R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dan gebruik je toch gewoon je andere account?quote:Op donderdag 23 augustus 2018 11:57 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Ik kan niet privé via berichten praten, nog niet. Helaas.
crap in = crap out
Ik kan me vinden in je verhaal TS, omdat ik min of meer hetzelfde heb meegemaakt met mijn vrouwelijke (inmiddels ex-)collega.
Onze beider relaties liepen al jaren niet meer goed, voor mij waren de gevoelens voor mijn collega de laatste druppel om mijn relatie te beëindigen. Als dit niet was gebeurd, was de relatie met mijn ex alsnog geëindigd, maar dan had het waarschijnlijk nog wat langer geduurd.
Hoewel ik technisch gezien niet ben vreemdgegaan tijdens mijn relatie heb ik het hele verhaal later wel aan mijn ex verteld, omdat ik niet wilde dat zij zou denken dat wat er met mijn collega is gebeurd de hoofdreden was voor het eindigen van onze relatie (dit wist zij ook wel).
Met mijn collega heb ik daarna over een periode van vijf maanden met enige regelmaat afgesproken en er is gedurende die tijd ook een en ander gebeurd. Ze is ongelukkig in haar relatie, al jaren, maar blijkbaar niet in staat om de relatie te verbreken. Hoewel ik niet de reden wil zijn waarom zij haar relatie zou moeten verbreken, kan ik niet ontkennen dat er gevoelens zijn gaan meespelen. In haar omgeving is vrijwel niemand op de hoogte, laat staan haar vriend.
Ik heb meerdere keren duidelijk gemaakt dat ze, als ze de relatie met haar vriend een kans wil geven, daaraan moet gaan werken, inclusief opbiechten wat er tussen haar en mij is gebeurd, hoe pijnlijk ook. En mij vergeten. Intussen loopt ze vooral over van schuldgevoel en gebeurt er voor het oog niet zoveel.
Uiteindelijk heb ik afstand genomen van de situatie en gezegd dat ze eerst maar moet gaan uitzoeken wat ze met haar vriend wil.
En dat is ook wat jij je zou kunnen afvragen, omdat je aangeeft dat je relatie best goed is, afgezien van het ontbreken van aantrekkingskracht bij jou. Zouden jullie daaraan kunnen werken?
Ook niet onbelangrijk: zou die relatie nog goed kunnen werken als jij besluit door te gaan met hem en het vreemdgaan te blijven verzwijgen? Dat is in ieder geval wat ik mezelf heb afgevraagd bij mijn ex-collega, ik weet niet of ik ermee zou kunnen leven.
En misschien een kleine opsteker (en niet om jouw of mijn gedrag goed te willen praten); ik heb mijn verhaal in mijn omgeving besproken met een aantal mensen en was verbaasd over de soortgelijke verhalen die ik te horen kreeg.
Onze beider relaties liepen al jaren niet meer goed, voor mij waren de gevoelens voor mijn collega de laatste druppel om mijn relatie te beëindigen. Als dit niet was gebeurd, was de relatie met mijn ex alsnog geëindigd, maar dan had het waarschijnlijk nog wat langer geduurd.
Hoewel ik technisch gezien niet ben vreemdgegaan tijdens mijn relatie heb ik het hele verhaal later wel aan mijn ex verteld, omdat ik niet wilde dat zij zou denken dat wat er met mijn collega is gebeurd de hoofdreden was voor het eindigen van onze relatie (dit wist zij ook wel).
Met mijn collega heb ik daarna over een periode van vijf maanden met enige regelmaat afgesproken en er is gedurende die tijd ook een en ander gebeurd. Ze is ongelukkig in haar relatie, al jaren, maar blijkbaar niet in staat om de relatie te verbreken. Hoewel ik niet de reden wil zijn waarom zij haar relatie zou moeten verbreken, kan ik niet ontkennen dat er gevoelens zijn gaan meespelen. In haar omgeving is vrijwel niemand op de hoogte, laat staan haar vriend.
Ik heb meerdere keren duidelijk gemaakt dat ze, als ze de relatie met haar vriend een kans wil geven, daaraan moet gaan werken, inclusief opbiechten wat er tussen haar en mij is gebeurd, hoe pijnlijk ook. En mij vergeten. Intussen loopt ze vooral over van schuldgevoel en gebeurt er voor het oog niet zoveel.
Uiteindelijk heb ik afstand genomen van de situatie en gezegd dat ze eerst maar moet gaan uitzoeken wat ze met haar vriend wil.
En dat is ook wat jij je zou kunnen afvragen, omdat je aangeeft dat je relatie best goed is, afgezien van het ontbreken van aantrekkingskracht bij jou. Zouden jullie daaraan kunnen werken?
Ook niet onbelangrijk: zou die relatie nog goed kunnen werken als jij besluit door te gaan met hem en het vreemdgaan te blijven verzwijgen? Dat is in ieder geval wat ik mezelf heb afgevraagd bij mijn ex-collega, ik weet niet of ik ermee zou kunnen leven.
En misschien een kleine opsteker (en niet om jouw of mijn gedrag goed te willen praten); ik heb mijn verhaal in mijn omgeving besproken met een aantal mensen en was verbaasd over de soortgelijke verhalen die ik te horen kreeg.
Bedankt voor je toevoeging! Heb je nu nog steeds contact met je collega of heb je helemaal geen contact meer? Ben je verliefd op haar? Wat bedoel je met wat er is gebeurd; hebben jullie *grof en direct gecraagd* seks gehad?
Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
Ik denk dat zulke dingen altijd te bespreken/fixen zijn in goede relaties. Maar dan had TS het wel véél eerder moeten bespreken. Nu gaat ze al tijden vreemd. Daarmee heeft ze het ''probleem'' (van geen tot minder spanning voelen) alleen maar groter gemaakt. Dat is denk ik ook wel hoe je goede relaties kan herkennen. Ook als het wat moeilijker is vertrouwen de partners elkaar wel genoeg om zulke dingen op tafel te gooien. Dat zijn relaties waar beide partners de ander vertrouwen en respecteren. Ze springen niet meteen met een ander het bed in, omdat ze ''zo zielig'' zijn.quote:En dat is ook wat jij je zou kunnen afvragen, omdat je aangeeft dat je relatie best goed is, afgezien van het ontbreken van aantrekkingskracht bij jou. Zouden jullie daaraan kunnen werken?
Ben groot voorstander van het aanbieden van meerdere kansen, dus als TS opeens zou laten blijken dat ze echt spijt had en het haar partner zou vertellen zou ik het ook echt fijn voor d'r vinden als het goed zou gaan. Punt is alleen dat ze geen enkel besef heeft van wat ze aanricht. Geen enkel respect voor d'r partner. Kijk alleen maar hoe selectief ze hier leest en reageert. Elk smoesje wordt aangegrepen om het vreemdgaan goed te praten/uit te leggen. Er is alleen hoop voor haar relatie als ze écht spijt heeft, dat uit, en haar man de gehele waarheid verteld. En dan ook niet deel van de schuld bij de partner gaat leggen.
Verder wel respect dat je je verhaal hier neer zet Lapiz. En dat jij in ieder geval genoeg respect had voor je partner dat je het op tijd uitmaakte en het achteraf ook nog gewoon besproken hebt met haar.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 23-08-2018 17:22:31 ]
Zegt het eigenlijk al niet genoeg dat je een topic op hebt gestart dat vooral over jouw schuldgevoel en het niet willen vertellen gaat? Als je je vriend echt niet kwijt wilde, dan had je niet maanden vreemd gegaan om daarna weer vrolijk in zijn bed te stappen en pas op aanraden van hier contact met die collega verbroken. Dan had je niet alleen die keuze eerder gemaakt, je had hier een topic van gemaakt dat advies zou vragen hoe je relatie te verbeteren ipv je schuldgevoel uit te storten omdat je dondersgoed weet dat je fout zit en dus niet elders terecht kan met de hoop op enig begrip en verlichting.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 18:47 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Goedemiddag allemaal,
Niet dat ik er trots op ben. Helemaal niet, maar ik moet het kwijt. Ik heb niemand waarmee ik hierover kan communiceren, hoewel ik ernaar neig om naar een psycholoog te gaan om mijn situatie te bespreken.
Ik ben vorig jaar te ver gegaan met een collega. Zonder in teveel details te treden, probeer ik het inzichtelijk te maken, ook voor mezelf. Het is twee jaar geleden begonnen toen ik daar kwam werken. Er was interesse in elkaar. Hij had een vriendin, dat ging uit en daardoor kwamen we steeds dichterbij elkaar. Vorig jaar is het helemaal verkeerd gegaan voor een aantal maanden, dit allemaal terwijl ik mijn partner heb. Nu bijna vijf jaar een relatie.
Maar ik weet niet of ik gelukkig ben binnen mijn relatie. Ja, ik ben gelukkig met mijn vriend en ik houd zielsveel van hem. Maar dat verliefde gevoel, de kriebel als ik hem zie en de spanning zijn weg. Ook als ik mijn best doe. Het voelt heel vertrouwd en geborgen tussen ons, maar ik mis van mijn kant de spanning. Er is gevoel, maar niet meer dat verliefde gevoel, terwijl ik weet dat mijn vriend dat nog wel heeft.
Ik wil mijn vriend niet kwijt, want houden van is er wel. Soms voel ik nog wel een soort kriebel, dan bekruipt de gedachte mij spontaan dat ik zoveel van hem houd, maar ik heb niet meer dat opgewonden gevoel bij hem vol spanning en verlangen. Dit had (heb) ik bij mijn collega wel.
Ik ging/ga kapot van schuldgevoel. Het is slopend, oneerlijk en daarom ben ik ermee gestopt, hoe enorm moeilijk ik het ook vind. Ik heb ondertussen een andere werkgever en ben met allerlei activiteiten bezig om het, en vooral hem, proberen te vergeten. Maar dat gaat niet makkelijk. Hij heeft een nieuwe partner, maar we hebben laatst nog samen wat gedronken. Hij heeft aangegeven ook nog continue met mij in zijn hoofd te zitten.
Ondertussen wil ik mijn vriend niet kwijt. We hebben een verleden samen en een fijne toekomst. Er is stabiliteit, maar ook twijfel. Ik heb hem niks gezegd en dat wil ik ook zo houden. Hij denkt nu dat ik slecht in mijn vel zit doordat ik niet weet op het gebied van carrière. Erover praten met mensen kan ik niet. Niet met mijn moeder, zusje, vriendinnen of wie dan ook. Ik wil graag eerlijke adviezen, meningen, wat te doen in deze situatie?
Alvast bedankt!
Als je het echt meent dat je je vriend niet kwijt wil, dan ga je NU aan de bak met iets nuttigs te doen met dat schuldgevoel van je.
Ga naar die psych en wees in vredesnaam eens niet zo een lamme tak in de relatie die je zo graag zegt te willen. Als je zielig op de bank wil sippen, doe dat dan een weekje bij je ma of je zus ofzo. Kun je misschien een beter perspectief krijgen met zo een afstand, zolang die collega van je nog niet single is.
Maar laat die arme knul niet opdraaien voor jouw zelfveroorzaakte zelfmedelijden, terwijl je in zijn gezicht loopt te liegen. Daar voel jij je ook niet beter door, dus als je doorgaat hiermee doe het dan verdomme dan ook echt goed.
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?quote:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Ja, het komt veel meer voor, dan we vermoeden. Er speelt zoveel 'verborgen' op de achtergrond.In de openheid vind ik beter. Echter begrijp ik ook best, waarom velen die potjes gesloten willen houden. Ieder heeft zijn kant van het verhaal daarin. En ja, communicatie is heel belangrijk. Ken jezelf. Communiceer duidelijk over je gevoelens/verwachtingen. Puzzel samen. Is veel leuker (en ook liefdevoller) dan apart te (blijven) puzzelen. Al begrijp ik het ergens wel...quote:
En misschien een kleine opsteker (en niet om jouw of mijn gedrag goed te willen praten); ik heb mijn verhaal in mijn omgeving besproken met een aantal mensen en was verbaasd over de soortgelijke verhalen die ik te horen kreeg.
Dit blijft een dubbeltje op twee kanten. De één vertelt het, de ander niet. Uiteindelijk moet je met jezelf kunnen leven. Jezelf in de spiegel kunnen blijven aankijken (vind ik). Sommige mensen kunnen dit niet (meer) aan. En klappen uit de biecht. Soms pas na vele jaren. Ik herinner me iemand vanop het Flair forum wiens vrouw na vele jaren, hem die waarheid heeft verteld. Zij was geen maagd meer, toen hij haar leerde kennen. Ze had al seksuele ervaringen met andere mannen gehad (soort one night stand, seks om de seks). Dus helemaal geen vreemdgaan. Maar die man was daar achteraf wel kapot van, omdat zijn ILLUSIE (waarin hij leefde en zich zo gelukkig in voelde, hij gaf zichzelf emotioneel in die seks helemaal aan haar, omdat hij de eerste was, dacht hij). Dat brak toen stuk. Die illusie brak door de werkelijkheid. En dit is jammer genoeg niet meer goed gekomen (bij mijn weten). Ik heb ondertussen geen contact meer met die man (Conso). Dus ja, misschien is het in die situaties soms beter van mensen tegen zichzelf te beschermen, ze die pijn te besparen en in die illusie te laten. Langs de andere kant begreep ik zijn vrouw toen ook wel. Zij zag haar man doodgraag en wilde die leugen kwijt. Ze kon daar na vele jaren niet meer mee leven (zelf). Ze wou dit opengooien. Die liefde (tussen elkaar) daarin TOTALER maken. Meer EERLIJK en dus ECHT (authentiek). Vraag hierbij is natuurlijk hoe de ander daarmee omgaat en kan. Sommige kunnen die echtheid aan (verkiezen dit ook, boven de leugen). Andere mensen niet (denk ik).quote:
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Dat lijkt me een goed plan. Al was het maar dat je beter je eigen behoeften leert herkennen. Alsook proberen je hier tegen te wapenen. Tegen die verleiding (Eros, lust, aantrekking, aandacht, etc). Dat je op zulke momenten vroeg genoeg de stekker eruit trekt. En terug denkt aan het gevoel van je man (vriend). Het is ergens dansen op een dunne koord. Flirten, of zeveren in cuberspace blijft en is allemaal vrij onschuldig. Dat kan niet zoveel kwaad. Net zoals kijken naar porno (wat veel mannen doen). Het is maar als het verder gaat en nog verder. Je die trein zelf niet meer tegenhouden kan (je er teveel door gegrepen wordt) dat het fout gaat. Denk ik.quote:
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Een beetje zoals met alcohol zeker ? Één glaasje op is nog leuk. Een tweede kan ook nog (soms). Maar vanaf 10 glaasjes is het hek van de dam. Dan lig je daar misschien (als hetero man) stom dronken op straat. Of wordt wakker met twee vreemde vrouwen in je bed. In het slechte geval misschien zelfs met een man.
Soit. Misschien hilarisch en plezant. Maar het zijn wel stomme stoten hé. Die andere enorm veel pijn kunnen doen. Stomme stoten, omdat je ONBEWUST bent gaan handelen. Mee met de stroom. Je blikveld vernauwt. Je denkt niet meer aan je vriend. Je gaat helemaal op in je verlangens, behoeften, fantasieën, prikkels, verleiding, etc... In die roes. Dat is het gevaar van een roes (kick). Zalig, maar (ook soms) gevaarlijk.Tenzij je het onder begeleiding doet. Mensen om je heen hebben, die je dan kunnen beschermen tegen jezelf of terug recht helpen. Zodat het allemaal nog niet erger wordt, dan het al is of was.. Een zooitje 
Je houdt niet van hem maar je hebt hem gewoon nodig.quote:
Ik heb wel eens een paar keer gedacht dat ik een punt achter onze relatie moet zetten, maar dan weegt het houden van toch zwaarder. Onze relatie. Dan kijk ik naar hem en weet/besef ik dat ik echt van hem houd (klinkt hypocriet I know). Ik wil hem niet kwijt en ik wil hem niet kwetsen.
Ja praat het maar goed jo.quote:
[..]
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Gewoon niets vertellen, stoppen met huilen en door gaan met je "relatie".Maar ik denk dat het beste is om hem gewoon te dumpen zonder te vertellen zodat die jongen naar een andere leuke meid opzoek kan die niet zo fucked up is.
Dat gaat niet want die collega heeft inmiddels iemand anders geloof ik. Daardoor zullen de problemen ook wel ontstaan zijn. Nu is haar liefde weg en zit ze met de backup die ze eigenlijk niet meer wilt hebben.quote:
[..]
Dan stop met je huidige partner en ga verder met die collega als je hem zoveel mist als hij er niet is en je zo graag met hem wilt zijn, en laat je huidige partner ook een nieuwe relatie beginnen waar hij wel respectvol wordt behandeld.
It All Goes Back in the Box
Is het niet juist die emotionele binding, waardoor het vergoeilijkt wordt? Het waren zulke sterke gevoelens, mijn eigen relatie gemis blablabla. Jullie willen het begrijpelijker maken voor jullie toehoorders, maar juist dat kan empathie- en gewetenloos overkomen. Iets met prioriteiten zeg maar..quote:
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Onder de streep heb je ongeacht empathie en geweten als partner van een vreemdganger nog steeds een vreemdganger.
Oh please, eerst noemen dat het heus niet allemaal uitkomt en dat je het stil wil houden om hem niet te kwetsen of aan zichzelf te laten twijfelen. Waarom zou hij dat alleen persoonlijk aantrekken en niet twijfelen over jou? Jij bent toch degene die haar twijfels liever met een andere pik deelde? Jij bent toch degene die dat maanden deed en daarna weer vrolijk bij hem in bed stapte? Hoe heeft hij dat niet aan jou kunnen merken?quote:Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Je hebt hem al gekwetst, hij weet het alleen net zoals over jouw twijfels nog niet. Laat hem maar eens twijfelen over jullie relatie en jou, want daar schort dus echt wel wat aan als je het zo recht probeert te lullen. En als bonus heb je gelijk ook weer wat spanning wat in de kiet..
Dat vermoed ik ook. Als ze haar eigen huisje had gehad en een goede baan had ze hem zo geskipped. En als het niet vanwege financiële redenen is is het wel om emotionele redenen.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 10:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Er zit een wereld van verschil tussen houden van iemand en iemand niet kwijt willen.
Ik vermoed dat je gewoon niet volwassen genoeg bent om jezelf te bedruipen, waarschijnlijk ben je gewoon niet in staat om voor jezelf te zorgen en daarom blijf je maar bij hem. En ik heb nog niet één post gezien van je waar oprechte genegenheid jegens je partner uit blijkt. Ik kom tot de conclusie dat je hem niet kwijt wil, en niet eens omdat je hem een geweldig persoon vindt maar omdat je leventje met hem lekker veilig voelt.
It All Goes Back in the Box
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.quote:
[..]
Dat vermoed ik ook. Als ze haar eigen huisje had gehad en een goede baan had ze hem zo geskipped. En als het niet vanwege financiële redenen is is het wel om emotionele redenen.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Waarom krijg je na 2 jaar dan opeens last van schuld gevoel? 40% van je relatie is gewoon een grote show. Maar nu is het opeens allemaal maar lastig en moet er een psych bezocht worden om met de leugens te kunnen dealen.quote:
[..]
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Je bent wel afhankelijk want anders zou je het wel eerlijk vertellen en hem laten kiezen of de relatie nog door gaat. Maar nee, vriend lief is heel fanatiek tegen vreemdgangers dus opbiechten zit er niet in. Hoe kan je hem ooit nog recht in de ogen aankijken met de gedachte dat je precies die persoon bent die hij haat? Dat is dan "houden van"??
It All Goes Back in the Box
quote:
[..]
Allereerst: een hele nare situatie, sterkte ermee. Heb je nog contact met haar over de situatie? Hoe lang is deze situatie geleden?
Het zullen niet alleen vrouwen zijn die vreemdgaan en daar zonder empathie en geweten over spreken. Ik denk dat er naar verluid altijd nog meer mannen dan vrouwen vreemdgaan en daar makkelijk mee kunnen leven. Een man hecht niet zoveel waarde aan seks met een vrouw, terwijl een vrouw vaak toch een emotionele binding moet hebben met iemand. Niet dat het onze situaties minder waar maakt of zo maar die uitspraak vind ik gewoon onjuist.
Wel hoor ik heel vaak verhalen over vreemdgaan. Mensen die vaaaak vreemdgaan, dat hebben gedaan, het komt zoveel voor en ik heb wel het gevoel dat veel mensen hier in een soort ideale wereld denken te leven waarin het nooit gebeurd. Je moest eens weten, denk ik dan.
Ik weet dat ik de waarheid hoor te zeggen. Maar niet alles komt uit, mijn ex collega gaat zeker geen contact zoeken met mijn vriend en ik wil het niet vertellen. Ik wil nog liever dat onze relatie uit is dan dat hij weet wat er is gebeurd. Ik weet dat het hem heel erg gaat kwetsen. Dat wil ik niet. Is onnodig want het heeft nooit aan hem gelegen. Hij hoeft nooit te twijfelen aan zichzelf of onze relatie.
Ik wil met een psycholoog uitzoeken hoe het komt dat ik dit heb gedaan om het vervolgens nooit meer te doen.
Je hebt er zo'n spijt van dat je het maanden hebt volgehouden en niet het beetje respect wat je vriend nog verdient om hem eerlijk te zeggen wat je hebt gedaan.
Ondertussen laat je je nog door hem troosten omdat hij het idee heeft dat je het moeilijk hebt op werk. Dat en de hele manier waarop je hiermee omgaat zijn wellicht nog grotere messteken in zijn rug dan het vreemdgaan zelf.
Walgelijk gewoon.
Ben je wel eens echt vrijgezel geweest?quote:
[..]
Jij bent vervelend. Als ik wil zat ik nu in een relatie met die collega. Hoef ik ook weer niet.
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Doe normaalquote:
[..]
Waarom krijg je na 2 jaar dan opeens last van schuld gevoel? 40% van je relatie is gewoon een grote show. Maar nu is het opeens allemaal maar lastig en moet er een psych bezocht worden om met de leugens te kunnen dealen.
Je bent wel afhankelijk want anders zou je het wel eerlijk vertellen en hem laten kiezen of de relatie nog door gaat. Maar nee, vriend lief is heel fanatiek tegen vreemdgangers dus opbiechten zit er niet in. Hoe kan je hem ooit nog recht in de ogen aankijken met de gedachte dat je precies die persoon bent die hij haat? Dat is dan "houden van"??
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
quote:
[..]
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.
Ben je te claimend (verstikkend, jaloers, etc.) leg je mogelijk een hypotheek op je relatie. Ben je te vertrouwend (je laat haar vrij, los, veel toe) gaat je relatie mogelijks ook om zeep (bv ze wordt verliefd op een ander).
Ik pleit hierbij (zelf) liever voor de OPENHEID. Bv vind je die andere vrouw/man sexy. Vertel het aan je partner. Heb je zin om het eens met een ander iemand te doen (is dat een fantasie van je). Vertel het aan je partner. Vind je de seks niet meer zo spannend (leuk). Vertel het aan je partner. Door het te vertellen, open je een CREATIEVE mogelijkheid hierover samen na te denken. Al kan misschien niet ieder mens (of ieder daar altijd) zo gemakkelijk mee omgaan. Dat kan. Maar wat is het alternatief ? Dat is er niet (volgens mij)
Immers, als je het niet vertelt (verzwijgt voor je partner, om wat voor reden ook, je wilt hem/haar niet kwetsen, daarmee lastig vallen, etc), dan blijft jouw probleem (en verlangen, want veel problemen komen voort uit "verlangens") wel bestaan. Dat is daarmee nog niet van de baan. En dan zoekt dit probleem van zelf wel een uitweg. Je gaat vreemd, je doet het achter de rug, je liegt (ben niet helemaal eerlijk). Waardoor heel de AUTHENTICITEIT uit de relatie verdwijnt. Je relatie (en dus ook je liefde) wordt ONECHTER. Meer een leugen, schone schijn. Dat kan er allemaal mooi en fraai uitzien als één of ander plaatje (kiekje op Facebook, Instagram, etc). Echter is het onecht, een leugen. Niet de hele waarheid. Wat het liefdeloos maakt (vind ik). Liefde is echt, niet onecht. Liefde is open. Niet gesloten.
Dat wij mensen voor een stuk graag leven in onze eigen illusies (leugens), dat we daar zelf allemaal verhaaltjes (allerlei rationalisaties in ons zelf, oordelen over de ander, de situatie, etc) bij verzinnen, begrijp ik. Dat maakt het beter verteerbaar voor ons zelf. Maar daarom nog niet ok. Tot het ideaal om voor ogen te houden. Als ideaal (filosofisch) dien je voor het best mogelijke te gaan (vind ik). Niet voor minder.
Voor mezelf (ik kan enkel voor mezelf spreken) is dat OPENHEID. Wees echt, wees jezelf. Vertel wat je voelt, wat je leuk vindt. Oordeel niet teveel over een ander. Laat die ander ook ergens zichzelf zijn (als dat lukt). Maar praat vanuit jezelf, over jezelf. En wie weet, ontstaan er wel nieuwe opportuniteiten, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, nieuwe ontmoetingen, nieuwe liefdes, nieuwe vriendschappen, etc.
Maar enkel door ECHT te zijn, vind ik.
Misschien hamer ik daar zelf soms wat te hard op (dat kan).
Maar tracht authentiek te zijn.
Welke keuze heb je anders ?
Natuurlijk (eventjes terugkoppelend naar TS) om authentiek te zijn, moet je jezelf goed kennen. Weten wat je wilt. En bijgevolg ook de juiste keuzes daarin nemen. Sommige mensen vinden het niet erg om een klootzak te zijn. Om gemeen te doen (om totaal geen rekening met anderen te houden, die ander interessant hun niet, die is maar een middel, gebruiksvoorwerp, voor hun EIGEN verlangen). Zulke mensen bestaan (ik noem die soms psychopaten). Ze missen empathie en dat is dodelijk. Dodelijk vervelend ook. Andere mensen (die geen klootzak zijn, die andere niet willen gebruiken, die een luisterend oor hebben, een goed hart, geweten, etc) worden dan weer door die 'slechte' mensen soms gebruikt en misbruikt. En laten dat gebruik (in de naam van de liefde, voor het verlangen van de ANDER) soms teveel toe. Ook dat is niet goed.
Het is in dat midden dat de "waarheid" ligt. Dat nul referentiepunt.
Maar ja, hoe geraak je daar als mens ? Of als koppel ?
Dat midden tussen voor jezelf opkomen en met de ander rekening houden.
Tussen voor jezelf leven en jezelf tekort doen.
TS doet momenteel haar vriend tekort, door te liegen, bedriegen, etc. Haar geweten speelt ook op. Ze wil die goede vriend die ze heeft niet kwijt. Al is ze daar niet zo goed mee omgegaan. En dat besef ze ook. Ze is bezig met schoon schip te maken (het contact met die ander, ex-collega volledig te verbreken). Ze is bezig terug haar zelf te vinden. Wat een goede zaak is...
Maar wat met die passie (haar verlangen naar spannende en goede seks) ? Hoe ziet ze dat ? Kan ze vrede nemen met wat minder seksuele spanning, seksuele aandacht ? Of niet. Dat is aan haar om over na te denken. Ipv te denken dat haar vriend boos zal zijn of de relatie misschien met haar zal verbreken (wat terug vooral op haar zelf slaat, haar eigen belang). Kan ze ook eens proberen nadenken, hoe haar vriend zich hierbij zou voelen. Stoort haar dat niet ? Dat hij bv verdriet kan hebben. Enorm veel verdriet (en daardoor dus ook boos kan worden, als gevolg van de wonde, de kwetsuur). Die empathie voor zijn gevoelens. Dat mis ik bij haar. Heb ik van TS ook nog geen antwoord op gelezen. Het gaat voornamelijk om haar zelf. Wat zij wilt (of niet kwijt wilt). Wat zij nodig heeft, etc.
Dus in zekere zin (allemaal) vrij narcistisch. Narcistische liefde.
Maar dat is geen echte liefde. Want narcisme is niet totaal.
Is (in hoofdzaak) op zichzelf gericht. Niet (ook eens) op de ander.
Tot zover mijn perceptie.
In deze soap
[ Bericht 0% gewijzigd door eenheelgewonenaam op 24-08-2018 01:46:06 ]
Ik denk dat TS moeite heeft met dat idee om dat zometeen te zijn. De vastigheid, het vertrouwde... het huis... inkomen, iemand die er altijd voor je is, je vertrouwd (ow wat saai).... weg. Maar nog niet door heeft dat dat toch wel gaat gebeuren. Of maakt de keuze t heeeeeel lang uit te stellen, ben je opeens 60, zit je nog steeds op de bank met hem, en nog steeds doodongelukkig met t gevoel wat je misschien allemaal hebt gemist en je nooit helemaal jezelf hebt kunnen zijn, of vrij hebt kunnen voelen. En dan heb je die lieve naïeve vriend er in meegesleurd, komt ie erachter dat zn leven nep was en zo ook zijn leven vergald.. Misschien kinderen... met iemand waar je t eigenlijk niet mee wou... nog een paar levens...quote:
[..]
Ben je wel eens echt vrijgezel geweest?
Zo wil je de rest van je leven toch niet leiden. Verdoe elkaars tijd niet, kies voor de relatieve korte "kuttijd". Ga en word gelukkig. Leven is echt maar kort.
En over die collega: je zegt heel stellig als je had gewild had je nu een relatie met hem... Hij weet wat jij je huidige vriend aan doet/deed. Ik zou er niet zo zeker van zijn. Die krabt zich heus een paar x achter de oren. Kerels zijn echt niet achterlijk hoor... En je hebt geen invloed daarop.
Is wat je schuldig voelen noemt niet een stuk onzekerheid? Heb nl niet t idee dat je je schuldig voelt. Stel dat hij wel contact zoekt met je vriend? Of ze komen elkaar stomtoevallig ergens tegen op sport, in de kroeg, een verjaardag, en raken aan de praat... Het kan. Of nog erger: jij bent met je "vriend" op een feest of in de stad en lopen hem tegen t lijf... Awkward! Denk ook dat door dat soort ideeën die bij jou spelen jullie niet zoveel meer samen doen buiten de deur, om t preventief al te voorkomen.
Het steeds genoemde houden van klinkt gewoon als een excuus voor t leven wat je gewend bent. Het gaat niet om hem, maar om jou. Je bent gewoon bang voor gevolgen van de zooi die je hebt aangericht, en terecht.
[ Bericht 3% gewijzigd door tvdleur op 24-08-2018 02:17:16 ]
Ik heb het contact verbroken met de boodschap dat ze eerst zelf maar eens moest gaan uitzoeken wat ze nu wil. Wat natuurlijk meespeelt is dat zo'n situatie veel energie kost en dat ik me telkens realiseerde dat - hoe leuk het ook kon zijn en hoe ongelukkig ze ook mocht zijn in haar relatie - zij aan het eind van de dag wel gewoon weer bij haar vriend in bed kroop. En ook al vind ik dat ik in principe geen enkel recht heb om ergens aanspraak op te kunnen maken, ik heb wel mijn trots.quote:
Bedankt voor je toevoeging! Heb je nu nog steeds contact met je collega of heb je helemaal geen contact meer? Ben je verliefd op haar? Wat bedoel je met wat er is gebeurd; hebben jullie *grof en direct gecraagd* seks gehad?
Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
En er begonnen verliefde gevoelens mee te spelen bij mij, een reden temeer om er voorzichtig mee te zijn. We hebben geen seks gehad, maar laat ik het erop houden dat het niet veel heeft gescheeld.
Toch doe je dat in feite nu al, of zie je dat zelf anders?quote:Ik weet ook niet of ik ermee zou kunnen leven.
Ik wil niet veroordelend zijn, nu ik zelf (willens en wetens) soortgelijks heb meegemaakt ben ik erachter gekomen dat de werkelijkheid een stuk genuanceerder ligt dan in een tekst op een forum tot uitdrukking komt.
Maar toch blijft de vraag of je in deze situatie met je vriend zou willen blijven, om gewoon door te gaan en niks op te biechten en gelukkig te zijn (nog afgezien van het gevoel dat je mist).
Vanuit mijn eigen gevoel geredeneerd denk ik dat ik dat niet zou kunnen. Genuanceerder: ik zou het misschien wel kúnnen, maar die relatie zou voor mij dan voorgoed getekend en beschadigd zijn, omdat ik iets groots voor mijn vriendin verborgen houd dat de relatie voorgoed zou veranderen als ze het wel zou weten.
Wat ik vooral bedoel te zeggen is dat ik me moeilijk kan voorstellen dat je kunt doorgaan met de relatie zonder iets te veranderen; hetzij opbiechten en er nog iets van proberen te maken samen, hetzij weggaan en opbiechten of weggaan en niet opbiechten. Hoe denk je daar zelf over TS?
[ Bericht 0% gewijzigd door Lápiz op 24-08-2018 12:05:15 ]
Zielig ben jij niet.quote:
Ik zou in mijn eentje nog geen huis kunnen kopen, maar ik zou wel een appartement kunnen huren. Je doet het voorkomen alsof ik een zielig vogeltje ben zonder mijn vriend. Afhankelijk. Ben ik niet!
Ik heb in dit topic al een hele hoop zitten lullen. Over liefde, echt zijn, authentiek, open, etc. Echter, moet ik je eerlijk bekennen dat ik het zelf eigenlijk ook allemaal niet zo goed weet...
Ben jij een slecht mens, omdat je bent "vreemd gegaan" ? Nee.
Ben je een slecht mens, omdat je dit voorlopig verzwijgt (je vriend in het ongewisse houdt) ? Nee.
Langs de andere kant begrijp ik ook wel de soms hevige reacties hier. Mensen die heel boos op je zijn. Zoek jij ergens teveel aandacht ? Heeft dat verlangen (die behoefte naar aandacht) jouw in die armen van een andere man doen belanden ? Geen idee... Welke gevoel, welke behoefte speelde er daar precies. Dat vind ik zelf nog altijd de meest interessante vraag om te stellen. Welke impact die ander op jouw gevoel had. Welk verlangen (dat reeds in je aanwezig was) wist hij aan te boren. Wakker te maken. Moest dit verlangen (die behoefte) in jezelf niet aanwezig zijn. Een ander zou nooit appel op die manier op je hebben kunnen maken. Er zit dus ook iets in je (maar wat precies ?) waardoor jij ontvankelijk bent voor dit soort van (al dan niet seksuele) aandacht. Dat blijft voor mij de meest interessante vraag om te stellen. Zijnde hoe het tot dit alles is kunnen komen. Hoe je hierdoor in de "fout" bent gegaan.
Echter wat is er "fout". Fout aan, om nog met andere mannen seks te hebben, andere mannen ook lief te vinden. Is het niet eerder een fout te geloven in monogamie ? Het dierenrijk (bv de bonobo's) hebben daar allemaal zoveel last niet van. Ze zien elkaar allemaal graag, hebben seks met elkaar (iedereen met iedereen). Dat is daar één orgie, één grote groep, commune. Op zo een moment (in zo een situatie, omgeving) stellen al deze problemen zich niet, waar wij in het Westen mee te maken hebben.
Ik zat gisterenavond naar wat filmpjes van Osho te kijken.
Laat ik hier zo eentje posten, misschien heb je daar ook wel iets aan ?
En ja, moet je dit nu vertellen aan je vriend of niet ? Als je kiest voor authenticiteit ergens wel. Als je authentiek wilt blijven. Zijnde eerlijk. De ander niet in die leugen wilt laten leven. Langs de andere kant heeft eerlijkheid, authenticiteit ook een bepaalde prijs. Door hier open over te communiceren, kan de ander je 'authenticiteit' (mogelijks) uitspuwen, verwerpen, kleineren, verloochenen, ja je zelfs beginnen haten. Vanuit zijn eigen pijn (zijn lijden). Waar ik alle begrip voor heb. Jij bent tenslotte in de 'fout' gegaan. Niet je 'vriend'. Je vriend valt hierin niets te verwijten. Ergens is het jammer, dat wij mensen allemaal soms zo een ego hebben, waardoor we (vanuit dat ego, dat ergens ook wat bezitterig, claimend is, etc) fel reageren. We reageren omdat het ons pijn doet, te horen dat onze partner met iemand anders dan ons zelf seks heeft gehad of daar gevoelens voor koesterde, etc. Terwijl moesten we die ander daarin wat meer vrij kunnen laten. We zouden al die openheid en authenticiteit van de ander beter kunnen verdragen. Wat het voor ons mensen ras meteen ook gemakkelijker zou maken. Hoeft er zoveel niet meer achter de rug (zoals nu) te gebeuren, kunnen er ook veel minder zaken fout lopen. Doordat we veel minder jaloers, niet meer zo bezitterig zijn, naar onze partner toe. Goh ja, eens dromen hierover kan geen kwaad zeker. Ook al is het maar een ijle droom (in het luchtledige)
Edit: Ik heb hier ergens geschreven dat het voor mij even aanvoelde dat jij een aandachtsstoornis (in één of andere vorm) zou hebben, of misschien zelfs wat borderline bent. Die woorden wens ik terug te nemen. Want ook daar heb ik helemaal geen idee van. Mijn verontschuldigingen hiervoor.
[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 24-08-2018 11:20:55 ]
Heb je topic gelezen. Ik ga er niet op in wat ik er van vind, maar bovenstaande zegt alles over de staat van jullie relatie.quote:
[..]
Heb jij dat? Ik vind het wel interessant maar ik weet niet of ik er behoefte aan heb om met verschillende mannen, naast mijn vriend, intiem te zijn. Ik moet er nu niet aan denken.
Ik denk dat ik ben vreemdgegaan om de persoon en niet om de behoefte. Het ging allemaal goed binnen mijn relatie, maar ik denk dat ik de collega seksueel veel aantrekkelijker vind dan mijn vriend. Zeg maar zo aantrekkelijk dat je de hele wereld even vergeet en dingen doet waar je later spijt van hebt, mocht iemand weten hoe dat voelt.. Het was niet dat ik geen seks had met mijn vriend of daar geen plezier in had, maar met de collega was alles veel intiemer. Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Bovendien is dat echt niks voor mijn vriend. Hij vindt het al irritant als iemand teveel of lang naar me kijkt, laat staan dat we een open relatie hebben. 😝
Als je vreemdgaat in een opwelling, of in een dronken bui, hoeft dat niet altijd tot een breuk te leiden, omdat het fysiek een opwelling is. Jij zegt in bovenstaande dat het niet een opwelling is geweest, maar dat het aan de persoon ligt. Dus in plaats van fysiek is het dat je geestelijk/mentaal niet bij je partner past. Dat je daarna het vreemdgaan nog maanden door hebt gezet bevestigt dit beeld. Eigenlijk ben je wel klaar met je relatie, alleen durf je wel vreemd te gaan maar geen eind aan je relatie te maken.
Deep down weet je dat het over is, maar je probeert het uit te stellen door je kop in het zand te steken. Fysiek vind je je vriend niet opwindend meer, geestelijk gezien blijkbaar ook niet voldoende. Wat doe je nog in een relatie met hem? Wees eerlijk naar hem en jezelf en zet er een punt achter. De tijd om te repareren ben je al ver voorbij.
Ik heb het vermoeden dat je toch om een andere reden bij hem blijft. Uitelkaar gaan betekent verhuizen, financieel een achteruitgang en écht alleen de boel moeten rooien. En je komt op mij niet over als iemand die het allemaal wel even alleen gaat doen. Doe je vriend dit niet aan en vertrek, is het beste voor iedereen.
Als je dit niet kan oplossen (en zonder hulp mag je daar zonder meer vanuit gaan), dan komt het echt niet meer goed.quote:
Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Hele volksstammen die het zo volhouden hoor. Maar volgens mij ben jij nog te jong om nu al dit te accepteren. Ga je heel veel spijt van krijgen.
Je hebt dus echt in de kern iets op te lossen samen met jouw vriend. Heeft hij wel door hoe ver jullie inmiddels van elkaar verwijderd zijn?
Ik zie die Osho nog eerder wat opblazen dan dat hij mij wat tips kan geven omtrent sexquote:
[..]
Ik zat gisterenavond naar wat filmpjes van Osho te kijken.
Laat ik hier zo eentje posten, misschien heb je daar ook wel iets aan ?
''This is the last dance for Lance Vance!"
― Tommy Vercetti
― Tommy Vercetti
quote:
Bij mijn vriend kan ik nog nadenken tijdens de seks, ook geen goed teken misschien, ik vind hem niet zo opwindend (meer).
Dit klopt helemaal natuurlijk. Daarom ook dat ik zelf pleitte voor het open krijgen van dit alles. Ipv hier de zaken te bespreken, dit met je vriend aan te kaarten. Maar ja, dit vraagt een beetje lef en is ook niet leuk (je gaat ruzie krijgen, misschien is de relatie over, etc). Probleem is, als je het niet doet (en bij je vriend wilt blijven) dit kan blijven spelen. Die kracht van Eros op je. Of denk je dit een volgende keer niet meer tegen te komen ? Denk je gelukkig te worden (en blijven) op deze manier met je vriend. Waarbij de seks niet meer zo spannend is (leuk). En je kan hierover niet praten met je vriend. Wat doe je daarmee ? Met die gevoelens (behoeften) in je ? Ik heb geen idee...quote:
Als je dit niet kan oplossen (en zonder hulp mag je daar zonder meer vanuit gaan), dan komt het echt niet meer goed. Hele volksstammen die het zo volhouden hoor. Maar volgens mij ben jij nog te jong om nu al dit te accepteren. Ga je heel veel spijt van krijgen.
Je hebt dus echt in de kern iets op te lossen samen met jouw vriend. Heeft hij wel door hoe ver jullie inmiddels van elkaar verwijderd zijn?
Beetje 'ego' achtig geformuleerd, nietquote:
Ik zie die Osho nog eerder wat opblazen dan dat hij mij wat tips kan geven omtrent sex
Ik vond vooral mooi aan de video, de manier waarop seks werd ingekleed. Als iets sacraal (meditatief), maar ook plezant (het is geen zonde, het is ok). Beetje romantisch ook. En ja, beetje "free love" ook natuurlijk.
niet z'n fan van bhagwan, heeft er in zijn tijd nogal een zooitje van gemaakt en daar weinig verantwoordelijkheid voor genomen.quote:
[..]
Beetje 'ego' achtig geformuleerd, niet
Daarom voor mij moeilijk om serieus te nemen.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Ja, er is van alles gebeurd (en ook fout gelopen). Zie de schitterende documentaire 'Wild Wild Country'. Het probleem dat zich daar een beetje stelde (denk ik), is dat Osho allerlei mensen om zich heen verzamelde. Die bepaalde functies ook kregen. Waarvan later bleek (zoals Sheela, en die kerel, weet zijn naam niet meer, die ze uiteindelijk verraden heeft bij de overheid) foute dingen hebben gedaan. Je kan wel allerlei mensen rondom je verzamelen, vanuit het idee daar een soort van "Zorbba De Boeddha" mens van te maken. Echter verandert dat allemaal nog niet de ware aard van die mensen. Zij waren Osho niet. Zij volgden maar (uit geheel vrije keuze, sommigen gingen er weg, zoals die Sheela). Maar zij waren hem niet.En hebben zaken gedaan, vanuit hun "verantwoordelijkheid". Niet de zijne.quote:
Niet z'n fan van bhagwan, heeft er in zijn tijd nogal een zooitje van gemaakt en daar weinig verantwoordelijkheid voor genomen.Daarom voor mij moeilijk om serieus te nemen.
Osho volgde dat ook allemaal zo sterk niet op. Hij was geen dictator of 'sekte' leider. Hij liet (in veel gevallen) de zaken soms maar hun gang gaan. Wist er ook soms niet van (of pas veel later). En soms reageerde hij. Echter het blijft inderdaad een wat raar figuur, daarin. Rebel, speelvogel. Is hij serieus of grappig ? Stelt hij je op de proef (test je uit) of niet. Je weet dat niet altijd zo goed. Los hiervan, vind ik zijn gedachten heel interessant. Daar ben ik vooral fan van. Niet zozeer van de man. En die gedachten leven voort.
[ Bericht 4% gewijzigd door JustTalkLove op 24-08-2018 18:53:05 ]
Denk dat ze nu zit te bellen met die ex-collega.quote:
[..]
Jammer klinkt niet heel emotioneel verder.
Wil je er iets meer over vertellen TS? Hoe voel je je nu? Heb je zelf de stap genomen om het ter sprake te brengen? Hoe dan ook sterkte.quote:
Ofwel ze heeft wel iets anders aan haar kop dan hier haar emoties helemaal uitspellen.quote:
[..]
Jammer klinkt niet heel emotioneel verder.
Goed punt.quote:
[..]
Ofwel ze heeft wel iets anders aan haar kop dan hier haar emoties helemaal uitspellen.
Heb je het toch maar verteld?
Gewoon jammer?quote:
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Inderdaad als dit waar is, kan ook gewoon kletskoek zijn om het topic te laten doodbloeden.quote:
[..]
Gewoon jammer?
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Maar mits waar, blij voor je ex dat hij eindelijk de waarheid weet, arme jongen.
Als ze hier continu afgebrand word kan ik me voorstellen dat ze er hier verder niks over gaat vertellen.quote:
[..]
Gewoon jammer?
Zo erg vind je het dus niet en zoveel houd je dus niet van hem maar eerder van het gemak dat erbij kwam.
Ik ben blij voor je ex.
Sterkte ts, uit elkaar gaan is nooit leuk maar meestal wel beter.
Risico van een topic openen waarbij je niet echt positief opvalt.quote:
[..]
Als ze hier continu afgebrand word kan ik me voorstellen dat ze er hier verder niks over gaat vertellen.
Sterkte ts, uit elkaar gaan is nooit leuk maar meestal wel beter.
Ik hoop dat je jezelf wel de ruimte geeft er met de psycholoog, en mogelijk ook met anderen over te praten.quote:
Denk belangrijk voor jezelf om er achter te komen wat er precies is gebeurd en waar je jezelf en je vriend in de steek hebt gelaten (emotioneel)
Ook het besef dat niet voor alles wat er mis is gegaan in de relatie de schuld op je hoeft te nemen.
Je ex is waarschijnlijk boos, maar jij heb ook recht op je eigen stukje verdriet en teleurstelling.
Er word in het topic wederom makkelijk geoordeeld, maar vermoed/hoop dat je eerlijk kunnen zijn tegen je ex.
Als dat zo is dapper.
Of je er nu emoties over voelt of dat je gewoon leeg bent en er niet heel veel over kwijt wil is okay.
Zou iedereen verder moeten kunnen respecteren.
[ Bericht 9% gewijzigd door dop op 26-08-2018 18:45:31 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.quote:
[..]
Risico van een topic openen waarbij je niet echt positief opvalt.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Natrappen of spiegel voor houden. Mensen als Ts hebben echter vaak een plaat voor hun kop.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Je kent de ts helemaal niet, dit baseer je mogelijk op je eigen ervaring.quote:
[..]
Natrappen of spiegel voor houden. Mensen als Ts hebben echter vaak een plaat voor hun kop.
Het brengt je nergens en levert niets op.
Een ieder zal uiteindelijk zo dapper moeten zijn om.te kijken achter zijn eigen boosheid en verdriet.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Topics amper doorgelezen, dus wellicht wat overbodig.
Maar waar ben je bang voor als je het vertelt? Wat denk je ermee te winnen door het voor je te houden?
Niet het geheim gaat jullie relatie in de weg zitten, maar het afsluiten van jezelf tegenover je vriend. Hij ziet een gesloten vriendin en er is niets wat hij kan doen. Wat denk je hoe frusterend hij dat vindt (zeker op termijn). Je denkt dat het overwaait (je hoopt het), maar is dat ook daadwerkelijk zo?
Je mag best moeite met bepaalde dingen hebben, hoor. Dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt, dat je anderen moeilijk vindt te weerstaan. Maar als je anderen niet toestaat om je helpen, dan wordt het lastig om die dingen op te lossen.
Maar waar ben je bang voor als je het vertelt? Wat denk je ermee te winnen door het voor je te houden?
Niet het geheim gaat jullie relatie in de weg zitten, maar het afsluiten van jezelf tegenover je vriend. Hij ziet een gesloten vriendin en er is niets wat hij kan doen. Wat denk je hoe frusterend hij dat vindt (zeker op termijn). Je denkt dat het overwaait (je hoopt het), maar is dat ook daadwerkelijk zo?
Je mag best moeite met bepaalde dingen hebben, hoor. Dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt, dat je anderen moeilijk vindt te weerstaan. Maar als je anderen niet toestaat om je helpen, dan wordt het lastig om die dingen op te lossen.
Somebody that I used to know
Goed gezegd.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Mooi gezegd : in conflict met zichzelf.quote:
[..]
Geen reden om na te trappen of je negatieve gevoelens op de ts afgereageren.
Te makkelijk.
Er zijn maar heel weinig mensen die bewust vreemdgaan om een ander pijn te doen of scheit te hebben aan de rest van de wereld.
Als buitens staander mag je soms ook wel zien dat ze hulp en begrip nodig heeft.
Ze is ergens ook beschadigd en leeft in conflict met zichzelf.
Somebody that I used to know
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.quote:
[..]
Je kent de ts helemaal niet, dit baseer je mogelijk op je eigen ervaring.
Het brengt je nergens en levert niets op.
Een ieder zal uiteindelijk zo dapper moeten zijn om.te kijken achter zijn eigen boosheid en verdriet.
Joh, maakt dat nu echt nog uit? Ze heeft een fout gemaakt. Doen we allemaal wel eens.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Kennelijk heeft ze nu haar conclusies getrokken. Wat wil je nog meer?
Oké nu begrijpt ze het wel denk ik.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Je weet niet eens hoe of wat over de hele breuk.
Gooi het topic dan lekker dicht.quote:
[..]
Joh, maakt dat nu echt nog uit? Ze heeft een fout gemaakt. Doen we allemaal wel eens.
Kennelijk heeft ze nu haar conclusies getrokken. Wat wil je nog meer?
Eens hoor.quote:
En nergens bespeur ik een beetje schuldgevoel naar haar partner toe. Werkelijk stuitend.
Men gaat hier nu ineens doen alsof TS het slachtoffer is in het verhaal.
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.quote:
[..]
Nee het is logisch en kritisch nadenken. Ts kwetst overduidelijk iemand anders en gaat vervolgens in de slachtofferrol kruipen. Hopelijk ziet ze dat ooit in.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Waarom moet ik in deze kritisch zijn op mijzelf? Zat topics waarin ik dat ben hoor. Ik heb zelden zoveel onzin gelezen in een post. Chapeau.quote:
[..]
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
Wat heb jij gerookt?quote:
[..]
en jij doet je best om de ts te kwetsen, je kiest voor de rol van aanklager.
Ook totaal niet kritisch op jezelf.
Uiteindelijk komen slachtoffer en aanklager in een soort negatieve spiraal.
Oordelen en aanklagen geeft je maar heel kort een gevoel van opluchting.
Uiteindelijk word je ook slachtoffer van jezelf.
Je hebt jezelf niet geholpen en het slachtoffer niet.
|
|
