OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie is, maar ik werk in het SO en heb wel eens met ouders afgesproken dat ze een luier(broekje) meegeven wat het kind aan het eind van de dag aan doet, voor het de taxi in gaat (en 's ochtends andersom). Hoeft verder niemand iets van te weten. Dat gaf dit kind veel meer vertrouwen in de taxirit.quote:Op zondag 4 februari 2024 09:41 schreef MatthijsDJ het volgende:
Zindelijk worden duurt schijnbaar bij autisten soms flink langer dan normaal, voor ons zijn de natte broeken etc niet leuk maar voor hem is het nog minder leuk doordat andere kids hem er mee pesten. En af en toe een boze bus chauffeur omdat ie in de bus geplast heeft..
Mijn oudste is in 2011 getest toen hij drie was. Dus ja, dat kan inderdaad veel en veel eerder. Goed om te lezen dat hij nu beter op zijn plek zit!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat is een goede, gelukkig zijn het over het algemeen chauffeurs die begrijpen dat ze kids met een rugzakje vervoeren. Al zou het beter zijn als er gewoon een vaste chauffeur op de rit gaat zitten zoals we vorig schooljaar hadden. Maar ja, die gasten zullen ook wel een personeelstekort hebben.quote:
[..]
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie is, maar ik werk in het SO en heb wel eens met ouders afgesproken dat ze een luier(broekje) meegeven wat het kind aan het eind van de dag aan doet, voor het de taxi in gaat (en 's ochtends andersom). Hoeft verder niemand iets van te weten. Dat gaf dit kind veel meer vertrouwen in de taxirit.
Ja, achteraf had het allemaal veel sneller gemoeten etc, eerste dag was wel moeilijk hoor.. Ipv dat ie met zijn vriendjes uit de wijk in de klas zit, en met een busje naar school moet etc.. Was echt ff slikken.quote:Op zondag 4 februari 2024 10:38 schreef Troel het volgende:
Mijn oudste is in 2011 getest toen hij drie was. Dus ja, dat kan inderdaad veel en veel eerder. Goed om te lezen dat hij nu beter op zijn plek zit!
Moet zelf overigens nog hard werken aan het geduld met hem.. maar dat zal ook wel goed komen.
The name is Putler, Vladimir Putler
Mijn oudste werd net voor de kleuterschool zindelijk, die had er ook weinig interesse in. En ineens besloot ze dat ze zindelijk werd en toen ging het ook goed. Ik weet niet hoe dat werkt.quote:
Meld zich hier ook, zoontje heeft sinds een tijd de diagnose Autisme + ADHD. Ontwikkeling ging heel langzaam en we merkte dat er iets mis was.. Ook op de peuterschool en later basis school viel ie ook op.. Maar niemand incl ons kon nou zeggen wat er precies scheelde.
Nadat ie bleef zitten in groep 2 al snel zelf besloten dat normaal onderwijs niet ging werken, ondanks dat zowel wij als de juf en zijn begeleider op school dat snel doorhadden, moest een vrouw (geen idee wat haar rol precies was) nog haar advies geven... Die wilde nog allerlei testen en adviezen hebben voordat ze het eindelijk met ons eens is geworden.. Heel schooljaar hierdoor in de prullenbak gegooid.
Wel dat jaar aangegeven van joh doe ook even een psychologisch onderzoek, want het is wel handig om te weten wat er nou precies mee is.. Maar dat deden ze nog niet op zijn leeftijd (5/6 jaar).
Uiteindelijk na veel aandringen mocht ie eindelijk naar speciaal onderwijs waar ons jochie ineens met stappen vooruit ging. Begon op niveau van groep 2 en 3. En zat binnen een paar weken op niveau van groep 3.
Inmiddels ook zelf ons laten doorverwijzen naar een psycholoog en na een lange wachtlijst heeft ie flink wat testen gehad waar dus Autisme + ADHD uitkwam. Plus de opmerking van de psycholoog dat ze momenteel echt al op veel jongere leeftijd testen kunnen doen.
Tevens hebben we inmiddels zelf hulp aan huis voor zowel ons als onze zoon. Beide moeten leren omgaan met zijn diagnose.
Het gaat best goed en wij verbazen ons soms over de stappen die hij zet. Twee problemen springen er nog wel uit en dat zijn woedebuien en zindelijk worden.
Woedebuien zijn al flink afgenomen door medicatie voor zijn ADHD, maar hem uit zijn spel halen is nog wel een opgave.
Zindelijk worden duurt schijnbaar bij autisten soms flink langer dan normaal, voor ons zijn de natte broeken etc niet leuk maar voor hem is het nog minder leuk doordat andere kids hem er mee pesten. En af en toe een boze bus chauffeur omdat ie in de bus geplast heeft..
Maar het kan ook zijn dat hij het gewoon niet zo goed aanvoelt of zo in zijn spel zit dat hij zich de tijd niet gunt om te gaan plassen?
Hebben ze op school misschien ideeën?
Wij hebben oudste intussen aangemeld voor de andere school waar we naar gekeken hebben.
Klinkt heel goed, nu hopen dat dat ook zo is in de praktijk.
Nu afwachten of zij ook denken dat ze dit kunnen en of we ook daadwerkelijk akoord krijgen.
Kind lijkt opgelucht dat de knoop is doorgehakt, dus ik hoop echt dat het door kan gaan.
Fake it till you make it...
We lopen ook bij de plaspoli (nou ja, mijn vrouw gaat elke keer dus "wij" is niet helemaal eerlijk) maar daar komt niet veel zinnigs uit. De psychiater gaf wel aan dat een bekend iets is bij autisme dat zindelijk worden soms zeer moeizaam gaat.quote:
[..]
Mijn oudste werd net voor de kleuterschool zindelijk, die had er ook weinig interesse in. En ineens besloot ze dat ze zindelijk werd en toen ging het ook goed. Ik weet niet hoe dat werkt.
Maar het kan ook zijn dat hij het gewoon niet zo goed aanvoelt of zo in zijn spel zit dat hij zich de tijd niet gunt om te gaan plassen?
Hebben ze op school misschien ideeën?
Wij hebben oudste intussen aangemeld voor de andere school waar we naar gekeken hebben.
Klinkt heel goed, nu hopen dat dat ook zo is in de praktijk.
Nu afwachten of zij ook denken dat ze dit kunnen en of we ook daadwerkelijk akoord krijgen.
Kind lijkt opgelucht dat de knoop is doorgehakt, dus ik hoop echt dat het door kan gaan.
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
The name is Putler, Vladimir Putler
Waar ik nog aan zit te denken, misschien zou je iets met sensorische integratie therapie kunnen.quote:
[..]
We lopen ook bij de plaspoli (nou ja, mijn vrouw gaat elke keer dus "wij" is niet helemaal eerlijk) maar daar komt niet veel zinnigs uit. De psychiater gaf wel aan dat een bekend iets is bij autisme dat zindelijk worden soms zeer moeizaam gaat.
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
Fake it till you make it...
Voor jezelf wekkers zetten zodat je eraan wordt herinnerd? Er bestaan zelfs speciale plashorloges al is dat meer voor het kind zelf. (ik zet voor vanalles wekkers anders vergeet ik het of blijf ik in de wachtmodus hangen).quote:
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
Het fijnste is natuurlijk als hij zelf de prikkels kan aanvoelen en erop reageren maar als hij met elk uur naar de wc droog blijft dan is hij al klokzindelijk.
Wekkers zetten doen we al, Naja ik wil het wel eens vergeten. Horloge hebben we ook al maar opnieuw ik vergeet dat ding. We hebben zelfs een sensor voor in zijn onderbroek maar dat vind ie zelf niet fijn. Moeten we nog uitzoeken of ie alleen kan trillen ipv piepen.quote:
[..]
Voor jezelf wekkers zetten zodat je eraan wordt herinnerd? Er bestaan zelfs speciale plashorloges al is dat meer voor het kind zelf. (ik zet voor vanalles wekkers anders vergeet ik het of blijf ik in de wachtmodus hangen).
Het fijnste is natuurlijk als hij zelf de prikkels kan aanvoelen en erop reageren maar als hij met elk uur naar de wc droog blijft dan is hij al klokzindelijk.
Mbt dat vergeten door mij van dingen, vrouwlief werkt in de zorg dus aparte tijden. En ik heb er een handje van om de tijd te vergeten etc..
The name is Putler, Vladimir Putler
Ik heb alweer zo'n positief verhaal over hoe het op het vliegveld ging 
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
En toen mochten we met de ambulift (speciaal busje) mee zodat we niet met de grote groep hoefden! Er moest een blinde man naar het vliegtuig gebracht worden, dus ze dachten vast "als we toch rijden dan nemen we dat bijzondere stel ook maar mee" 
De ambulift ging bij het vliegtuig de lucht in ("Het is lekker weer, dus jullie mogen vandaag bovenop!" ) zodat we meteen de deur in konden lopen, geen slurf door of trap op. En we waren dus als eersten in het vliegtuig, alle andere passagiers kwamen later pas. Dat maken we vast nooit meer zomaar mee 
Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
En toen mochten we met de ambulift (speciaal busje) mee zodat we niet met de grote groep hoefden! Er moest een blinde man naar het vliegtuig gebracht worden, dus ze dachten vast "als we toch rijden dan nemen we dat bijzondere stel ook maar mee" De ambulift ging bij het vliegtuig de lucht in ("Het is lekker weer, dus jullie mogen vandaag bovenop!" ) zodat we meteen de deur in konden lopen, geen slurf door of trap op. En we waren dus als eersten in het vliegtuig, alle andere passagiers kwamen later pas. Dat maken we vast nooit meer zomaar mee Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Oh wat fijn!!!quote:
Ik heb alweer zo'n positief verhaal over hoe het op het vliegveld ging
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Fake it till you make it...
Mijn zoon is op zijn tweede van de opvang "gestuurd".
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk
Die extra kinderbijslag is wel iets om aandacht aan te besteden. Gewoon echt voor gaan zitten.quote:
Mijn zoon is op zijn tweede van de opvang "gestuurd".
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
En voor wat betreft speciaal onderwijs. Ik heb de eerste dag dat het busje kwam tranen met tuiten gehuild. Maar ik zag het kind groeien waar ie bij stond ongeveer. Ik heb vrij weinig opmerkingen gehad vanuit de omgeving, maar heb ze gewoon ene oor in andere oor uit laten gaan.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Wij hebben te horen gekregen dat onze oudste mag overstappen naar de andere school .
Eigenlijk had ik verwacht dat het nog even zou duren voor we bericht zouden krijgen, maar ineens was het positieve bericht daar. Hoe het praktisch gaat dat zullen we nog horen, maar het gaat gebeuren op korte termijn
.Eigenlijk had ik verwacht dat het nog even zou duren voor we bericht zouden krijgen, maar ineens was het positieve bericht daar. Hoe het praktisch gaat dat zullen we nog horen, maar het gaat gebeuren op korte termijn
Fake it till you make it...
Wat fijn Nijna! Hopelijk zit ze daar een stuk beter op haar plek. Heeft ze zin in de overstap? Lijkt me ook best spannend.
Ze kijkt er wel naar uit. Ik hoop ook dat ze daar beter op haar plek is.quote:
Wat fijn Nijna! Hopelijk zit ze daar een stuk beter op haar plek. Heeft ze zin in de overstap? Lijkt me ook best spannend.
Ze hebben meer verstand van ass en daarbij zijn ze ook veel flexibeler in het spreiden van de lesstof. Ze kunnen in verschillende leerjaren bezig zijn met verschillende vakken zeg maar.
Vervroegd examen, gespreid examen zijn allemaal mogelijkheden.
Alvast vakken afronden. Ik ben benieuwd, maar zal ook wel even wennen en schakelen zijn.
Fake it till you make it...
De kans bij een eeneiige tweeling is 60-90% dat ze het allebei hebben. En allebei prematuur ook natuurlijk.quote:
@Kyara echt een genetisch ding dus.
Fijn dat er meer mogelijkheden zijn.quote:
[..]
Ze kijkt er wel naar uit. Ik hoop ook dat ze daar beter op haar plek is.
Ze hebben meer verstand van ass en daarbij zijn ze ook veel flexibeler in het spreiden van de lesstof. Ze kunnen in verschillende leerjaren bezig zijn met verschillende vakken zeg maar.
Vervroegd examen, gespreid examen zijn allemaal mogelijkheden.
Alvast vakken afronden. Ik ben benieuwd, maar zal ook wel even wennen en schakelen zijn.
Mijn meiden zitten nu in groep 7 en we zijn dus ook bezig met middelbare scholen. Heb jij misschien nog tips waarop te letten wat betreft het ass vraagstuk?
Dat vind ik een lastige. Toen wij voor de middelbare school gingen kijken hadden we een goed gevoel bij de huidige school. Hebben gevraagd of ze ervaring hadden met ass. Dat zeiden ze wel te hebben. Ik moet zeggen dat we toen ook nog niet een hele specifieke hulpvraag hadden. We ontdekten gaandeweg eigenlijk wat er niet pastte.quote:Op dinsdag 27 februari 2024 19:57 schreef Kyara het volgende:
[..]
Fijn dat er meer mogelijkheden zijn.
Mijn meiden zitten nu in groep 7 en we zijn dus ook bezig met middelbare scholen. Heb jij misschien nog tips waarop te letten wat betreft het ass vraagstuk?
Maar onze ervaring was dat ze er toch niet zoveel vanaf wisten en ook dat ze niet zo goed naar ons als ouders luisterden. Ze gingen pas luisteren toen we de behandelaar meenamen naar school die hetzelfde vertelde.
En ook dat we toch elk jaar opnieuw aan het uitleggen waren hoe ons kind in elkaar zat, wat helpend was en wat niet. En dat als er vragen waren, we daar graag antwoord op wilden geven.
Er is in die 5 jaar 1x een docent geweest die dat deed...
Als je nu weet waar jullie meiden hulp bij nodig hebben dan zou je daar specifiek naar kunnen vragen.
Want uiteindelijk is elke persoon met autisme anders en zal ook niet iedereen hetzelfde nodig hebben. Wellicht dat het daarom ook niet zo simpel is voor scholen om aan te sluiten bij een kind met ass.
Misschien ken je ouders met kinderen met ass in de omgeving, die zou je kunnen vragen naar ervaringen.
Er zijn ook facebookgroepen voor ouders van kinderen met ass waar je naar ervaringen met scholen zou kunnen vragen.
Je kan vragen naar time-out ruimte of hoe dat dan heet op die school. Hier was dat het zorglokaal.
Maar er zijn scholen waar daar dan ook de hele dag een medewerker zit, op onze school was het gewoon een lokaal waar een leerling even kon gaan zitten, waar ze dan volgens mij ook nog zelf een sleutel voor moeten ophalen.
En dat... vragen om een sleutel... dat kan mijn oudste niet. Als het lokaal open is, maakt ze er soms gebruik van, anders niet.
Mijn oudste heeft veel moeite met gym, door de slechte akoestiek in het lokaal, de drukke klasgenoten en de snelheid van de spelletjes. Het ene jaar konden er afspraken gemaakt worden over de invulling van gym, het andere jaar was er een andere docent en kon dat niet.
Kunnen er uitzonderingen gemaakt worden. Sommige scholen doen hier heel ingewikkeld over en andere scholen zijn heel meedenkend lees ik in andere groepen.
Staat het huiswerk op 1 centrale plek, bijvoorbeeld som of magister.
Of moet het kind zelf uitzoeken waar het staat.
Het huiswerk plannen was hier een ding. Ze overziet het niet. Daar heeft ze op een gegeven moment hulp bij gekregen van een persoonlijk mentor, die wekelijks met haar keek wat het huiswerk was en wat ze wanneer zou gaan doen.
Deze persoonlijk mentor was ook ons aanspreekpunt, als er iets was dan mailde ik haar en ging zij er achteraan.
Je zou kunnen kijken hoe de pauzes geregeld zijn, op deze school hebben de bovenbouw en de onderbouw apart pauze, dus zit niet alles tegelijk in de aula.
Wij hebben de huidige school echt uitgezocht op gevoel ook. Het voelde gewoon goed.
We zijn met de oudste toen ook op de nieuwe school geweest en daar wilde ze absoluut niet heen toen ze in groep 8 zat. Misschien ook door het imago van die school toen (veel sport)
. Ik ga nog even nadenken of ik nog dingen bedenk...
Fake it till you make it...
Wat we hier gehad hebben is dat we al in groep 8 nog een dag geregeld werd waarop we tijdens de pauze (!) op school verwacht werden. Zodat hij meteen kon merken hoe druk de pauze was. Hij maakte toen kennis met de mensen van de begeleide werkplek, waarvanuit hij prima begeleiding krijgt. Er is echt een warme overdracht geweest, met specifieke dingen waar men op moet letten (bij oudste lijkt het soms alsof hij ontzettend gedemotiveerd erbij hangt, maar die pikt desondanks alles op en kan je ongeveer letterlijk navertellen wat je hebt gezegd. Dat is wel iets wat een docent even moet weten ).
Maar er is dan ook specifiek voor deze school gekozen, wetende dat er goede begeleiding was. Bij alle open dagen heb ik simpelweg de vraag gesteld: wat hebben jullie op school geregeld voor kinderen met ASS en welke hulp moeten jullie van buiten inroepen. Dan blijkt al snel dat het (helaas) een uitzondering is dat er mensen met kennis standaard op school zitten.
Nu scheelde het voor mij wel dat ik zelf ook op een van deze locaties gezeten heb. De persoon die de begeleiding regelt is de vrouw die ervoor gezorgd heeft dat ik mijn diploma haalde. Dus ik wist natuurlijk ook wel dat ze de kennis had. Jongste zit op een andere locatie en daar kostte het wel iets meer moeite (en dat ging het eerste jaar gigantisch mis omdat de zorgmedewerker het dossier maar niet overdroeg. Dat is meer dan goed gemaakt door de huidige zorgcoordinator die er zit.).
).Maar er is dan ook specifiek voor deze school gekozen, wetende dat er goede begeleiding was. Bij alle open dagen heb ik simpelweg de vraag gesteld: wat hebben jullie op school geregeld voor kinderen met ASS en welke hulp moeten jullie van buiten inroepen. Dan blijkt al snel dat het (helaas) een uitzondering is dat er mensen met kennis standaard op school zitten.
Nu scheelde het voor mij wel dat ik zelf ook op een van deze locaties gezeten heb. De persoon die de begeleiding regelt is de vrouw die ervoor gezorgd heeft dat ik mijn diploma haalde. Dus ik wist natuurlijk ook wel dat ze de kennis had. Jongste zit op een andere locatie en daar kostte het wel iets meer moeite (en dat ging het eerste jaar gigantisch mis omdat de zorgmedewerker het dossier maar niet overdroeg. Dat is meer dan goed gemaakt door de huidige zorgcoordinator die er zit.).
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Voor de ouders van de oudere kinderen: rijlessen.
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Mijn zoon is zelf naar dat gesprek gegaan, maar gaf later aan dat hij de enige zonder ouders was. Hij heeft alle vragen eerlijk beantwoord en is goedgekeurd. Kostte absurd veel geld trouwens. En is achteraf voor niks geweest, want hij is inmiddels gestopt met rijlessen en heeft besloten niet door te gaan. Het ging eigenlijk prima, maar hij werd te druk in zijn hoofd vond hij zelf en verloor dan zijn focus en vond dat geen goede basis om verder te gaan. Dus uiteindelijk heeft dit hele verhaal alleen maar veel geld gekost.quote:
Voor de ouders van de oudere kinderen: rijlessen.
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Zo ver zijn we nog niet... maar de oudste zou wel willen.
We kennen een rijsinstructeur, we zitten eraan te denken om hem eens te vragen om een "proefles" te doen om eens te kijken of hij denkt dat ze er al aan toe is tzt.
Ik heb namelijk vaak het idee dat ze helemaal niet op deze wereld is... lijkt me met autorijden niet zo handig.
Die keuring daar hoor ik soms zulke vreemde dingen over... laatst iemand waarbij de psychiater had gevraagd: en ben je straks als je je rijbewijs hebt van plan om mensen dood te gaan rijden met de auto?
Ik vond het een erg vreemde vraag, alsof alle autisten de neiging hebben om mensen aan te gaan rijden omdat er wel eens zo'n oelewapper opduikt die op mensen in rijdt en dan ass blijkt te hebben...
Of vragen over hoeveel vrienden je hebt, lijkt me ook niet heel relevant.
Volgens mij is het gewoon een verdienmodel, de nva is er wel mee bezig. De verplichte rijtest is er intussen al wel af, maar eigenlijk moet die hele keuring gewoon afgeschaft worden. Het lijkt mij dat een rij instructeur veel beter kan inschatten of iemand kan autorijden, want die ziet diegene het ook daadwerkelijk doen.
Ik denk dat men best wat meer vertrouwen in die rij instructeurs zou mogen hebben wat dat betreft.
@livelink, het is zonde van het geld, maar het getuigt ook wel van inzicht van je zoon uit dat hij zegt dat hij te druk werd in zijn hoofd en dat je focus verliezen geen goede basis is om verder te gaan.
Misschien kan hij het later nog eens oppakken. Hij zou natuurlijk ook kunnen besluiten om alleen te rijden als hij voelt dat dat verantwoord is, want blijkbaar kan hij dat prima inschatten.
We kennen een rijsinstructeur, we zitten eraan te denken om hem eens te vragen om een "proefles" te doen om eens te kijken of hij denkt dat ze er al aan toe is tzt.
Ik heb namelijk vaak het idee dat ze helemaal niet op deze wereld is... lijkt me met autorijden niet zo handig.
Die keuring daar hoor ik soms zulke vreemde dingen over... laatst iemand waarbij de psychiater had gevraagd: en ben je straks als je je rijbewijs hebt van plan om mensen dood te gaan rijden met de auto?
Ik vond het een erg vreemde vraag, alsof alle autisten de neiging hebben om mensen aan te gaan rijden omdat er wel eens zo'n oelewapper opduikt die op mensen in rijdt en dan ass blijkt te hebben...
Of vragen over hoeveel vrienden je hebt, lijkt me ook niet heel relevant.
Volgens mij is het gewoon een verdienmodel, de nva is er wel mee bezig. De verplichte rijtest is er intussen al wel af, maar eigenlijk moet die hele keuring gewoon afgeschaft worden. Het lijkt mij dat een rij instructeur veel beter kan inschatten of iemand kan autorijden, want die ziet diegene het ook daadwerkelijk doen.
Ik denk dat men best wat meer vertrouwen in die rij instructeurs zou mogen hebben wat dat betreft.
@livelink, het is zonde van het geld, maar het getuigt ook wel van inzicht van je zoon uit dat hij zegt dat hij te druk werd in zijn hoofd en dat je focus verliezen geen goede basis is om verder te gaan.
Misschien kan hij het later nog eens oppakken. Hij zou natuurlijk ook kunnen besluiten om alleen te rijden als hij voelt dat dat verantwoord is, want blijkbaar kan hij dat prima inschatten.
Fake it till you make it...
Ik ben een beetje gefrustreerd geraakt van die rijlessen. Het was weer een teken dat het gewoon niet goed met hem gaat en hij heeft er zelf ook weer een enorme knauw van gehad. Ik was het er ook niet mee eens. Ik ben opgegroeid zonder auto en zag niet in wat nou de enorme meerwaarde was van een rijbewijs. Het heeft voor veel ellende gezorgd de afgelopen tijd. Zijn examen was al aangevraagd en zou 16 februari zijn geweest, maar hoe dichterbij die datum kwam, hoe slechter het net hem ging tot we tot de conclusie kwamen dat stoppen de enige optie was.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Dat is wel naar, ik begrijp je frustratie ook wel livelinkquote:
Ik ben een beetje gefrustreerd geraakt van die rijlessen. Het was weer een teken dat het gewoon niet goed met hem gaat en hij heeft er zelf ook weer een enorme knauw van gehad. Ik was het er ook niet mee eens. Ik ben opgegroeid zonder auto en zag niet in wat nou de enorme meerwaarde was van een rijbewijs. Het heeft voor veel ellende gezorgd de afgelopen tijd. Zijn examen was al aangevraagd en zou 16 februari zijn geweest, maar hoe dichterbij die datum kwam, hoe slechter het net hem ging tot we tot de conclusie kwamen dat stoppen de enige optie was.
Hoe is het nu met hem?
Fake it till you make it...
Het gaat al lang niet goed eigenlijk. We mogen blij zijn als hij naar buiten gaat op een dag. En als hij de deur uit moet zit hij eerst de halve dag/nacht in bad om moed te verzamelen. En ik weet ook nog steeds niet hoe ik hem kan helpen. Zijn wereldje wordt steeds kleiner en hij raakt op deze manier ook zijn vrienden kwijt. Hij heeft af en toe een opleving, zoals toen hij naar dat gesprek ging voor de keuring en dan gaat hij weer een tijdje sporten, maar dat stort dan dus weer volledig in bij zoiets als dat rij-examen.quote:
[..]
Dat is wel naar, ik begrijp je frustratie ook wel livelink
Hoe is het nu met hem?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Eerst lezen.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
wat rot, Livelink. onze Cato ziet rijlessen helemaal niet zitten en dat snap ik heel goed, dat hoeft van mij ook absoluut niet, ik denk ook echt dat ie er te weinig verkeers-inzicht/overzicht voor heeft. Maar heel vervelend als je dan toch ergens aan begonnen bent en het levert teveel stress op. Op zich betekent het feit dat het examen al was aangevraagd wel dat z'n instructeur kennelijk vond dat hij er wel aan toe was. Dus kennelijk heeft hij wel het wel al best goed onder de knie gekregen, hopelijk heeft die geleerde vaardigheid ook wel ergens als iets positiefs voor zichzelf ervaren.
Hier frustraties over het in een ander tempo vooruitgaan in de opleiding dan klasgenoten. De rest is allemaal op stage, maar Cato niet. (Misschien moet ik trouwens een andere naam gaan gebruiken hier ook want dat heeft Cato irl ook gedaan ivm gender-fluide genderidentiteit.). Op zich is dat andere tempo helemaal niet zo'n probleem, maar het draagt wel weer bij aan diens onzekerheid, en sowieso is ie al een tijdje best somber. Valt niet mee allemaal.
Gelukkig heeft ie wel een aantal leuke vrienden. Maar door de somberheid vindt ie 't wel moeilijk om het contact te onderhouden. Dus ik herken wel jouw zorgen over niet naar buiten te krijgen / moeilijk in actie te krijgen. Moeilijk om te zien als je kind het zo zwaar heeft he. 
Hier frustraties over het in een ander tempo vooruitgaan in de opleiding dan klasgenoten. De rest is allemaal op stage, maar Cato niet. (Misschien moet ik trouwens een andere naam gaan gebruiken hier ook want dat heeft Cato irl ook gedaan ivm gender-fluide genderidentiteit.). Op zich is dat andere tempo helemaal niet zo'n probleem, maar het draagt wel weer bij aan diens onzekerheid, en sowieso is ie al een tijdje best somber. Valt niet mee allemaal.
Gelukkig heeft ie wel een aantal leuke vrienden. Maar door de somberheid vindt ie 't wel moeilijk om het contact te onderhouden. Dus ik herken wel jouw zorgen over niet naar buiten te krijgen / moeilijk in actie te krijgen. Moeilijk om te zien als je kind het zo zwaar heeft he.
in de haak.
Wat ontzettend naar voor hem, maar ook voor jullie ales mensen om hem heen @livelink
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ja, het is herkenbaar inderdaad Trui. Die sombere buien inderdaad. En zijn angsten die steeds weer meer de overhand gaan krijgen. Het lijkt wel alsof hij helemaal klaar is met zich ertegen verzetten. Ik hoop steeds dat zijn vechtlust vanzelf weer naar boven komt, maar de angst trekt hem steeds terug. Fijn dat Cato nog wel leuke vrienden heeft, maar ook dat levert inderdaad weer angsten en verplichtingen op, wat ook moeilijk kan zijn.quote:
wat rot, Livelink. onze Cato ziet rijlessen helemaal niet zitten en dat snap ik heel goed, dat hoeft van mij ook absoluut niet, ik denk ook echt dat ie er te weinig verkeers-inzicht/overzicht voor heeft. Maar heel vervelend als je dan toch ergens aan begonnen bent en het levert teveel stress op. Op zich betekent het feit dat het examen al was aangevraagd wel dat z'n instructeur kennelijk vond dat hij er wel aan toe was. Dus kennelijk heeft hij wel het wel al best goed onder de knie gekregen, hopelijk heeft die geleerde vaardigheid ook wel ergens als iets positiefs voor zichzelf ervaren.
Hier frustraties over het in een ander tempo vooruitgaan in de opleiding dan klasgenoten. De rest is allemaal op stage, maar Cato niet. (Misschien moet ik trouwens een andere naam gaan gebruiken hier ook want dat heeft Cato irl ook gedaan ivm gender-fluide genderidentiteit.). Op zich is dat andere tempo helemaal niet zo'n probleem, maar het draagt wel weer bij aan diens onzekerheid, en sowieso is ie al een tijdje best somber. Valt niet mee allemaal.
Stage was trouwens ook een struikelblok hier. Gaat Cato volgend jaar wel stage lopen? Of is ie vrijgesteld?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Plan is zeker om het volgend jaar alsnog te proberen. En nu even wat vakken bij te spijkeren en portfolio uit te breiden, zodat ie dan met wat meer vertrouwen die stage kan gaan zoeken. Maar we gaan het zien, als die somberheid niet vermindert weet ik niet of Cato daar dan uberhaupt toe in staat is.quote:
[..]
Ja, het is herkenbaar inderdaad Trui. Die sombere buien inderdaad. En zijn angsten die steeds weer meer de overhand gaan krijgen. Het lijkt wel alsof hij helemaal klaar is met zich ertegen verzetten. Ik hoop steeds dat zijn vechtlust vanzelf weer naar boven komt, maar de angst trekt hem steeds terug. Fijn dat Cato nog wel leuke vrienden heeft, maar ook dat levert inderdaad weer angsten en verplichtingen op, wat ook moeilijk kan zijn.
Stage was trouwens ook een struikelblok hier. Gaat Cato volgend jaar wel stage lopen? Of is ie vrijgesteld?
in de haak.
@trui
Hier is puber ook niet echt naar buiten te krijgen, alhoewel er van de week ineens de mededeling was dat ze met een klasgenoot naar een of andere markt zou gaan. Dat kan ik alleen maar aanmoedigen.
Het lijkt wel of het vooruitzicht van een andere school iets meer ruimte geeft.
Ik hoop dat dat zo blijft of meer wordt als ze er straks zit.
Maar maak me ook wel zorgen om de toekomst, ik zie kind nog niet gaan studeren. Qua intelligentie geen probleem waarschijnlijk, maar dat zegt lang niet alles.
Na het eindexamen wil ze een tussenjaar, duurt gelukkig nog even, maar daar moet wel een soort van invulling voor gaan komen. Anders is het echt alleen in bed en gamen en dat lijkt me ook niet goed.
We gaan het zien.
Hier is puber ook niet echt naar buiten te krijgen, alhoewel er van de week ineens de mededeling was dat ze met een klasgenoot naar een of andere markt zou gaan. Dat kan ik alleen maar aanmoedigen.
Het lijkt wel of het vooruitzicht van een andere school iets meer ruimte geeft.
Ik hoop dat dat zo blijft of meer wordt als ze er straks zit.
Maar maak me ook wel zorgen om de toekomst, ik zie kind nog niet gaan studeren. Qua intelligentie geen probleem waarschijnlijk, maar dat zegt lang niet alles.
Na het eindexamen wil ze een tussenjaar, duurt gelukkig nog even, maar daar moet wel een soort van invulling voor gaan komen. Anders is het echt alleen in bed en gamen en dat lijkt me ook niet goed.
We gaan het zien.
Fake it till you make it...
Ja, een tussenjaar moet wel echt een duidelijke structuur hebben, lijkt me. Wat is haar eigen idee bij dat tussenjaar?
in de haak.
Nou vooralsnog is het vooral: ik wil geen school meer.quote:
Ja, een tussenjaar moet wel echt een duidelijke structuur hebben, lijkt me. Wat is haar eigen idee bij dat tussenjaar?
Daar gaan we het over hebben als het examen in zicht komt, maar dat duurt nog minimaal 2 jaar. Ze gaat nu een jaar terug na de overstap. En dan zou ze nog 2 jaar moeten na dit jaar. Ook afhankelijk van hoe we het gaan doen, want ze zijn hier veel flexibeler qua examen spreiden en dat soort dingen.
Maar ik zie haar ook niet werken, daar is ze sociaal emotioneel nog helemaal niet aan toe, maar wie weet over 2 jaar.
Ik hoop dat ze ergens het licht gaat zien en meer een idee krijgt wat ze wil als ze ook wat meer ruimte heeft om zich te ontwikkelen (en ik hoop dat de overstap naar de nieuwe school daar ook aan gaat bijdragen).
Kunnen we in de titel van dit topic niet "jonge" tussen haakjes zetten? Of er gewoon ouders van kinderen met ass van maken? Niet alle kids hier zijn nog "jong"
.
Fake it till you make it...
goed idee!. En ik denk dat een baantje ergens toch best goed kan zijn, ook voor de motivatie om toch wel een opleiding te gaan doen, maar dan moet dat werk inderdaad wel enigszins te doen zijn.quote:
[..]
Nou vooralsnog is het vooral: ik wil geen school meer.
Daar gaan we het over hebben als het examen in zicht komt, maar dat duurt nog minimaal 2 jaar. Ze gaat nu een jaar terug na de overstap. En dan zou ze nog 2 jaar moeten na dit jaar. Ook afhankelijk van hoe we het gaan doen, want ze zijn hier veel flexibeler qua examen spreiden en dat soort dingen.
Maar ik zie haar ook niet werken, daar is ze sociaal emotioneel nog helemaal niet aan toe, maar wie weet over 2 jaar.
Ik hoop dat ze ergens het licht gaat zien en meer een idee krijgt wat ze wil als ze ook wat meer ruimte heeft om zich te ontwikkelen (en ik hoop dat de overstap naar de nieuwe school daar ook aan gaat bijdragen).
Kunnen we in de titel van dit topic niet "jonge" tussen haakjes zetten? Of er gewoon ouders van kinderen met ass van maken? Niet alle kids hier zijn nog "jong"
in de haak.
Mits haalbaar lijkt dat me ook goed en dan zal het nog heel erg verschillen waar je een baantje hebt, want volgens mij zijn er best wel bedrijven die een beetje kunnen en willen meebewegen!quote:
[..]
goed idee!. En ik denk dat een baantje ergens toch best goed kan zijn, ook voor de motivatie om toch wel een opleiding te gaan doen, maar dan moet dat werk inderdaad wel enigszins te doen zijn.
En als je dan zo'n plek kan vinden dan kan dat ook nog wel weer zorgen dat ze juist stappen kunnen maken.
Fake it till you make it...
Inderdaad, ervaren dat je iets kunt leren door het wat langer vol te houden geeft ook weer zelfvertrouwen. Helaas kan het natuurlijk ook andersom werken. Cato heeft wel een tijd als vakkenvuller gewerkt maar kon de druk van snel moeten werken toch niet goed aan. Althans, het feit anderen dan soms moesten helpen om zijn deel van het werk af te krijgen was erg stressvol en heeft ertoe geleid dat ie gestopt is met dat baantje. Achteraf denk ik dat het misschien toch beter was geweest als we toen iets meer hadden ingezet op toch doorgaan, omdat het juist weer bijdroeg aan z’n gevoel van ‘ik kan ook niks’ (en hij dus niet heeft kunnenervaren dat dingen na een tijdje ook beter/makkelijker kunnen gaan) maar het ging toen ook al niet zo goed met ‘m, dus dat was toch erg lastig, en we hebben toen gezegd dat ie best mocht stoppen.
in de haak.
Lastig he... wat is dan wijsheid. Maar dat vind ik het hele opvoeden, ook van de puber zonder ass...
Fake it till you make it...
Die bedrijven zijn er zeker en er zijn ook mogelijkheden om hulp te krijgen bij het vinden van deze bedrijven. Je hoeft het wiel niet zelf uit te vinden.quote:
[..]
Mits haalbaar lijkt dat me ook goed en dan zal het nog heel erg verschillen waar je een baantje hebt, want volgens mij zijn er best wel bedrijven die een beetje kunnen en willen meebewegen!
En als je dan zo'n plek kan vinden dan kan dat ook nog wel weer zorgen dat ze juist stappen kunnen maken.
Deze ken ik maar er zijn er vast meer:
https://www.voorzet.nl/voorzet/
Ik weet dat dit topic over ASS gaat en niet over andere issues, maar aangezien ik hier meer kennis verwacht te vinden dan elders, toch deze vraag hier:
Hoe vind je een goede behandelaar voor een 9-jarige met een obsessieve compulsieve stoornis? Onze dochter heeft inmiddels bij twee verschillende psychologen gelopen, begrijpt hoe het werkt en wat ze zou moeten doen, maar ze heeft gewoon de kracht niet om dag in dag uit tegen haar OCS te vechten. En dat snap ik heel goed, het is ook zo zwaar. Ze lijdt er echt onder, en het heeft ook impact op de rest van het gezin (waaronder haar broertje met ASS). De reguliere kinderpsychologen kunnen niets anders bieden dan meer van hetzelfde. Waar vind ik een echte expert, welke wegen moet ik bewandelen? Hoop dat iemand hier iets weet.
Hoe vind je een goede behandelaar voor een 9-jarige met een obsessieve compulsieve stoornis? Onze dochter heeft inmiddels bij twee verschillende psychologen gelopen, begrijpt hoe het werkt en wat ze zou moeten doen, maar ze heeft gewoon de kracht niet om dag in dag uit tegen haar OCS te vechten. En dat snap ik heel goed, het is ook zo zwaar. Ze lijdt er echt onder, en het heeft ook impact op de rest van het gezin (waaronder haar broertje met ASS). De reguliere kinderpsychologen kunnen niets anders bieden dan meer van hetzelfde. Waar vind ik een echte expert, welke wegen moet ik bewandelen? Hoop dat iemand hier iets weet.
Wat enorm sneu voor haar @Amsel en pittig voor jullie allemaal. Ik neem aan dat die reguliere kinderpsychologen en de huisarts allemaal geen idee hebben?
Ik denk dat je bij een grote jeugd-ggz organisatie moet zijn. Daar zit de meeste expertise voor als het in de eerste lijn niet lukt. Eventueel met dagbehandeling en zo. Ik kan me voorstellen dat haar aandoening zo ingrijpend is, dat een uur hulp per week niet genoeg is. Is hier al over gesproken?
Ik denk dat je bij een grote jeugd-ggz organisatie moet zijn. Daar zit de meeste expertise voor als het in de eerste lijn niet lukt. Eventueel met dagbehandeling en zo. Ik kan me voorstellen dat haar aandoening zo ingrijpend is, dat een uur hulp per week niet genoeg is. Is hier al over gesproken?
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
@Amsel, ik vraag me af of er dan misschien niet meer nodig is dan 1 gesprek in de week zeg maar. Wat Lemijn ook zegt, iets van deeltijdbehandeling ofzo.
Ze snapt hoe het werkt, maar heeft blijkbaar meer ondersteuning nodig om hier ook iets mee te kunnen doen.
En iets van begeleiding? Iemand die echt met haar kan oefenen bij jullie thuis? Ik weet niet of het bestaat, maar dat was ook nog iets wat in mij op kwam.
Weten die vorige psychologen niet wat er verder nog is? Of de huisarts? Lijkt me toch ook dat die een idee hebben van het aanbod in de regio... of misschien een idee hebben bij wie je terecht kan met deze vraag.
Sterkte
Ze snapt hoe het werkt, maar heeft blijkbaar meer ondersteuning nodig om hier ook iets mee te kunnen doen.
En iets van begeleiding? Iemand die echt met haar kan oefenen bij jullie thuis? Ik weet niet of het bestaat, maar dat was ook nog iets wat in mij op kwam.
Weten die vorige psychologen niet wat er verder nog is? Of de huisarts? Lijkt me toch ook dat die een idee hebben van het aanbod in de regio... of misschien een idee hebben bij wie je terecht kan met deze vraag.
Sterkte
Fake it till you make it...
Geen antwoord op je vraag. Maar is er al goed onderzocht wat de onderliggende oorzaak van het ocd gedrag is? Misschien helpt het meer om daarop te focussen met behandeling, ipv vooral op 'symptoombestrijding' en gedragsverandering. Want hoe je het beschrijft, klinkt het alsof er voor haar een goede reden is dat het haar niet lukt, en daar achter komen is dan key.
Wat klinkt het zwaar en uitputtend voor haar..
Nou waarom doet de tag het niet @Amsel
Wat klinkt het zwaar en uitputtend voor haar..
Nou waarom doet de tag het niet @Amsel
@Amsel Ik heb geen idee, maar een grote knuffel voor jullie
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Hier is het sinds vorige week officieel: Mini-ToT heeft autisme. 
Voor mij absoluut geen verrassing overigens, net als voor de instanties waar we tot nu toe gelopen hebben en zijn lerares & klassenassistenten.
Voor mij absoluut geen verrassing overigens, net als voor de instanties waar we tot nu toe gelopen hebben en zijn lerares & klassenassistenten.
