[POL 1172] Minderwaardige mensen!

quote:

Op zondag 11 maart 2007 14:16 schreef Aoristus het volgende:
Om eerlijk te zijn, ik ken die hele vent niet. De traditie van buitenhof is er wel eentje van: haal de grootst mogelijk excentrieke mensen binnen die zo gek zijn om elke zondag een paar minuten zendtijd vol te lullen. Totnutoe zijn dat meestal rechts conservatieve zeikerds zoals die Philipse of van Brederode

quote:

Op zaterdag 10 maart 2007 20:11 schreef Monidique het volgende:
Volgende keer een scherp mesje nemen en gewoon even normaal doen.

quote:

()
Hoe anders gaat het toe in de scheerindustrie mannenverzorgingsbranche. Toen het eerste dons dat de moeite van het verwijderen waard was zich op mijn wangen verzamelde, schafte ik voor die heuglijke gebeurtenis een setje Gillette Sensor Excel aan. Juist op tijd had zich een revolutie in het scheren voltrokken: twee mesjes met elk een eigen functie zorgden voor een dubbel zo scherp resultaat. Scheren? Eens maar nooit weer, dacht ik.

Niemand die op dat moment nog kon bevroeden dat drie mesjes tot een nóg gladder resultaat zouden leiden; die ontdekking kwam later pas.

Inmiddels zitten we op vijf mesjes die zogenaamd allemaal iets anders doen. Insteken, omslaan, doorhalen, af laten gaan, dat idee. Nieuwste van het nieuwste is de Gillette Fusion, u weet wel, met Erben Wennemars als amb-b-bassad-deur. Nog nooit was het resultaat zo glad, maar als je niet tevreden bent, kun je als bewust natte scheerder ook nog een batterij in het apparaat stoppen. Ingebouwde kaboutertjes, of waren het Duracell-konijnen, betreden dan het slagveld en vernietigen de overeind gebleven stoppels.

De volgende revolutie laat zich raden. Ik denk dat het iets met zes mesjes zal zijn, waarbij de kabouters speciale vliegtuigjes tot hun beschikking hebben om miniclusterbommen op de restanten baardhaar te droppen. Voor een gegarandeerd glad resultaat.

En zo houdt de mesjesindustrie zichzelf in stand met steeds weer nieuwe snufjes die steeds weer meer geld kosten, maar nog altijd niet meer stoppels kunnen verwijderen dan er zijn. En een mes ontwikkelen dat niet na vier keer scheren zo bot is als een pollepel, ho maar. Gillette en co zijn een beetje zoals Sergej Boebka, die zijn wereldrecord polsstokhoogspringen steeds met 1 centimeter verbeterde om maar zo veel mogelijk premies op te strijken, terwijl hij in werkelijkheid nog veel hoger kon.

Mannen, trap er niet in! We worden kaalgeplukt en ze zeggen nog dat dat hun motto is ook. Doe als ik en laat dat mes gedurende de werkweek gewoon liggen.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 07:56 schreef sigme het volgende:
Goeiemorgen!

Ik vond het wel tijd voor rokjesdag .

quote:

Op maandag 12 maart 2007 07:56 schreef sigme het volgende:
Goeiemorgen!

Ik vond het wel tijd voor rokjesdag .

quote:

Op maandag 12 maart 2007 09:04 schreef zwambtenaar het volgende:

[..]

Ik mag toch wel hopen onder de knie.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 08:57 schreef Reya het volgende:

[..]

Hopelijk ben je niet de enige die dat vindt.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:26 schreef JAM het volgende:
God, wat staan er een hoop links en plaatjes en stukjes tekst in dit topic zeg!

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:26 schreef JAM het volgende:
God, wat staan er een hoop links en plaatjes en stukjes tekst in dit topic zeg!

quote:

Op maandag 12 maart 2007 08:04 schreef Chewie het volgende:
Wat is er trouwens rechts aan Desanne van Brederode?

quote:

Solidariteit
Column Desanne van Brederode 1 oktober
In de Kamer-debatten van de afgelopen dagen viel geregeld het woord solidariteit. Over één ding leken regering en oppositie het eens: solidariteit is een kwestie van werkgelegenheid en koopkracht, van belastingen en toeslagen - kortom, van geld.
Ook in de Dikke Van Dale is de eerste betekenis van solidariteit een financiële: het heet daar "hoofdelijkheid, zowel ten aanzien van schuldeisers, als van schuldenaren".
De tweede betekenis luidt: een bewustzijn van saamhorigheid en bereidheid om de consequenties daarvan te dragen. En al riep Wouter Bos de eerste dag van de Algemene Beschouwingen reeds: 'Het financieringstekort is opgeruimd, maar het moreel tekort blijft', ook hij suggereerde in zijn kritiek dat solidariteit een kwestie is van het van regeringswege eerlijk verdelen van geld.
Ik zie om me heen veel solidaire mensen die het tegendeel bewijzen. Die hun weekenden niet gebruiken om een design kookeiland te installeren, maar om voor hun zieke moeder te zorgen. Die een deeltijdbaan hebben, niet om op hun vrij dag uitgebreid te kunnen winkelen, maar om een asielzoeker wegwijs te maken in de stad. Die kinderen met een taalachterstand helpen met lezen, of met buurtgenoten een creatief plan opstellen tegen dreigende eenvormigheid. Die hun Marokkaanse buurman helpen bij het invullen van zijn belastingpapieren, om een half jaar later plotseling te worden getrakteerd op een uitbundige Itfarmaaltijd. Ze ervaren het delen van hun kennis, moeite, zorg en tijd als iets dat intrinsiek voldoening geeft, dat soms frustrerend, maar vaker leuk en verrassend is - omdat je onvermoede kanten ontdekt in andere mensen en jezelf. Aan het sterfbed van je opa kun je tot grotere inzichten komen dan tijdens een door je bedrijf verplichte workshop teambuilding. In de debatten viel het woord rat-race niet, maar die nadruk op economische vooruitgang maakt van mensen op den duur wel ratten, die zich rot rennen van kantoor naar crèche, van Drie Dwaze Dagen naar exotische vakantie, van bijscholingscursus naar relatietherapie, van pretpark naar popfestival, hebberig van al het hips dat de collega al hééft. We jagen ieder voor zich, solitair dus - en soms vrees ik dat dit de bedoeling is van grote woorden als vrijheid en gelijkheid; dat iedereen aan de strijd om nieuwer, beter en mooier moet kunnen meedoen.
Broederschap, de derde waarde, hoeft niet meer, want is niet maakbaar, niet van bovenaf te dicteren. Solidariteit is gulheid van binnenuit, waar je, meestal per ongeluk, innerlijk rijker van wordt. Die rijkdom is een gevoel, van hartwarme interesse en enthousiasme, en dat gevoel kun je niet meten of vastleggen in harde cijfers. Voor je het weet verzand je in zweverige praatjes, dus preek er niet te veel over. Maar het begrip reduceren tot zijn economische definitie, is vragen om een verdere inflatie van het moreel.
Zodra begrippen die verwijzen naar geestelijke waarden, zoals bewustzijn, empathie, saamhorigheid en geweten uit het vertoog verdwijnen, zijn we gecapituleerd voor het materialisme. Dan zijn we daarin net zo fundamentalistisch als 'die anderen' in hun religies.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 13:26 schreef Verfokker het volgende:
'Verkeersborden over 20 jaar verdwenen'
Let op het woordje 'alle'.
Waarom zou je in godsnaam een dynamisch bord willen hebben om aan te duiden dat je een woonerf binnen rijdt?