Slough kijkt nog eenmaal om naar Equilan, die nog steeds vast zit. Eenmaal gebroken is de lol er wel af.
Hij vraagt zich af of het wel verstandig is om haar te laten gaan, ze heeft zoveel pit in zich..
Een idee dient zich aan...
Een idee dient zich aan...Slough gaat voor Equilan staan. Equilan kijkt met een waardige blik omhoog, recht in de ogen van Slough. Haar blik spreekt boekdelen.
Slough maakt een aantal handbewegingen en de pilaar verandert van vorm. Nu staat Equilan, nog steeds gebonden, rechtop. Slough's vingertop begint te gloeien en hij tekent een symbool op Equilan's borstkas, net onder haar nek.
"Nu ben je met mij verbonden; alles wat ik voel aan pijn, zal jij ook voelen, maar dan verdubbeld."
* Met een wijds gebaar heft Slough Feg het schild op. Hij strijkt nog eenmaal zachtjes met zijn nagels over zijn buik, wat een spoor van kippevel achterlaat bij Equilan..
Het moment daarop laten de ketenen los en staat Equilan vrij van haar gevangenis.
"Ga weg, ik heb je niet meer nodig.. Ik heb m'n lol gehad."
[Dit bericht is gewijzigd door Slough_Feg op 07-11-2001 11:06]
Slough_Feg nadert haar en tekent een symbool op haar borst, net onder het kuiltje in haar nek. Haar hele lichaam begint te gloeien, een soort koorts maakt zich van haar lichaam meester, het is het automatische verdedigingssysteem dat in werking treedt tegen deze magische aanranding, maar kan niet verhelpen dat het teken op haar borst geschreven wordt.
Minachtend kijkt Equilan het gehoornde figuur aan. Wat denkt hij nou, dat ze bang is voor pijn?? Ze is een vrouw, ze kan makkelijk het dubbele aan van wat Slough_Feg nodig heeft om als een kind in janken uit te barsten!!
En dan... dan laat hij haar los!! Van binnen jubelt ze, hoe fout!! Weet hij dan niet, dat er niets erger is als een vrouw die uit is op wraak?? Ha!!
Equilan staat op van het benige bed en bijt op haar tong om niet te laten merken dat ze pijn heeft. Pijn, alsof ze met gloeiende botte messen haar lichaam doormidden hebben geprobeerd te rijten... Haar buik, ietwat gezwollen van het giftig zaad lijkt zich los te willen maken van de rest van haar lichaam. Inwendig verscheurd lijkt de godin enorm sterk als ze daar zo staat.
Het schild is opgeheven, zij is vrij... en met het schild weg kan ze weer gebruik maken van haar magie, kan ze tappen van het leven in het bos.
Equilan draait zich om, naar Slough_Feg en bekijkt hem even, met een halfslachtig glimlachje om haar lippen. Net op het moment dat hij zich ongemakkelijk begint te voelen en maar niet begrijpt waarom ze niet meteen weggaat, schiet haar hand naar voren.
Door de lappen stof die om hem bedekken heen, grijpt ze zijn lid. Het grote kloppende ding brandt in haar hand en ze geeft er een geweldige ruk aan. Triomfantelijk houdt ze het omhoog en met een geweldige worp gooit ze het de tempel uit. Slough_Feg gaat door de knieen, zijn handen tegen zijn kruis gedrukt. Een hoog gierend gejank vult de tempel. Equilan voelt wat Slough_Feg moet voelen en begint te lachen.
Is dat alles?? 
Moet je je mannelijkheid maar niet verkeerd gebruiken...
* Equilan is nog niet klaar. Langzaam draait ze zich nu naar LWaZ toe, die een ietwat aarzelende trek op zijn gezicht heeft nu hij zijn meester door de knieen ziet gaan. Er is niet veel meer over van de bravoure waarmee hij eerder, heel stoer, de godin toesprak. LWaZ zet een paar passen achteruit en kijkt benauwd achter zich, naar een van de doorgangen van de tempel. Even trekt de godin bleek weg, maar ze is niet van plan om ook maar een beetje toe te geven aan de enorme pijn die ze nu voelt. Haar hoofd recht op haar schouders loopt ze de zaal uit.
Equilan ziet er angstaanjagend uit. Naakt, maar fier staat ze midden in de tempelzaal. Haar ogen gloeien, lijken licht te geven. Haar spieren zijn gespannen en golven onder haar huid bij elke beweging als een roofdier die op het punt staat zijn prooi te bespringen. De opgedroogde bruinrode bloedsporen op haar benen versterken dat idee alleen maar. Haar lange haren golven om haar heen, alsof er een plaatselijke wind is opgestoken die alleen haar treft.
Ze strekt haar arm en spreidt haar vingers. De godin kijkt LWaZ meewarig aan met haar hoofd iets schuin, en dan spuit er uit haar hand een vurig rode stroom... De stroom knalt tegen LWaZ aan met een geweld dat in de verre omtrek te horen is. Hij wordt tegen de muur gekwakt en spat uit elkaar in glinsteringen die paniekerig de zaal proberen te verlaten door elke kier en elk gaatje wat ze maar kunnen vinden. Equilan beweeegt haar hand langzaam richting Slough_Feg. Als hij geraakt wordt door de rode stroom stijgt een dierlijk gebrul op maar het heeft op hem lang niet hetzelfde effect als op LWaZ. Slough_Feg wordt als een blaadje in de wind de zaal door geblazen een van de doorgangen in. Daar laat de godin hem liggen, het is nu wel even genoeg geweest.
Om ogenblikkelijk weer terug te komen als ze zich Absinthe herinnert. Hij ligt nog steeds hulpeloos op de vloer.
Hoe moet ze hem in godsnaam meesjouwen?? Maar dan herinnert ze zich weer haar voornemen "meer magie gebruiken!!"
Ach natuurlijk... Equilan knipt met haar vingers en het lichaam van Absinthe zweeft langzaam omhoog tot op ooghoogte. Als ze begint te lopen zweeft het langzaam achter haar aan. Ze weet dat ze nog lang niet klaar is met Slough_Feg en daarom draait ze zich nog een laatste keer om naar hem:
Een laatste les, Sloughie... Onderschat nooit, maar dan ook nooit een tegenstander. Zeker niet als het een vrouw is!!
* De arm en schouder blijven vergeten liggen terwijl Equilan de tempel verlaat.
Voor momenten die wel jaren lijken te duren leeft hij in zijn eigen wereldje van pijn, maar wat zijn jaren voor iemand die er al is sinds het begin?
Door de spleetjes van zijn ogen ziet hij hoe Equilan Absinthe oppakt en de tempel verlaat.
"Maar..hoe? De spreuk..?
* Een bekende gedaante verschijnt in de tempel...
Ze loopt nog een rondje door de zaal en draait zich dan weer om...
"Mooi werk heb je ervan gemaakt, uiteindelijk dans je toch nog naar mijn pijpen..."
* Slough kijkt vuil op, en beseft dan wat hij in werking heeft gesteld. Als hij weer opkijkt uit zijn korte gedachte is Danu weer verdwenen en is het gat ook weg.
***De cirkel is rond...***
Equilan ging terug naar haar toren waar ze een poosje de tijd voor haarzelf nam, om de emotionele gebeurtenissen van de afgelopen dagen te verwerken.
In die periode is ze manieren aan het bedenken om Herne terug te krijgen en de komt erachter dat de ketel de manier is om Herne terug te krijgen, tijdens haar zoektocht naar de ketel beluit ze dat er meer manieren zijn om in de anderwereld te komen, want Danu had het te druk om te antwoorden. 
Met magische middelen kwam Equilan aan in de wonderbare wereld van Danu, de Anderwereld.
Daar raken Equilan en Danu met elkaar in de knoop, Danu staat daar, in haar Maagdvorm als Blodeuwedd, het onozele dramatische pubermeisje uit te hangen die alles wel weet.
Equilan heeft er schoon genoeg van en plots slaat danu om en geeft de hint die Equilan nodig heeft.
Ondertussen is een bont gezelschap zich aan het verzamelen voor de tempel om Slough Feg kontschop te geven...
Een donker gapend gat opent zich en een fakkel onthult daar een tunnel. Slough verdwijnt in de tunnel en komt in het bos weer tevoorschijn.
Sorry, jongens, jullie zijn me even kwijt, er zal niets gebeuren als jullie gaan schieten. Ik zit IRL nu even in een netelige situatie en kan vandaag niet posten verder. Morgen ben ik er weer. ('s ochtends)
Nadat de pijlen verschoten waren zijn Phoenixx en Gandalf de tempel binnen gegaan om te kijken wat er was achtergebleven. In de tempel stuitten ze op een geheime gang naar buiten waardoor dus ook waarschijnlijk Slough_Feg is ontsnapt. Ook vonden ze daar de kat van Absinth die Gandalf mee heeft genomen. Eenmaal buiten gekomen was er even niets meer te doen en is het dappere gezelschap naar het VTC getrokken voor wat ontspanning....
*later*
Equilan is nu naar het bos getrokken en heeft daar een oproep gedaan aan al haar vrienden en kenissen op dit eiland, om zich in het bos te verzamelen en te helpen in de strijd tegen Slough_Feg.
Lord_Dreamer is de eerste die gehoor heeft gegeven aan deze oproep.
Samen wachten zij nu tot er meer vrienden komen.
Momenteel is er voor hen niets meer te doen. Equilan heeft het sterke vermoeden dat SF nog op het eiland is, maar aangezien hijzelf ook magische krachten heeft kan hij zijn schuilplaats verborgen houden voor de elfengodin. Misschien dat, als zij gebruik kan maken van de energie van haar vrienden, dat haar magische krachten zo versterkt worden dat zij SF wel kan traceren.
Een tweede mogelijkheid is natuurlijk, dat SF zelf tevoorschijn komt.
Spannend, spannend spannend
*weer later*
Nu ook Atrimar, Dagobert en Rebel_Girl zich bij Equilan en Lord_Dreamer hebben gevoegd, is het gezelschap groot genoeg om actie te ondernemen. Na een rustige nacht in het bos zijn ze nu op weg naar de zwavelputten. Op deze plek zal de magie van Equilan sterker zijn omdat daar de natuur in zovele vormen aanwezig is.
Maar wat is er met Equilan aan de hand??
|
|
