Belachelijkheid van Geloof, in het bijzonder Christendom #2

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 12:14 schreef Culkin het volgende:

[..]
Hoezo vertekend? Je miskent hun talent?

Ik denk dat hij bedoelt dat kunst mooi is, buiten de religieuze context.

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 12:37 schreef Culkin het volgende:

[..]
Men zou die hoogte niet bereikt hebben zonder die religieuze context.

Waarom niet?

Nogmaals: er is legio schitterende muziek en kunst zonder religieuze inspiratie ontstaan. Dat alleen al weerlegt je onderbuikgevoel.

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 12:14 schreef Culkin het volgende:

[..]
Hoezo vertekend? Je miskent hun talent?

???

Je ziet nu dat er, ondanks een secularisatie, nog steeds schitterende muziek en kunst onstaat. Dat laat me geloven dat religie als inspiratiebron niet strikt noodzakelijk is. Dat lijkt misschien zo, omdat religie zo alom aanwezig was vroeger.

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 13:20 schreef Haushofer het volgende:

[..]
???

Je ziet nu dat er, ondanks een secularisatie, nog steeds schitterende muziek en kunst onstaat. Dat laat me geloven dat religie als inspiratiebron niet strikt noodzakelijk is. Dat lijkt misschien zo, omdat religie zo alom aanwezig was vroeger.

Misschien ligt het wel aan mij hoor, maar hedendaagse muziek en kunst die een nihilistische materialisme als grondslag hebben, komt op mij over als oppervlakkige interessantdoenerij. Dat abstracte expressionisme is naar mijn smaak platvloers en nietszeggend, het is per definitie l’art pour l’art. Vergelijk dit maar eens met de werken van Carevaggio, Michelangelo en Rembrandt die met ambacht grote meesterwerken hebben gemaakt.

Met als kanttekening dat de waardering voor bepaalde kunst een subjectieve aangelegenheid is, wil ik niet de indruk wekken dat mijn kunstleer de zenit is van schoonheid.

Maar ik ben wel van mening dat een kunstwerk mooier wordt als deze verworven is met een religieus, spiritueel en/of filosofisch idee, omdat deze diepgang met zich meebrengt. En wellicht overschat ik mijzelf hierin, maar dat geklieder van Jackson Pollock zegt mij dus helemaal niets, behalve dat het heel nihilistisch op mij overkomt, evenals de omgedraaide WC-pot onder de noemer dadaïsme.

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 15:00 schreef Culkin het volgende:

[..]
Omdat het voor een hoger ideaal gemaakt is, omdat die mensen nog geloofden in een wereld buiten de aarde.

We zullen zien hoelang hedendaagse kunst de tand des tijds kan doorstaan. (gewoon uit nieuwsgierigheid, heb je enkele voorbeelden?)

Queen, Pink Floyd, The Beatles, etc, maar b.v. ook John Williams, Thomas Newman, Hans Zimmer, Keith Jarrett... legio voorbeelden.

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 12:37 schreef Culkin het volgende:

[..]
Men zou die hoogte niet bereikt hebben zonder die religieuze context.

Wat is er religieus aan de etudes en walsen van Chopin? Of de sonates van Beethoven?

quote:

Op donderdag 27 juli 2023 12:13 schreef Grishenko_ het volgende:
De leer van Schopenhauer heeft uitgewezen dat de afstomping van de wil uiteindelijk de enige manier is om het lijden te minimaliseren door bijvoorbeeld ascetisme.

Dit buitengewoon interessante uitgangspunt is een manier om de wil te temmen, maar het brengt ook een contradictie teweeg; de afstomping van het verlangen is ook een lijdensweg, gevuld met gebrek en tekortkomingen. En het is ook een onrealistisch doel voor het gros van de mensheid, omdat deze een willend wezen is. Het ene leed vervangt een ander leed.

Ja, eens. Op zijn minst poog ik de primaire wil te erkennen, d.w.z. de onvermijdelijke behoeften honoreer ik (met discipline) en de 'aangeleerde' (in deze maak-jezelf-gelukkig-commerciewereld; opgedrongene) behoeften probeer ik ervan te onderscheiden. Lastig, want al het onechte speelt in op het primaire. De doorgeschoten poging van de Boeddhist om elke roep vanuit de Wil te negeren, zie ik als niets dan een ontkenning van het leven zelf. Hou er dan gewoon volledig mee op. De Boeddhist kan dat natuurlijk niet, want deze vreest de terugkeer van de particuliere representatie van zijn bestaan (ziel), maar Schopenhauer zou er minder moeite mee moeten hebben.

quote:

Daarom dat ik het standpunt naar voren breng dat het gedeelde leed ons mogelijk inzichten geeft in de psyche van de mens, zodat het bestaan opzichzelf een helder begrip wordt. Heel misschien wordt dan de arrogantie en egoïsme gezien als onwenselijke eigenschappen, die in tegenstelling tot de moderne maatschappij worden gevierd als kernfactoren van succes en geluk. Ik adverteer een gevoel van complete onvoorwaardelijke liefde naar elkaar, gebaseerd op de synthese van het gedeelde leed.

Maar inderdaad, uiteindelijk bouw ik ook maar een toren van Bavel en is mijn oplossing voor het leed van de wereld mogelijk onhaalbaar. Mensen blijven nu eenmaal steken in vooroordelen en ijdelheid, waardoor het heenstappen voorbij hun eigen schaduw een schier onmogelijke opdracht lijkt. Daarnaast is de wereld noodzakelijk zoals die is, anders zou de wereld wel anders zijn geweest.

Ik vind het best wel nobel. Egoïsme afwijzen vind ik gevaarlijk voor die het advies wél aanneemt, in een wereld waarin het aannemelijk is dat er minstens altijd één ander is, die het niet aanneemt. De eerste zal onvermijdelijk het onderspit delven, maar misschien is het daarmee ook wel de beste manier om tot het (gewenste) einde van het eigen lijden te komen, zij het door een afgedwongen afstand tot de realisatie van de wil, zij het door de volledige negatie van het kunnen willen (RIP).

[ Bericht 0% gewijzigd door Akathisia op 29-07-2023 11:05:13 ]

Traditionele wielen van leven en dood. In het Sanskriet vertegenwoordigd het samsara, de cyclische natuur van de wereld. Hieruit dient ontsnapt te worden middels verlichting (het einde van reincarnatie).

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 10:49 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Ja, eens. Op zijn minst poog ik de primaire wil te erkennen, d.w.z. de onvermijdelijke behoeften honoreer ik (met discipline) en de 'aangeleerde' (in deze maak-jezelf-gelukkig-commerciewereld; opgedrongene) behoeften probeer ik ervan te onderscheiden. Lastig, want al het onechte speelt in op het primaire. De doorgeschoten poging van de Boeddhist om elke roep vanuit de Wil te negeren, zie ik als niets dan een ontkenning van het leven zelf. Hou er dan gewoon volledig mee op. De Boeddhist kan dat natuurlijk niet, want deze vreest de terugkeer van de particuliere representatie van zijn bestaan (ziel), maar Schopenhauer zou er minder moeite mee moeten hebben.
[..]
Ik vind het best wel nobel. Egoïsme afwijzen vind ik gevaarlijk voor die het advies wél aanneemt, in een wereld waarin het aannemelijk is dat er minstens altijd één ander is, die het niet aanneemt. De eerste zal onvermijdelijk het onderspit delven, maar misschien is het daarmee ook wel de beste manier om tot het (gewenste) einde van het eigen lijden te komen, zij het door een afgedwongen afstand tot de realisatie van de wil, zij het door de volledige negatie van het kunnen willen (RIP).

De vier edele waarheden in het boeddhisme zijn als volgt:

- Er is lijden
- Het lijden heeft een oorzaak
- De oorzaak van het lijden kan worden opgelost
- Door het achtvoudige pad te volgen, zal het lijden eindigen

Volgens de boeddhistische leer wordt lijden veroorzaakt door het te willen vervullen van onze verlangens. Onze wensen en dromen komen voort uit een bepaalde behoefte, een bepaald gebrek, die moet worden gerectificeerd door een externe omstandigheid. Veelal komen onze dromen nooit uit en de wensen die wél ingewilligd worden, stellen naderhand teleur omdat onze fantasie het fraaier heeft gemaakt dan het daadwerkelijk was. Daardoor kunnen we een directe verbintenis sluiten met het verlangen en het lijden. Onze driften en passies zijn de motieven van de ego, die zich manifesteren in gedrag en levenshouding.

Daarom is de oplossing van het boeddhisme, namelijk om te stoppen te verlangen, een hele logische en rationele bedenksel voor het probleem van lijden. Immers, als het verlangen de wortel van het kwaad is, dan is het afstompen van dat verlangen de enige remedie voor een pijnlijk bestaan.

Maar naar mijn mening is dat het toch, ondanks dat ik overweldigend respect heb voor zulke inzichten in dat tijdsgewricht van een paar duizend jaar terug, een oversimplificatie van het probleem: lijden is immers fundamenteel, waaruit men niet kan ontsnappen; het is een inherent deel van het bestaan. We kunnen lijden in dat opzicht vergelijken met drijfzand: hoe meer wij ons willen ontworstelen van het lijden, hoe dieper wij erin glijden.

Daarom verwerp ik ook de derde en vierde waarheid. Een essentieel bestanddeel als lijden kan niet universeel worden weggenomen door ons te onthouden van bepaalde handelingen. De Wil kan niet worden uitgewist, want het manifesteert zich dan enkel op een andere manier.

Ik zou mij dan eerder baseren op de stoïsche geschriften die oplossingen zochten om om te gaan met lijden. Epictetus en Aurelius zijn daar de beste exponenten van. Zij stellen dat de materiële wereld is zoals die is, maar dat onze innerlijkheid de morele keuze kan maken. Dus met andere woorden, het is het leren omgaan met het fundamentele leed door deze te rationaliseren en te relativeren. Ook hier kunnen we stellen dat het stoïcisme, naast boeddhisme, eigenschappen draagt van de moderne psychologie.

Vanuit een stoïsch perspectief, begrijp ik je standpunt wel. Ik zie ook parallellen met mijn eigen filosofie: het leed is fundamenteel, waardoor het niet afgestompt kan worden tot het niet meer bestaat (dat zou ontkenning van het leven zijn), maar wij kunnen als mensheid leren om te gaan met dat leed door bijvoorbeeld stoïsche handboeken te hanteren in ons onderwijs of op zijn minst doordrongen zijn van het feit dat het lijden het fundament is van het bestaan. Dan zouden wij mogelijk meer compassie hebben voor elkaar en zorgdragen over elkaars leed, als zijnde het ons eigen leed betrof.

[ Bericht 4% gewijzigd door Grishenko_ op 29-07-2023 15:15:28 ]

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 15:05 schreef Grishenko_ het volgende:

[..]
De vier edele waarheden in het boeddhisme zijn als volgt:

- Er is lijden
- Het lijden heeft een oorzaak
- De oorzaak van het lijden kan worden opgelost
- Door het achtvoudige pad te volgen, zal het lijden eindigen

Volgens de boeddhistische leer wordt lijden veroorzaakt door het te willen vervullen van verlangens. Onze wensen en dromen komen voort uit een bepaalde behoefte, een bepaald gebrek, die recht moet worden gezet door een externe omstandigheid. Veelal komen onze dromen nooit uit en de wensen die ingewilligd worden, stellen naderhand teleur, omdat onze fantasie het fraaier heeft gemaakt dan het daadwerkelijk was. Daardoor kunnen we een directe verbintenis sluiten met het verlangen en het lijden. Dit religieuze inzicht kan gezien worden als voorloper van de moderne psychologie. Onze driften en passies zijn eigenlijk de motieven van de ego, die zich manifesteren in gedrag en levenshouding.

Daarom is de oplossing van het boeddhisme, namelijk stoppen te verlangen, een hele logische en rationele oplossing voor het probleem van lijden. Immers, als de wortel van het kwaad het verlangen is, dan is het afstompen van dat verlangen de enige remedie voor een pijnlijk bestaan.

Maar naar mijn mening is dat het toch, ondanks dat ik overweldigend respect heb voor zulke inzichten in dat tijdsgewricht van een paar duizend jaar terug, een oversimplification van het probleem: lijden is immers fundamenteel, waaruit men niet kan ontsnappen; het is een inherent deel van het bestaan. We kunnen lijden in dat opzicht vergelijken met drijfzand: hoe meer wij ons willen ontworstelen van het lijden, hoe dieper wij erin glijden.

Daarom verwerp ik ook de derde en vierde waarheid. Een essentieel bestanddeel als lijden kan niet universeel worden weggenomen door ons te onthouden van bepaalde handelingen. De wil kan niet worden uitgewist, het manifesteert zich enkel op een andere manier.

Entiteiten bestaan niet
In hun oorzaken, in hun voorwaarden
In samenvoegingen van vele dingen, of in individuele dingen
Daarom zijn alle entiteiten shunya

[...]

Geen enkele Dharma werd ooit door de Boeddha aan iemand onderwezen.

(Nagarjuna)

[ Bericht 4% gewijzigd door CharlesKinbote op 29-07-2023 15:40:53 ]

Stelling:
Al het lijden komt door de zonde en zonden.
Zonden: wat anderen jou aandoen en jij anderen.
De zonde: het zit in onze aard, alleen steekt het niet meteen de kop op, ook een rechtvaardig iemand is eraan onderworpen.
Geestelijk lijden is een neerwaartse spiraal, en is (het foute) doen wat je niet wil doen en niet (het goede) doen wat je wel wil doen; en de boze machten proberen je denken en daaruit het gedrag en handelen te beinvloeden om je miserable te laten voelen.

Oplossing: ?

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 16:13 schreef Alarmonoff het volgende:
Stelling:
Al het lijden komt door de zonde en zonden.
Zonden: wat anderen jou aandoen en jij anderen.
De zonde: het zit in onze aard, alleen steekt het niet meteen de kop op, ook een rechtvaardig iemand is eraan onderworpen.
Geestelijk lijden is een neerwaartse spiraal, en is (het foute) doen wat je niet wil doen en niet (het goede) doen wat je wel wil doen; en de boze machten proberen je denken en daaruit het gedrag en handelen te beinvloeden om je miserable te laten voelen.

Oplossing: ?

Boven zonde en deugd uitstijgen, dan is er geen lijden.

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 15:05 schreef Grishenko_ het volgende:

[..]

Volgens de boeddhistische leer wordt lijden veroorzaakt door het te willen vervullen van onze verlangens. Onze wensen en dromen komen voort uit een bepaalde behoefte, een bepaald gebrek, die moet worden gerectificeerd door een externe omstandigheid. Veelal komen onze dromen nooit uit en de wensen die wél ingewilligd worden, stellen naderhand teleur omdat onze fantasie het fraaier heeft gemaakt dan het daadwerkelijk was. Daardoor kunnen we een directe verbintenis sluiten met het verlangen en het lijden. Onze driften en passies zijn de motieven van de ego, die zich manifesteren in gedrag en levenshouding.

Metafysisch gezien zit het zo. Jij, als bewustzijn, bent de bron van alles dat bestaat. Maar nu besta je als beperkt wezen. Dit wezen probeert gelukkig te zijn en probeert het geluk te vinden in de wereld. De wereld is echter secundair, jij bent de bron van de wereld. Het echte geluk zit dus niet in de wereld maar zit vanbinnen. Velen gaan achter geluk aan door seks, eten, status, macht of andere externe factoren. Heel vaak voelt men een leegte, een gebrek, dat altijd maar blijft aanhouden. Dit komt omdat het volle geluk dat je zoekt vanbinnen zit.

De oplossing van al het leed is verlichting middels meditatie. Meditatie is in het hier en nu leven zonder mentale activiteit.

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 17:37 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Boven zonde en deugd uitstijgen, dan is er geen lijden.

Dat is wishful thinking, tenzij je je denken uitschakelt en conflictsituaties vermijdt, denkt ik .

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 18:03 schreef Alarmonoff het volgende:

[..]
Dat is wishful thinking, tenzij je je denken uitschakelt en conflictsituaties vermijdt, denkt ik .

Als er geen positief of negatief is, dan is er dus geen lijden.

Als er geen positief of negatief is, dan wordt het moeilijk om een startkabel aan te sluiten.

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 18:06 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Als er geen positief of negatief is, dan is er dus geen lijden.

Die doorgrond ik niet helemaal

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 18:38 schreef Alarmonoff het volgende:

[..]
Die doorgrond ik niet helemaal

Wat wij als mensen positief of negatief vinden is het gevolg van culturele en biologische conditioneringen. Dit kun je ontstijgen door te mediteren. Bijvoorbeeld, je hebt een zware hoofdpijn. Je denkt eraan om een pijnstiller te nemen. In plaats daarvan mediteer je. De weerstand tegen de pijn verdwijnt en daarmee verdwijnt het leed. Het leed ontstaat namelijk niet door de pijn maar door de weerstand tegen de pijn.

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 15:05 schreef Grishenko_ het volgende:

[..]
De vier edele waarheden in het boeddhisme zijn als volgt:

- Er is lijden
- Het lijden heeft een oorzaak
- De oorzaak van het lijden kan worden opgelost
- Door het achtvoudige pad te volgen, zal het lijden eindigen

Volgens de boeddhistische leer wordt lijden veroorzaakt door het te willen vervullen van onze verlangens. Onze wensen en dromen komen voort uit een bepaalde behoefte, een bepaald gebrek, die moet worden gerectificeerd door een externe omstandigheid. Veelal komen onze dromen nooit uit en de wensen die wél ingewilligd worden, stellen naderhand teleur omdat onze fantasie het fraaier heeft gemaakt dan het daadwerkelijk was. Daardoor kunnen we een directe verbintenis sluiten met het verlangen en het lijden. Onze driften en passies zijn de motieven van de ego, die zich manifesteren in gedrag en levenshouding.

Daarom is de oplossing van het boeddhisme, namelijk om te stoppen te verlangen, een hele logische en rationele bedenksel voor het probleem van lijden. Immers, als het verlangen de wortel van het kwaad is, dan is het afstompen van dat verlangen de enige remedie voor een pijnlijk bestaan.

Maar naar mijn mening is dat het toch, ondanks dat ik overweldigend respect heb voor zulke inzichten in dat tijdsgewricht van een paar duizend jaar terug, een oversimplificatie van het probleem: lijden is immers fundamenteel, waaruit men niet kan ontsnappen; het is een inherent deel van het bestaan. We kunnen lijden in dat opzicht vergelijken met drijfzand: hoe meer wij ons willen ontworstelen van het lijden, hoe dieper wij erin glijden.

Daarom verwerp ik ook de derde en vierde waarheid. Een essentieel bestanddeel als lijden kan niet universeel worden weggenomen door ons te onthouden van bepaalde handelingen. De Wil kan niet worden uitgewist, want het manifesteert zich dan enkel op een andere manier.

Ik zou mij dan eerder baseren op de stoïsche geschriften die oplossingen zochten om om te gaan met lijden. Epictetus en Aurelius zijn daar de beste exponenten van. Zij stellen dat de materiële wereld is zoals die is, maar dat onze innerlijkheid de morele keuze kan maken. Dus met andere woorden, het is het leren omgaan met het fundamentele leed door deze te rationaliseren en te relativeren. Ook hier kunnen we stellen dat het stoïcisme, naast boeddhisme, eigenschappen draagt van de moderne psychologie.

Vanuit een stoïsch perspectief, begrijp ik je standpunt wel. Ik zie ook parallellen met mijn eigen filosofie: het leed is fundamenteel, waardoor het niet afgestompt kan worden tot het niet meer bestaat (dat zou ontkenning van het leven zijn), maar wij kunnen als mensheid leren om te gaan met dat leed door bijvoorbeeld stoïsche handboeken te hanteren in ons onderwijs of op zijn minst doordrongen zijn van het feit dat het lijden het fundament is van het bestaan. Dan zouden wij mogelijk meer compassie hebben voor elkaar en zorgdragen over elkaars leed, als zijnde het ons eigen leed betrof.

Allereerst dank voor deze mooie post, heel helder ook hoe je hier de wil aanstipt en de valkuil blootlegt van het willen controleren door onderdrukken.
In feite is het dan het denken dat zichzelf tracht te controleren en inderdaad, de wil om niet te verlangen is ook weer een verlangen en zo is het cirkeltje rond.

Ik zou stoïsche geschriften moeten opzoeken want ik ben ongeschoold en misschien moet ik me wel onthouden van reageren maar ik ga het toch doen.
Waarom zouden we onze toevlucht moeten nemen tot ideeën, hoe is dat geen wil? hoe is het volgen van religie, het geloof, niet een wil, ook al is het misschien geboren uit angst voor de hel of de dood of juist de zoektocht naar verlossing of bevrijding.
Naast dat wil verlangen is geeft het ons dus ook richting, het duwt ons een richting in,,, waarom leven uit het idee van anderen terwijl we zelf prima in staat zijn tot waarnemen, zien en doen.

Waarom zouden niet het juiste kunnen doen zonder dat er sprake is van wil..

Ontdaan van alle omkleding zijn we in alle naaktheid gewoon mens, niets meer.... geen identificatie, geen voorkeur, geen van A naar B omdat dat weer wil is en richting geeft.

Gewoon mens en de rest van de mensheid, waarom die zoektocht naar oplossingen terwijl we zelf het probleem veroorzaken.
De technologie en middelen zijn voorhanden om alle honger in de wereld op te lossen, onderdak, kleding, veiligheid en geborgenheid, maar we doen het niet.
We leven immers met een scheidende houding, kleur, ras, nationaliteit, geloof, politiek, macht en status, rang, klasse, dat gaan we onmogelijk oplossen, we zijn het zelf immers die het probleem veroorzaken.
Al het mogelijke aangedragen als oplossing is niets anders dan wat oppervlakkig geschaaf aan de samenleving wat natuurlijk door anderen eens omver gelopen zal worden omdat zij het er niet mee eens zijn.
Voor veiligheid hebben we bijvoorbeeld het nationale leger want stel je voor dat Duitsland ons aanvalt, maar juist het nationalisme slaat de eenheid en dus veiligheid/geborgenheid stuk.

Die wereld gaan we niet veranderen, moeten we ook niet willen veranderen, we kunnen hoogst zelf de verandering zijn die we willen zien, het komt in feite neer op het oude spreekwoord, verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Proost en weltrusten allen

Wat alle religies gemeen hebben:

quote:

Op zaterdag 29 juli 2023 15:05 schreef Grishenko_ het volgende:

Maar naar mijn mening is dat het toch, ondanks dat ik overweldigend respect heb voor zulke inzichten in dat tijdsgewricht van een paar duizend jaar terug, een oversimplificatie van het probleem: lijden is immers fundamenteel, waaruit men niet kan ontsnappen; het is een inherent deel van het bestaan. We kunnen lijden in dat opzicht vergelijken met drijfzand: hoe meer wij ons willen ontworstelen van het lijden, hoe dieper wij erin glijden.

Daarom verwerp ik ook de derde en vierde waarheid. Een essentieel bestanddeel als lijden kan niet universeel worden weggenomen door ons te onthouden van bepaalde handelingen. De Wil kan niet worden uitgewist, want het manifesteert zich dan enkel op een andere manier.

Omdat degene hierboven mij deze post ook quote, vind ik dit wel een interesting statement. Hoezo kun je niet ontsnappen uit het lijden? Het lijden is enkel het ego wat shit uit de weg gaat vanwege de shadow. Weinig mensen hebben door dat ze uberhaupt hierdoor gestuurd worden. Zie post #17 van dit topic waarin ik eea uit één zet hoe dit in de psyche werkt, verder heb ik nog eea aan posts gedaan die daarop aansluiten in dat topic.

Het lijden komt omdat we Eden uitgetrapt zijn omdat we zijn na gaan denken in dualiteit waar de slang(Ego) ons Anima tot verleidde tot het eten van de boom der kennis van goed en fout (na gaan denken in dualiteit). Het lijden komt omdat we niet meer WHOLE(holy) zijn, zoals in het gelinkte stuk beschreven. Hiervoor is Religare nodig, éénwording, dan zal het lijden vergaan.

Waarom zou het lijden niet te ontsnappen zijn? Het zo hard mogelijk er aan proberen te ontsnappen brengt je verder in het drijfzand idd en is als stenen gooien in een plas om hem spiegel glad te krijgen. Gewoon stoppen met stenen gooien.

Ik zag de opmerking voorbij komen; "De wil om niet te verlangen is ook een verlangen", dit is correct, maar dit is wat anders dan daadwerkelijk niets verlangen. Desirelesness, zoals ik ook in de gelinkte post aangaf, is de key. Tot Enlightenment, Nirvana, Samadhi, Moksha, Heaven, Paradise, The Absolute, Ultimate reality... however the fuck you want to call it, i dont care. Stop met stenen gooien.

En om even op de titel te reageren;

quote:

Belachelijkheid van Geloof, in het bijzonder Christendom #2

Het eerste klopt, ik heb ook een afkeer tegen het woord "geloof", echter het is afhankelijk van welke benadering je hierin zoekt. Gelukkig hebben we de Engelse taal die dit beter verwoordt; Believe versus Faith.

Geloven in God (alsin; vertrouwen op God (faith)) is wat anders dan Geloven in God (believing in God's existence).

En doordat deze verwarring ontstaat ben ik geen fan van de term "geloof", het impliceert meer de believe kant dan de faith kant omdat dit nou eenmaal veel vaker van toepassing is bij de term "geloof" in het algemeen. En dit impliceert dus; "Ik denk maar weet niet zeker". En inderdaad, dat doe je maar lekker in sprookjes, je weet of je weet niet, buiten dat is er niets.

Maar nu aan de andere kant, als we Faith pakken als term; dan impliceert dit; "ik vertrouw op God, en geef het uit handen" (eigenlijk geef je hiermee vrije wil op), en if done right in the mind; is dít exact de Desirelesness die je nodig hebt om dáár te komen (zie bovenstaande post).

Nu is de term God één van de meest uit verband getrokken termen in human history, dus ik gebruik liever de term bewustzijn, of collectief bewustzijn om niet direct te refereren naar een man met een toverstaf, want dit is doorgaans de manier waarop die term geinterpreteerd wordt. God is één groot bewustzijnsveld, het is overal, jij bent het, maar het is meer dan jij, want het is THE ALL. "God is alomvattend" anyone? En met bewustzijn (thank God for English (hihi pun intended)) bedoelen we hier consciousness en niet awareness.

Dit is waarom Rumi (zeer bekend Imam uit 1200 ergens) bijzonder sterk quotte;
You are not a drop in the ocean, you are the entire ocean in a drop.

En aan enkel deze zin, zie je dat deze man wist waar dit over ging. Dit is ook de reden waarom deze man vandaag de dag nog bekend is, en andere imam's niet. Zijn werk "the Masnavi" wordt niet voor niets (ook door vele moslims) The Persian Quran genoemd. En we weten allemaal dat je niet zomaar aan de term "Quran" mag komen, dus dan hebben we t toch wel over iets zou je denken.

Zo wisten meer mensen dit, Plato, Socrates, Davinci, Michaelangelo, Aristoteles, Alan Watts, Eckhart Tolle, Adyashanti, Krishnamurti, Maharski, Tesla, Osho, Buddha, Jung, Karen Armstrong, Ram Dass, enz enz enz.

Religies hebben er nogal een handje van om te zeggen "wij zijn de enige juiste", zonder van elkaar te (willen?) zien dat ze állemaal het juiste aan proberen te wijzen maar met compleet andere symboliek. En wat deze "theorie" (als je wil) zó veel sterker maakt dan elke andere theorie, is dat bovenstaande mensen uit verschilllende culturen en religies, ditzelfde doorzagen.

En waarom floreerde deze mensen? Ómdat ze dit wisten. Dus het 2e deel van de titel, is een grap. Elke religie probeert dit te beschrijven, ook elke spirituele leer probeert dit te leren, het ligt er alleen aan hoe goed je bent in symboliek lezen om dat eruit te kunnen halen. Ik zal nog een crosspost doen naar het andere topic waar ik dit ook verder toelicht; zie post #145. De symboliek en dus het doorgronden van dergelijke (vooral Abrahamistische) religies is hierdoor bijzonder (en onnodig) complex gemaakt imo.



If you know, you know.
As Above, So Below.

Ik was vroeger een Atheist en bashde religies voor fun, en dat was ik nog steeds geweest als ik niet had ervaren wat Buddha Nirvana noemde. Sindsdien heb ik belachelijk in depth bestudeerd hoe dit werkt (voor zo'n 15 jaar inmiddels), ik had nog steeds als Atheist gelijk dat die man boven de wolken er niet was, unaware dat er to-taal wat anders bedoeld wordt, er is een ander perspectief van kijken hiernaar nodig.

Achteraf dacht ik; hoe kon ik het ooit missen? 30.000 culturen trachten te wijzen naar 1 iets met een soortgelijk verhaal met alle facetten die anders benoemd worden... Dit alleen al laat zien dat ALS er al één gelijk heeft, ze allemaal wel eens gelijk zouden kunnen hebben... want het is natuurlijk madness om te denken dat één religie het juiste zegt, en de rest "verzint een soortgelijk iets uit de duim" terwijl ze in veel gevallen compleet los stonden van elkaar in den beginne. Zodra je 1 religie doorgrond, doorgrond je ze eigenlijk allemaal tegelijk, want je ziet ook makkelijker hoe de symboliek te lezen bij de ander.

Het is 1 grote handleiding om de human psyche te doorgronden. Jij bent God, (Hindu>) Brahman/Atman, waar Buddha met een tegen term kwam hiervoor; An-Atman, dus ontkenning van de Atman (ziel) wat later verbasterde naar Anatta (The Non-Self, dualism).

"Infinity" heeft geen kaders want zodra je het kadert is het niet meer "Infinite", (God = Infinite Love, Intelligent, Big enz.)
"Nothing" heeft ook geen kaders, want zodra je het kadert is het niet meer "Nothing".

Infinity = Nothing.

Jij bent álles en niets tegelijk, derhalve kwam Buddha met de term Anatta. Buddha wist. (En ja, ik weet hoe gestoord dit klinkt, truth is stranger than fiction.)

In ZEN hebben ze daarom een saying, het luidt;
"It takes time to understand 'Nothing' "

SPOILER: omfg

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Tot zo ver mijn zeer beknopte samenvatting.



[ Bericht 1% gewijzigd door Mijk op 05-08-2023 03:16:23 ]

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2023 01:06 schreef Mijk het volgende:

Ik zag de opmerking voorbij komen; "De wil om niet te verlangen is ook een verlangen", dit is correct, maar dit is wat anders dan daadwerkelijk niets verlangen. Desirelesness, zoals ik ook in de gelinkte post aangaf, is de key. Tot Enlightenment, Nirvana, Samadhi, Moksha, Heaven, Paradise, The Absolute, Ultimate reality... however the fuck you want to call it, i dont care. Stop met stenen gooien.

[ afbeelding ]

Volgens mij is verlichting (moksha, nirvana, etc) simpelweg transcendentie. Transcendentie betekent het ontstijgen van je fysieke natuur. Dit betekent dat je de wereld overwonnen hebt en volledig je spirituele natuur hebt verwezenlijkt in je leven. Knap lastig om uit te leggen, maar verlichting is de grootste uitdaging voor een mens. Geen last hebben van honger en dorst, geen last van wat voor pijn dan ook, geen onderscheid tussen goed en kwaad, geen onderscheid tussen plezier en pijn....de non-duale realiteit realiseren in dit leven...

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2023 02:30 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Volgens mij is verlichting (moksha, nirvana, etc) simpelweg transcendentie. Transcendentie betekent het ontstijgen van je fysieke natuur. Dit betekent dat je de wereld overwonnen hebt en volledig je spirituele natuur hebt verwezenlijkt in je leven. Knap lastig om uit te leggen, maar verlichting is de grootste uitdaging voor een mens. Geen last hebben van honger en dorst, geen last van wat voor pijn dan ook, geen onderscheid tussen goed en kwaad, geen onderscheid tussen plezier en pijn....de non-duale realiteit realiseren in dit leven...

Nee hoor, is niet lastig. Wat je omschrijft is de dood.

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2023 02:30 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Volgens mij is verlichting (moksha, nirvana, etc) simpelweg transcendentie. Transcendentie betekent het ontstijgen van je fysieke natuur. Dit betekent dat je de wereld overwonnen hebt en volledig je spirituele natuur hebt verwezenlijkt in je leven. Knap lastig om uit te leggen, maar verlichting is de grootste uitdaging voor een mens. Geen last hebben van honger en dorst, geen last van wat voor pijn dan ook, geen onderscheid tussen goed en kwaad, geen onderscheid tussen plezier en pijn....de non-duale realiteit realiseren in dit leven...

Verlicht raken = Nirvana betreden. Nirvana is het resultaat van verlichting.