Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #205

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 13:43 schreef Schlex het volgende:

[..]
De terugplaatsing was zondag de 12e en van het ziekenhuis mogen we aankomende zondag mogen testen. Aftellen!
[..]
De aanloop naar de punctie viel ons reuze mee. Bij de IUI's had mijn vriendin namelijk veel last van emotionele breakdowns (en ik dus ook...) Bij de ICSI geen last gehad tot afgelopen weekend één keer.
[..]
Jeetje wat heftig. Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.

Meer mensen die dit herkennen?

Kijk misschien eens bij Freya, dat is de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen en kinderloosheid. Wij hebben er tijdens de behandelingen veel aan gehad. Ze doen ook online sessies en er zijn er specifiek voor mannen bij.
https://www.freya.nl/agenda/

Sterkte, het is heel zwaar, ook als man. En ja de man wordt vaak vergeten in het ziekenhuis. Plus ik herken het ook wel dat ik tijdens de behandeling zelf weinig ruimte overhad voor mijn vriend.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 07:34 schreef Schlex het volgende:

[..]
Bij zes van de negen uitgangsecho's bleek sprake te zijn van cystevorming. En aangezien dit de hormonale huishouding in de war kan schoppen mochten we telkens niet starten. Een maand wachten of aan de pil. Dus dat we uberhaupt mochten beginnen was voor ons al een klein succesje.

Dankje voor je antwoord, wat klote zeg

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 09:48 schreef Sideshowbobbie het volgende:
Volg dit topic al best een tijdje en wil al die tijd al wat posten. Moest er toch maar eens van komen. Mijn vriendin en ik proberen nu al zo'n 5 jaar onze kinderwens te vervullen. Aan het begin van corona (timing...) het hele ziekenhuistraject ingegaan. Was best heftig om te horen dat er toch iets "mis" was, in dit geval aan mijn kant. IUI was een keer geprobeerd, maar dat was ijdele hoop.

ICSI was dan het enige dat restte en inmiddels zijn we al weer bijna 2 jaar onderweg en 3 puncties verder. We zitten dus in onze laatste behandeling. Begin januari dit jaar was die derde punctie. Mijn vriendin kreeg een andere hormoonbehandeling om meer eitjes te kunnen opwekken, tot succes. In totaal 15 eitjes waaruit 6 goeie embryo's kwamen. Dat was bij eerdere puncties minder. Bij de terugplaatsing voor 2 embryo's gekozen, wat mogelijk was bij de 3e behandeling.

Blij en verrast waren we dat mijn vriendin halverwege januari een positieve test had. Onwerkelijk was het gevoel. Die onwerkelijkheid was er eveneens toen we de eerste echo met zo'n 7,5 week hadden. De gynaecoloog kwam direct met slecht nieuws. Ze was zwanger, maar er was geen ontwikkelde embryo. Alleen een vruchtzakje. De wereld stort dan werkelijk even in. Je houdt er rekening mee, maar we waren niet eerder zo ver gekomen. Positieve kant: mijn vriendin kan in ieder geval zwanger worden. Want daar begonnen we inmiddels ook een beetje aan te twijfelen.

Zo'n ICSI-traject gaat je niet in de koude kleren zitten. Ups and downs en hoop proberen te houden. We hebben nu nog 4 cryo's en dan houdt het op. Eerst nog maar even bekomen van de klap en dan weer verder.

Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterkte
Hopelijk volgende keer goed nieuws

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 13:43 schreef Schlex het volgende:

[..]
Jeetje wat heftig. Ik duim voor jullie! Hoe is het voor jou als man tijdens zo'n traject? Persoonlijk vind ik het namelijk heel moeilijk. Ik voel me soms echt een buitenstaander die alleen op afroep mijn deel komt inleveren en dan niet meer nodig is. Kan ook niet altijd met mn verdriet bij vriendinlief terrecht, want tja, die zit al onder de hormonen..en dan kom ik nog eens aan met mijn sores. In ons ziekenhuis is alles volledig gericht op de vrouw, althans zo ervaar ik het. Bij een afspraak wordt mijn vriendin altijd gevraagd hoe het met haar gaat en of het allemaal wil met de medicatie etc etc. Gesprekken lopen vooral tussen arts en vriendin. En dan denk ik van binnen: 'Hallo? Ik ben er ook nog? Ook ik heb het moeilijk, ben er voor mijn wederhelft maar heb ook de spanning en verdriet van dit traject. Interesseert dat iemand?' Dat mijn naam ook eens genoemd werd in de wachtkamer voor terugplaatsing vond ik al een opsteker. Eigenlijk wel humor. En natuurlijk, mn vriendin moet alle behandelingen ondergaan (waar ik me enorm schuldig over voel en ik lijdzaam toekijk) dus niets dan logisch dat de focus op haar ligt. Laat daar geen verwarring over ontstaan. Maar iets meer nadruk op ons als stel zou ook fijn zijn, we doen dit toch samen.

Meer mensen die dit herkennen?

Ik had dit zelf kunnen schrijven. Dus ja, ik herken het volledig! De laatste punctie was voor mijn vriendin vrij heftig. Haar lichaam reageerde ook anders op de veranderde hormoonkuur. Je bent er voor haar en ondersteunt, maar je voelt je soms machteloos.

Steeds verder in het proces merk je dat je als man vaak compleet vergeten wordt. Dat zal vast vaak onbewust zijn, maar op een gegeven moment viel het mijn vriendin ook op. Ze werd/wordt er zelfs boos om. Inmiddels moeten we er wel een beetje om lachen als weer eens blijkt dat ik tijdens een afspraak weer compleet genegeerd werd. Ik zou graag de ongemakken van mijn vriendin willen overnemen, zij ondergaat immers het meeste. Maar tegelijkertijd is de vraag "en hoe gaat het met jou?" niet een heel moeilijke. Ook niet in onze eigen omgeving overigens. Merk dat men ook dan vaak volledig is gefocust op mijn vriendin. Maar goed, zij zegt dan "vraag ook eens hoe het met hèm gaat!"

En thanks trouwens. Hoop voor jullie dat er na zo'n lange tijd een klein wonder mag komen. Het wachten na de terugplaatsing is en blijft zenuwslopend. Dat went nooit...

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 16:16 schreef Magica het volgende:

[..]
Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn, heel veel sterkte
Hopelijk volgende keer goed nieuws

Thanks

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 16:19 schreef Magica het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 17:07 schreef Viv het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Da’s lief Tnx

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 17:59 schreef Magica het volgende:

[..]
Da’s lief Tnx

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 7% gewijzigd door vlindertje89 op 22-02-2023 18:18:46 ]

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 18:13 schreef vlindertje89 het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dankje, echt een hele lieve reactie
Geeft me weer even wat moed

Even een noot er bij: tegen de tijd dat onze kinderen 20 zijn, is het echt doodnormaal dat hun ouders rond de 60 zijn. Ik ken echt tientallen stellen (persoonlijk!) die ruimschoots de 35 gepasseerd waren toen ze hun (eerste) kind kregen. Anno nu is dat maatschappelijk gezien echt geen "ding" meer.

Daarnaast; garanties over hoe dingen lopen heb je nooit. Jonge ouders wilt ook niet zeggen dat je als je 20 bent nog (vitale) ouders hebt. Zolang jij weet dat een kind welkom is en je er met veel liefde goed voor kan zorgen dan heeft dat kind volgens mij heel veel geluk om jullie als ouders te krijgen.

Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.

Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.

quote:

Op donderdag 23 februari 2023 09:32 schreef MaJo het volgende:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.

Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.

Met miskramen is het inderdaad ook vrijwel alleen de vrouw waar naar wordt gekeken. Meermaals zelf ook aangegeven als iemand vroeg hoe het met mij ging, dat mijn man het OOK als heftig ervoer. Blijkbaar wordt kinderen krijgen toch nog echt als iets van de vrouw gezien terwijl je er samen een hoop emoties bij ervaart.

quote:

Op donderdag 23 februari 2023 09:32 schreef MaJo het volgende:
Hoe oud ben jij Magica? Ik was 38 toen ik beviel van Aapie. Ik heb nooit het gevoel dat ik een oudere ouder ben, ik pas bijvoorbeeld prima tussen alle ouders op de kdv.

Verder eens met dat de mannen echt vergeten worden in dit traject, alle aandacht gaat naar de vrouw. Ik merkte dat ook met alle miskramen, alle aandacht ging naar mij en bijna niemand vroeg naar mijn man. Heb dat altijd vreemd gevonden.

Net 40 geworden dus ALS het nog wat wordt ben ik 41 dat vind ik wel echt oud, maar je verlegt wel steeds zelf je grenzen…

Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...

Sterkte voor jullie @Schlex

quote:

Op zondag 26 februari 2023 10:36 schreef Schlex het volgende:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...

Sterkte!

Thanks! Even de tijd nemen om weer op te laden.

quote:

Op woensdag 22 februari 2023 16:19 schreef Magica het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 26 februari 2023 10:36 schreef Schlex het volgende:
Vandaag testdag. En opnieuw geen tweede streepje. Ondanks dat we niet te veel wilden hopen voelt het toch weer als een klap in het gezicht...

Sterkte

En wat klote zeg.

quote:

Op donderdag 23 februari 2023 09:50 schreef Magica het volgende:

[..]
Net 40 geworden dus ALS het nog wat wordt ben ik 41 dat vind ik wel echt oud, maar je verlegt wel steeds zelf je grenzen…

Ik herken het helemaal ik was 38 toen ik beviel van Aapie en we twijfelen nu of we voor een tweede gaan. Inmiddels ben ik 40 jaar en ik vind dat zelf aan de ene kant te oud en aan de andere kant denk ik wat maken die paar jaar ook uit. En het gekke, bij anderen vind ik het prima kunnen maar mezelf vind ik dan wel te oud

Ik zit enthousiast te wachten tot ik ongesteld word. Heel vreemd na 2.5 jaar juist hopen dat die menstruatie uitblijft. Volgens planning vandaag, maar ik denk dat het hem niet meer gaat worden voordat het aanmelden bij de poli sluit. Dus hopelijk morgen.

Gisteren aangemeld, mag starten. Morgen voor het eerst Gonal-F spuiten. Sowieso voor het eerst mezelf spuiten. Maar kijk er vreemd genoeg alleen maar naar uit. Ben gewoon te enthousiast dat we eindelijk weer een stap verder komen.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2023 18:05 schreef MaJo het volgende:

[..]
Ik herken het helemaal ik was 38 toen ik beviel van Aapie en we twijfelen nu of we voor een tweede gaan. Inmiddels ben ik 40 jaar en ik vind dat zelf aan de ene kant te oud en aan de andere kant denk ik wat maken die paar jaar ook uit. En het gekke, bij anderen vind ik het prima kunnen maar mezelf vind ik dan wel te oud

Me three
Ik lees al even mee, maar nooit echt de moed te reageren. Dit vind ik wel heel herkenbaar. Ik ben 40 en heb net drie IUI's achter de rug en er is nu voorgesteld om te starten met ICSI.

Nooit gedacht dat ik hier op uit zou komen toen ik ruim drie jaar geleden mijn spiraal eruit haalde. Toen dacht ik 'als ik maar voor mijn veertigste moeder ben en anders hoeft het ook niet meer'. Uiteindelijk is de wens alleen groter geworden, zeker nu er in mijn omgeving een babyboom is onder meiden van mijn leeftijd. Maar daar loop ik nu dus ook al snel een jaar of twee op 'achter' voor mijn gevoel als het nu überhaupt nog zou lukken...

Volgende woensdag mag ik testen, maar vanwege het lage aantal actieve spermacellen is de kans heel klein. En dan moeten we dus beslissen of we verder willen met de ICSI of het hier bij laten.

Fijn om hier mee te lezen met mensen die een beetje in dezelfde situatie zitten.

Hallo allemaal! Ik heb hier ook nog nooit gepost, maar lees al een tijdje mee, nu ik ineens de heren zag posten dacht ik ook maar onze ervaringen te delen. Wellicht heeft iemand er wat aan, of kan er informatie uitgewisseld worden.

Heb lang geleden eens een kloon aangevraagd maar om een of andere reden werkte dat niet, dus vandaar dan maar met mijn (oude) account gewoon zoals het is.

In het kort, zoals het bij velen denk ik is gegaan: kinderwens sinds een jaar of 6, werkte niet op de natuurlijke manier, dokter erbij, seks op timing, werkte ook niet dus gevolgd door IUI. Dat is 5x gedaan zonder resultaat, waarna we op IVF/ICSI waren aangewezen.

Eind 2020 de eerste stimulatie, redelijke score (maar wel OHSS dus geen verse transfer), gevold door 3 transfers: 1x1 en 2x2. Helaas nooit een positieve zwangerschapstest in handen gehad. Dat bracht ons al tot mid 2021. We hebben toen een pauze ingelast om onszelf wat de tijd te geven, mentaal en fysiek, en zijn begin dit jaar in een nieuwe kliniek opnieuw begonnen.

Stimulatie deze maand gedaan, redelijk goed, jammergenoeg toch weer tegen OHSS aan dus weer geen verse transfer mogelijk. 20+ follikels, uiteindelijk 12 eicellen van de juiste grootte, vandaag te horen gekregen dat van die 12 er 10 goed genoeg waren voor PICSI en er uiteindelijk 5 zijn die bevrucht zijn en waar ze beide pronucleus zien, dus 5 de vriezer in.

Nu wordt het wachten... Mijn vrouw slikt nog wat extra medicatie tegen water vasthouden, plus nog wat erbij om over 10 dagen een "normale" menstruatie te verwachten (want het lichaam heeft nog niet door dat de follikels leeg zijn gehaald), plus nog 10 dagen Clexane.

Dan kijken we uit naar een transfer in de volgende cyclus midden april 🤞

Vragen staat vrij! Ik ben dit jaar 40 geworden, mijn vrouw is 36, en we wonen sinds 4 jaar in Duitsland (daarvoor 3 jaar in Engeland)

[ Bericht 0% gewijzigd door 314 op 11-03-2023 20:15:06 ]

quote:

Op woensdag 8 maart 2023 09:35 schreef Myraela het volgende:
Gisteren aangemeld, mag starten. Morgen voor het eerst Gonal-F spuiten. Sowieso voor het eerst mezelf spuiten. Maar kijk er vreemd genoeg alleen maar naar uit. Ben gewoon te enthousiast dat we eindelijk weer een stap verder komen.

Spannend! Heel veel succes. Gonal-F heb ik ook gespoten bij de IUI. Maar in zo'n kleine hoeveelheid dat ik er niet heel veel van merkte. Het zelf spuiten viel me wel mee. Hoe gaat het bij jou?

Hi @shankanana! Goed dat je de moed hebt gevonden om mee te posten. Zo spannend zijn we niet. Succes met het testen woensdag!

Ik vind het altijd wel opvallend dat de twijfels over de leeftijd vaak zoveel meer gericht zijn op de vrouw. Ik snap dat we ook biologisch een klokje hebben. Maar ik ben bijvoorbeeld 30 en mijn man is 40, er is echt niemand die er ook maar 1 seconde over nadenkt dat hij dan eerder kinderen had moeten krijgen.

Balen van de OHSS @314 . Heeft ze er veel klachten van? Nu je een tweede kliniek mee hebt gemaakt, merk je veel verschillen? Hopelijk herstelt het lichaam van je vrouw snel weer en hebben jullie straks een goede terugplaatsing.

quote:

Op zaterdag 11 maart 2023 20:01 schreef shankanana het volgende:
Spannend! Heel veel succes. Gonal-F heb ik ook gespoten bij de IUI. Maar in zo'n kleine hoeveelheid dat ik er niet heel veel van merkte. Het zelf spuiten viel me wel mee. Hoe gaat het bij jou?

Ik vind het zelf spuiten ook erg meevallen, doet ook gewoon geen pijn bij mij. Vanavond voor het eerst ook Cetrotide erbij spuiten. Vind ik de eerste keer ook even spannend omdat die iets ingewikkelder is om klaar te maken. Maar komt vast goed met de instructie ernaast.

Ik heb wel wat bijwerkingen, maar ook nog prima te overzien. Gisteren was ik misselijk, vandaag waren juist m'n darmen van slag en beide dagen wat steken in m'n buik. Maarja, ik zie het maar als een positief teken dat het in ieder geval iets met m'n lichaam lijkt te doen. Zin in de echo donderdag, heel benieuwd!

Ik heb trouwens geen idee wat veel of weinig is bij Gonal-F. Mijn arts heeft 150 voorgeschreven en zei dat dat gewoon de gemiddelde dosis is. Maar zo'n eerste ronde is het natuurlijk ook maar gewoon testen en afwachten.

Sorry voor de vragen, maar ik dacht misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.

Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?

quote:

Op woensdag 15 maart 2023 19:41 schreef Lokasenna het volgende:
Sorry voor de vragen, maar ik dacht misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.

Onze dochter is nu ongeveer een half jaar. Zwanger worden is vrij voorspoedig gegaan dankzij een letrozol kuur. Nog geen korte termijnplannen voor een tweede, maar mijn hoofd is er soms wel mee bezig (bedankt hormonen) en wil ook eigenlijk geen jaren wachten. Nu hou ik van een beetje vooruit denken en vroeg ik me af hoe het werkt als je je eerste kindje via een fertiliteitstraject hebt gekregen. Moet je dan eerst weer een zelfde periode zelf proberen, of kun je makkelijker een verwijzing krijgen voor een volgende kindje, hoe staan huisartsen daar in? En als ik bijvoorbeeld lang borstvoeding zou willen blijven geven, is dat dan geen bezwaar of moet ik dit ruime tijd voor het vragen om een verwijzing afbouwen om eerst weer een 'normale' cyclus proberen te krijgen (overigens nog nooit een normale cyclus gehad)?

Ik ben toen doorverwezen naar de gynaecoloog omdat de bloeddrukmedicatie die ik gebruikte niet samen kon met een zwangerschap. Vanwege mijn voorgeschiedenis met PCOS&succesvolle OI met clomid mochten we ook gelijk weer beginnen met OI, mits ik minstens 3 maanden gestopt was met borstvoeding. Op dat moment gaf ik borstvoeding en was stoppen voor mij echt niet bespreekbaar. Het beleid van de ziekenhuizen is hierin ook heel wisselend.

SPOILER: trigger: spontaan

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik zal nooit zeggen dat je moet liegen tegen artsen, maar mijn oudste was al ruim 2 toen we het traject in gingen dus toen heeft niemand meer naar borstvoeding geïnformeerd . Echt handig was dat. Maar ik had dus wel weer een cyclus toen, dat scheelt. We hebben uiteindelijk IUI gedaan zonder hormonen. Ik weet niet meer goed wat ik had besloten te doen als we voor IVF zouden gaan maar volgens mij was mijn plan om dan gewoon door te voeden, mits hij wou. Hij was toen 3 jaar en dronk nog 1x per dag.

Ik snap de correlatie tussen het traject en borstvoeding niet

Het geven van borstvoeding kan een nadelige invloed hebben op je vruchtbaarheid. Als je een duur traject in gaat met hormonen en controles willen ze de kansen optimaliseren, dus is borstvoeding dan een ding.

Freya heeft er een uitgebreid artikel over

https://www.freya.nl/kind(...)0er%20gevoed%20wordt.

quote:

Op donderdag 16 maart 2023 08:50 schreef Nanuke het volgende:
Het geven van borstvoeding kan een nadelige invloed hebben op je vruchtbaarheid. Als je een duur traject in gaat met hormonen en controles willen ze de kansen optimaliseren, dus is borstvoeding dan een ding.

Ah op die fiets

quote:

Op donderdag 16 maart 2023 09:52 schreef douche-eendje het volgende:
Freya heeft er een uitgebreid artikel over

https://www.freya.nl/kind(...)0er%20gevoed%20wordt.

Bedankt

Goed om te horen van jullie ervaringen. Te zijner tijd zal ik de poli ook eens mailen over hun beleid hierover als het dan nog van toepassing is. Lijkt me zo vervelend als je na wachttijd op gesprek bent en dan blijkt dat je nog eens een x aantal maanden moet wachten omdat je niet aan de voorwaarden van de behandeling voldoet.

Ook goede info in het artikel van Freya

De 10 dagen echo gehad. Ze zag al wel wat eitjes, maar we gaan nog even door. Dosis Gonal-F omhoog om de kleine eitjes wel even door te laten ontwikkelen. Zondag weer een nieuwe echo.

Ik vind het wel lastig om niet lekker vooruit te kunnen plannen. Ik was er een beetje vanuit gegaan dat ze vandaag wel konden aangeven wanneer de punctie zou zijn, ik had geen rekening gehouden met gewoon een nieuwe echo inplannen. Achteraf gezien natuurlijk ook gewoon naief, maarja, het is allemaal nieuw. Gelukkig is het met mijn werk allemaal niet zo'n probleem.

quote:

Op donderdag 16 maart 2023 13:32 schreef Lokasenna het volgende:
Goed om te horen van jullie ervaringen. Te zijner tijd zal ik de poli ook eens mailen over hun beleid hierover als het dan nog van toepassing is. Lijkt me zo vervelend als je na wachttijd op gesprek bent en dan blijkt dat je nog eens een x aantal maanden moet wachten omdat je niet aan de voorwaarden van de behandeling voldoet.

Ook goede info in het artikel van Freya

Zou het inderdaad gewoon van te voren al even navragen. En als die vragen nu al door je hoofd spoken, geeft het je misschien al wat rust als je die antwoorden al hebt.

quote:

Op zondag 12 maart 2023 19:20 schreef Myraela het volgende:
Balen van de OHSS @:314 . Heeft ze er veel klachten van? Nu je een tweede kliniek mee hebt gemaakt, merk je veel verschillen? Hopelijk herstelt het lichaam van je vrouw snel weer en hebben jullie straks een goede terugplaatsing.

De OHSS lijkt minder deze keer gaan bij de eerste keer, gelukkig. Punctie was afgelopen vrijdag, maar dinsdag zaten we terug in de kliniek vanwege plotselinge pijn. Blijkt geen infectie, dus pijnstillers en afwachten, wellicht een rare beweging gemaakt.
Een terugplaatsing zou in principe kunnen in april dachten we, maar nu is ze toch veel vroeger dan gedacht ongesteld geworden en we gaan over 10 dagen een weekje weg, dus dat wordt hem deze maand niet helaas. We wachten al lang, dus 1 maand is dan ook geen ramp, en een week vakantie is ook erg welkom.

Echo gehad en komende dinsdag weer een nieuwe echo. Ik had nu stiekem weer verwacht dat we nu de punctie al in konden gaan plannen, maar helaas. Kan zelfs zijn dat er na dinsdag nog een echo bij komt, maar ze zei 'misschien' dus misschien ook niet. Zag wel meer en grotere eitjes. Tenminste, zwarte vlekjes waarvan mij werd verteld dat dat de eitjes voor moesten stellen.

Sorry trouwens dat ik dit topic een beetje als m'n dagboek gebruik.

Vraag die ik niet aan mijn zus durf te stellen: ze had afgelopen jaar een onvoltooide zwangerschap (mag ik dat zo noemen?), dat is nu iets van acht maanden geleden ofzo. Ze wil nog steeds graag een (tweede, haar eerste kind is nu bijna vijf jaar oud) kind.

Vraag die ik dus niet durf te stellen.. hoeveel maanden 'moet' ze wachten tot nieuwe.. eerh.. poging? Ik zag iets op tv over 18 maanden, maar dat lijkt me best lang?

Ik weet dus echt níks over zwangerschappen, buiten de kennis van de biologie-lessen op de Havo (die neerkwamen op 'zaadje, eitje, negen maanden later is er gezonde baby, 18 jaar later gaat kind op kamers').

Als dit insensitive is, of ongepast, report en verwijder gerust.

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 13:15 schreef Myraela het volgende:

[..]
Niet bekend met de PGT-test, maar klinkt fijn dat ze allemaal wat sneller lijkt te lopen dan verwacht.

Mocht je het interessant vinden, op deze site is fijn qua informatie:

https://www.pgtnederland.nl/

quote:

Je familieverhaal is wel herkenbaar. Ik zit ondertussen in de familie-whatsapp waar het alleen maar over de twee baby's gaat.

Dat het over baby's/kinderen gaat en de verwachting dat je altijd overal op moet reageren is voor mij de reden dat ik daar al een hele tijd niet meer in zit.

quote:

De verjaardagen sla ik in ieder geval lekker over.

Daar ga ik dan wel weer (braaf) heen.

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 17:05 schreef Peacefulll het volgende:

[
[..]
Wat een fijn nieuws dat de genetische test eerder afgerond is Ondanks dat een jaar sowieso ellendig lang wachten is Moet je nu afwachten wanneer je met IVF kan starten?

Ja, daar hebben we inmiddels ook bericht van
Over kleine drie maanden mogen we.

quote:

En het laatste stukje is/was heel herkenbaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat wij er niet bij hoorden, zonder kinderen. Voelde soms echt eenzaam.
[..]

Zo voelt het (soms) wel zo inderdaad.

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 19:41 schreef Magica het volgende:

[..]
Minder waard?
Dat vind ik wel heftig, ik probeer altijd te relativeren en nuchter over te blijven maar misschien stop ik het wel allemaal gewoon weg

Ja, vind het ook stom van mezelf. Maar zo voelt het soms wel. Ook met die betreffende verjaardag, wij zijn het enige stel zonder kids.
Het hielp ook niet mee dat schoonmoeders op een gegeven moment naast me kwam staan en de opmerking maakte: 'In hun leven is veel veranderd he, zij zijn zoveel jaar samen en zijn al getrouwd en hebben twee kinderen'

Zo'n opmerking voelt dan gewoon zo gemeen

quote:

Op zondag 19 maart 2023 14:35 schreef bloempjuh het volgende:
Vraag die ik niet aan mijn zus durf te stellen: ze had afgelopen jaar een onvoltooide zwangerschap (mag ik dat zo noemen?), dat is nu iets van acht maanden geleden ofzo. Ze wil nog steeds graag een (tweede, haar eerste kind is nu bijna vijf jaar oud) kind.

Vraag die ik dus niet durf te stellen.. hoeveel maanden 'moet' ze wachten tot nieuwe.. eerh.. poging? Ik zag iets op tv over 18 maanden, maar dat lijkt me best lang?

Ik weet dus echt níks over zwangerschappen, buiten de kennis van de biologie-lessen op de Havo (die neerkwamen op 'zaadje, eitje, negen maanden later is er gezonde baby, 18 jaar later gaat kind op kamers').

Als dit insensitive is, of ongepast, report en verwijder gerust.

Wat bedoel je met een onvoltooide zwanger, een miskraam? Of bedoel je een bepaalde termijn oid?

Al heb ik sowieso het antwoord niet voor je, niet bekend mee. Maar ik wilde wel even zeggen dat ik zoveel voorzichtigheid in je post lees, en dat is lief. En je zult je zus het beste kennen, dus misschien is het bij haar wel gepast. Maar voor mij zou die voorzichtigheid dus niet hoeven en zou ik het juist superfijn vinden als mensen (die dicht bij me staan) hier gewoon open over zouden praten. Los van het 'moeten' wachten, heeft ze misschien wel meer redenen of afwegingen die nu door haar hoofd spoken.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2023 18:05 schreef MaJo het volgende:

[..]
Ik herken het helemaal ik was 38 toen ik beviel van Aapie en we twijfelen nu of we voor een tweede gaan. Inmiddels ben ik 40 jaar en ik vind dat zelf aan de ene kant te oud en aan de andere kant denk ik wat maken die paar jaar ook uit. En het gekke, bij anderen vind ik het prima kunnen maar mezelf vind ik dan wel te oud

Haha idd, ik probeer me nu ff niet meer druk te maken over leeftijd
Ik heb nu 6e iui gehad, kan pas in mei voor gesprek over ivf. Dus nu krijg ik nog een iui om te tijd te overbruggen ofzo

quote:

Op zondag 19 maart 2023 15:04 schreef Myraela het volgende:

[..]
Wat bedoel je met een onvoltooide zwanger, een miskraam? Of bedoel je een bepaalde termijn oid?

Al heb ik sowieso het antwoord niet voor je, niet bekend mee. Maar ik wilde wel even zeggen dat ik zoveel voorzichtigheid in je post lees, en dat is lief. En je zult je zus het beste kennen, dus misschien is het bij haar wel gepast. Maar voor mij zou die voorzichtigheid dus niet hoeven en zou ik het juist superfijn vinden als mensen (die dicht bij me staan) hier gewoon open over zouden praten. Los van het 'moeten' wachten, heeft ze misschien wel meer redenen of afwegingen die nu door haar hoofd spoken.

Miskraam, ja. Ik geloof dat ze net de twintig weken had 'gehaald'. En voorzichtigheid is inderdaad mijn grote handicap in deze, ik wil geen extra wonden maken.

quote:

Op zondag 19 maart 2023 20:20 schreef bloempjuh het volgende:

[..]
Miskraam, ja. Ik geloof dat ze net de twintig weken had 'gehaald'. En voorzichtigheid is inderdaad mijn grote handicap in deze, ik wil geen extra wonden maken.

In mijn ervaring wordt het juist pijnlijk als mensen zo angstig zijn het verkeerde te zeggen dat ze uiteindelijk het onderwerp helemaal niet aansnijden. Iets zeggen is een miljoen keer fijner dan het doodzwijgen.

Als je alleen al het gesprek begint met 'ik wil het niet moeilijker maken of je pijn doen met het onderwerp, dus als je het er niet over wilt hebben is dat okee' of iets in die trant, hoef je je verder (wat mij betreft) niet zoveel zorgen te maken. Als je haar de leiding geeft van dat gesprek, kan ze op elk moment een ander onderwerp aansnijden als het haar te veel wordt.
Het zijn moeilijke gesprekken (vaak van twee kanten) maar nog moeilijker is het om het dood te zwijgen. Ik lees hier zoveel liefde en voorzichtigheid uit, dat ik me niet kan voorstellen dat dat irl niet ook gewoon overkomt.

quote:

Op zondag 19 maart 2023 22:32 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
In mijn ervaring wordt het juist pijnlijk als mensen zo angstig zijn het verkeerde te zeggen dat ze uiteindelijk het onderwerp helemaal niet aansnijden. Iets zeggen is een miljoen keer fijner dan het doodzwijgen.

Helemaal eens!