelopen nacht heftig gedroomd en angstig... zijn er mensen die dit herkennen... vast wel..
gr tasoes
geen idee, je klinkt wel eng met dit topic.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Anders ga je ff naar de arts om een afbouwschema te maken voor jezelf. Te snel afbouwn is niet handig met dit soort medicatie.
Succes iig
Succes iig
Dank je. Ik moet er gewoon echt voor gaan met die medicijnen denk ik. Dat vind ik heel moeilijk en heel erg jammer. Het voelt als falen ofzo. Falen van mezelf, omdat ik intelligent genoeg ben en graag al mijn problemen zelf op wil kunnen lossen. Ik ga ook naar een psycholoog en nog heb ik medicijnen nodig als ondersteuning.
Ik slik al een half jaar medicijnen, maar ik voel niet echt verbetering. Ik ga dat als ik een nieuwe afspraak maak met de psychiater zeggen ook! Ik wil dat hij zijn best doet voor me! Ik wil gewoon goede medicijnen, andere of zwaarder of wat dan ook, als het maar helpt. Ik ben te bang dat het niet lukt misschien en dat ik daarom mezelf misschien wel de put in denk. Ik weet het niet, maar bedankt voor je reactie in ieder geval.
Een nieuwe afspraak maken is gewoon nodig, voor mezelf.
Ik slik al een half jaar medicijnen, maar ik voel niet echt verbetering. Ik ga dat als ik een nieuwe afspraak maak met de psychiater zeggen ook! Ik wil dat hij zijn best doet voor me! Ik wil gewoon goede medicijnen, andere of zwaarder of wat dan ook, als het maar helpt. Ik ben te bang dat het niet lukt misschien en dat ik daarom mezelf misschien wel de put in denk. Ik weet het niet, maar bedankt voor je reactie in ieder geval.
Een nieuwe afspraak maken is gewoon nodig, voor mezelf.
Lees de bijsluiter maar eens goed door, je bent iig heel dom bezig.
Go see the doctor!!!
Go see the doctor!!!
ik zeg maar zoo, dierentuin is me te lang.
Patat, dat is het!!
Patat, dat is het!!
quote:Op dinsdag 3 juli 2007 20:38 schreef TheYoung1 het volgende:
Lees de bijsluiter maar eens goed door, je bent iig heel dom bezig.
Go see the doctor!!!
CFH advies:
quote:Een kuur mag niet plotseling worden gestaakt; de dosering moet geleidelijk worden verminderd; indien de gebruiksduur langer is dan zes weken moet de dosering gedurende een periode van minstens twee weken geleidelijk worden verminderd.
Would Sir care for a starter of some garlic bread perhaps?
No, thank you. I will proceed directly to the intravenous injection of hard drugs, please.
No, thank you. I will proceed directly to the intravenous injection of hard drugs, please.
Lekker op eigen houtje stoppen, beetje gevaarlijk is dat! Het hangt er ook vanaf hoe lang je het gebruikt hebt, maar in een week afbouwen lijkt me altijd te snel.
Herkenbaar, het gevoel te falen...
Maar soms kan de medicatie wel dat steuntje in de rug geven wat je misschien nodig hebt. Als je het idee hebt dat deze medicijnen niet werken is het misschien goed om toch naar die psychiater te gaan en dat aan te kaarten. Vragen of het niet tijd is om op te hogen of om wat anders te proberen.
Niet om je te ontmoedigen, maar ik had uiteindelijk "pas" bij het vijfde middel wat ik probeerde het idee dat het echt wat deed. Dat zei mijn behandelaar toendertijd ook: soms is het gewoon even zoeken naar het juiste middel. Het werkt bij iedereen anders. Wat voor de een werkt werkt voor een ander misschien niet.
Blijven proberen princess, niet te snel opgeven hoor!
Medicatie lost niet zomaar ineens alles op, maar het kan je wel net dat steuntje geven wat je misschien nodig hebt om verder te kunnen!
Sterkte!
Maar soms kan de medicatie wel dat steuntje in de rug geven wat je misschien nodig hebt. Als je het idee hebt dat deze medicijnen niet werken is het misschien goed om toch naar die psychiater te gaan en dat aan te kaarten. Vragen of het niet tijd is om op te hogen of om wat anders te proberen.
Niet om je te ontmoedigen, maar ik had uiteindelijk "pas" bij het vijfde middel wat ik probeerde het idee dat het echt wat deed. Dat zei mijn behandelaar toendertijd ook: soms is het gewoon even zoeken naar het juiste middel. Het werkt bij iedereen anders. Wat voor de een werkt werkt voor een ander misschien niet.
Blijven proberen princess, niet te snel opgeven hoor!
Medicatie lost niet zomaar ineens alles op, maar het kan je wel net dat steuntje geven wat je misschien nodig hebt om verder te kunnen!
Sterkte!
Mama van 2 lieve meiden :)
Hee Nijna,
Wist niet dat je zwanger was! Wat leuk, gefeliciteerd! Ben je niet een beetje bang dat je depressie meer zou worden door de zwangerschapshormonen, of dat je na afloop last zou krijgen van een postnatale depressie? Dat zijn dingen waar ik me zelf wel mee bezig houd - en ik ben niet eens zwanger .
Hier gaat het nog altijd érg wisselend. Ik kan m'n vinger niet op de zere plek leggen en dat vind ik erg frustrerend. Ik weet niet precies of ik me lamlendig voel omdat ik bijv. hele dagen thuis zit te niksen (dat is ook niet erg bevorderlijk) of omdat deze medicatie gewoon niet helemaal goed is. Maar dat is lastig in te schatten...
Ik twijfel ook heel erg welke kant ik nu op moet met m'n toekomst; ik volg nu een studie op de uni, maar heb het diploma niet per sé nodig om te bereiken wat ik wil, carrieretechnisch. En een baan biedt me veel meer regelmaat, structuur en zekerheid - wat een stuk beter zou zijn voor mijn gezondheid. Maar het sluit de optie 'fulltime studeren' incluis het bijbehorende studentenleven wel definitief uit voor me. Terwijl ik juist zo geniet van het studentenleven, studentenvereniging, feestjes, etc. Het blijft een lastige keuze.
Maar ik kom er wel uit. Tzt .
Wist niet dat je zwanger was! Wat leuk, gefeliciteerd! Ben je niet een beetje bang dat je depressie meer zou worden door de zwangerschapshormonen, of dat je na afloop last zou krijgen van een postnatale depressie? Dat zijn dingen waar ik me zelf wel mee bezig houd - en ik ben niet eens zwanger .
Hier gaat het nog altijd érg wisselend. Ik kan m'n vinger niet op de zere plek leggen en dat vind ik erg frustrerend. Ik weet niet precies of ik me lamlendig voel omdat ik bijv. hele dagen thuis zit te niksen (dat is ook niet erg bevorderlijk) of omdat deze medicatie gewoon niet helemaal goed is. Maar dat is lastig in te schatten...
Ik twijfel ook heel erg welke kant ik nu op moet met m'n toekomst; ik volg nu een studie op de uni, maar heb het diploma niet per sé nodig om te bereiken wat ik wil, carrieretechnisch. En een baan biedt me veel meer regelmaat, structuur en zekerheid - wat een stuk beter zou zijn voor mijn gezondheid. Maar het sluit de optie 'fulltime studeren' incluis het bijbehorende studentenleven wel definitief uit voor me. Terwijl ik juist zo geniet van het studentenleven, studentenvereniging, feestjes, etc. Het blijft een lastige keuze.
Maar ik kom er wel uit. Tzt .
Oh, eye-opener, dit stukje. Zo voel ik me dus regelmatig. Ondanks hele lieve vrienden/vriendinnen en een geweldig vriendje. Misschien moest ik toch maar eens terug gaan naar de psychiater en 'de hel van het overstappen' onder ogen komen.quote:Op dinsdag 3 juli 2007 19:34 schreef lonely_princess het volgende:
Ik voel me nog steeds heel erg slecht, ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik weet gewoon niet wat het is. Ik voel me heel alleen, ik heb wel vriendinnen of zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik met niemand kan praten. Ik zie op tegen de toekomst, ik ben bang om heel mijn leven lang niemand te hebben en alleen te zijn en dan zie ik de zin van het leven gewoon niet.
[...]
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik heb ook geen zin in de vakantie, daar word ik alleen maar somberder van. Ik ben zo stom, want ik ben jaloers op anderen, die fijne familie hebben en vrienden en die op vakantie gaan. Ik moet ook gewoon dingen doen! Maar ik kan het niet. Dus ik weet nog niet wat ik doe.
Kunnen medicijnen in zo'n geval echt helpen?
Het vervelende is namelijk dat mijn medicijnen (seroxat 40mg) enorm goed helpen tegen mijn angst/paniekklachten. Daar heb ik vrijwel geen last meer van, sinds ik ermee ben begonnen. Ik zie er erg tegenop dat die klachten wellicht ook terug zouden komen tijdens het afbouwen (en ik zit al op zo'n hoge dosis ).
Bij mij ging het pas beter toen ik besefte dat ik het helemaal voor mezelf deed en dat ik hulp wilde om een bepaald doel te bereiken..(voor mij was dat aan een studie beginnen) toen heb ik ook gezegd dat er drastisch veranderingen moesten komen in mijn medicijnen... heb therapie gevolgd en de medicijnen zijn toen opgehoogd tot het een acceptabele hoeveelheid steun gaf.. de studie is helaas mislukt vanwege de stress waardoor ik toch weer in oude gevoelens en gewoonten schoot... het leven heeft nog steeds ups en downs maar in de sombere tijden kan ik nu denken dat ik weet dat die weer voorbijgaan... niet dat daardoor de somberheid minder wordt, maar het geeft me net dat beetje lucht om niet geheel door te draaien....
overstappen wordt meestal volgens het "cross tapering" principe gedaan, met de ene afbouwen terwijl je tegelijkertijd de andere opbouwtquote:Op woensdag 4 juli 2007 12:26 schreef Burdie het volgende:
[..]
Oh, eye-opener, dit stukje. Zo voel ik me dus regelmatig. Ondanks hele lieve vrienden/vriendinnen en een geweldig vriendje. Misschien moest ik toch maar eens terug gaan naar de psychiater en 'de hel van het overstappen' onder ogen komen.
Het vervelende is namelijk dat mijn medicijnen (seroxat 40mg) enorm goed helpen tegen mijn angst/paniekklachten. Daar heb ik vrijwel geen last meer van, sinds ik ermee ben begonnen. Ik zie er erg tegenop dat die klachten wellicht ook terug zouden komen tijdens het afbouwen (en ik zit al op zo'n hoge dosis ).
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Oh, dat zou het wel een minder grote stap maken voor mij om over te stappen. Blijft de vraag of het nodig is. Wanneer weet je of het zinvol is om over te stappen? .quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:05 schreef Re het volgende:
[..]
overstappen wordt meestal volgens het "cross tapering" principe gedaan, met de ene afbouwen terwijl je tegelijkertijd de andere opbouwt
Dat is een beslissing die je aan je psychiater over moet latenquote:Op woensdag 4 juli 2007 13:20 schreef Burdie het volgende:
[..]
Oh, dat zou het wel een minder grote stap maken voor mij om over te stappen. Blijft de vraag of het nodig is. Wanneer weet je of het zinvol is om over te stappen? .
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Zij laat het nu aan mij over, aangezien zij niet kan voelen wat ik voel. En ik twijfel enorm. .quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:25 schreef Re het volgende:
[..]
Dat is een beslissing die je aan je psychiater over moet laten
vaag, dan vertel je haar toch wat je voelt en dan kan zij aangeven of dat door de medicatie komt of dat het iets anders is..., en wat dan de eventuele vervolgtrajecten zijn...quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:26 schreef Burdie het volgende:
[..]
Zij laat het nu aan mij over, aangezien zij niet kan voelen wat ik voel. En ik twijfel enorm. .
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Aangezien zij mij alleen van medicatieadvies en diagnose zou voorzien, hebben we afgesproken elkaar niet meer te zien, tenzij ik tóch wilde overstappen of wilde af/opbouwen. In principe zie ik haar dus niet meer.quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:28 schreef Re het volgende:
[..]
vaag, dan vertel je haar toch wat je voelt en dan kan zij aangeven of dat door de medicatie komt of dat het iets anders is..., en wat dan de eventuele vervolgtrajecten zijn...
quote:Op woensdag 4 juli 2007 13:29 schreef Burdie het volgende:
[..]
Aangezien zij mij alleen van medicatieadvies en diagnose zou voorzien, hebben we afgesproken elkaar niet meer te zien, tenzij ik tóch wilde overstappen of wilde af/opbouwen. In principe zie ik haar dus niet meer.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Mja, ik weet dus niet of het nuttig is om over te stappen op iets anders. Het gaat nog niet goed. Maar misschien is dit wel het maximale effect wat je uit medicatie zou kunnen krijgen? Ik heb er geen ervaring mee .quote:
Maar misschien kan je daar wel over in gesprek met haar Burdie. De vraag of dit het maximale effect is wat je zou mogen verwachten of dat er nog wel meer te behalen is met ophogen of een ander middel? De keuze is uiteindelijk aan jou, maar je moet toch ook weten waar je tussen kiest? Je kan allicht eens bellen of het zinvol is om een afspraak te maken.
Mama van 2 lieve meiden :)
Burdie, dezelfde vragen heb ik mezelf ook heel vaak gesteld toen ik nog andere medicijnen nam.
Volgens de arts werkte de Zoloft bij mij wel, want het ging beter toen ik ermee begon. Maar voor mijn eigen gevoel deed het niks. Dat het beter ging (en ook weer slechter daarna) kwam volgens mij omdat het bij mij altijd periodes goed gaat en daarna weer slechter. Niet door de Zoloft dus.
Het blijft gewoon heel lastig om te beoordelen, vind ik. Je kan natuurlijk wel een afspraak maken om dit te bespreken, niet om meteen andere medicijnen te krijgen, maar om informatie te krijgen zodat je daarna een beslissing kan nemen..
Nijna, gefeliciteerd met je zwangerschap! Grappig dat je je stabieler voelt nu. Een kennis van me had dat ook, die heeft regelmatig last van woede aanvallen enzo, en toen ze zwanger was had ze opeens nergens meer last van.
Ik heb net voor de eerste keer 75mg efexor genomen, ben benieuwd of de bijwerkingen nu ook erger worden. We zullen het morgen wel zien (voelen)
Volgens de arts werkte de Zoloft bij mij wel, want het ging beter toen ik ermee begon. Maar voor mijn eigen gevoel deed het niks. Dat het beter ging (en ook weer slechter daarna) kwam volgens mij omdat het bij mij altijd periodes goed gaat en daarna weer slechter. Niet door de Zoloft dus.
Het blijft gewoon heel lastig om te beoordelen, vind ik. Je kan natuurlijk wel een afspraak maken om dit te bespreken, niet om meteen andere medicijnen te krijgen, maar om informatie te krijgen zodat je daarna een beslissing kan nemen..
Nijna, gefeliciteerd met je zwangerschap! Grappig dat je je stabieler voelt nu. Een kennis van me had dat ook, die heeft regelmatig last van woede aanvallen enzo, en toen ze zwanger was had ze opeens nergens meer last van.
Ik heb net voor de eerste keer 75mg efexor genomen, ben benieuwd of de bijwerkingen nu ook erger worden. We zullen het morgen wel zien (voelen)
Dank je MissPink . Een vriendinnetje van me zei al dat ik misschien maar gewoon continu zwanger moest zijn als het zo goed werkt .
Eerst maar eens zien hoe het gaat straks als de kleine er is, ben heel benieuwd (en vind het stiekum ook wel een beetje spannend/eng allemaal hoor...)
MissPink, hopelijk vallen de bijwerkingen mee
Eerst maar eens zien hoe het gaat straks als de kleine er is, ben heel benieuwd (en vind het stiekum ook wel een beetje spannend/eng allemaal hoor...)
MissPink, hopelijk vallen de bijwerkingen mee
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik zou het gaan overleggen hoor. Als je er mee stopt, heb je de eerste dagen last van lichamelijke klachten, maar na een paar weken gaat het ook op je hersenen werken. Been there, done that Niet zo een goed idee was dat Moest snel weer eraan beginnen, terwijl ik de laagste dosering heb
Ik had het gevoel dat ik electriciteitschokken in mijn schouders kreeg. Gelukkig duurde dan maar een paar dagen. Voor de rest gewoon wazig.
Op zich wel, maar nu heb ik een week de tijd om me suf te piekeren .
Ik twijfel gewoon zo enorm tussen de twee scenario's:
1. dit is het beste effect wat ik met AD kan bereiken en de rest moet ik zelf doen of
2. andere AD werkt voor mij veel beter en overstappen loont daarom de moeite
Gelukkig hoef ik het niet in m'n eentje te doen .
Ik twijfel gewoon zo enorm tussen de twee scenario's:
1. dit is het beste effect wat ik met AD kan bereiken en de rest moet ik zelf doen of
2. andere AD werkt voor mij veel beter en overstappen loont daarom de moeite
Gelukkig hoef ik het niet in m'n eentje te doen .
Precies, misschien kan je je twijfels even een paar dagen in de kast zetten, schrijf ze op en leg ze weg (helpt hier soms...).
Mama van 2 lieve meiden :)
Fijn Burdie dat er zo met je meegedacht wordt! Bij mij is het seroxat, seroxat en seroxat wat de klok slaat, en dat zal het voorlopig nog wel blijven. .
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Fijn Burdie dat het zo snel kan!
Ik ben gisteren de hele dag sloom, afwezig en traag geweest, maar vandaag voel ik me weer hetzelfde als voor de verhoging, gaat goed dus Nu maar weer afwachten wanneer (en of) ze gaan werken.
Ik ben gisteren de hele dag sloom, afwezig en traag geweest, maar vandaag voel ik me weer hetzelfde als voor de verhoging, gaat goed dus Nu maar weer afwachten wanneer (en of) ze gaan werken.
Mja, ik mag ook nog wel een tijdje... zo niet altijd. Ik twijfel echt heel erg of switchen de moeite waard kan zijn of niet. Op dit moment denk ik dat de seroxat weinig met me doet, maar dat is meer omdat ik er intussen een beetje aan gewend ben ofzo. Denk ik.quote:Op vrijdag 6 juli 2007 13:34 schreef Detroit het volgende:
Fijn Burdie dat er zo met je meegedacht wordt! Bij mij is het seroxat, seroxat en seroxat wat de klok slaat, en dat zal het voorlopig nog wel blijven. .
Ik kan me hier echt suf over piekeren .
Mijn haar valt uit
ik heb al niet zoveel, gaat het ook nog eens uitvallen..in de bijsluiter staat bij de bijwerkingen 'kaalheid', hoop toch dat het niet zover komt!
ik heb al niet zoveel, gaat het ook nog eens uitvallen..in de bijsluiter staat bij de bijwerkingen 'kaalheid', hoop toch dat het niet zover komt!
Zelf heb ik ook wel een beetje het gevoel aan Seroxat "gewend" te zijn, de bijwerkingen zijn niet meer zo dramatisch als in het begin, het zwakt angsten af en de grilligheid van de verschillende emoties is beduidend minder... Volgens mij is dat juist wat het spul behoort te doen.quote:Op vrijdag 6 juli 2007 15:33 schreef Burdie het volgende:
[..]
Mja, ik mag ook nog wel een tijdje... zo niet altijd. Ik twijfel echt heel erg of switchen de moeite waard kan zijn of niet. Op dit moment denk ik dat de seroxat weinig met me doet, maar dat is meer omdat ik er intussen een beetje aan gewend ben ofzo. Denk ik.
Ik kan me hier echt suf over piekeren .
Als ik jou hoor praten dan heb je het gevoel dat het juist totaal niet doet wat het behoort te doen, wat altijd een reden kan zijn om rond te blijven kijken naar andere hulpmiddeltjes. Al denk ik dat het twijfelen een beetje ligt in de aard van het beestje, wij zullen daar sowieso bovengemiddeld last van hebben. Praten, praten en praten over deze twijfels ruimt misschien wat op!
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Wat voor een zwaar middel gebruik jij dan? Kaalheid lijkt me wel een vreselijke bijwerking. .quote:Op zaterdag 7 juli 2007 13:05 schreef MissPink het volgende:
Mijn haar valt uit
ik heb al niet zoveel, gaat het ook nog eens uitvallen..in de bijsluiter staat bij de bijwerkingen 'kaalheid', hoop toch dat het niet zover komt!
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Sinds 1 maand en 2 weken krijg ik Lamictal tegen depressie en sinds kort begint het vruchten af te werpen hoewel ik twijfel of het niet aan mijn eigen instelling ligt inplaats van de medicatie.
Lamictal werkt tegen depressie als stemmingsstabilisator zodat je niet onder het normale peil van okey voelen daalt. Seroxat heb ik jaren gehad en vaker mee gestopt en weer begonnen en weer gestopt en begonnen en uiteindelijk definitief gestopt, maar daar werd ik dus zoals ik vaak zeg erg druk en te euforisch van waardoor ik mezelf verloor.
Vandaag de eerste dag dat ik me echt gelukkig voel en waarbij ik positief ben en waarbij het gevoel in orde is.
Maar die twijfel tussen de werking van het middel of de werking van het positieve denken waar ik maanden mee bezig ben geweest is een beetje twijfel twijfel twijfel. Is het nu het middel of is het zo dat het tijd nodig had allemaal?
Maar goed, het maakt niet veel uit. Het middel is minder zwaar dan seroxat en je wordt er niet dikker van. Wie weet over een paar maanden eens stoppen ermee om te kijken of ik terug ga vallen. Ultieme test om te stoppen en kijken wat er gebeurt.
Vreemde gewaarwording is het overigens, je voelt je maanden compleet belabberd en ineens gaat de zon schijnen, het verschil tussen het slechte gevoel en goede gevoel, alsof er een wereld open gaat wanneer het leven weer de moeite waard lijkt te zijn. Neiging om een vreugde-dansje te maken maar dat doe ik niet omdat ik dat weer als overdreven zie Mezelf onder controle houden in het goede voelen en dat lukte met seroxat dus helemaal niet meer. Bij seroxat had ik vaker de neiging om op de tafel te gaan dansen van geluk En dat goede gevoel ging uiteindelijk compleet uit de hand lopen.
Kan zijn dat mensen die tegen medicatie zijn dit zien als drugs, ondanks dat vind ik het huidige gevoel een natuurlijk gevoel omdat ik gewoon het idee heb dat ik meer mezelf ben nu. Bij slecht voelen heb ik het idee dat ik compleet mezelf verloren ben.
Op de bijsluiter van Lamictal staat overigens dat je organen minder gaan functioneren en dat je ernstige huiduitslag krijgt dat gaat leiden tot ernstige littekens, toen ik dat las dacht ik even dat het beter is om niet over te gaan tot het gebruiken ervan. Eerste keer dat het voorgeschreven was ben ik dus ook na 3 dagen gestopt ermee omdat al bij het rommelen van de maag door de honger een associatie kwam.
Op bijsluiters schrijven ze al snel het meest ernstige. Als 1 persoon van de 1 miljoen iets krijgt door bijvoorbeeld allergie dan zetten ze het er al op.
Mijn behoefte naar alcohol om me beter te voelen is helemaal gaan liggen. En dat is zeker een voordeel Maanden lang iedere dag om 1600 biertje pakken om een beter gevoel te krijgen werkt ook niet goed.
December 2006 gestopt met seroxat en toen tot en met gisteren depressief geweest dus met af en toe een betere dag. Depressie zie ik als een mechanisme dat doorbroken moet worden. Een goed gevoel is geen mechanisme maar een gevoel of flow of feeling zonder vast zittende herhalingen in negatief denken. Een negatieve instelling dat overkomt als een neurose omdat je maar steeds dezelfde negatieve gedachtes blijft vasthouden, ook wel circel-denken genoemd.
[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 07-07-2007 18:48:57 ]
Lamictal werkt tegen depressie als stemmingsstabilisator zodat je niet onder het normale peil van okey voelen daalt. Seroxat heb ik jaren gehad en vaker mee gestopt en weer begonnen en weer gestopt en begonnen en uiteindelijk definitief gestopt, maar daar werd ik dus zoals ik vaak zeg erg druk en te euforisch van waardoor ik mezelf verloor.
Vandaag de eerste dag dat ik me echt gelukkig voel en waarbij ik positief ben en waarbij het gevoel in orde is.
Maar die twijfel tussen de werking van het middel of de werking van het positieve denken waar ik maanden mee bezig ben geweest is een beetje twijfel twijfel twijfel. Is het nu het middel of is het zo dat het tijd nodig had allemaal?
Maar goed, het maakt niet veel uit. Het middel is minder zwaar dan seroxat en je wordt er niet dikker van. Wie weet over een paar maanden eens stoppen ermee om te kijken of ik terug ga vallen. Ultieme test om te stoppen en kijken wat er gebeurt.
Vreemde gewaarwording is het overigens, je voelt je maanden compleet belabberd en ineens gaat de zon schijnen, het verschil tussen het slechte gevoel en goede gevoel, alsof er een wereld open gaat wanneer het leven weer de moeite waard lijkt te zijn. Neiging om een vreugde-dansje te maken maar dat doe ik niet omdat ik dat weer als overdreven zie Mezelf onder controle houden in het goede voelen en dat lukte met seroxat dus helemaal niet meer. Bij seroxat had ik vaker de neiging om op de tafel te gaan dansen van geluk En dat goede gevoel ging uiteindelijk compleet uit de hand lopen.
En dat goede gevoel ging uiteindelijk compleet uit de hand lopen.Kan zijn dat mensen die tegen medicatie zijn dit zien als drugs, ondanks dat vind ik het huidige gevoel een natuurlijk gevoel omdat ik gewoon het idee heb dat ik meer mezelf ben nu. Bij slecht voelen heb ik het idee dat ik compleet mezelf verloren ben.
Op de bijsluiter van Lamictal staat overigens dat je organen minder gaan functioneren en dat je ernstige huiduitslag krijgt dat gaat leiden tot ernstige littekens, toen ik dat las dacht ik even dat het beter is om niet over te gaan tot het gebruiken ervan. Eerste keer dat het voorgeschreven was ben ik dus ook na 3 dagen gestopt ermee omdat al bij het rommelen van de maag door de honger een associatie kwam.
Op bijsluiters schrijven ze al snel het meest ernstige. Als 1 persoon van de 1 miljoen iets krijgt door bijvoorbeeld allergie dan zetten ze het er al op.
Mijn behoefte naar alcohol om me beter te voelen is helemaal gaan liggen. En dat is zeker een voordeel Maanden lang iedere dag om 1600 biertje pakken om een beter gevoel te krijgen werkt ook niet goed.
December 2006 gestopt met seroxat en toen tot en met gisteren depressief geweest dus met af en toe een betere dag. Depressie zie ik als een mechanisme dat doorbroken moet worden. Een goed gevoel is geen mechanisme maar een gevoel of flow of feeling zonder vast zittende herhalingen in negatief denken. Een negatieve instelling dat overkomt als een neurose omdat je maar steeds dezelfde negatieve gedachtes blijft vasthouden, ook wel circel-denken genoemd.
[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 07-07-2007 18:48:57 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Efexor, niks bijzonders dus..het is niet heel dramatisch hoor, maar wel duidelijk meer dan wat normaal uitvalt. En omdat ik al heel fijn/dun haar heb schrok ik er best wel van.quote:Op zaterdag 7 juli 2007 17:52 schreef Detroit het volgende:
Wat voor een zwaar middel gebruik jij dan? Kaalheid lijkt me wel een vreselijke bijwerking. .
Goed bezig dromenvanger! Keep up the good work!
Denk dat eenieder hier in dit topic het wel een beetje herkend: "deze anti-depressiva, is dit het nou helemaal, gaat het wel goed?". Maar als ik je hoor vertellen over het feit dat je enkele verbeteringen hebt doorgemaakt sinds je met Seroxat gestopt bent, is dat alleen maar iets om als overwinning te kunnen zien!
Denk dat eenieder hier in dit topic het wel een beetje herkend: "deze anti-depressiva, is dit het nou helemaal, gaat het wel goed?". Maar als ik je hoor vertellen over het feit dat je enkele verbeteringen hebt doorgemaakt sinds je met Seroxat gestopt bent, is dat alleen maar iets om als overwinning te kunnen zien!
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Hoi, misschien kan ik het beter zelf even uitzoeken, maar ik heb er de puf niet voor en hier zijn jullie voor een groot deel ervaringsdeskundigen of zelfs deskundigen. Ik wil graag weten welk antidepressivum geen gewichtstoename veroorzaakt. Ze zijn daar nogal berucht om en ik vroeg me af of er ad waren die dat niet doen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Er zijn er wel een paar... (zal ff een search doen )quote:Op woensdag 11 juli 2007 11:31 schreef Isabeau het volgende:
Hoi, misschien kan ik het beter zelf even uitzoeken, maar ik heb er de puf niet voor en hier zijn jullie voor een groot deel ervaringsdeskundigen of zelfs deskundigen. Ik wil graag weten welk antidepressivum geen gewichtstoename veroorzaakt. Ze zijn daar nogal berucht om en ik vroeg me af of er ad waren die dat niet doen.
Zimelidine bijv. (een oudje)
Duloxetine lijkt het wel goed te doen op weight gain
[ Bericht 7% gewijzigd door Re op 11-07-2007 11:49:36 ]
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dat zou ik erg op prijs stellen, Re
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Prozac, meen ik.
Overigens is het nooit helemaal te voorspellen, wat een AD met je gewicht gaat doen.
Overigens is het nooit helemaal te voorspellen, wat een AD met je gewicht gaat doen.
Duloxetine (Cymbalta) dus bijvoorbeeldquote:Op woensdag 11 juli 2007 11:43 schreef Isabeau het volgende:
Dat zou ik erg op prijs stellen, Re
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
"quote:Op woensdag 11 juli 2007 11:48 schreef Burdie het volgende:
Ik ben van de seroxat ook niet aangekomen .
The potential for discontinuation syndrome and weight gain appears to be slightly higher with paroxetine than with other SSRIs."
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Wat hierboven ook al is gezegd, het is niet helemaal (helemaal niet?) te voorspellen of je wel of niet zal aankomen van een AD. Maar er zijn er wel een aantal die er berucht om zijn meen ik (remeron oa).
Ik heb verschillende geslikt (seroxat, efexor, zoloft en prozac) en van allemaal niet aangekomen...
(Ook remeron gehad, maar daar was ik heel huiverig voor ivm de gewichtstoename en daar ben ik dan ook vrij snel weer mee gestopt, ook omdat ik er ontzettend moe van werd)
Ik heb verschillende geslikt (seroxat, efexor, zoloft en prozac) en van allemaal niet aangekomen...
(Ook remeron gehad, maar daar was ik heel huiverig voor ivm de gewichtstoename en daar ben ik dan ook vrij snel weer mee gestopt, ook omdat ik er ontzettend moe van werd)
Mama van 2 lieve meiden :)
Dat speelt volgens mij een belangrijke rol. Als ik me depressief voel heb ik een slechte eetlust en val ik dus af. Anderen echter gaan juist veel eten als ze zich slecht voelen en komen dan aan.quote:Op woensdag 11 juli 2007 11:55 schreef Burdie het volgende:
Heeft het niet vooral te maken met het feit dat je je door AD weer beter gaat voelen, en weer meer zin krijgt om beter voor jezelf te gaan zorgen, om te eten, etc. en dat je daar meer door aankomt?
men moet niet 2 dingen door elkaar halen... ziekte gerelateerde en medicijn gerelateerde gewichtstoename. Medijnen kunnen wel degelijk geheel onafhankelijk van hoe je je voelt voor gewichtstoename zorgen (vooral door de anticholinerge werking, meen ik)
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
En wat vind je van Buspiron als ad? Ik weet dat dat niet de indicatie is, maar ik heb wel gezien dat het er soms wel voor werd voorgeschreven. (en ja, ik weet dat buspiron niet in het pakket zit en dat je het zelf moet betalen)
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Er zijn nogal tegenstrijdige berichten hierover, ligt eraan waarvoor je het wilt nemen, heeft heeft blijkbaar wat antidepressieve werking maar dat kan ook secondair zijn.quote:Op woensdag 11 juli 2007 14:28 schreef Isabeau het volgende:
En wat vind je van Buspiron als ad? Ik weet dat dat niet de indicatie is, maar ik heb wel gezien dat het er soms wel voor werd voorgeschreven. (en ja, ik weet dat buspiron niet in het pakket zit en dat je het zelf moet betalen)
MIsschien even op STAR*D zoeken dat is een large scale studie die switching strategieen onderzoekt
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik zal het even uitzoeken als ik er de puf voor heb
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ja tof. Sinds ik die afspraak heb staan met de psychiater, begin ik ineens me wat beter weer te voelen, en meer het idee te krijgen dat het allemaal wel weer op z'n pootjes terecht gaat komen. Ik voel me niet heel slecht ofzo. Gewoon nog niet optimaal. Maar mag ik dat wel van medicatie verwachten? Damnit .
Nouja, morgen maar rustig alles met d'r bespreken.
Nouja, morgen maar rustig alles met d'r bespreken.
je kan toch gewoon aankaarten dat je het een paar weken niet echt best hebt gehad, zij kan uitsluitsel geven of dat "normaal' is of dat het een andere oorzaak heeft...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Inderdaad prozac oftewel fluoxetinequote:Op woensdag 11 juli 2007 11:46 schreef Halinalle het volgende:
Prozac, meen ik.
Overigens is het nooit helemaal te voorspellen, wat een AD met je gewicht gaat doen.
hebben meer mensen last dat ze moeilijk dingen kunnen onthouden? ik gebruik efexor en heb het idee dat ik er meer last mee heb dan ervoor.
Ja, dat is een bekende bijwerking van de meeste AD.quote:Op donderdag 12 juli 2007 19:25 schreef fok2007 het volgende:
hebben meer mensen last dat ze moeilijk dingen kunnen onthouden? ik gebruik efexor en heb het idee dat ik er meer last mee heb dan ervoor.
Ik heb kort 25mg seroquel geslikt. Werd er ontzettend moe van, ik moest het 's morgens innemen en ik voelde dan dat het tegen een uur of 16.00u "uit begon te werken" dan kreeg ik weer wat energie.
Ik ben er om die reden ook mee gestopt... Je kan het allicht proberen... als het niet bevalt kan je er toch weer mee stoppen? Wanneer moet je weer terug voor controle?
Ik ben er om die reden ook mee gestopt... Je kan het allicht proberen... als het niet bevalt kan je er toch weer mee stoppen? Wanneer moet je weer terug voor controle?
Mama van 2 lieve meiden :)
Over anderhalve week moet ik weer terug.
Maar ik twijfel nu al erover. Ik voel me er verschrikkelijk bij. Alsof ik knetterstoned ben. Ik ben met m'n vriend gaan winkelen vanmiddag, en heb bijvoorbeeld heel dromerig naar een badjas (!!!) staan staren, terwijl ik zuchtend een "ooooh mooooi" uitslaakte. Of producten bekeken alsof ik ze voor het eerst zag .
Voel me er ook heel afwezig en 'wankel' bij. Ik begin me nu weer wat 'aanweziger' te voelen en vind het nog altijd doodeng. Ook heb ik begrepen dat het een 'downer' is? Waarom krijg ik het dan bij depressie?
Anyway, ik ga het nog wel even doorzetten. Seroxat was in 't begin ook zo verschrikkelijk.
Maar ik twijfel nu al erover. Ik voel me er verschrikkelijk bij. Alsof ik knetterstoned ben. Ik ben met m'n vriend gaan winkelen vanmiddag, en heb bijvoorbeeld heel dromerig naar een badjas (!!!) staan staren, terwijl ik zuchtend een "ooooh mooooi" uitslaakte. Of producten bekeken alsof ik ze voor het eerst zag .
Voel me er ook heel afwezig en 'wankel' bij. Ik begin me nu weer wat 'aanweziger' te voelen en vind het nog altijd doodeng. Ook heb ik begrepen dat het een 'downer' is? Waarom krijg ik het dan bij depressie?
Anyway, ik ga het nog wel even doorzetten. Seroxat was in 't begin ook zo verschrikkelijk.
hier Christine:
http://www.seroquel.com/cbip/md/about-seroquel.aspx
ben je soms gediagnoseerd als manisch depressief (bi-polair)
http://www.seroquel.com/cbip/md/about-seroquel.aspx
ben je soms gediagnoseerd als manisch depressief (bi-polair)
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Zoals je over die anti-psychotica ervaring praat Burdie lijkt het bijna alsof iemand aan het woord is die aan de paddo's heeft gezeten bij wijze van spreken... Moet wel heftig spul zijn dan.
*ff internet checkt.. voorgeschreven bij manische periodes tijdens een bipolaire stoornis en schizofrenie... Blijkbaar wordt er met betrekking tot jouw klachten een bepaalde kant heen gedacht?
*ff internet checkt.. voorgeschreven bij manische periodes tijdens een bipolaire stoornis en schizofrenie... Blijkbaar wordt er met betrekking tot jouw klachten een bepaalde kant heen gedacht?
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
