Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #205

quote:

Op maandag 30 januari 2023 23:19 schreef MaJo het volgende:

[..]
Ik zou dit zeker even bespreken want het slaat nergens op. Juist in dit traject kun je dingen niet goed plannen en kan een eisprong zomaar een dag eerder komen dan gepland of een paar dagen later. Als je morgen de echo had was je juist te laat geweest. Rare reactie dus!

Dit! Succes @Magica

Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 11:52 schreef Magica het volgende:
Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen

Hè, maar dan kunnen ze nu toch alsnog een echo maken? Ik vind het maar vreemd...

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 11:52 schreef Magica het volgende:
Ik had het even gezegd, ze zeiden het enige is dat we nu niet weten hoeveel follikels er zijn. Maar op basis van vorige keren verwachtten ze niet meer dan 2. En ik had goed gehandeld. Alleen volgende keer (hopelijk niet) eerder echo inplannen

Gaat er dan ook iets fout met de medicijnen oid? Dit zou toch eigenlijk niet mogen gebeuren?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 12:49 schreef Debsterr het volgende:

[..]
Hè, maar dan kunnen ze nu toch alsnog een echo maken? Ik vind het maar vreemd...

Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.

Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 14:06 schreef B.ertha het volgende:

[..]
Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.

Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?

Aaaah, sorry dat wist ik niet.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 14:06 schreef B.ertha het volgende:

[..]
Na de eisprong verdwijnen de follikels en kun je ze niet meer tellen. Dus dan zien ze geen of een aantal follikels, terwijl het er misschien wel veel meer waren.

Heb je nou dan inseminatie gehad Magica?

Klopt, en ja heb ik nu gehad. Vorige 4x waren het er elke keer maar 2 dus durfde ze het wel aan

quote:

Op dinsdag 31 januari 2023 13:05 schreef Myraela het volgende:

[..]
Gaat er dan ook iets fout met de medicijnen oid? Dit zou toch eigenlijk niet mogen gebeuren?

Volgens mij kan ondanks de medicatie toch eerder de eisprong plaatsvinden, en dan moet je dus eerder echo’s plannen. Soms is het bij mij met 9 dagen, andere keren moet ik wel de ovitrelle spuiten als de follikels groot genoeg zijn en ik nog geen eisprong heb gehad. Ja beetje vaag uitgelegd miss

Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.


Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken

Hoe is het gegaan @Myraela?

En @Peacefull hoe is het met jou?

Het was bij mij de CIN3 die we eigenlijk al verwachtte. De uitslag verder in m'n dossier al kunnen lezen, lijken verder nog geen kankercellen te zijn. Maar volgende week woensdag belt de arts, dus dan hoor ik het pas echt.

Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten. Al met al goed nieuws.

En hoe is het met jou, @Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard ) uit dit topic, maar soms blijf je toch benieuwd. Maar meelezen in volgende topics is nog niet al te best voor m'n mood meestal.

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 10:45 schreef AgnesGru het volgende:
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.

Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken

Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht. Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat. De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.

Fijn dat de uitslag meeviel zeg @Myraela en hopelijk volgende cyclus dan echt aan de slag! Dan valt de "uitstel" uiteindelijk toch nog mee.

Hier gaat het goed, maandag termijnecho (dan ben ik 11+4), zo grappig want het voelt alsof ik al maaaaanden zwanger ben, maar ja heb dan ook al 4 echo's gehad . Merk wel dat naarmate we de termijn waarop ik Mina verloor naderen, het mentaal pittiger wordt. Toch de angst dat er nog zoiets gebeurd. Maar we proberen positief te blijven en uit te kijken naar de toekomst.

Veel succes vast straks als je mag starten ik duim voor je!

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 13:15 schreef Myraela het volgende:
Het was bij mij de CIN3 die we eigenlijk al verwachtte. De uitslag verder in m'n dossier al kunnen lezen, lijken verder nog geen kankercellen te zijn. Maar volgende week woensdag belt de arts, dus dan hoor ik het pas echt.

Ze heeft wel de vorige keer de lisexcisie al direct gedaan, dus dat scheelt wachten. Ze zei dat de wond bij m'n baarmoeder moest genezen en dat ik dan zou mogen starten, dus dat zou betekenen dat ik m'n volgende cyclus in maart kan beginnen met spuiten. Al met al goed nieuws.

En hoe is het met jou, @:Debsterr ? Het is zo logisch dat mensen doorschuiven (en superfijn voor de succssen uiteraard ) uit dit topic, maar soms blijf je toch benieuwd. Maar meelezen in volgende topics is nog niet al te best voor m'n mood meestal.
[..]
Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht. Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat. De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.

Fijn voor dat goede nieuws

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 10:45 schreef AgnesGru het volgende:
Hier was een tijd lang niet veel te melden, maar de grootste hobbel is inmiddels genomen. Er werd gevreesd dat een PGT test ontwikkelen een lastig verhaal zou worden en dat wel een jaar tot anderhalf jaar zou kunnen duren. Maar het is binnen een jaar gelukt. Nu afwachten tot ik bericht krijg van het UMC om alles verder in gang te zetten.


Weet niet of jullie het herkennen, had laatst verjaardag van mijn neefje. Mijn zwagers waren met elkaar in gesprek hoe blij ze met hun ouders zijn en dat ze een geweldige opa en oma zijn enz. En dat deed toch wel pijn. We zijn het enige stel zonder kinderen en dat voelt al als een soort falen en of je al minder waard bent. En ik wil niet zo denken

Minder waard?
Dat vind ik wel heftig, ik probeer altijd te relativeren en nuchter over te blijven maar misschien stop ik het wel allemaal gewoon weg

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 17:05 schreef Peacefulll het volgende:

[..]
Spannend Magica, wanneer mag je testen?

Ja over 5 dagen, maar eerlijk gezegd heb ik er 0 vertrouwen in 5e poging inmiddels

Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 11:04 schreef Magica het volgende:
Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt

Bah

Hallo allen, hier een lotgenoot die al een tijd meeleest maar nu toch ook meetypt. Vriendinlief en ik zijn nu zo'n 5 jaar onderweg met onze kinderwens. Eerst zelf proberen, dan huisarts, corona-periode, zelfinseminatie, ziekenhuis.

Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...

quote:

Op vrijdag 17 februari 2023 08:01 schreef Schlex het volgende:
Hallo allen, hier een lotgenoot die al een tijd meeleest maar nu toch ook meetypt. Vriendinlief en ik zijn nu zo'n 5 jaar onderweg met onze kinderwens. Eerst zelf proberen, dan huisarts, corona-periode, zelfinseminatie, ziekenhuis.

Inmiddels hebben we 9 pogingen tot IUI achter de rug waarbij we bij 3 mochten starten maar helaas zonder resultaat. In januari gestart met het IVF-traject en afgelopen donderdag punctie gehad waarna we te horen kregen dat het toch ICSI wordt door te weinig goede zaadcellen. Zondag de terugplaatsing van een embryo en dus nu in de wachtweken. De tijd tussen de punctie en terugplaatsing vond ik al mentaal enorm slopend en nu dan wachten of het allemaal goed blijft gaan...

Hoi hoi, hoe bedoel je 9 pogingen waarbij we 3 mochten starten? Heel veel succes iig zondag en met het wachten

quote:

Op dinsdag 21 februari 2023 16:44 schreef Magica het volgende:

[..]
Hoi hoi, hoe bedoel je 9 pogingen waarbij we 3 mochten starten? Heel veel succes iig zondag en met het wachten

Bij zes van de negen uitgangsecho's bleek sprake te zijn van cystevorming. En aangezien dit de hormonale huishouding in de war kan schoppen mochten we telkens niet starten. Een maand wachten of aan de pil. Dus dat we uberhaupt mochten beginnen was voor ons al een klein succesje.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 11:04 schreef Magica het volgende:
Zoals verwacht,niks, mijn positieve mindset helpt ook echt

Wat jammer!

@Schlex was de terugplaatsing afgelopen zondag?

Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten. Moest er toch maar eens van komen. Mijn vriendin en ik proberen nu al zo'n 5 jaar onze kinderwens te vervullen. Aan het begin van corona (timing...) het hele ziekenhuistraject ingegaan. Was best heftig om te horen dat er toch iets "mis" was, in dit geval aan mijn kant. IUI was een keer geprobeerd, maar dat was ijdele hoop.

ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.

Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.

Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 08:14 schreef Viv het volgende:

[..]
Wat jammer!

@:schlex was de terugplaatsing afgelopen zondag?

De terugplaatsing was zondag de 12e en van het ziekenhuis mogen we aankomende zondag mogen testen. Aftellen!

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 09:09 schreef Peacefulll het volgende:

[..]
Hallo Schlex, helaas welkom hier. Je hebt ook al een lang traject achter de rug. Wat balen dat je constant cystes had. Ik had ook bijna na elke IUI-pohing een cyste, heel frustrerend, want je moet dan weer afwachten.
Hoe heb je de eerste IVF-poging ervaren?
Ik duim uiteraard voor goed nieuws voor je volgende week

De aanloop naar de punctie viel ons reuze mee. Bij de IUI's had mijn vriendin namelijk veel last van emotionele breakdowns (en ik dus ook...) Bij de ICSI geen last gehad tot afgelopen weekend één keer.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 09:48 schreef Sideshowbobbie het volgende:
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten.

Jeetje wat heftig. Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.

Meer mensen die dit herkennen?