Kampioenscompetitie amateurs

quote:

Rijnsburgse Boys doet zichzelf tekort


26 mei
BUNSCHOTEN-SPAKENBURG - Rijnsburgse Boys heeft in zijn openingswedstrijd om het landskampioenschap zichzelf tekort gedaan. De dubbelblanke stand aan het eind was een te magere beloning voor het overwicht op IJsselmeervogels.



Kenners spraken vooraf de verwachting uit dat Rijnsburgse Boys voluit voor de winst zou gaan en kregen daarmee voor de volle honderd procent gelijk. Trainer Ted Verdonkschot stuurde in ieder geval drie spitsen het veld in in plaats van twee, hoewel er altijd gediscussieerd kan worden welk systeem van de twee aanvallend het meest dreigend is. Maar het komt uiteindelijk aan op de uitvoering van welk tactisch plan dan ook en met het brede Rijnsburgse aanvalsfront kreeg IJsselmeervogels het van meet af aan zwaar voor zijn kiezen. Al in de vierde minuut forceerde Rijnsburgse Boys een levensgrote mogelijkheid de score te openen. Sterker nog, het waren drie kansen op rij in een en dezelfde aanvallende handeling. Frank Zinhagel miste de eerste en de laatste (een balletje om in te blazen), terwijl Bart Freke tussendoor zijn schot gekraakt zag.



In het vervolg van de eerste helft zette Rijnsburgse Boys de zaak volledig maar zijn hand. Combinatievoetbal over veel schijven en in een hoog tempo uitgevoerd werd afgewisseld met de lange pass op de balvaste Joost Kuhlman. Kansen regenen deed het niet, maar druppelsgewijs kwamen ze wel voorbij. Wat te denken bijvoorbeeld van de vrije kopkans van Peter Freke na ruim een half uur spel? Keeper Sander Duindam mocht nog een reddende hand uitsteken. Ook Djuric Ascension liet een slap rollertje los waar een venijnig schot op zijn plaats was geweest. IJsselmeervogels probeerde zo goed en zo kwaad als het ging overeind te blijven. Met Jeroen Rijsdijk geschorst en Dogan Corneille met een blessure uitgeschakeld voor de rest van het seizoen moest trainer Willem Leushuis improviseren. Centraal achterin mocht Remko Pieterse weer eens een basisplaats innemen en voor de verdediging had Tim van Breukelen de opdracht de lijnen uit te zetten, een taak die Corneille normaliter invult. Rust en overleg in het spel waren echter ver te zoeken.
IJsselmeervogels zocht geregeld de oplossing in achterwaartse richting, waar voorwaarts denken en handelen geboden was om uit de problemen te blijven. Op het middenveld ontbraken de aanspeelpunten om een brug te slaan richting André Kemper en Kwong Wah Steinraht voorin. Dennis Knüppe speelde in de halflinie voornamelijk verstoppertje en ook van Dennis van der Steen en Christian Opschoor, die op rechts en links als pseudo speerpunten waren besteld, ging weinig creatiefs uit. Het was voor de drie Spakenburgse middenvelders vechten tegen de bierkaai tegen vier man uit het andere kamp. Bart-Jan Onderwaater schoof waar mogelijk in en Bart en Peter Freke en Raymond Kolder genoten opvallend veel vrijheid voor hun aanvallende impulsen. De Rijnsburgse makke was het laten liggen van de kansen, met altijd een onverwachte wending in het vat, want in plaats van 0-1, 0-2 of misschien zelfs wel 0-3, had het halverwege ook zomaar ineens 1-0 voor IJsselmeervogels kunnen staan. Bijna in het rustsignaal waagde André Kemper met zijn rug naar het doel en een tegenstander in zijn nek een artistiek hakje, dat keeper Tim Orlowski kansloos had gelaten ware de bal binnen het doelvlak gericht geweest. Het was de enige echt kansrijke actie van de thuisclub voor de pauze.

In de tweede helft trok Rijnsburgse Boys zijn strijdplan door, maar gaandeweg kreeg IJsselmeervogels toch meer vat op de loop der dingen. De Spakenburgers leken daarbij ook te profiteren van een onderbreking van de wedstrijd, die het langzaam wegebbende ritme van de Rijnsburgers nog verder verstoorde. Scheidsrechter Bellinga legde zo 'n tien minuten na de pauze het duel stil wegens aanhoudend kwetsende spreekkoren van de Rijnsburgse harde-kern-supporters. Twintig minuten voor tijd moest de arbiter zelf opgeven vanwege een knieblessure. In scheidsrechter De Graaf was weliswaar snel een opvolger gevonden maar het aantrekken van het leidsmanstenue nam toch wel een stief kwartiertje in beslag. Afwachten was hoe beide ploegen zouden reageren op deze extra pauze. Opvallend genoeg pakte Rijnsburgse Boys de draad weer zeer voortvarend op. Joost Kuhlman, de hele wedstrijd al de grote animator in de frontlinie, ging onverdroten verder met sleuren, trekken, kappen en wegdraaien van tegenstanders om zo medespelers ruimte te bieden voor een voorzet of een doelpoging. Alle baanbrekende voorbereidingen bleven echter zonder gevolg. Zo liet invaller Martijn Gootjes bij zijn eerste actie zijn kopbal op de deklat stuiten, vuurde de eveneens ingevallen Danny van der Vijver voorlangs en dwong diezelfde Van der Vijver na een bewonderenswaardige slalomactie van Kuhlman keeper Duindam tot een zweefduik.



Het risico dat IJsselmeervogels alsnog zou toeslaan groeide ook met de minuut. Met een gezonde dosis opportunisme gingen de Spakenburgers in het laatste kwartier voor de volle winst en dat was gezien het resultaat uit de eerste wedstrijd (1-1 tegen ONS Sneek) ook wel noodzaak. Leushuis, die al eerder de falende Knüppe en Opschoor had ingeruild voor respectievelijk Erwin Schouten en Gijs van Manen, wisselde ook de leeggespeelde Steinraht voor een frisse Jan de Graaf. Bijna nog kreeg de Bossche oefenmeester met zijn offensieve gok het geluk en gelijk aan zijn zijde. Schouten zag een paar doelpogingen op het laatste nippertje verijdeld worden, Kemper floepte door de Rijnsburgse defensie en rondde doeltreffend af, maar die actie vond geen genade in ogen van de scheidsrechter, een inzet van Pieterse werd gekraakt en Stanley Tailor miste de juiste richting bij zijn kopbal.

Leushuis claimde na afloop zelfs een strafschop voor zijn ploeg in de slotfase, maar dat was ook typisch een geval van gekleurd kijken. Scheidsrechter De Graaf liet bij de bewuste situaties doorspelen, een terechte beslissing, omdat het handspel er van een afstand bekeken niet opzettelijk uitzag en Kemper in de doorlopende aanval wel een erg makkelijke duikeling maakte. "Dan hadden we gewonnen", sprak Leushuis. "Onverdiend, dat wel", voegde de trainer er in één adem aan toe. Rijnsburgse Boys moest zich uiteindelijk ook schikken in het eindresultaat. Op zich nooit verkeerd om in een uitwedstrijd met een gelijk spel de nacompetitie te beginnen, maar een concurrent had wel een bijna definitieve nekslag kunnen worden toegebracht. "We zochten soms te snel de diepte. We hadden meer de rust moeten bewaren en de vrijstaande man op het middenveld moeten zoeken", spuide Verdonkschot zelfkritiek.

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 17:51 schreef -Vaduz- het volgende:

[..]

Maar wel een die het bij het juiste eind heeft.

_{dat het gelijk zou worden}

quote:

Op zaterdag 27 mei 2006 18:53 schreef -Vaduz- het volgende:
Ach, ongelooflijk. ONS heeft is gewoon een taaie ploeg die niet misstaat tussen de andere twee.

quote:

Vrijbuiters ONS Sneek spelen het spel leep


28 mei
RIJNSBURG - De strijd om de landstitel is nog perfect in evenwicht. In navolging van de eerste twee wedstrijden eindigde ook het derde duel onbeslist (1-1), waarmee Rijnburgse Boys gezien zijn inspanningen wellicht te weinig kreeg, maar ONS Sneek in de slotfase precies die buit pakte, waarvoor het naar de bollenstreek was gekomen.

Rijnsburgse Boys bleef in een tijdsbestek van bijna 48 uur met twee katers zitten. Eerst was daar de teleurstelling van de 0-0 tegen IJsselmeervogels, gevolgd door de ergernis dat het tegen ONS Sneek andermaal niet gelukt was de winst te forceren. Even moeten de Rijnsburgers toch in de veronderstelling geleefd hebben dat de overwinning deze keer wel in de tas zat. Tien minuten voor tijd had Danny van der Vijver de ban gebroken. Dubbeldik verdiend in die fase, omdat Rijnsburgse Boys in de tweede helft steeds fanatieker stormliep op het doel van de Friezen. De manier waarop de treffer tot stand kwam, vertelde echter veel over het manco van de ploeg, die zo structureel moeizaam scoort. Voordat Van der Vijver met zijn hoofd het beslissende zetje gaf, hadden in de inleiding Peter Freke de paal en Martijn Gootjes in de rebound daarvan de lat getroffen. Een paar minuten later stonden de partijen weer op gelijke hoogte en daar zal in Rijnsburg nog wel een hartig woordje over gesproken worden binnen de selectie. Wie het verzint om Sandor van der Heide op de rand van het strafschopgebied de bal vrij te laten aannemen en in ene moeite door een splijtend steekpasje te laten versturen, vraagt om een draai om de oren. Rudy Mann benutte het buitenkansje (zijn eerste in de wedstrijd) om die tik uit te delen uiterst koel: 1-1.

Van der Heide, topscorer van ONS Sneek, is een aparte jongen. Hij wandelt maar wat rond. Het is net of hij de hond aan het uitlaten is. Het zijn zo maar wat willekeurig uitgesproken typeringen. Maar wie op die manier de fantasie van de toeschouwers stimuleert, heeft wel degelijk wat te betekenen. Wie Van der Heide een tijdje nauwlettend volgt, ziet een voetballer die slechts dan in actie komt wanneer hij daar de tijd rijp voor acht. Hij kiest zijn momenten en op die momenten doet hij zelden iets fout. Met een enorme versnelling op de eerste meters en zijn perfecte balbeheersing laat Van der Heide tegenstanders vaak in verwarring achter over wat hen zo juist is overkomen.

"De afspraak was dat hij in de zone moest worden opgevangen", verklaarde Rijnsburg-trainer Ted Verdonkschot in de nabeschouwing. Probleem bij de tegenpartij is dat Van der Heide soms in geen velden of wegen te bekennen is. Van der Heide was overigens na de pauze niet te beroerd vuil werk op te knappen ter ondersteuning van de defensie, daarmee Rijnsburgse Boys kennelijk nog verder in slaap sussend. En zo kwam Van der Heide een tijdje niet of nauwelijks in beeld om dan ineens levensgevaarlijk dreigend aanwezig te zijn, zoals bij de voorbereiding van de gelijkmaker. Van der Heide startte zijn actie op eigen helft, daar onderbroken door een overtreding. ONS nam vervolgens even de tijd voor de vrije schop om Van der Heide naar het front te laten opschuiven. In een flits gebeurde het. Perfecte controle van de bal, natuurlijk al ingezien wat er moest volgen, kans, bingo. Zo meedogenloos is voetbal.

Rijnsburgse Boys kon zich de haren wel uit het hoofd trekken, want de thuisclub had van meet af aan het initiatief in handen gehad, terwijl ONS eigenlijk alleen maar wilde controleren. De Friezen traden aan met een enigszins aangepaste basiself als gevolg van schorsingen voor Willem Faber en Nico de Jong. Voor hen in de plaats speelden Wout Westerhof (linksback) en Willem van Barneveld (rechtsback). Beiden deden dat zeker niet onverdienstelijk, want de flankspelers Frank Zinhagel en Djuric Ascension kregen degelijk tegenspel. Joost Kuhlman, de centrumspits van Rijnsburgse Boys, kwam voor rekening van Bieuwe Pruiksma, met aanvoerder Leo de Wagt altijd als extra cipier in de buurt. Kuhlman kwam opvallend minder uit de verf dan tegen IJsselmeervogels, wat deels toegeschreven kon worden aan de sobere, effectieve bewaking, maar ook wellicht aan de inspanningen van nog geen twee volle dagen eerder.

Tot aan de pauze maakte Rijnsburgse Boys niet echt veel klaar. Het schot van Bart Freke na tien minuten dat via de lat de ballenvanger invloog was een van de spaarzame aanvallende hoogtepunten. Verder kregen Zinhagel en Ascension in de eerste helft nog een paar schietkansen, maar of het vizier stond niet scherp of de macht ontbrak om met kracht uit te halen. ONS Sneek liet in de eerste helft helemaal weinig zien. Aleen Albert Jan van Zwol nam het Rijnsburg-doel op de korrel met een vrije schop die opmerkelijk makkelijk door de muur heen vloog. Het was al met al voor rust een uiterst matte bedoening van beide zijden.

Zolang de 0-0 op het bord bleef staan, handhaafde ONS Sneek de status quo in het veld. Sibold Jellema deed zijn nuttige stofzuigerwerk op het middenveld, Haarman gooide zijn grote sterke lijf geregeld in de strijd, Jan Roelofsen keek niet op een metertje meer of minder en Van der Heide verrichtte links en rechts wat hand- en spandiensten in afwachting van mogelijkheden in voorwaartse richting uit te breken. Pas nadat de achterstand een feit was, ging per kerende post de rem eraf. "We zijn gelijk een op een gaan spelen achterin. Dat hadden we natuurlijk ook eerder kunnen doen, maar dan geef je ruimte weg, met ook het risico van een tegendoelpunt. Dat is altijd de afweging die je moet maken. Na de 1-0 was de afweging niet moeilijk meer", gaf trainer Marcel Valk uitleg over de omschakeling. In de laatste tien minuten liet ONS zich ineens van een heel andere zijde zien. Toen kreeg de ploeg alle kenmerken van een stel vrijbuiters die in een ogenschijnlijke chaos precies weten wat ze moeten doen om het spel leep te spelen. Voor hetzelfde geld was ONS Sneek er ook nog met de volle winst vandoor gegaan. Haarman was echter zo vriendelijk een vrije kans van een paar meter afstand naast het doel te werken. Van der Heide had Haarman in stelling gebracht met een zuiver aangesneden voorzet. En invaller Eric Mulder kreeg pal voor tijd nog een schietkans, die keeper Tim Orlowski tot een reddende duik in het gras dwong.

Rijnsburgse Boys restte weinig anders dan de gebeurtenissen in de tweede helft nog maar eens de revue te laten passeren. Met Bart Freke, 20 jaar pas maar spelend met de inhoud van een routinier, nam zijn ploeggenoten op sleeptouw om ONS Sneek volledig vast te pinnen op eigen helft. Uit het alsmaar verder uitdijende offensief vloeide een aantal doelrijpe kansen voort. Meteen al na de hervatting zag Van der Vijver zijn schot in een kansrijke positie geblokt, mikte later Kuhlman na een misverstand in de Sneker defensie zijn lob op de kruising, kopte diezelfde Kuhlman uit een hoekschop naast en liet invaller Gootjes voor een niet meer bewaakt doel een afzwaaier noteren. Na de 1-1 kreeg Gootjes nog een kans, maar voor de spits kon uithalen lag hij languit in het gras. Scheidsrechter Nooijen, die naar het eind van de wedstrijd ineens warrige beslissingen begon te nemen, zag in de duikeling geen strafschopovertreding. De val van Gootjes was wellicht ook iets te theatraal uitgevoerd. Verdonkschot hing de uitslag niet op aan een mogelijke arbitrale dwaling. "We hebben alles uit de kast gehaald, maar we hadden wel meer geduld moeten opbrengen. Voor het doel maakte we ook te vaak de verkeerde keuzes", schetste de oefenmeester de gang van zaken.