OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie is, maar ik werk in het SO en heb wel eens met ouders afgesproken dat ze een luier(broekje) meegeven wat het kind aan het eind van de dag aan doet, voor het de taxi in gaat (en 's ochtends andersom). Hoeft verder niemand iets van te weten. Dat gaf dit kind veel meer vertrouwen in de taxirit.quote:Op zondag 4 februari 2024 09:41 schreef MatthijsDJ het volgende:
Zindelijk worden duurt schijnbaar bij autisten soms flink langer dan normaal, voor ons zijn de natte broeken etc niet leuk maar voor hem is het nog minder leuk doordat andere kids hem er mee pesten. En af en toe een boze bus chauffeur omdat ie in de bus geplast heeft..
Mijn oudste is in 2011 getest toen hij drie was. Dus ja, dat kan inderdaad veel en veel eerder. Goed om te lezen dat hij nu beter op zijn plek zit!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat is een goede, gelukkig zijn het over het algemeen chauffeurs die begrijpen dat ze kids met een rugzakje vervoeren. Al zou het beter zijn als er gewoon een vaste chauffeur op de rit gaat zitten zoals we vorig schooljaar hadden. Maar ja, die gasten zullen ook wel een personeelstekort hebben.quote:
[..]
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie is, maar ik werk in het SO en heb wel eens met ouders afgesproken dat ze een luier(broekje) meegeven wat het kind aan het eind van de dag aan doet, voor het de taxi in gaat (en 's ochtends andersom). Hoeft verder niemand iets van te weten. Dat gaf dit kind veel meer vertrouwen in de taxirit.
Ja, achteraf had het allemaal veel sneller gemoeten etc, eerste dag was wel moeilijk hoor.. Ipv dat ie met zijn vriendjes uit de wijk in de klas zit, en met een busje naar school moet etc.. Was echt ff slikken.quote:Op zondag 4 februari 2024 10:38 schreef Troel het volgende:
Mijn oudste is in 2011 getest toen hij drie was. Dus ja, dat kan inderdaad veel en veel eerder. Goed om te lezen dat hij nu beter op zijn plek zit!
Moet zelf overigens nog hard werken aan het geduld met hem.. maar dat zal ook wel goed komen.
The name is Putler, Vladimir Putler
Mijn oudste werd net voor de kleuterschool zindelijk, die had er ook weinig interesse in. En ineens besloot ze dat ze zindelijk werd en toen ging het ook goed. Ik weet niet hoe dat werkt.quote:
Meld zich hier ook, zoontje heeft sinds een tijd de diagnose Autisme + ADHD. Ontwikkeling ging heel langzaam en we merkte dat er iets mis was.. Ook op de peuterschool en later basis school viel ie ook op.. Maar niemand incl ons kon nou zeggen wat er precies scheelde.
Nadat ie bleef zitten in groep 2 al snel zelf besloten dat normaal onderwijs niet ging werken, ondanks dat zowel wij als de juf en zijn begeleider op school dat snel doorhadden, moest een vrouw (geen idee wat haar rol precies was) nog haar advies geven... Die wilde nog allerlei testen en adviezen hebben voordat ze het eindelijk met ons eens is geworden.. Heel schooljaar hierdoor in de prullenbak gegooid.
Wel dat jaar aangegeven van joh doe ook even een psychologisch onderzoek, want het is wel handig om te weten wat er nou precies mee is.. Maar dat deden ze nog niet op zijn leeftijd (5/6 jaar).
Uiteindelijk na veel aandringen mocht ie eindelijk naar speciaal onderwijs waar ons jochie ineens met stappen vooruit ging. Begon op niveau van groep 2 en 3. En zat binnen een paar weken op niveau van groep 3.
Inmiddels ook zelf ons laten doorverwijzen naar een psycholoog en na een lange wachtlijst heeft ie flink wat testen gehad waar dus Autisme + ADHD uitkwam. Plus de opmerking van de psycholoog dat ze momenteel echt al op veel jongere leeftijd testen kunnen doen.
Tevens hebben we inmiddels zelf hulp aan huis voor zowel ons als onze zoon. Beide moeten leren omgaan met zijn diagnose.
Het gaat best goed en wij verbazen ons soms over de stappen die hij zet. Twee problemen springen er nog wel uit en dat zijn woedebuien en zindelijk worden.
Woedebuien zijn al flink afgenomen door medicatie voor zijn ADHD, maar hem uit zijn spel halen is nog wel een opgave.
Zindelijk worden duurt schijnbaar bij autisten soms flink langer dan normaal, voor ons zijn de natte broeken etc niet leuk maar voor hem is het nog minder leuk doordat andere kids hem er mee pesten. En af en toe een boze bus chauffeur omdat ie in de bus geplast heeft..
Maar het kan ook zijn dat hij het gewoon niet zo goed aanvoelt of zo in zijn spel zit dat hij zich de tijd niet gunt om te gaan plassen?
Hebben ze op school misschien ideeën?
Wij hebben oudste intussen aangemeld voor de andere school waar we naar gekeken hebben.
Klinkt heel goed, nu hopen dat dat ook zo is in de praktijk.
Nu afwachten of zij ook denken dat ze dit kunnen en of we ook daadwerkelijk akoord krijgen.
Kind lijkt opgelucht dat de knoop is doorgehakt, dus ik hoop echt dat het door kan gaan.
Fake it till you make it...
We lopen ook bij de plaspoli (nou ja, mijn vrouw gaat elke keer dus "wij" is niet helemaal eerlijk) maar daar komt niet veel zinnigs uit. De psychiater gaf wel aan dat een bekend iets is bij autisme dat zindelijk worden soms zeer moeizaam gaat.quote:
[..]
Mijn oudste werd net voor de kleuterschool zindelijk, die had er ook weinig interesse in. En ineens besloot ze dat ze zindelijk werd en toen ging het ook goed. Ik weet niet hoe dat werkt.
Maar het kan ook zijn dat hij het gewoon niet zo goed aanvoelt of zo in zijn spel zit dat hij zich de tijd niet gunt om te gaan plassen?
Hebben ze op school misschien ideeën?
Wij hebben oudste intussen aangemeld voor de andere school waar we naar gekeken hebben.
Klinkt heel goed, nu hopen dat dat ook zo is in de praktijk.
Nu afwachten of zij ook denken dat ze dit kunnen en of we ook daadwerkelijk akoord krijgen.
Kind lijkt opgelucht dat de knoop is doorgehakt, dus ik hoop echt dat het door kan gaan.
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
The name is Putler, Vladimir Putler
Waar ik nog aan zit te denken, misschien zou je iets met sensorische integratie therapie kunnen.quote:
[..]
We lopen ook bij de plaspoli (nou ja, mijn vrouw gaat elke keer dus "wij" is niet helemaal eerlijk) maar daar komt niet veel zinnigs uit. De psychiater gaf wel aan dat een bekend iets is bij autisme dat zindelijk worden soms zeer moeizaam gaat.
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
Fake it till you make it...
Voor jezelf wekkers zetten zodat je eraan wordt herinnerd? Er bestaan zelfs speciale plashorloges al is dat meer voor het kind zelf. (ik zet voor vanalles wekkers anders vergeet ik het of blijf ik in de wachtmodus hangen).quote:
Het is idd een combo van in spel zitten, maar ook de prikkel niet voelen door alles wat er op hem afkomt. Het beste werkt hem minstens elk uur even naar de wc te laten gaan.. Alleen vooral ik wil dat wel eens vergeten...
Het fijnste is natuurlijk als hij zelf de prikkels kan aanvoelen en erop reageren maar als hij met elk uur naar de wc droog blijft dan is hij al klokzindelijk.
Wekkers zetten doen we al, Naja ik wil het wel eens vergeten. Horloge hebben we ook al maar opnieuw ik vergeet dat ding. We hebben zelfs een sensor voor in zijn onderbroek maar dat vind ie zelf niet fijn. Moeten we nog uitzoeken of ie alleen kan trillen ipv piepen.quote:
[..]
Voor jezelf wekkers zetten zodat je eraan wordt herinnerd? Er bestaan zelfs speciale plashorloges al is dat meer voor het kind zelf. (ik zet voor vanalles wekkers anders vergeet ik het of blijf ik in de wachtmodus hangen).
Het fijnste is natuurlijk als hij zelf de prikkels kan aanvoelen en erop reageren maar als hij met elk uur naar de wc droog blijft dan is hij al klokzindelijk.
Mbt dat vergeten door mij van dingen, vrouwlief werkt in de zorg dus aparte tijden. En ik heb er een handje van om de tijd te vergeten etc..
The name is Putler, Vladimir Putler
Ik heb alweer zo'n positief verhaal over hoe het op het vliegveld ging 
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
En toen mochten we met de ambulift (speciaal busje) mee zodat we niet met de grote groep hoefden! Er moest een blinde man naar het vliegtuig gebracht worden, dus ze dachten vast "als we toch rijden dan nemen we dat bijzondere stel ook maar mee" 
De ambulift ging bij het vliegtuig de lucht in ("Het is lekker weer, dus jullie mogen vandaag bovenop!" ) zodat we meteen de deur in konden lopen, geen slurf door of trap op. En we waren dus als eersten in het vliegtuig, alle andere passagiers kwamen later pas. Dat maken we vast nooit meer zomaar mee 
Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
En toen mochten we met de ambulift (speciaal busje) mee zodat we niet met de grote groep hoefden! Er moest een blinde man naar het vliegtuig gebracht worden, dus ze dachten vast "als we toch rijden dan nemen we dat bijzondere stel ook maar mee" De ambulift ging bij het vliegtuig de lucht in ("Het is lekker weer, dus jullie mogen vandaag bovenop!" ) zodat we meteen de deur in konden lopen, geen slurf door of trap op. En we waren dus als eersten in het vliegtuig, alle andere passagiers kwamen later pas. Dat maken we vast nooit meer zomaar mee Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Oh wat fijn!!!quote:
Ik heb alweer zo'n positief verhaal over hoe het op het vliegveld ging
Toen we op Schiphol bij de assistence desk een datum-tag gingen halen voor aan het zonnebloemkeycord, wilde de medewerker weten om welk passagier het ging en zette ze iets in het systeem. Geen idee wat, maar best joh
Bij de security mochten we naar een rustige rij waar ze alle tijd namen. De kinderen mochten op het knopje klikken om mij te scannen. Bij de paspoortcontrole mochten we ook in de snelle rij, dat scheelde zeker een half uur.
We hadden een gate waarbij je met zo'n volgepropte bus naar het vliegtuig zou worden gebracht. Maar toen werd er opeens omgeroepen "Wil passagier [7-jarige] zich melden bij de balie"
Echt jongens, regel zo'n keycord als je moet vliegen. Scheelt zo veel stress!
Fake it till you make it...
Mijn zoon is op zijn tweede van de opvang "gestuurd".
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk
Die extra kinderbijslag is wel iets om aandacht aan te besteden. Gewoon echt voor gaan zitten.quote:
Mijn zoon is op zijn tweede van de opvang "gestuurd".
Thuis was hij rustig dus we snapten het niet zo goed. Het was ook ten tijde van de corona lockdown en kijken op de groep kon niet.
Uiteraard hebben we veel gesprekken gehad en observaties en was het consultatiebureau hierbij betrokken.
2 jaar lang een opvangprobleem gehad. En veel stress erbij.
Uiteindelijk bij een instantie gekomen met wachtlijst uiteraard. Die diagnose en een dagbehandeling heeft voor jonge kinderen. Daar is onze zoon geweest van 3.5 tot 4. En vlak voor zijn vierde kreeg hij de diagnose autisme met adhd kenmerken.
Hij zit nu op speciaal onderwijs cluster 4 in groep 1.
Daar gaat het meer dan prima. Gelukkig. Geen gestress meer. Ook gaat hij een dag na school naar een zorgboerderij. Waar hij het ook fijn heeft.
Het is voor ons wel een lange weg geweest van accepteren dat hij niet naar school kan lopen zoals buurtgenootjes en zoals zijn broertje straks. En niet samen met je broer naar school. Geen bso, zelfs geen bso plus.
En de vooroordelen die mensen hebben over speciaal onderwijs. De opmerkingen die je terloops krijgt. Ik kan er nu wel adequaat op reageren en ik leg mensen dingen uit als ik de energie ervoor hebt. Maar als ik dezelfde vragen en opmerkingen een maand later weer krijg dan besteed ik mijn tijd en moeite er niet meer aan.
Ik heb al drie keer geprobeerd dubbele kinderbijslag aan te vragen maar elke keer had ik het te druk met alles regelen. Vandaag heb ik opnieuw via svb het aangevraagd en ik hoop dat ik nu de eindelijk de puf heb om het door te zetten en de vragenlijst in te vullen en de formulieren toe te voegen.
En voor wat betreft speciaal onderwijs. Ik heb de eerste dag dat het busje kwam tranen met tuiten gehuild. Maar ik zag het kind groeien waar ie bij stond ongeveer. Ik heb vrij weinig opmerkingen gehad vanuit de omgeving, maar heb ze gewoon ene oor in andere oor uit laten gaan.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Wij hebben te horen gekregen dat onze oudste mag overstappen naar de andere school .
Eigenlijk had ik verwacht dat het nog even zou duren voor we bericht zouden krijgen, maar ineens was het positieve bericht daar. Hoe het praktisch gaat dat zullen we nog horen, maar het gaat gebeuren op korte termijn
.Eigenlijk had ik verwacht dat het nog even zou duren voor we bericht zouden krijgen, maar ineens was het positieve bericht daar. Hoe het praktisch gaat dat zullen we nog horen, maar het gaat gebeuren op korte termijn
Fake it till you make it...
Wat fijn Nijna! Hopelijk zit ze daar een stuk beter op haar plek. Heeft ze zin in de overstap? Lijkt me ook best spannend.
Ze kijkt er wel naar uit. Ik hoop ook dat ze daar beter op haar plek is.quote:
Wat fijn Nijna! Hopelijk zit ze daar een stuk beter op haar plek. Heeft ze zin in de overstap? Lijkt me ook best spannend.
Ze hebben meer verstand van ass en daarbij zijn ze ook veel flexibeler in het spreiden van de lesstof. Ze kunnen in verschillende leerjaren bezig zijn met verschillende vakken zeg maar.
Vervroegd examen, gespreid examen zijn allemaal mogelijkheden.
Alvast vakken afronden. Ik ben benieuwd, maar zal ook wel even wennen en schakelen zijn.
Fake it till you make it...
De kans bij een eeneiige tweeling is 60-90% dat ze het allebei hebben. En allebei prematuur ook natuurlijk.quote:
@Kyara echt een genetisch ding dus.
Fijn dat er meer mogelijkheden zijn.quote:
[..]
Ze kijkt er wel naar uit. Ik hoop ook dat ze daar beter op haar plek is.
Ze hebben meer verstand van ass en daarbij zijn ze ook veel flexibeler in het spreiden van de lesstof. Ze kunnen in verschillende leerjaren bezig zijn met verschillende vakken zeg maar.
Vervroegd examen, gespreid examen zijn allemaal mogelijkheden.
Alvast vakken afronden. Ik ben benieuwd, maar zal ook wel even wennen en schakelen zijn.
Mijn meiden zitten nu in groep 7 en we zijn dus ook bezig met middelbare scholen. Heb jij misschien nog tips waarop te letten wat betreft het ass vraagstuk?
Dat vind ik een lastige. Toen wij voor de middelbare school gingen kijken hadden we een goed gevoel bij de huidige school. Hebben gevraagd of ze ervaring hadden met ass. Dat zeiden ze wel te hebben. Ik moet zeggen dat we toen ook nog niet een hele specifieke hulpvraag hadden. We ontdekten gaandeweg eigenlijk wat er niet pastte.quote:Op dinsdag 27 februari 2024 19:57 schreef Kyara het volgende:
[..]
Fijn dat er meer mogelijkheden zijn.
Mijn meiden zitten nu in groep 7 en we zijn dus ook bezig met middelbare scholen. Heb jij misschien nog tips waarop te letten wat betreft het ass vraagstuk?
Maar onze ervaring was dat ze er toch niet zoveel vanaf wisten en ook dat ze niet zo goed naar ons als ouders luisterden. Ze gingen pas luisteren toen we de behandelaar meenamen naar school die hetzelfde vertelde.
En ook dat we toch elk jaar opnieuw aan het uitleggen waren hoe ons kind in elkaar zat, wat helpend was en wat niet. En dat als er vragen waren, we daar graag antwoord op wilden geven.
Er is in die 5 jaar 1x een docent geweest die dat deed...
Als je nu weet waar jullie meiden hulp bij nodig hebben dan zou je daar specifiek naar kunnen vragen.
Want uiteindelijk is elke persoon met autisme anders en zal ook niet iedereen hetzelfde nodig hebben. Wellicht dat het daarom ook niet zo simpel is voor scholen om aan te sluiten bij een kind met ass.
Misschien ken je ouders met kinderen met ass in de omgeving, die zou je kunnen vragen naar ervaringen.
Er zijn ook facebookgroepen voor ouders van kinderen met ass waar je naar ervaringen met scholen zou kunnen vragen.
Je kan vragen naar time-out ruimte of hoe dat dan heet op die school. Hier was dat het zorglokaal.
Maar er zijn scholen waar daar dan ook de hele dag een medewerker zit, op onze school was het gewoon een lokaal waar een leerling even kon gaan zitten, waar ze dan volgens mij ook nog zelf een sleutel voor moeten ophalen.
En dat... vragen om een sleutel... dat kan mijn oudste niet. Als het lokaal open is, maakt ze er soms gebruik van, anders niet.
Mijn oudste heeft veel moeite met gym, door de slechte akoestiek in het lokaal, de drukke klasgenoten en de snelheid van de spelletjes. Het ene jaar konden er afspraken gemaakt worden over de invulling van gym, het andere jaar was er een andere docent en kon dat niet.
Kunnen er uitzonderingen gemaakt worden. Sommige scholen doen hier heel ingewikkeld over en andere scholen zijn heel meedenkend lees ik in andere groepen.
Staat het huiswerk op 1 centrale plek, bijvoorbeeld som of magister.
Of moet het kind zelf uitzoeken waar het staat.
Het huiswerk plannen was hier een ding. Ze overziet het niet. Daar heeft ze op een gegeven moment hulp bij gekregen van een persoonlijk mentor, die wekelijks met haar keek wat het huiswerk was en wat ze wanneer zou gaan doen.
Deze persoonlijk mentor was ook ons aanspreekpunt, als er iets was dan mailde ik haar en ging zij er achteraan.
Je zou kunnen kijken hoe de pauzes geregeld zijn, op deze school hebben de bovenbouw en de onderbouw apart pauze, dus zit niet alles tegelijk in de aula.
Wij hebben de huidige school echt uitgezocht op gevoel ook. Het voelde gewoon goed.
We zijn met de oudste toen ook op de nieuwe school geweest en daar wilde ze absoluut niet heen toen ze in groep 8 zat. Misschien ook door het imago van die school toen (veel sport)
. Ik ga nog even nadenken of ik nog dingen bedenk...
Fake it till you make it...
Wat we hier gehad hebben is dat we al in groep 8 nog een dag geregeld werd waarop we tijdens de pauze (!) op school verwacht werden. Zodat hij meteen kon merken hoe druk de pauze was. Hij maakte toen kennis met de mensen van de begeleide werkplek, waarvanuit hij prima begeleiding krijgt. Er is echt een warme overdracht geweest, met specifieke dingen waar men op moet letten (bij oudste lijkt het soms alsof hij ontzettend gedemotiveerd erbij hangt, maar die pikt desondanks alles op en kan je ongeveer letterlijk navertellen wat je hebt gezegd. Dat is wel iets wat een docent even moet weten ).
Maar er is dan ook specifiek voor deze school gekozen, wetende dat er goede begeleiding was. Bij alle open dagen heb ik simpelweg de vraag gesteld: wat hebben jullie op school geregeld voor kinderen met ASS en welke hulp moeten jullie van buiten inroepen. Dan blijkt al snel dat het (helaas) een uitzondering is dat er mensen met kennis standaard op school zitten.
Nu scheelde het voor mij wel dat ik zelf ook op een van deze locaties gezeten heb. De persoon die de begeleiding regelt is de vrouw die ervoor gezorgd heeft dat ik mijn diploma haalde. Dus ik wist natuurlijk ook wel dat ze de kennis had. Jongste zit op een andere locatie en daar kostte het wel iets meer moeite (en dat ging het eerste jaar gigantisch mis omdat de zorgmedewerker het dossier maar niet overdroeg. Dat is meer dan goed gemaakt door de huidige zorgcoordinator die er zit.).
).Maar er is dan ook specifiek voor deze school gekozen, wetende dat er goede begeleiding was. Bij alle open dagen heb ik simpelweg de vraag gesteld: wat hebben jullie op school geregeld voor kinderen met ASS en welke hulp moeten jullie van buiten inroepen. Dan blijkt al snel dat het (helaas) een uitzondering is dat er mensen met kennis standaard op school zitten.
Nu scheelde het voor mij wel dat ik zelf ook op een van deze locaties gezeten heb. De persoon die de begeleiding regelt is de vrouw die ervoor gezorgd heeft dat ik mijn diploma haalde. Dus ik wist natuurlijk ook wel dat ze de kennis had. Jongste zit op een andere locatie en daar kostte het wel iets meer moeite (en dat ging het eerste jaar gigantisch mis omdat de zorgmedewerker het dossier maar niet overdroeg. Dat is meer dan goed gemaakt door de huidige zorgcoordinator die er zit.).
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Voor de ouders van de oudere kinderen: rijlessen.
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Mijn zoon is zelf naar dat gesprek gegaan, maar gaf later aan dat hij de enige zonder ouders was. Hij heeft alle vragen eerlijk beantwoord en is goedgekeurd. Kostte absurd veel geld trouwens. En is achteraf voor niks geweest, want hij is inmiddels gestopt met rijlessen en heeft besloten niet door te gaan. Het ging eigenlijk prima, maar hij werd te druk in zijn hoofd vond hij zelf en verloor dan zijn focus en vond dat geen goede basis om verder te gaan. Dus uiteindelijk heeft dit hele verhaal alleen maar veel geld gekost.quote:
Voor de ouders van de oudere kinderen: rijlessen.
Hoe hebben jullie dit geregeld? Je zit met check bij een arts vanwege de gezondheidsverklaring, maar hoe ging dat bij jullie?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Zo ver zijn we nog niet... maar de oudste zou wel willen.
We kennen een rijsinstructeur, we zitten eraan te denken om hem eens te vragen om een "proefles" te doen om eens te kijken of hij denkt dat ze er al aan toe is tzt.
Ik heb namelijk vaak het idee dat ze helemaal niet op deze wereld is... lijkt me met autorijden niet zo handig.
Die keuring daar hoor ik soms zulke vreemde dingen over... laatst iemand waarbij de psychiater had gevraagd: en ben je straks als je je rijbewijs hebt van plan om mensen dood te gaan rijden met de auto?
Ik vond het een erg vreemde vraag, alsof alle autisten de neiging hebben om mensen aan te gaan rijden omdat er wel eens zo'n oelewapper opduikt die op mensen in rijdt en dan ass blijkt te hebben...
Of vragen over hoeveel vrienden je hebt, lijkt me ook niet heel relevant.
Volgens mij is het gewoon een verdienmodel, de nva is er wel mee bezig. De verplichte rijtest is er intussen al wel af, maar eigenlijk moet die hele keuring gewoon afgeschaft worden. Het lijkt mij dat een rij instructeur veel beter kan inschatten of iemand kan autorijden, want die ziet diegene het ook daadwerkelijk doen.
Ik denk dat men best wat meer vertrouwen in die rij instructeurs zou mogen hebben wat dat betreft.
@livelink, het is zonde van het geld, maar het getuigt ook wel van inzicht van je zoon uit dat hij zegt dat hij te druk werd in zijn hoofd en dat je focus verliezen geen goede basis is om verder te gaan.
Misschien kan hij het later nog eens oppakken. Hij zou natuurlijk ook kunnen besluiten om alleen te rijden als hij voelt dat dat verantwoord is, want blijkbaar kan hij dat prima inschatten.
We kennen een rijsinstructeur, we zitten eraan te denken om hem eens te vragen om een "proefles" te doen om eens te kijken of hij denkt dat ze er al aan toe is tzt.
Ik heb namelijk vaak het idee dat ze helemaal niet op deze wereld is... lijkt me met autorijden niet zo handig.
Die keuring daar hoor ik soms zulke vreemde dingen over... laatst iemand waarbij de psychiater had gevraagd: en ben je straks als je je rijbewijs hebt van plan om mensen dood te gaan rijden met de auto?
Ik vond het een erg vreemde vraag, alsof alle autisten de neiging hebben om mensen aan te gaan rijden omdat er wel eens zo'n oelewapper opduikt die op mensen in rijdt en dan ass blijkt te hebben...
Of vragen over hoeveel vrienden je hebt, lijkt me ook niet heel relevant.
Volgens mij is het gewoon een verdienmodel, de nva is er wel mee bezig. De verplichte rijtest is er intussen al wel af, maar eigenlijk moet die hele keuring gewoon afgeschaft worden. Het lijkt mij dat een rij instructeur veel beter kan inschatten of iemand kan autorijden, want die ziet diegene het ook daadwerkelijk doen.
Ik denk dat men best wat meer vertrouwen in die rij instructeurs zou mogen hebben wat dat betreft.
@livelink, het is zonde van het geld, maar het getuigt ook wel van inzicht van je zoon uit dat hij zegt dat hij te druk werd in zijn hoofd en dat je focus verliezen geen goede basis is om verder te gaan.
Misschien kan hij het later nog eens oppakken. Hij zou natuurlijk ook kunnen besluiten om alleen te rijden als hij voelt dat dat verantwoord is, want blijkbaar kan hij dat prima inschatten.
Fake it till you make it...
