Ik zeg toch ook dat het me met name om je woordkeus ging?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:11 schreef RealRS het volgende:
@Chai je kan het ook anders verpakken, maak dit of dat met een deadline. Komt wel praktisch op hetzelfde neer. Het gaat erom dat je voor het eerst in een werkomgeving bent, dat moet je ook leren (is ook niet altijd makkelijk, lange dagen) met allemaal collega's.
Overigens leer/ontwikkeltrajecten, waar iemand zelf aangeeft wat dit leuk vindt en waar die naartoe wil groeien en wat daarvoor nodig is. Is ook een goede.
Goeie post, thanks. Die ouderwetse manier ligt mij persoonlijk ook niet zo, maar het is wel zo dat ik tot een paar jaar geleden zelf eigenlijk altijd het jonkie was onder van die autoritaire managers. Nu vaar ik zelf wel een andere koers, mijn stijl is redelijk gelijk aan die van jou. Op tijd ingrijpen is iets wat de generatie voor ons echt niet kon. Sowieso waren die slecht in feedback geven.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:01 schreef RealRS het volgende:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Dat werkt ook niet mee. Om daar goed mee om te kunnen gaan vereist nogal wat veerkracht. Verliezen van je baan staat immers heel hoog in de lijst van meest stressvolle gebeurtenissen in je leven. Maar het gebeurt dus wel doodleuk meerdere keren achter elkaar. Ik denk dat managers die het nooit hebben meegemaakt de impact hiervan niet voldoende beseffen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:26 schreef fluitbekzeenaald2.0 het volgende:
Als ik de artikeltjes mag geloven zijn millennials individualisten, die dus niet voor werk maar voor zichzelf leven. Ook zijn ze hun loopbaan begonnen op een arbeidsmarkt die gekarakteriseerd wordt door flexibilisering en onzekerheid. Loyaliteit aan je werkgever is niet meer deze tijd en wordt eerder afgestraft dan beloond. Het is daardoor denk ik een minder gemotiveerde leeftijdsgroep.
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:14 schreef Daboman het volgende:
[..]
Maar ik ben een millenial en op basis van jouw verhaal zou ik verwachten dat je me niet eens zou aannemen. Laat staan promoveren. En dit terwijl mijn werkgevers me beschrijven als een plichtsgetrouwe werknemer met genoeg verantwoordelijkheidsgevoel die voldoende toevoegt aan de teamdoelstellingen. Met af en toe een uitschieter naar boven.
En stel dat ik in jou team zou willen werken. Hoe is jouw insteek dan precies motiverend? Ik zou op zijn minst graag willen zien dat m'n werkgever me serieus neemt. En dat mis ik eigenlijk al.
In grote lijnen zo mee eens :-)quote:Op dinsdag 31 juli 2018 20:01 schreef RealRS het volgende:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroepquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:33 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik ben generation X. Maar volgens sommige definities inderdaad millenial.
Precies dat ja, maar als ik de gemiddelde mening hier moet geloven, dan hebben wij gewoon de domme pech dat we dit zo ervaren hebben. Ik hou die optie wel degelijk open, dat ben ik aan mezelf en mijn collega's verplicht.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 21:49 schreef Schuifpui het volgende:
Ik val zelf ook nog binnen die groep volgens die definitie aan het begin van het topic, maar ik merk dat het heel erg bedrijfsgebonden is.
Ik heb eerst 7 jaar bij een start-up gewerkt met allemaal mensen van 24-32 jaar. Iedereen was supergemotiveerd, er werd keihard gewerkt en op tijden dat het nodig was ook behoorlijk veel. Terwijl nu werk ik bij een groot bedrijf en verbaas ik me over de houding van vooral jonge werknemers. Veelal 24 - 28. Doen vrij weinig op een dag, het gaat de hele tijd 'hoe lang ze nog moeten', salaris, vergoedingen en geld komt ook vaak voorbij en voor 8:30 beginnen wordt gezien als een enorme prestatie.
Groot verschil tussen de bedrijven was de hoeveelheid verantwoordelijkheid en vertrouwen die mensen kregen. Bij het eerste bedrijf zag iedereen het product als een stukje van henzelf, hadden ze veel vrijheid om in te vullen hoe bepaalde dingen moesten gebeuren, terwijl er tegelijkertijd keiharde deadlines aan zaten. Waar ik nu werk is dat eigenlijk nauwelijks. Iedereen zit er omdat het moet, terwijl de producten die gemaakt worden best heel tof zijn. Hoe het precies komt ben ik nog niet uit.
Ik kan me hier trouwens grotendeels in vinden. Werknemers worden als nummers beschouwd. Dat voel ik zelfs nu ik deel uitmaakt van het management. Uiteindelijk is er ook weinig persoonlijks aan de relatie met je werkgever. Het is de persoonlijke relatie met je manager die het maakt of breekt.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:10 schreef Grems het volgende:
Millenials zijn gewoon erg verstandig.
Ze weten dat werknemers wegwerpobjecten zijn, ze weten dat ze mee moeten betalen aan allerlei feestjes waar ze zelf nooit aan deel gaan nemen.
Het totaal voorspelbare en logische product van de ultieme YOLO-generatie en hun kinderen, de slappe Gen-X'ers.
Heb je plezier in je werk?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 21:45 schreef tailfox het volgende:
deze millennial heeft nu vandaag 11 uur gedraait
Snap ik wel. Kun je aangeven waarom?quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:58 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroep
Zelf geef ik de voorkeur aan 40 plus als collega.
Weet je, dat klinkt eigenlijk niet eens onaardig eerlijk gezegd. Een schouderklopje op zijn tijd is wel fijn, zodat je ook weet wanneer je iets wel goed doet. Die continue onzekerheid als gevolg van de flexibiliserende arbeidsmarkt kan er echt inhakken. Ik merkte jaren nadat ik een vast contract in een baan op niveau kreeg nog steeds dat ik op overlevingsmechanismes uit de crisis zat te draaien terwijl het eigenlijk niet echt nodig meer was. Voor de rest klinkt het als een prima deal!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 22:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:04 schreef Seven. het volgende:
[..]
Een theorie die ik heb is dat ouders begin jaren tachtig een goede band met hun kind waardevol begonnen te vinden, en het kind groeide op met het idee dat het speciaal was. Iets met die verwachting meenemen naar het bedrijfsleven. Terwijl ik nog opgegroeid ben met het idee dat niemand speciaal is. Maar goed, ik ben geen expert.
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:43 schreef Franknfurter het volgende:
Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Horeca noemt men dat ik ben ook gestopt gelukkig.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:47 schreef spiritusbus het volgende:
[..]
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.
Maar een halve dag niet werken vanwege huisartsbezoek is dan weer niet goedquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:56 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:41 schreef Chai het volgende:
[..]
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
Mooie post, dankjewel!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:43 schreef Franknfurter het volgende:
Wat ik bij mij op het werk heb ervaren is dat de eigenaar van de zaak (ergens in de 50) vooral veel verwacht qua verantwoordelijkheid nemen en 'hart voor de zaak hebben'. Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
Dit!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:31 schreef Peter het volgende:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 05:37 schreef SpecialK het volgende:
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 00:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.
Haha klopt, ik vind mezelf ook een hele speciale millenial . Ik heb eigenlijk te weinig ervaring met millenials om het regionale verschil te merken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 09:27 schreef descon het volgende:
[..]
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?
[..]
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.
Waarom verwachten we nog dat mensen 40 uur werken, ik vind dat persoonlijk niet meer echt van deze tijd. Fulltime werken en je huishouden en je sociale leven combineren is heel erg lastig. Laat staan als er een gezinsleven bij komt kijken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 09:32 schreef nils7 het volgende:
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Ja, bij ons was de werksfeer al verziekt voor ik kwam. Binnen mijn team wel OK, men kan op volwassen manier samenwerken.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 06:45 schreef Spiegelei het volgende:
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:37 schreef Hamzoef het volgende:
Herkenbaar. Stressbestendigheid is ook ver te zoeken. Een burnout voor je 30e wordt tegenwoordig als normaal gezien.
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:24 schreef Mishu het volgende:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Onbetaald?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:22 schreef Pap89 het volgende:
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:06 schreef Seven. het volgende:
Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
Absoluut! Er komen alleen maar meer millenials op de arbeidsmarkt en ik snij mezelf keihard in de vingers als ik dom mijn kop in het zand blijf steken. Maar soms heb je wel feedback nodig van buitenstaanders, bij ons op de werkvloer krijg ik dit soort feedback niet. Zelfs al vraag ik daar actief naar.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:26 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Dat lijkt me niet correct. Flexibilisering, tijdelijke contracten en versoberde ontslagbescherming zijn geen items waar de huidige ouderen destijds tegenaan liepen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:25 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.
Of wie weet zijn er nog andere werknemers die een uitdaging zien in het coachen van jonge werknemers die daar geïnteresseerd in zijn.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 10:26 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Iedereen vindt dat 'ie keihard werkt . Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |