Draai hier alle platen in je platenkast #17 (Van A tot Z)

quote:

Op donderdag 4 juni 2020 14:17 schreef Gehenna het volgende:
GCD042 Jethro Tull - Aqualung
[..]

Jethro Tull

DDCD74: Foo Fighters - There Is Nothing Left to Lose

Zat ook nog in plastic. Begint al lekker met Stacked Actors.

GCD043 Mouse on Mars - Iaora Tahiti



IDM duo uit Duitsland. Waar ik nog steeds vaak genoeg stukken lees of hoor over Aphex Twin, Autechre, Squarepusher, etc. zijn Mouse on Mars een beetje in de vergetelheid geraakt lijkt het (net als µ-Ziq, BT, en een Black Dog/Plaid). Maar niettemin een van de tofste albums uit het genre wat mij betreft. Heel unieke eigen sound, op elke plaat weer. Maar deze in het bijzonder was erg catchy ook

Mooie platen weer mensen!
QOTSA, Nick Drake, Godspeed, ammel mooi

Thx voor de info over Adrian Belew Bazbo, goeie zanger die 'gewoon' van de straat geplukt is door Zappa! Nooit geweten

quote:

Op donderdag 4 juni 2020 15:23 schreef Gehenna het volgende:
GCD043 Mouse on Mars - Iaora Tahiti

[ afbeelding ]

IDM duo uit Duitsland. Waar ik nog steeds vaak genoeg stukken lees of hoor over Aphex Twin, Autechre, Squarepusher, etc. zijn Mouse on Mars een beetje in de vergetelheid geraakt lijkt het (net als µ-Ziq, BT, en een Black Dog/Plaid). Maar niettemin een van de tofste albums uit het genre wat mij betreft. Heel unieke eigen sound, op elke plaat weer. Maar deze in het bijzonder was erg catchy ook

Mouse On Mars Bib ( 1995)

Das een fijnr plaat ja

DDCD75: Foo Fighters - One by One

Grohl vond dit album zelf niet zo geweldig geloof ik. Maar als het begint met All My Life kan het niet slecht zijn. En All My Life zal ik nog wel een paar (of meer) keer voorbij horen komen tijdens deze luisterreeks.

En als tweede nummer Low Met de geweldig vage videoclip met Jack Black.

CDBB57



Het tweede album van down, een project van de zanger van pantera met leden van crowbar. Een soort zware southern metal stoner plaat wat misschien nog wel een beetje meer groovend is dan pantera. Erg toffe plaat maar de zanger en project leider Phil Anselmo blijkt een steeds grotere lul, southern style dus allemaal white power dingen steeds meer conferate flags enzo. Net zoals het einde van pantera met allemaal modder gegooi heeft down inmiddels voor mij ook een beetje afgedaan dankzij de persoon anselmo. Maar de muziek staat als een huis....

Inmiddels is de band down "persona non grata" op de meeste festivals, eigenlijk zonde voor een prima band, heb ze op roadburn gezien en dat was een prima optreden.

BBCD58



Worst kaas scenario van deus is de volgende cd, deze heb ik ooit van een FOK!ker gekocht in V&A hier staat natuurlijk het prachtige suds & soda op, een gegarandeerde meezinger op 90s feestjes (toen we nog met meer dan 30 in een kroeg mochten ). De rest van de plaat ken ik minder goed maar deus staat altijd garant voor mooie nummers, toppers uit belgië

BBCD59/BBCD60



Blijkbaar heb ik deze cd twee keer, ik denk dat hij eenmaal bij een pakketje van een FOK!ker zat en dat ik de andere cds graag wilde en die persoon alleen alles wilde verkopen. Dit is namelijk één van de vroegere cds die ik heb gekocht toen de plaat ongeveer uitkwam. Ik vond novocane for the soul een tof nummer en ook de clip met de wortel vond ik geweldig. Deze plaat is behoorlijk depressief wat niet zo gek is als je het leven van mark everett kent, zijn ouders overleden zijn zus heeft zelfmoord gepleegd, later heeft zijn buurman elliot smith (ook zanger) ook nog zelfmoord gepleegd. De man heeft geen mooi leven gehad, maar wel prachtige muziek gemaakt. En heeft al zijn droefheid op plaat gezet maar toch zit er altijd een rare vrolijke toon in zijn muziek, iemand met zo'n donker leven kan liedjes maken als I like birds (die op de volgende plaat staat) zo zoet maar ook melancholisch dat het extra donker is. Op deze plaat staan nummers met titels als going to your funeral part I en II maar ooke concer for the cure en the medication is wearing off... donkere onderwerpen.

Ik deel heer de geweldige clip met de wortel:

DDCD76: Foo fighters - In Your Honour

En dan ben ik alweer bij het vijfde album van Foo Fighters. Een dubbel-cd met een akoestisch en een elektrisch deel.

Wat trouwens eels wel het beste typeerd is de tekst "life is funny but not haha funny" ...

BBCD61



Na twee vrij duistere platen was E wel klaar met het donkere en heeft toen gepoogd een hele vrolijke plaat te maken. De grap is het zijn hele vrolijke liedjes en de teksten zijn ook vrolijk maar op een of andere manier kan deze man geen helemaal vrolijke liedjes maken. Zelfs in het hiervoor genoemde I like birds, is geen onvertogen woord, de melodie is vrolijk maar je hoort gewoon aan zijn stem dat het niet vrolijk "is". Wel een erg fijn plaatje dit, hierna is heeft hij nog veel platen gemaakt, ik heb er nog maar 1 meer. Maar eigenlijk is al zijn werk erg tof!

Heb hem trouwens ook ooit live gezien in tivoli dat was een geweldige show waarin hij zich voordeed als oud mannetje met een stok, er zat een soort bizarre voorfilm bij met klei mannetjes, en na de tijd kwamen er veeeeeel toegiften na toegift 4 ofzo ben ik toen weggegaan, bleek dat ik er nog 2 gemist heb Wel een erg leuk concert maar ik dacht na toegift 4 dat hij echt niet meer terug ging komen

Toch stom, heb ik ineens een nummer in mijn hoofd van drie albums geleden.

Tijd voor het akoestische deel van het album dat ik eerder noemde. Waarop ook Virginia Moon met Norah Jones.

DDCD77: Foo Fighters - Skin and Bones

Akoestisch live-album. Deze zat ook nog in plastic verpakt. Ik heb ook de dvd trouwens. Best de moeite waard.

BBCD62



Blinking lights and revelations is een dubbelaar van eels even degelijk als al zijn andere werk. Ik zou eigenlijk meer cds van eels moeten hebben maar dat heb ik dus niet. Ook het solo werk van E iserg goed Eels heeft gewoon wel een speciaal plekje bij mij, dus daarom genieten van deze dubbelaar.

quote:

Op donderdag 4 juni 2020 20:09 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD59/BBCD60

[ afbeelding ]

Blijkbaar heb ik deze cd twee keer, ik denk dat hij eenmaal bij een pakketje van een FOK!ker zat en dat ik de andere cds graag wilde en die persoon alleen alles wilde verkopen. Dit is namelijk één van de vroegere cds die ik heb gekocht toen de plaat ongeveer uitkwam. Ik vond novocane for the soul een tof nummer en ook de clip met de wortel vond ik geweldig. Deze plaat is behoorlijk depressief wat niet zo gek is als je het leven van mark everett kent, zijn ouders overleden zijn zus heeft zelfmoord gepleegd, later heeft zijn buurman elliot smith (ook zanger) ook nog zelfmoord gepleegd. De man heeft geen mooi leven gehad, maar wel prachtige muziek gemaakt. En heeft al zijn droefheid op plaat gezet maar toch zit er altijd een rare vrolijke toon in zijn muziek, iemand met zo'n donker leven kan liedjes maken als I like birds (die op de volgende plaat staat) zo zoet maar ook melancholisch dat het extra donker is. Op deze plaat staan nummers met titels als going to your funeral part I en II maar ooke concer for the cure en the medication is wearing off... donkere onderwerpen.

Ik deel heer de geweldige clip met de wortel:

Eels - Last Stop: This Town

Eels Dat is echt een mooie plaat, maar wel een zware zeg pff

GCD044 Opeth - Blackwater Park



Hoe death metal ook heel mooi kan zijn, liet Opeth ons zien. Met hun combinatie van flinke metal en fijne progressieve elementen. Gouden combi wat mij betreft, luister het nog steeds geregeld

Deze ooit gekocht op mijn eerste Lowlands in 2006, waar ze ook speelden. Nooit gedacht dat er zo'n droogkloot achter die zo serieus ogende muziek schuilt

BBCD63



Claypool met zijn holy mackerel project en de plaat highball with the devil Een project tussen de primus platen in uit 1996 met vele medespelers waaronder de oer primus leden Mark - mirv- Haggard op gitaar en Jay Lane op drums, mannen die in primus zaten voordat primus platen uitbracht en nu dus op the holy mackerel wel vereeuwigd zijn.Verder zijn gasten henry rollins en adam gates en charlie hunter. Verder zijn alle klassieke les claypool ingredienten aanwezig natuurlijk, dus rare basloopjes, vissen en apen

quote:

Op vrijdag 5 juni 2020 09:06 schreef Gehenna het volgende:
Nooit gedacht dat er zo'n droogkloot achter die zo serieus ogende muziek schuilt

Akerfeld herrinner me dat hij op sziget een hele tent de grote zweedse artiesten yngwie malmstein, roxette en abba aan het scanderen had "You musn't forget we also worship satan" met een brede glimlach daarna