Wees hier ongeconcentreerd, onrustig, chaotisch, vergeetachtig, impulsief en altijd te laat!
Een paar handige web sites en adressen:
• Hoe herken je AD(H)D en ADD?
• Voorlichtingsfilmpjes.
• Overzichtelijke website geheel gericht op ADD..
Behandelaars:
• PsyQ is een landelijk opererend samenwerkingsverband van de GGZ-instellingen. Hier kun je o.a. terecht voor diagnosestelling en behandeling.
• Virenze een instelling die ambulante zorg biedt aan kinderen en jeugdigen (K&J) en volwassenen (VWZ). Hier kun je o.a. terecht voor diagnosestelling en behandeling.
• Lijst met behandelaars
Patiëntenverenigingen, lotgenoten en ervaringsdeskundigen:
• Balans digitaal, de patiëntenvereniging voor ADHD. Hier vindt u veel verwijzingen en recente publicaties over ADHD.
• Stichting ADD, een stichting voor het overwegend onoplettend type (ADD).
• Levente, een website met informatie en lotgenotencontact over ADD.
• ADD Online, Alles over Medicatie, Omschrijvingen en tips voor het overwegend onoplettend type (ADD).
• Vereniging Impuls, voor volwassenen met AD(H)D en aanverwante stoornissen.
• Centrum Zit stil is de Belgische organisatie voor kinderen en volwassenen met ADHD.
• Het ADHD Netwerk is een netwerk voor hulpverleners die lid zijn van het netwerk om met elkaar te kunnen communiceren.
• ADHD Xtra staat voor onafhankelijk interactief lotgenotencontact voor ADHD, ADD en/of aanverwante stoornissen zoals Borderline, PDD-NOS, ODD etc.
Medicatie bij ADHD en ADD:
Stimulantia:
• Ritalin: Methylfenidaat kort werkend.
• Concerta: Methylfenidaat lang werkend.
• Dextro-amfetamine: - Het verschil tussen Methylfenidaat en Dextro-amfetamine
Niet stimulantia:
• Strattera: Atomoxetine.
• Wellbutrin XR: Langwerkend Bupropion.
Vorige topics.
Changelog:
SPOILER• 17-12-2011 - Verouderde links gewijzigd, Opmaak gewijzigd
• 06-05-2013 - Niks veranderd.
• 23-06-2013 - Niks veranderd.
Daar is juist die professional voor, de (GZ-)psycholoog die een inventarisatie en analyse maakt van jouw situatie, jouw problemen, en de vlakken waarop je beperkingen ondervindt. Aan de hand daarvan maakt deze een beslissing voor wel/geen diagnose. Per definitie is dat geen harde wetenschap - maar het is wel hoe het werkt.
Ze (psycholoog, psychiater) maakten bij mij een diagnose op basis van mijn reactie op Ritalin.quote:Op zaterdag 27 juni 2020 15:09 schreef Sarasi het volgende:
Depressie wordt overigens ook gediagnosticeerd zonder hersenscan, reageren op medicijnen is ook daarbij geen vereiste voor een diagnose. Bij ADHD net zo min.
Daar is juist die professional voor, de (GZ-)psycholoog die een inventarisatie en analyse maakt van jouw situatie, jouw problemen, en de vlakken waarop je beperkingen ondervindt. Aan de hand daarvan maakt deze een beslissing voor wel/geen diagnose. Per definitie is dat geen harde wetenschap - maar het is wel hoe het werkt.
Dat is hoe het werkt - althans, bij mij.
En je kunt niet eerst aankomen met het is een hersenafwijking en daarna ineens oh het is een hersenafwijking maar laat die hersenscan maar zitten en die details over hoe men zonder hersenscan of ander hersenonderzoek dit kan diagnosticeren ook maar.
Het komt de geloofwaardigheid van het eerste argument althans niet ten goede
[ Bericht 7% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-06-2020 17:05:45 ]
Daar hebben we verder nooit wat mee gedaan, dus geen stempel.
Maar goed ook want ik ben later voor Defensie gaan werken en daar mocht je geen ADHD hebben destijds. Mijn tijd bij Defensie was heel goed voor me, orde structuur, regelmaat, duidelijkheid en veel lichaamsbeweging.
Ook kregen we daar al tijdens de AMO aangeleerd dat je alles moest opschrijven, meten is weten.
Ik zat nu in een omgeving waarin ik met mijn 'handicap' best wel prima kon functioneren.
Het enige nadeel was det ik door het vroege begin van de dag nooit echtuitgerust was, al sliep ik 8 uur per nacht.
ALs ik om 22.00 ging slapen en ik stond om 06:00 op werd ik vaak wakker omdat ik dan gewoon licht sliep. Mijn eigen 'natuurlijke' ritme van 02.00 tot 10.00 vind ik veel prettiger, ook slaap ik dan dieper en beter.
Defensie was dus top, daar heb ik dus onbewust veel handvatten meegekregen hoe om te gaan met ADHD. Doordat ik letterlijk alles opschreef wist ik ook precies hoe, wanneer en waar ik mijn taken zou gaan uitvoeren. Daarbij was Defensie voor mij meer dan een baan, het was mijn jongensdroom en met mijn collega's had/heb ik diepe vriendschappen aan overgehouden.
Recent ben ik in de burger gaan werken, dit gaat op zich prima doordat ik de militaire structuur mee heb genomen. Ook ben ik (weer) begonnen met een opleiding, dit valt me wel erg zwaar. De veilige kaders van de Defensie omgeving zijn daarin weg en het lukt mij maar niet om de focus te behouden. Ik ben snel afgeleid, heb weinig motivatie en zie er vaak erg tegen op.
Ik weet dat ik het aan kan want voor vakken als bedrijfeconomie (wat weer praktischer is) haal ik hoge punten.
Ik ben op zoek naar bewezen natuurlijke middelen die mijn concentratievermogen maar ook mijn levensgeluk (ik voel me vaak neerslachtig door waarschijnlijk de bekende dopamine/serotonine verstoring) kan verhogen en mij een innerlijk gevoel van rust teweeg kan laten brengen.
Heeft iemand tips?
Qua middelen niet, maar ik probeer wel rekening te houden met mijn eigen pieken en dalen. En in dalen ben ik niet zozeer neerslachtig, maar qua concentratie is het ook niet wat en dat is niet het moment waarop ik zou moeten gaan leren voor een vak waar ik niets mee heb.quote:
Ik ben op zoek naar bewezen natuurlijke middelen die mijn concentratievermogen maar ook mijn levensgeluk (ik voel me vaak neerslachtig door waarschijnlijk de bekende dopamine/serotonine verstoring) kan verhogen en mij een innerlijk gevoel van rust teweeg kan laten brengen.
Heeft iemand tips?
Daarom probeer ik met dingen waar ik mijn concentratie voor nodig heb, maar die niet mijn favoriete bezigheid zijn een begin te maken op een moment dat het qua concentratie doorgaans wel redelijk goed zit.
In Canada is de eerste keuze voor ADD/ADHD behandeling LTO3 (= L-theanine Omega 3). 100% natuurlijk!quote:
Ik ben op zoek naar bewezen natuurlijke middelen die mijn concentratievermogen maar ook mijn levensgeluk (ik voel me vaak neerslachtig door waarschijnlijk de bekende dopamine/serotonine verstoring) kan verhogen en mij een innerlijk gevoel van rust teweeg kan laten brengen.
Heeft iemand tips?
Bij mij lijkt dit te werken op concentratie. Wel gebruik ik het in combinatie met Bupropion medicijnen.
https://www.addkenmerken.net/lto3/
Wellicht het proberen waard?
Er zijn zoooveel middelen die bij iedereen een andere werking hebben en die wanhopige mensen die geen reguliere hulp meer krijgen omdat ze zijn opgegeven of waarbij de reguliere psychologische zorg niet hielp noodgedwongen proberen.quote:
Vroeger heb ik eens een onderzoek gehad waaruit bleek dat ik ADHD zou hebben.
Daar hebben we verder nooit wat mee gedaan, dus geen stempel.
Maar goed ook want ik ben later voor Defensie gaan werken en daar mocht je geen ADHD hebben destijds. Mijn tijd bij Defensie was heel goed voor me, orde structuur, regelmaat, duidelijkheid en veel lichaamsbeweging.
Ook kregen we daar al tijdens de AMO aangeleerd dat je alles moest opschrijven, meten is weten.
Ik zat nu in een omgeving waarin ik met mijn 'handicap' best wel prima kon functioneren.
Het enige nadeel was det ik door het vroege begin van de dag nooit echtuitgerust was, al sliep ik 8 uur per nacht.
ALs ik om 22.00 ging slapen en ik stond om 06:00 op werd ik vaak wakker omdat ik dan gewoon licht sliep. Mijn eigen 'natuurlijke' ritme van 02.00 tot 10.00 vind ik veel prettiger, ook slaap ik dan dieper en beter.
Defensie was dus top, daar heb ik dus onbewust veel handvatten meegekregen hoe om te gaan met ADHD. Doordat ik letterlijk alles opschreef wist ik ook precies hoe, wanneer en waar ik mijn taken zou gaan uitvoeren. Daarbij was Defensie voor mij meer dan een baan, het was mijn jongensdroom en met mijn collega's had/heb ik diepe vriendschappen aan overgehouden.
Recent ben ik in de burger gaan werken, dit gaat op zich prima doordat ik de militaire structuur mee heb genomen. Ook ben ik (weer) begonnen met een opleiding, dit valt me wel erg zwaar. De veilige kaders van de Defensie omgeving zijn daarin weg en het lukt mij maar niet om de focus te behouden. Ik ben snel afgeleid, heb weinig motivatie en zie er vaak erg tegen op.
Ik weet dat ik het aan kan want voor vakken als bedrijfeconomie (wat weer praktischer is) haal ik hoge punten.
Ik ben op zoek naar bewezen natuurlijke middelen die mijn concentratievermogen maar ook mijn levensgeluk (ik voel me vaak neerslachtig door waarschijnlijk de bekende dopamine/serotonine verstoring) kan verhogen en mij een innerlijk gevoel van rust teweeg kan laten brengen.
Heeft iemand tips?
Een greep uit de dingen:
- l theanine. Voor meer kalm gevoel
- l tyrosine/DLPA Geeft sommigen focus was zelf minder afgeleid maar gestopt want kan huidkanker veroorzaken/verergeren
- bacopa (sommigen zijn alleen vervuild met gifstoffen.. Geldt voor veel planten) mij hielp bacopa van de tuinen/holland &barretrvwel.
- ashwagandha sommigen zweren hierbij maar zelf had ik alleen maar negatieve bijwerkingen
-guanfacine, alternatief adhd medicijn . Te koop in sommige aziatische supermarkten. Kan echter wel een hypertensieve crisis veroorzaken in 0,1% van de gevallen.
- rhodiola. Mij helpt het niet echt maar sommigen vinden dat het werkt. Je hebt verschillende soorten er moet opstaan tussen de 1-3% salisroses/rosavins of zo
- ginseng. Op mij heeft het nooit effect gehad ondanks dat ik meerdere soorten probeerde maar op sommigen wel. Die kregen er meer focus van. Wil zelf nog ginseng koffie proberen.
- creatine. Helpt w voor iets meer energie maar kan voor slapeloosheid zorgen
- gotu kola. Dit helpt bij mij wel goed voor focus.
- ginkgo biloba. Heb zelf nog niet het gestandaardiseerde extract geprobeerd. Kan interne bloedingen veroorzaken. Meningen zijn verdeeld over of het echt werkt voor geheugen
- synephrine. Iets veiliger Ephedra/dmaa alternatief, stimulant. Helpt wel voor energie en goed humeur. Maar het kan misselijkheid en hoofdpijn.
- sam-e. Persoonlijk 1 van mijn favorieten. Door sam-e kreeg ik weer meer plezier in het leven en ook meer energie. Helaas duur want moet geimporteerd worden uit amerika (had het zelf besteld bij iherb). En ik werd er snel tolerant voor, maar dat verschilt per persoon. Maar is niet speciaal voor adhd.
- lions mane & reishi. Had zelf wel het gevoel dat ik daar rustiger van werd. Sommigen merken er een positief effect van op hun adhd.
- uridine. In Nederland niet te koop misschien vanwege de rare naam en omdat uit sommige onderzoeken blijkt dat het kankerverwekkend kan zijn of bestaande kanker kan vergereren. Onderdeel van RNA en werkt bij parkinsons omdat het dopamine neurotransmissie helpt verbeteren. Eerst kreeg ik een super goed gevoel van uridine, en auditieve hallucinaties. Daarna werkte het bij mij niet meer.
- inositol. Voor sommigen helpt dit bij adhd. Kan voor meer dopamine receptoren dichtheid (?) zorgen.
- subultiamine. Zelf kreeg ik hier een vreselijk gevoel van ik neem het nooit meer. Maar het zorgt ook voor meer dopamine receptoren of zo
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 02-07-2020 16:14:21 ]
Met Ritalin en Concerta was mijn eetlust compleet weg en moest ik echt eten naar binnen proppen, nu met strattera heb ik dat niet.
Tevens het gejaagde gevoel van binnen ervaar ik nu ook niet.
Ben alleen wat suf op momenten en voel me een beetje wappie op momenten en warm en dan weer koud en ik merk dat het ook wel wat rustiger word in mijn hoofd
Maar dat is echt helemaal bijgetrokken.
Ik vaar er goed bij en heb maar paar verwaarloosde bijwerkingen. Meer zweten bij sport/inspanning) en mijn eetlust is wat verminderd. En soms een wat verhoogde hartslag. Alle drie heel goed mee te leven.
[ Bericht 5% gewijzigd door Roosgeluk op 03-07-2020 15:41:05 ]
Ik ben over op deze maar weet eigenlijk niet hoe lang ze duren (eerste dag). Het staat niet in de bijsluiter. Hij zei dat het een Concerta is dus denk twaalf uur max maar kan iemand dat bevestigen?
6 uurquote:Op zaterdag 4 juli 2020 13:36 schreef Azula het volgende:
[ afbeelding ]
Ik ben over op deze maar weet eigenlijk niet hoe lang ze duren (eerste dag). Het staat niet in de bijsluiter. Hij zei dat het een Concerta is dus denk twaalf uur max maar kan iemand dat bevestigen?
is gebaseerd op een basisschooldag.Ik neem die langwerkende rond 9 uur en als die uitwerken rond 15u nog een keer kortwerkende erna
als ik een werkdag heb van 9/17Oh zes uur is wel kort.quote:
[..]
6 uur
Ik neem die langwerkende rond 9 uur en als die uitwerken rond 15u nog een keer kortwerkende erna
Dan toch maar wel een doos rita erbij, die hebben ze nu uit het systeem gehaald.
Ik zou eerst even proberen wat het voor je doetquote:
[..]
Oh zes uur is wel kort.
Dan toch maar wel een doos rita erbij, die hebben ze nu uit het systeem gehaald.
wie weet is het voor jou helemaal niet nodig om die laatste paar uurtjes nog extra te nemen. Als je de rest van de dag op school of werk lekker gefocussed je werk kan doen, kan t zijn dat je de laatste uurtjes gewoon wat rustiger aan kan doen en klusjes doen die wat minder mindpower vragen oid. Ik neem ook lang niet elke dag die kortwerkende erachteraan, alleen als ik aan het eind van de dag iets belangrijks moet doen of bijvoorbeeld nog een vergadering heb om 16u.
Je mag jezelf ook best wat laten slacken af en toe
Zeker weten? Ik heb die ook en bij mij is het 9-12 uur, aldus de psychiater.quote:
[..]
6 uur
Ik neem die langwerkende rond 9 uur en als die uitwerken rond 15u nog een keer kortwerkende erna
De mijne wel, je kan het voor de jouwe specifiek even nazoeken in het farmacotherapeutisch kompasquote:
[..]
Zeker weten? Ik heb die ook en bij mij is het 9-12 uur, aldus de psychiater.
Het zou overigens kunnen dat die 12 uur de tijd is dat het kost om het volledig uit je systeem te krijgen. Maar dat de werkzame piek korter is
Hmm ik kon er niet aan uit komen in ieder geval.quote:
Weet iemand wel wanneer het uit je bloed/ systeem is? Of wanneer het nog effect zou kunnen hebben zoals bijvoorbeeld met XTC? Ik snap dat je het niet op de dag ván zou moeten innemen maar 1 a 1.5 dag ervoor geen methylfenidaat meer innemen zou dan voldoende moeten zijn?
Heeft ook wel met gewenning te maken, waar je in het begin echt die volle 12 uur profijt ervan kan hebben, kan dat met een paar weken/maanden ook minder worden.
Over het algemeen wordt uitgegaan van ongeveer 6-8 uur.
De halfwaardetijd van methylfenidaat is in principe 2 uur, dat betekent dat het je lichaam 2 uur kost om 50% van het geneesmiddel te verwijderen. Na 3-4x de halfwaardetijd mag je ervan uitgaan dat het resterend geneesmiddel in je lichaam geen effect meer heeft op andere middelen, dus dat zou voor gewone ritalin na 6-8 uur zijn, dan is er dus nog maar 12,5-6,25% van de originele dosis in je lichaam.
Bij concerta is de halfwaardetijd op 3,5 uur, dus reken maar uit
Ik probeerde dus gister aan mijn schoonouders uit te leggen dat oorzaak-gevolg een heel erg lastig concept is als ADHD’er. Maar het is natuurlijk ook raar, dat als je letterlijk hebt gehoord “Als je nog één keer te laat komt, dan moet je naar de leerplichtambtenaar”, dat je dat dan nog steeds niet begrijpt. En ik ben echt niet debiel ofzo, ik doe nu een universitaire studie, en dat gaat mij best goed af, maar oorzaak-gevolg gaat er gewoon niet in! Net zoals dat ik nu vertraging oploop met mn studie omdat we nu geen coschappen kunnen lopen, dan zeggen mensen “oh jeetje maar dat heeft ook best heftige financiële gevolgen!” En dan zit ik van “ten eerste, ik zou pas over 3 jaar iets gaan verdienen aan mn studie, waarom denk je hier al over na? Ten tweede snap ik gewoon niet waarom dat erg is...”
Hebben jullie goede voorbeelden van moeilijkheden met oorzaak-gevolg? Ik vind dat zo’n absurd iets, dat je rationeel kan weten wat het gevolg is, maar er niks mee kan?
Heeft dat niet gewoon te maken met het feit dat de meeste ADHD-ers niks hebben met een lange termijn planning/visie maar van dag tot dag leven ?quote:
Concerta werkt “officieel” 12 uur, maar de meeste mensen ervaren inderdaad dat het sneller uitwerkt, en gebruiken er nog een kortwerkende methylfenidaat achteraan.
Heeft ook wel met gewenning te maken, waar je in het begin echt die volle 12 uur profijt ervan kan hebben, kan dat met een paar weken/maanden ook minder worden.
Over het algemeen wordt uitgegaan van ongeveer 6-8 uur.
De halfwaardetijd van methylfenidaat is in principe 2 uur, dat betekent dat het je lichaam 2 uur kost om 50% van het geneesmiddel te verwijderen. Na 3-4x de halfwaardetijd mag je ervan uitgaan dat het resterend geneesmiddel in je lichaam geen effect meer heeft op andere middelen, dus dat zou voor gewone ritalin na 6-8 uur zijn, dan is er dus nog maar 12,5-6,25% van de originele dosis in je lichaam.
Bij concerta is de halfwaardetijd op 3,5 uur, dus reken maar uit
Ik probeerde dus gister aan mijn schoonouders uit te leggen dat oorzaak-gevolg een heel erg lastig concept is als ADHD’er. Maar het is natuurlijk ook raar, dat als je letterlijk hebt gehoord “Als je nog één keer te laat komt, dan moet je naar de leerplichtambtenaar”, dat je dat dan nog steeds niet begrijpt. En ik ben echt niet debiel ofzo, ik doe nu een universitaire studie, en dat gaat mij best goed af, maar oorzaak-gevolg gaat er gewoon niet in! Net zoals dat ik nu vertraging oploop met mn studie omdat we nu geen coschappen kunnen lopen, dan zeggen mensen “oh jeetje maar dat heeft ook best heftige financiële gevolgen!” En dan zit ik van “ten eerste, ik zou pas over 3 jaar iets gaan verdienen aan mn studie, waarom denk je hier al over na? Ten tweede snap ik gewoon niet waarom dat erg is...”
Hebben jullie goede voorbeelden van moeilijkheden met oorzaak-gevolg? Ik vind dat zo’n absurd iets, dat je rationeel kan weten wat het gevolg is, maar er niks mee kan?
Althans zo werkt het bij mij wel
Concerta werkt bij mij overigens zo een 7 a 8 uur, neem daar na nog een kortwerkende.
[ Bericht 1% gewijzigd door AntiChrist op 15-07-2020 12:06:28 ]
-"kun je doen, geeft financiele problemen, maar ik leer er geen reet van. Kijk, tis geen onwil, maar vorige keer dat ik er een maakte verdween het leuk de kast in en werd je gewoon ingezet. Ik heb er morgen een voor je liggen als je erop staat."
Gesprek tussen coach en mij bij de politie in 2006 oid.
was je zelf toen al op de hoogte van je ADHD? en je Coach?quote:
"Ik zie het niet maken van een leerwerkplan als plichtsverzuim, moet ik je gaan korten op je inkomen"
-"kun je doen, geeft financiele problemen, maar ik leer er geen reet van. Kijk, tis geen onwil, maar vorige keer dat ik er een maakte verdween het leuk de kast in en werd je gewoon ingezet. Ik heb er morgen een voor je liggen als je erop staat."
Gesprek tussen coach en mij bij de politie in 2006 oid.
. Dan word je ADHD ongeduldigheid behoorlijk op de proef gesteld 
.Momenteel gebruik ik nog medicatie maar ik ben sinds geruime tijd sterk van mening dat dat weinig bijdraagt (zie ook eerdere posts van mij in deze topicreeks) en uiteindelijk zelfs alleen maar negatief effect heeft. Hoewel ik ook verhalen hoor en lees van mensen die op eigen houtje stoppen vind ik het toch wel prettig dat in overleg met de psychiater te doen. Ook vooral vanwege het feit dat dat gewoon een enorm aardige en empathische vrouw is, die zelf ook niet per definitie medicatie als de heilige graal ziet. Erg verfrissend.
Dus, nog even 77 dagen wachten en dan kan ik het leven zonder medicatie in
.Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
.Ik hoop dat het gaat lukken zonder medicatie, waarom werkt het voor jou slecht? Ik heb er vooralsnog juist enorm veel baat bij, meer dan theraphie. Verschilt uiteraard per persoon.quote:
Eerste afspraakmogelijkheid bij PsyQ hier over 77 kalenderdagen
Momenteel gebruik ik nog medicatie maar ik ben sinds geruime tijd sterk van mening dat dat weinig bijdraagt (zie ook eerdere posts van mij in deze topicreeks) en uiteindelijk zelfs alleen maar negatief effect heeft. Hoewel ik ook verhalen hoor en lees van mensen die op eigen houtje stoppen vind ik het toch wel prettig dat in overleg met de psychiater te doen. Ook vooral vanwege het feit dat dat gewoon een enorm aardige en empathische vrouw is, die zelf ook niet per definitie medicatie als de heilige graal ziet. Erg verfrissend.
Dus, nog even 77 dagen wachten en dan kan ik het leven zonder medicatie in
Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
Het was voor mij toentertijd sowieso al een hele zoektocht om bij het juiste middel en juiste dosering uit te komen waar ik iets van merkte.quote:
[..]
Ik hoop dat het gaat lukken zonder medicatie, waarom werkt het voor jou slecht? Ik heb er vooralsnog juist enorm veel baat bij, meer dan theraphie. Verschilt uiteraard per persoon.
Na allerlei dingen geprobeerd te hebben zonder resultaat kwam ik uiteindelijk bij een relatief hoge dosis Concerta uit (het A-merk, van de generieke variant werd ik helemaal lijp) maar dat ging toentertijd ook gepaard met behoorlijke misselijkheid.
Dat werd na een week of twee wel minder maar nooit helemaal weggegaan.
Ik ga liever op zoek naar een manier om om te gaan met mezelf zonder medicijnen, want die misselijkheid sluimert altijd en dat is vervelend en daarbij wil ik niet de rest van m'n leven die afhankelijkheid hebben.
Door mijn medicatie heb ik mezelf in de loop der jaren gewoonten aangeleerd waarmee ik inmiddels zonder medicatie ook redelijk goed functioneer qua werk en privé. Ik weet dat het hier populair is om of tevreden te zijn over het gebruik van medicatie of een vals dilemma te schetsen dat het óf medicatie is óf leren functioneren zonder medicatie, maar ik vind het belangrijk om te benadrukken dat die vlieger niet voor iedereen opgaat, want voor mij is het én én. Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
.Ik besef wel dat ik een bofkont ben, want mijn werk (o.a. veel afwisselende projecten met een korte doorlooptijd, overleggen vinden alleen plaats als het functioneel is enz.) past goed bij hoe mijn brein werkt. En qua medicatie heb ik geen last van bijwerkingen, dus daar waar ik er wel baat bij kan hebben (bijv. starten van een nieuwe baan met veel nieuwe informatie te verwerken of dus hele andere omstandigheden zoals veel thuiswerken door de coronacrisis, maar ook als ik een dag vol vergaderingen heb of iets anders wat ik zonder medicatie niet kan bijbenen) schroom ik niet om het weer te gebruiken.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 17-07-2020 15:38:55 ]
Ben zelf gestopt met SSRI's. Toen zeiden ze ook: je stoornis is weggegaan. Niks mis met proberen te stoppen. Maar als dat lukt dan is je stoornis dus gewoon weg en heb je er niet mee leren leven of zo.
Mijn hele punt is trouwens dat ik tegenwoordig redelijk kan functioneren zonder medicatie dankzij het eerder wél gebruiken van medicatie, maar dat gaat kennelijk aan je voorbij.
[ Bericht 91% gewijzigd door #ANONIEM op 17-07-2020 18:32:09 ]
Ik zal nooit vergeten wat mijn psycholoog me vertelde toen ik vroeg of ADHD ooit over zou gaan en of ik dan weer zonder medicatie zou kunnen. Hij zei, ik ken een boer, en die heeft ADHD. Medicatie gebruikt hij niet, totdat het oogsttijd is, dan wel. Maar hij heeft niet pas ADHD als hij moet oogsten; ADHD is een beperking, geen handicap.quote:
Medicijnen kun je ook gebruiken zonder afhankelijkheid. Ik gebruik ze zonder problemen een week of langer niet. Mijn praktijkondersteuner raadt in het algemeen aan om dat af en toe te doen. Ik was voor de coronacrisis al enige tijd gestopt met medicatie, maar toch weer begonnen vanwege concentratieproblemen met het thuiswerken.
Door mijn medicatie heb ik mezelf in de loop der jaren gewoonten aangeleerd waarmee ik inmiddels zonder medicatie ook redelijk goed functioneer qua werk en privé. Ik weet dat het hier populair is om of tevreden te zijn over het gebruik van medicatie of een vals dilemma te schetsen dat het óf medicatie is óf leren functioneren zonder medicatie, maar ik vind het belangrijk om te benadrukken dat die vlieger niet voor iedereen opgaat, want voor mij is het én én. Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
Ik besef wel dat ik een bofkont ben, want mijn werk (o.a. veel afwisselende projecten met een korte doorlooptijd, overleggen vinden alleen plaats als het functioneel is enz.) past goed bij hoe mijn brein werkt. En qua medicatie heb ik geen last van bijwerkingen, dus daar waar ik er wel baat bij kan hebben (bijv. starten van een nieuwe baan met veel nieuwe informatie te verwerken of dus hele andere omstandigheden zoals veel thuiswerken door de coronacrisis, maar ook als ik een dag vol vergaderingen heb of iets anders wat ik zonder medicatie niet kan bijbenen) schroom ik niet om het weer te gebruiken.
Ik heb een beschadigde knie. Sommige dagen gaat het goed, omdat ik veel korte stukjes kan lopen, geen trappen af hoef, en niet lang hoef te zitten en geen verkeerde bewegingen maak. Dan voel ik me niet beperkt. In de realiteit bén ik dat wel, want op zulke dagen kan ik nog steeds niet hardlopen of fietsen. Maar omdat ik mijn leven zo heb ingericht dat ik dat niet hoef, loop ik daar niet tegenaan.
Andere dagen kom ik wel veel trappen tegen, of moet ik veel stilzitten in lange vergaderingen. Of ik stap 's ochtends verkeerd uit bed, of ik glijd uit en stap mis. Dan heb ik er de hele dag last van; dan voel ik me beperkt. Het is dan constant aanwezig, en dan gebruik ik vaak tape om mijn knie wat extra te ondersteunen. Dat haalt een stukje van de pijn en instabiliteit weg, maar niet alles. Ondanks de tape voel ik me dan nog steeds beperkt.
Weer andere dagen kan ik amper lopen, doet alles zeer en val ik er doorheen. Die dagen (gelukkig zeer zeldzaam) heb ik krukken nodig, en pijnstilling. Waarschijnlijk ga ik dan niet naar werk. Die paar dagen per jaar kan ik wel janken, zo beperkt voel ik me dan.
Dat is voor mij ADHD ook. Hoe ik me voel verandert niks aan mijn beperking; maar wel aan mijn keuze voor hulpmiddelen.
Goed verwoord, mee eens.quote:
[..]
Ik zal nooit vergeten wat mijn psycholoog me vertelde toen ik vroeg of ADHD ooit over zou gaan en of ik dan weer zonder medicatie zou kunnen. Hij zei, ik ken een boer, en die heeft ADHD. Medicatie gebruikt hij niet, totdat het oogsttijd is, dan wel. Maar hij heeft niet pas ADHD als hij moet oogsten; ADHD is een beperking, geen handicap.
Ik heb een beschadigde knie. Sommige dagen gaat het goed, omdat ik veel korte stukjes kan lopen, geen trappen af hoef, en niet lang hoef te zitten en geen verkeerde bewegingen maak. Dan voel ik me niet beperkt. In de realiteit bén ik dat wel, want op zulke dagen kan ik nog steeds niet hardlopen of fietsen. Maar omdat ik mijn leven zo heb ingericht dat ik dat niet hoef, loop ik daar niet tegenaan.
Andere dagen kom ik wel veel trappen tegen, of moet ik veel stilzitten in lange vergaderingen. Of ik stap 's ochtends verkeerd uit bed, of ik glijd uit en stap mis. Dan heb ik er de hele dag last van; dan voel ik me beperkt. Het is dan constant aanwezig, en dan gebruik ik vaak tape om mijn knie wat extra te ondersteunen. Dat haalt een stukje van de pijn en instabiliteit weg, maar niet alles. Ondanks de tape voel ik me dan nog steeds beperkt.
Weer andere dagen kan ik amper lopen, doet alles zeer en val ik er doorheen. Die dagen (gelukkig zeer zeldzaam) heb ik krukken nodig, en pijnstilling. Waarschijnlijk ga ik dan niet naar werk. Die paar dagen per jaar kan ik wel janken, zo beperkt voel ik me dan.
Dat is voor mij ADHD ook. Hoe ik me voel verandert niks aan mijn beperking; maar wel aan mijn keuze voor hulpmiddelen.
Nee, ik snap wat je bedoelt. Dus? Mag je zelf bedenken, ik ga ook niet bij jouw posts dus? schrijven.quote:
Oke. Dus?
Mijn hele punt is trouwens dat ik tegenwoordig redelijk kan functioneren zonder medicatie dankzij het eerder wél gebruiken van medicatie, maar dat gaat kennelijk aan je voorbij.
Tja, dan is het fijn dat ze beperkingen wel behandelen he, aangezien handicaps ze nog steeds onverschillig laten. Maar goed, dat komt natuurlijk ook omdat echt gehandicapte mensen vaak niet eens kunnen aangeven wat ze willen enz.quote:
Ik zal nooit vergeten wat mijn psycholoog me vertelde toen ik vroeg of ADHD ooit over zou gaan en of ik dan weer zonder medicatie zou kunnen. Hij zei, ik ken een boer, en die heeft ADHD. Medicatie gebruikt hij niet, totdat het oogsttijd is, dan wel. Maar hij heeft niet pas ADHD als hij moet oogsten; ADHD is een beperking, geen handicap.
Ik heb een beschadigde knie. Sommige dagen gaat het goed, omdat ik veel korte stukjes kan lopen, geen trappen af hoef, en niet lang hoef te zitten en geen verkeerde bewegingen maak. Dan voel ik me niet beperkt. In de realiteit bén ik dat wel, want op zulke dagen kan ik nog steeds niet hardlopen of fietsen. Maar omdat ik mijn leven zo heb ingericht dat ik dat niet hoef, loop ik daar niet tegenaan.
Andere dagen kom ik wel veel trappen tegen, of moet ik veel stilzitten in lange vergaderingen. Of ik stap 's ochtends verkeerd uit bed, of ik glijd uit en stap mis. Dan heb ik er de hele dag last van; dan voel ik me beperkt. Het is dan constant aanwezig, en dan gebruik ik vaak tape om mijn knie wat extra te ondersteunen. Dat haalt een stukje van de pijn en instabiliteit weg, maar niet alles. Ondanks de tape voel ik me dan nog steeds beperkt.
Weer andere dagen kan ik amper lopen, doet alles zeer en val ik er doorheen. Die dagen (gelukkig zeer zeldzaam) heb ik krukken nodig, en pijnstilling. Waarschijnlijk ga ik dan niet naar werk. Die paar dagen per jaar kan ik wel janken, zo beperkt voel ik me dan.
Dat is voor mij ADHD ook. Hoe ik me voel verandert niks aan mijn beperking; maar wel aan mijn keuze voor hulpmiddelen.
Als jullie zonder medicatie de hele dag jezelf saboteren en echt totaal niet kunnen functioneren, oke. Maar dat gevoel krijg ik niet echt van dit soort posts. Want ik snap namelijk niet waarom je jezelf expres zou willen beperken als het niet hoeft. Dan is de beperking dus niet zo heel erg voor je.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-07-2020 21:49:53 ]
Nee. Maakt ook niet uit, valt gewoon binnen het patroon en mijn pragmatische denken. Geld an sich is geen drijfveer, ik ben ook niet uit op conflict. Ik heb wel een hekel aan veel tijd in iets moeten steken wat vervolgens niet gebruikt wordt.quote:
[..]
was je zelf toen al op de hoogte van je ADHD? en je Coach?
Zoals ook veel psychologische testen.quote:
Nee. Maakt ook niet uit, valt gewoon binnen het patroon en mijn pragmatische denken. Geld an sich is geen drijfveer, ik ben ook niet uit op conflict. Ik heb wel een hekel aan veel tijd in iets moeten steken wat vervolgens niet gebruikt wordt.
Ik vroeg een keer letterlijk "gaan jullie hier iets mee doen voor mijn behandeling". Toen zeiden ze ja. Maar ook al was de uitslag problematisch, het maakte niet uit voor de behandeling zeiden ze daarna weer. Gewoon bezigheidstherapie voor hen.
Ik had ze al aardig op de kast toen ik aangaf dat een psychologisch profiel proberen te schetsen op basis van een vragenlijst met situaties en reactie daarop mensen ook de vrijheid gaf om ze geheel sociaal wenselijk in te vullen zodat je altijd bij de functie zou passen waarop je solliciteerde.quote:
[..]
Zoals ook veel psychologische testen.
Ik vroeg een keer letterlijk "gaan jullie hier iets mee doen voor mijn behandeling". Toen zeiden ze ja. Maar ook al was de uitslag problematisch, het maakte niet uit voor de behandeling zeiden ze daarna weer. Gewoon bezigheidstherapie voor hen.
Vond mevrouw de psycholoog wel een raar begin van het gesprek. In het gesprek toe kunnen lichten, maar het zijn van die invalshoeken waar "anderen" kennelijk niet snel bij stilstaan.
Ik vind het een raar begin van een gesprek dat zij haar werkwijze blijkbaar niet direct kan verdedigen. Je stelt gewoon een vraag, net als zij. Komt niet over als iemand die passie heeft voor haar vak en haar cliënten als gelijken ziet.quote:
Ik had ze al aardig op de kast toen ik aangaf dat een psychologisch profiel proberen te schetsen op basis van een vragenlijst met situaties en reactie daarop mensen ook de vrijheid gaf om ze geheel sociaal wenselijk in te vullen zodat je altijd bij de functie zou passen waarop je solliciteerde.
Vond mevrouw de psycholoog wel een raar begin van het gesprek. In het gesprek toe kunnen lichten, maar het zijn van die invalshoeken waar "anderen" kennelijk niet snel bij stilstaan.
Nou als er dan nog iets mee gedaan werd, geen probleem. Maar als ze je valse hoop geven en de uitslag vervolgens gewoon in de prullenbak gooien of er vervolgens nooit meer naar omkijken daar ben ik echt allergisch voor. Het zijn vaak best heftige, persoonlijke vragen die je moet beantwoorden. En vervolgens heb je je dan voor niks kwetsbaar opgesteld.quote:
Ja de hoeveelheid tests en vragenlijsten die je in moet vullen daar wordt je af en toe wel een beetje gek van.
Ik denk vooral dat ze het als een belediging en ondermijning van haar gereedschap zag. Ik gaf alleen aan dat er kwetsbaarheden in zitten.quote:
[..]
Ik vind het een raar begin van een gesprek dat zij haar werkwijze blijkbaar niet direct kan verdedigen. Je stelt gewoon een vraag, net als zij. Komt niet over als iemand die passie heeft voor haar vak en haar cliënten als gelijken ziet.
[..]
Nou als er dan nog iets mee gedaan werd, geen probleem. Maar als ze je valse hoop geven en de uitslag vervolgens gewoon in de prullenbak gooien of er vervolgens nooit meer naar omkijken daar ben ik echt allergisch voor. Het zijn vaak best heftige, persoonlijke vragen die je moet beantwoorden. En vervolgens heb je je dan voor niks kwetsbaar opgesteld.
Nou ja tegenwoordig gaat een hoop digitaal via apps etc. Dan krijg je een shitload aan vragenlijsten voorgeschoteld die je dan op een bepaalde datum en tijd moet invullen ik heb niet het idee dat er altijd iets met die info gebeurtquote:
[..]
Ik vind het een raar begin van een gesprek dat zij haar werkwijze blijkbaar niet direct kan verdedigen. Je stelt gewoon een vraag, net als zij. Komt niet over als iemand die passie heeft voor haar vak en haar cliënten als gelijken ziet.
[..]
Nou als er dan nog iets mee gedaan werd, geen probleem. Maar als ze je valse hoop geven en de uitslag vervolgens gewoon in de prullenbak gooien of er vervolgens nooit meer naar omkijken daar ben ik echt allergisch voor. Het zijn vaak best heftige, persoonlijke vragen die je moet beantwoorden. En vervolgens heb je je dan voor niks kwetsbaar opgesteld.
Sorry maar dat is toch zeer onprofessioneel? Ze zit daar niet vanuit haar eigen ego, ze moet haar gevoelens erbuiten houden of opzij zetten en een objectief antwoord kunnen geven. Ja makkelijker gezegd dan gedaan maar ik vind dit heel raar.quote:
Ik denk vooral dat ze het als een belediging en ondermijning van haar gereedschap zag. Ik gaf alleen aan dat er kwetsbaarheden in zitten.
Dat laatste daar kan ik dus echt niet tegen.quote:
Nou ja tegenwoordig gaat een hoop digitaal via apps etc. Dan krijg je een shitload aan vragenlijsten voorgeschoteld die je dan op een bepaalde datum en tijd moet invullen ik heb niet het idee dat er altijd iets met die info gebeurt
Dat kunnen wij wel vinden, maar dat hoeft zij niet te delen. Ik vond het vermakelijk.quote:
[..]
Sorry maar dat is toch zeer onprofessioneel? Ze zit daar niet vanuit haar eigen ego, ze moet haar gevoelens erbuiten houden of opzij zetten en een objectief antwoord kunnen geven. Ja makkelijker gezegd dan gedaan maar ik vind dit heel raar.
Zat je daar voor de lol dan?quote:
Dat kunnen wij wel vinden, maar dat hoeft zij niet te delen. Ik vond het vermakelijk.
Sollicitatie bij politie. Mwah. Selectief gevoel voor humor.quote:
[..]
Zat je daar voor de lol dan?
Dan kan ik er dus net zo goed helemaal mee stoppen, is mijn theorie.quote:
Medicijnen kun je ook gebruiken zonder afhankelijkheid. Ik gebruik ze zonder problemen een week of langer niet. Mijn praktijkondersteuner raadt in het algemeen aan om dat af en toe te doen. Ik was voor de coronacrisis al enige tijd gestopt met medicatie, maar toch weer begonnen vanwege concentratieproblemen met het thuiswerken.
Door mijn medicatie heb ik mezelf in de loop der jaren gewoonten aangeleerd waarmee ik inmiddels zonder medicatie ook redelijk goed functioneer qua werk en privé. Ik weet dat het hier populair is om of tevreden te zijn over het gebruik van medicatie of een vals dilemma te schetsen dat het óf medicatie is óf leren functioneren zonder medicatie, maar ik vind het belangrijk om te benadrukken dat die vlieger niet voor iedereen opgaat, want voor mij is het én én. Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
Ik besef wel dat ik een bofkont ben, want mijn werk (o.a. veel afwisselende projecten met een korte doorlooptijd, overleggen vinden alleen plaats als het functioneel is enz.) past goed bij hoe mijn brein werkt. En qua medicatie heb ik geen last van bijwerkingen, dus daar waar ik er wel baat bij kan hebben (bijv. starten van een nieuwe baan met veel nieuwe informatie te verwerken of dus hele andere omstandigheden zoals veel thuiswerken door de coronacrisis, maar ook als ik een dag vol vergaderingen heb of iets anders wat ik zonder medicatie niet kan bijbenen) schroom ik niet om het weer te gebruiken.
Als ik ervan afhankelijk zou zijn dan niet, maar als er ook maar enigszins ruimte zit op dat vlak dan moet het streven altijd zijn om ermee te stoppen is mijn stellige overtuiging.
Vind ik eigenlijk wel meevallen.quote:
Ja jouw theorie is nogal zwartwit zonder enige vorm van grijs, dat was ondertussen al wel duidelijk.
Gesprek mezelf meer kunnen toelichten.quote:
@:Skull-splitter: ja als je het niet kunt veranderen kun je er maar beter om lachen inderdaad. Hoe was het gesprek dan afgelopen?
Is inmiddels wel een jaar of 12 terug.
Klinkt als je bent een kilo afgevallen dus dan kun je weer stoppen met sporten.quote:
[..]
Dan kan ik er dus net zo goed helemaal mee stoppen, is mijn theorie.
Als ik ervan afhankelijk zou zijn dan niet, maar als er ook maar enigszins ruimte zit op dat vlak dan moet het streven altijd zijn om ermee te stoppen is mijn stellige overtuiging.
Ja zo werkt het niet hè.
Ik durf bijna te stellen dat je op zoek kunt naar je comorbiditeit met dit soort uitspraken.quote:
Niet mee eens. Sporten is voor elk mens goed en draagt bij aan een gezonde levensstijl.quote:
[..]
Klinkt als je bent een kilo afgevallen dus dan kun je weer stoppen met sporten.
Ja zo werkt het niet hè.
Ik vraag mezelf gewoon af of ik zonder medicijnen beter af ben en of ik er nog wel zoveel profijt van heb. Misschien kom ik er wel van terug en valt het me zwaar tegen, maar misschien voel ik me wel veel lekkerder zonder medicijnen. Ik wil dat in ieder geval onderzoeken, in plaats van maar te accepteren dat ik de rest van m'n leven medicijnen blijf slikken omdat me gezegd is dat dat helpt tegen mijn klachten, maar ik dat nu niet meer zo ervaar. Bovendien vind ik het ook geen prettig idee dat ik elke dag die rommel in moet nemen, als het zonder kan dan heb ik dat veel liever en dat is dan ook mijn streven in alle redelijkheid.
Een gevoelig onderwerp in de ADHD community, merk ik, niet alleen hier overigens. Dat vind ik wel jammer.
Waar slaat dit precies op?quote:
[..]
Ik durf bijna te stellen dat je op zoek kunt naar je comorbiditeit met dit soort uitspraken.
Ik ben dan ongelooflijk moe en ervaar enorm veel moeite met uit bed komen, wanneer ik weer concerta inneem is dit gevoel weg (hoe kan het ook anders natuurlijk) maar dit is lichamelijk geen gezond patroon natuurlijk.
Ik doe al jaren zonder medicatie want voordelen wogen niet op tegen de nadelen.quote:Op dinsdag 21 juli 2020 13:35 schreef Orbeatle het volgende:
[..]
Niet mee eens. Sporten is voor elk mens goed en draagt bij aan een gezonde levensstijl.
Ik vraag mezelf gewoon af of ik zonder medicijnen beter af ben en of ik er nog wel zoveel profijt van heb. Misschien kom ik er wel van terug en valt het me zwaar tegen, maar misschien voel ik me wel veel lekkerder zonder medicijnen. Ik wil dat in ieder geval onderzoeken, in plaats van maar te accepteren dat ik de rest van m'n leven medicijnen blijf slikken omdat me gezegd is dat dat helpt tegen mijn klachten, maar ik dat nu niet meer zo ervaar. Bovendien vind ik het ook geen prettig idee dat ik elke dag die rommel in moet nemen, als het zonder kan dan heb ik dat veel liever en dat is dan ook mijn streven in alle redelijkheid.
Een gevoelig onderwerp in de ADHD community, merk ik, niet alleen hier overigens. Dat vind ik wel jammer.
[..]
Waar slaat dit precies op?
Maar je houding is per definitie afkerig naar alles wat je aangereikt wordt.
Je neemt er 1 per dag? Ik doe s’ochtends rond 8 een 36mg concerta en dat is rond 14:00 uitgewerkt daarna neem ik dan nog of een kort werkende of een lagere dosis concerta (27mg)maar geen last van slaap problemen. Is je dosis niet te hoog?quote:
Andere vraag, hadden mensen last van slapeloosheid bij het gebruik van concerta? (Ik neem deze om 09:00 s'ochtends in (soms 08:30) ) Tegen de avond zou deze uitgewerkt moeten zijn maar ik ervaar enorme slapeloosheid al 4/5 dagen waar ik tot 04:00 wel wakker lig en daarna ontzettend licht slaap.
Ik ben dan ongelooflijk moe en ervaar enorm veel moeite met uit bed komen, wanneer ik weer concerta inneem is dit gevoel weg (hoe kan het ook anders natuurlijk) maar dit is lichamelijk geen gezond patroon natuurlijk.
Heb expres eerst een lage omdat ik van twee Rita tegelijk m’n bloeddruk voel en opgejaagd voel, maar met dit helemaal niet. Beetje doppen alleen.
Ik heb ook 36mg, echter voel ik de uitwerking pas minder worden rond 16:00 - 18:00. Ik lig wel hele nachten wakker, mijn weekgemiddelde is nu 4:50 uur per nacht. Ik moest even kijken wat het ging doen met gebruik van alcohol (soms een wijntje) en 1mg melatonine slikken voor het slapen gaan.quote:
[..]
Je neemt er 1 per dag? Ik doe s’ochtends rond 8 een 36mg concerta en dat is rond 14:00 uitgewerkt daarna neem ik dan nog of een kort werkende of een lagere dosis concerta (27mg)maar geen last van slaap problemen. Is je dosis niet te hoog?
Dat is gewoon balen, want slapeloosheid kan ook ADHD symptomen zoals vergeetachtigheid veroorzaken. Doet dus deels het effect van de medicatie teniet.quote:
Ik heb ook 36mg, echter voel ik de uitwerking pas minder worden rond 16:00 - 18:00. Ik lig wel hele nachten wakker, mijn weekgemiddelde is nu 4:50 uur per nacht. Ik moest even kijken wat het ging doen met gebruik van alcohol (soms een wijntje) en 1mg melatonine slikken voor het slapen gaan.
Ik heb dit zelf vaak al bij 1 caffeine drank per dag, heel irritant. Ik ben daarom nu aan het afkicken van caffeine.
Er zijn echter dingen die misschien kunnen helpen om in slaap te komen. Denk aan supplementen als magnesium, taurine, ornithine, valeriaan (bij mij helpt alleen de tinctuur goed, thee enzo niet) . Nadeel is alleen dat het altijd een gok blijft omdat je van tevoren je eigen reactie erop niet kunt voorspellen.
Thnx voor de tips, ja ik probeer te minderen met caffeine ook, is leuk op kantoor omdat het de werking versterkt maar denk dat ik dus in de avonden het nadeel ondervond. Ook een wijntje in de avond zal ik moeten minderen daarbij.quote:
[..]
Dat is gewoon balen, want slapeloosheid kan ook ADHD symptomen zoals vergeetachtigheid veroorzaken. Doet dus deels het effect van de medicatie teniet.
Ik heb dit zelf vaak al bij 1 caffeine drank per dag, heel irritant. Ik ben daarom nu aan het afkicken van caffeine.
Er zijn echter dingen die misschien kunnen helpen om in slaap te komen. Denk aan supplementen als magnesium, taurine, ornithine, valeriaan (bij mij helpt alleen de tinctuur goed, thee enzo niet) . Nadeel is alleen dat het altijd een gok blijft omdat je van tevoren je eigen reactie erop niet kunt voorspellen.
Bedankt voor de tips, ik zal daar eens naar gaan kijken!
Oke dat is goed dat je probeert te minderen 👍je kan het altijd proberen.quote:
Thnx voor de tips, ja ik probeer te minderen met caffeine ook, is leuk op kantoor omdat het de werking versterkt maar denk dat ik dus in de avonden het nadeel ondervond. Ook een wijntje in de avond zal ik moeten minderen daarbij.
Bedankt voor de tips, ik zal daar eens naar gaan kijken!
Wat betreft magnesium kun je eerst bijvoorbeeld een vitamin reload drink proberen waar magnesium aan is toegevoegd en voor valeriaan thee, dat is goedkoper dan een supplement. Voor ornithine is er helaas geen goedkopere optie dan een supplement. Weet zelf ook niet eens of het werkt, heb er alleen goede dingen over gelezen dat het zou helpen om in te slapen. Sommigen nemen natuurlijk ook melatonine maar zelf heb ik daar ook geen ervaring mee. Echter kan het soms ook juist tegenwerken.
Moa. Dat zou dan eerder liggen aan dat je naar mensen met overeenkomende eigenschappen trekt, maar die mensen hebben niet perse adhd.quote:
Hebben jullie ook het idee dat ADHD-ers onbewust naar elkaar toe trekken?
Ik merk wel dat mensen die ik heel tof vind en die op mijn snelheid mee kunnen schakelen in gesprekken ect vaak adhd blijken te hebbenquote:
Hebben jullie ook het idee dat ADHD-ers onbewust naar elkaar toe trekken?
al kom ik daar soms pas jaren later achter, als het toevallig eens ter sprake komt.[ Bericht 0% gewijzigd door littledrummergirl op 20-08-2020 14:55:03 ]
Ja dat bedoel ik, ik heb exact hetzelfdequote:
[..]
Ik merk wel dat mensen die ik heel tof vind en die op mijn snelheid nee kunnen schakelen in gesprekken ect vaak adhd blijken te hebben
love it.Collega’s gaat bijna altijd wel goed zit in de IT dus die zitten allemaal wel ergens in het spectrum ;-)quote:
Ook met collega's trouwens, mensen waarmee je snel kunt overleggen, die mn denkstappen volgen
Ik merk wel dat mijn geduld met sommige ADHD'ers snel op is. Die vind ik dan gewoon te druk ofzoquote:
Hebben jullie ook het idee dat ADHD-ers onbewust naar elkaar toe trekken?
Heb wel vaak een fantastische klik met mensen die Asperger hebben
Dito. Ik werk een kleine tien jaar met ASS mensen (ook wel schizofrenen en mensen met persoonlijkheidsstoornis), en ik vind het fascinerend en belangrijk dat ik hen menselijk kan blijven benaderen, gelijk aan hoe ik met vrienden om kan gaan haast, en ze serieus kan nemen.quote:
[..]
Ik merk wel dat mijn geduld met sommige ADHD'ers snel op is. Die vind ik dan gewoon te druk ofzo
Heb wel vaak een fantastische klik met mensen die Asperger hebben
Een enkeling heeft ADHD erbij, waarvan weer een gedeelte het hele onrustige heeft, dat kan ik deels negeren maar soms duurt het me daarmee wel te lang tot we ergens komen.
Dan word ik best bot volgens mij
Ik ben benieuwd naar ervaring van anderen.
Voor als mensen niet weten wat het is..
https://adhdcentraal.nl/wij-bieden/de-qbtest/
Ik heb m gedaan bij adhd centraal, was wel geinig om te doen. Had wel het gevoel dat je het vrij makkelijk zou kunnen manipuleren (en dus op adhd uitkomen terwijl je het misschien niet hebt. Andersom kan niet denk ik, dat kun je niet onderdrukken) ze volgen je oogbewegingen, en die kun je natuurlijk gewoon sturenquote:
Hallo, hebben mensen hier toevallig ervaring met een QB test en wat jullie ervan vonden?
Ik ben benieuwd naar ervaring van anderen.
Voor als mensen niet weten wat het is..
https://adhdcentraal.nl/wij-bieden/de-qbtest/
Was die koppijn niet door de medicatie?quote:
Ik heb ook een QB test moeten doen ik vond het echt geen pretje behoorlijke koppijn na afloop en een beroerd resultaat.
Ja,dat is natuurlijk ook zo.quote:
[..]
Ik heb m gedaan bij adhd centraal, was wel geinig om te doen. Had wel het gevoel dat je het vrij makkelijk zou kunnen manipuleren (en dus op adhd uitkomen terwijl je het misschien niet hebt. Andersom kan niet denk ik, dat kun je niet onderdrukken) ze volgen je oogbewegingen, en die kun je natuurlijk gewoon sturen
Ik heb wel tijdens de test een soort van expres bewogen, maar dat was louter om de test zo goed mogelijk te doen. De gekleurde vormen komen om de 1,5 a 2 seconden constant.. dus ik bewoog op een nummer in mn hoofd die parallel liep met de komst van die vormpjes om zo goed mogelijk die test te maken. Het hield mij meer gefocust.
Dit was trouwens bij de 2e test met medicijnen, de eerste test bewoog ik gewoon superveel. Maar ik weet niet of de grote bewegingen die je met armen, benen en hoofd maakt dezelfde zijn als de microbewegingen? Lijkt mij niet.. daar ik heb ik niet op gelet.
Nee dit was de eerste keer zonder medicatie;-)quote:
[..]
Was die koppijn niet door de medicatie?
Ik vind deze topic wel erg interessant, zelf ben ik ook voorzien van ADHD... inmiddels ruim 30 jaar oud, huisje boompjes beesje en full-time job.quote:
Medicijnen kun je ook gebruiken zonder afhankelijkheid. Ik gebruik ze zonder problemen een week of langer niet. Mijn praktijkondersteuner raadt in het algemeen aan om dat af en toe te doen. Ik was voor de coronacrisis al enige tijd gestopt met medicatie, maar toch weer begonnen vanwege concentratieproblemen met het thuiswerken.
Door mijn medicatie heb ik mezelf in de loop der jaren gewoonten aangeleerd waarmee ik inmiddels zonder medicatie ook redelijk goed functioneer qua werk en privé. Ik weet dat het hier populair is om of tevreden te zijn over het gebruik van medicatie of een vals dilemma te schetsen dat het óf medicatie is óf leren functioneren zonder medicatie, maar ik vind het belangrijk om te benadrukken dat die vlieger niet voor iedereen opgaat, want voor mij is het én én. Mag ik dan nog wel meedoen aan dit topic? Of word ik dan verbannen
Ik besef wel dat ik een bofkont ben, want mijn werk (o.a. veel afwisselende projecten met een korte doorlooptijd, overleggen vinden alleen plaats als het functioneel is enz.) past goed bij hoe mijn brein werkt. En qua medicatie heb ik geen last van bijwerkingen, dus daar waar ik er wel baat bij kan hebben (bijv. starten van een nieuwe baan met veel nieuwe informatie te verwerken of dus hele andere omstandigheden zoals veel thuiswerken door de coronacrisis, maar ook als ik een dag vol vergaderingen heb of iets anders wat ik zonder medicatie niet kan bijbenen) schroom ik niet om het weer te gebruiken.
Ik slik Concerta 36mg, deze breek ik door de midden en ochtends een halve en tussen de middag de tweede halve.
Destijds begonnen met één hele om 8uur ochtends alleen merkte ik dat dat om 15:00 uur was uitgewerkt en dat mijn gezin eronder leidde op de vrije dagen, sindsdien dus 2x halve per dag.
Eigenlijk gaat alles redelijk goed, hieronder grove opsomming:
werk 120%
gezin 70%
relatie 80%
sociaal 80%
energie 200%
concentratie/leren 60%
Op mijn werk, wellicht door mijn ADHD gaat het super! al jaren en dag!
Ik merk dat ik een redelijk kort lontje heb richting de kids wat ik erg vervelend vind, ook al met therapie bezig geweest en sindsdien gaat het stuk beter maar dit wil ik graag verbeteren
Qua relatie gaat het prima, ik ben wel redelijk veel eisend en pietje precies, oftewel een ander doet het niet snel goed genoeg...
Energie heb ik voor 40 uur per dag, sinds mijn 15e al extreem veel energie wat ik niet hinderlijk vind.
mijn grootste probleem is leren, ik ben nu aan het leren voor een theorie examen bij het CBR en al 2x gezakt.
Ik kan stomweg niet de stof tot mij nemen en niet concentreren met het leren.
Ook bij het examen dikke ellende, ik lees de vraag maar bij de 2e zin ben ik het eerste gedeelte al kwijt.
Mijn baan zit op HBO niveau, maar doordat non stop heel veel afwisseling is dagelijks gaat dat super! al jaren. hier ben ik naar toe geklommen in loop der jaren binnen het bedrijf.
Waar ik het meeste van baal ik concentratieprobleem en mildheid naar de kids toe, als alle kids druk zijn of allemaal tegelijk iets vragen wordt het snel spaghetti in mijn hoofd zeg maar..
Daarnaast ben ik een perfectionist en vraag dat ook van mijn omgeving wat niet terecht is...
Ik heb hem 3 keer moeten doen, ook bij ADHD-centraal.quote:
Hallo, hebben mensen hier toevallig ervaring met een QB test en wat jullie ervan vonden?
Ik ben benieuwd naar ervaring van anderen.
Voor als mensen niet weten wat het is..
https://adhdcentraal.nl/wij-bieden/de-qbtest/
De eerste keer kreeg ik net voor het einde een foutmelding dat de test niet geldig was, doordat mijn ogen niet (meer) te meten waren. Waarschijnlijk door weerspiegeling in mijn bril o.i.d..
De tweede keer kwam er overduidelijk ADHD uit de test, de derde keer was om te kijken hoe ik het er vanaf zou brengen met methylfenidaat.
Which reminds me: ik moet zo de nieuwe voorraad nog even ophalen bij de apotheek
Ik merk vooral in de nachten, sinds mijn medicatie, dat ik veel last heb van spontane en langdurige erecties, zonder enige aanleiding. Deze zijn niet heel prettig en houden lang aan. Daarnaast merk ik dat juist wanneer ik soms wél wil "dat ie het doet" dat ik dan juist last heb van impotentie. Dit is natuurlijk zeer frustrerend en voor mannen een kwetsbaar / beschamend moment. Hij doet sinds mijn medicatie "wat ie wil", zeg maar, en ik weet niet zo zeer waar het in zit, ik kan niet iets specifieks vinden in de literatuur. Ik slaap wel onregelmatiger sinds de medicatie. Gemiddeld 4.30 tot 6:00 uur per nacht (meer lukt écht niet), voorheen was dit ook maar 6:30 tot 7:00 uur.
Mijn medicatie
Dagelijks: 1x Methylfenidaat HCI Sandoz 36mg / 54mg (niet tegelijk)
Weekend: Medikinet Methylfenidaat 5mg of Methylfenidaat HCI Mylan 5mg
Iedere nacht: Kruidvat Melatonine 0,299mg (5x)
Alvast dank voor enig advies!
Nope ik zit op ongeveer dezelfde dosis maar geen last van , volgens m’n vriendin maak ik wel meer geluid tijdens de seks sinds de medicatie en ik heb zelf ook het idee dat ik het iets intenser ervaar 😉quote:
Voor de mannen onder ons: merken jullie enige vorm van impotentie (of juist het tegenover gestelde (lees: "over actief")) door gebruik van ADD/ADHD medicatie?
Ik merk vooral in de nachten, sinds mijn medicatie, dat ik veel last heb van spontane en langdurige erecties, zonder enige aanleiding. Deze zijn niet heel prettig en houden lang aan. Daarnaast merk ik dat juist wanneer ik soms wél wil "dat ie het doet" dat ik dan juist last heb van impotentie. Dit is natuurlijk zeer frustrerend en voor mannen een kwetsbaar / beschamend moment. Hij doet sinds mijn medicatie "wat ie wil", zeg maar, en ik weet niet zo zeer waar het in zit, ik kan niet iets specifieks vinden in de literatuur. Ik slaap wel onregelmatiger sinds de medicatie. Gemiddeld 4.30 tot 6:00 uur per nacht (meer lukt écht niet), voorheen was dit ook maar 6:30 tot 7:00 uur.
Mijn medicatie
Dagelijks: 1x Methylfenidaat HCI Sandoz 36mg / 54mg (niet tegelijk)
Weekend: Medikinet Methylfenidaat 5mg of Methylfenidaat HCI Mylan 5mg
Iedere nacht: Kruidvat Melatonine 0,299mg (5x)
Alvast dank voor enig advies!
Lang aanstalten om gemaakt om hier te posten met dit account ipv een kloon, maarja lekker boeiend denk ik nu (stukje acceptatie).
Ik ben enkele weken geleden gediagnosticeerd met AD(H)D. Wat enorm vervelend was om te horen, maar wel echt een hoop dingen verklaarden waar ik opzich blij mee was. Toen werd er geadviseerd om met medicatie te beginnen. Een tijdje weigerde ik dat, maar ben na lang nadenken en praten met mijn omgeving toch overstag gegaan. Eerst maar eens kijken of de voordelen opwegen tegen de nadelen, dan pas een mening vormen.
Ik was vorige week begonnen met Concerta (36 mg). Ik merkte de eerste paar dagen dat ik eindelijk rust in mijn hoofd had, en volledig kon concentreren op mijn lastige taken, zowel zakelijk als privé. Het eerste wat ik dacht was "zo voelt het dus om normaal te zijn".
De voordelen waren enorm en was er erg content mee!Maar helaas zwakte dat enorm af na 2 dagen gebruik en werd ik er naar mate ik het gebruikte enorm slaperig in de middag. Vlak voor dit weekend afgesproken dat de dosis verdubbeld wordt (naar 72 mg) om te kijken of dat voldoende is. Morgen ga ik daar mee beginnen.
Ik heb mij ingelezen qua AD(H)D-medicatie. Wanneer kan ik weten of Concerta de juiste medicatie is? Of wanneer het de juiste dosis is? Wanneer weet ik dat ik zou moeten overstappen naar dexamfetamine omdat methylfenidaat niet de juiste medicatie is? Hoe groot is de kans dat er gewenning ontstaat en dat de medicatie niet meer werkt?
Vragen, vragen, vragen...
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 29-11-2020 16:51:17 ]
Qua dosering, bij mij was het een kwestie van uitproberen. Bij een te hoge dosis voel ik me giga gejaagd en ga ik onwijs klemmen met mn kaken. Bij een wat lagere dosis voel ik dat ik er optimaal op presteer. Dat slaperige is de rebound, als dat op een te vroeg moment komt op je werkdag zou je er nog een dosis kortwerkende methyl na kunnen gebruiken (vlak voor het moment dat de moeheid komt).quote:
Hi,
Lang aanstalten om gemaakt om hier te posten met dit account ipv een kloon, maarja lekker boeiend denk ik nu (stukje acceptatie).
Ik ben enkele weken geleden gediagnosticeerd met AD(H)D. Wat enorm vervelend was om te horen, maar wel echt een hoop dingen verklaarden waar ik opzich blij mee was. Toen werd er geadviseerd om met medicatie te beginnen. Een tijdje weigerde ik dat, maar ben na lang nadenken en praten met mijn omgeving toch overstag gegaan. Eerst maar eens kijken of de voordelen opwegen tegen de nadelen, dan pas een mening vormen.
Ik was vorige week begonnen met Concerta (36 mg). Ik merkte de eerste paar dagen dat ik eindelijk rust in mijn hoofd had, en volledig kon concentreren op mijn lastige taken, zowel zakelijk als privé. Het eerste wat ik dacht was "zo voelt het dus om normaal te zijn".
Maar helaas zwakte dat enorm af na 2 dagen gebruik en werd ik er naar mate ik het gebruikte enorm slaperig in de middag. Vlak voor dit weekend afgesproken dat de dosis verdubbeld wordt (naar 72 mg) om te kijken of dat voldoende is. Morgen ga ik daar mee beginnen.
Ik heb mij ingelezen qua AD(H)D-medicatie. Wanneer kan ik weten of Concerta de juiste medicatie is? Of wanneer het de juiste dosis is? Wanneer weet ik dat ik zou moeten overstappen naar dexamfetamine omdat methylfenidaat niet de juiste medicatie is? Hoe groot is de kans dat er gewenning ontstaat en dat de medicatie niet meer werkt?
Vragen, vragen, vragen...
Ik kon zowel dex als methyl proberen, ik had bij dex meer bijwerkingen, dus methyl (ook concerta in mijn geval) werkt het beste
Kijk ook even naar je zorgverzekering voor komend jaar, ADHD medicatie kan een flinke aanslag zijn op je portemonnee. Als je overweegt bij concerta te blijven raad ik DSW icm de medicatie via de regenboog apotheek aan
Ik zou eens uit moeten zoeken of ik uberhaupt nog ergens medicatie vandaan kan halen, laatste maanden weer meer moeite met zaken. Maar ook alweer sinds 2013-14 van de medicatie.
Ik ben onlangs ook gestopt met Concerta (voor nu) ik zat inmiddels op 54mg. Ook ik kreeg last van enorme crashes zodra die uitwerkte, en tijdje ritalin (kortwerkend) erachteraan om dit tegen te gaan. Dit werkte, maar stelde de crash echter uit. Na verloop van tijd leek de Concerta minder effect te hebben en daarbij ook steeds heftigere crashes te creëren (lees zware depressiviteit, wat aangewakkerd was door diverse dingen in mn leven, dus niet als oorsprong de Concerta).quote:
Hi,
Lang aanstalten om gemaakt om hier te posten met dit account ipv een kloon, maarja lekker boeiend denk ik nu (stukje acceptatie).
Ik ben enkele weken geleden gediagnosticeerd met AD(H)D. Wat enorm vervelend was om te horen, maar wel echt een hoop dingen verklaarden waar ik opzich blij mee was. Toen werd er geadviseerd om met medicatie te beginnen. Een tijdje weigerde ik dat, maar ben na lang nadenken en praten met mijn omgeving toch overstag gegaan. Eerst maar eens kijken of de voordelen opwegen tegen de nadelen, dan pas een mening vormen.
Ik was vorige week begonnen met Concerta (36 mg). Ik merkte de eerste paar dagen dat ik eindelijk rust in mijn hoofd had, en volledig kon concentreren op mijn lastige taken, zowel zakelijk als privé. Het eerste wat ik dacht was "zo voelt het dus om normaal te zijn".
Maar helaas zwakte dat enorm af na 2 dagen gebruik en werd ik er naar mate ik het gebruikte enorm slaperig in de middag. Vlak voor dit weekend afgesproken dat de dosis verdubbeld wordt (naar 72 mg) om te kijken of dat voldoende is. Morgen ga ik daar mee beginnen.
Ik heb mij ingelezen qua AD(H)D-medicatie. Wanneer kan ik weten of Concerta de juiste medicatie is? Of wanneer het de juiste dosis is? Wanneer weet ik dat ik zou moeten overstappen naar dexamfetamine omdat methylfenidaat niet de juiste medicatie is? Hoe groot is de kans dat er gewenning ontstaat en dat de medicatie niet meer werkt?
Vragen, vragen, vragen...
Ik ben aan het twijfelen om over te stappen op dexamfetamine, of Concerta terug te brengen naar lagere dosis. Buiten de crashes kreeg ik ook last van (zoals destijds hierboven gemeld) impotentie klachten, die aan bleven houden, evenals op random momenten (vooral s'nachts) aanhoudende pijnlijke erecties.
het is wel een kwestie van kijken wat bij jou past, een vriendin van mij heeft nu helemaal uitgezocht wat bij haar past en de Concerta doet voldoende voor haar, ook lange termijn, dus het verschilt wel per persoon. Op het moment durf ik even geen medicatie te nemen want ik wil de depressieve gevoelens niet aanwakkeren na crashes.
----
Voor mijzelf, ook ik heb moeite met het accepteren van de ADHD en wat dat met zich mee gaat brengen qua verandering en structuur in mijn leven, daarnaast ben ik ook pijnlijke patronen gaan herkennen in mijn leven, met name op relatiegebied, wat mij drijft en waarom ik zo lang kan blijven hangen in emoties. Het is frustrerend te denken dat dit vrijwel mijn hele leven zo zal blijven. Ik kan in een bevliegingsfase door de enorme dopamine rush die ik dan heb helemaal full on ergens in duiken, hierdoor kom ik natuurlijk intens over. Zodra een ander dit afbreekt zit ik in zak en as (dopaminekick wordt ook stop gezet natuurlijk), ook het type mensen waar ik op val zijn vrijwel alles wat ik wel ambieer en aspireer om te hebben maar zelf niet bezit. Ik heb vreemd genoeg niet veel en wel lange relaties gehad, maar merk in het single leven dat ik hier veel tegen aan loop en dat in het verleden ook stiekem heb gedaan. Ik zou willen dat ik minder intens op dit soort dingen reageer, evenals momenten in mijn leven waar zware keuzes gemaakt moeten worden of waarbij ik examens of tests moet afnemen. Ik heb vrijwel goede ervaringen hiermee, maar de intensiteit van mijn gedachtegang zorgt altijd voor een hoop stress hierin.
Op het moment door thuiswerken voel ik me ook zwaar onderprikkeld, dit is nu vooral duidelijk dat ik altijd een patroon heb gehad waarbij ik door impulsieve keuzes wel geprikkeld bleef, dit blijft nu vrijwel uit en ik merk dat ik veelal gespannen ben hierdoor, omdat ik dat gevoel van prikkels zoeken niet kwijt kan.
Iemand anders die dit ook zo ervaart, en eventueel tips heeft?
mijn grijze massa werkt standaard op een luie JIT (Just in Time) modus waarbij het geregeld effectief Just NOT In Time is gebleken. maar ik ben niet druk druk, niet altijd aan het woord en liever op de achtergrond dan in de belangstelling en daarom nooit aan AD(H)D gedacht en nooit aandacht besteed aan het "broertje ADD" gewoon omdat het mij nooit heeft geïnteresseerd.
Opzich kan ik tot een bepaalde standaard best wel orde bewaren (huis, kinderen, werk) relatie was al stuk dus die telt nu niet mee. maar telkens als ik denk alles te overzien glipt er ergens een kaart weg uit mijn zorgvuldig gebouwde kaarten huis. waardoor ik in alles 3 stappen terug gezet word.
Ik loop steeds vast waarbij ik de afgelopen 32 jaar gewoon herhaalde dat ik harder mijn best moest doen. het komt er alleen niet uit en nooit de vinger kunnen leggen waarom
Via een fok topic een persoonlijkheidstest (myers briggs) gedaan. INFP, past inderdaad bij mijn karakter,
interessante materie die persoonlijkheidstesten dus besloot ik er nog 10 minuutjes in te verdiepen.
3 uur later vond ik een site waarbij een verband tussen introvert en ADD gelegd werd. geen idee wat ADD is dus ook daar maar eens wat over lezen
WTF. zoveel herkenning. Alsof mijn levensverhaal beschreven staat bij de verhalen van ADDers en de
symptomen mijn geboden zijn waar al deze jaren naar geleefd heb. Amen
Zo doende toch even een verwijzing vragen bij de huisarts om te kijken of het vermoeden klopt. en wat we hiermee kunnen doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Proxx op 03-12-2020 21:57:41 ]
Dat vind ik dus de grootste meerwaarde van in ieder geval een keer medicatie geprobeerd hebben, dat je dat kan ervaren.quote:
Ik ben enkele weken geleden gediagnosticeerd met AD(H)D. Wat enorm vervelend was om te horen, maar wel echt een hoop dingen verklaarden waar ik opzich blij mee was. Toen werd er geadviseerd om met medicatie te beginnen. Een tijdje weigerde ik dat, maar ben na lang nadenken en praten met mijn omgeving toch overstag gegaan. Eerst maar eens kijken of de voordelen opwegen tegen de nadelen, dan pas een mening vormen.
Ik was vorige week begonnen met Concerta (36 mg). Ik merkte de eerste paar dagen dat ik eindelijk rust in mijn hoofd had, en volledig kon concentreren op mijn lastige taken, zowel zakelijk als privé. Het eerste wat ik dacht was "zo voelt het dus om normaal te zijn".
Na jarenlang geloofd te hebben dat het gewoon luiheid en gebrek aan discipline is (want onder druk kan ik alles) vond ik erkenning in de vorm van een diagnose wel fijn, maar dat knagende gevoel (stiekem is het wel degelijk een deel luiheid) bleef in eerste instantie nog.Terwijl echt ervaren hoeveel soepeler en vanzelfsprekender je je met medicatie kan functioneren dat knagende gevoel wel deed verdwenen en kon ik ADD zelf ook erkennen als oorzaak. Inmiddels kan ik daardoor ook beter functioneren zonder medicatie, want eerder was ik gefocust op luiheid als oorzaak.
Dat het qua medicatie even een zoektocht is, is volgens mij vrij gewoon.
Ik had dat ook met thuiswerken, maar bij mij helpt het voor een deel om wel gewoon op kantoor (alsnog veel prikkelarmer dan voorheen, door de lage bezetting) te gaan zitten werken. Ik herken het gevoel van het op zoek gaan naar prikkels wel en op kantoor kan ik daar beter mee dealen dan thuis.quote:
Op het moment door thuiswerken voel ik me ook zwaar onderprikkeld, dit is nu vooral duidelijk dat ik altijd een patroon heb gehad waarbij ik door impulsieve keuzes wel geprikkeld bleef, dit blijft nu vrijwel uit en ik merk dat ik veelal gespannen ben hierdoor, omdat ik dat gevoel van prikkels zoeken niet kwijt kan.
Iemand anders die dit ook zo ervaart, en eventueel tips heeft?
Ik probeer mezelf daarnaast ook te conditioneren om te functioneren met minder prikkels. Ik ben geneigd een beetje af te wisselen en dingen door elkaar te doen, maar 1 voor 1 werkt beter en dan werk ik gestructureerder. Soms kan dat niet en zijn er allerlei brandjes te blussen en daar ga ik dan stiekem heel lekker op.
Ik heb een verse diagnose en het medicatietraject staat voorlopig even op pauze vanwege fysieke problemen.
Ik gok dat de medicatie met vertraagde afgifte het beste gaat werken. Maar dat is een gok natuurlijk en ik kan dat traject nu niet in dus dat maakt het allemaal een beetje lastig. Ik heb goede dingen gehoord over DSW maar ik zie door de bomen het bos niet meer zo.
Dsw vergoed als enige volledig een variant van apotheekbereide medicatie voor adhd. Is wel even eenmalig wat geregel (want je moet dan ook aanmelden bij een specifieke apotheek voor alleen je adhd meds) maar als je het eenmaal hebt geregeld dan krijg je netjes elke maand je medicatie per postquote:
Iemand nog tips qua zorgverzekering?
Ik heb een verse diagnose en het medicatietraject staat voorlopig even op pauze vanwege fysieke problemen.
Ik gok dat de medicatie met vertraagde afgifte het beste gaat werken. Maar dat is een gok natuurlijk en ik kan dat traject nu niet in dus dat maakt het allemaal een beetje lastig. Ik heb goede dingen gehoord over DSW maar ik zie door de bomen het bos niet meer zo.
.Scheelde mij honderden euro's eigen bijdrage
Dank voor je reactie. Als ik bij Independer filter op zorgverzekeraars die medicijnen vergoeden dan staat DSW er niet tussen. Ik ga morgen wel even bellenquote:
[..]
Dsw vergoed als enige volledig een variant van apotheekbereide medicatie voor adhd. Is wel even eenmalig wat geregel (want je moet dan ook aanmelden bij een specifieke apotheek voor alleen je adhd meds) maar als je het eenmaal hebt geregeld dan krijg je netjes elke maand je medicatie per post
Scheelde mij honderden euro's eigen bijdrage
Dat komt omdat het een beetje een achterdeur methode is (wel gewoon legaal overigensquote:
[..]
Dank voor je reactie. Als ik bij Independer filter op zorgverzekeraars die medicijnen vergoeden dan staat DSW er niet tussen. Ik ga morgen wel even bellen
) omdat je het bij een specifieke apotheek moet afnemen en dus niet bij elke apotheek standaard die vergoeding krijgt. Ik zoek de mail die ik van de apotheek kreeg even op
momentjehttps://www.regenboogapotheek.nl/ en op deze website in t paarse kadertje alle vergoedingsinfo per verzekeraarquote:Alkmaar, 26 december 2020
Betreft: Informatie vergoedingen apotheekbereide ADHD-medicatie 2021
Geachte heer / mevrouw,
Op 14-12-2020 hebben we u een mail gestuurd met daarin de aankondiging dat we u zouden informeren over de vergoedingen van de apotheekbereide ADHD-medicatie van Regenboog Apotheek. Vanwege de Corona-afwikkelingen hebben de onderhandelingen helaas meer tijd in beslag genomen. Via deze weg willen we u berichten over de vergoedingen van de apotheekbereide ADHD-medicatie in 2021.
Regenboog Apotheek is met de zorgverzekeraars van de DSW-groep (DSW, StadHolland en inTwente) overeengekomen dat de apotheekbereide ADHD-medicatie ook in 2021 volledig wordt vergoed uit het basispakket.
Dit betreft dus:
Methylfenidaat retard,
Dexamfetamine (kortwerkend)
Dexamfetamine retard
DEXmethylfenidaat retard
De apotheekbereide ADHD-medicatie zal voor verzekerden van de DSW-groep in 2021 volledig vergoed worden uit de basisverzekering zonder eigen bijdrage.
Dit betekent dat alle verzekerden van deze zorgverzekeraars in 2021 geen factuur zullen ontvangen voor de apotheekbereide ADHD-medicatie van Regenboog Apotheek.
Alle andere zorgverzekeraars dan hierboven genoemd hebben geen afspraken willen maken over de vergoeding van apotheekbereide ADHD-medicatie en de patiënt zal zodoende altijd een factuur ontvangen.
Np, als ik nog verder kan helpen oid, pb gerustquote:
@:littledrummergirl mijn dank is groot!
ik vond het zelf best een kluif om uit te zoeken/te regelen maar nu het geregeld is loopt t prima Volgens Russell Barkley bestaat hyperfocus niet, alleen bij autisten. Daar had hij het ook over in zijn presentaties, welke Youtube video precies weet ik niet meer. Maar als je er allemaal in herkent en je denkt het te hebben, dan zou het wel goed kunnen. Introvertie inderdaad. Creativiteit. Chaos. Ik ben benieuwd. Volgens mij doe je het allemaal nog heel goed. Al gaan dingen wel stuk. Ik herken het wel, vergeetachtigheid. ADHD valt namelijk niet te veinzen. ADD = ADHD even voor de duidelijkheid. Verzwakte uitvoerende functies.quote:
HYPERFOCUS met hoofdletters. zeker een pluspunt dat maakt mij waardevol en uniek in mijn werk. tegelijkertijd kan die hyperfocus er ook voor zorgen dat ik helemaal niet productief ben voor het werk.
mijn grijze massa werkt standaard op een luie JIT (Just in Time) modus waarbij het geregeld effectief Just NOT In Time is gebleken. maar ik ben niet druk druk, niet altijd aan het woord en liever op de achtergrond dan in de belangstelling en daarom nooit aan AD(H)D gedacht en nooit aandacht besteed aan het "broertje ADD" gewoon omdat het mij nooit heeft geïnteresseerd.
Opzich kan ik tot een bepaalde standaard best wel orde bewaren (huis, kinderen, werk) relatie was al stuk dus die telt nu niet mee. maar telkens als ik denk alles te overzien glipt er ergens een kaart weg uit mijn zorgvuldig gebouwde kaarten huis. waardoor ik in alles 3 stappen terug gezet word.
Ik loop steeds vast waarbij ik de afgelopen 32 jaar gewoon herhaalde dat ik harder mijn best moest doen. het komt er alleen niet uit en nooit de vinger kunnen leggen waarom
Via een fok topic een persoonlijkheidstest (myers briggs) gedaan. INFP, past inderdaad bij mijn karakter,
interessante materie die persoonlijkheidstesten dus besloot ik er nog 10 minuutjes in te verdiepen.
3 uur later vond ik een site waarbij een verband tussen introvert en ADD gelegd werd. geen idee wat ADD is dus ook daar maar eens wat over lezen
WTF. zoveel herkenning. Alsof mijn levensverhaal beschreven staat bij de verhalen van ADDers en de
symptomen mijn geboden zijn waar al deze jaren naar geleefd heb. Amen
Zo doende toch even een verwijzing vragen bij de huisarts om te kijken of het vermoeden klopt. en wat we hiermee kunnen doen.
"The beauty of ADHD is the most treatable disorder in psychiatry" Het schijnt goed te behandelen zijn.
Toch even over hoe ik het allemaal ervaar. Zelf heb ik naast ADHD onoplettend, dus ook OCD, ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, stressstoornis (anxiety). Alhoewel die laatste drie dan weer niet officieel zijn. Wellicht komt dat nog, ik ben nog onder behandeling. Ik schrijf en lees eigenlijk weinig mee in dit topic, ken verder ook niemand. Wat ik persoonlijk best jammer vind, want ik ken eigenlijk geen mensen met ADHD in mijn omgeving.
Naar wat ik zo allemaal heb kunnen lezen, heb ik wel het idee dat iedereen vrij positief staat ingesteld en er het beste van probeert te maken. Ja, tenslotte waarom zou je ook niet? Iedereen moet verder. Dat is ook wel belangrijk. Maar persoonlijk worstel ik er allemaal vreselijk mee. Eigenlijk al jaren.
En dan lees je over zo'n jongen uit Wezep die dus blijkbaar ook ADHD had en daarmee worstelde (werk wat fout loopt, zaken die fout liepen, allerlei toestanden/huilen etc.) en suicide heeft gepleegd, dan word ik daar wel wanhopig om. Ja, hij gebruikte dan wel dat 3MMC dat helemaal in schijnt te zijn, het zou mee hebben kunnen gespeeld. Maar het blijf triest voor die makker en familie.
Structuur, discipline, consistentie gaat slecht. Slecht keuzes maken. Reactief zijn i.p.v. proactief. Minder motiviatie. Piekeren. Overgevoelig. Relaties niet kunnen onderhouden. Ik weet niet of er mensen zijn die dat herkennen? Waarschijnlijk wel. Ik sta eigenlijk al jaren stil, tot op zekere hoogte vind ik dat eigenlijk wel best, maar wil er ook graag verandering in. Qua carrière bedoel ik dan, maar goed ik vind zo veel wel interessant. Altijd wat anders willen. Ja, alleen fietsen doe ik graag en altijd. Muziek luisteren, lezen.
Sommigen gebruiken medicatie, anderen weer niet. Iedereen zou qua medicatie zelf moeten zoeken naar de juiste dosering inderdaad. Maar tolerantie bouw je altijd wel op, dus er is altijd wel een periode (dagen/weken) dat iemand niet zou moeten gebruiken. Op longecity.org staan ook veel informatieve topics over mensen met ADHD. Het is wel Amerikaans/Engels.
Maar goed het gaat even niet om mij, maar om iedereen die hier zit. Maar wou toch even mijn verhaal doen, wil ik ook niet te negatief/pessimistisch zijn. Al ben ik dat al geweest. Ik sta er de laatste tijd zo in en jullie niet, wellicht veranderd dat ooit. Misschien wat depressief. Misschien wat te serieus. En misschien had ik dit niet moeten plaatsen, zelfs hierom zat ik te twijfelen. Haha. Ik weet het niet. Niemand is hetzelfde, ook de mensen met ADHD niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door LazyDave op 28-12-2020 22:59:05 ]
Om heel eerlijk te zijn denk ik dat veel normale mensen ook de dingen herkennen zoals “ Structuur, discipline, consistentie gaat slecht. Slecht keuzes maken. Reactief zijn i.p.v. proactief. Minder motiviatie. Piekeren. Overgevoelig. Relaties niet kunnen onderhouden.” Ikzelf heb geen ADHD volgens psychiaters en herken dit ook allemaal en veel anderen ook denk ik. Heb ook vaak een gebrek aan motivatie en zelf noem ik dat gewoon luiheid of sombere stemming. Als je een diagnose zoals ADHD hebt, dan heb je naar mijn mening gewoon geluk. Het betekent dat je iets hebt wat zoals je zelf al schrijft te behandelen is, dus dat je met medicatie of therapie normaal kunt functioneren. Veel mensen met fysieke problemen of andere psychische problemen of die niet eens aan diagnose toekomen vanwege de wachtlijst hebben die mogelijkheid uberhaupt niet. Aan de andere kant, op het vlak van persoonlijke ontwikkeling heb je dan geen geluk. Je raakt eraan gewend dat je psychologische copingmechanisme geheel wordt uitbesteed aan de psychiatrie en farmaceutische industrie. Normaal gesproken, als je een persoon bent zonder stoornis, word je dan helemaal afgebrand en verafschuwt door de meeste mensen op Fok enz. die je dan beschouwen als zwakste persoon op aarde in deze “je ik kan alles mindset is alles wat je nodig hebt en je lichaam de schuld geven van de gebreken van je mindset is verachtelijk” maatschappij. Maar mensen met stoornissen worden gezien als aparte categorie waar dit niet voor geldt. Zelfs door de mensen die uberhaupt niet eens geloven dat mensen fysieke verschillen kunnen hebben die hun psychologische vermogens bepalen. Veel mensen met stoornissen zegge ook “ja ik neem wel medicijnen maar die doen niet veel, m’n mindset heeft me genezen” en dan krijgen ze sympathie maar zo werkt het niet vind ik zelf, daar klopt natuurlijk niks van. Anderzijds zeggen deze mensen ook vaak “ik heb wel een recept voor medicijnen waardoor ik beter functioneer, maar ik neem ze niet!!” Ik weet niet wat ik daarvan moet denken. De indoctrinatie dat je geen medicijnen vokr psychologische aandoeningen mag hebben is heel groot en dat vind ik een slechte zaak wanneer de eisen aan mensen in termen van prestatie op het werk en sociaal enz. ook steeds hoger worden. Ook is het dom dat als je de privilege wel hebt je er dan geen gebruik van maakt. Aan de andere kant snap ik de angst voor medicijnen wel. Per slot van rekening zijn vooral medicijnen voor adhd gewoon drugs. En dat kan wel degelijk tot suicidale gevoelens leiden. Ik zelf heb geen ADHD maar wel ritalin geprobeerd en ik herken dat als rebound effect die bij mij gelukkig niet lang duurde omdat ik geen regelmatige gebruiker was. Dus ik zou niet te snel concluderen dat het door de hersenaandoening ADHD kwam.quote:
Volgens Russell Barkley bestaat hyperfocus niet, alleen bij autisten. Daar had hij het ook over in zijn presentaties, welke Youtube video precies weet ik niet meer. Maar als je er allemaal in herkent en je denkt het te hebben, dan zou het wel goed kunnen. Introvertie inderdaad. Creativiteit. Chaos. Ik ben benieuwd. Volgens mij doe je het allemaal nog heel goed. Al gaan dingen wel stuk. Ik herken het wel, vergeetachtigheid. ADHD valt namelijk niet te veinzen. ADD = ADHD even voor de duidelijkheid. Verzwakte uitvoerende functies.
"The beauty of ADHD is the most treatable disorder in psychiatry" Het schijnt goed te behandelen zijn.
Toch even over hoe ik het allemaal ervaar. Zelf heb ik naast ADHD onoplettend, dus ook OCD, ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, stressstoornis (anxiety). Alhoewel die laatste drie dan weer niet officieel zijn. Wellicht komt dat nog, ik ben nog onder behandeling. Ik schrijf en lees eigenlijk weinig mee in dit topic, ken verder ook niemand. Wat ik persoonlijk best jammer vind, want ik ken eigenlijk geen mensen met ADHD in mijn omgeving.
Naar wat ik zo allemaal heb kunnen lezen, heb ik wel het idee dat iedereen vrij positief staat ingesteld en er het beste van probeert te maken. Ja, tenslotte waarom zou je ook niet? Iedereen moet verder. Dat is ook wel belangrijk. Maar persoonlijk worstel ik er allemaal vreselijk mee. Eigenlijk al jaren.
En dan lees je over zo'n jongen uit Wezep die dus blijkbaar ook ADHD had en daarmee worstelde (werk wat fout loopt, zaken die fout liepen, allerlei toestanden/huilen etc.) en suicide heeft gepleegd, dan word ik daar wel wanhopig om. Ja, hij gebruikte dan wel dat 3MMC dat helemaal in schijnt te zijn, het zou mee hebben kunnen gespeeld. Maar het blijf triest voor die makker en familie.
Structuur, discipline, consistentie gaat slecht. Slecht keuzes maken. Reactief zijn i.p.v. proactief. Minder motiviatie. Piekeren. Overgevoelig. Relaties niet kunnen onderhouden. Ik weet niet of er mensen zijn die dat herkennen? Waarschijnlijk wel. Ik sta eigenlijk al jaren stil, tot op zekere hoogte vind ik dat eigenlijk wel best, maar wil er ook graag verandering in. Qua carrière bedoel ik dan, maar goed ik vind zo veel wel interessant. Altijd wat anders willen. Ja, alleen fietsen doe ik graag en altijd. Muziek luisteren, lezen.
Sommigen gebruiken medicatie, anderen weer niet. Iedereen zou qua medicatie zelf moeten zoeken naar de juiste dosering inderdaad. Maar tolerantie bouw je altijd wel op, dus er is altijd wel een periode (dagen/weken) dat iemand niet zou moeten gebruiken. Op longecity.org staan ook veel informatieve topics over mensen met ADHD. Het is wel Amerikaans/Engels.
Maar goed het gaat even niet om mij, maar om iedereen die hier zit. Maar wou toch even mijn verhaal doen, wil ik ook niet te negatief/pessimistisch zijn. Al ben ik dat al geweest. Ik sta er de laatste tijd zo in en jullie niet, wellicht veranderd dat ooit. Misschien wat depressief. Misschien wat te serieus. En misschien had ik dit niet moeten plaatsen, zelfs hierom zat ik te twijfelen. Haha. Ik weet het niet. Niemand is hetzelfde, ook de mensen met ADHD niet.
Daarom vind ik Longecity ook een in verhouding wel goede site, ook daar vind je veel proefkonijnen daar graag het gat op willen vullen tussen bewezen, moeizaam verkrijgbare medicijnen met zware bijwerkingen en vrij verkrijgbare maar niet veel uitgeteste supplementen. Zo komt er meer kennis beschikbaar over supplementen en ook over het effect van gezond leven in het algemeen. Maar wat maakt het uit? Wat echt zoden aan de dijk zet buiten medicatie om weet men toch voorlopig nog niet, misschien wel niks, het enige positieve is dat er ook eens wat ruimer wordt gekeken dan alleen diagnose+medicatie, buiten het standaard levensstijl advies om. Haha, ik erger me echt kapot aan dit niet eens individueel bewijsbare concept net als alle andere psychische stoornissen die net zo goed niet hadden kunnen bestaan omdat ze toch niet op een normale manier in een individu aangetoond kunnen worden. Maar ik erger me er nog het meest aan dat het me bezig houdt. Wtf. Ik wil gewoon slapen. Niet met deze onzin bezig zijn. Maar keer op keer mislukt dat echt heel erg. Ik baal weer eens verschrikkelijk dat ik maar liefst 45 min. ofzo van mijn leven aan deze post kwijt geweest ben
ik wil die eigenlijk terug maar ja. Kan niet[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-12-2020 01:14:53 ]
Ik moet het process van diagnose nog helemaal door. dus niks is zeker. maar had jij de klachten die jij benoemd ook al tijdens je jeugd < 12 jaar? dat is volgens mij een 'eis' om de diagnose te stellen. je moet er mee geboren zijn en om dat aan te tonen hebben ze die ondergrens. bij mij is duidelijk dat dit mijn hele leven speelt omdat op elk basisschool/middelbare school rapport opmerkingen over mijn concentratie, motivatie enz staan. ik ging met de fiets naar school en kwam zonder terug, zelfde geld voor jassen. ik had bijna wekelijks nieuwe broodtrommels omdat ze steeds verdwenen. op de middelbare school tijdens de rit naar school (30min.) kon ik verschillende keren zeggen tegen vrienden dat ik het idee had iets vergeten te zijn. en pas in de klas als de leraar vroeg om boeken te pakken tot het besef komen dat ik mijn schooltas vergeten was. huiswerk was nooit af, aantekening tijdens de les maar half gemaakt of niet meer naar teruggekeken. boeken vergeten, gymspullen. zo erg dat ik na de 2e zelfs naar een "speciale klas" moest zonder boeken of huiswerk, en daarom ook geen middelbaar diploma heb. op MBO-2 was de lesstof zo dodend saai dat ik de overige leerlingen begon te vervelen. maar omdat mijn kennis goed was mocht ik thuisblijven van school in afwachting van examens. die ik ook zonder te leren gehaald heb. ik kan zo nog wel even doorgaan met stommiteiten die niet meer incidenteel te noemen zijn. maar je snapt mijn punt.quote:
[..]
Om heel eerlijk te zijn denk ik dat veel normale mensen ook de dingen herkennen zoals “ Structuur, discipline, consistentie gaat slecht. Slecht keuzes maken. Reactief zijn i.p.v. proactief. Minder motiviatie. Piekeren. Overgevoelig. Relaties niet kunnen onderhouden.” Ikzelf heb geen ADHD volgens psychiaters en herken dit ook allemaal en veel anderen ook denk ik. Heb ook vaak een gebrek aan motivatie en zelf noem ik dat gewoon luiheid of sombere stemming. Als je een diagnose zoals ADHD hebt, dan heb je naar mijn mening gewoon geluk. Het betekent dat je iets hebt wat zoals je zelf al schrijft te behandelen is, dus dat je met medicatie of therapie normaal kunt functioneren. Veel mensen met fysieke problemen of andere psychische problemen of die niet eens aan diagnose toekomen vanwege de wachtlijst hebben die mogelijkheid uberhaupt niet. Aan de andere kant, op het vlak van persoonlijke ontwikkeling heb je dan geen geluk. Je raakt eraan gewend dat je psychologische copingmechanisme geheel wordt uitbesteed aan de psychiatrie en farmaceutische industrie. Normaal gesproken, als je een persoon bent zonder stoornis, word je dan helemaal afgebrand en verafschuwt door de meeste mensen op Fok enz. die je dan beschouwen als zwakste persoon op aarde in deze “je ik kan alles mindset is alles wat je nodig hebt en je lichaam de schuld geven van de gebreken van je mindset is verachtelijk” maatschappij. Maar mensen met stoornissen worden gezien als aparte categorie waar dit niet voor geldt. Zelfs door de mensen die uberhaupt niet eens geloven dat mensen fysieke verschillen kunnen hebben die hun psychologische vermogens bepalen. Veel mensen met stoornissen zegge ook “ja ik neem wel medicijnen maar die doen niet veel, m’n mindset heeft me genezen” en dan krijgen ze sympathie maar zo werkt het niet vind ik zelf, daar klopt natuurlijk niks van. Anderzijds zeggen deze mensen ook vaak “ik heb wel een recept voor medicijnen waardoor ik beter functioneer, maar ik neem ze niet!!” Ik weet niet wat ik daarvan moet denken. De indoctrinatie dat je geen medicijnen vokr psychologische aandoeningen mag hebben is heel groot en dat vind ik een slechte zaak wanneer de eisen aan mensen in termen van prestatie op het werk en sociaal enz. ook steeds hoger worden. Ook is het dom dat als je de privilege wel hebt je er dan geen gebruik van maakt. Aan de andere kant snap ik de angst voor medicijnen wel. Per slot van rekening zijn vooral medicijnen voor adhd gewoon drugs. En dat kan wel degelijk tot suicidale gevoelens leiden. Ik zelf heb geen ADHD maar wel ritalin geprobeerd en ik herken dat als rebound effect die bij mij gelukkig niet lang duurde omdat ik geen regelmatige gebruiker was. Dus ik zou niet te snel concluderen dat het door de hersenaandoening ADHD kwam.
Daarom vind ik Longecity ook een in verhouding wel goede site, ook daar vind je veel proefkonijnen daar graag het gat op willen vullen tussen bewezen, moeizaam verkrijgbare medicijnen met zware bijwerkingen en vrij verkrijgbare maar niet veel uitgeteste supplementen. Zo komt er meer kennis beschikbaar over supplementen en ook over het effect van gezond leven in het algemeen. Maar wat maakt het uit? Wat echt zoden aan de dijk zet buiten medicatie om weet men toch voorlopig nog niet, misschien wel niks, het enige positieve is dat er ook eens wat ruimer wordt gekeken dan alleen diagnose+medicatie, buiten het standaard levensstijl advies om. Haha, ik erger me echt kapot aan dit niet eens individueel bewijsbare concept net als alle andere psychische stoornissen die net zo goed niet hadden kunnen bestaan omdat ze toch niet op een normale manier in een individu aangetoond kunnen worden. Maar ik erger me er nog het meest aan dat het me bezig houdt. Wtf. Ik wil gewoon slapen. Niet met deze onzin bezig zijn. Maar keer op keer mislukt dat echt heel erg. Ik baal weer eens verschrikkelijk dat ik maar liefst 45 min. ofzo van mijn leven aan deze post kwijt geweest ben
voor de diagnose ADHD Overwegend onoplettend type. zijn 9 kern punten waarvan je er 6 moet hebben om binnen die categorie te vallen. ik kan ze allemaal aanvinken. bij categorie 2 (hyperactiviteit en impulsiviteit) scoor ik slechts 2 van de 9 punten.
@LazyDave hyperfocus of het wel bestaat of niet. ik denk van wel. maar zoals ik ergens in een podcast gehoord had. is het niet zo zeer een superkracht. maar juist het enorme contrast tussen helemaal geen concetratie kunnen houden voor dagelijkse taken en dan ineens uren aan een stuk aan iets interessants bezig zijn waarbij de wereld ineens niet meer bestaat. ipv neuro typisch je aandacht gedurende de dag verdelen tussen taken.
[ Bericht 2% gewijzigd door Proxx op 29-12-2020 13:10:08 ]
Bedankt voor je reactie, hoef je niet van te balen. Ja, er zullen vast mensen zijn zonder stoornissen die zich daar in herkennen. Het zou kunnen. Maar neurotypische personen functioneren echt wel beter, dan niet neurotypische personen. Neem dat piekeren nou, ik heb dat echt tot in extreme. En zelf ken ik gasten die zich totaal nergens druk om maken, al moeten ze gevangenis in en uit, instelling in en uit etc. Sommigen leven letterlijk op die manier, soms jaren of hun levenlang. Ik pieker al als ik morgen een afspraak heb staan. Zelfs 10/20 twintig jaar vooruitpiekeren. Voor zover dat kan, want eigenlijk kan dat helemaal niet. Is gewoon gestoord. Maar misschien zijn dat voornamelijk zorgen over hoe het leven dan zal zijn. Ik weet niet of jij dat herkent? Altijd stil zijn en weinig zeggen, maar dat zal ook wel met de prefrontale cortex te maken hebben. Maar goed, ik ken je verder niet, ik hoop dat het je goed gaat, ook de komende jaren, ik las je topic "Psychiatrische "ziekten" bestaan niet,Alleen de maatschappij" uit 2017, was wel interessant wat je daar hebt gezegd ook. Maar natuurlijk bestaan stoornissen wel. Maar je geeft zelf aan geen ADHD te hebben, maar welke stoornis vermoed je te hebben? Ja als je er al zo over kunt praten. Je hebt maar een paar grote bekenden stoornissen tenslotte. En of je weleens helemaal afgebrand en verafschuwt bent op Fok, omdat je zonder diagnose/stoornis beter zou kunnen functioneren, maar toch minder motivatie hebt, dat weet ik ook niet. Zou niet mogen. Ben het wel met je eens dat mensen die beweren dat “ja ik neem wel medicijnen maar die doen niet veel, m’n mindset heeft me genezen” eigenlijk in eerste instantie dus helemaal geen stoornis hadden. Klopt inderdaad niet. Ik ben blij dat je even gereageerd hebt. Moe zul je er wel van worden, maar voor mij is het geen onzin.quote:
[..]
Om heel eerlijk te zijn denk ik dat veel normale mensen ook de dingen herkennen zoals “ Structuur, discipline, consistentie gaat slecht. Slecht keuzes maken. Reactief zijn i.p.v. proactief. Minder motiviatie. Piekeren. Overgevoelig. Relaties niet kunnen onderhouden.” Ikzelf heb geen ADHD volgens psychiaters en herken dit ook allemaal en veel anderen ook denk ik. Heb ook vaak een gebrek aan motivatie en zelf noem ik dat gewoon luiheid of sombere stemming. Als je een diagnose zoals ADHD hebt, dan heb je naar mijn mening gewoon geluk. Het betekent dat je iets hebt wat zoals je zelf al schrijft te behandelen is, dus dat je met medicatie of therapie normaal kunt functioneren. Veel mensen met fysieke problemen of andere psychische problemen of die niet eens aan diagnose toekomen vanwege de wachtlijst hebben die mogelijkheid uberhaupt niet. Aan de andere kant, op het vlak van persoonlijke ontwikkeling heb je dan geen geluk. Je raakt eraan gewend dat je psychologische copingmechanisme geheel wordt uitbesteed aan de psychiatrie en farmaceutische industrie. Normaal gesproken, als je een persoon bent zonder stoornis, word je dan helemaal afgebrand en verafschuwt door de meeste mensen op Fok enz. die je dan beschouwen als zwakste persoon op aarde in deze “je ik kan alles mindset is alles wat je nodig hebt en je lichaam de schuld geven van de gebreken van je mindset is verachtelijk” maatschappij. Maar mensen met stoornissen worden gezien als aparte categorie waar dit niet voor geldt. Zelfs door de mensen die uberhaupt niet eens geloven dat mensen fysieke verschillen kunnen hebben die hun psychologische vermogens bepalen. Veel mensen met stoornissen zegge ook “ja ik neem wel medicijnen maar die doen niet veel, m’n mindset heeft me genezen” en dan krijgen ze sympathie maar zo werkt het niet vind ik zelf, daar klopt natuurlijk niks van. Anderzijds zeggen deze mensen ook vaak “ik heb wel een recept voor medicijnen waardoor ik beter functioneer, maar ik neem ze niet!!” Ik weet niet wat ik daarvan moet denken. De indoctrinatie dat je geen medicijnen vokr psychologische aandoeningen mag hebben is heel groot en dat vind ik een slechte zaak wanneer de eisen aan mensen in termen van prestatie op het werk en sociaal enz. ook steeds hoger worden. Ook is het dom dat als je de privilege wel hebt je er dan geen gebruik van maakt. Aan de andere kant snap ik de angst voor medicijnen wel. Per slot van rekening zijn vooral medicijnen voor adhd gewoon drugs. En dat kan wel degelijk tot suicidale gevoelens leiden. Ik zelf heb geen ADHD maar wel ritalin geprobeerd en ik herken dat als rebound effect die bij mij gelukkig niet lang duurde omdat ik geen regelmatige gebruiker was. Dus ik zou niet te snel concluderen dat het door de hersenaandoening ADHD kwam.
Daarom vind ik Longecity ook een in verhouding wel goede site, ook daar vind je veel proefkonijnen daar graag het gat op willen vullen tussen bewezen, moeizaam verkrijgbare medicijnen met zware bijwerkingen en vrij verkrijgbare maar niet veel uitgeteste supplementen. Zo komt er meer kennis beschikbaar over supplementen en ook over het effect van gezond leven in het algemeen. Maar wat maakt het uit? Wat echt zoden aan de dijk zet buiten medicatie om weet men toch voorlopig nog niet, misschien wel niks, het enige positieve is dat er ook eens wat ruimer wordt gekeken dan alleen diagnose+medicatie, buiten het standaard levensstijl advies om. Haha, ik erger me echt kapot aan dit niet eens individueel bewijsbare concept net als alle andere psychische stoornissen die net zo goed niet hadden kunnen bestaan omdat ze toch niet op een normale manier in een individu aangetoond kunnen worden. Maar ik erger me er nog het meest aan dat het me bezig houdt. Wtf. Ik wil gewoon slapen. Niet met deze onzin bezig zijn. Maar keer op keer mislukt dat echt heel erg. Ik baal weer eens verschrikkelijk dat ik maar liefst 45 min. ofzo van mijn leven aan deze post kwijt geweest ben
[ Bericht 1% gewijzigd door LazyDave op 29-12-2020 15:04:02 ]
Nou gelukkig maar dat je in ieder geval uitzicht hebt op hulp. Ik hoop dat het een beetje snel gaat.quote:
Hier nu ook meerdere gesprekken gehad met psych. Nog bezig met diagnose krijgen enzo maar ze sluiten het nog steeds niet uit. Ook heb ik een trauma vanwege pestverleden en overlijden van mijn vader. Dus ga dan 2 trajecten in.
Nee, ben wel vergeetachtig maar die extreme mate van vergeetachtigheid heb ik zelf gelukkig niet, want als je nog niet behandeld wordt is dat wel vervelend. Ik hoop voor je dat je ADHD hebt, dan kunnen ze er iets aan doen en dat je niet veel bijwerkingen van eventuele medicatie krijgt. Ik herken vooral wat LazyDave schrijft, waarvan ik niet denk dat het exclusief is voor ADHD.quote:
Ik moet het process van diagnose nog helemaal door. dus niks is zeker. maar had jij de klachten die jij benoemd ook al tijdens je jeugd < 12 jaar? dat is volgens mij een 'eis' om de diagnose te stellen. je moet er mee geboren zijn en om dat aan te tonen hebben ze die ondergrens. bij mij is duidelijk dat dit mijn hele leven speelt omdat op elk basisschool/middelbare school rapport opmerkingen over mijn concentratie, motivatie enz staan. ik ging met de fiets naar school en kwam zonder terug, zelfde geld voor jassen. ik had bijna wekelijks nieuwe broodtrommels omdat ze steeds verdwenen. op de middelbare school tijdens de rit naar school (30min.) kon ik verschillende keren zeggen tegen vrienden dat ik het idee had iets vergeten te zijn. en pas in de klas als de leraar vroeg om boeken te pakken tot het besef komen dat ik mijn schooltas vergeten was. huiswerk was nooit af, aantekening tijdens de les maar half gemaakt of niet meer naar teruggekeken. boeken vergeten, gymspullen. zo erg dat ik na de 2e zelfs naar een "speciale klas" moest zonder boeken of huiswerk, en daarom ook geen middelbaar diploma heb. op MBO-2 was de lesstof zo dodend saai dat ik de overige leerlingen begon te vervelen. maar omdat mijn kennis goed was mocht ik thuisblijven van school in afwachting van examens. die ik ook zonder te leren gehaald heb. ik kan zo nog wel even doorgaan met stommiteiten die niet meer incidenteel te noemen zijn. maar je snapt mijn punt.
voor de diagnose ADHD Overwegend onoplettend type. zijn 9 kern punten waarvan je er 6 moet hebben om binnen die categorie te vallen. ik kan ze allemaal aanvinken. bij categorie 2 (hyperactiviteit en impulsiviteit) scoor ik slechts 2 van de 9 punten.
Dit herken ik wel, ik denk ook veel neurotypische mensen (zijn niet veel “neurotypische” mensen ook niet beter te omschrijven als: mensen die zich nooit op aandoeningen hebben laten testen? Want veel mensen zoeken ook geen hulp vanwege angst voor wat anderen vinden ook al functioneren ze slecht). Ik heb zelf last van hyperfocus wanneer ik bijvoorbeeld iets afleidends doe, zoals op fok zitten. Mijn motivatie is te vergelijken met autopilot stand. Als ik een slechte bestemming kies dan ben ik zo 3 uur verder met verspilling van tijd ook al is het middernacht want ik kan mijn aandacht dan echt niet meer van mijn slechte bezigheid afkrijgen. Als ik iets nuttigs doe en erin opga vind ik het moeilijk om pauzes te nemen voor eten bijv. Maar is dat niet wat ze “flow” noemen? Lijkt me dan iets wat velen herkennen.quote:@:LazyDave hyperfocus of het wel bestaat of niet. ik denk van wel. maar zoals ik ergens in een podcast gehoord had. is het niet zo zeer een superkracht. maar juist het enorme contrast tussen helemaal geen concetratie kunnen houden voor dagelijkse taken en dan ineens uren aan een stuk aan iets interessants bezig zijn waarbij de wereld ineens niet meer bestaat. ipv neuro typisch je aandacht gedurende de dag verdelen tussen taken.
Ja ik heb ook het topic gemaakt waar heb jij last van of zo, en uit die poll bleek dat de meeste mensen op Fok die reageerden (of ze allemaal neurotypisch waren weet ik niet, maar niet allemaal hadden ze officieel ADHD of autisme ofzo denk ik) zich dagelijks in dit soort dingen herkenden. Ik schrok daar aan de ene kant van, maar aan de andere kant verbaasde het me ook echt helemaal niets. Toch functioneren de meesten wel normaal, afgaand op fok posts. Dan denk ik echt: hoe kan dat? Zelf functioneer ik ook niet normaal, ben werkloos, hopelijk voor altijd single, wil nooit kinderen, huisdieren heb ik ook niet en ik leid het liefst een zo teruggetrokken mogelijk bestaan omdat ik slecht ben in sociaal contact, huishouden kan beter, in hobbies kom ik nooit vooruit omdat ik informatie niet genoeg begrijp of weer vergeet en omdat ik een hekel heb aan dingen doen omdat ik nooit energie heb, van reizen of andere uitstapjes organiseren word ik ook al moe als ik eraan denk. Kortom het meeste van wat mensen als “leven” beschouwen doe ik niet. Ik herdefinieer daarmee wel het begrip “leven”, want ik vind het absurd dat mensen het feit dat hun hart klopt niet al als leven genoeg beschouwen. Misschien komt het inderdaad door dat piekeren. Dat heb ik zelf ook nonstop zodra ik opsta tot ik weer ga slapen. Over welke dingen maak jij je het meeste zorgen en zijn er ook dingen waar jijje geen zorgen over maakt? Hoezo denk je dat het leven van mensen met een strafblad beter is als ze bijv. door hun onverschilligheid slechte familiebanden hebben of zichzelf in gevaar brengen? Ja, dat stil zijn herken ik ook heel erg. Alleen bij familie zeg ik af en toe nog wat en bij vrienden maar wel alleen voor hen “saaie” dingen (ze hebben ook af en toe zelf gezegd dat ik niet ideaal overkom). Ik voel me in gezelschap vaak alsof ik al bijna niet meer besta of zo. Herken jij dat ook? Het is vervelend dat je deze problemen hebt, maar ik ga ervan uit dat ze je wel ervan af kunnen helpen. Misschien heb ik het mis en ben je ook een uitzondering, ik hoop het niet voor je, maar ik denk dit omdat vrijwel iedereen op Fok die psychologische hulp krijgt het gevoel heeft er heel veel mee opgeschoten te zijn. Maar heb je al een behandeling of medicijnen voor ADHD onoplettend nu dan?quote:
Bedankt voor je reactie, hoef je niet van te balen. Ja, er zullen vast mensen zijn zonder stoornissen die zich daar in herkennen. Het zou kunnen. Maar neurotypische personen functioneren echt wel beter, dan niet neurotypische personen. Neem dat piekeren nou, ik heb dat echt tot in extreme. En zelf ken ik gasten die zich totaal nergens druk om maken, al moeten ze gevangenis in en uit, instelling in en uit etc. Sommigen leven letterlijk op die manier, soms jaren of hun levenlang. Ik pieker al als ik morgen een afspraak heb staan. Zelfs 10/20 twintig jaar vooruitpiekeren. Voor zover dat kan, want eigenlijk kan dat helemaal niet. Is gewoon gestoord. Maar misschien zijn dat voornamelijk zorgen over hoe het leven dan zal zijn. Ik weet niet of jij dat herkent? Altijd stil zijn en weinig zeggen, maar dat zal ook wel met de prefrontale cortex te maken hebben.
Bedankt en dat je het topic hebt gelezen. Maar kun je uitleggen waarom jij vindt dat stoornissen bestaansrecht hebben? Even los van de psychologische problemen die mensen ervaren want ik snap dat wat mensen zelf ervaren voor hen wel bestaat. Maar ik bedoel meer het bestaansrecht van stoornissen als protocollen in instellingen en bij individuen fysiek bewijsbare afwijkingen, ofwaarom het dan niet fysiek op individueel niveau bewezen hoeft te worden zonder dat je willekeur krijgt (want als er af wordt gegaan op hoeveel last mensen er zelf van hebben, dan heeft volgens mijn polluitslag dus vrijwel iedereen een stoornis).quote:Maar goed, ik ken je verder niet, ik hoop dat het je goed gaat, ook de komende jaren, ik las je topic "Psychiatrische "ziekten" bestaan niet,Alleen de maatschappij" uit 2017, was wel interessant wat je daar hebt gezegd ook. Maar natuurlijk bestaan stoornissen wel.
vroeger kon je beter vragen: wat denk je niet te hebben? ADD, narcistische persoonlijkheidsstoornis, borderline, schizoide persoonlijkheidsstoornis, afhankelijke persoonlijkheidsstoornis, gegeneraliseerde angststoornis, cyclothymie, you name it. Maar dat had ik allemaal officieel niet. Nu zou ik niet eens meer weten wat ik uberhaupt met al die diagnoses op zou schieten vooral nu ik weet dat ik eigenlijk gewoon normaal ben, juist (volgens mijn polluitslag) vanwege de psychologische problemen die ik ervaar zoals gebrek aan energie, piekeren enz. Dat heeft mn geest pas echt tot een soort door elkaar gemixte brei gemaakt. Wat is “neurotypisch” nog als het ook het zijn van een psychisch wrak betekent? Waarom wordt geluk vaak door mensen als de zin van het leven beschouwd terwijl het geluk van mensen wereldwijd door anderen vaak volkomen onbelangrijk wordt gezien omdat het toch niet zichtbaar is? Wat is dat uberhaupt als het zo ontzettend subjectief is dat het door iedereen tot vrijwel nul kan worden gereduceerd en ook moet omdat iedereen moet relativeren. Ja in die fase ben ik waarschijnlijk eindelijk aanbeland en ik denk dat de meesten er al een jaar of 10 voorbij zijn maar ik denk niet dat ik er ooit nog uit ga komen. Ja ik wil die mensen niet beschuldigen of zo maar ik ben blij dat jij het eens bent dat het raar is: maar misschien was het wel gewoon een verzonnen voorbeeld sorry ik weet het niet meer. Feit is wel dat mensen vaak zelfs met therapie en medicijnen zeggen dat psychologische hulp inhoudt dat je alles als client voornamelijk zelf doet en de rest maar ondersteuning is. Dat heb ik niet zelf verzonnen. Moeten zij natuurlijk weten, als dat voor hun werkt fijn, maar het komt op mij een beetje raar over. Dank je. Ik voel me nu wel beter over die 45min.quote:Maar je geeft zelf aan geen ADHD te hebben, maar welke stoornis vermoed je te hebben? Ja als je er al zo over kunt praten. Je hebt maar een paar grote bekenden stoornissen tenslotte. En of je weleens helemaal afgebrand en verafschuwt bent op Fok, omdat je zonder diagnose/stoornis beter zou kunnen functioneren, maar toch minder motivatie hebt, dat weet ik ook niet. Zou niet mogen. Ben het wel met je eens dat mensen die beweren dat “ja ik neem wel medicijnen maar die doen niet veel, m’n mindset heeft me genezen” eigenlijk in eerste instantie dus helemaal geen stoornis hadden. Klopt inderdaad niet. Ik ben blij dat je even gereageerd hebt. Moe zul je er wel van worden, maar voor mij is het geen onzin.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 30-12-2020 00:15:18 ]
ik heb eerder een keer een webinar bijgewoond hiervan en die was echt steengoed, wetenschappelijk onderbouwd interactief en interessant. Linkje
https://adhdeurope.eu/wp-(...)webinar-january.html
Ben afgelopen september via mijn werkgever begonnen met een opleiding, helaas onder m'n niveau, en ik merk nu al dat ik er op uitgekeken raak en dat ik liever iets anders zou doen ofzo. De vakken maatschappijleer en Nederlands vlieg ik doorheen en ben ik al mee klaar. (3 leerjaren werk in minder dan een half jaar en gemiddeld een 8.8 voor beide vakken
) maar de vakken waar ik minder interesse in heb kan ik me gewoon niet toe zetten. De laatste tijd heb ik ook geconcludeerd dat ik eigenlijk emotioneel totaal afgevlakt ben. Weinig kan me blij maken, ik raak nergens meer verdrietig van en ik voel me eigenlijk altijd redelijk neutraal. In de zomer is m'n oma overleden en ik heb geen traan gelaten. Ik had een erg goede band met haar, en ik mis haar ook wel. Maar ik heb geen verdriet ofzo. Dat voelt raar
Dit is wel ongeveer m'n langste post op FOK! ooit en misschien leest niemand dit, maar het is lekker het even van me af te schrijven
Gecondoleerd met je oma. Ben ook vrij vlak van emoties (ervaar ze wel, voel ze niet zo althans alles gaat aan me voorbij lijkt het) en die kutvakken is echt een kwestie van pil erin knallen, jezelf afzonderen, even muziek opzetten, als een debiel gaan dansen en daarna je vingers strekken en gaan tikken. Zul je zien, is 20 pagina’s voor een verslag eigenlijk al voldoende en kom jij met een tot in de puntjes 55 pagina verslag vol voetnoten.quote:Op maandag 18 januari 2021 20:55 schreef -_Guitarist_- het volgende:
De laatste tijd ben ik erg bezig met mezelf, niet in een egoïstische zin maar in de zin van dat ik dingen probeer te verklaren voor mezelf, dat ik reflecteer naar alles wat ik ben en doe. Ik heb het gevoel dat ik vastloop in m'n leven maar ik heb geen goede reden. Ik ben 32, heb een baan, een gezin en geen problemen op het gebied van drugs, financiën of wat dan ook, maar ik voel me incompleet ofzo
Ben afgelopen september via mijn werkgever begonnen met een opleiding, helaas onder m'n niveau, en ik merk nu al dat ik er op uitgekeken raak en dat ik liever iets anders zou doen ofzo. De vakken maatschappijleer en Nederlands vlieg ik doorheen en ben ik al mee klaar. (3 leerjaren werk in minder dan een half jaar en gemiddeld een 8.8 voor beide vakken
De laatste tijd heb ik ook geconcludeerd dat ik eigenlijk emotioneel totaal afgevlakt ben. Weinig kan me blij maken, ik raak nergens meer verdrietig van en ik voel me eigenlijk altijd redelijk neutraal. In de zomer is m'n oma overleden en ik heb geen traan gelaten. Ik had een erg goede band met haar, en ik mis haar ook wel. Maar ik heb geen verdriet ofzo. Dat voelt raar
Dit is wel ongeveer m'n langste post op FOK! ooit en misschien leest niemand dit, maar het is lekker het even van me af te schrijven
Je moet gewoon beginnen. Eerste twee uur ben je nog zoekende en aan het kutten en ineens heb je je eureka en dan giet ut oan.
Welkom bij de clubquote:
Hi,
Lang aanstalten om gemaakt om hier te posten met dit account ipv een kloon, maarja lekker boeiend denk ik nu (stukje acceptatie).
Ik ben enkele weken geleden gediagnosticeerd met AD(H)D. Wat enorm vervelend was om te horen, maar wel echt een hoop dingen verklaarden waar ik opzich blij mee was. Toen werd er geadviseerd om met medicatie te beginnen. Een tijdje weigerde ik dat, maar ben na lang nadenken en praten met mijn omgeving toch overstag gegaan. Eerst maar eens kijken of de voordelen opwegen tegen de nadelen, dan pas een mening vormen.
Ik was vorige week begonnen met Concerta (36 mg). Ik merkte de eerste paar dagen dat ik eindelijk rust in mijn hoofd had, en volledig kon concentreren op mijn lastige taken, zowel zakelijk als privé. Het eerste wat ik dacht was "zo voelt het dus om normaal te zijn".
Maar helaas zwakte dat enorm af na 2 dagen gebruik en werd ik er naar mate ik het gebruikte enorm slaperig in de middag. Vlak voor dit weekend afgesproken dat de dosis verdubbeld wordt (naar 72 mg) om te kijken of dat voldoende is. Morgen ga ik daar mee beginnen.
Ik heb mij ingelezen qua AD(H)D-medicatie. Wanneer kan ik weten of Concerta de juiste medicatie is? Of wanneer het de juiste dosis is? Wanneer weet ik dat ik zou moeten overstappen naar dexamfetamine omdat methylfenidaat niet de juiste medicatie is? Hoe groot is de kans dat er gewenning ontstaat en dat de medicatie niet meer werkt?
Vragen, vragen, vragen...
Ik heb er eentje, hij is nu drie. Structuur aanhouden gaat eigenlijk juist makkelijker omdat een kind dat gewoon niet goed n beetje "afdwingt" honger op bepaalde tijden, slapen ect. Dus daar ga je dan in mee.quote:Op woensdag 27 januari 2021 13:23 schreef guitarist het volgende:
Hallo mede ADHD'ers. Zijn hier mensen die ADHD hebben en kinderen hebben? Hoe is het als ADHD'er om kinderen te hebben, is het extra lastig? En met structuur? Merk je dat je kinderen er ook van hebben?
Het lastigste zelf vind ik het geluid...
mijn zoontje maakt de hele dag geluid, praten, zingen, rammen op speelgoed, random klanken maken. En aan het einde van een dag, helemaal icm een rebound is dat soms wel pittig 
Hier komt weer een lange post, maar wil het gewoon even schrijven
Een aantal weken geleden heb ik van mijn werkgever gehoord dat mijn contract niet verlengd gaat worden omdat ik "vaak chaotisch in mijn hoofd" lijk. Dit is gezien mijn ADHD natuurlijk geen groot wonder, ware het niet dat ik hem nooit iets daarover verteld heb.
Omdat ik nu al voor de zoveelste keer m'n contract niet verlengd zie worden met (nagenoeg) dezelfde reden heb ik besloten naar de huisarts te gaan en te vragen wat er zoal te doen is. Van mijn tiende tot zestiende heb ik eerder Ritalin geslikt, dus dit leek de huisarts nu weer een goed idee. Ook vroeg ze me of ik er psychologische begeleiding bij wilde, maar dit heb ik voor nu niet gedaan. Ben per vandaag weer begonnen met de Ritalin en merk er eigenlijk nog geen klap van
Nu moet je er blijkbaar een spiegel voor opbouwen, dus de effecten zullen in de loop der tijd wel duidelijk worden.Ben opzettelijk in het weekend begonnen omdat ik nu geen auto of werkbus hoef te rijden, aangezien die pillen je de eerste dag(en) best duf en slaperig kan maken.
TL;DR: na 16 jaar weer begonnen met Ritalin en ik probeer zowaar iets van m'n leven te gaan maken nu
Ben benieuwd of ik dan ook medicijnen kan krijgen zodat het wat rustiger in mijn hoofd wordt.
Daarna ook bezig met traumaverwerking ivm pestverleden en overlijden vader.
Nog geen diagnose dus maar vermoedelijk wel bijna. Hier 2 kinderen, 1 meisje van bijna 2 en een meisje van net 4 maanden. Kan wel merken dat slaaptekort mijn klachten erger maken en daardoor een korter lontje kan hebben of dat geluiden harder binnenkomen dan bij goede nachtrust.quote:
Hallo mede ADHD'ers. Zijn hier mensen die ADHD hebben en kinderen hebben? Hoe is het als ADHD'er om kinderen te hebben, is het extra lastig? En met structuur? Merk je dat je kinderen er ook van hebben?
omg, gewoon dit. Dit heeft mij een burnout opgeleverd. Doodziek werd ik er van. Ik ben dan ook blij dat ik geen medicatie meer slik, maar dat regelmaat, reizen en wandelen me geestelijke rust geven.quote:
[..]
Ik heb er eentje, hij is nu drie. Structuur aanhouden gaat eigenlijk juist makkelijker omdat een kind dat gewoon niet goed n beetje "afdwingt" honger op bepaalde tijden, slapen ect. Dus daar ga je dan in mee.
Het lastigste zelf vind ik het geluid...
Ik gebruikte dagelijks 2x15mg dex, en ben allereerst begonnen met elvanse 30, inmiddels heb ik ook 40 en 50 gehad, maar ik heb allereerst het gevoel dat het niet zo veel doet. Er staat ook op de verpakking dat 50mg lisdex overeenkomt met 14,7mg dex, dus dat verbaast me niet echt. Verder heb ik wel het idee dat ik wat afgevlakt ben, maar dat vind ik lastig te beoordelen. Ik begin volgende week weer met stage dus twijfel of ik verder wil opbouwen, of dat ik terug wil naar kortwerkende dex...
Wat denken jullie?
Die van mij heeft het gegarandeerd ook (geen diagnose maar het is een kopie van mij). Dus dat is dubbel zo leuk.quote:
Hallo mede ADHD'ers. Zijn hier mensen die ADHD hebben en kinderen hebben? Hoe is het als ADHD'er om kinderen te hebben, is het extra lastig? En met structuur? Merk je dat je kinderen er ook van hebben?
In de ochtend is het haasten met twee treuzelaars (zowel hij als ik) als hij naar school moet maar verder gaat het eigenlijk wel. Hij ontbijt, z’n trommel zit vol gezond spul, avondeten staat elke avond op tijd klaar en hij gaat gewassen en wel op tijd naar bed.
Dat is structuur toch?
Je groeit erin. Die structuur wordt je opgedrongen zodra je kind uit je flamoes is gekomen. Denk dat dit voor mannen misschien minder is, maar als moeder zeker met volledige borstvoeding groei je er vanaf het begin in.
quote:
Officiële ADHD'er nu. Vanmorgen idd de diagnose gekregen. Niet onverwachts
Helemaal in m'n nopjes.
Ik heb het leuk met m’n kinderen. Ben wel wat chaotischer dan de gemiddelde moeder denk ik, maar wel spontaner en het hoeft allemaal niet zo gepland.quote:
Hallo mede ADHD'ers. Zijn hier mensen die ADHD hebben en kinderen hebben? Hoe is het als ADHD'er om kinderen te hebben, is het extra lastig? En met structuur? Merk je dat je kinderen er ook van hebben?
Ik heb moeite met structuur, ben ook los naar de kinderen toe. Toch gaat dit meestal goed.
Als ik druk ben in m’n hoofd luister ik wel eens slecht naar ze. Dat hoor ik dan ook vaker van ze P
Ben hier best jaloers op! Maar iig op alle mensen met medicatie.quote:
Hallo. Ik ben sinds een tijdje ook onderdeel van de samenzwering. Ben nu begonnen met dexamfetamine, of nou ja begin daar volgende week mee.
Helemaal in m'n nopjes.
Ik zelf weet niet waar mijn gebrek aan focus/discipline en eeuwige vermoeidheid door komt. Het kan door hetzelfde komen als bij AD(H)D mensen door “te weinig” dopamine of iets dergelijks.. maar ook door “te weinig” serotonine (terwijl als ik erover nadenk ik dit probleem ook had toen ik nog ssri gebruikte), “teveel glutamaat” enz voor dat laatste is nooit aandacht. Men gaat er van uit dat wanneer je niet op ritalin reageert je geen AD(H)D hebt, en dit is dan een synoniem voor: ook geen last van afleiding en gebrek aan focus ook al zeg je van wel, we kunnen je niet helpen doei.
Amfetamine hielp mij natuurlijk heel erg om productief te zijn maar de illegale drug versie is niet geschikt voor dagelijks gebruik.
De enige dingen die mij helpen zijn koffie (alleen hele sterke en ik bouw regelmatig tolerantie op, nu voel ik er weer bijna niks meer van), gotu kola glidkruid en ginkgo (maar daar heb ik niks aan want die kunnen leverbeschadiging en kanker veroorzaken), theacrine (is veilig bevonden maar eerste testen waren van 2016 ofzo), matcha (ene keer wel de andere keer niet) preworkout (maar ik kan niet tegen overdosis aminozuren) en bacopa (enige geschikte voor langer gebruik, maar velen worden er lethargisch van).
Dat maakt me wel echt verbitterd.. terwijl ik vaak natuurlijk denk: er zijn echt veeeeeeeeeel ergere dingen wat zeur je. Maar het steeds afgeleid zijn en dan vervolgens weer boos worden op jezelf en alles vanzelfsprekend zelf uit moeten zoeken terwijl je geen biomedische wetenschappen hebt gestudeerd is gewoon heel, heel erg frustrerend voornamelijk.
Amfetamine was voor mij prima geschikt, zelfs voor dagelijks gebruik. Het probleem is echter dat je overal de stempel drugsgebruiker krijgt. Zonde wel, zeker als het om mensen gaat die er zogenaamd verstand van zouden moeten hebben.quote:
[..]
Ben hier best jaloers op! Maar iig op alle mensen met medicatie.
Ik zelf weet niet waar mijn gebrek aan focus/discipline en eeuwige vermoeidheid door komt. Het kan door hetzelfde komen als bij AD(H)D mensen door “te weinig” dopamine of iets dergelijks.. maar ook door “te weinig” serotonine, “teveel glutamaat” enz voor dat laatste is nooit aandacht. Men gaat er van uit dat wanneer je niet op ritalin reageert je geen AD(H)D hebt, en dit is dan een synoniem voor: ook geen last van afleiding en gebrek aan focus ook al zeg je van wel, we kunnen je niet helpen doei.
Amfetamine hielp mij natuurlijk heel erg om productief te zijn maar de illegale drug versie is niet geschikt voor dagelijks gebruik.
De enige dingen die mij helpen zijn koffie (alleen hele sterke en ik bouw regelmatig tolerantie op, nu voel ik er weer bijna niks meer van), gotu kola glidkruid en ginkgo (maar daar heb ik niks aan want die kunnen leverbeschadiging en kanker veroorzaken), theacrine (is veilig bevonden maar eerste testen waren van 2016 ofzo), matcha (ene keer wel de andere keer niet) preworkout (maar ik kan niet tegen overdosis aminozuren) en bacopa (enige geschikte voor langer gebruik, maar velen worden er lethargisch van).
Dat maakt me wel echt verbitterd.. terwijl ik vaak natuurlijk denk: er zijn echt veeeeeeeeeel ergere dingen wat zeur je. Maar het steeds afgeleid zijn en dan vervolgens weer boos worden op jezelf en alles vanzelfsprekend zelf uit moeten zoeken terwijl je geen biomedische wetenschappen hebt gestudeerd is gewoon heel, heel erg frustrerend voornamelijk.
Al eens seroquel geprobeerd? In een lage dosering?quote:
[..]
Ben hier best jaloers op! Maar iig op alle mensen met medicatie.
Ik zelf weet niet waar mijn gebrek aan focus/discipline en eeuwige vermoeidheid door komt. Het kan door hetzelfde komen als bij AD(H)D mensen door “te weinig” dopamine of iets dergelijks.. maar ook door “te weinig” serotonine (terwijl als ik erover nadenk ik dit probleem ook had toen ik nog ssri gebruikte), “teveel glutamaat” enz voor dat laatste is nooit aandacht. Men gaat er van uit dat wanneer je niet op ritalin reageert je geen AD(H)D hebt, en dit is dan een synoniem voor: ook geen last van afleiding en gebrek aan focus ook al zeg je van wel, we kunnen je niet helpen doei.
Amfetamine hielp mij natuurlijk heel erg om productief te zijn maar de illegale drug versie is niet geschikt voor dagelijks gebruik.
De enige dingen die mij helpen zijn koffie (alleen hele sterke en ik bouw regelmatig tolerantie op, nu voel ik er weer bijna niks meer van), gotu kola glidkruid en ginkgo (maar daar heb ik niks aan want die kunnen leverbeschadiging en kanker veroorzaken), theacrine (is veilig bevonden maar eerste testen waren van 2016 ofzo), matcha (ene keer wel de andere keer niet) preworkout (maar ik kan niet tegen overdosis aminozuren) en bacopa (enige geschikte voor langer gebruik, maar velen worden er lethargisch van).
Dat maakt me wel echt verbitterd.. terwijl ik vaak natuurlijk denk: er zijn echt veeeeeeeeeel ergere dingen wat zeur je. Maar het steeds afgeleid zijn en dan vervolgens weer boos worden op jezelf en alles vanzelfsprekend zelf uit moeten zoeken terwijl je geen biomedische wetenschappen hebt gestudeerd is gewoon heel, heel erg frustrerend voornamelijk.
Ja dat zou ik zelf niet kunnen... drugs dagelijks gebruiken... want men let echt heel erg op mij, iedere verandering merken ze op en ik ging er stemmen van horen. En ik moet er niet aan denken om op structurele basis iets te maken te hebben met het criminele circuit. Het is inderdaad erg makkelijk als mensen je veroordelen als drugsverslaafde. Uiteindelijk vinden mensen je toch vooral zwak als je externe dingen nodig hebtom te kunnen functioneren. Zo werkt deze maatschappij. Het is jammer dat DNA testen niet makkelijk gratis af te nemen zijn. Dan kon je bijvoorbeeld zodra iemand irritant begint te zeiken direct een uitdraai van je genetische afwijkingen laten zien ipv jezelf te moeten vermoeien met jezelf verdedigen tegenover mensen waarbij het toch nooit goed genoeg is.quote:
Amfetamine was voor mij prima geschikt, zelfs voor dagelijks gebruik. Het probleem is echter dat je overal de stempel drugsgebruiker krijgt. Zonde wel, zeker als het om mensen gaat die er zogenaamd verstand van zouden moeten hebben.
Nee. Vonden ze het kennelijk niet waard.zo snel mogelijk afschepen was vroeger al het beleid en nu de tsunami van coronagedeprimeerden eraan komt denk ik dat er binnenkort misschien wel een tekort komt aan seroquel. Of wachtlijsten van 10 jaar voordat je een psychiater kunt spreken. Die dan gaat beginnen over kinderen in Afrika en dat AD(H)D toch een luxeprobleem is, want psychiaters zanikten voor corona al dat iedereen te kleinzerig werd Ze nemen hun eigen clienten voor dit soort dingen niet serieus.quote:
Al eens seroquel geprobeerd? In een lage dosering?
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 28-02-2021 02:57:13 ]
Voor mij is echt de enige reden dat ik nu medicatie krijg en geen drugs. In mijn beleving is het precies hetzelfde, maar sociaalmaatschappelijk staan ze lijnrecht tegenover elkaar.quote:
[..]
Ja dat zou ik zelf niet kunnen... drugs dagelijks gebruiken... want men let echt heel erg op mij, iedere verandering merken ze op en ik ging er stemmen van horen. En ik moet er niet aan denken om op structurele basis iets te maken te hebben met het criminele circuit. Het is inderdaad erg makkelijk als mensen je veroordelen als drugsverslaafde. Uiteindelijk vinden mensen je toch vooral zwak als je externe dingen nodig hebtom te kunnen functioneren. Zo werkt deze maatschappij. Het is jammer dat DNA testen niet makkelijk gratis af te nemen zijn. Dan kon je bijvoorbeeld zodra iemand irritant begint te zeiken direct een uitdraai van je genetische afwijkingen laten zien ipv jezelf te moeten vermoeien met jezelf verdedigen tegenover mensen waarbij het toch nooit goed genoeg is.
[..]
Nee. Vonden ze het kennelijk niet waard.zo snel mogelijk afschepen was vroeger al het beleid en nu de tsunami van coronagedeprimeerden eraan komt denk ik dat er binnenkort misschien wel een tekort komt aan seroquel. Of wachtlijsten van 10 jaar voordat je een psychiater kunt spreken. Die dan gaat beginnen over kinderen in Afrika en dat AD(H)D toch een luxeprobleem is, want psychiaters zanikten voor corona al dat iedereen te kleinzerig werd Ze nemen hun eigen clienten voor dit soort dingen niet serieus.
Wat is de enige reden? Je bedoelt dat je het dagelijks neemt omdat het is voorgeschreven?quote:
Voor mij is echt de enige reden dat ik nu medicatie krijg en geen drugs. In mijn beleving is het precies hetzelfde, maar sociaalmaatschappelijk staan ze lijnrecht tegenover elkaar.
Ja, het is totaal onlogisch. Mensen gaan er dan vanuit dat het dan ineens wel goed zal zijn omdat een arts het heeft bepaald dat het nodig is, het hoe en wat maakt dan niet meer uit. Autoriteiten hebben erg veel macht op dit gebied en je kan idd blij zijn als je hun steun hebt en dan dus ook van de samenleving. Het is gewoon vrijpleiting van schuld, zij zijn de rechters die bepalen of anderen op je neerkijken vanwege je gebrek aan focus waar je gewoon harder je best voor moet doen maar niet de mindset voor hebt of dat ze je volledig steunen in drugsgebruik omdat je nou eenmaal ADHD hebt en daar niets aan kunt doen.
Maar dat is anderzijds ook wel wat overdreven want volgens mij gelooft 8 van de 10 mensen uberhaupt niet in het bestaan van ADHD als lichamelijke aandoening ondanks dat daar bewijzen voor zijn.
Psychiaters maken het ook absoluut niet makkelijker of zo door mensen nooit fysiek individueel te testen en alleen maar op de zelf gerapporteerde klachten af te gaan waardoor alsnog het “bewijs” ter verantwoording naar de buitenwereld ontbreekt, en dan moet je alsnog geluk hebben dat de mensen waar je dagelijks mee te maken hebben ondanks dit gebrek aan individueel bewijs geloven in het vermoeden van de psychiater en hem/haar op zijn/haar autoriteit geloven .
Maar als iemand alleen maar gelooft in mindset en wilskracht dan zit dat er uberhaupt niet in.
Ik begrijp ook niet hoe mensen het feit dat iedereen anders gaat denken door drugs niet als bewijs zien dat we qua verwezenlijken van wensen/dromen kunnen worden begrensd door de staat van het lichaam. Als het dan niet voor 100% is (ook al begrijp ik niet waar de rest dan vandaan moet komen maargoed) dan toch iig voor een deel. Niemand van deze mensen gaat door wilskracht nog normaal blijven functioneren als ze scopolamine toe krijgen gediend. Maar dan gaan ze er vanuit dat iedereen qua hersenen/lichaam hetzelfde is en dat de negatieve effecten die door drugs worden veroorzaakt compleet iets anders en van een geheel andere orde zijn dan de effecten die door bijv. genetische mutaties of hersenschade kunnen worden veroorzaakt. Of ze geliven er wel in maar vinden dat je niet in de natuurlijke staat der dingen mag ingrijpen en stellen zich ineens op als Jehova’s getuigen. Of ze hebben zelf onoplosbare problemen en willen de balans terug herstellen door in theorie oplosbare problemen van anderen ook onoplosbaar te maken.
Maar ik probeer me er tegenwoordig niets meer van aan te trekken. Zij hebben ook recht op hun mening, en ik ben me in de loop der jaren zelf ook echt een enorme aansteller gaan voelen die gewoon ook echt een mindset score van -1000 heeft.
Dus ik probeer die te verbeteren. En ik blijf ook nog steeds naar andere oplossingen zoeken.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 01-03-2021 05:01:41 ]
Uiteindelijk komt het daar ook op neer. Je moet er niks van aantrekken. Ik doe dat ook niet meer, of het nou onbekenden vrienden of familieleden zijn. Ze kennen het gat van de deur en ik zal ze er onherroepelijk naar verwijzen.quote:
[..]
Wat is de enige reden? Je bedoelt dat je het dagelijks neemt omdat het is voorgeschreven?
Ja, het is totaal onlogisch. Mensen gaan er dan vanuit dat het dan ineens wel goed zal zijn omdat een arts het heeft bepaald dat het nodig is, het hoe en wat maakt dan niet meer uit. Autoriteiten hebben erg veel macht op dit gebied en je kan idd blij zijn als je hun steun hebt en dan dus ook van de samenleving. Het is gewoon vrijpleiting van schuld, zij zijn de rechters die bepalen of anderen op je neerkijken vanwege je gebrek aan focus waar je gewoon harder je best voor moet doen maar niet de mindset voor hebt of dat ze je volledig steunen in drugsgebruik omdat je nou eenmaal ADHD hebt en daar niets aan kunt doen.
Maar dat is anderzijds ook wel wat overdreven want volgens mij gelooft 8 van de 10 mensen uberhaupt niet in het bestaan van ADHD als lichamelijke aandoening ondanks dat daar bewijzen voor zijn.
Psychiaters maken het ook absoluut niet makkelijker of zo door mensen nooit fysiek individueel te testen en alleen maar op de zelf gerapporteerde klachten af te gaan waardoor alsnog het “bewijs” ter verantwoording naar de buitenwereld ontbreekt, en dan moet je alsnog geluk hebben dat de mensen waar je dagelijks mee te maken hebben ondanks dit gebrek aan individueel bewijs geloven in het vermoeden van de psychiater en hem/haar op zijn/haar autoriteit geloven .
Maar als iemand alleen maar gelooft in mindset en wilskracht dan zit dat er uberhaupt niet in.
Ik begrijp ook niet hoe mensen het feit dat iedereen anders gaat denken door drugs niet als bewijs zien dat we qua verwezenlijken van wensen/dromen kunnen worden begrensd door de staat van het lichaam. Als het dan niet voor 100% is (ook al begrijp ik niet waar de rest dan vandaan moet komen maargoed) dan toch iig voor een deel. Niemand van deze mensen gaat door wilskracht nog normaal blijven functioneren als ze scopolamine toe krijgen gediend. Maar dan gaan ze er vanuit dat iedereen qua hersenen/lichaam hetzelfde is en dat de negatieve effecten die door drugs worden veroorzaakt compleet iets anders en van een geheel andere orde zijn dan de effecten die door bijv. genetische mutaties of hersenschade kunnen worden veroorzaakt. Of ze geliven er wel in maar vinden dat je niet in de natuurlijke staat der dingen mag ingrijpen en stellen zich ineens op als Jehova’s getuigen. Of ze hebben zelf onoplosbare problemen en willen de balans terug herstellen door in theorie oplosbare problemen van anderen ook onoplosbaar te maken.
Maar ik probeer me er tegenwoordig niets meer van aan te trekken. Zij hebben ook recht op hun mening, en ik ben me in de loop der jaren zelf ook echt een enorme aansteller gaan voelen die gewoon ook echt een mindset score van -1000 heeft.
Dus ik probeer die te verbeteren. En ik blijf ook nog steeds naar andere oplossingen zoeken.
Ze doen allemaal heel slim, maar ze zijn allemaal dommer dan stront.
Dat is wel heel negatief. Maar wel goed dat je voor jezelf opkomt in ieder geval. Mensen met psychologische problemen hebben een hele zwakke positie in de maatschappij tenzij ze medicatie krijgen. Daarna is het hetzelfde of misschien zelfs beter, tenzij je treatment resistant bent. Ben dus benieuwd of de dexamfetamine er bij jou voor gaat zorgen dat je normaal wordt.quote:
Uiteindelijk komt het daar ook op neer. Je moet er niks van aantrekken. Ik doe dat ook niet meer, of het nou onbekenden vrienden of familieleden zijn. Ze kennen het gat van de deur en ik zal ze er onherroepelijk naar verwijzen.
Ze doen allemaal heel slim, maar ze zijn allemaal dommer dan stront.
Dat is mij ook steeds meer gaan opvallen. Ik ben mij meer bewust geworden hoe egoistisch de samenleving eigenlijk is, dat ieder mens op zichzelf is aangewezen, hoe belangrijk het is om je eigen zaken op orde te hebben en dat je vooral trouw moet blijven aan jezelf.quote:
[..]
Uiteindelijk komt het daar ook op neer. Je moet er niks van aantrekken. Ik doe dat ook niet meer, of het nou onbekenden vrienden of familieleden zijn. Ze kennen het gat van de deur en ik zal ze er onherroepelijk naar verwijzen.
Ze doen allemaal heel slim, maar ze zijn allemaal dommer dan stront.
Tijdens therapie wat ik enorm vaak heb gehad en ook daarbuiten heb ik zo vaak gehoord dat ik het vooral niet moet opkroppen en hulp moet vragen en open moet zijn. Bullshit! Met alle problemen en de chaos erbij trekken mensen hun handen van je af. Het enige wat je met hulp vragen bereikt, is dat mensen op je neer gaan kijken en je gaan betuttelen. En idd met domme kortzichtige adviezen + de arrogantie door te geloven dat je dat zelf nog nooit bedacht had.
Gebruik maken van psychische of maatschappelijke ondersteuning kan wel goed zijn, maar hou het zo zakelijk en concreet mogelijk. Een behandelaar of begeleider is niet jouw vriend, dus laat zo'n persoon ook niet met jouw gevoelens spelen.
Ik heb denk ik andere soorten hulpverleners getroffen dan jij. Het klinkt raar gezien mijn afschuw voor de ggz en afkeer voor adviezen, maar het waren iedere keer hele sympathieke mensen waarvan ik wel het idee hadden dat ze het goed bedoelden ofzo. Alleen met die medicalisering heb ik grote problemen omdat ze a zeggen maar niet b doen want ze nemen niet de verantwoordelijkheid om met enige diepgang hun claims uit te kunnen leggen. Dan krijg je als client echt het gevoel dat je achterlijk gehouden word en idd zoals jij schrijft hulpbehoevend. Naar mijn idee zijn ze wel oprecht betrokken en denken dat er geen genezing mogelijk is. Maar dat is schadelijk wanneer die er wel is. Echter moet je heel erg veel geluk hebben dat je iemand treft die jou kan genezen of dat het je zelf lukt. Anders hebben ze toch gelijk. Want dan is genezing immers wel in theorie mogelijk maar toch niet in de praktijk. Dat is wat mij vaak boos maakt. Dat ik denk, waarom steekt iedereen tijd in symptoombestrijding ipv genezing. Maar hoe ouder ik word des te meer ik begin te beseffen dat sommige vormen van “genezing” , ook al zijn er theoretisch gezien mensen die weten hoe dat moet, in de praktijk gewoon echt een luxe zijn. Voor ons is dat al heftig, laat staan voor mensen met ongeneeslijke terminale ziektes of ziektes die in het westen prima te genezen zijn maar vanwege geldgebrek in ontwikkelingslanden niet.quote:
Dat is mij ook steeds meer gaan opvallen. Ik ben mij meer bewust geworden hoe egoistisch de samenleving eigenlijk is, dat ieder mens op zichzelf is aangewezen, hoe belangrijk het is om je eigen zaken op orde te hebben en dat je vooral trouw moet blijven aan jezelf.
Tijdens therapie wat ik enorm vaak heb gehad en ook daarbuiten heb ik zo vaak gehoord dat ik het vooral niet moet opkroppen en hulp moet vragen en open moet zijn. Bullshit! Met alle problemen en de chaos erbij trekken mensen hun handen van je af. Het enige wat je met hulp vragen bereikt, is dat mensen op je neer gaan kijken en je gaan betuttelen. En idd met domme kortzichtige adviezen + de arrogantie door te geloven dat je dat zelf nog nooit bedacht had.
Gebruik maken van psychische of maatschappelijke ondersteuning kan wel goed zijn, maar hou het zo zakelijk en concreet mogelijk. Een behandelaar of begeleider is niet jouw vriend, dus laat zo'n persoon ook niet met jouw gevoelens spelen.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 01-03-2021 23:43:07 ]
Ik heb het niet over hulpverleners. Ik heb het over het 'klootjesvolk'. De lui die tot vorig jaar beweerden dat ik het leven allemaal te zwaar zie en te serieus neem, maar die nu zwaar over de zeik gaan over dat de regering maatregelen heeft ingevoerd tegen het besmettingsgevaar van corona. Allemaal lui die er niet mee kunnen omgaan dat het leven weleens een keer moeilijker verloopt dan ze zelf hadden gewild.quote:
[..]
Ik heb denk ik andere soorten hulpverleners getroffen dan jij.
Prima gesproken. Ik zou willen dat ik het nog zakelijk kon houden op dit moment, maar daar is het helaas te persoonlijk voor gemaakt. Ik heb de keuze gemaakt mij neer te leggen bij hun betweterigheid, ze mogen het wat mij betreft dan ook allemaal gaan oplossen. Zullen we zien wie de grote mond heeft en zo bijdehand is.quote:
[..]
Dat is mij ook steeds meer gaan opvallen. Ik ben mij meer bewust geworden hoe egoistisch de samenleving eigenlijk is, dat ieder mens op zichzelf is aangewezen, hoe belangrijk het is om je eigen zaken op orde te hebben en dat je vooral trouw moet blijven aan jezelf.
Tijdens therapie wat ik enorm vaak heb gehad en ook daarbuiten heb ik zo vaak gehoord dat ik het vooral niet moet opkroppen en hulp moet vragen en open moet zijn. Bullshit! Met alle problemen en de chaos erbij trekken mensen hun handen van je af. Het enige wat je met hulp vragen bereikt, is dat mensen op je neer gaan kijken en je gaan betuttelen. En idd met domme kortzichtige adviezen + de arrogantie door te geloven dat je dat zelf nog nooit bedacht had.
Gebruik maken van psychische of maatschappelijke ondersteuning kan wel goed zijn, maar hou het zo zakelijk en concreet mogelijk. Een behandelaar of begeleider is niet jouw vriend, dus laat zo'n persoon ook niet met jouw gevoelens spelen.
Amfetamine zorgde dat ik normaal werd. Helaas ben je dan jezelf niet, want je gebruikt drugs. Aldus de mensen die van je houdenquote:
[..]
Dat is wel heel negatief. Maar wel goed dat je voor jezelf opkomt in ieder geval. Mensen met psychologische problemen hebben een hele zwakke positie in de maatschappij tenzij ze medicatie krijgen. Daarna is het hetzelfde of misschien zelfs beter, tenzij je treatment resistant bent. Ben dus benieuwd of de dexamfetamine er bij jou voor gaat zorgen dat je normaal wordt.
Gauw wegwezen
Ja, ik zet de tv ook uit als ik studenten zie protesteren tegen het feit dat ze een paar maanden niet kunnen feesten en dat er dan weer zo’n deskundige komt die wil dat ze allemaal hun zin krijgen met besmettingshevaar voor anderen tot gevolg en extra steun enz. Trek dat echt niet.quote:
Ik heb het niet over hulpverleners. Ik heb het over het 'klootjesvolk'. De lui die tot vorig jaar beweerden dat ik het leven allemaal te zwaar zie en te serieus neem, maar die nu zwaar over de zeik gaan over dat de regering maatregelen heeft ingevoerd tegen het besmettingsgevaar van corona. Allemaal lui die er niet mee kunnen omgaan dat het leven weleens een keer moeilijker verloopt dan ze zelf hadden gewild.
Ja dus met andere woorden: ze vinden dat je een ongelukkig persoon bent die niks bereikt in het leven en dat moet zo blijven omdat dit is wie jij bentquote:
Amfetamine zorgde dat ik normaal werd. Helaas ben je dan jezelf niet, want je gebruikt drugs. Aldus de mensen die van je houden
Gauw wegwezen
Zullen ze wel niet zo bedoelen maar zo komt het wel over. Maar als diezelfde mensen ineens vinden dat je met voorgeschreven amfetamine wel jezelf blijft dan ben ik blij voor je.
Herkenbaar!!quote:
[..]
Amfetamine zorgde dat ik normaal werd. Helaas ben je dan jezelf niet, want je gebruikt drugs. Aldus de mensen die van je houden
Gauw wegwezen
Dat had ik ook: zelfmedicatie . Maar goed .... ik werd dus als junk weggezet.
Dat is inderdaad exact wat ik bedoelquote:
[..]
Ja, ik zet de tv ook uit als ik studenten zie protesteren tegen het feit dat ze een paar maanden niet kunnen feesten en dat er dan weer zo’n deskundige komt die wil dat ze allemaal hun zin krijgen met besmettingshevaar voor anderen tot gevolg en extra steun enz. Trek dat echt niet.
[..]
Ja dus met andere woorden: ze vinden dat je een ongelukkig persoon bent die niks bereikt in het leven en dat moet zo blijven omdat dit is wie jij bent
Zullen ze wel niet zo bedoelen maar zo komt het wel over. Maar als diezelfde mensen ineens vinden dat je met voorgeschreven amfetamine wel jezelf blijft dan ben ik blij voor je.
jeetje wat een ondankbaar kutjong ben ik toch. Ik ben er al lang klaar mee. Ik ben onverantwoordelijk? Dan is het maar zo.quote:
[..]
Herkenbaar!!
Dat had ik ook: zelfmedicatie . Maar goed .... ik werd dus als junk weggezet.
De periode van zelfmedicatie met amfetamine (oftewel speed, want dat nam ik) ligt alweer een tijd achter mij,quote:
Ik ben er al lang klaar mee. Ik ben onverantwoordelijk? Dan is het maar zo.
Maar het oordeel van de omgeving is helder geweest : ik was een junk dus een slecht mens.
Daar moest ik het mee doen.
Jammer dat je niet van jezelf aan kunt tonen dat het zelfmedicatie was. Ik vind dat de GGZ daar meer aandacht aan zou moeten besteden, hoe ze dat (liefst fysiek ) aan kunnen tonen zodat men het benodigde bewijs kan leveren tegen argwanende mensen. Sommigen geloven psycho educatie, maar niet iedereen. En als je geen diagnose hebt dan nemen ze natuurlijk sowieso helemaal niks van je aan en word je inderdaad gewoon als zwakke junk weggezet. Het is ook heel belangrijk voor je eigen zelfbeeld om dat zwart op wit te hebben. Zelfs als eruit zou komen dat je wel genetisch gezien gewoon goed zou moeten kunnen presteren, want dan weet je ook waar je aan toe bent zodat je niet per ongeluk jezelf een slachtofferrol aanpraat.quote:
Herkenbaar!!
Dat had ik ook: zelfmedicatie . Maar goed .... ik werd dus als junk weggezet.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 01-03-2021 23:58:01 ]
Heel herkenbaar. Voor mij is het nog niet eens zo heel lang geleden, maar ik kijk er met een goed gevoel op terug. Ondanks de afkeur van wie dan ook.quote:
[..]
De periode van zelfmedicatie met amfetamine (oftewel speed, want dat nam ik) ligt alweer een tijd achter mij,
Maar het oordeel van de omgeving is helder geweest : ik was een junk dus een slecht mens.
Daar moest ik het mee doen.
Ik merk dat nu ook heel erg inderdaadquote:
[..]
Jammer dat je niet van jezelf aan kunt tonen dat het zelfmedicatie was. Ik vind dat de GGZ daar meer aandacht aan zou moeten besteden, hoe ze dat (liefst fysiek ) aan kunnen tonen zodat men het benodigde bewijs kan leveren tegen argwanende mensen. Sommigen geloven psycho educatie, maar niet iedereen. En als je geen diagnose hebt dan nemen ze natuurlijk sowieso helemaal niks van je aan en word je inderdaad gewoon als zwakke junk weggezet. Het is ook heel belangrijk voor je eigen zelfbeeld om dat zwart op wit te hebben. Zelfs als eruit zou komen dat je wel genetisch gezien gewoon goed zou moeten kunnen presteren, want dan weet je ook waar je aan toe bent zodat je niet per ongeluk jezelf een slachtofferrol aanpraat.
in beginsel werd ik niet serieus genomen en moest ik eerst maar even 6 weken in een kliniek van Altrecht gaan zitten met vrijheden op afspraak.Daarvoor werd er helemaal niks nada noppes met mijn verhaal gedaan, gewoon verslaafdenpraat. Toen kreeg ik daar de diagnose ADHD en was het bij thuiskomst ineens "jeetje wat vervelend" en "merk je nou dat je veel last hebt van die ADHD?". Flikkerstraal toch op met die geveinsde zooi.
Ja schijtzooi. Ik hoop dat je met die medicijnen je leven weer op kunt pakken.quote:
Heel herkenbaar. Voor mij is het nog niet eens zo heel lang geleden, maar ik kijk er met een goed gevoel op terug. Ondanks de afkeur van wie dan ook.
Ik merk dat nu ook heel erg inderdaad
Daarvoor werd er helemaal niks nada noppes met mijn verhaal gedaan, gewoon verslaafdenpraat. Toen kreeg ik daar de diagnose ADHD en was het bij thuiskomst ineens "jeetje wat vervelend" en "merk je nou dat je veel last hebt van die ADHD?". Flikkerstraal toch op met die geveinsde zooi.
Kan ik de eerste dag al wat voelen en zo ja, hoe snel?
Dat betekend vertraagd 😉 vertraagde afgifte.quote:
Vandaag begonnen met medicijnen. Bupropion. Staat ook Retard in de naam. Lekker dan
Kan ik de eerste dag al wat voelen en zo ja, hoe snel?
Ik heb andere medicatie waarvan je de werking meteen merkt, ik weet niet of je met de jouwe eerst een spiegel moet opbouwen oid.
Volgens internet duurt het 2 tot 4 weken. Heb maar voor 2 weken gekregen. Lekker handig dus.quote:
[..]
Dat betekend vertraagd 😉 vertraagde afgifte.
Ik heb andere medicatie waarvan je de werking meteen merkt, ik weet niet of je met de jouwe eerst een spiegel moet opbouwen oid.
[ Bericht 0% gewijzigd door Peejtur op 05-03-2021 23:06:22 ]
Staat ook zo op mijn Ritalin ja. Kreeg een doosje bij de apotheek, ik braaf die pillen slikken maar merk er echt niks van (2*10mg). Krijg nu 1*18mg concerta, als het weer leverbaar is. Tot die tijd heb ik dus niks. Nederlandse zorgstelselquote:
[..]
Volgens internet duurt het 2 tot 4 weken. Heb maar voor 2 weken gekregen. Lekker handig dus.
Als het goed is krijg je gewoon een nieuw recept/nieuwe levering voor je huidige levering op is. Het is om te voorkomen dat je erin gaat handelen of gaat overdoseren. Met de voor jou geldende medicatie geldt idd dat je een spiegel moet opbouwen voor zover ik weet, itt de methylfenidaat en dexamfetaminen die de meeste slikken. Bel anders voor de zekerheid even naar de voorschrijvende partij.quote:
[..]
Volgens internet duurt het 2 tot 4 weken. Heb maar voor 2 weken gekregen. Lekker handig dus.
Ervaren jullie ook geheugenproblemen? Dat je niet meer kan herinneren dat je iets gezegd hebt of dat iets op een bepaalde manier gegaan is?
Persoonlijk niet zo'n last van. Redelijk consistent in mijn persoonlijkheid, politieke voorkeuren, argumentatie en voorkeuren in film, boek, strip en muziek.quote:
Kan het kloppen dat mensen met ADD voortdurend van mening over dingen veranderen? Dus inconsistent zijn qua persoonlijkheid en levensopvattingen en voorkeuren? En dat ze dan vergeten wat ze eerder zeiden te vinden?
Ervaren jullie ook geheugenproblemen? Dat je niet meer kan herinneren dat je iets gezegd hebt of dat iets op een bepaalde manier gegaan is?
Dit heb ik dus ook.quote:
[..]
Persoonlijk niet zo'n last van. Redelijk consistent in mijn persoonlijkheid, politieke voorkeuren, argumentatie en voorkeuren in film, boek, strip en muziek.
Zit wel wat in. Ik blijf over dingen nadenken en kan dan heel snel dingen vanuit een ander perspectief zien. 100% ja of 100% nee bestaat niet voor mij.quote:
Kan het kloppen dat mensen met ADD voortdurend van mening over dingen veranderen? Dus inconsistent zijn qua persoonlijkheid en levensopvattingen en voorkeuren? En dat ze dan vergeten wat ze eerder zeiden te vinden?
Ervaren jullie ook geheugenproblemen? Dat je niet meer kan herinneren dat je iets gezegd hebt of dat iets op een bepaalde manier gegaan is?
Ik merk dat andere mensen zich eraan kunnen irriteren: ze willen één antwoord en zo moet het blijven.
Ik wil mijn best blijven doen om helder en concreet te blijven, maar ik laat mij niet meer opfokken als een ander geirriteerd reageert terwijl ik andersom wel mijn best doe om de ander tegemoet te komen.
En mensen zijn over het algemeen toch raar met hun boerenkool-met-worst-mentaliteit.
Nee absoluut niet.quote:
Kan het kloppen dat mensen met ADD voortdurend van mening over dingen veranderen? Dus inconsistent zijn qua persoonlijkheid en levensopvattingen en voorkeuren? En dat ze dan vergeten wat ze eerder zeiden te vinden?
Ervaren jullie ook geheugenproblemen? Dat je niet meer kan herinneren dat je iets gezegd hebt of dat iets op een bepaalde manier gegaan is?
Wispelturig in interesses en van alles leuk vinden ja, maar wispelturig in persoonlijkheid en overtuigingen nee.
Ik ben van 36 op 52 gegaan. 36 deed niets meer, maar 52 is ineens wel knetter heftig. Dikke vette bubbel en geen eetlust. Is lang geleden dat ik die zo gevoeld heb. Even kijken wat wijsheid is.
- gedachten die heel erg afdwalen, zit vaak geen duidelijke lijn in
- ik neem mezelf voor om iets te doen en ik wil dat ook maar ik kan mezelf er alsnog om 1 of andere reden niet toe zetten en gaat of lang voor me uit staren of een onzin activiteit doen waar ik niks aan heb en die ik niet wou maar blijkbaar ben ik onbewust verslaafd aan afleiding
- ik ben bezig met voor me uit staren of de nutteloze onzin activiteit. Op het moment dat ik daarmee bezig ben, ben ik woedend op mezelf en zeg ik onophoudelijk: stop ermee, maar dat lukt niet pas na heel erg vaak dit te hebben gedacht heb ik mazzel als het lukt maar dan ben ik minstens een uur verder als het niet lukt 3 uur ofzo
Is dit herkenbaar of juist niet??
[ Bericht 7% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 13-03-2021 01:29:59 ]
Je kan natuurlijk ook gewoon een stapje terugdoen he, naar 45 (27+18) dat is best wel een gebruikelijke dosering!quote:
[..]
Nee absoluut niet.
Wispelturig in interesses en van alles leuk vinden ja, maar wispelturig in persoonlijkheid en overtuigingen nee.
Ik ben van 36 op 52 gegaan. 36 deed niets meer, maar 52 is ineens wel knetter heftig. Dikke vette bubbel en geen eetlust. Is lang geleden dat ik die zo gevoeld heb. Even kijken wat wijsheid is.
En @geeninspiratie1235 ja dat is heel herkenbaar! Heb ik echt de hele dag als ik mn pillen niet gehad heb, dan zit ik mezelf echt in de weg...
Bedankt voor je reactie. Was je voor je medicatie alleen maar bezig met onzinactiviteiten die je niet wou? Of afgeleid in je hoofd? Lijkt me echt heel erg frustrerend, ik heb zelf nog wel momenten waarop ik mezelf wel ertoe kan zetten om te doen wat ik eigenlijk gepland had gelukkig. Alleen het wordt steeds minder dus dat is wel irritant.quote:
Je kan natuurlijk ook gewoon een stapje terugdoen he, naar 45 (27+18) dat is best wel een gebruikelijke dosering!
En @:geeninspiratie1235 ja dat is heel herkenbaar! Heb ik echt de hele dag als ik mn pillen niet gehad heb, dan zit ik mezelf echt in de weg...
Haha, voor medicatie is inmiddels 9 jaar geleden, maar ik weet wel dat als ik een keer een tijdje/dagje geen pillen gebruik, dat er echt níks uit mijn vingers komt. En dat gebeurt natuurlijk wel eens als je weer te laat je pillen bestelt enzo. Vanochtend dacht ik “waarom ben ik nou zo irritant??!?” en toen realiseerde ik me pas dat ik mijn pillen nog niet gehad had.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Was je voor je medicatie alleen maar bezig met onzinactiviteiten die je niet wou? Of afgeleid in je hoofd? Lijkt me echt heel erg frustrerend, ik heb zelf nog wel momenten waarop ik mezelf wel ertoe kan zetten om te doen wat ik eigenlijk gepland had gelukkig. Alleen het wordt steeds minder dus dat is wel irritant.
Wat een redding is die medicatie voor mij zeg... ik heb in November coschap bij de kindergeneeskunde gelopen en vond het echt zwaar om al die ouders te zien die niet wouden dat hun kinderen aan medicatie begonnen. Zonder die medicatie was ik nooit zo hard op weg geweest om arts te worden :’(
Fijn dat je inmiddels wel die pillen hebt, dat heb je dan echt nodig om goed te kunnen functioneren. Heb zelf geaccepteerd dat ik nooit meer normaal zal functioneren/ iets zal bereiken in m’n leven want hoewel ik erg blij ben te lezen dat ik niet de enige ben met mijn ervaring geloofden psychologen niet dat ik ADHD had want ik reageerde zelf slecht op ritalin, dus ligt de oorzaak fysiek bij mij dan denk ik ergens anders. Ja, dat lijkt me ook heel frustrerend. Vertel je jouw persoonlijke verhaal dan in het kort en dat jij geen bijwerkingen ervaart vanwege je ADHD of zijn ze zelfs daar niet mee over te halen? Het is vooral zo vervelend dat voor die kinderen genezing gewoon binnen handbereik is en ze dat niet wordt gegund al zien die ouders dat anders. Zij vinden het denk ik gevaarlijk. Het helpt ook niet mee dat het groeistoornissen kan veroorzaken of zo toch? En dat het in essentie hetzelfde is als amfetamine.quote:
Haha, voor medicatie is inmiddels 9 jaar geleden, maar ik weet wel dat als ik een keer een tijdje/dagje geen pillen gebruik, dat er echt níks uit mijn vingers komt. En dat gebeurt natuurlijk wel eens als je weer te laat je pillen bestelt enzo. Vanochtend dacht ik “waarom ben ik nou zo irritant??!?” en toen realiseerde ik me pas dat ik mijn pillen nog niet gehad had.
Wat een redding is die medicatie voor mij zeg... ik heb in November coschap bij de kindergeneeskunde gelopen en vond het echt zwaar om al die ouders te zien die niet wouden dat hun kinderen aan medicatie begonnen. Zonder die medicatie was ik nooit zo hard op weg geweest om arts te worden :’(
Ja, herken het allemaal. Ik weet dat ik ook niet besta, ik heb naast ADHD, OCD ook nog eens (verborgen) narcisme/borderline/schizoide. Er gaat niets in mij om, alleen op andere mensen teren. Echt te ziek dit. Sorry zou nog reageren, hoop dat het goed gaat met je. Stoornissen bestaan, allemaal onstaan door trauma. Ik heb geen ego, dus geen besef van tijd & ruimte. Leef gewoon in coma.quote:
Ja ik heb ook het topic gemaakt waar heb jij last van of zo, en uit die poll bleek dat de meeste mensen op Fok die reageerden (of ze allemaal neurotypisch waren weet ik niet, maar niet allemaal hadden ze officieel ADHD of autisme ofzo denk ik) zich dagelijks in dit soort dingen herkenden. Ik schrok daar aan de ene kant van, maar aan de andere kant verbaasde het me ook echt helemaal niets. Toch functioneren de meesten wel normaal, afgaand op fok posts. Dan denk ik echt: hoe kan dat? Zelf functioneer ik ook niet normaal, ben werkloos, hopelijk voor altijd single, wil nooit kinderen, huisdieren heb ik ook niet en ik leid het liefst een zo teruggetrokken mogelijk bestaan omdat ik slecht ben in sociaal contact, huishouden kan beter, in hobbies kom ik nooit vooruit omdat ik informatie niet genoeg begrijp of weer vergeet en omdat ik een hekel heb aan dingen doen omdat ik nooit energie heb, van reizen of andere uitstapjes organiseren word ik ook al moe als ik eraan denk. Kortom het meeste van wat mensen als “leven” beschouwen doe ik niet. Ik herdefinieer daarmee wel het begrip “leven”, want ik vind het absurd dat mensen het feit dat hun hart klopt niet al als leven genoeg beschouwen. Misschien komt het inderdaad door dat piekeren. Dat heb ik zelf ook nonstop zodra ik opsta tot ik weer ga slapen. Over welke dingen maak jij je het meeste zorgen en zijn er ook dingen waar jijje geen zorgen over maakt? Hoezo denk je dat het leven van mensen met een strafblad beter is als ze bijv. door hun onverschilligheid slechte familiebanden hebben of zichzelf in gevaar brengen? Ja, dat stil zijn herken ik ook heel erg. Alleen bij familie zeg ik af en toe nog wat en bij vrienden maar wel alleen voor hen “saaie” dingen (ze hebben ook af en toe zelf gezegd dat ik niet ideaal overkom). Ik voel me in gezelschap vaak alsof ik al bijna niet meer besta of zo. Herken jij dat ook? Het is vervelend dat je deze problemen hebt, maar ik ga ervan uit dat ze je wel ervan af kunnen helpen. Misschien heb ik het mis en ben je ook een uitzondering, ik hoop het niet voor je, maar ik denk dit omdat vrijwel iedereen op Fok die psychologische hulp krijgt het gevoel heeft er heel veel mee opgeschoten te zijn. Maar heb je al een behandeling of medicijnen voor ADHD onoplettend nu dan?
[..]
Bedankt en dat je het topic hebt gelezen. Maar kun je uitleggen waarom jij vindt dat stoornissen bestaansrecht hebben? Even los van de psychologische problemen die mensen ervaren want ik snap dat wat mensen zelf ervaren voor hen wel bestaat. Maar ik bedoel meer het bestaansrecht van stoornissen als protocollen in instellingen en bij individuen fysiek bewijsbare afwijkingen, ofwaarom het dan niet fysiek op individueel niveau bewezen hoeft te worden zonder dat je willekeur krijgt (want als er af wordt gegaan op hoeveel last mensen er zelf van hebben, dan heeft volgens mijn polluitslag dus vrijwel iedereen een stoornis).
[..]
Zucht
Via ha of psych?quote:
Ik had pillen gekregen. Moeilijk woord iig maar moest beginnen met 150 mg. Merkte iets maar niet heel veel. Na week of 4 overgestapt naar 300 en kreeg na 3 dagen pijn op borst. Dus nu weer terug naar 150 en moet eerst naar cardioloog voordat ik over kan naar andere medicatie aangezien huidige de mildste variant is.
Zucht
Kan me herinneren dat ik via psych bloeddruk moest meten maar ha doet dat niet.
Wel goed dat ze je naar cardioloog sturen. Ben we benieuwd naar wat je dan slikt.
Zelf heb ik ADHD en Autisme. Ben redelijk stabiel in mijn mening en kan daar ook heel fel in zijn zelfs, hoewel ik naarmate ik ouder word wel merk dat ik milder ben gaan denken over sommige dingen. Verder heb ik een fotografisch geheugen, waardoor ik dingen in gedachten vaak als een film kan afspelen. Aan de andere kant kan ik ook redelijk emotieloos zijn en dingen compleet uit m'n gedachten uitvlakken. Als iets geen indruk heeft gemaakt op me kan ik het me ook niet (snel) herinneren. Dan helpen foto's die ik op die dag gemaakt heb, of m'n reishistorie van de NS / locatiegeschiedenis van Google me wel om vrijwel precies te kunnen schetsen wat ik die dag gedaan heb.quote:
Kan het kloppen dat mensen met ADD voortdurend van mening over dingen veranderen? Dus inconsistent zijn qua persoonlijkheid en levensopvattingen en voorkeuren? En dat ze dan vergeten wat ze eerder zeiden te vinden?
Ervaren jullie ook geheugenproblemen? Dat je niet meer kan herinneren dat je iets gezegd hebt of dat iets op een bepaalde manier gegaan is?
Het gaat iets beter nu ik guarana neem denk ik, dat helpt ook wel voor motivatie, maar je raakt er snel aan gewend. Daarom ga ik binnenkort ook weer beta alanine proberen. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19543795/ Echter dit kan angst soms verergeren dus we zullen zien.quote:
Ja, herken het allemaal. Ik weet dat ik ook niet besta, ik heb naast ADHD, OCD ook nog eens (verborgen) narcisme/borderline/schizoide. Er gaat niets in mij om, alleen op andere mensen teren. Echt te ziek dit. Sorry zou nog reageren, hoop dat het goed gaat met je. Stoornissen bestaan, allemaal onstaan door trauma. Ik heb geen ego, dus geen besef van tijd & ruimte. Leef gewoon in coma.
Vervelend dat jij ook zoveel aandoeningen hebt. Nemen psychologen het bij jou wel serieus? Hoe moet ik dat zien, want je reageerde wel positief op mijn bericht. Buiten dat om heb je dus geen enkele andere gedachten ? En met op andere mensen teren doel je dan op je afhankelijkheid/uitkering? Dat gevoel is heel vervelend inderdaad, ik probeer er alles aan doen om het te vermijden
Maar je weet dus ook niet welke dag het vandaag is bijv? Omdat het boven je post staat?
Ik had hier enkele maanden geleden gepost. Inmiddels slik ik Elvanse (lisdexamfetamine), beter bekend onder de Amerikaanse naam Vyvanse, en dat werkt perfect voor mijn ADD. Veel beter dan Concerta of Strattera, dus ik ben er content mee.
Heel kort samengevat voor degenen die dat niet kennen: dit is langwerkende dexamfetamine dat door de lichaam zelf wordt aangemaakt. Je lever (?) zet de lisdexamfetamine om in dexamfetamine, en daardoor is het ook mogelijk om het langwerkend te laten duren zoals Concerta dat doet met methylfenidaat. Ook geen gevaar voor verslavingen en dergelijke.
Dit is helaas een nieuw medicijn dus ik betaal hier gezellig bakken met geld voor helaas (eigen bijdrage
)Echter is de langwerkende functie een beetje af aan het vlakken, dus ik heb hiervoor bij mijn psych geïnformeerd. Ik had gevraagd of ik losse kortwerkende dex kan krijgen zodat ik de laatste uren kan overbruggen zodra mijn Elvanse te vroeg uitwerkt. Mijn psych wil daar liever niet aan beginnen vanwege verslavingsgevaar - ze gaf daarna ook duidelijk aan dat het niet met mij te maken heeft (ze zag mijn verbijstering want ik heb geen verslavingen whatsoever dus ik keek er van op toen ze dat zei) maar dat ze over het algemeen liever helemaal geen dex voorschrijft aan niemand niet.
Ritalin is het maximale qua kortwerkende medicatie, maar dat gaan we niet doen. Is ook überhaupt niet te combineren met Elvanse.
Hoe gaan jullie hiermee om met dergelijke psychiaters? Ik heb niet zo heel lang de diagnose dus weet niet echt hoe ik hiermee moet omgaan.
[ Bericht 2% gewijzigd door Erasmus op 12-04-2021 13:03:19 ]
Bupropion.quote:
[..]
Via ha of psych?
Kan me herinneren dat ik via psych bloeddruk moest meten maar ha doet dat niet.
Wel goed dat ze je naar cardioloog sturen. Ben we benieuwd naar wat je dan slikt.
Ik ben eerst naar huisarts gegaan op aanraden van psych en die heeft geluisterd. Kon niks vinden en alles was goed. Met psych gebeld en gaaf dus aan dat ik eerst verder onderzoek moet hebben voordat ik dus overstap.
Ga binnenkort beginnen met therapie volgen om te kijken of ik nu alweer van de pillen af kan
Vond het nodig om hiervoor een account aan te maken.quote:
Dit is helaas een nieuw medicijn dus ik betaal hier gezellig bakken met geld voor helaas (eigen bijdrage
Ben je er van op de hoogte dat de eigen bijdrage vergoed wordt door een derde partij?
Via https://www.terugbetaalregeling.nl kun je je eigen bijdrage declareren, waardoor de medicijnen deels vergoed worden door je zorgverzekering en deels door die derde partij. Dan houd je alleen je eigen risico over, maar daar ontkom je niet aan.
Wat betreft de werking, volgens mij is het ook 'normaal' dat de harde randjes ervanaf gaan na ongeveer twee weken, lees ik overal, en merk ik zelf ook. Echter helpt het me nog altijd met concentratie en schommelingen in m'n stemming. In het begin was ik echter nóg euforischer en nóg daadkrachtiger, maar ik ben nog altijd erg tevreden. Ik gebruik nu ongeveer een jaar 70mg.
Dit heb ik dus ook met mijn ADD, voor en na diagnose.quote:
[..]
Persoonlijk niet zo'n last van. Redelijk consistent in mijn persoonlijkheid, politieke voorkeuren, argumentatie en voorkeuren in film, boek, strip en muziek.
[ Bericht 0% gewijzigd door Erasmus op 15-04-2021 00:14:18 ]
quote:
[..]
Dit heb ik dus ook met mijn ADD, voor en na diagnose.
Hoi,
Tips om eetlust te verbeteren met (lis-)dexamfetamine?
Ik ben oprecht blij dat lisdexamfetamine veel van mijn AD(H)D-klachten doet verdwijnen en daardoor de rust, organisatie en focus in mijn hoofd tijdens een drukke (werk-)dag weer terug heb. Het gaat ook veel beter met werk en afstuderen, dus: props. Elvanse is een blijvertje.
Nadeel is wel is dat ik dan echt nooit trek/honger heb, en ik heb al moeite met regelmatig water drinken (daarvoor heb ik Chilly's thermosfles besteld en herinnering ingesteld op mijn telefoon en smartwatch als ik water moet drinken, altijd ijskoud water bij de hand
).Ik rook in de weekenden en vakanties weleens wiet om eetlust te krijgen, maar dat lijkt mij geen houdbaar en werkende oplossing. In mijn inziens ook niet sociaal wenselijk en persoonlijk niet wenselijk vanwege de munchies op de avond. Gezien ik op werkdagen nooit rook of drink, maar kan niet zo zijn dat ik alleen in de weekenden "normaal" eetlust kan hebben.
Hoe doen jullie het om de eetlust te bewaren icm ADHD-medicatie? De dosis halveren?
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 04-06-2021 16:28:39 ]
Ik eet gewoon op vaste tijdstippen, honger of nietquote:Op vrijdag 4 juni 2021 16:24 schreef Erasmus het volgende:
*kick*
Hoi,
Tips om eetlust te verbeteren met (lis-)dexamfetamine?
Ik ben oprecht blij dat lisdexamfetamine veel van mijn AD(H)D-klachten doet verdwijnen en daardoor de rust, organisatie en focus in mijn hoofd tijdens een drukke (werk-)dag weer terug heb. Het gaat ook veel beter met werk en afstuderen, dus: props. Elvanse is een blijvertje.
Nadeel is wel is dat ik dan echt nooit trek/honger heb, en ik heb al moeite met regelmatig water drinken (daarvoor heb ik Chilly's thermosfles besteld en herinnering ingesteld op mijn telefoon en smartwatch als ik water moet drinken, altijd ijskoud water bij de hand
Ik rook in de weekenden en vakanties weleens wiet om eetlust te krijgen, maar dat lijkt mij geen houdbaar en werkende oplossing. In mijn inziens ook niet sociaal wenselijk en persoonlijk niet wenselijk vanwege de munchies op de avond. Gezien ik op werkdagen nooit rook of drink, maar kan niet zo zijn dat ik alleen in de weekenden "normaal" eetlust kan hebben.
Hoe doen jullie het om de eetlust te bewaren icm ADHD-medicatie? De dosis halveren?
eet meestal wel wat minder overdag en in de avond wat meer Ik eet ook savonds meer dan overdag, maar ik eet wel. Sws heb ik ook wel gemerkt dat de eetlust wel weer terugkomt naarmate je het langer gebruikt. Maar ik was vóór medicijnen altijd het soort ADHD’er dat zn dopamine in suiker zocht, dus had altijd al een vrij ruime eetlust. Als ik nu een keer een dagje geen pillen neemt komt dat ook gelijk terug trouwens
dan heb ik echt een onverzadigbare suikerhonger Ik neem aan dat je gewoon een lunchpauze hebt? Daarin moet je gewoon je lunch eten. Verder vind ik vaak dat ik iig een stuk fruit moet eten overdag, dus daar dwing ik mezelf ook altijd wel toe.
Ik heb ook 1 keer per week emdr sessies.
Het werd dankzij de emdr sessies iets beter, dissociaties werden minder maar de stemmen bleven even erg.
Ruim 2 weken geleden was ik bij een vriendin die ADHD heeft en ritalin gebruikt, voor de grap zei ze"wat zou er gebeuren als jij dit slikt" ik zei geen idee we kunnen het proberen.
En zo slikte ik een pilletje van 20mg ritalin naar binnen met de wetenschap dat ik wel 4 uur bij haar moest blijven voor het geval dat er iets geks gebeurde.
Echt iets geks gebeurde er niet, ja werd wat wiebelig op mijn benen maar dat was het, maar het meest opvallende was dat mijn hoofd leeg was, geen stemmen!
Ik heb dat een paar dagen later aangegeven bij mijn behandelaar en sinds vorige week vrijdag slik ik 20mg ritalin.
Opvallend is dat die stemmen en dissociaties geheel verdwenen zijn, ik ben veel rustiger, ik ben veel scherper, gecontreerder.
Ik ben echt heel blij met de ritalin, ik moet maandag weer naar de psychater maar dt mag van mij doorgezet worden en dan de quetiapine afbouwen
Waarschijnlijk heb ik dan toch iets van ADD of ADHD
Iemand hier ervaring mee?
Ik had dat ook met methylfenidaat (bij zowel Ritalin als Concerta). Qua productiviteit werd ik effectief, maar mijn persoonlijkheid/karakter werd compleet onderdrukt. Ik was ook geen leuk persoon meer om mee te zijn als ik methylfenidaat op had. Niet dat ik kut deed, maar ik had totaal geen empathie of emoties meerquote:
Ik heb een aantal jaar ritalin geslikt, maar ik werd er zo'n emotieloze zombie van dat ik er mee gestopt ben. Ik heb me er maar aan overgegeven dat ik maar moet leren leven met ADD. Nu las ik wat over microdosing en schijnbaar werkt dat erg goed in combinatie met ADD/ADHD.
Iemand hier ervaring mee?
Toen probeerde ik dexamfetamine (amfexa) en lisdexamfetamine (Elvanse in EU, Vyvanse in USA) en werd mijn producitivteit enhanced terwijl ik nog steeds een vrije blije ik bleef (en dus mijn persoonlijkheid bleef behouden). Wellicht zou je hiernaar kunnen vragen bij je psych.
Ik gebruik persoonlijk lisdexamfetamine voor de hele dag (langwerkende dex). Werkt perfect én subtiel.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 16:41:54 ]
Wat een luxe….quote:
Ik had dat ook met methylfenidaat (bij zowel Ritalin als Concerta). Qua productiviteit werd ik effectief, maar mijn persoonlijkheid/karakter werd compleet onderdrukt. Ik was ook geen leuk persoon meer om mee te zijn als ik methylfenidaat op had. Niet dat ik kut deed, maar ik had totaal geen empathie of emoties meer
Toen probeerde ik dexamfetamine (amfexa) en lisdexamfetamine (Elvanse in EU, Vyvanse in USA) en werd mijn producitivteit enhanced terwijl ik nog steeds een vrije blije ik bleef (en dus mijn persoonlijkheid bleef behouden). Wellicht zou je hiernaar kunnen vragen bij je psych.
Ik gebruik persoonlijk lisdexamfetamine voor de hele dag (langwerkende dex). Werkt perfect én subtiel.
Maar ja, het risico op hartproblemen is dan wel weer wat minder maar bij regelmatige controle valt dat denk ik wel mee.
Hoezo is het luxe dat een medicijn zijn werk doet? Ik vat 'm niet. Het is altijd een stukje trial-and-error met nieuwe meds.quote:
[..]
Wat een luxe….
Maar ja, het risico op hartproblemen is dan wel weer wat minder maar bij regelmatige controle valt dat denk ik wel mee.
Verder heb ik geen hartproblemen en is er een routinecheck van de psychiater bij het gebruik van stimulanten als AD(H)D-medicatie. Althans bij mij is dat eerder routine dan twijfel.
[ Bericht 2% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 16:49:02 ]
Ik wil dus geen dex omdat dat een amfetamine is.quote:
[..]
Ik had dat ook met methylfenidaat (bij zowel Ritalin als Concerta). Qua productiviteit werd ik effectief, maar mijn persoonlijkheid/karakter werd compleet onderdrukt. Ik was ook geen leuk persoon meer om mee te zijn als ik methylfenidaat op had. Niet dat ik kut deed, maar ik had totaal geen empathie of emoties meer
Toen probeerde ik dexamfetamine (amfexa) en lisdexamfetamine (Elvanse in EU, Vyvanse in USA) en werd mijn producitivteit enhanced terwijl ik nog steeds een vrije blije ik bleef (en dus mijn persoonlijkheid bleef behouden). Wellicht zou je hiernaar kunnen vragen bij je psych.
Ik gebruik persoonlijk lisdexamfetamine voor de hele dag (langwerkende dex). Werkt perfect én subtiel.
Heb wel positieve ervaringen gehoord van strattera, maar ook begrepen dat je libido echt 0 is. Dan heb ik liever geen medicatie.
Ik ga denk ik zo'n pakketje bestellen bij Microdose Pro.
Wilde alleen delen dat ik dat zombiegevoel van methyfenidaat zwaar herkende en mijn uiteindelijke oplossing daarvoor.quote:
[..]
Ik wil dus geen dex omdat dat een amfetamine is.
Heb wel positieve ervaringen gehoord van strattera, maar ook begrepen dat je libido echt 0 is. Dan heb ik liever geen medicatie.
Ik ga denk ik zo'n pakketje bestellen bij Microdose Pro.
Het verschil tussen methylfenidaat en dexamfetamine is ook weer niet zo groot hoor, het zijn beide stims: https://www.psyq.nl/adhd/(...)0stoffen%20bevordert.
Maar jij bepaalt zelf wat je moet nemen.
Probeer Strattera eens uit zou ik zeggen? Wellbutrin (bupropion) is misschien dan ook een optie voor je? Dat werkt ook bij sommigen, zoek het eens op. [ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 17:16:34 ]
Nou die trial and error had ik zelf nooit gehad. Toen ik slecht reageerde op ritalin zeiden ze: dan heb je ook geen echt concentratieprobleem . Het is een luxe dat je een aandoening hebt waar medicijnen voor zijn, dat je die ook krijgt en zelfs andere als die je eerst nam teveel bijwerkingen hadden.quote:Op maandag 21 juni 2021 16:47 schreef Erasmus het volgende:
Hoezo is het luxe dat een medicijn zijn werk doet? Ik vat 'm niet. Het is altijd een stukje trial-and-error met nieuwe meds.
Verder heb ik geen hartproblemen en is er een routinecheck van de psychiater bij het gebruik van stimulanten als AD(H)D-medicatie. Althans bij mij is dat eerder routine dan twijfel.
Gezien de impact van psychische problemen op de maatschappij, is het diep triest dat zoiets een luxe is en niet vanzelfsprekend, maar ja.
Velen zouden waarschijnlijk ook zeggen: ben je zwak ofzo dat je die troep neemt, verander gewoon je mindset en ga meer sporten/ijsbaden doen/bladiebla
Hoe ga je met zulke types om vraag ik me af?
Want je kunt geen bewijs leveren op individueel niveau dat je een lichamelijke afwijking hebt.
En dan gaan ze zeggen: ja maar ik heb ook ADHD problemen en ik heb geen drugs nodig.
Of: het is amfetamine, iedereen wordt daar blij van, dat het werkt is daarom geen bewijs
Oh, dat is zonde.quote:
Nou die trial and error had ik zelf nooit gehad.
Als een psychiater, een arts nota bene, dit tegen mij zou zeggen, dan had ik stante pede een ander gezocht. Het is dan óók een luxe dat je weer uurtjes kan opschrijven door een lastige client als mij. Net zo laag om dat tegen een hulpverlener te zeggen als het is tegen een patiënt met die gekkie van jou.quote:
Het is een luxe dat je een aandoening hebt waar medicijnen voor zijn
Het is geen luxe, laat je dit niet aanpraten. Het is eerder dieptriest dat mentale problemen zo worden gebagatelliseerd omdat men het niet direct kan zien. Alsof je tegen iemand met een gebroken been en blijvend letsel zou zeggen: "het is een luxe dat je een gips en krukken krijgt". Flikker toch op. Die mongolenarts van je dan en dom simpel volk dan, niet jij.quote:
Gezien de impact van psychische problemen op de maatschappij, is het diep triest dat zoiets een luxe is en niet vanzelfsprekend, maar ja.
Met zulke types ga ik niet om. Ik maak ze duidelijk dat ze geen artsen zijn dus hun mening kan aan mijn reet roetsen. Ook wil ik geen ongevraagd "advies" krijgen, want het feit dat ze dat dikgedrukte zeggen geeft al aan dat ze er geen fuck van begrijpen. Prima, maar speel dan ook niet de betweterige arts. Hoe ik ermee om ga? Er waren hier ruzies voor gekomen maar uiteindelijk is het opgelost met wederzijds begrip. Nu heb ik geen last meer van de gebruikelijke dooddoeners van neurotypicals.quote:
Velen zouden waarschijnlijk ook zeggen: ben je zwak ofzo dat je die troep neemt, verander gewoon je mindset en ga meer sporten/ijsbaden doen/bladiebla
Hoe ga je met zulke types om vraag ik me af?
Dat hoeven ze ook niet. Wie zijn zij dat zij bewijs nodig hebben? Als je bewijs zou moeten aantonen, dan zou ik eerder de hele vriendschap/relatie in twijfel trekken. Wat onbekenden over mij denken boeit mij al geen reet, trouwens.quote:
Want je kunt geen bewijs leveren op individueel niveau dat je een lichamelijke afwijking hebt.
Omdat het bullshit is en ik reageer ook direct met dat het bullshit is. Met wat groffere scheldende krachttermen op zijn Rotterdams.quote:
En dan gaan ze zeggen: ja maar ik heb ook ADHD problemen en ik heb geen drugs nodig.
Wederom kolder en wederom geen bewijs en wederom zijn het geen artsen, dus wat kan mij dat schelen.quote:
Of: het is amfetamine, iedereen wordt daar blij van, dat het werkt is daarom geen bewijs
[ Bericht 2% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 17:39:06 (laatste quote per ongeluk volledig) ]
Ik slikte al jaren dexamfetamine , daar ging ik ook goed op,quote:
[..]
Ik had dat ook met methylfenidaat (bij zowel Ritalin als Concerta). Qua productiviteit werd ik effectief, maar mijn persoonlijkheid/karakter werd compleet onderdrukt. Ik was ook geen leuk persoon meer om mee te zijn als ik methylfenidaat op had. Niet dat ik kut deed, maar ik had totaal geen empathie of emoties meer
Toen probeerde ik dexamfetamine (amfexa) en lisdexamfetamine (Elvanse in EU, Vyvanse in USA) en werd mijn producitivteit enhanced terwijl ik nog steeds een vrije blije ik bleef (en dus mijn persoonlijkheid bleef behouden). Wellicht zou je hiernaar kunnen vragen bij je psych.
Ik gebruik persoonlijk lisdexamfetamine voor de hele dag (langwerkende dex). Werkt perfect én subtiel.
maar moest 2 jaar geleden noodgedwongen terug naar de ritalin , amfexa is te duur voor mij. maar ik lees nu voor het eerst over lisdexamfetamine en daar had ik nog nooit van gehoord.
Veel beter dan dex.quote:
[..]
Ik slikte al jaren dexamfetamine , daar ging ik ook goed op,
maar moest 2 jaar geleden noodgedwongen terug naar de ritalin , amfexa is te duur voor mij. maar ik lees nu voor het eerst over lisdexamfetamine en daar had ik nog nooit van gehoord.
Ten eerste is het een pro-drug, dus het staat op geen enkel Opium-lijst. Dex en rita wel, maar dat gebruik ik dan ook niet meer. Pas wanneer je het neemt maakt je lichaam uit zichzelf langwerkende dex aan, poer natoer. De stoffen in het pilletje zet je lever/nier/ander orgaan om in lichaamseigen dexamfetamine dat ook nog eens duurzaam en subtiel is. Veel beter dan straight up methylfenidaat en dexamfetamine die wel op de Opiumlijst staan.
Ten tweede is het een nieuwe medicatie uit 2020. De fabrikant helpt je met je eigen bijdrage vergoeden, die krijg je gewoon terug van ze. Zie: https://www.terugbetaalre(...)ijnen/elvanse%C2%AE/
Ten derde is het veel handiger om in 1x je meds te slikken in de ochtend en er voor de rest van de dag niet meer aan te denken.
Ten vierde: informeer hierover bij je arts of het wel bij je past.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 17:37:18 ]
Ik ga eens ff uitzoeken wat het is en of ik daar voor in aanmerking kom, want het is een heel gedoe en vooral heel erg frustrerend om nu al 2 jaar aan de ritalin te zitten , en ik geen verbetering voel.quote:
[..]
Veel beter dan dex.
Ten eerste is het een pro-drug, dus het staat op geen enkel Opium-lijst. Dex en rita wel. Pas wanneer je het neemt maakt je lichaam uit zichzelf langwerkende dex aan, poer natoer. Veel beter dan straight up methylfenidaat en dexamfetamine die wel op de Opiumlijst staan.
Ten tweede is het een nieuwe medicatie uit 2020. De fabrikant helpt je met je eigen bijdrage vergoeden, die krijg je gewoon terug van ze. Zie: https://www.terugbetaalre(...)ijnen/elvanse%C2%AE/
Dat laatste is sowieso een drama met artsenquote:
[..]
Veel beter dan dex.
Ten eerste is het een pro-drug, dus het staat op geen enkel Opium-lijst. Dex en rita wel, maar dat gebruik ik dan ook niet meer. Pas wanneer je het neemt maakt je lichaam uit zichzelf langwerkende dex aan, poer natoer. De stoffen in het pilletje zet je lever/nier/ander orgaan om in lichaamseigen dexamfetamine dat ook nog eens duurzaam en subtiel is. Veel beter dan straight up methylfenidaat en dexamfetamine die wel op de Opiumlijst staan.
Ten tweede is het een nieuwe medicatie uit 2020. De fabrikant helpt je met je eigen bijdrage vergoeden, die krijg je gewoon terug van ze. Zie: https://www.terugbetaalre(...)ijnen/elvanse%C2%AE/
Ten derde is het veel handiger om in 1x je meds te slikken in de ochtend en er voor de rest van de dag niet meer aan te denken.
Ten vierde: informeer hierover bij je arts of het wel bij je past.
Ritalin is ook kut.quote:
[..]
Ik ga eens ff uitzoeken wat het is en of ik daar voor in aanmerking kom, want het is een heel gedoe en vooral heel erg frustrerend om nu al 2 jaar aan de ritalin te zitten , en ik geen verbetering voel.
Als Elvanse nooit op de markt was gekomen, dan had ik een probleem gehad denk ik. Want ik vind dex niet alleen kut, maar het telkens bij moeten nemen naar gelang je het nodig hebt op een dag, is kut.
Daar had ik dan weer geen enkel probleem mee: het werkte en ik ging er goed opquote:
[..]
Ritalin is ook kut.
Als Elvanse nooit op de markt was gekomen, dan had ik een probleem gehad denk ik. Want ik vind dex niet alleen kut, maar het telkens bij moeten nemen naar gelang je het nodig hebt op een dag, is kut.
Dan zal je het enige nadeel van Elvanse vinden is, is dat het subtiel werkt. Je voelt er niks van. Dat is voor mij een voordeel dat ik het niet merk (wel de rust in mijn hoofd, dat merkte ik direct), maar pas achteraf met een aantal dingen in de praktijk (oh, ik deed dit ipv dit, en dit ipv dit, erg nice!).quote:
[..]
Daar had ik dan weer geen enkel probleem mee: het werkte en ik ging er goed op
Je krijgt er geen rush of euforie van ofzo, dat lijkt mij namelijk ook niet de bedoeling. Het is en blijft natuurlijk medicatie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Erasmus op 21-06-2021 17:44:13 ]
Ik weet niet wat er zo grappig aan is ,maar thnx! Ik ga weer eens ff op onderzoek uit ,de frustratie over het feit dat dex niet meer vergoed werd heeft bij mij gezorgd voor een flinke dip toen.quote:
[..]
Dan zal je het enige nadeel van Elvanse vinden is, is dat het subtiel werkt. Je voelt er niks van. Dat is voor mij een voordeel dat ik het niet merk (wel de rust in mijn hoofd, dat merkte ik direct), maar pas achteraf met een aantal dingen in de praktijk (oh, ik deed dit ipv dit, en dit ipv dit, erg nice!).
Je krijgt er geen rush of euforie van ofzo, dat lijkt mij namelijk ook niet de bedoeling. Het is en blijft natuurlijk medicatie.
Je doelt denk ik op zijn posticon? Volgens mij gebruikt hij die standaard en is dus niet om je uit te lachen ofzo.quote:
[..]
Ik weet niet wat er zo grappig aan is ,maar thnx! Ik ga weer eens ff op onderzoek uit ,de frustratie over het feit dat dex niet meer vergoed werd heeft bij mij gezorgd voor een flinke dip toen.
Ik zat al te denken van: "grappig? wut?quote:
[..]
Je doelt denk ik op zijn posticon? Volgens mij gebruikt hij die standaard en is dus niet om je uit te lachen ofzo.
", maar inderdaad:
Ik ben gewoon een goedlachse blije jongen
, vandaar de big smile.Ik weetquote:
[..]
Je doelt denk ik op zijn posticon? Volgens mij gebruikt hij die standaard en is dus niet om je uit te lachen ofzo.
Dat had ik al doorquote:
[..]
Ik zat al te denken van: "grappig? wut?
[ afbeelding ]
Ik ben gewoon een goedlachse blije jongen
Bedankt voor je reactie. Dit helpt mij echt. Ik voel me er al een stuk beter over. Fijn dat de ruzies die je had waren opgelost en uiteindelijk toch resulteerde in wederzijds begrip.quote:
Oh, dat is zonde.
Als een psychiater, een arts nota bene, dit tegen mij zou zeggen, dan had ik stante pede een ander gezocht. Het is dan óók een luxe dat je weer uurtjes kan opschrijven door een lastige client als mij. Net zo laag om dat tegen een hulpverlener te zeggen als het is tegen een patiënt met die gekkie van jou
Het is geen luxe, laat je dit niet aanpraten. Het is eerder dieptriest dat mentale problemen zo worden gebagatelliseerd omdat men het niet direct kan zien. Alsof je tegen iemand met een gebroken been en blijvend letsel zou zeggen: "het is een luxe dat je een gips en krukken krijgt". Flikker toch op. Die mongolenarts van je dan en dom simpel volk dan, niet jij.
Met zulke types ga ik niet om. Ik maak ze duidelijk dat ze geen artsen zijn dus hun mening kan aan mijn reet roetsen. Ook wil ik geen ongevraagd "advies" krijgen, want het feit dat ze dat dikgedrukte zeggen geeft al aan dat ze er geen fuck van begrijpen. Prima, maar speel dan ook niet de betweterige arts. Hoe ik ermee om ga? Er waren hier ruzies voor gekomen maar uiteindelijk is het opgelost met wederzijds begrip. Nu heb ik geen last meer van de gebruikelijke dooddoeners van neurotypicals.
Dat hoeven ze ook niet. Wie zijn zij dat zij bewijs nodig hebben? Als je bewijs zou moeten aantonen, dan zou ik eerder de hele vriendschap/relatie in twijfel trekken. Wat onbekenden over mij denken boeit mij al geen reet, trouwens.
Omdat het bullshit is en ik reageer ook direct met dat het bullshit is. Met wat groffere scheldende krachttermen op zijn Rotterdams.
Wederom kolder en wederom geen bewijs en wederom zijn het geen artsen, dus wat kan mij dat schelen.
Ik gebruik sinds Elvanse sinds 19 juni. Mijn bijwerkingen waren de eerste dagen heel aanwezig met als vervelendste jeuk (geen uitslag). Ik heb er loratadine bij geslikt en nu sinds een paar dagen kan ik zonder en lijkt het meeste weg te zijn. Zelfs mijn eetlust komt in de avond weer een beetje terugquote:
[..]
Ritalin is ook kut.
Als Elvanse nooit op de markt was gekomen, dan had ik een probleem gehad denk ik. Want ik vind dex niet alleen kut, maar het telkens bij moeten nemen naar gelang je het nodig hebt op een dag, is kut.
. Omdat mijn focus nu weer minder is ga ik ophogen naar 40mg. Maar ik ben ook vorige week gevaccineerd dus vraag me af of dat niet wat invloed heeft op hoe ik me voel (moe! En duizelig).
Het bevalt in ieder geval beter dan methylfenidaat wat ik eerst had. Ik ben nu minder prikkelbaar en het werkt subtiel, voel me stabieler daardoor.
Wat top dat de Elvanse voor jou werkt! Ik merkte er echt geen reet van, ook toen ik opgebouwd was naar 50mg, en daarna had ik geen tijd meer om verder op te bouwen ivm een naderend coschap. Dus ik zit weer op 2-3x 15mg dex per dag. En eigenlijk werkt dit voor mij wel goed. Ik word gedwongen een regelmaat in mn dag te hebben, en ik voel het vaak ook wel aan als mn pillen uitwerken.quote:
[..]
Ik gebruik sinds Elvanse sinds 19 juni. Mijn bijwerkingen waren de eerste dagen heel aanwezig met als vervelendste jeuk (geen uitslag). Ik heb er loratadine bij geslikt en nu sinds een paar dagen kan ik zonder en lijkt het meeste weg te zijn. Zelfs mijn eetlust komt in de avond weer een beetje terug
Omdat mijn focus nu weer minder is ga ik ophogen naar 40mg. Maar ik ben ook vorige week gevaccineerd dus vraag me af of dat niet wat invloed heeft op hoe ik me voel (moe! En duizelig).
Het bevalt in ieder geval beter dan methylfenidaat wat ik eerst had. Ik ben nu minder prikkelbaar en het werkt subtiel, voel me stabieler daardoor.
Over artsen die ADHD niet begrijpen... Ik studeer dus geneeskunde en waar bijvoorbeeld mijn moeder ook ADD heeft en het verzwijgt van haar collega’s omdat ze bang is dat ze haar er een mindere dokter om vinden (wat absolúút niet zo is!!) probeer ik juist kennis te verspreiden. Bij de meeste coschappen is binnen een paar dagen wel bekend dat ik ADHD heb, en dat iedereen daar vragen over mag stellen. Sommige vragen zijn zó simpel, anderen moet ik zelf ook dieper over nadenken... Maar je merkt ook in de artsenwereld dat er een bepaald stigma is en het is leuk om te kunnen laten zien dat niet iedereen met ADHD hoeft te voldoen aan dat stigma... Veel leuke reacties gehad, en stukje bij beetje al veel kennis mogen verspreiden.
Ben sinds vandaag aan de Elvanse (30mg) en heb de hele dag al het gevoel alsof ik tegen het aangeschoten zijn aanzit. Het lijkt wat rustiger in m'n hoofd en dit bevalt me eigenlijk wel, hoop alleen dat het wat licht in m'n hoofd zijn wel verdwijnt, maar dat zien we over een paar dagen wel.
Begreep dat je met deze pillen (waar dexamfetamine in zit), positief kunt testen bij een drugstest door de politie. Dit baart me toch wat zorgen aangezien ik veel op de weg zit. Heb nog nooit een drugstest hoeven doen gelukkig, en de kans daarop lijkt ook klein maar wil het zekere voor het onzekere nemen en heb bij de apotheek een verklaring aangevraagd om in de auto te leggen, zodat ik aan kan tonen waarom ik eventueel positief test
Ellende voor mij is dat ik toen ik mijn rijbewijs haalde, een "nee" in mocht vullen op mijn medische verklaring, aangezien ik voor m'n 16e gestopt was met behandeling en medicatie. Ben zoals gezegd vandaag weer begonnen en de website van het CBR is hier nogal onduidelijk over. Heb het CBR gebeld en zij wisten mij te vertellen dat ik vooral géén melding moest maken van m'n ADHD, omdat ik dan hoge kosten voor het onderzoek moest betalen, en de uitslag eigenlijk al vaststaat, aangezien ik al meer dan 10 jaar rij zonder één bekeuring (in NL dan
) of ongeluk. Volgens haar was het dus niet nodig een melding te maken, wel raadde ze me aan mijn verzekeringsmaatschappij te bellen en te vragen of zij hier nog iets van vinden.Ergens voelt het dan als slapende honden wakker maken, maar ik wil natuurlijk ook niet in de penarie komen als er wél een keer wat gebeurt waardoor ik de verzekering nodig ga hebben.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ooh het gaat me niet om het medicijnpaspoort, meer om het feit dat ik aan wil kunnen tonen dat ik geen stoner achter het stuur ben maar on meds benquote:
Ik zou eens kijken voor info over Schengenlanden?
Lastigquote:
[..]
Ooh het gaat me niet om het medicijnpaspoort, meer om het feit dat ik aan wil kunnen tonen dat ik geen stoner achter het stuur ben maar on meds ben
Ja, ik vind er ook erg veel wisselende dingen over op het interwebsquote:
De één zegt dat een verklaring van de arts die het voorgeschreven heeft voldoende is, de ander zegt dat je onder invloed van amfetamine altijd fout zit Ik heb zelf ook jaren dex geslikt maar ik heb geen rijbewijsquote:
[..]
Ja, ik vind er ook erg veel wisselende dingen over op het interwebs
Heb je het aan je eigen huisarts gevraagd?
Die is helaas nog met vakantie en de psychiater zei dat het eigenlijk nooit fout gaat, omdat je niet zomaar een drugstest krijgt. Met zo'n antwoord kan ik zeg maar niksquote:
[..]
Ik heb zelf ook jaren dex geslikt maar ik heb geen rijbewijs
Heb je het aan je eigen huisarts gevraagd?
Wil gewoon zeker hebben voor mezelf dat ik niet in allerlei shit terecht kom als ik tóch een keer die test krijg.Begrijpelijk dat je niet in de problemen wil komenquote:
[..]
Die is helaas nog met vakantie en de psychiater zei dat het eigenlijk nooit fout gaat, omdat je niet zomaar een drugstest krijgt. Met zo'n antwoord kan ik zeg maar niks
Ik heb hier geen verstand van ,maar je hebt wel een medicijnpaspoort?
Ik weet dat als ik een keer op vakantie wil dan moet ik een verklaring kunnen laten zien omdat ik meds slik.
Ik hoop dat je er uitkomt, ik zou het niet weten
Wat ik er van begreep is dat een medicijnenpaspoort maar 4 weken geldig isquote:
[..]
Begrijpelijk dat je niet in de problemen wil komen
Ik heb hier geen verstand van ,maar je hebt wel een medicijnpaspoort?
Ik weet dat als ik een keer op vakantie wil dan moet ik een verklaring kunnen laten zien omdat ik meds slik.
Ik hoop dat je er uitkomt, ik zou het niet weten
Dan zit ik elke maand bij de HA om een krabbeltje ofzo, zit ik niet heel erg op te wachten. Tank wel bijna standaard in Duitsland, maar dan heb ik het potje met pillen natuurlijk niet bij me Ga binnenkort wel eens met de psychiater in gesprek hierover, ben wel benieuwd.
Gesprek met je psych lijkt mij een goed plan iddquote:
[..]
Wat ik er van begreep is dat een medicijnenpaspoort maar 4 weken geldig is
Ga binnenkort wel eens met de psychiater in gesprek hierover, ben wel benieuwd.
Uiteindelijk schrijft hij/zij ze voor Laat het dan hier ook weten ajb.quote:
[..]
Wat ik er van begreep is dat een medicijnenpaspoort maar 4 weken geldig is
Ga binnenkort wel eens met de psychiater in gesprek hierover, ben wel benieuwd.
Vind het ook onduidelijk allemaal. Ik heb standaard een doosje van de medicatie in m'n tas zitten, met daarop de sticker van de apotheek en persoonsgegevens. Ik neem nooit meer mee dan nodig (zit ook veel in de auto en kom ook af en toe in DL) en kreeg te horen dat als je het doosje laat zien het eigenlijk altijd wel in orde is. Maar ja, je leest ook verhalen van mensen die positief testten en vervolgens in één en al ellende terecht kwamen. Staat alleen nooit bij wat de situatie was, waarom ze moesten testen. Een drugstest krijg je inderdaad niet zomaar en als je een paaltje raakt is er niks aan de hand. Zouden die mensen dan met 200 tegen 5 auto's zijn geknald ofzo? Want dan snap ik echt wel waarom ze in de problemen terecht zijn gekomen. Zou de verzekering niet bellen, slapende honden idd.... Je rijdt keurig (of in elk geval zorg je dat je geen schade en/of boetes krijgt ), zou zelf bang zijn dat ze vervolgens bij elke kleine kras moeilijk gaan doen. Maar goed, het idee is gewoon niet zo fijn, dat het potentieel een probleem kan zijn. Ik troost me maar met de gedachte dat die paar keer dat ik iets te doen heb gehad met agenten op de weg er geen enkele reden was om een drugstest te doen (standaard alcoholcontroles, standaard douanevragen e.d.).
Er is trouwens wel een zero tolerance beleid op combinatiegebruik, dus geen alcohol drinken, ook niet dat ene biertje. In dit geval maakt het dan weer niet uit dat het medicatie is en geen recreatief drugsgebruik (voor zover ik weet en begrijp, maar correct me if I'm wrong). Nou weet ik niet hoe groot de kans is dat ze hier op testen (heel klein lijkt me), maar dit vind ik dan echt zo'n situatie die makkelijk te vermijden is.
Volgens mij moet je officieel idd een medicijnpapoort hebben als je naar het buitenland gaat, maar om even te tanken in DL is dat niet te doen, dus ik houd het bij mijn medicijndoosje en heb me voorgenomen om, zodra er enige twijfel of vragen zijn bij de politie, gewoon te vertellen dat ik medicatie gebruik en daar niet ontwijken of vaag om te doen. Geen idee of dat helpt, maar in elk geval maak je jezelf dan niet extra verdacht.
Uiteraard laat ik het dan wetenquote:
[..]
Laat het dan hier ook weten ajb.
Maar goed, het idee is gewoon niet zo fijn, dat het potentieel een probleem kan zijn. Ik troost me maar met de gedachte dat die paar keer dat ik iets te doen heb gehad met agenten op de weg er geen enkele reden was om een drugstest te doen (standaard alcoholcontroles, standaard douanevragen e.d.).
Er is trouwens wel een zero tolerance beleid op combinatiegebruik, dus geen alcohol drinken, ook niet dat ene biertje. In dit geval maakt het dan weer niet uit dat het medicatie is en geen recreatief drugsgebruik (voor zover ik weet en begrijp, maar correct me if I'm wrong). Nou weet ik niet hoe groot de kans is dat ze hier op testen (heel klein lijkt me), maar dit vind ik dan echt zo'n situatie die makkelijk te vermijden is.
Volgens mij moet je officieel idd een medicijnpapoort hebben als je naar het buitenland gaat, maar om even te tanken in DL is dat niet te doen, dus ik houd het bij mijn medicijndoosje en heb me voorgenomen om, zodra er enige twijfel of vragen zijn bij de politie, gewoon te vertellen dat ik medicatie gebruik en daar niet ontwijken of vaag om te doen. Geen idee of dat helpt, maar in elk geval maak je jezelf dan niet extra verdacht.
Wat betreft het combinatiegebruik, dat is bij mij echt niet van toepassing
Als ik moet rijden drink ik niet en als ik moet drinken (die ene hele keer per jaar) dan rij ik niet Maar een gewaarschuwd mens telt voor 2 Ooh, en drugs gebruik ik niet Voor zover ik weet moet je een medicijnenpaspoort mee de grens over als je de medicijnen zelf meeneemt, en dat doe ik buiten de vakantie om toch niet
Ha, ja het was ook meer een algemene opmerking, dan specifiek voor jou. Drink zelf amper en nu helemaal niet, dus voor mij niet moeilijk om me daar aan te houden. Maar zijn toch best veel mensen die wel eens een biertje of wijntje drinken.quote:
[..]
Uiteraard laat ik het dan weten
Wat betreft het combinatiegebruik, dat is bij mij echt niet van toepassing
Voor zover ik weet moet je een medicijnenpaspoort mee de grens over als je de medicijnen zelf meeneemt, en dat doe ik buiten de vakantie om toch niet
Over dat medicijnen meenemen had ik nog wel een gedachtenloopje laatst. Als ik weet dat ik een dag naar DL ga neem ik soms geen medicatie. Dan neem ik dus geen pillen mee de grens over, maar stel nou dat ik een ernstig ongeluk veroorzaak en ik word getest? Is het medicijngebruik van de vorige dag dan nog terug te zien? Dus ik heb dan alsnog een lege verpakking bij me, mocht ik in deze heel erg onwaarschijnlijke situatie belanden. Ja, ik weet het, het is echt vergezocht, maar we zouden geen ADHD'ers zijn als we niet 1000en (nutteloze) gedachten hebben.
Goede vraag wel. Ik denk dat dit afhangt van het type medicatie dat je gebruiktquote:
[..]
Ha, ja het was ook meer een algemene opmerking, dan specifiek voor jou. Drink zelf amper en nu helemaal niet, dus voor mij niet moeilijk om me daar aan te houden. Maar zijn toch best veel mensen die wel eens een biertje of wijntje drinken.
Over dat medicijnen meenemen had ik nog wel een gedachtenloopje laatst. Als ik weet dat ik een dag naar DL ga neem ik soms geen medicatie. Dan neem ik dus geen pillen mee de grens over, maar stel nou dat ik een ernstig ongeluk veroorzaak en ik word getest? Is het medicijngebruik van de vorige dag dan nog terug te zien? Dus ik heb dan alsnog een lege verpakking bij me, mocht ik in deze heel erg onwaarschijnlijke situatie belanden. Ja, ik weet het, het is echt vergezocht, maar we zouden geen ADHD'ers zijn als we niet 1000en (nutteloze) gedachten hebben.
Voor zover mij is uitgelegd, bouw je met Levanse geen spiegel op, dus zodra het uitgewerkt is zou je negatief moeten testen Ik denk ook erg veel na over dat soort dingen, heb gisteren het CBR gebeld wat betreft m'n rijbewijs en vandaag met m'n werkgever gesproken over de verzekering van het werk. Of het problemen op zou leveren wanneer ik een (ernstig) bedrijfsongeval zou hebben, terwijl ik officieel onder invloed van amfetamine ben. Wist ze geen antwoord op te geven, aangezien ik de eerste was die daarnaar heeft gevraagd
Ging ze uitzoeken en kwam ze op terug Klopt dat je geen spiegel opbouwt, maar volgens mij is het dan ook weer niet zo dat als het effect weg is het helemaal uit je systeem is? Dat het onder de threshold zit waar het effect heeft zeg maar? Zou je alsnog wel verwachten dat het dan een paar uur later wel weg is. Maar goed, het ligt natuurlijk ook aan de gevoeligheid van de drugtests, of ze zoiets oppikken? Ik heb daar echt geen idee van. Gebruik zelf ook dex trouwens.quote:
[..]
Goede vraag wel. Ik denk dat dit afhangt van het type medicatie dat je gebruikt
Ik denk ook erg veel na over dat soort dingen, heb gisteren het CBR gebeld wat betreft m'n rijbewijs en vandaag met m'n werkgever gesproken over de verzekering van het werk. Of het problemen op zou leveren wanneer ik een (ernstig) bedrijfsongeval zou hebben, terwijl ik officieel onder invloed van amfetamine ben. Wist ze geen antwoord op te geven, aangezien ik de eerste was die daarnaar heeft gevraagd
Heb voor mezelf besloten dat het vast wel goed zal komen, zoveel mensen die dit soort medicatie gebruiken en in hogere dosissen dan ik. En ook echt mensen die het nodig hebben en zonder een gevaar op de weg zijn. Dat is bij mij het geval niet. Maar vind het wel heel tof dat jij er wel gewoon achteraan gaat. Grappig dat je de eerste bent die het vraagt, kan me namelijk niet voorstellen dat wij de enige twee zijn die zich dit afvragen? De rest zal dan wel net als ik gedacht hebben van, het zal wel....
Methylfenidaat heeft een halfwaardetijd van 2 uur, dus dat is de volgende dag wel uit je systeem
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij vrijwel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
Klinkt als een vorm van masking (weet niet of in het Nederlands de term maskeren wordt gebruikt eigenlijkquote:
Herkent iemand het volgende?
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij vrijwel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
) Ik herken het niet van mezelf maar er is veel online over te lezen
https://www.verywellmind.com/what-is-adhd-masking-5200863
Ik zit in het verkeerde subforum zie ik nu. Ik ben eigenlijk gediagnosticeerd met autisme.quote:
[..]
Klinkt als een vorm van masking (weet niet of in het Nederlands de term maskeren wordt gebruikt eigenlijk
Ik herken het niet van mezelf maar er is veel online over te lezen
https://www.verywellmind.com/what-is-adhd-masking-5200863
Waar is dat autisme forum?
Uit dat artikel herken ik trouwens wel een hoop. Vroeger en zo nu en dan denk ik eerder dat mijn autisme word verward met ADD. Omdat ik wel mij goed kan inleven en ook erg dromerig ben/ moeite met concentreren op iets wat ik niet leuk vind. Maarja.
Edit: lol ik herken toch meer van masking autisme dan van adhd. Dus mijn diagnose zal dan wel kloppen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Medusa666 op 07-10-2021 09:50:55 ]
Ik herken het ook niet.quote:
[..]
Klinkt als een vorm van masking (weet niet of in het Nederlands de term maskeren wordt gebruikt eigenlijk
Ik herken het niet van mezelf maar er is veel online over te lezen
https://www.verywellmind.com/what-is-adhd-masking-5200863
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #152 ta staat voor tandarts.quote:
[..]
Ik zit in het verkeerde subforum zie ik nu. Ik ben eigenlijk gediagnosticeerd met autisme.
Waar is dat autisme forum?
Uit dat artikel herken ik trouwens wel een hoop. Vroeger en zo nu en dan denk ik eerder dat mijn autisme word verward met ADD. Omdat ik wel mij goed kan inleven en ook erg dromerig ben/ moeite met concentreren op iets wat ik niet leuk vind. Maarja.
Edit: lol ik herken toch meer van masking autisme dan van adhd. Dus mijn diagnose zal dan wel kloppen.
ben bijna 7 kilo kwijt doordat ik gewoon nauwelijks eetlust heb. Voel me ook gewoon zwakjes, half dronken en m'n humeur wisselt per 7 seconden Ik had tot vorig jaar altijd dexamfetamine , moest terug naar de ritalin ivm kosten/vergoedingquote:
Ik slik vanaf morgen de Alvanse niet meer. Na drie weken heb ik vooral last van bijwerkingen en merk ik niks meer van een rustiger hoofd
Ik was altijd zeer tevreden met de dex. Loop ook al vanaf de wisseling te stressen omdat ritalin gewoon niet echt wat doet bij mij.
Ik ken Alvanse niet, wel vervelend dat je er zoveel nare bijwerkingen van hebt
Slik je op dit moment helemaal niets meer? Ga je over op iets anders?
Sterkte iig!!
Alvanse is op basis van dex, en de eerste dagen deed het echt goed werk qua rust in m'n hoofd en alles. Daarna merkte ik daar niks meer van en waren het inderdaad alleen bijwerkingen.quote:
[..]
Ik had tot vorig jaar altijd dexamfetamine , moest terug naar de ritalin ivm kosten/vergoeding
Ik was altijd zeer tevreden met de dex. Loop ook al vanaf de wisseling te stressen omdat ritalin gewoon niet echt wat doet bij mij.
Ik ken Alvanse niet, wel vervelend dat je er zoveel nare bijwerkingen van hebt
Slik je op dit moment helemaal niets meer? Ga je over op iets anders?
Sterkte iig!!
Slik nu niks tot de psychiater terug is en ik het met haar kan overleggen en een nieuw plan op kan gaan stellen
Dat duurt dus ook weer even voordat je weer in de molen zitquote:
[..]
Alvanse is op basis van dex, en de eerste dagen deed het echt goed werk qua rust in m'n hoofd en alles. Daarna merkte ik daar niks meer van en waren het inderdaad alleen bijwerkingen.
Slik nu niks tot de psychiater terug is en ik het met haar kan overleggen en een nieuw plan op kan gaan stellen
Balen. Heel veel sterkte iig.
Jup, maar het is niet anders. Als ik die pillen was blijven slikken was ik vroeg of laat omgevallen doordat ik alleen maar afviel en geen reserves heb opzichquote:
[..]
Dat duurt dus ook weer even voordat je weer in de molen zit
Balen. Heel veel sterkte iig.
Probeer het positief in te zien
Thanks
Even uit lurk modus, want ik vond Ritalin verschrikkelijk en zou daar nooit meer terug aan willen. In principe kost Tentin (dexamfetamine) toch niet meer dan Ritalin? De eigen bijdrage a 250 per jaar kan je terugkrijgen! Zie uitleg; https://impulsenwoortblin(...)-over-dexamfetamine/quote:
[..]
Ik had tot vorig jaar altijd dexamfetamine , moest terug naar de ritalin ivm kosten/vergoeding
Ik was altijd zeer tevreden met de dex. Loop ook al vanaf de wisseling te stressen omdat ritalin gewoon niet echt wat doet bij mij.
Ik ken Alvanse niet, wel vervelend dat je er zoveel nare bijwerkingen van hebt
Slik je op dit moment helemaal niets meer? Ga je over op iets anders?
Sterkte iig!!
Ik vond methylfenidaat ook afschuwelijk, dus herkenbaar. Verder ligt het eraan hoeveel je gebruikt of tentin betaalbaar is. Als ik mn eerste drie maanden van het jaar heb opgehaald stuur ik mn declaratie op en heb ik in één keer al recht op 250 euro. Een doosje tentin kost je als patient ong 25 euro, ik gebruik 18 doosjes per kwartaal (30mg per dag), is 1800 euro per jaar. Dan is die 250 euro mooi meegenomen, maar niet bepaald kostendekkendquote:
[..]
Even uit lurk modus, want ik vond Ritalin verschrikkelijk en zou daar nooit meer terug aan willen. In principe kost Tentin (dexamfetamine) toch niet meer dan Ritalin? De eigen bijdrage a 250 per jaar kan je terugkrijgen! Zie uitleg; https://impulsenwoortblin(...)-over-dexamfetamine/
Ik ken alvanse niet, ik kreeg toen de dex er uitging een andere , maar ik ben de naam ff kwijt. Maar dat moest ik zelf bij betalen ,dat is mij door de apotheek verteld .quote:
[..]
Even uit lurk modus, want ik vond Ritalin verschrikkelijk en zou daar nooit meer terug aan willen. In principe kost Tentin (dexamfetamine) toch niet meer dan Ritalin? De eigen bijdrage a 250 per jaar kan je terugkrijgen! Zie uitleg; https://impulsenwoortblin(...)-over-dexamfetamine/
Ik zou dan iedere maand iets van 70 euro bij moeten betalen en dat kan ik niet.
Ik kon niet anders dan terug naar de ritalin , omdat niets anders werd vergoed
Toen kreeg je wss amfexa, dat is nu tentin gewordenquote:
[..]
Ik ken alvanse niet, ik kreeg toen de dex er uitging een andere , maar ik ben de naam ff kwijt. Maar dat moest ik zelf bij betalen ,dat is mij door de apotheek verteld .
Ik zou dan iedere maand iets van 70 euro bij moeten betalen en dat kan ik niet.
Ik kon niet anders dan terug naar de ritalin , omdat niets anders werd vergoed
amfexa bedoelde ik iddquote:
[..]
Toen kreeg je wss amfexa, dat is nu tentin geworden
Thnx!
Ik snap overigens helemaal niets van die vergoeding, het levert mij wel een hele hoop stress op.quote:
[..]
Even uit lurk modus, want ik vond Ritalin verschrikkelijk en zou daar nooit meer terug aan willen. In principe kost Tentin (dexamfetamine) toch niet meer dan Ritalin? De eigen bijdrage a 250 per jaar kan je terugkrijgen! Zie uitleg; https://impulsenwoortblin(...)-over-dexamfetamine/
De eigen bijdrage is tegenwoordig maximaal 250 per jaar. Dat is een nieuwe regeling sinds 2 jaar oid, daarvoor kon het bedrag idd stuk hoger oplopen. Zodra je 250 eigen bijdrage betaald hebt, krijg je geen rekening meer, dus die 250 is juist wel kostendekkend. (ik zit op een soortgelijke dosering als jij).quote:
[..]
Ik vond methylfenidaat ook afschuwelijk, dus herkenbaar. Verder ligt het eraan hoeveel je gebruikt of tentin betaalbaar is. Als ik mn eerste drie maanden van het jaar heb opgehaald stuur ik mn declaratie op en heb ik in één keer al recht op 250 euro. Een doosje tentin kost je als patient ong 25 euro, ik gebruik 18 doosjes per kwartaal (30mg per dag), is 1800 euro per jaar. Dan is die 250 euro mooi meegenomen, maar niet bepaald kostendekkend
Potverdikkie, dat wist ik niet. Moet ook toegeven dat pappie en mammie gedurende mijn studie mn zorgkosten nog betalen, dus de rekening kreeg ik toch niet...quote:
[..]
De eigen bijdrage is tegenwoordig maximaal 250 per jaar. Dat is een nieuwe regeling sinds 2 jaar oid, daarvoor kon het bedrag idd stuk hoger oplopen. Zodra je 250 eigen bijdrage betaald hebt, krijg je geen rekening meer, dus die 250 is juist wel kostendekkend. (ik zit op een soortgelijke dosering als jij).
Via de website van Psyq kom ik uit op Dexmethylfenidaat Retard (12 uur).
en dat is best lang geleden Ik vind de naam Retard wel erg grappigquote:Op donderdag 21 oktober 2021 11:03 schreef SpaceOdyssey het volgende:
Van de medicatie die DSW/Regenboog volledig vergoeden, welke heeft de langste werkingsduur?
Via de website van Psyq kom ik uit op Dexmethylfenidaat Retard (12 uur).
Maar durf hier niks over te zeggen, weet wel dat er langwerkende ritalin (methylfenidaat) bestaat en kortwerkende. De exacte tijden weet ik dan weer niet.
Werkingsduur verschilt in de praktijk nogal per persoon ookquote:
Van de medicatie die DSW/Regenboog volledig vergoeden, welke heeft de langste werkingsduur?
Via de website van Psyq kom ik uit op Dexmethylfenidaat Retard (12 uur).
. Ik heb de retard methylfenidaat van de regenboog en die werkt bij mij ongeveer n uur of zes
Klopt, maar toch..quote:
[..]
Werkingsduur verschilt in de praktijk nogal per persoon ook
Ik heb de retard methylfenidaat van de regenboog en die werkt bij mij ongeveer n uur of zes
Die heb ik nu ook, alleen vind ik de werkingsduur dus wat te kort en ik vind 2x slik'n per dag niet zo chill.
Ik ga eens kijken hoe Dexmethylfenidaat retard bevalt. We zetten Paul weer aan het werk.
Hahahaha wat goed dat je zo lekker in je vel zit! Ik herken het op zich wel, al moet ik zeggen dat mijn grondniveau qua stemming sws al wel aan de vrolijke/positieve kant ligt. Maar als alles mee zit dan geniet ik écht van alles, bloemetjes, vallende blaadjes, het feit dat ik een lieve familie heb... Maar áls ik een keertje chagrijnig ben, dan is ook niks meer goed. Zelfde met motivatie voor dingen doen: óf ik vind het geweldig en wil het graag doen, óf ik wil het niet en vind het elk moment dat ik het wel moet doen verschrikkelijk. Er is geen middle groundquote:
Even mijn nieuwsgierigheid hoor, maar hebben jullie als mede-adhd'ers ook altijd een enorm lekker gevoel als alles even mee lijkt te zitten? Gaat lekker op het werk, heb een grote slag geslagen voor wat betreft school en heb een enorme meevaller gehad qua kosten voor een reparatie aan m'n auto. Ben er gewoon ontzettend vrolijk door
Haha, heel herkenbaar verhaalquote:
[..]
Hahahaha wat goed dat je zo lekker in je vel zit! Ik herken het op zich wel, al moet ik zeggen dat mijn grondniveau qua stemming sws al wel aan de vrolijke/positieve kant ligt. Maar als alles mee zit dan geniet ik écht van alles, bloemetjes, vallende blaadjes, het feit dat ik een lieve familie heb... Maar áls ik een keertje chagrijnig ben, dan is ook niks meer goed. Zelfde met motivatie voor dingen doen: óf ik vind het geweldig en wil het graag doen, óf ik wil het niet en vind het elk moment dat ik het wel moet doen verschrikkelijk. Er is geen middle ground
Herkenbaarquote:
Even mijn nieuwsgierigheid hoor, maar hebben jullie als mede-adhd'ers ook altijd een enorm lekker gevoel als alles even mee lijkt te zitten? Gaat lekker op het werk, heb een grote slag geslagen voor wat betreft school en heb een enorme meevaller gehad qua kosten voor een reparatie aan m'n auto. Ben er gewoon ontzettend vrolijk door
Ik dacht ik post even in dit topic gezien ik wat meer info wil.
Ik herken me heel veel in de symptomen van ADD/ADHD. Vooral de impulsiviteit en gebrek aan concentratie. Ik moet bijvoorbeeld als ik aan het leren ben iedere keer even opstaan en rondlopen door de kamer om weer verder te kunnen. Ik kan niet heel lang achter elkaar met iets bezig zijn, praat heel vaak hard op tegen mezelf (al schaam ik me hier totaal niet voor want het helpt mn gedachten heel goed te ordenen
)Ik ben eigenlijk altijd een hele grote kletser geweest en heel spontaan. Dacht altijd dat dit gewoon is wie ik ben. Maar sinds een jaar of 2 ondervind ik meer last van de symptomen, ook denk ik versterkt door covid/lockdown etc. Ik heb een jaar lang elke dag geblowd en merkte dat dit ik hier afhankelijk van werd dus als ik hierop reflecteer denk ik dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt zonder dat ik het lang doorhad. Ben nu aan het proberen te stoppen, gaat opzich prima behalve dat ik slecht inslaap en lang wakker lig.
Zonder te blowen merk ik dat ik weer een stuk drukker, energieker en rustelozer ben. Dus ik ben eig vrijwel zeker dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt. Ik wil dus naar de huisarts om een diagnose te stellen en evt aan medicatie te gaan in combinatie met therapie en aanpassing levensstijl. Maar mijn grote vraag (sorry voor het lange verhaal
) is: als je aan de medicatie gaat, ben ik bang dat je als persoon helemaal veranderd. Want als ik ADD/ADHD zou hebben, ervaar ik er ook genoeg positiefs aan. Ik zie sneller verbanden die anderen niet zien, kan sneller relativeren en heb een sterk empatisch vermogen. Ik vind dit hele mooie eigenschappen en ik zou het jammer vinden als door medicatie dit wegvalt en ik echt in een soort zombie verander, wat dus mijn zorgen is.Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Ik vind niet dat ik door het gebruik van medicatie ben veranderd. Ik heb gewoon meer grip op mezelf, ik kan dingen bereiken (zit niet de hele dag op de bank te bedenken dat ik eigenlijk de was op moet vouwen, maar dat niet doe omdat ik daar geen zin in heb), er komt wat uit mijn handen. Ik ben nog steeds de persoon met de creatieve oplossingen, ik ben nog steeds de persoon met de grappige, droge opmerkingen, met medicatie weet ik die gewoon beter te timen en flapt het niet zomaar allemaal uit mn mond. Mijn hoofd is gewoon beter op orde met medicatie, en dat is zó fijn. Ik wil heel graag later kinderen, maar kijk er serieus tegenop dat je tijdens de zwangerschap en borstvoeding geen medicatie kan gebruiken.quote:
Heyhey!
Ik dacht ik post even in dit topic gezien ik wat meer info wil.
Ik herken me heel veel in de symptomen van ADD/ADHD. Vooral de impulsiviteit en gebrek aan concentratie. Ik moet bijvoorbeeld als ik aan het leren ben iedere keer even opstaan en rondlopen door de kamer om weer verder te kunnen. Ik kan niet heel lang achter elkaar met iets bezig zijn, praat heel vaak hard op tegen mezelf (al schaam ik me hier totaal niet voor want het helpt mn gedachten heel goed te ordenen
Ik ben eigenlijk altijd een hele grote kletser geweest en heel spontaan. Dacht altijd dat dit gewoon is wie ik ben. Maar sinds een jaar of 2 ondervind ik meer last van de symptomen, ook denk ik versterkt door covid/lockdown etc. Ik heb een jaar lang elke dag geblowd en merkte dat dit ik hier afhankelijk van werd dus als ik hierop reflecteer denk ik dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt zonder dat ik het lang doorhad. Ben nu aan het proberen te stoppen, gaat opzich prima behalve dat ik slecht inslaap en lang wakker lig.
Zonder te blowen merk ik dat ik weer een stuk drukker, energieker en rustelozer ben. Dus ik ben eig vrijwel zeker dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt. Ik wil dus naar de huisarts om een diagnose te stellen en evt aan medicatie te gaan in combinatie met therapie en aanpassing levensstijl. Maar mijn grote vraag (sorry voor het lange verhaal
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Als het je niet bevalt kun je altijd weer stoppen toch? Het enige mogelijke nadeel is dat je wel voor altijd een labeltje hebt, maar daar heb ik nog niet zoveel nadeel aan ondervonden in al die jaren.
Over een paar maandjes met de auto rondreizen door Ierland! We gaan er met onze eigen auto heen, wat betekent dat we via Engeland komen.
Wát een gezeik geven die pillen dan zeg. Moet voor Ierland en Engeland weer een andere verklaring laten invullen door de huisarts. Die moet dan ook weer opgestuurd naar het CAK. Wat een bullshit.
Ik word daar echt chagrijnig vanIk neem medicatie gewoon altijd mee op reis. Mijn naam staat op het doosje, zal wel goed komen. Gaat tot dusver altijd goed en heb toch al best wat landen bezocht met medicatie bij (Ritalin).quote:
Wij hebben een vakantie geboekt
Over een paar maandjes met de auto rondreizen door Ierland! We gaan er met onze eigen auto heen, wat betekent dat we via Engeland komen.
Wát een gezeik geven die pillen dan zeg. Moet voor Ierland en Engeland weer een andere verklaring laten invullen door de huisarts. Die moet dan ook weer opgestuurd naar het CAK. Wat een bullshit.
Of ben ik echt heel naïef?
Dat doe ik ook altijd binnen europa hoor, maar aangezien we nu 2x de EU-grens overgaan vindt mn vriend het niet prettig om het risico te nemen...quote:
[..]
Ik neem medicatie gewoon altijd mee op reis. Mijn naam staat op het doosje, zal wel goed komen. Gaat tot dusver altijd goed en heb toch al best wat landen bezocht met medicatie bij (Ritalin).
Of ben ik echt heel naïef?
Hoi @Nexum ,quote:
Heyhey!
Ik dacht ik post even in dit topic gezien ik wat meer info wil.
Ik herken me heel veel in de symptomen van ADD/ADHD. Vooral de impulsiviteit en gebrek aan concentratie. Ik moet bijvoorbeeld als ik aan het leren ben iedere keer even opstaan en rondlopen door de kamer om weer verder te kunnen. Ik kan niet heel lang achter elkaar met iets bezig zijn, praat heel vaak hard op tegen mezelf (al schaam ik me hier totaal niet voor want het helpt mn gedachten heel goed te ordenen
Ik ben eigenlijk altijd een hele grote kletser geweest en heel spontaan. Dacht altijd dat dit gewoon is wie ik ben. Maar sinds een jaar of 2 ondervind ik meer last van de symptomen, ook denk ik versterkt door covid/lockdown etc. Ik heb een jaar lang elke dag geblowd en merkte dat dit ik hier afhankelijk van werd dus als ik hierop reflecteer denk ik dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt zonder dat ik het lang doorhad. Ben nu aan het proberen te stoppen, gaat opzich prima behalve dat ik slecht inslaap en lang wakker lig.
Zonder te blowen merk ik dat ik weer een stuk drukker, energieker en rustelozer ben. Dus ik ben eig vrijwel zeker dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt. Ik wil dus naar de huisarts om een diagnose te stellen en evt aan medicatie te gaan in combinatie met therapie en aanpassing levensstijl. Maar mijn grote vraag (sorry voor het lange verhaal
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Ik heb verschillende soorten medicatie gebruikt en van geen enkele verandere ik in een zombie.
Ik heb ritalin, concerta (langwerkende ritalin) en dexamfetamine geprobeerd maar daar werd ik vooral heel onrustig van. Slecht slapen en voelde me enorm opgejaagd.
Nu slik ik 450mg bupropion per dag (antidepressiva maar werkt ook voor adhd). Qua gedrag merk je niks aan mij, net zo druk, gezellig, spontaan, flapuit, onrustig en soms wat irritant
.Maaarrr ik merk wel verschil, ik kan mijn gedachten controleren, kan me concentreren en ik kan mijn werk afmaken. Mooi extra voordeel omdat het anti depressiva is: ik ben iets minder pessimistisch en heb minder last van highs en lows.
Je kan medicijnen altijd proberen, is het niks, dan stop je toch weer?
In het verleden Ritalin gehad, werd ik agressief van, dexamfetamine deed niks merbaars voor en wellbutrin geslikt bij depressie maar daar ging mijn zicht van achteruit dus mee gestopt.
De dochter van een vriendin van wordt binnenkort onderzocht op ADHD. Het idee komt van school uit, vriendin weet het nog niet zo zeker of ze ADHD heeft.
We hebben elkaar al een tijdje niet gezien, want allebei druk. Ik schrok hoe het gedrag van haar dochter was veranderd. Agressief naar haar broertje toe, totaal niet luisteren en vooral hele lelijke dingen zeggen tegen haar moeder. We waren er een paar uur en ik kan wel zeggen dat dochter een heleboel aandacht met haar gedrag opeiste. Ik word er oprecht treurig van als ik er aan terug denk. Hoewel ik ervan schrok, is dit niet iets wat voor mij uit het niks komt. Ze was vroeger al erg impulsief (en daardoor soms ook negatief) aanwezig.
Ik heb afgesproken dat ze binnenkort eens bij ons weer komt spelen en avondeten om mijn vriendin ook even wat rust te gunnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Vroeger had mijn dochter moeite met haar gedrag, waardoor het weleens niet zo lekker liep tussen die twee, maar de laatste jaren gaat het wel weer.
Heftig dit wel hoor. Het zet me in ieder geval weer op mijn beide benen op de grond.
Hoe oud is dat meisje? Want agressie herken ik persoonlijk niet als een adhd kwalificatie. dat lijkt me meer bij ass passen. En als ze in de puberteit is kan dat ook een heel vertekend beeld geven.quote:
Ik heb afgesproken dat ze binnenkort eens bij ons weer komt spelen en avondeten om mijn vriendin ook even wat rust te gunnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Vroeger had mijn dochter moeite met haar gedrag, waardoor het weleens niet zo lekker liep tussen die twee, maar de laatste jaren gaat het wel weer.
Ze is 8.quote:
[..]
Hoe oud is dat meisje? Want agressie herken ik persoonlijk niet als een adhd kwalificatie. dat lijkt me meer bij ass passen. En als ze in de puberteit is kan dat ook een heel vertekend beeld geven.
Ik zal eens googlen wat ASS inhoudt. Ik heb met beide geen ervaring, ook niet in mijn omgeving (dochter vriendin even uitgesloten). Maar ja, echt fysiek agressief. Tegen haar moeder is ze dan weer verbaal agressief.
OUD / (ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 46quote:
[..]
Ze is 8.
Ik zal eens googlen wat ASS inhoudt. Ik heb met beide geen ervaring, ook niet in mijn omgeving (dochter vriendin even uitgesloten). Maar ja, echt fysiek agressief. Tegen haar moeder is ze dan weer verbaal agressief.
Denk dat je aan dit topic dan meer hebt. Ass staat voor autisme spectrum stoornis (waar vroeger ook asperger en bv pdd-nos onder vielen, maar wat tegenwoordig allemaal op de grote hoop ass wordt geschaard.
Het agressieve randje krijgen wij er steeds beter vanaf, maar het is een zoektocht naar wat onze dochter nodig heeft en dat kan ook per situatie heel verschillend zijn. De psycholoog en de psychiater hebben wel aangegeven dat zulk gedrag voortkomt uit het totale onvermogen om met de vele emoties die een kind op dat moment voelt om te gaan. Ik denk dat je het het beste kan zien als een error in de hersens. We merken hier ook dat het gedrag etappes heeft en kunnen een agressieve bui tegenwoordig zien aankomen (en daardoor vaak voorkomen). Het begint hier bijvoorbeeld vooral met druk clownesk gedrag, van daaruit naar boos clownesk gedrag (inclusief brutaliteit) en van daaruit naar of hele erge boosheid of heel intens verdriet en het zich afsluiten van alles en iedereen. Dat clowneske gedrag is in het geval van onze dochter een duidelijk teken van overprikkeling, dan begint ze toneel te spelen en is ze echt zichzelf niet meer. Daar aan voorafgaand zijn er al kleine signalen, zoals het tikken tegen haar gezicht met haar vingers (is een tick), afwezig in gedrag, geen oogcontact meer kunnen maken, intens onzeker zijn.
Het is heel lastig, maar als je de kleine signalen herkent dan kan je zoveel beter anticiperen op het gedrag. Wij nemen haar dan apart en gaan kriebelen over haar rug bijvoorbeeld, daar wordt onze dochter rustig van. Zijn we daar te laat mee, dan accepteert ze geen aanrakingen meer en laten we haar alleen zodat ze zich kan afzonderen als ze daar behoefte aan heeft tot ze onze aanwezigheid weer kan verdragen. Even televisie laten kijken als het spelen niet meer lukt omdat ze te druk is in haar hoofd, is ook vaak een goedwerkende afleiding.
Hopelijk lukt het jouw vriendin ook om stukje bij beetje de 'gebruiksaanwijzing' van haar dochter te leren kennen. Als ze hier nog geen hulp bij heeft, raad ik haar aan om die wel te zoeken. Wij hebben uiteindelijk via de huisarts een doorverwijzing gekregen voor een psycholoog, en van daaruit naar een psychiater. Je moet het uiteindelijk alsnog zelf doen, maar het krijgen van handvaten kan al zo helpend zijn. Daarnaast is het mogelijk om IPG te krijgen, intensieve Psychiatrische Gezinsondersteuning, dat start bij ons dit jaar. Kort gezegd komt er dan een gespecialiseerd iemand meerdere keren per week (en uiteindelijk 1 keer per week) met je meekijken zodat je samen kan kijken naar wat het kind in kwestie nodig heeft en hoe je daar als ouder het beste in kan ondersteunen.
Sterkte voor je vriendin, en heel lief dat jij haar probeert te helpen door het opvangen van haar dochter!
Bedankt voor deze uitgebreide post!quote:
Heel herkenbaar van mijn dochter van 6, inclusief het agressieve gedeelte. Bijten, slaan, schoppen, dingen kapot maken, zichzelf pijn doen. We hebben zo'n anderhalf jaar geleden de moeilijke keus moeten maken om onze hond te herplaatsen, omdat onze dochter zich ook naar haar richtte in dat agressieve gedrag en dat ging gewoon echt niet meer. Ze heeft ADHD het onoplettende type (voorheen beter bekend als ADD) en een lichte mate van autisme. Overigens een veel voorkomende combinatie (ADHD en autisme) omdat het in hetzelfde spectrum zit.
Het agressieve randje krijgen wij er steeds beter vanaf, maar het is een zoektocht naar wat onze dochter nodig heeft en dat kan ook per situatie heel verschillend zijn. De psycholoog en de psychiater hebben wel aangegeven dat zulk gedrag voortkomt uit het totale onvermogen om met de vele emoties die een kind op dat moment voelt om te gaan. Ik denk dat je het het beste kan zien als een error in de hersens. We merken hier ook dat het gedrag etappes heeft en kunnen een agressieve bui tegenwoordig zien aankomen (en daardoor vaak voorkomen). Het begint hier bijvoorbeeld vooral met druk clownesk gedrag, van daaruit naar boos clownesk gedrag (inclusief brutaliteit) en van daaruit naar of hele erge boosheid of heel intens verdriet en het zich afsluiten van alles en iedereen. Dat clowneske gedrag is in het geval van onze dochter een duidelijk teken van overprikkeling, dan begint ze toneel te spelen en is ze echt zichzelf niet meer. Daar aan voorafgaand zijn er al kleine signalen, zoals het tikken tegen haar gezicht met haar vingers (is een tick), afwezig in gedrag, geen oogcontact meer kunnen maken, intens onzeker zijn.
Het is heel lastig, maar als je de kleine signalen herkent dan kan je zoveel beter anticiperen op het gedrag. Wij nemen haar dan apart en gaan kriebelen over haar rug bijvoorbeeld, daar wordt onze dochter rustig van. Zijn we daar te laat mee, dan accepteert ze geen aanrakingen meer en laten we haar alleen zodat ze zich kan afzonderen als ze daar behoefte aan heeft tot ze onze aanwezigheid weer kan verdragen. Even televisie laten kijken als het spelen niet meer lukt omdat ze te druk is in haar hoofd, is ook vaak een goedwerkende afleiding.
Hopelijk lukt het jouw vriendin ook om stukje bij beetje de 'gebruiksaanwijzing' van haar dochter te leren kennen. Als ze hier nog geen hulp bij heeft, raad ik haar aan om die wel te zoeken. Wij hebben uiteindelijk via de huisarts een doorverwijzing gekregen voor een psycholoog, en van daaruit naar een psychiater. Je moet het uiteindelijk alsnog zelf doen, maar het krijgen van handvaten kan al zo helpend zijn. Daarnaast is het mogelijk om IPG te krijgen, intensieve Psychiatrische Gezinsondersteuning, dat start bij ons dit jaar. Kort gezegd komt er dan een gespecialiseerd iemand meerdere keren per week (en uiteindelijk 1 keer per week) met je meekijken zodat je samen kan kijken naar wat het kind in kwestie nodig heeft en hoe je daar als ouder het beste in kan ondersteunen.
Sterkte voor je vriendin, en heel lief dat jij haar probeert te helpen door het opvangen van haar dochter!
Haar dochter heeft binnenkort een afspraak bij een psycholoog en ik geloof dat ze daar verder onderzocht wordt.
Wat fijn dat jullie geleerd hebben hoe jullie er beter mee om kunnen gaan. Het lijkt me dat dit een flinke wissel kan trekken op de rust in huis en het gezinsleven.
Jullie hond
Dat lijkt me een hele moeilijke beslissing inderdaad. Het is ook niet dat je van kind kan verwachten dat hij/zij stopt, want het valt steeds in herhaling. Dat is denk ik ook heel moeilijk en frustrerend. Heb jij al veel eerder aan je dochter gemerkt dat er iets mis was? Laten we zeggen met een jaar of 2/3? Slikt jouw dochter medicatie?SPOILERDochter van vriendin bijt haar broertje ook en geeft zelfs kopstoten. Tegen/over haar moeder zegt o.a. ze ze een verschrikkelijke rotmoeder is en dat ze op school gaat zeggen dat ze thuis mishandeld wordt
Mijn dochter slikt geen medicatie. De psychiater heeft het al wel benoemd als mogelijkheid, maar we willen eerst het IPG traject doorlopen om te kijken of dat blijvende verbetering oplevert. Toen mijn dochter nog een baby/dreumes was, had ik vooral het vermoeden dat er sprake zou zijn van ASS. Ik heb een vader met ASS en een moeder met ADHD en ik heb zelf ook een lichte mate van ASS, dus het is wel iets waar ik echt op lette. Ze flapperde bijvoorbeeld veel met haar handen, was (en is) motorisch heel onhandig (heeft met 2 jaar bijvoorbeeld een valtraining gekregen op de opvang omdat ze daar zagen dat ze zich bijvoorbeeld nooit opving als ze viel), hield van rangschikken, stond erbij en keer ernaar als andere kinderen speelden, nam het spel over als ze mee ging spelen omdat ze niet wist hoe dat moest, was heel observatief en in zichzelf gekeerd, intens dromerig, reageerde niet op haar naam, begon heel vroeg met praten (1e woordje met 8 maanden) maar de motorische ontwikkeling bleef erg achter, etc.
Toen ze 3 was kwam corona, viel opvang en 1 dag opa en oma weg, kreeg ik een burnout en gingen we verhuizen naar een andere plaats, ging ze een maand na die verhuizing naar school. Vanaf dat moment was het opeens een ander kind, druk, clownesk, extravert in plaats van introvert, uiteindelijk steeds extremer in emoties en agressief dus ook. Achteraf gezien denken we dat alle veranderingen bij elkaar een overload zijn geweest waar ze niet mee om heeft kunnen gaan. Voor ieder kind is zoiets veel, maar in haar geval is haar hele structuur en veilige leven op de kop gezet zonder dat wij wisten waar we precies rekening mee moesten houden, dus we hebben haar daar ook onvoldoende in begeleid. In het begin hadden we ook niet door wat die verandering in haar persoon was en dachten we dat ze zich anders aan het ontwikkelen was, tot haar gedrag dus echt extreem werd en wij met de handen in ons haar stonden. De psycholoog waar we toen terecht kwamen gaf aan dat ze zichzelf waarschijnlijk letterlijk was kwijt geraakt waarna ze zich op haar manier probeerde aan te passen aan de situatie zoals zij dacht dat dat van haar werd verwacht.
In het geval van onze dochter is er ook sprake van (teveel) angsten, wellicht ook getriggerd door de veranderingen of iets wat gepaard kan gaan met ADHD/ASS. Vanuit die angst en onzekerheid kan ze soms ook dingen roepen of dingen doen die ze niet meent. Als we tegen onze jongste zeggen dat ze een lieverd is, kan onze oudste bijvoorbeeld gaan schreeuwen dat ze ons stom vindt omdat wij haar niet lief vinden. En dat lijkt heel brutaal voor een buitenstaander, maar is de angst die er op zo'n moment uitkomt omdat ze hoort dat tegen haar zusje lieverd wordt gezegd en zij dat ook over zichzelf wil horen.
Het is gewoon heel sneu, op het oog lijkt het vaak baldadig of brutaal gedrag en daar worden kinderen op verbeterd en afgerekend door mensen die niet beter weten. Dat zorgt dan weer voor nog meer onzekerheid bij het kind en nog meer boosheid, omdat ze zich onbegrepen voelen en het gevoel hebben nooit iets goed te doen. Terwijl het geen opzettelijk gedrag is, het is een uiting van onmacht en emoties omdat ze niet weten hoe ze het anders moeten uiten. En zo gebeurt het ook dat er vaak een minderwaarheidscomplex ontstaat, kans op depressies, te hoge verwachtingen ten aanzien van veel dingen omdat ze het zouden moeten kunnen/snappen maar hun hoofd gewoon anders werkt, maar ook te lage verwachtingen omdat ze vaak slimmer zijn dan ze overkomen maar het er gewoon niet goed uitkomt (zoals mijn dochter, komt prima mee in kleine groepjes op school maar klassikaal slaat ze dicht, en door haar faalangst laat ze iets pas zien als ze het helemaal onder de knie heeft waardoor er snel wordt gedacht dat ze iets nog niet kan). Wat ze juist nodig hebben is rust, ruimte, nabijheid, positiviteit, focus op dat wat ze wel goed doen, begeleiding in plaats van straf als iets niet goed gaat, iemand die ze vertelt dat het goed is zoals ze zijn.
We nodigen eigenlijk ook een beetje uit gewoonte elkaars kinderen uit op kinderfeestjes en ik moet zeggen dat de laatste twee jaar echt wel heel goed gingen. Geen ruzie met andere kinderen, gewoon lekker meedoen. De jaren ervoor moet ik heel eerlijk zeggen dat ik haar weleens vervelend vond doen en heb er ook weleens wat van gezegd. Goed dat jij uitlegt dat het hun manier is van dingen uiten.quote:
Wat fijn dat ze is aangemeld voor een psycholoog, ik hoop dat moeder en dochter daar beiden wat aan gaan hebben!
Ik las ook inderdaad iets over heel veel complimentjes geven en niet het slechte benoemen.
Mijn dochter slikt geen medicatie. De psychiater heeft het al wel benoemd als mogelijkheid, maar we willen eerst het IPG traject doorlopen om te kijken of dat blijvende verbetering oplevert. Toen mijn dochter nog een baby/dreumes was, had ik vooral het vermoeden dat er sprake zou zijn van ASS. Ik heb een vader met ASS en een moeder met ADHD en ik heb zelf ook een lichte mate van ASS, dus het is wel iets waar ik echt op lette. Ze flapperde bijvoorbeeld veel met haar handen, was (en is) motorisch heel onhandig (heeft met 2 jaar bijvoorbeeld een valtraining gekregen op de opvang omdat ze daar zagen dat ze zich bijvoorbeeld nooit opving als ze viel), hield van rangschikken, stond erbij en keer ernaar als andere kinderen speelden, nam het spel over als ze mee ging spelen omdat ze niet wist hoe dat moest, was heel observatief en in zichzelf gekeerd, intens dromerig, reageerde niet op haar naam, begon heel vroeg met praten (1e woordje met 8 maanden) maar de motorische ontwikkeling bleef erg achter, etc.
Toen ze 3 was kwam corona, viel opvang en 1 dag opa en oma weg, kreeg ik een burnout en gingen we verhuizen naar een andere plaats, ging ze een maand na die verhuizing naar school. Vanaf dat moment was het opeens een ander kind, druk, clownesk, extravert in plaats van introvert, uiteindelijk steeds extremer in emoties en agressief dus ook. Achteraf gezien denken we dat alle veranderingen bij elkaar een overload zijn geweest waar ze niet mee om heeft kunnen gaan. Voor ieder kind is zoiets veel, maar in haar geval is haar hele structuur en veilige leven op de kop gezet zonder dat wij wisten waar we precies rekening mee moesten houden, dus we hebben haar daar ook onvoldoende in begeleid. In het begin hadden we ook niet door wat die verandering in haar persoon was en dachten we dat ze zich anders aan het ontwikkelen was, tot haar gedrag dus echt extreem werd en wij met de handen in ons haar stonden. De psycholoog waar we toen terecht kwamen gaf aan dat ze zichzelf waarschijnlijk letterlijk was kwijt geraakt waarna ze zich op haar manier probeerde aan te passen aan de situatie zoals zij dacht dat dat van haar werd verwacht.
In het geval van onze dochter is er ook sprake van (teveel) angsten, wellicht ook getriggerd door de veranderingen of iets wat gepaard kan gaan met ADHD/ASS. Vanuit die angst en onzekerheid kan ze soms ook dingen roepen of dingen doen die ze niet meent. Als we tegen onze jongste zeggen dat ze een lieverd is, kan onze oudste bijvoorbeeld gaan schreeuwen dat ze ons stom vindt omdat wij haar niet lief vinden. En dat lijkt heel brutaal voor een buitenstaander, maar is de angst die er op zo'n moment uitkomt omdat ze hoort dat tegen haar zusje lieverd wordt gezegd en zij dat ook over zichzelf wil horen.
Het is gewoon heel sneu, op het oog lijkt het vaak baldadig of brutaal gedrag en daar worden kinderen op verbeterd en afgerekend door mensen die niet beter weten. Dat zorgt dan weer voor nog meer onzekerheid bij het kind en nog meer boosheid, omdat ze zich onbegrepen voelen en het gevoel hebben nooit iets goed te doen. Terwijl het geen opzettelijk gedrag is, het is een uiting van onmacht en emoties omdat ze niet weten hoe ze het anders moeten uiten. En zo gebeurt het ook dat er vaak een minderwaarheidscomplex ontstaat, kans op depressies, te hoge verwachtingen ten aanzien van veel dingen omdat ze het zouden moeten kunnen/snappen maar hun hoofd gewoon anders werkt, maar ook te lage verwachtingen omdat ze vaak slimmer zijn dan ze overkomen maar het er gewoon niet goed uitkomt (zoals mijn dochter, komt prima mee in kleine groepjes op school maar klassikaal slaat ze dicht, en door haar faalangst laat ze iets pas zien als ze het helemaal onder de knie heeft waardoor er snel wordt gedacht dat ze iets nog niet kan). Wat ze juist nodig hebben is rust, ruimte, nabijheid, positiviteit, focus op dat wat ze wel goed doen, begeleiding in plaats van straf als iets niet goed gaat, iemand die ze vertelt dat het goed is zoals ze zijn.
Ik las ook dat ADHD en moeite met zindelijk gelinkt worden. Dat klopt hier ook wel, haar dochter is nog niet helemaal zindelijk.
Fijn dat jullie het nog zonder medicijnen kunnen doen. Het lijkt me vrij heftig spul voor kinderen. Als het nodig is, is natuurlijk nodig.
Nogmaals bedankt voor de uitgebreide posts
Je klinkt als een pro en dat is alleen maar heel fijn voor je dochter!Ik vind agressie dan wel weer bij het beeld van ADHD passen. ADHD’ers zijn snel prikkelbaar en daardoor gefrustreerd, wat zich dan kan uiten in agressie.quote:
[..]
Ze is 8.
Ik zal eens googlen wat ASS inhoudt. Ik heb met beide geen ervaring, ook niet in mijn omgeving (dochter vriendin even uitgesloten). Maar ja, echt fysiek agressief. Tegen haar moeder is ze dan weer verbaal agressief.
Het is goed dat ze het gaan laten uitzoeken! En wat fijn dat je die moeder een middagje wil en kan ontlasten, ik denk dat dat wel goedkomt als ik je verhaal zo lees. Laat nog even weten hoe het is gegaan?
Weet jij hier meer over, de cobinatie tussen autisme en adhd?quote:
Heel herkenbaar van mijn dochter van 6, inclusief het agressieve gedeelte. Bijten, slaan, schoppen, dingen kapot maken, zichzelf pijn doen. We hebben zo'n anderhalf jaar geleden de moeilijke keus moeten maken om onze hond te herplaatsen, omdat onze dochter zich ook naar haar richtte in dat agressieve gedrag en dat ging gewoon echt niet meer. Ze heeft ADHD het onoplettende type (voorheen beter bekend als ADD) en een lichte mate van autisme. Overigens een veel voorkomende combinatie (ADHD en autisme) omdat het in hetzelfde spectrum zit.
Het agressieve randje krijgen wij er steeds beter vanaf, maar het is een zoektocht naar wat onze dochter nodig heeft en dat kan ook per situatie heel verschillend zijn. De psycholoog en de psychiater hebben wel aangegeven dat zulk gedrag voortkomt uit het totale onvermogen om met de vele emoties die een kind op dat moment voelt om te gaan. Ik denk dat je het het beste kan zien als een error in de hersens. We merken hier ook dat het gedrag etappes heeft en kunnen een agressieve bui tegenwoordig zien aankomen (en daardoor vaak voorkomen). Het begint hier bijvoorbeeld vooral met druk clownesk gedrag, van daaruit naar boos clownesk gedrag (inclusief brutaliteit) en van daaruit naar of hele erge boosheid of heel intens verdriet en het zich afsluiten van alles en iedereen. Dat clowneske gedrag is in het geval van onze dochter een duidelijk teken van overprikkeling, dan begint ze toneel te spelen en is ze echt zichzelf niet meer. Daar aan voorafgaand zijn er al kleine signalen, zoals het tikken tegen haar gezicht met haar vingers (is een tick), afwezig in gedrag, geen oogcontact meer kunnen maken, intens onzeker zijn.
Het is heel lastig, maar als je de kleine signalen herkent dan kan je zoveel beter anticiperen op het gedrag. Wij nemen haar dan apart en gaan kriebelen over haar rug bijvoorbeeld, daar wordt onze dochter rustig van. Zijn we daar te laat mee, dan accepteert ze geen aanrakingen meer en laten we haar alleen zodat ze zich kan afzonderen als ze daar behoefte aan heeft tot ze onze aanwezigheid weer kan verdragen. Even televisie laten kijken als het spelen niet meer lukt omdat ze te druk is in haar hoofd, is ook vaak een goedwerkende afleiding.
Hopelijk lukt het jouw vriendin ook om stukje bij beetje de 'gebruiksaanwijzing' van haar dochter te leren kennen. Als ze hier nog geen hulp bij heeft, raad ik haar aan om die wel te zoeken. Wij hebben uiteindelijk via de huisarts een doorverwijzing gekregen voor een psycholoog, en van daaruit naar een psychiater. Je moet het uiteindelijk alsnog zelf doen, maar het krijgen van handvaten kan al zo helpend zijn. Daarnaast is het mogelijk om IPG te krijgen, intensieve Psychiatrische Gezinsondersteuning, dat start bij ons dit jaar. Kort gezegd komt er dan een gespecialiseerd iemand meerdere keren per week (en uiteindelijk 1 keer per week) met je meekijken zodat je samen kan kijken naar wat het kind in kwestie nodig heeft en hoe je daar als ouder het beste in kan ondersteunen.
Sterkte voor je vriendin, en heel lief dat jij haar probeert te helpen door het opvangen van haar dochter!
Niet meer dan mijn ervaringen met mijn eigen dochter, helaas.quote:
[..]
Weet jij hier meer over, de cobinatie tussen autisme en adhd?
Ah ok. Ik wil er meer over te weten komen. Ze gaan bij mij (als goed is) een onderzoek starten naar ADHD/ADD (ik heb al een diagnose ASS). Maar van het internet word ik niet heel veel duidelijk.quote:
[..]
Niet meer dan mijn ervaringen met mijn eigen dochter, helaas.
Dat staat volgens mij ook op sommige anti depressiva. Geen idee waar het voor staat.quote:
quote:
Wees niet beledigd als u een medicijn krijgt met ‘retard’ in de naam, het heeft namelijk niets te maken met het Engelse scheldwoord. 'Retard' wordt in de apotheek op z’n Frans uitgesproken. De term wordt gebruikt voor een medicijn waarbij de werkzame stoffen niet in één keer vrijkomen, maar juist wat langzamer in het lichaam worden afgegeven.quote:
[..]
Dat staat volgens mij ook op sommige anti depressiva. Geen idee waar het voor staat.
Bron: https://www.benu.nl/medicijnen/betekenis-op-etiket/retard
quote:
[..]
[..]
Wees niet beledigd als u een medicijn krijgt met ‘retard’ in de naam, het heeft namelijk niets te maken met het Engelse scheldwoord. 'Retard' wordt in de apotheek op z’n Frans uitgesproken. De term wordt gebruikt voor een medicijn waarbij de werkzame stoffen niet in één keer vrijkomen, maar juist wat langzamer in het lichaam worden afgegeven.
Bron: https://www.benu.nl/medicijnen/betekenis-op-etiket/retard
jezus... Dat nog voorzien van een serieuze reacties Kunnen mensen tegenwoordig helemaal niets meer hebben?
Het staat idd op meer medicijnenquote:
[..]
[..]
Wees niet beledigd als u een medicijn krijgt met ‘retard’ in de naam, het heeft namelijk niets te maken met het Engelse scheldwoord. 'Retard' wordt in de apotheek op z’n Frans uitgesproken. De term wordt gebruikt voor een medicijn waarbij de werkzame stoffen niet in één keer vrijkomen, maar juist wat langzamer in het lichaam worden afgegeven.
Bron: https://www.benu.nl/medicijnen/betekenis-op-etiket/retard
Ik vind het ook echt een beetje onzin dat mensen last hebben van de tekst “retard” op een doosje pillen.quote:
[..]
Kunnen mensen tegenwoordig helemaal niets meer hebben?
Sjongejonge.
Ik heb zoveel medicatie waar dat opstaat, en me werkelijk nog nooit druk gemaakt over die tekst.
Toen ik het zag moest ik alleen heel hard lachenquote:
[..]
Ik vind het ook echt een beetje onzin dat mensen last hebben van de tekst “retard” op een doosje pillen.
Sjongejonge.
Ik heb zoveel medicatie waar dat opstaat, en me werkelijk nog nooit druk gemaakt over die tekst.
Klopt! Het woord heeft wel dezelfde oorsprong, want het betekent "vertraging, achterstand". Bij medicijnen wordt dat eerste bedoeld: vertraagde afgifte. En bij verstandelijk gehandicapten dat tweede: ontwikkelingsachterstand.quote:
[..]
[..]
Wees niet beledigd als u een medicijn krijgt met ‘retard’ in de naam, het heeft namelijk niets te maken met het Engelse scheldwoord. 'Retard' wordt in de apotheek op z’n Frans uitgesproken. De term wordt gebruikt voor een medicijn waarbij de werkzame stoffen niet in één keer vrijkomen, maar juist wat langzamer in het lichaam worden afgegeven.
Bron: https://www.benu.nl/medicijnen/betekenis-op-etiket/retard
Maar waar ik eigenlijk voor kwam: zitten hier toevallig ervaringsdeskundigen qua zwanger worden/zijn met AD(H)D met/zonder medicatie? De TS van dit topic is daarnaar op zoek vanwege haar kinderwens:
OUD / Zwanger (worden) met/zonder medicatie AD(H)D
(Ze wordt medisch gezien al goed begeleid hierin, het gaat haar alleen om ervaringen.
)retardant, oftewel vertraagd(e werking/afgifte.quote:
[..]
Dat staat volgens mij ook op sommige anti depressiva. Geen idee waar het voor staat.
Hoi, zouden jullie ons willen helpen?
Vorige week diagnose gehad via GGZ na onderzoek, maar die zag ik wel aankomen
Nu heb ik een gesprek gepland gekregen met de psych voor het voorschrijven van medicatie, zit zelf te denken aan Concerta, maar die werkt misschien weer niet lang genoeg. Ik vergeet namelijk vaak 's morgens mijn meds in te nemen.
Tevens duurt het wachten op de psych ook gewoon 3 á 4 maanden en ga ik morgen eens horen of dat niet toevallig via de huisarts kan. Mocht dat niet kunnen dan ben ik half aan het overwegen om met LTO3 te gaan beginnen om te kijken of dat helpt totdat ik bij de psych terecht kan
je eerste recept moet door een psychiater worden uitgeschreven, later kan je huisarts dat dan overnemen. Niet alle huisartsen staan daar voor open trouwens, sommige hebben ook liever dat de medicatiecontrole ect bij een psychiater blijft. Het is namelijk echt wel een aparte specialisatie.quote:
Hoi, ik ben nieuwe ADHD'er..
Vorige week diagnose gehad via GGZ na onderzoek, maar die zag ik wel aankomen
Nu heb ik een gesprek gepland gekregen met de psych voor het voorschrijven van medicatie, zit zelf te denken aan Concerta, maar die werkt misschien weer niet lang genoeg. Ik vergeet namelijk vaak 's morgens mijn meds in te nemen.
Tevens duurt het wachten op de psych ook gewoon 3 á 4 maanden en ga ik morgen eens horen of dat niet toevallig via de huisarts kan. Mocht dat niet kunnen dan ben ik half aan het overwegen om met LTO3 te gaan beginnen om te kijken of dat helpt totdat ik bij de psych terecht kan
je kunt overigens ook concerta combineren met een kortwerkende variant, die neem je er dan voor of na
Het is uitproberen wat je juiste dosering is. Het hangt af van je stofwisseling en gewicht af, wat dan het beste bij je past.quote:
Hoi, ik ben nieuwe ADHD'er..
Vorige week diagnose gehad via GGZ na onderzoek, maar die zag ik wel aankomen
Nu heb ik een gesprek gepland gekregen met de psych voor het voorschrijven van medicatie, zit zelf te denken aan Concerta, maar die werkt misschien weer niet lang genoeg. Ik vergeet namelijk vaak 's morgens mijn meds in te nemen.
Tevens duurt het wachten op de psych ook gewoon 3 á 4 maanden en ga ik morgen eens horen of dat niet toevallig via de huisarts kan. Mocht dat niet kunnen dan ben ik half aan het overwegen om met LTO3 te gaan beginnen om te kijken of dat helpt totdat ik bij de psych terecht kan
En het heeft bijwerkingen en ook daarvan zal je moeten uitproberen of die wel of niet bij jou meevallen of tegenvallen.
In het begin lijkt het een wondermiddel, maar pas na een paar maanden, kan je echt zien of het je helpt. En misschien wordt het misschien niets.
Ik werd er af en toe , ongelovelijk impulsief van. En dat bracht me zwaar in allerlij problemen, vooral bij bol.com.
Want hoe je het ook bekijkt, het is en blijft ' speed' en niets anders.
[ Bericht 2% gewijzigd door christmastsunami op 19-08-2023 07:55:41 ]
Inmiddels een kleine 6 jaar geleden (eindelijk?) de stempel mogen krijgen. Deed wel direct een heleboel dingen verklaren moet ik zeggen. Na de diagnose voor ~3/4 jaar Ritalin geslikt, alleen werd ik daardoor zo beroerd wakker dat ik het weer heb afgezworen. Ik hem immers de 30+ jaar daarvoor ook doorstaan zonder medicatie. Dat was gelukkig ook direct de enige bijwerking die ik had.
vanaf 2:50
Duurde me te langquote:
Ik schoot in lach bij de vraag over de hoofdstad van Griekenland, zo waar
vanaf 2:50
Ik vind mijn kind namelijk geweldig, maar ik wil graag weten hoe ik hem dat zelf ook kan laten inzien en hoe ik hem kan ondersteunen zodat het met name op school soepeler gaat lopen.
Hier zijn wel diverse boeken en lezingen over te vinden. Dr. Russel A. Barkley is opvallend nuchter doch kan wat pessimistische boodschap hebben: je kind zal hier zijn leven last van hebben en op veel levensgebieden invloed uitoefenen.quote:
Heeft iemand boekentips over kinderen met ADHD? Graag een beetje met een positieve inslag, dus dat deze kinderen geweldig zijn en hoe je dat kan ondersteunen als opvoeder.
Ik vind mijn kind namelijk geweldig, maar ik wil graag weten hoe ik hem dat zelf ook kan laten inzien en hoe ik hem kan ondersteunen zodat het met name op school soepeler gaat lopen.
Zijn opmerkingen over opvoeding zijn echter duidelijk en hoopvol: je bereikt meer met compassie en een dialoog dan met streng achter de kont aan zitten. Schaamte kan zorgen dat het kind liever niet over problemen wil praten, maar als je bijvoorbeeld schetst dat je je voor kunt stellen dat je kind moeite heeft met rekenen dan kan de erkenning daarvan die drempel verlaagt.
Samen oefenen in hierover praten kan dus helpen. Zonder meer details wordt het lastig tips te geven.
Ik neem aan dat er hulpverlening in beeld is? Die zou ik ook rustig even aanschieten.
weten wat er met je is zorgt dat je weet dat je niet gewoon lui/dom/raar bent of dat je dingen expres verkeerd doet, maar dat het een oorzaak heeft.Plus met een evt diagnose heb je toegang tot andere voorzieningen bijv vanuit je jeugdwet.quote:
Goedemorgen allemaal, ik heb een zoontje van 8 die al een aantal jaren kampt met prikkelverwerkings problemen en nu willen ze hem testen op ADD,Ik heb niks tegen testen en evt stempels maar in hoeverre zou dit toegevoegde waarde hebben voor hem? Zijn struggles gaan er niet door veranderen denk ik? Maar wellicht hebben jullie daar een andere kijk op dus vandaar mijn bericht.
Dat klink logisch... al probeer ik hem dat sowieso al wel duidelijk te maken, wellicht dat een stempel hem zelf dan ook wat meer rust zou geven..quote:
[..]
weten wat er met je is zorgt dat je weet dat je niet gewoon lui/dom/raar bent of dat je dingen expres verkeerd doet, maar dat het een oorzaak heeft.Plus met een evt diagnose heb je toegang tot andere voorzieningen bijv vanuit je jeugdwet.
Het helpt echt om te weten dat je ADHD hebt, omdat je dan tegen jezelf kunt zeggen: dit is extra moeilijk voor me en als het mis gaat ligt het niet aan mijn inzet alleen, maar ook aan de extra hindernissen.quote:
[..]
Dat klink logisch... al probeer ik hem dat sowieso al wel duidelijk te maken, wellicht dat een stempel hem zelf dan ook wat meer rust zou geven..
Het is geen excuus, maar wel een reden.
Ze heeft veel moeite om op school ook maar iets af te krijgen op een dag omdat ze, in een drukke klas met groep 3/4/5 bij elkaar (jenaplan), haar aandacht heel erg moeilijk bij haar werk kan houden. Daar is ze erg verdrietig en gefrustreerd over, en het helpt haar om te weten dat het niet altijd haar eigen schuld is, maar dat haar hoofd wat anders werkt.
Ze krijgt nu ook een paar uur extra ondersteuning op school, de juffen krijgen advies van de psycholoog die haar getest heeft, en ze krijgt psycho-educatie om te leren wat voor haar hoofd werkt en wat niet, en hoe ze manieren kan vinden om met alle worstelingen om te gaan.
Medicatie is ook altijd een mogelijkheid, maar dat komt wel wanneer het echt nodig is, ook omdat er nog heel weinig bekend is over wat die medicatie op de lange termijn doet met ontwikkelende kinderhersenen.
Ik heb zelf ook dit jaar ook de diagnose adhd gekregen (na 40+ jaar ..) en wanneer ik terug kijk had ik heel graag gewild dat ik het eerder had geweten en eerder hulp had gehad.
Medicatie werkt voor mij trouwens super goed, ik ben echt een heel ander mens en herken me zelf weer veel meer.
Dit herken ik wel bij mijn zoontje. De huisarts heeft ons doorverwezen dus we zullen wel een oproep ontvangen denk ik.quote:
Hier een dochter van 8 die vorige week de diagnose adhd (en hoogbegaafdheid) heeft gekregen. Het helpt haar nu al om inderdaad anders over zichzelf na te denken en minder gefrustreerd te raken wanneer iets niet lukt.
Ze heeft veel moeite om op school ook maar iets af te krijgen op een dag omdat ze, in een drukke klas met groep 3/4/5 bij elkaar (jenaplan), haar aandacht heel erg moeilijk bij haar werk kan houden. Daar is ze erg verdrietig en gefrustreerd over, en het helpt haar om te weten dat het niet altijd haar eigen schuld is, maar dat haar hoofd wat anders werkt.
Ze krijgt nu ook een paar uur extra ondersteuning op school, de juffen krijgen advies van de psycholoog die haar getest heeft, en ze krijgt psycho-educatie om te leren wat voor haar hoofd werkt en wat niet, en hoe ze manieren kan vinden om met alle worstelingen om te gaan.
Medicatie is ook altijd een mogelijkheid, maar dat komt wel wanneer het echt nodig is, ook omdat er nog heel weinig bekend is over wat die medicatie op de lange termijn doet met ontwikkelende kinderhersenen.
Ik heb zelf ook dit jaar ook de diagnose adhd gekregen (na 40+ jaar ..) en wanneer ik terug kijk had ik heel graag gewild dat ik het eerder had geweten en eerder hulp had gehad.
Medicatie werkt voor mij trouwens super goed, ik ben echt een heel ander mens en herken me zelf weer veel meer.
Hier overigens een groep 5/6 die enorm druk is met best een aantal aandachtsleerlingen om het netjes te zeggen, dat maakt het voot hem niet makkelijker.
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/11/191126121153.htm
Pas wel op met blowen, ADHD heeft te maken met diesregulatie in het beloningssysteem (dopamine).quote:
Heyhey!
Ik dacht ik post even in dit topic gezien ik wat meer info wil.
Ik herken me heel veel in de symptomen van ADD/ADHD. Vooral de impulsiviteit en gebrek aan concentratie. Ik moet bijvoorbeeld als ik aan het leren ben iedere keer even opstaan en rondlopen door de kamer om weer verder te kunnen. Ik kan niet heel lang achter elkaar met iets bezig zijn, praat heel vaak hard op tegen mezelf (al schaam ik me hier totaal niet voor want het helpt mn gedachten heel goed te ordenen
Ik ben eigenlijk altijd een hele grote kletser geweest en heel spontaan. Dacht altijd dat dit gewoon is wie ik ben. Maar sinds een jaar of 2 ondervind ik meer last van de symptomen, ook denk ik versterkt door covid/lockdown etc. Ik heb een jaar lang elke dag geblowd en merkte dat dit ik hier afhankelijk van werd dus als ik hierop reflecteer denk ik dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt zonder dat ik het lang doorhad. Ben nu aan het proberen te stoppen, gaat opzich prima behalve dat ik slecht inslaap en lang wakker lig.
Zonder te blowen merk ik dat ik weer een stuk drukker, energieker en rustelozer ben. Dus ik ben eig vrijwel zeker dat ik het als zelfmedicatie heb gebruikt. Ik wil dus naar de huisarts om een diagnose te stellen en evt aan medicatie te gaan in combinatie met therapie en aanpassing levensstijl. Maar mijn grote vraag (sorry voor het lange verhaal
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Inmiddels al een jaar gestoptquote:
[..]
Pas wel op met blowen, ADHD heeft te maken met diesregulatie in het beloningssysteem (dopamine).
Chapeauquote:
Valt voor mij in het rijtje Huberman en Peterson: geen domme mensen, wel een totale farce aan pseudowetenschappelijke verklaringen over zaken die totaal buiten hun vakgebied liggen. Ze zeggen af en toe zinnige dingen (iets met een broken clock en twee keer per dag gelijk kunnen hebben), maar het grootste gedeelte is een mening die verkondigd wordt als een absoluut feit.quote:
Heeft men het hier wel eens over Gabor Mate gehad? Die van Scattered Minds... Een Hongaars/Canadeze psychiater die beweert dat ADHD door trauma komt. Hij heeft als kind de holocaust meegemaakt al zijn drie kinderen hebben ADHD maar het is niet genetisch volgens hem... Ik kom zelf uit een familie waar veel Autisme en ADHD voorkomt, Daarnaast is de stelling van Mate dat er nog nooit één gen gevonden dat ADHD verklaard, Oh en wat is dit dan?
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/11/191126121153.htm
Wil je meer neutrale doch tamelijk harde informatie kun je beter informatie van Russel Barkley opzoeken.
Peteson heeft wel een paar keer iets gezegd over ADHD maar ik wil het even over Mate en trauma hebben en eventueel de relatie tussen ADHD en autisme. Daarnaast is ook nog een verschill tussen mate, huberman en Peterson is dat Mate naast verslavingsdeskundige, zegt zelf ADHD te hebben. Oh en als laatste heb ik begrepen dat PTSD/S als twee druppels water op ADHD lijkt.quote:
[..]
Valt voor mij in het rijtje Huberman en Peterson: geen domme mensen, wel een totale farce aan pseudowetenschappelijke verklaringen over zaken die totaal buiten hun vakgebied liggen. Ze zeggen af en toe zinnige dingen (iets met een broken clock en twee keer per dag gelijk kunnen hebben), maar het grootste gedeelte is een mening die verkondigd wordt als een absoluut feit.
Wil je meer neutrale doch tamelijk harde informatie kun je beter informatie van Russel Barkley opzoeken.
[ Bericht 4% gewijzigd door mouthman op 09-12-2024 12:47:57 ]
Mijn zwager kwam na een gevangisstraf in de Philipijnen met PTSS/d en dat bleek volgens een Psychiater ADHD, hij mocht van de Psychiater zoveel ritalin slikken als hij wou, tot hij de juiste dosis had gevonden..... waarom dacht je dat hij in de gevangenis zat op de Philipijnen? Wat een faal.En de link met autisme? wist je dat?quote:
Ik zeg dus stiekem dat ik Mate op dat gebied complete bullshit vind verkopen, omdat hij het genetisch en evolutionair element daarmee direct naar de prullenbak verwijst. Wat trauma wel kan doen is ADHD gedrag ten gevolge van PTSS manifesteren, maar dat staat los van de rest van de componenten. Ik kan me typisch ADHD gedrag herinneren zonder dat daar een trauma voor nodig was.
Ik snap ook niet zo goed waarom het zo belangrijk is om je gelijk hierin te halen als de vraag aanvankelijk was of we bekend waren met Mate Gabor.
Zwager kan dus gewoon risicogedrag vertonen omdat hij ADHD heeft en een prikkel zoekt of een impuls had. Dat ging mis en leverde hem naast ADHD tevens een trauma op. Dat kan.quote:
Wat een faal.En de link met autisme? wist je dat?
De "link" met autisme is dat beiden zich in de zogeheten voorhoofdskwab voordoen waarbij er een overlap is in symptomen. Gevoeligheid voor prikkels, anders denken en informatie verwerken, slechter kunnen prioriteren zijn bijvoorbeeld kenmerken die bij beiden voorkomen doch vaak subtiel anders kunnen zijn. Ook zie je wel eens dat autisme/adhd als comorbiditeit voorkomen, waarbij autisme vaak pas naar voren komt als adhd (medicinale) behandeling krijgt.
Een behandelaar kan je hier meer over vertellen.
Dat is het probleem en daarom vraag ik het hier dat weten ze vaak niet.quote:
[..]
Een behandelaar kan je hier meer over vertellen.
Omdat mijn dochter ADHD heeft en elke keer dat ik iets opzoek om haar gedrag beter te begrijpen, kom ik scatterd minds en de naam Gabor mate, tegen... En m'n gelijk halen? welnee Hou toch op,ik wil gewoon de aandoening van m'n dochter begrijpen.............. Dit is nou voorbeeld van een vooringenomen kutopmerking, ik dacht dat dit topic er was om elkaar te steunen en te helpen.quote:
Anekdotisch bewijs en dus te verwaarlozen in de miljoenen die echt gewoon ADHD hebben.
Ik snap ook niet zo goed waarom het zo belangrijk is om je gelijk hierin te halen als de vraag aanvankelijk was of we bekend waren met Mate Gabor.
Nou dan is dit hier geen mooi voorbeeld van. dat dit topic niet doet wat ik dacht dat het streven was. Kennelijk heb ik me vergist.
Om in ieder geval wel één potentieel kwalijk stukje de wereld uit te helpen: PTSS kan zich op allerlei manieren manifesteren. ADHD mag echter alleen gediagnosticeerd worden als de symptomen niet door een andere diagnose verklaard kunnen worden.quote:
[..]
Peteson heeft wel een paar keer iets gezegd over ADHD maar ik wil het even over Mate en trauma hebben en eventueel de relatie tussen ADHD en autisme. Daarnaast is ook nog een verschill tussen mate, huberman en Peterson is dat Mate naast verslavingsdeskundige, zegt zelf ADHD te hebben. Oh en als laatste heb ik begrepen dat PTSD/S als twee druppels water op ADHD lijkt.
Verder ga ik hier niet verder in op pseudowetenschap, en zou ik iedereen aanraden om aan de ene kant kritisch onderzoek te doen naar waar je je informatie vandaan haalt… en je aan de andere kant af te vragen wat het uitmaakt, zolang je verbetering ziet in je functioneren met het aanpassen van copingmechanismes en/of het nemen van medicatie.
Kijk, zo kan het ook.quote:
[..]
Om in ieder geval wel één potentieel kwalijk stukje de wereld uit te helpen: PTSS kan zich op allerlei manieren manifesteren. ADHD mag echter alleen gediagnosticeerd worden als de symptomen niet door een andere diagnose verklaard kunnen worden.
Verder ga ik hier niet verder in op pseudowetenschap, en zou ik iedereen aanraden om aan de ene kant kritisch onderzoek te doen naar waar je je informatie vandaan haalt… en je aan de andere kant af te vragen wat het uitmaakt, zolang je verbetering ziet in je functioneren met het aanpassen van copingmechanismes en/of het nemen van medicatie.
Dank je wel.
Wat hier vooral kwalijk is dat de jongen waar het om gaat nogal verslavingsgevoelig is, bij een andere psychiater is hij aan de Antipsychotica gezet en wordt er regelmatig controle uitgevoerd,quote:
[..]
Om in ieder geval wel één potentieel kwalijk stukje de wereld uit te helpen: PTSS kan zich op allerlei manieren manifesteren. ADHD mag echter alleen gediagnosticeerd worden als de symptomen niet door een andere diagnose verklaard kunnen worden.
Verder ga ik hier niet verder in op pseudowetenschap, en zou ik iedereen aanraden om aan de ene kant kritisch onderzoek te doen naar waar je je informatie vandaan haalt… en je aan de andere kant af te vragen wat het uitmaakt, zolang je verbetering ziet in je functioneren met het aanpassen van copingmechanismes en/of het nemen van medicatie.
Medicatie helpt (ik slik zelf Concerta), maar sommige dingen blijven voor mij erg moeilijk. Ik kan bijvoorbeeld geen boodschappen doen zonder lijstje, omdat ik me totaal geen voorstelling kan maken van de ingrediënten die ik nodig heb om een gerecht te koken en bang ben dingen te vergeten. Ook autorijden in een drukke stad met veel onverwachte gebeurtenissen vind ik lastig. Ik wacht dan liever wat langer zodat ik ik in ieder geval veilig rijd. Ben totaal niet druk, maar heb wel vaak duizend-en-een liedjes in mijn hoofd en heb grote moeite om taken te starten en af te ronden. Het voorbeeld van iemand eerder in dit topic van de hele dag op de bank zitten terwijl je eigenlijk de was zou moeten opvouwen is te herkenbaar.
Ik merk soms ook dat ik de enige ben die op de achtergrond een liedje hoort, terwijl de rest dat kan uitblokken. Ook raak ik snel afgeleid door bijvoorbeeld de radio, omdat ik daar naar moet luisteren. Ik kan dat niet uitzetten. Ook is een gebrek aan structuur en regelmaat echt funest voor mij. Zelf structuur aanbrengen is een must voor mij om normaal te kunnen functioneren en medicatie scheelt daarbij een slok op een borrel. Sterker nog, bewust zaken ordenen helpt heel erg voor mijn gemoedstoestand. Dan heb ik het gevoel dat ik in controle ben en niet zo reactief.
Tot slot zei iemand nog dat hij/zij als ADHD'er heel goed overweg kan met ASS'ers. Dat klopt ook voor mij! Het is ook logisch, aangezien ADHD veel overlapt met het autismespectrum, maar toch blijft het opvallend. Om de een of andere reden kan ik altijd goed communiceren met autisten. Ik blijf geduldig en aandachtig naar ze luisteren en voel me daar prettig bij, ook al kunnen ze soms úúúren doorpraten over allerlei onderwerpen waar anderen al lang zijn afgehaakt.