Kerstverhalen feedback-topic voor Fokkers

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 09:44 schreef Nonna het volgende:
Waar zijn Type, Hannekez, Twinky?? Je kan trouwens insturen t/m 23 december.

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 17:09 schreef Biancavia het volgende:
Dit is mijn poging.
Ik heb hem echter al opgestuurd, want anders dan blijf ik tot in het oneindige bezig dingen te veranderen.
[..]

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 17:09 schreef Biancavia het volgende:
Dit is mijn poging.
Ik heb hem echter al opgestuurd, want anders dan blijf ik tot in het oneindige bezig dingen te veranderen.
[..]

quote:

Op zondag 12 december 2004 17:46 schreef TheMarco het volgende:

[..]

Hmmm... heb het net even gelezen. Het is best aardig geschreven maar dit thema is wel een beetje uitgekauwd vind ik persoonlijk. no offense verder!

quote:

Anna

Kerstavond staat voor veel mensen gelijk aan gezelligheid
Maar voor dit kleine meisje, betekende het een zware tijd
Tien uur sloeg de klok in de hoge toren
Iedereen in de stad heeft het kunnen horen

De sneeuw valt vlokje voor vlokje naar beneden
Nergen is te zien of er een auto heeft gereden
Alleen kleine voetstapjes zijn er te zien
Van een meisje van nog geen jaar of tien

Langzaam slentert ze door de straten
In dunne kleding, vol met gaten
Rood zijn haar wangetjes allang niet meer
Alles voelt koud en haar voetjes doen zeer

Trillende handjes komen onder haar mouwen vandaan
Nergens heeft zij een warm plekje waar ze heen kan gaan
Het beste wat ze kan doen is in beweging blijven
Niet in slaap vallen en haar handjes tegen elkaar aan wrijven

Hoestend probeert zij de wind te trotseren
Met niets in haar maag om op te teren
Een traan glijdt langs haar wang
Toch is dit kleine meisje echt niet bang

Maar het is al laat en de schaduwen worden groter
Ze voelt zich zo alleen, deze kleine koter
Bij een groot huis blijft ze staan
Een jongetje staat niet ver van haar vandaan

Met zijn wantjes vast gebonden aan zijn mouw
Vlucht hij naar binnen voor de ijzige kou
Gezellig zit het gezin voor de open haard
Dichtbij een tafel met kalkoen en een mooie taart

Bij het volgende raam kijkt ze weer naar binnen
Een warm bed en een kast vol linnen
Een grote ketel met soep staat klaar
En ook de andere gerechten zijn al gaar

Met grote ogen kijkt ze naar het tafereel
Al hoestend, krijgt ze last van pijn in haar keel
Blijven bewegen is wat ze moet doen
Terwijl de kou naar binnen kruipt via haar kapotte schoen

Steeds langzamer loopt ze door de lege straten
Binnen is iedereen gezellig aan het praten
Buiten wordt het alsmaar killer
Nog donkerder en ook iets stiller

Elf uur heeft de klok geslagen
Haar lichaam kan haar niet meer dragen
Op een groot plein zakt ze ineen
Met helemaal niemand om haar heen

Ze ligt onder een grote boom
Met zoveel lichtjes, het lijkt net een droom
Sneeuw valt op haar tedere gezicht
Langzaam vallen haar oogjes dicht

Sneeuwvlokjes omarmen de kleine meid
Geen besef meer van dag of tijd
Veel te lang heeft ze zich niet bewogen
De klok slaat twaalf en ze opent haar ogen

Flauwtjes lacht ze naar het licht
Wat alleen op haar is gericht
Steeds groter en mooier wordt de straal
Tot ze erdoor omgeven wordt, helemaal

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 17:09 schreef Biancavia het volgende:
Dit is mijn poging.
Ik heb hem echter al opgestuurd, want anders dan blijf ik tot in het oneindige bezig dingen te veranderen.
[..]

quote:

Op maandag 13 december 2004 14:40 schreef Janetje het volgende:
Nee, ik heb er verder eigenlijk geen opmerkingen over, als dit een gedichtenwedstrijd was geweest.... MIsschien dat mijn mede-fokkers zo nog iets weten.

Ja, ik weet het, ik heb ook nogal wat moeite objectief naar mijn verhaal te kijken .

Succes in ieder geval!

quote:

Op maandag 13 december 2004 14:54 schreef Janetje het volgende:
Hahaha.. het mandje-verhaal, geinig om dat zo te lezen

quote:

Op maandag 13 december 2004 15:00 schreef Janetje het volgende:
Het is echt raar om de reacties op jou verhaal te lezen. Het is iets wat jij persoonlijk hebt gemaakt, bedacht hebt, en om dan te lezen dat andere mensen het goed of slecht vinden--> echt leuk (dat slecht iets minder leuk dan )

quote:

Na het jaarlijkse kerstdiner met de familie was ik op weg naar huis, eenzaam in een koude auto. Met mijn handen stevig om het stuur reed ik flink hard door. Dat was niet alleen vanwege de kou, eigenlijk kwam het nog meer door de frustratie. Het zijn gezellige familiediners, totdat het niet meer over het lekkere eten en de voorbij vliegende tijd gaat en het gevreesde onderwerp op de mooi aangeklede kersttafel komt: ik ben altijd alleen op deze feesten. Iedereen heeft een partner behalve ik, de eeuwig eenzame Karin. Ik kan er zó slecht tegen, en het maakt me nog verdrietiger als mijn moeder het onderwerp net zo makkelijk aansnijdt als de kerststol. Het is ook elke jaar hetzelfde liedje.

Om me een beetje vrolijker te maken zette ik de radio aan, en daarop kwam na een paar minuten de meest vreselijke kersthit aller tijden voorbij: All I want for Christmas is you. Mariah Carey, het is ook elk jaar hetzelfde liedje.

Ik wil ook een jou voor Kerstmis, dacht ik, wie je ook bent. Iemand waarmee ik op het kerstdiner kan verschijnen die ook vindt dat het eten eigenlijk maar matig lekker is en dat de tijd langzaam genoeg gaat, maar toch meepraat. Iemand die meer van me houdt dan ikzelf, en waarvan ik meer houd dan van mezelf. Iemand waarvan mijn moeder zal denken: dat is een fijne knul.

Het lukte me niet stil te blijven bij dit nummer, ik zong het zo hard en vals als ik kon mee. Zó hard en vals dat het me niets verbaast als de bestuurder van de auto tien meter achter me het kon horen. Het voelde zo heerlijk dat ik nog harder op het gaspedaal trapte en haast over de weg zweefde. Twintig minuten later was ik thuis en rende ik naar de zolder, waar ik een LP met kersthits opzette en het kleine tuimelraam opende. Het was een heldere nacht en ik bewonderde de sterrenhemel terwijl het krakende geluid dat uit de boxen van de LP-speler kwam me verblijdde.

Even later zag ik aan de overkant van de door kerstversiering verlichte straat nog een raam open gaan. Daarachter verscheen Gerard, die ook alleen was met kerst. Ik schreeuwde: "Vrolijk kerstfeest, Gerard!" en hij schreeuwde terug: "Vrolijk kerstfeest, Karin! De hemel is mooi vannacht hè?" Ik knikte instemmend, wenste hem een goede nacht en sloot het raam. Voor het eerst sinds lange tijd wist ik dat het ook echt een feest was en voelde ik me vrolijk met Kerst, een Kerstmis waarop ik het gevoel had niets te missen.

quote:

We bevinden ons in een land ver weg. Een land zonder naam, een land in oorlog. Waarom er wordt gevochten weet niemand meer, maar gevochten wordt er en hevig ook. Maar niet op kerstavond...

"Mama, mama kijk eens wat ik heb gevonden!" Gilt de jonge Junji als hij binnen komt stormen. "Het is een kerstboom! Een echte heuse kerstboom, met naalden takken en alles. Mag ik hem neerzetten? Het enige dat we nog nodig hebben is versiering. Nou mag het, mag het!?" Zijn moeder zucht. Ze zou graag toegeven, het is al zolang geleden dat ze voor het laatst een kerstboom hadden, maar er is gewoon geen ruimte in hun kleine hutje. Dan krijgt ze een idee "Jongetje van me, je weet toch ook wel dat dat niet past. Waar zouden wij dan moeten slapen? Of wou je soms samen met je broertje buiten slapen!?" Verdrietig antwoordt Junji: "Nee mama". Hij kijkt zijn moeder aan met zijn grote bruine ogen, die ieder moment in tranen kunnen uitbarsten, als zijn moeder vervolgd: "Wat je wel kan doen is de boom bij de open plek neerzetten aan de overkant. Dan zien we de kerstboom iedere dag en kan iedereen meegenieten van de boom." Junji's ogen beginnen meteen weer te stralen "En dan kan ik samen met Sara, Felix en de rest zorgen voor de versiering! Ik ga er meteen aan beginnen." Als zijn moeder hem nakijkt terwijl hij de boom met hem meesleept, krijgt ze voor het eerst sinds lange tijd weer een goed gevoel. Een gevoel dat ze lang niet meer heeft gevoeld, maar wat ze zich kan herrineren van toen ze zelf nog jong was. Toen gezellige kerstavonden rondom de kerstboom nog heel gewoon waren samen met haar eigen vader en moeder. Wat lijkt dat lang geleden.

Op de open plek, komen zijn vrienden meteen naar hem toe "He Junji! Wat ga je met die boom doen?" Junji lacht en zegt "Dit is een kerstboom, die ik hier ga neerzetten, zodat wij allemaal samen kerst kunnen vieren." Iedereen raakt enthousiast bij het horen van Junji zijn plan en ze willen allemaal meehelpen. "Ik ben blij dat jullie allemaal willen helpen" zegt Junji "Er is nog veel te doen, als eerste moeten we de boom rechtop zetten en daarna moeten we de boom nog versieren" "Waarmee dan Junji?" vraagt iemand. "Dat weet ik eigenlijk ook niet" Moet Junji toegeven "Maar ik weet wel dat er een piek op hoort. Dat is het belangrijkste en komt op de top van de boom." Een beetje ontredderd kijkt iedereen elkaar aan. Dan zegt de grote Felix "Kom op jongens, we gaan gewoon zoeken naar spullen en alles wat we mooi vinden komt in de boom en het allermooiste gebruiken we als piek!" Dit spreekt iedereen wel aan en meteen beginnen ze met zoeken.

Alleen Felix, Junji en Sara blijven achter. Zij besluiten de boom rechtop te zetten en de spullen te sorteren. Al gauw hebben ze de boom rechtop dankzij een ouwe ton die Felix nog wist te liggen en tegen de tijd dat de boom staat, zijn de eerste spulletjes ook al binnen gekomen. Ze beginnen met versieren en als even later iemand aan komt met een lang groen voorwerp met een soort van ronde bal erop hebben ze ook de piek gevonden. Die komt er als laatste op besluiten ze. Druk is iedereen in de weer en de tijd vliegt voorbij, algauw hangt de hele boom vol en kunnen ze aan de piek beginnen. "Wie mag eigenlijk de piek erop zetten" Vraagt de jongen die de piek gevonden heeft.
"Dat moeten we allemaal tegelijk doen" antwoordt Junji "We zijn het samen begonnen en we maken het samen af!" Een geweldig idee vinden ze allemaal.
Met zijn allen gaan ze in een cirkel staan rond de boom, de grootsten nemen de kleinsten op hun schouders en tegelijk proberen ze de piek erop te zetten. Op het moment dat de piek met de boom in aanraking komt, horen ze allemaal een. Ze kijken elkaar aan en dan...

Een paar uur later is de oorlog weer in volle gang. Een lafhartige raketaanval op een groep kinderen heeft een einde gemaakt aan het staakt het vuren. Dit is de laatste keer geweest dat er een vredige kerst was. Vrede lijkt nu verder weg dan ooit

quote:

en het maakt me nog verdrietiger als mijn moeder het onderwerp net zo makkelijk aansnijdt als de kerststol

quote:

Ik wil ook een jou voor Kerstmis

quote:

Op maandag 13 december 2004 16:30 schreef MadGuy het volgende:
Ja inderdaad! En dank je voor de complimenten. Jouw verhaal doet het wel goed geloof ik hè? ik heb hem al een aantal keer in de top 5 zien verschijnen...

quote:

Op maandag 13 december 2004 14:51 schreef p-etr-a het volgende:


En jouw verhaal, Biancavia, vind ik behalve afgezaagd ook erg verrassend aan het eind! Wat dat betreft goed gedaan dus.

quote:

De lichtjes zijn er weer.

De lichtjes zijn er weer. Vaag herinnert hij zich dat hij die lichtjes hier al eens eerder gezien heeft. Hij vindt de lichtjes fijn. Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes, zodat de lichtjes in sterretjes veranderen. Dan doet hij ineens zijn ogen weer helemaal open en knijpt ze weer tot spleetjes. Lichtjes, sterretjes, lichtjes, sterretjes. Nu beweegt hij zijn hoofd zachtjes van links naar rechts. De streepjes van de sterretjes volgen zijn beweging. Dat is leuk, hij kan de sterretjes laten bewegen en ze doen precies wat hij wil.

Vroeger, in zijn vorige huis, waren er ook wel eens van die lichtjes geweest. Nooit lang, maar af en toe. Soms komt hij nog wel eens in dat huis, maar meestal is hij hier. In het huis met de lichtgroene muren. Lichtgroen vindt hij een mooie kleur. Vanochtend werd hij wakker gemaakt door de vrouw met de lichtgroene trui. Dat vindt hij altijd de beste ochtenden. Als de vrouw met de lichtgroene trui er is. Ze draagt ook wel eens een trui met een andere kleur. Hij weet dan wel dat het dezelfde vrouw is. Ze ruikt fijn en ze heeft een prettige stem. Daar wordt hij rustig van. Het fijnste is toch als ze haar lichtgroene trui aan heeft. Lichtgroen is een fijne kleur.

Hij is nog helemaal verdiept in zijn spel als er ineens iemand tussen hem en de lichtjes in komt te staan. Een stem praat tegen hem. Die stem kent hij ook. Die is van een andere vrouw. Hij wordt boos. Hij wil naar de lichtjes kijken. Wild beweegt hij met zijn armen. De vrouw die voor hem staat pakt zijn armen vast. Dat wil hij niet. Hij gilt. De vrouw laat zijn armen weer los. Ze staat nog steeds voor de lichtjes. Daarom blijft hij gillen. Eindelijk gaat ze weg. Hij kan de lichtjes weer zien.

Plotseling wordt hij in zijn rolstoel naar een andere kamer gereden. Nu wordt hij heel erg boos. Hij gilt zo hard hij kan en hij slaat met zijn vuisten op zijn gevoelloze benen. De vrouw die hem naar de andere kamer heeft gebracht schreeuwt tegen hem. Dit maakt hem bang, waardoor hij nog harder met zijn vuisten gaat slaan.
Dan voelt hij een hand die door zijn haar glijdt. Hij stopt met gillen. De vrouw met de lichtgroene trui praat zachtjes tegen hem. Hij wordt rustig. De vrouw brengt hem terug naar de kamer. Zodra hij de lichtjes ziet steekt hij zijn beide handen in die richting uit. De vrouw zegt iets en zet hem vlak voor de lichtjes neer. Onmiddelijk hervat hij zijn spel met de sterretjes. Hij is tevreden.

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 00:28 schreef krakkemieke het volgende:
Die vind ik errug mooi Bian-cavia!

Ik heb geen streepje hoor!

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 06:59 schreef p-etr-a het volgende:
!
Mijn verhaal staat in de top 5!

Er is nog helemaal niet veel op gestemd, maar dit zal wel even helpen om daar verandering in te maken. Gaaf!

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 12:21 schreef Angeles het volgende:
Misschien staat het al ergens, maar hoe kun je nou zien hoe er op je eigen verhaal gestemd is?

Ik vind het ook zo stom om zelf op m'n eigen verhaal te gaan stemmen, maar zo zie je het dus niet.

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 17:03 schreef methodmich het volgende:
Je mag dus meerdere verhalen in sturen?

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 12:21 schreef Angeles het volgende:
Misschien staat het al ergens, maar hoe kun je nou zien hoe er op je eigen verhaal gestemd is?

Ik vind het ook zo stom om zelf op m'n eigen verhaal te gaan stemmen, maar zo zie je het dus niet.

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 17:24 schreef SCH het volgende:

[..]

Jij niet

quote:

MOORD ONDER DE KERSTBOOM

Sivori bloedde dood op Eerste Kerstdag 2003. Zijn zusters weenden en de dokter kwam te laat. Een bebloed mes lag onder de kerstboom, tussen een erehaag van kitscherige kerstmannen die “jingle bells” zongen. Een klaagzang in valse, hoge tonen. Enkele dennennaalden vielen symbolisch rond het mes.

De dokter kwam binnen, keek even en vertelde de arme vrouwen het slechte nieuws: “Die is dood.” Sivori’s moeder gooide zich gillend op de vloer, zijn zusters prevelden onverstaanbare mantra’s de kerstnacht in. Het deskundig oog van de dokter viel op de tafel, waar een dampend stuk konijn en een uitnodigend glimmend glas wijn rond het bord van Sivori stonden. “Zeg, is dat over? Hij zal er niet meer van eten.” De dokter zei het met een kort knikje richting de overledene. De vrouwen knikten alleen maar en de dokter laadde zijn leren tas in met het kerstdiner van Sivori.

De politie arriveerde later en was benieuwd naar de toedracht. Niemand had wat gezien, maar vijanden had Sivori genoeg. Wat te denken van Gordon, de verloofde van Sivori’s vriendin, die pas recent haar slippertje had ontdekt, op het moment dat Sivori haar al lang weer had verlaten. Een passionele moord op een avond als deze, er zijn slechtere settings denkbaar.

Sivori’s zakenpartners, Waldemar en Detlev, waren eveneens mogelijke daders. Sivori had ze bij een laatste handeltje getild voor ettelijke miljoenen en daar houden Oostblokkers zelden van. Een sluitend bewijs was echter niet te vinden. De agenten schonken een wijntje in en vermaakten zich met Sivori’s zusters. Kerstavond dient voor alles gezellig te zijn, zelfs met een lijk onder de kerstboom.

Op dat moment jankte een hond, rinkelde er glas, klonk er een auto-alarm en gilde er een vrouw. Verschrikt keken we naar buiten, waar we echter niets dan duisternis ontwaarden. Iedereen viel uit zijn rol. Sivori lachte zich een kriek onder de kerstboom en gooide met een kerstbal naar de agent, terwijl de dokter straalbezopen binnen kwam en zei dat er misschien wel echt een misdaad was gepleegd, in onze straat nog wel. Urenlang hebben we over de grond gerold van het lachen, totdat we niet meer konden.

We hebben nog regelmatig levend Cluedo gespeeld, maar zo levensecht en leuk als op Eerste Kerstdag 2003 is het nooit meer geworden.

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 17:34 schreef bad-eendje het volgende:

[..]

Ik vond het ook al zo raar. Maar ik vond het nog vreemder toen ik vanmorgen weer de uitslag niet kon bekijken en ik weer op mezelf moest stemmen. Stel dat je vanaf het begin meedoet en je moet elke ochtend opnieuw stemmen, dan maak je eigenlijk meer kans dan de rest van de schrijvers/schrijfsters.

Sowieso vind ik het stemmen erg apart.. je kan zo je hele familie- en vriendenkring mee laten stemmen. Maar ach.. het zij zo.

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 10:38 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Wat is de titel van je verhaal?

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 17:27 schreef Janetje het volgende:
hey nonna, je was goed op 747

(voor wie het gemist heeft: het intervieuw en voorgelezen verhaal staan op de website van 747AM)

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 18:57 schreef methodmich het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 15 december 2004 12:44 schreef Isabeau het volgende:
Hey wat leuk Nonna en gefeliciteerd! Hebben alleen de weekwinnaars eigenlijk kans om de hoofdprijs te winnen of zie ik dat verkeerd?

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 18:30 schreef Janetje het volgende:
naar badeendje

Lekker plekkie heeft je gedichtje

quote:

Onderonsje

Woedend stormde hij de kamer binnen. Een grote hoeveelheid stoom kwam uit z’n oren. “Wat flik je me nu weer?” brieste hij. Even keek God op van zijn kopje thee. Hij kon Satan, door zijn zwavelgeur, altijd van kilometers ver ruiken wanneer deze boos was. Grinnikend nam hij nog een slokje en zette zijn kopje neer. Triomfantelijk sprong hij van zijn bureau af.
“Wat is er nu weer?” vroeg hij gespeeld geërgerd. Satan, die zich steeds meer begon op te winden, rende naar de afstandsbediening en zette de tv aan. Zappend van kanaal naar kanaal, riep hij: “Zie je dat?!”
“Wat moet ik zien dan?” vroeg God.
“Doe nou niet alsof je het nog niet gezien hebt!” schreeuwde hij met een vurige blik in zijn ogen. God moest zich even inhouden om niet te lachen, want Satan’s gezicht zag eruit alsof hij erg nodig naar de wc moest.
“O, dat.” zei God.
“Ja, dat ja!!” tierde Satan.
“Vind je dat normaal? Nergens oorlog?” riep hij geirriteerd. “Ik weet zeker dat je iets in je schild voert!” vervolgde hij. Satan liet zichzelf in een stoel ploffen en hield de vingertoppen van zijn linkerhand tegen de vingertoppen van zijn rechterhand, terwijl hij God doordringend aankeek. Zijn staart draaide onrustig in het rond boven zijn hoofd. “Heb je daar nog iets op te zeggen o machtige geweldige God?” vroeg hij sarcastisch.
“Satan, Satan toch!” zei God met een kleine glimlach. “Je wordt oud he Satan?” vroeg hij. “Kijk dan ook eerst op de kalender voordat je zo ontploft.” zei God, terwijl hij deze aanwees. Satan’s ogen werden groot en hij sprong op.
“Nee, het is niet waar! Is het al zover?” zei Satan ongeloofwaardig.
“Ja, de geboortedag van mijn zoon. En ja, dat wordt nu eenmaal uitbundig gevierd, met staakt het vuren enzo.” zei God plagerig. Stampvoetend liep Satan naar de kalender.
“Het is niet eerlijk!” zei hij beteuterd. Wat kon Satan toch snel veranderen van een oude man naar een klein kind, dacht God bij zichzelf. “Weet je wat ik vooral niet eerlijk vind?” zei Satan zachtjes, terwijl hij zich naar God omdraaide. “Ik vind het niet eerlijk dat hij niet één maar twéé dagen z’n verjaardag viert.”
“Joh,”zei God. “Maak je niet zo druk. We doen het al jaren op deze manier.” Terwijl hij naar het beteuterde gezicht van Satan keek, liep hij naar hem toe. “Weet je wat?” vroeg God. Hij legde een hand op de schouder van Satan. “Speciaal voor jou zal ik nog wat zwavelthee zetten, doen we samen een kopje. Mag je zo ook even met de sneeuwmachine spelen.” vervolgde hij. Satan knikte en langzaam trok de rookwolk weg.

quote:

Op woensdag 15 december 2004 19:22 schreef bad-eendje het volgende:
dit is 'm geworden:
[..]

quote:

Op woensdag 15 december 2004 19:22 schreef bad-eendje het volgende:
dit is 'm geworden:
[..]

quote:

Op woensdag 15 december 2004 19:22 schreef bad-eendje het volgende:
dit is 'm geworden:
[..]

quote:

Op vrijdag 17 december 2004 13:40 schreef Janetje het volgende:
Vraagje, wat vinden jullie van 'licht'? (nee, niet mijn verhaal)

quote:

Op vrijdag 17 december 2004 13:40 schreef Janetje het volgende:
Vraagje, wat vinden jullie van 'licht'? (nee, niet mijn verhaal)

quote:

Op vrijdag 17 december 2004 13:35 schreef Janetje het volgende:
jij gaat ook niet slecht he
(ps. is geen plagiaat hoor, dacht ik)

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:02 schreef De-oneven-2 het volgende:
Een pluim, kerstballen en piek voor seriewoordenaar.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:17 schreef De-oneven-2 het volgende:
Het ( grote ) publiek bepaalt wie er met die schrijfcursus vandoor gaat, niet?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:26 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik weet het niet...
Daarom vraag ik het.

Ik mag het hopen.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:29 schreef SCH het volgende:
De jury bepaalt de winnaar - en de jury bestaat uit Jan Marijnissen, Anne van der Meijden en Nilgun Yerli.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:17 schreef De-oneven-2 het volgende:
Het ( grote ) publiek bepaalt wie er met die schrijfcursus vandoor gaat, niet?
In dat geval zie ik het somber in voor je...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:17 schreef De-oneven-2 het volgende:
Maar goed, het is ook de tijd van mirakels, he.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 17:11 schreef Seborik het volgende:
Wat een slap gelul.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:26 schreef Aventura het volgende:
Goed verhaal, alleen denk ik niet dat het bij de NCRV past

quote:

Op vrijdag 24 december 2004 01:27 schreef Janetje het volgende:
zucht... jammer hoor...



Nou ja, je weet het he, meedoen is belangrijker dan winnen....

(maar winnen is eigenlijk ook wel leuk)

quote:

Op vrijdag 24 december 2004 11:11 schreef buzzer het volgende:

[..]

Ah het Olympische cliché

quote:

Op vrijdag 24 december 2004 11:40 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

Typisch dat alleen de verliezers dit cliché gebruiken. Waaronder ik dus.

quote:

Op maandag 27 december 2004 10:11 schreef Kugari-Ken het volgende:
Wat een ongeinspireerde drap is het winnende verhaal geworden.

Eerlijk waar, ik kan niet zeggen dat dit nu werkelijk iets is dat het waard is om een prijs te winnen. Het is een hol verhaaltje dat op een middelbare school nog geen zesje zou opleveren. Niet grappig, niet spannend, niet emotioneel, niet inhoudelijk.

quote:

Op maandag 27 december 2004 10:11 schreef Kugari-Ken het volgende:
Wat een ongeinspireerde ongeïnspireerde drap drab is het winnende verhaal geworden.

Eerlijk waar, ik kan niet zeggen dat dit nu werkelijk iets is dat het waard is om een prijs te winnen. Het is een hol verhaaltje dat op een middelbare school nog geen zesje zou opleveren. Niet grappig, niet spannend, niet emotioneel, niet inhoudelijk.

quote:

Op maandag 27 december 2004 12:53 schreef MadGuy het volgende:

[..]

Probeer jij maar eens iets leuks binnen de grens van 450 woorden!

quote:

Op dinsdag 28 december 2004 09:30 schreef Nonna het volgende:
Hallo,
Dank voor de complimenten! Ik bloos achter mijn toetsenbord! (Of is het nou voor?)
Een dezer dagen ga ik 2 verhalen opsturen naar kOrt Literair; leuk magazine voor mensen die korte verhalen schrijven. Hou t in de gaten en stuur zelf ook eens wat op!
Zie; http://www.kortliterair.nl. Ze hebben dit jaar ook weer een wedstrijd, dus...
Doeg!