Kampioenscompetitie amateurs

quote:

Het is rood dat de boventoon voert

6 juni
SNEEK - Toekijkend vanaf de zijlijn zag IJsselmeervogels gisteravond de poging van Rijnsburgse Boys om alsnog het landskampioenschap in te palmen sneuvelen. De Rijnsburgers bleven tegen ONS Sneek steken op 2-4, één cruciaal doelpuntje te weinig.

Sinds de invoering van drie hoogste afdelingen (A, B en C) in 1983 was het tot nu toe maar één keer eerder voorgekomen dat een ploeg winnaar van het landskampioenschap werd zonder zelf in actie te komen. Dat was in het seizoen 1994-1995 en ook toen was het IJsselmeervogels, dat in de driekamp met Katwijk en Kozakken Boys op basis van een beter doelsaldo feest mocht gaan vieren. Deze reis was de finish nog nauwer, want de beslissing viel op basis van de strafschoppenseries die IJsselmeervogels zowel tegen ONS Sneek als Rijnsburgse Boys feilloos (10 uit 10 in totaal) had afgewerkt. Het was de eerste keer dat de penalty's de doorslag moesten geven.

Qua voetbalinhoud was IJsselmeervogels - over vier duels gezien - het team dat de meeste aanspraak mocht maken op de titel. Daar kan geen enkel misverstand over bestaan. Vooraf waren de roodwitten door de kenners van het zaterdagvoetbal ook al als de grote favoriet bestempeld. De in de afgelopen jaren regelmatig bekritiseerde keeper Sander Duindam, die na vijf seizoenen aan de rode zijde van De Westmaat naar Kozakken Boys vertrekt, vervulde met vier nagenoeg foutloze optredens trouwens een cruciale rol in de titelstrijd. De eerlijkheid gebiedt echter ook te zeggen dat de Spakenburgse titelgrossier - de zaterdagtitel werd sinds de invoering van de eerste klassen in het seizoen 1970-1971 voor de negende (!!) keer veroverd - het meest profiteerde van arbitrale dwalingen. Zowel in de uit- als thuiswedstrijd tegen ONS Sneek kreeg de formatie van de succesvolle trainer Willem Leushuis namelijk een penalty cadeau. Afgelopen zaterdag zwijnde IJsselmeervogels wederom, omdat scheidsrechter Fred Vos - die enkele minuten daarvoor terecht naar de stip had gewezen - in de beginfase Rijnsburgse Boys een tweede strafschop onthield.

Het is het spreekwoordelijke geluk dat topploegen op alle niveau's en zeker ook in de Holland Casino Eredivisie vaak een duwtje in de goede richting geeft. De scheidende ONS Sneek-trainer Marcel Valk verwoordde het na afloop van de doelpuntrijke ontmoeting op Friese bodem als volgt: "IJsselmeervogels bestaat in 2007 vijfenzeventig jaar en in deze lange periode hebben ze door hun goede prestaties simpelweg afgedwongen dat de scheidsrechter hen op bepaalde momenten gunstig is gezind. Dat neemt niet weg dat de ploeg, als het op voetballend vermogen aankomt, terecht de zaterdagtitel heeft gepakt. Maar wij hebben ons ook zeker laten gelden."

Voor zijn collega Ted Verdonkschot waren de druiven tamelijk zuur: "Als ik deze titelstrijd in z'n totaliteit overzie, vind ik IJsselmeervogels qua veldspel zeker niet de terechte kampioen. Dat is mijn persoonlijke mening. Wij waren voetballend vier keer beter dan onze tegenstander, maar wisten dit helaas alleen in de score niet tot uitdrukking te brengen. Toch kan Rijnsburgse Boys terugkijken op een uitstekend seizoen. De feiten spreken voor zich. Begin februari gingen we pas voor het eerst (thuis tegen DOTO: 1-2) de bietenbrug op. En er zit nog heel veel rek in deze groep. Achteraf kun je zeggen dat we niet erg gelukkig zijn geweest met het schema in de kampioenscompetitie, omdat we tot twee keer toe twee duels kort achter elkaar moesten afwerken."

In Sneek was naast het bestuur en de technische staf de voltallige selectie van IJsselmeervogels aanwezig. Het roodwitte gezelschap bekeek het duel - samen met een aantal trouwe supporters - vanaf de staantribune. ONS Sneek, dat af en toe luidruchtig werd toegejuicht door de mensen uit het voormalige vissersdorp, was in zijn nopjes met de extra support. Vooraf werden de bedoelingen van Rijnsburgse Boys duidelijk. De ploeg uit het bloemendorp ging de tegenstander te lijf in een bezetting met drie verdedigers, drie middenvelders en vier spitsen. Centrale verdediger Bartjan Onderwaater moest vanaf de bank toekijken, waardoor er een plaats vrijkwam in de basis voor de man die met zijn beslissende goal tegen FC Lisse zijn ploeg het eerste kampioenschap sinds vijftien jaar had bezorgd. Martijn Gootjes stond samen met de boomlange spits Joost Kuhlmann in de punt van de aanval geposteerd. Binnen zes minuten lag de bal reeds achter Maurice Wemekamp. En het was zowaar Kuhlmann - de man die doorgaans zo veel moeite heeft met het verzilveren van de kansen - die op aangeven van Gootjes de rode aanhang al snel tot zwijgen bracht.

Heel lang zou dit het enige aanvallende wapenfeit zijn van de voornamelijk tegen zichzelf spelende gasten, die van geluk mochten spreken dat de ongecompliceerd spelende vrijbuiters van ONS Sneek een aantal dotjes niet tussen de palen wisten te krijgen. Halverwege de eerste helft fabriceerde Nico de Jong wel de gelijkmaker en de Rijnsburgse defensie mocht zich het doelpunt aantrekken, want de bal werd tot twee maal toe onzorgvuldig weggewerkt. Onder aanvoering van de bij vlagen weergaloos spelende Sandor van der Heide, die bij alle gevaarlijke momenten van zijn ploeg was betrokken, werd Rijnsburgse Boys onder druk gezet. Maar de ex-prof zelf, en de flink uit de kluiten gewassen spitsen Rudy Mann en Ton Haarman toonden telkens clementie met de Rijnsburgers, die door de risicovolle speelwijze af en toe achterin grote gaten lieten vallen. De aanhang van de kampioen van de hoofdklasse A werd ook steeds stiller. Verdonkschot wist wel waar het aan schortte bij zijn ploeg: "We gingen te veel in het spelletje van de tegenstander mee en hadden de zijkanten veel meer moeten aanspelen. Nu ging alles door de trechter."

Scheidsrechter Johan Terwijn (Zwaag), die eerder dit seizoen ook al geen sterke indruk achterliet tijdens de dorpsderby IJsselmeervogels-Spakenburg (0-0), was niet voor zijn taak berekend. Op zijn zachtst gezegd nam de Noord-Hollandse leidsman een aantal merkwaardige beslissingen. Ook de zes gele kaarten die hij uitdeelde (twee voor de thuisclub en vier voor de gasten) konden de toets der kritiek lang niet allemaal doorstaan. ONS Sneek, dat alles in het werk stelde om zijn trainers Marcel Valk en Hans Alleman - van hen werd na afloop op waardige wijze afscheid genomen in de businessclub - te plezieren, ging ook in de tweede helft vrolijk verder met het missen van diverse opgelegde kansen. Voordat Haarman zijn ploeg in de 63-ste minuut aan de leiding bracht, hadden De Jong en Van Zwol hun club al op rozen moeten zetten. De gasten kwamen eigenlijk pas tot leven na het inbrengen van het duo Justin Stuy en André van Egmond, die het lethargische spel van hun ploeg van nieuwe impulsen voorzagen.

Laatstgenoemde speler verving Gootjes in de spits. De voormalige prof van Cambuur Leeuwarden en Haarlem maakte bijna 70 minuten lang pijnlijk duidelijk, waarom zijn trainer Ted Verdonkschot hem zo vaak op de bank hield in dit seizoen. Met twee goals bracht de 20-jarige Van Egmond de hoop in de Rijnsburgse harten weer terug. De betrouwbare verdediger Erwin van der Lugt verleende in de slotfase aan zijn aanval enkele succesvolle hand- en spandiensten. Terwijn trok zeker acht minuten blessuretijd bij, waarin verschillende bloedstollende momenten voor de beide doelen de neutrale toeschouwer in verrukking brachten. In de 97-ste minuut kregen alle aanwezige rooien het Spaans benauwd, omdat Joost Kuhlmann voor de tweede keer succesvol was: 2-4. Zou het wonder zich dan toch nog voltrekken? Verder dan een vlammend schot van Zinhagel kwam Rijnsburgse Boys niet.

Willem Leushuis kon met zijn selectie opgelucht ademhalen, want de negende zaterdagtitel was een feit: "ONS Sneek heeft zijn plicht op waardige wijze vervuld. In de slotfase was het nog even billen knijpen. Over vier wedstrijden genomen valt er niets af te dingen op dit succes. We zullen er tegen Türkiyemspor alles aan doen om en passant ook de algemeen amateurtitel te bemachtigen." Eerder dit seizoen kegelden de roodwitten de technisch begaafde Amsterdammers van trainer Simon Kistemaker al met 4-1 uit het bekertoernooi.

quote:

Op woensdag 7 juni 2006 18:00 schreef F1Bas het volgende:

[..]

Dat is wel apart, moeten jullie naar Wezep? Daar woont veel familie van mij.

quote:

Dennis van der Steen:
''Türkiyemspor ligt ons wel''


9 juni
Het waren voor IJsselmeervogels-aanvaller Dennis van der Steen (30) een paar weken die hij met gemengde gevoelens heeft beleefd. Nadat hij in een redelijk vroeg stadium had aangegeven de club te zullen verlaten - Van der Steen was aanvankelijk zijn basisplaats kwijt geraakt en het systeem dat IJsselmeervogels dit seizoen speelt is niet op zijn lijf geschreven - en te zullen verkassen naar Rijnsburgse Boys, hebben de Spakenburgse supporters een actie op touw gezet om de rappe buitenspeler te behouden. Van der Steen werd er door geraakt en mede daardoor besloot hij zijn verblijf bij IJsselmeervogels te verlengen. Enigszins tegen het zere been van boezemvriend Tim van Breukelen, die wel naar Rijnsburg overgaat, maar de vrienden zijn er samen wel uitgekomen.
Daarnaast was het voor 'Steen' apart om tijdens de nacompetitie uit te komen tegen Rijnsburgse Boys, waar vijf oud-teamgenoten uit de succesvolle Huizen-periode spelen, te weten Erwin van der Lugt, Bryan Simons, Raymond Kolder, Martijn Gootjes en Frank Aboikoni. "Het zijn allemaal vrienden van me, de meesten zie ik regelmatig en ze waren vorig jaar ook op mijn bruiloft. Zo stond ik tegenover Bryan Simons en dat is toch anders dan anders. Ik heb mijn agressie dan ook meer gericht op spelers van Rijnsburgse Boys die ik niet ken, zoals Peter Freke."

Afgelopen zaterdag was het een aparte belevenis om de wedstrijd ONS Sneek - Rijnsburgse Boys te moeten bekijken. "Ik behoorde tot een klein groepje spelers dat eigenlijk liever niet naar Sneek was gegaan, maar omdat de meeste jongens wel wilden gaan kijken, zijn we er allemaal naartoe gegaan," vertelt Van der Steen op het terras van het van der Valk-motel in Vianen. Nadat Rijnsburgse Boys het eerste doelpunt scoorde, blijken hij en Kwong-Wah Steinraht er via de nooduitgang tussenuit te zijn gepiept, weg van de wedstrijd waarop ze geen invloed konden uitoefenen. "We maakten er eerst nog wel een geintje over: 'Ze zitten aan onze schaal', maar Kwong en ik konden het niet meer aanzien. Vervolgens zijn we Sneek ingelopen. Stanley Tailor zou ons bellen als er iets was gebeurd. Op zoek naar een kroeg liepen we langs een restaurant, genaamd 'De Albatros'. 'Dat is een vogel, dat brengt ons geluk,' zei Kwong, dus wij gingen naar binnen. Sta ik op het toilet, komt Kwong binnenrennen: 'Het staat 1-1!' Vervolgens begonnen we uitbundig te juichen, dit tot grote verbazing van de aanwezige gasten."

Omdat de heren maar moeilijk stil konden zitten, liepen ze verder naar de haven. Na een sms-je met de mededeling '1-1 rust' besloten Steinraht en Van der Steen om toch maar terug te gaan richting het sportpark. Toen ze vlak bij het veld waren, zou de tweede helft net beginnen. Op een heuveltje keek het duo van afstand naar de verrichtingen op het veld. "Toen het 2-1 voor Sneek werd, stonden we te juichen en gillen. Direct kwamen er een paar mensen naar buiten om te vragen wat we aan het doen waren. Na een korte uitleg kwamen ze bij ons zitten, maar daar zaten we niet echt op te wachten. Toen Rijnsburgse Boys twee keer scoorde zijn we daar maar weggegaan. Na een beetje te hebben rondgelopen zei Kwong 'Het moet nu zo'n beetje afgelopen zijn' en besloten het sportpark op te zoeken. We waren nog niet binnen of het werd 2-4. We werden gek. Tot overmaat van ramp werd er ook nog een doelpunt van Sneek afgekeurd. Ik heb met een jas over mijn hoofd en met de vingers in mijn oren weggedoken gezeten, want ik was er van overtuigd dat 'Luggie', oftewel Erwin van der Lugt, in de laatste minuut de vijfde zou maken. Dat past echt in zijn straatje. Gelukkig floot die scheidsrechter even later af, maar ik vond dat dagje Sneek dus helemaal niks. Aan de andere kant, dit vergeet je nooit meer. De terugreis in de bus was een grote, dolle boel. En al snel kwamen er sms-jes van Rijnsburg-spelers binnen, die ons feliciteerden met het kampioenschap. Dat zegt ook wel iets over onze band met die jongens."

Nu de strijd om het zaterdagkampioenschap in het voordeel van IJsselmeervogels beslist is niet iedereen van mening dat de titel bij de juiste ploeg is terecht gekomen. Dennis van der Steen is daar heel duidelijk in. "Als ik kijk naar de eerste wedstrijd, uit tegen ONS Sneek, dan hadden we het in de eerste helft af moeten maken. Dat we 1-1 speelden, daar kon ik wel vrede mee hebben. De tweede wedstrijd, thuis tegen Rijnsburg (0-0), hadden we eigenlijk verdiend om te verliezen. Zij voetbalden prima en wij zijn niet in ons spel geweest. De thuiswedstrijd tegen Sneek was van onze kant fantastisch. Dit duel hebben we met 4-2 gewonnen. Dat tweede doelpunt van Sneek, van Rudy Mann, zat er geweldig in, maar dat had een hele dure tegentreffer kunnen zijn. Daar waren we ons wel van bewust. Bij Rijnsburg (1-1) hadden we het af willen maken. Op de openingsfase na waren we heel scherp. Sander Duindam heeft ons in de wedstrijd gebracht door die penalty te stoppen. Weliswaar hadden we kort daarna nog een penalty tegen kunnen krijgen, maar gelukkig gaf 'ie hem niet. Tot aan de rode kaart van Stanley Tailor waren wij vervolgens de betere ploeg. Daarna speelden we om geen doelpunt tegen te incasseren en eventueel via de counter toe te slaan. Rijnsburgse Boys heeft het toen laten liggen door niet meer te scoren. Al met al denk ik dat we wel de terechte kampioen zijn."

Vaak wordt de ploeg die zeven punten behaalt, kampioen van de zaterdagamateurs. Voor het eerst echter hebben dit seizoen strafschoppen de doorslag gegeven. En dat terwijl er altijd een beetje lacherig over de penaltyseries gedaan werd. "Met de strafschoppen zijn we heel geconcentreerd omgegaan, omdat we uit ervaring wisten dat het wel eens het verschil zou kunnen maken. We hebben er uitgebreid op getraind. Ook toen de wedstrijd afgelopen was, hebben we elkaar scherp gehouden, omdat de strafschoppen er gewoon in moesten. De eerste keer bij Sneek, vond ik dat ONS daar een beetje makkelijk over deed. Zij gingen er bij zitten en ze maakten grapjes over ons, terwijl wij gefocust bleven. Bij Rijnsburgse Boys wisten we de strafschoppenserie vervolgens ook te winnen en dat levert je dan een 'half puntje' extra op. Ik denk dat het volgend jaar door elke ploeg serieus genomen zal worden."

Voor de wedstrijden om het algeheel amateurkampioenschap zijn de verwachtingen hooggespannen. In het kader van het districtsbekertoernooi kwamen IJsselmeervogels en Türkiyemspor elkaar ook al tegen. Destijds trok IJsselmeervogels met 4-1 aan het langste eind. Maar aangezien beide ploegen niet in de sterkste formatie aantraden, is dat resultaat geen goede graadmeter. "Türkiyemspor is een voetballende ploeg en ik denk dat hun spel ons wel ligt," zegt Dennis van der Steen. "Het wordt een heel interessant duel. Zij zijn compleet en wij missen een paar man: Corneille en Tailor." Eén van de meest opvallende spelers bij de Amsterdammers is de 22-jarige linksbenige rechterspits Hursit Meriç, die voorheen onder meer in de jeugd van AZ speelde. Maar Türkiyemspor heeft meer bekende voetballers, zoals jongens met de nodige ervaring in de betaalde sector Sander Oostrom, Marcel Oerlemans en Regilio Simons, alsmede Sander van der Lugt (de broer van Erwin) en de vroegere IJsselmeervogels-linksback Salvi Cabeza. "Spits Marcel Oerlemans ken ik nog van mijn stage in Oostenrijk. Hij heeft mij toen begeleid en de omgeving laten zien. Vanaf die tijd ben ik hem blijven volgen, maar ik weet alleen niet of hij mij nog kent."

Van der Steen vindt het wel een voordeel om eerst thuis te moeten spelen. "Met het publiek er achter en de ongeslagen status op eigen veld, moeten we een goede uitslag neer kunnen zetten. In de uitwedstrijd ken je elkaar beter en dan zullen we het af moeten maken. Ik denk dat het leuke wedstrijden worden. Ik heb er zin in, dat weet ik wel."

quote:

IJsselmeervogels vergeet te veel details


11 juni
BUNSCHOTEN-SPAKENBURG - De eerste wedstrijd om het algeheel kampioenschap heeft nog geen uitsluitsel opgeleverd wie zich volgende week de sterkste amateurclub van het land mag noemen. Wel verwierf FC Türkiyemspor zich een gunstige uitgangspositie met een 1-2 overwinning op IJsselmeervogels.

Details geven in voetbalwedstrijden vaak de doorslag en het had er veel van weg dat IJsselmeervogels een aantal 'kleine' zaken over het hoofd zag. Een stafschop missen bijvoorbeeld in de eerste helft bij een 1-1 stand. Pal daarvoor had Kwong Wah Steinraht nog wel het goede voorbeeld gegeven toen scheidsrechter Stofkooper naar de elfmeterstip had gewezen, nadat André Kemper tegen de vlakte was gewerkt door de onbesuisd ingrijpende Yucel Gundogdu. Toen Steinraht een paar minuten later zelf onderuit ging binnen de beruchte lijnen, moet IJsselmeervogels de ongeschreven regel gehanteerd hebben dat de speler die de penalty uitlokt niet zelf het vonnis voltrekt. Achteraf kon worden vastgesteld, had die regel voor deze een keer maar geschonden. Waar Steinraht eerder koel keeper Sander van der Lugt naar de verkeerde hoek dirigeerde, telegrafeerde Dennis Knüppe kennelijk van te voren waar hij de bal zou plaatsen. Van der Lugt lag in ieder geval keurig in de baan van het schot.

Dat was dus een kwestie van net niet en die lijn trok IJsselmeervogels na de pauze door, steeds even een stapje te laat, ook iets te nonchalant in de uitvoering. Het tweede bedrijf was twee minuten ver, toen Steinraht wel Van der Lugt verschalkte met een gevoelvol lobje, maar vervolgens de doelpoging via de paal toch in de handen van de keeper zag belanden. En in het vervolg lukte het ook Kemper, Knüppe en vervolgens nog twee keer Kemper niet om doeltreffend af te ronden. De mooiste kans op 2-2 kreeg Steinraht in de slotfase, maar de aanstaande Haarlem-prof liet zich de bal van zijn schoen plukken door de resoluut optredende Van der Lugt. Vermaken deed IJsselmeervogels het publiek dus wel. De neutrale toeschouwer kwam zeker aan zijn trekken, maar de fans kregen dan toch de bittere pil te slikken van de eerste nederlaag dit seizoen op eigen veld. Gezien de kwaliteiten bij de tegenstander was dat echter geen schande.

Türkiyemspor was niet naar Bunschoten-Spakenburg gekomen om voorzichtig verstoppertje te spelen. Met twee spitsen centraal en twee op de vleugels maakte de ploeg van trainer Simon Kistemaker de bedoelingen van meet af aan duidelijk. Al na een minuut of zeven trof Hursut Meric onhoudbaar de kruising. De manier waarop - bal onder zijn voorkeurlinkerbeen door naar zijn tweedekeusrechter - verried de aparte kwaliteiten van de uiterst bedreven aanvaller. Meric zou op de rechterflank met zijn onnavolgbare passeerbewegingen zijn directe tegenstander Henri de Graaf een middag bezorgen om nog lang te heugen. Amper zestig seconden na het afgeven van zijn visitekaartje bood Meric zijn ploeggenoot Marcel Oerlemans een kans aan om in te blazen. Hoe de lange centrumspits toch nog wist te missen, was en zal altijd een raadsel blijven. Regilio Simons, de andere centrale aanvaller, liet eveneens een aardige (kop)mogelijkheid onbenut, deze keer aangestuurd door Germaine Levant, niet zo 'n balkunstenaar als Meric maar wel een linkerspits om ook voortdurend in de gaten te houden. Simons onttrok zich opvallend aan het strijdgewoel. "Niet fit, twee weken niet getraind", gaf zijn trainer als verklaring. Maar Simons sloeg wel twee keer genadeloos toe. De eerste keer draaide de fysiek sterke spits soepeltjes weg in het hart van defensie van IJsselmeervogels om een onhoudbaar schot los te laten. Bij zijn kopbal genoot Simons opnieuw de medewerking van de verdediging van de thuisclub.

Met 1-2 op het bord moest IJsselmeervogels achter de feiten aan. De ploeg van trainer Willem Leushuis deed zich daarbij geen geweld aan. De aanpak zag er herkenbaar uit, vertrouwend op de individuele kwaliteiten van Steinraht en Kemper. Alleen over de flanken kwam de steun van Dennis van der Steen en Erwin Schouten, na de pauze ingevallen voor de voor rust onzichtbare Christian Opschoor, niet zo uit de verf als Leushuis van te voren bedacht moet hebben. Zoals de Bosschenaar in de as van het veld ook Dennis Knüppe en Tim van Breukelen niet die bovenliggende rol zag vervullen die hij graag had gezien. Van Breukelen stond eindelijk weer eens in de basis opgesteld, omdat Leushuis niet meer om hem heen kon, nu naast de afwezigheid van de geblesseerde Dogan Corneille ook centrale verdediger Stanley Tailor was geschorst. Knüppe en Van Breukelen kregen van Rade Trifkovic en Vahap Yildiz knap tegenspel. Türkiyemspor hield daardoor veel druk op het middenveld en daardoor controle op de gang van zaken. Daarbij namen de Amsterdammers achterin met slechts de mandekkers Gundogdu en Robert Verschraagen het risico Steinraht-Kemper voor lief.

Qua positiespel waren de bezoekers superieur, zeker na de pauze toen de warmte zijn tol meer en meer ging eisen. Türkiyemspor sprong zo economisch mogelijk om met zijn energie door de bal effectief rond te laten gaan, terwijl IJsselmeervogels het meer zocht in het krachten slopende loopwerk. Handenvol kansen creëerde de zondagkampioen niet, maar de mogelijkheid voor Yildiz was er gezien de voorbereiding over veel schijven wel één om in te lijsten. De onverwoestbaar sjouwende middenvelder mikte recht in de handen van doelman Sander Duindam in plaats van op een hoek van het doel. En als Meric toch nog eens iets vaker in teamverband had gehandeld, was er zeker een derde Amsterdamse treffer geboren. Nu stierven de dribbelacties te vaak in schoonheid, maar genieten bleef het met deze linkbenige rechterspits. Waar 1-3 zeker tot de mogelijkheden had behoord, mocht Türkiyemspor uiteindelijk de handen dichtknijpen dat de 2-2 niet viel. Linksback Salvi Cabeza hield na zijn blunder - te zacht teruggekopt met Steinraht als profiteur - zijn hoofd al met beide handen vast, maar zag tot zijn onuitsprekelijke geluk zijn doelman de zaak alsnog recht breien.

Over één ding waren beide trainers het roerend eens met elkaar: "er is nog niets beslist". Verder was er aan weerskanten de begrijpelijk gekleurde visie. Waar Leushuis wel vier penaltygevallen had waargenomen, deed Kistemaker de twee strafschoppen voor IJsselmeervogels af als dubieuze beslissingen van scheidsrechter Stofkooper. De arbiter floot over de hele linie naar behoren, maar liet bij momenten de toeschouwers raden naar het waarom van zijn beslissingen. Bijvoorbeeld geen gele kaart voor Trifkovic die een tegenstander bijna doormidden schopte, maar wel een prent voor Kemper, in eerste aanleg niet vanwege zijn poging een strafschop te versieren maar wel vanwege het commentaar op de spelleiding daarna. Praten tegen Stofkooper is 'not done', want daar houdt hij zelf het meeste van in het veld. De gele kaart voor Gundugdo bij de eerste strafschop heeft mogelijk gevolgen voor de return. Dat zou een gevoelige aderlating in defensief opzicht kunnen betekenen. Een detail wellicht dat volgende week bepalend kan zijn voor de afloop.