Wij willen allereerst iedereen bedanken voor de vele berichtjes, pm’s, kaarten en emails.
![]()
Echt enorm hartverwarmend!
Gisterochtend zijn we eerst richting Duitsland vertrokken om afscheid te nemen van Simon. Om even vóór 10.30 uur vroeg ik Jeroen om even te stoppen, want dit is het tijdstip waarop Danyel vorig jaar stierf, en ik wilde daar even heel rustig en ongestoord bij stilstaan.
Half 11, het tijdstip waarop Danyel een grens overschreed van een oud naar een nieuw leven, van de ene plaats naar de andere. Terwijl we daar zo stonden, en ik om me heen keek, zag ik waar we gestopt waren, namelijk op de (oude) grensovergang! Ik zei iets over de symboliek ervan tegen Jeroen, en opeens zagen we een helikopter. Zachtjes zongen we het liedje dat we vorig jaar, tijdens de laatste minuten, vast ook gezongen hebben: “helikopter, helikopter, mag ik met jou mee omhoog, hoog in de wolken wil ik wezen, hoog in de wolken wil ik zijn….”
De helikopter draaide een rondje boven onze auto en verdween toen….
Wat een symboliek weer, en wat een prachtige manier van Danyel om ons te laten weten dat hij bij ons was. Ik krijg weer kippenvel als ik eraan denk.
Het afscheid van Simon was zwaar, maar voelde goed. Aan de ene kant was de aanblik van een dood kindje heel gewoon, maar aan de andere kant weet je dat het nooit zal wennen, want zo hoort het gewoon niet te zijn. Maar vanuit de overtuiging dat Simon het zo gewild heeft, weten we dat het goed is zo.
’s Middags ontmoetten we onze familie in Heeze. Na een “snelle blik op de schommel geworpen te hebben”
![]()
gingen we naar het kerkhofje op Providentia, waar we eindelijk het mooie grafmonumentje konden laten zien:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
(Het plantje links onderaan op de eerste foto, is het beroemde "groene bloemetje". Momenteel bloeit het, het krijg dan een geel hartje, maar de blaadjes blijven groen. Het bloemetje van het monumentje is precies op die manier samengesteld).
Daarna hebben we gezamenlijk wat genuttigd en hebben we nog een bezoekje gebracht aan het kerkje. Het was wederom fijn, goed en mooi, om op deze manier de sterfdag te gedenken.
Op dit moment heb ik nog steeds veel gevoelens en gedachten die door mijn hoofd razen, die ik eerst zal moeten ordenen en een plaatsje moet gaan geven. Dus hier laat ik het voorlopig even bij.
... ♥ ik mis je ♥