abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_23931083
Laatste post van Merisse in deel 4:

Afgelopen weekend ben ik naar een 12 1/2 jarige bruiloft geweest van vrienden van ons. Behalve 12 1/2 jaar getrouwd zijn ze ook al 12 1/2 jaar bezig met te proberen een kindje te krijgen Twee jaar geleden is ze een keer zwanger geweest en heeft weken in het ziekenhuis gelegen vanwege extreem zwangerschapsbraken. Helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam. Een paar maanden geleden zijn ze bij ons geweest net voor een nieuwe IVF terugplaatsing. We wisten ook niet of ze zwanger was toen we er zaterdag naar toe gingen, we durfden niet te bellen. Maar ja hoor ik zag het meteen: een dikke buik! Helemaal te gek natuurlijk! En een vlekkeloos verlopende zwangerschap, helemaal niet ziek geweest. Een klein wondertje dus.

De hele avond ging het over zwangerschappen en kinderen aangezien de meeste mensen daar aanwezig tussen de 30 en de 40 waren. Vlak voordat we naar huis gingen heb ik nog aan haar buik mogen voelen en ik heb het kindje voelen schoppen Van alle emoties had ik veel te veel gedronken en op de terugweg in de auto heb ik een gigantische huilbui gekregen. Ik was zo verdrietig. Ondanks dat ik het haar zo ontzettend gun...
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_23931248
MERISSE.....ow meis wat een verdriet weer voor je,kan het me heel goed voorstellen.
Voor haar natuurlijk helemaal te gek,dat ze zwanger is na zo'n onwijs lange tijd en heerlijk,dat ze niks geen last heeft.
Maar voor jou erg moeilijk,ik denk dat ik ter plekke had gaan staan janken,gewoon vanwege het dubbele gevoel......
Dikke knuf voor jou
Groetjes,Minoes
pi_23931337
Merisse, wat verdrietig! Dat je verdrietig bent hierover zegt toch niet dat je niet blij voor haar kunt zijn? Je zou het alleen zo graag zelf ook meemaken.

knuffel
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_23931818
Merisse zo begrijpelijk die huilbui! Ik wacht nog altijd met schrik tot mijn zus ooit zegt dat ze zwanger is. Ik kan me een beetje voorstellen hoe je je voelt. Je bent enerzijds blij voor haar dat het gelukt is, maar stiekem zit je toch te hopen of te denken dat je liever had dat jij zwanger was in plaats van jouw vriendin. Zo'n tweestrijd in jouw gedachten, maar o zo begrijpelijk.

Ik denk zelfs dat jouw vriendin het ook heel goed begrijpt hoor als jij wat minder opgewekt zou zijn. Een goede vriendin neemt jou zoiets niet kwalijk.

Dikke knuf
pi_23932111
Het is eigenlijk helemaal geen goede vriendin, haar man is een vriend van mijn man. Wat mij wel steekt is dat ze helemaal niet informeert naar mij. Ik heb haar een paar maanden geleden het hele verhaal van ons verteld maar ze heeft niks aan mij gevraagd zaterdag alleen maar gepraat over haar eigen geluk en gepronkt met haar buik... Nou ja misschien dat ze het moeilijk vindt...

Mijn man vind het ook zo moeilijk als ik zoveel verdriet heb. Hij zei vorige week nog tegen me dat hij het zo fijn vond dat ik er allemaal wat beter mee om kon gaan en er niet zoveel meer mee bezig was. Hmmm ja ik probeer het, en soms lukt het, maar soms zoals afgelopen zaterdag lukt het dus van geen kanten.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_23932213
quote:
Op maandag 13 december 2004 10:35 schreef Merisse het volgende:
Verduidelijking
Ow Merisse dan heb ik het verhaal verkeerd begrepen hoor. Sorry voor die post van mij.

Het is ook maar logisch hoor dat het steekt bij jou. Het minste wat ze kon doen was even apart met jou praten en vragen hoe het met jou ging. Tuurlijk moest ze dat helemaal niet doen als er andere mensen bij zijn, maar zo eventjes tonen dat ze ook wel aan jou denkt.. alhoewel.. als ze het niet meent, ben je er ook niet echt veel mee...

Misschien heeft ze het er idd wel moeilijk mee, maar hoe stuntelig mijn vriendin soms overkomt als ze er over informeert bij mij, toch doet het me altijd veel plezier als ze eventjes de tijd neemt om te zien hoe het nu met mij gaat. Zeker nu het steevast gebeurt als we met een groep vriendinnen samenzitten er over kinderen gepraat wordt.
pi_23932421
En weet je wat ook wel zo is: ik zou voor geen goud met haar willen ruilen want haar man wil het kind niet! Hele rare situatie. Hij heeft altijd gezegd dat zij een kind mag maar dat het dan haar kind is. Zij moet er maar voor zorgen. Nu het bijna zover is denkt hij er nog steeds hetzelfde over. Echt heel vreselijk hoe hij erover sprak. Ik moet er niet aan denken.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_23932646
Ow Merisse, ik moet er niet aan denken!
Hoe graag ik ook een kindje zou willen, ik zou het niet willen zonder dat mijn vriend het ook van harte wil! Hoe kun je nou samen leven en de zorg voor een kind hebben op die manier?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_23932679
leonieke, ik was ook erg bang voor de dag dat mijn zusje zou vertellen dat ze zwanger was, maar het viel me zo ontzettend mee! Ik was alleen maar van harte blij voor haar. Natuurlijk heb ik mijn verdrietige momenten gehad, maar het belangrijkste gevoel was toch echt dat ik gewoon blij en gelukkig voor haar was.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_23935452
quote:
Op maandag 13 december 2004 11:10 schreef miss_sly het volgende:
leonieke, ik was ook erg bang voor de dag dat mijn zusje zou vertellen dat ze zwanger was, maar het viel me zo ontzettend mee! Ik was alleen maar van harte blij voor haar. Natuurlijk heb ik mijn verdrietige momenten gehad, maar het belangrijkste gevoel was toch echt dat ik gewoon blij en gelukkig voor haar was.
Ja ik denk ook wel dat het zo zal zijn bij mij (hoop ik toch...) Ik weet nu alleszins dat ik al erg meeleef met haar. Ze probeert nu ondertussen 8 maanden zwanger te worden en begint wat schrik te krijgen. We hebben er vorige week voor het eerst met elkaar (weliswaar via msn) over gesproken en ik was echt blij dat ze het ook eens aan mij kon vertellen dat ze het er moeilijk mee heeft. ik moest het altijd via mijn ma vernemen en mijn ma vertelde dan over mijn situatie tegen mijn zus) Ik vermoed dat ze het gewoon moeilijk vindt om er met mij over te praten omwille van mijn voorgeschiedenis. Ze durfde het mij eerst zelfs niet zeggen dat ze gestopt is met de pil. Dat vind ik dan weer zo jammer want het is en blijft mijn enige zus... ook al begrijp ik haar anderzijds heel goed.
pi_23943619
Katinka hoe gaat het nu met je?

Merisse, het blijft hard om er toch telkens weer mee geconfronteerd te worden, helemaal als die man het kind eigenlijk niet wilt. Ik hoop dat je huilbui je wat opluchting gegeven heeft.

Leonieke, wel spannend dat je met de pil stopt, ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt. En dat frutten met concdooms valt best mee hoor, dat kan ik je uit ervaring vertellen
"No hay mal que por bien no venga" Geen ongeluk zo groot, of er is altijd nog wel een geluk bij
pi_23956699
Ach Merisse, dat zijn ze he, de moeilijke momenten. Meid toch.
Ik vind het wel heel dapper dat je uberhaupt aan haar buik wil voelen. Dat deed ik bij mijn allerbeste vriendin niet eens, omdat ik dat niet trok. En dan 12,5 jaar bezig om een kindje te krijgen...en hij wil het niet eens?

Wel balen dat ze helemaal niets liet blijken naar jou toe. Misschien wilde ze je niet teveel van streek maken; ze kon zich vast wel voorstellen (na jouw verhaal) hoe moeilijk het voor jou moet zijn. Kan het dat niet zijn?
Toch kan ik me haar euforische gevoel ook wel een beetje voorstellen, en dat zij daar dan haar tact een beetje door kwijt is...tja. Misschien had ze na zo'n lange tijd eventjes zo iets van Dit Is Nu Even Mijn Moment...hoe vervelend ook voor jou...
Zeker als je geen dikke vriendinnen bent (met dikke vriendinnen is het soms al zo lastig).

En dan die mannen, denken soms echt dat als het beter gaat HET dan over is. Zo werkt het helaas niet.... Soms zijn het de stomste dingen waardoor je weer helemaal van slag raakt. Dingen als 12,5 jarige bruiloften met al je vrienden met kids is er wel 1 van. Zwangere vriendinnen is een 2e.
Mijn ventje, als ie iets van kinderspeelgoed heeft gekocht voor een neefje, wat hij zelf zo leuk vind dat hij het bijna niet wil weggeven (leeftijdscategorie 5+), is voor mij een 3e....

Een flinke huilbui, die lucht mij altijd wel op. Dus Merisje, je gooit het er maar uit hoor. Hopelijk ben je dan weer 10 kilo lichter.

Eneh Leonieke, dat van die condooms kan ik beamen; al doende...en het wordt nog wel een keer gewoon hoor. En als het gaat vervelen ga je toch wat experimenteren...koop van die aparte met ribbels ofzo...Straks ga je het nog missen

Nou dames, hier alles weer ok. Ik ben gewoon 2x achterelkaar (met 5 dagen ertussen) ongesteld geweest. Zondag was het weer over, dus voor mijn gevoel een schone lei en verder zie ik de ups met downs afwisselend.



[ Bericht 9% gewijzigd door katinka op 13-12-2004 23:55:16 ]
  dinsdag 14 december 2004 @ 08:50:29 #14
1087 Merisse
broddeltante
pi_23960916
Vriendinnen/kennissen die vertellen dat ze zwanger zijn.
Dikke buiken en bevallingen.
Kraamvisites.
Ik wil er zo graag tegen kunnen maar ik kan er niet tegen. Ik wil er zo graag overheen zijn en niet kleinzielig en egoistisch reageren. Na die huilbui was ik helemaal niet opgelucht overigens. Ik schrok er alleen maar weer van hoe rauw mijn verdriet nog steeds is. Er is echt nog geen scherp kantje vanaf.

Katink, knuf voor joe Volgende week evaluatie he? Gaan ze dan nog iets onderzoeken denk je?
Miss Sly, hoe gaat het met jou? Hoe is het met Jens, zie je hem vaak? Niet moeilijk? Slik je nog dat supplement voor je cyclus (sorry naam kwijt)?
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_23965161
Met mij gaat het wel goed, eigenlijk. Ik geniet van de decembermaand (mijn verjaardag (36 alweer, dat is minder ) en de feestdagen), kijk met plezier vooruit naar de wintersport in januari en verheug me erop dat we na de wintersport zeer waarschijnlijk een hondje gaan halen

Ik slik de monnikspeper niet meer. Ik heb 3 potjes (=150 capsules) met de hoogste dosis ingenomen, en het resultaat = 0. Ik ben nu ernstig aan het twijfelen wat mijn volgende stap moet zijn: ander supplement, homeopaat of gewoon huisarts/gyn. Vind het allemaal geen goede beslissing, maar ik heb wel erg het gevoel dat ik iets moet doen...dus doe ik maar niets.

En verder is Jens echt een lichtpuntje in mijn leven. Hij is geweldig, lief, mooi, leuk, ontzettend aan het ontwikkelen, en mijn zusje doet er ook echt heel veel aan om me er bij te betrekken. Zondag mag ik weer een paar uurtjes oppassen! Soms is het toch wel verdrietig, maar het is een zoete pijn omdat ik zelf ook zo gek ben op Jens en ik zo blij ben voor het kleine gezinnetje dat mijn zusje, schoonzusje en Jens vormen. En voor mijn ouders die toch nog opa en oma zijn geworden, ook al doet het wel eens pijn dat ik ze dat niet heb kunnen geven.

In februari wordt Jens gedoopt, en dan mag ik hem ten doop houden!

en ik lees hier, en vind het zo verdrietig allemaal. Ik zou iedereen zo graag willen helpen, maar helaas kunnen we dat geen van allen voor elkaar!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_23976886
quote:
Op dinsdag 14 december 2004 08:50 schreef Merisse het volgende:
Vriendinnen/kennissen die vertellen dat ze zwanger zijn.
Dikke buiken en bevallingen.
Kraamvisites.
Ik wil er zo graag tegen kunnen maar ik kan er niet tegen. Ik wil er zo graag overheen zijn en niet kleinzielig en egoistisch reageren. Na die huilbui was ik helemaal niet opgelucht overigens. Ik schrok er alleen maar weer van hoe rauw mijn verdriet nog steeds is. Er is echt nog geen scherp kantje vanaf.

Katink, knuf voor joe Volgende week evaluatie he? Gaan ze dan nog iets onderzoeken denk je?
Miss Sly, hoe gaat het met jou? Hoe is het met Jens, zie je hem vaak? Niet moeilijk? Slik je nog dat supplement voor je cyclus (sorry naam kwijt)?
Zoals je schrijft, in die volgorde ervaar ik het precies hetzelfde hoor Merisse. Om mezelf wat weerbaarder te maken heb ik een joekel van een muur opgetrokken en me volledig afgesloten voor het vrolijke gekwetter over bovenstaande onderwerpen; het probleem dat ik nu een beetje heb is, dat ik niet meer weet hoe ik me moet openstellen. Ik ben een kei geworden in het verbergen van mijn emoties en daar heb ik nu veel last van. Een hele tijd heb ik vriendinnen met kinderen, die wat verder weg wonen gemeden, zoiets van dat komt wel weer als deze periode voorbij is....

Daarstraks opende ik een envelop van mijn verzekering, waarin de nieuwe polisvoorwaarden staan voor 2005. Ik dacht zeker te weten dat de medicijnen (nodig voor een IVF) nog vergoed zouden worden door mijn aanvullende en dat alleen de behandeling (vanaf de 3e IVF) zelf betaald moet worden. Even dacht ik; nou da's mooi klote. Zijn we gelijk klaar. 1 seconde later verschiet ik in blinde paniek; kut hoe kan dat nou? Heb ik het gewoon gemist? Had ik toch een andere verzekering moeten nemen? Boos op mezelf, omdat ik niet had begrepen dat het zo zou gaan. Waar heb ik met mijn hoofd vol hormonen het afgelopen jaar gezeten? In 't achtereind van een koe? Ik heb toch wel gemerkt hoe er in de media over ziekenfonds enzo werd gesproken? Is dat dan echt volledig langs me heen gegaan? Over rauw gesproken; hier nog 1 die dacht dat de scherpe kantjes er wel af waren.

5 minuten later; hm. misschien als we volgende week toch zo positief worden dat we voor een 4e poging gaan, telt dan de datum waarop het recept werd uitgeschreven?
Dan valt het misschien toch nog in 2004 en...?

Nou, ik ben weer gekalmeerd en tot de conclusie gekomen dat we volgende week afwachten. Onderzoeken gaan niet meer gebeuren, want alles gaat goed. Behalve de innesteling. En daar kunnen ze nou net niks aan doen.
Dus als er geen alternatieven meer zijn om dat te verbeteren, haken we af. En nu ik dit weer zo opschrijf, lucht dat me eigenlijk op.
pi_23976982
Merisje, vergeet ik nog de dikke knuffel terug
En MissSLy ook
  dinsdag 14 december 2004 @ 22:38:35 #18
1087 Merisse
broddeltante
pi_23977640
Tjeemig Katinka, alsof je met een rotvaart tegen een muur aanknalt zeg! Maar ik snap goed dat je er nog niet eerder naar gekeken hebt. Ver van mijn bed show, struisvogel spelen want je wilde daar maanden geleden natuurlijk helemaal niet aan denken! Logisch! Je wilde dat het niet meer nodig zou zijn....

Ook je reactie komt me heel bekend voor, in eerste instantie heel nuchter totdat de waarheid ineens als een moker neerdaalt.

GVD, wat een leed hier toch. Wat miss_sly ook zegt, je zou willen dat je iets kon doen, iets kon zeggen. Dikke kus weer
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_23977897
Mag ik even verdrietig zijn?
Dit weekend moest er opgepast worden op Jens. Aangezien het nogal moeilijke tijden waren, zei ik dat hij wel bij ons mocht logeren. Nou, dat kon niet ivm borstvoeding en kolven en zuinig zijn op de melk. Nu vertelde mijn zusje net doodleuk dat hij bij de andere opa en oma gaat kogeren. Bij ons komt nog wel een keer, maar dat is zo ver weg...

Tja, en dan dnek ik: die oma's en opa's die weten tenminste hoe je met zo'n kleintje omgaat. Ik weet dat niet, ik ben maar een onhandige tante. Ik had op mijn leeftijd gewoon al een ervaren zus moeten zijn waar ze haar baby met een gerust hart kon achterlaten, maar ik ben een onwetende kluns...en dat zal ik ook altijd blijven, toch?

Ik weet niet waarom het me ineens zoveel doet, maar ik kan voor het eerst in lange tijd gewoon mijn tranen niet bedwingen. En tegelijkertijd voel ik me zo kleinzielig
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
  dinsdag 14 december 2004 @ 22:50:10 #20
1087 Merisse
broddeltante
pi_23977959
quote:
Op dinsdag 14 december 2004 13:00 schreef miss_sly het volgende:
Soms is het toch wel verdrietig, maar het is een zoete pijn
Die zoete pijn ja ... zo herkenbaar
Een hondje leuk hoor! Zeker iets om je op te verheugen.

Enne over wat je nu zou moeten doen (of laten): kun je niet naar de HA/gyn vanwege je cyclus los van je kinderwens? Al is het maar om te overleggen? Dan weet je in ieder geval de (on)mogelijkheden. Maar kan me voorstellen dat het een grote stap is hoor. Niks forceren.

Liefs
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
  dinsdag 14 december 2004 @ 22:57:53 #21
1087 Merisse
broddeltante
pi_23978166
Ach gos miss_sly, wat kloten. Voor een volgende keer niet denken "laat maar" hoor! Er toch voor knokken dat hij bij jullie komt hoor want anders doe je nooit ervaring op en word je nooit handig met babietjes (en vergis je niet die oma's en opa's klunzen ook heel wat af hoor).
en voor je het weet zijn ze 4 jaar en wonen ze in Spanje en heb je niet één enkele keer opgepast op je petekindje...
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
  dinsdag 14 december 2004 @ 23:01:53 #22
65653 Spindizzy
FUCK-A-DOODLE-DO!
pi_23978249
Miss Slytje toch
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
pi_23978338
Merisse, wat ontzettend jammer dat je niet een keer hebt kunnen oppassen!
Als het enigzins kan, wil ik dat zeker voorkomen, maar hoe? Ik vind het erg moeilijk om ervoor te knokken. Heb ook alleen maar " tuurlijk" gezegd tegen mijn zusje toen ze zei dat logeren bij ons nog wel een keer kwam, en heb toen het gesprek maar beeindigd.
MIsschien klunzen opa's en oma's ook wel eens, maar ze hebben toch al babies en kinderen grootgebracht. Wat weet ik nou van kindjes? En daar moet je dan je eigen kleintje zomaar achterlaten?

MIsschien moet ik maar even uit gaan huilen bij mijn vriend ipv alleen achter de pc
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
  dinsdag 14 december 2004 @ 23:40:45 #24
1087 Merisse
broddeltante
pi_23979284
Het enige wat ik kan zeggen is: warm houden! Ernaar vragen, aanbieden etc. Ik had altijd zoiets van ok, de volgende keer dan maar. Het was met name uit onzekerheid dat ik niet aandrong. Ik dacht steeds dat komt nog wel een keertje. Maar dat keertje is dus nooit meer gekomen. Ik woon dan wel een uur rijden van mijn zus maar had desnoods gewoon een keer speciaal naar haar toe kunnen rijden om een avond op te passen. Ik vind het achteraf heel erg jammer

Gos, we blijven aan 't janken vandaag.
Morgen beter dan maar


[ Bericht 8% gewijzigd door Merisse op 15-12-2004 00:01:54 ]
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_23982856
Spin en Merisse

Ik voel me weer wat beter. Ik heb me voorgenomen om er toch wel gewoon open over te zijn en iets van te zeggen tegen mijn zusje. Inderdaad zoals jij zegt Merisse: je denkt iedere keer dat het de volgende keer dan wel komt, maar daar zal ik toch actief in moeten worden, denk ik. En vragen wat nu de werkelijke reden was. Als het idd vanwege de borstvoeding is, is dat een heel redelijk argument, en bovendien iets wat vanzelf verandert op termijn. Als het met de afstand te maken heeft, die blijft, daar kan ik niets aan veranderen. En als het met onervarenheid van mijn kant te maken heeft, moeten ze me vertellen wat ik volgens hen moet leren en me daarin de kans geven. Want hoe leuk ik het ook vind om soms eens een paar uurtjes bij hen thuis op te passen, ik wil ook heel graag dat Jens eens komt logeren, en niet pas als hij 18 is
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')