[centraal] BodyBuilding-Topic deel 12

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 16:54 schreef Devlinsect het volgende:

[..]

Bedankt voor je schema. s'Avonds gebruik je olijfolie. Doe je dat in een shake? Of op een lepel en naar binnen werken? Welke olijfolie gebruik je?

quote:

Je eet ook veel amandelen. Is daar een reden voor? Waar haal je die amandelen? Heb gekeken op amandelen.nl Kon niets vinden

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 18:30 schreef Sjaak-Banaan het volgende:
Reformhouse heeft meestal van die noten enz..

Trainen gaat nu weer super sinds ik mijn examens heb gehaald. Ga nu alleen 3 weken op vakantie, en heb een hotel met een sportschool
Ik weet alleen niet of ik whey meeneem, ze zullen wel denken dat het drugs is ofzo

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 22:40 schreef Devlinsect het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie. Een eetlepel Bertolli. Zo naar binnen werken? Brrr. Ik zal het is proberen. Kom ik dan niet ongelofelijk aan de schijt?

Zo af en toe bak ik in olijfolie...

quote:

Op vrijdag 1 juli 2005 19:02 schreef sungaMsunitraM het volgende:

[..]

Hmz.... kun je niet beter omega-3 vetzuren nemen? (olijfolie is vooral omega-9)

quote:

Op vrijdag 1 juli 2005 22:12 schreef sungaMsunitraM het volgende:

[..]

Hmz. Gebruik je ook iets van visolie?

quote:

Omega-3 is alweer een macro-nutrient, zulke dingen moet je veelal beslissen om basis van je voeding. Als je voldoende gezond eet, zoals veel vis, gebruik maakt van olijfolie in plaats van dressing en zo, dan betwijfel ik ten sterkste dat je dit nodig hebt. Ook als je hoog in vet zit, dan is dit niet zo aan te raden, tenzij je een deel van je vet vervangt erdoor. Veelal krijg je dan meer waar voor je geld ook door drie maal per dag lijnzaadolie of zo te nemen (1 soeplepel).

Daarenboven is nog het nut van enkele vetzuren, nog alle mogelijke werkingen ervan volledige uitgelegd. In de natuur komen die dingen zelden apart voor, en daar moet ook een reden voor zijn.

quote:

Eiwitten

Het verhitten van eiwitten leidt tot veranderingen in hun ruimtelijke structuur en uiteindelijk tot denaturatie. Het eiwit kan onoplosbaar worden en neerslaan. Dit is duidelijk zichtbaar bij het bakken of koken van een ei. De manier waarop eiwitten in een voedingsmiddel reageren op warmte is dus vooral bepalend voor de uiteindelijke textuur van het bereide product. Verhit vlees is bijvoorbeeld beter te kauwen dan rauw vlees als gevolg van een denaturatie en coagulatie van het spiereiwit en de hydrolyse van het collageeneiwit in het bindweefsel. Vooral de mate waarin collageen door hydrolyse wordt omgezet tot gelatine bepaalt of het vlees meer of minder taai zal zijn. Deze hydrolyse kan worden bevorderd door het vlees vooraf te marineren in een zuur milieu of door het vlees lang te laten stoven. Bij het grillen van vlees treedt weinig hydrolyse op. Deze bereidingswijze is dus niet geschikt voor taaiere stukken vlees.

Het denaturatieproces heeft in eerste instantie geen belangrijke invloed op de voedingswaarde van de eiwitten omdat de proteolytische vertering initieel gepaard gaat met gelijkaardige veranderingen (2). Door de ontvouwing van de eiwitten is het bereide voedingsmiddel meestal wat beter verteerbaarheid. Proteolytische enzymen kunnen op die manier immers gemakkelijker de hydrolyseplaatsen bereiken.

Bij sterke verhitting van eiwitten treedt pyrolyse op (3). Als gevolg van de afbraak van de aminozuren worden vervolgens, voornamelijk in vlees en vis, polyaromatische koolwaterstoffen (PAK’s) zoals benzopyreen en benzanthraceen, gevormd. Deze PAK’s hebben kankerverwekkende eigenschappen bij proefdieren. De vorming van PAK’s wordt versneld door direct contact met een vlam (temperaturen boven de 200°C) en door de aanwezigheid van veel vet (4). Tijdens het barbecuen moet hiervoor in het bijzonder worden opgepast. Een andere reeks afbraakproducten met mogelijk kankerverwekkende eigenschappen zijn de heterocyclische amines (HCA’s) zoals de imidazoquinolines. Zij ontstaan door een reactie tussen aminozuren, suikers en creatine. Vlees en vis bevatten relatief veel creatine zodat het risico op de vorming van deze afbraakstoffen groter is (5). De beschreven afbraakreacties treden echter vooral op bij oververhitting en slechts in geringe mate bij normale bereidingsomstandigheden. Er moeten ten slotte grote hoeveelheden van deze afbraakproducten aanwezig zijn alvorens men van een substantiële toxiciteit kan spreken. Wie vlees en vis met de nodige aandacht en zorg bereidt, loopt dan ook weinig risico. Gezien de afbraakreacties leiden tot een verlies aan aminozuren hebben ze tevens een negatieve invloed op de voedingswaarde.

Een milde hittebehandeling kan de voedingswaarde van een plantaardige eiwitbron tot op zekere hoogte verbeteren. Sommige plantaardige voedingsmiddelen bevatten antinutritionele componenten zoals trypsine- en chymotrypsine-inhibitoren en lectines in peulvruchten en oliehoudende zaden die interfereren met de eiwitvertering in de mens. Dankzij de thermische inactivatie van deze antinutritionele componenten verhoogt de voedingswaarde van de plantaardige producten beduidend (6).

Maillard-reactie

Indien eiwitten in aanwezigheid van koolhydraten, en in het bijzonder in aanwezigheid van reducerende suikers, worden verhit, treden een reeks van chemische reacties op die uiteindelijk aanleiding geven tot bruinkleuring, de welbekende Maillard-reactie (figuur 1). Een reducerend suiker condenseert met de vrije aminogroepen van een eiwit. Er zijn slechts een beperkt aantal vrije aminogroepen en de reactie met de e (epsilon) -aminogroep van het essentiële aminozuur lysine is inzake voedingswaarde de meest relevante. Als gevolg van de reactie met het reducerende suiker wordt het lysine onbeschikbaar waardoor de voedingswaarde van het eiwit afneemt. Deze effecten zijn recht evenredig met de intensiteit van de verhitting (2). Een overdreven verhitting kan op die manier leiden tot een significante daling van de voedingswaarde van een voedingsmiddel. Een milde verhitting geeft enkel een lichte bruinkleuring en induceert slechts kleine verliezen in voedingswaarde. Bijvoorbeeld: de verliezen aan voedingswaarde van melk gedroogd op een walsendroger is hoger (tot 40 % van het lysine gaat verloren) dan van melk gedroogd in een verstuivingsdroger (slechts 10 % lysineverlies). Het bakken van brood gaat eveneens gepaard met de vorming van Maillard-producten op het oppervlak. Het verlies aan lysine blijft echter ook hier beperkt (10-15 %). Bij het toasten van graanvlokken zoals bij de productie van bijvoorbeeld cornflakes liggen de verliezen opnieuw veel hoger.
Volgens bepaalde bronnen worden bij bruinkleuring mutagenen gevormd. Hierover bestaat echter nog geen eensgezindheid (3).

Ten slotte houden dergelijke reacties ook positieve aspecten in op voorwaarde dat ze niet te ver worden doorgedreven. De reactie tussen aminozuren en andere componenten in het voedingsmiddel dragen immers ook in belangrijke mate bij tot de vorming van specifieke en gewenste smaak- en aromaverbindingen (bv. brood).

quote:

4.Creatine Causes Excessive Water Retention.

More bullshit. A recent double-blind, placebo-controlled study found that, after three months of creatine use, test subjects showed no significant increase in body water. In fact, the creatine group showed greater gains in total body mass and fat-free mass. Best of all, this recent study employed the latest in body composition measurements-deuterated water isotopic analysis which utilizes a non-radioactive "tracer". Now it is possible that some inferior-grade creatine may actually promote water gain that results in a soft, puffy look. However, this can be due to several reasons. One, it may not be due to the creatine, but excess sodium. When cheaply manufactured, excess sodium remains in the finished product.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 17:00 schreef Devlinsect het volgende:
Bedankt voor je reactie Mr. J.

Naw? Naam aders woonplaats?

Geen goede crea? Mmm. Wat is wel goede crea? Voorheen heb ik deze gebruikt:

http://www.bodyenfitshop.nl/index.php?tab=sport&inc=inf&id=121