ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
Wat verschrikkelijk. Heel veel sterkte morgen! Het is altijd zwaar om een huisdier in te moeten laten slapenquote:Op dinsdag 12 mei 2020 23:49 schreef Cyan9 het volgende:
Dus uh, kunnen we morgen ook uitstellen? Als in, voor altijd?
Context: m'n afgelopen vrijdag 14 geworden hondje heeft helaas al een tijd lang problemen met haar gezondheid. Begin dit jaar had ze een tumor op haar achterpoot, die zo groot was gegroeid waardoor de huid was gebarsten en er een vrij grote wond was ontstaan, die behoorlijk bloedde. We hebben haar toen nog laten opereren, en daar leek ze redelijk uit te komen.
Afgelopen maanden kwamen er alleen telkens wel kleine dingen bij, ze moest steeds vaker uitgelaten worden (zo om de twee uur, soms zelfs vaker), ze werd steeds trager, opstaan leek meer moeite te kosten, etc etc. Aan de andere kant had ze ook nog zo veel goede momenten: ze reageerde enthousiast op andere mensen en aandacht, altijd wel zin in eten en andere lekkere dingen, genieten van lekker buiten kunnen zijn.
Vanmorgen was het weer mis, ik begreep van m'n ouders (waar m'n hond woont) dat er weer een tumor was, groter en op een iets andere plek op haar achterpoot. Weer was de plek opengesprongen, dus weer heel veel bloed. De dierenarts heeft de wond kunnen sluiten, maar verder zijn er geen opties meer. Het is niet te zeggen wat de tumoren verder hebben aangericht in het lichaam, en waar ze zitten. Je ziet bijna niks aan het gedrag van m'n hond zelf, ze slaapt alleen nog meer dan anders. Ze laat niks van pijn merken, maar ik ben er bang voor. Honden houden zich vaak heel groot.
Omdat er dus geen opties meer zijn, en dit alleen maar erger kan worden, is het dus het einde. En dat gaat dus morgen gebeuren. Het is zo raar om hier een afspraak voor te hebben, en om dat te bespreken terwijl de hond in kwestie gewoon nog rustig voor je neus ligt te slapen (ze is btw zo doof als het maar kan, dus daar krijgt ze niks van mee). Ik ben op een gegeven moment maar weer naar huis gegaan, ze was toch aan het slapen, en mezelf kennende zou ik, als ik was gebleven, haar regelmatig even opgezocht hebben om haar even te aaien (wat ze waarschijnlijk bloed irritant vindt, "Laat me toch lekker slapen, mens!").
Inmiddels heel wat emoties verder (en heel veel afleiding), voelt het nu een beetje als aftellen. Dat is echt een vreselijk gevoel, en om morgen weer die kant op te gaan wordt waarschijnlijk heel zwaar. Met alle corona maatregelen mag er maar één persoon bij het moment zelf aanwezig zijn, en ik weet echt nog niet of ik dat überhaupt zie zitten. Alles is zo dubbel, en dat maakt het niet makkelijker. Rationeel gezien weet ik dat ze een heel mooi en lang leven met ons heeft gehad, en dat er op een gegeven moment echt een einde aan komt. Maar ratio en emoties zijn het praktisch nooit met elkaar eens, en in deze kwesties vechten de emoties keihard om de spotlight op te eisen.
Van me af schrijven helpt en lucht een (klein) beetje op, dus weer even een dagboek post vanuit mij. In het klein, dan neemt het wat minder ruimte in.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Ik had er niet veel meequote:Op dinsdag 12 mei 2020 23:48 schreef Redefine het volgende:
[..]
Toch vond ik het vond ik het nog best een leuk liedje van die jongen uit Arrested Developement.
Maar wel leuk dat er eens iemand van Andra Chansen echt naar het ESF ging!
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Ah daar ben je weerquote:
Op
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
*krijgt ineens een heel ander beeld van Strani*quote:
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Je ziet inderdaad altijd wel oranje nu je het zegt.quote:
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Jaquote:
[..]
OH WAT MOOI DIT
En zo verdiend ook met dat prachtige nummer. Portugal was ook mijn favoriet in 2008!
Jij was daar dus live bij?
En het was zo`n ongelofelijke ervaring om het een keer van zo dichtbij mee te maken. In de 2de week kwam in Belgrado aan en nadat ik de accreditatie had opgehaald werd ik meegesleurd naar de hal, waarop dat moment Portugal bezig was met de repetitie.
Op de een of andere manier was Portugal me niet opgevallen tijdens de nationale selecties, maar op dat moment viel ik als een blok voor haar.
De rest van het team had dezelfde voorkeur (naast Albanië, Servië, Ukraine) en we kregen het voor elkaar om Vania in haar hotel te interviewen.
En dat zit je tijdens die halve finale in spanning en kijk je elkaar na 9 enveloppen aan met een blik van het zal toch niet waar zijn. Maar gelukkig de 10de was voor Portugal. En dat de hele zaal dan Portugal loopt te roepen, kippenvel. Zelfs nu 12 jaar later.
Life is what happens to you while you're busy making other plans
Ja ook in dat filmpje dat ik net stuurdequote:
[..]
Huh wat waar?Zat Daan ook in Soldaat van Oranje?
Op woensdag 9 september 2020 20:31 en op maandag 13 januari 2025 21:00 schreef Fred_B het volgende:
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Serieus, heeft Merol in een musical gespeeld, dat wist ik helemaal niet 
learning all the time
learning all the time
Same shit, different day
SC hopper present
SC hopper present
Wat naarquote:
Dus uh, kunnen we morgen ook uitstellen? Als in, voor altijd?
Context: m'n afgelopen vrijdag 14 geworden hondje heeft helaas al een tijd lang problemen met haar gezondheid. Begin dit jaar had ze een tumor op haar achterpoot, die zo groot was gegroeid waardoor de huid was gebarsten en er een vrij grote wond was ontstaan, die behoorlijk bloedde. We hebben haar toen nog laten opereren, en daar leek ze redelijk uit te komen.
Afgelopen maanden kwamen er alleen telkens wel kleine dingen bij, ze moest steeds vaker uitgelaten worden (zo om de twee uur, soms zelfs vaker), ze werd steeds trager, opstaan leek meer moeite te kosten, etc etc. Aan de andere kant had ze ook nog zo veel goede momenten: ze reageerde enthousiast op andere mensen en aandacht, altijd wel zin in eten en andere lekkere dingen, genieten van lekker buiten kunnen zijn.
Vanmorgen was het weer mis, ik begreep van m'n ouders (waar m'n hond woont) dat er weer een tumor was, groter en op een iets andere plek op haar achterpoot. Weer was de plek opengesprongen, dus weer heel veel bloed. De dierenarts heeft de wond kunnen sluiten, maar verder zijn er geen opties meer. Het is niet te zeggen wat de tumoren verder hebben aangericht in het lichaam, en waar ze zitten. Je ziet bijna niks aan het gedrag van m'n hond zelf, ze slaapt alleen nog meer dan anders. Ze laat niks van pijn merken, maar ik ben er bang voor. Honden houden zich vaak heel groot.
Omdat er dus geen opties meer zijn, en dit alleen maar erger kan worden, is het dus het einde. En dat gaat dus morgen gebeuren. Het is zo raar om hier een afspraak voor te hebben, en om dat te bespreken terwijl de hond in kwestie gewoon nog rustig voor je neus ligt te slapen (ze is btw zo doof als het maar kan, dus daar krijgt ze niks van mee). Ik ben op een gegeven moment maar weer naar huis gegaan, ze was toch aan het slapen, en mezelf kennende zou ik, als ik was gebleven, haar regelmatig even opgezocht hebben om haar even te aaien (wat ze waarschijnlijk bloed irritant vindt, "Laat me toch lekker slapen, mens!").
Inmiddels heel wat emoties verder (en heel veel afleiding), voelt het nu een beetje als aftellen. Dat is echt een vreselijk gevoel, en om morgen weer die kant op te gaan wordt waarschijnlijk heel zwaar. Met alle corona maatregelen mag er maar één persoon bij het moment zelf aanwezig zijn, en ik weet echt nog niet of ik dat überhaupt zie zitten. Alles is zo dubbel, en dat maakt het niet makkelijker. Rationeel gezien weet ik dat ze een heel mooi en lang leven met ons heeft gehad, en dat er op een gegeven moment echt een einde aan komt. Maar ratio en emoties zijn het praktisch nooit met elkaar eens, en in deze kwesties vechten de emoties keihard om de spotlight op te eisen.
Van me af schrijven helpt en lucht een (klein) beetje op, dus weer even een dagboek post vanuit mij. In het klein, dan neemt het wat minder ruimte in.
En zeker ook als het net lijkt alsof ze nog steeds 'gezond' is. Waardoor je dan toch gaat twijfelen. Maar je hebt gelijk, dit is wel de beste keuze.Als jij niet met haar meegaat morgen, doet één van je ouders het? De keuze is uiteindelijk aan jou maar voor haar zou het het beste zijn als degene met wie ze de grootste band had erbij is.
Dat lijkt mij een hele mooie ervaring geweestquote:
[..]
Ja
In de 2de week kwam in Belgrado aan en nadat ik de accreditatie had opgehaald werd ik meegesleurd naar de hal, waarop dat moment Portugal bezig was met de repetitie.
Op de een of andere manier was Portugal me niet opgevallen tijdens de nationale selecties, maar op dat moment viel ik als een blok voor haar.
De rest van het team had dezelfde voorkeur (naast Albanië, Servië, Ukraine) en we kregen het voor elkaar om Vania in haar hotel te interviewen.
En dat zit je tijdens die halve finale in spanning en kijk je elkaar na 9 enveloppen aan met een blik van het zal toch niet waar zijn. Maar gelukkig de 10de was voor Portugal. En dat de hele zaal dan Portugal loopt te roepen, kippenvel. Zelfs nu 12 jaar later.
Hoe was Belgrado overigens? Zou daar in principe in september naar toe gaan, maar dat wordt dan volgend jaar.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Ohh neequote:
Dus uh, kunnen we morgen ook uitstellen? Als in, voor altijd?
Heel heel veel knuffels en sterkte morgen 
Wat een rotsituatie
Op woensdag 9 september 2020 20:31 en op maandag 13 januari 2025 21:00 schreef Fred_B het volgende:
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Meke is de Hans Wiegel van FOK.
De beste mod (die we nooit hebben gehad.)
Dat is het punt meestal met een hond die ziek is, die laten bijna niks merken. Die willen de baasjes niet tot last zijn.quote:
[..]
Wat naar
Ik weet nog van de vorige hond van mijn ouders (en ook een beetje mijn hond, omdat ik in haar jonge jaren nog thuis woonde). Die had lymfeklier kanker, wat helemaal uitgezaaid was. Maar die piepte geen moment. Het enige was, dat ze 's nachts buiten wilde liggen in de tuin.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
We gaan sowieso met z'n drieën wel mee naar de dierenarts, er mag alleen maar één persoon bij de procedure zelf zijn. Wie de grootste band met haar heeft is moeilijk te zeggen, dus geen idee nog wat het beste is..quote:
[..]
Wat naar
Als jij niet met haar meegaat morgen, doet één van je ouders het? De keuze is uiteindelijk aan jou maar voor haar zou het het beste zijn als degene met wie ze de grootste band had erbij is.
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
Ja, soms moet je dan helaas de keuze maken, maar dat is loodzwaarquote:
[..]
Dat is het punt meestal met een hond die ziek is, die laten bijna niks merken. Die willen de baasjes niet tot last zijn.
Ik weet nog van de vorige hond van mijn ouders (en ook een beetje mijn hond, omdat ik in haar jonge jaren nog thuis woonde). Die had lymfeklier kanker, wat helemaal uitgezaaid was. Maar die piepte geen moment. Het enige was, dat ze 's nachts buiten wilde liggen in de tuin.
Lieve Cyan, wat een ontzettend naar bericht!quote:
Dus uh, kunnen we morgen ook uitstellen? Als in, voor altijd?
Context: m'n afgelopen vrijdag 14 geworden hondje heeft helaas al een tijd lang problemen met haar gezondheid. Begin dit jaar had ze een tumor op haar achterpoot, die zo groot was gegroeid waardoor de huid was gebarsten en er een vrij grote wond was ontstaan, die behoorlijk bloedde. We hebben haar toen nog laten opereren, en daar leek ze redelijk uit te komen.
Afgelopen maanden kwamen er alleen telkens wel kleine dingen bij, ze moest steeds vaker uitgelaten worden (zo om de twee uur, soms zelfs vaker), ze werd steeds trager, opstaan leek meer moeite te kosten, etc etc. Aan de andere kant had ze ook nog zo veel goede momenten: ze reageerde enthousiast op andere mensen en aandacht, altijd wel zin in eten en andere lekkere dingen, genieten van lekker buiten kunnen zijn.
Vanmorgen was het weer mis, ik begreep van m'n ouders (waar m'n hond woont) dat er weer een tumor was, groter en op een iets andere plek op haar achterpoot. Weer was de plek opengesprongen, dus weer heel veel bloed. De dierenarts heeft de wond kunnen sluiten, maar verder zijn er geen opties meer. Het is niet te zeggen wat de tumoren verder hebben aangericht in het lichaam, en waar ze zitten. Je ziet bijna niks aan het gedrag van m'n hond zelf, ze slaapt alleen nog meer dan anders. Ze laat niks van pijn merken, maar ik ben er bang voor. Honden houden zich vaak heel groot.
Omdat er dus geen opties meer zijn, en dit alleen maar erger kan worden, is het dus het einde. En dat gaat dus morgen gebeuren. Het is zo raar om hier een afspraak voor te hebben, en om dat te bespreken terwijl de hond in kwestie gewoon nog rustig voor je neus ligt te slapen (ze is btw zo doof als het maar kan, dus daar krijgt ze niks van mee). Ik ben op een gegeven moment maar weer naar huis gegaan, ze was toch aan het slapen, en mezelf kennende zou ik, als ik was gebleven, haar regelmatig even opgezocht hebben om haar even te aaien (wat ze waarschijnlijk bloed irritant vindt, "Laat me toch lekker slapen, mens!").
Inmiddels heel wat emoties verder (en heel veel afleiding), voelt het nu een beetje als aftellen. Dat is echt een vreselijk gevoel, en om morgen weer die kant op te gaan wordt waarschijnlijk heel zwaar. Met alle corona maatregelen mag er maar één persoon bij het moment zelf aanwezig zijn, en ik weet echt nog niet of ik dat überhaupt zie zitten. Alles is zo dubbel, en dat maakt het niet makkelijker. Rationeel gezien weet ik dat ze een heel mooi en lang leven met ons heeft gehad, en dat er op een gegeven moment echt een einde aan komt. Maar ratio en emoties zijn het praktisch nooit met elkaar eens, en in deze kwesties vechten de emoties keihard om de spotlight op te eisen.
Van me af schrijven helpt en lucht een (klein) beetje op, dus weer even een dagboek post vanuit mij. In het klein, dan neemt het wat minder ruimte in.
Afscheid nemen van een huisdier wordt nogal eens onderschat, maar dit zijn gewoon in feite gezinsleden die met je zijn opgegroeid en waar je van bent gaan houden. Dat loslaten voelt heel wreed. Zeker als ze nog gewoon nu de pijn niet laat blijken, zelfs al stelt de dierenarts vast dat het geen zin meer heeft.
Ik snap ook goed dat je niet wil weten of je er wel bij wil zijn. En inderdaad het rationele van "ze heeft een goed leven gehad" en "het is beter zo" dat wéét je dan wel maar voel je niet. En je moet je zeker niet schuldig voelen als je niet altijd je door dat rationele laat leiden. Iemand verliezen is altijd rot.
Sterkte
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Nou ja, als ze zich bij jullie alledrie even veilig voelt dan is het een kwestie van wie zich op dat moment emotioneel het meest in staat voelt dit te doen.quote:Op woensdag 13 mei 2020 00:04 schreef Cyan9 het volgende:
[..]
We gaan sowieso met z'n drieën wel mee naar de dierenarts, er mag alleen maar één persoon bij de procedure zelf zijn. Wie de grootste band met haar heeft is moeilijk te zeggen, dus geen idee nog wat het beste is..
Heel veel sterkte Cyan en we zijn er voor je.
Ja dat zeker. Wij hadden geluk dat de dierenarts aan huis kwam, dus we konden er allemaal bij zijn.quote:
[..]
Ja, soms moet je dan helaas de keuze maken, maar dat is loodzwaar
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Also, dankjewel allemaal. Ben blij om telkens weer te merken hoeveel support er hier altijd is, voor iedereen.
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
Altijd kut. Sterkte Cyan
Ik ben de kleur MAGENTA
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
Teruggekeken en nú je het hebt genoemd herken ik hem pasquote:
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Dat altijd natuurlijk. We zijn er voor elkaar.quote:
Also, dankjewel allemaal. Ben blij om telkens weer te merken hoeveel support er hier altijd is, voor iedereen.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Absoluut, dat spreekt voor zichquote:
Also, dankjewel allemaal. Ben blij om telkens weer te merken hoeveel support er hier altijd is, voor iedereen.
