Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel XCVIII

Les Quatre cents coups (The 400 Blows)



Sterke en prachtige cinema, mooie sfeer, krachtig camerawerk, goed acteerwerk en een prima muziekkeuze. Genieten van Truffaut

Cijfer: 8.5

Jules et Jim (1962

Je t'aime La nouvelle vague. De prachtige beelden, montagetrucjes, freeze shots, de prachtige herhalende soundtrack, de typische elementen zoals antihelden en allerlei verwijzingen, de onrealistische karakters. Geweldig.

8,5

Wat een toeval, zo 2 Truffauts na elkaar.

quote:

Op donderdag 23 november 2006 22:20 schreef pascalheister het volgende:

[..]

dan heb je zeker nog niet veel films gezien in je leven?

Slaat dat nou op, ik geef gewoon mijn mening.

Flushed Away (David Bowers & Sam Fell, 2006)
Best aardige animatiefilm, waarin vooral de zingende slakken grappig zijn. Verder ontstijgt het niveau van de gemiddelde computeranimatie-film nauwelijks. En dat is jammer, want van de studio die ook de Wallace & Gromit film(pjes) uitgebracht heeft mocht toch wel iets meer verwacht worden. ***

Casino Royale (Martin Campbell, 2006)
Bond is back. En hoe. Dodelijker en gevaarlijker dan ooit. Meteen in de grimmige openingsscene laat Daniel Craig blijken dat er met zijn Bond niet te spotten valt. Na het gadget-fest van Die Another Day is Bond terug op aarde en dat is precies wat de serie nodig had. Daniel Craig zet een menselijke 007 neer en bewijst ook dat hij prima overweg kan met one-liners. De actiescenes zijn ook erg geslaagd en lekker afwisselend. Als het verhaal ook nog eens de nodige verrassingen in petto blijkt te hebben, wordt duidelijk dat dit één van de beste films uit de langlopende serie is. ****½

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 10:43 schreef Gorro het volgende:
Casino Royale (Martin Campbell, 2006)
Bond is back. En hoe. Dodelijker en gevaarlijker dan ooit. Meteen in de grimmige openingsscene laat Daniel Craig blijken dat er met zijn Bond niet te spotten valt. Na het gadget-fest van Die Another Day is Bond terug op aarde en dat is precies wat de serie nodig had. Daniel Craig zet een menselijke 007 neer en bewijst ook dat hij prima overweg kan met one-liners. De actiescenes zijn ook erg geslaagd en lekker afwisselend. Als het verhaal ook nog eens de nodige verrassingen in petto blijkt te hebben, wordt duidelijk dat dit één van de beste films uit de langlopende serie is. ****½

Voor een Bond vond ik 'm ook erg goed. Fantastische Madagascar-scène en een leuk verhaal. Hier en daar stoorde ik me aan de stompzinnigheidjes (

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

) maar dat hoort nu eenmaal bij de serie. Wel had ik er moeite mee om Daniel Craig als Bond te zien; hij acteert erg sterk, maar mist die Engelse uitstraling.

Gisteren in de sneak:

Flushed Away
Hele leuke animatie film. Het verhaal is, alhoewel voorspelbaar, ok. De animaties zien er erg goed uit, meet veel oog voor detail. De all star stemmencast levert een goede prestatie af, waarbij ik vooral Bill Nighy en Jean Reno het erg cool vond doen. De verwijzingen naar andere films zijn geinig, maar de show wordt gestolen door de zingende slakken. Die vond ik echt geweldig en heb meerdere keren in een deuk gelegen, samen met de rest van de zaal.

IMDB Cijfer: 7,0/10
Mijn Cijfer: 7,3/10

The Devil's Rejects
Coole psychopaten verheerlijken is tof. Waardeloze psychopaten verheerlijken is gaar. Het gebrek aan verduidelijking over de beweegredenen van de familie kwam noch in het vorige noch in dit deel goed naar voren. Tel daarbij op een nodeloos sentimenteel portret van de groep psychopaten en tegelijkertijd de (terechte) veroordeling van hun wandaden en je hebt een film die nergens over gaat. Forsythe laat de film het niveau van HO1000C gelukkig wel iets ontstijgen. Zijn laatste scène was dan ook de beste scène, ik ben daar heel ouderwets in. Dit soort schurken moeten op hun donder krijgen .

"Maar cwk!, snap je dan niet dat Zombie het allemaal zo en zo bedoelt?"

Nee. **½

[ Bericht 0% gewijzigd door cwk op 24-11-2006 17:28:01 ]

Maar cwk snap je dan niet dat bedoelt met een t is en niet met een dt.

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 17:23 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Maar cwk snap je dan niet dat bedoelt met een t is en niet met een dt.

Komt door Doff en Sokolsky, door die dt-razzia flap ik t nu achter woorden waar het niet hoort.

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 17:26 schreef cwk het volgende:

[..]

Komt door Doff en Sokolsky, door die dt-razzia flap ik t nu achter woorden waar het niet hoort.

Ik hou me nog in. Net als in het geval van Je t'aime la Nouvelle Vague.

Hoe zitten we met Raad de film Doff. Volgens mij is dat een hele late van Mastroianni.

Dat is Solaris. (Of iig die acteur.)

De val klapt dicht.

Wie pakt em dit keer Doff?

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 17:41 schreef cwk het volgende:
De val klapt dicht.

Wie pakt em dit keer Doff?

Solaris?

Ik niet iig.

World Trade Center

Gatverdamme! Wat een akelig, standaard, Hollywoodheldenverhaal is dit. Twee mannen raken bedolven onder het puin en blijven tegen elkaar praten zodat ze niet doodgaan. "Ben je wakker?" "Blijf wakker!" "Je moet wel wakker blijven!" Smeer daarbovenop nog een snufje Amerikaans pattriotisme, een feel-good finale en nog wat wijze woorden van de hoofdrolspeler in een voice-over tijdens de "two years later"-scene en je hebt als resultaat een absolute draak van een film.

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 17:29 schreef Doff het volgende:

[..]



Ik hou me nog in. Net als in het geval van Je t'aime la Nouvelle Vague.

Dat was natuurlijk de bedoeling........

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 21:30 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
World Trade Center

Gatverdamme! Wat een akelig, standaard, Hollywoodheldenverhaal is dit. Twee mannen raken bedolven onder het puin en blijven tegen elkaar praten zodat ze niet doodgaan. "Ben je wakker?" "Blijf wakker!" "Je moet wel wakker blijven!" Smeer daarbovenop nog een snufje Amerikaans pattriotisme, een feel-good finale en nog wat wijze woorden van de hoofdrolspeler in een voice-over tijdens de "two years later"-scene en je hebt als resultaat een absolute draak van een film.

Geinig dat we compleet de tegenovergestelde mening hebben

Event Horizon (1997, UK/USA)



In het jaar 2047 gaat een reddingscrew op zoek naar een verloren gewaand ruimteschip, zijnde de Event Horizon. Deze is jaren geleden verdwenen en is nu plotseling weer tevoorschijn gekomen, echter zonder bemanning. Wanneer de reddingscrew de Event Horizon betreedt, worden ze overvallen door visioenen van een helse wereld. De afgelopen twee maanden had ik niet zoveel tijd om films te kijken, maar dit soort films maakt me dankbaar dat ik weer wat meer tijd heb. Een uitstekende, sfeervolle, beklemmende horror/sci-fi met een vleugje Hellraiser. Voor iedereen die deze film nog niet heeft gezien; een aanrader.

[ Bericht 3% gewijzigd door Durbin op 25-11-2006 00:35:24 ]

The Wind That Shakes the Barley - Ken Loach- 2006

Overtuigende film van Loach die mikt op het middenrif. Toch kon ik op het einde niet met de hoofdrolspeler meegaan, hoe graag de filmer dat ook wilde (die indruk kreeg ik althans).
Mooie, boeiende film die misschien soms wat eenzijdig is.

Paris, Texas - Gemengde gevoelens, maar over het algemeen best okay. 7

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 23:13 schreef JelleS het volgende:

[..]

Dat was natuurlijk de bedoeling........

Hè? Zou het dan niet J'aime zijn?

Ghost Dog: The Way of the Samurai
Ik wist totaal niet wat ik van deze film moest verwachten dus ik was benieuwd wat ik te zien kreeg. De film gaat over een grote zwarte man die af en toe een klusje doet (lees iemand neerknalt) voor de lokale mafia maar eigenlijk is hij heel vredelievend. Dit wordt verstoord, ze moeten hem hebben maar hij heeft een boekje gelezen over de ere code van samuari dus hij volgt die code. De film heeft een mooie rust over zich heen en onze held is een hele aparte gast. De film blijft de hele tijd boeien en doet af en toe ook denken aan Leon. Zeker een goede film. Een 7.

The Departed
Al een hele tijd wil ik de Internal Affairs films bekijken, maar het komt er niet van. Gisteren wel the Departed gezien, de westerse versie van IA. En ik moet zeggen dat ik onder de indruk was. Heerlijke film, goede dialogen en een geweldige Jack Nicholsen, al was de rest van de cast ook erg sterk.

Wat mij betreft een van de beste films van 2006.

Clerks II (Kevin Smith, 2006)
Leuk vervolg op het debuut van Kevin Smith. De film zit vol met grappige dialogen, leuke muzikale intermezzo's en ook nog een degelijk verhaal waarin een aantal serieuze thema's behandeld worden. Jay en Silent Bob zijn ook weer terug en dat is een hele geruststelling, want een Kevin Smith film zonder die twee is geen Kevin Smith film. ****

The Great New Wonderful (Danny Leiner, 2005)
Aardige collage-film gerelateerd aan 9/11. De verhaaltjes zijn an sich best aardig en bevatten een aantal leuke vondsten, zoals bijvoorbeeld de manier waarop de verhalen bij elkaar dreigen te komen. De film mist echter een regisseur van de allure als Alejandro González Iñárritu of Paul Thomas Anderson om de film naar een hoger niveau te tillen. Danny Leiner, die eerder onder andere Dude, Where My Car? en Harold & Kumar Go to White Castle maakte, is daar namelijk niet direct de aangewezen persoon voor. Een ramp is het echter zeker niet, mede door het prima acteerwerk. ***

Tideland (Terry Gilliam, 2005)
Gilliam doet waar hij goed in is, het creëren van een fantasievolle wereld. Echter sprak mij het gefantaseerde niet direct aan, waardoor ik niet echt meegenomen wordt in de belevingswereld van het meisje. Hierdoor duurt het niet heel lang voordat het soms enigszins vermoeiend wordt. De lage camerapositie levert wel regelmatig toffe shots op. ***

Miami Vice (Michael Mann, 2006)
Waar het gebruik van digitale camera's bij Collateral nog iets toevoegde, namelijk sfeer, is dat hier nauwelijks het geval. Over het algemeen voelt het allemaal wat realistischer, maar 100% overtuigen doet het nooit, misschien alleen tijdens de laatste shoot-out. De serie kan ik me niets meer herinneren, behalve dat er verschrikkelijke jaren '80 muziek in voorkwam. Daar is hier gelukkig geen sprake van. Ze zijn een serieuzere richting op gegaan en dat pakt best redelijk uit. Het is alleen jammer dat Gong Li niet echt uit de verf komt. ***

quote:

Op zaterdag 25 november 2006 12:17 schreef Gorro het volgende:


Miami Vice (Michael Mann, 2006)
De serie kan ik me niets meer herinneren, behalve dat er verschrikkelijke jaren '80 muziek in voorkwam.

Een van de belangrijkste punten van de serie!

_{je hebt wel gelijk hoor, dat had niet in de 2006 Miami Vice gemoeten}

Trois Couleurs-trilogie



Begin jaren '90 maakte de Poolse regisseur Krzysztof Kielowski drie films op basis van de kleuren van de Franse vlag: blauw, wit en rood met daarbij per film/kleur losjes verweven het motto van Frankrijk: liberté, égalité en fraternité.

Bleu



In Bleu wordt Julie gevolgd, een vrouw, die na een ongeluk haar man en dochter is kwijtgeraakt. Ze verhuist naar Parijs en probeert een nieuw leven op te bouwen. Ik was erg, maar dan ook erg onder de indruk van de acteerprestatie van Juliette Binoche: erg intens en meeslepend. Het wrange is dat Julie alleen weet te lachen, als ze hoort wat de laatste woorden van haar overleden man zijn geweest. Verder was de cinematografie helemaal top met vele mooie en verrassende beelden. Ik zat na te denken of er dan echt niets negatiefs op te merken is over dit eerste deel? Natuurlijk wel, maar ik vind die kleine dingetjes te onbeduidend om te vermelden. Cijfer: 9,5

Bialy



Het tweede deel van de Trois Couleurs-trilogie speelt zich af in Polen, dat net bevrijd was van het communisme. Karol Karol wordt gevolgd nadat hij letterlijk op straat is gezet door Dominique, een beeldschone Franse dame. Via een geinige manier komt hij Polen in en aldaar gaat hij op een louche manier flink geld verdienen samen met zijn suïcidale compaan. Prima zwarte komedie, alhoewel het wel meeviel met de lachmomenten, maar soit. Cijfer: 8

Rouge



Valentine (gespeeld door Irene Jacob) ontmoet een gepensioneerde rechter, die de hele buurt bespioneert door telefoongesprekken af te luisteren. Ethisch onaanvaardbaar vindt ze dat, maar toch ontwikkelt er zich een platonische relatie tussen de twee. Qua plot zit het erg goed en mooi in elkaar. Parallel loopt een andere aardige verhaallijn, die uiteindelijk samen zal vloeien met de hoofdlijn. Het glasbakmoment (iets wat in elk deel voorkomt) en het vernuftige einde maakte de trilogie op een bijzonder mooie manier 'af'. Cijfer: 8,5

Voor de verandering heb je eens volkomen gelijk.

quote:

Op zaterdag 25 november 2006 14:06 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Voor de verandering heb je eens volkomen gelijk.

Ik heb altijd gelijk

Behalve dan dat Rouge natuurlijk verreweg de beste is. Wel is Bialy idd de minste van het stel, maar alsnog erg goed.

Sad Movie



Mooie film met een droevige kant, sommige scenes raken je wel goed op bepaalde momenten. Prachtig camerawerk, muziekkeuze en een heerlijke cast.

Cijfer: 8,2

Clerks 2
1 woord: Geweldig!

pussytrolls

Casino Royale - In Tuschinski zaal 1. Kijk, dat is nou eens echt een middagje naar de film! Verder was de film ook erg tof, en ook erg on-bond, wat natuurlijk vervelend is voor de fanboys, maar alleen maar beter voor ons, en voor de levenloze franchise natuurlijk.

Scoop (Woody Allen, 2006)
Leuke comedy van Woody Allen. Hij speelt weer eens mee in z'n eigen film en dus zijn daar weer de neurotische dialogen. Scarlett Johansson neemt dit moeiteloos over en is haast net zo neurotisch als Allen zelf. De dialogen zijn weer ouderwets spitsvondig en het enigszins absurde verhaaltje kijkt mede daardoor lekker weg. Hij zal niet de geschiedenis in gaan als een Allen-klassieker, maar misstaat ook zeker niet in z'n uitgebreide oeuvre. ***½

Offers (Dana Nechushtan, 2005)
De Emmy die Maryam Hassouni voor deze rol is verdiend. Op erg sterke wijze zet ze haar personage neer. Ook Jacob Derwig zet een goede rol neer, die me af en toe aan Paddy Considine deed denken. Dit zijn ook de twee sterkste punten van de film. Wellicht door budget- of tijdsbeperkingen komt het verhaal niet helemaal uit de verf. Wat meer tijd besteden aan het script had de film goed gedaan. Nu voelt het allemaal een beetje geforceerd. Toch zitten er een aantal sterke scenes in, zoals degene waar Jacob Mokhtar ontmoet. ***½

Kiss Kiss Bang Bang (2005)
Het is een film met veel humor (heb werkelijk vaak dubbel gelegen), veel actie, veel oneliners, veel scherpe dialogen, veel coole personages en oh jah het is een erg coole film.

Key Largo



Heerlijk film, geweldige cast, met wat (bij)rollen voor Bogart en Bacall, G. Robinson speelt zijn rol wederom geweldig. Verhaal is relatief simpel maar is prima uitgewerkt met een heerlijk sfeertje.


Cijfer: 8.1

The Sting en Butch Cassidy and the Sundance Kid.

Beide erg leuk en onderhoudend.
Redford en Newman zijn aanstekelijk enthousiast.

Mallrats

Halverwege de film ontdekte ik dat ik deze film al tijden geleden eerder had gezien . Best wel vermakelijk met als hoogtepunten de drietepelsscene en die datingshow . Cijfer: 7.

Wat een film.

HEAT, film voor elke wapenfreak.

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 86% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:14:06 ]

The Departed



Goede film, Jack Nicholson als vanouds weer geweldig, verder ook leuke karakters en dito dialogen. De film loopt in een snel tempo voorbij, niks ten nadele daarvan. De vergelijking met I.A. kan ik niet trekken dus hou ik het hierbij.

Cijfer: 8

quote:

Op zaterdag 25 november 2006 15:54 schreef JelleS het volgende:
Behalve dan dat Rouge natuurlijk verreweg de beste is. Wel is Bialy idd de minste van het stel, maar alsnog erg goed.

* eens

Gisteren:

Dazed And Confused
Een heerlijk trip terug naar de `70s waarin we een groep scholieren volgen tijdens hun laatste schooldag van het jaar. Heerlijk essemble van uiteenlopende personages dat lekker acteerd en met zeer herkenbare dingen te maken krijgt. Toffe soundtrack, geweldige humor en er zitten ook een paar dingen in die je stof geven tot nadenken.
Geweldige film dus, die ik met een super smile heb gekeken en die jammer genoeg over was voor ik er erg in had.

IMDB Cijfer: 7,3/10
Mijn Cijfer: 9,0/10

The Departed
Uiteraard was ik vooraf behoorlijk sceptisch toen ik hoorde dat er een remake zou worden gemaakt van de fantastische Infernal Affairs trilogie. Maar toen ik hoorde dat Martin Scorsese `m zou gaan regiseren en dat ie de beschikking had over een cast als deze werd ik toch wel benieuwd of Marty er wat van wist te maken. En die nieuwsgierigheid wordt hier met verve in gelost, ik heb volop genoten. Uiteraard wist ik vooraf hoe het verhaal zou gaan lopen maar daar was het me niet om te doen. Ik wilde zien of Scorsese er een waardige remake van wist te maken. Dat is `m dus gelukt. De regie is fantastisch, de sfeer die wordt neer gezet is grillig. Lekker hard, geen blad voor de mond nemend en alles in volle glorie laten zien. De cast is fantastisch. De show wordt uiteraard gestolen door een fantastische Jack Nicholson, maar ook DiCaprio en Wahlberg waren geweldig. In vergelijking hiermee vond ik Matt Damon wat flets afsteken, maar hij wist zich redelijk overeind te houden. De Ierse muziek voegt wat extra`s toe aan het geheel en het is natuurlijk knap dat het geheel de volledige bijna 2,5 uur weet te blijven boeien.
Conclusie: Scorsese heeft met groot succes de Hong Kong trilogie naar het Westen weten over te brengen en dus moeten we voortaan de remakes niet al bij voorbaat afschrijven. Als ze zo briljant worden gemaakt als The Departed, mogen er wat mij betreft nog wel wat remakes worden gemaakt.
Maar toch vond ik het origineel beter.


IMDB Cijfer: 8,4/10
Mijn Cijfer: 8,5/10

Ik kan die Wahlberg eigenlijk niet aanzien

quote:

Op zondag 26 november 2006 21:59 schreef pascalheister het volgende:
Ik kan die Wahlberg eigenlijk niet aanzien

Ik normaal ook niet echt, maar ik vond `m hier erg ok

quote:

Op zondag 26 november 2006 22:33 schreef Timo20 het volgende:

[..]

Ik normaal ook niet echt, maar ik vond `m hier erg ok

Heb precies hetzelfde. Was eigenlijk stom verbaasd toen ik zijn naam op de eind credits zag staan. Ik vond het hem er heel anders (veel dunner) uitzien dan normaal. En ook omdat ik niet kon geloven dat Wahlberg zo'n prestatie kon neerzetten.

quote:

Op zondag 26 november 2006 23:06 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Heb precies hetzelfde. Was eigenlijk stom verbaasd toen ik zijn naam op de eind credits zag staan. Ik vond het hem er heel anders (veel dunner) uitzien dan normaal. En ook omdat ik niet kon geloven dat Wahlberg zo'n prestatie kon neerzetten.

Toch vond ik zijn rol in Boogie Nights ook zeker niet onverdienstelijk. Maar dat was wellicht vooral te danken aan de regie en de cast om hem heen. Verder heeft ie inderdaad nauwelijks iets interessants laten zien tot nu toe.

Santa's Slay (2005)
Santa is Satans son. Hij slacht er aardig op los. Alleen jammer dat het al weer af is na een klein uurtje. Maar echt verheffend is het niet allemaal. Dan vind ik Bad Santa leuker eigenlijk.

cijfer 4.0 / imdb 4.0

Les Triplettes de Belleville (2003)
Franse tekenfilm. Waarbij oma achter haar kleinzoon gaat die wielrenner is en ontvoerd is. Wel mooi getekend en een tikkeltje vreemd verhaal.

cijfer 6.5 / imdb 7.7

La Pianiste (2001)
Truttige pianolerares blijkt er rare sex-fantasien er op na te houden. Dat ondervind een gozer die een beetje boel verliefd is aan het worden op z'n pianolerares. Michael Haneke kan mooie films maken.
cijfer 7.5 / imdb 7.1

Wag the Dog (1997)
Robert de Niro en Dustin Hoffman samen in een film.
De Niro een spindoctor voor White House, dustin als Hollywood director. Bedenken de meeste wilde idieen om het 'sexschandaal' van de President te verdoezelen vlak voor verkiezingen.

Als dit echt zo makkelijk gaat. Videootje maken met een actrice (Kirsten Dunst) die ontsnapt uit een gebombardeerde stad. On the fly gewoon extra objecten toevoegen. Zak chips in haar hand kunnen instand vervangen door een witte kat. Onder tussen wordt er een song op genomen. En ze nemen het wat krakerig op en plaatsen het in het rijksarchief.
Nou dan zijn er dus wel degelijk rare grappen bedacht door de spindoctors voor 911. Want je kan me nog meer vertellen, deze film zal gerust niet op nonsense gebaseerd zijn.

cijfer 7 / imdb 7.0

Paris, Texas (1984)
Man dwaalt wat rond in woestijn. Als hij dan 'gevonden' wordt z'n broer gebeld. Langzamerhand begint de man zichzelf weer te herinneren. Komt tot de ontdekking dat hij een zoon heeft en probeerd met hem te verzoenen. Als hij dan langzamerhand het verhaal hoort van z'n moeder. Gaat hij samen met hem op onderzoek uit en reist af naar Houston.

Die praat-scene en de sex-booth vond ik wel mooi uitgewerkt.

cijfer 7.5 / imdb 7.7

Happy Feet gisteren gezien.Vond de film vermakelijk, grappig, en de pinguins zijn
Krijgt op IMDB een 7.0, maar ik zelf geef de film een 8.
http://www.imdb.com/title/tt0366548/

Shopgirl (Anand Tucker, 2005)
Best leuke film naar een boek van Steve Martin. De film is een stuk serieuzer dan het grootste deel van het oeuvre van Martin en dat werkt best goed. Opvallend daarbij is ook het kleurgebruik wat afgestemd wordt op de mentale toestand van Claire Danes' personage. Helaas valt de film een beetje tussen wal en schip. Voor serieus drama zijn de personages te vlak, maar de film is ook niet goed om als comedy te werken. ***

Romance & Cigarettes (John Turturro, 2005)
Best aardige offbeat-musical van John Turturro. Jammer dat het geheel zo rommelig overkomt, want er zitten best wat leuke momenten in. De liedjes voegen over het algemeen niet heel veel toe, hoewel het altijd wel tof is om Christopher Walken te zien dansen. Verder heeft Kate Winslet een erg leuke rol als losbandige slet met een heel dik Brits accent. ***

The Jackal
Gisteravond heerlijk deze gezien. Ik was aan het begin al snel verbaasd want Bruce Willis speelde voor de verandering gewoon de bad guy! Gebeurt eigenlijk ook weinig. En wat voor een bad guy. Een excentrieke huurmoordenaar en dan niet zomaar eentje, maar echt een van de beste. Dat is natuurlijk wel fijn. Nu is het alleen jammer dat Richard Gere erin zit met een fout accent en die opeens alles weet van onze vriend. Dit komt allemaal nogal toevallig over. Toch is het niet heel irritant omdat het genre nou eenmaal zo in elkaar steekt dus dan houden we gewoon een spannende wegkijker over. Een 6,5, dus 7 op imdb.

Punishment Park (1971)
Briljante 'Documentaire'. Politieke activisten moeten kiezen tussen een aantal jaar cel of punishment park. Bij punishment park dient men heel wat kilometers woestijn af te leggen te voet om uiteindelijk de amerikaanse vlag te behalen en daarbij blijft de politie ze ook nog op de hielen zitten. Voor een nep-documentaire voelt het heel echt en realistisch aan, niks kwam eigenlijk 'geacteerd' over, zeer knap. De film is echt zeer krachtig in zijn boodschap en hoewel qua looks gedateerd is het als verhaal nog steeds van belang deze dagen.

Je had het boek moeten lezen hornage, dan had je The Jackal gewoon een 5 gegeven.

Darwin's Nightmare (Sauper, 2004)



Wou toch even wat zeggen over deze documentaire die gisteren op Nederland 3 was. Los van het onderwerp, wat je misschien wel of niet interessant vindt (het zou je wel moeten aangrijpen in ieder geval), viel vooral de stijl van de docu mij op. Sauper kiest niet voor experts interviewen, hoge VN functionarissen of een voice-over met zijn eigen bevindingen en gevoelens, maar laat juist voornamelijk de lokale bevolking aan het woord. Sauper geeft ons de feiten zoals ze zijn (schrijnend uiteraard) en laat het aan de kijker over om zijn conclusie te trekken. Ik vond dit een erg goeie keuze omdat het de documentaire veel menselijker maakt. Iets wat Sauper zonder twijfel voor ogen had. Gewoon kijken. ****

Chûgoku no chôjin (The Bird People in China) (1998)
Als Miike de geweldadigere Japanse Lynch is, dan is The Bird People in China zijn Straight Story. De film waarin hij voor eens en altijd bewijst een begaafd regisseur te zijn. En ook zonder geweld, sex en ingewikkelde plots zeer sterk werk kan afleveren. Er is echter wel een verschil in deze vergelijking. Waar the Straight Story van Lynch niet het niveau haalt van zijn betere "vage" werk, stijgt Miike met The Bird People boven zichzelf uit. Als ik niet beter had geweten had ik gedacht dat ik naar een Yimou Zhang film zat te kijken.
De film gaat over een Japanse jongeman, die in een afgelegen Chinees dorpje een jade mijn moet onderzoeken. Onderweg wordt hij vergezeld door een yakuza, die een oogje in het zeil moet houden. En een Chinese hippie gids, die hun naar het dorp leidt. Eenmaal in het dorp aangekomen, raken de jongeman en yakuza geïntrigeerd door de plaatselijke cultuur. En dan voornamelijk door het meisje dat vliegles geeft aan de plaatselijke kinderen.
In het begin richt de film zich vooral op de cultuurclash tussen de moderne Japanners en het achtergebleven Chinese platteland. Eenmaal in het dorp aangekomen ontwikkelt de film zich tot misschien wel de ultieme film over globalisering. Het mooie hiervan is dat Miike dit weet te doen zonder zich te verlagen naar propagandische anti-globaliserings retoriek. In plaats daarvan roept hij terechte vragen op bij de kijker door de voors en tegen uit te zetten. In één simpele dialoog weet de film heel het globaliseringsdebat samen te vatten.
Het acteerwerk is zeer degelijk. En Miiki trakeert ons op prachtige beelden van het Chineze landschap.
cijfer: 9

Akahige (Red Beard) (1965)
Nee, deze film gaat niet over piraten.

Het gaat over een jonge dokter, Noboru Yasumoto, die in negentien eeuws Japan stage loopt bij de dokter Kyojio Niide beter bekend als Red Beard. Yasumoto is een arrogante jongen, die deze stage in een non-profit kliniek voor de armen ziet als een hindernis naar zijn beloofde baan als dokter in het Shogunaat. Red Beard is een toegewijde dokter, die geliefd is bij patienten en de rest van de staf. In het begin zet Yasumoto zich af tegen Red Beard in de hoop zo snel mogelijk weg gestuurd te worden. Maar nadat Red Beard hem redt van een bijna moordaanslag door een gestoorde vrouwelijke patient, hem laat toekijken bij de dood van een oudere man begint Yasumoto langzaam te veranderen en de echte betekenis van het dokterschap te begrijpen.
Maar de film komt pas echt goed los na de introductie van Otoyo. Een jong meisje, die door Red Beard en Yasumoto uit een bordeel gehaald wordt, omdat ze duidelijk zowel lichamelijk als geestelijk ziek is. Otoyo wordt Yasumoto's eerste eigen patient, waar hij zelf verantwoordelijk over is. Hij neemt deze taak zo serieus, dat hij zelf ziek wordt van het harde werken. Red Beard laat Otoyo Yasumoto verzorgen, wat haar helpt bij haar eigen genezing. Het karakter Otoyo zorgt voor het extra emotionele aangrijpingspunt, die de film daarvoor miste en het geheel helemaal compleet maakt. Vanaf dat moment wordt de film steeds aangrijpender en ontroerender.
Dit is eigenlijk mijn eerste Kurosawa buiten het samurai-genre. En Kurosawa bewijst een nog betere regisseur te zijn, dan ik ooit dacht. Wie ook weer verder in mijn aanzien is gestegen is Toshirô Mifune. Die zeer weet te overtuigen als de toegewijde, strenge, doch rechtvaardige dokter/leermeester, die iedereen eigenlijk wenst te hebben. Dat dit hun laatste samenwerking zou zijn, is één van de grootste zondes uit de filmgeschiedenis.
En het zou oneerlijk zijn om Yuzo Kayama, die Yasumoto, speelt onvernoemd te laten. Ook hij zet een fantastische prestatie neer. Daarnaast zijn ook de bijrollen van oa Terumi Niki als Otoyo, Tsutomu Yamazaki als Satachi zeer goed.
Het minpunt van de film vond ik dat de film af en toe redelijk ingewikkeld te volgen is. Vooral het verhaal van Yasumoto zelf en zijn verloofde kon ik niet helemaal volgen in het begin.
Al met al wederom een absolute topper van Kurosawa.
cijfer: 9

[ Bericht 1% gewijzigd door Lonewolf2003 op 27-11-2006 15:51:02 ]

quote:

In het begin richt de film zich vooral op de cultuurclash tussen de moderne Japanners en het achtergebleven Chinese platteland. Eenmaal in het dorp aangekomen ontwikkelt de film zich tot misschien wel de ultieme film over globalisering.

Nou nou. Er is inderdaad een duidelijk boodschap over de vercommercialisering van de wereld maar dat is niet het hoofdthema. Heb je wel opgelet bij dat laatste (tenenkrommende) interne dialoog van Wada-san? Dat heeft werkelijk niets daarmee te maken. Bovendien, waar past dat verhaal van het meisje en haar Westerse opa in globalisering? Het was allemaal wat overdreven sentimenteel. Ik kon er niet zoveel mee.

quote:

Op maandag 27 november 2006 15:59 schreef cwk het volgende:

[..]

Nou nou. Er is inderdaad een duidelijk boodschap over de vercommercialisering van de wereld maar dat is niet het hoofdthema. Heb je wel opgelet bij dat laatste (tenenkrommende) interne dialoog van Wada-san? Dat heeft werkelijk niets daarmee te maken. Bovendien, waar past dat verhaal van het meisje en haar Westerse opa in globalisering? Het was allemaal wat overdreven sentimenteel. Ik kon er niet zoveel mee.

Die laatste interne dialoog heeft er juist alles mee te maken.
De opa past erin als symbool voor de eerste invloeden van buitenaf in zo'n plaatselijke cultuur.
Wat is dan volgens jou het hoofdthema van de film?

Je plaats vinden in het leven.

Crank

Professional assassin Chev Chelios (Statham) learns his rival (Cantillo) has injected him with a poison that will kill him if his heart rate drops.

World Trade Center

Two Port Authority police officers become trapped under the rubble of the World Trade Center.


Allebei super lekkere films

DOOD EIND!

Heerlijk zo'n nederlandse horror film!!!

Barnyard

Ben dol op tekenfilms en dieren kunnen een heleboel dingen wat in het echt niet kan, geen probleem, lang leve de lol.
Maar dit vond ik wel storend, een koe is een vrouwtjes dier en een stier een mannetjes dier, dus wil ik geen koeien zien die een mannetje zijn, daar heb je toch stieren voor?
Kinderen in amerika snappen al niet veel van waar de melk en hamburger vandaan komen en nu koeien als mannetjes neer zetten vind ik gewoon dom, maar verder is het een leuke tekenfilm.

Hostel (2005)

Gewoon lekker genieten van horror, zou zo maar echt kunnen bestaan.
O ja, als je nederlanders in je film zet, gebruik dan ook echte nederlanders aub.


The Lake House (2006)

Mooie film, heb je een vriendin en een romantische bui, dan deze film kieken.


Ghost in the Shell

Vond hem goed en de muziek is ook erg mooi in deze film.
Persoonlijk vind ik dat je films in de originele taal moet zien...eeeh horen, Louis de Funès moet je niet in het engels zien, maar gewoon in zijn taal a la frans en vind dat ook zo met oosterse films.


American Gun (2005)

Best wel een indrukwekende film.


Lords of Dogtown (2005)

Ook weer een erg goeie film en ook al heb je niks met skate boarden dan nog vind je de film goed, denk ik.
De opkomst van het skateboarden word mooi weer gegeven.

Dit is mijn mening en daar moet je het mee doen, kijk zelf en vorm je eigen mening

Human Traffic: Lekkere film. De muziek is enorm gevarieerd, opzwepend en zeker fijn om aan te horen. Voor de rest bijpassende beelden en echt ontzettend toffe accentjes . Een beetje Snatch meets Any Way The Wind Blows, ofzo. Niet geniaal maar gewoon fijn om een paar keer te kijken . 7,5.

13 (Tzameti)

Een thrillerdebuut van de Georgische regisseur Géla Babluani. Zijn broer speelt de protagonist van het stuk en doet dat best aardig. Ander acteerwerk valt soms erg tegen, maar goed je kunt niet alles hebben. Het is een best aardige film, die duidelijk rust op een spannend middengedeelte. Cijfer: 7

Net gezien:

Me and You and Everyone We Know
Toen deze film aan de gang was en vooral toen ie was afgelopen overheerst er een groot gevoel van "wat moet ik in Godsnaam met deze film aan??"
Debuterend regisseur Miranda July probeert een artistieke en kunstige film in elkaar te draaien maar slaagt daar niet in. De film is niet compleet slecht, maar hij is te onevenwichtig om goed te zijn. Aan de ene kant heb je een verhaal waar in potentie veel uit valt te halen, een paar goed neer gezette personages en een aantal mooi gefilmde scenes. Aan de andere kant heb je een paar zo irritante rollen dat ze bijna het kijk plezier vergallen en te veel artistiek gekunstel waar July zich in verslikt.
Ik kan me voorstellen dat mensen het geweldig vinden, maar vooralsnog ben ik er niet kapot van en zal ik `m misschien nog eens moeten kijken om `m beter te kunnen waarderen...


IMDB Cijfer: 7,5/10
Mijn Cijfer: 6,5/10

quote:

Op maandag 27 november 2006 22:08 schreef Timo20 het volgende:
Net gezien:

Me and You and Everyone We Know

IMDB Cijfer: 7,5/10
Mijn Cijfer: 6,5/10

Alleen al om ))<>(( zou je hem een punt hoger moeten waarderen

quote:

Op maandag 27 november 2006 22:11 schreef Falco het volgende:

[..]

Alleen al om ))<>(( zou je hem een punt hoger moeten waarderen

Ja dat was wel cool
Die kleine was, samen met z`n broertje en z`n vader, de enige goede rollen uit de film.
Dat kleine buurmeisje was echt uber irritant

quote:

Op maandag 27 november 2006 13:11 schreef cwk het volgende:
Je had het boek moeten lezen hornage, dan had je The Jackal gewoon een 5 gegeven.

Of het origineel, Day of the Jackal.

quote:

Op maandag 27 november 2006 15:59 schreef cwk het volgende:

[..]

Nou nou. Er is inderdaad een duidelijk boodschap over de vercommercialisering van de wereld maar dat is niet het hoofdthema. Heb je wel opgelet bij dat laatste (tenenkrommende) interne dialoog van Wada-san? Dat heeft werkelijk niets daarmee te maken. Bovendien, waar past dat verhaal van het meisje en haar Westerse opa in globalisering? Het was allemaal wat overdreven sentimenteel. Ik kon er niet zoveel mee.

Heb ik nou jouw verhaaltje over Chugoku no chojin gemist of is dat er nooit geweest?

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:08 schreef Sokolsky het volgende:

[..]

Of het origineel, Day of the Jackal.

Thanks voor de tip!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Heb ik nou jouw verhaaltje over Chugoku no chojin gemist of is dat er nooit geweest?

Die is er nooit geweest.

Komt er nog een verhaaltje over Chugoku no chojin dan?

Ik kom net trouwens terug van Casino Royale.

*schraapt keel*

Laat ik beginnen met zeggen dat ik een Bond-fan ben. Altijd geweest. Ik wist natuurlijk al dat dit een onconventionele Bond zou worden en ben dus niet heel geschokt over het resultaat. Enerzijds ben ik teleurgesteld. Bond bloed als nooit tevoren, Bond bloed niet, Bond wordt te vaak in het ootje genomen, Bond wordt maar één keer per film in het ootje genomen en dan heb ik het nog niet over de gemiste Bond-zinnetjes. Anderzijds begrijp ik dat de tijd voor verandering rijp was.

Uit het keurslijf van het standaard Bond-formaat is deze Bond fris, realistischer als mens, en nóg onrealistischer in gevecht. Dat werkt, en dat verkoopt zoals we zien. Een Bond die zijn emoties nauwelijks de baas is is vloeken in de kerk, maar maakt het geheel realistischer. Ook het gebrek aan een enkele snoodaard voegt toe aan het realisme van de hele spy-game. Hulde aan de cinematografie die het best tot uiting kwam in de geweldige Madagascar-scène.

Craig is prima overigens, hij mag de 'nieuwe' Bond zijn in een nieuw formaat wat staat op het onverwoestbare fundament wat de afgelopen 45 jaar is neergezet. Mooi was die tijd. ****

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:32 schreef Sokolsky het volgende:
Komt er nog een verhaaltje over Chugoku no chojin dan?

Als het volk daar behoefte aan heeft.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:39 schreef cwk het volgende:
Ik kom net trouwens terug van Casino Royale.

*schraapt keel*

Laat ik beginnen met zeggen dat ik een Bond-fan ben. Altijd geweest. Ik wist natuurlijk al dat dit een onconventionele Bond zou worden en ben dus niet heel geschokt over het resultaat. Enerzijds ben ik teleurgesteld. Bond bloed als nooit tevoren, Bond bloed niet, Bond wordt te vaak in het ootje genomen, Bond wordt maar één keer per film in het ootje genomen en dan heb ik het nog niet over de gemiste Bond-zinnetjes. Anderzijds begrijp ik dat de tijd voor verandering rijp was.

Uit het keurslijf van het standaard Bond-formaat is deze Bond fris, realistischer als mens, en nóg onrealistischer in gevecht. Dat werkt, en dat verkoopt zoals we zien. Een Bond die zijn emoties nauwelijks de baas is is vloeken in de kerk, maar maakt het geheel realistischer. Ook het gebrek aan een enkele snoodaard voegt toe aan het realisme van de hele spy-game. Hulde aan de cinematografie die het best tot uiting kwam in de geweldige Madagascar-scène.

Craig is prima overigens, hij mag de 'nieuwe' Bond zijn in een nieuw formaat wat staat op het onverwoestbare fundament wat de afgelopen 45 jaar is neergezet. Mooi was die tijd. ****

Vind je het als Bond-fan nog een Bond film? Of is het jouw optiek eigenlijk meer een goede actiefilm, die niet veel meer met de Bond serie te maken heeft?

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:39 schreef cwk het volgende:
Als het volk daar behoefte aan heeft.

Ik ben altijd benieuwd wat mensen vinden van films die ik ze aangeraden heb...

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:48 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Vind je het als Bond-fan nog een Bond film? Of is het jouw optiek eigenlijk meer een goede actiefilm, die niet veel meer met de Bond serie te maken heeft?

Hey, dat was mijn mening al.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:49 schreef Sokolsky het volgende:

[..]

Hey, dat was mijn mening al.

Was jij dat die dat schreef? Ik heb hem zelf nog niet gezien. Maar vond dat cwk niet helemaal duidelijk was in zijn review, daarom vraag ik het.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:48 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Vind je het als Bond-fan nog een Bond film? Of is het jouw optiek eigenlijk meer een goede actiefilm, die niet veel meer met de Bond serie te maken heeft?

Die van jou en 100000 andere Sok.

Zelfs mensen die zwaar teleurgesteld zijn in deze film als Bondfilm kunnen er niet omheen dat hij als actiefilm zeer vermakelijk was. Maar helemaal eerlijk is dat niet, het blijft wel een bondfilm. Er is gewoon een heleboel losgelaten, en dat gaat zo blijven gezien dit succes. Fans zullen het moeten accepteren, want er zat hier nog genoeg Bond in.

Volgens mij heb ik dat wel ergens geschreven ja. Ik had nooit het idee dat ik naar James Bond zat te kijken, maar vond het verder wel aardig.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 00:53 schreef cwk het volgende:

[..]

Die van jou en 100000 andere Sok.

Zelfs mensen die zwaar teleurgesteld zijn in deze film als Bondfilm kunnen er niet omheen dat hij als actiefilm zeer vermakelijk was. Maar helemaal eerlijk is dat niet, het blijft wel een bondfilm. Er is gewoon een heleboel losgelaten, en dat gaat zo blijven gezien dit succes. Fans zullen het moeten accepteren, want er zat hier nog genoeg Bond in.

Ok, dank je. Dat is duidelijk.

Snap trouwens niet dat je die boodschap niet uit de 1e alinea haalde. Maar dat kan aan mij liggen, soms snap ik t alleen zelf.

Met gezondheidsklachten vooral voor de TV gezeten, mijn samenvatting van het weekend:

Clerks.: Erg vermakelijke, droge komedie. Lekker low-budget, zwart-wit, geen gedonder.
ABBA: The Movie: Leuk als je van ABBA houdt. Voor het "verhaal" hoef je dit niet te kijken.
Ran (#105): Prachtige film. Weidse shots, vervreemdende muziek, mooi verhaal.
Idi i Smotri (#200): Zie Ran, maar dan minder weidse shots en nog vervreemdender. Indrukwekkend zelfs.
Before Sunrise: Heerlijke romantiek, maar wel een akelig open einde. Julie Delpy
Before Sunset (#187): Het open einde van Before Sunrise. Film van hetzelfde kaliber. Julie Delpy
Toy Story (#175): Een goede Pixar. Onderhoudend, grappig, spannend, maar geen meesterwerk en ik snap de Top 250-notering niet helemaal.
Saw II: Ik vond deel 1 beter. Dit is eigenlijk meer van hetzelfde.
Mononoke-hime (#113): Schitterend! Dit zijn films waar ik uren naar kan kijken. Ik vond deze film ook logischer dan bijvoorbeeld Spirited Away.
The Da Vinci Code: Mja, leuk, als je van complottheoriën houdt. Kijkt weg als een aardig boek van Mulisch, maar niet als zijn betere boeken. Hier en daar wat erg vergezocht.

quote:

Op maandag 27 november 2006 13:11 schreef cwk het volgende:
Je had het boek moeten lezen hornage, dan had je The Jackal gewoon een 5 gegeven.

Dan moet het boek wel heeeeeel goed zijn want ik vond de film wel vermakelijk en het kon mijn aandacht houden. Films die me nergens vervelen krijgen standaard al een 6.

Videodrome Goed. 8
Shattered Glass Voldoende. 7/10
Ed Wood Goed. 7.5/10
The Servant Erg goed. 8.5/10

Minority Report (2002)
Goede sci-fi/actie film. Een leuk plot, mooie sfx en goed acteertalent.

HellBent (2004)

Ik zag hier ergens deze film staan en horror, dus opzoeken en zien.
Vond hem qua horror wel tegenvallen, er zat wel een erg leuk vet horror momentje in, maar had beter gekund.
Als je niet tegen gay kan, moet je deze film niet zien, want hij speelt zich af in de gayscene.

The Lake House (Alejandro Agresti, 2006)
Best sympathieke remake van het superieure Koreaanse origineel, Il mare. Gelukkig laten ze ook in de remake het geven van een verklaring achterwege, want de brievenbus dient puur als mechaniek om een mooie romance neer te zetten. Bullock en Reeves zijn leuk samen en zorgen ervoor dat de romantiek geloofwaardig wordt. De Argentijn Agresti zorgt met z'n Hollywood debuut er ook voor dat de film er prima uitziet. ***

DOOD EIND

DEAD END

Goede Nederlandse horror met jammer genoeg een zwak middenrif en een overmaat aan cliché's. Al met al een redelijke aanvulling op de spookhuisfilm maar mijn topper blijft THE HAUNTING

Shine

In deze biografische film draait het om de pianist David Helfgott. Na het uitvoeren van het derde pianoconcert van Rachmaninoff, dat door sommigen als één van de moeilijkste pianowerken wordt gezien, stort David in elkaar. Vanaf dat moment vond ik de film erg interessant worden, daarvoor was alles toch erg (al dan niet terecht) stereotiep neergezet. Geoffrey Rush speelt op een erg goede wijze een compleet doorgedraaid en geflipt karakter. Terecht dat hij hiervoor een Oscar heeft gewonnen.

Met het

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar goed Helfgott heeft zelf een behoorlijke invloed in het scenario zelf gehad, dus logisch dat de film niet helemaal de waarheid vertelt. Het schijnt dat hij anno 2006 nog steeds 'Rach 3' uitvoert. Iets wat ik ook niet snap, want 'Rach 2' vind ik een veel beter pianoconcert en vele critici hebben zijn uitvoering al diverse malen compleet de grond in geboord. Cijfer: 7,5

[ Bericht 1% gewijzigd door Falco op 28-11-2006 20:47:34 ]

Bedankt voor de spoiler....

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 20:30 schreef JelleS het volgende:
Bedankt voor de spoiler....

Hoppa, dan maar even wat spoilers plaatsen .

Excuses hoe dan ook

Nou, nu kan ik mijn shine DVD wel in de open haard gooien.

Een nieuwe Ki-duk Kim

Perfume: The Story of a Murderer - Liet me een beetje achter met een MEMOIRS OF A GEISHA gevoel. Eerste uur was erg sterk, en cinematographie was geweldig. Daarna zwakte het toch iets af, wat het was kan ik niet echt zeggen. Maar een stukje na de entre in Grasse heeft de film me verloren. Hij kwam nog wel een paar keer sterk terug, maar het voelde toch niet helemaal goed. Toffe rol voor Dustin dat wel (eerste gedeelte), Rickman was vreselijk matig (2e gedeelte) in een laffe rol waar hij ook maar één keer z'n tanden liet zien. en wat ik van Whishaw moet denken, dat weet ik niet. Score was wel dik in orde, en ook de voice over van Hurt was, zoals gewoonlijk, top. 7/10

In de categorie TTT (Typisch Turkse Troep) deze film bekeken

YILMAYAN SEYTAN

DEATHLESS DEVIL

Muren zijn van karton, minirokjes errug kort, houten balken van piepschuim en politieagenten van pork

Natuurlijk maakt het niet uit wáár het over gaat, het gaat erom wat er gebeurd. Bijna nonstop aktie en flauwekul. Iets met een of andere doctor Satan en een gemaskerde daredevil die het woord 'geil' een paar x in zijn mond neemt (!) en sigaretten rookt. Verder is er nog een man in een aluminium outfit die net niet omvalt en waarvan de slachtoffers te stom zijn dat ze weglopen

Een wat tammere turksploitation in vergelijking met THE TURKISH STAR WARS of THE TURKISH SPIDER-MAN maar er valt heel wat te giegelen

The Departed (Martin Scorsese, 2006)
Wat een heerlijke dialogen zitten in de film, die nog eens extra goed overkomen door het sterke acteerwerk van de gehele sterrencast. Het verhaal wordt op briljante wijze verteld, waardoor de aandacht geen moment van de film afdwaalt. De film neemt de belangrijkste en beste onderdelen van het origineel en verpakt deze in een beter, stijlvoller jasje waardoor de film meer indruk maakt. Niet op elk punt is hij beter dan het origineel, maar over het algemeen laat de film een veel blijvendere indruk achter dan Infernal Affairs. ****½

My Super Ex-Girlfriend (Ivan Reitman, 2006)
Op zich is het uitgangspunt best leuk, maar de uitwerking is veel te suf. Kinderlijke en clichematige plotontwikkelingen stapelen elkaar op zonder dat het ergens echt grappig wordt; eerder lachwekkend slecht. Met Eddie Izzard's supervillan had veel meer gedaan kunnen worden en alle andere personages zijn ook verschrikkelijk stereotype. Vast de bedoeling, maar maak ze dan op z'n minst nog een beetje leuk. **

Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest

Wat een saaie film zeg. De eerste was fantastisch, maar 2,5 uur naar deze drek kijken gaat erg snel vervelen. Er is ook veel te veel animatie. De spanning is er gewoon af omdat deel 1 vrij origineel was en deze dus niet meer.

Flushed away.... erg grappig. Leuke grappen en veel verwijzingen naar andere films
Overal kom je ook Grommit tegen

Okee, ik zal het maar gewoon eerlijk bekennen . Eindelijk heb ik voor het eerst Pulp Fiction gezien . Ik vond het wel een vermakelijke en ingenieuze film. Vooral Samuel L. Jackson kon op mijn sympathie rekenen . Cijfer: 7,5

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 44% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 14:14:07 ]

Begonnen aan Eric Rohmer:

Signe du lion, Le (1959)
Zen eerste lange speelfilm, prachtige ode aan Parijs. De stad zou altijd in zwart wit gefilmd moeten worden. Het verhaal van de man die denkt miljonair te zijn door een erfenis maar uiteindelijk een clochard wordt is niet altijd even boeiend, maar er zitten genoeg mooie scenes en shots tussen om te genieten.

8

Collectionneuse, La (1967)
Zeker niet slecht, maar de filosofische gelaagdheid werkte wat mij betreft niet goed door. Haydée Politoff is geweldig, maar bijvoorbeeld de Amerikaanse kunsthandelaar is om je dood te ergeren, alsof hij in een Lynch-film acteert. Ook zou de ervaring haast hetzelfde zijn geweest in boekvorm. Ik mis de elementen die film tot film maken.

7

Ma nuit chez Maud (1969)

De film waar Rohmer internationaal bekenheid mee kreeg. Ditmaal konden de filosofische gesprekken, vooral omdat het aansluit op de filofische werken die ik nu zelf aan het bestuderen ben. Daarbij zijn de rollen nu allemaal geweldig, en zorgen kleine momenten zoals blikwisselingen etc. ervoor dat het veel meer is dan gewoon een paar achtereenvolgende diepe gesprekken.

8

La Science des Rêves (Michel Gondry, 2006)
Zeer geslaagde film van Gondry die de hoge verwachtingen van mij hoe dan ook helemaal weet waar te maken. De film is in bijna elk opzicht fantastisch te noemen en met name de decors zijn geweldig; alles is op bijna kinderlijke (allerminst negatief bedoeld) wijze in elkaar geknutseld en special effects komen er niet aan te pas. Voeg daar het sympathieke acteerwerk van Bernal en Gainsbourg en co aan toe en je hebt een ontzettend leuke en bijzonder creatieve film die bijna constant een glimlach weet te ontlokken, een waardig opvolger van Eternal Sunshine of the Spotless Mind.




Verder ook het eigenlijk net zo sympathieke en erg leuke Little Miss Sunshine, met een paar ontzettend grappige scenes en een relaxte sfeer (overigens zonder ooit te Hollywoodachtig moralistisch over te komen) en het aardige maar niet geniale Le Locataire, met een degelijke sfeer en aantal spannende momenten. Ohja, The Osterman Weekend was ook wel oke, soms een beetje het elan van een b-film maar toch een aantal spannende momenten.

Gattaca (1997)
Bijzondere film. Een futuristische maar tegelijkertijd een retro stijl oogt het visueel. Maar het is vooral het verhaal wat het bijzonder maakt. Iemand met een niet 100% functionerend lichaam die droomt over de ruimte in te gaan. Daarbij moet heel wat gedaan worden om die droom te halen.

Suna no onna (Woman in the Dunes) (1964)

Een man gaat tijdens zijn vakantie opzoek naar insecten. Van een paar dorpelingen krijgt hij aangeboden om te blijven slapen in een huis bij een vrouw. De man gaat op dit aanbod in. Het huis is echter alleen bereikbaar met een touwladder. In het huis aangekomen krijgt hij te eten e.d. En 's avonds merkt hij dat de vrouw haar tijdverdrijft door het zand weg te scheppen. De volgende ochtend wil hij weer verder op pad. Maar de ladder is verdwenen. Hij is verdoemd door de dorpelingen om samen met de vrouw zand te scheppen.
Ik vond het een absolute pracht film. Maar heel weinig films kunnen stijl, inhoud en filosofie zo verenigen. De film is een feest voor het oog en bevat prachtige beelden van het verschuivende zand, schitterende close-ups van huid, ogen, insecten etc., perfect gebruik van donker en licht. Ondertussen roept de film een sfeer op die beklemmend, erotisch gelaad en verontrustend. Mede veroorzaakt door de onheilspellende muziek. Eiji Okada en (de overigens verre van onaantrekkelijke) Kyôko Kishida zijn voortreffelijk als respectievelijk de man en vrouw.
Maar de film blijft het meest bij vanwege de filosofische lading die hij heeft. De film is overduidelijk een allegorie voor het leven. En hoe we daaraan zin geven. Zoals de man aan de vrouw vraagt op een gegeven moment: "Are you shoveling to survive, or surviving to shovel?" Een vraag die we allemaal op ons eigen leven kunnen toepassen.
cijfer: 9.5

Warui yatsu hodo yoku nemuru (The Bad Sleep Well) (1960)
Zeer matige Kurosawa, misschien wel de minste tot nu toe. Ondanks het sterke spel van de cast met sterren als Mifune, Shimura en Tatsuya Mihashi. Kon het verhaal me nergens echt boeien. En had ik daarom ook moeite mee te leven met de karakters.
cijfer: 7.5