Het duistere bos van Herne_the_Hunter - deel II

Mijn meesteres heeft mij een nieuw leven geschonken, ik mag haar niet teleurstellen

Mijn messteres heeft me de gedaante van een bewoner gegeven, dus ik kan me zo onder het publiek begeven

De strijd zal weer beginnen,
alle krachten zullen wederom verenigd worden,
And good will prevail...

* En HighLander is paraat.

Zou ik misschien niet alleen uiterlijk, maar ook innderlijk meer mens zijn geworden?[i]

* Polaris loopt naar een hazelaar en breekt een hazelnoot open. Na een paar minuten heeft ze de hazelnoot helemaal uit zijn schil en dop. ze stopt hem in haar mond en begint te kauwen.

[i]Hmm, dit is wel lekker. Ik ben dus kennelijk meer mens geworden dan alleen uiterlijk. Misschien kan ik ook wel praten.

* Polaris doet haar mond open en laat lucht stromen.

Gggghhhhhhhhhhhhhhh......

* Ze beweegt haar tong en produceert iets wat op de menselijke spraak lijkt

Llllllllllllllllllllll

MMMmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Sssssssssssssssss

Hmm, dit wordt niks. Ik kan me beter voeden met de krachten van het bos.

* Polaris loopt verder, op zoek naar voedsel. Dan stuit ze op een open strook door het bos. Links en rechts zitten uithollingen en in eht midden groeit gras. Iets wat mensen een pad of een weg noemen. Nieuwsgierig als ze loopt ze een stukje over de open strook. Na een poosje komt ze bij een grote toren. In de tuin liggen een paar draken te genieten van de zon, verder is er niemand.
* Polaris loopt stilletjes voorbij en merkt dan dat ze niet verder kan. Daar ligt een grote plas met water, een hele grote.

Als ik nou ongezien naar binen kan komen....

[Dit bericht is gewijzigd door Polaris op 25-09-2001 14:51]

Niet ver achter hem komt een zwarf-kat aangesjokt, eens was het beest lenig, nu niet meer. Een pootje en een deel van het kopje en de nek zijn vervangen door metaal, het maakt een vreemd piepend geluid. De kat lijkt er niet echt mee te zitten, het trekt zich niets aan van zijn nieuwe uiterlijk.

"Kitty Kom hier" * Snauwt Absinthe tegen het muffe beest. Een ietwat ongewone lucht hangt er om Kitty heen en waarschuwt konijnen en muizen voor de komst van het arme beest.

De vallen staan klaar. Iedere val is zorgvuldig in elkaar gezet en wacht geduldig af om iets te vangen. De vallen zijn diervriendelijk, dat wil zeggen: geen dier dat zich laat misleiden door deze vallen zal het leven laten.

Met een tevreden grijns op zijn gezicht verlaat Absinthe het Bos, Kitty die minder onder de indruk is, en ietwat geirriteerd is door de mislukte pogingen om klein ongedierte te vangen, volgt Absinthe op de voet.

Met relatief weinig moeite brengt hij de vallen, waar met succes een dier in is gevangen, terug naar zijn woning.

Uit zijn jas weet hij een glazen jam-potje op te duikelen om wat aarde in te doen en om het mee terug te nemen naar zijn huisje om het te kunnen onderzoeken.

Het geeft hem een vreemd gevoel, iets onheilspellends. Kitty zorgt ervoor dat geen van haar pootjes de plek betreed, iets dat bijdraagt aan Absinthe's bezorgdheid en nieuwsgierigheid.

Dit eiland is inderdaad vreemd * Mompelt hij tegen zichzelf terwijl hi Kitty wenkt hem te volgen.

[Dit bericht is gewijzigd door Absinthe op 12-10-2001 16:52]

Er is helemaal niets verandert. Het ligt er nog precies zo bij als de vorige keer.

Absinhte, ik durf nog niet met zekerheid te zeggen dat deze plek verantwoordelijk is voor wat er met jou gebeurt is, maar dat het hier niet goed is, staat vast.
Ik voel hoe de duisternis me naar de keel vliegt en is het je al opgevallen dat deze aarde ook niet geurt?? Ik vraag me af of dit wel aarde is... het ziet er zo uit, maar het lijkt mij een niet natuurlijk verschijnsel.
En het is niet alleen dat deze plek aarde onbesmet blijft, is het je al opgevallen hoe stil het is in dit gedeelte van het bos??
Ik... laten we hier een stukje vandaan lopen en dan bespreken wat we verder gaan doen, ik voel me hier bespied..

* Equilan loopt enkele tientallen meters van de plek vandaan en blijft dan staan. Ze ademt diep in door haar neus en geniet van de geur van het leven, de geur van het bos.

In een fractie van een seconde vormt er in zijn hoofd een vraag. Geboren uit de flarden van informatie die hij op dit moment bezit. De aard van de vraag is meer informatie, nieuwsgierigheid. Het verbaasd Absinthe dat hij deze vraag niet eerder gesteld heeft aan Equilan

Jij kent een bosgod, een figuur met hoorns?

Ja, Herne_the_Hunter... dat is niet een bosgod, maar DE bosgod... hij is degeen die zorg draagt voor het wisselen van de seizoenen, hij zelf wordt elk jaar opnieuw geboren. Vorig jaar verscheen hij opeens hier op het eiland en samen met nog een hoop eilanders hebben we het eiland weten te behoeden voor overname door de fomorianen.
* De elfengodin ziet aan Absinthe dat hij niet begrijpt wat ze bedoelt.
Laat maar, dat waren zeg maar een soort van.. trollen, wezens die kwaad zijn, is verder ook niet interressant...
Sindsdien heb ik hem nog een paar keer gezien maar hij heeft ook zo zijn bezigheden elders in het universum...
Maar ja, dat is de enige persoon die ik ken op dit eiland met horens. Hoezo deze vraag opeens, herinner je je iets??

Het viel me op, ik besefte me, redelijk laat dat wel, dat jij een figuur kende dat aan de omschrijving voldeed die ik gaf. Je bent daarbij iemand die hier al veel langer woont dan ik.

Je vertelde me ook dat je hem al een tijdje niet hebt gezien, of in ieder geval dat je hem nog maar enkelen keren hebt gezien binnen een bepaalde periode.

Je laat toch merken aan je houding dat je hem zag als iets meer dan slechts een bekende. Daarom is wat ik nu ga vragen, of suggereren, misschien dan ook redelijk confronterend.

Is het niet mogelijk dat dit figuur de oorzaak is van wat mij heeft overvallen? Ik bedoel hij bezit over krachten waar ik niet eens bij kan met mijn gedachtegang. Voor mij is dit de meest logische verklaring.

Muhahaha, die arme zielen hebben geen idee van wat hun te wachten staat...

* Een glinstering ontsnapt van LWaZ zijn lichaam en zweeft als het ware richting de twee

Herne kende ik best goed ja, of tenminste, ik dacht hem te kennen.. ik dacht zelfs even dat er tijd en ruimte zou zijn om hem nog "beter" te leren kennen, maar dat is er helaas nooit echt van gekomen...
Tja Absinthe... Kijk, in theorie is het mogelijk natuurlijk, maar het lijkt me hoogst onwaarschij... * Op dat moment valt haar in dat tijdens de strijd met Mombi, zelfs zijzelf gegrepen werd door het kwaad!! Weliswaar heeft dat niet lang geduurt, maar toch.. Als ze zich realiseert wat dat inhoudt stokt haar adem.
Euh... Ow mijn god, ben ik verblind?? Zou het kunnen... * Absinthe kijkt haar aan, zijn ogen wijken niet, het lijkt alsof hij probeert te horen wat er in Equilan's hoofd omgaat. Geen wonder, want van dat gestamel valt ook niet veel te snappen.
In het hoofd van de godin razen de gedachten door elkaar. Ze schudt haar hoofd als om het op orde te brengen, en wendt zich weer tot Absinthe.
Absinthe, ik wilde zeggen dat het in theorie mogelijk is, maar dat het me onwaarschijnlijk lijkt. Waarom?? Omdat Herne, net als ik, een goed wezen is. Ik beheers de goede magie, de natuurlijke en meest machtige.. ik werk met de bouwstenen waaruit het universum is samengesteld.. en ik dacht dat Herne dat ook deed... en dat hij daarom geen kwaad kon doen.
Maar ik realiseerde me net mijn vergissing. Nog niet zo heel erg lang geleden streden wij tegen een vrouw met kwade krachten. De strijd was hevig en verwarrend en uiteindelijk ben ik bezweken... * Equilan buigt haar hoofd als ze dit vertelt en durft haar metgezel niet aan te kijken, te zeer beschaamd door wat er gebeurt is. Het is voor de elfengodin ergens onverdraagzaam dat zij 'kwaad' is geworden.
Het heeft gelukkig niet langt geduurd, maar wat ik wil zeggen is: als het mij kan overkomen, kan het hem ook overkomen!!
Ik.. ow ik baal enorm dat ik hier niet eerder bij stil gestaan heb... Absinthe, mocht dat zo zijn dan lopen we gevaar hier!! Dit is zijn bos!!

Absinthe, ik haal ons hier nu weg, ik moet nadenken... we hebben wat van de aarde dus dat is voldoende. * Terwijl de godin praat rommelt ze wat in haar tas. Even later begint ze met het maken van enkele ingewikkelde gebaren en nog terwijl ze praat is het tweetal opeens verdwenen...

Gelukkig, eindelijk verlost van die ketel.

* Marlo gaat richting Faats restaurantje.

Ik moet wat eten.

Oke, dat van die tempel ik heb gemerkt ja.
* Polaris kijkt angstig naar links.
Daar wil ik nooit meer heen.

Oke, stop hier maar. Dit is vlakbij ons kasteel. Buk maar en kijkt voorzichtich vooruit.

Oww, wat is het mooi. Ik denk dat ik jullie wel wil helpen. Dat moet kunnen. Alleen is het verschil in grootte misschien af en toe wat lastig, maar daar vinden wel wat op. Ik zal proberen om mijn intrek te nemen in het theehuis van Dagobert, dan zit ik wat dichter bij jullie.

Oke, mevrouw. U weet waar u ons moet vinden. We zullen morgen een boodschapper sturen naar het theehuis die u op de hoogte houdt. U wordt hartelijk bedankt!

Gandalf, ik denk dat we die richting op moeten.

* Juist op dat moment komt Vaps aangelopen

Goedemiddag allen. Ik heb triest nieuws. De bewakers hebben toch een vijand aan zien komen. Daarom zou ik graag willen dat Thoramap en Cedrich, voor hun eigen veiligheid, mee naar binnen komen. Polaris kan zich denkik het best verscholen in de bosserijen opstellen. Het enige wat we kunnen doen is afwachten.

* Polaris schrikt zich rot. Nog een Bindrin?

kijk die bedoelde ik, de stiekeme indringer.

* Polaris bedenkt zich geen moment en slaat de bij in één klap dood. Bindrin bedankt haar en vliegt weg. Dan voelt Polaris een ander mier bij haar rug omhoog kruipen. HEt is Phidantius.

Jij idioot! dat was de echte bindrin! Je lijtk wel niet goed snik!

Owjee , sorry. Ik dacht dat die andere de echte was.

Scheer je weg, we hoeven je niet meer!

* Polaris loopt met neergebogen hoofd terug naar het theehuis.

Na een tijdje komen ze op het punt waar ze waren gebleven en de godin haalt weer wat geheimzinnige zakjes uit haar tas. Ze gaat verder op zoek naar de ketel.

Goedemiddag mevrouw, ik ben Phidanthius en dit is mijn lijfwacht Vaps. Zou U ons kunnen helpen in de strijd tegen de aanval op ons mierenrijk?

[Dit bericht is gewijzigd door Phidanthius op 13-11-2001 14:25]

-Flashback-

Het bos , groot, uitgestrekt, donker en warm.. bomen zo groot dat ze tot in de hemel reikten, met een stamomvang van enkele mannenlengtes. sommige van deze bomen zijn al tienduizenden jaren oud, bomen met een ziel en een geschiedenis..

Het bos, goed om in te jagen, te ontdekken, de verborgen wezens goed en kwaad aardig. Een plaats waar elven zwerven, woudlopers dwalen en gnomen jagen.

-/Flashback-

* terugdenkend aan de oude bossen van z'n oude woonplaats loopt LD door het bos. z'n zwaard losjes aan z'n zij. vogeltjes fluiten hun herfstliederen, af en toe ziet hij een ree wegspringen, een vosje geniet van de zon.

dan komt hij op een openplek, omringt door oude eiken. met een stel zwerfkeien maakt hij een circelvormige buurplaats voor z'n kampvuur. dan gaat hij op een grote steen zitten bij het vuur en geniet van de rust.

Zo, kunnen we elkaar tenminste aankijken als we praten
Je vraagt mij om te helpen?? Wie valt jullie mierenrijk dan aan??

We hebben echt hulp nodig.

Tja, eerlijk gezegd ka ik jullie nu niet helpen, ik ben bezig met andere, ook dringende zaken. Maar misschien... luister ik heb drie draken. Dit is Gandalf die je hier ziet. Hij ziet er nu vrij klein uit.. alhoewel voor jullie moet hij toch van flinke afmetingen zijn In ieder geval, hij kan een nog veel grotere en machtiger gedaante aannemen. Gandalf nu is mij aan het helpen, maar thuis heb ik er nog twee. Zal ik aan een van hen vragen om jullie bij te staan in deze insecten oorlog??

* Phidanthius springt een gat in de lucht en kan haast niet wachten totdat de plaag voorbij is.

Ah, mijn draak Aurian is onderweg hier naartoe, ze zal zo komen. Ze is uitermate sterk en slim, en zal zeker geen overhaaste acties ondernemen.

* Aurian cirkelt naar beneden en landt netjes voor de voeten van Equilan. Vragend kijkt ze haar aan.
Aurian Kijk, deze mieren hebben me net verteld dat hun kolonie aangevallen wordt. Het hele bos staat op zn kop
Ik zou graag willen dat jij de mieren bijstaat.
Phidantius zal je wijzen waar je moet zijn.

Phidantius, Aurian zal jullie helpen, ik moet helaas verder nu maar ik wens jullie veel succes. Mochten er problemen zijn, Aurian kan mij of de andere draken altijd bereiken

* Equilan houdt haar hand bij het hoofd van Aurian zodat Phidantius en Vaps over kunnen stappen. Phidantius wijst Aurian welke kant ze moet opgaan even later zijn ze verdwenen in het struikgewas.

Zo Gandalf, laten we verder gaan.

Hmm misschien is er wat in het oude gedeelte van het bos dat zorgt dat ik de laatste tijd van die vage dromen heb gehad.

* LD lijkt meer op een woudloper dan op een Lord in z'n outfit, maar dat is juist de bedoeling .. opgaan in de omgeving. geen rinkelende wapenuitrusting maar leer en stof .

Rustig loopt hij door het bos dieper het oude gedeelte in, af en toe hoort hij het gepiep van een prooidier en de triompfantelijke krijs van de jager. Hij denkt terug aan z'n tochten door de uitgebreide wouden van z'n rijk. al terugdenkend dwaalt hij verder het bos in. het bos is donkerder geworden, het licht door de bomen zorgt voor een schimmenspel. Het bos lijkt levend..

* Hij kijkt er naar maar besluit verder te trekken door het bos .. onder een grote hoge oude boom makt hij een klein kampement met een kampvuurtje en weet een paar konijnen te strikken die hij roostert boven het vuur.

Na de maaltijd geniet hij rustig van de omgeving.

Even later neemt het licht af, maar voor een toevallige toeschouwer is er niets meer te zien; de godin is weg...

[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 21-11-2001 11:04]

Equilan heeft mij gevraagd om haar vrienden te gaan waarschuwen die iets kunnen betekenen in de strijd die zeker komen gaat. Ze heeft in het bos al een en ander voorbereid zodat het bos het strijdtoneel kan zijn zonder dat de rest van het eiland er door beinvloed wordt.
Mijn vraag is nu dus: Wilt u zich naast mijn godin scharen en haar helpen in de strijd tegen Slough_Feg?

hmm Gandalf, ik zal mij naast haar scharen en haar helpen in de strijd. Maar m'n beste, vertel eens, wat is er gebeurt als zelfs een godin hulp nodig heeft ?

* Ondertussen is LD al druk bezig z'n kamp af te breken en denk snel na over wat Gandalf hem vertelde. hmm aardgodin, Herne ook een God, dood ?? .. hmm wat moet die Slough_Feg dan wel niet zijn, een opperwezen ?

Oke gandalf . Gaat maar voor en vertel maar eens wat de bedoeling allemaal is. Ik zwerf al een tijdje door het bos en heb weinig idee wat er dus allemaal gebeurt is.

Het is wel duidelijk dat er hier iets ernstig mis is, zegt hij in zichzelf.

* Marlo loopt een rondje om de tempel, bestudeerd hem goed en gaat dan denken.

Welke malloot zet er nou een tempel middenin een bos en blijft vervolgens daar de rest van zijn leven binnen?

* Die gedachte houdt Marlo bezig.

Gandalf leidt hem verder het bos in, en rustig volgt LD hem.

Gandalf gaat verder en vertelt dat Equilan Herne zijn lichaam veilig heeft weggeborgen en nu op zoek is naar de ketel van Danu om Herne terug te halen. LD kijkt wat bevreemd en de draak legt uit dat het hier om de ketel der wedergeboorte gaat.

Slough_Feg heeft zich verschansd in de tempel in het bos en het zal moeilijk worden hem daaruit te verdrijven. Equilan kan het in ieder geval niet alleen en vooralsnog schijnt er niemand op haar magische roep om hulp gereageerd te hebben... Ze heeft het bos voorbereid op wat komen gaat, overal wat van haar magie achtergelaten.. nee ik kan niet vertellen wat precies.
We moeten ervoor zorgen dat Slough_Feg die tempel verlaat, dan is hij veel kwetsbaarder.

Hmm de Levenbrengende Ketel van de Godin Danu hmm dat is nog al wat..

Het komt er dus op neer dat ik samen met jou die Zwarte BosGod uit z'n tempel moet lokken zodat hij zwakker is .. hmmm Had ik nu maar een paar gympen meegenomen.

* LD bedenkt wat hij tegen een God kan doen .. magie nee dat gaat niet werken , anders had Equilan of Herne zelf al lang gewonnen.. Dus maar de conventionele manier ..

Hij kijkt z'n pijlen koker na, en maakt een klein zakje aan enkele pijlen waar wat kruit in gaat, wat zwavelpoeder en nog wat maar dat moet van gandalf komen.

Eeh m'n beste gandalf kan je wat As opspugen, dus geen vuur maar een beetje as, dat heb ik nodig aangezien de beste methode om iemand uit een grot tekrijgen is om hem uit te roken

* Gandalf trekt een zuur gezicht. Bah as
Hij rochelt een beetje, hoest wat.. en dan spuwt hij met een vies gezicht een hoopje as uit.

Is dit genoeg??
Ik ben je trouwens wat vergeten te vertellen. Er waren nog wat wezens in de grot. Ik heb LWaS gezien, maar het was LWaS niet. Toen Equilan eindelijk haar magie kon gebruiken, bleek het een wezen te zijn wat was opgebouwt uit mysterieuze glinsteringen. Aan zijn reactie op mijn meesteres te zien niet erg machtig, maar toch. In de grote zaal zat een deur met een gat erin, toen ik daar keek zat er een vosje.
Ik weet niet of het van belang is, maar dan weet je het in ieder geval.

Wat gaan we eigenlijk doen als we Slough_Feg hebben uitgerookt? Om te voorkomen dat hij de tempel weer kan betreden bedoel ik... is het niet beter die tempel maar helemaal in de fik te steken?

Toch wordt het Slough best heet onder de voeten. Hij denkt aan een plan, als hij nou eens...Mmmm, ja..

Vanuit de ingang van de tempel weerklinkt een gierende lach...

Als deze pijlen ontploffen krijg je een lichtflits met een dikke zwarte irriterende rook.

Hmm Als we die tempel in de Fik steken dan is dat Vosje waar je het over had ook verloren en dat wil ik niet op m'n geweten hebben, al zou je een afweging moeten maken tussen een vosje of dat die Slough_Feg terug kan keren.

Maar toch heb ik liever dat dat vosje ongedeerd blijft en die nep LWaS gemaakt van glinsteringen zei je he .. hmm.. Zo te horen moeten we die wel aan kunnen of misschien kan jij hem wel versmelten met een vlammetje

Als dat vosje uit die tempel is dan kunnen we die tempel wel vernietigen al zou dat zonde zijn want een tempel blijft een heiligdom en kan omgevormt worden tot een tempel voor het goede.

* LD denkt er even over na.

Het enige is dus die Slough_Feg uit de tempel lokken en dan voorkomen dat hij er weer in kan .. Maar dat kan ons het leven kosten .. Of te wel we moeten volhouden dan tot er redding komt.

* Het tweetal loopt verder het bos in als Gabdalf opeens een ingeving krijgt.
Die smid, Atrimar heeft hij toch?? Zou hij ook niet kunnen helpen?? Volgens mij is hij ook bekend met de oude gebruiken..

Ik hoop inderdaad dat Equilan erg snel zal komen. Als we de aanval inzetten heb ik liever niet dat jij als een stuk vlees eindigt op de BBQ, en dat ik als een lijk lig te vergaan in de hoek.

hmm Atrimar.. tja dat is een vechter en hij beheerst de oude vechtkunsten, en ik denk dat hij meer is dan hij zich voor doet komen, dus dat is een goed idee. is het misschien ook een idee om Phoenixx, De Vuurvogel er bij te vragen.. Herezen uit haar as lijkt ze me ook een harde dobber voor Slough_Feg en Vuur is altijd een handig hulpmiddel toch ???

Was Quantarianth maar eens wat meer een denker dan een vechter dan zou hij misschien wel kunnen helpen, maarja die zorgt voor de orde op het kasteel en kan niet komen en dat is misschien maar goed ook.

Phoenixx? Die ken ik nog niet Maar als jij zegt dat die kan helpen lijkt me dat prima.
Ik kan ze niet om hulp vragen, ga jij ze halen dan zal ik ondertussen de tempel in de gaten houden.

* Ze zijn ondertussen al bijna bij de tempel aanbeland, de contouren zijn in de verte door de bomen heen te zien.

* Hij hoopt dat Gandalf niet ondekt wordt en dat hij zich rustig kan houden in afwezigheid van Equilan.

Hmm Atrimar waar zal die zitten en Phoenixx en wat is er ondertussen gebeurt op de rest van het eiland.

Waar hangen ze uit? Wat is er allemaal aan de hand, en van wie is die ijselijke lach steeds die door de bossen galmt?

Voorzichtig loopt Phoenixx op Gandalf af. Goed - het zou dan een vriendelijke draak zijn, en zo vreselijk groot is hij nu ook weer niet, maar ze neemt liever geen risico...

* Gandalf? Pssst - Gandalf?, fluistert ze. * Hallo, ik ben Phoenixx. Is Atrimar hier ook al?

Phoenixx en Lord Dreamer kruipen achter de draak en kijken naar de ingang van de tempel.

Hij fluistert: Zo wat is er aan de hand?

Phoenixx legt aan Atrimar uit dat er iets in die tempel is dat de oorzaak is van alle toestanden hier. Gandalf is hier door de godin Equilan achter gelaten, en alle krachten verzamelen zich nu dus hier.

* En wat we hier dus nu moeten doen is me niet helemaal duidelijk., besluit ze haar verhaal.

Maar misschien dat Gandalf zelf nog meer contact heeft gehad met Equilan en daardoor wat meer weet.

* Lord Dreamer pakt ook vast z'n jachtboog en kijkt z'n speciaal geprepareerde pijlen na.

Zeg Atrimar heb je nog wat speciaals meegenomen voor licht/rook en kanl effecten ?

Atrimar steekt zijn pijlkoker handzamer om zijn heup en denk nog steeds dat hij als sterveling weinig kans maakt

De eeuwige winter door Hartsvloek. In een ver verleden hebben wij de Schaal der Winden kunnen gebruiken om het weer in het gareel te krijgen. Maar ik weet niet waar die gebleven is. Maar wat kunnen wij nou doen om dit alles tegen te gaan?

Atrimar kijkt verbeten naar de grotten

nee Gandalf ik ben niet beledigt, wie ben ik ... Draken, zwaarden en een klein beetje magie. Maar dat valt in het niets bij de macht van Goden zoals Equilan en Herne.

Dus ik ben al blij als we iets kunnen doen..

Hmm "Schaal de Winden" Atrimar hmm tja hmm .. Iemand enig idee wat we kunnen doen. We moeten die Slough_Feg uit die grot hebben.

* Equilan stapt stevig door, ze hoopt Gandalf ergens te treffen en hoopt dat hij geluk heeft gehad met bij elkaar roepen van 'hulptroepen' Ze haalt diep, diep adem en vertrekt haar gezicht weer... de lucht in het bos is lang zo fris en zuiverend niet als hij zou moeten zijn..

Hier en daar houdt ze haar passen even in en controleert hoe het bos ervoor staat; tijdens eerdere tochten door het bos heeft ze overal wat poeder achtergelaten, uiteraard met een reden. Haar eerdere ontmoeting met Slough_Feg liep uitermate slecht af vanwege gebrek aan magische energie. De godin onttrekt energie aan de natuur om magie te bedrijven en Slough_Feg kreeg het voor elkaar haar van die energie af te snijden. Het paarse poeder is een soort van geleider, op haar persoonlijk afgestemd. Het geleidt energie naar haar en omgekeerd geleidt het de magie die zij gebruikt zodat het sterker is en een groter bereik heeft.
Af en toe haalt ze het zakje uit haar rugzak en strooit nog wat poeder op de grond.

Na een tijdje staat Equilan stil en 'voelt'... Ah, die kant op naar Gandalf.. en ja het is hem gelukt, hij is niet alleen!!
Uiterst omzichtig loopt ze verder, ze komt nu in de buurt van de tempel.
Het laatste stuk sluipt ze door de bosjes, tot ze zich achter het gezelschap bevindt. Voorzichtig schraapt ze haar keel...
Atrimar springt meteen op, zijn zwaard in de aanslag.

Hoho!! * Fluistert Equilan. Ik ben het maar

Atrimar laat zijn zwaard zakken en knielt weer neer

* Dag Equilan...

Verbaasd ziet ze het poeder dat de godin her en der rondstrooit. Ze zou zoveel willen vragen, maar daar is het nu noch de plaats, noch de tijd voor.

Rustig wacht ze af tot ze iets moet doen.

Dag Equi .. mooi op tijd .. Die draak van je wordt steeds magerder omdat die op je zit te wachten.

Maar vertel eens .. wat is je bedoeling. Een potje knokken is altijd goed maar knokken tegen een God ?? Is het de bedoeling dat we hem verzwakken ?? Uit de grot lokken , want ik ben bang dat we niet echt in staat zijn hem te doden, althans het lijkt me niet dat je een god dood met pijlen, zwaarden etc ?? Is vuur een oplossing ???

Ja Equilan, waar heb je ons voor nodig? Jij en Phoenixx zijn nagenoeg onsterfelijk, en LD, ondanks zijn magie, en ik zijn bijzonder sterfelijk.
Wat kunnen wij nou uitrichten tegen een god?

Ik neem aan dat Gandalf jullie al het een .. ownee dat kan natuurlijk nie... ow natuurlijk wel, jij praat met draken uiteraard Lord-Dreamer Hebben jullie al nagedacht over mogelijkheden om hem de tempel uit te krijgen?? Is Slough_Feg uberhaupt nog wel in de tempel??

Dit gezegd hebbende staat Atrimar op en loopt naar de ingang van de grot. Daar aangekomen neemt hij zijn runezwaard in beide handen en steekt deze diep in de grond voor de grot. Meteen beginnen de runen op te lichten en een diep, laag gezoem weerklinkt in de omgeving.
Atrimar neemt zijn bijl van zijn riem en wacht af wat er gebeuren gaat.

Nivream Ba'alzamon! Careis antaran ye mujeran!

Verdorie Atrimar, we moeten wel een beetje stil zijn!!

* Gandalf kijkt Equilan aan en laat haar weten dat Lord_Dreamer pijlen heeft vervaardigd die brandend worden afgeschoten en dan een hele dikke smerige rook veroorzaken.

Dat lijkt me een uitstekend idee!! Ow wacht ik heb een nog beter idee!! Stel nou dat Slough_Feg inderdaad niet in de tempel zit. Ik wil voorkomen dat hij er weer naar toe terug kan keren. Laat mij die pijlen eens zien Lord_Dreamer??

* De godin pakt de pijlen aan van de drakenlord en bekijkt ze zorgvuldig. Ha je hebt as van Gandalf gebruikt ruik ik, perfect idee van je
* Ze pakt een zakje uit haar tas met wat kruiden, haalt er een klein handje uit en wrijft ze fijn in de palm van haar hand. Op elke pijl laat ze wat kruiden vallen.

Zo Nu zal de rook dagen blijven hangen, zich hechten aan de muren van de tempel zodat Slough_Feg zich daar voorlopig niet kan terugtrekken.
Atrimar, als jij nou samen met Gandalf naar die kant van de tempel gaat, dan blijven LD en Phoenixx hier...
Ik zal daar gaan staan met wat pijlen, dan kunnen we de tempel bestoken van drie kanten met brandende pijlen en dikke vette rook, goed plan??

Atrimar kijkt een beetje verongelijkt naar Equilan.

mompelmompel mij een beetje uitlachen... vrouwen ...

[Dit bericht is gewijzigd door Atrimar op 07-12-2001 13:34]

Zo dit is de ideale manier om een kruisvuur aan te leggen ..

Atrimar doe je wel voorzichtig .. Gandalf jij ook .. Goed oppassen.

* Lord Dreamer wacht dan totdat Atrimar en Gandalf de grot in gaan.

_{idd ben ik sterfelijk ;)hmm gelukkig is er de translocatie}

* Ja ik kan wel een vuurvogel zijn, maar lijkt me niet handig hier. Het bos is een beetje brandbaar, hè? En ook die voetboog kan ik dan niet meer gebruiken. Laten we die optie bewaren voor als het echt niet anders kan...

Ze pakt de voetboog aan en probeert dat ding een beetje onder controle te krijgen.

De godin geeft een teken als ze haar plek bereikt heeft en wacht tot de anderen ook een teken geven. Dan zullen ze allemaal tegelijk de tempel gaan beschieten.

Een beeld van lang vervlogen tijden staat op z'n netvlies.. beelden van grote veldslagen waar vlagen van pijlen de zon verduisterden. rook pluimen de horizon onzichtmaar maakten. Tijden van weleer.. Dat alles ziet hij voor zich als hij de brandende pijl op de ingang van de grot richt

De tempel is al snel nauwelijsk meer te zien door de dikke vette zwarte rookwolken die eromheen walmen, naar binnen trekken.

Hai Ging goed he?? Moet je die tempel kijken, daar verblijft niemand meer de komende tijd!!
Slough_Feg was er niet, dat is wel duidelijk Jammer, maar eigenlijk wel goed zo. Lopen we geen gevaar en we hebben toch ons doel bereikt. Ons eerste doel dan, want we zijn er nog lang niet.

* Bravo jongens! Maar... hoe lang blijft deze rook hangen? Kan Slough_Feg hier nu weer terugkeren als de rook is verdwenen?

Phoenixx kijkt Equilan vragend aan...

[Dit bericht is gewijzigd door Phoenixx op 07-12-2001 14:19]

Atrimar laat verbaasd zijn zwaard zakken en kijkt zoeken rond terwijl hij de wolven probeert te horen.

Equilan?

De vraag is nu, waar is hij heen?? En wat is er nog in de tempel?? Phoenixx, jij bent een vuurwezen.. kan jij tegen rook?? Ik wilde Gandalf naar binnen sturen om te kijken wat er is achtergebleven in de tempel, maar misschien kan jij meegaan??

Phoenixx legt de voetboog voorzichtig weg en sluipt achter Gandalf aan de grot in.

Maar daarbinnen zit dus niets meer ? , wat doen we nu ?

* LD zet z'n boog tegen een boom en neemt een slok uit z'n veldfles en rust even uit. z'n arm warm van het spannen van de boog en het afschieten van de pijlen

* Och, Gandalf, slaat die rook zelfs op jouw longen?

De draak antwoort niet, en dan bedenkt ze zich dat ze helemaal geen drakentaal kan verstaan. Zou hij haar wel kunnen begrijpen?

Voorzichtig loopt ze naar voren. De vette rook maakt dat ze nauwelijks kan zien waar ze loopt. Half struikelend verkent ze de ruimte waarin ze zich nu bevinden, telkens achter haar reikend zodat ze niet te ver bij de draak vandaan zal raken...

Ondertussen zijn ze de zaal uit en een lange gang ingelopen. De gang loopt heel zachtjes af naar beneden.

Het is niet te verwachten dat er nog iemand in deze rook kan zijn achtergebleven. Zich sterk voelend met Gandalf vlak achter zich loopt Phoenixx door.
Dan streelt er iets langs haar benen. Ze schrikt zich rot en met haar hart bonkend in haar borst tast ze naar beneden. Een combinatie van bont en metaal...
Gandalf gromt zachtjes...
Als ze het wezentje optilt kan ze zien wat het is. Een monsterlijk gedrocht... sommige delen doen nog vaag denken aan een kat... Vol walging werpt ze het creatuur van zich af.

* Gandalf, wat was dat? Ik ben bang, Gandalf... Moeten we nog verder?

* Rotkat! Grmbl...

Gandalf is naast haar terecht gekomen en ze ziet dat hij zijn kop naar links heeft gedraaid. Ze kijkt wat daar de reden van is en voelt dan ook de buitenlucht.

* Je hebt gelijk, Gandalf. Waarom teruggaan als we zo misschien ook naar buiten kunnen?

De rook is hier wat minder door het contact met de buitenwereld. Voorzichtig lopen ze verder en inderdaad... via een smalle opening kan Phoenixx naar buiten kruipen. Snel begint ze takken en stenen opzij te trekken om voldoende ruimte te maken zodat ook de draak hier naar buiten kan.

* Zo. Kennelijk waren er meerdere uitgangen. Maar waar zijn we nu? Gandalf, weet jij waar de anderen zijn?

Rustig man .. ze komen zo wel weer terug ..

Atrimar begint een variant van patience te spelen met wat takjes en steentjes

* Achterin de tempel hadden we een gang gevonden. Dit eh - ding (wijzend op het verminkte kat/robotje in de bek van Gandalf) * schurkte langs mijn benen. Ik ben toen in een gat gevallen. Via de tunnel die we toen vonden konden we naar buiten kruipen...

De spanning valt van haar af en de tranen beginnen over haar met roet besmeurde wangen te biggelen.

[Dit bericht is gewijzigd door Phoenixx op 07-12-2001 16:20]

Damn .. die Slaugh_Feg moet dan ook ergens rondzwerven ....

Rustig maar, je hebt het toch goed gedaan?

Inderdaad Lord_Dreamer, dat moet wel de manier zijn geweest waarop hij is ontkomen. Maar waar zou hij naartoe gegaan zijn??
* Equilan neemt een klein stapje opzij zodat ze even rustig staat. De rest staat nog om Phoenixx en Gandalf heen te luisteren naar wat ze meegemaakt hebben. De godin laat haar magische tentakels gaan en 'bevoelt' het bos. Geen spoor van Slough_Feg te bekennen. Ze laat ze verder uitgaan, het hele eiland over... maar wat ze ook tegen komt, geen Slough_Feg!!

Mensen, ik begrijp er geen bal van, maar hij is weg... ik heb werkelijk geen idee waar naar toe, heel vreemd...

* Gandalf staat daar ondertussen maar met de kat in zijn bek. Ow Gandalf, laat eens zien waarom heb je dat beestje meegenomen?? * Equilan pakt het beestje uit zijn bek en laat het van schrik bijna vallen. Ze kan zich nog net beheersen en tilt de kat op om het aan een grondig onderzoek te onderwerpen.

Krijg nou wat, dat is de kat van Absinthe!!

Hmm ik hou er niet van dat duistere figuren zomaar verdwijnen .. nou dat houd wel in dat we we de grot kunnen afschrijven als duistere tempel.

Wat doen we nu ??? hmm * LD ziet Phoenixx getroost worden door Atrimar .. Nah jah daar hebben we ook niets meer aan

Atrimar zit nu inmiddels ook onder het roet, maar dat heeft hij wel vaker dus hij negeert de vuile plekken volkomen.

En wat is er met die kat aan de hand?

* Lekkere vuurpijlen waren dat!
Maar belangrijker... Als je Slough_Feg niet op het Eiland kan voelen, betekent dat dan dat hij toch nog in de tempel moet zijn, Equilan?

[Dit bericht is gewijzigd door Phoenixx op 07-12-2001 18:09]

Atrimar geeft Phoenixx een klein speels tikje op haar welgevormde achterwerk.

Kom Phoenixx dan krijg je wat te drinken van me

* Lord Dreamer pakt z'n spullen en gaat op weg.

Phoenixx kijkt ondeugend naar Atrimar.

* Een heel goed plan. Dit bos geeft me de kriebels... Ga me maar voor, want om eerlijk te zijn heb ik geen flauw idee waar we nu zijn.

Ga ja nog mee Equilan of ga je terug naar je toren?

* Het 'zwarte' gezelschap vertrekt richting Fok!Eiland VrijeTijdCentrum

Dus dit is waar het allemaal gebeurde. Ik ben niet echt onder de indruk moet ik zeggen.

Hoe gaat dat spreekwoord ook al weer? Je vangt meer vliegen met een hoop smeulende stront...? Het doet er ook maar weinig toe. Ik heb nog een appelte te schillen met de bewoner van dit bouwval en ik heb al precies een idee hoe ik dit aan ga pakken.

Ze weten absoluut niet wat er gaat gebeuren. Die PhalanX was in dat opzicht al dicht bij zijn doel geraakt. Je komt een heel eind met bedrog, door de dingen anders af te spiegelen dan dat ze werkelijk zijn heb je een voordeel over je tegenstander. Verwarring is een formidabel wapen.

Kom ik heb genoeg gezien, we gaan terug naar huis...

In de kist kan Slough Feg een zetel verwachten, gemaakt met de hand. Dat Absinthe connecties had met de makers van dit lugubere meubelstuk heeft de levering bespoedigt, maar ook de prijs behoorljk verlaagd.

Na een tijdje, als het vuur weer normaal is geworden en de rook geen kleur meer heeft, gaat Equilan zitten.
De godin kan nu niets anders meer doen dan afwachten.. hetzij tot haar vrienden komen.. hetzij tot het Slough_Feg behaagt uit zijn schamele schuilplaats tevoorschijn te komen.....

* Voorzichtig benadert hij het kampvuur, hij wil niemand laten schrikken. LD stuurt een mentaal bericht naar equilan en Gandalf zodat ze weten dat hij zo zal verschijnen.

Dan komt hij bij het kampvuur aan. En maakt zich bekent

Haai Equilan, haai Gandalf. Hmmm * Hij denkt even.. Wat is de bedoeling Equilan ???

* Hij zet z'n rugzak tegen een boom en z'n boog ernaast, dan, terwijl hij een slok neemt uit z'n veldfles, wacht hij rustig hoe de zaken zich ontwikkelen.

Verder heb ik nog wat voorbereidingen getroffen maar dat merk je vanzelf wel als het zover is

Gandalf is, toen hij je aan hoorde komen, het bos ingetrokken om een hert te vangen, dus we zullen zo kunnen eten. Ik heb wel honger eigenlijk, heb een beetje last van een rommelige maag. Zullen de spanningen wel zijn
* Equilan wrijft over haar buik en kijkt steels naar beneden. De bolling lijkt alweer groter dan vanmorgen en ze heeft nauwelijks gegeten vandaag!! Nouja, gezien de activiteiten die nog zullen komen, heeft ze dat er zo weer afgewerkt

Jonge Stier, meng je niet in deze zaken ... gevaar ... dood

Atrimar zendt de wolvin beelden terug vervuld van zwaarmoedig plichtsbesef en een bijna smeekbede om de locatie van Equilan

Drakeheer, Elfgodin, draak ... tempel ... struikgewas ... stervend hert ... je zal eten Jonge Stier

Atrimar sluit de beelden uit en vervolgt zijn weg naar zijn bestemming. Na een tijdje komt hij in de buurt van de drie, en op goed geluk, en om ze niet aan het schrikken te maken, seint Atrimar met een uileroep zijn aankomst.

Een goeiemiddag allemaal. Wat brengt jullie hier?

* Gandalf laat een middelgroot hert uit zijn bek vallen en neemt weer zijn kleine gedaante aan. Voor het sjouwen met dat hert is het praktischer wat groter te zijn.
Equilan gaat erbij zitten en met een haal van haar mes haalt ze het hert open. Ze vilt het hert en maakt het klaar om te bereiden.

Ga lekker zitten Atrimar, zoals je ziet is LD er ook
Ik zal je in het kort even vertellen hoe we er voor staan.

* Equilan vertelt Atrimar hetzelfde verhaal als ze LD ook verteld heeft en rijft ondertussen stukken hert aan een spit en hangt dat boven het kampvuur.

Zijn jullie werkelijk zo gastvrij dat wij mee mogen eten en jullie niet storen in jullie samenzijn?

Ach verdorie, ze heeft zich niet goed voorbereid en niet aan drinken gedacht. Ze loopt even een paar passen bij het groepje vandaan, maakt de vertrouwde maar toch ongeziene bewegingen met haar hand en houdt dan een paar flessen wijn in haar hand. Voor haar op de grond staat een enorme karaf water.

Dagobert, grapjas Je bent altijd welkom dat weet je toch??
Wil er iemand wat drinken??

[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 12-12-2001 17:14]

[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 12-12-2001 17:14]

quote:

---

Op woensdag 12 december 2001 17:03 schreef equilan het volgende:
Dagobert en RebelGirl!! Kom erbij, hebben jullie honger??
Wij zitten hier te wachten tot meer eilanders zich hier verzamelen, teminste, diegene die denken te kunnen helpen in de strijd tegen Slough_Feg.
We wachten hier tot we met genoeg zijn om een poging te doen te achterhalen waar hij zich schuil houdt, of tot hij uit zichzelf te voorschijn komt. Wat heb jij trouwens een prachtig zwaard Dago

---

daarom zijn we hier rebel_girl

* Dagobert steekt het zwaard weer aan zijn riem en gaat zitten.

Ik weet niet precies wat voor zwaard het is, ik kreeg het van Wilgje en het heet het zwaard van de waarheid.

* Terwijl het groepje zo wat aan het keuvelen is, draait Equilan flink aan het spit en roert in het pannetje.

Het eten is zo klaar

Vind je eht erg als ik even met rebel een eindje weg loop, ik moet haar geloof ik eerst even wat vertellen.

* Equilan draait nog een keer aan het spit en haalt er dan wat stukken vlees af en rijgt nieuwe eraan.

Wie wil er wat??

_{irl ben ik er nu vandoor, tot morgen weer!!}

Ik woonde ongeveer samen met Pisca. Toen ik bij haar we ging om wat meer actief te worden in mijn leven, heb ik haar, zondar het met de woorden te zeggen, toch enige vorm van trouw beloofd. Ik weet dat ik het beter heb bij jou en heb voor jou gekozen. Maar dat zwaard heb ik dus van haar moeder gekregen. Je vindt het toch neit erg dat ik dit nu zeg he?

* Dagobert doet een stapje naar voren en geeft Rebel een stevige knuffel.

Om zijn nek voelt hij het vertrouwde kloppen van zijn amulet, die al langer om zijn nek hangt dan hij zich kan herinneren.

"Een mooi zwaard Dagobert, een krijgsheer waardig. Alleen jammer dat ik de taal niet kan lezen die erin gegraveerd staat."

Dan kijkt hij LD aan en vraagt hem of hij weet wat Equilan bezielt. "Ze kijkt af en toe zo gelukzalig, om daarna meteen weer om te slaan naar een bijna duistere vastberadenheid. Waar ligt die omslag in? Niet alleen haar gedrag, maar zelfs haar geur verschiet sneller dan een kameleon in een bloembed."

"Hier gebruik deze maar, ze worden nooit bot, en zullen, als je ze gooit, altijd hun doel raken."

[Dit bericht is gewijzigd door rebel_girl op 12-12-2001 19:52]

"Ik denk dat het verstandig is om tot de dageraad te wachten met enig wat voor actie dan ook. Ondanks dat zijn tempel is uitgerookt is hij hier op zijn terrein, en lijkt het mij het beste om het eventuele gevecht op een begroeid terrein proberen te krijgen. Daarmee kunnen we misschien gebruik maken van de verwarring om het in ons voordeel te beslechten."

Atrimar tekent een kleine schematische kaart in het zand bij het kampvuur en wijst hier en daar wat plaatsen aan. Bijna automatisch en afwezig vliegen zijn vingers door het rulle zand.

So'viena tamiende ye ... carei al aliranne okomoro

Arimar mompelt inzichzelf terwijl hij de laatste hand legt aan de provesorische kaart.

"Kijk, hier is de ingang naar de tempel, en hier zitten wij nu. Daar verderop is de achteringang die Phoenixx en Gandalf vonden vorige keer. Als we het voor elkaar kunnen krijgen om uiteindelijk hier *Wijst* kunnen komen, dan staat hij midden in het dichtbegroeide bos, met die rivier hier aan de zijkan is er maar een kant op te gaan. Door ons ..."

Atrimar kijkt LD aan.

"Wat denk je?"

Dageraad lijkt me wel goed .. alleen niet te laat .. misschien kunnen we gebruik maken van de laaghangende mist bij zonsopgang om toe te slaan ?

Hij bekijkt de kaart in het zand ...

hmm Smid was je toch ?? en die oude taal die je konstant gebruikt doet me ergens aan denken hmmm

Die rivier is een mindere optie denk ik . het is een god die we tegen over ons hebben, die pin je liever tegen een rotswand zou ik zeggen of Equilan moet hem kunnen binden ??

Het bos kan in ons voordeel zijn in verband met beschutting maar kan ook zich tegen ons keren.. hmmm moeilijke keuze ..

LD kan het voor een deel best vinden in de plannen van Atrimar .. maar er zitten haken en ogen aan

Je moet niet vergeten dat het een God is .en een Bosgod ook nog eens .. dit is zijn terrein .. hmm valstrikken is dat ook niet een mogenlijkheid.

Atrimar schuift wat met steentje en lijnen op de kaart.

Sa souvraya niende misain ye

Bijna wanhopig bestudeert Atrimar de zandkaart terwijl hij koortsachtig nadenkt over de meest geslaagde tactiek. Dan schiet hem iets te binnen en hij wijst LD op iets anders.

Als S_F verder van zijn tampel is wordt hij zwakker ... ja of ja? En Equilan zou sterker moeten zijn naarmate ze meer en meer ongeven is door natuur en dergelijke. Hier." Wijst "Hier komt de rivier het dichtste bij de zwavelputten, daar heeft Equilan alle elementen het dichtste bij haar. Op dat punt zou ze op haar sterkst moeten zijn. Wat denk je daarvan Dai shan?"

hmm dat is een goeie, die god weglokken en zorgen dat Equilan op z'n sterkst is dus bij de rivier en zwavelputten.

het enige waar ik mee zit , is behalve dat we met weinigen zijn en sterfelijk, wat gaat Slough_Feg gebruiken. Welke veile creaturen heeft hij nog achter de hand.

LD denkt even aan de vage creaturen uit de duistere nevelen die z'n oude rijk poogden binnen te vallen waardoor hij zoveel verloren heeft.

Oke m'n beste , maar hoe pakken we het aan .. Wat als Slough-Feg besluit om lekker te blijven zitten waar hij zit ?? of via een geheime gang weer vlucht .. of gewoon de aanval kiest ?

"Ik weet het niet. Ik kan je honderden manieren opnoemen om de strijd te strijden als S_F eenmaal op de juiste plek staat, maar ik weet niet hoe hem daar te krijgen. Misschie weet Equilan wel hoe hem uit die Dhoemkrocht te lokken, maar ik weet het in ieder geval niet"

Ik denk dat we op ons sterkst zijn op het bekendste terrein. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ken deze gedeeltes van het bos bijna op mn duimpje. S_F is hier alleen tijden geleden geweest, buiten zijn tempel zal hij snel verdwalen. Als we hem dan omsingelen? Is dat geen idee?

Bij de 7 poorten van de hel. er moet een manier zijn om dat figuur uit die grot te krijgen ja. misschien dat Equilan wat meer weet.

Het bos ziet er niet goed meer uit, en het wordt winter volgens Equilan moeten we wat doen anders loopt de natuur in de soep. ik heb geen zin in een 4e ijstijd ! jij wel ??

LD hoopt echt dat de rest ideëen heeft, Z'n gedachten dwalen terug aan de slachtpartij overal lijken van soldaten , wachters en bedienden. De stank van dood en verderf overal in het kasteel, De vage letters in bloed geschreven in een duistere oude taal op de muren .. hij schudt z'n hoofd ..
Nee .. niet nu ... nooit....

Verschrikt kijkt hij op .. die dromen .. damn ...

Nae'Blis ... terrein ... tempeluitgangen ... hulp

In zijn gedachten flitst de inmiddels bekende manier van communiceren met de wolven door zijn hoofd. Beeld na beeld verschijnt voor zijn geestesoog.

IJsbrenger ... welpen ... Sei'Car ... mensenzaken ... verwarring

Teveel tegenstrijdige beelden schieten langs, en Atrimar weet dat zij geen hulp kunnen verwachten van zijn broeders. Hij wendt zich weer tot LD en Dagobert.

"We moeten in ieder geval snel met een goed idee gaan komen. Maar dat moeten we maar tot morgen laten wachten. Het is al laat, en we hebben rust nodig. Ik zal wel waken vannacht zodat jullie van je rust kunnen genieten.
Morgen, morgen maken we plannen en zullen we jagen."

Equilan is vreemd de laatste dagen, ze ruikt het ene moment zielsgelukkig, en dan weer vervuld van woede. Hoe zal ze zich morgen houden? Ze is dapper, maar haar emoties verspringen zeer snel. Over LD maak ik me geen zorgen, die red zich wel in chaos, maar ondanks zijn zwaard weet ik niet hoe Dagobert zich houdt in de hersenverlammende tijd van een gevecht. En het meisje? ... ach.

Atrimar maakt een ruime ronde om het kleine kampement heen en komt uiteindelijk weer terug bij het zacht gloeiende kampvuur.
Daar neemt hij zijn mantel af en rolt die op, hij legt deze tegen een boomstronk en gaat er tegenaan liggen. Nog steeds diep in gedachten neemt hij zijn amulet in zijn handen en leegt hij zijn gedachten om tot rust te komen. Zijn oren vangen ieder geluid in de omgeving haarscherp op.

Langzaam zakt Atrimar weg in een onrustige, ondiepe sluimer.

Hmmm dat is het dus wat er aan de hand is.

Hij rekt zich uit .. en staat op ..

Goeden morgen Equilan .. Aatrimar. hmm zo te zien rust de rest nog uit. hmmm lekker een bakje thee.

Zijn er nog bijzonderheden gebeurt vannacht, en wat zie je er stralend uit .. echt zo .. vrouwelijk gracieus zo lente achtig.

* Geergerd strijkt ze met haar hand over haar buik. Ze had andere kleding aan moeten trekken, ze had toch gezien dat ze was aangekomen?? Dit zit alweer strak
Nouja, geen geijdeltuit, ze zijn hier voor belangrijkere zaken.
Ze pakt uit haar rugzak een zakje kruiden en strooit deze in het kokende water.

Nou LD, de thee is klaar, laten we de rest ook maar wakker maken en dan even een kleine 'werkbespreking' houden.

Goeiemorgen allemaal!* Zegt hij met een wat slaperige stem. Ik heb heerlijk geslapen en ik ben er klaar voor hoor

"Mogge allen. Iedereen al wakker? En goed geslapen hoop ik?"

Laten we eerst even ontbijten en dan verder ons plan trekken. Ik heb vanacht nog even voortgeborduurd op jullie overpeinzingen van gisteravond, en denk dat we wat hebben

LD's gezicht betrekt en het elfje barst in lachen uit. Steeds meer en meer elven verschijnen. Een enkel elfje breekt uit de groep en gaat richting Equilan. Ze maakt een diepe buiging voor haar Godin.

Goeiemorgen!

[Dit bericht is gewijzigd door Danu op 13-12-2001 11:21]

Jongens, dit wilde ik jullie onder andere vertellen Het bos zit vol met mijn elfjes. Ze houden het bos in de gaten en, ik heb door het hele bos magisch poeder gestrooid dat mijn magie moet versterken, maar ook de magie van mijn elfjes versterkt. Als Slough_Feg bijvoorbeeld verschijnt, zullen ze hem de verkeerde, of juist de goede kant opsturen, al naar gelang wat wij willen. Ze kunnen paden verleggen, bomen laten ontstaan en verdwijnen, bosdieren nabootsen... Op die manier zullen zij ons helpen. Ik heb ze even laten komen zodat ze kennis kunnen maken met jullie en mochten we van elkaar verwijderd raken weten ze dat ze jullie moeten helpen

* Het is niet zomaar dat iedereen de elfjes opeens kan zien. In de thee zat een poeder wat het magisch zicht bevorderd en zodoende de elfjes zichtbaar maakt voor degenen die de thee hebben gedronken.

Verder is het idee om te proberen Slough_Feg te treffen bij de zwavelputten een geweldig idee. Inderdaad, als ergens mijn magie versterkt wordt zal het daar zijn, plus de maatregelen die ik heb genomen om mijn magie te versterken... Dat kan haast niet mis gaan.

"Nou Equilan wat zijn je plannen?

Ow waar ik jullie nog even voor moet waarschuwen.. SF heeft een spreuk over mij uitgesproken. De pijn die hij voelt, voel ik dubbel. Schrik dus niet als je ziet dat ik enorm pijn heb, ik kan er tegen. Ik heb een hogere pijngrens dan hij. Maar dan weten jullie dat vast. Laat je hierdoor niet weerhouden SF te verwonden

* Van binnen maakt Equilan zich best wel zorgen. Ze heeft geen idee wat voor strijd dit gaat worden en of ze het inderdaad wel aan kan. Ze heeft zichzelf natuurlijk gesterkt met magie, maar toch...

Als jullie me nu de wapens geven zal ik me daar mee bezig houden, ruimen jullie dan even onze kamplaats op??

Oke, ik ben klaar om te vertrekken, jullie ook??

[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 13-12-2001 12:12]

Atrimar vraagt zich af hoe ze van plan is om SF uit zijn tent te lokken, maargoed.

Uhm Equilan , wat gebeurt er als Slough_Feg gedood wordt ? aan gezien je de pijn dubbel zoerg voelt, is dat dan ook niet direct het einde van jou bestaan en van een aander bestaan

Hij knikt even bijna onzichtbar naar de buik van Equilan.

hmm Ik heb dan wel geen onzichtbaarheids mantel maar ja , gelukkig genoeg gevechtservaring ..

Hij pakt z'n rugzak en haalt er een paar glimmende ronde ballen uit en een setje messen die in z'n tuniek verdwijnen, dan gordelt hij z'n zwaard weer om .. en tuurt naar een punt in de verte, zacht mompelt hij in zich zelf
m'n liefste.. Weer is het zover .. ver van huisstrijdend voor het "goede" zal deze strijd ooit eindigen of ben ik verdoemd net zoals velen om altijd op het slagveld te staan hoe klein het ook is, strijdend tegen verval en onrecht..

Dan staat hij recht .. pakt z'n boog , de pijlen koker op z'n rug. Hij zoekt de blik van een elfje. kijkt haar aan en zegt in het algemeen

Laten we gaan .. Het is een te mooie dag om te sterven

Lord-Dreamer, wat bedoel je precies?? * Ander leven?? Bedoeld hij het groepje wat nu verzameld is??
En of als ik een eind maak aan zijn leven mijn eigen dan ook in gevaar breng.. Ik weet het niet LD, dat merken we vanzelf wel. Hoe dan ook, dat risico loop ik maar daar mogen we ons niet door laten tegen houden.

[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 13-12-2001 12:22]

Atrimar grinnikt en doet de kap van zijn mantel over zijn hoofd. Door de continue kleurverschietingen van zijn mantel lijkt het bijna alsof hij doorzichtig is. Met zijn reigerzwaard aan zijn heup, en zijn bijl aan de andere kant stapt hij naar LD toe.

"We gaan jagen Dai Shan, jagen op de dood"

Atrimar kijkt Equilan aan en knipoogt even. Hij ruikt de geur van verwachting en adrenaline om haar heen, waar LD slechts naar berusting ruikt.

Zeg Equilan, ben je wel erg zeker van je zaak? Ik heb niet zoveel ervaring met magie, maar als je de pijn dubbel voelt....Dat klinkt niet echt vertrouwenswekkend

* Equilan is op zich vol goede moed, maar maakt zich wel zorgen om haar vrienden. In welk gevaar zal zij ze storten, en zijn ze er wel tegen op gewassen??

Rebel_Girl, als je liever niet mee gaat begrijpen we dat heus wel.. dat geldt trouwens voor iedereen.
Dagobert, dat van die spreuk die hij over me heeft uitgesproken... ja dat is erg vervelend en ik weet niet hoe ik me zal houden.. maar je begrijpt toch wel dat we ons daar niet door kunnen laten tegen houden?? Dan hebben we bij voorbaat al ons eiland gewonnen gegeven!!

* Ze kijken nog een laatste keer rond op de kampplaats en vertrekken dan richting de zwavelputten.

De draak zucht en wou dat hij iemand had met wie hij hierover kon praten.

Atrimar .. Op de dood jagen .. een mooie uitspraak, maar de dood is niet wat ik vrees, eerder de schaduwen .. de duisternis .. de hand achter de dood..

Hij denkt weer terug aan de slachtvelden vol met lijken .. de geur van bederf, de gebroken ogen.. de ijselijke lach van de waanzin. Op z'n hoede gaat hij verder

* Het gezelschap staat op een natuurlijke open ronde plek in het bos. Even verderop, door een dun laagje struikgewas, zijn de zwavelputten te zien. Aan de rand va de open plek liggen een paar enorme rotsen en wat kleinere keien.
Equilan kijkt om zich heen, haar hand onder haar buik, om de omgeving in zich op te nemen.

Zeg Rebel, zullen we even naar het meertje lopen? GEzellig beetje zitten in afwachting van een aanval?

Zullen we hem proberen te vangen?

* Dagobert loopt tot zijn middel in het water en na een paar pogingen heeft hij de vis te pakken.

Alstjeblieft

Wat zou je er van zeggen om even langs het Hotel te lopen als we de vis op hebben? Dan kan ik wat nieuwe kleren aan doen.

Het geluid van nachtdieren is te horen, de plotseling eindigende roep van een prooi als de jager hem heeft gepakt. Het is stil zoals in de trand van de stilte voor de storm.

hij zucht even en is waakzaam

Hij ziet weer beelden van vroeger, het doden van de tijd voor dat een veldslag begon. De opbouwende spanning..

Dan staat hij op en stookt het kampvuur verder op .. en gaat een pot thee zetten .. Zacht zegt hij tegen z'n nog slapende gezelschappen:

Goeden morgen

"Ze zijn gevlucht"

_{ik begrijp van Herne dat we een tijdje pauze hebben. wat gaan we doen, blijven we hier of gaan we ieder ons weegs en kijken we wel weer wanneer we terug komen??
Ik zelf ben voorstander van de boel hier te bevriezen, dit om te voorkomen dat we per ongeluk in wat anders verwikkeld raken. Dit houdt niet in dat we dan niets meer op het eiland kunnen doen: we zijn gewoon ff dubbel en komen wel in het vtc en de slowchat enzo. Wat vinden jullie??}

Is goed plan equi , de bevriezing

LD groet Atrimar en Equilan .. en besluit rustig te wachten op de dingen die komen gaan ..

[Dit bericht is gewijzigd door Lord Dreamer op 14-12-2001 11:44]

De elfengodin laat haar mentale tentakels uitgaan naar Atrimar en Lord_Dreamer en omwikkelt ze, weekt mentale tentakels bij hun los die ze omvlecht met de hare.
Krachtiger dan eerst, laat ze ze nu uitgaan over het hele eiland in de zoektocht naar Slough_Feg.

[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 14-12-2001 11:51]

_{even een weekje er tussen uit .. vakantie..}

even opent ze haar ogen, ze wil wat roepen maar het enige wat uit haar keel komt is een gorgelend geluid terwijl de smaak van bloed haar mond vult.
dan zakt ze weer weg en haar geest word wederom gekwelt met beelden waar ze niets van begrijpt.

langzaam loopt rebel_girl terug naar huis, haar richtingsgevoel is enigszins in de war maareindelijk ziet ze het atelier met de vrolijk verlichte ramen...

Hoe ... Wat vreemd, het lijkt wel alsof we in geen weken bewogen hebben.

Bij het bewegen van zijn hoofd kraken zijn wervels na een tijd in een houding te hebben gezeten. Honger knaagt aan zijn buikwand en een lichte duizeling schiet door zijn hoofd heen.

Z'n oogleden trillen en z'n hand zakt langzaam naar z'n zwaard als een reflex van waakzaamheid.

Met verbijstering kijkt ze omlaag langs haar lichaam, waar een bolronde vorm haar belet haar voeten te zien. Dan voelt ze een trap en ziet haar buik aan de zijkant wat opbollen.

Ik... ik ben zwanger....!

Gandalf heeft het lichaam van Equilan zien veranderen en wist al wat er aan de hand was. Hij kon het haar niet laten weten en elke keer als de verandering 'meer' werd kromp zijn hart inelkaar. In zijn ogen wordt hij keer op keer geconfronteerd met het feit dat hij zijn godin niet heeft kunnen beschermen tegen Slough_Feg.
Wroeging en wraak hebben de relatief jonge draak in een paar weken tijd eeuwen ouder gemaakt. Zijn ogen zijn donker en bodemloos.
Hij loopt naar Equilan toe en kijkt haar aan. Hij is bereid te sterven als zij dat wil, als dat de pijn bij haar wegneemt.

"Vertel me eens Elf ... Het ene moment zitten we hier, en het andere moment ben ik in mijn smederij bezig, en op het moment dat ik Phoenixx zie en iets wil vragen ben ik hier weer. Weken later, doodshongerig, en met een ongelooflijke koppijn. Ik wil uitleg."

Atrimar kijkt hongerig naar het hert dat Gandalf heeft meegenomen, door zijn hoofd schieten weken aan communicatiebeelden met de wolven in een keer langs waardoor er geen touw aan vast te knopen is.

't is bloedverdomme net alsof ik in pauze heb gestaan, maar mijn haar is gegroeid, evenals je buik. Ik denk dat we wel wat uitleg mogen krijgen van je."

Terwijl hij in stilte begint met het bereiden van het hert kijkt hij af en toe de draak vragend aan. De blik in het beest zijn ogen zijn hem ook niet ontgaan.
Even later liggen er stukken vlees klaar voor op het vuur, al ligt er een beetje apart voor Atrimar zelf.

Mn buik... Ik ben zwanger...

Oke, eerst maar eens eten denk ik ?

* Lord Dreamer kijkt de Draak aan en spreekt zacht tegen hem. maak je geen zorgen alles komt goed, blijkbaar moest dit gebeuren.

Ik had alleen nooit kunnen dromen dat de tijd in een trance door zou lopen en veel sneller dan normaal.

Hallo?? Jongens kom op zeg, eerst was er niets en nu ben ik hoogzwanger!! Ik kan elk moment bevallen!! Vinden jullie dat niet vreemd??

* Hoofdschuddend gaat de godin bij het vuur zitten dat ondertussen lustig brandt. Hongerig kijkt ze naar het vlees dat ligt te braden.

We zaten in diepe trance, meditatie. Als jij denkt dat je net in je hut zat Atrimar, zou dat best kunnen. Dan heeft je geestelijke lichaam het stoffelijke verlaten om zijn ding elders te regelen. Maar op het moment dat je wakker wordt uit deze meditatie, moeten beide lichamen samen zijn.

"Ik hou niet van dingen die ik niet snap. Hoe kom jij zwanger? Hou je soms iets achter voor ons? Ik vind het maar vreemd, we lijken bloeddomme maanden in de tijd vooruit, maar aan de stand van de zon en het seizoen te zien kunnen het hooguit vier weken zijn geweest. Kun je dat niet uitleggen? Jij bent per slot van rekening Eliva'er."

Er zijn van die dagen dat ik gehoopt had dat ik lekker in bed was blijven liggen ...

* Plotseling gaat de godin een lichtje op. De puzzelstukjes vallen in elkaar, de koude klomp in haar buik, dat ze aan was gekomen... Equilan trekt wit weg en de tranen stromen uit haar ogen als ze haar hoofd buigt en zachtjes verder praat.

Hoe heb ik zo blind kunnen zijn... ik ben zwanger van Slough_Feg. Nadat hij Herne had vermoord heeft hij mij.... heeft hij mij verkracht. Dat moet het zijn...

* Het gezelschap schrikt op van het oorverdovende gebrul van Gandalf. De draak heeft pijn en vind het afschuwelijk zijn godin zo te zien.. huilend.
Equilan trekt het beest, dat achter haar zit, naar zich toe en slaat een arm om hem heen.

Ze is moe, maar ze loopt door, ze móet door. Waarom? Ze heeft geen flauw idee. Tegenstrijdige gedachten spoken door haar hoofd.

De schoft! Me gewoon zomaar laten zitten! Hij had me toch ook kunnen zèggen dat mijn aanwezigheid niet gewenst is?

Atrimar - waar ben je? Ik heb je nodig, Atrimar...

Tsss - ik heb zijn hulp nergens voor nodig - ik kan het heus allemaal wel alleen!

En toch loopt Phoenixx door. Ze stopt als ze een geluid hoort, maar weer blijkt het gewoon van de dieren in het bos afkomstig te zijn. Ditmaal was het een wolf die tussen de struiken doorschiet. Ze loopt weer verder, zonder idee waarheen, maar zeker niet zonder doel.

Op dat moment flitst er een beeld door zijn hoofd van een vlam, een vogel, en een vrouw. Atrimar's fel gele ogen vernauwen zich terwijl hij zich omdraait in de richting waar de wolf loopt die hem waarschuwt.

"Phoenixx loopt in het bos. En volgens mij is ze niet blij. Ik ben zo terug, dan praten we verder."

In korte, eenvoudige beelden probeert hij aan de wolvin te vragen of ze bij Phoenixx in de buurt wil blijven tot hij er is.

Hier LD, neem nog en kopje thee. Tot Atrimar terug is hebben wij even tijd om onze gedachten op een rijtje te zetten.

* Equilan neemt weer plaats aan het vuur. Aan de rand liggen nog enkele stukken hertenvlees, ze zijn al gaar en liggen daar dan ook alleen om lekker warm te blijven. Ze scheurt een stuk vlees van een bot en kauwt er langzaam op terwijl ze verder nadenkt.
Danu heeft haar gezegd dat zijzelf de ketel was van wedergeboorte. Zou Danu hebben geweten dat ze zwanger was?? Dat kan haast niet anders... ze was per slot van rekening zwanger van een van haar creaturen.
Even later moet ze haast grinniken als haar de ironie van het gebgeurde blijkt. Zo verliefd op Herne en daar nauwelijks wat mee gedaan, niet eens gekust!! En nu?? Nu is ze zwanger van hem!! Nouja niet van hem, maar van wat ooit Herne was voordat het veile wezen besloot zich niet aan de regels te houden van opkomst en ondergang, de cyclus van leven en dood.

Dan, voor het eerst en eigenlijk wat terughoudend want ze wil liever niet, bang dat ze iets aantreft waar ze niet mee overweg zal kunnen.. voor het eerst keert ze diep naar binnen en 'voelt' ze wat ze in zich draagt. Ze maakt contact met het ongeboren wezen in haar schoot. Opgelucht begint ze te lachen als het kind haar begroet en herkent en alles wat ze voelt warmte is. Het kind mag dan misschien geboren zijn uit de samenkomst van Slough_Feg en zijzelf, het lijkt erop dat hij zijn kwade genen bij zich heeft gehouden.

hmm verkracht door die zwarte duivel .. hmmm das niet mooi, wat voor iets zal de baby worden ....

* Lord Dreamer ziet Atrimar verdwijnen.. hmm erg vaag, ik ben vast nog neit helemaal wakker..

Atrimar leunt tegen een boom aan op het moment dat Phoenixx binnen gehoorsafstand komt. Met zijn armen overelkaar wacht hij haar op.

Als ze achter een bocht vandaan komt grinnikt Atrimar Phoenixx gedag. Zijn lange haar valt iets over zijn gezicht heen, en zijn rossige, dunne baardje is eigenlijk voller dan zou kunnen na de twee dagen sinds zijn verdwijning bij de smederij.

Phoenixx kijkt verbaasd op als ze de smid ziet staan.

"Moeder..."

"Tot ziens Sei'cair ... mijn welpen wachten op me."

Alles komt goed LD, alles komt goed!!

Het was eng, maar geruststellend tegelijk geweest, die wolf op haar hielen. Eng, want het dier liep wellicht te bedenken hoe het haar het beste kon aanvallen. Geruststellend omdat het toch een soort van gezelschap was die haar misschien zou beschermen tegen aanvallen van wat dan ook. Maar nu was ze weer alleen. Het begon al donker te worden en misschien zou ze ergens moeten gaan rusten. Het pad maakte een scherpe bocht en daar staat Atrimar.

Verbaasd kijkt ze hem aan. Snel herstelt ze zich.
* Zo. Je was een stukje gaan wandelen. Dat had je ook wel even kunnen zeggen hoor!

Met haar benen iets uit elkaar en haar armen in haar zij wacht ze zijn reactie af. Maar Atrimar blijft haar slechts grinnikend aankijken. Dan pas ziet ze hoe lang zijn haar is geworden, en zijn baardje. Ze kan zich niet langer groot houden en vliegt hem snikkend van blijdschap in zijn armen.

Nee Lord_Dreamer, laten we wachten tot Atrimar ook weer terug is, hoef ik het maar een keer te vertellen en kan ik het allemaal nog even op een rijtje zetten

* Gandalf begrijpt niets van die blijdschap van zijn godin, maar goed, de laatste tijd heeft ze zich wel vaker raar gedragen en Gandalf heeft wel eens gehoord dat mensenvrouwen anders kunnen worden als ze zwanger zijn.
Onopvallend ligt hij aan de rand van de open plek, waakzaam..

hij gaat terug en controleert z'n vooraad in de rugzak, niets ontbreekt er. dan gaat hij er eens rustig voor zitten , waakzaam maar ontspannen en wacht op de dingen die komen gaat.

Wil je nog een kopje thee met een beetje kruiden voor de smaak Equilan ?

"Phoenixx, ik weet het allemaal ook niet precies. Het ene moment sta ik met je te praten, en het andere moment zit ik weer terug in het bos, maanden later lijkt het wel. Het had vast iets te maken met de trance waar we in zaten. Ik zal je zoveel mogelijk vertellen."

Atrimar vertelt haar in het kort de gebeurtenissen van voor de trance situatie en de terugkeer naar het Bos. Dan kijkt hij even op en kijkt haar vragend aan.

"Waarom keek je zo angstig naar een enkele wolvin? Je weet toch dat wolven alleen in groepen jagen, en dat een wolf alleen geen kwaad zal doen? Ze hield je alleen maar in de gaten voor het geval dat. Ze was zelfs bijna beledigd toen ze zag dat je drie keer een andere weg koos om te zien of zij je zou volgen."

Atrimar grinnikt even en streelt Phoenixx zachte haar kort.

"Ik moet wel snel terug naar Equilan en Lord Dreamer, voor ze ongerust worden. Ik weet niet wat jij wilt, maar ik denk dat we je hulp wel kunnen gebruiken. Alleen mocht je meegaan ..."

Atrimar denkt even hoe hij moet uitleggen welke verassing haar staat te wachten.

"Maar dat zie je vanzelf wel als je meegaat."

* Oh, was het een wolvìn? Sja kijk ik weet wel dat wolven niet alleen jagen, maar stel dat die wolf dat is vergeten? En nou ja ik voelde gewoon dat hij, eh, ze dus, me volgde en dat vond ik zo vreemd

Ze staart voor zich uit en probeert haar gedachten te ordenen. Ze wil Atrimar niet meer weg laten gaan, maar ze durft ook niet echt goed mee te gaan. Twijfels... Nou ja, zoals vorige keer achterblijven als de anderen in het bos zijn nee, dat zou ze niet nog een keer aankunnen. En die ogen... Iets in die ogen laat haar niet meer los. Ze kan hem gewoon niet weer weg laten gaan. Ze móet wel bij hem blijven...

* Maar je zou het niet erg vinden als ik mee ging naar Equilan en Lord Dreamer? In dat geval wil ik graag met je mee...

Vastberaden staat ze op, slaat de losse bladeren van haar benen en hangt het zwaard weer fatsoenlijk op haar rug.
* Laten we dan maar gaan!

Daar aangekomen aait Atrimar Gandalf even over zijn hoofd heen als de draak de twee net buiten het kamp opwacht.

Equilan ... LD ... kijk eens wie ik heb kunnen opsnorren in het bos?

* Equilan bekijkt het tweetal eens goed en het ontgaat haar niet dat er blijkbaar meer speelt tussen die twee dan alleen vriendschap. Ze glimlacht eens fijntjes en gaat daar verder niet op in.

Kom zitten, er is nog wat hert over, tast toe als jullie willen

* Phoenixx bekijkt Equilans dikke buik met grote ogen en terwijl ze rond het kampvuur gaan zitten, begint Equilan te vertellen. Het verhaal begint pijnlijk, maar nu Equilan een sterk vermoeden heeft hoe alles in elkaar zit, overheerst bij haar toch de vreugde.

Ja Phoenixx, ik ben zwanger In de komende paar dagen zal mijn baby geboren worden...
Ik ben zwanger geworden op de dag dat Herne_the_Hunter is vermoord door Slough_Feg. Daarna heeft het monster mij verkracht.
Achteraf had ik meteen kunnen weten dat hij mij bezwangerd heeft, maar door de woede en het verdriet vanwege het gebeurde was ik blind voor de tekenen. Pas toen we bijkwamen uit de meditatie en het effect zo overduidelijk was, werd het voor mij duidelijk.
Ik denk, dat ik zwanger ben van Herne. Nee, niet door hem, maar echt van hem.
Kijk, SF is vroeger Herne geweest, alleen heeft hij de volledige cyclus die Herne elk jaar moet volbrengen niet volbracht. Op een bepaald vlak zijn ze een en dezelfde.
Daarnaast, toen ik bij Danu was om de ketel der wedergeboorte te halen zodat we Herne terug uit de dood konden halen, wilde ze mij die niet geven omdat, zo zei ze, IKzelf de ketel der wedergeboorte was. Hoewel ik op dat moment absoluut niet begreep wat ze bedoelde, nam ik het wel van haar aan en had er vrede mee.
En als laatste bewijs heb ik zijn naam. Het kind in mijn schoot noemt zich Herne

* Equilan houdt even haar mond terwijl ze voor iedereen een kopje thee inschenkt. Het duurt even voor de eerste reacties komen.