Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitionsquote:
beetje herkenbaar wel. Gooien snel de handdoek in de ring, weinig zelfreflectie en vinden het al snel goed genoeg/mooi geweest. En hele drama's bij een beetje tegenslag. Wel een wat gecharcheerde weergave misschien maar er is een herkenbaar patroon.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:17 schreef Seven. het volgende:
Aan de hand van een ander topic, besloten om deze te openen om niet al te ver offtopic te gaan daar. Ik weet eigenlijk niet of deze beter past in R&P maar dan krijgt 'ie vast wel een schopje.
Ik persoonlijk heb erg negatieve ervaringen in samenwerken met millenials. Om niet teveel in details te vallen, eigenlijk vind ik millenials verwend, niet of vrijwel niet te motiveren, ze vinden zichzelf heel wat. Ze houden maar met moeite 40 uur per week vol, maar vinden eigenlijk wel dat ze een keer een managementfunctie verdienen terwijl ze keer op keer laten zien dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben, en ik zie steevast een gebrek aan betrokkenheid.
Dit botst echt totaal met mijn invulling van goed werknemerschap en ik heb momenteel zelf geen millenials in het team dat ik zelf direct aanstuurt. Indirect wel trouwens, en als collega erger ik me helemaal kapot. Ik ben de eerste die toe wil geven dat mijn beeld ernstig gekleurd is door drie millenials op de werkvloer. Maar OK, ik ben volwassen genoeg om toe te geven dat ik hierin ook het één en ander moet leren, ik kan ze niet voor eeuwig ontlopen.
Ikzelf ben pas 35, op mijn 16e had ik mijn eerste mobiel en ik identificeer me eigenlijk niet met de millenials, hoewel ik er dichtbij zit. Je zou dus denken dat ik als manager zit te aasgieren op nieuwe millenials, maar op dit moment kies ik ervoor om geen millenials in dienst te nemen.
Dus ik hoop eigenlijk gewoon op een algemene respectvolle discussie over hoe millenials te motiveren zijn, wat zij eigenlijk willen van hun werkgever en hun manager. En wat definieert een millenials? Wat zijn jullie ervaringen?
Meer details zou ik fijn vinden?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:19 schreef boskameel het volgende:
Ligt eraan in welke sector is mijn ervaring.
Ben ik een millenial?!!!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:19 schreef Chai het volgende:
Ook hier een beetje offtopic, maar toch.
Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitions
quote:
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..quote:Op dinsdag 31 juli 2018 18:52 schreef Chaes het volgende:
[..]
Per definitie geen millenials aannemen is wel heel kort door de bocht. Je zal er wel je redenen voor hebben, maar je doet je bedrijf er wel tekort door.
Ik ben generation X. Maar volgens sommige definities inderdaad millenial.quote:
Sorry hoor maar vind je dat zelf ook niet te debiel voor woorden klinken? Iemand van 32 is totaal anders dan iemand van 33? Alsjeblieft zeg, ik weet niet wat voor stakkers jij bij je werk tegen bent gekomen, maar die harde grens is echt kolder. Verder wel gelachen dus dankjewel; grgr een millenial.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
Jup. Maar bijna niemand identificeert zich als millennial hoor. Ook voor mensen 10 jaar jonger dan jij, zijn dat vaak gevoelsmatig altijd nog die telefoonzombies en tabletbabies die ná henzelf geboren zijn.quote:
Dat is dus ook mijn vraag. Hoe motiveer je ze?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Peter het volgende:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
TS is dus ook een millenialquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:19 schreef Chai het volgende:
Ook hier een beetje offtopic, maar toch.
[..]
Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitions
Hoe motiveer jij jezelf? Of hoe werd je 10 jaar geleden (effectief) gemotiveerd?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:34 schreef Seven. het volgende:
[..]
Dat is dus ook mijn vraag. Hoe motiveer je ze?
Als ik dit lees denk ik dat je veel te erg generaliseert. Ik werk bijna alleen maar met jonge mensen en herken hier weinig van. De millenials waar ik mee werk zijn allemaal echter wel hoogopgeleid en wellicht speelt de selectieprocedure ook een grote rol.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
Nee, ik vind dat niet debiel klinken. Die grens van 33 is in de praktijk niet zo hard als dat 'ie hier gesteld wordt. Maar ik merk wel dat mensen van onder de 30 zelden vooruit te branden zijn.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:33 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Sorry hoor maar vind je dat zelf ook niet te debiel voor woorden klinken? Iemand van 32 is totaal anders dan iemand van 33? Alsjeblieft zeg, ik weet niet wat voor stakkers jij bij je werk tegen bent gekomen, maar die harde grens is echt kolder. Verder wel gelachen dus dankjewel; grgr een millenial.
Dat blijft het belangrijkste natuurlijk, maar je merkt de krapte op de arbeidsmarkt wel echt nu.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:38 schreef Physsic het volgende:
en wellicht speelt de selectieprocedure ook een grote rol.
De hele millenials-generatie zo afschilderen gebaseerd op een paar persoonlijke ervaringen, bah bah bah. Denk eerder dat er mankementen zitten in jullie wervingsproces en/of dat jullie gewoonweg de middelen en vaardigheden missen om ze goed aan te kunnen sturen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
FTFYquote:
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:36 schreef Chai het volgende:
[..]
Hoe motiveer jij jezelf? Of hoe werd je 10 jaar geleden (effectief) gemotiveerd?
Verder kan ik de drijfverentest aanraden als je op dat gebied knelpunten wil opsporen.
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:39 schreef Seven. het volgende:
[..]
Nee, ik vind dat niet debiel klinken. Die grens van 33 is in de praktijk niet zo hard als dat 'ie hier gesteld wordt. Maar ik merk wel dat mensen van onder de 30 zelden vooruit te branden zijn.
Het klopt wel dat wij een aantal bijzonder negatieve millenials op de werkvloer hebben, en dat mijn beeld daardoor gekleurd is.
Jij als millenial, wat wil je van je collega's, je manager en je werkgever? Ga jij fluitend naar je werk en doe je wel eens een kwartiertje extra als het druk is? Of begin je elke dag om 5 voor 5 met afsluiten?
Dat sowieso (en ik heb ze zelf niet aangenomen). Leg eens uit wat ik misloopt door hun CV's in de prullenbak te smijten?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:40 schreef Chaes het volgende:
[..]
De hele millenials-generatie zo afschilderen gebaseerd op een paar persoonlijke ervaringen, bah bah bah. Denk eerder dat er mankementen zitten in jullie wervingsproces en/of dat jullie gewoonweg de middelen en vaardigheden missen om ze goed aan te kunnen sturen.
Ik ben 35, ben je dan een oud wijf?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:44 schreef tailfox het volgende:
Of TS is gewoon een oude zak die niet inziet dat gen Z graag niet werkt en leven makkelijk probeert te maken.
Daar zit volgens mij ook wel een belangrijk verschil tussen werken vroeger en werken nu. Ging het vroeger meer om je aanwezigheid en het aantal uren, tegenwoordig gaat het veel meer om wat je precies doet. Als je het werk voor 40 uur ook in 30 uur kan verzetten en er is verder geen ander werk voorhanden, wat is er dan op tegen om eerder naar huis te gaan? Promotie zit er immers bij TS ook niet in.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Chai het volgende:
[..]
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.
Met de dingen die je noemt lijkt het trouwens ook alsof er bij jullie niet zozeer op kwaliteit wordt gestuurd, maar meer op kwantiteit (aanwezigheid telt blijkbaar zwaarder dan output?). Zo van, mijn dienst zit erop, nu is het mijn verantwoordelijkheid niet meer?
Lichamelijk gezien zal je nog best voor jong worden aangezien. Geestelijk klink je als een bejaarde zonder ziel.quote:
Ons probleem is juist dat we op output proberen te sturen. De 3 millenials in kwestie worden aangestuurd door managers in Zweden. Maar zijzelf werken vanuit de vestiging die ik aanstuur in Nederland. Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Chai het volgende:
[..]
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.
Met de dingen die je noemt lijkt het trouwens ook alsof er bij jullie niet zozeer op kwaliteit wordt gestuurd, maar meer op kwantiteit (aanwezigheid telt blijkbaar zwaarder dan output?). Zo van, mijn dienst zit erop, nu is het mijn verantwoordelijkheid niet meer?
Tja, ik kan niet zeggen dat deze opmerking door mijn ziel snijdt, dat klopt.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:54 schreef Sovieto het volgende:
[..]
Lichamelijk gezien zal je nog best voor jong worden aangezien. Geestelijk klink je als een bejaarde zonder ziel.
Hahaha!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:55 schreef STING het volgende:
[..]
Maak je geen zorgen, je bent een 'xennial'
[ afbeelding ]
Ho ff. Promotie zit er bij mij absoluut wel in. Mensen die het in mijn team goed doen, krijgen meer geld en meer verantwoordelijkheden. Ik maak me daar sterk voor, en de 3 mensen die ik direct aanstuur, breng ik bewust in positie door training zodat zij de gedoodverfde kandidaat voor opvolging in een andere functie zijn. En in sommige gevallen creëer ik gewoon een functie omdat het te lang duurt. Maar de basis, enthousiasme, moet er wel zijn. Daarbij kijk ik niet naar opleiding of ervaring, als ik er van overtuigd ben dat iemand het kan, dan help ik graag in het creëren van de juiste kansen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:53 schreef Daboman het volgende:
[..]
Daar zit volgens mij ook wel een belangrijk verschil tussen werken vroeger en werken nu. Ging het vroeger meer om je aanwezigheid en het aantal uren, tegenwoordig gaat het veel meer om wat je precies doet. Als je het werk voor 40 uur ook in 30 uur kan verzetten en er is verder geen ander werk voorhanden, wat is er dan op tegen om eerder naar huis te gaan? Promotie zit er immers bij TS ook niet in.
quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Wat houdt zo'n drijfverentest in?
En uiteindelijk kun je dat verder doortrekken naar wat de valkuilen van een groep mensen als team zullen zijn bijvoorbeeld. Als je veel dezelfde types hebt wordt het risico op roddelen bijvoorbeeld groter.quote:Een Drijfverentest of Drijfverenanalyse, meet waardoor iemand wordt gemotiveerd. De meeste Drijfverenanalyses worden ingezet op de werkvloer, en de drijfveren die gemeten worden zijn dan ook vaak werkgerelateerde drijfveren. Waarom doet iemand wat hij doet? Wat brengt hem in beweging? Waar wordt hij blij van? Je drijfveren geven antwoord op deze vragen.
Maar zo lang ze hun werk goed doen dan maakt het toch niet uit hoe laat ze weg gaan?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:56 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ons probleem is juist dat we op output proberen te sturen. De 3 millenials in kwestie worden aangestuurd door managers in Zweden. Maar zijzelf werken vanuit de vestiging die ik aanstuur in Nederland. Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.
Niet dat het concept niet goed is, maar 'een taakje met een deadline', pls. Zoals jij het omschrijft klinkt het als kinderen opvoeden.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:01 schreef RealRS het volgende:
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Maar ik ben een millenial en op basis van jouw verhaal zou ik verwachten dat je me niet eens zou aannemen. Laat staan promoveren. En dit terwijl mijn werkgevers me beschrijven als een plichtsgetrouwe werknemer met genoeg verantwoordelijkheidsgevoel die voldoende toevoegt aan de teamdoelstellingen. Met af en toe een uitschieter naar boven.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:02 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ho ff. Promotie zit er bij mij absoluut wel in. Mensen die het in mijn team goed doen, krijgen meer geld en meer verantwoordelijkheden. Ik maak me daar sterk voor, en de 3 mensen die ik direct aanstuur, breng ik bewust in positie door training zodat zij de gedoodverfde kandidaat voor opvolging in een andere functie zijn. En in sommige gevallen creëer ik gewoon een functie omdat het te lang duurt. Maar de basis, enthousiasme, moet er wel zijn. Daarbij kijk ik niet naar opleiding of ervaring, als ik er van overtuigd ben dat iemand het kan, dan help ik graag in het creëren van de juiste kansen.
Ik zeg toch ook dat het me met name om je woordkeus ging?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:11 schreef RealRS het volgende:
@Chai je kan het ook anders verpakken, maak dit of dat met een deadline. Komt wel praktisch op hetzelfde neer. Het gaat erom dat je voor het eerst in een werkomgeving bent, dat moet je ook leren (is ook niet altijd makkelijk, lange dagen) met allemaal collega's.
Overigens leer/ontwikkeltrajecten, waar iemand zelf aangeeft wat dit leuk vindt en waar die naartoe wil groeien en wat daarvoor nodig is. Is ook een goede.
Goeie post, thanks. Die ouderwetse manier ligt mij persoonlijk ook niet zo, maar het is wel zo dat ik tot een paar jaar geleden zelf eigenlijk altijd het jonkie was onder van die autoritaire managers. Nu vaar ik zelf wel een andere koers, mijn stijl is redelijk gelijk aan die van jou. Op tijd ingrijpen is iets wat de generatie voor ons echt niet kon. Sowieso waren die slecht in feedback geven.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:01 schreef RealRS het volgende:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Dat werkt ook niet mee. Om daar goed mee om te kunnen gaan vereist nogal wat veerkracht. Verliezen van je baan staat immers heel hoog in de lijst van meest stressvolle gebeurtenissen in je leven. Maar het gebeurt dus wel doodleuk meerdere keren achter elkaar. Ik denk dat managers die het nooit hebben meegemaakt de impact hiervan niet voldoende beseffen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:26 schreef fluitbekzeenaald2.0 het volgende:
Als ik de artikeltjes mag geloven zijn millennials individualisten, die dus niet voor werk maar voor zichzelf leven. Ook zijn ze hun loopbaan begonnen op een arbeidsmarkt die gekarakteriseerd wordt door flexibilisering en onzekerheid. Loyaliteit aan je werkgever is niet meer deze tijd en wordt eerder afgestraft dan beloond. Het is daardoor denk ik een minder gemotiveerde leeftijdsgroep.
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:14 schreef Daboman het volgende:
[..]
Maar ik ben een millenial en op basis van jouw verhaal zou ik verwachten dat je me niet eens zou aannemen. Laat staan promoveren. En dit terwijl mijn werkgevers me beschrijven als een plichtsgetrouwe werknemer met genoeg verantwoordelijkheidsgevoel die voldoende toevoegt aan de teamdoelstellingen. Met af en toe een uitschieter naar boven.
En stel dat ik in jou team zou willen werken. Hoe is jouw insteek dan precies motiverend? Ik zou op zijn minst graag willen zien dat m'n werkgever me serieus neemt. En dat mis ik eigenlijk al.
In grote lijnen zo mee eens :-)quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:01 schreef RealRS het volgende:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroepquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:33 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik ben generation X. Maar volgens sommige definities inderdaad millenial.
Precies dat ja, maar als ik de gemiddelde mening hier moet geloven, dan hebben wij gewoon de domme pech dat we dit zo ervaren hebben. Ik hou die optie wel degelijk open, dat ben ik aan mezelf en mijn collega's verplicht.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 21:49 schreef Schuifpui het volgende:
Ik val zelf ook nog binnen die groep volgens die definitie aan het begin van het topic, maar ik merk dat het heel erg bedrijfsgebonden is.
Ik heb eerst 7 jaar bij een start-up gewerkt met allemaal mensen van 24-32 jaar. Iedereen was supergemotiveerd, er werd keihard gewerkt en op tijden dat het nodig was ook behoorlijk veel. Terwijl nu werk ik bij een groot bedrijf en verbaas ik me over de houding van vooral jonge werknemers. Veelal 24 - 28. Doen vrij weinig op een dag, het gaat de hele tijd 'hoe lang ze nog moeten', salaris, vergoedingen en geld komt ook vaak voorbij en voor 8:30 beginnen wordt gezien als een enorme prestatie.
Groot verschil tussen de bedrijven was de hoeveelheid verantwoordelijkheid en vertrouwen die mensen kregen. Bij het eerste bedrijf zag iedereen het product als een stukje van henzelf, hadden ze veel vrijheid om in te vullen hoe bepaalde dingen moesten gebeuren, terwijl er tegelijkertijd keiharde deadlines aan zaten. Waar ik nu werk is dat eigenlijk nauwelijks. Iedereen zit er omdat het moet, terwijl de producten die gemaakt worden best heel tof zijn. Hoe het precies komt ben ik nog niet uit.
Ik kan me hier trouwens grotendeels in vinden. Werknemers worden als nummers beschouwd. Dat voel ik zelfs nu ik deel uitmaakt van het management. Uiteindelijk is er ook weinig persoonlijks aan de relatie met je werkgever. Het is de persoonlijke relatie met je manager die het maakt of breekt.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:10 schreef Grems het volgende:
Millenials zijn gewoon erg verstandig.
Ze weten dat werknemers wegwerpobjecten zijn, ze weten dat ze mee moeten betalen aan allerlei feestjes waar ze zelf nooit aan deel gaan nemen.
Het totaal voorspelbare en logische product van de ultieme YOLO-generatie en hun kinderen, de slappe Gen-X'ers.
Heb je plezier in je werk?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 21:45 schreef tailfox het volgende:
deze millennial heeft nu vandaag 11 uur gedraait
Snap ik wel. Kun je aangeven waarom?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:58 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroep
Zelf geef ik de voorkeur aan 40 plus als collega.
Weet je, dat klinkt eigenlijk niet eens onaardig eerlijk gezegd. Een schouderklopje op zijn tijd is wel fijn, zodat je ook weet wanneer je iets wel goed doet. Die continue onzekerheid als gevolg van de flexibiliserende arbeidsmarkt kan er echt inhakken. Ik merkte jaren nadat ik een vast contract in een baan op niveau kreeg nog steeds dat ik op overlevingsmechanismes uit de crisis zat te draaien terwijl het eigenlijk niet echt nodig meer was. Voor de rest klinkt het als een prima deal!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:04 schreef Seven. het volgende:
[..]
Een theorie die ik heb is dat ouders begin jaren tachtig een goede band met hun kind waardevol begonnen te vinden, en het kind groeide op met het idee dat het speciaal was. Iets met die verwachting meenemen naar het bedrijfsleven. Terwijl ik nog opgegroeid ben met het idee dat niemand speciaal is. Maar goed, ik ben geen expert.
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:43 schreef Franknfurter het volgende:
Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Horeca noemt men dat ik ben ook gestopt gelukkig.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:47 schreef spiritusbus het volgende:
[..]
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.
Maar een halve dag niet werken vanwege huisartsbezoek is dan weer niet goedquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:56 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:41 schreef Chai het volgende:
[..]
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
Mooie post, dankjewel!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:43 schreef Franknfurter het volgende:
Wat ik bij mij op het werk heb ervaren is dat de eigenaar van de zaak (ergens in de 50) vooral veel verwacht qua verantwoordelijkheid nemen en 'hart voor de zaak hebben'. Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
Dit!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Peter het volgende:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 05:37 schreef SpecialK het volgende:
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 00:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.
Haha klopt, ik vind mezelf ook een hele speciale millenial . Ik heb eigenlijk te weinig ervaring met millenials om het regionale verschil te merken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 09:27 schreef descon het volgende:
[..]
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?
[..]
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.
Waarom verwachten we nog dat mensen 40 uur werken, ik vind dat persoonlijk niet meer echt van deze tijd. Fulltime werken en je huishouden en je sociale leven combineren is heel erg lastig. Laat staan als er een gezinsleven bij komt kijken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 09:32 schreef nils7 het volgende:
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Ja, bij ons was de werksfeer al verziekt voor ik kwam. Binnen mijn team wel OK, men kan op volwassen manier samenwerken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 06:45 schreef Spiegelei het volgende:
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:37 schreef Hamzoef het volgende:
Herkenbaar. Stressbestendigheid is ook ver te zoeken. Een burnout voor je 30e wordt tegenwoordig als normaal gezien.
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:24 schreef Mishu het volgende:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Onbetaald?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:22 schreef Pap89 het volgende:
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:06 schreef Seven. het volgende:
Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
Absoluut! Er komen alleen maar meer millenials op de arbeidsmarkt en ik snij mezelf keihard in de vingers als ik dom mijn kop in het zand blijf steken. Maar soms heb je wel feedback nodig van buitenstaanders, bij ons op de werkvloer krijg ik dit soort feedback niet. Zelfs al vraag ik daar actief naar.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:26 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Dat lijkt me niet correct. Flexibilisering, tijdelijke contracten en versoberde ontslagbescherming zijn geen items waar de huidige ouderen destijds tegenaan liepen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:25 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.
Of wie weet zijn er nog andere werknemers die een uitdaging zien in het coachen van jonge werknemers die daar geïnteresseerd in zijn.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:26 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Iedereen vindt dat 'ie keihard werkt . Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Net van school, willen zich bewijzen en vaak nog wat naief. Na een paar jaar kan je wat meer relativeren.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:24 schreef Mishu het volgende:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Heb het idee dat het juist tegenwoordig wat minder materialistisch is. Dikke auto hoeft niet zo nodig meer.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:50 schreef -Trinity- het volgende:
[..]
Iedereen vindt dat 'ie keihard werkt . Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.
Denk dat de work/life balance juist iets is waardoor er meer burnouts zijn. Overal bij willen zijn..je moet carriere maken, overal bij zijn en de hele werld over gaan.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:50 schreef -Trinity- het volgende:
Daarnaast is work/life balance belangrijk. Twintig uur overwerken voor een paar tientjes extra vind ik - en velen met mij - het niet waard. Ik wil gewoon rondkomen, maar ook af en toe op een terrasje kunnen zitten. Life's short. Onder mijn vrouwelijke millennialgenoten merk ik verder vooral behoefte aan het faciliteren van het combineren van diverse dingen in het leven: carrière en kinderen, reizen en werk, vrijwilligerswerk en werk, etc. Dat daar wat salaris voor ingeleverd moet worden, is no issue, als de kans ertoe maar bestaat en dat niet betekent dat je gelijk wordt gedegradeerd tot zielige parttimer.
Zal ook wel meespelen denk ik ja. Als het onzeker is of je er over een jaar nog werkt zal je binding met het bedrijf ook een stuk minder zijn.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 12:00 schreef GS-Raw het volgende:
Tjah dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel tonen en zich weinig betrokken voelen is niet heel gek met de slechte en onzekere arbeidscontracten die mensen tegenwoordig krijgen...
Precies, je bent hierdoor ook steeds verder aan het kijken naar een nieuwe werkgever.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 12:09 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Zal ook wel meespelen denk ik ja. Als het onzeker is of je er over een jaar nog werkt zal je binding met het bedrijf ook een stuk minder zijn.
Oh, dit is zo herkenbaar. 40 uur p/w buffelen met een uitzendcontract en fouten van oudere werknemers corrigeren die er al jaren werken en wel vastigheid hebben.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:50 schreef -Trinity- het volgende:
[..]
Iedereen vindt dat 'ie keihard werkt . Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.
Whohoo, ik ben een xennial. Nooit geweten dat er een naampje voor was.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:55 schreef STING het volgende:
[..]
Maak je geen zorgen, je bent een 'xennial'
[ afbeelding ]
Het botst denk ik ook doordat de oudere generatie privé vaak de sneewvlokjesstijl hanteert, terwijl ze op het werk in de conservatieve modus schiet.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:41 schreef Chai het volgende:
.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
20 uur overwerken per week Lekker voor nop in je eigen tijd voor je baas werkenquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Wat houdt zo'n drijfverentest in?
Dat laatste is dus ook te relativeren.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:01 schreef Zihuatanejo het volgende:
Ik ben zelf net geen millennial maar ik vind dit soort berichten erg naar. Het is net als die babyboomers die op 50plus stemmen want ze denken dat ze enorm benadeeld worden, terwijl studies aantonen dat juist die groep erg rijk zijn.
De jongere generatie hebben tegenwoordig meer last van dure huizenmarkt, duurdere en meer veeleisende opleidingseisen, minder baanzekerheid etc. Ik heb juist medelijden met hen.
En dan? Net zo zuur en vooringenomen worden als jij? En dan zuur in plaats van zielig doen op social media? #goals #workhardplaysaltyquote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:10 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Dat je tegenwoordig alles op Facebook moet zetten en dan zielig bent als je niet geslaagd bent dat was er vroeger niet. Dus misschien zit daar wel iets in. Volgende keer wat minder social media en wat beter je best doen :-)
Ik ben zelf een millenial, dus ik kan alleen wat over mezelf zeggen maar ik leef inderdaad voor mijzelf en niet voor mijn werk. Overwerken als er echt iets af moet is prima, maar die tijd die ik eraan besteed ga ik ergens compenseren (een keer om vrijdag om 12 uur naar huis bijv.). Als dit niet kan, dan werk ik geen minuut over.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:26 schreef fluitbekzeenaald2.0 het volgende:
Als ik de artikeltjes mag geloven zijn millennials individualisten, die dus niet voor werk maar voor zichzelf leven. Ook zijn ze hun loopbaan begonnen op een arbeidsmarkt die gekarakteriseerd wordt door flexibilisering en onzekerheid. Loyaliteit aan je werkgever is niet meer deze tijd en wordt eerder afgestraft dan beloond. Het is daardoor denk ik een minder gemotiveerde leeftijdsgroep.
Ik geloof eerlijk niet dat mensen vroeger voor hun werk leefden. Toen ik begon te studeren waren er nog zat mensen die >10 jaar studeerden. Dat deden ze niet voor de zaak, het volk of vaderland.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:31 schreef AldoTheApache het volgende:
[..]
Ik ben zelf een millenial, dus ik kan alleen wat over mezelf zeggen maar ik leef inderdaad voor mijzelf en niet voor mijn werk. Overwerken als er echt iets af moet is prima, maar die tijd die ik eraan besteed ga ik ergens compenseren (een keer om vrijdag om 12 uur naar huis bijv.). Als dit niet kan, dan werk ik geen minuut over.
Ik ben niet minder gemotiveerd, maar ik besef me wel dat ik een leven buiten mijn baan heb. Ik werk bij een super leuk bedrijf, waar ik graag blijf werken. Echter, als er een ander leuk interessant bedrijf komt met veel betere arbeidsvoorwaarden en een leuke(re) functie zou ik wel overwegen om te switchen. Voor mij heeft mijn bedrijf zo weer een ander, en ik voor hun ook.
Die gedachtegang is ook geen probleem maar hopelijk verwacht je dan ook geen flexibiliteit de andere kant op van je bedrijf?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:31 schreef AldoTheApache het volgende:
[..]
Ik ben zelf een millenial, dus ik kan alleen wat over mezelf zeggen maar ik leef inderdaad voor mijzelf en niet voor mijn werk. Overwerken als er echt iets af moet is prima, maar die tijd die ik eraan besteed ga ik ergens compenseren (een keer om vrijdag om 12 uur naar huis bijv.). Als dit niet kan, dan werk ik geen minuut over.
Ik ben niet minder gemotiveerd, maar ik besef me wel dat ik een leven buiten mijn baan heb. Ik werk bij een super leuk bedrijf, waar ik graag blijf werken. Echter, als er een ander leuk interessant bedrijf komt met veel betere arbeidsvoorwaarden en een leuke(re) functie zou ik wel overwegen om te switchen. Voor mij heeft mijn bedrijf zo weer een ander, en ik voor hun ook.
Hoezo zou dat ten koste moeten gaan van flexibiliteit van de werkgever? Ik heb dezelfde insteek al ben ik dan een X-er ('79). Ik werk alleen over als het echt niet anders kan, als het structureel wordt kan men het uitzoeken. Als de shit aan is gaan de schouders eronder, maar ik ga niet overwerken om een gebrek aan planning op te lossen die tijd heb ik gehad.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:38 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Die gedachtegang is ook geen probleem maar hopelijk verwacht je dan ook geen flexibiliteit de andere kant op van je bedrijf?
Dit laatste klinkt anders als 'ik werk geen minuut over' :-)quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:41 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Hoezo zou dat ten koste moeten gaan van flexibiliteit van de werkgever? Ik heb dezelfde insteek al ben ik dan een X-er ('79). Ik werk alleen over als het echt niet anders kan, als het structureel wordt kan men het uitzoeken. Als de shit aan is gaan de schouders eronder, maar ik ga niet overwerken om een gebrek aan planning op te lossen die tijd heb ik gehad.
Als ik privé zaken moet regelen die niet anders dan onder werktijd kunnen dan heeft de baas daar geen moeite mee, als er iets in de fik staat terwijl ik vrij ben help ik ook gewoon. Het een hoeft niet ten koste te gaan van het ander.
Zoals wat?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:38 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Die gedachtegang is ook geen probleem maar hopelijk verwacht je dan ook geen flexibiliteit de andere kant op van je bedrijf?
Allemaal prima, mits je ervoor gecompenseerd wordtquote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:45 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Dit laatste klinkt anders als 'ik werk geen minuut over' :-)
Nu weet ik niet wat voor soort werk je doet maar hier doen we meestal alles in teamverband. Als de planning niet goed is dan ligt dat meestal niet aan een persoon maar aan het team aangezien er dan bepaalde dingen niet goed uitgezocht zijn. Dan los je dat ook als team op.
Wat een onzin. Als je een universitaire of HBO opleiding doet moet je gewoon 40 van je 60 studiepunten halen anders moet je direct kappen met de opleiding. Dit is eind jaren 90 ingevoerd. Bovendien krijg je tegenwoordig géén studiefinanciering meer (alleen een lening) én bovendien maximaal 10 jaar, onafhankelijk of je meerdere studies wil doen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:10 schreef Bloemkool het volgende:
Nu zoeken ze naar een hokje en als je erin past mag je met allemaal extra's toch blijven zitten.
Die discussie lijkt me een eigen topic waard.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:47 schreef erikkll het volgende:
[..]
Wat een onzin. Als je een universitaire of HBO opleiding doet moet je gewoon 40 van je 60 studiepunten halen anders moet je direct kappen met de opleiding. Dit is eind jaren 90 ingevoerd. Bovendien krijg je tegenwoordig géén studiefinanciering meer (alleen een lening) én bovendien maximaal 10 jaar, onafhankelijk of je meerdere studies wil doen.
Of heb je het over het VMBO oid? Alleen daar word je er altijd doorheen geloodst, onder het mom beter een opleiding dan helemaal niets. (Een school mag wettelijk niemand zonder startkwalificatie op straat zetten)
Huizen waren weldegelijk veel goedkoper. Een gemiddelde koopsom was in 1975 nog ¤45.000 op een salaris van ¤10.437. Gemiddeld 4,3 jaarsalarissen. In de tussentijd is een modaal salaris gestegen naar ¤37.000 maar de gemiddelde koopsom ligt inmiddels op ¤273k, oftewel 7,5 maandsalarissen, een stijging van 74%
Bronnen:
Modaal inkomen:
https://www.gemiddeld-inkomen.nl/modaal-inkomen/
1975:
https://www.gemiddeld-inkomen.nl/inkomens-vanaf-1970/
Woningprijs 1975
https://bieb.knab.nl/hypo(...)storisch-perspectief
Woningprijs 2018
https://www.volkskrant.nl(...)toegenomen~b79b94be/
Ik zit in de IT beheerfunctie en een stuk development. Maar ik maak idd uitzondering voor calamiteiten, die schaar ik ook niet onder overwerk dat is gewoon onderdeel van het vak.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:45 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Dit laatste klinkt anders als 'ik werk geen minuut over' :-)
Nu weet ik niet wat voor soort werk je doet maar hier doen we meestal alles in teamverband. Als de planning niet goed is dan ligt dat meestal niet aan een persoon maar aan het team aangezien er dan bepaalde dingen niet goed uitgezocht zijn. Dan los je dat ook als team op.
Bij mijn werk ook zo'n manager die 2,5 FTE aanstuurt, en die mogen absoluut niet thuiswerken, moeten half 9 beginnen en mogen niet voor 17.00u naar huis. Geen sprake van.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 12:01 schreef Apekoek het volgende:
Weet je waar ik mij aan stoor, managers die mensen nog steeds niet thuis durven laten werken.
Ik maak overigens een stuk meer uren dan 40 per week.
quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:50 schreef -Trinity- het volgende:
Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.
Babyboomers 'die hun tijd wel uitzitten'.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 12:19 schreef Fascination het volgende:
[..]
Oh, dit is zo herkenbaar. 40 uur p/w buffelen met een uitzendcontract en fouten van oudere werknemers corrigeren die er al jaren werken en wel vastigheid hebben.
Dat vind ik altijd zo'n kakinstelling als niemand verantwoordelijkheid kan/wil/mag/durft te nemen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:45 schreef Bloemkool het volgende:
Als de planning niet goed is dan ligt dat meestal niet aan een persoon maar aan het team
Misschien niet meer, maar dat is zeker niet altijd zo geweest. Babyboomers zijn namelijk niet vaak de pineut wanneer je het LIFO principe zou toepassen bij reorganisaties. En ook niet wanneer je bijvoorbeeld alle junior functies zou laten vervallen omdat ze vanwege hun ervaring in senior functies zitten (al hebben high potentials dan iets meer kans).quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:25 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.
Bij mijn deeltijdopleiding (HBO) moest je 2 jaar terug al 51 punten halen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:47 schreef erikkll het volgende:
[..]
Wat een onzin. Als je een universitaire of HBO opleiding doet moet je gewoon 40 van je 60 studiepunten halen anders moet je direct kappen met de opleiding. Dit is eind jaren 90 ingevoerd. Bovendien krijg je tegenwoordig géén studiefinanciering meer (alleen een lening) én bovendien maximaal 10 jaar, onafhankelijk of je meerdere studies wil doen.
Of heb je het over het VMBO oid? Alleen daar word je er altijd doorheen geloodst, onder het mom beter een opleiding dan helemaal niets. (Een school mag wettelijk niemand zonder startkwalificatie op straat zetten)
Huizen waren weldegelijk veel goedkoper. Een gemiddelde koopsom was in 1975 nog ¤45.000 op een salaris van ¤10.437. Gemiddeld 4,3 jaarsalarissen. In de tussentijd is een modaal salaris gestegen naar ¤37.000 maar de gemiddelde koopsom ligt inmiddels op ¤273k, oftewel 7,5 maandsalarissen, een stijging van 74%
Bronnen:
Modaal inkomen:
https://www.gemiddeld-inkomen.nl/modaal-inkomen/
1975:
https://www.gemiddeld-inkomen.nl/inkomens-vanaf-1970/
Woningprijs 1975
https://bieb.knab.nl/hypo(...)storisch-perspectief
Woningprijs 2018
https://www.volkskrant.nl(...)toegenomen~b79b94be/
Slaat echt nergens op, door mensen wat flexibiliteit te gunnen en zelf beslissingen laten nemen heeft dat vaker een positief effect dan negatief. Ook al vrij veel onderzoek naar gedaan. Wantrouwen in dergelijke mate werkt averechts.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 14:39 schreef Black-Death het volgende:
[..]
Bij mijn werk ook zo'n manager die 2,5 FTE aanstuurt, en die mogen absoluut niet thuiswerken, moeten half 9 beginnen en mogen niet voor 17.00u naar huis. Geen sprake van.
Meneer zelf heeft een vaste thuiswerkdag per week want hij "behoort tot het management"
Vast wel, alleen durfde ik het niet hardop te zeggen. Had ik nog enig respect voor mensen die er langer werken en ook al brak ik enkele regels, ik zorgde wel dat mijn werk gedaan is.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:19 schreef Mubassie het volgende:
Wij hebben deze gasten in de avonduren werken. 19-25 jaar. Schoolgaande jongens die vaak ziek zijn, ongeïnteresseerd en niet gemotiveerd om te werken.
Het enige wat telt is zo vlug mogelijk naar huis
Uitzonderingen daargelaten hoor.
Ik kan me niet herinneren dat dit in mijn jeugd ook zo was.
Waarom werken ze er dan nog? Ik vermoed omdat anderen niet te krijgen zijn voor die werktijden en arbeidsvoorwaarden en dat het inhoudelijk ook niet geweldig is, klopt dat?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:19 schreef Mubassie het volgende:
Wij hebben deze gasten in de avonduren werken. 19-25 jaar. Schoolgaande jongens die vaak ziek zijn, ongeïnteresseerd en niet gemotiveerd om te werken.
Het enige wat telt is zo vlug mogelijk naar huis
Uitzonderingen daargelaten hoor.
In tegenstelling tot wat precies?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:19 schreef Mubassie het volgende:
Het enige wat telt is zo vlug mogelijk naar huis
zo lang mogelijk blijven hangen en zuipen, dat wil ie wssquote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:28 schreef TigerXtrm het volgende:
[..]
In tegenstelling tot wat precies?
"Hé, jammer. Het is nu al 5 uur! En ik heb het zo naar mijn zin hier. Ik wou dat ik hier kon blijven zodat ik de hele avond kon doorwerken!"
In welke wereld leef je?
Als je weet wanneer je kan stoppen of je een vaste eindtijd hebt, gewoon je werk doen, prestatie leveren waarvoor je bent aangenomen en niet elke kwartier zeiken dat je naar huis wilt.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:28 schreef TigerXtrm het volgende:
[..]
In tegenstelling tot wat precies?
"Hé, jammer. Het is nu al 5 uur! En ik heb het zo naar mijn zin hier. Ik wou dat ik hier kon blijven zodat ik de hele avond kon doorwerken!"
In welke wereld leef je?
Daar heb je gelijk in, maar dat is niet wat je zei. Het kwam over alsof je van mensen verwacht dat ze niet op hun vaste eindtijd naar huis gaan.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 22:34 schreef YebCar het volgende:
[..]
Als je weet wanneer je kan stoppen of je een vaste eindtijd hebt, gewoon je werk doen, prestatie leveren waarvoor je bent aangenomen en niet elke kwartier zeiken dat je naar huis wilt.
Je hebt gesolliciteerd op een functie: daar wordt je loon, werkzaamheden en voorwaarden besproken. Ga dan niet als een lamlul daarna zeiken dat je zo weinig verdiend, dat het zwaar of saai is of dat het werk je totaal niet aan staat.
Je bent er zelf een. Of net tussen millennial en gennx in.quote:
Jup. Maar dat besef is daar nog niet echt doorgedrongenquote:Op woensdag 1 augustus 2018 16:16 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Slaat echt nergens op, door mensen wat flexibiliteit te gunnen en zelf beslissingen laten nemen heeft dat vaker een positief effect dan negatief. Ook al vrij veel onderzoek naar gedaan. Wantrouwen in dergelijke mate werkt averechts.
Jazeker. En je hebt ook aardig wat van het gedrag waar je nu over klaagt tentoongespreid in de afgelopen jaren hier op fok.quote:
quote:Op donderdag 2 augustus 2018 09:17 schreef JeSuisDroppie het volgende:
[..]
Jazeker. En je hebt ook aardig wat van het gedrag waar je nu over klaagt tentoongespreid in de afgelopen jaren hier op fok.
Dat idd.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 19:38 schreef bijdehand het volgende:
Waarom zou je je extra inzetten voor een bedrijf dat amper zekerheid biedt en naar jou toe ook niet flexibel is? Je kan extra werk doen waar je niet voor getekend hebt maar als je zelf iets wil houden ze het contract aan. Allemaal leuk en aardig, maar ik behandel mensen zoals ze mij behandelen en mijn huidige werkgever zal daardoor niet mijn volle capaciteiten kunnen benutten.
Nooit gewerkt met een echte leider dan zeker... Wat je noemt zijn inderdaad echt managers. Maar een echte leider, dat is toch wat anders.quote:Op donderdag 2 augustus 2018 10:46 schreef knoopie het volgende:
Eigenlijk zijn er vier soorten managers:
1. De vakspecialist die per ongeluk tot manager gepromoveerd is, omdat hij ouder is en/of meer ervaring dan zijn collegas is. Vaktechnisch weet hij/zij precies waar het over gaat.
2. De manager-manager, die bedrijfskunde/bedrijfswetenschappen of iets dergelijks gestudeerd heeft en dank zij zijn excel-files volledige controle heeft over budget en planning.
3. De "ik werk graag met mensen" manager, die het voor elkaar krijgt dat iedereen gemotiveerd is en blijft en het gevoel heeft er bij te horen en iets bij te dragen.
4. De perfecte manager, die een afgewogen combinatie van bovenstaande drie is, omdat alle eigenschappen erg belangrijk zijn.
Mijn ervaring in de praktijk is, dat het kennelijk heel erg moeilijk is om de perfecte manager te vinden. Uit mijn steekproef van managers waarmee ik direkt heb mogen werken, was er één "ik werk graag met mensen", drie waren per ongeluk gepromoveerde specialisten, twee waren excel-manager, ééntje was werkelijk waar geen van bovenstaande opties, en ééntje was de perfecte manager.
Lang verhaal kort; uit mijn steekproef blijkt dat maar één van de acht managers daadwerkelijk een echt goede manager is. Ik schat dus de kans dat het probleem tenminste gedeeltelijk bij manager-TS zelf ligt op 7 uit 8 oftewel 87,5%
Ja dat heb ik ook nooit begrepen. En je ziet het echt niet terug in je salaris of rechten vaak.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 13:09 schreef AldoTheApache het volgende:
[..]
20 uur overwerken per week Lekker voor nop in je eigen tijd voor je baas werken
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |