Niet dat ik er trots op ben. Helemaal niet, maar ik moet het kwijt. Ik heb niemand waarmee ik hierover kan communiceren, hoewel ik ernaar neig om naar een psycholoog te gaan om mijn situatie te bespreken.
Ik ben vorig jaar te ver gegaan met een collega. Zonder in teveel details te treden, probeer ik het inzichtelijk te maken, ook voor mezelf. Het is twee jaar geleden begonnen toen ik daar kwam werken. Er was interesse in elkaar. Hij had een vriendin, dat ging uit en daardoor kwamen we steeds dichterbij elkaar. Vorig jaar is het helemaal verkeerd gegaan voor een aantal maanden, dit allemaal terwijl ik mijn partner heb. Nu bijna vijf jaar een relatie.
Maar ik weet niet of ik gelukkig ben binnen mijn relatie. Ja, ik ben gelukkig met mijn vriend en ik houd zielsveel van hem. Maar dat verliefde gevoel, de kriebel als ik hem zie en de spanning zijn weg. Ook als ik mijn best doe. Het voelt heel vertrouwd en geborgen tussen ons, maar ik mis van mijn kant de spanning. Er is gevoel, maar niet meer dat verliefde gevoel, terwijl ik weet dat mijn vriend dat nog wel heeft.
Ik wil mijn vriend niet kwijt, want houden van is er wel. Soms voel ik nog wel een soort kriebel, dan bekruipt de gedachte mij spontaan dat ik zoveel van hem houd, maar ik heb niet meer dat opgewonden gevoel bij hem vol spanning en verlangen. Dit had (heb) ik bij mijn collega wel.
Ik ging/ga kapot van schuldgevoel. Het is slopend, oneerlijk en daarom ben ik ermee gestopt, hoe enorm moeilijk ik het ook vind. Ik heb ondertussen een andere werkgever en ben met allerlei activiteiten bezig om het, en vooral hem, proberen te vergeten. Maar dat gaat niet makkelijk. Hij heeft een nieuwe partner, maar we hebben laatst nog samen wat gedronken. Hij heeft aangegeven ook nog continue met mij in zijn hoofd te zitten.
Ondertussen wil ik mijn vriend niet kwijt. We hebben een verleden samen en een fijne toekomst. Er is stabiliteit, maar ook twijfel. Ik heb hem niks gezegd en dat wil ik ook zo houden. Hij denkt nu dat ik slecht in mijn vel zit doordat ik niet weet op het gebied van carrière. Erover praten met mensen kan ik niet. Niet met mijn moeder, zusje, vriendinnen of wie dan ook. Ik wil graag eerlijke adviezen, meningen, wat te doen in deze situatie?
Alvast bedankt!
Dat verliefdheid met bijbehorende gevoelens blijft is eerder een uitzondering dan een regel.
Stel dat je besluit wél verder te gaan met je collega ipv met je huidige vriend zal het hoogstwaarschijnlijk ook in die relatie gebeuren.
Verliefd zijn op een ander is natuurlijk wel een rotgevoel, vooral tegenover je huidige vriend, maar gevoelens laten zich nou eenmaal niet zo makkelijk sturen.
Maar nogmaals: Het is heel normaal dat verliefdheid "houden van" wordt.
Pak je spullen in en ga weg bij hem
Aan de andere kant: mijn vriend komt zo thuis van werk. Hij stelde voor ergens wat te drinken in de stad als ik me beter voel. Ik moet heel erg moeite doen om überhaupt IETS te doen de afgelopen 2 dagen, maar het is goed dat we samen iets gaan doen, want ik ben al vanaf zaterdagnacht alleen maar binnen. Heb even wat boodschappen gedaan en een wandeling gemaakt, maar verder niks. Halve dag in joggingbroek rondgehangen en gejankt.
Morgen ga ik rond het middaguur maar weer aan het werk. Mezelf dwingen. Misschien helpt dat om mijn gedachten te verzetten.
Ja had ze 2 jaar geleden moeten doen. Wat een naar mens zeg. Pure egoïst.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 20:04 schreef Frozen-assassin het volgende:
Nog willen afsluiten met je scharrel terwijl je VRIEND AL TWEE JAAR VAN NIETS WEET.
Pak je spullen in en ga weg bij hem
Besef je hoe ziekelijk dit klinkt? Echt walgelijkquote:
Aan de andere kant: mijn vriend komt zo thuis van werk. Hij stelde voor ergens wat te drinken in de stad als ik me beter voel. Ik moet heel erg moeite doen om überhaupt IETS te doen de afgelopen 2 dagen, maar het is goed dat we samen iets gaan doen
kan je hem zo tijdens dat drinken gelijk even de waarheid vertellen.quote:
Ik heb het contact verbroken met mijn (oud)-collega. Ik heb wel een korte uitleg gegeven (hoe dom het ook klinkt voor jullie) en daarna meteen geblokkeerd. Hij belde mij en ik heb niet opgenomen. Ik moet nog even kijken of en hoe ik hem telefonisch kan blokkeren. Dan is het helemaal voorbij. Wel moeilijk. Het idee dat het voorbij is, is raar.
Aan de andere kant: mijn vriend komt zo thuis van werk. Hij stelde voor ergens wat te drinken in de stad als ik me beter voel. Ik moet heel erg moeite doen om überhaupt IETS te doen de afgelopen 2 dagen, maar het is goed dat we samen iets gaan doen, want ik ben al vanaf zaterdagnacht alleen maar binnen. Heb even wat boodschappen gedaan en een wandeling gemaakt, maar verder niks. Halve dag in joggingbroek rondgehangen en gejankt.
Morgen ga ik rond het middaguur maar weer aan het werk. Mezelf dwingen. Misschien helpt dat om mijn gedachten te verzetten.
Hoe is het tussen jullie afgelopen?quote:
Ik zou toch gewoon eerlijk zijn, ik heb in dezelfde situatie gezeten en wilde het ook niet vertellen. Uiteindelijk is ze er op een andere manier toch achter gekomen.
wat zei je vriend ?quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 20:20 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
[..]
Hoe is het tussen jullie afgelopen?
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.quote:
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Jouw vriend vindt het vast prettig om gerespecteerd te worden en volledige openheid van zaken te hebben, in plaats van te leven in een illusie en door z'n partner te worden vernederd.quote:
[..]
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Maar ja.... 't leven hè?!
Wat bedoel je wat ziekelijk klinkt?quote:
[..]
Besef je hoe ziekelijk dit klinkt? Echt walgelijk
Hoef je niet gelijk zo te doen. TS heeft het al moeilijk genoeg en voelt zich ontzettend rot....quote:
[..]
Jouw vriend vindt het vast prettig om gerespecteerd te worden en volledige openheid van zaken te hebben, in plaats van te leven in een illusie en door z'n partner te worden vernederd.
Maar ja.... 't leven hè?!
zo is hetquote:
[..]
Hoef je niet gelijk zo te doen. TS heeft het al moeilijk genoeg en voelt zich ontzettend rot....
Goed dat je het zo netjes hebt afgesloten met die oud-collega. Jij hebt tenminste nog fatsoen, dat kan ik over de meeste posters hier niet zeggen.quote:
[..]
Wat bedoel je wat ziekelijk klinkt?
quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 20:55 schreef Chai het volgende:
[..]
Goed dat je het zo netjes hebt afgesloten met die oud-collega. Jij hebt tenminste nog fatsoen, dat kan ik over de meeste posters hier niet zeggen.
idd , gelukkig kan ze nu weer zonder schuld gevoel naast dr vriend kruipen.quote:
[..]
Goed dat je het zo netjes hebt afgesloten met die oud-collega. Jij hebt tenminste nog fatsoen, dat kan ik over de meeste posters hier niet zeggen.
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.quote:
Dat verliefdheid verandert in "houden van" is heel normaal, de overgrote meerderheid van de mensen ervaren dit.
Dat verliefdheid met bijbehorende gevoelens blijft is eerder een uitzondering dan een regel.
Stel dat je besluit wél verder te gaan met je collega ipv met je huidige vriend zal het hoogstwaarschijnlijk ook in die relatie gebeuren.
Verliefd zijn op een ander is natuurlijk wel een rotgevoel, vooral tegenover je huidige vriend, maar gevoelens laten zich nou eenmaal niet zo makkelijk sturen.
Maar nogmaals: Het is heel normaal dat verliefdheid "houden van" wordt.
Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.
Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.
Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
het is toch heel logisch dat je na 5 jaar niet gelijk drijfnat wordt ? zijn jullie beetje creatief in bed ? of is het een standaard rondje geworden ? bespreken jullie elkaars fantasieën ?quote:
[..]
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.
Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.
Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.
Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
Seks is iets wat je samen doet en samen leuk moet maken. Ik snap dat het makkelijker is om spannende seks te hebben tijdens het vreemdgaan, maar als jij echt voor jouw huidige relatie wil gaan raad ik je aan om daar werk van te maken.quote:
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.
O?quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 21:12 schreef Joene het volgende:
het is toch heel logisch dat je na 5 jaar niet gelijk drijfnat wordt ?
Stel je niet zo aan zegquote:
[..]
Besef je hoe ziekelijk dit klinkt? Echt walgelijk
Schiet je niks mee op. Wel?
Je situatie is al lastig genoeg zonder dat je je zelfbeeld te grabbel moet gooien voor die idioten hier. Bovendien is je zelfbeeld sowieso al aangetast. Zoveel is duidelijk.
Je zult echt zelf moeten uitvogelen wat je hier verder nog mee moet rn of je er überhaupt nog iets mee moet. Dat laatste is een reele optie. Heus. Niet teveel luisteren naar mensen die zelf niet de consequenties van hun "wijze raad" zullen ondervinden.
nou het is niet meer zo als de eerste keer of weken hè dat je het bed uitdrijftquote:
Ik drijf sowieso niet. Maar dat het makkelijker is de eerste keren wil niet zeggen dat het per definitie na verloop van tijd heel anders moet worden. Daar ben je toch echt zelf bij.quote:
[..]
nou het is niet meer zo als de eerste keer of weken hè dat je het bed uitdrijft
quote:
Eigenlijk heb je maar één echte fout gemaakt in deze geschiedenis Pannekoek, en dat is hier dit topic openen. Zoals je hebt ondervonden nodigt het allerlei sociopaten uit om je langs hun morele meetlat te leggen om vervolgens te concluderen dat je de lucht die je ademt niet waard bent.
Schiet je niks mee op. Wel?
Je situatie is al lastig genoeg zonder dat je je zelfbeeld te grabbel moet gooien voor die idioten hier. Bovendien is je zelfbeeld sowieso al aangetast. Zoveel is duidelijk.
Je zult echt zelf moeten uitvogelen wat je hier verder nog mee moet rn of je er überhaupt nog iets mee moet. Dat laatste is een reele optie. Heus. Niet teveel luisteren naar mensen die zelf niet de consequenties van hun "wijze raad" zullen ondervinden.
Volgens mij moeten jullie eerst deel 1 ff doorlezen, dan zie je dat TS niet zoveel fatsoen heeftquote:
Eigenlijk heb je maar één echte fout gemaakt in deze geschiedenis Pannekoek, en dat is hier dit topic openen. Zoals je hebt ondervonden nodigt het allerlei sociopaten uit om je langs hun morele meetlat te leggen om vervolgens te concluderen dat je de lucht die je ademt niet waard bent.
Schiet je niks mee op. Wel?
Je situatie is al lastig genoeg zonder dat je je zelfbeeld te grabbel moet gooien voor die idioten hier. Bovendien is je zelfbeeld sowieso al aangetast. Zoveel is duidelijk.
Je zult echt zelf moeten uitvogelen wat je hier verder nog mee moet rn of je er überhaupt nog iets mee moet. Dat laatste is een reele optie. Heus. Niet teveel luisteren naar mensen die zelf niet de consequenties van hun "wijze raad" zullen ondervinden.
Ik heb alles gelezen. Dank u.quote:
[..]
Volgens mij moeten jullie eerst deel 1 ff doorlezen, dan zie je dat TS niet zoveel fatsoen heeft
Maar gelukkig heeft ze het die collega nog kunnen uitleggen en kan het sprookje weer voortgezet worden.
Ze leefden nog lang en "gelukkig"!
C'est la vie
Als ik dit zo lees, denk ik dat het weinig zin heeft om bij je vriend (man?) te blijven. Ik bedoel, waarom zou je met geweld bij iemand willen blijven waar je eigenlijk niet (meer) warm van wordt!?quote:
[..]
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.
Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.
Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.
Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
[ Bericht 0% gewijzigd door Puntenjager op 22-08-2018 00:07:19 ]
quote:
Eigenlijk heb je maar één echte fout gemaakt in deze geschiedenis Pannekoek, en dat is hier dit topic openen. Zoals je hebt ondervonden nodigt het allerlei sociopaten uit om je langs hun morele meetlat te leggen om vervolgens te concluderen dat je de lucht die je ademt niet waard bent.
Schiet je niks mee op. Wel?
Je situatie is al lastig genoeg zonder dat je je zelfbeeld te grabbel moet gooien voor die idioten hier. Bovendien is je zelfbeeld sowieso al aangetast. Zoveel is duidelijk.
Je zult echt zelf moeten uitvogelen wat je hier verder nog mee moet rn of je er überhaupt nog iets mee moet. Dat laatste is een reele optie. Heus. Niet teveel luisteren naar mensen die zelf niet de consequenties van hun "wijze raad" zullen ondervinden.
Waarom zou je überhaupt in een relatie willen zitten met iemand die altijd beter wil?quote:
[..]
Als ik dit zo lees, denk ik dat het weinig zin heeft om bij je vriend (man?) te blijven. Ik bedoel, waarom zou je met geweld bij iemand willen blijven waar je eigenlijk niet (meer) warm van wordt!?
Njah, diep in ons hart willen we dat allemaal natuurlijk. Het heeft alleen geen zin om alles op te blazen voor een marginale verbetering.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 00:10 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Waarom zou je überhaupt in een relatie willen zitten met iemand die altijd beter wil?
Maar in dit geval is er geen sprake van slechts 'beter'. Ze wordt gewoon niet meer warm van haar vent (helaas beslist geen unieke situatie) en van die andere kerel zeer zeker wel.
Dat zegt vooralsnog meer over jou dan over die 'allemaal' natuurlijk.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 00:20 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Njah, diep in ons hart willen we dat allemaal natuurlijk.
De 'wetten' van Darwin lijken me redelijk universeel. Dat die wetmatigheden opeens niet meer gelden als je in een relatie zit, heb ik nog nooit gehoord.quote:
[..]
Dat zegt vooralsnog meer over jou dan over die 'allemaal' natuurlijk.
Dat je niet voor het minste of geringste een bestendige relatie beeindigt is natuurlijk logisch. Dat zeg ik er ook expliciet bij.
[ Bericht 0% gewijzigd door Puntenjager op 22-08-2018 00:41:49 ]
Hopelijk is die ex collega net zo en neukt hij elke keer een andere kut.
Vraag ik me ook af.quote:
Vriend. Ik word wel warm van hem, maar niet meer zoals voorheen. Ben niet met tegenzin intiem met hem.quote:
[..]
Als ik dit zo lees, denk ik dat het weinig zin heeft om bij je vriend (man?) te blijven. Ik bedoel, waarom zou je met geweld bij iemand willen blijven waar je eigenlijk niet (meer) warm van wordt!?
Dit typ je nu terwijl hij naast je ligt?quote:
[..]
Vriend. Ik word wel warm van hem, maar niet meer zoals voorheen. Ben niet met tegenzin intiem met hem.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-08-2018 01:47:38 ]
Ik snap je, haha. Toch is het wel fijn om in deze periode te communiceren met mensen hierover. Anders zit ik helemaal kapot te gaan in mijn eentje, want in deze kwestie kan ik niemand vertrouwen uit mijn omgeving. Dat wil ik ze ook niet aandoen.quote:
Eigenlijk heb je maar één echte fout gemaakt in deze geschiedenis Pannekoek, en dat is hier dit topic openen. Zoals je hebt ondervonden nodigt het allerlei sociopaten uit om je langs hun morele meetlat te leggen om vervolgens te concluderen dat je de lucht die je ademt niet waard bent.
Schiet je niks mee op. Wel?
Je situatie is al lastig genoeg zonder dat je je zelfbeeld te grabbel moet gooien voor die idioten hier. Bovendien is je zelfbeeld sowieso al aangetast. Zoveel is duidelijk.
Je zult echt zelf moeten uitvogelen wat je hier verder nog mee moet rn of je er überhaupt nog iets mee moet. Dat laatste is een reele optie. Heus. Niet teveel luisteren naar mensen die zelf niet de consequenties van hun "wijze raad" zullen ondervinden.
Liefste heb ik nu iemand nodig die ik kan appen, opbellen, om mijn verhaal van A tot Z uit de doeken te doen. Dus wie zich geroepen voelt!
Danku!
Je mag ook ff bij me langskomen. Ik heb nog bier en wijn.quote:
[..]
Ik snap je, haha. Toch is het wel fijn om in deze periode te communiceren met mensen hierover. Anders zit ik helemaal kapot te gaan in mijn eentje, want in deze kwestie kan ik niemand vertrouwen uit mijn omgeving. Dat wil ik ze ook niet aandoen.
Liefste heb ik nu iemand nodig die ik kan appen, opbellen, om mijn verhaal van A tot Z uit de doeken te doen. Dus wie zich geroepen voelt!
Danku!
ja. Onrealistisch he? Toch is het waar! 👏🏻quote:
[..]
Dit typ je nu terwijl hij naast je ligt?
Ik kan niet slapen. Al tijden niet.
Ze was woedend. We zijn uit elkaar gegaan maar het was me het allemaal waard.quote:
[..]
Hoe is het tussen jullie afgelopen?
Kan je dr gelijk even warm maken.quote:
[..]
Je mag ook ff bij me langskomen. Ik heb nog bier en wijn.
Jij leest ook gewoon wat je wilt lezen hè.quote:
[..]
Njah, diep in ons hart willen we dat allemaal natuurlijk. Het heeft alleen geen zin om alles op te blazen voor een marginale verbetering.
Maar in dit geval is er geen sprake van slechts 'beter'. Ze wordt gewoon niet meer warm van haar vent (helaas beslist geen unieke situatie) en van die andere kerel zeer zeker wel.
Dat jij warm nu eenmaal als eendimensionaal geil leest betekent niet dat TS dat zo bedoelt. Verder was voor iedereen wél duidelijk dat aantrekkingskracht en geilheid er an sich nog wel is, maar die spanning van nieuw vleesch niet meer.
Ik heb idd niet de eerste 300 posts gelezen. En in de post die ik quote in dit deel, stelt TS wel degelijk dat ze eigenlijk niet zo héél erg heet meer wordt van haar vriend (en van die ander wèl).quote:Op woensdag 22 augustus 2018 07:04 schreef Chai het volgende:
[..]
Jij leest ook gewoon wat je wilt lezen hè.
Verder was voor iedereen wél duidelijk dat aantrekkingskracht en geilheid er an sich nog wel is, maar die spanning van nieuw vleesch niet meer.
Maar vervolgens stel jij op basis daarvan dat die aantrekkingskracht volledig weg is.quote:
[..]
Ik heb idd niet de eerste 300 posts gelezen. En in de post die ik quote in dit deel, stelt TS wel degelijk dat ze eigenlijk niet zo héél erg heet meer wordt van haar vriend (en van die ander wèl).
Het verschil in spanning tussen vriend en collega is volgens mij al grotendeels te verklaren door adrenaline. Het is hartstikke logisch dat vertrouwd veilig vlees minder voor een adrenalinerush zorgt dan verboden nieuw vlees.
Ik vraag me ook af of TS daadwerkelijk te weinig gevoelens had voor haar vriend toen ze aan deze affaire begon of dat het vooral makkelijk was om voor bevrediging op korte termijn te gaan. Zodra je kiest voor erin meegaan kies je namelijk nadrukkelijk niet voor je relatie en komt vriend automatisch op achterstand te staan.
Ik ben (heel toevallig) dit topic beginnen volgen. En weet enerzijds niet goed wat ik hiervan moet maken. Anderzijds ben ik ergens wat "hooked", zoals je in een goede soap hebt. Wij mensen drijven ergens op verhalen zeker ? "Spanning". Saai trekt ons niet zo... (geen idee)quote:
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.
Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.
Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.
Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
Zuiver filosofisch bekeken, blijf ik er bij. Dat lust en liefde twee verschillende zaken zijn. Liefde kun je in een saai hokje steken, waar het gelukkig kan zijn. Lust niet. Eros kun je niet bedwingen (rationaliseren, vangen), die gaat zijn eigen weg.
Ik heb onlangs twee boeken van Esther Perel gelezen ("Erotische Intelligentie" en "Liefde in verhouding"). Als je verhalen zoekt over mensen die verdeeld geraakten tussen lust en liefde. Die vreemd zijn gegaan (met alle gevolgen van dien), kun je in dat boek redelijk wat anekdotes vinden. Alsook hier en daar wat verklaringen. Over wat er mogelijks speelde.
Iets dat alvast "typisch" is (een gekend fenomeen), is dat wanneer de relatie verbroken wordt, de man/vrouw (van het koppel) bij zijn minnaar/minnares intrekt, die "nieuwe" relatie veelal geen lang leven beschoren is, of terug in dezelfde valkuil hervalt. De man/vrouw gaat terug vreemd (met een andere minnaar/minnares). Waardoor de persoon die in de oude relatie, de rol van minnaar/minnares bekleedde, nu zelf eens kan voelen, hoe dat voelt om "BEDROGEN" te zijn (waardoor ze mogelijks ook wat meer 'empathie' en voeling voor de ander in die rol krijgt, als je het zelf eens hebt meegemaakt).
Wat ik nog altijd niet goed begrijp, is waarom TS (Pannenkoekenplantje) daar niet heeft bij stil gestaan. Bij het gevoel van de ander. Haar vriend, toen ze seks met die andere man had. Dat is/was niet empathisch van haar. Is eerder egoïstisch (of narcistisch, zo je wilt). Ik kan begrijpen dat zulke mensen ergens in een soort "roes" -willen- verkeren. De lokroep van die roes (kick, adrenaline, passie, etc) is te sterk. Ze kunnen er geen weerstand aan bieden. Maar wat met het "geweten" (gevoel voor de ander), onze empathie ? Vind ik vreemd. Psychologisch boeiend, maar ook vreemd.
In de boeken van Esther Perel stond ook te lezen dat mannen/vrouwen die vreemdgingen en dit gedrag herhaalden, soms tot het inzicht kwamen wat er "precies" in hen speelde. Maar daarvoor is een soort van psycho-analyse of andere "bewustzijns" therapie voor nodig. Dat je meer tot inzicht komt in jezelf. Wat kom je tekort ? Aandacht ? Liep er iets fout in je jeugd ? Wat mis je precies ? Waarom zoek je dit via die seks (passie) op ? Wat hoop je daarin te vinden ? Bij die ander ? Etc...
Ook stond in die boeken te lezen, dat het vreemdgaan juist extra spannend is, omdat het 'fout' is. Omdat men dan eventjes een andere "rol" kan bekleden, die men in het echte leven verloren is (door de routine bv). Feit is ook dat het moeilijker is nog heel hevig seksueel opgewonden te worden bij iemand, waar er ondertussen een enorme liefdesband (intimiteit) is gegroeid. Veel heter is het om stiekem ergens seks te hebben (op allemaal "verborgen" en "spannende" plaatsjes). Dat draagt bij aan de kick. Seks met een "vreemde". Het gebruiken staat dan meer centraal, het persoonlijke op de achtergrond (je kent elkaar niet en wilt elkaar ook niet echt "beter" = volledig, leren kennen, enkel de leuke en spannende dingen). Terwijl bij liefde dat persoonlijke juist wel centraal staat. Liefde is TOTAAL (kan ook het tekort omarmen). Lust is meer object (ego - orgastisch) gericht en FRAGMENTARISCH. Bij lust (eros) staat het gebruiken centraal. Ik herinner me nog (op een andere website waar ik eventjes vertoefde) dat er een dame was, die ervan genoot om gangbangs te hebben met heel veel mannen. Hoe heviger, onpersoonlijker zijn hun zaad in haar mond spoten (bv bij het pijpen) hoe intenser ze daarvan genoot. Zij wou echt zeer 'dierlijk' (onpersoonlijk) gebruikt worden, zich een slet ("slut") voelen. Dat was haar grote kick (roes). Enige vorm van affectiviteit (persoonlijkheid, empathie) maakte die kick bij haar stuk. Eros -passie- is gewoon ergens een beest (Duivel). Je kan dat rationeel niet echt plaatsen. Iedere persoon heeft daarin zijn eigen kicks en fetishes. Eros (die dierlijke, wilde passie) is een beest dat je liefdevol niet bij één persoon kan houden. Dat vlakt zowiezo af.
Esther Perel geeft in haar boeken tips, hoe je het seksleven in je relatie terug spannend kan maken. Door hier samen met je partner over te praten, na te denken. Over seks moet ook gesproken worden (niet enkel zomaar 'blind' gedaan). Zo kun je de seks bv eens op andere plaats te doen, of iets stiekem, of met attributen, etc. Alsook jezelf (je rol van man/vrouw/moeder/vader) eventjes opzij kunnen en durven zetten, zodat het vuur van Eros terug gaat stromen. Probeer die slet eens te spelen. Of die verleider. Vergeet dat je op dat moment je partner (of de man/vrouw van je kinderen voor je hebt). Laat dat idee terug los. Dat is goed voor het vuur in de slaapkamer (of elders). Trek eens een pakje aan, doe eens zot (speels). Zodat dat speelse kind terug in je wakker wordt. Dat kan voor Eros enorm helpen.
Al denk ik (zuiver filosofisch gezien) dat voor veel mensen dit nooit voldoende zal zijn. Ze kunnen van die "verboden" snoepjes toch maar niet afblijven. Sommige mensen zullen altijd ergens "vreemdgaan". Van de ene kortstondige relatie/affaire naar de andere duiken. Omdat ze die passie teveel nodig hebben. Dit 'blinde' verlangen drijft hen. Ook al maakt het tegelijk veel kapot. Eros heeft naast een heel passionele (vervullende) kant ook een heel verwoestende kant Iemand de Film Damage met Jeremy Irons ooit gezien ? Dan weet je waarover ik spreek. Schitterende film. Vreselijke tragedie. De tragedie van Eros (passie, lust).
Andere mensen (zeker mensen die meer naar het aseksuele spectrum neigen) hebben daar allemaal zo geen behoefte aan, om aan die wensen van Eros te voldoen. Zij vinden rust in de liefde (in de relatie, een baken, ANKER punt) en ervaren spanning in andere activiteiten. Hoeven al dat seks (onze losgeslagen hormonen
) zo niet. Dit is gewoon voor iedereen anders. Ieder mens vertelt daarin zijn verhaal. En dat vind ik zelf heel boeiend. Ik hoor graag verhalen. Schrijf ze zelf ook graag. Veel te wollig, dat weet ik. Maar ieder zijn stijl Esther Perel heeft in haar boeken geprobeerd om zo "neutraal" mogelijk te blijven. En dat vond ik heel mooi (een "correct" uitgangspunt). Zowel de persoon die "vreemd" gaat, als de persoon die "bedrogen" is, heeft recht op zijn gevoel, zijn verhaal, zijn waarheid. Het is ergens de kunst daar in het midden te proberen staan. Zoals men ook in de gestalttherapie beoogt. Dat "nul" (referentie) punt te vinden. Iets wat je ook bij Osho (die Goeroe, en ja, ik blijf fan, sorry
) terugvindt.Je schreef: "Ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.". Je wilt je vriend niet kwetsen door dit niet te zeggen. Echter kwets je hem toch (ook door het niet te zeggen) en zelfs veel meer (denk ik). Waarom dit liefdevol voor hem verzwijgen ? Dat je niet meer zo opgewonden van de seks met hem wordt. Dat heeft niet zozeer iets met "hem" te maken (al kan hij wel daarin een klein beetje manoeuvreren, zoals ieder). Maar meer met "jou". Jouw psychologie (van het verlangen, zie ook Lacan). Want jij bent het die die kick niet meer zo sterk voelt nu. En daardoor met jezelf in de knoop bent geraakt...
Ik weet niet, zou het geen idee voor jullie als koppel (en dus zeker voor jou !) zijn om eens SAMEN naar een parenclub te gaan ? Zodat je seks (passie, lust) met andere mensen kan ervaren ? Ik zag onlangs een reportage op de Belgische tv, van Luk Alloo, die met dergelijk koppel een gesprek over liefde en lust had. Zij kozen ervoor om te SWINGEN. En dat hielp hen. De vrouw moest er eerst niet zo van weten, echter uit liefde voor haar man, is ze erin meegegaan. En nu geniet ze hier ook enorm van. Is ze helemaal enthousiast. Misschien is dat een optie voor je ?
De beste groeten,
JTL
[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 10:37:13 ]
Ik weet het allemaal niet goed. Sommige mensen proberen haar hier te helpen, andere beschimpen haar. Dat is allemaal aandacht (positief of negatief). En seks (de blik van de ander) is ook ergens een vorm van aandacht. Misschien is het een aandachtsstoornis die hier speelt (geen idee). Ik ben geen psycholoog van opleiding. Al lees ik er wel veel over.
Het is me toch allemaal wat
Bah bah.....en maar je vriend voorliegen en beledigen.....lekkere catch ben jij.quote:
[..]
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Ik hoop echt dat je vriend je betrapt en hij je keihard de deur wijst!
We zijn direct nadat ze erachter kwam een paar dagen weg gegaan - vrij genomen, auto gepakt en even naar een andere omgeving. Daar veel gepraat en gepraat.quote:
[..]
Hoe hebben jullie eraan gewerkt? Hoe reageerde je ex en waarom werkte het uiteindelijk toch niet?
Uiteindelijk gewoon proberen de draad weer op te pakken. Hier natuurlijk veel respect voor mijn (ex) vriendin dat ze daar de moeite en tijd voor nam. Gewoon leuke dingen plannen en doen. En ik heb geprobeerd het vertrouwen terug te winnen door ook meer tijd te steken in haar.
Nu is het weliswaar om andere redenen uit gegaan (meer vriendschap dan liefde). Dus nu kunnen we gewoon goed met elkaar om gaan, maar dus niet als "vriendje + vriendinnetje". Ze zegt wel dat het er diep van binnen mogelijk wel mee te maken heeft, dat ze er een punt achter heeft gezet. Kan ik ook wel begrijpen, want als je zeg maar nu al (dus na 7 jaar) vreemd gaat, hoe moet dat dan over 10, 20, 30 jaar?
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.quote:
[..]
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
[ Bericht 1% gewijzigd door Hi_flyer op 22-08-2018 11:31:10 ]
Dude, je jongste is waarschijnlijk niet van jou?quote:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Dat is echt fucked up.Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Knap verwoord. En goed dit hier eens te plaatsen. Het perspectief van de ander (de persoon die bedrogen is).quote:
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je...
Ik vraag mezelf psychologisch soms af, hoe het komt dat de ene persoon wel een "geweten" heeft. Dit geweten (het gevoel voor de ander) kan blijven behouden. Daar rekening mee houden. Zichzelf tekort doen, etc. Waar andere personen dit niet kunnen.
Dergelijk verlies van bewustzijn (voor het gevoel van de ander, het denken aan de ander), kan mogelijks door alcohol, onze hormonen, en wat nog allemaal "getriggerd" geraken. Ik weet niet of neuro-psychologen daar al eens onderzoek naar hebben gedaan (zou hen die vraag graag eens stellen). Maar naar mijn gevoel kan "lust" (met een stijging van dopamine in de hersenen) ervoor zorgen, dat de werking van het geweten afzwakt Waardoor je minder "mens" wordt. Meer dier.
Je merkt dit genoeg wanneer mensen bv teveel gedronken hebben, de PFC (prefrontale cortex) die ervoor zorgt dat we onze meer dierlijke instincten onderdrukken (ons fatsoenlijk gedragen, geen kwetsende dingen zeggen, etc) wordt door die drank wat lam gelegd. Dan krijg je pas echt een 'lamzak' (een woord dat hier in deel 1 viel).
Een ander iets, is dat zoveel mensen tegenwoordig leven vanuit een soort "egoïsme". Men wilt liefde, passie, een dikke bankrekening en wat nog allemaal hebben/voelen. Velen leven soms zo sterk vanuit zichzelf. Zo narcistisch. Ik begrijp dat niet goed...
Alsof "liefde" een koopwaar geworden is.
Als gevolg van ons neo-liberaal marktdenken ?
Geen idee.
Waar ik persoonlijk niet goed tegen kan, is al die "pijn" die wordt aangebracht. Zoals in jouw verhaal. Sommige mensen zijn daar echt ongevoelig voor. Voor de ander zijn pijn, verdriet. Ze denken in hoofdzaak aan zichzelf (hun eigen geluk, gevoel). Tja...
Worden we ergens allemaal niet wat te narcistisch ?
Is er niet meer nood aan empathie ?
Aan jezelf "tekort" kunnen doen.
Dit tekort (wat ook liefde is) te omarmen.
Geen idee.
Velen liegen, bedriegen en leven er ergens maar op los. In een soort van blind hedonisme.
Het leven als een pretpark. Tot de show over is.
Damn manquote:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
Sluit ik me bij aan. Het is LIEFDELOOS wat ze doet. Ze zoekt manieren om haar "gedrag" ergens terug te rijmen (en lijmen) in haar zelf. Maar de schade (de "damage", zoals in die film) is reeds aangebracht.quote:
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Gezien ze zo sterk naar die passie (aandacht) verlangt, heb ik zelf geen goed gevoel hierbij. Ik zie dit niet goed komen. Ik mis ook het inzicht. Het "bewust" zijn dat terugkomt voor de ander. Die empathie. Ik voel vooral iemand die ergens blind wat aan het 'shoppen' is, in zijn/haar leven. Zijn of haar goed recht. Jammer beseffen zulke mensen niet, welke schade ze daarmee in hun omgeving (bij anderen) aanrichten. Ik heb het zelf ook meegemaakt vorig jaar (met mijn schoonfamilie). Heb ik zelf nog altijd niet goed verwerkt. Waarom zijn sommige mensen ergens zo dom ? Is het vanuit domheid ? Ik weet het niet. Het is alvast een gebrek aan "empathie". Zoveel is duidelijk. Anders doe je dergelijke dingen niet.
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....quote:
[..]
Damn man
Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Als jij verlaten was voor die kerel had je je ook zo kut kunnen voelen. Sowieso was zij dan ook verder gegaan, had ze ook de kinderen gehad, de helft van jouw pensioen, alimentatie en jij een leeg huis.quote:
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht.
Ik snap dat als vreemdgaan uitkomt het voor de bedrogene enorm kut kan zijn. Maar er is nu eenmaal geen goede manier om een relatie te beëindigen. Er zal altijd pijn bij komen.
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?quote:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.quote:
[..]
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?
Dan kom je waarschijnlijk niet onder die alimentatie uit.quote:
[..]
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.quote:
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Alimentatie blijft volgens mij zoals het is. Het blijft juridisch volgens mij jouw kind. En de donateur hoeft volgens mij niet mee te betalen. Maar mijn tip: maak er geen geldkwestie van.
Ongelooflijk om te lezen man, lijkt me echt heel erg.quote:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ik zou het ook niet weten inderdaad. Voor jou is het wel gewoon je kind.
Ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen. Dit verdient echt niemand.
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.quote:
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?
Try to shine again.
You can do it.
Yes, we can
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?quote:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?
Try to shine again.
You can do it.
Yes, we can
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.quote:
Niet alle reacties gelezen, maar het gras is altijd groener aan de andere kant TS. In bijna elke relatie wordt dat intense verliefdheidsgevoel wel minder na verloop van tijd. Je zoekt gewoon een excuus om maar vreemd te kunnen gaan. Als je echt bij je partner weg zou gaan dan zou dat verliefde gevoel ook in die relatie na verloop van tijd afnemen. Je houdt nog van je partner (zeg je tenminste, ik geloof er geen reet van, anders doe je zoiets niet, maar dat terzijde) en houden van is veel belangrijker op de lange termijn dan de intense spanning dat je vaak ervaart aan het begin van een relatie.
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Beste kun je de betreffende persoon hierop laten antwoorden a.u.b. Jouw geblaat is hiervoor ook niet nodig.quote:
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Waar haal jij dat vandaan ? (retorische vraag)Ja, dat mis ik ook (in dit verhaal). Hij ziet haar graag. Ook de seksuele aantrekkingskracht is er voor hem nog. Maar ja, is dat voldoende voor haar ? De liefde is daarin soms een moeilijk vraagstuk. Hoe minder mensen van die liefde verwachten, hoe beter eigenlijk (vind ik). Maar ja, dat verkoop je niet zo gemakkelijk. In onze shopcultuurquote:
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Haar vraag is 'wat moet ik doen'. Daarvoor zijn de gevoelens van haar vriend natuurlijk alleen relevant als die de relatie wil beëindigen, omdat je nu eenmaal niet alleen door kan gaan met een relatie.quote:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
Precies. Ze wil en rond kunnen neuken en een stabiele partner hebben bij wie ze terecht kan. En nu het dan allemaal toch weer minder rooskleurig is als het lijkt want ja, hè, die leugen is toch wel wat zwaar, dan moet er een professional komen om te helpen deze balletjes hoog te houden.quote:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraaiquote:
Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".
Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.
Dus ja.
Wat nu ?
Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).
Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
Juist..quote:
[..]
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".
Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.
Dus ja.
Wat nu ?
Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).
Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
Kan iemand dit even vertalen?
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.quote:
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
Vreemdgaan is bad, mkay?quote:
[..]
Juist..
Kan iemand dit even vertalen?
Ja dat snapt deze vreemdganger ook nog wel.quote:
Beter eerst de ene relatie beëindigen en dan pas door gaan
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.quote:
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.
Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
Ben je te claimend (verstikkend, jaloers, etc.) leg je mogelijk een hypotheek op je relatie. Ben je te vertrouwend (je laat haar vrij, los, veel toe) gaat je relatie mogelijks ook om zeep (bv ze wordt verliefd op een ander).
Ik pleit hierbij (zelf) liever voor de OPENHEID. Bv vind je die andere vrouw/man sexy. Vertel het aan je partner. Heb je zin om het eens met een ander iemand te doen (is dat een fantasie van je). Vertel het aan je partner. Vind je de seks niet meer zo spannend (leuk). Vertel het aan je partner. Door het te vertellen, open je een CREATIEVE mogelijkheid hierover samen na te denken. Al kan misschien niet ieder mens (of ieder daar altijd) zo gemakkelijk mee omgaan. Dat kan. Maar wat is het alternatief ? Dat is er niet (volgens mij)
Immers, als je het niet vertelt (verzwijgt voor je partner, om wat voor reden ook, je wilt hem/haar niet kwetsen, daarmee lastig vallen, etc), dan blijft jouw probleem (en verlangen, want veel problemen komen voort uit "verlangens") wel bestaan. Dat is daarmee nog niet van de baan. En dan zoekt dit probleem van zelf wel een uitweg. Je gaat vreemd, je doet het achter de rug, je liegt (ben niet helemaal eerlijk). Waardoor heel de AUTHENTICITEIT uit de relatie verdwijnt. Je relatie (en dus ook je liefde) wordt ONECHTER. Meer een leugen, schone schijn. Dat kan er allemaal mooi en fraai uitzien als één of ander plaatje (kiekje op Facebook, Instagram, etc). Echter is het onecht, een leugen. Niet de hele waarheid. Wat het liefdeloos maakt (vind ik). Liefde is echt, niet onecht. Liefde is open. Niet gesloten.
Dat wij mensen voor een stuk graag leven in onze eigen illusies (leugens), dat we daar zelf allemaal verhaaltjes (allerlei rationalisaties in ons zelf, oordelen over de ander, de situatie, etc) bij verzinnen, begrijp ik. Dat maakt het beter verteerbaar voor ons zelf. Maar daarom nog niet ok. Tot het ideaal om voor ogen te houden. Als ideaal (filosofisch) dien je voor het best mogelijke te gaan (vind ik). Niet voor minder.
Voor mezelf (ik kan enkel voor mezelf spreken) is dat OPENHEID. Wees echt, wees jezelf. Vertel wat je voelt, wat je leuk vindt. Oordeel niet teveel over een ander. Laat die ander ook ergens zichzelf zijn (als dat lukt). Maar praat vanuit jezelf, over jezelf. En wie weet, ontstaan er wel nieuwe opportuniteiten, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, nieuwe ontmoetingen, nieuwe liefdes, nieuwe vriendschappen, etc.
Maar enkel door ECHT te zijn, vind ik.
Misschien hamer ik daar zelf soms wat te hard op (dat kan).
Maar tracht authentiek te zijn.
Welke keuze heb je anders ?
Natuurlijk (eventjes terugkoppelend naar TS) om authentiek te zijn, moet je jezelf goed kennen. Weten wat je wilt. En bijgevolg ook de juiste keuzes daarin nemen. Sommige mensen vinden het niet erg om een klootzak te zijn. Om gemeen te doen (om totaal geen rekening met anderen te houden, die ander interessant hun niet, die is maar een middel, gebruiksvoorwerp, voor hun EIGEN verlangen). Zulke mensen bestaan (ik noem die soms psychopaten). Ze missen empathie en dat is dodelijk. Dodelijk vervelend ook. Andere mensen (die geen klootzak zijn, die andere niet willen gebruiken, die een luisterend oor hebben, een goed hart, geweten, etc) worden dan weer door die 'slechte' mensen soms gebruikt en misbruikt. En laten dat gebruik (in de naam van de liefde, voor het verlangen van de ANDER) soms teveel toe. Ook dat is niet goed.
Het is in dat midden dat de "waarheid" ligt. Dat nul referentiepunt.
Maar ja, hoe geraak je daar als mens ? Of als koppel ?
Dat midden tussen voor jezelf opkomen en met de ander rekening houden.
Tussen voor jezelf leven en jezelf tekort doen.
TS doet momenteel haar vriend tekort, door te liegen, bedriegen, etc. Haar geweten speelt ook op. Ze wil die goede vriend die ze heeft niet kwijt. Al is ze daar niet zo goed mee omgegaan. En dat besef ze ook. Ze is bezig met schoon schip te maken (het contact met die ander, ex-collega volledig te verbreken). Ze is bezig terug haar zelf te vinden. Wat een goede zaak is...
Maar wat met die passie (haar verlangen naar spannende en goede seks) ? Hoe ziet ze dat ? Kan ze vrede nemen met wat minder seksuele spanning, seksuele aandacht ? Of niet. Dat is aan haar om over na te denken. Ipv te denken dat haar vriend boos zal zijn of de relatie misschien met haar zal verbreken (wat terug vooral op haar zelf slaat, haar eigen belang). Kan ze ook eens proberen nadenken, hoe haar vriend zich hierbij zou voelen. Stoort haar dat niet ? Dat hij bv verdriet kan hebben. Enorm veel verdriet (en daardoor dus ook boos kan worden, als gevolg van de wonde, de kwetsuur). Die empathie voor zijn gevoelens. Dat mis ik bij haar. Heb ik van TS ook nog geen antwoord op gelezen. Het gaat voornamelijk om haar zelf. Wat zij wilt (of niet kwijt wilt). Wat zij nodig heeft, etc.
Dus in zekere zin (allemaal) vrij narcistisch. Narcistische liefde.
Maar dat is geen echte liefde. Want narcisme is niet totaal.
Is (in hoofdzaak) op zichzelf gericht. Niet (ook eens) op de ander.
Tot zover mijn perceptie.
In deze soap
[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 13:16:02 ]
Ja ik.quote:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
TSquote:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
Gecondoleerd.quote:
Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?quote:
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.quote:
[..]
Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.quote:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.quote:
[..]
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Er worden een paar open deuren ingetrapt afgewisseld met nog onzinniger geneuzel.quote:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
quote:
[..]
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.quote:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.
Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!
Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.
Ken jij zijn situatie dan? Hij heeft wel gelijk.quote:
[..]
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
@TS: Ik vind dat je dit veel te lang laat slepen.
De reden dat je niet kunt slapen is omdat je een groot geheim met je meedraagt, iets wat je zelf veroorzaakt hebt en verzwijgt tegenover je partner.
En waarom lezen we alleen maar hoe beroerd en vervelend is voor jou? Is er dan geen enkel stukje empathie voor je vriend?
Ik vermoed van niet, anders zou je hem niet al zo lang aan het bedonderen en vernederen zijn.
Vertel het hem, wat de uitslag van dat gesprek ook mag worden: Het schept duidelijkheid en je vriend heeft er recht op!
Stukje terug gaf ik je nog een beetje morele steun maar nu ik meer gelezen heb is dat wel verdwenen.
Egoïstisch en achterbaks zijn de 1e 2 woorden die nu in me opkomen.
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.quote:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.
Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
Helemaal mee eens maar zoals je zelf al zegt zo steekt zij niet in elkaar (denk ik ook) dus dat zal zij nooit doen, zij heeft er immers niet veel aan.quote:
[..]
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.
Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.
Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
Ja, zoals dat ik psychotisch benquote:
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.
Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt. Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.quote:
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
quote:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt.quote:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
Bedankt voor je verhaal. Mooi om te lezen. Daar geniet ik van. Omdat het over de liefde gaat. Echte liefde. Liefde is inderdaad wat iemand voor je gedaan heeft, betekent heeft, voor je zorgt, etc. Dat is psychologisch die liefde. En dat gaat heel diep. Kan heel diep gaan. En is ook wat telt. En niet die klootzakken (biologisch of niet). Dat is onzin. Die onecht is. Dat is lelijk. Narcistisch, egoïstisch, psychopathisch, 'what's in a name", dat maakt niet uit. Dat is lelijk.quote:
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.
Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!
Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.
Ik zag gisteren een TED filmpje van Frans De Waal (Schitterend man en een Nederlander ! Geen Belg, iemand waar jullie echt trots mogen op zijn, als Nederlanders) over de Alfaman/vrouw. Een alfaman/vrouw in het dierenrijk is geen bullebak (iemand met een grote kleffe, vuil spuwende bek). Nee, het merendeel van de alfamannen (bij de chimpansees) en alfavrouwen (bij de bonobo's, zwaaien de vrouwen de plak, dat is een matriarchaat) in het dierenrijk zijn zeer EMPATHISCH. Ze dragen zorg voor de groep (ook de underdogs, de zwakkeren, dat maakt hen geliefd en versterkt hun positie). Al zijn sommige alfamannen/vrouwen ook wel eens een bullebak (dat komt ook voor, of kijk nu naar Amerika, wie daar op de troon geraakt is
) Maar (en dit is wetenschappelijk onderzocht) in de meerderheid van de gevallen zijn het zeer EMPATHISCHE leiders. Alfa man/vrouw betekent leider, geen bullebak. Zo ja, beledig je de chimpansees en bonobo's hiermee. Die Frans De Waal toch. Grapjas 
[ Bericht 5% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 14:22:24 ]
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).quote:
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk.
Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
Klopt. Niets aan toe te voegen. Verdorie tochquote:
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt. Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
Waar zit TS eigenlijk ? ...Het is dan ook hypothetisch, ik schets enkel een scenario waarbij TS' vriend er mogelijk beter uit zou komen door het niet te weten. In dat scenario is de keuze sowieso al gemaakt vanuit TS zelf (einde relatie), dus er is geen sprake meer van de keuze bij de ander laten.quote:
[..]
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).
Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
En het wel vertellen betekent ook dat je voor de ander besluit dat hij het wel moet weten. Daarna kan hij immers niet meer kiezen dat hij het liever niet had geweten.
Verder geef ik in dezelfde post ook nog aan dat ik niet geloof dat het in de praktijk zo gunstig kan uitpakken of in ieder geval dat die kans minimaal is.
denk dat dit een dingetje is voor TS
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
Ja ts is alleen maar voor ik ik ik ik, ik wil mijn huis niet kwijt, ik wil mijn vriend niet kwijt, ik wil wel spanning en met een ander seks kunnen hebben, ik ben nu zielig met een slecht gevoel boehoe en ik wil van mijn rotgevoel af maar ik wil niet dat de waarheid op tafel komt en mijn vriend de respect geven die hij verdiendquote:
ik lees meerdere keren in deze draad: 'ik wil mijn vriend niet kwijt, we hebben samen een huis'
denk dat dit een dingetje is voor TS
Over appcontact heen stappen is toch wat anders dan zeer hechte relatie die ook seksueel was en jarenlang heeft voortgeduurd. Zeker als je ook nog heel principieel lijkt te zijn.quote:
Mijn vriendin had hetzelfde, ze miste het verliefde gevoel bij mij wat ze wel bij haar ex had als zij die spontaan zag in de lokale super tegenkwam.
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
Ben realistisch: jij hebt niets te verliezen en kan dus prima ‘the right thing’ adviseren (nog even afgezien van de vraag of het the right thing is). Om dat in je eigen leven zo toe te passen met wat je allemaal te verliezen hebt, dat is een wereld van verschil.
Geldt natuurlijk voor iedereen die een vergelijkbaar advies heeft voor ts.
Is jouw vriendin fysiek vreemdgegaan?quote:
Mijn vriendin had hetzelfde, ze miste het verliefde gevoel bij mij wat ze wel bij haar ex had als zij die spontaan zag in de lokale super tegenkwam.
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt!
En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.ja misschien krijg je wel als advies dat je sommige dingen beter niet kan vertellenquote:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt!
Zwelgen in zelfmedelijden, bah. Je zou eens medelijden hebben met je vriend omwille van de illusie die je in stand houd.quote:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt!
Ik hoop dat alles ontploft in je gezicht.
Kan je niet beter gaan thuiswerken uit zelfbescherming als dit op je eerste dag meteen met meerdere personen plaatsvindt?quote:
Leuk met collega's ketsen
Als je het te moeilijk vind om te vertellen aan je vriend kan je hem ook gewoon dit topic laten lezen hoor.quote:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt!
Waarschijnlijk is dat nog beter, dan het hem direct te vertellen.
Ja, ik hoop met je mee.quote:
[..]
Zwelgen in zelfmedelijden, bah. Je zou eens medelijden hebben met je vriend omwille van de illusie die je in stand houd.
Ik hoop dat alles ontploft in je gezicht.
Dat is dus het probleem. Het is alleen maar ik ik ik ik ik. Je geeft geen fuck om je vriend met wie je vijf jaar bent. Je bent gewoon doodsbang dat je alles kwijtraakt. Koop een kartonnen doos en ga onder een brug wonen.quote:
En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
Dat dus.quote:
[..]
Dat is dus het probleem. Het is alleen maar ik ik ik ik ik. Je geeft geen fuck om je vriend met wie je vijf jaar bent. Je bent gewoon doodsbang dat je alles kwijtraakt. Koop een kartonnen doos en ga onder een brug wonen.
Egoïsme ten top, zelden zo erg gezien. (Gelukkig)
@TS: Heb je nu nog steeds niet in de gaten dat het niet zo goed valt hier dat je alleen maar aan je eigen gevoelens denkt en je de gevoelens van je vriend gewoon compleet negeert en zelfs vertrapt?
Als jij er leuk uit ziet heb ik wel een term voor jou: Een drol in een gouden doosje.
Oftewel: De buitenkant is leuk maar van binnen is de boel compleet shit, bagger en verrot.
Ik begrijp werkelijk waar niet dat jij niet ziet dat JIJ fout bezig bent en waar je het gore lef vandaan haalt om te melden "hoe moeilijk jij het wel niet hebt".
Dat je gevoelens krijgt voor een ander kun je niks aan doen maar hoe je dat niet vertelt aan je toekomstige ex-vriend is totaal jouw eigen schuld.
En ja, ik vind je wel zielig hoor. Maar niet het soort zielig waar je om vraagt, gewoon sneu om het maar eens rustig te zeggen.
De slapeloze nachten verdien je ook gewoon en gun ik je van harte.
Ik ken niemand die hartelozer is dan jij, wees er maar trots op.
Maar wat lost het op?
Je lucht je een eigen verontwaardiging, lekker ff je ego laten spreken.
Is de TS alleen maar door en door slecht?
Zou haar vriend dan zo dom zij en alleen maar een enorme sukkel? (Dat hij met z'n slecht mens wil leven)
Kan het nooit meer goed komen met de Ts?
Kan een mens geen fouten maken, en te bang zijn voor de gevolgen?
Denken mensen altijd in de juiste oplossingen als ze met hun gevoelens aan de slag gaan?
Of is er bij de Ts misschien iets mis, moet ze inderdaad naar een psycholoog, en geholpen worden om tot de juiste beslissing te komen.
Hoe help je door alleen maar te bashen?
Je kan hopen dat ze daar door het snel aan haar vriend gaat vertellen (lijken de meeste als beste oplossing te zien)
Maar geloof je ook zelf dat dit door het gebash zal gebeuren?
Probeer eens achter je ego en verontwaardiging te kijken. En als het kan er een beetje overheen te stappen.
Wie weet kun je de ts dan ook als mens zien.
Mogelijk haar helpen (en indirect haar vriend).
En wie weet ook iets leren.
Begrijpen waarom iemand zo in de knoop komt, en zulke dingen doet.
[ Bericht 1% gewijzigd door dop op 23-08-2018 09:04:09 ]
Daarom open relaties. Hoef je je ook niet schuldig te voelen, kan je trouw blijven aan de persoon waarvan je echt houdt en kun je lekkere seks hebben met anderen.quote:
Goedemiddag allemaal,
Niet dat ik er trots op ben. Helemaal niet, maar ik moet het kwijt. Ik heb niemand waarmee ik hierover kan communiceren, hoewel ik ernaar neig om naar een psycholoog te gaan om mijn situatie te bespreken.
Ik ben vorig jaar te ver gegaan met een collega. Zonder in teveel details te treden, probeer ik het inzichtelijk te maken, ook voor mezelf. Het is twee jaar geleden begonnen toen ik daar kwam werken. Er was interesse in elkaar. Hij had een vriendin, dat ging uit en daardoor kwamen we steeds dichterbij elkaar. Vorig jaar is het helemaal verkeerd gegaan voor een aantal maanden, dit allemaal terwijl ik mijn partner heb. Nu bijna vijf jaar een relatie.
Maar ik weet niet of ik gelukkig ben binnen mijn relatie. Ja, ik ben gelukkig met mijn vriend en ik houd zielsveel van hem. Maar dat verliefde gevoel, de kriebel als ik hem zie en de spanning zijn weg. Ook als ik mijn best doe. Het voelt heel vertrouwd en geborgen tussen ons, maar ik mis van mijn kant de spanning. Er is gevoel, maar niet meer dat verliefde gevoel, terwijl ik weet dat mijn vriend dat nog wel heeft.
Ik wil mijn vriend niet kwijt, want houden van is er wel. Soms voel ik nog wel een soort kriebel, dan bekruipt de gedachte mij spontaan dat ik zoveel van hem houd, maar ik heb niet meer dat opgewonden gevoel bij hem vol spanning en verlangen. Dit had (heb) ik bij mijn collega wel.
Ik ging/ga kapot van schuldgevoel. Het is slopend, oneerlijk en daarom ben ik ermee gestopt, hoe enorm moeilijk ik het ook vind. Ik heb ondertussen een andere werkgever en ben met allerlei activiteiten bezig om het, en vooral hem, proberen te vergeten. Maar dat gaat niet makkelijk. Hij heeft een nieuwe partner, maar we hebben laatst nog samen wat gedronken. Hij heeft aangegeven ook nog continue met mij in zijn hoofd te zitten.
Ondertussen wil ik mijn vriend niet kwijt. We hebben een verleden samen en een fijne toekomst. Er is stabiliteit, maar ook twijfel. Ik heb hem niks gezegd en dat wil ik ook zo houden. Hij denkt nu dat ik slecht in mijn vel zit doordat ik niet weet op het gebied van carrière. Erover praten met mensen kan ik niet. Niet met mijn moeder, zusje, vriendinnen of wie dan ook. Ik wil graag eerlijke adviezen, meningen, wat te doen in deze situatie?
Alvast bedankt!
Doe eens normaal joh, treurig moraalriddertje. Seks buiten je relatie komt echt overal ter wereld voor en al die mensen zijn echt niet compleet shit, bagger en verrot.quote:
[..]
@TS: Heb je nu nog steeds niet in de gaten dat het niet zo goed valt hier dat je alleen maar aan je eigen gevoelens denkt en je de gevoelens van je vriend gewoon compleet negeert en zelfs vertrapt?
Als jij er leuk uit ziet heb ik wel een term voor jou: Een drol in een gouden doosje.
Oftewel: De buitenkant is leuk maar van binnen is de boel compleet shit, bagger en verrot.
Weet je wat pas een kanker van deze tijd? Mensen die anderen moeten veroordelen op de manier waarop jij dat doet.
Goed dat je hulp zoekt, hopelijk kun je daar op een fijne manier je verhaal doen.quote:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt!
mooiquote:
Mijn vriendin had hetzelfde, ze miste het verliefde gevoel bij mij wat ze wel bij haar ex had als zij die spontaan zag in de lokale super tegenkwam.
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:01 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Daarom open relaties. Hoef je je ook niet schuldig te voelen, kan je trouw blijven aan de persoon waarvan je echt houdt en kun je lekkere seks hebben met anderen.
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Bovendien is dat echt niks voor mijn vriend. Hij vindt het al irritant als iemand teveel of lang naar me kijkt, laat staan dat we een open relatie hebben. 😝
Sex is woest wild en spannend.
Liefde is zacht eerlijk gevoelig.
In liefde wil vaak je vertrouw en veiligheid.
Dat zit elkaar soms behoorlijk in de weg.
Ook dan kun je gewoon vreemd gaan he. Lekker een relatie naast je vaste relatie aanhouden, er zijn bijzonder weinig mensen die volgas voor polyrelaties gaan.quote:
[..]
Daarom open relaties. Hoef je je ook niet schuldig te voelen, kan je trouw blijven aan de persoon waarvan je echt houdt en kun je lekkere seks hebben met anderen.
Ik geloof ook niet in monogamie, maar meerdere vaste relaties met al het gezeik dat erbij komt kijken, laat maar.
Je collega is een vrouw?quote:
[..]
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.
Liefde en lust is niet altijd met dezelfde persoon idd.quote:
Sex en liefde zijn 2 verschillende dingen.
Sex is woest wild en spannend.
Liefde is zacht eerlijk gevoelig.
In liefde wil vaak je vertrouw en veiligheid.
Dat zit elkaar soms behoorlijk in de weg.
Maar als je geen goede geile sex kan hebben met degene waar je van houdt, dan is het killing om vervanging daarvoor te zoeken buiten je relatie.
eens, dat lijkt hier ook een beetje aan de hand te zijn.quote:
[..]
Maar als je geen goede geile sex kan hebben met degene waar je van houdt, dan is het killing om vervanging daarvoor te zoeken buiten je relatie.
Geilheid kun je negeren natuurlijk. Waarom deed jij dat niet? Is dat niet wat er zo fout is aan jullie relatie, dat jij domweg die loyaliteit naar je partner niet kent?quote:
[..]
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Ik heb een jaar geen seks gehad, maar op een moment dacht ik fuck it, zolang mijn vriend er niet achterkomt is er niks aan de hand. De loyaliteit is er wel, maar ik heb mijzelf uiteindelijk voor mijn vriend en onze relatie gezet. Ik had al meteen schuldgevoelens maar ik weet het niet.. Het is misschien te vergelijken met het verlangen naar een bepaald stuk eten, misschien ook wel met roken of drugs. Je wil het perse hebben terwijl je ook gezond wil leven en dan kies je er toch enigszins bewust en enigszins ook wel onbewust voor om het tóch te eten/gebruiken, want een keertje kan geen kwaad, lieg je jezelf voor. Wetende dat het niet bij die ene keer blijft. Maar dan is het met seks nog heftiger omdat je verlangt naar een persoon en alles wat daarbij komt kijken.quote:
[..]
Geilheid kun je negeren natuurlijk. Waarom deed jij dat niet? Is dat niet wat er zo fout is aan jullie relatie, dat jij domweg die loyaliteit naar je partner niet kent?
Ik kan het niet uitleggen. Hoop dat het zo beetje over komt.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Van hem of van de zekerheid die je relatie je biedt?quote:
Maar weet je, misschien vind ik mijn vriend gewoon niet meer aantrekkelijk. Ik denk niet dat hij het gevoel nog in mij kan losmaken wat ik heb ervaren bij een ander. Ik weet niet of we daar naartoe kunnen werken.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Ja, dat kun je nog 1000x zeggen, dat je hem niet wil kwetsen, maar exact dat is wél wat je al 2 jaar lang aan het doen bent. Ik geloof er geen fluit van dat je van hem houdt. Ik geloof wel dat je van je leventje houdt, maar van hem? Nee.quote:
Maar weet je, misschien vind ik mijn vriend gewoon niet meer aantrekkelijk. Ik denk niet dat hij het gevoel nog in mij kan losmaken wat ik heb ervaren bij een ander. Ik weet niet of we daar naartoe kunnen werken.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Nogmaals je blijft zeggen wat JIJ wilt, jij vind het niet meer zo spannend, jij houd nog wel van hem en jij wilt toch de relatie niet kwijtquote:
Maar weet je, misschien vind ik mijn vriend gewoon niet meer aantrekkelijk. Ik denk niet dat hij het gevoel nog in mij kan losmaken wat ik heb ervaren bij een ander. Ik weet niet of we daar naartoe kunnen werken.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Maar wanneer mag HIJ een kiezen wat voor relatie hij wilt? Verdiend hij dat respect niet?
Lees nog eens goed terug wat je hier zelf schrijft. Ik kan het wel voor je samenvatten hoor:quote:
[..]
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.
"Ik denk dat ik niet vreemd ging om de behoefte."quote:Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte.
"Ik ging vreemd om de behoefte."quote:Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.
Is het zo wat duidelijker voor je?
iedere relatie zit wel eens in een dip qua seks (uitzonderingen daargelaten)... seks buiten je relatie kan wel een goede impuls geven aan de seks binnen je relatie. dus het moet het liefste geen vervanging zijn, maar een katalysator.quote:
[..]
Liefde en lust is niet altijd met dezelfde persoon idd.
Maar als je geen goede geile sex kan hebben met degene waar je van houdt, dan is het killing om vervanging daarvoor te zoeken buiten je relatie.
Klopt. Zeer empathisch antwoord (vanuit het perspectief van de ander bezien). Wij hebben hier gemakkelijk schrijven (het raakt ons leven niet).quote:
Ben realistisch: jij hebt niets te verliezen en kan dus prima ‘the right thing’ adviseren (nog even afgezien van de vraag of het the right thing is). Om dat in je eigen leven zo toe te passen met wat je allemaal te verliezen hebt, dat is een wereld van verschil.
Je partner je misstap opbiechten, is open, liefdevoller, completer, eerlijker, etc. Het niet opbiechten daar valt ook iets voor te zeggen (je wereld stort niet in elkaar, alsook die van de ander, al blijf je wel leven met de leugen, het schuldgevoel, etc.). En dat is ook iets.
Mooie reactie. En ja, de meeste mensen ventileren nogal sterk en snel (vanuit hun eigen ego) hun verontwaardiging over deze situatie. Ik vind die situatie ook niet ok. Echter maakt dit van de TS nog geen rotslecht mens. Speelt er een stukje eigenbelang ? Ja, zeker. Maar het is ook meer dan dat. TS ligt gewoon in de knoop met haar zelf. Haar gevoelens, haar identiteit. Ze heeft toegegeven aan de lokroep van de 'Duivel'. Aan een (egoïstisch) verlangen in haar zelf. Dat de meesten dit sterk afkeuren, begrijp ik. Echter is daarmee dit egoïsme (alias die "dierlijke" kant) in ons zelf nog niet weg. Dat geraakt daarmee niet opgelost (helaas).quote:
Probeer eens achter je ego en verontwaardiging te kijken. En als het kan er een beetje overheen te stappen. Wie weet kun je de ts dan ook als mens zien. Mogelijk haar helpen (en indirect haar vriend).
En wie weet ook iets leren. Begrijpen waarom iemand zo in de knoop komt, en zulke dingen doet.
Dat is dus géén loyaliteit. Maak jezelf maar niks wijs, als jij loyaal was, dan had je je eigenbelang niet vooropgesteld.quote:
[..]
Ik heb een jaar geen seks gehad, maar op een moment dacht ik fuck it, zolang mijn vriend er niet achterkomt is er niks aan de hand. De loyaliteit is er wel, maar ik heb mijzelf uiteindelijk voor mijn vriend en onze relatie gezet. Ik had al meteen schuldgevoelens maar ik weet het niet.. Het is misschien te vergelijken met het verlangen naar een bepaald stuk eten, misschien ook wel met roken of drugs. Je wil het perse hebben terwijl je ook gezond wil leven en dan kies je er toch enigszins bewust en enigszins ook wel onbewust voor om het tóch te eten/gebruiken, want een keertje kan geen kwaad, lieg je jezelf voor. Wetende dat het niet bij die ene keer blijft. Maar dan is het met seks nog heftiger omdat je verlangt naar een persoon en alles wat daarbij komt kijken.
Ik kan het niet uitleggen. Hoop dat het zo beetje over komt.
Er zit een wereld van verschil tussen houden van iemand en iemand niet kwijt willen.quote:
Maar weet je, misschien vind ik mijn vriend gewoon niet meer aantrekkelijk. Ik denk niet dat hij het gevoel nog in mij kan losmaken wat ik heb ervaren bij een ander. Ik weet niet of we daar naartoe kunnen werken.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Ik vermoed dat je gewoon niet volwassen genoeg bent om jezelf te bedruipen, waarschijnlijk ben je gewoon niet in staat om voor jezelf te zorgen en daarom blijf je maar bij hem. En ik heb nog niet één post gezien van je waar oprechte genegenheid jegens je partner uit blijkt. Ik kom tot de conclusie dat je hem niet kwijt wil, en niet eens omdat je hem een geweldig persoon vindt maar omdat je leventje met hem lekker veilig voelt.
Ik houd wel van hem, zeker. Maar hey, ik weet het ook niet waarom ik heb gedaan wat ik deed. Ik ga erover praten met een psycholoog. Gelukkigquote:
[..]
Ja, dat kun je nog 1000x zeggen, dat je hem niet wil kwetsen, maar exact dat is wél wat je al 2 jaar lang aan het doen bent. Ik geloof er geen fluit van dat je van hem houdt. Ik geloof wel dat je van je leventje houdt, maar van hem? Nee.
Je denkt dat ik afhankelijk van hem ben?quote:
[..]
Er zit een wereld van verschil tussen houden van iemand en iemand niet kwijt willen.
Ik vermoed dat je gewoon niet volwassen genoeg bent om jezelf te bedruipen, waarschijnlijk ben je gewoon niet in staat om voor jezelf te zorgen en daarom blijf je maar bij hem. En ik heb nog niet één post gezien van je waar oprechte genegenheid jegens je partner uit blijkt. Ik kom tot de conclusie dat je hem niet kwijt wil, en niet eens omdat je hem een geweldig persoon vindt maar omdat je leventje met hem lekker veilig voelt.
Zo kom je zeker over. Ik kan aan de hand van je posts ook niet ontdekken waarom je anders nog bij je partner bent.quote:
[..]
Je denkt dat ik afhankelijk van hem ben?
Klopt, daarin zit ook de moeilijkheid (het spanningsveld tussen beide).quote:
Sex en liefde zijn 2 verschillende dingen.
Sex is woest wild en spannend.
Liefde is zacht eerlijk gevoelig.
In liefde wil vaak je vertrouw en veiligheid.
Dat zit elkaar soms behoorlijk in de weg.
Beetje als water en vuur soms...
Open relaties kunnen een uitweg bieden, maar zijn ook niet zaligmakend. Ook in een open relatie kan je "bedrogen" worden. Ieder mens heeft zijn gevoeligheid. Wat als je een "open" relatie hebt, maar niet verdragen kan, dat je partner seks heeft (te intiem) wordt met die ene bepaalde persoon. Anderen ok, maar niet die. En dan gaat ze verdorie toch wel met die 'verboden' persoon foute dingen doen. Dan voel je je ook bedrogen (in een open relatie). Dit verhaal komt uit het boek van Ester Perel (ik post het hier even neer). Eros wordt aangetrokken door het verbodene, foute spannende, etc. Dat is Eros (die zich niet laat temmen)quote:
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Bovendien is dat echt niks voor mijn vriend. Hij vindt het al irritant als iemand teveel of lang naar me kijkt, laat staan dat we een open relatie hebben. 😝
Waarom ben jij vreemdgegaan Pannenkoekenplantje ? Daarop zou ik graag het antwoord eens willen lezen ? Wat er met je "bewustzijn" toen gebeurde. Dat je je gevoel (geweten) voor je vriend helemaal vergat.
Was het een soort van aantrekkingskracht. Zoals in de sprookjesfilms ? De heks die een drankje maakt in haar toverketel, en daar iemand helemaal mee betovert. Die persoon verliest zijn zinnen, zichzelf, zijn "bewust" zijn. Hij geraakt betoverd door die magie. De magie van de "lust" in jouw geval.
Je schrijft: "Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte." Dit lijkt mij ergens onzin. Jij bent namelijk ook vreemdgegaan omwille van een BEHOEFTE (een VERLANGEN). Zoniet, deed je dit toch niet ? Waarom zou je ? Dit vind ik een foute gedachte van je. Niet enkel die 'sexy' ander, ook jij hebt hier aandeel in. Hij had/heeft invloed op je. Met zijn seksualiteit. En dat kan enkel en alleen maar, als die behoefte (ONTVANKELIJKHEID hiervoor) ook in jou leeft. Vind je ook niet ? Mij lijkt dit logisch.
Gedrag van mensen vertrekt vanuit een behoefte, verlangen, ontvankelijkheid. Jij begon naar die sexy man te verlangen. Dat is een 'seksuele' behoefte. Die vooral met je verlangen te zien heeft. En niets met de persoon. Die persoon ken jij niet echt. Met die persoon ben jij niet echt empathisch bezig. Noch met de persoonlijkheid van je vriend, noch met de persoonlijkheid van die sexy collega. Daar gaat het (denk ik) niet om. Dit gaat puur om een behoefte, verlangen, een NEED. Iets dat je wilt, want. Zeer sterk (bijna magisch) toe aangetrokken wordt. En dat laatste zou ik je graag eens horen beschrijven. Ik had je een PV hierover gestuurd. Maar ook geen reactie daarop. Het lijkt wel (dat gevoel geef je me ergens wel) dat het je allemaal niet zoveel kan geven wat andere mensen van je denken of van je verwachten. Je liefdevol vragen. Je legt het naast je neer. Je leeft vanuit je eigen GEVOEL. Waar jij zin in hebt. Waar je gevoel je stuurt. Je selecteert. Je shopt ?
Je verlangen is niet naar die PERSOON. Dat is pure onzin die je jezelf wijsmaakt. Je verlangt naar het VERLANGEN zelf. Naar wat dit VERLANGEN (toevallig uitgevoerd of beoefend met die persoon) me je doet. Hoe je je voelt. De kick, de hormonen, daar gaat het om. Om het VERLANGEN (je behoefte). De persoon is bijzaak. Die ruil je in, volgens je behoefte je drijft. Het gaat om JOUW BEHOEFTES hier. Je VERLANGEN. Dat je stuurt, drijft...quote:
Maar dan is het met seks nog heftiger omdat je verlangt naar een persoon en alles wat daarbij komt kijken.
Lul niet zo stom, dat weet je wel. Omdat je geil werd van je collega, en niet van je vriend. Je hebt niet de integriteit om dan NIET vreemd te gaan, en je hebt ook niet het fatsoen om je vriend los te laten zodat hij een relatie kan aan gaan met een meid die zijn vertrouwen wél waard is, want het draait alleen maar om jou. De rest is niet belangrijk.quote:
[..]
Ik houd wel van hem, zeker. Maar hey, ik weet het ook niet waarom ik heb gedaan wat ik deed. Ik ga erover praten met een psycholoog. Gelukkig
TS gedraagt zich gewoon serieel monogaam, maar heeft daarbij de serie met haar huidige vriend niet afgebroken/onderbroken.quote:
Komt omdat mensen enkel geconditioneerd monogaam zijn
Dat is niet zo.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 10:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
Zo kom je zeker over. Ik kan aan de hand van je posts ook niet ontdekken waarom je anders nog bij je partner bent.
oh had topic nie gelezenquote:
[..]
TS gedraagt zich gewoon serieel monogaam, maar heeft daarbij de serie met haar huidige vriend niet afgebroken/onderbroken.
Jij weet niet wat je WILT (niet erg hoor). Maar je weet het niet. Liefde komt namelijk ook aan een prijs. Waarbij je jezelf soms TEKORT moet doen. Dat is de prijs van en voor de liefde. Een prijs die jij niet wou betalen (ok, je goed recht). Je wou van twee walletjes eten. Je maakte jezelf wijs, dat het allemaal wel zo erg niet zou zijn, als je vriend er niet achterkomt, etc. Echter, heeft dit alles je gelukkiger gemaakt ? Ik denk het niet. Je loopt zot van de zenuwen (spanningen), zit te huilen, probeert je ellende te vergeten (weg te lachen met collega's), maar het blijft allemaal ergens diep spelen in je. Je leven (en ook jezelf) verder UITHOLLEN. Dat gaat niet zomaar weg.quote:
Maar weet je, misschien vind ik mijn vriend gewoon niet meer aantrekkelijk. Ik denk niet dat hij het gevoel nog in mij kan losmaken wat ik heb ervaren bij een ander. Ik weet niet of we daar naartoe kunnen werken.
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Je wilt hem niet kwetsen, maar dit kwetsen heb je al gedaan. Hoe langer je wacht, dit te vertellen, hoe groter die kwetsuur bij hem (mogelijks) wordt. Hij blijft in het duister tasten. Je kan de relatie met hem ook verbreken. Dan komt hij het mogelijks nooit te weten (of pas na de breuk). Echter, alles wat je hierin doet, is killing voor de liefde. Omdat je JEZELF niet TEKORT doet. Het is (en daarin kan ik de verontwaardigde reacties bij velen best begrijpen) allemaal heel sterk IK IK IK georiënteerd. Het lijkt ergens wel alsof jij in de eerste plaats vooral voor JEZELF wilt leven. En dat vind ik fout. Liefdeloos. Veel liefdevoller is het om alles zoveel mogelijk SAMEN probeert te bespreken. Te overleggen. Samen oplossing te zoeken. Ipv in je eentje. Of bij een psycholoog.
Wie weet kan je vriend je deze misstap vergeven. Dat weet ik niet (ik ken je vriend niet). Die jongen heeft ook zijn gevoelens, zijn 'ik'. Net zoals jij je gevoelens hebt, jouw 'ik'. Stel dat hij je kan vergeven. Stel dat je daarin samen naar oplossingen zoekt. Ga je die oplossing dan vinden ?
Dit probleem is namelijk een probleem in jezelf. Niet inzake PERSONEN. Dat is maar rand. Maar inzake BEHOEFTEN. De kern van jouw probleem, zijn je behoeften. Hoe ga je daarmee om ? Hoe denk je die ingelost te krijgen ? Je gaat daar nogal vrij LIEFDELOOS mee om, vind ik. Alsof één of andere grasmaaier. Die alles en iedereen maar wegmaait, die (even) niet meer goed in zijn straatje past. Lijkt wel een beetje op BORDERLINE (als persoonlijkheidsstoornis). Ik weet niet. Ik vind het wel boeiend. Wat je drijft, waar je mee worstelt, etc. Tegelijk vind ik het wel pijnlijk hoe je tegelijk ook voor veel ellende (en misérie) zorgt. Terwijl dat niet nodig is (hoeft te zijn), als je meer INCLUSIEF probeert te handelen. En niet zomaar op je eentje. Met enkel jezelf in het CENTRUM van de werkelijkheid. Dat gevoel geef je me...
Hij triggert dat verlangen, dus het is wel persoonlijk. Zo voelt het voor mij.quote:
[..]
Je verlangen is niet naar die PERSOON. Dat is pure onzin die je jezelf wijsmaakt. Je verlangt naar het VERLANGEN zelf. Naar wat dit VERLANGEN (toevallig uitgevoerd of beoefend met die persoon) me je doet. Hoe je je voelt. De kick, de hormonen, daar gaat het om. Om het VERLANGEN (je behoefte). De persoon is bijzaak. Die ruil je in, volgens je behoefte je drijft. Het gaat om JOUW BEHOEFTES hier. Je VERLANGEN. Dat je stuurt, drijft...
Waarom zit je te beweren dat alles verder goed ging/gaat binnen de relatie. Dat is de grootste onzin, dat snap je zelf toch echt wel hoop ik? Je relatie is niet goed als je zo vaak vreemdgaat zonder er eerlijk over te zijn naar je partner. Bij een goede relatie praat je geen trash over je partner..online..waar dan ook..achter zijn rug om.quote:
[..]
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Bovendien is dat echt niks voor mijn vriend. Hij vindt het al irritant als iemand teveel of lang naar me kijkt, laat staan dat we een open relatie hebben. 😝
Kijk, dat je wat minder spanning voelt in een langdurige relatie kan gebeuren. Ik snap zelfs dat dat voor sommige mensen genoeg reden kan zijn om het uit te maken. Ik snap alleen niet waarom je er niet eerst gewoon over praat? Je relatie is toch zo goed? In een goede relatie kan je open communiceren. Vertrouw je elkaar. Samen kan je een heleboel fixen namelijk. Grote kans dat de spanning van mogelijk vreemdgaan dan gewoon verdwenen was. Jij hebt hem die kans niet gegeven. In plaats daarvan begin je maar te geilen op iemand anders.
En ook dat had je kunnen vertellen. Maar nee hoor, je vind het eigenlijk spannender en minder eng om je partner nog steeds niet in te lichten. Wat doe je wel? Je geeft toe aan de geilheid en je gaat meerdere malen vreemd. Ook dat kan je vertellen. Nops.
En dan moeten wij geloven dat je relatie goed is? Dat je wel degelijk denkt aan je partner? Hoe dom denk je dat wij hier zijn?
Diep van binnen heb je echt wel door dat het gevoel er niet meer is. Dat is onmogelijk namelijk met jouw gedrag.
En kijk, goede stap dat je naar de huisarts gaat en naar een psycholoog gaat. Niet omdat je zielig bent en het zo zwaar hebt (je bent geen slachtoffer, je bent de dader), maar omdat ik hoop dat je daar wél eerlijk gaat zijn. Misschien dat ze je daar kunnen overtuigen van hoe egoïstisch en dom je nu bezig bent. Hier reageer je toch alleen maar lekker selectief. Maakt niet uit wat de 99% hier zegt. Als er maar een persoon is die aangeeft je te begrijpen dan lees je alleen maar dat.
En oh ja. Ik denk dat je hele ‘hij is niet meer aantrekkelijk’ ook gewoon een leugen is die je jezelf voor houdt. Jezelf aangepraat als een soort van excuus/aanleiding om toe te kunnen geven aan de spanning van iemand anders. Als je gewoon open had gecommuniceerd met je partner dan zou dit helemaal geen probleem meer zijn gok ik.
Truequote:
Komt omdat mensen enkel geconditioneerd monogaam zijn
Monogaam zijn wij seksueel totaal niet. Seks werkt zo niet. Maar de liefde verwacht het van ons. Dat is de prijs van de liefde. De "conditie". Voorwaardelijkheid. Voorwaarde. Tenzij je in een open relatie kan stappen, dat verbreed het kader (die conditie). Maar helemaal weg zal ze nooit zijn. Je dient altijd ergens rekening met iets of iemand te houden. Dat is liefde. Wie enkel voor zichzelf leeft (met niets of niemand rekening wilt houden) is een narcist, psychopaat, egoïst of hoe je dit ook wilt noemen. En dat gaat gewoon niet. Dat slaat diepe wonden...Hitler bv wou ook liever een Arisch ras zien verschijnen. Dat was zijn behoefte. Die hij blind volgde. Zonder enig gevoel voor de ander(en). Vanuit een eigen narcisme. Behoefte. Zeer schadelijk dus. Niet voor hem. Wel voor de anderen, die in zijn 'speel' veld belandden.
Nee, het is omgekeerd. Hij triggert iets in je, dat in jou al AANWEZIG is. Het gaat niet om hem (die man is maar bijzaak, totaal waardeloos, van geen enkele betekenis of waarde, er zit geen waarde in die kerel). Nee, het gaat om JOU.quote:
Hij triggert dat verlangen, dus het is wel persoonlijk. Zo voelt het voor mij.
Wat er in jou leeft, wat er in jou GETRIGGERD kan worden. En waarom ? Hoe dit komt. Daar gaat het om. Jouw behoefte. Met die persoon heeft het niets te zien. Jij denkt dat dit persoonlijk is, maar dat is een illusie. Het heeft niets met die persoon te zien, maar alles met jou.
Daarom ook, dat ik graag eens zou willen lezen (of beter te weten komen) welke behoefte die man in je wist te activeren. En wat die behoefte precies is ? Wat verlang je precies? Kom jij TEKORT ? (een onderzoek naar jouw tekort dus). Wat je ergens het onderzoek van Eros zou kunnen noemen. Het 'neurotische' verlangen. Het verlangen dat nooit stopt, nooit tevreden kan zijn, onverzadigbaar is, het dooft misschien uit bij één persoon, maar herleeft dan weer ergens anders (bij een ander persoon). Het dooft dus NOOIT uit in JOU. (en daarom gaat het ook om jou en niet om die ander)
Het andere onderzoek. Het onderzoek naar de liefde, werkt omgekeerd. Dat gaat over in welke mate jij jezelf TEKORT kan doen. Ipv je tekorten proberen op te vullen. Jezelf tekort kunnen doen, is een daad van liefde. Maar dat onderzoek wens ik hier nu niet te voeren. Ik ben namelijk geïnteresseerd in je 'neurotisch' verlangen. In je Eros. In wat jij zoekt, wilt, verlangt. Wat jou drijft. Jouw behoefte(n). Het is dat wat je nu bij die man heeft beland. Maar die man is totale bijzaak. Volgend jaar (of binnen 5 jaar) lig je misschien bij een andere man in bed. Die personen zijn volledig inwisselbaar (zijn geen essentie). Die essentie zit in jou. Enig idee, wat het is ?
Of is het enkel leegte ?
[ Bericht 19% gewijzigd door JustTalkLove op 23-08-2018 11:15:30 ]
Ik verlangde ernaar om seks te hebben met mijn collega. Ik fantaseerde erover ook(hoe kansloos). Daar hadden we een jaar naartoe gewekt door te flirten enz. Afstoten, aantrekken. Dus ik kende hem al wel. Het was niet dat we elkaar zagen, het bed indoken en Hup klaar.. We spraken elkaar stiekem, vertelden elkaar hoe gek we op elkaar waren en dat soort praat. Of hij het meende weet ik uiteindelijk niet. Ik denk het wel. En ik denk wel dat ik het meende. Ik mis hem ook als ik hem niet zie. Of niet spreek.quote:
[..]
Klopt, daarin zit ook de moeilijkheid (het spanningsveld tussen beide).
Beetje als water en vuur soms...
[..]
Open relaties kunnen een uitweg bieden, maar zijn ook niet zaligmakend. Ook in een open relatie kan je "bedrogen" worden. Ieder mens heeft zijn gevoeligheid. Wat als je een "open" relatie hebt, maar niet verdragen kan, dat je partner seks heeft (te intiem) wordt met die ene bepaalde persoon. Anderen ok, maar niet die. En dan gaat ze verdorie toch wel met die 'verboden' persoon foute dingen doen. Dan voel je je ook bedrogen (in een open relatie). Dit verhaal komt uit het boek van Ester Perel (ik post het hier even neer). Eros wordt aangetrokken door het verbodene, foute spannende, etc. Dat is Eros (die zich niet laat temmen)
Waarom ben jij vreemdgegaan Pannenkoekenplantje ? Daarop zou ik graag het antwoord eens willen lezen ? Wat er met je "bewustzijn" toen gebeurde. Dat je je gevoel (geweten) voor je vriend helemaal vergat.
Was het een soort van aantrekkingskracht. Zoals in de sprookjesfilms ? De heks die een drankje maakt in haar toverketel, en daar iemand helemaal mee betovert. Die persoon verliest zijn zinnen, zichzelf, zijn "bewust" zijn. Hij geraakt betoverd door die magie. De magie van de "lust" in jouw geval.
Je schrijft: "Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte." Dit lijkt mij ergens onzin. Jij bent namelijk ook vreemdgegaan omwille van een BEHOEFTE (een VERLANGEN). Zoniet, deed je dit toch niet ? Waarom zou je ? Dit vind ik een foute gedachte van je. Niet enkel die 'sexy' ander, ook jij hebt hier aandeel in. Hij had/heeft invloed op je. Met zijn seksualiteit. En dat kan enkel en alleen maar, als die behoefte (ONTVANKELIJKHEID hiervoor) ook in jou leeft. Vind je ook niet ? Mij lijkt dit logisch.
Gedrag van mensen vertrekt vanuit een behoefte, verlangen, ontvankelijkheid. Jij begon naar die sexy man te verlangen. Dat is een 'seksuele' behoefte. Die vooral met je verlangen te zien heeft. En niets met de persoon. Die persoon ken jij niet echt. Met die persoon ben jij niet echt empathisch bezig. Noch met de persoonlijkheid van je vriend, noch met de persoonlijkheid van die sexy collega. Daar gaat het (denk ik) niet om. Dit gaat puur om een behoefte, verlangen, een NEED. Iets dat je wilt, want. Zeer sterk (bijna magisch) toe aangetrokken wordt. En dat laatste zou ik je graag eens horen beschrijven. Ik had je een PV hierover gestuurd. Maar ook geen reactie daarop. Het lijkt wel (dat gevoel geef je me ergens wel) dat het je allemaal niet zoveel kan geven wat andere mensen van je denken of van je verwachten. Je liefdevol vragen. Je legt het naast je neer. Je leeft vanuit je eigen GEVOEL. Waar jij zin in hebt. Waar je gevoel je stuurt. Je selecteert. Je shopt ?
En wat mis je ? Denk je ? Die man ? Nee...quote:
Ik verlangde ernaar om seks te hebben met mijn collega. Ik fantaseerde erover ook(hoe kansloos). Daar hadden we een jaar naartoe gewekt door te flirten enz. Afstoten, aantrekken. Dus ik kende hem al wel. Het was niet dat we elkaar zagen, het bed indoken en Hup klaar.. We spraken elkaar stiekem, vertelden elkaar hoe gek we op elkaar waren en dat soort praat. Of hij het meende weet ik uiteindelijk niet. Ik denk het wel. En ik denk wel dat ik het meende. Ik mis hem ook als ik hem niet zie. Of niet spreek.
Jij mist het flirten, afstoten, aantrekken, stiekeme, spelen, etc.
Wat je mist is je BEHOEFTE (verlangen) dat nu niet meer bevredigd geraakt. Vervult.
Die man is bijzaak. Doet er niet toe.
Een ander kan zo zijn plaats innemen, mits hij aan je BEHOEFTE (verlangen) kan voldoen.
Duik eens dieper in je verlangen (in je tekort). Leer jezelf kennen. Denk er eens over na. Kijk wat er mogelijks boven komt drijven. Hoe kun je hieraan tegemoet komen ? Of kun je jezelf ook tekort doen (in naam van de liefde, bv voor je vriend). Allemaal zaken waar ik niet op kan antwoorden. Noch een keuze voor je in kan maken.
Dat tekort dat in JOU speelt, drijft je. En zal je leven verder sturen (of je je daar nu bewust van bent of niet).
Vrije wil, een illusie ? Of niet ?
Waarom ben je dan nog bij hem? Je zegt dat je van hem houdt maar dat hou je alleen maar vol om jezelf te overtuigen. Als je zo weinig respect hebt voor je partner als jij, dan kan er van liefde geen sprake zijn.quote:
Dus dan denk ik, no fucking way dat jij in staat bent om vandaag je spullen te pakken en zonder hem verder te gaan. Anders was je allang vertrokken, en dan ben je dus afhankelijk.
Ik denk dat ze haar huidige vriend nog graag ziet (hij is knap, sexy, aardig, etc.) En dat ze soms twijfelt (soms voelt ze die vlinders in haar buik weer eventjes heropleven). Langs de andere kant geniet ze ook van de aandacht (het spel, flirten, de meer intense seks en passie) met die ex-collega. Dus daardoor is ze verdeeld geraakt in haar zelf. Ze weet niet meer goed wat ze wilt. Wat ze nu precies voelt. In welke zin ze haar zelf tekort zal kunnen doen (of niet), etc.quote:
Waarom ben je dan nog bij hem? Je zegt dat je van hem houdt maar dat hou je alleen maar vol om jezelf te overtuigen. Als je zo weinig respect hebt voor je partner als jij, dan kan er van liefde geen sprake zijn.
Dus dan denk ik, no fucking way dat jij in staat bent om vandaag je spullen te pakken en zonder hem verder te gaan. Anders was je allang vertrokken, en dan ben je dus afhankelijk.
Weet je wat wel het vreemde (bizarre) aan gevoelens is. Gevoelens zijn niet iets dat je zomaar overkomt. Zo van, hé, dat is een leuke kerel, ik voel liefde/verliefdheid voor hem. Nee, mocht het enkel zo werken, dat zou te gemakkelijk zijn.
Gevoelens komen ook voort uit ons zelf. Uit hoe wij over een situatie 'denken'. Hoe we met onze ogen naar die situatie kijken, etc. Dit klinkt misschien bizar. Toch werkt het wel zo. Velen zijn zich hier echter niet ten volle van bewust.
Begin eens met iedere dag tegen jezelf te zeggen, 'ik ben leuk'. Op den duur zal je dat ook beginnen voelen. Dat je leuk bent. Net zoals wanneer anderen tegen je zeggen 'jij bent leuk'. Wat we zeggen, denken, maakt bepaalde gevoelens in ons los. Bepaalde gedachten leiden dus tot bepaalde gevoelens. Waardoor (en dat is de logische conclusie) gevoelens op zich NOOIT alleen een basis kunnen zijn, op basis waarvan je als mens besluiten kan nemen. Zeggen van. Ik blijf bij mijn man/vrouw omdat hij/zij goed voor me is (zo aanvoelt). Is een relatie bouwen op drijfzand ergens. Want die gevoelens kunnen verstoord worden. Gevoelens komen en gaan. Voor een stuk door prikkels van buitenaf. Maar voor een stuk ook door processen van binnenuit.
Voor een stuk is dit ook wel beangstigend. Want dit betekent dat (als je het goed doet en de ander is er ontvankelijk voor) je ergens iemand anders (als mens) kan brainwashen. Waardoor hij bepaalde zaken begint te denken en voelen, etc. Heb je dit zelf nog niet gemerkt ? Je kan soms zodanig op iemand gaan inpraten, dat die begint te twijfelen aan wat hij voelt en denkt.
Als jij morgen over je partner plots helemaal anders 'denkt', zal je 'gevoel' daarbij ook volgen. Ons denken (over iets/iemand) creëert / verandert onze gevoelens. Het omgekeerde werkt ook. Wat we voelen, daar kunnen we beginnen over nadenken. Bv een passend (beter sluitend) verhaaltje bij fantaseren. Tot iemand anders dat verhaaltje doorprikt (en we daar ontvankelijk voor zijn).
Soit, TS heeft veel stof tot nadenken. Hopelijk geraakt ze eruit. Wat ik vooral heel spijtig vind, zijn al de kwetsuren die hier worden geslagen. En dit gebeurt heel de tijd. In ons dagelijkse leven. En dat vind ik vooral jammer. Probeer ik zelf ergens beter te begrijpen. Hoe dit komt...
We zijn allemaal 'maar' mens. Kunnen allemaal fouten maken.
Maar wat kunnen we eruit leren ? Hoe kunnen we daarin groeien ?
Mooi gezegd.quote:
Vreemdgaan maakt je karakter niet slecht, maar zichtbaar.
En hoe zichtbaarder zaken kunnen zijn, hoe liefdevoller (vind ik).
Echter spelen er zich ook veel zaken af in het duister, verborgen, etc..
Die vriend van TS heeft totaal geen idee, van wat er allemaal nu gaande is.
Hij 'gelooft' dat het met haar werk te maken heeft...
Voor hem is dit niet zichtbaar.
quote:
Vreemdgaan maakt je karakter niet slecht, maar zichtbaar.
? Ehhquote:
[..]
Mooi gezegd. Niets aan toe te voegen
Leg eens uit. Is vreemdgaan okay en heb je dan de verkeerde partner? Wat is het idee van deze stelling.
Dan stop met je huidige partner en ga verder met die collega als je hem zoveel mist als hij er niet is en je zo graag met hem wilt zijn, en laat je huidige partner ook een nieuwe relatie beginnen waar hij wel respectvol wordt behandeld.quote:
[..]
Ik verlangde ernaar om seks te hebben met mijn collega. Ik fantaseerde erover ook(hoe kansloos). Daar hadden we een jaar naartoe gewekt door te flirten enz. Afstoten, aantrekken. Dus ik kende hem al wel. Het was niet dat we elkaar zagen, het bed indoken en Hup klaar.. We spraken elkaar stiekem, vertelden elkaar hoe gek we op elkaar waren en dat soort praat. Of hij het meende weet ik uiteindelijk niet. Ik denk het wel. En ik denk wel dat ik het meende. Ik mis hem ook als ik hem niet zie. Of niet spreek.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 23-08-2018 11:55:09 ]
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Nee, niet nu opeens een vervelende jeugd als excuus gaan gebruiken. Neem verantwoordelijkheid voor je daden en neem actie.quote:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Ik vind jouw username stoer.quote:
[..]
Nee, niet nu opeens een vervelende jeugd als excuus gaan gebruiken. Neem verantwoordelijkheid voor je daden en neem actie.
Dankquote:
[..]
Ik vind jouw username stoer.
Neem die eeuwige slachtofferrol in elk geval als puntje mee om over te hebben bij een psycholoog.quote:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Het is geen excuus, denk dat het ermee te maken heeft. Toen ik 12 was, was ik al fucked up.quote:
[..]
Nee, niet nu opeens een vervelende jeugd als excuus gaan gebruiken. Neem verantwoordelijkheid voor je daden en neem actie.
Ik weet niet wat er in je jeugd is gebeurd, maar zaken die zich toen hebben afgespeeld kunnen er zeker voor zorgen dat het nu lastiger is om duurzame relaties aan te gaan. Wat dat betreft kan het zeker jouw acties van nu verklaren. Goed om dat te onderkennen.quote:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Ik zou het maar opbiechten voordat je jezelf er aan kapot laat gaan.
Wat jij zegt is de definitie van een excuus. Ik heb ook een rot jeugd gehad. Pleeggezinnen, mishandeling, ouders met zelfmoord, e.d. Ik ga die dingen alleen niet aangrijpen om vreemdgaan goed te praten/uit te leggen. Nee, je bent vreemdgegaan omdat je ervoor gekozen hebt niet het gesprek aan te gaan met je man. Je koos ervoor om vreemd te gaan. Kom op zeg. Zoveel mensen met een rot jeugd.quote:
[..]
Het is geen excuus, denk dat het ermee te maken heeft. Toen ik 12 was, was ik al fucked up.
Vind ik ook.quote:
Ik weet niet wat er in je jeugd is gebeurd, maar zaken die zich toen hebben afgespeeld kunnen er zeker voor zorgen dat het nu lastiger is om duurzame relaties aan te gaan. Wat dat betreft kan het zeker jouw acties van nu verklaren. Goed om dat te onderkennen.
Dit is al een stap voorwaarts. In het leren (h)erkennen van jezelf. Jouw behoeften (verlangens) drijven je. En ja, je geschiedenis (wat je allemaal al hebt meegemaakt) heeft hier zeker mee te maken. Gezien zo "patronen" kunnen ontstaan, die zich (zullen) blijven herhalen. Tot je dieper tot je eigen kern geraken kan.quote:
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Dit alles praat natuurlijk je gedrag nog niet goed. Het gebrek aan openheid, empathie, eerlijkheid (naar je partner toe), etc. Ik hoop dat je dit zelf ook een beetje beter leert inzien. Dat je liefdevoller leert te zijn, ipv liefdeloos (vanuit je eigen tekort, misschien ook wel een tekort aan liefde, aandacht ? geen idee) ergens zo 'blind' te handelen.
Liefde kan lust laten verdwijnen. En omgekeerd. Het is ergens een kwestie van je aandachtsveld te richten. Je bewustzijnsveld te verruimen, etc.
In geval er psychologisch van alles bij je speelt, zou ik daar inderdaad met een goede psycholoog eens over praten. Die kan je hopelijk helpen van je patronen los te geraken. Een zucht naar aandacht, liefde (via seks) ? Ik weet niet wat er zich allemaal in je afspeelt. Je komt wel een beetje "borderline" bij me over. Dat wel.
prima tochquote:
Ts wil gewoon de kick ervaren om met die collega te rommelen. Als ze een relatie heeft met die collega zal ze voor hem ook niet meer zo warmlopen en dan gaat ze naar de volgende die haar behoefte van spanning kan bevredigen.
Als ze dat doet is in ieder geval die huidige vriend van haar verlost en die collega zit dan in zijn schuitje.quote:
Zat er al op te wachten.quote:
Ah, daar is het 'slechte jeugd' excuus al
Ik heb ook een vervelende jeugd gehad.quote:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
Ik weet het niet. Ik heb een vervelende jeugd gehad, ik denk wel eens dat alles wat bij mij moeizaam en verkeerd gaat daarmee te maken heeft.
Maar die is niet verantwoordelijk voor mijn beslissingen die ik nu maak.
JIJ en JIJ alleen bent verantwoordelijk voor je keuzes en daden en hoe jij omgaat met je verleden.
Als dat de reden is dat je vreemdgaat....slap excuus.
Dan wordt het tijd voor de psycholoog ja en een goed gesprek met je vriend.
Want hij verdient het niet om zo behandeld te worden.
Als hij jou dat zou flikken zouden ook de rapen gaar zijn toch?
Jij hebt het recht niet om hem op te zadelen met je issues op deze manier.
Je kan het eerlijk met hem bespreken en laat het aan hem of hij ermee wilt dealen.
Bepaal zo iets nooot voor een ander.
Dan gebruik je toch gewoon je andere account?quote:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
Onze beider relaties liepen al jaren niet meer goed, voor mij waren de gevoelens voor mijn collega de laatste druppel om mijn relatie te beëindigen. Als dit niet was gebeurd, was de relatie met mijn ex alsnog geëindigd, maar dan had het waarschijnlijk nog wat langer geduurd.
Hoewel ik technisch gezien niet ben vreemdgegaan tijdens mijn relatie heb ik het hele verhaal later wel aan mijn ex verteld, omdat ik niet wilde dat zij zou denken dat wat er met mijn collega is gebeurd de hoofdreden was voor het eindigen van onze relatie (dit wist zij ook wel).
Met mijn collega heb ik daarna over een periode van vijf maanden met enige regelmaat afgesproken en er is gedurende die tijd ook een en ander gebeurd. Ze is ongelukkig in haar relatie, al jaren, maar blijkbaar niet in staat om de relatie te verbreken. Hoewel ik niet de reden wil zijn waarom zij haar relatie zou moeten verbreken, kan ik niet ontkennen dat er gevoelens zijn gaan meespelen. In haar omgeving is vrijwel niemand op de hoogte, laat staan haar vriend.
Ik heb meerdere keren duidelijk gemaakt dat ze, als ze de relatie met haar vriend een kans wil geven, daaraan moet gaan werken, inclusief opbiechten wat er tussen haar en mij is gebeurd, hoe pijnlijk ook. En mij vergeten. Intussen loopt ze vooral over van schuldgevoel en gebeurt er voor het oog niet zoveel.
Uiteindelijk heb ik afstand genomen van de situatie en gezegd dat ze eerst maar moet gaan uitzoeken wat ze met haar vriend wil.
En dat is ook wat jij je zou kunnen afvragen, omdat je aangeeft dat je relatie best goed is, afgezien van het ontbreken van aantrekkingskracht bij jou. Zouden jullie daaraan kunnen werken?
Ook niet onbelangrijk: zou die relatie nog goed kunnen werken als jij besluit door te gaan met hem en het vreemdgaan te blijven verzwijgen? Dat is in ieder geval wat ik mezelf heb afgevraagd bij mijn ex-collega, ik weet niet of ik ermee zou kunnen leven.
En misschien een kleine opsteker (en niet om jouw of mijn gedrag goed te willen praten); ik heb mijn verhaal in mijn omgeving besproken met een aantal mensen en was verbaasd over de soortgelijke verhalen die ik te horen kreeg.
Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
Ik denk dat zulke dingen altijd te bespreken/fixen zijn in goede relaties. Maar dan had TS het wel véél eerder moeten bespreken. Nu gaat ze al tijden vreemd. Daarmee heeft ze het ''probleem'' (van geen tot minder spanning voelen) alleen maar groter gemaakt. Dat is denk ik ook wel hoe je goede relaties kan herkennen. Ook als het wat moeilijker is vertrouwen de partners elkaar wel genoeg om zulke dingen op tafel te gooien. Dat zijn relaties waar beide partners de ander vertrouwen en respecteren. Ze springen niet meteen met een ander het bed in, omdat ze ''zo zielig'' zijn.quote:En dat is ook wat jij je zou kunnen afvragen, omdat je aangeeft dat je relatie best goed is, afgezien van het ontbreken van aantrekkingskracht bij jou. Zouden jullie daaraan kunnen werken?
Ben groot voorstander van het aanbieden van meerdere kansen, dus als TS opeens zou laten blijken dat ze echt spijt had en het haar partner zou vertellen zou ik het ook echt fijn voor d'r vinden als het goed zou gaan. Punt is alleen dat ze geen enkel besef heeft van wat ze aanricht. Geen enkel respect voor d'r partner. Kijk alleen maar hoe selectief ze hier leest en reageert. Elk smoesje wordt aangegrepen om het vreemdgaan goed te praten/uit te leggen. Er is alleen hoop voor haar relatie als ze écht spijt heeft, dat uit, en haar man de gehele waarheid verteld. En dan ook niet deel van de schuld bij de partner gaat leggen.
Verder wel respect dat je je verhaal hier neer zet Lapiz. En dat jij in ieder geval genoeg respect had voor je partner dat je het op tijd uitmaakte en het achteraf ook nog gewoon besproken hebt met haar.
Zegt het eigenlijk al niet genoeg dat je een topic op hebt gestart dat vooral over jouw schuldgevoel en het niet willen vertellen gaat? Als je je vriend echt niet kwijt wilde, dan had je niet maanden vreemd gegaan om daarna weer vrolijk in zijn bed te stappen en pas op aanraden van hier contact met die collega verbroken. Dan had je niet alleen die keuze eerder gemaakt, je had hier een topic van gemaakt dat advies zou vragen hoe je relatie te verbeteren ipv je schuldgevoel uit te storten omdat je dondersgoed weet dat je fout zit en dus niet elders terecht kan met de hoop op enig begrip en verlichting.quote:
Goedemiddag allemaal,
Niet dat ik er trots op ben. Helemaal niet, maar ik moet het kwijt. Ik heb niemand waarmee ik hierover kan communiceren, hoewel ik ernaar neig om naar een psycholoog te gaan om mijn situatie te bespreken.
Ik ben vorig jaar te ver gegaan met een collega. Zonder in teveel details te treden, probeer ik het inzichtelijk te maken, ook voor mezelf. Het is twee jaar geleden begonnen toen ik daar kwam werken. Er was interesse in elkaar. Hij had een vriendin, dat ging uit en daardoor kwamen we steeds dichterbij elkaar. Vorig jaar is het helemaal verkeerd gegaan voor een aantal maanden, dit allemaal terwijl ik mijn partner heb. Nu bijna vijf jaar een relatie.
Maar ik weet niet of ik gelukkig ben binnen mijn relatie. Ja, ik ben gelukkig met mijn vriend en ik houd zielsveel van hem. Maar dat verliefde gevoel, de kriebel als ik hem zie en de spanning zijn weg. Ook als ik mijn best doe. Het voelt heel vertrouwd en geborgen tussen ons, maar ik mis van mijn kant de spanning. Er is gevoel, maar niet meer dat verliefde gevoel, terwijl ik weet dat mijn vriend dat nog wel heeft.
Ik wil mijn vriend niet kwijt, want houden van is er wel. Soms voel ik nog wel een soort kriebel, dan bekruipt de gedachte mij spontaan dat ik zoveel van hem houd, maar ik heb niet meer dat opgewonden gevoel bij hem vol spanning en verlangen. Dit had (heb) ik bij mijn collega wel.
Ik ging/ga kapot van schuldgevoel. Het is slopend, oneerlijk en daarom ben ik ermee gestopt, hoe enorm moeilijk ik het ook vind. Ik heb ondertussen een andere werkgever en ben met allerlei activiteiten bezig om het, en vooral hem, proberen te vergeten. Maar dat gaat niet makkelijk. Hij heeft een nieuwe partner, maar we hebben laatst nog samen wat gedronken. Hij heeft aangegeven ook nog continue met mij in zijn hoofd te zitten.
Ondertussen wil ik mijn vriend niet kwijt. We hebben een verleden samen en een fijne toekomst. Er is stabiliteit, maar ook twijfel. Ik heb hem niks gezegd en dat wil ik ook zo houden. Hij denkt nu dat ik slecht in mijn vel zit doordat ik niet weet op het gebied van carrière. Erover praten met mensen kan ik niet. Niet met mijn moeder, zusje, vriendinnen of wie dan ook. Ik wil graag eerlijke adviezen, meningen, wat te doen in deze situatie?
Alvast bedankt!
Als je het echt meent dat je je vriend niet kwijt wil, dan ga je NU aan de bak met iets nuttigs te doen met dat schuldgevoel van je.
Ga naar die psych en wees in vredesnaam eens niet zo een lamme tak in de relatie die je zo graag zegt te willen. Als je zielig op de bank wil sippen, doe dat dan een weekje bij je ma of je zus ofzo. Kun je misschien een beter perspectief krijgen met zo een afstand, zolang die collega van je nog niet single is.
Maar laat die arme knul niet opdraaien voor jouw zelfveroorzaakte zelfmedelijden, terwijl je in zijn gezicht loopt te liegen. Daar voel jij je ook niet beter door, dus als je doorgaat hiermee doe het dan verdomme dan ook echt goed.
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?quote:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Ja, het komt veel meer voor, dan we vermoeden. Er speelt zoveel 'verborgen' op de achtergrond.In de openheid vind ik beter. Echter begrijp ik ook best, waarom velen die potjes gesloten willen houden. Ieder heeft zijn kant van het verhaal daarin. En ja, communicatie is heel belangrijk. Ken jezelf. Communiceer duidelijk over je gevoelens/verwachtingen. Puzzel samen. Is veel leuker (en ook liefdevoller) dan apart te (blijven) puzzelen. Al begrijp ik het ergens wel...quote:
En misschien een kleine opsteker (en niet om jouw of mijn gedrag goed te willen praten); ik heb mijn verhaal in mijn omgeving besproken met een aantal mensen en was verbaasd over de soortgelijke verhalen die ik te horen kreeg.
Dit blijft een dubbeltje op twee kanten. De één vertelt het, de ander niet. Uiteindelijk moet je met jezelf kunnen leven. Jezelf in de spiegel kunnen blijven aankijken (vind ik). Sommige mensen kunnen dit niet (meer) aan. En klappen uit de biecht. Soms pas na vele jaren. Ik herinner me iemand vanop het Flair forum wiens vrouw na vele jaren, hem die waarheid heeft verteld. Zij was geen maagd meer, toen hij haar leerde kennen. Ze had al seksuele ervaringen met andere mannen gehad (soort one night stand, seks om de seks). Dus helemaal geen vreemdgaan. Maar die man was daar achteraf wel kapot van, omdat zijn ILLUSIE (waarin hij leefde en zich zo gelukkig in voelde, hij gaf zichzelf emotioneel in die seks helemaal aan haar, omdat hij de eerste was, dacht hij). Dat brak toen stuk. Die illusie brak door de werkelijkheid. En dit is jammer genoeg niet meer goed gekomen (bij mijn weten). Ik heb ondertussen geen contact meer met die man (Conso). Dus ja, misschien is het in die situaties soms beter van mensen tegen zichzelf te beschermen, ze die pijn te besparen en in die illusie te laten. Langs de andere kant begreep ik zijn vrouw toen ook wel. Zij zag haar man doodgraag en wilde die leugen kwijt. Ze kon daar na vele jaren niet meer mee leven (zelf). Ze wou dit opengooien. Die liefde (tussen elkaar) daarin TOTALER maken. Meer EERLIJK en dus ECHT (authentiek). Vraag hierbij is natuurlijk hoe de ander daarmee omgaat en kan. Sommige kunnen die echtheid aan (verkiezen dit ook, boven de leugen). Andere mensen niet (denk ik).quote:
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Dat lijkt me een goed plan. Al was het maar dat je beter je eigen behoeften leert herkennen. Alsook proberen je hier tegen te wapenen. Tegen die verleiding (Eros, lust, aantrekking, aandacht, etc). Dat je op zulke momenten vroeg genoeg de stekker eruit trekt. En terug denkt aan het gevoel van je man (vriend). Het is ergens dansen op een dunne koord. Flirten, of zeveren in cuberspace blijft en is allemaal vrij onschuldig. Dat kan niet zoveel kwaad. Net zoals kijken naar porno (wat veel mannen doen). Het is maar als het verder gaat en nog verder. Je die trein zelf niet meer tegenhouden kan (je er teveel door gegrepen wordt) dat het fout gaat. Denk ik.quote:
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Een beetje zoals met alcohol zeker ? Één glaasje op is nog leuk. Een tweede kan ook nog (soms). Maar vanaf 10 glaasjes is het hek van de dam. Dan lig je daar misschien (als hetero man) stom dronken op straat. Of wordt wakker met twee vreemde vrouwen in je bed. In het slechte geval misschien zelfs met een man.
Soit. Misschien hilarisch en plezant. Maar het zijn wel stomme stoten hé. Die andere enorm veel pijn kunnen doen. Stomme stoten, omdat je ONBEWUST bent gaan handelen. Mee met de stroom. Je blikveld vernauwt. Je denkt niet meer aan je vriend. Je gaat helemaal op in je verlangens, behoeften, fantasieën, prikkels, verleiding, etc... In die roes. Dat is het gevaar van een roes (kick). Zalig, maar (ook soms) gevaarlijk.Tenzij je het onder begeleiding doet. Mensen om je heen hebben, die je dan kunnen beschermen tegen jezelf of terug recht helpen. Zodat het allemaal nog niet erger wordt, dan het al is of was.. Een zooitje Je houdt niet van hem maar je hebt hem gewoon nodig.quote:
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Ja praat het maar goed jo.quote:
[..]
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Gewoon niets vertellen, stoppen met huilen en door gaan met je "relatie".Maar ik denk dat het beste is om hem gewoon te dumpen zonder te vertellen zodat die jongen naar een andere leuke meid opzoek kan die niet zo fucked up is.
Dat gaat niet want die collega heeft inmiddels iemand anders geloof ik. Daardoor zullen de problemen ook wel ontstaan zijn. Nu is haar liefde weg en zit ze met de backup die ze eigenlijk niet meer wilt hebben.quote:
[..]
Dan stop met je huidige partner en ga verder met die collega als je hem zoveel mist als hij er niet is en je zo graag met hem wilt zijn, en laat je huidige partner ook een nieuwe relatie beginnen waar hij wel respectvol wordt behandeld.
Is het niet juist die emotionele binding, waardoor het vergoeilijkt wordt? Het waren zulke sterke gevoelens, mijn eigen relatie gemis blablabla. Jullie willen het begrijpelijker maken voor jullie toehoorders, maar juist dat kan empathie- en gewetenloos overkomen. Iets met prioriteiten zeg maar..quote:
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Onder de streep heb je ongeacht empathie en geweten als partner van een vreemdganger nog steeds een vreemdganger.
Oh please, eerst noemen dat het heus niet allemaal uitkomt en dat je het stil wil houden om hem niet te kwetsen of aan zichzelf te laten twijfelen. Waarom zou hij dat alleen persoonlijk aantrekken en niet twijfelen over jou? Jij bent toch degene die haar twijfels liever met een andere pik deelde? Jij bent toch degene die dat maanden deed en daarna weer vrolijk bij hem in bed stapte? Hoe heeft hij dat niet aan jou kunnen merken?quote:Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Je hebt hem al gekwetst, hij weet het alleen net zoals over jouw twijfels nog niet. Laat hem maar eens twijfelen over jullie relatie en jou, want daar schort dus echt wel wat aan als je het zo recht probeert te lullen. En als bonus heb je gelijk ook weer wat spanning wat in de kiet..
Dat vermoed ik ook. Als ze haar eigen huisje had gehad en een goede baan had ze hem zo geskipped. En als het niet vanwege financiële redenen is is het wel om emotionele redenen.quote:
[..]
Er zit een wereld van verschil tussen houden van iemand en iemand niet kwijt willen.
Ik vermoed dat je gewoon niet volwassen genoeg bent om jezelf te bedruipen, waarschijnlijk ben je gewoon niet in staat om voor jezelf te zorgen en daarom blijf je maar bij hem. En ik heb nog niet één post gezien van je waar oprechte genegenheid jegens je partner uit blijkt. Ik kom tot de conclusie dat je hem niet kwijt wil, en niet eens omdat je hem een geweldig persoon vindt maar omdat je leventje met hem lekker veilig voelt.
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.quote:
[..]
Dat vermoed ik ook. Als ze haar eigen huisje had gehad en een goede baan had ze hem zo geskipped. En als het niet vanwege financiële redenen is is het wel om emotionele redenen.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Waarom krijg je na 2 jaar dan opeens last van schuld gevoel? 40% van je relatie is gewoon een grote show. Maar nu is het opeens allemaal maar lastig en moet er een psych bezocht worden om met de leugens te kunnen dealen.quote:
[..]
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Je bent wel afhankelijk want anders zou je het wel eerlijk vertellen en hem laten kiezen of de relatie nog door gaat. Maar nee, vriend lief is heel fanatiek tegen vreemdgangers dus opbiechten zit er niet in. Hoe kan je hem ooit nog recht in de ogen aankijken met de gedachte dat je precies die persoon bent die hij haat? Dat is dan "houden van"??
quote:
[..]
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Je hebt er zo'n spijt van dat je het maanden hebt volgehouden en niet het beetje respect wat je vriend nog verdient om hem eerlijk te zeggen wat je hebt gedaan.
Ondertussen laat je je nog door hem troosten omdat hij het idee heeft dat je het moeilijk hebt op werk. Dat en de hele manier waarop je hiermee omgaat zijn wellicht nog grotere messteken in zijn rug dan het vreemdgaan zelf.
Walgelijk gewoon.
Ben je wel eens echt vrijgezel geweest?quote:
[..]
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Doe normaalquote:
[..]
Waarom krijg je na 2 jaar dan opeens last van schuld gevoel? 40% van je relatie is gewoon een grote show. Maar nu is het opeens allemaal maar lastig en moet er een psych bezocht worden om met de leugens te kunnen dealen.
Je bent wel afhankelijk want anders zou je het wel eerlijk vertellen en hem laten kiezen of de relatie nog door gaat. Maar nee, vriend lief is heel fanatiek tegen vreemdgangers dus opbiechten zit er niet in. Hoe kan je hem ooit nog recht in de ogen aankijken met de gedachte dat je precies die persoon bent die hij haat? Dat is dan "houden van"??
quote:
quote:
[..]
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.
Ben je te claimend (verstikkend, jaloers, etc.) leg je mogelijk een hypotheek op je relatie. Ben je te vertrouwend (je laat haar vrij, los, veel toe) gaat je relatie mogelijks ook om zeep (bv ze wordt verliefd op een ander).
Ik pleit hierbij (zelf) liever voor de OPENHEID. Bv vind je die andere vrouw/man sexy. Vertel het aan je partner. Heb je zin om het eens met een ander iemand te doen (is dat een fantasie van je). Vertel het aan je partner. Vind je de seks niet meer zo spannend (leuk). Vertel het aan je partner. Door het te vertellen, open je een CREATIEVE mogelijkheid hierover samen na te denken. Al kan misschien niet ieder mens (of ieder daar altijd) zo gemakkelijk mee omgaan. Dat kan. Maar wat is het alternatief ? Dat is er niet (volgens mij)
Immers, als je het niet vertelt (verzwijgt voor je partner, om wat voor reden ook, je wilt hem/haar niet kwetsen, daarmee lastig vallen, etc), dan blijft jouw probleem (en verlangen, want veel problemen komen voort uit "verlangens") wel bestaan. Dat is daarmee nog niet van de baan. En dan zoekt dit probleem van zelf wel een uitweg. Je gaat vreemd, je doet het achter de rug, je liegt (ben niet helemaal eerlijk). Waardoor heel de AUTHENTICITEIT uit de relatie verdwijnt. Je relatie (en dus ook je liefde) wordt ONECHTER. Meer een leugen, schone schijn. Dat kan er allemaal mooi en fraai uitzien als één of ander plaatje (kiekje op Facebook, Instagram, etc). Echter is het onecht, een leugen. Niet de hele waarheid. Wat het liefdeloos maakt (vind ik). Liefde is echt, niet onecht. Liefde is open. Niet gesloten.
Dat wij mensen voor een stuk graag leven in onze eigen illusies (leugens), dat we daar zelf allemaal verhaaltjes (allerlei rationalisaties in ons zelf, oordelen over de ander, de situatie, etc) bij verzinnen, begrijp ik. Dat maakt het beter verteerbaar voor ons zelf. Maar daarom nog niet ok. Tot het ideaal om voor ogen te houden. Als ideaal (filosofisch) dien je voor het best mogelijke te gaan (vind ik). Niet voor minder.
Voor mezelf (ik kan enkel voor mezelf spreken) is dat OPENHEID. Wees echt, wees jezelf. Vertel wat je voelt, wat je leuk vindt. Oordeel niet teveel over een ander. Laat die ander ook ergens zichzelf zijn (als dat lukt). Maar praat vanuit jezelf, over jezelf. En wie weet, ontstaan er wel nieuwe opportuniteiten, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, nieuwe ontmoetingen, nieuwe liefdes, nieuwe vriendschappen, etc.
Maar enkel door ECHT te zijn, vind ik.
Misschien hamer ik daar zelf soms wat te hard op (dat kan).
Maar tracht authentiek te zijn.
Welke keuze heb je anders ?
Natuurlijk (eventjes terugkoppelend naar TS) om authentiek te zijn, moet je jezelf goed kennen. Weten wat je wilt. En bijgevolg ook de juiste keuzes daarin nemen. Sommige mensen vinden het niet erg om een klootzak te zijn. Om gemeen te doen (om totaal geen rekening met anderen te houden, die ander interessant hun niet, die is maar een middel, gebruiksvoorwerp, voor hun EIGEN verlangen). Zulke mensen bestaan (ik noem die soms psychopaten). Ze missen empathie en dat is dodelijk. Dodelijk vervelend ook. Andere mensen (die geen klootzak zijn, die andere niet willen gebruiken, die een luisterend oor hebben, een goed hart, geweten, etc) worden dan weer door die 'slechte' mensen soms gebruikt en misbruikt. En laten dat gebruik (in de naam van de liefde, voor het verlangen van de ANDER) soms teveel toe. Ook dat is niet goed.
Het is in dat midden dat de "waarheid" ligt. Dat nul referentiepunt.
Maar ja, hoe geraak je daar als mens ? Of als koppel ?
Dat midden tussen voor jezelf opkomen en met de ander rekening houden.
Tussen voor jezelf leven en jezelf tekort doen.
TS doet momenteel haar vriend tekort, door te liegen, bedriegen, etc. Haar geweten speelt ook op. Ze wil die goede vriend die ze heeft niet kwijt. Al is ze daar niet zo goed mee omgegaan. En dat besef ze ook. Ze is bezig met schoon schip te maken (het contact met die ander, ex-collega volledig te verbreken). Ze is bezig terug haar zelf te vinden. Wat een goede zaak is...
Maar wat met die passie (haar verlangen naar spannende en goede seks) ? Hoe ziet ze dat ? Kan ze vrede nemen met wat minder seksuele spanning, seksuele aandacht ? Of niet. Dat is aan haar om over na te denken. Ipv te denken dat haar vriend boos zal zijn of de relatie misschien met haar zal verbreken (wat terug vooral op haar zelf slaat, haar eigen belang). Kan ze ook eens proberen nadenken, hoe haar vriend zich hierbij zou voelen. Stoort haar dat niet ? Dat hij bv verdriet kan hebben. Enorm veel verdriet (en daardoor dus ook boos kan worden, als gevolg van de wonde, de kwetsuur). Die empathie voor zijn gevoelens. Dat mis ik bij haar. Heb ik van TS ook nog geen antwoord op gelezen. Het gaat voornamelijk om haar zelf. Wat zij wilt (of niet kwijt wilt). Wat zij nodig heeft, etc.
Dus in zekere zin (allemaal) vrij narcistisch. Narcistische liefde.
Maar dat is geen echte liefde. Want narcisme is niet totaal.
Is (in hoofdzaak) op zichzelf gericht. Niet (ook eens) op de ander.
Tot zover mijn perceptie.
In deze soap
[ Bericht 0% gewijzigd door eenheelgewonenaam op 24-08-2018 01:46:06 ]
Ik denk dat TS moeite heeft met dat idee om dat zometeen te zijn. De vastigheid, het vertrouwde... het huis... inkomen, iemand die er altijd voor je is, je vertrouwd (ow wat saai).... weg. Maar nog niet door heeft dat dat toch wel gaat gebeuren. Of maakt de keuze t heeeeeel lang uit te stellen, ben je opeens 60, zit je nog steeds op de bank met hem, en nog steeds doodongelukkig met t gevoel wat je misschien allemaal hebt gemist en je nooit helemaal jezelf hebt kunnen zijn, of vrij hebt kunnen voelen. En dan heb je die lieve naïeve vriend er in meegesleurd, komt ie erachter dat zn leven nep was en zo ook zijn leven vergald.. Misschien kinderen... met iemand waar je t eigenlijk niet mee wou... nog een paar levens...quote:
[..]
Ben je wel eens echt vrijgezel geweest?
Zo wil je de rest van je leven toch niet leiden. Verdoe elkaars tijd niet, kies voor de relatieve korte "kuttijd". Ga en word gelukkig. Leven is echt maar kort.
En over die collega: je zegt heel stellig als je had gewild had je nu een relatie met hem... Hij weet wat jij je huidige vriend aan doet/deed. Ik zou er niet zo zeker van zijn. Die krabt zich heus een paar x achter de oren. Kerels zijn echt niet achterlijk hoor... En je hebt geen invloed daarop.
Is wat je schuldig voelen noemt niet een stuk onzekerheid? Heb nl niet t idee dat je je schuldig voelt. Stel dat hij wel contact zoekt met je vriend? Of ze komen elkaar stomtoevallig ergens tegen op sport, in de kroeg, een verjaardag, en raken aan de praat... Het kan. Of nog erger: jij bent met je "vriend" op een feest of in de stad en lopen hem tegen t lijf... Awkward! Denk ook dat door dat soort ideeën die bij jou spelen jullie niet zoveel meer samen doen buiten de deur, om t preventief al te voorkomen.
Het steeds genoemde houden van klinkt gewoon als een excuus voor t leven wat je gewend bent. Het gaat niet om hem, maar om jou. Je bent gewoon bang voor gevolgen van de zooi die je hebt aangericht, en terecht.
[ Bericht 3% gewijzigd door tvdleur op 24-08-2018 02:17:16 ]
Ik heb het contact verbroken met de boodschap dat ze eerst zelf maar eens moest gaan uitzoeken wat ze nu wil. Wat natuurlijk meespeelt is dat zo'n situatie veel energie kost en dat ik me telkens realiseerde dat - hoe leuk het ook kon zijn en hoe ongelukkig ze ook mocht zijn in haar relatie - zij aan het eind van de dag wel gewoon weer bij haar vriend in bed kroop. En ook al vind ik dat ik in principe geen enkel recht heb om ergens aanspraak op te kunnen maken, ik heb wel mijn trots.quote:
Bedankt voor je toevoeging! Heb je nu nog steeds contact met je collega of heb je helemaal geen contact meer? Ben je verliefd op haar? Wat bedoel je met wat er is gebeurd; hebben jullie *grof en direct gecraagd* seks gehad?
Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
En er begonnen verliefde gevoelens mee te spelen bij mij, een reden temeer om er voorzichtig mee te zijn. We hebben geen seks gehad, maar laat ik het erop houden dat het niet veel heeft gescheeld.
Toch doe je dat in feite nu al, of zie je dat zelf anders?quote:Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
Ik wil niet veroordelend zijn, nu ik zelf (willens en wetens) soortgelijks heb meegemaakt ben ik erachter gekomen dat de werkelijkheid een stuk genuanceerder ligt dan in een tekst op een forum tot uitdrukking komt.
Maar toch blijft de vraag of je in deze situatie met je vriend zou willen blijven, om gewoon door te gaan en niks op te biechten en gelukkig te zijn (nog afgezien van het gevoel dat je mist).
Vanuit mijn eigen gevoel geredeneerd denk ik dat ik dat niet zou kunnen. Genuanceerder: ik zou het misschien wel kúnnen, maar die relatie zou voor mij dan voorgoed getekend en beschadigd zijn, omdat ik iets groots voor mijn vriendin verborgen houd dat de relatie voorgoed zou veranderen als ze het wel zou weten.
Wat ik vooral bedoel te zeggen is dat ik me moeilijk kan voorstellen dat je kunt doorgaan met de relatie zonder iets te veranderen; hetzij opbiechten en er nog iets van proberen te maken samen, hetzij weggaan en opbiechten of weggaan en niet opbiechten. Hoe denk je daar zelf over TS?
[ Bericht 0% gewijzigd door Lápiz op 24-08-2018 12:05:15 ]
Zielig ben jij niet.quote:
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Ik heb in dit topic al een hele hoop zitten lullen. Over liefde, echt zijn, authentiek, open, etc. Echter, moet ik je eerlijk bekennen dat ik het zelf eigenlijk ook allemaal niet zo goed weet...
Ben jij een slecht mens, omdat je bent "vreemd gegaan" ? Nee.
Ben je een slecht mens, omdat je dit voorlopig verzwijgt (je vriend in het ongewisse houdt) ? Nee.
Langs de andere kant begrijp ik ook wel de soms hevige reacties hier. Mensen die heel boos op je zijn. Zoek jij ergens teveel aandacht ? Heeft dat verlangen (die behoefte naar aandacht) jouw in die armen van een andere man doen belanden ? Geen idee... Welke gevoel, welke behoefte speelde er daar precies. Dat vind ik zelf nog altijd de meest interessante vraag om te stellen. Welke impact die ander op jouw gevoel had. Welk verlangen (dat reeds in je aanwezig was) wist hij aan te boren. Wakker te maken. Moest dit verlangen (die behoefte) in jezelf niet aanwezig zijn. Een ander zou nooit appel op die manier op je hebben kunnen maken. Er zit dus ook iets in je (maar wat precies ?) waardoor jij ontvankelijk bent voor dit soort van (al dan niet seksuele) aandacht. Dat blijft voor mij de meest interessante vraag om te stellen. Zijnde hoe het tot dit alles is kunnen komen. Hoe je hierdoor in de "fout" bent gegaan.
Echter wat is er "fout". Fout aan, om nog met andere mannen seks te hebben, andere mannen ook lief te vinden. Is het niet eerder een fout te geloven in monogamie ? Het dierenrijk (bv de bonobo's) hebben daar allemaal zoveel last niet van. Ze zien elkaar allemaal graag, hebben seks met elkaar (iedereen met iedereen). Dat is daar één orgie, één grote groep, commune. Op zo een moment (in zo een situatie, omgeving) stellen al deze problemen zich niet, waar wij in het Westen mee te maken hebben.
Ik zat gisterenavond naar wat filmpjes van Osho te kijken.
Laat ik hier zo eentje posten, misschien heb je daar ook wel iets aan ?
En ja, moet je dit nu vertellen aan je vriend of niet ? Als je kiest voor authenticiteit ergens wel. Als je authentiek wilt blijven. Zijnde eerlijk. De ander niet in die leugen wilt laten leven. Langs de andere kant heeft eerlijkheid, authenticiteit ook een bepaalde prijs. Door hier open over te communiceren, kan de ander je 'authenticiteit' (mogelijks) uitspuwen, verwerpen, kleineren, verloochenen, ja je zelfs beginnen haten. Vanuit zijn eigen pijn (zijn lijden). Waar ik alle begrip voor heb. Jij bent tenslotte in de 'fout' gegaan. Niet je 'vriend'. Je vriend valt hierin niets te verwijten. Ergens is het jammer, dat wij mensen allemaal soms zo een ego hebben, waardoor we (vanuit dat ego, dat ergens ook wat bezitterig, claimend is, etc) fel reageren. We reageren omdat het ons pijn doet, te horen dat onze partner met iemand anders dan ons zelf seks heeft gehad of daar gevoelens voor koesterde, etc. Terwijl moesten we die ander daarin wat meer vrij kunnen laten. We zouden al die openheid en authenticiteit van de ander beter kunnen verdragen. Wat het voor ons mensen ras meteen ook gemakkelijker zou maken. Hoeft er zoveel niet meer achter de rug (zoals nu) te gebeuren, kunnen er ook veel minder zaken fout lopen. Doordat we veel minder jaloers, niet meer zo bezitterig zijn, naar onze partner toe. Goh ja, eens dromen hierover kan geen kwaad zeker. Ook al is het maar een ijle droom (in het luchtledige)
Edit: Ik heb hier ergens geschreven dat het voor mij even aanvoelde dat jij een aandachtsstoornis (in één of andere vorm) zou hebben, of misschien zelfs wat borderline bent. Die woorden wens ik terug te nemen. Want ook daar heb ik helemaal geen idee van. Mijn verontschuldigingen hiervoor.
[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 24-08-2018 11:20:55 ]
Heb je topic gelezen. Ik ga er niet op in wat ik er van vind, maar bovenstaande zegt alles over de staat van jullie relatie.quote:
[..]
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Bovendien is dat echt niks voor mijn vriend. Hij vindt het al irritant als iemand teveel of lang naar me kijkt, laat staan dat we een open relatie hebben. 😝
Als je vreemdgaat in een opwelling, of in een dronken bui, hoeft dat niet altijd tot een breuk te leiden, omdat het fysiek een opwelling is. Jij zegt in bovenstaande dat het niet een opwelling is geweest, maar dat het aan de persoon ligt. Dus in plaats van fysiek is het dat je geestelijk/mentaal niet bij je partner past. Dat je daarna het vreemdgaan nog maanden door hebt gezet bevestigt dit beeld. Eigenlijk ben je wel klaar met je relatie, alleen durf je wel vreemd te gaan maar geen eind aan je relatie te maken.
Deep down weet je dat het over is, maar je probeert het uit te stellen door je kop in het zand te steken. Fysiek vind je je vriend niet opwindend meer, geestelijk gezien blijkbaar ook niet voldoende. Wat doe je nog in een relatie met hem? Wees eerlijk naar hem en jezelf en zet er een punt achter. De tijd om te repareren ben je al ver voorbij.
Ik heb het vermoeden dat je toch om een andere reden bij hem blijft. Uitelkaar gaan betekent verhuizen, financieel een achteruitgang en écht alleen de boel moeten rooien. En je komt op mij niet over als iemand die het allemaal wel even alleen gaat doen. Doe je vriend dit niet aan en vertrek, is het beste voor iedereen.
Als je dit niet kan oplossen (en zonder hulp mag je daar zonder meer vanuit gaan), dan komt het echt niet meer goed.quote:
Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Hele volksstammen die het zo volhouden hoor. Maar volgens mij ben jij nog te jong om nu al dit te accepteren. Ga je heel veel spijt van krijgen.
Je hebt dus echt in de kern iets op te lossen samen met jouw vriend. Heeft hij wel door hoe ver jullie inmiddels van elkaar verwijderd zijn?
Ik zie die Osho nog eerder wat opblazen dan dat hij mij wat tips kan geven omtrent sexquote:
[..]
Ik zat gisterenavond naar wat filmpjes van Osho te kijken.
Laat ik hier zo eentje posten, misschien heb je daar ook wel iets aan ?
quote:
Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Dit klopt helemaal natuurlijk. Daarom ook dat ik zelf pleitte voor het open krijgen van dit alles. Ipv hier de zaken te bespreken, dit met je vriend aan te kaarten. Maar ja, dit vraagt een beetje lef en is ook niet leuk (je gaat ruzie krijgen, misschien is de relatie over, etc). Probleem is, als je het niet doet (en bij je vriend wilt blijven) dit kan blijven spelen. Die kracht van Eros op je. Of denk je dit een volgende keer niet meer tegen te komen ? Denk je gelukkig te worden (en blijven) op deze manier met je vriend. Waarbij de seks niet meer zo spannend is (leuk). En je kan hierover niet praten met je vriend. Wat doe je daarmee ? Met die gevoelens (behoeften) in je ? Ik heb geen idee...quote:
Als je dit niet kan oplossen (en zonder hulp mag je daar zonder meer vanuit gaan), dan komt het echt niet meer goed. Hele volksstammen die het zo volhouden hoor. Maar volgens mij ben jij nog te jong om nu al dit te accepteren. Ga je heel veel spijt van krijgen.
Je hebt dus echt in de kern iets op te lossen samen met jouw vriend. Heeft hij wel door hoe ver jullie inmiddels van elkaar verwijderd zijn?
Beetje 'ego' achtig geformuleerd, nietquote:
Ik zie die Osho nog eerder wat opblazen dan dat hij mij wat tips kan geven omtrent sex
Ik vond vooral mooi aan de video, de manier waarop seks werd ingekleed. Als iets sacraal (meditatief), maar ook plezant (het is geen zonde, het is ok). Beetje romantisch ook. En ja, beetje "free love" ook natuurlijk.niet z'n fan van bhagwan, heeft er in zijn tijd nogal een zooitje van gemaakt en daar weinig verantwoordelijkheid voor genomen.quote:
[..]
Beetje 'ego' achtig geformuleerd, niet
Daarom voor mij moeilijk om serieus te nemen.
Ja, er is van alles gebeurd (en ook fout gelopen). Zie de schitterende documentaire 'Wild Wild Country'. Het probleem dat zich daar een beetje stelde (denk ik), is dat Osho allerlei mensen om zich heen verzamelde. Die bepaalde functies ook kregen. Waarvan later bleek (zoals Sheela, en die kerel, weet zijn naam niet meer, die ze uiteindelijk verraden heeft bij de overheid) foute dingen hebben gedaan. Je kan wel allerlei mensen rondom je verzamelen, vanuit het idee daar een soort van "Zorbba De Boeddha" mens van te maken. Echter verandert dat allemaal nog niet de ware aard van die mensen. Zij waren Osho niet. Zij volgden maar (uit geheel vrije keuze, sommigen gingen er weg, zoals die Sheela). Maar zij waren hem niet.En hebben zaken gedaan, vanuit hun "verantwoordelijkheid". Niet de zijne.quote:
Niet z'n fan van bhagwan, heeft er in zijn tijd nogal een zooitje van gemaakt en daar weinig verantwoordelijkheid voor genomen.Daarom voor mij moeilijk om serieus te nemen.
Osho volgde dat ook allemaal zo sterk niet op. Hij was geen dictator of 'sekte' leider. Hij liet (in veel gevallen) de zaken soms maar hun gang gaan. Wist er ook soms niet van (of pas veel later). En soms reageerde hij. Echter het blijft inderdaad een wat raar figuur, daarin. Rebel, speelvogel. Is hij serieus of grappig ? Stelt hij je op de proef (test je uit) of niet. Je weet dat niet altijd zo goed. Los hiervan, vind ik zijn gedachten heel interessant. Daar ben ik vooral fan van. Niet zozeer van de man. En die gedachten leven voort.
[ Bericht 4% gewijzigd door JustTalkLove op 24-08-2018 18:53:05 ]
Het is uitgegaan nadat je het hem verteld hebt?quote:
Hoe dan?quote:
Jammer klinkt niet heel emotioneel verder.quote:
Denk dat ze nu zit te bellen met die ex-collega.quote:
[..]
Jammer klinkt niet heel emotioneel verder.
Wil je er iets meer over vertellen TS? Hoe voel je je nu? Heb je zelf de stap genomen om het ter sprake te brengen? Hoe dan ook sterkte.quote:
Ofwel ze heeft wel iets anders aan haar kop dan hier haar emoties helemaal uitspellen.quote:
[..]
Jammer klinkt niet heel emotioneel verder.
Goed punt.quote:
[..]
Ofwel ze heeft wel iets anders aan haar kop dan hier haar emoties helemaal uitspellen.
Jammerquote:
Heb je het toch maar verteld?Gewoon jammer?quote:
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Inderdaad als dit waar is, kan ook gewoon kletskoek zijn om het topic te laten doodbloeden.quote:
[..]
Gewoon jammer?
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Maar mits waar, blij voor je ex dat hij eindelijk de waarheid weet, arme jongen.
Als ze hier continu afgebrand word kan ik me voorstellen dat ze er hier verder niks over gaat vertellen.quote:
[..]
Gewoon jammer?
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Sterkte ts, uit elkaar gaan is nooit leuk maar meestal wel beter.
sterktequote:
Risico van een topic openen waarbij je niet echt positief opvalt.quote:
[..]
Als ze hier continu afgebrand word kan ik me voorstellen dat ze er hier verder niks over gaat vertellen.
Sterkte ts, uit elkaar gaan is nooit leuk maar meestal wel beter.
Ik hoop dat je jezelf wel de ruimte geeft er met de psycholoog, en mogelijk ook met anderen over te praten.quote:
Denk belangrijk voor jezelf om er achter te komen wat er precies is gebeurd en waar je jezelf en je vriend in de steek hebt gelaten (emotioneel)
Ook het besef dat niet voor alles wat er mis is gegaan in de relatie de schuld op je hoeft te nemen.
Je ex is waarschijnlijk boos, maar jij heb ook recht op je eigen stukje verdriet en teleurstelling.
Er word in het topic wederom makkelijk geoordeeld, maar vermoed/hoop dat je eerlijk kunnen zijn tegen je ex.
Als dat zo is dapper.
Of je er nu emoties over voelt of dat je gewoon leeg bent en er niet heel veel over kwijt wil is okay.
Zou iedereen verder moeten kunnen respecteren.
[ Bericht 9% gewijzigd door dop op 26-08-2018 18:45:31 ]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.quote:
[..]
Risico van een topic openen waarbij je niet echt positief opvalt.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Natrappen of spiegel voor houden. Mensen als Ts hebben echter vaak een plaat voor hun kop.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Je kent de ts helemaal niet, dit baseer je mogelijk op je eigen ervaring.quote:
[..]
Natrappen of spiegel voor houden. Mensen als Ts hebben echter vaak een plaat voor hun kop.
Het brengt je nergens en levert niets op.
Een ieder zal uiteindelijk zo dapper moeten zijn om.te kijken achter zijn eigen boosheid en verdriet.
Maar waar ben je bang voor als je het vertelt? Wat denk je ermee te winnen door het voor je te houden?
Niet het geheim gaat jullie relatie in de weg zitten, maar het afsluiten van jezelf tegenover je vriend. Hij ziet een gesloten vriendin en er is niets wat hij kan doen. Wat denk je hoe frusterend hij dat vindt (zeker op termijn). Je denkt dat het overwaait (je hoopt het), maar is dat ook daadwerkelijk zo?
Je mag best moeite met bepaalde dingen hebben, hoor. Dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt, dat je anderen moeilijk vindt te weerstaan. Maar als je anderen niet toestaat om je helpen, dan wordt het lastig om die dingen op te lossen.
Goed gezegd.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Mooi gezegd : in conflict met zichzelf.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.quote:
[..]
Je kent de ts helemaal niet, dit baseer je mogelijk op je eigen ervaring.
Het brengt je nergens en levert niets op.
Een ieder zal uiteindelijk zo dapper moeten zijn om.te kijken achter zijn eigen boosheid en verdriet.
Joh, maakt dat nu echt nog uit? Ze heeft een fout gemaakt. Doen we allemaal wel eens.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Kennelijk heeft ze nu haar conclusies getrokken. Wat wil je nog meer?
Oké nu begrijpt ze het wel denk ik.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Je weet niet eens hoe of wat over de hele breuk.
Gooi het topic dan lekker dicht.quote:
[..]
Joh, maakt dat nu echt nog uit? Ze heeft een fout gemaakt. Doen we allemaal wel eens.
Kennelijk heeft ze nu haar conclusies getrokken. Wat wil je nog meer?
Eens hoor.quote:
En nergens bespeur ik een beetje schuldgevoel naar haar partner toe. Werkelijk stuitend.
Men gaat hier nu ineens doen alsof TS het slachtoffer is in het verhaal.
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
Waarom moet ik in deze kritisch zijn op mijzelf? Zat topics waarin ik dat ben hoor. Ik heb zelden zoveel onzin gelezen in een post. Chapeau.quote:
[..]
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
Wat heb jij gerookt?quote:
[..]
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
Dus de TS is alleen maar dader?quote:
[..]
Waarom moet ik in deze kritisch zijn op mijzelf? Zat topics waarin ik dat ben hoor. Ik heb zelden zoveel onzin gelezen in een post. Chapeau.
Verder niks mis mee heeft geen hulp nodig, alleen een trap na.
Wie er ook schuldig is doet er vaak helemaal niet toe uiteindelijk zijn er bij een breuk 2 slachtoffer die allebei recht hebben op een stukje verdriet over alles wat mis is gegaan.
(Ook als je daar zelf grotendeels de oorzaak van lijkt te zijn)
Jij bent fout jij bent schuldig lost niets op.
Dat is altijd het excuus om niet naar jezelf te hoeven kijken.
Je eigen pijn emoties en proces.
Waarom? Misschien heeft TS later nog behoefte om haar verhaal te delen.quote:
[..]
Gooi het topic dan lekker dicht.
Maar ga echt effe ergens anders de moraalridder uitgangen. Zo saai...
Empathie.quote:
Doet je geen goed.quote:
Volgens mij ben jij dat , de moraalridder.quote:
[..]
Waarom? Misschien heeft TS later nog behoefte om haar verhaal te delen.
Maar ga echt effe ergens anders de moraalridder uitgangen. Zo saai...
Ik kan zelf niet zoveel empathie opbrengen voor iemand met weinig tot geen empathie. Ze heeft haar vent 2 jaar lang belazerd en toont daar maar weinig berouw over. Haar posts gaan alleen maar over hoe naar ze zichzelf voelt en amper over haar vriend, terwijl zij zelf degene is geweest die zichzelf en daarmee ook haar vriend in deze situatie gebracht heeft. Daarnaast weigert ze eerlijk en open te zijn naar haar vriend en wil hem, tot voor kort althans zo lijkt het, blijven voorliegen en doorgaan alsof het nooit gebeurd is.quote:
Niet op deze manier. Zij heeft haar kind in de steek gelaten. Maar ik herken heel veel erin, in de mindset van TS. Puur egoïsme en schijt aan andere hebben.quote:
Jij bent ook bedrogen door een vrouw Duveldrinker?
Nee hoor.quote:
[..]
Volgens mij ben jij dat , de moraalridder.
Dat is toch niet vergelijkbaar met dit?quote:
[..]
Niet op deze manier. Zij heeft haar kind in de steek gelaten. Maar ik herken heel veel erin, in de mindset van TS. Puur egoïsme en schijt aan andere hebben.
Waarom niet? Ik denk dat zij hetzelfde doet wanneer er ook kinderen in het spel zouden zijn. Lekker haar eigen belang voorop stellen.quote:
[..]
Dat is toch niet vergelijkbaar met dit?
dat ze met verkeerde keuzes bezig was en korte termijn oplossing, wil niet zeggen dat er ook voor haar uiterlijk geen empathie nodig is.quote:
[..]
Ik kan zelf niet zoveel empathie opbrengen voor iemand met weinig tot geen empathie. Ze heeft haar vent 2 jaar lang belazerd en toont daar maar weinig berouw over. Haar posts gaan alleen maar over hoe naar ze zichzelf voelt en amper over haar vriend, terwijl zij zelf degene is geweest die zichzelf en daarmee ook haar vriend in deze situatie gebracht heeft. Daarnaast weigert ze eerlijk en open te zijn naar haar vriend en wil hem, tot voor kort althans zo lijkt het, blijven voorliegen en doorgaan alsof het nooit gebeurd is.
Ze word niet beter leuker als je haar alleen maar aanklaagt.
Ook zij is op een bepaalde manier daadwerkelijk slachtoffer deels van haar eigen keuzes.
Aan klagen houd haar alleen maar in die hoek.
Word niemand een beter mens van valt niets te leren of mee op te lossen.
Aanklagen ...waar heb jij het over ...dit is Fok geen rechtbank.quote:
[..]
dat ze met verkeerde keuzes bezig was en korte termijn oplossing, wil niet zeggen dat er ook voor haar uiterlijk geen empathie nodig is.
Ze word niet beter leuker als je haar alleen maar aanklaagt.
Ook zij is op een bepaalde manier daadwerkelijk slachtoffer deels van haar eigen keuzes.
Aan klagen houd haar alleen maar in die hoek.
Word niemand een beter mens van valt niets te leren of mee op te lossen.
Kom op zeg, zij slachtoffer?quote:
[..]
dat ze met verkeerde keuzes bezig was en korte termijn oplossing, wil niet zeggen dat er ook voor haar uiterlijk geen empathie nodig is.
Ze word niet beter leuker als je haar alleen maar aanklaagt.
Ook zij is op een bepaalde manier daadwerkelijk slachtoffer deels van haar eigen keuzes.
Aan klagen houd haar alleen maar in die hoek.
Word niemand een beter mens van valt niets te leren of mee op te lossen.
Als je de dupe wordt van je eigen keuzes ben je geen slachtoffer maar de dader in het toebrengen van leed aan je partner.
Dat ze er nu zelf ook last van heeft vind ik alleen maar prachtig.
Iets met gerechtigheid en karma zeg maar.
Amenquote:
[..]
Kom op zeg, zij slachtoffer?
Als je de dupe wordt van je eigen keuzes ben je geen slachtoffer maar de dader in het toebrengen van leed aan je partner.
Dat ze er nu zelf ook last van heeft vind ik alleen maar prachtig.
Iets met gerechtigheid en karma zeg maar.
iemand die de schuld bij iemand neer legt en niet naar zijn eigen rol kijkt is een aanklager.quote:
[..]
Aanklagen ...waar heb jij het over ...dit is Fok geen rechtbank.
(Niet opzoek naar een oplossing)
Model van Eric Berne.
De drama driehoek.
Lees er eens over misschien snap je me dan beter.
Aub , pseudo psycholoog log uit. Wat zet jij jezelf voor lul zeg.quote:
[..]
iemand die de schuld bij iemand neer legt en niet naar zijn eigen rol kijkt is een aanklager.
Model van Eric Berne.
De drama driehoek.
Lees er eens over misschien snap je me dan beter.
Ok. Je hebt gelijkquote:
[..]
dat ze met verkeerde keuzes bezig was en korte termijn oplossing, wil niet zeggen dat er ook voor haar uiterlijk geen empathie nodig is.
Ze word niet beter leuker als je haar alleen maar aanklaagt.
Ook zij is op een bepaalde manier daadwerkelijk slachtoffer deels van haar eigen keuzes.
Aan klagen houd haar alleen maar in die hoek.
Word niemand een beter mens van valt niets te leren of mee op te lossen.
Sorry TS, het spijt me. Ik heb erg met je te doen en vind het verschrikkelijk voor je wat je is overkomen. Dat dit uitgerekend jou moest gebeuren is echt oneerlijk. Waaraan heb jij dit in hemelsnaam te danken? Vreemdgaan is niet makkelijk en heeft je waarschijnlijk heel veel stress opgeleverd. "Wat als ie er achterkomt" "Zou ie me eruit gooien" Lijkt me echt vreselijk die gedachten en dat zelfs 2 jaar lang. En hoe moet het nu verder? Moet je misschien weer helemaal overnieuw beginnen, net nu je zo lekker gesetteld was en een samen een huis had en zo. Echt kut.
Sterkte TS.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 26-08-2018 19:48:09 ]
ik ga het spelletje niet verder mee spelen.quote:
[..]
Aub , pseudo psycholoog log uit. Wat zet jij jezelf voor lul zeg.
Je mag boos en verontwaardigd zijn.
Je bent niet de enige hier, met voornamelijk JTL, die zo en nu dan wollige teksten willen typen. Daar is niks mis mee, maar het is abstract als je zulke termen of dingen erbij haalt uit boeken of filmpjes op internet die de rest verder niet heeft gelezen/bekeken. Je kunt iemand zijn/haar rol eindeloos gaan beschouwen en het zus of zo noemen.quote:
[..]
iemand die de schuld bij iemand neer legt en niet naar zijn eigen rol kijkt is een aanklager.
(Niet opzoek naar een oplossing)
Model van Eric Berne.
De drama driehoek.
Lees er eens over misschien snap je me dan beter.
Maar je kan het ook simpeler houden; TS is hier flink de fout in gegaan (hoe dat komt door emotionele of fysieke of geestelijke dingen is irrelevant). Zij is bovenal de dader in dit verhaal en ja ook deels een slachtoffer in de zin dat ze dingen wellicht niet zo bedoeld heeft en het nu kwijtraakt. Maar we moeten er niet omheen gaan draaien en haar voornamelijk in een slachtofferrol gaan duwen want ze mag (en wellicht moet zelfs) beseffen dat het in eerste plek haar verantwoordelijkheid was.
Jij speelt een spelletje, ik ben niet boos ik veroordeel haar gedrag in deze situatie ipv het goed te lullen.quote:
[..]
ik ga het spelletje niet verder mee spelen.
Je mag boos en verontwaardigd zijn.
Als ze haar eigen belang voorop had gesteld had ze hier waarschijnlijk geen topic over geopend. Het zat haar dus wel dwars en ze weet heus wel dat haar daden geen schoonheidsprijs verdienen. Kennelijk is het nu uit, het hoe en waarom weten wij verder ook niet dus haar zo de grond intrappen is niet echt nodig of helpend.quote:
[..]
Waarom niet? Ik denk dat zij hetzelfde doet wanneer er ook kinderen in het spel zouden zijn. Lekker haar eigen belang voorop stellen.
Ja Einstein een topic geopend om te klagen hoe zielig ze is. Of zij misschien hulp nodig heeft omdat ze niet geil van haar vriend wordt en nadenkt als ze sex heeft. Godsamme.quote:
[..]
Als ze haar eigen belang voorop had gesteld had ze hier waarschijnlijk geen topic over geopend. Het zat haar dus wel dwars en ze weet heus wel dat haar daden geen schoonheidsprijs verdienen. Kennelijk is het nu uit, het hoe en waarom weten wij verder ook niet dus haar zo de grond intrappen is niet echt nodig of helpend.
....
Als dat waar zou zijn, waarom heeft ze dan zo veel zelfmedelijden en trekt ze de aandacht naar zich toe?quote:
[..]
Als ze haar eigen belang voorop had gesteld had ze hier waarschijnlijk geen topic over geopend.
Ze wil graag steun krijgen maar dat valt niet mee in deze situatie.
Dit topic was een beetje een backfire en dat is heul niet erg.
Het enige goede aan dit verhaal is dat ze er zelf last van heeft en dat ze er tegen ons (vreemden) eerlijk over is.
Alleen jammer dat ze niet eerlijk tegenover de persoon die ze gruwelijk hard kwetst.
ik kan het misschien niet duidelijk uitleggen, ben ook maar een mensquote:
[..]
Je bent niet de enige hier, met voornamelijk JTL, die zo en nu dan wollige teksten willen typen. Daar is niks mis mee, maar het is abstract als je zulke termen of dingen erbij haalt uit boeken of filmpjes op internet die de rest verder niet heeft gelezen/bekeken. Je kunt iemand zijn/haar rol eindeloos gaan beschouwen en het zus of zo noemen.
Maar je kan het ook simpeler houden; TS is hier flink de fout in gegaan (hoe dat komt door emotionele of fysieke of geestelijke dingen is irrelevant). Zij is bovenal de dader in dit verhaal en ja ook deels een slachtoffer in de zin dat ze dingen wellicht niet zo bedoeld heeft en het nu kwijtraakt. Maar we moeten er niet omheen gaan draaien en haar voornamelijk in een slachtofferrol gaan duwen want ze mag (en wellicht moet zelfs) beseffen dat het in eerste plek haar verantwoordelijkheid was.
Maar neem van mij aan.dat juist het na trappen en veroordelen haar in de slachtoffer rol drukt.
Wij zijn niet haar ex.(die kan.prima zelf boos en verontwaardigd zijn)
Je hoeft haar geen schouder klopje te geven, maar na trappen is ook niet nodig.
Ik schreef niet voor niks dat ik hoop dat ze wel over haar probleem spreekt en naar de psycholoog gaat.
ik heb nergens haar gedrag goed geluld dat zit toch echt in jou hoofd.quote:
[..]
Jij speelt een spelletje, ik ben niet boos ik veroordeel haar gedrag in deze situatie ipv het goed te lullen.
Het is niet natrappen het is met de neus op de feiten drukken. Misschien beseft ze dan eens hoe achterbaks ze bezig is ten opzichte van haar partner. Maar ik gok dat zij geen plaat maar een gigantische Chinese muur voor haar kop heeft zitten.quote:
[..]
ik kan het misschien niet duidelijk uitleggen, ben ook maar een mens
Maar neem van mij aan.dat juist het na trappen en veroordelen haar in de slachtoffer rol drukt.
Wij zijn niet haar ex.(die kan.prima zelf boos en verontwaardigd zijn)
Je hoeft haar geen schouder klopje te geven, maar na trappen is ook niet nodig.
Ik schreef niet voor niks dat ik hoop dat ze wel over haar probleem spreekt en naar de psycholoog gaat.
Dat doe je wel, je vind zelfs dat TS niet alleen dader is. Wat dan, slachtoffer? In dit geval is haar partner slachtoffer en zij dader. Dat ze hulp nodig heeft...ja ... absoluut maar dit maakt haar geen slachtoffer.quote:
[..]
ik heb nergens haar gedrag goed geluld dat zit toch echt in jou hoofd.
ben jij haar vriend?quote:
[..]
Het is niet natrappen het is met de neus op de feiten drukken. Misschien beseft ze dan eens hoe achterbaks ze bezig is ten opzichte van haar partner. Maar ik gok dat zij geen plaat maar een gigantische Chinese muur voor haar kop heeft zitten.
De fijten zijn echt wel duidelijk, wees niet bang.
Geen probleem als je geen empathie voor haar hebt.
Maar vraag je af waar de behoefte vandaan komt om haar met de neus op de feiten te drukken.
Dat stukje zit echt bij jezelf.
Ik vind dat na trappen.
Zeker Gezien het er op lijkt dat ze wel met haar vriend heeft gesproken.
Oké je hebt de fijten op een rij. Je lijkt meer op een vastgelopen grammafoonplaat.quote:
[..]
ben jij haar vriend?
De fijten zijn echt wel duidelijk, wees niet bang.
Geen probleem als je geen empathie voor haar hebt.
Maar vraag je af waar de behoefte vandaan komt om haar met de neus op de feiten te drukken.
Dat stukje zit echt bij jezelf.
Ik vind dat na trappen.
Zeker Gezien het er op lijkt dat ze wel met haar vriend heeft gesproken.
dus als ik haar slachtoffer van zichzelf vind dan lul ik haar gedrag goed.quote:
[..]
Dat doe je wel, je vind zelfs dat TS niet alleen dader is. Wat dan, slachtoffer? In dit geval is haar partner slachtoffer en zij dader. Dat ze hulp nodig heeft...ja ... absoluut maar dit maakt haar geen slachtoffer.
Zal het niet ingewikkeld er maken dan het is.
Maar daders zijn uiteindelijk ook slachtoffer en moeten geholpen worden om te genezen.
Psychologische hulp is geen pilletje dat je neemt en alles is weg. Dat is 99% er zelf voor gaan. Zie ik niet gebeuren bij haar. Die gaat eerder nog een keer in de fout en maakt weer slachtoffers. Beter zet je een tatoeage op haar voorhoofd, onbetrouwbare snol.quote:
[..]
dus als ik haar slachtoffer van zichzelf vind dan lul ik haar gedrag goed.
Zal het niet ingewikkeld er maken dan het is.
Maar daders zijn uiteindelijk ook slachtoffer en moeten geholpen worden om te genezen.
nee roepen jij bent fout en schuldig zal haar genezen?quote:
[..]
Psychologische hulp is geen pilletje dat je neemt en alles is weg. Dat is 99% er zelf voor gaan. Zie ik niet gebeuren bij haar. Die gaat eerder nog een keer in de fout en maakt weer slachtoffers. Beter zet je een tatoeage op haar voorhoofd, onbetrouwbare snol.
Wel eens bij een goede psycholoog geweest?
Of van mening dat je altijd alles zelf op moet lossen?
Die fijten, hihi, laat ik aan jou over.quote:
[..]
nee roepen jij bent fout en schuldig zal haar genezen?
Wel eens bij een goede psycholoog geweest?
Of van mening dat je altijd alles zelf op moet lossen?
Een goede psycholoog gaat haar spiegelen. Misschien minder bot als wij hier, maar dit is Fok en geen psychologische instelling.
ik heb zelf een ex die je in jou geval zeker als dader zou bestempelen.quote:
[..]
Die fijten, hihi, laat ik aan jou over.
Een goede psycholoog gaat haar spiegelen. Misschien minder bot als wij hier, maar dit is Fok en geen psychologische instelling.
Ik kom zelf ook wel bij een psycholoog.
Neem van mij aan dat de schuld bij mijn ex leggen en in dader en slachtoffer blijven denken niet de oplossing is.
Een goede psycholoog leert je naar je eigen pijn te kijken.
Voor zowel dader als slachtoffer.
Dat is jouw psycholoog en misschien heeft haar ex vriend dat ook nodig. We hebben het alleen nu over TS, heeft jouw ex een psycholoog en geleerd van haar gedrag?quote:
[..]
ik heb zelf een ex die je in jou geval zeker als dader zou bestempelen.
Ik kom zelf ook wel bij een psycholoog.
Neem van mij aan dat de schuld bij mijn ex leggen en in dader en slachtoffer blijven denken niet de oplossing is.
Een goede psycholoog leert je naar je eigen pijn te kijken.
Voor zowel dader als slachtoffer.
Dat is nog maar de vraag.. Waar heb je dat gelezen?quote:
Zeker Gezien het er op lijkt dat ze wel met haar vriend heeft gesproken.
Eerder gaf ze aan het liever uit te maken zodat hij het niet hoeft te weten (misschien maar beter ook voor die arme knul).
Ja lijkt mij ook meer waarschijnlijk.quote:
[..]
Dat is nog maar de vraag.. Waar heb je dat gelezen?
Eerder gaf ze aan het liever uit te maken zodat hij het niet hoeft te weten (misschien maar beter ook voor die arme knul).
lijkt,quote:
[..]
Dat is nog maar de vraag.. Waar heb je dat gelezen?
Eerder gaf ze aan het liever uit te maken zodat hij het niet hoeft te weten (misschien maar beter ook voor die arme knul).
Ze kan het inderdaad ook alleen uit hebben gemaakt, we weten het niet.
In elk geval de conclusie dat het zo niet verder kan.
Of om dit topic af te sluiten en het allemaal maar te" vergeten".quote:
[..]
lijkt,
Ze kan het inderdaad ook alleen uit hebben gemaakt, we weten het niet.
In elk geval de conclusie dat het zo niet verder kan.
ja zij heeft ook een psycholoogquote:
[..]
Dat is jouw psycholoog en misschien heeft haar ex vriend dat ook nodig. We hebben het alleen nu over TS, heeft jouw ex een psycholoog en geleerd van haar gedrag?
Ik ben geen vriendjes met mijn ex, maar kan het verleden afsluiten en we kunnen beide verder.
Nou prima toch.quote:
[..]
ja zij heeft ook een psycholoog
Ik ben geen vriendjes met mijn ex, maar kan het verleden afsluiten en we kunnen beide verder.
Daar voor hoeft ze hier niets te posten.quote:
[..]
Of om dit topic af te sluiten en het allemaal maar te" vergeten".
Zeker als je er zoals sommige van uit gaat dat ze geen empathie heeft.
Het zou haar dan een worst zijn wat hier gebeurt.
Ze zou gewoon nooit meer kijken.
zeker.quote:
Ik wil er verder geen autoriteit op leggen.
Maar hoop dat je snapt dat ik hier door ook weet (denk te weten) dat een zogenaamde dader ook hulp nodig heeft.
Als slachtoffer is het soms erg moeilijk om empathie te hebben voor een dader.
Je hoeft ook geen begrip te hebben voor wat iemand heeft gedaan.
Maar ergens moet je iemand vergeven of het laten rusten om zelf verder te kunnen.
Gezien wij geen slachtoffers van de ts zijn, heeft ze ook een beetje empathie nodig.
Hoe Ingewikkeld dat ook lijkt als je er als slachtoffer naar kijkt.
We hoeven haar niet te vergeven nog schuldig te verklaren.
Iemand zal ook haar moeten helpen.
Je goed recht, maar ik heb geen respect voor haar en ze mag alle hulp krijgen maar ik geloof er niet in. Uit mijn ervaring is zij een type die eeuwig in de slachtofferrol houding blijft zitten. Toen ze ineens begon over een moeilijke jeugd gingen bij mij alle alarmbellen af. Dit is een persoon die alles afschuift op andere in plaats van zichzelf.quote:
[..]
zeker.
Ik wil er verder geen autoriteit op leggen.
Maar hoop dat je snapt dat ik hier door ook weet (denk te weten) dat een zogenaamde dader ook hulp nodig heeft.
Als slachtoffer is het soms erg moeilijk om empathie te hebben voor een dader.
Je hoeft ook geen begrip te hebben voor wat iemand heeft gedaan.
Maar ergens moet je iemand vergeven of het laten rusten om zelf verder te kunnen.
Gezien wij geen slachtoffers van de ts zijn heeft ze ook een beetje empathie nodig.
Hoe Ingewikkeld dat ook lijkt als je er als slachtoffer naar kijkt.
Iemand zal ook haar moeten helpen.
ik snap dat jij de slachtoffer rol ziet.quote:
[..]
Je goed recht, maar ik heb geen respect voor haar en ze mag alle hulp krijgen maar ik geloof er niet in. Uit mijn ervaring is zij een type die eeuwig in de slachtofferrol houding blijft zitten. Toen ze ineens begon over een moeilijke jeugd gingen bij mij alle alarmbellen af. Dit is een persoon die alles afschuift op andere in plaats van zichzelf.
Maar ze heeft geen kwaad woord over haar inmiddels ex gesproken.
Dat is geen gedrag van iemand die zuiver slachtoffer speelt.
Ze maakte heel duidelijk rare bokkensprongen om met zo min mogelijk schade te hopen verder te kunnen.(dom natuurlijk)
Empathie voor haar vriend is ook een pad waar ze niet in wou.(niet handig natuurlijk maar ook niet berekenend)
Maar wat schuld betreft gaf ze wel duidelijk aan fout te zitten.
Ik geloof niet dat ze door en door slecht is.
Haar gedrag was niet okay.
Maar dat maakt haar als persoon niet geheel slecht of niet okay.
Leedvermaak ? TS had ook last van schuldgevoelens. Het is niet zo zwart/wit allemaal. Goed versus Slecht.quote:
Dat ze er nu zelf ook last van heeft vind ik alleen maar prachtig.
Ja, bot ben je alvast wel. Daarvoor geef ik je 10/10. Geslaagd. Proficiat.quote:
Vastgelopen grammafoonplaat. Onbetrouwbare snol. Godsamme. Pseudo psycholoog. Lul
Maar kun je ook empathisch zijn ? Hoe scoor je daarop ?
Helemaal mee eens. Eric Berne ken ik niet (maar klinkt zeer interessant, wat je hier vermeldt)quote:
Iemand die de schuld bij iemand neer legt en niet naar zijn eigen rol kijkt is een aanklager.
(Niet opzoek naar een oplossing) Model van Eric Berne.
Leuk dat iemand zoals jij wat niveau in dit topic brengt. Ipv zoals sommigen hier maar hard blijven schieten (de ander oordelen/veroordelen, zonder enige gevoel van empathie/begrip erin te kunnen leggen, zeer zwart/wit dus). Jij bent goed, en ik ben slecht. Of omgekeerd
Dat empatische mis ik vaak hier. Het lijkt wel alsof 75 procent (of meer) van de wereld liever loopt na te trappen. Zich lekker voelt in de aanklager rol. Natuurlijk heeft TS 'foute' dingen gedaan. En kan/mag ze daarop gewezen worden. Echter heeft TS ook gevoelens. Is ze ook maar een mens (niet meer of minder) dan ons. TS is niet rot slecht. Ze verdient ook een troostende schouder om op te huilen. Iemand die zich probeert in te leven in haar gevoel (haar zelf). Het puntje van kritiek dat TS zich wat meer had kunnen inleven in het gevoel van haar vriend (zijn situatie) is correct. Ook zij miste wat empathie.quote:
Geen probleem als je geen empathie voor haar hebt.
En dat is juist mijn punt hier. De wereld zou er stukken beter op worden, als wij (als mensen) eens zouden proberen wat meer MEDEDOGEN, EMPATHIE voor elkaar aan de dag te leggen. In dit in alle richtingen. Wij voor TS. TS voor ons. TS voor haar vriend. Haar vriend voor TS. Zelfs die ex-collega had beter wat empathie voor haar vriend gehad. Etc...
Ipv in de rol van aanklager te blijven vast zitten.
Het boek "Nul empathie" (van de Britse psychiater Simon Baron-Cohen) is een heel interessant boek om hierover eens te lezen.
Je merkt alvast (en dit is ergens ook mijn persoonlijke overtuiging) dat meeste persoonlijkheidsziekten waar wij mensen aan kunnen lijden, in hun KERN te maken hebben met een gebrek aan EMPATHIE.
Psychopatie, Borderline, Narcisme, etc. allemaal persoonlijkheidsstoornissen die voortkomen uit een gebrek aan empathie. Mensen die ergens blijven vastzitten in hun eigen pijn. En ja, daarin (in hun verleden) soms zelf slachtoffer zijn geweest, waarna ze in de rol van dader kruipen. De gepeste, wordt zelf een pester. Empathie heeft te maken met spiegelneuronen in onze hersenen. Wie de ander ZIJN pijn niet MEER voelt. Zich daarvoor afsluit (niet meer voor openstaat) zal - in dat moment - niet meer empathisch handelen. Daarnaast is empathie ook geen oneindig reservoir. We kunnen niet voor iedereen empathisch zijn, we moeten ook nog voor ons zelf zorgen. Zelf op krachten komen. Anders gaan we zelf kapot. Omgekeerd hoeven we de ander, echter ook niet altijd maar hard aan te pakken, te gebruiken. Volgens wat WIJ ok vinden. Want zo wordt op den duur ergens alles normaal. De Amerikanen (en velen nu nog steeds) vonden het ok maar 'normaal' dat Negers slaven waren. Sommige mannen vinden het ook maar normaal dat vrouwen dienen om geneukt te worden (als een object). Ze verder geen waarde hebben. Een lul in hun bek of poes krijgen, daar dienen ze voor. En dat ze maar veel geld binnenbrengen. In hun laatje. Hun mensenhandel. Al deze BOTTE pathologieën, kunnen toch maar op één ding wijzen ? Een gebrek aan empathie. Je voelt de ander zijn pijn/verdriet niet meer. De ander zijn hart. Een kind dat iets fout doet, mag daar zeker op gewezen worden. Dit belet je echter ook niet, het erna (en erbij) ook te troosten. Wees streng (correct) maar ook zalvend (troostend, helend).
Soms lijkt het wel alsof jullie Nederlanders daarin ergens het kind met het badwater zijn kwijt geraakt. Hoe komt dit ? Een dom gezegde van jullie luidt: "Zachte heelmeesters maken stinkende wonden". Wat zo fout is aan dit IDIOTE spreekwoord, is dat het wijst op een correct proberen handelen. Doe het juiste. Akkoord. Tot zover is die boodschap duidelijk. En ok. Maar het hierbij wel vergeet, naast op dit correcte handelen te wijzen, ook nog 'lief' (begripvol, troostend, zacht) voor de ander te zijn. Mededogen te tonen. Een kracht waar de Tibetanen (volgers van Boeddha) heel sterk in zijn. Jullie soms heel "botte" Nederlands scoren daarop heel slecht. 10/10 in het botte correct willen zijn, 0/10 in het empathisch mededogen. En dat is best vrij schizofreen. Niet verlicht. Niet totaal. Bizar. Durf ook naar jezelf te kijken. Niet enkel de ander. Het is allemaal niet zo zwart/wit, zoals dat idiote spreekwoord jullie probeert wijs te maken. Mensen die foute dingen doen, verdienen het daarop gewezen te worden, maar verdienen ook de troost (de empathie). Het is niet omdat je iets fout gedaan hebt, dat je daarom niet meer op empathie (begrip) kan rekenen.
The 'Million Dollar Question' voor mezelf hierin is, deze: Wat kunnen we doen, opdat wij mensen (terug) wat meer empathischer worden. Zachter. Ipv nog botter. We kunnen we doen, opdat we ook naar ons zelf durven kijken (ons eigen gedrag, hoe we de ander behandelen). Wanneer moeten we hard zijn ? Wanneer zacht ? Wanneer hebben we gelijk ? Wanneer zijn we fout ? En kunnen we dit laatste ook toegeven ? Kunnen we ons zelf opzij zetten (onze eigen pijn). En zo ja, in welke mate (kunnen we dat aan). Ik besef ten volle dat begrip niet iets ONEINDIG is. Op een bepaald moment is dat op (kan dit op geraken). Echter bij sommige mensen is dat begrip wel zeer snel opgebrand. Een vrij zwart/wit gevoel. Dat totaal niet rekbaar is. Van enige elasticiteit getuigt. En dat is jammer. Met te lopen schelden naar elkaar (woorden als lul, en wat nog allemaal) bereiken we niet veel. Dat doen we ergens uit onmacht. Om gelijk te krijgen. Ons arm zielig ik. Arm zielig ego.
Dat invoelen is zo belangrijk.
Jammer genoeg (en dat merk je hier aan de reacties vrij snel) de één kan het 'beter', de ander niet 'goed'.
TS haar relatie is over, ze heeft een fout gemaakt. Ze heeft verdriet, pijn.
Ik wens haar veel sterkte en warmte en beterschap. Veel troost.
Niet enkel een zachte heelmeester maakt stinkende wonden.
Een botte heelmeester doet dit evenzo. Doet aan die wonden geen goed.
Net zoals een zachte heelmeester wonden kan genezen.
En een botte heelmeester ook.
Het gaat niet zozeer om zacht of hard (polair).
Het gaat om de totaliteit (nul referentie punt).
Met de beste groeten,
JTL (het wollige schaap). Mehhhhhh
[ Bericht 7% gewijzigd door JustTalkLove op 27-08-2018 13:19:46 ]
Het lijkt soms wel of men het stuk wat achter hun eigen verontwaardiging of emotie zit niet eens kent.
Geen van ons is door de TS bedrogen, we kennen maar een klein deel van het verhaal.
We zien haar struisvogel politiek en bam spring er maar boven op.
Als ze dan handeld naar de huisarts gaat en psycholoog.
Waarschijnlijk ook nog met haar vriend sprak.
Dan nog maar een keer schoppen.
Als of je zelf er ook maar een klein beetje beter van kan worden als je een ander zich extra kut kan laten voelen.
Op wie neem je dan wraak, voor wie?
Als je even geen empathie voelt je is er ook bij jezelf iets aan de hand.
Terecht helemaal okay dat mag.
Kijk naar jezelf waarom is dat.
Leg het uit met een voorbeeld.
Zoals sommige ook deden door over hun eigen situatie te spreken.
Dat heelt jezelf en kan de ts helpen.
Hee ts als je zo over je vriend spreekt voelt heel oneerlijk en met weinig empathie.
Prima!
Maar de opwelling om haar als slecht mens te zien en alleen maar rottigheid toe te wensen is echt niet okay.
Graag gedaan. Laat je niet door mensen (die hier vrij psychopathisch, alias totaal niet empathisch kunnen handelen noch denken) doen.quote:
Je reactie op J0kkebr0k vond ik schitterend.
Deed me glimlachen
quote:
1-0 voor jou.quote:
Maar we houden hier geen scores bij (want dat is ook terug ego en dus onzin)
Klopt. En kan zien. Of wil zien. Ik besef dat wij mensen allemaal onze eigen meningen, oordelen (en ook gevoelens die daarbij horen) hebben. Niets mis mee. Ik heb dat ook. Echter, wat bijvoorbeeld het gevoel betreft deel ik niet graag op in twee kampen. Als twee kinderen ruzie en/of verdriet hebben, hebben ze beide recht op dat gevoel. Het verdriet van de één is niet beter dan het verdriet van de ander. Verdriet is verdriet. Mijn verdriet. Jouw verdriet. ONS verdriet. Ik vind het veel fijner wanneer mensen erin slagen in termen van ONS te denken. WIJ samen. Echter voor een "ons" benadering, heb je "empathie" nodig. Zoniet, wordt het een wij - zij verhaal. Blijft het daarin steken.quote:
Het lijkt soms wel of men het stuk wat achter hun eigen verontwaardiging of emotie zit niet eens kent.
Klopt. Helemaal mee eens. Ik heb hier zelf (op een bepaald moment) ook een paar harde (botte) woorden naar TS geschreven. Waarmee ik haar ergens uit haar tent wou lokken. TS is geen slecht mens. Alleen zit/zat ze een beetje teveel gevangen in haar zelf (vind ik). Het is/was geen gemakkelijk verhaal. Wij hebben daar maar een klein stukje van gelezen. Niet echt de essentie.quote:
Maar de opwelling om haar als slecht mens te zien en alleen maar rottigheid toe te wensen is echt niet okay.
Ik vind het rot voor TS dat haar relatie over is. Liefdevoller was het geweest, indien ze dit moment (deze biecht die ze gedaan heeft, of heeft ze het zomaar verbroken, geen idee ?) hadden aangegrepen als een kans, om in DIALOOG met elkaar te gaan. Een dialoog (gesprek) over haar lust gevoelens (visie op seks, wat haar aantrekt, stuurt, ze mistte). Alsook over haar ontrouw (ze is bezweken aan de lokroep van de lust-duivel
), etc. Een dialoog samen, waarin ze hadden kunnen praten over elkaars gevoelens, sterktes en zwaktes. Alsook zichzelf tekort leren doen. Want wie zichzelf geen tekort kan doen, wie ook die leegte in zichzelf niet kan omarmen, geraakt er volgens mij niet in dit leven. Het is ergens jammer dat zoveel relaties stuk lopen. En dat wij mensen daarin soms zo narcistisch shoppen. Alsook onze eigen kwetsbaarheden, demonen erin niet te boven kunnen komen. Opzij zetten. Het wantrouwen voor de ander. De schrik gekwetst te worden. Indien we allemaal eens zouden proberen om wat meer empathisch te proberen worden en zijn. Dat zou volgens mij al heel veel helpen. Maar ja, dat leren we niet op school zeker ? Het is meer het idee van: 'ieder voor zich'. Survival of the fittest. Terwijl Darwin met fittest niet zozeer bedoelde de 'sterkste' (de grootste bullebak, de meest succesvolle, bv). Nee, fittest kan ook betekenen de meest empathische. De meest (ver)zorgende. Want die houden ook de groep samen. Zie Frans De Waal. En ergens veel beter dan bv zo een bullebak. Met zijn opruiende taal (zoals Hitler die ook kon verkondigen). Goh ja... We gaan de mensheid hier niet in één twee drie veranderen.Wel fijn om lezen dat sommige FOKKERS hier toch ook nog een hart hebben.
Ze allemaal niet zo bot en harteloos zijn.
Ik vraag me af, waar dat spreekwoord (zachte heelmeesters maken stinkende wonden) bij jullie vandaan komt ? Wat zijn etymologische oorsprong is.
Net zoals sommigen in God geloven en door dat geloof, een bepaald handelen stellen. Een bepaalde manier van in het leven staan ontwikkelen. In teken van God. Het geloof.
Staat jullie botte handelen precies wat in relatie met dat spreekwoord. Wie heeft jullie daarin gebrainwasht ? Wie heeft die gedachte in jullie hoofd gestoken ? Waarover je bent gaan nadenken (vermoed ik) en sommige tot de conclusie zijn gekomen, dat wij Nederlanders vooral vrij hard en bot moeten zijn. Vooral moeten zeggen wat er op ONZE lever ligt. Onze GAL over de ander heen uitspuwen. En daarbij vooral hard zijn. Zeker niet te zacht. Te wollig. Want dan komt de dader met zijn gedrag weg. En dat kan niet. De dader kan daarin ook geen slachtoffer zijn. Allemaal zeer vreemd. Maar zo goed ken ik jullie geschiedenis niet.
Iedere cultuur bepaalt zijn 'soort' mensen zeker ?
Net zoals iedere maatschappij (door het bepalen van een bepaalde norm) zijn eigen afwijkingen (pathologische ziektes) creëert. Dat hangt samen. Zie ook Paul Verhaeghe. Een ander wijs man. Wel een Belg. Frans De Waal is een Nederlander.
1 - 1
Greetz,
JTL
[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 27-08-2018 13:07:16 ]
Schot voor open doelquote:
[..]
Graag gedaan. Laat je niet door mensen (die hier vrij psychopathisch, alias totaal niet empathisch kunnen handelen noch denken) doen.
Je reactie op J0kkebr0k vond ik schitterend.
Deed me glimlachen
[..]
Helemaal eensquote:[..]
Maar we houden hier geen scores bij (want dat is ook terug ego en dus onzin)
als je de TS als heel meester ziet van haar eigen wonden, dan lijkt hij wel iets meer te kloppen, maar verder geen spreekwoord dat je als raad en daad voor de dag moet gebruken.quote:Ik vraag me af, waar dat spreekwoord (zachte heelmeesters maken stinkende wonden) bij jullie vandaan komt ? Wat zijn etymologische oorsprong is.
wat extra les over emphatie zou zeker geen kwaad kunnen in het basis onderwijsquote:De schrik gekwetst te worden. Indien we allemaal eens zouden proberen om wat meer empathisch te proberen worden en zijn. Dat zou volgens mij al heel veel helpen. Maar ja, dat leren we niet op school zeker ?
Voor mijzelf:
Je kiest voor je partner, ook al loopt het even niet lekker en ook al word je verliefd op een ander. Word je verliefd op een ander, dan spreek je dat uit naar je eigen partner. En dat je er niet naar handelt omdat je de ander niet kwijt wilt.
Als je wel met anderen wil sjansen ga dan op de moderne tour en ga lekker swingen of in een open relatie. Niet dat ik daar voor zou applaudiseren, maar wat je nu doet is al helemaal fout.
Niks is de mens vreemd echter. Stupiditeiten horen bij de mens, maar je bent zelf degene die kiest hoe je dit wil afhandelen.
Edit: Enfin. Probleem is blijkbaar weg.
Hoop wel dat je het hem gezegd hebt.
Anders was dit nog steeds moreel laakbaar.