Kijk misschien eens bij Freya, dat is de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen en kinderloosheid. Wij hebben er tijdens de behandelingen veel aan gehad. Ze doen ook online sessies en er zijn er specifiek voor mannen bij.quote:Op woensdag 22 februari 2023 13:43 schreef Schlex het volgende:
[..]
De terugplaatsing was zondag de 12e en van het ziekenhuis mogen we aankomende zondag mogen testen. Aftellen!
[..]
De aanloop naar de punctie viel ons reuze mee. Bij de IUI's had mijn vriendin namelijk veel last van emotionele breakdowns (en ik dus ook...) Bij de ICSI geen last gehad tot afgelopen weekend één keer.
[..]
Jeetje wat heftig.Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.
Meer mensen die dit herkennen?
Dankje voor je antwoord, wat klote zegquote:Op woensdag 22 februari 2023 07:34 schreef Schlex het volgende:
[..]
Bij zes van de negen uitgangsecho's bleek sprake te zijn van cystevorming. En aangezien dit de hormonale huishouding in de war kan schoppen mochten we telkens niet starten. Een maand wachten of aan de pil. Dus dat we uberhaupt mochten beginnen was voor ons al een klein succesje.
Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterktequote:Op woensdag 22 februari 2023 09:48 schreef Sideshowbobbie het volgende:
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten. Moest er toch maar eens van komen. Mijn vriendin en ik proberen nu al zo'n 5 jaar onze kinderwens te vervullen. Aan het begin van corona (timing...) het hele ziekenhuistraject ingegaan. Was best heftig om te horen dat er toch iets "mis" was, in dit geval aan mijn kant. IUI was een keer geprobeerd, maar dat was ijdele hoop.
ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.
Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.
Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik had dit zelf kunnen schrijven. Dus ja, ik herken het volledig! De laatste punctie was voor mijn vriendin vrij heftig. Haar lichaam reageerde ook anders op de veranderde hormoonkuur. Je bent er voor haar en ondersteunt, maar je voelt je soms machteloos.quote:Op woensdag 22 februari 2023 13:43 schreef Schlex het volgende:
[..]
Jeetje wat heftig.Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.
Meer mensen die dit herkennen?
Thanksquote:Op woensdag 22 februari 2023 16:16 schreef Magica het volgende:
[..]
Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterkte
Hopelijk volgende keer goed nieuws
quote:Op woensdag 22 februari 2023 16:19 schreef Magica het volgende:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
quote:Op woensdag 22 februari 2023 17:07 schreef Viv het volgende:
[..]Da’s lief TnxSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op woensdag 22 februari 2023 17:59 schreef Magica het volgende:
[..]
Da’s lief Tnx
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 7% gewijzigd door vlindertje89 op 22-02-2023 18:18:46 ]
quote:Op woensdag 22 februari 2023 18:13 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]Dankje, echt een hele lieve reactieSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Geeft me weer even wat moed
Met miskramen is het inderdaad ook vrijwel alleen de vrouw waar naar wordt gekeken. Meermaals zelf ook aangegeven als iemand vroeg hoe het met mij ging, dat mijn man het OOK als heftig ervoer. Blijkbaar wordt kinderen krijgen toch nog echt als iets van de vrouw gezien terwijl je er samen een hoop emoties bij ervaart.quote:Op donderdag 23 februari 2023 09:32 schreef MaJo het volgende:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
Net 40 gewordenquote:Op donderdag 23 februari 2023 09:32 schreef MaJo het volgende:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.
Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.
Dat is elke keer weer een klap in je gezicht. De hoop die je misschien toch ergens had (ook al wil je niet hopen, je hebt bij elke TP weer een kans), is weer vervlogen en het einde voelt steeds dichterbijquote:Op zondag 26 februari 2023 10:36 schreef Schlex het volgende:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
Sterkte!quote:Op zondag 26 februari 2023 10:36 schreef Schlex het volgende:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
quote:Op woensdag 22 februari 2023 16:19 schreef Magica het volgende:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Born to Lose, but Built to Win.
Sterktequote:Op zondag 26 februari 2023 10:36 schreef Schlex het volgende:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...
Ik herken het helemaalquote:Op donderdag 23 februari 2023 09:50 schreef Magica het volgende:
[..]
Net 40 gewordendus ALS het nog wat wordt ben ik 41 dat vind ik wel echt oud, maar je verlegt wel steeds zelf je grenzen…
Me threequote:Op dinsdag 28 februari 2023 18:05 schreef MaJo het volgende:
[..]
Ik herken het helemaalik was 38 toen ik beviel van Aapie en we twijfelen nu of we voor een tweede gaan. Inmiddels ben ik 40 jaar en ik vind dat zelf aan de ene kant te oud en aan de andere kant denk ik wat maken die paar jaar ook uit. En het gekke, bij anderen vind ik het prima kunnen maar mezelf vind ik dan wel te oud
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |