OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dit! Succes @Magicaquote:Op maandag 30 januari 2023 23:19 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik zou dit zeker even bespreken want het slaat nergens op. Juist in dit traject kun je dingen niet goed plannen en kan een eisprong zomaar een dag eerder komen dan gepland of een paar dagen later. Als je morgen de echo had was je juist te laat geweest. Rare reactie dus!
Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen
Hè, maar dan kunnen ze nu toch alsnog een echo maken? Ik vind het maar vreemd...quote:Op dinsdag 31 januari 2023 11:52 schreef Magica het volgende:
Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Gaat er dan ook iets fout met de medicijnen oid? Dit zou toch eigenlijk niet mogen gebeuren?quote:
Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen
Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.quote:Op dinsdag 31 januari 2023 12:49 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Hè, maar dan kunnen ze nu toch alsnog een echo maken? Ik vind het maar vreemd...
Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?
Aaaah, sorry dat wist ik niet.quote:
[..]
Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.
Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Klopt, en ja heb ik nu gehad. Vorige 4x waren het er elke keer maar 2 dus durfde ze het wel aanquote:
[..]
Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.
Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?
Volgens mij kan ondanks de medicatie toch eerder de eisprong plaatsvinden, en dan moet je dus eerder echo’s plannen. Soms is het bij mij met 9 dagen, andere keren moet ik wel de ovitrelle spuiten als de follikels groot genoeg zijn en ik nog geen eisprong heb gehad. Ja beetje vaag uitgelegd missquote:
[..]
Gaat er dan ook iets fout met de medicijnen oid? Dit zou toch eigenlijk niet mogen gebeuren?
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.
Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken
Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Het was bij mij de CIN3 die we eigenlijk al verwachtte. De uitslag verder in m'n dossier al kunnen lezen, lijken verder nog geen kankercellen te zijn. Maar volgende week woensdag belt de arts, dus dan hoor ik het pas echt.
Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten.
Al met al goed nieuws.
En hoe is het met jou, @Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard
) uit dit topic, maar soms blijf je toch benieuwd. Maar meelezen in volgende topics is nog niet al te best voor m'n mood meestal.
Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten.
Al met al goed nieuws. En hoe is het met jou, @Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard
) uit dit topic, maar soms blijf je toch benieuwd. Maar meelezen in volgende topics is nog niet al te best voor m'n mood meestal.Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht. Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat. De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.quote:
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.
Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken
Fijn dat de uitslag meeviel zeg @Myraela en hopelijk volgende cyclus dan echt aan de slag! Dan valt de "uitstel" uiteindelijk toch nog mee.
Hier gaat het goed, maandag termijnecho (dan ben ik 11+4), zo grappig want het voelt alsof ik al maaaaanden zwanger ben, maar ja heb dan ook al 4 echo's gehad. Merk wel dat naarmate we de termijn waarop ik Mina verloor naderen, het mentaal pittiger wordt. Toch de angst dat er nog zoiets gebeurd. Maar we proberen positief te blijven en uit te kijken naar de toekomst.
Veel succes vast straks als je mag starten ik duim voor je!
en hopelijk volgende cyclus dan echt aan de slag! Dan valt de "uitstel" uiteindelijk toch nog mee. Hier gaat het goed, maandag termijnecho (dan ben ik 11+4), zo grappig want het voelt alsof ik al maaaaanden zwanger ben, maar ja heb dan ook al 4 echo's gehad
. Merk wel dat naarmate we de termijn waarop ik Mina verloor naderen, het mentaal pittiger wordt. Toch de angst dat er nog zoiets gebeurd. Maar we proberen positief te blijven en uit te kijken naar de toekomst.Veel succes vast straks als je mag starten
ik duim voor je!
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Spannend Magica, wanneer mag je testen?quote:
[..]
Klopt, en ja heb ik nu gehad. Vorige 4x waren het er elke keer maar 2 dus durfde ze het wel aan
Wat een fijn nieuws dat de genetische test eerder afgerond isquote:
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.
Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken
Ondanks dat een jaar sowieso ellendig lang wachten is 
Moet je nu afwachten wanneer je met IVF kan starten? En het laatste stukje is/was heel herkenbaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat wij er niet bij hoorden, zonder kinderen. Voelde soms echt eenzaam.
Jeej! Wat een goed nieuws. Is wel even een hele spannende periode geweest voor je zeg! Fijn dat je je blik weer vooruit kan zetten en een richtdatum hebt voor de volgende poging.quote:
Het was bij mij de CIN3 die we eigenlijk al verwachtte. De uitslag verder in m'n dossier al kunnen lezen, lijken verder nog geen kankercellen te zijn. Maar volgende week woensdag belt de arts, dus dan hoor ik het pas echt.
Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten.
En hoe is het met jou, @:Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard
Allereerst bedankt voor alle lieve reacties van iedereenquote:
Hoe is het gegaan @:Myraela?
En @:Peacefull hoe is het met jou?
Ik was er een beetje overweldigend door. Langs de zijlijn lezen en leven veel mensen van dit forum mee. Dat is echt wel heel fijn om te zien. Ik vind het moeilijk om erop te vertrouwen dat dit kindje er echt gaat komen. In mijn hoofd wacht ik nog op het addertje onder t gras zeg maar. Maar tot nu toe goede echo's en een vrolijk stuiterende baby
We schelen helemaal niet zo heel veel qua termijn Debsterr. Iets meer dan een week.
Fijn voor dat goede nieuwsquote:
Het was bij mij de CIN3 die we eigenlijk al verwachtte. De uitslag verder in m'n dossier al kunnen lezen, lijken verder nog geen kankercellen te zijn. Maar volgende week woensdag belt de arts, dus dan hoor ik het pas echt.
Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten.
En hoe is het met jou, @:Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard
[..]
Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht. Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat. De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.
Minder waard?quote:
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.
Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken
Dat vind ik wel heftig, ik probeer altijd te relativeren en nuchter over te blijven maar misschien stop ik het wel allemaal gewoon weg
Ja over 5 dagen, maar eerlijk gezegd heb ik er 0 vertrouwen inquote:
[..]
Spannend Magica, wanneer mag je testen?
5e poging inmiddels
Bahquote:
Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt
Born to Lose, but Built to Win.
Hallo allen, hier een lotgenoot die al een tijd meeleest maar nu toch ook meetypt. Vriendinlief en ik zijn nu zo'n 5 jaar onderweg met onze kinderwens. Eerst zelf proberen, dan huisarts, corona-periode, zelfinseminatie, ziekenhuis.
Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...
Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...
Hoi hoi, hoe bedoel je 9 pogingen waarbij we 3 mochten starten? Heel veel succes iig zondag en met het wachtenquote:
Hallo allen, hier een lotgenoot die al een tijd meeleest maar nu toch ook meetypt. Vriendinlief en ik zijn nu zo'n 5 jaar onderweg met onze kinderwens. Eerst zelf proberen, dan huisarts, corona-periode, zelfinseminatie, ziekenhuis.
Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...
Bij zes van de negen uitgangsecho's bleek sprake te zijn van cystevorming. En aangezien dit de hormonale huishouding in de war kan schoppen mochten we telkens niet starten. Een maand wachten of aan de pil. Dus dat we uberhaupt mochten beginnen was voor ons al een klein succesje.quote:
[..]
Hoi hoi, hoe bedoel je 9 pogingen waarbij we 3 mochten starten? Heel veel succes iig zondag en met het wachten
Wat jammer!quote:
Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt
@Schlex was de terugplaatsing afgelopen zondag?
quote:
Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt
Wat een teleurstelling elke keer hè? 
Zwanger worden (of niet) ligt niet aan iets wat jij doet of denkt iig. De positieve mindset kan je denk ik wel wat beter door het traject heen slepen. Ik hoop oprecht dat je, na deze teleurstelling en de menstruatie, weer wat hoop en vertrouwen weet te vinden.
(Hoewel mijn positieve mindset bij kind #1 best een knau had gekregen en bij #2 na de start van het traject in rap tempo verdween en plaats maakte voor heel veel andere (lelijke) gedachten en emoties. En ook dat is heel normaal, wel mega vermoeiend).
Hallo Schlex, helaas welkom hier. Je hebt ook al een lang traject achter de rug. Wat balen dat je constant cystes had. Ik had ook bijna na elke IUI-pohing een cyste, heel frustrerend, want je moet dan weer afwachten.quote:
Hallo allen, hier een lotgenoot die al een tijd meeleest maar nu toch ook meetypt. Vriendinlief en ik zijn nu zo'n 5 jaar onderweg met onze kinderwens. Eerst zelf proberen, dan huisarts, corona-periode, zelfinseminatie, ziekenhuis.
Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...
Hoe heb je de eerste IVF-poging ervaren?
Ik duim uiteraard voor goed nieuws voor je volgende week
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten. Moest er toch maar eens van komen. Mijn vriendin en ik proberen nu al zo'n 5 jaar onze kinderwens te vervullen. Aan het begin van corona (timing...) het hele ziekenhuistraject ingegaan. Was best heftig om te horen dat er toch iets "mis" was, in dit geval aan mijn kant. IUI was een keer geprobeerd, maar dat was ijdele hoop.
ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.
Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.
Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.
ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.
Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.
Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.
Op woensdag 21 maart 2012 19:42 schreef Drassss het volgende:
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
De terugplaatsing was zondag de 12e en van het ziekenhuis mogen we aankomende zondag mogen testen. Aftellen!quote:
[..]
Wat jammer!
@:schlex was de terugplaatsing afgelopen zondag?
De aanloop naar de punctie viel ons reuze mee. Bij de IUI's had mijn vriendin namelijk veel last van emotionele breakdowns (en ik dus ook...) Bij de ICSI geen last gehad tot afgelopen weekend één keer.quote:
[..]
Hallo Schlex, helaas welkom hier. Je hebt ook al een lang traject achter de rug. Wat balen dat je constant cystes had. Ik had ook bijna na elke IUI-pohing een cyste, heel frustrerend, want je moet dan weer afwachten.
Hoe heb je de eerste IVF-poging ervaren?
Ik duim uiteraard voor goed nieuws voor je volgende week
Jeetje wat heftig.quote:
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten.
Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.Meer mensen die dit herkennen?
Kijk misschien eens bij Freya, dat is de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen en kinderloosheid. Wij hebben er tijdens de behandelingen veel aan gehad. Ze doen ook online sessies en er zijn er specifiek voor mannen bij.quote:
[..]
De terugplaatsing was zondag de 12e en van het ziekenhuis mogen we aankomende zondag mogen testen. Aftellen!
[..]
De aanloop naar de punctie viel ons reuze mee. Bij de IUI's had mijn vriendin namelijk veel last van emotionele breakdowns (en ik dus ook...) Bij de ICSI geen last gehad tot afgelopen weekend één keer.
[..]
Jeetje wat heftig.
Meer mensen die dit herkennen?
https://www.freya.nl/agenda/
Sterkte, het is heel zwaar, ook als man. En ja de man wordt vaak vergeten in het ziekenhuis. Plus ik herken het ook wel dat ik tijdens de behandeling zelf weinig ruimte overhad voor mijn vriend.
Dankje voor je antwoord, wat klote zegquote:
[..]
Bij zes van de negen uitgangsecho's bleek sprake te zijn van cystevorming. En aangezien dit de hormonale huishouding in de war kan schoppen mochten we telkens niet starten. Een maand wachten of aan de pil. Dus dat we uberhaupt mochten beginnen was voor ons al een klein succesje.
Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterktequote:
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten. Moest er toch maar eens van komen. Mijn vriendin en ik proberen nu al zo'n 5 jaar onze kinderwens te vervullen. Aan het begin van corona (timing...) het hele ziekenhuistraject ingegaan. Was best heftig om te horen dat er toch iets "mis" was, in dit geval aan mijn kant. IUI was een keer geprobeerd, maar dat was ijdele hoop.
ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.
Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.
Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.
Hopelijk volgende keer goed nieuws
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik had dit zelf kunnen schrijven. Dus ja, ik herken het volledig! De laatste punctie was voor mijn vriendin vrij heftig. Haar lichaam reageerde ook anders op de veranderde hormoonkuur. Je bent er voor haar en ondersteunt, maar je voelt je soms machteloos.quote:
[..]
Jeetje wat heftig.
Meer mensen die dit herkennen?
Steeds verder in het proces merk je dat je als man vaak compleet vergeten wordt. Dat zal vast vaak onbewust zijn, maar op een gegeven moment viel het mijn vriendin ook op. Ze werd/wordt er zelfs boos om. Inmiddels moeten we er wel een beetje om lachen als weer eens blijkt dat ik tijdens een afspraak weer compleet genegeerd werd. Ik zou graag de ongemakken van mijn vriendin willen overnemen, zij ondergaat immers het meeste. Maar tegelijkertijd is de vraag "en hoe gaat het met jou?" niet een heel moeilijke. Ook niet in onze eigen omgeving overigens. Merk dat men ook dan vaak volledig is gefocust op mijn vriendin. Maar goed, zij zegt dan "vraag ook eens hoe het met hèm gaat!"
En thanks trouwens. Hoop voor jullie dat er na zo'n lange tijd een klein wonder mag komen. Het wachten na de terugplaatsing is en blijft zenuwslopend. Dat went nooit...
Thanksquote:
[..]
Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterkte
Hopelijk volgende keer goed nieuws
Op woensdag 21 maart 2012 19:42 schreef Drassss het volgende:
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
quote:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]Da’s lief TnxSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Da’s lief TnxSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 7% gewijzigd door vlindertje89 op 22-02-2023 18:18:46 ]
quote:
[..]Dankje, echt een hele lieve reactieSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Geeft me weer even wat moed
Even een noot er bij: tegen de tijd dat onze kinderen 20 zijn, is het echt doodnormaal dat hun ouders rond de 60 zijn. Ik ken echt tientallen stellen (persoonlijk!) die ruimschoots de 35 gepasseerd waren toen ze hun (eerste) kind kregen. Anno nu is dat maatschappelijk gezien echt geen "ding" meer.
disclaimer
Daarnaast; garanties over hoe dingen lopen heb je nooit. Jonge ouders wilt ook niet zeggen dat je als je 20 bent nog (vitale) ouders hebt. Zolang jij weet dat een kind welkom is en je er met veel liefde goed voor kan zorgen dan heeft dat kind volgens mij heel veel geluk om jullie als ouders te krijgen.
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Met miskramen is het inderdaad ook vrijwel alleen de vrouw waar naar wordt gekeken. Meermaals zelf ook aangegeven als iemand vroeg hoe het met mij ging, dat mijn man het OOK als heftig ervoer. Blijkbaar wordt kinderen krijgen toch nog echt als iets van de vrouw gezien terwijl je er samen een hoop emoties bij ervaart.quote:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Net 40 gewordenquote:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
dus ALS het nog wat wordt ben ik 41 dat vind ik wel echt oud, maar je verlegt wel steeds zelf je grenzen…
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
Dat is elke keer weer een klap in je gezicht. De hoop die je misschien toch ergens had (ook al wil je niet hopen, je hebt bij elke TP weer een kans), is weer vervlogen en het einde voelt steeds dichterbijquote:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
En dat is enorm spannend en verdrietig
Sterkte!quote:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
Op woensdag 21 maart 2012 19:42 schreef Drassss het volgende:
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
Ben ik de enige die steeds Sideboobie leest ipv van Sideshowbobbie
quote:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Born to Lose, but Built to Win.
Sterktequote:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
En wat klote zeg.
Born to Lose, but Built to Win.
Ik herken het helemaalquote:
[..]
Net 40 geworden
ik was 38 toen ik beviel van Aapie en we twijfelen nu of we voor een tweede gaan. Inmiddels ben ik 40 jaar en ik vind dat zelf aan de ene kant te oud en aan de andere kant denk ik wat maken die paar jaar ook uit. En het gekke, bij anderen vind ik het prima kunnen maar mezelf vind ik dan wel te oud 
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Ik zit enthousiast te wachten tot ik ongesteld word. Heel vreemd na 2.5 jaar juist hopen dat die menstruatie uitblijft. Volgens planning vandaag, maar ik denk dat het hem niet meer gaat worden voordat het aanmelden bij de poli sluit. Dus hopelijk morgen.
Volgens planning vandaag, maar ik denk dat het hem niet meer gaat worden voordat het aanmelden bij de poli sluit. Dus hopelijk morgen.
Gisteren aangemeld, mag starten. Morgen voor het eerst Gonal-F spuiten. Sowieso voor het eerst mezelf spuiten. Maar kijk er vreemd genoeg alleen maar naar uit. Ben gewoon te enthousiast dat we eindelijk weer een stap verder komen.
Morgen voor het eerst Gonal-F spuiten. Sowieso voor het eerst mezelf spuiten. Maar kijk er vreemd genoeg alleen maar naar uit. Ben gewoon te enthousiast dat we eindelijk weer een stap verder komen.
Me threequote:
[..]
Ik herken het helemaal
Ik lees al even mee, maar nooit echt de moed te reageren. Dit vind ik wel heel herkenbaar. Ik ben 40 en heb net drie IUI's achter de rug en er is nu voorgesteld om te starten met ICSI.
Nooit gedacht dat ik hier op uit zou komen toen ik ruim drie jaar geleden mijn spiraal eruit haalde. Toen dacht ik 'als ik maar voor mijn veertigste moeder ben en anders hoeft het ook niet meer'. Uiteindelijk is de wens alleen groter geworden, zeker nu er in mijn omgeving een babyboom is onder meiden van mijn leeftijd. Maar daar loop ik nu dus ook al snel een jaar of twee op 'achter' voor mijn gevoel als het nu überhaupt nog zou lukken...
Volgende woensdag mag ik testen, maar vanwege het lage aantal actieve spermacellen is de kans heel klein. En dan moeten we dus beslissen of we verder willen met de ICSI of het hier bij laten.
Fijn om hier mee te lezen met mensen die een beetje in dezelfde situatie zitten.
Hallo allemaal! Ik heb hier ook nog nooit gepost, maar lees al een tijdje mee, nu ik ineens de heren zag posten dacht ik ook maar onze ervaringen te delen. Wellicht heeft iemand er wat aan, of kan er informatie uitgewisseld worden.
Heb lang geleden eens een kloon aangevraagd maar om een of andere reden werkte dat niet, dus vandaar dan maar met mijn (oude) account gewoon zoals het is.
In het kort, zoals het bij velen denk ik is gegaan: kinderwens sinds een jaar of 6, werkte niet op de natuurlijke manier, dokter erbij, seks op timing, werkte ook niet dus gevolgd door IUI. Dat is 5x gedaan zonder resultaat, waarna we op IVF/ICSI waren aangewezen.
Eind 2020 de eerste stimulatie, redelijke score (maar wel OHSS dus geen verse transfer), gevold door 3 transfers: 1x1 en 2x2. Helaas nooit een positieve zwangerschapstest in handen gehad. Dat bracht ons al tot mid 2021. We hebben toen een pauze ingelast om onszelf wat de tijd te geven, mentaal en fysiek, en zijn begin dit jaar in een nieuwe kliniek opnieuw begonnen.
Stimulatie deze maand gedaan, redelijk goed, jammergenoeg toch weer tegen OHSS aan dus weer geen verse transfer mogelijk. 20+ follikels, uiteindelijk 12 eicellen van de juiste grootte, vandaag te horen gekregen dat van die 12 er 10 goed genoeg waren voor PICSI en er uiteindelijk 5 zijn die bevrucht zijn en waar ze beide pronucleus zien, dus 5 de vriezer in.
Nu wordt het wachten... Mijn vrouw slikt nog wat extra medicatie tegen water vasthouden, plus nog wat erbij om over 10 dagen een "normale" menstruatie te verwachten (want het lichaam heeft nog niet door dat de follikels leeg zijn gehaald), plus nog 10 dagen Clexane.
Dan kijken we uit naar een transfer in de volgende cyclus midden april 🤞
Vragen staat vrij! Ik ben dit jaar 40 geworden, mijn vrouw is 36, en we wonen sinds 4 jaar in Duitsland (daarvoor 3 jaar in Engeland)
[ Bericht 0% gewijzigd door 314 op 11-03-2023 20:15:06 ]
Heb lang geleden eens een kloon aangevraagd maar om een of andere reden werkte dat niet, dus vandaar dan maar met mijn (oude) account gewoon zoals het is.
In het kort, zoals het bij velen denk ik is gegaan: kinderwens sinds een jaar of 6, werkte niet op de natuurlijke manier, dokter erbij, seks op timing, werkte ook niet dus gevolgd door IUI. Dat is 5x gedaan zonder resultaat, waarna we op IVF/ICSI waren aangewezen.
Eind 2020 de eerste stimulatie, redelijke score (maar wel OHSS dus geen verse transfer), gevold door 3 transfers: 1x1 en 2x2. Helaas nooit een positieve zwangerschapstest in handen gehad. Dat bracht ons al tot mid 2021. We hebben toen een pauze ingelast om onszelf wat de tijd te geven, mentaal en fysiek, en zijn begin dit jaar in een nieuwe kliniek opnieuw begonnen.
Stimulatie deze maand gedaan, redelijk goed, jammergenoeg toch weer tegen OHSS aan dus weer geen verse transfer mogelijk. 20+ follikels, uiteindelijk 12 eicellen van de juiste grootte, vandaag te horen gekregen dat van die 12 er 10 goed genoeg waren voor PICSI en er uiteindelijk 5 zijn die bevrucht zijn en waar ze beide pronucleus zien, dus 5 de vriezer in.
Nu wordt het wachten... Mijn vrouw slikt nog wat extra medicatie tegen water vasthouden, plus nog wat erbij om over 10 dagen een "normale" menstruatie te verwachten (want het lichaam heeft nog niet door dat de follikels leeg zijn gehaald), plus nog 10 dagen Clexane.
Dan kijken we uit naar een transfer in de volgende cyclus midden april 🤞
Vragen staat vrij! Ik ben dit jaar 40 geworden, mijn vrouw is 36, en we wonen sinds 4 jaar in Duitsland (daarvoor 3 jaar in Engeland)
[ Bericht 0% gewijzigd door 314 op 11-03-2023 20:15:06 ]
Spannend! Heel veel succes. Gonal-F heb ik ook gespoten bij de IUI. Maar in zo'n kleine hoeveelheid dat ik er niet heel veel van merkte. Het zelf spuiten viel me wel mee. Hoe gaat het bij jou?quote:
Gisteren aangemeld, mag starten.
Hi @shankanana! Goed dat je de moed hebt gevonden om mee te posten. 
Zo spannend zijn we niet. Succes met het testen woensdag!
Ik vind het altijd wel opvallend dat de twijfels over de leeftijd vaak zoveel meer gericht zijn op de vrouw. Ik snap dat we ook biologisch een klokje hebben. Maar ik ben bijvoorbeeld 30 en mijn man is 40, er is echt niemand die er ook maar 1 seconde over nadenkt dat hij dan eerder kinderen had moeten krijgen.
Balen van de OHSS @314 . Heeft ze er veel klachten van? Nu je een tweede kliniek mee hebt gemaakt, merk je veel verschillen? Hopelijk herstelt het lichaam van je vrouw snel weer en hebben jullie straks een goede terugplaatsing.
Zo spannend zijn we niet. Succes met het testen woensdag! Ik vind het altijd wel opvallend dat de twijfels over de leeftijd vaak zoveel meer gericht zijn op de vrouw. Ik snap dat we ook biologisch een klokje hebben. Maar ik ben bijvoorbeeld 30 en mijn man is 40, er is echt niemand die er ook maar 1 seconde over nadenkt dat hij dan eerder kinderen had moeten krijgen.
Balen van de OHSS @314 . Heeft ze er veel klachten van? Nu je een tweede kliniek mee hebt gemaakt, merk je veel verschillen? Hopelijk herstelt het lichaam van je vrouw snel weer en hebben jullie straks een goede terugplaatsing.
Ik vind het zelf spuiten ook erg meevallen, doet ook gewoon geen pijn bij mij. Vanavond voor het eerst ook Cetrotide erbij spuiten. Vind ik de eerste keer ook even spannend omdat die iets ingewikkelder is om klaar te maken. Maar komt vast goed met de instructie ernaast.quote:
Spannend! Heel veel succes. Gonal-F heb ik ook gespoten bij de IUI. Maar in zo'n kleine hoeveelheid dat ik er niet heel veel van merkte. Het zelf spuiten viel me wel mee. Hoe gaat het bij jou?
Ik heb wel wat bijwerkingen, maar ook nog prima te overzien. Gisteren was ik misselijk, vandaag waren juist m'n darmen van slag en beide dagen wat steken in m'n buik. Maarja, ik zie het maar als een positief teken dat het in ieder geval iets met m'n lichaam lijkt te doen. Zin in de echo donderdag, heel benieuwd!
Ik heb trouwens geen idee wat veel of weinig is bij Gonal-F. Mijn arts heeft 150 voorgeschreven en zei dat dat gewoon de gemiddelde dosis is. Maar zo'n eerste ronde is het natuurlijk ook maar gewoon testen en afwachten.
Sorry voor de vragen, maar ik dacht misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.
Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?
Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?
Je hebt een nieuwe verwijzing van de huisarts nodig. Maar dat is meer formaliteit. Je hoeft niet weer eerst een jaar zelf te proberen of zo. Wij waren al eerder aan de beurt bij fertiliteit, omdat we voor een tweede gingen. Eerste intake duurde toen 3 maanden (dat was vlak na de eerste lockdown).quote:
Sorry voor de vragen, maar ik dacht misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.
Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?
Paar onderzoeken werden herhaald (bloed, echo?, maar HGC of andere onderzoeken niet.
Borstvoeding is wel een ding bij de meeste ZH/artsen. Ik heb daar zelf geen ervaring mee, want ik was al gestopt.
Ik ben toen doorverwezen naar de gynaecoloog omdat de bloeddrukmedicatie die ik gebruikte niet samen kon met een zwangerschap. Vanwege mijn voorgeschiedenis met PCOS&succesvolle OI met clomid mochten we ook gelijk weer beginnen met OI, mits ik minstens 3 maanden gestopt was met borstvoeding. Op dat moment gaf ik borstvoeding en was stoppen voor mij echt niet bespreekbaar. Het beleid van de ziekenhuizen is hierin ook heel wisselend.quote:
Sorry voor de vragen, maar ik dacht misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.
Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?
SPOILER: trigger: spontaanOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik zal nooit zeggen dat je moet liegen tegen artsen, maar mijn oudste was al ruim 2 toen we het traject in gingen dus toen heeft niemand meer naar borstvoeding geïnformeerd . Echt handig was dat. Maar ik had dus wel weer een cyclus toen, dat scheelt. We hebben uiteindelijk IUI gedaan zonder hormonen. Ik weet niet meer goed wat ik had besloten te doen als we voor IVF zouden gaan maar volgens mij was mijn plan om dan gewoon door te voeden, mits hij wou. Hij was toen 3 jaar en dronk nog 1x per dag.
. Echt handig was dat. Maar ik had dus wel weer een cyclus toen, dat scheelt. We hebben uiteindelijk IUI gedaan zonder hormonen. Ik weet niet meer goed wat ik had besloten te doen als we voor IVF zouden gaan maar volgens mij was mijn plan om dan gewoon door te voeden, mits hij wou. Hij was toen 3 jaar en dronk nog 1x per dag.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ik snap de correlatie tussen het traject en borstvoeding niet
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Het geven van borstvoeding kan een nadelige invloed hebben op je vruchtbaarheid. Als je een duur traject in gaat met hormonen en controles willen ze de kansen optimaliseren, dus is borstvoeding dan een ding.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Ah op die fietsquote:
Het geven van borstvoeding kan een nadelige invloed hebben op je vruchtbaarheid. Als je een duur traject in gaat met hormonen en controles willen ze de kansen optimaliseren, dus is borstvoeding dan een ding.
Bedanktquote:
Freya heeft er een uitgebreid artikel over
https://www.freya.nl/kind(...)0er%20gevoed%20wordt.
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Goed om te horen van jullie ervaringen. Te zijner tijd zal ik de poli ook eens mailen over hun beleid hierover als het dan nog van toepassing is. Lijkt me zo vervelend als je na wachttijd op gesprek bent en dan blijkt dat je nog eens een x aantal maanden moet wachten omdat je niet aan de voorwaarden van de behandeling voldoet.
Ook goede info in het artikel van Freya
Ook goede info in het artikel van Freya
De 10 dagen echo gehad. Ze zag al wel wat eitjes, maar we gaan nog even door. Dosis Gonal-F omhoog om de kleine eitjes wel even door te laten ontwikkelen. Zondag weer een nieuwe echo.
Ik vind het wel lastig om niet lekker vooruit te kunnen plannen. Ik was er een beetje vanuit gegaan dat ze vandaag wel konden aangeven wanneer de punctie zou zijn, ik had geen rekening gehouden met gewoon een nieuwe echo inplannen. Achteraf gezien natuurlijk ook gewoon naief, maarja, het is allemaal nieuw. Gelukkig is het met mijn werk allemaal niet zo'n probleem.
Ik vind het wel lastig om niet lekker vooruit te kunnen plannen.
Ik was er een beetje vanuit gegaan dat ze vandaag wel konden aangeven wanneer de punctie zou zijn, ik had geen rekening gehouden met gewoon een nieuwe echo inplannen. Achteraf gezien natuurlijk ook gewoon naief, maarja, het is allemaal nieuw. Gelukkig is het met mijn werk allemaal niet zo'n probleem.
Zou het inderdaad gewoon van te voren al even navragen. En als die vragen nu al door je hoofd spoken, geeft het je misschien al wat rust als je die antwoorden al hebt.quote:
Goed om te horen van jullie ervaringen. Te zijner tijd zal ik de poli ook eens mailen over hun beleid hierover als het dan nog van toepassing is. Lijkt me zo vervelend als je na wachttijd op gesprek bent en dan blijkt dat je nog eens een x aantal maanden moet wachten omdat je niet aan de voorwaarden van de behandeling voldoet.
Ook goede info in het artikel van Freya
De OHSS lijkt minder deze keer gaan bij de eerste keer, gelukkig. Punctie was afgelopen vrijdag, maar dinsdag zaten we terug in de kliniek vanwege plotselinge pijn. Blijkt geen infectie, dus pijnstillers en afwachten, wellicht een rare beweging gemaakt.quote:
Balen van de OHSS @:314 . Heeft ze er veel klachten van? Nu je een tweede kliniek mee hebt gemaakt, merk je veel verschillen? Hopelijk herstelt het lichaam van je vrouw snel weer en hebben jullie straks een goede terugplaatsing.
Een terugplaatsing zou in principe kunnen in april dachten we, maar nu is ze toch veel vroeger dan gedacht ongesteld geworden en we gaan over 10 dagen een weekje weg, dus dat wordt hem deze maand niet helaas. We wachten al lang, dus 1 maand is dan ook geen ramp, en een week vakantie is ook erg welkom.
Echo gehad en komende dinsdag weer een nieuwe echo. Ik had nu stiekem weer verwacht dat we nu de punctie al in konden gaan plannen, maar helaas. Kan zelfs zijn dat er na dinsdag nog een echo bij komt, maar ze zei 'misschien' dus misschien ook niet. Zag wel meer en grotere eitjes. Tenminste, zwarte vlekjes waarvan mij werd verteld dat dat de eitjes voor moesten stellen.
Sorry trouwens dat ik dit topic een beetje als m'n dagboek gebruik.
Tenminste, zwarte vlekjes waarvan mij werd verteld dat dat de eitjes voor moesten stellen.Sorry trouwens dat ik dit topic een beetje als m'n dagboek gebruik.
Vraag die ik niet aan mijn zus durf te stellen: ze had afgelopen jaar een onvoltooide zwangerschap (mag ik dat zo noemen?), dat is nu iets van acht maanden geleden ofzo. Ze wil nog steeds graag een (tweede, haar eerste kind is nu bijna vijf jaar oud) kind.
Vraag die ik dus niet durf te stellen.. hoeveel maanden 'moet' ze wachten tot nieuwe.. eerh.. poging? Ik zag iets op tv over 18 maanden, maar dat lijkt me best lang?
Ik weet dus echt níks over zwangerschappen, buiten de kennis van de biologie-lessen op de Havo (die neerkwamen op 'zaadje, eitje, negen maanden later is er gezonde baby, 18 jaar later gaat kind op kamers').
Als dit insensitive is, of ongepast, report en verwijder gerust.
Vraag die ik dus niet durf te stellen.. hoeveel maanden 'moet' ze wachten tot nieuwe.. eerh.. poging? Ik zag iets op tv over 18 maanden, maar dat lijkt me best lang?
Ik weet dus echt níks over zwangerschappen, buiten de kennis van de biologie-lessen op de Havo (die neerkwamen op 'zaadje, eitje, negen maanden later is er gezonde baby, 18 jaar later gaat kind op kamers').
Als dit insensitive is, of ongepast, report en verwijder gerust.
Mon 'en!
Mocht je het interessant vinden, op deze site is fijn qua informatie:quote:
[..]
Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht.
https://www.pgtnederland.nl/
Dat het over baby's/kinderen gaat en de verwachting dat je altijd overal op moet reageren is voor mij de reden dat ik daar al een hele tijd niet meer in zit.quote:Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat.
Daar ga ik dan wel weer (braaf) heen.quote:De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.
Ja, daar hebben we inmiddels ook bericht vanquote:
[
[..]
Wat een fijn nieuws dat de genetische test eerder afgerond is
Over kleine drie maanden mogen we.
Zo voelt het (soms) wel zo inderdaad.quote:En het laatste stukje is/was heel herkenbaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat wij er niet bij hoorden, zonder kinderen. Voelde soms echt eenzaam.
[..]
Ja, vind het ook stom van mezelf. Maar zo voelt het soms wel. Ook met die betreffende verjaardag, wij zijn het enige stel zonder kids.quote:
[..]
Minder waard?
Dat vind ik wel heftig, ik probeer altijd te relativeren en nuchter over te blijven maar misschien stop ik het wel allemaal gewoon weg
Het hielp ook niet mee dat schoonmoeders op een gegeven moment naast me kwam staan en de opmerking maakte: 'In hun leven is veel veranderd he, zij zijn zoveel jaar samen en zijn al getrouwd en hebben twee kinderen'
Zo'n opmerking voelt dan gewoon zo gemeen
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Wat bedoel je met een onvoltooide zwanger, een miskraam? Of bedoel je een bepaalde termijn oid?quote:
Vraag die ik niet aan mijn zus durf te stellen: ze had afgelopen jaar een onvoltooide zwangerschap (mag ik dat zo noemen?), dat is nu iets van acht maanden geleden ofzo. Ze wil nog steeds graag een (tweede, haar eerste kind is nu bijna vijf jaar oud) kind.
Vraag die ik dus niet durf te stellen.. hoeveel maanden 'moet' ze wachten tot nieuwe.. eerh.. poging? Ik zag iets op tv over 18 maanden, maar dat lijkt me best lang?
Ik weet dus echt níks over zwangerschappen, buiten de kennis van de biologie-lessen op de Havo (die neerkwamen op 'zaadje, eitje, negen maanden later is er gezonde baby, 18 jaar later gaat kind op kamers').
Als dit insensitive is, of ongepast, report en verwijder gerust.
Al heb ik sowieso het antwoord niet voor je, niet bekend mee. Maar ik wilde wel even zeggen dat ik zoveel voorzichtigheid in je post lees, en dat is lief. En je zult je zus het beste kennen, dus misschien is het bij haar wel gepast. Maar voor mij zou die voorzichtigheid dus niet hoeven en zou ik het juist superfijn vinden als mensen (die dicht bij me staan) hier gewoon open over zouden praten. Los van het 'moeten' wachten, heeft ze misschien wel meer redenen of afwegingen die nu door haar hoofd spoken.
Haha idd, ik probeer me nu ff niet meer druk te maken over leeftijdquote:
[..]
Ik herken het helemaal
Ik heb nu 6e iui gehad, kan pas in mei voor gesprek over ivf. Dus nu krijg ik nog een iui om te tijd te overbruggen ofzo
Miskraam, ja. Ik geloof dat ze net de twintig weken had 'gehaald'. En voorzichtigheid is inderdaad mijn grote handicap in deze, ik wil geen extra wonden maken.quote:
[..]
Wat bedoel je met een onvoltooide zwanger, een miskraam? Of bedoel je een bepaalde termijn oid?
Al heb ik sowieso het antwoord niet voor je, niet bekend mee. Maar ik wilde wel even zeggen dat ik zoveel voorzichtigheid in je post lees, en dat is lief. En je zult je zus het beste kennen, dus misschien is het bij haar wel gepast. Maar voor mij zou die voorzichtigheid dus niet hoeven en zou ik het juist superfijn vinden als mensen (die dicht bij me staan) hier gewoon open over zouden praten. Los van het 'moeten' wachten, heeft ze misschien wel meer redenen of afwegingen die nu door haar hoofd spoken.
Mon 'en!
In mijn ervaring wordt het juist pijnlijk als mensen zo angstig zijn het verkeerde te zeggen dat ze uiteindelijk het onderwerp helemaal niet aansnijden. Iets zeggen is een miljoen keer fijner dan het doodzwijgen.quote:
[..]
Miskraam, ja. Ik geloof dat ze net de twintig weken had 'gehaald'. En voorzichtigheid is inderdaad mijn grote handicap in deze, ik wil geen extra wonden maken.
Als je alleen al het gesprek begint met 'ik wil het niet moeilijker maken of je pijn doen met het onderwerp, dus als je het er niet over wilt hebben is dat okee' of iets in die trant, hoef je je verder (wat mij betreft) niet zoveel zorgen te maken. Als je haar de leiding geeft van dat gesprek, kan ze op elk moment een ander onderwerp aansnijden als het haar te veel wordt.
Het zijn moeilijke gesprekken (vaak van twee kanten) maar nog moeilijker is het om het dood te zwijgen. Ik lees hier zoveel liefde en voorzichtigheid uit, dat ik me niet kan voorstellen dat dat irl niet ook gewoon overkomt.
Het zijn moeilijke gesprekken (vaak van twee kanten) maar nog moeilijker is het om het dood te zwijgen. Ik lees hier zoveel liefde en voorzichtigheid uit, dat ik me niet kan voorstellen dat dat irl niet ook gewoon overkomt.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Helemaal eens!quote:
[..]
In mijn ervaring wordt het juist pijnlijk als mensen zo angstig zijn het verkeerde te zeggen dat ze uiteindelijk het onderwerp helemaal niet aansnijden. Iets zeggen is een miljoen keer fijner dan het doodzwijgen.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |