Neoliberalisme wat houdt het in? #30

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 12:49 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Flexwerk heeft twee dingen gebracht:

1. Een flexibele schil voor bedrijven, waarmee de risico's op het bordje van werknemers is gelegd. Het is dus een verschuiving van risico's. Daarbij wordt het vangnet voor werknemers ook nog verlaagd, en is er een hetze gevoerd tegen mensen die er gebruik van maken.

2. Vakbonden worden opgeroepen om ook op te komen voor de belangen van flexwerkers. Daarmee worden twee groepen bij de vakbonden ondergebracht met heel verschillende belangen. De flexwerkers ondermijnen de rechten van de andere werknemers. Dit is de manier waarop geprobeerd wordt om vakbonden en verworven werknemersrechten af te breken.

Vind je werknemers irrelevant en werkgevers zielig?

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 10:35 schreef hoelaatass het volgende:

[..]

Het gaat hier om de productiviteitsgroei sinds de jaren '70, niet om die van de afgelopen 10 jaar. De relatie productiviteit tot beloning was allang veel te scheef in 2008, dus het feit dat daar misschien wel groei heeft plaats gevonden is nog steeds ver onder de maat.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 13:28 schreef Klopkoek het volgende:

Het is wel ironisch hoe de kwaadaardige rechtsen enerzijds filosoferen over het afschaffen van de AOW, want ja, iedereen heeft zijn eigen potje tegenwoordig, en anderzijds de pensioenen slopen.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:28 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Als een bedrijf failliet gaat, zijn ondernemers vaak het minst gedupeerd. Zij kunnen weglopen van hun misbaksels en opnieuw beginnen, vanwege de beperkte aansprakelijkheid. Ze kunnen zichzelf ontdoen van schulden d.m.v. een faillissement + doorstart. Werknemers moeten met hun C.V. in de hand uitleggen waarom ze zijn ontslagen. Een faillissement ontslaat hen van verdenkingen, want dat is hen niet aan te rekenen.

quote:

Hoe harder je de competities organiseert, hoe erger dat wordt. Zelfs de meest basale fatsoensnormen worden zo onhoudbaar.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:27 schreef GSbrder het volgende:
Dat dit fenomeen in deze topicreeks allemaal op het bordje van het neoliberale gure klimaat wordt gegooid, is bekend, maar andere neoliberale landen hebben beter gepresteerd.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:29 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Andersom is het ironisch hoe kwaadaardige linksen zoals de SP enerzijds de AOW willen afschaffen voor mensen met een te groot aanvullend pensioen, want omgekeerde solidariteit van arm (jong) naar rijk (oud) en anderzijds de pensioenen willen indexeren in de huidige tijd dat er te weinig geld in de potten zit om met de huidige rekenrenteregels te kunnen indexeren.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:45 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Ook niet zo moeilijk om het beter te doen... Vooral wanneer decennialang is ingezet op dienstverlening en een waterhoofd aan juristen en bankiers. Nederland witteboordencriminaliteit land. Er is simpelweg ingezet op sectoren waar productiviteit groei minder vanzelfsprekend is.

En nu ben ik weg van dit forum. Iedereen heeft wel door hoe jij manipulatief alles bij elkaar draait en liegt. Nostra de accountant is ook wel mooi doorgeprikt met 'AFM is maar een mening'. De onbetrouwbaarheid spat er vanaf, van jullie kliekje.

quote:

In 1960 its [South Korea's] gross domestic product per capita was $79, lower than that of some sub-Saharan countries.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:52 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Goed voorbeeld dit;

Dat is dus helemaal niet het standpunt van de SP, leugenaartje

https://www.sp.nl/standpunt/aow-en-pensioen

Het sociaal democratische ideaal is een universele verzorgingsstaat en risicospreiding. Volkshuisvesting voor brede groepen in plaats van ghetto's voor de allerarmsten.

Een inkomensafhankelijke verzorgingsstaat (met shabby publieke scholen en shabby publieke ziekenhuizen, met daarnaast een privaat systeem) is het liberale beeld.

Zo is het en niet anders. Doei.

quote:

Aldus gedwongen stuurde de SP een voorstel voor een soort inkomensafhankelijke AOW naar het CPB: 'De AOW-leeftijd wordt verhoogd naar 67 jaar in 2025. In 2015 worden 65- en 66-jarigen met een huishoudinkomen van 80.000 euro of meer 15 procent gekort op hun AOW-uitkering. De korting loopt op tot 100 procent in 2025.'

_{Bron: Volkskrant}

quote:

Pensioenfondsen worden vanwege vigerende en voorgenomen wetgeving thans bijna gedwongen om tot korting van pensioenen over te gaan, terwijl nog wordt gewacht op de uitwerking van het principeakkoord. Zou het niet beter zijn om te wachten tot die uitwerking op tafel ligt en is geaccordeerd door de deelnemers aan het akkoord, alvorens zij een beslissing moeten nemen over het al dan niet korten van pensioenen, zo vragen de leden van de SP-fractie. Wil de regering in overweging nemen om in elk geval voor de komende twee jaren maatregelen te treffen teneinde deze dreigende korting op pensioenen te voorkomen, in afwachting van de verdere uitwerking van het principeakkoord?

_{Bron: Rijksoverheid, Kamerstukken, (pdf)}

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 17:28 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Er zijn ook bedrijven die jarenlang disfunctioneren en toch niet failliet gaan. Dat zijn verkapte monopolies, die leunen op historisch gegroeide afhankelijkheden.

Als een bedrijf failliet gaat, zijn ondernemers vaak het minst gedupeerd. Zij kunnen weglopen van hun misbaksels en opnieuw beginnen, vanwege de beperkte aansprakelijkheid. Ze kunnen zichzelf ontdoen van schulden d.m.v. een faillissement + doorstart. Werknemers moeten met hun C.V. in de hand uitleggen waarom ze zijn ontslagen. Een faillissement ontslaat hen van verdenkingen, want dat is hen niet aan te rekenen.

quote:

Risico's zijn niet geheel te vermijden, maar de stelling dat deze onvermijdelijk alleen werknemers risico's zijn, is onzin. Werkgevers kunnen worden behoed van het creeren van onnodige risico's voor werknemers door goede regels + handhaving. Door risico's te spreiden, worden ze beter te dragen. De daarvoor benodigde sociale wetgeving wordt door neoliberalen ondermijnt.

quote:

Hoe harder je de competities organiseert, hoe erger dat wordt. Zelfs de meest basale fatsoensnormen worden zo onhoudbaar.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 19:44 schreef deelnemer het volgende:
De dogma's ervan, de evidente beperkingen ervan, de evidente specifieke belangen die het diende, de propaganda waarmee het is uitgebruld, en de gevolgen ervan, zijn hier het thema.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 22:10 schreef Hanca het volgende:
Niemand moet wat natuurlijk. Tot een mod er wat van zegt en zolang je je aan de forumregels houdt mag iedereen reageren op iedereen zoals die persoon zelf wil. Ik vind je hier nogal aanmatigend, eerlijk gezegd. Als dit je doel is, richt dan een eigen blog op.

quote:

Op zaterdag 21 december 2019 23:50 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Ik vind jou nogal aanmatigend. Vooral omdat je niet in gaat op de inhoud maar slechts probeert deelnemer kapot te discussiëren waarna je je gelijk claimt.

quote:

’De burger is geen klant, de burger is een mens’

Updated Gisteren, 08:29
Gisteren, 07:00

Het gaat goed met de economie en toch klagen leraren, artsen en agenten steen en been. Herman Tjeenk Willink, voormalig vicepresident van de Raad van State, waarschuwt voor de teloorgang van de publieke sector. Zijn advies: geef professionals ruimte. „Zij zijn het gezicht van de overheid.”

Agenten, leraren, huisartsen, verpleegkundigen, rechters, ze beginnen zich allemaal te roeren. Volgens Herman Tjeenk Willink vragen ze niet alleen maar extra geld. „Ze willen vooral erkenning dat zij een belangrijke functie in onze samenleving vervullen en vertrouwen in hun professionaliteit om dat werk te doen.”

Tjeenk Willink vindt dat zij zelf aan die verandering kunnen bijdragen. „Einstein zei eens: je kunt een probleem niet oplossen met het denken dat het probleem heeft veroorzaakt. Het heeft dus relatief weinig zin om storm te lopen tegen de politiek, omdat het politieke denken onderdeel is van het probleem. Als ik bijvoorbeeld rechters spreek die zich klemgezet voelen, dan zeg ik: er zijn twee smaken. Óf zelf in de benen komen, óf niet zaniken. Zelf in de benen komen betekent inhoudelijke oplossingen aandragen. Alleen maar protesteren, zelfs in toga, heeft niet veel zin.”

Dan komt er geen oplossing?
„Dan komt er een oplossing die past in het oude denken. Maar dat denken loopt dood. De publieke sector stuit op zijn grenzen. In sommige regio’s is nu bijvoorbeeld al geen huisarts meer te krijgen. Leraren en agenten zitten ziek thuis, terwijl we schreeuwen om leraren en agenten. Dat komt ook door de wijze waarop we de afgelopen decennia met de overheid zijn omgegaan.”

Hoe bedoelt u dat?
„Er zijn drie elementen. Het eerste is dat de overheid sinds de jaren tachtig als een bedrijf wordt beschouwd, dat vooral efficiënt gemanaged moet worden. Publieke taken konden beter worden verzelfstandigd of geprivatiseerd. Geen onverdeeld succes. Anders dan een bedrijf moet de overheid democratisch gelegitimeerd zijn, publieke verantwoording afleggen en burgers rechtsgelijkheid en rechtszekerheid bieden.”

De overheid kon toch ook wel wat zuiniger?
„Zeker, daar was in het begin van de jaren tachtig aanleiding toe. Net als voor de tweede element, dat de overheid economische welvaart via het bedrijfsleven als voornaamste doel ging stellen. Dat zie je bijvoorbeeld terug in fiscale maatregelen. Minder belasting op kapitaal dan op arbeid. Meer ruimte voor de aandeelhouders dan voor de andere belanghebbenden. Oprekken van overheidsregels – de oorzaak van de stikstof problemen. We zijn daarin doorgeschoten.”

Een zo klein mogelijke overheid en veel ruimte voor het bedrijfsleven?
„Inderdaad. Werkgeversvoorzitter Hans de Boer zei dat op het Malieveld heel duidelijk (bij een protest van bouwers, red.): ’Wij verdienen de centen, wij creëren de banen, de politiek moet luisteren...’ Dat heeft de politiek in de afgelopen decennia in ruime mate gedaan. In deze opvatting is de overheid een kostenpost.”

Met verschraling van de publieke diensten als gevolg?
„Precies. Daar komt als derde element bij dat de burger wordt gezien als ’homo economicus’. Als een afnemer van een product. De overheid gaat uit van allerlei aannames over wat burgers als ’product’ willen, aannames die vooral budgettair goed uitkomen. Zo zijn de verzorgingshuizen afgeschaft, want de aanname is dat ouderen zo lang mogelijk thuis willen blijven wonen. Ook als ze alleen zijn. Volgens mij hebben we allang spijt daarvan. Het gaat mis als de overheid het beleid vooral stoelt op financiële argumenten en de inhoud verwaarloost. Per saldo worden de kosten dan hoger.”

Honderden gezinnen zijn met de toeslagenaffaire gemangeld door de fiscus. Wat ging daar fout?
„Dit is precies waar die indrukwekkende film I, Daniel Blake van Ken Loach uit 2016 over gaat. Hoe mensen gemangeld worden door het systeem. Het voornaamste wat hier is misgegaan is de politieke beslissing dat de Belastingdienst twee functies moest combineren, belasting innen én toeslagen uitkeren. Maar daar hoort een heel andere cultuur bij. Bij de belastingen moet je streng zijn en zorgen dat mensen niet de mazen van de wet opzoeken. Bij de toeslagen heb je een sociale functie.”

De Belastingdienst was ooit een toonbeeld van een goed functionerende organisatie. Hoe kon dat zo snel misgaan?
„Omdat die dienst zo goed functioneerde, dachten we: dit kan er ook nog wel bij en dat ook nog. Taken werden uitgebreid, wetten veelvuldig gewijzigd. Er werd bezuinigd, ervaren mensen gingen weg. Iets vergelijkbaars gebeurde bij het UWV. Dat is in 2002 ontstaan uit de gelijktijdige samenvoeging van vijf organisaties. Als je ziet wat er daarna allemaal gebeurd is, aan bezuinigingen, reorganisaties, problemen met de ict enzovoort. Dat overleeft geen dienst.”

In de Troonrede stond dat we terug moeten naar de menselijke maat. Is dat een kentering in het denken?
„Ik hoop dat het een kentering is. Dat nu doordringt dat het zo niet kan doorgaan. De dienstverlening van de overheid is te onpersoonlijk geworden. Mensen willen een gezicht zien. De burger is geen klant, de burger is een mens. Daarom roeren die professionals op de werkvloer zich. Zij zíjn het gezicht van de publieke dienstverlening naar burgers toe. Daarom is het zo van belang dat zij ruimte krijgen om naar bevind van zaken te handelen.”

Welke erkenning zoeken leraren en anderen in de publieke sector?
„Erkenning kan tot uiting komen in beloning. Maar hogere beloning is niet automatisch hetzelfde als erkenning. Het gaat om de erkenning dat leraren, artsen een belangrijke functie vervullen. Dat wanneer de huisartsen niet goed functioneren, het hele gebouw van de gezondheidszorg in elkaar dondert. Dan is de vraag: welke consequenties verbinden we daaraan? Zijn we bereid om die uitvoerders de ruimte te geven? Mensen in de zorg zeggen dat ze 40% van de tijd bezig zijn met administratie. Dat gaat ten koste van de zorg zelf. Iedereen wil alles controleren, maar dat is onwerkbaar.”

Veel regels in de zorg blijken uit de sector zelf te komen.
„Er is een steeds dikkere tussenlaag ontstaan. Niet alleen in de zorg, ook bij het onderwijs en elders in de publieke sector. Een laag van controleurs, toezichthouders, managers, voorlichters, noem maar op. De indirecte kosten zijn in de afgelopen decennia veel meer gestegen dan de kosten van de ’handen aan het bed’.”

Publieke instellingen worden als bedrijf gerund, met als uitkomst inefficiëntie?
„Dat is de paradox.”

Wat kan minister Slob van Onderwijs doen om leraren tegemoet te komen?
„Niet de zoveelste commissie instellen die het curriculum voor 2030 gaat bekijken. Als we nu eens beginnen met aan die leraren zelf te vragen wat zij als essentie van hun onderwijstaak zien. Zijn we het daarover eens, en wat is voor een goede uitvoering van die taak dan nodig? Wat kunnen leraren daaraan zelf bijdragen en welke – vaak sociale – problemen moeten door anderen worden opgelost?”

Welk risico lopen we?
„Dat de democratische rechtsorde – de gemeenschappelijke spelregels voor de wijze waarop de overheid met ons en wij met elkaar omgaan – zo ver wordt uitgehold dat de samenleving uit elkaar valt. Meer dan ooit zal in de komende jaar gaan om herstel en versterking van wat ons bindt. De overheid is nu vooral bezig met wat ze van burgers mag verwachten. Maar wat mag de burger eigenlijk van de overheid verwachten? Als je op deze toer doorgaat, haken mensen af. Burgers, maar ook huisartsen, leraren en anderen. Dit gaat niet vanzelf over.”

quote:

Op zondag 22 december 2019 07:43 schreef Hexagon het volgende:
Neoliberaal is ook eigenlijk vooral een scheldwoord. Er is nooit een politicus die over zichzelf zegt dat hij een neoliberale koers vaart.

Veel van de klachten zijn een beetje gebaseerd op valse nostalgie. Zoals rechtspopulisten de jaren vijftig verheerlijken als een tijd dat alles goed was, doen hun linkse tegenhangers van de SP vaak of het in de jaren zeventig een soort hemel was waarbij de staat alles regelde, er geen werkloosheid of armoede was, men evenveel had als nu en iedereen in een goedkope woning kon wonen waar en wanneer hij maar wilde. En dat er toen onder leiding van Thatcher en Reagan een groot complot neoliberalen kwam om dat te verstoren met hun snode plannen.

Dat in de jaren 70 de economie volledig vastgedraaid was en er ook woningnood en werkloosheid bestond wordt uit opportunisme maar even weggelaten.

quote:

Op zondag 22 december 2019 07:53 schreef Hanca het volgende:

[..]

Klopt, ik ben ook meer van het vooruit kijken ipv van het nabeschouwen (bijvoorbeeld hier recent: wat verwacht je van de WAB, ipv hoe heeft het sinds de jaren 90 zo kunnen komen dat de WAB nu nodig is).

Terwijl iedereen trouwens kan begrijpen dat de paarse kabinetten ook bepaald niet mijn kabinetten zijn geweest. Toch heeft het erg weinig zin om 'schuldigen' te gaan zoeken. Schuldig zijn in mijn ogen trouwens minstens net zo veel de partijen die niet mee willen doen om het beleid te verbeteren. Bijna elke partij in de tweede kamer heeft wel haar kansen gehad om verantwoordelijkheid te nemen (al dan niet als regeerpartij), ze zijn dus samen verantwoordelijk. Je bent namelijk ook verantwoordelijk als je bewust steeds weg loopt van die kansen en aan de zijlijn gaat schreeuwen, dan heb je er voor gekozen dat je de anderen het op laat lossen.

quote:

Op zondag 22 december 2019 10:56 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Natuurlijk moet je wel terugkijken. Je moet weten wat er fout gaat en waarom, anders leer je niks. En soms zijn er idd schuldigen aan te wijzen, en dan moet je dat doen.