Jazzfans Live at FokForum Volume VIII

Ik tvp dit.

Een linkje in het vorige topic zou misschien gemakkelijk zijn overigens.
En een linkje naar VPRO Jazz in de OP misstaat ook niet .

Even relevante recente aanwinsten noteren:

- Cannonball Adderley Sextet: In New York
- Cannonball Adderley: Fiddler on the roof

quote:

Op maandag 26 februari 2007 01:40 schreef Lenoir het volgende:
Even relevante recente aanwinsten noteren:

- Cannonball Adderley Sextet: In New York
- Cannonball Adderley: Fiddler on the roof

En, is het wat?

Mijn meeste recente aankopen zijn:
Rashaan Roland Kirk - Kirk in Copenhagen (Mercury/Verve, 1963)
Jackie McLean - New and Old Gospel (Blue Note, 1967)
Duke Pearson - The Right Touch (Blue Note, 1967)

Allemaal de moeite waard eigenlijk .

Sextet in New York is de moeite waard, maar niet meer dan dat. Hoe noemt Michelin dat ook alweer: 'Interessant' en dus niet 'een omweg waard', hoewel de bezetting (met Lateef, Zawinul en Nat Adderley) op zich al de reis waard zou moeten zijn. Maar het niveau is lang niet overal even constant. Dat neemt niet weg dat de uitgesponnen versie van 'Gemini' alleen al de moeite van de aanschaf (6 euro) rechtvaardigt. En de introductie door Cannonball is er zo een waar ik wel pap van lust. Dat alles maakt 'Sextet in New York' geen must have, maar wel een leuk hebbeding voor de Cannonball-liefhebber die de klassieke Cannonball-albums al heeft en naar meer smacht.

Nog even wat statistieken: opgenomen in januari 1962 in de Village Vanguard in New York. De cd duurt drie kwartier en bestaat uit zeven nummers.

Over Fiddler on the roof heb ik nog geen uitgebalanceerde mening. Dat komt wellicht nog.

Oh, en nog maar eens een vraag: wat en waarom raad men zoal aan van Bill Evans?

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 01:30 schreef Lenoir het volgende:
Sextet in New York is de moeite waard, maar niet meer dan dat. Hoe noemt Michelin dat ook alweer: 'Interessant' en dus niet 'een omweg waard', hoewel de bezetting (met Lateef, Zawinul en Nat Adderley) op zich al de reis waard zou moeten zijn. Maar het niveau is lang niet overal even constant. Dat neemt niet weg dat de uitgesponnen versie van 'Gemini' alleen al de moeite van de aanschaf (6 euro) rechtvaardigt. En de introductie door Cannonball is er zo een waar ik wel pap van lust. Dat alles maakt 'Sextet in New York' geen must have, maar wel een leuk hebbeding voor de Cannonball-liefhebber die de klassieke Cannonball-albums al heeft en naar meer smacht.

Nog even wat statistieken: opgenomen in januari 1962 in de Village Vanguard in New York. De cd duurt drie kwartier en bestaat uit zeven nummers.

[...]

Kijk, daar heb ik wat aan , niet prioriteit nummer 1 dus.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 01:33 schreef Lenoir het volgende:
Oh, en nog maar eens een vraag: wat en waarom raad men zoal aan van Bill Evans?

Waltz for Debby en Sunday at the Village Vanguard zijn twee van de meeste relaxte jazzalbums die ik ken, zonder dat ze ook maar ergens vervelen of in de herhaling vallen. Simpelweg het mooiste wat ik ooit aan piano trio's heb gehoord. Bovendien zou iedereen Scott LaFaro minstens een keer moeten hebben gehoord, speelt geweldig.

Ik vind die Cannonball in New York juist weer uitstekend te doen, het is denk ik wel een van mijn favoriete Cannonball Adderley cds samen met 'Nippon Soul'. Sowieso vind ik dat sextet met Yusef Lateef wel een van z'n beste bezettingen, denk ik. 'Fiddler On The Roof' is inderdaad ook wel aardig.

Daarentegen heb ik 'Mercy Mercy Mercy' en 'Something Else' (om de twee 'vijfsterrenalbums' maar te pakken) altijd wel een beetje overschat gevonden, wat verder niet wil zeggen dat ze slecht zijn, of zo.

Nou Zanderrr, daar is Doff mooi klaar mee. Had hij eindelijk helderheid en duidelijkheid...

Ben het wel helemaal met je eens in je oordeel over 'Something Else'. 'Mercy, Mercy, Mercy' heb ik niet eens. Net als ik je mening deel over de combinatie tussen Cannonball Adderley en Lateef.

Wat ik wel van Cannonball Adderley heb (met mijn waardering van 0 tot 10):

- Know what I mean 7
- The Capitol Years 9
- Sextet in New York 7,5
- Cannonball plays zawinul 8,5
- Somethin' Else 7
- In Europe 8,5
- Fiddler on the roof 8

Dank overigens voor de Evans-input.

Something Else heeft me ook nooit zoveel gedaan, met uitzondering van Autumn Leaves overigens, ontzettend mooie vertolking hier vind ik . Mercy, Mercy, Mercy vind ik wel een superalbum. Swingt enorm en de hele band ligt op ramkoers. Vooral nr. 4 (weet niet hoe die heet ) heb ik altijd heel leuk gevonden. Know What I Mean is ook wel een van mijn favorieten. Verder heb ik alleen nog maar een album met Nancy Wilson, niet onaardig maar ook niet heel speciaal. Voor liefhebbers van wat vocale jazz wel de moeite waard.

Ik zal die In New York en In Europe zelf maar eens gaan luisteren .

Trouwens, Lenoir, ben jij om 01.00 altijd ergens mee klaar ofzo?

Ah, je bedoelt 'Sticks'?

(En door avonddienst deze week pas laat thuis, maar sowieso nachtmens. Doch dat terzijde.)

quote:

Op donderdag 1 maart 2007 00:46 schreef Lenoir het volgende:
Ah, je bedoelt 'Sticks'?

(En door avonddienst deze week pas laat thuis, maar sowieso nachtmens. Doch dat terzijde.)

Die ja, maar de rest van het album vind ik ook tof hoor. Was afgelopen keer in elk geval goed voor een plaatsje in de top 100 .

Nostalgia 77 Octet
- Seven's & Eight's
- Borderlands
- The Garden

Blazers .

Na het zien van wat youtube-filmpjes heb ik 'blind' deze 3 cd's besteld, en het klinkt heerlijk!

Ik vind Nostalgia 77 Octet ook tof, vooral die Borderlands cd kan me wel bekoren.

Ben sinds kort bij FAME aan het stage lopen / werken en daar hebben ze ook vrij veel Jazz, komt er weleens iemand hier op die afdeling?

Als ik in A'dam ben loop ik altijd even langs Fame

Nils Petter Molvær - Khmer - 02. Tløn

.

Kijk! DennisMoore begrijpt het.

Fjordenjazz bij uitstek.

Hebben jullie het programma gezien van The Hague Jazz? Geweldige namen voor een relatief klein festival wat het moet opnemen tegen het gesubsidieerde drama wat pure Jazzfest heet.

http://www.thehaguejazz.nl/home.htm

Wynton Marsalis deed onlangs een rondje langs de Amerikaanse talkshows om zijn nieuwe CD From the plantation to the penitentiary te promoten (die voor de verandering is opgenomen met een zangeres en in 1 nummer zelfs een half-rappende Wynton bevat), maar die plaat valt op het eerste gehoor vies tegen.

Jammer, ik vond House of the Tribes heel goed, maar dat klinkt niet echt veelbelovend.

Iemand bekend met Shadows van Cassavetes?

Wakker worden!

Laatste tijd wat weinig Jazz geluisterd. Gelukkig heb ik binnenkort genoeg tijd

quote:

Al Di Meola
Alice Russell
Allan Holdsworth
Amsterdam Klezmer Band
Ankel Angel
B-3
Benjamin Herman
Bill Baker
Boogie Boy
Boris Vanderlek
Borstlap Bennink Glerum
Brass Babes
Brooklyn Funk Essentials
Candy Dulfer
Caroline de Rooij
David Samson
Dim Kesber
DJ Maestro
Eric Ineke
Gare Du Nord
Gianmaria Testa
Hans Dulfer
Hans Teeuwen
Ian Parker
Industrial Jazz Group
Jackie T
James Carter
Jan Akkerman
Jazzinvaders
Jean-Luc Ponty
Jhelisa
Jim Wake
Josh Dion
Joy Denalane
Jules Deelder
Kaat Hellings
Kid Creole
Koop
Kraak&Smaak
Ladysmith Black Mambazo
Lils Mackintosh
Marcos Valle
Marta Topferova
Martin Verdonk
Max Sedgley
Mezzoforte
Monsieur Dubois
Montserrat
Nicola Conte
Nigel Kennedy
Nina Ebbenhout
Percy Sledge
Quincey Jazz
Randal Corsen
Rinus Groeneveld
Rita Reys
Rob de Wouw
Robin Mckelle
Room Eleven
!RyThem
Sebastian
Silje Nergaard
Slide Hampton
Solomon Burke
Spyro Gyra
State of Monc
Tamara Maria
Tania Maria
The Al McKay Allstars
Tineke Postma
Zijlstra
Zuco 103

http://thehaguejazz.nl/artiesten.htm

Veel (voor mij) bekende namen! .

Voor een dagkaart betaalt u: ¤ 37,50
Voor een tweedagen kaart is de prijs: ¤ 60,00

quote:

Op maandag 16 april 2007 12:49 schreef le_knightclub_soda het volgende:
Heeft iemand wat Ben Webster aanraders?
Ben (nog) niet zo bekend met z'n werk, maar heb tot nu toe met plezier geluisterd:
[afbeelding][afbeelding][afbeelding]


Allemaal erg goede albums om te horen die ik ook nog eens kan draaien als ik mensen op bezoek heb zonder klachten te krijgen (wat niet echt meevalt in mijn leeftijdscategorie).

Ik vond zijn werk met Art Tatum altijd erg mooi . Binnenkort eens aanschaffen maar.

En zowaar mijn eerste post in het Fok! Jazz topic.

Vorige week een aantal nieuwe platen aangeschaft.

Charlie Parker - Yardbird Suite
Bill Evans - You Must Believe In Spring
Arnold Klos Trio - A Little Expertise

Vooral Arnold Klos klinkt verrassend goed.

En welke solo's ressorteren tot jullie favorieten? Enkele van de mijne:

-Die van Miles Davis op Milestones (het nummer) omdat die een zomerse mentaliteit evoceert.
-Die van John Coltrane op My favorite things (het nummer) omdat die zo hypnotisch is.
-Die van dezelfde mijnheer op Giant steps (het nummer) omdat die mij de neiging geeft energiek te dansen.

Poehee moeilijke vraag.

Ik noem alvast Sun Ra met een solo op zijn moog. Moet alleen nog de plaat zien te vinden.

Moeilijke vraag, ja .

Solo's die bij mij het eerste naar boven komen;

Charlie Mariano op Track C van Mingus' The Black Saint and the Sinner Lady. Ontzettend emotionele solo die perfect past in de sfeer die het hele album uitademt, zo'n solo waar ik de cd voor kan blijven terugspoelen.

Eric Dolphy op 'Round Midniight van George Russel's Ezz-Thetics. Mooiste vertolking van 'Round Midnight die ik ooit heb gehoord. Ook al zo ontzettend levendig, emotioneel en oprecht. Echt fantastisch. Alleen al daarvoor is de aankoop van dit album het waard, maar de rest is ook geweldig.

Nog eentje van Eric Dolphy op Mingus' Mingus at Antibes op het nummer What Love met wat intermezzo's met Mingus op bas. Een wat abstracte solo die desondanks onwijs swingt en vermakelijk creatief is zonder dat het (wat mij betreft) tè ontoegankelijk wordt.

En dan nog een keertje een Mingus aangelegenheid met de saxsolo van het bijzondere fenomeen George Adams op Orange Was the Color of Her Dress, Then Blue Silk op het album Changes Two . Zijn uitzinnige en typische George Adamesque (afijn, jullie begrijpen wat ik bedoel )solo vormt het hoogtepunt van dit al fantastische nummer. De solo vertelt echt een verhaal; als je je ogen sluit en hier naar gaat luisteren ben je even in een compleet andere wereld, écht fantastisch. Dit is echt muziek als beleving.

En in de voor mij genoemde solo's kan ik me ook prima vinden, met name de Coltrane's, die zijn inderdaad geniaal. Giant Steps is niet niet voor niets een van de beste jazzalbums die ik ken.

North Sea Jazz festival 2007

Hier ook maar even een linkje naar het NSJ topic

Was ik nou even helemaal verdwenen uit dit topic...wat slecht...
Maar nu weer terug gelukkig
Ik ga ook proberen naar de NSJ te gaan in ieder geval, Daar ook even tvpen.

Heb trouwens sinds de laatste keer dat ik in het vorige topic was niet zoveel nieuwe jazz gekocht (wat ik een paar maanden geleden dagelijks deed), dus misschien vandaar even dit topic vergeten...
Ben nog steeds liefhebber hoor! Maar ik moest even mijn grote collectie van vrijwel volledig nieuwe jazz even laten bezinken. Straks komt er vast weer een nieuwe koopsurge

Ben in ieder geval, van de albums waar ik dat nog niet van was, ontzettend fan geworden van Mingus' zijn Mingus, Mingus, Mingus album...Geweldig. Die andere heb ik toch net wat minder mee, maar ook Ah Um is heerlijk..

Welke vielen je tegen of vond je wat minder?

Oh Yeah, Pitancohrdinges(was mijn eerste mingus plaat, en vond die toen wel goed...dus misschien staat mijn hoofd er momenteel niet naar) en antibes...Vind ze vooral bij vlagen wat te onrustig.
Ik vind ze allemaal niet slecht hoor. Luister ze zeker wel, maar die anderen steken er voor mij bovenuit

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 20:57 schreef Norrage het volgende:
Oh Yeah, Pitancohrdinges(was mijn eerste mingus plaat, en vond die toen wel goed...dus misschien staat mijn hoofd er momenteel niet naar) en antibes...Vind ze vooral bij vlagen wat te onrustig.
Ik vind ze allemaal niet slecht hoor. Luister ze zeker wel, maar die anderen steken er voor mij bovenuit

Kan me inderdaad wel voorstellen dat je die te onrustig vindt, zijn ook niet zijn meest toegankelijke albums. Ben benieuwd wat je er over een jaartje ofzo van vindt .
Nog een aanrader is misschien Dynasty, in het zelfde jaar opgenomen als Ah Hum en voor het zelfde label (Columbia). Erg prettig album

Heb ook iets als een Best Of waar ik ook nog wel wat cool van vind, maar geen idee van welke albums alles gehaald is
Sowieso is de tracklisting (gedownload) alleen met cijfertjes...dus ik heb geen idee wat ik daar aan het luisteren ben

Ook recommendabel: het Blue note-festival te Gent. Onder andere grootheden staan Yusef Lateef, Wynton Marsalis en Chick Corea op het programma.

Voor m'n verjaardag Masterpieces by Ellington van de Duke gekregen, binnenkort eens luisteren

En wat betreft mooie solo's, die solo van Joe Henderson (?) in Song For My Father was de eerste keer dat ik een jazznummer luisterde en dacht, wow...

quote:

Op woensdag 9 mei 2007 16:44 schreef PogueMahone het volgende:
Voor m'n verjaardag Masterpieces by Ellington van de Duke gekregen, binnenkort eens luisteren

En wat betreft mooie solo's, die solo van Joe Henderson (?) in Song For My Father was de eerste keer dat ik een jazznummer luisterde en dacht, wow...

Grappig dat je dat zegt, daar moest ik ook nog aan denken. Inderdaad erg toffe solo, prachtig opgebouwd en die onmiskenbare klank van Henderson. Sowieso bijzonder album overigens.

En nog gefeliciteerd trouwens

Gaat er iemand naar Amersfoort Jazz? Er staan wel leuke dingen op het programma, maar de 90% kans op regen en windkracht 6 doet me ernstig twijfelen...

De opbrengt van mijn verjaardag (wat betreft jazz-cd's):

John Coltrane - Olé
John Coltrane - Jazz masters
Charlie Parker - Jazz masters
Bill Evans - Jazz masters
Miles Davis - Sketches of spain
Paul Butterfield - East west

Olé is geniaal en behoort tot het allerbeste werk van Coltrane. De cd's uit de Jazz masters-serie zien er goedkoop uit, maar zijn gevuld met solide materiaal van een acceptabel technisch niveau. Het is duidelijk dat het budget voor de rechten beperkt was, maar er is wel gekozen door een kenner. Zo bevat het schijfje van Coltrane zeer genietbare live-uitvoeringen van My favorite things, Blue train en Naima.
Aangaande East-west: veritabele jazz is het natuurlijk niet, maar de hoogtepunten van het album, East-west en Work song (cover van Nat Adderley), zijn eventueel te scharen onder fusion. Het is hoe dan ook een precieus en recommendabel album.

De jazz-oogst (en familie-leden) van een middagje Sounds in Venlo:

- The Cinematic Orchestra: Ma fleur
Er zijn van die mensen die alleen een nieuwe plaat maken als ze echt een andere stijl toepassen waardoor de verschillen tussen de opeenvolgende cd's steeds zo groot zijn dat het alleen voor de geoefende luisteraar mogelijk is de specifieke groep-sound te bespeuren. ch{br} ch{br}Dat is per definitie het geval bij het door mij geadoreerde Cinematic Orchestra. Ma Fleur is hun gloednieuwe cd en die is duidelijk veel 'sferischer' dan eerdere werken. De kenmerkende complexe drumritmes zijn er nog steeds, maar veel minder prominent dan op bijvoorbeeld de cd’s Motion of Man with a movie camera. Tip-de-Lenoir: Breathe, met de markante stem van Cinematic Orchestra-veteraan Fontella Bass.

- Level 42: Level 42
Stond al jaren op de lijst, maar ik kwam hem nooit tegen. Tot vanmiddag. Volgens mij de eerste cd van het groepje rond de bassist Mark King. Hoe dan ook, op deze cd uit 1981 is heel duidelijk waar later de wat kleurlozere pop van Level 42 vandaan kwam: uit de jazz-funk met een bijzonder dominante rol voor het slappende baswerk van meneer King.

- Bette Davis: Betty Davis
De vrouw die Miles Davis op het spoor van de fusion zette, maakte zelf ook een aantal platen. Rauwe funk met teksten waarmee de Madonna’s,Lily Allens en Amy Winehouses van deze wereld alsnog schandaal zouden kunnen trappen.

- Horace Silver: Finger Poppin'
Een van de betere jazzpianisten. En naar verluidt is dit een van zijn betere albums. Het gaat in ieder geval als een speer vooruit op het openings- en titelnummer Finger Poppin’. Blessureleed gegarandeerd

- Bill Evans Trio: Waltz for Debby
Hierzo, nog zo'n klassieker. En ook van een pianist: Bill Evans.

- Alice Coltrane: Journey in Satchidananda
Mevrouw Coltrane hier alleen nog maar op harp. Niks geen piano meer, zoals op eerdere albums. En dat is goed zo.

- The Cannonball Adderley Quintet: In San Fransisco
Een live-album van Adderley is altijd feest. En dit is een live-album. Ik lust er wel pap van. Zeker als meneer Adderley uitgebreide voorpraatjes houdt.

- Nina Simone: At town hall
Een ijzersterk live-concert van mevrouw Simone. Niets minder.

Ik lurk even mee, alvast bedankt voor de aanraders!