Goeiemorgen allemaal!* Zegt hij met een wat slaperige stem. Ik heb heerlijk geslapen en ik ben er klaar voor hoor
"Mogge allen. Iedereen al wakker? En goed geslapen hoop ik?"
Laten we eerst even ontbijten en dan verder ons plan trekken. Ik heb vanacht nog even voortgeborduurd op jullie overpeinzingen van gisteravond, en denk dat we wat hebben
Plots verschijnt er een elfje voor de Lord's gezicht, en die steekt haar tong uit in zijn richting.
LD's gezicht betrekt en het elfje barst in lachen uit. Steeds meer en meer elven verschijnen. Een enkel elfje breekt uit de groep en gaat richting Equilan. Ze maakt een diepe buiging voor haar Godin.
Goeiemorgen!
[Dit bericht is gewijzigd door Danu op 13-12-2001 11:21]
Jongens, dit wilde ik jullie onder andere vertellen Het bos zit vol met mijn elfjes. Ze houden het bos in de gaten en, ik heb door het hele bos magisch poeder gestrooid dat mijn magie moet versterken, maar ook de magie van mijn elfjes versterkt. Als Slough_Feg bijvoorbeeld verschijnt, zullen ze hem de verkeerde, of juist de goede kant opsturen, al naar gelang wat wij willen. Ze kunnen paden verleggen, bomen laten ontstaan en verdwijnen, bosdieren nabootsen... Op die manier zullen zij ons helpen. Ik heb ze even laten komen zodat ze kennis kunnen maken met jullie en mochten we van elkaar verwijderd raken weten ze dat ze jullie moeten helpen
* Het is niet zomaar dat iedereen de elfjes opeens kan zien. In de thee zat een poeder wat het magisch zicht bevorderd en zodoende de elfjes zichtbaar maakt voor degenen die de thee hebben gedronken.
Verder is het idee om te proberen Slough_Feg te treffen bij de zwavelputten een geweldig idee. Inderdaad, als ergens mijn magie versterkt wordt zal het daar zijn, plus de maatregelen die ik heb genomen om mijn magie te versterken... Dat kan haast niet mis gaan.
"Nou Equilan wat zijn je plannen?
Ow waar ik jullie nog even voor moet waarschuwen.. SF heeft een spreuk over mij uitgesproken. De pijn die hij voelt, voel ik dubbel. Schrik dus niet als je ziet dat ik enorm pijn heb, ik kan er tegen. Ik heb een hogere pijngrens dan hij. Maar dan weten jullie dat vast. Laat je hierdoor niet weerhouden SF te verwonden
* Van binnen maakt Equilan zich best wel zorgen. Ze heeft geen idee wat voor strijd dit gaat worden en of ze het inderdaad wel aan kan. Ze heeft zichzelf natuurlijk gesterkt met magie, maar toch...
Als jullie me nu de wapens geven zal ik me daar mee bezig houden, ruimen jullie dan even onze kamplaats op??
Oke, ik ben klaar om te vertrekken, jullie ook??
[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 13-12-2001 12:12]
Atrimar vraagt zich af hoe ze van plan is om SF uit zijn tent te lokken, maargoed.
Uhm Equilan , wat gebeurt er als Slough_Feg gedood wordt ? aan gezien je de pijn dubbel zoerg voelt, is dat dan ook niet direct het einde van jou bestaan en van een aander bestaan
Hij knikt even bijna onzichtbar naar de buik van Equilan.
hmm Ik heb dan wel geen onzichtbaarheids mantel maar ja , gelukkig genoeg gevechtservaring ..
Hij pakt z'n rugzak en haalt er een paar glimmende ronde ballen uit en een setje messen die in z'n tuniek verdwijnen, dan gordelt hij z'n zwaard weer om .. en tuurt naar een punt in de verte, zacht mompelt hij in zich zelf
m'n liefste.. Weer is het zover .. ver van huisstrijdend voor het "goede" zal deze strijd ooit eindigen of ben ik verdoemd net zoals velen om altijd op het slagveld te staan hoe klein het ook is, strijdend tegen verval en onrecht..
Dan staat hij recht .. pakt z'n boog , de pijlen koker op z'n rug. Hij zoekt de blik van een elfje. kijkt haar aan en zegt in het algemeen
Laten we gaan .. Het is een te mooie dag om te sterven
Lord-Dreamer, wat bedoel je precies?? * Ander leven?? Bedoeld hij het groepje wat nu verzameld is??
En of als ik een eind maak aan zijn leven mijn eigen dan ook in gevaar breng.. Ik weet het niet LD, dat merken we vanzelf wel. Hoe dan ook, dat risico loop ik maar daar mogen we ons niet door laten tegen houden.
[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 13-12-2001 12:22]
Atrimar grinnikt en doet de kap van zijn mantel over zijn hoofd. Door de continue kleurverschietingen van zijn mantel lijkt het bijna alsof hij doorzichtig is. Met zijn reigerzwaard aan zijn heup, en zijn bijl aan de andere kant stapt hij naar LD toe.
"We gaan jagen Dai Shan, jagen op de dood"
Atrimar kijkt Equilan aan en knipoogt even. Hij ruikt de geur van verwachting en adrenaline om haar heen, waar LD slechts naar berusting ruikt.
Zeg Equilan, ben je wel erg zeker van je zaak? Ik heb niet zoveel ervaring met magie, maar als je de pijn dubbel voelt....Dat klinkt niet echt vertrouwenswekkend
* Equilan is op zich vol goede moed, maar maakt zich wel zorgen om haar vrienden. In welk gevaar zal zij ze storten, en zijn ze er wel tegen op gewassen??
Rebel_Girl, als je liever niet mee gaat begrijpen we dat heus wel.. dat geldt trouwens voor iedereen.
Dagobert, dat van die spreuk die hij over me heeft uitgesproken... ja dat is erg vervelend en ik weet niet hoe ik me zal houden.. maar je begrijpt toch wel dat we ons daar niet door kunnen laten tegen houden?? Dan hebben we bij voorbaat al ons eiland gewonnen gegeven!!
* Ze kijken nog een laatste keer rond op de kampplaats en vertrekken dan richting de zwavelputten.
De draak zucht en wou dat hij iemand had met wie hij hierover kon praten.
Atrimar .. Op de dood jagen .. een mooie uitspraak, maar de dood is niet wat ik vrees, eerder de schaduwen .. de duisternis .. de hand achter de dood..
Hij denkt weer terug aan de slachtvelden vol met lijken .. de geur van bederf, de gebroken ogen.. de ijselijke lach van de waanzin. Op z'n hoede gaat hij verder
* Het gezelschap staat op een natuurlijke open ronde plek in het bos. Even verderop, door een dun laagje struikgewas, zijn de zwavelputten te zien. Aan de rand va de open plek liggen een paar enorme rotsen en wat kleinere keien.
Equilan kijkt om zich heen, haar hand onder haar buik, om de omgeving in zich op te nemen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |