OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Sterktequote:Op maandag 15 mei 2023 19:37 schreef Ceviche het volgende:
Nu een week verder en het valt me ontzettend tegen allemaal.
Erg moe en hormonaal, huilbuien en alles.
Ik had van tevoren geen idee dat dat er ook bij hoort, bovenop alles wat er ineens op je af komt.
Is natuurlijk ook voor iedereen anders maar ik voel me een enorme aansteller eigenlijk.
Hopelijk is het gauw over met die hormonen maar volgens de verloskundige zou het ook nog wel even kunnen duren
Het is niet makkelijk en veel mensen weten niet dat het nogal een nasleep kan hebben.
Ik ben na mijn miskraam maar liefst 10 dagen thuisgebleven van het werk
Dank jullie 
Op de miskraam en de emoties die daarbij horen was ik wel enigszins voorbereid en dat heeft alles toch wel makkelijker/draaglijker gemaakt, omdat je dan alles beter kunt plaatsen en weet waar je aan toe bent.
Die nasleep valt daardoor juist zwaar, omdat je steeds voor lichamelijke en geestelijke verrassingen komt te staan en niet weet hoe lang dat gaat duren.
Ik ben nu 1,5 week thuis maar voel me eigenlijk nog helemaal niet beter, ook lichamelijk niet.
Gaat hopelijk snel de goede kant op.
Op de miskraam en de emoties die daarbij horen was ik wel enigszins voorbereid en dat heeft alles toch wel makkelijker/draaglijker gemaakt, omdat je dan alles beter kunt plaatsen en weet waar je aan toe bent.
Die nasleep valt daardoor juist zwaar, omdat je steeds voor lichamelijke en geestelijke verrassingen komt te staan en niet weet hoe lang dat gaat duren.
Ik ben nu 1,5 week thuis maar voel me eigenlijk nog helemaal niet beter, ook lichamelijk niet.
Gaat hopelijk snel de goede kant op.
Neem de tijd die je nodig hebt, @Ceviche, of dat nou weken of maanden zijn. Dat zou iedereen eigenlijk altijd moeten doen. Er is geen boekje waarin staat hoe lang iets moet of mag duren, dat is heel persoonlijk. En wie weet komt er nu misschien ook meer "los" omdat er ruimte voor is, I don't know. Soms gaat die kraan onverwachts ineens helemaal open. Ik hoop in elk geval voor jou dat je je snel beter voelt, maar zo niet, dan mag dat ook
Sarcasme. Herken het.
Ceviche Onderschat de miskraam niet! Je hele toekomstdroom valt in duigen. Je verliest wel een kindje-in-wording. Ook al had je wat je reserves, dit kindje zat al wel in je hoofd en in je hart. En die verliezen doet gewoon pijn.
Tel daarbij op het lichamelijk herstel èn de hormonale veranderingen. Dat kan je echt even flink laten wankelen.
Ik heb ik totaal bijna 9 maanden nodig gehad om beide miskramen (jan en mei) te verwerken. Nu waren mijn miskramen lichamelijk een ramp èn zat de onzekerheid en emoties van het fertiliteitstraject er nog onder, maar het is absoluut niet gek dat je echt even de tijd nodig hebt. Haast het niet! De wereld draait ook echt wel even verder zonder jou, zodat jij je op je herstel kan richten.
Sowieso ben ik blij dat er steeds meer kennis en openheid komt over de impact van miskramen op vrouwen (èn mannen), maar wat mij betreft wordt de impact nog steeds niet altijd voldoende erkent en herkent.
Onderschat de miskraam niet! Je hele toekomstdroom valt in duigen. Je verliest wel een kindje-in-wording. Ook al had je wat je reserves, dit kindje zat al wel in je hoofd en in je hart. En die verliezen doet gewoon pijn. Tel daarbij op het lichamelijk herstel èn de hormonale veranderingen. Dat kan je echt even flink laten wankelen.
Ik heb ik totaal bijna 9 maanden nodig gehad om beide miskramen (jan en mei) te verwerken. Nu waren mijn miskramen lichamelijk een ramp èn zat de onzekerheid en emoties van het fertiliteitstraject er nog onder, maar het is absoluut niet gek dat je echt even de tijd nodig hebt. Haast het niet! De wereld draait ook echt wel even verder zonder jou, zodat jij je op je herstel kan richten.
Sowieso ben ik blij dat er steeds meer kennis en openheid komt over de impact van miskramen op vrouwen (èn mannen), maar wat mij betreft wordt de impact nog steeds niet altijd voldoende erkent en herkent.
Dank jullie wel 
. Volgende week is de controle bij de gynaecoloog en hopelijk helpt dat ook om het dan echt af te sluiten.
Blijkbaar heeft mijn verloskundige mijn casus nog in het team besproken, toch 3 goed uitziende echo's gehad en dan toch zo'n afloop, dat ze zich toch een beetje afvroeg of ze niet iets gemist had.
Ik had daar niet echt twijfels over want haar uitleg bij die echo's was duidelijk en logisch, maar het is toch een prettig idee dat ze dat toch nog even heeft geëvalueerd en dat zij het zelf ook niet aan zag komen. En niet onnodig valse hoop heeft gegeven.
. Volgende week is de controle bij de gynaecoloog en hopelijk helpt dat ook om het dan echt af te sluiten. Blijkbaar heeft mijn verloskundige mijn casus nog in het team besproken, toch 3 goed uitziende echo's gehad en dan toch zo'n afloop, dat ze zich toch een beetje afvroeg of ze niet iets gemist had.
Ik had daar niet echt twijfels over want haar uitleg bij die echo's was duidelijk en logisch, maar het is toch een prettig idee dat ze dat toch nog even heeft geëvalueerd en dat zij het zelf ook niet aan zag komen. En niet onnodig valse hoop heeft gegeven.
Sterkte voor iedereen die het nodig heeft, hier.
Ik heb even een onbeholpen vraag (excuses: autist zonder idee hoe sociale dingen werken), skip vooral als je daar even niks mee kan.
-
-
Mijn zus heeft nu voor de tweede keer op een rij een miskraam (een keer bijna 20 weken, nu net iets meer dan 12). Ze wil er niet over praten, ze heeft alleen laten weten dat het vrijdag 'ziekenhuis-dag' is. En dat ze geen curettage gaat doen, maar een 'normale bevalling'. Verder weet ik niets.
Vraag voor de lotgenoten van zus. Ik wil graag een 'sterkte'-cadeautje geven, voor vrijdag. Wat is nou iets waarvan je denkt "ja, dat was een fijn cadeau"?
Ik heb een boek gevonden op Bol dat heel liefdevol over miskramen spreekt, maar ik weet dus niet of ze dat wil.
Voor nu is mijn plan: morgen (voor de bloedhitte, want ik kan helemaal niet tegen dit soort weer) dat boek (ingepakt, zodat baby-neef het niet direct onder ogen krijgt) en een kaartje bij haar in de bus gooien..
Ik weet niet eens wat ik op dat kaartje moet zetten. "Lieve <naam>, ik denk aan je" dekt de lading niet echt. Is "Lieve <naam>, ik vind het zo rot voor je en vond dit boek. Misschien heb je het al, misschien ben je hier nog niet klaar voor. Dat mag. Je móet nu namelijk helemaal NIKS, behalve lief zijn voor jezelf!" beter?
Zoals ik zei, ik ben niet thuis in dit wereldje en sociale interactie is niet bepaald mijn ding.
Ik heb even een onbeholpen vraag (excuses: autist zonder idee hoe sociale dingen werken), skip vooral als je daar even niks mee kan.
-
-
Mijn zus heeft nu voor de tweede keer op een rij een miskraam (een keer bijna 20 weken, nu net iets meer dan 12). Ze wil er niet over praten, ze heeft alleen laten weten dat het vrijdag 'ziekenhuis-dag' is. En dat ze geen curettage gaat doen, maar een 'normale bevalling'. Verder weet ik niets.
Vraag voor de lotgenoten van zus. Ik wil graag een 'sterkte'-cadeautje geven, voor vrijdag. Wat is nou iets waarvan je denkt "ja, dat was een fijn cadeau"?
Ik heb een boek gevonden op Bol dat heel liefdevol over miskramen spreekt, maar ik weet dus niet of ze dat wil.
Voor nu is mijn plan: morgen (voor de bloedhitte, want ik kan helemaal niet tegen dit soort weer) dat boek (ingepakt, zodat baby-neef het niet direct onder ogen krijgt) en een kaartje bij haar in de bus gooien..
Ik weet niet eens wat ik op dat kaartje moet zetten. "Lieve <naam>, ik denk aan je" dekt de lading niet echt. Is "Lieve <naam>, ik vind het zo rot voor je en vond dit boek. Misschien heb je het al, misschien ben je hier nog niet klaar voor. Dat mag. Je móet nu namelijk helemaal NIKS, behalve lief zijn voor jezelf!" beter?
Zoals ik zei, ik ben niet thuis in dit wereldje en sociale interactie is niet bepaald mijn ding.
Mon 'en!
@bloempjuh Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar in het algemeen is een (zelfhulp)boek een riskant cadeau: het kán een schot in de roos zijn (nu of later) of juist totáál niet aansluiten bij haar.
Ik denk dat een kaartje met "Lieve zus, ik denk aan je" een goed idee is. Misschien met een reep chocolade erbij, als ze daarvan houdt?
Ik denk dat een kaartje met "Lieve zus, ik denk aan je" een goed idee is. Misschien met een reep chocolade erbij, als ze daarvan houdt?
Ik voel hetzelfde als Viv, ik vind je intentie echt heel lief, maar zeker als je zus best heel stellig is richting jullie zou ik het ook heel spannend vinden, een boek kan best heel directief zijn.
Ik vond net dit kaarsje, vind ik zelf heel neutraal maar wel een mooi gebaar om te zeggen 'ik denk aan jullie'.
Van deze site, waar ze trouwens ook hele mooie kaartjes hebben.
Maar ook dat is een heel gevoelsmatig iets en voelt voor jou misschien weer helemaal niet goed.
En toch... hoe lastig het ook is, idd een kaartje om te zeggen 'ik denk aan jullie' kan nooit kwaad, denk ik dan.
Ik vond net dit kaarsje, vind ik zelf heel neutraal maar wel een mooi gebaar om te zeggen 'ik denk aan jullie'.
Van deze site, waar ze trouwens ook hele mooie kaartjes hebben.
Maar ook dat is een heel gevoelsmatig iets en voelt voor jou misschien weer helemaal niet goed.
En toch... hoe lastig het ook is, idd een kaartje om te zeggen 'ik denk aan jullie' kan nooit kwaad, denk ik dan.
***
Het boek is al op weg naar hier, maar ik kan het voorlopig nog in de kast laten staan. Misschien dat het beter is als ik het boek in mijn tas gooi als ik over een tijdje koffie met haar ga drinken. En dan, áls het ter sprake komt, heel subtiel "oh ja, ik kwam dit boek toevallig tegen.."?
Op zich is zelfhulp vandaag net zo nuttig als over een (half) jaar, toch?
Ik bedoel.. Dat ík geloof in psychologische hulp, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat doet. Dat vergeet mijn auti-hoofd nogal eens.
Dank voor het meedenken!
(En nogmaals: sterkte aan iedereen die het nodig heeft)
Op zich is zelfhulp vandaag net zo nuttig als over een (half) jaar, toch?
Ik bedoel.. Dat ík geloof in psychologische hulp, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat doet. Dat vergeet mijn auti-hoofd nogal eens.
Dank voor het meedenken!
(En nogmaals: sterkte aan iedereen die het nodig heeft)
Mon 'en!
@bloempjuh, ik zou denk het boek in elk geval voor nu nog even laten en misschien zou ik het wel terugsturen. Zeker omdat ze het er ook niet over wil hebben verder.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Fake it till you make it...
Top, dankjewel!quote:
@:bloempjuh, ik zou denk het boek in elk geval voor nu nog even laten en misschien zou ik het wel terugsturen. Zeker omdat ze het er ook niet over wil hebben verder.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Mon 'en!
Gedurende onze verlieservaring vond ik alles wat mensen deden waardevol, want het hield in dat ze aan ons dachten en er voor ons wilden zijn. De inhoud van waar ze mee kwamen varieerde van pannen met soep bij de voordeur tot goedbedoelde gedichtjes over 'vlindertjes' (waar ik niets mee heb, die term) maar het deed er echt niet toe, elke stap die iemand in onze richting zette voelde warm. Dus mijn advies is ook: denk niet te veel na over wat je verkeerd kan zeggen/doen: iets laten horen is altijd beter dan je mond houden omdat je het niet goed weet.
Dus mijn advies is ook: denk niet te veel na over wat je verkeerd kan zeggen/doen: iets laten horen is altijd beter dan je mond houden omdat je het niet goed weet.
Dank dank!quote:
Gedurende onze verlieservaring vond ik alles wat mensen deden waardevol, want het hield in dat ze aan ons dachten en er voor ons wilden zijn. De inhoud van waar ze mee kwamen varieerde van pannen met soep bij de voordeur tot goedbedoelde gedichtjes over 'vlindertjes' (waar ik niets mee heb, die term) maar het deed er echt niet toe, elke stap die iemand in onze richting zette voelde warm.
Er gaat nu een zakje 'girl power'-snoep die kant op met een kaartje. En ik onderhoud het contact met wat bemoeizuchtige tantes die anders zus lastigvallen met vragen. De rol snoepbrenger/pitbull bevalt wel, hier kan ik wel wat mee.
Nogmaals dank!
Mon 'en!
Nog even een update van mij (vind ik altijd wel zo eerlijk naar lurkers die in dezelfde situatie zitten): inmiddels zit ik 7 weken thuis (6 na de miskraam) en eigenlijk voel ik me sinds een week/anderhalve week pas weer een stuk beter. Toevallig ook ongesteld geworden dus volgens de verloskundige waarschijnlijk toch al die tijd zoveel last gehad van de hormonen.
Nu weer beginnen/opbouwen op werk.
Al met al dus wel een positieve update, al had ik van tevoren niet verwacht dat het zo lang zou duren voor ik hersteld zou zijn.
Verder eigenlijk alleen maar begripvolle reacties gehad (ook van de bedrijfsarts overigens).
Nu weer beginnen/opbouwen op werk.
Al met al dus wel een positieve update, al had ik van tevoren niet verwacht dat het zo lang zou duren voor ik hersteld zou zijn.
Verder eigenlijk alleen maar begripvolle reacties gehad (ook van de bedrijfsarts overigens).
Ik heb een hele 'mooie' update die ik hier ook even kwijt moet/wil.
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Wat fijn Blues 💙. Welk puzzelstukje heb je gevonden (als je liever niet wil delen, helemaal jouw beslissing)?quote:Op dinsdag 26 augustus 2025 20:38 schreef Blues het volgende:
Ik heb een hele 'mooie' update die ik hier ook even kwijt moet/wil.
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Resistance is futile.
Ik deel het 'graag' het 'moet' er uitquote:Op dinsdag 26 augustus 2025 20:47 schreef Seven. het volgende:
Wat fijn Blues 💙. Welk puzzelstukje heb je gevonden (als je liever niet wil delen, helemaal jouw beslissing)?
Meerdere!
Welk zkh ik lag (er waren bizar genoeg 3 versies bij familie?!)
Wat er na obductie is gebeurd met haar; opgebaard in dat zkh, toen zij in kistje op schoot van mn vader naar dat uitvaartcentrum.
Nu weet ik welke (mn vader is snel na haar geboorte overleden) en zij konden me vertellen na even een paar dagen zoeken, dat er een dossier is, alle data wat wanneer , dat ze gecremeerd is en uitgestrooid op een veld daar.
Niemand heeft toen verder gevraagd om een verslag of document daarvan voor mij.
Haar vader, mijn ex nu, wilde het allemaal het liefst snel achter zich laten dus die heeft geen beslissingen kunnen en willen nemen van alles.
Jeetje @Blues ik krijg er helemaal kippevel van! Wat ontzettend fijn voor je dat het plaatje zo iets completer geworden is! 🙏🏼
Wat ontzettend fijn voor je dat het plaatje zo iets completer geworden is! 🙏🏼
***
Wat fijn dat je dat nu allemaal weet. Het verlies van een kindje blijft altijd bij je, wat een verpletterend verdriet. Weten wat er met haar gebeurd is, helpt hopelijk. Nu kun je letterlijk ergens naartoe om haar te gedenken.quote:
[..]
Ik deel het 'graag' het 'moet' er uit
Meerdere!
Welk zkh ik lag (er waren bizar genoeg 3 versies bij familie?!)
Wat er na obductie is gebeurd met haar; opgebaard in dat zkh, toen zij in kistje op schoot van mn vader naar dat uitvaartcentrum.
Nu weet ik welke (mn vader is snel na haar geboorte overleden) en zij konden me vertellen na even een paar dagen zoeken, dat er een dossier is, alle data wat wanneer , dat ze gecremeerd is en uitgestrooid op een veld daar.
Niemand heeft toen verder gevraagd om een verslag of document daarvan voor mij.
Haar vader, mijn ex nu, wilde het allemaal het liefst snel achter zich laten dus die heeft geen beslissingen kunnen en willen nemen van alles.
Mooie naam had je gekozen voor je dochtertje. Jamie was in 1985 geen doorsnee naam.
Resistance is futile.
Gelukkig gaat het al jaren veel beter met afscheid van doodgeboren kindjes. Eind jaren 80 was wel een omslagperiode weet ik.
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Is toch ook gewoon bizar.. Best koud en 1985 is nou ook weer niet zo heel lang geleden. Waarschijnlijk had je andere beslissingen genomen, als jou destijds simpelweg wat tijd gegund was om op te knappen.quote:
Gelukkig gaat het al jaren veel beter met afscheid van doodgeboren kindjes. Eind jaren 80 was wel een omslagperiode weet ik.
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Het zal best wel even duren voor dit ook weer een plekje heeft. Dus ik vind het heel fijn voor je maar ik wens je ook gewoon heel veel kracht en wijsheid nu, want ook na 40 jaar slaat dit best wel in.
Resistance is futile.
Psych legde me een paar jaar geleden uit dat dit een paar trauma's in 1 is.
Dat het daarom maar voortduurt zonder 'closure'. Dus ik hoop echt dat het me wat meer innerlijke rust geeft als ik op die plek ben waar zij 'ligt'.
Zonder dramatisch te doen hoor, want ik snap heel goed dat haar as allang verwaaid is
Dat het daarom maar voortduurt zonder 'closure'. Dus ik hoop echt dat het me wat meer innerlijke rust geeft als ik op die plek ben waar zij 'ligt'.
Zonder dramatisch te doen hoor, want ik snap heel goed dat haar as allang verwaaid is
Wauw, Blues met tranen je verhaal gelezen om de updates nu te kunnen plaatsen. Kan me heel goed voorstellen dat je graag de nabijheid wil voelen met de plek waar je meisje haar laatste rustplek heeft gekregen, al is het maar symbolisch.
met tranen je verhaal gelezen om de updates nu te kunnen plaatsen. Kan me heel goed voorstellen dat je graag de nabijheid wil voelen met de plek waar je meisje haar laatste rustplek heeft gekregen, al is het maar symbolisch.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Jeetje Blues, al die jaren heb je dus niet geweten waar je kindje was... wat "fijn" dat dit nu dan toch een afsluiting lijkt te krijgen
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Oef, ik krijg kippenvel van je berichtje Blues. Fijn dat er nu meer duidelijkheid is. Hopelijk geeft het je rust en closure.
Ja dat laatste wilde de psych een paar jaar geleden al met me doen, een symbolisch afscheid bedenken, (ik zat toen in een overspannen tijd, allerlei dingen kwamen boven toen, ook dit in alle heftigheid) maar alles dat ze opperde voelde niet goed voor mij.quote:Op woensdag 27 augustus 2025 14:51 schreef Debsterr het volgende:
Wauw, Blues
Dit kwam als een donderslag bij heldere hemel en de datum van uitstrooien nu na 40 jr moet nog komen en ik had meteen te 'pakken' wat het moest gaan worden gevoelsmatig
[ Bericht 1% gewijzigd door Blues op 28-08-2025 00:17:25 ]
Weer een stukje van de puzzel!
Het ziekenhuis (militair hospitaal) mailde terug dat ze van burgers geen archief bewaren, maar dat huisartsen dit wel moeten hebben.
Ooit wel eens naar gevraagd bij de (Utrechtse)huisarts van destijds maar dat was nog niet zo gangbaar in de jaren 80-90 dus nooit gekregen.
Vervolgens eergisteren nav de militair hospitaal tip contact gezocht met mijn huidige (Bloemendaalse) huisarts
en die stuurde vandaag een enorm lief bericht met o.a. de mededeling dat ze op de zolder van de praktijk, waar ze oude papieren dossiers bewaren, een brief heeft gevonden van 15 dagen na de crematie!
Van 26 september 1985.
Dat is in de overdracht van huisartsen in 2004 dus wel goed gegaan
Morgen of overmorgen mailt de h.a. assistente die naar mij
Ze bood heel lief aan om de brief/overdracht samen op het spreekuur te lezen omdat het waarschijnlijk emotioneel voor me kan zijn om alles terug te lezen, maar ik doe het liever thuis.
[ Bericht 9% gewijzigd door Blues op 02-09-2025 18:40:11 ]
Het ziekenhuis (militair hospitaal) mailde terug dat ze van burgers geen archief bewaren, maar dat huisartsen dit wel moeten hebben.
Ooit wel eens naar gevraagd bij de (Utrechtse)huisarts van destijds maar dat was nog niet zo gangbaar in de jaren 80-90 dus nooit gekregen.
Vervolgens eergisteren nav de militair hospitaal tip contact gezocht met mijn huidige (Bloemendaalse) huisarts
en die stuurde vandaag een enorm lief bericht met o.a. de mededeling dat ze op de zolder van de praktijk, waar ze oude papieren dossiers bewaren, een brief heeft gevonden van 15 dagen na de crematie!
Van 26 september 1985.
Dat is in de overdracht van huisartsen in 2004 dus wel goed gegaan
Morgen of overmorgen mailt de h.a. assistente die naar mij
Ze bood heel lief aan om de brief/overdracht samen op het spreekuur te lezen omdat het waarschijnlijk emotioneel voor me kan zijn om alles terug te lezen, maar ik doe het liever thuis.
[ Bericht 9% gewijzigd door Blues op 02-09-2025 18:40:11 ]
quote:
Weer een stukje van de puzzel!
Het ziekenhuis (militair hospitaal) mailde terug dat ze van burgers geen archief bewaren, maar dat huisartsen dit wel moeten hebben.
Ooit wel eens naar gevraagd bij de (Utrechtse)huisarts van destijds maar dat was nog niet zo gangbaar in de jaren 80-90 dus nooit gekregen.
Vervolgens eergisteren nav de militair hospitaal tip contact gezocht met mijn huidige (Bloemendaalse) huisarts
en die stuurde vandaag een enorm lief bericht met o.a. de mededeling dat ze op de zolder van de praktijk, waar ze oude papieren dossiers bewaren, een brief heeft gevonden van 15 dagen na de crematie!
Van 26 september 1985.
Dat is in de overdracht van huisartsen in 2004 dus wel goed gegaan
Morgen of overmorgen mailt de h.a. assistente die naar mij
Ze bood heel lief aan om de brief/overdracht samen op het spreekuur te lezen omdat het waarschijnlijk emotioneel voor me kan zijn om alles terug te lezen, maar ik doe het liever thuis.
wat goed dat dit nog boven water komt. En sterkte ook met het lezen!
Resistance is futile.
Wat fijn. "Succes" voor het lezenquote:
Morgen of overmorgen mailt de h.a. assistente die naar mij
Ze bood heel lief aan om de brief/overdracht samen op het spreekuur te lezen omdat het waarschijnlijk emotioneel voor me kan zijn om alles terug te lezen, maar ik doe het liever thuis.
Toeval bestaat ook niet he,
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn dit allemaal
[ Bericht 7% gewijzigd door Blues op 02-09-2025 20:46:04 ]
Pfoe, dat was wel heftig om terug te lezen die brief van de bevalling. Heb m nu 3 of 4 keer gelezen en wat een 'horror' verhaal. Eerste keer lezen kwam wel ff binnen maar wat er ook gebeurde is dat ik me een soort 'lichter' voel doordat ik de tijdlijn nu echt helemaal helder heb. En mijn tijdlijn anders was door de grote blur. Ik heb flink sedatie gehad tijdens de bevalling en megaveel zakken bloed en daar dus heel ziek van geworden.
Confronterend vind ik op het einde de 2 data.
14 augustus baby gecremeerd.
15 augustus moeder naar huis.
Echt
golfer en ik hebben het er veel over, dat is superfijn en ik heb vanmiddag met zoonF gebeld. Ook fijn, die stelde ook weer goeie vragen en had mooie oneliners voor me
Ik heb zoveel aan mijn zoektocht, al is het 40 jr geleden.
Confronterend vind ik op het einde de 2 data.
14 augustus baby gecremeerd.
15 augustus moeder naar huis.
Echt
golfer en ik hebben het er veel over, dat is superfijn en ik heb vanmiddag met zoonF gebeld. Ook fijn, die stelde ook weer goeie vragen en had mooie oneliners voor me
Ik heb zoveel aan mijn zoektocht, al is het 40 jr geleden.
@Blues wat fijn dat de mist opgetrokken is en dat je er goed over kunt praten met golfer en je zoon.
Blijft raar dat Jamie zo ontzettend snel gecremeerd is, ik snap heel goed dat je dat steeds opnieuw dwars zit.
Blijft raar dat Jamie zo ontzettend snel gecremeerd is, ik snap heel goed dat je dat steeds opnieuw dwars zit.
Resistance is futile.
Het is ook zo fijn om dit juist hier bij jullie in dit topic kwijt te kunnen, dank voor het luisteren en meeleven
Blues, ook van mij
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Blues wat een onverwachte situatie met al deze antwoorden toch ineens nog na al die tijd. Maar wat ontzettend fijn dat het er toch blijkt te zijn, en het je helpt al kan ik me voorstellen dat sommige informatie nog steeds steekt. Zoals die data. Eén dag ertussen, hadden ze dan echt niet één dag langer kunnen wachten met de crematie zodat je erbij had kunnen zijn?
wat een onverwachte situatie met al deze antwoorden toch ineens nog na al die tijd. Maar wat ontzettend fijn dat het er toch blijkt te zijn, en het je helpt al kan ik me voorstellen dat sommige informatie nog steeds steekt. Zoals die data. Eén dag ertussen, hadden ze dan echt niet één dag langer kunnen wachten met de crematie zodat je erbij had kunnen zijn?
Wat veel berichten heb je in zo’n korte tijd te verwerken, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Maar fijn dat er veel is verhelderend
Maar wat een bizar snelle crematie
Maar wat een bizar snelle crematie
We have far more in common than that which devides us..
Iemand heeft groen licht gegeven voor die crematie, dat is niet meer te achterhalen. Ex en ik waren het niet.
En mss hadden we haar wel liever in een grafje gehad.
En mss hadden we haar wel liever in een grafje gehad.
Wat heftig al die informatie die je nu krijgt wel fijn dat je eindelijk iets van antwoorden krijgt maar het is niet niks.
wel fijn dat je eindelijk iets van antwoorden krijgt maar het is niet niks.
Oh joh, dat had ik er niet uitgehaald dat dat niet vanuit jullie kwamquote:
Iemand heeft groen licht gegeven voor die crematie, dat is niet meer te achterhalen. Ex en ik waren het niet.
En mss hadden we haar wel liever in een grafje gehad.
We have far more in common than that which devides us..
Vanmiddag naar Daelwijck geweest.
Het was zo goed dat we dit gedaan hebben zo met zijn 3tjes, Jamies vader, golfer en ik.
Er werd heel erg zorgvuldig mee omgegaan door de medewerkers. Haar hele dossier hebben ze na lang zoeken gevonden, bestaande uit 5 (!!) documenten. Met lakstempels etc etc. Alles was er nog.
De hele tijdlijn met alle data hebben ze kunnen achterhalen en bovendien wisten nog 2 medewerkers die daar het langst werken ook nog waar zo ongeveer in die tijd werd uitgestrooid.
Er blijven wel wat vragen over, kleine dingen, zoals wie heeft die en die beslissing dán genomen. Omdat onze ouders overleden zijn en daar de antwoorden liggen, zullen we dat nooit weten.
De medewerker heeft eerst alle tijd met ons in een ruimte gezeten met koffie om alles uit te leggen en onze vragen te beantwoorden, echt superfijn!
Wat ik ook zo goed vond, dat hij (en ook in de mailwisseling) ondanks ze op alle documenten als "voldragen, levenloos geboren meisje of kind" staat vermeld, hij het steeds over Jamie had.
Van die kleine dingen, zo belangrijk en goed.
Wow wat een werk hebben ze gehad voor ons.
We hebben bloemetjes gelegd in een soort bosreep waar het uitstrooiveld ooit was, en nu dus een wat wild, bossig stuk met een watertje erachter.
Echt een mooie plek.
We zijn, ex en ik, samen 'de bosjes in geweest' om die bloemetjes ongeveer te leggen waar we dachten dat het zo ongeveer moest zijn geweest en wat goed en fijn voelde.
golfer heeft e.e.a. op de foto gezet.
Het was zo goed dat we dit gedaan hebben zo met zijn 3tjes, Jamies vader, golfer en ik.
Er werd heel erg zorgvuldig mee omgegaan door de medewerkers. Haar hele dossier hebben ze na lang zoeken gevonden, bestaande uit 5 (!!) documenten. Met lakstempels etc etc. Alles was er nog.
De hele tijdlijn met alle data hebben ze kunnen achterhalen en bovendien wisten nog 2 medewerkers die daar het langst werken ook nog waar zo ongeveer in die tijd werd uitgestrooid.
Er blijven wel wat vragen over, kleine dingen, zoals wie heeft die en die beslissing dán genomen. Omdat onze ouders overleden zijn en daar de antwoorden liggen, zullen we dat nooit weten.
De medewerker heeft eerst alle tijd met ons in een ruimte gezeten met koffie om alles uit te leggen en onze vragen te beantwoorden, echt superfijn!
Wat ik ook zo goed vond, dat hij (en ook in de mailwisseling) ondanks ze op alle documenten als "voldragen, levenloos geboren meisje of kind" staat vermeld, hij het steeds over Jamie had.
Van die kleine dingen, zo belangrijk en goed.
Wow wat een werk hebben ze gehad voor ons.
We hebben bloemetjes gelegd in een soort bosreep waar het uitstrooiveld ooit was, en nu dus een wat wild, bossig stuk met een watertje erachter.
Echt een mooie plek.
We zijn, ex en ik, samen 'de bosjes in geweest'
om die bloemetjes ongeveer te leggen waar we dachten dat het zo ongeveer moest zijn geweest en wat goed en fijn voelde.golfer heeft e.e.a. op de foto gezet.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nu moet alles even landen en nog tig keer die documenten lezen.
Het voelt goed al is het nog een storm in mijn hoofd dat moet gaan liggen.
Oh @Blues wat fijn dat jullie nu bijna alle puzzelstukjes hebben kunnen plaatsen . Fantastisch dat het ziekenhuis zo de tijd voor jullie heeft genomen en dat zelfs haar uitstrooiplekje zo min of meer bekend is. Heel bijzonder .
. Fantastisch dat het ziekenhuis zo de tijd voor jullie heeft genomen en dat zelfs haar uitstrooiplekje zo min of meer bekend is. Heel bijzonder .
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Wat fijn dat je Jamies laatste rustplaats gevonden hebt. Tegen alle verwachting in toch nog fatsoenlijk afscheid kunnen nemen van Jamie, en je kunt zo vaak terug als je wil.
Resistance is futile.
Dit was het uitvaartcentrumquote:
Oh @:Blues wat fijn dat jullie nu bijna alle puzzelstukjes hebben kunnen plaatsen
Wat fijn dat er weer een stukje duidelijkheid is en wat mooi dat jullie dit met z’n drieën hebt kunnen doen
We have far more in common than that which devides us..
Oh sorry, verkeerd onthoudenquote:
. Hoe dan ook, wel heel netjes dat ze na zoveel jaar de tijd en moeite nemen .
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Laatste update
(Kaap ik dit topic niet teveel vroeg ik me ook net af)
Vandaag nog een terugkoppeling van ons bezoek aan het uitvaartcentrum gestuurd aan de huisarts.
Daar werd ik vanochtend mee wakker dat ik dat nog wilde doen.
Gisteren en vandaag alle documenten nog eens gelezen, alles bij elkaar gezocht ook die van het aangeven bij de gemeente van een paar jaar geleden zodat ze met voor en achternaam geregistreerd staat, en de 2 vergeelde fotootjes van haar die mijn vader had gemaakt. (ze ligt op die fotootjes opgebaard in het kistje, mn vader heeft dat in al zijn goede bedoelingen gedaan, en ex en zus waren daar toen nog boos om geworden, later is dat wel goed gekomen..)
Alles bij elkaar in een envelop en het voelt alsof ik nu veel meer rust heb.
Het is 'klaar' het is duidelijk.
Met het beeld in mijn hoofd van dat bossige stuk met dat watertje erachter wat haar laatste 'rust' plaats is voor ons nu, is het goed.
En mèn, wat heeft dat lang geduurd voor ik deze rust kon voelen!
[ Bericht 0% gewijzigd door Blues op 13-09-2025 22:45:52 ]
(Kaap ik dit topic niet teveel vroeg ik me ook net af)
Vandaag nog een terugkoppeling van ons bezoek aan het uitvaartcentrum gestuurd aan de huisarts.
Daar werd ik vanochtend mee wakker dat ik dat nog wilde doen.
Gisteren en vandaag alle documenten nog eens gelezen, alles bij elkaar gezocht ook die van het aangeven bij de gemeente van een paar jaar geleden zodat ze met voor en achternaam geregistreerd staat, en de 2 vergeelde fotootjes van haar die mijn vader had gemaakt. (ze ligt op die fotootjes opgebaard in het kistje, mn vader heeft dat in al zijn goede bedoelingen gedaan, en ex en zus waren daar toen nog boos om geworden, later is dat wel goed gekomen..)
Alles bij elkaar in een envelop en het voelt alsof ik nu veel meer rust heb.
Het is 'klaar' het is duidelijk.
Met het beeld in mijn hoofd van dat bossige stuk met dat watertje erachter wat haar laatste 'rust' plaats is voor ons nu, is het goed.
En mèn, wat heeft dat lang geduurd voor ik deze rust kon voelen!
[ Bericht 0% gewijzigd door Blues op 13-09-2025 22:45:52 ]
Kapen: zeker niet!
Jouw verhaal hoort erbij, hoe lang of kort dat ook geleden is.
Wat fijn dat je nu meer duidelijkheid en rust hebt.
Jouw verhaal hoort erbij, hoe lang of kort dat ook geleden is.
Wat fijn dat je nu meer duidelijkheid en rust hebt.
Oh en dan vergeet ik nog het kaartje met lieve teksten dat ik kreeg van collega's, dat lag bij thuiskomst donderdag in de bus.
Maar weinig mensen kennen het hele verhaal (dat is ook nogal veel om 'ff' te vertellen) maar voor hen toch genoeg om superlieve teksten en haar naam verkeerd geschreven te noemen op dat kaartje.
Ik las hierboven ook in de oudere posts dat het niet uitmaakt wat mensen doen, hoe ze hun medeleven, empathie/compassie met je willen delen, alles is goed.
Had ook een klein verhaaltje met wat fotootjes die golfer had gemaakt op fb/insta gezet en kreeg privé en op whatsapp hele lieve berichten, al twijfelde ik te voren of ik dat wel moest doen.
Maar toch gedaan en is het alsof ik daarmee ook weer haar naam kon noemen wat goed voelt en een soort online voor mn bekenden haar afscheid kon vertellen.
Zoiets.
[ Bericht 7% gewijzigd door Blues op 14-09-2025 00:05:45 ]
Maar weinig mensen kennen het hele verhaal (dat is ook nogal veel om 'ff' te vertellen) maar voor hen toch genoeg om superlieve teksten en haar naam verkeerd geschreven
te noemen op dat kaartje.Ik las hierboven ook in de oudere posts dat het niet uitmaakt wat mensen doen, hoe ze hun medeleven, empathie/compassie met je willen delen, alles is goed.
Had ook een klein verhaaltje met wat fotootjes die golfer had gemaakt op fb/insta gezet en kreeg privé en op whatsapp hele lieve berichten, al twijfelde ik te voren of ik dat wel moest doen.
Maar toch gedaan en is het alsof ik daarmee ook weer haar naam kon noemen wat goed voelt en een soort online voor mn bekenden haar afscheid kon vertellen.
Zoiets.
[ Bericht 7% gewijzigd door Blues op 14-09-2025 00:05:45 ]
Bijzonder en fijn dat er zoveel ruimte is voor jullie verhaal . Ik vind het geen topic kapen. Het is een ontzettend verdrietig verhaal dat perfect in dit topic past en ik persoonlijk wil de updates ook blijven lezen . Ik vind het fijn om te lezen dat Jamie veertig jaar later niet vergeten is en nu een plek heeft.
Jullie verhaal doet me denken aan mijn oom Johan die 70 jaar geleden tijdens de geboorte overleden is. Mijn vader wil graag bij zijn broertje in het familiegraf als hij overlijdt. Weten wat er gebeurd is en afscheid kunnen nemen is heel belangrijk.
. Ik vind het geen topic kapen. Het is een ontzettend verdrietig verhaal dat perfect in dit topic past en ik persoonlijk wil de updates ook blijven lezen . Ik vind het fijn om te lezen dat Jamie veertig jaar later niet vergeten is en nu een plek heeft. Jullie verhaal doet me denken aan mijn oom Johan die 70 jaar geleden tijdens de geboorte overleden is. Mijn vader wil graag bij zijn broertje in het familiegraf als hij overlijdt. Weten wat er gebeurd is en afscheid kunnen nemen is heel belangrijk.
Resistance is futile.
Ja, dat blijkt maar weer eens dat het heel belangrijk is voor je 'ziele' rust of zoiets. Wat klinkt dat lief, Oom Johan
Mijn ouders hebben in 1947 - ook - hun 2e kindje verloren, met 8 maanden, levenloos geboren ook. Geen idee waardoor, ze hebben hem maar in een flits gezien, werd meteen weggehaald, mijn moeder moest na opknappen maar in haar eentje een week op vakantie gaan en snel een nieuwe kind krijgen werd gezegd
Overigens ook de reden waarom mijn vader foto's van Jamie maakte en het goede wilde doen/regelen.
Mijn ouders hebben in 1947 - ook - hun 2e kindje verloren, met 8 maanden, levenloos geboren ook. Geen idee waardoor, ze hebben hem maar in een flits gezien, werd meteen weggehaald, mijn moeder moest na opknappen maar in haar eentje een week op vakantie gaan en snel een nieuwe kind krijgen werd gezegd
Overigens ook de reden waarom mijn vader foto's van Jamie maakte en het goede wilde doen/regelen.
Ja, de oom die ik nooit heb kunnen leren kennen. Wat sneu voor jouw moeder, dat zij ook zo'n zwaar trauma heeft moeten dragen. En bizar hoe men daar mee omgingquote:
Ja, dat blijkt maar weer eens dat het heel belangrijk is voor je 'ziele' rust of zoiets. Wat klinkt dat lief, Oom Johan
Mijn ouders hebben in 1947 - ook - hun 2e kindje verloren, met 8 maanden, levenloos geboren ook. Geen idee waardoor, ze hebben hem maar in een flits gezien, werd meteen weggehaald, mijn moeder moest na opknappen maar in haar eentje een week op vakantie gaan en snel een nieuwe kind krijgen werd gezegd
Overigens ook de reden waarom mijn vader foto's van Jamie maakte en het goede wilde doen/regelen.
.
Resistance is futile.
Nooit gedacht of gehoopt hier weer te posten. Ook al was onze kinderwens vervuld. Ik denk dat deze het allermeeste pijn doet. Ik denk dat ik de andere keren ook nooit echt heb willen of kunnen voelen. Omdat we vooral bezig waren met komt het wel ooit goed, of het mocht niet van mezelf. Daar waren zoveel redenen voor. Het was te pril, ik had toch al een kind? Het was ook nooit echt want ik had het nooit gezien.
En dan nu deze keer, weer hetzelfde verloop. Achterstand, inhalen, zelfs beweging. En dan weer voor de zoveelste keer. Die stilte en weer de zin: "Ik zie het hartje niet meer kloppen"
Eigenlijk nog steeds niet vinden dat mijn verdriet valide is, ik heb toch 3 levende kinderen? Dan de geboorte van Indra, zo'n lief klein mensje. Het naar het ziekenhuis moeten met zoveel bloed. Dat hele kleine kistje dat de grond in ging.
En dan nu deze keer, weer hetzelfde verloop. Achterstand, inhalen, zelfs beweging. En dan weer voor de zoveelste keer. Die stilte en weer de zin: "Ik zie het hartje niet meer kloppen"
Eigenlijk nog steeds niet vinden dat mijn verdriet valide is, ik heb toch 3 levende kinderen? Dan de geboorte van Indra, zo'n lief klein mensje. Het naar het ziekenhuis moeten met zoveel bloed. Dat hele kleine kistje dat de grond in ging.
Ik weet niet wat ik moet zeggen Cygne, dus hou ik het maar bij een dikke knuffel en heel veel sterkte!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wat een mooie naam, Indra 🩷 en een enorm verdrietige, moeilijke gebeurtenis @Cygne
Al had je 20 kinderen 😘
Al had je 20 kinderen 😘
Ach @Cygne 
gecondoleerd met het verlies van Indra wat een prachtige naam, en wat ontzettend verdrietig dat het niet heeft mogen doorgroeien tot een levend geboren kindje. Het verdriet is zo voelbaar in je post. Heel veel sterkte, ik denk aan je
gecondoleerd met het verlies van Indra wat een prachtige naam, en wat ontzettend verdrietig dat het niet heeft mogen doorgroeien tot een levend geboren kindje. Het verdriet is zo voelbaar in je post. Heel veel sterkte, ik denk aan je
Cygne
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Cygne, een knuffel van afstand. We denken aan je
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Sterkte @Cygne wat een verdriet.. prachtige naam heb je gekozen voor je dochtertje.
Resistance is futile.
In de spoiler het kleine kistje.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vandaag was het al bijgewerkt in het brp. Gek om te zien, verdrietig maar ook mooi.
quote:
In de spoiler het kleine kistje.Hartverscheurend mooiSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vandaag was het al bijgewerkt in het brp. Gek om te zien, verdrietig maar ook mooi.Resistance is futile.
quote:
In de spoiler het kleine kistje.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vandaag was het al bijgewerkt in het brp. Gek om te zien, verdrietig maar ook mooi.
quote:
In de spoiler het kleine kistje.Ik heb hier geen passende woorden voor…SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vandaag was het al bijgewerkt in het brp. Gek om te zien, verdrietig maar ook mooi.
Wat intens verdrietig!
Wel een prachtig kistje en wat een prachtige naam hebben jullie gekozen.
Hartverscheurend. Ik wens jullie veel kracht toe.Born to Lose, but Built to Win.
Lieve @Cygne, wat een prachtig kistje voor een zo geliefd meisje. Heel erg dikke knuffel voor jullie allemaal.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |