Kampioenscompetitie amateurs

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 23:40 schreef Yeahinho het volgende:
Schijndel is echt een drama ja. In het 1e én 2e elftal samen speelt slechts één speler uit Schijndel zelf .

quote:

Terechte remise bij
ONS Sneek - IJsselmeervogels


21 mei
Met de puntendeling (1-1) tussen ONS Sneek en IJsselmeervogels op het door een kleine tweeduizend toeschouwers bezochte Zuidersportpark kon uiteindelijk iedereen vrede hebben. Qua kijkspel had het openingsduel in de strijd om de landstitel bij de zaterdagamateurs een hoge amusementswaarde. In het laatste kwartier nam de uiterst gedreven spelende thuisclub genoegen met een punt. De Friezen ontbeerden enkele keren fortuin bij kansen die op de doellijn werden gekeerd of het houtwerk raakten. Daarentegen kwam het zwak aan de wedstrijd begonnen IJsselmeervogels gedurende negentig minuten het meest in scoringspositie.

Trainer Willem Leushuis, die nog weleens de neiging heeft om schromelijk te overdrijven, orakelde na afloop tegen de pers dat zijn elftal - met uitzondering van de eerste tien minuten - tactisch, conditioneel en voetballend beter was dan de tegenstander die door hem tamelijk geringschattend werd bejegend: "Een elftal dat hard werkt en enthousiast de aanval zoekt. Maar in feite hebben ze slechts een paar kansen uit spelhervattingen kunnen creëren. Daarnaast werd hun spelbepaler Sandor van der Heide, van wie ik meer had verwacht, prima geschaduwd door Tim van Breukelen. De gelijkmaker van ONS Sneek leverde ons acht minuten ellende op, terwijl de start ook zeker niet goed was te noemen. Voor het overige ben ik zeer tevreden over ons spel en ben ik van mening dat we eigenlijk een thuiswedstrijd hebben gespeeld..." De veelbesproken Bosschenaar liet in zijn nababbel wijselijk achterwege dat spelers als Stanley Tailor, Dennis Knüppe en Gijs van Manen erg teleurstellend voor de dag kwamen. De José Mourinho van het amateurvoetbal vond het tijdens de wedstrijd ook nodig om ONS Sneek-vormgever Sandor van der Heide door het plaatsen van een bepaalde opmerking te schofferen. Leushuis beseft kennelijk nog steeds niet dat dit soort irritante trekjes zijn toch al blufferige imago bepaald geen goed doen.

Zijn collega Marcel Valk had zich vooral geërgerd aan het optreden van de Zwolse scheidsrechter Wilco Jansen die overigens wel degelijk op een goede wedstrijd kon terugkijken: "We zijn in enkele situaties duidelijk benadeeld. Ik heb mijn ongenoegen hierover tijdens de wedstrijd duidelijk geventileerd. Met de uitslag kan ik leven, alleen hadden beide ploegen er nog wel drie kunnen maken. Vervelend is wel dat ik enkele verdedigers (Willem Faber en Nico de Jong) die een fatale gele kaart opliepen nu een paar wedstrijden moet missen. Omdat jongens als middenvelder Ype Haytema en verdediger Jan Roelofsen voorlopig ook niet inzetbaar zijn, zullen we nu moeten gaan passen en meten. Een uitgebalanceerde ploeg als IJsselmeervogels kan beter met dit soort tegenslagen overweg. Onze selectie is te klein om dergelijke problemen op te vangen. Maar dat is ook geen wonder als je de spelersbudgetten van beide clubs tegenover elkaar zet. Zei Leushuis dat hij zijn ploeg tactisch, conditioneel en voetballend beter in de wedstrijd vond zitten? Dan hadden ze dit moeten larderen met meer doelpunten..."
De botsing tussen twee speelstijlen kende een levendige opening. De gasten kwamen goed weg toen de elegante aanvallende middenvelder Sandor van der Heide de bal met links op de paal schoot. IJsselmeervogels vertoonde in deze fase de nodige overeenkomsten met de bekende kat in een vreemd pakhuis en leed ontstellend veel balverlies. De voormalig Jong Oranje-speler Van der Heide deed met zijn opponent Tim van Breukelen, de vervanger van de gekwetste aanvoerder Dogan Corneille wat hij wilde. De toekomstige speler van Rijnsburgse Boys zou zich na een klein kwartier echter voorbeeldig herstellen, al kon hij niet voorkomen dat Van der Heide bij vlagen zijn excellente technische gaven showde. Amper bekomen van de ondermaatse openingsfase kwam IJsselmeervogels vervolgens zowaar op voorsprong. De van Harkemase Boys afkomstige linksback Willem Faber beging een overtreding op het balvaste aanspeelpunt André Kemper. Hoewel het er verdacht veel van weg had dat de overtreding net buiten het strafschopgebied plaatsvond, was scheidsrechter Wilco Jansen gedecideerd: "Ik stond er nog geen drie meter vanaf en ook mijn assistent Ten Pas maakte direct duidelijk dat ik het goed had gezien." De naar Gouden Gids-divisionist Haarlem vertrekkende specialist Steinraht verzilverde het buitenkansje op keurige wijze: 0-1.
De thuisclub, waarbij de twee boomlange spitsen Ton Haarman en Rudy Mann duels op leven en dood uitvochten met hun bewakers Jeroen Rijsdijk en Stanley Tailor, leek even van slag af. Toch zou het niet lang duren voordat de gelijkmaker op het bord terecht kwam. Na een fraaie vrije trap van Van der Heide mocht de volledig vrijstaande Haarman, een speler die in de eerste helft een aantal keren zijn visitekaartje afgaf, van de falende Vogels-defensie de hoek uitzoeken: 1-1. Tot ontzetting van de talrijke Vogels-supporters waren de tot in de toppen van hun tenen gemotiveerde spelers van de thuisclub veel feller in de duels dan hun favorieten. Vooral spelers als centrale verdediger Tailor - die af en toe de gekste dingen deed en in deze vorm niets bij Emmen heeft te zoeken -, de voor de zoveelste keer in dit seizoen onzichtbare Knüppe, alsmede de zonder enig zelfvertrouwen acterende vleugelflitser Van Manen waren volledig de weg kwijt. Toch was het IJsselmeervogels dat in het restant van de eerste helft enkele dotten van kansen onbenut liet. De betrouwbare keeper Maurice Wemekamp greep goed in bij twee doelpogingen van de sterke André Kemper (samen met de zich uitstekend ontwikkelende linksback Henri de Graaf de beste man bij IJsselmeervogels) en ook de hangend op rechts spelende Dennis van der Steen had de tweede treffer, na goed voorbereidend werk van Steinraht en Van Manen op zijn schoen. De man die onlangs om verschillende redenen besloot toch bij IJsselmeervogels te blijven en Rijnsburgse Boys af te zeggen, schoot rakelings naast. Nadat ook de mee naar voren opgerukte verdediger Rijsdijk een ideale kans had gemist (kopbal van dichtbij naast) liet ONS Sneek, zoals zo vaak spelend vanuit een georganiseerde chaos, zich enkele minuten voor rust weer eens gelden. Dom balverlies van Tailor leidde tot een kans voor Haarman. Met een uiterste krachtsinspanning maakte de donkere verdediger op de doellijn zijn fout goed. Hoewel sommige spelers van de thuisclub appelleerden voor een doelpunt, hadden scheidsrechter Jansen en zijn assistent Paul van Koolwijk het bij het rechte eind en werd er terecht doorgespeeld.
Ook na rust viel er bij tijd en wijle wat te beleven voor de beide doelen. Zo schoot Van der Heide kiezelhard op de lat na een vrije trap van de vroegere Harekiet Albert Jan van Zwol, een linkspoot met een fijnbesnaarde techniek. Namens IJsselmeervogels kreeg Gijs van Manen een uitgelezen kans. De naar Jong Utrecht vertrekkende Barnevelder, die later zou worden vervangen door Erwin Schouten, schoot het leer in het zijnet. Ondertussen begon het krachtenverslindende spelletje van de thuisclub zijn tol te eisen en had het er alles van weg dat men zich leek te verzoenen met een puntendeling. Eén keer veerde de aanhang van de thuisclub op toen de dynamische allrounder Nico de Jong penetreerde in het strafschopgebied en een penalty dacht mee te krijgen. Tot grote woede van de licht ontvlambare trainer Marcel Valk beoordeelde scheidsrechter Jansen ("Ik stond er opnieuw dichtbij en kende geen spoor van twijfel") de actie van de Fries als een schwalbe en kreeg hij een gele kaart geoffreerd. Hierdoor kan De Jong een schorsing tegemoet zien. Jansen slingerde ook nog de Vogels-spelers Rijsdijk (voor hem heeft dit eveneens gevolgen) en invaller Jan de Graaf, alsmede Chalong de Bruin, de vervanger van middenvelder Willem van Barneveld, op de bon.



De beste kans in de slotfase was voor aanvaller Erwin Schouten van de gasten, die de defensie van de thuisclub ternauwernood zag redden op een inzet van dichtbij. De 1-1 gaf de verhoudingen goed weer. De openingswedstrijd van het toetje van de zaterdaghoofdklassen was in z'n totaliteit best te pruimen. De grote vraag is nu of IJsselmeervogels op Hemelvaartsdag thuis tegen het dit seizoen defensief oppermachtige Rijnsburgse Boys, de ploeg met de minste tegengoals in de drie hoofdklassen, weer zoveel kansen krijgt.

quote:

Rijnsburgse Boys doet zichzelf tekort


26 mei
BUNSCHOTEN-SPAKENBURG - Rijnsburgse Boys heeft in zijn openingswedstrijd om het landskampioenschap zichzelf tekort gedaan. De dubbelblanke stand aan het eind was een te magere beloning voor het overwicht op IJsselmeervogels.



Kenners spraken vooraf de verwachting uit dat Rijnsburgse Boys voluit voor de winst zou gaan en kregen daarmee voor de volle honderd procent gelijk. Trainer Ted Verdonkschot stuurde in ieder geval drie spitsen het veld in in plaats van twee, hoewel er altijd gediscussieerd kan worden welk systeem van de twee aanvallend het meest dreigend is. Maar het komt uiteindelijk aan op de uitvoering van welk tactisch plan dan ook en met het brede Rijnsburgse aanvalsfront kreeg IJsselmeervogels het van meet af aan zwaar voor zijn kiezen. Al in de vierde minuut forceerde Rijnsburgse Boys een levensgrote mogelijkheid de score te openen. Sterker nog, het waren drie kansen op rij in een en dezelfde aanvallende handeling. Frank Zinhagel miste de eerste en de laatste (een balletje om in te blazen), terwijl Bart Freke tussendoor zijn schot gekraakt zag.



In het vervolg van de eerste helft zette Rijnsburgse Boys de zaak volledig maar zijn hand. Combinatievoetbal over veel schijven en in een hoog tempo uitgevoerd werd afgewisseld met de lange pass op de balvaste Joost Kuhlman. Kansen regenen deed het niet, maar druppelsgewijs kwamen ze wel voorbij. Wat te denken bijvoorbeeld van de vrije kopkans van Peter Freke na ruim een half uur spel? Keeper Sander Duindam mocht nog een reddende hand uitsteken. Ook Djuric Ascension liet een slap rollertje los waar een venijnig schot op zijn plaats was geweest. IJsselmeervogels probeerde zo goed en zo kwaad als het ging overeind te blijven. Met Jeroen Rijsdijk geschorst en Dogan Corneille met een blessure uitgeschakeld voor de rest van het seizoen moest trainer Willem Leushuis improviseren. Centraal achterin mocht Remko Pieterse weer eens een basisplaats innemen en voor de verdediging had Tim van Breukelen de opdracht de lijnen uit te zetten, een taak die Corneille normaliter invult. Rust en overleg in het spel waren echter ver te zoeken.
IJsselmeervogels zocht geregeld de oplossing in achterwaartse richting, waar voorwaarts denken en handelen geboden was om uit de problemen te blijven. Op het middenveld ontbraken de aanspeelpunten om een brug te slaan richting André Kemper en Kwong Wah Steinraht voorin. Dennis Knüppe speelde in de halflinie voornamelijk verstoppertje en ook van Dennis van der Steen en Christian Opschoor, die op rechts en links als pseudo speerpunten waren besteld, ging weinig creatiefs uit. Het was voor de drie Spakenburgse middenvelders vechten tegen de bierkaai tegen vier man uit het andere kamp. Bart-Jan Onderwaater schoof waar mogelijk in en Bart en Peter Freke en Raymond Kolder genoten opvallend veel vrijheid voor hun aanvallende impulsen. De Rijnsburgse makke was het laten liggen van de kansen, met altijd een onverwachte wending in het vat, want in plaats van 0-1, 0-2 of misschien zelfs wel 0-3, had het halverwege ook zomaar ineens 1-0 voor IJsselmeervogels kunnen staan. Bijna in het rustsignaal waagde André Kemper met zijn rug naar het doel en een tegenstander in zijn nek een artistiek hakje, dat keeper Tim Orlowski kansloos had gelaten ware de bal binnen het doelvlak gericht geweest. Het was de enige echt kansrijke actie van de thuisclub voor de pauze.

In de tweede helft trok Rijnsburgse Boys zijn strijdplan door, maar gaandeweg kreeg IJsselmeervogels toch meer vat op de loop der dingen. De Spakenburgers leken daarbij ook te profiteren van een onderbreking van de wedstrijd, die het langzaam wegebbende ritme van de Rijnsburgers nog verder verstoorde. Scheidsrechter Bellinga legde zo 'n tien minuten na de pauze het duel stil wegens aanhoudend kwetsende spreekkoren van de Rijnsburgse harde-kern-supporters. Twintig minuten voor tijd moest de arbiter zelf opgeven vanwege een knieblessure. In scheidsrechter De Graaf was weliswaar snel een opvolger gevonden maar het aantrekken van het leidsmanstenue nam toch wel een stief kwartiertje in beslag. Afwachten was hoe beide ploegen zouden reageren op deze extra pauze. Opvallend genoeg pakte Rijnsburgse Boys de draad weer zeer voortvarend op. Joost Kuhlman, de hele wedstrijd al de grote animator in de frontlinie, ging onverdroten verder met sleuren, trekken, kappen en wegdraaien van tegenstanders om zo medespelers ruimte te bieden voor een voorzet of een doelpoging. Alle baanbrekende voorbereidingen bleven echter zonder gevolg. Zo liet invaller Martijn Gootjes bij zijn eerste actie zijn kopbal op de deklat stuiten, vuurde de eveneens ingevallen Danny van der Vijver voorlangs en dwong diezelfde Van der Vijver na een bewonderenswaardige slalomactie van Kuhlman keeper Duindam tot een zweefduik.



Het risico dat IJsselmeervogels alsnog zou toeslaan groeide ook met de minuut. Met een gezonde dosis opportunisme gingen de Spakenburgers in het laatste kwartier voor de volle winst en dat was gezien het resultaat uit de eerste wedstrijd (1-1 tegen ONS Sneek) ook wel noodzaak. Leushuis, die al eerder de falende Knüppe en Opschoor had ingeruild voor respectievelijk Erwin Schouten en Gijs van Manen, wisselde ook de leeggespeelde Steinraht voor een frisse Jan de Graaf. Bijna nog kreeg de Bossche oefenmeester met zijn offensieve gok het geluk en gelijk aan zijn zijde. Schouten zag een paar doelpogingen op het laatste nippertje verijdeld worden, Kemper floepte door de Rijnsburgse defensie en rondde doeltreffend af, maar die actie vond geen genade in ogen van de scheidsrechter, een inzet van Pieterse werd gekraakt en Stanley Tailor miste de juiste richting bij zijn kopbal.

Leushuis claimde na afloop zelfs een strafschop voor zijn ploeg in de slotfase, maar dat was ook typisch een geval van gekleurd kijken. Scheidsrechter De Graaf liet bij de bewuste situaties doorspelen, een terechte beslissing, omdat het handspel er van een afstand bekeken niet opzettelijk uitzag en Kemper in de doorlopende aanval wel een erg makkelijke duikeling maakte. "Dan hadden we gewonnen", sprak Leushuis. "Onverdiend, dat wel", voegde de trainer er in één adem aan toe. Rijnsburgse Boys moest zich uiteindelijk ook schikken in het eindresultaat. Op zich nooit verkeerd om in een uitwedstrijd met een gelijk spel de nacompetitie te beginnen, maar een concurrent had wel een bijna definitieve nekslag kunnen worden toegebracht. "We zochten soms te snel de diepte. We hadden meer de rust moeten bewaren en de vrijstaande man op het middenveld moeten zoeken", spuide Verdonkschot zelfkritiek.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 17:51 schreef -Vaduz- het volgende:

[..]

Maar wel een die het bij het juiste eind heeft.

_{dat het gelijk zou worden}

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 18:53 schreef -Vaduz- het volgende:
Ach, ongelooflijk. ONS heeft is gewoon een taaie ploeg die niet misstaat tussen de andere twee.

quote:

Vrijbuiters ONS Sneek spelen het spel leep


28 mei
RIJNSBURG - De strijd om de landstitel is nog perfect in evenwicht. In navolging van de eerste twee wedstrijden eindigde ook het derde duel onbeslist (1-1), waarmee Rijnburgse Boys gezien zijn inspanningen wellicht te weinig kreeg, maar ONS Sneek in de slotfase precies die buit pakte, waarvoor het naar de bollenstreek was gekomen.

Rijnsburgse Boys bleef in een tijdsbestek van bijna 48 uur met twee katers zitten. Eerst was daar de teleurstelling van de 0-0 tegen IJsselmeervogels, gevolgd door de ergernis dat het tegen ONS Sneek andermaal niet gelukt was de winst te forceren. Even moeten de Rijnsburgers toch in de veronderstelling geleefd hebben dat de overwinning deze keer wel in de tas zat. Tien minuten voor tijd had Danny van der Vijver de ban gebroken. Dubbeldik verdiend in die fase, omdat Rijnsburgse Boys in de tweede helft steeds fanatieker stormliep op het doel van de Friezen. De manier waarop de treffer tot stand kwam, vertelde echter veel over het manco van de ploeg, die zo structureel moeizaam scoort. Voordat Van der Vijver met zijn hoofd het beslissende zetje gaf, hadden in de inleiding Peter Freke de paal en Martijn Gootjes in de rebound daarvan de lat getroffen. Een paar minuten later stonden de partijen weer op gelijke hoogte en daar zal in Rijnsburg nog wel een hartig woordje over gesproken worden binnen de selectie. Wie het verzint om Sandor van der Heide op de rand van het strafschopgebied de bal vrij te laten aannemen en in ene moeite door een splijtend steekpasje te laten versturen, vraagt om een draai om de oren. Rudy Mann benutte het buitenkansje (zijn eerste in de wedstrijd) om die tik uit te delen uiterst koel: 1-1.

Van der Heide, topscorer van ONS Sneek, is een aparte jongen. Hij wandelt maar wat rond. Het is net of hij de hond aan het uitlaten is. Het zijn zo maar wat willekeurig uitgesproken typeringen. Maar wie op die manier de fantasie van de toeschouwers stimuleert, heeft wel degelijk wat te betekenen. Wie Van der Heide een tijdje nauwlettend volgt, ziet een voetballer die slechts dan in actie komt wanneer hij daar de tijd rijp voor acht. Hij kiest zijn momenten en op die momenten doet hij zelden iets fout. Met een enorme versnelling op de eerste meters en zijn perfecte balbeheersing laat Van der Heide tegenstanders vaak in verwarring achter over wat hen zo juist is overkomen.

"De afspraak was dat hij in de zone moest worden opgevangen", verklaarde Rijnsburg-trainer Ted Verdonkschot in de nabeschouwing. Probleem bij de tegenpartij is dat Van der Heide soms in geen velden of wegen te bekennen is. Van der Heide was overigens na de pauze niet te beroerd vuil werk op te knappen ter ondersteuning van de defensie, daarmee Rijnsburgse Boys kennelijk nog verder in slaap sussend. En zo kwam Van der Heide een tijdje niet of nauwelijks in beeld om dan ineens levensgevaarlijk dreigend aanwezig te zijn, zoals bij de voorbereiding van de gelijkmaker. Van der Heide startte zijn actie op eigen helft, daar onderbroken door een overtreding. ONS nam vervolgens even de tijd voor de vrije schop om Van der Heide naar het front te laten opschuiven. In een flits gebeurde het. Perfecte controle van de bal, natuurlijk al ingezien wat er moest volgen, kans, bingo. Zo meedogenloos is voetbal.

Rijnsburgse Boys kon zich de haren wel uit het hoofd trekken, want de thuisclub had van meet af aan het initiatief in handen gehad, terwijl ONS eigenlijk alleen maar wilde controleren. De Friezen traden aan met een enigszins aangepaste basiself als gevolg van schorsingen voor Willem Faber en Nico de Jong. Voor hen in de plaats speelden Wout Westerhof (linksback) en Willem van Barneveld (rechtsback). Beiden deden dat zeker niet onverdienstelijk, want de flankspelers Frank Zinhagel en Djuric Ascension kregen degelijk tegenspel. Joost Kuhlman, de centrumspits van Rijnsburgse Boys, kwam voor rekening van Bieuwe Pruiksma, met aanvoerder Leo de Wagt altijd als extra cipier in de buurt. Kuhlman kwam opvallend minder uit de verf dan tegen IJsselmeervogels, wat deels toegeschreven kon worden aan de sobere, effectieve bewaking, maar ook wellicht aan de inspanningen van nog geen twee volle dagen eerder.

Tot aan de pauze maakte Rijnsburgse Boys niet echt veel klaar. Het schot van Bart Freke na tien minuten dat via de lat de ballenvanger invloog was een van de spaarzame aanvallende hoogtepunten. Verder kregen Zinhagel en Ascension in de eerste helft nog een paar schietkansen, maar of het vizier stond niet scherp of de macht ontbrak om met kracht uit te halen. ONS Sneek liet in de eerste helft helemaal weinig zien. Aleen Albert Jan van Zwol nam het Rijnsburg-doel op de korrel met een vrije schop die opmerkelijk makkelijk door de muur heen vloog. Het was al met al voor rust een uiterst matte bedoening van beide zijden.

Zolang de 0-0 op het bord bleef staan, handhaafde ONS Sneek de status quo in het veld. Sibold Jellema deed zijn nuttige stofzuigerwerk op het middenveld, Haarman gooide zijn grote sterke lijf geregeld in de strijd, Jan Roelofsen keek niet op een metertje meer of minder en Van der Heide verrichtte links en rechts wat hand- en spandiensten in afwachting van mogelijkheden in voorwaartse richting uit te breken. Pas nadat de achterstand een feit was, ging per kerende post de rem eraf. "We zijn gelijk een op een gaan spelen achterin. Dat hadden we natuurlijk ook eerder kunnen doen, maar dan geef je ruimte weg, met ook het risico van een tegendoelpunt. Dat is altijd de afweging die je moet maken. Na de 1-0 was de afweging niet moeilijk meer", gaf trainer Marcel Valk uitleg over de omschakeling. In de laatste tien minuten liet ONS zich ineens van een heel andere zijde zien. Toen kreeg de ploeg alle kenmerken van een stel vrijbuiters die in een ogenschijnlijke chaos precies weten wat ze moeten doen om het spel leep te spelen. Voor hetzelfde geld was ONS Sneek er ook nog met de volle winst vandoor gegaan. Haarman was echter zo vriendelijk een vrije kans van een paar meter afstand naast het doel te werken. Van der Heide had Haarman in stelling gebracht met een zuiver aangesneden voorzet. En invaller Eric Mulder kreeg pal voor tijd nog een schietkans, die keeper Tim Orlowski tot een reddende duik in het gras dwong.

Rijnsburgse Boys restte weinig anders dan de gebeurtenissen in de tweede helft nog maar eens de revue te laten passeren. Met Bart Freke, 20 jaar pas maar spelend met de inhoud van een routinier, nam zijn ploeggenoten op sleeptouw om ONS Sneek volledig vast te pinnen op eigen helft. Uit het alsmaar verder uitdijende offensief vloeide een aantal doelrijpe kansen voort. Meteen al na de hervatting zag Van der Vijver zijn schot in een kansrijke positie geblokt, mikte later Kuhlman na een misverstand in de Sneker defensie zijn lob op de kruising, kopte diezelfde Kuhlman uit een hoekschop naast en liet invaller Gootjes voor een niet meer bewaakt doel een afzwaaier noteren. Na de 1-1 kreeg Gootjes nog een kans, maar voor de spits kon uithalen lag hij languit in het gras. Scheidsrechter Nooijen, die naar het eind van de wedstrijd ineens warrige beslissingen begon te nemen, zag in de duikeling geen strafschopovertreding. De val van Gootjes was wellicht ook iets te theatraal uitgevoerd. Verdonkschot hing de uitslag niet op aan een mogelijke arbitrale dwaling. "We hebben alles uit de kast gehaald, maar we hadden wel meer geduld moeten opbrengen. Voor het doel maakte we ook te vaak de verkeerde keuzes", schetste de oefenmeester de gang van zaken.

quote:

IJsselmeervogels slaat fris en gretig toe


31 mei
BUNSCHOTEN-SPAKENBURG - IJsselmeervogels heeft de strijd om het landskampioenschap op scherp gezet. De Spakenburgers pakten in een attractieve wedstrijd stevig uit tegen ONS Sneek, dat zich na de 4-2 nederlaag vrijwel uitgeschakeld mag achten voor de landstitel.

IJsselmeervogels heeft alles nog in eigen hand. Bij winst op Rijnsburgse Boys zaterdag kan de vlag andermaal in top. Wint Rijnsburgse Boys zaterdag van IJsselmeervogels, dan hebben de Rijnsburgers aan een gelijk spel in Sneek voldoende om de hoofdprijs mee naar de bollenstreek te nemen. Maar in dat duel kan dan ook ONS nog om de hoek komen kijken op basis van een forse score. Wint Rijnsburgse Boys zaterdag met een doelpunt verschil van IJsselmeervogels, moet ONS Sneek vervolgens met vier treffers verschil over Rijnsburgse Boys heen klimmen om ook IJsselmeervogels op doelsaldo te kloppen.

Bij elke mindere overwinning voor ONS Sneek viert IJsselmeervogels feest aan de zijlijn.

Tegenover een verschil van twee of drie treffers in Rijnsburgs voordeel zaterdag moeten de Friezen een marge van drie zetten om op basis van doelcijfers aan het langste eind te trekken.

Na een marge van twee voor Rijnsburgse Boys en een marge van een in het voordeel van ONS Sneek is Rijnsburgse Boys spekkoper. Bij een marge van twee in Sneeks voordeel zit IJsselmeervogels in Friesland als lachende derde op de tribune, op basis van de gewonnen strafschoppenseries.

Na een marge van drie voor Rijnsburgse Boys is IJsselmeervogels gezien en gaat het tweede Pinksterdag rechtstreeks tussen Rijnsburgse Boys en ONS Sneek.

Rolt er een gelijk spel uit de bus zaterdag in Rijnsburg, dan doet ONS Sneek in de laatste wedstrijd alleen nog maar voor spek en bonen mee en moet Rijnsburgse Boys met drie doelpunten verschil winnen om IJsselmeervogels op basis van doelsaldo te kloppen. Ook hier de mogelijkheid dat de Spakenburgers als toeschouwers het landskampioenschap kunnen vieren als Rijnsburgse Boys met te magere cijfers wint.

Voor IJsselmeervogels was gisteravond de rekensom een makkelijke. De ploeg van trainer Willem Leushuis moest winnen om serieus mee te blijven doen en maakte dat van meet af aan klip en klaar duidelijk. Waar de veldbezetting tegen Rijnsburgse Boys nog aan alle kanten rammelde, zag de opstelling er deze keer logisch uit met centraal achterin Stanley Tailor en Remko Pieterse en daarvoor Jeroen Rijsdijk als degene die van achter uit de opbouw moest verzorgen. Dennis Knüppe, Dennis van der Steen en Erwin Schouten waren de schakels naar de twee spitsen André Kemper en Kwong Wah Steinraht. Het experiment Schouten links in de zone was geen doorslaand succes. Aan die kant zat er alleen diepgang in het spel als Knüppe zich er mee bemoeide.

Over rechts liepen de aanvallen in het algemeen veel vlotter, waar Van der Steen dankbaar profiteerde van de zich geregeld verkeerd opstellende Wout Westerhof. Ook het centrum van de defensie van ONS Sneek bleek breekbare waar. Het probleem zat niet zozeer in mandekker Bieuwe Pruiksma, maar meer in de nauwelijks fitte Jan Roelofsen die toch in de basis moest beginnen, doordat vrije verdediger Leo de Wagt tijdens de warming-up definitief af moest haken. Andere werkbare alternatieven had trainer Marcel Valk niet voor handen, hetgeen gelijk de personele situatie bij de Friezen uit de doeken doet. Valk had nog wel het geluk dat Nico de Jong weer beschikbaar was na zijn schorsing, maar De Wagt en Willem Faber moeten missen trok toch een te zware wissel op de ploeg. Daar kwam bij dat Sandor van der Heide wel een geweldige voetballer is, een bezienswaardigheid op zich en dat ook weer op momenten met veel spelvreugde etaleerde, maar de kar bij Sneek in feite een beetje in zijn eentje moet trekken.

IJsselmeervogels heeft in Kwong Wah Steinraht ook een soortgelijke speler van bijzondere klasse maar die weet zich omringd door ploeggenoten die ook heel wat in hun mars hebben, als ze er zin in hebben ten minste. Neem Knüppe, deze jaargang vaak te anoniem aanwezig, speelde een van zijn betere wedstrijden dit seizoen. Over links meestal, maar ook wel aan de rechterkant van het veld, stelde de balvaardige middenvelder zich niet alleen dienstbaar op, maar was ook inventief in zijn dribbels en leverde ook een aantal prima assists af. Zo liet Knüppe halverwege de eerste helft vanaf de rechterflank een perfecte voorzet los, door Steinraht snoeihard en onhoudbaar binnengekopt: 1-0. Een paar minuten later was de kloof dubbel zo breed, toen Tailor op aangeven van Van der Steen de bal met het hoofd net voldoende schampte om keeper Maurice Wemekamp andermaal kansloos te laten.

Was IJsselmeervogels gelijk vanaf het begin permanent dreigend aanwezig, de betere kansen in de eerste twintig minuten waren voor de Friezen, met Van der Heide als centrale denktank van de prikacties. Al na een minuut of zeven combineerden Albert Jan van Zwol en Van der Heide zich door de defensie van IJsselmeervogels, maar was keeper Sander Duindam uiteindelijk de sta-in-de-weg. Na ruim een kwartier bood Van der Heide met buitenkantje rechts Ton Haarman een dot van een kans, maar de grootste en sterkste man van Sneek mikte zijn daverend schot in het midden van het doel waardoor Duindam weer kon redden. Van der Heide stond ook aan de wieg van een derde splijtende aanval, waaruit Haarman en Van Zwol uiteindelijk weer niet het gewenste rendement haalden.

Om de opgelopen schade te herstellen organiseerde ONS Sneek in de tweede helft een heuse stormloop. Met Van Zwol en Chalong de Bruin (ingevallen voor Roelofsen) op de flanken en Haarman en Rudy Mann, aangevuld met Van der Heide, in het centrum werd de Friese aanval letterlijk en figuurlijk topzwaar. De eerste oogst was na ruim een kwartier binnen, toen Pieterse niets beter wist te doen dan De Jong rond zijn middel vast te pakken. Vanwege een blessurebehandeling (hoofdwond boven het oog) bij Pieterse duurde het nog wel even voor de strafschop kon worden uitgevoerd, maar Haarman bleek niet van zijn apropos gebracht door het lange wachten. Als ONS die tussenstand nog een tijdje had kunnen handhaven, had de wedstrijd mogelijk nog een verrassende wending kunnen nemen. In tegenstelling tot de flankdekkers Jan Pieter Hartog en Henri de Graaf oogde het hart van de defensie van IJsselmeervogels nou niet bepaald honderd procent zeker van zijn zaak. Tailor en Pieterse zijn immers niet de meest soepel bewegende verdedigers. Maar een paar minuten na de 2-1 viel aan de andere kant van het veld Knüppe plat voorover op de grond, al dan niet getoucheerd door een uitgestoken arm van doelman Wemekamp. Ook hier legde scheidsrechter Ifrandi de bal op de stip, vanwaar Steinraht het verschil weer naar twee schoot: 3-1.

Alles wat daarna kwam, was hoewel voorspelbaar ook zeker amusant te noemen. Geen 3-2, maar 4-1 (kopbal Steinraht) met daarna nog gigakansen voor Steinraht (alleen voor de keeper) en Knüppe (intikkertje maar gemist) op een nog hogere score. Door te losjes verdedigen van IJsselmeervogels kregen de Friezen in de slotfase nog een beetje loon naar werken met een fraai ingeschoten treffer van Mann, waarna De Bruin nog een honderd procent mogelijkheid liet liggen op zelfs 4-3. Die uitslag zou de drie clubs in de titelrace een stuk dichterbij elkaar hebben gehouden. In de slotminuut deed invaller Jan de Graaf namens de thuisclub nog een poging tot 5-2, door een katachtige reactie verijdeld door keeper Wemekamp.

"We zaten met de frustratie dat we tegen Rijnsburgse Boys de mensen helemaal niet konden vermaken", verklaarde Leushuis de gretigheid van zijn ploeg. Juist die frisheid van lichaam en geest zou aan het eind van het seizoen wel eens van doorslaggevende betekenis kunnen zijn. En de Spakenburgers kunnen bovendien een stootje velen met hun uitgebreide selectie. "Zij wisselen om het wisselen", vergeleek Valk de situatie in zijn eigen ploeg. Even was het schrikken dat Van der Heide met zijn gele kaart geschorst zou zijn voor komende maandag. De prent, in de slotfase uitgedeeld voor commentaar leveren op de leiding, telde echter maar voor half. ONS Sneek kan dus rekenen op zijn onmisbare schakel. Alleen van belang uiteraard als er dan nog iets op het spel staat voor de Friezen.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 09:41 schreef Bjoro het volgende:

[..]

we zullen het zien Mich !

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 11:41 schreef Sersjee het volgende:

[..]

Nope. Gewoon de contributie betalen!

Om maar eens ontopic te gaan: leuk dat onze Turkse vrienden hebben gewonnen!

quote:

Titelstrijd krijgt apotheose in Sneek


4 juni
RIJNSBURG - De apotheose van de strijd om het landskampioenschap gaat plaatsvinden in Sneek. Dat is het gevolg van het 1-1 gelijke spel dat Riinsburgse Boys en IJsselmeervogels overeenkwamen in een boeiend door 3500 toeschouwers gevolgd schouwspel.

Nadat IJsselmeervogels-verdediger Stanley Tailor in de blessuretijd van de zeer aantrekkelijke eerste helft zijn tweede gele kaart had opgelopen, zou op het sportpark Middelmors alles anders worden. De gasten lieten hun aanvallende intenties varen. Geruggesteund door de terechte voorsprong (0-1) koos Vogels-trainer Willem Leushuis voor defensieve zekerheid, waardoor verdedigende middenvelder Jeroen Rijsdijk een linie terugzakte en in de as ook André Kemper en Dennis Knüppe hun rol anders dienden te gaan invullen. Na een kleine tien minuten begreep Rijnsburgse Boys-trainer Ted Verdonkschot dat het geen enkele zin had om met vier verdedigers door te gaan tegen één spits, waardoor de onzeker acterende Bartjan Onderwaater (samen met middenvelder Bart Freke de man die het meest teleurstelde bij de thuisclub) werd geslachtofferd. Spits Martijn Gootjes completeerde het elftal. Nog twee minuten later bracht Leushuis verdedigende middenvelder Tim van Breukelen binnen de lijnen, waardoor de stomverbaasde Kwong-Wah Steinraht naar de kant werd gehaald.

Na afloop viel het ongeloof nog van het gezicht van de toekomstige Haarlem-spits af te lezen: ,,Ik begreep er helemaal niets van. Nadat Rijnsburgse Boys die verdediger had gewisseld, ging het er voor mij een stuk gunstiger uitzien. Het zal wel met het teambelang te maken hebben gehad en dat de risico's zoveel mogelijk moesten worden ingedamd. Spijtig genoeg heb ik door deze gang van zaken mijn kwaliteiten in het grootste deel van de tweede helft niet kunnen demonstreren.'' De gevaarlijke aanval van de gasten werd helemaal ontmanteld, toen de vaak om zijn tactische gaven geroemde Leushuis ook nog het balvaste aanspeelpunt André Kemper wisselde. Omdat de dramatisch slecht spelende invaller Jan de Graaf louter dom balverlies leed, had Rijnsburgse Boys in aanvallend opzicht vrijwel niets meer te duchten van IJsselmeervogels. Maar wat de 'uien' ook probeerden in de slotfase, de 1-1 - middenvelder Peter Freke had in de 63-ste minuut de gelijkmaker aangetekend - bleef op het scorebord staan. Vooral centrale verdediger Jeroen Rijsdijk, die in de tweede helft het gevaar Joost Kuhlmann neutraliseerde en de sterk keepende Sander Duindam, manifesteerden zich nadrukkelijk bij IJsselmeervogels. De puntendeling was conform het spelbeeld. Maar wat was nu de verklaring van Leushuis voor die merkwaardige wissel? (Van Breukelen voor Steinraht): ,,Dat had te maken met lengte en het feit dat ik verdedigend wat meer zekerheid wilde inbouwen. Steinraht is niet kopsterk en Tailor waren we ook al kwijtgeraakt.''

Rijnsburgse Boys had zich zaterdag geen betere start kunnen wensen. Er waren namelijk amper drie minuten gespeeld toen de Brabantse arbiter Fred Vos (Hedel) de thuisclub terecht een strafschop toekende, nadat Tailor binnen de beruchte lijnen de behendige vleugelspits Frank Zinhagel had gehaakt. De slappe elfmetertrap van middenvelder Bart Freke werd echter gekeerd door penaltykiller Sander Duindam. Twee minuten later durfde Vos het kennelijk niet aan om de geelzwarten wederom met een penalty te verblijden. Opnieuw Tailor schopte de benen bijna onder het lichaam van Bart Freke vandaan, maar tot ontzetting van de aanhang van de thuisclub liet de voor het overige correct leidende arbiter een fluitsignaal achterwege. De liefhebbers van attractief en aanvallend voetbal kwamen voor de rust overigens ruimschoots aan hun trekken. De beste kansen waren voor de gasten die in de eerste helft duidelijk de toon zetten en vooral in de omschakeling demonstreerden hun gelijke op dit gebied niet te kennen in de hoogste klassen van het zaterdagvoetbal. Maar Kemper en Steinraht, die in de eerste helf gezamenlijk vijf achttien karaats kansen verkwanselden, stuitten op de enkele keren voortreffelijk ingrijpende sluitpost Tim Orlowski, schoten naast, of zochten het doel te hoog.

De thuisclub werd vooral gevaarlijk als de snelle vleugelflitser Frank Zinhagel - in hem moest de zwak voor de dag komende linksback Henri de Graaf continu zijn meerdere erkennen - aanzette voor een solo. De donkere Amsterdammer had eveneens enkele keren de openingstreffer op zijn schoen, maar miste zuiverheid bij zijn doelpogingen. Een domper voor Ted Verdonkschot was ongetwijfeld het uitvallen van de belangrijke middenveldpion Raymond Kolder, die in de thuiswedstrijd tegen ONS Sneek een spierverrekking had opgelopen. De linkspoot probeerde het tien minuten, maar kon daarna onmogelijk verder spelen. De oud-speler van Huizen werd overigens zeer verdienstelijk vervangen door de 19-jarige Jaap Jan Zandbergen, die Dennis Knüppe een lastige middag zou bezorgen.

Door de aanhoudende pressie van IJsselmeervogels kon de openingstreffer niet uitblijven en die viel dan ook in de 28-ste minuut. Het doelpunt kon volledig op het conto worden geschreven van de doorgaans betrouwbare centrale verdediger Bartjan Onderwaater. In plaats van een lange bal van Remko Pieterse rustig terug te koppen op zijn keeper, schoot hij de bal pardoes tegen Kemper op, die vervolgens Orlowski op het verkeerde been zette en de bal in het verlaten doel kon schuiven: 0-1. Met deze tussenstand mocht de kampioen van de hoofdklasse A - die IJsselmeervogels aan de rode zijde van De Westmaat ondanks de 0-0 de stuipen op het lijf had gejaagd - zijn handen dichtknijpen.

Na de pauze het geestdriftig aanvallende Rijnsburgse Boys, met Martijn Gootjes als extra aanvaller, zeker niet kansloos. Maar de geringe productiviteit zou de ploeg ook nu weer parten spelen. Middenvelder Peter Freke liet het leer in kansrijke positie van zijn schoen rollen en handenbinder Djuric Ascension, ook een vleugelspits met de nodige snelheid, legde de bal panklaar neer, maar zag tot zijn grote schrik dat er niemand was meegelopen. Een schuiver van Zinhagel werd bovendien gekeerd door de attente Duindam. Na een kleine twintig minuten werden de inspanningen van de thuisclub beloond. Op links ontdeed krachtmens Kuhlmann zich met zijn beste actie uit de tweede helft kinderlijk eenvoudig van Pieterse, waarna Ascension de bal uit de aansluitende lage voorzet keurig teruglegde op Peter Freke. Op zijn geplaatste schot moest Duindam het antwoord schuldig blijven: 1-1.

Opvallend was de constatering dat een aantal spelers van IJsselmeervogels vooral in de laatste twintig minuten op hun tandvlees liep. Het hoge tempo uit de eerste helft had kennelijk zijn tol geëist. Toch zou de ploeg ook in de tweede helft nog twee grote kansen krijgen, doch die waren aan Knüppe en Van der Steen, van wie vooral voor rust veel dreiging uitging, niet besteed. Tot grote woede van Knüppe besloot laatstgenoemde in een vier tegen twee-situatie zelf op het doel te schieten, in plaats van de bal af te geven. In de slotfase deed Rijnsburgse Boys er van alles aan om alsnog een driepunter te bewerkstelligen, maar het schot van Peter Freke belandde naast de Vogels-goal, Gootjes schoot op een verdediger van IJsselmeervogels en Duindam had een katachtige redding in huis na een flitsende kopbal van Zinhagel. Zo bleef het 1-1 en weet Rijnsburgse Boys de opdracht voor Tweede Pinksterdag, namelijk drie keer scoren in Sneek.

Verdonkschot ziet zeker mogelijkheden: ,,Hopelijk hebben de jongens de goals bewaard voor maandag. We zullen nog één keer moeten vlammen. Ik denk dat ik niet eens een bespreking hoef te houden. ONS Sneek zal ongetwijfeld zijn sportieve plicht vervullen. Ik ben van mening dat we over negentig minuten te kort zijn gedaan. Als de ballen er niet worden ingeschoten, houdt natuurlijk alles op.'' Middenvelder Peter Freke was ook duidelijk in zijn commentaar: ,,In de tweede helft kregen we veel meer ruimte. Die Van Breukelen liet alles lopen op het middenveld. Helaas ging de bal er slechts één keer in. In voetbaltechnisch opzicht heeft IJsselmeervogels geen recht op de titel. Maar we zullen het nu zelf af moeten dwingen.'' Willem Leushuis tot slot: ,,We hebben het niet meer in eigen hand, al hebben we ons in een redelijke positie gemanoeuvreerd. ONS Sneek kan vanuit het niets scoren. Dat gaan ze maandag ook weer bewijzen. Rijnsburgse Boys heeft ons in Spakenburg weggespeeld, maar dat was éénmalig. Wij hebben veel meer creativiteit in huis, dat heeft de eerste helft wel uitgewezen.''

quote:

Het is rood dat de boventoon voert

6 juni
SNEEK - Toekijkend vanaf de zijlijn zag IJsselmeervogels gisteravond de poging van Rijnsburgse Boys om alsnog het landskampioenschap in te palmen sneuvelen. De Rijnsburgers bleven tegen ONS Sneek steken op 2-4, één cruciaal doelpuntje te weinig.

Sinds de invoering van drie hoogste afdelingen (A, B en C) in 1983 was het tot nu toe maar één keer eerder voorgekomen dat een ploeg winnaar van het landskampioenschap werd zonder zelf in actie te komen. Dat was in het seizoen 1994-1995 en ook toen was het IJsselmeervogels, dat in de driekamp met Katwijk en Kozakken Boys op basis van een beter doelsaldo feest mocht gaan vieren. Deze reis was de finish nog nauwer, want de beslissing viel op basis van de strafschoppenseries die IJsselmeervogels zowel tegen ONS Sneek als Rijnsburgse Boys feilloos (10 uit 10 in totaal) had afgewerkt. Het was de eerste keer dat de penalty's de doorslag moesten geven.

Qua voetbalinhoud was IJsselmeervogels - over vier duels gezien - het team dat de meeste aanspraak mocht maken op de titel. Daar kan geen enkel misverstand over bestaan. Vooraf waren de roodwitten door de kenners van het zaterdagvoetbal ook al als de grote favoriet bestempeld. De in de afgelopen jaren regelmatig bekritiseerde keeper Sander Duindam, die na vijf seizoenen aan de rode zijde van De Westmaat naar Kozakken Boys vertrekt, vervulde met vier nagenoeg foutloze optredens trouwens een cruciale rol in de titelstrijd. De eerlijkheid gebiedt echter ook te zeggen dat de Spakenburgse titelgrossier - de zaterdagtitel werd sinds de invoering van de eerste klassen in het seizoen 1970-1971 voor de negende (!!) keer veroverd - het meest profiteerde van arbitrale dwalingen. Zowel in de uit- als thuiswedstrijd tegen ONS Sneek kreeg de formatie van de succesvolle trainer Willem Leushuis namelijk een penalty cadeau. Afgelopen zaterdag zwijnde IJsselmeervogels wederom, omdat scheidsrechter Fred Vos - die enkele minuten daarvoor terecht naar de stip had gewezen - in de beginfase Rijnsburgse Boys een tweede strafschop onthield.

Het is het spreekwoordelijke geluk dat topploegen op alle niveau's en zeker ook in de Holland Casino Eredivisie vaak een duwtje in de goede richting geeft. De scheidende ONS Sneek-trainer Marcel Valk verwoordde het na afloop van de doelpuntrijke ontmoeting op Friese bodem als volgt: "IJsselmeervogels bestaat in 2007 vijfenzeventig jaar en in deze lange periode hebben ze door hun goede prestaties simpelweg afgedwongen dat de scheidsrechter hen op bepaalde momenten gunstig is gezind. Dat neemt niet weg dat de ploeg, als het op voetballend vermogen aankomt, terecht de zaterdagtitel heeft gepakt. Maar wij hebben ons ook zeker laten gelden."

Voor zijn collega Ted Verdonkschot waren de druiven tamelijk zuur: "Als ik deze titelstrijd in z'n totaliteit overzie, vind ik IJsselmeervogels qua veldspel zeker niet de terechte kampioen. Dat is mijn persoonlijke mening. Wij waren voetballend vier keer beter dan onze tegenstander, maar wisten dit helaas alleen in de score niet tot uitdrukking te brengen. Toch kan Rijnsburgse Boys terugkijken op een uitstekend seizoen. De feiten spreken voor zich. Begin februari gingen we pas voor het eerst (thuis tegen DOTO: 1-2) de bietenbrug op. En er zit nog heel veel rek in deze groep. Achteraf kun je zeggen dat we niet erg gelukkig zijn geweest met het schema in de kampioenscompetitie, omdat we tot twee keer toe twee duels kort achter elkaar moesten afwerken."

In Sneek was naast het bestuur en de technische staf de voltallige selectie van IJsselmeervogels aanwezig. Het roodwitte gezelschap bekeek het duel - samen met een aantal trouwe supporters - vanaf de staantribune. ONS Sneek, dat af en toe luidruchtig werd toegejuicht door de mensen uit het voormalige vissersdorp, was in zijn nopjes met de extra support. Vooraf werden de bedoelingen van Rijnsburgse Boys duidelijk. De ploeg uit het bloemendorp ging de tegenstander te lijf in een bezetting met drie verdedigers, drie middenvelders en vier spitsen. Centrale verdediger Bartjan Onderwaater moest vanaf de bank toekijken, waardoor er een plaats vrijkwam in de basis voor de man die met zijn beslissende goal tegen FC Lisse zijn ploeg het eerste kampioenschap sinds vijftien jaar had bezorgd. Martijn Gootjes stond samen met de boomlange spits Joost Kuhlmann in de punt van de aanval geposteerd. Binnen zes minuten lag de bal reeds achter Maurice Wemekamp. En het was zowaar Kuhlmann - de man die doorgaans zo veel moeite heeft met het verzilveren van de kansen - die op aangeven van Gootjes de rode aanhang al snel tot zwijgen bracht.

Heel lang zou dit het enige aanvallende wapenfeit zijn van de voornamelijk tegen zichzelf spelende gasten, die van geluk mochten spreken dat de ongecompliceerd spelende vrijbuiters van ONS Sneek een aantal dotjes niet tussen de palen wisten te krijgen. Halverwege de eerste helft fabriceerde Nico de Jong wel de gelijkmaker en de Rijnsburgse defensie mocht zich het doelpunt aantrekken, want de bal werd tot twee maal toe onzorgvuldig weggewerkt. Onder aanvoering van de bij vlagen weergaloos spelende Sandor van der Heide, die bij alle gevaarlijke momenten van zijn ploeg was betrokken, werd Rijnsburgse Boys onder druk gezet. Maar de ex-prof zelf, en de flink uit de kluiten gewassen spitsen Rudy Mann en Ton Haarman toonden telkens clementie met de Rijnsburgers, die door de risicovolle speelwijze af en toe achterin grote gaten lieten vallen. De aanhang van de kampioen van de hoofdklasse A werd ook steeds stiller. Verdonkschot wist wel waar het aan schortte bij zijn ploeg: "We gingen te veel in het spelletje van de tegenstander mee en hadden de zijkanten veel meer moeten aanspelen. Nu ging alles door de trechter."

Scheidsrechter Johan Terwijn (Zwaag), die eerder dit seizoen ook al geen sterke indruk achterliet tijdens de dorpsderby IJsselmeervogels-Spakenburg (0-0), was niet voor zijn taak berekend. Op zijn zachtst gezegd nam de Noord-Hollandse leidsman een aantal merkwaardige beslissingen. Ook de zes gele kaarten die hij uitdeelde (twee voor de thuisclub en vier voor de gasten) konden de toets der kritiek lang niet allemaal doorstaan. ONS Sneek, dat alles in het werk stelde om zijn trainers Marcel Valk en Hans Alleman - van hen werd na afloop op waardige wijze afscheid genomen in de businessclub - te plezieren, ging ook in de tweede helft vrolijk verder met het missen van diverse opgelegde kansen. Voordat Haarman zijn ploeg in de 63-ste minuut aan de leiding bracht, hadden De Jong en Van Zwol hun club al op rozen moeten zetten. De gasten kwamen eigenlijk pas tot leven na het inbrengen van het duo Justin Stuy en André van Egmond, die het lethargische spel van hun ploeg van nieuwe impulsen voorzagen.

Laatstgenoemde speler verving Gootjes in de spits. De voormalige prof van Cambuur Leeuwarden en Haarlem maakte bijna 70 minuten lang pijnlijk duidelijk, waarom zijn trainer Ted Verdonkschot hem zo vaak op de bank hield in dit seizoen. Met twee goals bracht de 20-jarige Van Egmond de hoop in de Rijnsburgse harten weer terug. De betrouwbare verdediger Erwin van der Lugt verleende in de slotfase aan zijn aanval enkele succesvolle hand- en spandiensten. Terwijn trok zeker acht minuten blessuretijd bij, waarin verschillende bloedstollende momenten voor de beide doelen de neutrale toeschouwer in verrukking brachten. In de 97-ste minuut kregen alle aanwezige rooien het Spaans benauwd, omdat Joost Kuhlmann voor de tweede keer succesvol was: 2-4. Zou het wonder zich dan toch nog voltrekken? Verder dan een vlammend schot van Zinhagel kwam Rijnsburgse Boys niet.

Willem Leushuis kon met zijn selectie opgelucht ademhalen, want de negende zaterdagtitel was een feit: "ONS Sneek heeft zijn plicht op waardige wijze vervuld. In de slotfase was het nog even billen knijpen. Over vier wedstrijden genomen valt er niets af te dingen op dit succes. We zullen er tegen Türkiyemspor alles aan doen om en passant ook de algemeen amateurtitel te bemachtigen." Eerder dit seizoen kegelden de roodwitten de technisch begaafde Amsterdammers van trainer Simon Kistemaker al met 4-1 uit het bekertoernooi.

quote:

Op woensdag 7 juni 2006 18:00 schreef F1Bas het volgende:

[..]

Dat is wel apart, moeten jullie naar Wezep? Daar woont veel familie van mij.

quote:

Dennis van der Steen:
''Türkiyemspor ligt ons wel''


9 juni
Het waren voor IJsselmeervogels-aanvaller Dennis van der Steen (30) een paar weken die hij met gemengde gevoelens heeft beleefd. Nadat hij in een redelijk vroeg stadium had aangegeven de club te zullen verlaten - Van der Steen was aanvankelijk zijn basisplaats kwijt geraakt en het systeem dat IJsselmeervogels dit seizoen speelt is niet op zijn lijf geschreven - en te zullen verkassen naar Rijnsburgse Boys, hebben de Spakenburgse supporters een actie op touw gezet om de rappe buitenspeler te behouden. Van der Steen werd er door geraakt en mede daardoor besloot hij zijn verblijf bij IJsselmeervogels te verlengen. Enigszins tegen het zere been van boezemvriend Tim van Breukelen, die wel naar Rijnsburg overgaat, maar de vrienden zijn er samen wel uitgekomen.
Daarnaast was het voor 'Steen' apart om tijdens de nacompetitie uit te komen tegen Rijnsburgse Boys, waar vijf oud-teamgenoten uit de succesvolle Huizen-periode spelen, te weten Erwin van der Lugt, Bryan Simons, Raymond Kolder, Martijn Gootjes en Frank Aboikoni. "Het zijn allemaal vrienden van me, de meesten zie ik regelmatig en ze waren vorig jaar ook op mijn bruiloft. Zo stond ik tegenover Bryan Simons en dat is toch anders dan anders. Ik heb mijn agressie dan ook meer gericht op spelers van Rijnsburgse Boys die ik niet ken, zoals Peter Freke."

Afgelopen zaterdag was het een aparte belevenis om de wedstrijd ONS Sneek - Rijnsburgse Boys te moeten bekijken. "Ik behoorde tot een klein groepje spelers dat eigenlijk liever niet naar Sneek was gegaan, maar omdat de meeste jongens wel wilden gaan kijken, zijn we er allemaal naartoe gegaan," vertelt Van der Steen op het terras van het van der Valk-motel in Vianen. Nadat Rijnsburgse Boys het eerste doelpunt scoorde, blijken hij en Kwong-Wah Steinraht er via de nooduitgang tussenuit te zijn gepiept, weg van de wedstrijd waarop ze geen invloed konden uitoefenen. "We maakten er eerst nog wel een geintje over: 'Ze zitten aan onze schaal', maar Kwong en ik konden het niet meer aanzien. Vervolgens zijn we Sneek ingelopen. Stanley Tailor zou ons bellen als er iets was gebeurd. Op zoek naar een kroeg liepen we langs een restaurant, genaamd 'De Albatros'. 'Dat is een vogel, dat brengt ons geluk,' zei Kwong, dus wij gingen naar binnen. Sta ik op het toilet, komt Kwong binnenrennen: 'Het staat 1-1!' Vervolgens begonnen we uitbundig te juichen, dit tot grote verbazing van de aanwezige gasten."

Omdat de heren maar moeilijk stil konden zitten, liepen ze verder naar de haven. Na een sms-je met de mededeling '1-1 rust' besloten Steinraht en Van der Steen om toch maar terug te gaan richting het sportpark. Toen ze vlak bij het veld waren, zou de tweede helft net beginnen. Op een heuveltje keek het duo van afstand naar de verrichtingen op het veld. "Toen het 2-1 voor Sneek werd, stonden we te juichen en gillen. Direct kwamen er een paar mensen naar buiten om te vragen wat we aan het doen waren. Na een korte uitleg kwamen ze bij ons zitten, maar daar zaten we niet echt op te wachten. Toen Rijnsburgse Boys twee keer scoorde zijn we daar maar weggegaan. Na een beetje te hebben rondgelopen zei Kwong 'Het moet nu zo'n beetje afgelopen zijn' en besloten het sportpark op te zoeken. We waren nog niet binnen of het werd 2-4. We werden gek. Tot overmaat van ramp werd er ook nog een doelpunt van Sneek afgekeurd. Ik heb met een jas over mijn hoofd en met de vingers in mijn oren weggedoken gezeten, want ik was er van overtuigd dat 'Luggie', oftewel Erwin van der Lugt, in de laatste minuut de vijfde zou maken. Dat past echt in zijn straatje. Gelukkig floot die scheidsrechter even later af, maar ik vond dat dagje Sneek dus helemaal niks. Aan de andere kant, dit vergeet je nooit meer. De terugreis in de bus was een grote, dolle boel. En al snel kwamen er sms-jes van Rijnsburg-spelers binnen, die ons feliciteerden met het kampioenschap. Dat zegt ook wel iets over onze band met die jongens."

Nu de strijd om het zaterdagkampioenschap in het voordeel van IJsselmeervogels beslist is niet iedereen van mening dat de titel bij de juiste ploeg is terecht gekomen. Dennis van der Steen is daar heel duidelijk in. "Als ik kijk naar de eerste wedstrijd, uit tegen ONS Sneek, dan hadden we het in de eerste helft af moeten maken. Dat we 1-1 speelden, daar kon ik wel vrede mee hebben. De tweede wedstrijd, thuis tegen Rijnsburg (0-0), hadden we eigenlijk verdiend om te verliezen. Zij voetbalden prima en wij zijn niet in ons spel geweest. De thuiswedstrijd tegen Sneek was van onze kant fantastisch. Dit duel hebben we met 4-2 gewonnen. Dat tweede doelpunt van Sneek, van Rudy Mann, zat er geweldig in, maar dat had een hele dure tegentreffer kunnen zijn. Daar waren we ons wel van bewust. Bij Rijnsburg (1-1) hadden we het af willen maken. Op de openingsfase na waren we heel scherp. Sander Duindam heeft ons in de wedstrijd gebracht door die penalty te stoppen. Weliswaar hadden we kort daarna nog een penalty tegen kunnen krijgen, maar gelukkig gaf 'ie hem niet. Tot aan de rode kaart van Stanley Tailor waren wij vervolgens de betere ploeg. Daarna speelden we om geen doelpunt tegen te incasseren en eventueel via de counter toe te slaan. Rijnsburgse Boys heeft het toen laten liggen door niet meer te scoren. Al met al denk ik dat we wel de terechte kampioen zijn."

Vaak wordt de ploeg die zeven punten behaalt, kampioen van de zaterdagamateurs. Voor het eerst echter hebben dit seizoen strafschoppen de doorslag gegeven. En dat terwijl er altijd een beetje lacherig over de penaltyseries gedaan werd. "Met de strafschoppen zijn we heel geconcentreerd omgegaan, omdat we uit ervaring wisten dat het wel eens het verschil zou kunnen maken. We hebben er uitgebreid op getraind. Ook toen de wedstrijd afgelopen was, hebben we elkaar scherp gehouden, omdat de strafschoppen er gewoon in moesten. De eerste keer bij Sneek, vond ik dat ONS daar een beetje makkelijk over deed. Zij gingen er bij zitten en ze maakten grapjes over ons, terwijl wij gefocust bleven. Bij Rijnsburgse Boys wisten we de strafschoppenserie vervolgens ook te winnen en dat levert je dan een 'half puntje' extra op. Ik denk dat het volgend jaar door elke ploeg serieus genomen zal worden."

Voor de wedstrijden om het algeheel amateurkampioenschap zijn de verwachtingen hooggespannen. In het kader van het districtsbekertoernooi kwamen IJsselmeervogels en Türkiyemspor elkaar ook al tegen. Destijds trok IJsselmeervogels met 4-1 aan het langste eind. Maar aangezien beide ploegen niet in de sterkste formatie aantraden, is dat resultaat geen goede graadmeter. "Türkiyemspor is een voetballende ploeg en ik denk dat hun spel ons wel ligt," zegt Dennis van der Steen. "Het wordt een heel interessant duel. Zij zijn compleet en wij missen een paar man: Corneille en Tailor." Eén van de meest opvallende spelers bij de Amsterdammers is de 22-jarige linksbenige rechterspits Hursit Meriç, die voorheen onder meer in de jeugd van AZ speelde. Maar Türkiyemspor heeft meer bekende voetballers, zoals jongens met de nodige ervaring in de betaalde sector Sander Oostrom, Marcel Oerlemans en Regilio Simons, alsmede Sander van der Lugt (de broer van Erwin) en de vroegere IJsselmeervogels-linksback Salvi Cabeza. "Spits Marcel Oerlemans ken ik nog van mijn stage in Oostenrijk. Hij heeft mij toen begeleid en de omgeving laten zien. Vanaf die tijd ben ik hem blijven volgen, maar ik weet alleen niet of hij mij nog kent."

Van der Steen vindt het wel een voordeel om eerst thuis te moeten spelen. "Met het publiek er achter en de ongeslagen status op eigen veld, moeten we een goede uitslag neer kunnen zetten. In de uitwedstrijd ken je elkaar beter en dan zullen we het af moeten maken. Ik denk dat het leuke wedstrijden worden. Ik heb er zin in, dat weet ik wel."

quote:

IJsselmeervogels vergeet te veel details


11 juni
BUNSCHOTEN-SPAKENBURG - De eerste wedstrijd om het algeheel kampioenschap heeft nog geen uitsluitsel opgeleverd wie zich volgende week de sterkste amateurclub van het land mag noemen. Wel verwierf FC Türkiyemspor zich een gunstige uitgangspositie met een 1-2 overwinning op IJsselmeervogels.

Details geven in voetbalwedstrijden vaak de doorslag en het had er veel van weg dat IJsselmeervogels een aantal 'kleine' zaken over het hoofd zag. Een stafschop missen bijvoorbeeld in de eerste helft bij een 1-1 stand. Pal daarvoor had Kwong Wah Steinraht nog wel het goede voorbeeld gegeven toen scheidsrechter Stofkooper naar de elfmeterstip had gewezen, nadat André Kemper tegen de vlakte was gewerkt door de onbesuisd ingrijpende Yucel Gundogdu. Toen Steinraht een paar minuten later zelf onderuit ging binnen de beruchte lijnen, moet IJsselmeervogels de ongeschreven regel gehanteerd hebben dat de speler die de penalty uitlokt niet zelf het vonnis voltrekt. Achteraf kon worden vastgesteld, had die regel voor deze een keer maar geschonden. Waar Steinraht eerder koel keeper Sander van der Lugt naar de verkeerde hoek dirigeerde, telegrafeerde Dennis Knüppe kennelijk van te voren waar hij de bal zou plaatsen. Van der Lugt lag in ieder geval keurig in de baan van het schot.

Dat was dus een kwestie van net niet en die lijn trok IJsselmeervogels na de pauze door, steeds even een stapje te laat, ook iets te nonchalant in de uitvoering. Het tweede bedrijf was twee minuten ver, toen Steinraht wel Van der Lugt verschalkte met een gevoelvol lobje, maar vervolgens de doelpoging via de paal toch in de handen van de keeper zag belanden. En in het vervolg lukte het ook Kemper, Knüppe en vervolgens nog twee keer Kemper niet om doeltreffend af te ronden. De mooiste kans op 2-2 kreeg Steinraht in de slotfase, maar de aanstaande Haarlem-prof liet zich de bal van zijn schoen plukken door de resoluut optredende Van der Lugt. Vermaken deed IJsselmeervogels het publiek dus wel. De neutrale toeschouwer kwam zeker aan zijn trekken, maar de fans kregen dan toch de bittere pil te slikken van de eerste nederlaag dit seizoen op eigen veld. Gezien de kwaliteiten bij de tegenstander was dat echter geen schande.

Türkiyemspor was niet naar Bunschoten-Spakenburg gekomen om voorzichtig verstoppertje te spelen. Met twee spitsen centraal en twee op de vleugels maakte de ploeg van trainer Simon Kistemaker de bedoelingen van meet af aan duidelijk. Al na een minuut of zeven trof Hursut Meric onhoudbaar de kruising. De manier waarop - bal onder zijn voorkeurlinkerbeen door naar zijn tweedekeusrechter - verried de aparte kwaliteiten van de uiterst bedreven aanvaller. Meric zou op de rechterflank met zijn onnavolgbare passeerbewegingen zijn directe tegenstander Henri de Graaf een middag bezorgen om nog lang te heugen. Amper zestig seconden na het afgeven van zijn visitekaartje bood Meric zijn ploeggenoot Marcel Oerlemans een kans aan om in te blazen. Hoe de lange centrumspits toch nog wist te missen, was en zal altijd een raadsel blijven. Regilio Simons, de andere centrale aanvaller, liet eveneens een aardige (kop)mogelijkheid onbenut, deze keer aangestuurd door Germaine Levant, niet zo 'n balkunstenaar als Meric maar wel een linkerspits om ook voortdurend in de gaten te houden. Simons onttrok zich opvallend aan het strijdgewoel. "Niet fit, twee weken niet getraind", gaf zijn trainer als verklaring. Maar Simons sloeg wel twee keer genadeloos toe. De eerste keer draaide de fysiek sterke spits soepeltjes weg in het hart van defensie van IJsselmeervogels om een onhoudbaar schot los te laten. Bij zijn kopbal genoot Simons opnieuw de medewerking van de verdediging van de thuisclub.

Met 1-2 op het bord moest IJsselmeervogels achter de feiten aan. De ploeg van trainer Willem Leushuis deed zich daarbij geen geweld aan. De aanpak zag er herkenbaar uit, vertrouwend op de individuele kwaliteiten van Steinraht en Kemper. Alleen over de flanken kwam de steun van Dennis van der Steen en Erwin Schouten, na de pauze ingevallen voor de voor rust onzichtbare Christian Opschoor, niet zo uit de verf als Leushuis van te voren bedacht moet hebben. Zoals de Bosschenaar in de as van het veld ook Dennis Knüppe en Tim van Breukelen niet die bovenliggende rol zag vervullen die hij graag had gezien. Van Breukelen stond eindelijk weer eens in de basis opgesteld, omdat Leushuis niet meer om hem heen kon, nu naast de afwezigheid van de geblesseerde Dogan Corneille ook centrale verdediger Stanley Tailor was geschorst. Knüppe en Van Breukelen kregen van Rade Trifkovic en Vahap Yildiz knap tegenspel. Türkiyemspor hield daardoor veel druk op het middenveld en daardoor controle op de gang van zaken. Daarbij namen de Amsterdammers achterin met slechts de mandekkers Gundogdu en Robert Verschraagen het risico Steinraht-Kemper voor lief.

Qua positiespel waren de bezoekers superieur, zeker na de pauze toen de warmte zijn tol meer en meer ging eisen. Türkiyemspor sprong zo economisch mogelijk om met zijn energie door de bal effectief rond te laten gaan, terwijl IJsselmeervogels het meer zocht in het krachten slopende loopwerk. Handenvol kansen creëerde de zondagkampioen niet, maar de mogelijkheid voor Yildiz was er gezien de voorbereiding over veel schijven wel één om in te lijsten. De onverwoestbaar sjouwende middenvelder mikte recht in de handen van doelman Sander Duindam in plaats van op een hoek van het doel. En als Meric toch nog eens iets vaker in teamverband had gehandeld, was er zeker een derde Amsterdamse treffer geboren. Nu stierven de dribbelacties te vaak in schoonheid, maar genieten bleef het met deze linkbenige rechterspits. Waar 1-3 zeker tot de mogelijkheden had behoord, mocht Türkiyemspor uiteindelijk de handen dichtknijpen dat de 2-2 niet viel. Linksback Salvi Cabeza hield na zijn blunder - te zacht teruggekopt met Steinraht als profiteur - zijn hoofd al met beide handen vast, maar zag tot zijn onuitsprekelijke geluk zijn doelman de zaak alsnog recht breien.

Over één ding waren beide trainers het roerend eens met elkaar: "er is nog niets beslist". Verder was er aan weerskanten de begrijpelijk gekleurde visie. Waar Leushuis wel vier penaltygevallen had waargenomen, deed Kistemaker de twee strafschoppen voor IJsselmeervogels af als dubieuze beslissingen van scheidsrechter Stofkooper. De arbiter floot over de hele linie naar behoren, maar liet bij momenten de toeschouwers raden naar het waarom van zijn beslissingen. Bijvoorbeeld geen gele kaart voor Trifkovic die een tegenstander bijna doormidden schopte, maar wel een prent voor Kemper, in eerste aanleg niet vanwege zijn poging een strafschop te versieren maar wel vanwege het commentaar op de spelleiding daarna. Praten tegen Stofkooper is 'not done', want daar houdt hij zelf het meeste van in het veld. De gele kaart voor Gundugdo bij de eerste strafschop heeft mogelijk gevolgen voor de return. Dat zou een gevoelige aderlating in defensief opzicht kunnen betekenen. Een detail wellicht dat volgende week bepalend kan zijn voor de afloop.

quote:

Op donderdag 15 juni 2006 21:27 schreef Sersjee het volgende:

[..]


Nee, voor een speler als Meric ga je naar het "stadion". Nou ken ik volgens mij niemand van de Vogels, maar zo'n voetballer hebben ze vast niet rondlopen. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat!

quote:

IJsselmeervogels verorbert ook grand dessert


18 juni
Na een smakelijk voorgerecht (de afdelingstitel) en een copieus diner (de zaterdagtitel) was de honger van veelvraat IJsselmeervogels nog niet gestild. Gelet op de uitslag van de heenwedstrijd om de algehele amateurtitel tegen Türkiyemspor (1-2) leek het verorberen van het grand dessert aanvankelijk de nodige problemen op te leveren, maar uiteindelijk werd ook deze klus moeiteloos geklaard.

Op de afgetekende zege die IJsselmeervogels tegen de ambitieuze Amsterdammers wist te behalen (0-3) viel namelijk helemaal niets af te dingen. Als de formatie van trainer Willem Leushuis in de slotfase wat meer accuratesse in de afwerking had getoond zou de nederlaag voor Türkiyemspor zelfs desastreuze vormen hebben aangenomen. Voor het eerst sinds het seizoen 1994-1995 behaalde IJsselmeervogels op glorieuze wijze de meest aansprekende titel bij de amateurs. Was het elf jaar geleden Erik Assink - de toekomstige oefenmeester van Spakenburg - die in zijn eerste seizoen aan de rode zijde van De Westmaat met zijn neus in de boter viel, nu was het dus Leushuis die, eveneens in zijn debuutjaar bij IJsselmeervogels, met zijn uitgebalanceerde elftal een dergelijk huzarenstukje wist te realiseren.

Degenen die vorige week voorspelden dat IJsselmeervogels ondanks de nederlaag op eigen veld op voorhand zeker niet kansloos was op het veld van zondagvierdeklasser SDW, hadden het bij het rechte eind. Hoewel het elftal van trainer Simon Kistemaker vooral in het eerste half uur een superieure indruk achterliet, kreeg IJsselmeervogels in de resterende speeltijd nog zoveel kansen, dat een overwinning zeker nog tot de mogelijkheden had behoord. Bovendien was na afloop van de eerste ontmoeting duidelijk geworden dat Türkiyemspor het in de return moest stellen zonder de twee geschorste verdedigers Aytekin Demirtas en Yucel Gundogdu. Vooral de absentie van laatstgenoemde speler, een sterke organisator en een voorbeeldig aanvoerder, zou de club die tien jaar geleden nog in de derde klasse uitkwam, lelijk opbreken. Zijn vervanger Ersin Sahin slaagde er geen ogenblik in Gundogdu te doen vergeten.

Maar ook IJsselmeervogels had vooraf de nodige personele problemen. Naast de geblesseerde vormgever Dogan Corneille en de geschorste centrale verdediger Stanley Tailor, moest ook linkspoot Christian Opschoor wegens een schorsing verstek laten gaan. Voor hem speelde Gijs van Manen, de naar Jong FC Utrecht vertrekkende revelatie uit de eerste seizoenshelft. Verder had Leushuis nog een tactisch foefje in petto voor zijn collega. Hoewel Tim van Breukelen op het wedstrijdformulier stond, werd in de warming up reeds duidelijk dat spits Jan de Graaf een plek in de basisopstelling was toebedeeld. André Kemper fungeerde daarom als schaduwspits, terwijl aanvallende middenvelder Dennis Knüppe het als verdedigende middenvelder mocht proberen. De gok van Leushuis zou uitstekend uitpakken, want Jan de Graaf - volgend seizoen actief voor Huizen - kon mede door een goal en een assist op een prima wedstrijd terugkijken.

Op het door een kleine 2000 toeschouwers omzoomde sportpark Spieringhorn in het Amsterdamse stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer zorgde in het eerste gedeelte van de wedstrijd alleen het onophoudelijke Turkse tromgetroffel voor wat opwinding. Voor de rest viel er in vergelijking met vooral de eerste helft van de heenwedstrijd, die een aaneenschakeling van boeiende momenten voor de beide doelen had opgeleverd, hoegenaamd niets te beleven. In deze fase kwam echter al wel aan het licht dat IJsselmeervogels in tactisch opzicht zijn zaakjes uitstekend voor elkaar had. Het centrale verdedigingsduo Jeroen Rijsdijk en Remko Pieterse, twee prima op elkaar ingespeelde linkspoten, kwam nooit in de problemen tegen het gevaarlijke duo Regillio Simons (vorige week nog tweemaal succesvol) en Marcel Oerlemans. Ook de linksbenige rechterspits Hursut Meric, de absolute uitblinker uit de eerste ontmoeting, faalde nadrukkelijk. Zijn opponent Henri de Graaf had zijn lesje geleerd en gaf de door verschillende eerstedivisieclubs begeerde balvirtuoos geen centimeter ruimte. Meric werd na twintig minuten door Kistemaker naar de linkerkant gedirigeerd. Prompt bereidde de man die later nog enkele keren van positie zou wisselen met de al even fletse Germaine Levant, na zijn eerste en tevens laatste geslaagde passeeractie de enige kans van de thuisclub uit het eerste bedrijf voor. Zijn lage voorzet kon door Rijsdijk uit de doelmond worden gehaald. Legden de Amsterdammers vorige week nog een aantal flitsende aanvallen op de mat, nu kwamen ze niet verder dan zinloze lange halen van achteruit. Kortom, het op Engelse leest geschoeide voetbal waar ploegen die onder leiding staan van karaktertrainer Simon Kistemaker het patent op hebben en dat door een lepe tegenstander als IJsselmeervogels zo gemakkelijk te bespelen is.

De Spakenburgers wachtten rustig het moment af om toe te slaan. In de 32-ste minuut werd een blunder van doelman Sander van der Lugt de thuisclub noodlottig. Na een verre uitttrap van Sander Duindam ging Jan de Graaf samen met de sluitpost het luchtduel aan, waarna de broer van Rijnsburgse Boys-verdediger Erwin van der Lugt kennelijk zo in de war raakte dat hij de bal miste. De Graaf, die enkele minder geslaagde invalbeurten achter de rug had en enkele jaren geleden nog in de belangstelling stond van clubs als FC Utrecht en Heerenveen, had vervolgens geen enkele moeite om de bal in het lege doel te deponeren. Türkiyemspor zou deze fikse tegenvaller niet meer te boven komen. Want behoudens enkele kansjes voor Levant en Oerlemans was de ploeg ook in het tweede bedrijf niet bij machte om pressie uit te oefenen op het heiligdom van Duindam. De donderspeech van Kistemaker had zijn uitwerking volledig gemist.

Het conditioneel ijzersterke IJsselmeervogels had de regie in handen en zette de toon op het middenveld. De smaakmakers van de opponent, die overigens nadrukkelijk lonkt naar een plek in een eventuele topklasse, gaven niet thuis. En dat was vooral de verdienste van de gasten die op momenten dat ze er daadwerkelijk moeten staan nooit verzaken. Nadat Kwong-Wah Steinraht, die in de eerste helft ook al een grote kans onbenut had gelaten, eerst nog een vrije trap van Van der Steen op de lat had gekopt, moest de kampioen van de zondaghoofdklasse A zich met nog een klein half uur op de klok definitief gewonnen geven. André Kemper, zoals gewoonlijk weer moeilijk van de bal te krijgen, schoot het leer hard en droog achter de kleurrijke invaller-keeper Fifi Lima Pires: 0-2. De voormalige doelman van Deltasport moest de plek tussen de palen innemen omdat Van der Lugt bij het openingsdoelpunt van Jan de Graaf een hamstringblessure had opgelopen. Twee minuten later kon de man die regelmatig op doldrieste wijze te keer gaat voor de tweede keer de altijd zo trieste gang naar het net maken, nadat Steinraht een vlijmscherpe counter uiterst koelbloedig had afgerond. Van der Steen en Van Manen verzorgden op voorbeeldige wijze het voorbereidende werk.

Lima Pires zou in het verdere verloop van de wedstrijd vooral opvallen door een aantal lachwekkende uittrappen die voortdurend balverlies opleverden. Ook de overigens goed leidende scheidsrechter Dennis van Aken (Duiven) zou enkele keren de aandacht op zich vestigen. In een kort tijdsbestek deelde de Gelderlander, die vorig seizoen ook al de beslissende wedstrijd om de algemeen amateurtitel (ASWH-Argon) mocht leiden, voor onbenulligheden vier gele kaarten uit, die hij broederlijk zou verdelen over beide ploegen. Namens de thuisclub werden Meric en Cabeza de klos, terwijl bij de gasten Van der Steen en Kemper er aan moesten geloven. Leushuis liet enkele wisselspelers ook nog in het succes delen. Van Breukelen, Schouten en Bakker namen de plaatsen in van respectievelijk Van der Steen, Van Manen en Steinraht. Ook Kistemaker probeerde in de slotfase nog te redden wat er redden viel, maar de wissels die hij inbracht sorteerden geen enkel effect. De Graaf en Schouten misten in de slotminuten nog enkele riante kansen om Türkiyemspor nog dieper in het moeras te drukken. IJsselmeervogels maalde er niet om. De club had andermaal gedemonstreerd boven zichzelf uit te kunnen stijgen als de situatie erom vraagt. Trainer Leushuis was de koning te rijk: "We hebben in feite geen kans weggegeven. Die lange ballen waren een kolfje naar onze hand. Wat een bekroning van een toch al geslaagd seizoen."