Ik vraag me af waar hij Equilan voor nodig had....
Plots verschijnt er een gouden gloed boven de divan. Strepen en krullen en vegen.. die langzaam samenkomen en vaag een figuur vormen.
Dan verdwijnt de gloed plotseling en blijft het lichaam van Herne_the_Hunter achter. De armen gevouwen over zijn borst en daar tussen in, nogal luguber, het afgeslagen hoofd met de ogen wijd open.
Na een kwartiertje staat ze op, stijf en pijnlijk, en loopt de trap op naar de badkamer waar ze een heet bad voor zichzelf laat vollopen. Voorlopig is ze niet van plan om daar uit te komen...
Terwijl het water wegloopt zet ze de douche aan en gaat ze zich nog een keer uitgebreid wassen. Daarna pakt ze een sisal handschoen en rost zichzelf nogmaals helemaal af.
Als ze klaar is staat ze vuurrood onder de douche. Ze draait de koude kraan helemaal open en na twee minuten komt ze klappertandend onder de douche vandaan.
De godin slaat een dikke grote handdoek om zich heen en loopt de badkamer uit, de trap op naar haar werkkamer. Daar ligt Herne_the_Hunter op de bank. Equilan loopt naar hem toe en sluit zijn ogen. Ze fluistert zachtjes tegen hem dat ze ervoor zal zorgen dat alles goed komt. In haar ooghoeken schitteren de tranen alweer. Driftig wrijft Equilan over haar gezicht en dan hoort ze gestommel van beneden komen.
"Dat zal Tamea zijn, die heb ik nog niet gezien!!"
De godin loopt de trappen af en als ze in de keuken aankomt blijkt het niet Tamea, maar Gandalf te zijn. De arme draak heeft dingen gezien die hij nooit zou willen zien en voelt zich wat gegeneerd tegenover zijn godin. Equilan knielt bij hem neer en slaat haar armen om zijn nek. Een paar minuten blijven ze zo zitten, elkaar knuffelend, terwijl Equilan Gandalf probeert te sussen.
Na een tijdje begint Gandalf te vertellen dat hij op zoek is gegaan naar hulp en dat hij Marlo is tegengekomen. Dan vertelt hij wat Marlo vertelde: Dat er in de tempelzaal een ketel stond waar hij is in gevallenn. Dat hij uitkwam bij een vrouw met genezende gaven die hem weer heeft terug gestuurd naar het bos en dat toen de ketel weg was.
Voor Equilan is 1 en 1, 2 en het lijkt haar logisch dat die vrouw Danu is. Per slot van rekening is dat de godin waar Herne en Slough mee verbonden zijn.
Die ketel zou dus de de 'poort' kunnen zijn naar Danu?? Dan is die ketel NU haar eerste prioriteit. Danu moet zich hier in mengen, het gebeurde is volgens Equilan aan haar te wijten.
Gandalf, morgen gaan we het bos weer in, op zoek naar die ketel. Nu wil ik eerst eten, mn buik weer warm maken.
* De godin loopt naar boven om zich aan te kleden. Voor de kast staat ze even te twijfelen, ze heeft geen zin meer in haar eeuwige jurk.
Ze pakt een spijkerbroek en een slobbertrui en als ze aanngekleed is vertrekt Equilan richting het restaurant.
Op een gegeven moment was Equilan opgestaan en had ze een wollen plaid gepakt: zelfs de zachte stroperige malt kon de koude klomp in haar maag niet wegnemen.
's Ochtends was ze overeind gekomen en had een wandeling gemaakt door haar tuin. Equilan stak haar hoofd onder de pomp om wat op te frissen maar de lijnen in haar gezicht bleven net zo diep. Ze was gaan werken in de kruidentuin e had daarna een hoop net geoogste kruiden meegenomen naar haar werkkamer om ze te verwerken.
Dat had de godin niet lang volgehouden want Herne_the_Hunter lag daar natuurlijk nog steeds op de divan. Het zette haar wel aan het denken, want waarom was ze het bos nog niet ingetrokken zoals ze zich gisteren had voorgenomen?? Toch niet omdat ze bang was?? Gelukkig kon ze die gedachte al snel van zich afzetten en bedacht Equilan dat het kwam omdat ze de confrontatie nog niet aan wilde. Nouja, ze was niet van plan om daar rekening mee te houden, nu ze wist waarom kon ze er ook mee omgaan.
De godin pakt een rugtas en propt hem vol spulletjes die ze denkt nodig te kunnen hebben. Ze bindt een mes aan haar been vast verborgen onder haar broekspijp en hangt een amulet om haar nek. Nu is ze klaar om weg te gaan. Equilan fluit Gandalf die klapwiekend boven de bomen verschijnt.
De godin gaat op pad naar het bos terwijl Gandalf als een alternatieve beschermengel boven haar vliegt.
[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 09-11-2001 18:01]
Beneden zit Tamea in de keuken bij de haard met een boek uit de enorme boekenkast van Equilan. De draak schurkt zich tegen haar benen in haar behoefte aan gezelschap. Ze mist Gandalf en Equilan. Die zijn natuurlijk wel vaker van huis, maar ook op Shia hebben de gebeurtenissen van de afgelopen tijd veel indruk gemaakt.
Ze drukt zich nog een keer dwingend tegen Tamea aan en dan staat die eindelijk op om samen met Shia even een wandelingetje door de tuin te maken.
De godin begroet ook Tamea en de twee vrouwen blijven even staan kletsen. Equilan verontschuldigd zich voor het feit dat ze haar gast zo veel alleen gelaten heeft en legt in het kort, zonder zich in overbodige details te verliezen, uit wat er allemaal gebeurt is de afgelopen tijd en dat ze nu nog driftig op zoek is naar een ketel. Ze vindt het niet nodig iets te zeggen over Herne in haar torenkamer, want daar komt Tamea toch niet.
Dus, je moet me maar niet kwalijk nemen, maar ik ga nu in bad en dan weer terug naar het bos!!
* Tamea geeft aan dat helemaal niet erg te vinden, ze vermaakt zich uitstekend in de toren met Aurian en Shia en de bibliotheek die Equilan in de loop van era heeft aangelegd. Ze belooft Equilan een oogje in het zeil te houden en krijgt aanwijzingen hoe ze eventueel een boodschap kan overbrengen naar de godin mocht dat nodig zijn. De godin neemt haar mee naar de kruidentuin en wijst haar waar ze moet staan. Als ze dan hardop haar boodschap uitspreekt zal een van de kleine onzichtbare waakelfjes in de tuin de boodschap overbrengen naar Equilan.
Ik denk niet dat het nodig zal zijn, maar je weet maar nooit 
Nou, nu ga ik echt even in bad!!
* Equilan loopt de toren in naar haar badkamer waar ze het bad laat vollopen met dampend heet water. Ze gooit er een flinke scheut zelfgemaakte badolie bij en snuift vergenoegd de heerlijke aromatische dampen op. Langzaam kleed ze zich uit en wrijft haar stramme spieren. Als de godin zich in het bad laat glijden kan ze een "Aaaah" niet weerhouden.
Als ze zich even later heeft aangekleedt neemt ze een kijkje in haar torenkamer. Herne ligt nog steeds op de divan, zijn lichaam onaangetast alsof hij in diepe slaap verkeerd. De betovering die Equilan heeft uitgesproken over de kamer werkt nog goed. Ze rommelt wat in haar kastjes, haalt een zakje uit haar rugtas en stopt er wat andere voor in de plaats. Zodra ze denkt alles te hebben gepakt wat ze nodig heeft loopt ze weer naar beneden, klaar om te vertrekken.
Het plan is om eerst langs Simon te gaan en te informeren hoe het met Absinthe is en dan weer naar het bos, verder met de zoektocht naar de ketel.
Equilan fluit Gandalf, zegt Tamea gedag en gaat dan op pad.
* Ze steekt haar staf in haar broekzak, kijkt nog een laatste keer in het oude Magische Plantenboek zodat ze helemaal zeker weet hoe het plantje eruit ziet, en gaat dan op weg.
* Terwijl ze naar het dorpje loopt, valt haar ineens op dat het nog steeds zomer lijkt. Gek, het is toch echt al november. Thuis zou ze nu met een dikke trui en een mok warme chocolademelk voor de open haard zitten, of ijshockey spelen op de grote vijver voor school en hier loopt ze in een korte broek en een T-shirt met korte mouwen. Ik moet toch eens aan Equilan vragen waar ter wereld dit eiland ligt, dat het nog steeds zomer is.
In het dorpje gekomen, ziet Tamea de asgrauwe resten van het Smulaapje. Gelukkig is er niemand gewond geraakt bij de brand, hoorde ze van Equilan, maar het is wel zonde van dat leuke restaurantje. Tamea lacht als ze bedankt hoe idioot ze daar binnen is komen vallen, uit de schoorsteen.
Ze loopt verder, langs de winkels en huizen, totdat ze bij de haven komt. Helemaal aan het eind van de kade begint een smal paadje door de duinen. Tamea volgt het pad, tussen bloemen, planten en duingras door, aandachtig rondkijkend of ze ziet wat ze zoekt.
* Daar! Lichtblauwe bloemetjes. Ze rent erop af om dan teleurgesteld te zuchten. Het zijn de verkeerde bloemen, deze zijn driebladig en niet de vijfbladige die ze nodig heeft. Een paar minuten later ziet ze de goede bloemetjes groeien. Voorzichtig plukt ze ze en stopt ze in een klein stoffen zakje. Vanavond zal ze beginnen met ze voorzichtig te drogen.[me]
Maar nu nog niet, het weer is veel te mooi om binnen te blijven en het strand lokt. Ze klimt het duin af, naar het strand en haalt haar handdoek uit haar rugzak. Gelukkig heeft ze er aan gedacht om voor ze weg ging, haar bikini onder haar kleren aan te trekken. Als de zon teveel gaat branden, duikt ze lekker het water in om wat af te koelen.
quote:Inmiddels is daar al een gloednieuw gebouw verrezen hoor, en zou je eigenlijk geen resten meer kunnen zien
Op woensdag 21 november 2001 12:50 schreef Tamea het volgende:
....In het dorpje gekomen, ziet Tamea de asgrauwe resten van het Smulaapje...
Inmiddels is daar al een gloednieuw gebouw verrezen hoor, en zou je eigenlijk geen resten meer kunnen zien
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Zijn andere hand is verzonken in een handschoen van zwart leer, het is met deze hand dat Absinthe, beheerst, aan de bel trekt. Het is alweer een tijdje geleden dat hij hier voor het laatst stond.
Met een valse glimlach op zijn lippen wacht Absinthe geduldig af. Hij is zo dicht bij zijn doel.
* Ach ja, de thee denkt Absinthe, altijd weer die thee
Hey, ik moet echt niets van je....
* Roept SharpTooth als Absinthe steeds dichter bij komt, dreigend langzaam lopend. SharpTooth staat op. Zijn flarden van kleren worden een solide pak en vleugels rijzen uit zijn rug, grote zwarte vleugels. SharpTooth neemt een verdedigende houding aan.
Waarom bedreig je me eigenlijk ik doe je toch niets?
Met een kalme stem spreekt Absinthe SharpTooth aan
Ik bedreig niemand, ik ben slechts nieuwsgierig. Waar ken jij Equilan van? Weet jij misschien waarom er niemand opendoet?
* SharpTooth transformeert rustig terug naar de zwerver die hij eerst was.
Waar ken ik Equilan van. Ja dat is een lang verhaal. Ik was hier eens met vandaal Fok een, ja hoe noem je dat, een vandaal. Maar sinds ik Vandaal Fok nooit meer gezien heb, ben ik veel opgetrokken met BlackAngel, alleen die is nu weg, en ik wil graag een kopje thee drinken bij Equi.
* Absinthe kijkt of hij er geen barst van gelooft, tenminste dat denkt SharpTooth.
Wat ben ik ook een watje denkt SharpTooth als hij overweegt toch maar de waarheid te vertellen.
Kundig weet Absinthe een verhaal te produceren dat geen leugen is, maar niet veel verteld.
Tja ik kwam hier om Equilan te bedanken. Toen ik aanklopte merkte ik dat de deur niet op slot zat, zou ze het erg vinden als we binnen op haar wachtten?
SharpTooth kijk nog een keer naar Absinthe, vertrouwt hem toch niet helemaal en zegt:
Nah, ik wacht liever buiten, of ik ga even in het restaurant een kopje thee drinken. Niet zo geweldig als de thee van Equi maar wel even gezellig.
* SharpTooth staat op en loopt de weg af richting het dorpje, als hij niet meer te zien is gaat hij achter een boom staan kijken wat Absinthe van plan is.
this reply will be in english,
for that language has so much more beauty in it:
While he nodded his head down, a swift tremblance went trough his body and the eyes of Absinthe suddenly turned black, while on his face anger settled on it's place. Absinthe was no longer the dominant being controlling the body and the black wings slowly moved back and forth. Deep in the eyes a dark red glow cindered and inside his mouth his fangs grew langer.
Absinthe was gone.....
A sharp blow makes a sudden end to the confrontation between the two beings. While the immortal vampire slowly turns his upper body back to the front facing his opponent, drops of blood are welling up in SharpTooth's neck. A surprised gaze with a incomprehensible glance lies on the face of the murdered creature. The drips become little flows and streams, colouring his skin and clothing red as the eyes of the vampire are burning now.
In what seems a matter of minutes, the head slowly moves sideways and falls as in slowmotion to the ground. And when HighLander lowers his head to his chest, with tears welling up in his eyes extinguishing the hatred inside, the decapitated body goes down in front of him with a last spasm.
And when the head moves up again, HighLander is already gone and Absinthe has received the control back of his own body. Seeing the body lying in front of him is a sudden shock. He doesn't recall what just has happened and with a gaze as being not completely here, he slowly walks away from the place of execution.
SharpTooth is no longer.
000000000010000000000/100101101011110100000/011010011111001110001/110100101101010001001/000011000100101011000/ [2/3]
quote:Sinds wanneer beslissen we hier dat iemand dood is???
Op zondag 25 november 2001 22:52 schreef HighLander het volgende:
SharpTooth is no longer
Not yet want:
* Met de laatste druppel bloed die SharpTooth uit zijn lichaam voelt vloeien voelt hij gelijk de klap van de grond. De druppel bloed houd hij in zijn gedachten, samen met de opdracht die hij heeft gekregen van een vriendin die dit eiland verlaten heeft ( simpelweg omdat ze haar wachtwoord 'kwijt' is ) de opdracht en het bloed draaien omelkaar heen als een wervelwind en de verschijning van BlackAngel wordt duidelijk zichtbaar, scheidt zich dan weer en de bloeddruppels vermenigvuldigen zich. Eerst naar twee, dan naar vier en langzaam ontstaat er een stroompje.
SharpTooth verdwijnt, het lijk wat naast de boom ligt is er niet meer verdwenen in het niets. Er stroomt alleen een stroompje bloed langs de boom omhoog, en de boom krijgt voeten, handen, bladeren veranderen in huid en zo ontstaat een nieuwe SharpTooth.
Absinthe nog steeds verward van wat er hem gebeurd is kijkt beduusd naar het tafereel dat zich voor hem afspeelt.
Zo terug! En nu mijn missie afmaken. Ik ga het dorp in.
[Dit bericht is gewijzigd door SharpTooth op 26-11-2001 17:42]
Equilan? * roept hij door de toren heen met een stem vol angst en twijfel...
Het tempo van zijn passen neemt toe en hij voelt zich bijna verplicht om haas te maken.
Achter de deur ligt een ware schat aan kennis. Een bibliotheek. Absinthe twijfelt geen moment en loopt naar binnen. Hij begint te zoeken naar de boeken die hem verder kunnen helpen bij het vervullen van, wat hij ziet als, zijn lot. Zijn ogen speuren tal van planken af, zijn handen strelen de ruggen van zoveel verschillende soorten boeken dat hij bijna vergeet waar hij op zoek naar was.
Maar dan gebeurt het, het is een boek zoals alle andere, maar op de rug staat, in sierlijke, gouden, letters, de titel vermeld. Het is een boek over de bewoonster van dit pand, precies waar hij naar zocht. Zorgvuldig pakt Absinthe het boek uit de kast en verbergt het onder zijn mantel, maar zijn bezoek eindigt niet bij deze vondst. Het duurt niet lang eer hij een zestal boeken bijeen heeft geraapt, uit alle hoeken van de bibliotheek, over de meest fantastische wezens.
Absinthe verwacht met zijn vondst iets zeer waardevols te leren over een paar van de exotische en mysterieuze bewoners van dit eiland.
Voorzichtig baant hij zich een weg door de Toren naar buiten, waar hij, zodra hij het daglicht ziet, koers zet naar huis om daar informatie op te doen...
|
|
