Damn man respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Sluit ik me bij aan. Het is LIEFDELOOS wat ze doet. Ze zoekt manieren om haar "gedrag" ergens terug te rijmen (en lijmen) in haar zelf. Maar de schade (de "damage", zoals in die film) is reeds aangebracht.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:44 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Damn man respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.
Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
Als jij verlaten was voor die kerel had je je ook zo kut kunnen voelen. Sowieso was zij dan ook verder gegaan, had ze ook de kinderen gehad, de helft van jouw pensioen, alimentatie en jij een leeg huis.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht.
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:54 schreef T-D het volgende:
[..]
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?
Dan kom je waarschijnlijk niet onder die alimentatie uit.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:55 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ongelooflijk om te lezen man, lijkt me echt heel erg.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?
Try to shine again.
You can do it.
Yes, we can
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Niet alle reacties gelezen, maar het gras is altijd groener aan de andere kant TS. In bijna elke relatie wordt dat intense verliefdheidsgevoel wel minder na verloop van tijd. Je zoekt gewoon een excuus om maar vreemd te kunnen gaan. Als je echt bij je partner weg zou gaan dan zou dat verliefde gevoel ook in die relatie na verloop van tijd afnemen. Je houdt nog van je partner (zeg je tenminste, ik geloof er geen reet van, anders doe je zoiets niet, maar dat terzijde) en houden van is veel belangrijker op de lange termijn dan de intense spanning dat je vaak ervaart aan het begin van een relatie.
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Beste kun je de betreffende persoon hierop laten antwoorden a.u.b. Jouw geblaat is hiervoor ook niet nodig. Waar haal jij dat vandaan ? (retorische vraag)quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Ja, dat mis ik ook (in dit verhaal). Hij ziet haar graag. Ook de seksuele aantrekkingskracht is er voor hem nog. Maar ja, is dat voldoende voor haar ? De liefde is daarin soms een moeilijk vraagstuk. Hoe minder mensen van die liefde verwachten, hoe beter eigenlijk (vind ik). Maar ja, dat verkoop je niet zo gemakkelijk. In onze shopcultuurquote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Haar vraag is 'wat moet ik doen'. Daarvoor zijn de gevoelens van haar vriend natuurlijk alleen relevant als die de relatie wil beëindigen, omdat je nu eenmaal niet alleen door kan gaan met een relatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Precies. Ze wil en rond kunnen neuken en een stabiele partner hebben bij wie ze terecht kan. En nu het dan allemaal toch weer minder rooskleurig is als het lijkt want ja, hè, die leugen is toch wel wat zwaar, dan moet er een professional komen om te helpen deze balletjes hoog te houden.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:12 schreef VEM2012 het volgende:
Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
Juist..quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".
Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.
Dus ja.
Wat nu ?
Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).
Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Vreemdgaan is bad, mkay?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:24 schreef T-D het volgende:
[..]
Juist..
Kan iemand dit even vertalen?
Ja dat snapt deze vreemdganger ook nog wel.quote:
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:30 schreef VEM2012 het volgende:
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.
Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
Ja ik.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
TSquote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
Gecondoleerd.quote:
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:
[..]
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Er worden een paar open deuren ingetrapt afgewisseld met nog onzinniger geneuzel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:57 schreef VEM2012 het volgende:
[..]
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Ken jij zijn situatie dan? Hij heeft wel gelijk.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:
[..]
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Helemaal mee eens maar zoals je zelf al zegt zo steekt zij niet in elkaar (denk ik ook) dus dat zal zij nooit doen, zij heeft er immers niet veel aan.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:
[..]
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.
Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.
Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:27 schreef 2NutZ het volgende:
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Bedankt voor je verhaal. Mooi om te lezen. Daar geniet ik van. Omdat het over de liefde gaat. Echte liefde. Liefde is inderdaad wat iemand voor je gedaan heeft, betekent heeft, voor je zorgt, etc. Dat is psychologisch die liefde. En dat gaat heel diep. Kan heel diep gaan. En is ook wat telt. En niet die klootzakken (biologisch of niet). Dat is onzin. Die onecht is. Dat is lelijk. Narcistisch, egoïstisch, psychopathisch, 'what's in a name", dat maakt niet uit. Dat is lelijk.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:31 schreef vannelle het volgende:
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.
Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!
Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk.
Klopt. Niets aan toe te voegen. Verdorie toch Waar zit TS eigenlijk ? ...quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:44 schreef T-D het volgende:
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt. Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
Het is dan ook hypothetisch, ik schets enkel een scenario waarbij TS' vriend er mogelijk beter uit zou komen door het niet te weten. In dat scenario is de keuze sowieso al gemaakt vanuit TS zelf (einde relatie), dus er is geen sprake meer van de keuze bij de ander laten.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).
Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
Ja ts is alleen maar voor ik ik ik ik, ik wil mijn huis niet kwijt, ik wil mijn vriend niet kwijt, ik wil wel spanning en met een ander seks kunnen hebben, ik ben nu zielig met een slecht gevoel boehoe en ik wil van mijn rotgevoel af maar ik wil niet dat de waarheid op tafel komt en mijn vriend de respect geven die hij verdiendquote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:45 schreef sacha het volgende:
ik lees meerdere keren in deze draad: 'ik wil mijn vriend niet kwijt, we hebben samen een huis'
denk dat dit een dingetje is voor TS
Over appcontact heen stappen is toch wat anders dan zeer hechte relatie die ook seksueel was en jarenlang heeft voortgeduurd. Zeker als je ook nog heel principieel lijkt te zijn.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 16:42 schreef Kauloboykie het volgende:
Mijn vriendin had hetzelfde, ze miste het verliefde gevoel bij mij wat ze wel bij haar ex had als zij die spontaan zag in de lokale super tegenkwam.
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
Is jouw vriendin fysiek vreemdgegaan?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 16:42 schreef Kauloboykie het volgende:
Mijn vriendin had hetzelfde, ze miste het verliefde gevoel bij mij wat ze wel bij haar ex had als zij die spontaan zag in de lokale super tegenkwam.
Weken hadden ze app contact. Ik had niks door. Op een avond in bed vertelde ze het mij nadat ik haar betrapte dat ze zo vreselijk veel met haar telefoon bezig was en vroeg; "wat doe je de laatste tijd toch zoveel met je telefoon? je weet dat ik niet gek ben toch".
We hebben er uren/nachten over gepraat en het was zo een enorme opluchting voor haar. Ik was zo ontzettend blij dat ze dit deed al deed mijn hart echt heel erg zeer. Ik heb het haar vergeven omdat ik dit toch wel als een mislukking zag van mijzelf om haar blij te maken. We hebben nog steeds een relatie en het gaat beter dan ooit te voren.
Vertel het hem alsjeblieft.
ja misschien krijg je wel als advies dat je sommige dingen beter niet kan vertellenquote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt! En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
Zwelgen in zelfmedelijden, bah. Je zou eens medelijden hebben met je vriend omwille van de illusie die je in stand houd.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt! En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
Kan je niet beter gaan thuiswerken uit zelfbescherming als dit op je eerste dag meteen met meerdere personen plaatsvindt?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Leuk met collega's ketsen
Als je het te moeilijk vind om te vertellen aan je vriend kan je hem ook gewoon dit topic laten lezen hoor.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt! En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
Ja, ik hoop met je mee.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:17 schreef M1stral het volgende:
[..]
Zwelgen in zelfmedelijden, bah. Je zou eens medelijden hebben met je vriend omwille van de illusie die je in stand houd.
Ik hoop dat alles ontploft in je gezicht.
Dat is dus het probleem. Het is alleen maar ik ik ik ik ik. Je geeft geen fuck om je vriend met wie je vijf jaar bent. Je bent gewoon doodsbang dat je alles kwijtraakt. Koop een kartonnen doos en ga onder een brug wonen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
Dat dus.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 23:09 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Dat is dus het probleem. Het is alleen maar ik ik ik ik ik. Je geeft geen fuck om je vriend met wie je vijf jaar bent. Je bent gewoon doodsbang dat je alles kwijtraakt. Koop een kartonnen doos en ga onder een brug wonen.
Daarom open relaties. Hoef je je ook niet schuldig te voelen, kan je trouw blijven aan de persoon waarvan je echt houdt en kun je lekkere seks hebben met anderen.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 18:47 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Goedemiddag allemaal,
Niet dat ik er trots op ben. Helemaal niet, maar ik moet het kwijt. Ik heb niemand waarmee ik hierover kan communiceren, hoewel ik ernaar neig om naar een psycholoog te gaan om mijn situatie te bespreken.
Ik ben vorig jaar te ver gegaan met een collega. Zonder in teveel details te treden, probeer ik het inzichtelijk te maken, ook voor mezelf. Het is twee jaar geleden begonnen toen ik daar kwam werken. Er was interesse in elkaar. Hij had een vriendin, dat ging uit en daardoor kwamen we steeds dichterbij elkaar. Vorig jaar is het helemaal verkeerd gegaan voor een aantal maanden, dit allemaal terwijl ik mijn partner heb. Nu bijna vijf jaar een relatie.
Maar ik weet niet of ik gelukkig ben binnen mijn relatie. Ja, ik ben gelukkig met mijn vriend en ik houd zielsveel van hem. Maar dat verliefde gevoel, de kriebel als ik hem zie en de spanning zijn weg. Ook als ik mijn best doe. Het voelt heel vertrouwd en geborgen tussen ons, maar ik mis van mijn kant de spanning. Er is gevoel, maar niet meer dat verliefde gevoel, terwijl ik weet dat mijn vriend dat nog wel heeft.
Ik wil mijn vriend niet kwijt, want houden van is er wel. Soms voel ik nog wel een soort kriebel, dan bekruipt de gedachte mij spontaan dat ik zoveel van hem houd, maar ik heb niet meer dat opgewonden gevoel bij hem vol spanning en verlangen. Dit had (heb) ik bij mijn collega wel.
Ik ging/ga kapot van schuldgevoel. Het is slopend, oneerlijk en daarom ben ik ermee gestopt, hoe enorm moeilijk ik het ook vind. Ik heb ondertussen een andere werkgever en ben met allerlei activiteiten bezig om het, en vooral hem, proberen te vergeten. Maar dat gaat niet makkelijk. Hij heeft een nieuwe partner, maar we hebben laatst nog samen wat gedronken. Hij heeft aangegeven ook nog continue met mij in zijn hoofd te zitten.
Ondertussen wil ik mijn vriend niet kwijt. We hebben een verleden samen en een fijne toekomst. Er is stabiliteit, maar ook twijfel. Ik heb hem niks gezegd en dat wil ik ook zo houden. Hij denkt nu dat ik slecht in mijn vel zit doordat ik niet weet op het gebied van carrière. Erover praten met mensen kan ik niet. Niet met mijn moeder, zusje, vriendinnen of wie dan ook. Ik wil graag eerlijke adviezen, meningen, wat te doen in deze situatie?
Alvast bedankt!
Doe eens normaal joh, treurig moraalriddertje. Seks buiten je relatie komt echt overal ter wereld voor en al die mensen zijn echt niet compleet shit, bagger en verrot.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 02:46 schreef vannelle het volgende:
[..]
@TS: Heb je nu nog steeds niet in de gaten dat het niet zo goed valt hier dat je alleen maar aan je eigen gevoelens denkt en je de gevoelens van je vriend gewoon compleet negeert en zelfs vertrapt?
Als jij er leuk uit ziet heb ik wel een term voor jou: Een drol in een gouden doosje.
Oftewel: De buitenkant is leuk maar van binnen is de boel compleet shit, bagger en verrot.
Goed dat je hulp zoekt, hopelijk kun je daar op een fijne manier je verhaal doen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:00 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Ik ben weer druk bezig geweest vandaag, dat voelt toch wel weer even fijn! Leuk met collega's kletsen, weer bezig zijn, toch wel gezellig. Laatste persoonlijke face to face contact was afgelopen zaterdag (naast mijn vriend deze week dan). Was ook wel even nodig, was net een kluizenaar. Ben vanochtend bij de huisarts geweest en ga naar een psycholoog. Wanneer weet ik niet, is wel een wachtlijst dus ik hoor er nog van. Wel een beetje spannend. Moeilijk om mijn verhaal te doen. Maar toch wel opgelucht dat ik het aan een levend wezen heb verteld.
Ik lees de berichten allemaal wanneer ik tijd heb. Misschien vannacht als ik niet kann slapen, anders zie ik het wel! Bedankt! En ik denk wèl aan het gevoel van mijn vriend, maar dat wil ik niet opschrijven. Dat maakt het nog confronterende. Ga ik liever uit de weg, voel me al rot zat.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |