Ach Merisse, dat zijn ze he, de moeilijke momenten. Meid toch.
Ik vind het wel heel dapper dat je uberhaupt aan haar buik wil voelen. Dat deed ik bij mijn allerbeste vriendin niet eens, omdat ik dat niet trok. En dan 12,5 jaar bezig om een kindje te krijgen...en hij wil het niet eens?
Wel balen dat ze helemaal niets liet blijken naar jou toe. Misschien wilde ze je niet teveel van streek maken; ze kon zich vast wel voorstellen (na jouw verhaal) hoe moeilijk het voor jou moet zijn. Kan het dat niet zijn?
Toch kan ik me haar euforische gevoel ook wel een beetje voorstellen, en dat zij daar dan haar tact een beetje door kwijt is...tja. Misschien had ze na zo'n lange tijd eventjes zo iets van Dit Is Nu Even Mijn Moment...hoe vervelend ook voor jou...
Zeker als je geen dikke vriendinnen bent (met dikke vriendinnen is het soms al zo lastig).
En dan die mannen, denken soms echt dat als het beter gaat HET dan over is. Zo werkt het helaas niet.... Soms zijn het de stomste dingen waardoor je weer helemaal van slag raakt. Dingen als 12,5 jarige bruiloften met al je vrienden met kids is er wel 1 van. Zwangere vriendinnen is een 2e.
Mijn ventje, als ie iets van kinderspeelgoed heeft gekocht voor een neefje, wat hij zelf zo leuk vind dat hij het bijna niet wil weggeven (leeftijdscategorie 5+), is voor mij een 3e....
Een flinke huilbui, die lucht mij altijd wel op. Dus Merisje, je gooit het er maar uit hoor. Hopelijk ben je dan weer 10 kilo lichter.
Eneh Leonieke, dat van die condooms kan ik beamen; al doende...en het wordt nog wel een keer gewoon hoor. En als het gaat vervelen ga je toch wat experimenteren...koop van die aparte met ribbels ofzo...Straks ga je het nog missen
![]()
Nou dames, hier alles weer ok. Ik ben gewoon 2x achterelkaar (met 5 dagen ertussen) ongesteld geweest. Zondag was het weer over, dus voor mijn gevoel een schone lei en verder zie ik de ups met downs afwisselend.
[ Bericht 9% gewijzigd door katinka op 13-12-2004 23:55:16 ]