OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
@Ceviche ken je de Watermethode?
https://www.watermethode.nl/
Dat geeft jullie in ieder geval meer tijd om erover na te denken, en de kans om foto's te maken etc.
Heel veel sterkte!
https://www.watermethode.nl/
Dat geeft jullie in ieder geval meer tijd om erover na te denken, en de kans om foto's te maken etc.
Heel veel sterkte!
@Ceviche Juist een gepast topic denk ik!
Alleen weet ik ook geen andere optie dan wat je zelf al bedacht hebt.
Persoonlijk heb ik (ook) met tabletten een miskraam opgewekt en toen gedacht; als ik het zie dan is dat goed maar ik ga niet mijn best doen om het op te vangen, dus niet met een vergiet naar de wc oid.
Uiteindelijk heeft dat er bij mij in geresulteerd dat het vruchtje inderdaad door de wc gespoeld is, zonder dat ik het als zodanig herkend heb. Voor mij was dat oké, maar de water methode die Viv aanraadt had me wel mooi geleken om iig rustig te kunnen kijken als het anders gelopen was. Maar wat je er dan daarna mee moet doen is wel ingewikkeld idd. Ik denk dat ik het misschien in onze tuin begraven zou hebben dan.
Sterkte!
[ Bericht 3% gewijzigd door Bami op 09-05-2023 08:59:21 ]
Alleen weet ik ook geen andere optie dan wat je zelf al bedacht hebt.
Persoonlijk heb ik (ook) met tabletten een miskraam opgewekt en toen gedacht; als ik het zie dan is dat goed maar ik ga niet mijn best doen om het op te vangen, dus niet met een vergiet naar de wc oid.
Uiteindelijk heeft dat er bij mij in geresulteerd dat het vruchtje inderdaad door de wc gespoeld is, zonder dat ik het als zodanig herkend heb. Voor mij was dat oké, maar de water methode die Viv aanraadt had me wel mooi geleken om iig rustig te kunnen kijken als het anders gelopen was. Maar wat je er dan daarna mee moet doen is wel ingewikkeld idd. Ik denk dat ik het misschien in onze tuin begraven zou hebben dan.
Sterkte!
[ Bericht 3% gewijzigd door Bami op 09-05-2023 08:59:21 ]
@Ceviche
Je kunt het evt. altijd bij de huisarts brengen, maar dan gaat het via hen, heel oneerbiedig gezegd, mee met het medische afval en dat is toch ook niet wat je wil. Althans, dat zou ik gevoelsmatig heel naar vinden.
Ik snap dat je eerste neiging is niet begraven, maar is afgezien van de opties die je bedenkt is er inderdaad niet heel veel meer. Is het niet een idee, dat deed Pinquit van hier ook, om het toch ergens op een heel fijn plekje in een bos of op de hei of in de duinen of waar dan ook te begraven? Misschien een plek waar je graag komt, of juist wel niet omdat je er niet aan herinnerd wil worden? Maar dan heeft het toch een mooi plekje gekregen in plaats van dat je het inderdaad wegspoelt of in de groenbak doet.
Je zou kunnen kijken of je een mooi doosje kunt vinden waar je het dan in doet voordat je het gaat begraven.
Ik heb deze bijv, die gebruik ik voornamelijk om sieraden in te doen: https://i.imgur.com/65ySt26.jpg
Ik wil er best eentje naar je opsturen als je dat fijn zou vinden. Laat maar even weten dan.
De watermethode is genoemd, dat is inderdaad een hele fijne en mooie manier om je kindje nog even bij jullie te houden. Je kunt het dan goed bekijken.
En hou idd in je achterhoofd wat Bami zegt. Als je in die periode niet alles opvangt als je naar het toilet gaat is de kans er ook dat je het niet ziet. Zeker als het kindje al even geleden gestopt is met groeien en de miskraam nog op gang moet komen.
Heel veel sterkte in ieder geval.
(Overigens zou je het ook zelf kunnen laten cremeren bij een crematorium, maar verwacht dan niet dat je nog echt iets van as terug krijgt want het is zo ontzettend klein en het omhulsel (doosje bijv.) is dat ook, dus er blijft gewoon heel weinig as dan van over.)
Je kunt het evt. altijd bij de huisarts brengen, maar dan gaat het via hen, heel oneerbiedig gezegd, mee met het medische afval en dat is toch ook niet wat je wil. Althans, dat zou ik gevoelsmatig heel naar vinden.
Ik snap dat je eerste neiging is niet begraven, maar is afgezien van de opties die je bedenkt is er inderdaad niet heel veel meer. Is het niet een idee, dat deed Pinquit van hier ook, om het toch ergens op een heel fijn plekje in een bos of op de hei of in de duinen of waar dan ook te begraven? Misschien een plek waar je graag komt, of juist wel niet omdat je er niet aan herinnerd wil worden? Maar dan heeft het toch een mooi plekje gekregen in plaats van dat je het inderdaad wegspoelt of in de groenbak doet.
Je zou kunnen kijken of je een mooi doosje kunt vinden waar je het dan in doet voordat je het gaat begraven.
Ik heb deze bijv, die gebruik ik voornamelijk om sieraden in te doen: https://i.imgur.com/65ySt26.jpg
Ik wil er best eentje naar je opsturen als je dat fijn zou vinden. Laat maar even weten dan.
De watermethode is genoemd, dat is inderdaad een hele fijne en mooie manier om je kindje nog even bij jullie te houden. Je kunt het dan goed bekijken.
En hou idd in je achterhoofd wat Bami zegt. Als je in die periode niet alles opvangt als je naar het toilet gaat is de kans er ook dat je het niet ziet. Zeker als het kindje al even geleden gestopt is met groeien en de miskraam nog op gang moet komen.
Heel veel sterkte in ieder geval.
(Overigens zou je het ook zelf kunnen laten cremeren bij een crematorium, maar verwacht dan niet dat je nog echt iets van as terug krijgt want het is zo ontzettend klein en het omhulsel (doosje bijv.) is dat ook, dus er blijft gewoon heel weinig as dan van over.)
***
Goede aanvullingen @BE. Ik moet zeggen dat ik bij mijn eerste miskraam vooral ook opgelucht was toen ik de zwangerschap fysiek kwijt was, en inderdaad het constant over een vergiet moeten zitten sprak me ook niet heel erg aan.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sterkte
quote:Op dinsdag 9 mei 2023 09:13 schreef Bottoms_up het volgende:
Heel erg bedankt voor het delen van je ervaring, ik had echt geen idee en ik zou hier heel erg van geschrokken zijn.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sterkte
Verder vind ik het maar lastig, ik voel niet de behoefte het in water te bewaren of er verder iets mee te doen, maar de andere optie (doorspoelen of weggooien) voelt ook gewoon niet echt goed. Online vond ik ook niet echt andere oplossingen dus dan is het wat het is.
Sterkte Ceviche
Het is zo persoonlijk, wij hebben onze sam inderdaad in het bos begraven, en het daarmee mooi kunnen afsluiten.
Je hoeft er natuurlijk niet een heel ding van te maken, maar op deze manier "teruggeven aan de natuur" voelde voor ons op zn plek.
Het is zo persoonlijk, wij hebben onze sam inderdaad in het bos begraven, en het daarmee mooi kunnen afsluiten.
Je hoeft er natuurlijk niet een heel ding van te maken, maar op deze manier "teruggeven aan de natuur" voelde voor ons op zn plek.
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
En wat Bottoms zegt inderdaad, zeker als je wat langer wacht met de bevalling opwekken is de kans best aanwezig dat het al wat aan het vergaan is. Zelfs bij ons (16wk, 4 dagen na stoppen hartje geboren als ik het me goed herinner) zag het lijfje er al niet meer zo mooi uit.
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Heh, ik kijk op de kalender en besef me dat dat precies 5 jaar geleden is 
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Heftig pinq, na 16 wekenquote:Op dinsdag 9 mei 2023 09:40 schreef pinquit het volgende:
En wat Bottoms zegt inderdaad, zeker als je wat langer wacht met de bevalling opwekken is de kans best aanwezig dat het al wat aan het vergaan is. Zelfs bij ons (16wk, 4 dagen na stoppen hartje geboren als ik het me goed herinner) zag het lijfje er al niet meer zo mooi uit.
Het is inmiddels langer dan 2 weken geleden dat het hartje is gestopt dus kan inderdaad best zijn dat het deels vergaan is.
De verloskundige had wel gezegd dat het een soort mini mensje is met herkenbare kenmerken maar niet dat het kan gebeuren dat het niet in 1 geheel naar buiten komt. Of ik heb het niet gehoord, dat kan natuurlijk ook.
Iedereen bedankt voor de ideeën, we hebben niet echt behoefte aan bewaren/begraven dus dan blijft er niet veel over. Maar je weet natuurlijk ook niet hoe het eruit gaat zien dus wellicht is door de wc ook wel een natuurlijke/praktische manier. Ik was inderdaad niet van plan een vergiet te gebruiken of iets uit de wc te vissen en dan is het zo ook vast prima.
Sterkte, Ceviche. Ik heb destijds een curettage gehad, dus ik hoefde zelf niet na te denken over wat te doen met het vruchtje. Als je het kunt opvangen zou ik het misschien toch wel ergens op een mooi plekje begraven.
Ik heb destijds een curettage gehad, dus ik hoefde zelf niet na te denken over wat te doen met het vruchtje. Als je het kunt opvangen zou ik het misschien toch wel ergens op een mooi plekje begraven.
in de haak.
Wat verdrietig, @Cheviche .. 
Heel veel sterkte. Hopelijk vinden jullie snel een manier die voor jullie beiden goed voelt.
Heel veel sterkte. Hopelijk vinden jullie snel een manier die voor jullie beiden goed voelt.
Protège moi de mes désirs.
Ik denk dat er gewoon weinig zorgverleners zijn die echt ervaring hebben met een relatief vroege miskraam. Ze zijn er bijna nooit bij. Ik merkte ook dat ik van iedereen het standaard riedeltje hoorde. Ook over hoe het zou verlopen qua pijn en bloed.quote:
[..]
Heftig pinq, na 16 weken
Het is inmiddels langer dan 2 weken geleden dat het hartje is gestopt dus kan inderdaad best zijn dat het deels vergaan is.
De verloskundige had wel gezegd dat het een soort mini mensje is met herkenbare kenmerken maar niet dat het kan gebeuren dat het niet in 1 geheel naar buiten komt. Of ik heb het niet gehoord, dat kan natuurlijk ook.
Veel sterkte met kiezen. Soms is er geen optie die goed voelt. Ik ben ook gegaan voor de optie die minst slecht voelde.
Ik heb bij een van mijn miskramen het mini kindje opgevangen. Het was heel duidelijk een mensje.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sterkte met de juiste keuze maken.
Vanochtend ben ik om half 5 wakker geworden met buikkrampen, bij opstaan al meteen van alles verloren (gelukkig was ik voorbereid) waaronder de vruchtzak.
En daarna was het ook meteen weer klaar.
Nog wel bij de gynaecoloog geweest en die bevestigde dat de baarmoeder in principe leeg is (afgezien van wat weefsel).
Gelukkig was de vruchtzak intact dus geen enge dingen gezien en ook qua pijn is het me enorm meegevallen (want dat was meteen weer over), dus wat dat betreft heb ik wel geluk gehad dat het zo snel en makkelijk klaar was.
Dat dat dan 2,5 week moet duren en dan 5 uur voor de afspraak met de gyn er dan vanzelf uitkomt, dat is dan weer ontzettend irritant
[ Bericht 2% gewijzigd door Ceviche op 10-05-2023 11:24:13 ]
En daarna was het ook meteen weer klaar.
Nog wel bij de gynaecoloog geweest en die bevestigde dat de baarmoeder in principe leeg is (afgezien van wat weefsel).
Gelukkig was de vruchtzak intact dus geen enge dingen gezien en ook qua pijn is het me enorm meegevallen (want dat was meteen weer over), dus wat dat betreft heb ik wel geluk gehad dat het zo snel en makkelijk klaar was.
Dat dat dan 2,5 week moet duren en dan 5 uur voor de afspraak met de gyn er dan vanzelf uitkomt, dat is dan weer ontzettend irritant
[ Bericht 2% gewijzigd door Ceviche op 10-05-2023 11:24:13 ]
quote:
Ik heb bij een van mijn miskramen het mini kindje opgevangen. Het was heel duidelijk een mensje.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sterkte met de juiste keuze maken.
Omdat bij mij de vruchtzak eromheen zat leek het eerder op iets wat bij de menstruatie ook eruit zou kunnen komen en niets herkenbaars. Ook niet doorzichtig of iets.
Dat maakt het ook wel een stuk makkelijker om het door te spoelen.
Toch fijn dat je lichaam het op deze manier zelf alsnog heeft opgelost en je je ook geen zorgen hoefde te maken over het vruchtje. Ook al is het irritant last minute, zal je altijd zien, het is nu wel “klaar”. Ik hoop dat het allemaal
ok voelt nu voor je
ok voelt nu voor je
Sarcasme. Herken het.
Ja, op zich was dit wel zo'n beetje de best mogelijke uitkomst.quote:
Toch fijn dat je lichaam het op deze manier zelf alsnog heeft opgelost en je je ook geen zorgen hoefde te maken over het vruchtje. Ook al is het irritant last minute, zal je altijd zien, het is nu wel “klaar”. Ik hoop dat het allemaal
ok voelt nu voor je
En verder wisselt het een beetje, over het algemeen voel ik me wel goed maar toch ook wel last van huilbuien soms.
Werd vanmiddag gebeld door de bedrijfsarts. Geen idee dat die contact op zouden nemen en dat gesprek begon al een beetje op een toon van: leg maar eens uit waarom je je hebt ziekgemeld.
Werd meteen emotioneel, kwam zó rauw op m'n dak vallen dat een wildvreemde mij ineens belt en op zo'n toon uitleg 'eist'.
Was uiteindelijk een prima gesprek maar sindsdien ben ik wel een beetje van de kaart.
Was in ieder geval wel duidelijk dat ik even niet arbeidsgeschikt ben
Ja, hoe kut het ook voelt, je had je punt waarschijnlijk niet beter kunnen maken 🙈 Sowieso, artsen soms… subtiel is niet altijd voor ze weggelegd 🙄quote:
[..]
Ja, op zich was dit wel zo'n beetje de best mogelijke uitkomst.
En verder wisselt het een beetje, over het algemeen voel ik me wel goed maar toch ook wel last van huilbuien soms.
Werd vanmiddag gebeld door de bedrijfsarts. Geen idee dat die contact op zouden nemen en dat gesprek begon al een beetje op een toon van: leg maar eens uit waarom je je hebt ziekgemeld.
Werd meteen emotioneel, kwam zó rauw op m'n dak vallen dat een wildvreemde mij ineens belt en op zo'n toon uitleg 'eist'.
Was uiteindelijk een prima gesprek maar sindsdien ben ik wel een beetje van de kaart.
Was in ieder geval wel duidelijk dat ik even niet arbeidsgeschikt ben
Sarcasme. Herken het.
@Ceviche ik vind het fijn voor je, dat je lijf het zelf heeft opgepakt . Typisch idd qua timing maar nog altijd fijner dan kunstmatige ingrepen, zeker als het nu ook echt “klaar” lijkt en er geen vermoeden van restanten zijn. En getsie, snap dat het telefoontje van de bedrijfsarts niet fijn viel! Heel eerlijk zou ik daar wellicht nog wel melding van maken bij iemand als een vertrouwenspersoon - dit zijn de situaties die vrouwen ervan weerhoudt voldoende tijd te nemen voor het lichamelijke en mentale aspect van een miskraam.
. Typisch idd qua timing maar nog altijd fijner dan kunstmatige ingrepen, zeker als het nu ook echt “klaar” lijkt en er geen vermoeden van restanten zijn. En getsie, snap dat het telefoontje van de bedrijfsarts niet fijn viel! Heel eerlijk zou ik daar wellicht nog wel melding van maken bij iemand als een vertrouwenspersoon - dit zijn de situaties die vrouwen ervan weerhoudt voldoende tijd te nemen voor het lichamelijke en mentale aspect van een miskraam.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Achteraf denk ik dat dat gewoon is hoe deze persoon die vraag stelt, en het door gewoonte wat bot is gaan klinken.
Toen ik de situatie had uitgelegd draaide ze meteen 180 graden om en was haar advies om zo lang thuis te blijven als nodig, en dat het heel belangrijk is om voldoende rust te nemen en dat ze over een week nog weleens zou bellen en als ik er dan nog niet aan toe ben om weer op werk te beginnen, dat ook helemaal geen probleem zou zijn.
Dus uiteindelijk was het wat mij betreft prima, maar het triggerde wel wat bij mij.
En over artsen gesproken, ik was bij de gynaecoloog en die trok ook echt alles uit de kast. Die wilde naast een echo ook nog even kijken met een eendenbek (om bloedverlies te zien of zoiets) en die wilde ook nog toucheren voor het geval er een prop voor de uitgang zat wat langdurig bloeden zou kunnen veroorzaken. Dat kijken met een eendenbek leek me echt onzin dus dat heb ik geweigerd overigens.
Over 2 weken weer een echo om te zien of alles dan weg is.
Ik dacht eigenlijk, als het vanzelf op gang komt en er zijn geen gekke dingen dan wordt er toch in principe niet meer gecontroleerd, in vergelijking daarmee vond ik het contrast met het pakket wat deze gyn allemaal wilde controleren wel erg groot.
Maar misschien zit ik er naast hoe dat normaal gaat?
Toen ik de situatie had uitgelegd draaide ze meteen 180 graden om en was haar advies om zo lang thuis te blijven als nodig, en dat het heel belangrijk is om voldoende rust te nemen en dat ze over een week nog weleens zou bellen en als ik er dan nog niet aan toe ben om weer op werk te beginnen, dat ook helemaal geen probleem zou zijn.
Dus uiteindelijk was het wat mij betreft prima, maar het triggerde wel wat bij mij.
En over artsen gesproken, ik was bij de gynaecoloog en die trok ook echt alles uit de kast. Die wilde naast een echo ook nog even kijken met een eendenbek (om bloedverlies te zien of zoiets) en die wilde ook nog toucheren voor het geval er een prop voor de uitgang zat wat langdurig bloeden zou kunnen veroorzaken. Dat kijken met een eendenbek leek me echt onzin dus dat heb ik geweigerd overigens.
Over 2 weken weer een echo om te zien of alles dan weg is.
Ik dacht eigenlijk, als het vanzelf op gang komt en er zijn geen gekke dingen dan wordt er toch in principe niet meer gecontroleerd, in vergelijking daarmee vond ik het contrast met het pakket wat deze gyn allemaal wilde controleren wel erg groot.
Maar misschien zit ik er naast hoe dat normaal gaat?
Nu een week verder en het valt me ontzettend tegen allemaal.
Erg moe en hormonaal, huilbuien en alles.
Ik had van tevoren geen idee dat dat er ook bij hoort, bovenop alles wat er ineens op je af komt.
Is natuurlijk ook voor iedereen anders maar ik voel me een enorme aansteller eigenlijk.
Hopelijk is het gauw over met die hormonen maar volgens de verloskundige zou het ook nog wel even kunnen duren
Erg moe en hormonaal, huilbuien en alles.
Ik had van tevoren geen idee dat dat er ook bij hoort, bovenop alles wat er ineens op je af komt.
Is natuurlijk ook voor iedereen anders maar ik voel me een enorme aansteller eigenlijk.
Hopelijk is het gauw over met die hormonen maar volgens de verloskundige zou het ook nog wel even kunnen duren
Je bent hoe dan ook absoluut geen aansteller @Ceviche . Buiten het feit dat je lijf anders functioneert dan je zou willen en er hormonen in het spel zijn, is het ook een rouwfase waar je mee te maken krijgt. Rouwen om wat had kunnen zijn, om de baby, om van alles. Dikke knuffel .
. Buiten het feit dat je lijf anders functioneert dan je zou willen en er hormonen in het spel zijn, is het ook een rouwfase waar je mee te maken krijgt. Rouwen om wat had kunnen zijn, om de baby, om van alles. Dikke knuffel .
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Sterktequote:
Nu een week verder en het valt me ontzettend tegen allemaal.
Erg moe en hormonaal, huilbuien en alles.
Ik had van tevoren geen idee dat dat er ook bij hoort, bovenop alles wat er ineens op je af komt.
Is natuurlijk ook voor iedereen anders maar ik voel me een enorme aansteller eigenlijk.
Hopelijk is het gauw over met die hormonen maar volgens de verloskundige zou het ook nog wel even kunnen duren
Het is niet makkelijk en veel mensen weten niet dat het nogal een nasleep kan hebben.
Ik ben na mijn miskraam maar liefst 10 dagen thuisgebleven van het werk
Dank jullie
Op de miskraam en de emoties die daarbij horen was ik wel enigszins voorbereid en dat heeft alles toch wel makkelijker/draaglijker gemaakt, omdat je dan alles beter kunt plaatsen en weet waar je aan toe bent.
Die nasleep valt daardoor juist zwaar, omdat je steeds voor lichamelijke en geestelijke verrassingen komt te staan en niet weet hoe lang dat gaat duren.
Ik ben nu 1,5 week thuis maar voel me eigenlijk nog helemaal niet beter, ook lichamelijk niet.
Gaat hopelijk snel de goede kant op.
Op de miskraam en de emoties die daarbij horen was ik wel enigszins voorbereid en dat heeft alles toch wel makkelijker/draaglijker gemaakt, omdat je dan alles beter kunt plaatsen en weet waar je aan toe bent.
Die nasleep valt daardoor juist zwaar, omdat je steeds voor lichamelijke en geestelijke verrassingen komt te staan en niet weet hoe lang dat gaat duren.
Ik ben nu 1,5 week thuis maar voel me eigenlijk nog helemaal niet beter, ook lichamelijk niet.
Gaat hopelijk snel de goede kant op.
Neem de tijd die je nodig hebt, @Ceviche, of dat nou weken of maanden zijn. Dat zou iedereen eigenlijk altijd moeten doen. Er is geen boekje waarin staat hoe lang iets moet of mag duren, dat is heel persoonlijk. En wie weet komt er nu misschien ook meer "los" omdat er ruimte voor is, I don't know. Soms gaat die kraan onverwachts ineens helemaal open. Ik hoop in elk geval voor jou dat je je snel beter voelt, maar zo niet, dan mag dat ook
Sarcasme. Herken het.
Ceviche Onderschat de miskraam niet! Je hele toekomstdroom valt in duigen. Je verliest wel een kindje-in-wording. Ook al had je wat je reserves, dit kindje zat al wel in je hoofd en in je hart. En die verliezen doet gewoon pijn.
Tel daarbij op het lichamelijk herstel èn de hormonale veranderingen. Dat kan je echt even flink laten wankelen.
Ik heb ik totaal bijna 9 maanden nodig gehad om beide miskramen (jan en mei) te verwerken. Nu waren mijn miskramen lichamelijk een ramp èn zat de onzekerheid en emoties van het fertiliteitstraject er nog onder, maar het is absoluut niet gek dat je echt even de tijd nodig hebt. Haast het niet! De wereld draait ook echt wel even verder zonder jou, zodat jij je op je herstel kan richten.
Sowieso ben ik blij dat er steeds meer kennis en openheid komt over de impact van miskramen op vrouwen (èn mannen), maar wat mij betreft wordt de impact nog steeds niet altijd voldoende erkent en herkent.
Onderschat de miskraam niet! Je hele toekomstdroom valt in duigen. Je verliest wel een kindje-in-wording. Ook al had je wat je reserves, dit kindje zat al wel in je hoofd en in je hart. En die verliezen doet gewoon pijn. Tel daarbij op het lichamelijk herstel èn de hormonale veranderingen. Dat kan je echt even flink laten wankelen.
Ik heb ik totaal bijna 9 maanden nodig gehad om beide miskramen (jan en mei) te verwerken. Nu waren mijn miskramen lichamelijk een ramp èn zat de onzekerheid en emoties van het fertiliteitstraject er nog onder, maar het is absoluut niet gek dat je echt even de tijd nodig hebt. Haast het niet! De wereld draait ook echt wel even verder zonder jou, zodat jij je op je herstel kan richten.
Sowieso ben ik blij dat er steeds meer kennis en openheid komt over de impact van miskramen op vrouwen (èn mannen), maar wat mij betreft wordt de impact nog steeds niet altijd voldoende erkent en herkent.
Dank jullie wel 
. Volgende week is de controle bij de gynaecoloog en hopelijk helpt dat ook om het dan echt af te sluiten.
Blijkbaar heeft mijn verloskundige mijn casus nog in het team besproken, toch 3 goed uitziende echo's gehad en dan toch zo'n afloop, dat ze zich toch een beetje afvroeg of ze niet iets gemist had.
Ik had daar niet echt twijfels over want haar uitleg bij die echo's was duidelijk en logisch, maar het is toch een prettig idee dat ze dat toch nog even heeft geëvalueerd en dat zij het zelf ook niet aan zag komen. En niet onnodig valse hoop heeft gegeven.
. Volgende week is de controle bij de gynaecoloog en hopelijk helpt dat ook om het dan echt af te sluiten. Blijkbaar heeft mijn verloskundige mijn casus nog in het team besproken, toch 3 goed uitziende echo's gehad en dan toch zo'n afloop, dat ze zich toch een beetje afvroeg of ze niet iets gemist had.
Ik had daar niet echt twijfels over want haar uitleg bij die echo's was duidelijk en logisch, maar het is toch een prettig idee dat ze dat toch nog even heeft geëvalueerd en dat zij het zelf ook niet aan zag komen. En niet onnodig valse hoop heeft gegeven.
Sterkte voor iedereen die het nodig heeft, hier.
Ik heb even een onbeholpen vraag (excuses: autist zonder idee hoe sociale dingen werken), skip vooral als je daar even niks mee kan.
-
-
Mijn zus heeft nu voor de tweede keer op een rij een miskraam (een keer bijna 20 weken, nu net iets meer dan 12). Ze wil er niet over praten, ze heeft alleen laten weten dat het vrijdag 'ziekenhuis-dag' is. En dat ze geen curettage gaat doen, maar een 'normale bevalling'. Verder weet ik niets.
Vraag voor de lotgenoten van zus. Ik wil graag een 'sterkte'-cadeautje geven, voor vrijdag. Wat is nou iets waarvan je denkt "ja, dat was een fijn cadeau"?
Ik heb een boek gevonden op Bol dat heel liefdevol over miskramen spreekt, maar ik weet dus niet of ze dat wil.
Voor nu is mijn plan: morgen (voor de bloedhitte, want ik kan helemaal niet tegen dit soort weer) dat boek (ingepakt, zodat baby-neef het niet direct onder ogen krijgt) en een kaartje bij haar in de bus gooien..
Ik weet niet eens wat ik op dat kaartje moet zetten. "Lieve <naam>, ik denk aan je" dekt de lading niet echt. Is "Lieve <naam>, ik vind het zo rot voor je en vond dit boek. Misschien heb je het al, misschien ben je hier nog niet klaar voor. Dat mag. Je móet nu namelijk helemaal NIKS, behalve lief zijn voor jezelf!" beter?
Zoals ik zei, ik ben niet thuis in dit wereldje en sociale interactie is niet bepaald mijn ding.
Ik heb even een onbeholpen vraag (excuses: autist zonder idee hoe sociale dingen werken), skip vooral als je daar even niks mee kan.
-
-
Mijn zus heeft nu voor de tweede keer op een rij een miskraam (een keer bijna 20 weken, nu net iets meer dan 12). Ze wil er niet over praten, ze heeft alleen laten weten dat het vrijdag 'ziekenhuis-dag' is. En dat ze geen curettage gaat doen, maar een 'normale bevalling'. Verder weet ik niets.
Vraag voor de lotgenoten van zus. Ik wil graag een 'sterkte'-cadeautje geven, voor vrijdag. Wat is nou iets waarvan je denkt "ja, dat was een fijn cadeau"?
Ik heb een boek gevonden op Bol dat heel liefdevol over miskramen spreekt, maar ik weet dus niet of ze dat wil.
Voor nu is mijn plan: morgen (voor de bloedhitte, want ik kan helemaal niet tegen dit soort weer) dat boek (ingepakt, zodat baby-neef het niet direct onder ogen krijgt) en een kaartje bij haar in de bus gooien..
Ik weet niet eens wat ik op dat kaartje moet zetten. "Lieve <naam>, ik denk aan je" dekt de lading niet echt. Is "Lieve <naam>, ik vind het zo rot voor je en vond dit boek. Misschien heb je het al, misschien ben je hier nog niet klaar voor. Dat mag. Je móet nu namelijk helemaal NIKS, behalve lief zijn voor jezelf!" beter?
Zoals ik zei, ik ben niet thuis in dit wereldje en sociale interactie is niet bepaald mijn ding.
Mon 'en!
@bloempjuh Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar in het algemeen is een (zelfhulp)boek een riskant cadeau: het kán een schot in de roos zijn (nu of later) of juist totáál niet aansluiten bij haar.
Ik denk dat een kaartje met "Lieve zus, ik denk aan je" een goed idee is. Misschien met een reep chocolade erbij, als ze daarvan houdt?
Ik denk dat een kaartje met "Lieve zus, ik denk aan je" een goed idee is. Misschien met een reep chocolade erbij, als ze daarvan houdt?
Ik voel hetzelfde als Viv, ik vind je intentie echt heel lief, maar zeker als je zus best heel stellig is richting jullie zou ik het ook heel spannend vinden, een boek kan best heel directief zijn.
Ik vond net dit kaarsje, vind ik zelf heel neutraal maar wel een mooi gebaar om te zeggen 'ik denk aan jullie'.
Van deze site, waar ze trouwens ook hele mooie kaartjes hebben.
Maar ook dat is een heel gevoelsmatig iets en voelt voor jou misschien weer helemaal niet goed.
En toch... hoe lastig het ook is, idd een kaartje om te zeggen 'ik denk aan jullie' kan nooit kwaad, denk ik dan.
Ik vond net dit kaarsje, vind ik zelf heel neutraal maar wel een mooi gebaar om te zeggen 'ik denk aan jullie'.
Van deze site, waar ze trouwens ook hele mooie kaartjes hebben.
Maar ook dat is een heel gevoelsmatig iets en voelt voor jou misschien weer helemaal niet goed.
En toch... hoe lastig het ook is, idd een kaartje om te zeggen 'ik denk aan jullie' kan nooit kwaad, denk ik dan.
***
Het boek is al op weg naar hier, maar ik kan het voorlopig nog in de kast laten staan. Misschien dat het beter is als ik het boek in mijn tas gooi als ik over een tijdje koffie met haar ga drinken. En dan, áls het ter sprake komt, heel subtiel "oh ja, ik kwam dit boek toevallig tegen.."?
Op zich is zelfhulp vandaag net zo nuttig als over een (half) jaar, toch?
Ik bedoel.. Dat ík geloof in psychologische hulp, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat doet. Dat vergeet mijn auti-hoofd nogal eens.
Dank voor het meedenken!
(En nogmaals: sterkte aan iedereen die het nodig heeft)
Op zich is zelfhulp vandaag net zo nuttig als over een (half) jaar, toch?
Ik bedoel.. Dat ík geloof in psychologische hulp, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat doet. Dat vergeet mijn auti-hoofd nogal eens.
Dank voor het meedenken!
(En nogmaals: sterkte aan iedereen die het nodig heeft)
Mon 'en!
@bloempjuh, ik zou denk het boek in elk geval voor nu nog even laten en misschien zou ik het wel terugsturen. Zeker omdat ze het er ook niet over wil hebben verder.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Fake it till you make it...
Top, dankjewel!quote:
@:bloempjuh, ik zou denk het boek in elk geval voor nu nog even laten en misschien zou ik het wel terugsturen. Zeker omdat ze het er ook niet over wil hebben verder.
Kaartje is prima en er hoeft niet veel of diepzinnige tekst op, gewoon "ik denk aan je" en/of "sterkte" is prima.
Goed idee om het hier te vragen, mede autist hier. Ik vind het ook lastig inschatten, maar ik denk dat dat in dit soort situaties ook voor niet autistische mensen lastig in te schatten is.
Het is namelijk zo persoonlijk hoe iemand omgaat met een situatie als deze.
Ik denk dat je met een kaartje om te laten weten dat je aan iemand denkt, eigenlijk nooit echt mis kan zitten.
Mon 'en!
Gedurende onze verlieservaring vond ik alles wat mensen deden waardevol, want het hield in dat ze aan ons dachten en er voor ons wilden zijn. De inhoud van waar ze mee kwamen varieerde van pannen met soep bij de voordeur tot goedbedoelde gedichtjes over 'vlindertjes' (waar ik niets mee heb, die term) maar het deed er echt niet toe, elke stap die iemand in onze richting zette voelde warm. Dus mijn advies is ook: denk niet te veel na over wat je verkeerd kan zeggen/doen: iets laten horen is altijd beter dan je mond houden omdat je het niet goed weet.
Dus mijn advies is ook: denk niet te veel na over wat je verkeerd kan zeggen/doen: iets laten horen is altijd beter dan je mond houden omdat je het niet goed weet.
Dank dank!quote:
Gedurende onze verlieservaring vond ik alles wat mensen deden waardevol, want het hield in dat ze aan ons dachten en er voor ons wilden zijn. De inhoud van waar ze mee kwamen varieerde van pannen met soep bij de voordeur tot goedbedoelde gedichtjes over 'vlindertjes' (waar ik niets mee heb, die term) maar het deed er echt niet toe, elke stap die iemand in onze richting zette voelde warm.
Er gaat nu een zakje 'girl power'-snoep die kant op met een kaartje. En ik onderhoud het contact met wat bemoeizuchtige tantes die anders zus lastigvallen met vragen. De rol snoepbrenger/pitbull bevalt wel, hier kan ik wel wat mee.
Nogmaals dank!
Mon 'en!
Nog even een update van mij (vind ik altijd wel zo eerlijk naar lurkers die in dezelfde situatie zitten): inmiddels zit ik 7 weken thuis (6 na de miskraam) en eigenlijk voel ik me sinds een week/anderhalve week pas weer een stuk beter. Toevallig ook ongesteld geworden dus volgens de verloskundige waarschijnlijk toch al die tijd zoveel last gehad van de hormonen.
Nu weer beginnen/opbouwen op werk.
Al met al dus wel een positieve update, al had ik van tevoren niet verwacht dat het zo lang zou duren voor ik hersteld zou zijn.
Verder eigenlijk alleen maar begripvolle reacties gehad (ook van de bedrijfsarts overigens).
Nu weer beginnen/opbouwen op werk.
Al met al dus wel een positieve update, al had ik van tevoren niet verwacht dat het zo lang zou duren voor ik hersteld zou zijn.
Verder eigenlijk alleen maar begripvolle reacties gehad (ook van de bedrijfsarts overigens).
Ik heb een hele 'mooie' update die ik hier ook even kwijt moet/wil.
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Wat fijn Blues 💙. Welk puzzelstukje heb je gevonden (als je liever niet wil delen, helemaal jouw beslissing)?quote:
Ik heb een hele 'mooie' update die ik hier ook even kwijt moet/wil.
Het 40 jaar oude dossier van Jamie is boven water gekomen (zie allereerste topic in deze reeks waar ik mijn verhaal deed Blues in OUD / Zwanger... en dan gaat het mis... bij het uitvaartcentrum.
Na veel pogingen om het open einde (waar is ze eigenlijk gebleven, hoe zijn de dagen die volgden gegaan, voor mij een dikke mist-tijd) toch wat draaglijker en duidelijker te krijgen, kwam ik op een nieuw spoor na een gesprek met mijn schoonzus.
Zij is daar gecremeerd en uitgestrooid en ik heb meteen een afspraak gemaakt.
Wow, echt, tranen met tuiten vanmiddag. Het deed gewoon weer fysiek pijn, na 40 jaar
Maar weer een puzzelstukje betekent zoveel!
Resistance is futile.
Ik deel het 'graag' het 'moet' er uitquote:Op dinsdag 26 augustus 2025 20:47 schreef Seven. het volgende:
Wat fijn Blues 💙. Welk puzzelstukje heb je gevonden (als je liever niet wil delen, helemaal jouw beslissing)?
Meerdere!
Welk zkh ik lag (er waren bizar genoeg 3 versies bij familie?!)
Wat er na obductie is gebeurd met haar; opgebaard in dat zkh, toen zij in kistje op schoot van mn vader naar dat uitvaartcentrum.
Nu weet ik welke (mn vader is snel na haar geboorte overleden) en zij konden me vertellen na even een paar dagen zoeken, dat er een dossier is, alle data wat wanneer , dat ze gecremeerd is en uitgestrooid op een veld daar.
Niemand heeft toen verder gevraagd om een verslag of document daarvan voor mij.
Haar vader, mijn ex nu, wilde het allemaal het liefst snel achter zich laten dus die heeft geen beslissingen kunnen en willen nemen van alles.
Jeetje @Blues ik krijg er helemaal kippevel van! Wat ontzettend fijn voor je dat het plaatje zo iets completer geworden is! 🙏🏼
Wat ontzettend fijn voor je dat het plaatje zo iets completer geworden is! 🙏🏼
***
Wat fijn dat je dat nu allemaal weet. Het verlies van een kindje blijft altijd bij je, wat een verpletterend verdriet. Weten wat er met haar gebeurd is, helpt hopelijk. Nu kun je letterlijk ergens naartoe om haar te gedenken.quote:
[..]
Ik deel het 'graag' het 'moet' er uit
Meerdere!
Welk zkh ik lag (er waren bizar genoeg 3 versies bij familie?!)
Wat er na obductie is gebeurd met haar; opgebaard in dat zkh, toen zij in kistje op schoot van mn vader naar dat uitvaartcentrum.
Nu weet ik welke (mn vader is snel na haar geboorte overleden) en zij konden me vertellen na even een paar dagen zoeken, dat er een dossier is, alle data wat wanneer , dat ze gecremeerd is en uitgestrooid op een veld daar.
Niemand heeft toen verder gevraagd om een verslag of document daarvan voor mij.
Haar vader, mijn ex nu, wilde het allemaal het liefst snel achter zich laten dus die heeft geen beslissingen kunnen en willen nemen van alles.
Mooie naam had je gekozen voor je dochtertje. Jamie was in 1985 geen doorsnee naam.
Resistance is futile.
Gelukkig gaat het al jaren veel beter met afscheid van doodgeboren kindjes. Eind jaren 80 was wel een omslagperiode weet ik.
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Is toch ook gewoon bizar.. Best koud en 1985 is nou ook weer niet zo heel lang geleden. Waarschijnlijk had je andere beslissingen genomen, als jou destijds simpelweg wat tijd gegund was om op te knappen.quote:
Gelukkig gaat het al jaren veel beter met afscheid van doodgeboren kindjes. Eind jaren 80 was wel een omslagperiode weet ik.
Toch vind ik het lastig te begrijpen dat er niemand was, familie niet echt, verpleegkundigen niet , de verloskundige of gynaecoloog niet, niemand die bij mijn bevalling betrokken was heeft bedacht om sowieso te wachten met iets van een uitvaart of te vragen wat ik wilde, tot ik weer zelf wat meer opgeknapt was..
Het zal best wel even duren voor dit ook weer een plekje heeft. Dus ik vind het heel fijn voor je maar ik wens je ook gewoon heel veel kracht en wijsheid nu, want ook na 40 jaar slaat dit best wel in.
Resistance is futile.
Psych legde me een paar jaar geleden uit dat dit een paar trauma's in 1 is.
Dat het daarom maar voortduurt zonder 'closure'. Dus ik hoop echt dat het me wat meer innerlijke rust geeft als ik op die plek ben waar zij 'ligt'.
Zonder dramatisch te doen hoor, want ik snap heel goed dat haar as allang verwaaid is
Dat het daarom maar voortduurt zonder 'closure'. Dus ik hoop echt dat het me wat meer innerlijke rust geeft als ik op die plek ben waar zij 'ligt'.
Zonder dramatisch te doen hoor, want ik snap heel goed dat haar as allang verwaaid is
Wauw, Blues met tranen je verhaal gelezen om de updates nu te kunnen plaatsen. Kan me heel goed voorstellen dat je graag de nabijheid wil voelen met de plek waar je meisje haar laatste rustplek heeft gekregen, al is het maar symbolisch.
met tranen je verhaal gelezen om de updates nu te kunnen plaatsen. Kan me heel goed voorstellen dat je graag de nabijheid wil voelen met de plek waar je meisje haar laatste rustplek heeft gekregen, al is het maar symbolisch.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Jeetje Blues, al die jaren heb je dus niet geweten waar je kindje was... wat "fijn" dat dit nu dan toch een afsluiting lijkt te krijgen
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Oef, ik krijg kippenvel van je berichtje Blues. Fijn dat er nu meer duidelijkheid is. Hopelijk geeft het je rust en closure.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |