livelink | donderdag 5 december 2019 @ 19:09 |
livelink | donderdag 5 december 2019 @ 19:09 |
Nu Dit is de Leven bij DWDD. https://www.tvgids.nl/tv/(...)omana-vrede/79389821 Ben benieuwd | |
Moonah | donderdag 5 december 2019 @ 19:52 |
Dank voor de tip Livelink!! Ik heb vanaf 19.15 uur gekeken. Indrukwekkend.... en ontroerend ook. | |
livelink | donderdag 5 december 2019 @ 20:10 |
Zeker. En op punten heel herkenbaar ook. Op het laatst ging ik echt twijfelen: heb ik J. niet te veel gedwongen om niet zichzelf te kunnen zijn? Is op zich goed als een documentaire je op zo'n manier aan het denken zet. | |
Nijna | donderdag 5 december 2019 @ 22:35 |
Van het weekend maar eens zien of ik het terug kan kijken... | |
Hupje | vrijdag 6 december 2019 @ 08:20 |
Inderdaad indrukwekkend. | |
Nijna | woensdag 11 december 2019 @ 11:06 |
Wij hadden 10 minutengesprekken. Het vak wat M. lastig vindt is wiskunde, maar ze vraagt niet als ze iets niet begrijpt of er niet uit komt. Docent geeft aan dat ze moet vragen, wij hebben geprobeerd uit te leggen dat dat nou juist het euvel is. Dat lukt haar niet, daar zijn we mee bezig, ze maakt ook stappen maar ze is er echt nog niet. Maar hoe leg je dat uit... Ze is slim, maar hulp vragen is heel lastig. En we kunnen niet toveren zodat ze het ineens wel kan, dat vergt oefening... Dat lijkt toch heel lastig te begrijpen... | |
Twinky | woensdag 11 december 2019 @ 17:27 |
Ik lees hier vooral mee maar kan af en toe wel even helpen; ik werk erg veel met slimme kinderen met ASS (en andere problematiek) in het onderwijs. Dit komt veel vaker voor, beide problemen. En ze zijn ook best op te lossen! Qua wiskunde/rekenen is het probleem meestal dat strategieën moeizaam worden gegeneraliseerd. Is het zo dat ze redelijk snel de juiste strategie kan toepassen nadat die wordt aangeboden, maar in een andere opgave/ situatie/ context dat niet lukt? De oplossing is dan om de docent een keer van bovenaf een soort stamboom van onderwerpen en strategieën te laten zien. Dat basisplan kun je later dan ook weer gebruiken om te zien waar je mee bezig bent! Zo help je uit te zoomen en weer in te zoomen als dat nodig is. Bij hulp vragen is het lastig dat het zoveel van een kind vraagt: überhaupt doorhebben dat het niet lukt, bedenkendat je hulp nodig hebt, daadwerkelijk om hulp vragen maar dan ook nog eens moeten reflecteren en uitleggen wat er misgaat. Als het ergens in al die stappen niet lukt dan werkt het niet! Helemaal als je een kind hebt dat lekker aan het doorzetten is en het zelf belangrijk vindt om te blijven proberen. Een oplossing die soms helpt en dat is de zin ‘ik weet niet hoe ik dit moet doen’. Die klopt altijd. Als je niet weet welke bladzijde, welke som, hoe het moet, of je het goed hebt gedaan, en daarmee sla je een aantal stappen over en maak je nadenken over wat we niet lukt overbodig. Maar dan moet je wel doorhebben dat je vastloopt of niet verder komt. Dus dat is het andere stukje dat hierbij hoort: haar helpen te zien dat ze niet verder komt of het niet lukt. In eerste instantie kan iemand anders dat doen: ik zie dat je vastloopt, klopt dat? En ook als je hierbij dezelfde woorden gebruikt, lukt het vaak om het langzaam maar zeker te internaliseren. Hier dus een paar ongevraagde ideetjes, hopelijk heb je er wat aan! | |
livelink | zondag 15 december 2019 @ 23:00 |
Ik snap je dilemma heel goed, Nijna. Dat vind ik ook nog steeds een groot probleem. Overigens had mijn dochter zonder ASS exact hetzelfde probleem. Ik denk dat dit ook iets is wat gestimuleerd en gefaciliteerd zou kunnen worden door leerkrachten. Een leerkracht ziet ook vast wel wat er fout gaat op een toets en kan daar zelf het gesprek over aangaan met de leerling. Maar wat volgens mij vooral zou helpen is als er een heel duidelijk moment wordt ingepland voor het vragen van hulp. Een soort instructie-uurtjes. Wat ik zie is namelijk dat ook de angst dat je op een verkeerd moment je vraag stelt heel erg meespeelt in het niet durven vragen. Op de school van mijn dochter hadden ze het laatste jaar dit soort uren wel ingepland. Moest je je wel van tevoren voor inschrijven, maar het was in ieder geval duidelijk dat er op dat moment tijd en ruimte was voor extra vragen en instructie. En op een gegeven moment ging mijn dochter er redelijk standaard naartoe voor vakken waar ze problemen mee had, omdat ze ook veel leerde van de vragen die andere leerlingen op dat moment stelden en de extra uitleg daarover. Zo'n simpel concept, maar het werkte echt. Alleen jammer dat je dat niet kunt afdwingen bij scholen om dat zo te gaan organiseren. | |
Deepfreeze | maandag 16 december 2019 @ 09:30 |
Hier doen ze dat ook, het eerste uur is elke dag vrij gepland. Eentje wordt gedaan door de mentor(nu klassikaal,later in het jaar meer individueel). De andere ochtenden zijn er steunlessen. Zowel voor vakken als sociaal emotionele hulp. Mijn oudste zal ook niet zo snel hulp vragen. En ik zelf ook niet destijds. Ik kwam er wel door, door naar de vragen van anderen te luisteren en anders thuis nog eens goed te kijken. En anders wist ik het maar niet Hij heeft ook al de sova training geweigerd die juf hem heeft aangeboden. Hij weet wel wat hij wil. Assertief genoeg. En een vriendengroepje met 6 nerdjes, dus ik ga ook niet pushen.. | |
Nijna | maandag 16 december 2019 @ 14:07 |
Dank je voor het meedenken, "ik weet niet hoe ik het moet doen" is misschien wel een goede. M. is niet een enorme doorzetter, die heeft er tot nog toe weinig voor hoeven doen, als het niet vanzelf gaat dan denkt ze dat ze het niet kan... en laat ze gauw de moed zakken. Mijn man is afgelopen dagen wat met haar bezig geweest met wiskunde, dan lijkt ze het toch aardig op te pakken... Ze gaan kijken naar de mogelijkheid om een bijlesuur te maken, dat zou mooi zijn. Ik zou denken als je als docent toch ziet dat iemand steeds dezelfde fouten maakt en niet komt vragen, dat je dan als docent ook kan vragen of iemand hulp nodig heeft. Maar goed, misschien ook wel erg druk enzovoort. Klinkt wel goed. Ze hebben bij ons wel mentoruur en studieles, bij een van beiden zijn ze erg bezig met spelling... terwijl dat dan iets is waar M. totaal geen moeite mee heeft. Ieder zn ding . Sova, heeft de jongste vorig jaar gedaan, heel netjes de gewenste antwoorden geven... Maar in de praktijk kon ze er niet zoveel mee . | |
Deepfreeze | maandag 16 december 2019 @ 16:24 |
C heeft in groep 7 een sova/weerbaarheidstraining gedaan. Maar inderdaad, de antwoorden waren prima, zelfs goed. Maar in praktijk kon hij er ook weinig mee.. | |
livelink | vrijdag 20 december 2019 @ 13:49 |
Ik merk dat ik weer meer wil posten hier, omdat ik door de overgang naar het reguliere onderwijs weer wat dingen leer die ik nog niet wist van mijn zoon. En wie weet zijn er meelezers die het herkennen of iets mee kunnen Mijn zoon was deze week veel later thuis van school dan anders. Ik vroeg hem hoe het kwam dat hij zo laat was en hij zei dat hij een opdracht had moeten doen voor biologie en dat hij er na het inleveren achter kwam dat hij de opdracht helemaal niet goed had begrepen en dus verkeerd had gemaakt. Hij was vervolgens de docente gaan zoeken na school, maar had haar na een half uur nog niet gevonden. Daarom had hij haar uiteindelijk maar een mailtje gestuurd om het uit te leggen. Na ongeveer 20 minuten kreeg hij antwoord. Ze schreef dat ze het al gezien had en dat er nu eenmaal niks meer aan te doen was. Ja, zegt mijn zoon: "En pas toen ze antwoord had gegeven, kon ik naar huis. Het maakt me niet uit wat het antwoord was, maar ik kon pas iets anders gaan doen nadat ik met haar had gesproken of van haar had gehoord. Tot die tijd zit alleen dat in mijn hoofd en kan ik verder helemaal niks totdat dat afgehandeld is". Gelukkig maar dat ze zo snel reageerde op de mail dan Voor mij is dat allemaal best wel nieuw, omdat tot nog toe alles rondom hem heen zo was ingericht dat altijd wel de juiste mensen aanspreekbaar waren op school. En dat andere docenten zo iets net zo goed op konden pakken. | |
Nijna | vrijdag 20 december 2019 @ 16:04 |
Ik herken het een beetje, van mijzelf. Ik heb dan niet dat ik helemaal niks anders kan doen, maar het blijft continu zeuren in mijn hoofd tot het afgehandeld is. Het is dan heel lastig om het te parkeren voor dat moment. Alsof je niet verder kan, bij hem dan blijkbaar letterlijk op zo'n moment. Overigens wel goed dat hij dan wel die docent probeert te vinden en gelukkig dat ze zo snel reageerde op die mail! | |
livelink | vrijdag 20 december 2019 @ 21:42 |
Fijn, die herkenbaarheid. Voor mij was het nieuw. En ik vond het ook goed dat hij er dan wel wat aan probeert te doen. Geeft me ook wel het gevoel dat hij zich wel weet te redden daar. | |
BE | vrijdag 20 december 2019 @ 21:51 |
Wat goed ook dat hij het zo goed kan verwoorden! | |
livelink | vrijdag 20 december 2019 @ 21:58 |
Ja, dat gaat per jaar beter. En is volgens mij ook de reden dat het zo goed met hem gaat. De tijd dat hij alleen maar kon weglopen of agressief worden ligt echt helemaal achter ons. | |
Tele6 | vrijdag 20 december 2019 @ 23:03 |
Dat schijnt iets typisch voor autisme te zijn. Ik heb vrij recent de diagnose gekregen en krijg nu psycho-educatie. De manier waarop ze het voor me uitbeeldden was dat een brein met autisme dingen ordent alsof het gekleurde blokjes zijn: alle blauwe blokjes op een rijtje, dan de groene, dan de rode, enzovoort. Zo'n onduidelijk/onopgelost ding is geen blokje, maar cilindervormig. Je kunt het nergens kwijt, want het past niet tussen de blokjes. Je weet niet waar je heen moet. In de loop van de tijd leer je manieren aan om zo'n cilindervormig blokje om te vormen (om er een soort bruggetje overheen te bouwen) zodat het wel in een rijtje past. Ik weet niet of het zo in woorden omschreven zinnig is -- ze toonden het mij fysiek met blokjes. Die methode heet Brain Blocks. Het geeft je een manier om uit te leggen wat er in je hoofd gebeurt. Sommige praktijken voor (ambulante) begeleiding (via WMO) werken ermee | |
Nijna | zaterdag 21 december 2019 @ 09:39 |
Brainblocks ken ik wel, althans ik heb er wel eens kort uitleg over gezien. Maakt het wel zichtbaarder. | |
Gaoxing | zaterdag 21 december 2019 @ 11:03 |
Ik vind het heel duidelijk uitgelegd en erg verhelderend | |
_Ingrid_ | donderdag 9 januari 2020 @ 16:19 |
Ik weet niet zeker of ik hier goed zit met deze vraag. Maar heeft er iemand ervaring met Psychomotorische therapie (PMT) ? | |
Nijna | donderdag 9 januari 2020 @ 19:09 |
Zelf gehad en mijn jongste krijgt dat nu. Ik vond het prettig, individueel. En ik heb de indruk dat deze vorm mijn jongste ook wel ligt. | |
Moonah | donderdag 9 januari 2020 @ 20:43 |
Wij hebben er zelf geen ervaring mee. Maar ik hoor er veel goeds over, zowel van kinderen met ASS als ook andere kinderen. | |
McLaura | vrijdag 10 januari 2020 @ 07:21 |
Vriendje van oudste heeft dat nu. Wat wil je erover weten, dan vraag ik zijn moeder straks? | |
_Ingrid_ | vrijdag 10 januari 2020 @ 13:53 |
Bedankt! Het gaat eigenlijk over Tyler. Die geen ASS heeft. Wel adhd en hechtingsstoornis. Vanwege oa tics wat hij heeft sinds een half jaar ongeveer en hele boze buien vnml bij vader waar hij grotendeels woont. Ik vraag me af wat er dan precies gebeurd met zo'n therapie. Ik begreep spelenderwijs dingen doen en praten om gevoelens te leren begrijpen en beter met anderen om te kunnen gaan. | |
Nijna | vrijdag 10 januari 2020 @ 18:21 |
Het gaat inderdaad spelenderwijs en dan op die manier situaties uitlokken/opzoeken die iemand lastig vindt. En dan kijken hoe je daar mee om kan gaan. En dat kan je dan spelenderwijs oefenen. Of stil staan bij wat je voelt, hoe dat voelt. Dat soort dingen. Ik vind het een prettige vorm van therapie. Al moet ik zeggen dat mijn eerste kennismaking met (groeps)pmt niet zo positief was. Toen dacht ik echt dat ik er niks mee kon, later individueel voegde het echt wel wat toe. | |
_Ingrid_ | zaterdag 11 januari 2020 @ 18:48 |
Dank je. Klinkt wel goed Ik weet niet of het individueel is, lijkt me wel het beste. | |
Moonah | zaterdag 11 januari 2020 @ 19:15 |
Daar kun je voor kiezen. Best heftig, dat Tyler een hechtingsstoornis heeft. Zit hij op regulier onderwijs? | |
_Ingrid_ | zondag 12 januari 2020 @ 15:24 |
Ja, waarschijnlijk door het ziekenhuisgebeuren. Zo'n beetje de eerste 6 maanden van zijn leven en later de scheiding . Ja hij zit alweer in groep 7. Gaat goed! | |
kaatjejannie | zondag 12 januari 2020 @ 19:08 |
Onze oudste is begonnen met individueel pmt, later in een groep, in combinatie met nog individueel. Ze heeft er erg veel baad bij. Het heeft haar zelfvertrouwen en beheersing van haar boosheid erg goed gedaan. | |
_Ingrid_ | maandag 13 januari 2020 @ 13:18 |
Dat klinkt goed! | |
DikDikkie | donderdag 16 januari 2020 @ 18:48 |
Zometeen DWDD over Mind My Mind. Een animatiefilm over autisme. https://www.bnnvara.nl/dewerelddraaitdoor/komende-uitzending | |
Moonah | donderdag 16 januari 2020 @ 19:06 |
Dank voor de tip! | |
DikDikkie | donderdag 16 januari 2020 @ 19:46 |
Zeker het terug kijken waard. Ik ben wel heel nieuwsgierig naar de film. Nu maar hopen dat ie ook in de buurt van Zwolle gaat draaien of nog beter online of tv komt | |
Moonah | donderdag 16 januari 2020 @ 19:56 |
Confronterend, vond ik het bij DWDD. Sowieso ben ik de laatste tijd best wel eens bedrukt/verdrietig als ik erbij stil sta dat autisme altijd en overal in het leven van T aanwezig is en zal blijven. Hij heeft het thuis heel fijn, wij zijn een gelukkig gezin. Thuis kan hij zó zichzelf zijn. Maar het leven speelt zich niet alleen thuis af. Zijn wereld wordt groter. En ik heb de indruk dat hij zich redelijk kan handhaven op school, dat stelt wel gerust. Maar als hij dan vertelt dat hij bij een uitstapje 'gewoon alleen' fietst, niemand naast hem, dan snijdt dat toch door mijn hart. Onze zoon is zó´ n lieverd, vriendelijk, hulpvaardig, niets kwaads in de zin, en toch... toch lukt aansluiting maken maar mondjesmaat. Hij wordt geaccepteerd in de klas hoor, en ik heb gehoord bij een aantal incidentjes in pauzes dat een van de stoeren uit zijn klas hem te hulp schoot en voor hem opkwam. Daar ben ik heel blij om. Maar tevens benadrukt dat ook dat hij kwetsbaar blíjft, kinderen voelen haarfijn aan dat hij 'anders' is. Ze snappen hem vaak niet. En hij snapt hen vaak niet. Hij vindt het geklets en geflauwekul in de lessen storend, al probeert hij dat niet te laten merken en kropt hij zijn irritatie op. Gelukkig heeft hij nog een fijn vriendje van de basisschool met wie hij regelmatig afspreekt, en hij heeft van jongs af aan een allerallerbeste vriend. Zij zien elkaar elke schoolvakantie. Daarvoor ben ik heel dankbaar, want dat zijn heel waardevolle contacten.Maar feit dat het zo hard werken is in een nieuwe groep om zich staande te houden, zich te handhaven, ik vind het een heel knappe prestatie van hem, maar tevens drukt het me met de neus op de feiten dat dit waarschijnlijk altijd zo zal blijven. En dat stemt mij bij tijd en wijle wel eens ongerust en onzeker over de toekomst... | |
livelink | donderdag 16 januari 2020 @ 21:54 |
Dat is zo'n herkenbare angst, Moonah. En dan vooral in deze tijd, waarin groepsopdrachten en samenwerken de toverwoorden lijken te zijn. Wat jij schrijft herken ik ook zo goed. Het lukt allemaal wel, maar het is inderdaad hard werken en zwaar. En het put hem ook echt uit. Hij is nu sinds hij op het reguliere onderwijs zit altijd moe en vaak ziek. Mijn zoon heeft vrienden vanuit het speciaal onderwijs overgehouden, gelukkig. Daarmee gaat hij in het weekend naar de film of naar de stad of naar het zwembad. Ik ben in ieder geval blij dat hij dat heeft en voor de rest hou ik soms ook mijn hart vast voor zijn toekomst en hoop ik dat er dingen gaan veranderen. Dat tegen de tijd dat hij gaat werken werkgevers zo blij zullen zijn met elke goede kracht dat ze bereid zijn om ook wat extra te investeren. | |
Nijna | donderdag 16 januari 2020 @ 22:15 |
Ik ga terugkijken morgen, moet nu naar bed! Hij draait in 4 bioscopen, maar je kan hem ook aanvragen oid, las ik hier. Je ongerustheid is wel herkenbaar... | |
Nijna | vrijdag 17 januari 2020 @ 10:12 |
Net nog even teruggekeken dat stukje uit DWDD. Ik wil die hele film wel zien... Dat stukje over dat feestje, er viel hier weer een puzzelstukje op zn plek hoor... dat ik ineens zie hoe het in mijn hoofd gaat. Je kan trouwens op die site die ik postte hierboven aangeven dat je hem op een bepaalde plek zou willen zien en dan gaan ze proberen dat te realiseren. Hier de link naar die site van pop up film. | |
DikDikkie | vrijdag 17 januari 2020 @ 11:07 |
Thanks! ik zag hier dat ie toch ook in Zwolle draait. https://www.filmtheaterfraterhuis.nl/films/mind-my-mind | |
trui | vrijdag 17 januari 2020 @ 14:47 |
herkenbaar, Moonah. Al vond ik het gesprek rond de tafel bij DWDD wel leuk eigenlijk. Natuurlijk drukt het je wel weer met de neus op de feiten dat het allemaal niet vanzelf gaat, maar ik vond het alle drie echt leuke mensen die daar aan tafel zaten. Knap hoe ze hun eigen problemen konden verwoorden. En ze hadden toch wel een zekere draai kunnen vinden in het leven. | |
Moonah | zaterdag 18 januari 2020 @ 07:20 |
Dank voor jullie reacties dames. Soms vliegt het besef me even aan. | |
BE | zaterdag 18 januari 2020 @ 07:48 |
Moonah | |
YPPY | zaterdag 18 januari 2020 @ 09:32 |
Moonah Door mijn werk ontmoet ik natuurlijk regelmatig (jong)volwassenen met ass en je hoort mij niet zeggen dat ze het altijd makkelijk hebben (gehad), maar vaak zijn ze erg tevreden met hun leven. De kennis dát er sprake is van ass, dat hersenen ‘anders’ werken en dat dit blijft, dat weten jullie nu. Een geweldig grote voorsprong op vele generaties die geen idee hadden. En ass is niet fout of verkeerd, maar juist ook normaal (voor henzelf) en duidelijk, als je je erin verdiept. En met zo’n moeder heeft T. al bij voorbaat tig stappen gezet en heus, het zal allemaal niet fantastisch gaan, maar hij is nu al een leuke knul. Dat zit erin en gaat niet weg. | |
Moonah | zaterdag 18 januari 2020 @ 19:29 |
Inmiddels is het zware gevoel alweer wat gezakt hoor. Wij hebben T altijd geleerd dat een hoofd met ASS anders werkt, en er geen waardeoordeel aan gehangen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik vooral op mijn werk (leerkracht speciaal onderwijs, kinderen met complexe leer- en ontwikkelingsvragen) merk dat ik zelfs een voorkeur heb voor kinderen met ASS. Ik merk bij mijn eigen kind echter, dat hij heel erg leerbaar is (gelukkig!), maar nu hij ouder wordt zie ik soms echt dat ASS een onzichtbare handicap kan zijn in onze niet-ASS maatschappij. En als je dan in korte tijd een aantal van dergelijke incidenten hebt, dan voelt het ineens zo pijnlijk. Maar goed, we hebben geen klagen. Hij is lief, slim, hij heeft een goede thuisbasis, begeleiding op school is in orde (denk ik), we hebben een super ambulante begeleidster, hij is vaak vrolijk (thuis iig). Dus tja, step by step maar weer. Beren op de weg van de toekomst zien heeft weinig zin. Maar Ypsel, het schoot de laatste dagen wel regelmatig door mijn hoofd: ooit, in een ver verleden toen ik mijn eerste vermoedens van ASS uitte, heb jij iets gezegd in de trant van "wat hij allemaal op zijn pad zal tegenkomen". Indertijd dacht ik dat dat allemaal wel los zou lopen, nu snap ik beter wat je bedoelde. | |
Moonah | zondag 26 januari 2020 @ 19:51 |
Wij zijn gisteren met ons drieën naar Mind my mind geweest. Wauw!! Heel bijzondere film. Kleine filmzaal zat vol met ouders en hun ASS-kind. T herkende niet alles, sommige dingen werken bij hem anders zei hij, maar de overprikkeling en het 'inoefenen van situaties' waren heel herkenbaar. De hoofdpersoon in de film heeft als 'typische hobby/ontspanning/ontprikkeling' alles wat met modelbouwvliegtuigen te maken heeft. T moest wel lachen: "Dat is bij mij het gamen, dat is wel fijn, want dat vinden anderen niet raar en ik kan er gewoon heel veel met hen over praten". Vond ik mooi opgemerkt, want de hoofdpersoon in de film heeft een soort sociaal verbod om (overmatig) over zijn passie te praten. Ik vind deze film een echte aanrader!! | |
trui | zondag 26 januari 2020 @ 20:24 |
Leuk! | |
Nijna | zondag 26 januari 2020 @ 22:12 |
Goed om te horen Moonah! Ik zag trouwens dat je hem ook online kan bekijken... tegen betaling https://picl.nl/films/mind-my-mind/ | |
Nijna | donderdag 30 januari 2020 @ 19:04 |
Vanmorgen kennis gemaakt/intake gehad met de meiden. Jongste voor second opinion, wel of geen ass. En oudste hebben we toch best wat vragen liggen. De diagnose van de oudste is al lang geleden, daar wilden ze toch nog wat aanvullend onderzoek voor doen, ook omdat het nog volgens dsm IV was en de "eisen" voor de diagnose iets veranderd zijn. En aangezien zijn alleen ass behandelen, willen ze voor de volledigheid dat nog wel eens bekijken. Prima, ik vermoed dat ze met vlag en wimpel zal slagen eigenlijk... en de jongste... daar ben ik heel benieuwd wat zij ervan zullen zeggen en of we ass dan wel of niet weg kunnen strepen. | |
McLaura | donderdag 30 januari 2020 @ 21:47 |
Ik heb hem geript en kan hem wetransferren. | |
trui | vrijdag 31 januari 2020 @ 07:14 |
Misschien fijner voor de maker als mensen er gewoon een eerlijke prijs voor betalen? | |
McLaura | vrijdag 31 januari 2020 @ 07:43 |
Vast. Ik heb hem alleen niet illegaal gedownload ofzo | |
trui | vrijdag 31 januari 2020 @ 12:36 |
dan heb ik je misschien verkeerd begrepen. | |
Nijna | vrijdag 31 januari 2020 @ 12:55 |
Je hebt alleen gezorgd dat je hem vaker kan bekijken Je hebt er alleen voor gezorgd dat je hem vaker kan bekijken . Is het zo dat je hem 1 keer kunt bekijken op die site of kan je hem in die 24 of 48 uur, wat staat daarvoor, meerdere keren kunt bekijken? | |
trui | vrijdag 31 januari 2020 @ 13:21 |
ik dacht toch dat wetransfer bedoeld was om het bestand naar anderen te sturen. ik weet niet of je 'm vaker kunt bekijken, Nijna. Ik heb 'm nu 1x bekeken, en toen hij bijna afgelopen was op pauze gezet. Misschien kan ik 'm dan ook nog een keer met Cato bekijken als ze zo thuis komt uit school. Lieve film, en mooi gemaakt! | |
trui | vrijdag 31 januari 2020 @ 13:58 |
Net met Cato nog een keer gekeken, zij vond 'm ook erg goed. Ze zei ook dat ze sommige dingen wel herkende, maar sommige dingen ook niet. | |
Nijna | vrijdag 31 januari 2020 @ 16:03 |
Ah mooi, ik zou wel graag met M. willen kijken en misschien de rest van het gezin ook. | |
McLaura | vrijdag 31 januari 2020 @ 18:03 |
Meerde keren idd! | |
McLaura | vrijdag 31 januari 2020 @ 18:05 |
Klopt hoor, ik kwam erachter door wat te pielen dat je hem met quicktime kunt opslaan. Best apart eigenlijk dat je met een simpele standaard-app een film(pje) zo kunt bewaren (en doorsturen als je wilt). | |
Troel | vrijdag 27 maart 2020 @ 10:37 |
Lieve Moon, Lieve Moon, mijn ervaring is dat je met de juiste dingen heel ver kan komen. En ja, misschien heeft hij altijd begeleiding nodig, maar ook daar is mee te leven (takes one to know one). En ondanks dat het als volwassene niet altijd even leuk is (maar hey, welke volwassene heeft dat niet, wel of geen stempel), zal ook hij momenten krijgen waarop hij supergelukkig is! Echt. En op die momenten, geloof me, dan zitten al die kuttige ass-dingen iets meer op de achtergrond (spreekt zij uit ervaring ) | |
Moonah | zondag 29 maart 2020 @ 16:08 |
Lief. Dank voor je reactie Troel. (inmiddels zitten die beren weer in een hok hoor, maar af en toe vliegen ze me aan...). Fijn te lezen dat jouw ervaring best positief is. Hoe gaat het met jouw mannen? | |
Nijna | woensdag 8 april 2020 @ 10:00 |
Wat worden dingen nu duidelijk... en wat vraag ik me af of we M niet ontzettend hebben overschat. De zelfstandigheid die nodig is voor de middelbare school... ze fietst zelf heen en weer, maar overziet het werk niet, plannen en organiseren... drama. Komt ze ergens niet uit, dan doet ze het niet. Dan ga je achterlopen, maar ik vraag me af waarom school dit niet heeft gezien... . Ik denk dat ze geen idee hebben. En als ik de mentor benader krijg ik vooral van die "oh wat vervelend" reacties. Maar daar kunnen we weinig mee. En dan bedoelen ze het vast allemaal goed, maar ik ben behoorlijk teleurgesteld, verdrietig en boos op hoe het allemaal loopt (en dat heeft niet persé te maken met de huidige situatie, maar die maakt het wel een stuk lastiger) Ik denk dat we nog wel een (hopelijk, goed) gesprek moeten gaan voeren op school, kunnen ze dit wel... en hoe gaan we dat volgend schooljaar dan doen. | |
livelink | donderdag 9 april 2020 @ 21:58 |
Dingen worden inderdaad meer zichtbaar nu voor ouders. Het gedrag dat jij beschrijft zie ik trouwens wel bij veel pubers terug. Plannen, organiseren, het is ontzettend moeilijk. Mijn zoon kan het ook slecht; ik help hem daar nog altijd bij. Maar mijn dochter kon/kan het ook niet en wilde niet geholpen worden. Daar stond ik helemaal machteloos. Op het speciaal onderwijs hebben ze wel aangegeven dat ik dat helpen met plannen en organiseren wel moest gaan afbouwen en dat heb ik ook wel gedaan. Nu help ik alleen als hij het zelf vraagt. Ik moet af en toe wel op mijn handen zitten hoor, maar hij moet het zelf gaan leren. Maar voor een brugklasser is dat wel erg veel gevraagd. Vroeg ze jullie zelf nooit om hulp daarbij? | |
Nijna | vrijdag 10 april 2020 @ 11:33 |
M. heeft nooit hulp gevraagd aan ons en ook nu moeten we het er zo ongeveer uit trekken. En controleren, want ze zegt rustig dat ze iets gedaan heeft terwijl dat niet zo is. Ik denk dat het een manier is om het probleem "op te lossen", ik zegt dat ik het gedaan heb, dan stopt het gezeur. Uiteindelijk is dit natuurlijk geen oplossing. Maar dat overziet ze denk ik niet. Intussen 2 mails gehad van docenten die nu ons benaderen. Die hebben we beantwoord, ik heb intussen het gevoel dat het dweilen met de kraan open is. Deze achterstanden kan ze naar mijn idee niet meer inlopen... of er moet iets wonderlijks gebeuren. Er zijn nog een aantal vakken waarvoor we zouden moeten mailen, mijn dag hangt aan elkaar van mails sturen en piekeren over hoe we dit aan moeten pakken. Ik begrijp echt dat je op een gegeven moment dat plannen en organiseren moet gaan proberen af te bouwen. Maar dan moet er toch eerst goed geholpen zijn om dat aan te leren. Ik hoop dat we wat meer zicht krijgen op waar ze staat in haar ontwikkeling, dat zou mogelijk ook wel duidelijkheid kunnen geven over wat we nu kunnen verwachten zeg maar. Want met alleen dat goed stel hersenen kom je er niet. Ik zag het bij mijzelf, ik zie het nu bij mijn dochter... waarbij ik denk dat ik nog iets meer intrinsieke motivatie had. | |
livelink | vrijdag 10 april 2020 @ 12:22 |
Wat ontzettend jammer dat die docenten jullie niet gemaild hebben toen er nog wel mogelijkheden waren, Nijna Ja. dat opbouwen van leren plannen en organiseren naar het langzaam afbouwen is een moeilijk proces. En ook heel erg afhankelijk van hoe goed alles geregistreerd wordt in Magister/SOM. En dan had/heb ik de mazzel dat mijn zoon zich graag liet helpen. | |
mrien | vrijdag 10 april 2020 @ 15:19 |
Wat moeilijk Nijna (: | |
Nijna | vrijdag 10 april 2020 @ 18:58 |
Helaas staat het lang niet allemaal in SOM, dat maakt het nog een stuk onoverzichtelijker. Data van toetsen of nu inlevermomenten die dan in de les genoemd worden, maar niet terug te vinden zijn. Tot er ineens een mail komt dat het NU ingeleverd moet... Vandaag weer lang aan het huiswerk gezeten samen met papa, ze heeft ook de afgelopen week weer opdrachten aan de kant geschoven waar ze "geen zin" in had of wat ze niet overzag, zeg het maar. Die hebben ze dan vandaag gedaan. Het valt even niet mee nee | |
trui | zaterdag 11 april 2020 @ 16:32 |
Wel deels herkenbaar, Nijna. Cato is ook heel goed in dit soort schijnoplossingen, en is er ook al wel eens door in de problemen gekomen. (Gewoon zeggen dat ze het af heeft of zeggen dat de docent nog wat extra tijd gegeven heeft terwijl dat niet zo was). Dan krijg ik op een ander moment -als de nood echt aan de man is- een appje van d’r met een bekentenis. Vaak heeft ze er dan al nachten van wakker gelegen. Maar goed, dat zijn dan weer momenten om samen te bekijken wat ze nodig heeft om zich beter aan opdrachten en planning te houden en dan moeten we er weer een tijdje meer bovenop zitten. Maar omdat ze het niveau van deze school erg makkelijk aankan over het algemeen is het nog nooit tot echt lastige situaties gekomen qua risico op blijven zitten. Aan de ene kant denk ik ook dat het wel een beetje bij normaal pubergedrag hoort. Aan de andere kant heeft het ook wel degelijk te maken met moeite met overzicht houden, en meer focussen op details dan het grote geheel. | |
trui | zaterdag 11 april 2020 @ 16:34 |
Hoe dan ook erg vervelend dat school jullie niet wat eerder benaderd heeft. Ik zou daar zeker nog wel het gesprek over willen aangaan, ook om te voorkomen dat ze dit in de toekomst weer zo aanpakken. | |
Nijna | zaterdag 11 april 2020 @ 21:57 |
Dat willen we ook zeker, zo'n gesprek. We komen echt continu dingen tegen die ze nog moet. Nu was er weer een mail van de docent engels dat ze iets in moest leveren. Daar is ze vorige week mee bezig geweest, maar dan laat ze het daarna ook weer liggen en denkt er niet aan. En ik bedacht me nog 2 dingen waar ze ook nog mee bezig zou moeten. Iets voor muziek, je mag er wel eerst een half jaar pianoles voor nemen. Daar had ze ook allang mee bezig moeten zijn, maar dan oefent ze het 3 keer en dan gaat het in de vergeethoek. En ik kan niet continu dingen achter haar aan blijven dragen... Ik ben heel blij dat we vorige zomer al een aanmelding hadden gedaan voor hulp bij het autisme team, want we hebben de hulp hard nodig denk ik. Het meedenken en ook naar school toe, blijkbaar komt een psycholoog/orthopedagoog e.d. beter over dan een ouder of een begeleider... Voor nu voelt het vooral als dweilen met de kraan open, lijkt ze zelf het bijltje er ook wat bij neergegooid te hebben. Bijna elk verzoek om nog wat aan haar schoolwerk te gaan doen, resulteert in tranen. En ze zegt dat het haar niks kan schelen als ze het jaar over moet doen of moet afstromen. | |
_flore | zaterdag 11 april 2020 @ 22:44 |
Ach wat verdrietig Nijna. Ik kan het me wel voorstellen, dat als je het al allemaal niet overziet of bang bent dat je het niet kan. Dat het nu extra moeilijk voor haar is, nu ze niet meer haar 'schijnoplossing' kan toepassen, omdat jullie nu in de gaten hebben wat er speelt en er meer naar vragen. Dat moet ook wel een heel machteloos gevoel geven, zowel voor haar als voor jou. Misschien is het een idee om met school te overleggen om niet te proberen om alles tegelijk nú in te willen halen, maar met kleinere stapjes beginnen? Begin waar je bent en met hoeveel je aankan, in plaats van proberen te voldoen aan een heel groot doel wat misschien (nu even) niet haalbaar is. Dat kan ook helpen met haar zelfvertrouwen. (En ik snap wel dat dat niet ideaal is, maar voor haarzelf misschien juist wel.) | |
Moonah | zondag 12 april 2020 @ 12:24 |
Het is me nu niet helemaal duidelijk Nijna wat momenteel de rol is die het autismeteam vervult. Overigens herkenbare problemen hoor. Ik help nog steeds bij het plannen. Zoon heeft er een hekel aan, wil het graag zelf doen, maar we doen het dus samen. Hij heeft nu wel ervaren hoe ontzettend fijn het is als je de weekends vrij plant. Dat wil hij vaker! Afgelopen week heb ik het op zijn verzoek eens losgelaten. De korte-termijn-opdrachten (lees: in de online les werd verteld wat de volgende les af moest zijn) gingen prima. Maar dat er dus ook enkele langere termijn projecten gemaakt/voorbereid moeten worden schoot er dus bij in. Dat wordt dus helaas een klusje voor tweede paasdag... | |
YPPY | zondag 12 april 2020 @ 12:35 |
Wat een gedoe Nijna. Maar wat ze op school verwachten... meestal reageer ik hier vanuit mijn werkervaring, maar nu vooral als moeder die heel wat pubers kent, vooral zonder ass. Die kunnen al voor geen meter plannen en overzien wat er moet gebeuren. Laat staan als het niet goed in som staat. Laat ze daar maar eens mee beginnen, voor alle kinderen. Zo kun je als ouders nooit goed begeleiden, verwacht dat dan ook niet van jezelf. En inderdaad: neem iemand mee naar school. Het is jammer dat het nodig is, maar het helpt vaak echt. | |
livelink | zondag 12 april 2020 @ 13:12 |
Op de vorige school van mijn zoon hadden ze een hele simpele regel in de brugklas en tweede klas: als iets niet in SOM stond, dan bestond het ook niet. Zo kon je als ouder altijd vertrouwen op SOM en werden de leerkrachten feitelijk gestraft als ze iets niet goed registreerden. In het 3e jaar werd dat wat losgelaten. Voor toetsen gold het nog steeds, maar huiswerk moest ook opgeschreven worden in de agenda's en als iets wel in de agenda stond, maar niet in SOM moest het nog steeds gemaakt worden. Zo leerden ze de leerlingen wat meer zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de registratie. | |
Nijna | zondag 12 april 2020 @ 21:54 |
We hebben nu de 2 docenten die mailden dat er nog veel open stond, gemaild dat we doen wat we kunnen en dat ze daar voor nu maar op moeten vertrouwen. Het autismeteam heeft 1 onderzoek gedaan, wilde misschien nog meer, maar daar kwam corona tussendoor. Ze hebben als het goed is nu wel overlegd of en wat ze dan nog meer willen. We zijn daar dus net binnen zeg maar, maar ze hebben al aangegeven dat ze mee kunnen en willen denken ook mbt school. Wat fijn dat hij de korte-termijn-opdrachten wel overziet. Dat is al een eerste stap. Die lukt hier ook nog niet helemaal. Maar ze heeft vrijdag een stuk wiskunde gemaakt, samen met papa. Er bleek nog meer open te staan dan ik in beeld had, maar dat is af en ingeleverd. Vandaag heeft ze iets voor beeldende vorming afgemaakt en ingeleverd. Dus dat zijn in elk geval 2 dingen die afgestreept konden worden. Ik sprak laatst iemand met kind op dezelfde school andere richting en klas, waar som blijkbaar wel redelijk goed gebruikt wordt meestal. Dus ze kunnen het wel. Wij hebben dat ook al verschillende keren aangegeven en ik heb in de whatsapp groep van M. haar klas ook gelezen dat er meer kinderen zijn die dat opmerkten. Maar ik vraag me af wat ze ermee doen verder. We blijven het aangeven... Ik zou de lat voor mijzelf ook best wat lager mogen leggen . Puntje van oefening nog. Ik heb nu vaak het gevoel te falen, maak ik het mijzelf ook niet makkelijker mee... ik doe wat ik kan en dat is eigenlijk gewoon goed genoeg. Ik heb dat van meer scholen gehoord,als het niet in SOM of Magister staat dan is het geen huiswerk. Was dat hier maar zo. Ze hebben van school wel een mooie planner gekregen, maar daar hebben ze op school niet zoveel mee gedaan. We gebruiken hem zelf wel, maar het valt of staat toch wel met het overzicht van wat er gedaan moet worden. | |
livelink | zondag 19 april 2020 @ 22:08 |
Hoe gaat het nu, Nijna? Hier gaat het niet goed. Een enorme terugval in zijn gedrag. Kleding weer kapot trekken; woede-uitbarstingen, de katten aanvallen; iets wat hij allemaal al sinds de basisschool niet meer heeft gedaan. Ik maak me zorgen en ik schrik er enorm van dat dit zo snel kon gebeuren. Ik ben bang dat als hij niet na de meivakantie weer naar school kan, dat het dan misschien wel eens einde verhaal van school kan zijn. Hij zegt nu dat hij weer terug wil naar het speciaal onderwijs en dat hij niet meer wil overgaan naar 5 havo, maar dat hij 4 havo wil overdoen op het speciaal onderwijs. En het ging allemaal zo goed, maar ik heb nu pas door hoe broos dat was. Maar ja, misschien moeten we allebei dit weekend maar achter ons laten en gaat het maandag weer goed en zie ik het nu even allemaal te donker in. | |
F_r | zondag 19 april 2020 @ 22:14 |
Livelink Kun je contact opnemen met zijn oude school? Hij kan wellicht in de groep zorgleerlingen vallen die beperkt naar school mogen. Al weet ik niet of dat voor het vo ook geldt. | |
livelink | zondag 19 april 2020 @ 22:20 |
Ja, ik zat ook al te denken of hij als zorgleerling naar zijn huidige school mocht. Heb ik ook aan hem voorgesteld, maar ze zijn nu bezig met de schoolexamens en hij dacht zelf dat hij dan helemaal niet welkom zou zijn. Ik zal toch iets moeten met school nu. In ieder geval melden dat het niet goed gaat en hem misschien wel ziek melden om even rust in de tent te krijgen. | |
Lemijn | zondag 19 april 2020 @ 22:53 |
Wat akelig livelink! Goed dat je het even overneemt zo te lezen, de verantwoordelijkheid en contact met school. Zijn welzijn lijkt me belangrijk genoeg en hij is gewoon geen doorsnee tiener, hoe fijn dat ook zou zijn. Sterkte, het lijkt me lastig voor iedereen in huis. | |
YPPY | zondag 19 april 2020 @ 22:57 |
Livelink, hier in de gemeente zou zijn situatie in 5 seconden besproken zijn en dan mag hij naar school. De opvang is er juíst voor kinderen als hij en gezinnen als jullie. Het is er niet voor niks. Dan moet hij ook weer flink fietsen, is er meer structuur. | |
Nijna | maandag 20 april 2020 @ 10:01 |
Och Livelink wat rot om te lezen. Ik zou denk ik contact opnemen met school, misschien zijn er mogelijkheden. Wat klote zeg. Hier gaat het redelijk. Het lijkt afgelopen week iets beter te zijn gegaan ook qua huiswerk. Al duikt er nog regelmatig iets op wat ook nog moet . Ik slinger nog steeds heen en weer tussen: "ach wat maakt het uit als ze blijft zitten" en "nou misschien valt het nog wel mee." Ze heeft naar mijn idee een leuke klas en in dat opzicht zou ik het wel mooi vinden als ze met ze verder kan. Ze zegt zelf dat het haar weinig uitmaakt allemaal. Maar ze is helemaal nogal onverschillig, meer dan anders heb ik het idee. We wachten het maar af, nog niks gehoord van school over wel of niet overgaan of zorgen daaromtrent. Sowieso weinig gehoord, we zoeken nu maar rechtstreeks contact met docenten ipv via de mentor. Ergens hoop ik dat ze weer naar school kan na de meivakantie, maar ben ook een beetje bang dat dan de druk vanuit school om alle achterstanden weg te werken weer enorm opgevoerd gaat worden. Ik maak me nog steeds zorgen... maar zoals afgelopen week lukt het nog wel. | |
Aloria | maandag 20 april 2020 @ 10:10 |
Hallo, mijn zoon heb ik aangemeld voor vroeghulp in verband met vermoeden autisme. Hij word in Oktober 3. Nu ben ik benieuwd hoe de spraak bij jullie kinderen verloopt. Hij maakt nu geluiden na van de tablet ( geluiden en woordjes) maar dit klinkt net alsof je een dove hoort praten. Terwijl ik hem ook wel eens heel duidelijk woorden heb horen zeggen. ( dan staat er een ander jongetje voor mij, helaas is het maar 1x daarna nooit meer gehoord). Ik zou zo graag erkenning horen ( hij krijgt logopodie maar dat lijkt ook niet echt te helpen) hij neemt sneller woorden over van zijn tablet dan van mij. | |
Nijna | maandag 20 april 2020 @ 11:44 |
Dat herken ik helemaal niet Aloria, ik weet niet zo goed of ze gemiddeld was qua moment van gaan praten, maar volgens mij ging het redelijk volgens het boekje... Had wel wat van die "wijze" uitspraken die niet zo bij de leeftijd pasten. Maar niet wat jij omschrijft. Hebben jullie behalve logopedie nog andere hulp? | |
livelink | maandag 20 april 2020 @ 11:59 |
Er waren hier geen problemen met praten. Dat ging eigenlijk als gemiddeld. | |
Aloria | maandag 20 april 2020 @ 12:38 |
We wachten op een afspraak bij het audiologisch testcentrum. En we zijn aangemeld voor een specialistische centrum waar hij 9 maanden heen mag met een compleet team om te zien wat er aan de hand is.( dat zal 1,2 of 3 complete dagen in de week zijn ) | |
Moonah | dinsdag 21 april 2020 @ 10:58 |
Ach Livelink, wat naar en jammer voor jullie. Hoe is het nu? Is J ziekgemeld? Heb je contact met school opgenomen? Zou noodopvang soelaas bieden voor J? | |
Moonah | dinsdag 21 april 2020 @ 11:00 |
Aloria, onze zoon heeft een tos (en ass dus). Spraak is ook vertraagd op gang gekomen. Is nog steeds niet optimaal. Goed dat jullie op deze leeftijd al een intensief traject ingaan! | |
Hupje | dinsdag 21 april 2020 @ 11:28 |
Livelink: ik postte in de sc dat ik bezig ben met het regelen van noodopvang voor een zorgleerling (in mijn vakantie). Trek alsjeblieft aan de bel bij school. Niet invullen wat zij niet kunnen of willen, laat ze eerst maar eens jullie hulpvraaag aanhoren en met een reactie komen. | |
trui | dinsdag 21 april 2020 @ 11:34 |
Bij onze dochter ging praten heel vlot, ze had wel een voorkeur voor spreken in citaten uit films en liedjes, maar kon ook al vroeg zelf zinnen maken. Succes met het traject! | |
Gevalletje | dinsdag 21 april 2020 @ 13:23 |
Aloria, de mijne was volgens mij redelijk snel met praten. Dat waren alleen wel lang losse woordjes of een paar achter elkaar, goede zinnen maken leek hij juist wat trager in. Inmiddels (hij is nu 5) gaat het best goed, maar hoor hem wel vaak tijdens spelen zinnen van andere kinderen gewoon maar nazeggen. Er wordt nu alleen door een paar hulpverleners getwijfeld over de diagnose, volgens hun kunnen kinderen met een trauma soms kenmerken van autisme lijken te hebben.. Geen idee nog hoe dat zit verder, maar dus nog niet heel zeker wat er nou precies speelt. Succes Aloria! Livelink Ik zou het wel proberen met school, onze zoon gaat momenteel ook weer 2 dagen naar school. Niet eens vanwege problemen bij hem, maar problemen in de thuissituatie. Voelde me er eerst schuldig om en dacht dat het niet voor ons bedoeld was, maar werd ons aangeraden en heb het toch maar aangepakt. Geeft toch meer rust en Q lijkt het ook wel erg fijn te vinden. | |
livelink | dinsdag 21 april 2020 @ 17:10 |
Ik heb gisteren contact met school opgenomen. Ze gaven aan dat ze het in het team gingen bespreken en kijken wat er mogelijk was. Daarna zouden ze met ons contact opnemen. Vandaag is J. heel lang op bed blijven liggen. Normaal staat hij nog steeds om 07.00 op om in het ritme te blijven, maar vanochtend gaf hij aan dat hij wilde blijven liggen. Om 14.00 is hij dan toch nog aan de gang gegaan voor school Hij heeft wiskunde en biologie gedaan. Ik heb ook het idee dat hij fysiek niet in orde is. Hij heeft het al sinds hij thuis zit koud. Elke avond doet hij nog steeds de verwarming aan en hij heeft zijn wintervest aan en zelfs een muts op. Dus het lijkt erop dat hij ook weer heel lichamelijk reageert op de situatie. Dat was vroeger ook zo. Dan liep hij ook de hele zomer met winterjas en capuchon op. Dat doet hij nu dus eigenlijk ook weer. Over het kapottrekken van zijn kleding heb ik gisteren met hem gesproken. Hij zei dat dat nu anders was dan vroeger. Nu kwam het voort uit frustratie over de hele situatie en vroeger vanuit zijn behoefte om overal op te kauwen en aan te plukken. Ik laat het voor nu even gaan en zie wel wat hij zelf doet en ik wacht het advies/plan van school af. | |
Nijna | dinsdag 21 april 2020 @ 18:27 |
Wat naar dat hij het zo koud heeft. Kan het ook te maken hebben met dat hij van vrij actief, het fietsen naar school enzo, nu naar een heel stuk minder actief is gegaan, dat dat zn weerslag op een of andere manier heeft op zn thermostaat om het zo maar te zeggen? Dat lichamelijk reageren kan natuurlijk ook heel goed, de situatie is ook gewoon raar en geeft onzekerheid en onrust. Hopen dat school iets voor jullie kan doen! Sterkte | |
YPPY | dinsdag 21 april 2020 @ 18:55 |
Als het niet lukt zo: de gemeente kan de regie nemen. Dus je hebt ook een ingang via het jeugdteam of het sociaal team. Laat het even weten als ik anoniem moet bellen met mijn werkmobiel. | |
Aloria | dinsdag 21 april 2020 @ 20:07 |
Hier denk ik dus bij onze zoon ook aan. Vooral dat hij wel duidelijk woorden en zelf tot 1x toe 2 woorden achterelkaar zei. En dan hoor je niks meer. Maar als je in een boekje vraagt waar is de hond etc wijst hij alles keurig aan. | |
livelink | donderdag 28 mei 2020 @ 11:59 |
https://www.nu.nl/binnenl(...)niet-uitgekomen.html Dit was wel te verwachten natuurlijk. Ik ben benieuwd of dit gaat leiden tot wijzigingen met betrekking tot het passend onderwijs. | |
Nijna | zaterdag 30 mei 2020 @ 21:52 |
Dat zagen veel mensen al aankomen vermoed ik, al voordat het werd ingevoerd... en nu...? Hoe is het met J. Livelink? Heeft school nog iets voor jullie kunnen betekenen? Wij zijn in afwachting van een afspraak met school, gaat niet zo snel daar. Maar over een maand is het zomervakantie hier... Misschien ga ik maar voor de deur kamperen daar We hebben intussen wel de overgangseisen gekregen, het wordt nog spannend zullen we maar zeggen. Maar goed, over een week of 2 weten we of het gelukt is | |
livelink | zaterdag 30 mei 2020 @ 22:09 |
Met J. gaat het wel iets beter nu. Het dieptepunt was voor de meivakantie. Daarna is het weer wat beter gegaan, hoewel hij tegenwoordig nauwelijks slaapt en nog steeds nauwelijks de deur uit komt. Hij wil ook niets. Dat slapen is wel een zorgpunt. Dat was het altijd al, maar nu slaapt hij hele nachten niet. Vannacht ook niet. Pas rond 06.30 viel hij in slaap. Ik hoop dat dat straks beter gaat als hij weer naar school kan. Maar ik maak me niet te veel illusies, want volgende week hoeft hij maar 1x naar school voor 1 lesuur School kon niet veel betekenen, helaas. Ik heb wel regelmatig contact met zijn mentor. Ze houden wel de vinger aan de pols. Hij heeft zich qua schoolwerk wel weer herpakt. Hij moet nu heel veel groepsopdrachten doen. Dat is voor hem echt heel lastig, want veel leerlingen kent hij eigenlijk nog helemaal niet en daar moet hij nu mee appen en communiceren via Teams. Dat levert ontzettend veel stress bij hem op, maar hij doet het wel, wat ik heel knap vind. | |
livelink | zaterdag 30 mei 2020 @ 22:10 |
Ook een hoop onzekerheid dus voor jullie, Nijna. Wat raar dat het niet lukt een afspraak te maken Onze mentor reageert wel snel op mijn mailtjes. | |
Nijna | zaterdag 30 mei 2020 @ 22:25 |
1x voor 1 lesuur... jemig. Wij hoorden vlak voordat Rutte zei dat de middelbare scholieren weer naar school moesten, dat ze zoveel mogelijk door zouden gaan met online lesgeven. Eventueel mentoruur en toetsen geloof ik. Maar daar hebben we niks meer over gehoord. Het zal wel. Herkenbaar die groepsopdrachten. M. moest iets doen met een groepje, dan belt ze gewoon niet in. Komen we dan pas later achter... Knap dat J. het wel doet! Ondanks de stress! Wij willen ook met de zorgcoordinator erbij een gesprek, mentor reageerde dat ze ging overleggen en liet afgelopen week weten dat ze nog niks terug gehoord had en er weer achteraan zou gaan. Dus inmiddels bijna weer een week verder. Het loopt niet zoals we hadden gehoopt. We gaan dus weer een mail sturen, zucht. | |
Nijna | vrijdag 5 juni 2020 @ 19:35 |
Geprek gehad, voelde wel goed. We gaan een beetje van richting veranderen, zodat ze de extra vakken kwijt is. Betekent wel een nieuwe klas. En door de manier van werken meer structuur (en het huiswerk in SOM ) We hebben het gevoel dat er goede afspraken gemaakt zijn, we gaan het ervaren. Ik hoop echt dat ze het zo wel gaat redden... Ze heeft de afgelopen weken wel hard gewerkt. Ze is nog niet helemaal bij, maar het komt in de richting. De vakken die ze volgend jaar niet meer heeft, mogen we laten voor wat het is. Als ze nog wat dingen wegwerkt kan ze waarschijnlijk over naar de 2e. Spannend wel. Hopen dat ze in de nieuwe klas ook kinderen treft waar het mee klikt... die zitten natuurlijk al een jaar samen. | |
livelink | vrijdag 5 juni 2020 @ 19:45 |
Fijn dat het een goed gesprek was, Nijna. Was je dochter er zelf ook bij? Ik hoop dat ze op deze manier volgend jaar haar draai gaat vinden. | |
Nijna | vrijdag 5 juni 2020 @ 19:53 |
Ze was er zelf niet bij. We hadden al wel besproken wat de opties konden zijn en van klas wisselen maakte haar niet zoveel uit. En ze vond de manier van werken dit jaar lastig en leek wel blij dat ze volgend jaar gewoon toetsen gaat krijgen. Het is denk ik wel duidelijker. Ze had dit jaar doelen die gehaald moesten worden en als je het nog niet goed genoeg had, dan moest je het verbeteren tot het goed was. Dan heb je wel de kans dat je steeds verder achter komt te liggen... | |
livelink | vrijdag 5 juni 2020 @ 20:17 |
Ik krijg net ook fijn nieuws. De school van mijn zoon is niet echt open gegaan. Hij mocht gisteren 1 uurtje naar school voor mentorles en dat zou het dan zijn tot de rest van het jaar. Vanavond kregen wij een mail dat de school verder alleen open zou zijn voor leerlingen waar dat beter voor was. En net kreeg mijn zoon een berichtje van zijn mentor dat hij daar bij hoort. Hij mag nu maandag t/m donderdag het 1e t/m het 4e uur naar school. Hij is blij en ik ben blij! Ik had er natuurljik wel om gevraagd, maar had nooit de reactie gekregen dat het ook ingewilligd zou worden. | |
YPPY | vrijdag 5 juni 2020 @ 22:40 |
Dat klinkt als een mooie oplossing Nijna. Geweldig Livelink! En het is dus echt niet raar om zoiets te vragen. | |
Nijna | zaterdag 6 juni 2020 @ 15:51 |
Livelink, wat fijn!!! | |
Ticootje | zaterdag 6 juni 2020 @ 16:12 |
Wij hebben maandag weer een gesprek met het wijkteam. We hebben ongeveer 1 jaar geen begeleiding nu voor Jen en ongeveer terug bij af. Voor nu denk ik dat we haar diagnose maar definitief moeten krijgen en misschien is medicatie toch een weg om in te slaan om haar wat af te vlakken. | |
livelink | zaterdag 6 juni 2020 @ 16:20 |
Ach, wat vervelend dat ze weer terug bij af is, Ticootje Zit ze nu al op de middelbare school? En welke diagnose en medicatie denken jullie aan? | |
Nijna | zaterdag 6 juni 2020 @ 16:22 |
Succes met het gesprek maandag Tico, zouden jullie ook weer begeleiding willen naast een definitieve diagnose en evt medicatie. Hopelijk kunnen jullie snel terecht... | |
Ticootje | zaterdag 6 juni 2020 @ 16:25 |
Zeker. Medicatie vind ik geen oplossing op zichzelf. Daarom heb ik het altijd nog tegen gehouden. Maar Jen haar buien worden heftiger en nu ze ouder is en sterker, ontstaan er gevaarlijke situaties. Afvlakken lijkt me in de pubertijd voor haar een tijdelijke oplossing. | |
Ticootje | zaterdag 6 juni 2020 @ 16:30 |
Haar werkdiagnose is pdd-nos. Ik doe aan struisvogelpolitiek, met andere woorden, zolang er geen definitieve stempel is kan het je ook niet negatief achtervolgen. En misschien is ze gewoon wat lastiger... :’) | |
livelink | zaterdag 6 juni 2020 @ 17:14 |
Uiteindelijk kan ik zeggen dat wij geen last hebben van de stempel. Zeker niet nu hij weer terug is naar het reguliere onderwijs. En wij kregen inderdaad ook telkens te horen dat wij hem voor de puberteit onder controle moesten hebben ivm gevaarlijke situaties. Dat is bij ons wel gelukt, maar gelukkig komt de puberteit bij jongens ook een stuk later dan bij meisjes. Medicatie gebruiken wij al jaren niet meer, maar in de jaren dat hij het wel gebruikt heeft, had het wel echt een duidelijk effect. | |
Nijna | zaterdag 6 juni 2020 @ 22:06 |
Ik heb nog weinig negatiefs gemerkt aan de diagnose, behalve oordelen van anderen... Ik vind het wel prettig dat we beter snappen waarom dingen niet gaan zoals ze misschien bij anderen gaan. En dat lost nog lang niet alles op, maar ik ben wel blij dat we het bij M. nu al weten en niet pas, zoals bij mijzelf, op haar 32e... | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 09:37 |
Ik wist niet dat pdd-nos nog gebruikt werd als diagnose. Ik ben ook benieuwd naar het soort medicatie waaraan gedacht wordt? | |
livelink | zondag 7 juni 2020 @ 09:46 |
Ik denk dat het als werkdiagnose nog wel wordt gebruikt. Ik moet trouwens zeggen als positief punt van het passend onderwijs, dat een diagnose veel minder belangrijk en veel minder een stempel is geworden. Sinds het passend onderwijs is ons eigenlijk nooit meer naar een diagnose gevraagd of naar een bewijs van een diagnose. Dat is (in onze ervaring) dan toch de omslag geweest van kijken naar een diagnose richting kijken naar wat de leerling nodig heeft ongeacht stempel of diagnose. Ik snap alle negatieve verhalen rondom passend onderwijs, maar dat vind ik positief. Verschilt wellicht ook per samenwerkingsverband, dat kan ik moeilijk beoordelen. Misschien zijn er samenwerkingsverbanden die nog steeds om diagnoses vragen. | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 10:19 |
Kijken wat nodig en helpend is is inderdaad veel belangrijker, Livelink. Fijn dat J weer naar school kan, trouwens! | |
livelink | zondag 7 juni 2020 @ 10:31 |
Hoe gaat het met jouw dochter, Trui? Kon zij een beetje omgaan met het feit dat ze niet meer naar school kan/kon? | |
Nijna | zondag 7 juni 2020 @ 13:09 |
Volgens mij is nu alles ASS, maar een paar jaar terug gebruikten ze pdd-nos en asperger enzo nog wel. Kan best zijn dat die werkdiagnose nog uit die tijd stamt. Dat was tot voor kort ook de diagnose hier, maar nu zal het dan op papier wel ASS zijn geworden, heb het verslag nog niet in handen gehad Overigens zijn ze er voor wat betreft onze jongste nog niet uit. Die hangt een beetje tussen net wel of net niet lijkt wel. | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 15:53 |
ze vond het wel fijn eigenlijk, dit jaar heeft ze niet zo'n leuke klas dus ze mist er weinig aan. Alleen hebben we gemerkt dat we wel wat extra moeten ondersteunen met de planning / structurering van de taken, want er bleken nogal wat deadlines te verlopen zonder dat mevrouw iets had ingeleverd. Het digitale onderwijs op haar school is vrij minimaal, dus er wordt veel aan de zelfstandigheid overgelaten. En dat is voor haar toch net wat veel gevraagd. De stof kan ze wel goed aan, maar het daadwerkelijk ermee aan de slag gaan in plaats van lekker nog wat te youtuben/gamen etc is wel lastig. Dus we maken nu samen met haar elk weekend een duidelijke planning voor de komende week en dat helpt wel. Ze vindt het wel heel erg jammer dat de reis naar Londen die voor na de zomervakantie op de planning stond dit jaar niet door gaat. | |
livelink | zondag 7 juni 2020 @ 15:56 |
Grappig, want mijn zoon vond het juist helemaal niet erg dat de buitenlandreis niet is doorgegaan. Daar zag hij wel erg tegenop, namelijk. Verder allemaal heel herkenbaar qua planning en deadlines en ondersteuning. | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 15:59 |
Haha ja dat kan ik me heel goed voorstellen, ik weet ook helemaal niet of ze het daadwerkelijk naar haar zin gehad zou hebben als het wel doorgegaan zou zijn. Maar dit stond al wel heel lang vast, en ik ben al een keer met haar naar Londen geweest zodat ze het al een beetje kende. Ook is ze helemaal weg van alles dat engelstalig is, dus ze keek er alles bij elkaar toch wel heel positief naar uit. | |
Nijna | zondag 7 juni 2020 @ 16:02 |
Wat jammer van die reis trui, omdat ze daar toch wel naar uitgekeken had. Hopelijk volgend jaar een leukere klas voor haar! | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 16:06 |
dat hoop ik ook! al is er niet zo heel veel keus, ze zit maar op een kleine school. Ze verwacht nu vooral veel van de opleiding die ze daarna gaat doen (en hoopt dus heel erg dat daar meer mensen op zitten waar ze een klik mee zal hebben). Hopelijk valt dat niet te erg tegen. | |
Nijna | zondag 7 juni 2020 @ 16:07 |
Dat hoop ik ook, welke klas gaat ze nu? Of hoe lang moet ze nog? En wat gaat ze hierna doen? | |
trui | zondag 7 juni 2020 @ 16:28 |
ik pm je even. | |
Ticootje | zondag 7 juni 2020 @ 17:09 |
Ja haar werkdiagnose stamt uit 2015, hoewel het toen ook al niet echt meer zo genoemd. Er is eerder een klein traject geweest bij een psychiater om medicatie te bespreken omdat haar juf dat toen wilde. Wij als ouders konden daar toen nog niet achter staan, er was toen twijfel bij de psychiater aangezien hij ook wel de voordelen zag om het wel te proberen. We zaten toen nog in een traject met wekelijkse begeleiding van Jen, en omdat ze het daar goed op deed hebben we samen besloten om het niet te doen. Er werd gedacht aan ritalin. | |
Nijna | zondag 7 juni 2020 @ 19:41 |
Ik lees wel vaker dat dat wordt voorgeschreven. | |
Troel | vrijdag 12 juni 2020 @ 16:04 |
Hier maakt de Ritalin een groot verschil bij de jongste meneer. Hij geeft ook zelf aan meer rust te hebben in zijn hoofd. Ik heb het zelf jaren geleden geprobeerd met Concerta (langwerkende variant) en de negatieve bijwerkingen die ik had, heeft hij gelukkig niet. Dus vooralsnog alleen maar pluspunten hier! | |
Ticootje | vrijdag 12 juni 2020 @ 18:46 |
Dank je ! | |
Troel | zondag 14 juni 2020 @ 14:46 |
Ik ben echt niet tuk op medicatie, maar ik heb het er gewoon met hem over gehad. Hij wilde het proberen en gaf dus al snel zelf aan dat het rustiger was in zijn hoofd. Ik weet best dat hij pas 10 is, maar wat mij betreft heeft hij wel degelijk een stem als het gaat om dit soort zaken. | |
Ticootje | zondag 14 juni 2020 @ 14:55 |
Daar heb je gewoon gelijk in. We hebben er eerder voor gestaan en toen samen besloten (wij ouders, behandelaar, Jen en psychiater) om het niet te doen. Nu zijn de kaarten geschud en staan we voor nieuwe uitdagingen zoals pubertijd. | |
McLaura | maandag 15 juni 2020 @ 08:53 |
De zoon van mijn vriendin met ASS/MCDD slikt ook Ritalin (ook Risperidon, maar dat dempte niet alles) en sinds het gebruik van de Ritalin is hij minder agressief en destructief. Misschien helpt het bij Jen ook op die manier, en anders merk je het snel genoeg.... Bijwerking van Ritalin is wel dat ze angstiger kunnen worden. Niet dat Ritalin dat veroorzaakt, maar doordat andere klachten worden gedempt, komen de angsten meer boven. | |
livelink | zondag 21 juni 2020 @ 11:52 |
Mijn zoon was net oefenopgaven aan het maken voor zijn toets Woordenschat. Hij had een tekst over doodgaan en had 0 fouten qua woordenschat. Daarna had hij een tekst over emoties en wist ongeveer geen enkel woord "Ik snap helemaal niks van deze tekst. Waarom zeggen mensen niet gewoon dat ze blij of boos zijn " Subtiliteiten in emoties begrijpt hij echt totaal niet. Ik had even de neiging om ergens te melden dat ze met dit soort teksten niet altijd de woordenschat meten. Gewoon goed bedoeld als aandachtspuntje en niet als zeikerige moeder. Maar ik weet niet of dat wel zinvol is, want zo zal elke tekst wellicht iets hebben waardoor sommige kinderen die minder goed zullen begrijpen. Wat denken jullie? | |
Rewimo | zondag 21 juni 2020 @ 12:14 |
Ik denk dat ik een opmerking erbij zou schrijven dat hij deze vraag niet kan beantwoorden, vanwege zijn achtergrond, zonder verdere kritiek op de opgave. | |
livelink | zondag 21 juni 2020 @ 12:28 |
Het was maar een oefentoets, dus ik hoef er verder niet op in te gaan. Dat zou ik ook niet doen en dat zou mijn zoon ook totaal niet willen. Die haalt liever een onvoldoende dan dat ik me er mee zou bemoeien Ik dacht eerder om het gewoon als voorbeeld/tip te sturen aan toetsmakers van het CITO, maar ik denk dat het inderdaad beter is om er helemaal niks mee te doen. | |
Rewimo | zondag 21 juni 2020 @ 15:52 |
Op die fiets Misschien niet zo gek hoor, om ze daar eens op te wijzen. | |
Nijna | maandag 22 juni 2020 @ 21:41 |
Ik denk dat die toetsenmakers daar helemaal niet bij stil staan. Je zou er een mailtje aan kunnen wagen... wie weet wat ze ermee doen. M. heeft haar rapport binnen en is over naar de 2e en ik begreep dat haar schoolvriendinnetje ook dezelfde overstap maakt, dus met een beetje geluk zitten ze volgend jaar bij elkaar in de klas. Dat zou wel fijn zijn. En nu eerst maar even niet nadenken over school . | |
livelink | maandag 22 juni 2020 @ 22:32 |
Fijn dat school voor nu klaar is, Nijna. En gaat ze nu naar een ander niveau? Je hebt het over een overstap. Is M. er zelf ook blij mee? | |
_Ingrid_ | dinsdag 23 juni 2020 @ 13:10 |
Tico hier bij Kim (pdd-nos en adhd) en Tyler (adhd en tourette) positief over ritalin. Beide merken ze dat ze rustiger worden in hun hoofd. Is ook te merken als de laatste pil van de dag uitwerkt. Dan worden ze duidelijk drukker/ onrustiger. En als bij Tyler op school weer eens de middag pil is vergeten, is dat zodra hij thuis komt direct duidelijk. Heel druk en chaotisch. Tyler gaat over naar groep 8. En Kim naar de 3e (praktijkschool) met dezelfde mentor vanwege haar sociaal emotionele achterstand. | |
trui | dinsdag 23 juni 2020 @ 13:47 |
Dat vroeg ik me ook af. Heel fijn dat ze over is, Nijna! | |
Gaoxing | dinsdag 23 juni 2020 @ 15:46 |
Ik vind dat je daar best inderdaad een snel mailtje aan mag wagen. Ik vind het best stom.... Iets dergelijks was voor ons in Thailand reden om geen CITO toetsen te doen binnen de Nederlandse school: kinderen missen zoveel meer dan alleen de taal. Een paar jaar terug zag ik het heel goed bij jongste toen zijn lerares Frans een invulopdracht gaf over het weer. Dat was zo op Frankrijk gemaakt, dat ik er ook aardig over moest puzzelen. | |
Nijna | woensdag 24 juni 2020 @ 09:19 |
Ander niveau ja en nee . Het blijft vwo, andere stroming zeg maar. Ze is zelf nogal onverschillig of doet in elk geval onverschillig over school, ook over andere dingen trouwens.
Zeker fijn! | |
Ticootje | donderdag 2 juli 2020 @ 18:27 |
Na wat heftige dagen hebben we vandaag een spoed intake gehad bij de ggz. Morgen gaat de dame naar haar vader en daarna volgt meteen de rest. (Uitstippelen nieuw behandelplan / begeleiding) Huidige school heeft ook geen leerwegondersteuning aangevraagd, dus we moeten nu samen met de nieuwe behandelaar in contact treden met de psycholoog van de nieuwe school om te kijken wat nog wel mogelijk is. Verder zijn er nu diverse opties besproken, waaronder ook de mogelijkheid tot opname voor behandeling, maar ook uit huis plaatsen zijn genoemd. Ik ben wel een beetje klaar met deze week. | |
Nijna | donderdag 2 juli 2020 @ 19:12 |
Dat klinkt heftig Tico. | |
livelink | donderdag 2 juli 2020 @ 19:17 |
Jeetje Tico | |
BE | donderdag 2 juli 2020 @ 19:17 |
Tico Wat onwijs kut, zo’n slechte periode... Hopelijk komt er snel echt hulp, jullie ploeteren al zo lang! [ Bericht 11% gewijzigd door BE op 02-07-2020 19:35:57 ] | |
Lois | donderdag 2 juli 2020 @ 19:21 |
Vreselijk zwaar en ontzettend verdrietig Tico.. heel veel sterkte | |
Ticootje | donderdag 2 juli 2020 @ 20:37 |
Ik denk dat verdrietig inderdaad juist is. Voor iedereen. Het is niet dat we nooit de goede hulp hebben gehad, want een eerder traject heeft toen heel fijn geholpen en gaf ook veel rust in huis. Alleen corona combi autisme combi puber combi nieuwe school, dat is teveel en dat uit zich helaas op een hele negatieve manier waar wij als ouders geen raad meer mee weten. Nu eerst rust voor ons, even opladen. | |
livelink | donderdag 2 juli 2020 @ 20:55 |
Hopelijk heeft de eerdere hulp dan wel een goede basis gecreërd, zodat het huidige hulptraject snel effect heeft. Hoewel bij ons niet zo heftig, heb ik ook wel min of meer geschokt ervaren hoe makkelijk het kaartenhuis onderuit gaat door een combinatie van factoren. Maar ook wel dat het herstel ook weer wat makkelijker ging. Ik hoop dat dat bij jullie ook zo zal gaan. Heel veel sterkte voor nu en probeer even van de rust te profiteren | |
Gevalletje | vrijdag 3 juli 2020 @ 22:58 |
Ticootje, klinkt erg zwaar. Weet niet zeker of het met ASS te maken heeft, maar Q zit de laatste tijd vaak aan z'n lippen te plukken. Soms valt het nog wat mee, maar vaak trekt hij het wel open, zodat hij een bloedlip heeft en bloed aan z'n vingers en onderarm (door het afvegen aan z'n arm). Hij doet het thuis, maar ook op school. Laatst bij het ophalen zei de juf "Q komt zo, hij is z'n handen en armen aan het wassen want hij zat onder het bloed". Is nu al een aantal weken zo en weet niet goed wat ik ermee aan moet.. Kwam laatst toevallig in een speelgoedwinkel een Tangle tegen en heb die meegenomen, maar lijkt weinig te doen. Is het herkenbaar voor iemand of heeft iemand tips? | |
Hupje | vrijdag 3 juli 2020 @ 23:42 |
Mijn kleuter deed dat ook een poosje. Bij hem was de oplossing creme/lippenbalsem. Velletjes irriteren hem en moeten eraf. Als zijn lip soepel is, doet hij het niet. | |
Nijna | zaterdag 4 juli 2020 @ 08:02 |
Heeft hij droge lippen? Dan zou lippenbalsem wel kunnen helpen. Als ik zelf droge lippen heb ga ik ook velletjes pulken. Of misschien de velletjes eraf scrubben, je kan met een beetje olie, honing en suiker scrub maken. Misschien als er geen velletjes zijn dat hij dan niet pulkt? | |
livelink | zaterdag 4 juli 2020 @ 08:36 |
Herkenbaar, maar geen tips helaas. Mijn zoon (inmiddels 16 jaar) doet het ook en loopt altijd met bebloede en kapotte lippen. Hij geeft aan dat hij het doet omdat het hem helpt als hij stress heeft of als hij zich moet concentreren en het te druk in zijn hoofd is. Hij wil er ook niet mee geholpen worden, want voor hem heeft het echt een functie. | |
DJMO | zaterdag 4 juli 2020 @ 08:42 |
Ik ben zelf 41 nu, en doe het ook nog altijd als ik losse velletjes aan m'n lip heb. Ik trek ze er dan wel niet tot bloedens toe aan af, en als dat wel gebeurt dan zuig ik op m'n lip tot het is gestopt. Ik doe het vooral als ik aan het nadenken ben, dus onbewust, en als ze heel erg droog zijn. Vochtig en soepel houden helpt wel om geen velletjes te krijgen. | |
BE | maandag 6 juli 2020 @ 16:20 |
@Ticootje Hoe is het nu, kunnen jullie een beetje op adem komen? | |
trui | woensdag 8 juli 2020 @ 13:57 |
Wat ik me nog afvroeg: hoe kan het nou dat die school dat niet heeft aangevraagd, heb je daar enig idee van? Dat is toch best een gemiste kans. Ik hoop heel erg dat uithuisplaatsing voorkomen kan worden. Sterkte met alle vervolgstappen, goed dat er gezamenlijk wordt bekeken wat nodig en mogelijk is. | |
Nijna | zaterdag 29 augustus 2020 @ 13:59 |
@Ticootje hoe is het nu? Wij hebben van de week kennisgemaakt met de mentor van onze oudste. Volgens mij een prima mentor, ze had vorig jaar al les van haar. Toen hadden we al eens contact gehad en dacht ze fijn mee. En dat gevoel hadden we nu ook. De overstap naar het atheneum lijkt ook een goede, in elk geval wat betreft het overzicht qua huiswerk. Het staat op 1 plek . Wat een verademing. Net alvast een planning gemaakt voor de komende week, hoewel ze huiswerk stom vindt, laat ze ons wel helpen met de planning, we moeten vaak even aanduwen voordat ze kan beginnen, maar vaak lukt het dan wel. Tenzij er iets niet duidelijk is, dat geeft ze dan ook nog niet altijd aan. Daar kom je dan bij toeval achter, zagen we van de week. We weten intussen ook dat ze sociaal emotioneel op een wat lagere leeftijd zit dan haar kalenderleeftijd. Dat vermoeden hadden we al wel, nu staat het ook op papier. | |
livelink | zaterdag 29 augustus 2020 @ 20:11 |
Klinkt goed, Nijna. Hier beginnen de scholen volgende week weer. En het gaat nog steeds niet zo goed met mijn zoon. Alles omtrent Covid19 heeft hem voor een groot deel teruggegooid in zijn oude gedrag. Helaas is er bij gekomen dat hij nauwelijks nog slaapt en eet. En met het vervallen in zijn oude gedrag vervallen mijn man en ik ook weer in ons oude gedrag. Hij kan niet met J. omgaan zoals hij nu is en pakt hem weer precies zo aan als vroeger en dat ging vroeger ook al nooit goed. Ik ben gewoon terug in de tjid nu. Nu maar hopen dat school weer min of meer normaal zal gaan en dat dat er voor zorgt dat het wat beter zal gaan. | |
livelink | zaterdag 29 augustus 2020 @ 20:22 |
verkeerde topic | |
F_r | zaterdag 29 augustus 2020 @ 20:24 |
Hopelijk geeft school weer de nodige structuur | |
livelink | zaterdag 29 augustus 2020 @ 20:26 |
Ja, maar als er veel covid-maatregelen zijn kan het wel eens averechts uitpakken. | |
F_r | zaterdag 29 augustus 2020 @ 20:54 |
Dat is inderdaad ook weer zo | |
BE | zaterdag 29 augustus 2020 @ 21:39 |
Oh livelink, wat rot zeg... En slaapgebrek helpt dan absoluut niet mee. En ik herken ook wel het vervallen in oud gedrag als het even allemaal niet meer gaat zoals het was. | |
Nijna | zondag 30 augustus 2020 @ 07:58 |
Oh Livelink dat klinkt naar! Slaapgebrek is niet helpend. Is hij bang voor covid of is het meer dat er regels zijn en die steeds aangepast kunnen worden zeg maar? Dus eigenlijk heel veel onduidelijkheid. Weet hij al wat er op school veranderd? Of is dat morgen maar zien zeg maar... Ik hoop dat weer naar school gaan, gaat helpen. Dat het meevalt met alle anders dan anders regels en dat hij zijn draai gaat vinden. Sterkte | |
Ticootje | maandag 31 augustus 2020 @ 19:41 |
14 sept gaan we weer opnieuw een diagnose traject in. Beginnend met een psychiatrisch onderzoek. Verder begint er weer intensieve gezinsbegeleiding. Maar ik ben overal wel een beetje klaar mee. | |
Nijna | maandag 31 augustus 2020 @ 19:49 |
Denken ze specifiek ergens aan Tico, dat ze opnieuw een diagnose traject starten? Dat er klaar mee zijn is dat omdat het veel is wat ze nu weer allemaal op willen starten? Sterkte | |
Ticootje | maandag 31 augustus 2020 @ 20:01 |
Nee soms ben ik er gewoon helemaal klaar mee. Uiteindelijk weet je namelijk dat dit het is, dat je enkel zoekt naar andere inzichten enz enz. | |
livelink | maandag 31 augustus 2020 @ 21:11 |
Ik kan het me goed voorstellen, Ticootje. Is de schoolsituatie nu wel een beetje duidelijk? | |
livelink | maandag 31 augustus 2020 @ 21:13 |
Morgen zullen we het zien. Dan krijgt hij te horen hoe het schooljaar er uit komt te zien. Wij en hij weten verder nog van niks. Hij zei net dat hij hoopt dat hij dezelfde mentor zal krijgen. Die kans is wel aanwezig. Ik heb zijn mentor gesproken vlak voor de vakantie en de mentor zei dat hij had aangegeven dat hij dit schooljaar graag weer de mentor van J. wil zijn omdat het vorig jaar goed ging. Hij is vooral bang dat hij niet gewoon naar school kan en dat hij weer online les gaat krijgen. En dat laatste ziet hij niet meer zitten. Dan slaat hij dit schooljaar gewoon over zegt hij de hele tijd. | |
Nijna | dinsdag 1 september 2020 @ 08:58 |
gewoon Wat vervelend dat er nog zo weinig duidelijk is... Ik duim mee voor de mentor en ik hoop dat het schooljaar toch wat door gaat kabbelen, zonder al te veel rare uitval en online gedoe... niks aan die onvoorspelbaarheid. | |
Gaoxing | vrijdag 4 september 2020 @ 19:54 |
Hoe is het vorige week gegaan @livelink? | |
livelink | vrijdag 4 september 2020 @ 22:46 |
Tja, hij is naar school, maar de vreugde is eruit. De lol van het naar school gaan is er af. Allemaal regels die je per ongeluk kunt overtreden. Regels wanneer je wel of niet naar school mag gaan, regels waar je mag lopen, waar je mag zijn tijdens de pauze. Dat vindt hij heel moeilijk en valt hem niet mee. Maar aan de andere kant is hij blij dat hij zijn klasgenoten weer kan zien. Hij is heel blij dat hij dezelfde mentor heeft gehouden en hij is blij dat hij in ieder geval nog gewoon les heeft. Dus ja, voorlopig voorzichtig positief. | |
Lemijn | vrijdag 4 september 2020 @ 23:39 |
Ik hoop dat het eten en slapen dan ook weer zal verbeteren de komende tijd. Maar poe, wat ingewikkeld voor hem zo allemaal zeg . | |
Nijna | zaterdag 5 september 2020 @ 08:11 |
Dat klinkt inderdaad voorzichtig positief. Hopelijk blijft het "gewoon les" voorlopig ook mogelijk. Mijn puber bleef gisteren nog even op school hangen met een klasgenoot om een spelletje te doen, dat meldde ze heel netjes even via de app. Volgens mij vindt ze hem leuk, of dat wederzijds is weet ik niet, maar ze hebben in elk geval beide interesse in minecraft . Ik vind het schattig . | |
PoesInDoos | zaterdag 26 september 2020 @ 16:53 |
Zijn hier ouders die ervaring hebben met het supplement L-Theanine (Omega 3) ? Ik lees veel verhalen op internet dat het een 'mooi' middel is voor kinderen met concentratieproblemen. Mijn ASS-er van bijna 8 krijgt het nu moeilijker op school (groep 4) en dat vind ik zo zonde.. er zit zóveel in dat joch maar het komt er zó moeilijk uit.. | |
vlindertje89 | zaterdag 26 september 2020 @ 17:33 |
Geen eigen ervaring, maar er is in het UMC Utrecht wel onderzoek gedaan naar het effect van Omega 3 bij kinderen met ADHD: hier leggen ze de uitkomsten ervan vrij duidelijk uit, met ook referentie naar het wetenschappelijke artikel erover. | |
PoesInDoos | zaterdag 26 september 2020 @ 17:37 |
Dankjewel! Ik had de vraag ook al voorgelegd aan onze begeleidster, maar die is natuurlijk op vakantie | |
Nijna | zaterdag 26 september 2020 @ 19:53 |
Geen ervaring, ik lees wel vaker ouders die het gebruiken voor hun kind. | |
Nijna | woensdag 28 oktober 2020 @ 10:09 |
We hebben gehoord dat de jongste geen ass heeft. We gaan wel kijken hoe we haar kunnen helpen met de dingen waar ze tegenaan loopt en waar dat kan. Weer bezig met de verlenging van de indicatie voor begeleiding, zucht. Eerst zeggen dat het wel voortgezet kan worden, maar daarna komt de aap uit de mouw, het tarief gaat wel omlaag . Ik ben benieuwd hoe die mensen die bij de gemeente dit soort dingen beslissen, zouden reageren als je zou zeggen: je moet hetzelfde werk doen, zelfde tijd, maar je loon wordt wel minder... Gelukkig hebben we een pitbull als begeleiding, ze wilde zich er wel op storten | |
trui | woensdag 28 oktober 2020 @ 15:23 |
Had je zelf verwacht dat ze wel de diagnose ASS zou krijgen, Nijna? Ik heb inmiddels de ervaring dat de uitkomst ook nogal afhangt van door wie en hoe het onderzocht wordt trouwens. Zeker omdat het zich bij vrouwen/meisjes subtieler manifesteert (waar jij alles van weet) wordt het toch nog wel vaak over het hoofd gezien. Eigenlijk zou je hiervoor het best naar een expertisecentrum kunnen gaan, maar de wachttijden zijn lang en de kosten hoog. Maar als jullie voldoende uit de voeten kunnen met de hulp die nu eventueel mogelijk is voor jullie jongste is het misschien ook niet nodig om naar een precieze diagnose te zoeken. Goed dat er gekeken wordt waar ze nu evt ondersteuning bij nodig heeft in elk geval. | |
Nijna | woensdag 28 oktober 2020 @ 21:25 |
Had ik wel een diagnose verwacht? Ja en nee. Dit was een second opinion bij een centrum met de nodige ervaring met autisme en we hebben deze keer het idee dat ze haar ook echt wel hebben gezien (itt het vorige traject waarbij er voor ons gevoel wat onzorgvuldig conclusies werden getrokken en we ons ook erg afvroegen hoe goed ze haar hadden gezien ook met het oog op dat het bij meisjes heel anders kan zijn). Ze zien hier echt wel wat we bedoelen, ze heeft ook zeker kenmerken, maar ook genoeg redenen om geen diagnose te stellen. Het voelt nu wel zorgvuldig en het is ok zo. Een diagnose had me ergens niet verbaasd, maar geen diagnose eigenlijk ook niet. Ze heeft wel de neiging om een beetje op grenzen te balanceren (zo staat er ook nog steeds een vraag of ze misschien dyslectisch zou zijn, maar scoort net te goed om het vanuit school te bekijken).
| |
trui | vrijdag 30 oktober 2020 @ 13:03 |
Oh fijn dat het al bij een centrum was met veel ervaring op dit gebied. Dat geeft wel wat meer zekerheid. En inderdaad, ook als je op de grens zit kun je wel baat hebben bij wat ondersteuning/tips. Succes ermee! | |
Nijna | vrijdag 30 oktober 2020 @ 13:10 |
Dank je! | |
#ANONIEM | zaterdag 31 oktober 2020 @ 20:34 |
https://www.aob.nl/nieuws(...)rsoonlijk-onderwijs/ https://www.aob.nl/nieuws/de-prijs-van-de-kleine-klas/ https://www.aob.nl/nieuws(...)r-hele-svpo-netwerk/ Ga inderdaad maar niet naar SvPO. | |
trui | donderdag 5 november 2020 @ 14:03 |
ik had ook al heel wat slechte verhalen gehoord over het SVPO inderdaad. Jammer hoor, het principe vond ik best mooi klinken destijds. | |
Jentin | donderdag 5 november 2020 @ 14:38 |
Er zijn ook leerlingen die het fantastisch doen op het Svpo en gedijen bij de opzet van die scholen. Het past alleen zeker niet bij elke leerling en als docent kun je een fijnere werkgever treffen. Ze schermen veel met het feit dat hun salaris hoger is dan de cao-vo en sowieso wordt er veel met geld opgelost. Als je in het onderwijs zit om dik te verdienen, is dat misschien genoeg om er gelukkig te zijn en de rarigheden over het hoofd te willen zien. Ik heb het gevoel dat het concept an sich niet magisch is en dat het staat of valt met een team dat het kan (en wil) dragen. In Zeeland is dat er en werkt het vrij goed. In Utrecht loopt het voor geen meter. Groot nadeel van svpo is dat er geen zorg in de scholen zit: dat wordt allemaal bij de docenten/mentoren neergelegd, maar dat zijn nu eenmaal geen maatschappelijk werkers/autisme-experts. | |
livelink | donderdag 5 november 2020 @ 15:39 |
Ja, maar dat verklaart eigenlijk niet waarom het niet goed loopt. Want in het passend onderwijs zitten nu veel zorgleerlingen die het ook moeten doen met de docenten/mentoren en waarbij de school ondersteuning kan krijgen. Ik neem aan dat SVPO-scholen die ondersteuning ook krijgen indien nodig. Ze zullen toch ook onderdeel van een samenwerkingsverband zijn? Theoretisch zou je zeggen dat het een prima concept is. Als ik de stukken lees, dan gaat het vooral bestuurlijk mis. Zonde eigenlijk. Ik heb er voor mijn zoon ook naar gekeken toen hij van het speciaal onderwijs naar het regulier onderwijs moest. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een andere school, waar we in ieder geval verzekerd werden van een plek. Maar ik had eigenlijk wel verwacht dat het een succes zou worden. | |
Jentin | donderdag 5 november 2020 @ 16:04 |
Svpo doet bewust nergens aan mee en zit in geen enkel samenwerkingsverband. Er is dus ook geen ondersteuning van buitenaf en dat is ook geen streven. Ik heb wel ideeën waarom het niet loopt, maar die zijn deels persoonlijk en bepaald geen sluitende theorie. De sterk achterhaalde, beroerd werkende maar verplicht te gebruiken eigen svpo-software/online werkomgeving maakt er in elk geval deel van uit. | |
#ANONIEM | donderdag 5 november 2020 @ 19:06 |
Eigenlijk is SvPO totaal niet bedoeld voor leerlingen met een extra ondersteuningsbehoefte (zorgleerlingen). Het kent namelijk een zeer uitgekleed organisatiemodel met enkel een concierge, een docententeam en een schoolleider. Er is geen zorgcoördinator (moet de schoolleider erbij doen), geen speciale faciliteiten zoals op reguliere scholen (zoals time-outklassen of iets dergelijks), men stelt geen ontwikkelingsperspectief (opp) op (vinden ze maar onzin, terwijl het wettelijk verplicht is) en veel maatwerk is er niet, want iedereen moet precies hetzelfde digitale werkboek doorlopen voor veel vakken. En dat digitale werkboek is dan een enorm verouderde leeromgeving (met veel ouderwetse HTML-tabellen) waar leerlingen om de haverklap doorheen 'hacken'. Daarnaast liggen er ook geen protocollen of richtlijnen klaar indien een leerling gedragsproblemen vertoont. Normaal gesproken is er op scholen een bepaalde escalatie-systematiek ingebakken in de organisatie voor verschillend leerlinggedrag, maar dat ontbreekt bij SvPO. De docenten moeten echt alles zelf doen daar. Als je er een beetje over nadenkt, kan zoiets alleen maar heel slecht aflopen. Maar afijn, ieder zijn keus natuurlijk. [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-11-2020 19:08:47 ] | |
livelink | donderdag 5 november 2020 @ 19:54 |
Interessant wel. Ik heb me er toen niet heel erg in verdiept. We zijn ook niet gaan kijken. Maar als ik dit allemaal zo lees is het echt anders dan ik me had voorgesteld. En we zijn blij met de school die we hebben gekozen, die inderdaad die extra ondersteuning kan bieden. | |
Lemijn | donderdag 5 november 2020 @ 20:21 |
Gaat het alweer wat beter met je zoon, Livelink? Ik vond het zo rot voor hem om te lezen dat hij zo'n terugslag had van de coronamaatregelen. | |
livelink | donderdag 5 november 2020 @ 21:20 |
Het gaat nog steeds niet super. Zoals hij zelf zegt: "Je hebt school en je hebt corona en dat gaat niet samen". Hij wil het liefst dit jaar stoppen met school en zou dat ook doen als hij zeker wist dat corona volgend schooljaar definitief voorbij zou zijn. Maar omdat hij weet dat dat niet zeker is, gaat hij toch maar door. Het gaat wel beter als hij naar school mag gaan. Hij vindt het ook niet erg om mondkapjes op school te moeten dragen. Het enige wat hij wil is naar school kunnen gaan. Maar hij heeft toch al weer best veel weken online les gekregen. Als er een leerling uit zijn examenjaar positief wordt getest moeten alle leerlingen uit voorzorg 1 week online les krijgen. Dat is al 2x gebeurd. En dan is mijn dochter ook nog positief getest geweest in de week voor de herfstvakantie en zat hij dus ook thuis. En daarvoor had ze een keer negatief getest en moest hij ook thuis blijven tot ze de uitslag had. En al die onzekerheid en nooit weten waar hij exact aan toe is, daar kan hij niet tegen. Als hij maar een ritme heeft, gaat het goed. | |
Lemijn | donderdag 5 november 2020 @ 21:23 |
Lastig zeg! Hopelijk zo min mogelijk onderbrekingen dus. En doet hij examen ja? Wow... al enig idee voor daarna of denken jullie daar nog niet over na? | |
livelink | donderdag 5 november 2020 @ 21:29 |
Hij wil werktuigbouwkunde gaan doen. Maar niet als hij online les gaat krijgen. Dus dat wordt nog een uitdaging. | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 15:11 |
Hellooo, hoe gaat het met jullie kinderen? Kan een ieder zich wat redden deze 2e lockdown? Mijn zoon (8) moest erg wennen aan de overgang van 2 1/2 week vakantie en opeens weer vol aan de thuisstudie. Gelukkig heeft hij een fijne juf die hem dmv videobellen erdoorheen loodst Inmiddels is er met de psychologe en de kinderpsychiater besloten (in samenspraak met juf en onze IB-er) dat zoon aan de Ritalin mag. Alleen werkt z'n vader niet mee, dus het duurt allemaal enorm lang. Wordt vervolgd. Ook heeft hij vanmiddag binnen 5 minuten het veteren onder de knie gekregen, zomaar opeens Heeft hij wel een handje van, pas iets doen als hij zeker weet dat hij het kan. Zo liep hij ook pas met 19 1/2 maand Ben enorm trots op zo'n (misschien kleine) prestatie | |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 15:22 |
Jen mag “gewoon” naar school. Haar mentor vindt het belangrijk voor haar dat ze ritme houdt. Ookal is het totaal anders, toch moet ze gewoon elke dag met de bus en is ze op school. Het helpt haar. | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 15:26 |
Dat is ons ook aangeboden, maar het is zó druk op onze noodopvang dat ik het eerst zelf nog wil aankijken. Het probleem zit hem hier vooral in het rekenen, afgelopen 2 dagen bleef hij samen met juf online op de meet en kon hij haar zo snel om hulp vragen. Vanmorgen wel compleet afgedraaid en overprikkeld, hij beukte uit frustratie z'n hoofd op de tafel Toen heb ik ook gezegd dat het mooi geweest was voor vandaag. Taal en spelling ging daarna moeiteloos gelukkig | |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 15:30 |
De school van Jen heeft max 3 leerlingen in een klaslokaal en leraren kunnen ze vinden op het leerplein. | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 15:33 |
Goed geregeld, dat is hier niet zo | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 16:33 |
Fijn dat Jen naar school mag. Onze zoon mocht aan het eind van de eerste lockdown ook weer naar school als kwetsbare leerling. Dat was een verademing na de periode thuis. Nu doet hij eindexamen en de eindexamenkandidaten mogen sowieso naar school. | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 16:37 |
Als het thuis niet gaat misschien toch een heroverweging waard. Mijn zoon zat met de andere kwetsbare leerlingen in de gymzaal. Dat was groot genoeg om rustig te kunnen zitten. Op een basisschool is dat natuurlijk wel wat anders, maar toch... Proberen kan altijd. | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 16:57 |
Ik vermoed ook dat het opstart/schakel problemen waren deze week. Volgende week kijken we verder hoe het gaat. In de eerste lockdown ging het namelijk prima en heeft hij ook geen achterstand opgelopen. En wil het nou écht niet dan overleg ik met juf of hij een paar dagen naar school kan. Maar houd dat plekje liever vrij voor kinderen die het écht nodig hebben | |
Nijna | vrijdag 8 januari 2021 @ 18:52 |
Hier lijkt het wel goed te gaan, de oudste wilde liever op haar kamer dan aan de keukentafel. Zo heb ik er wel minder zicht op, maar de afspraak is dat als het niet werkt zo, dat ze dan weer beneden komt zitten. Ze zegt dat ze alles gedaan heeft, maar we hebben het nog niet gecheckt. Ik ga vanavond wel even in haar ipad kijken of er echt niet meer huiswerk staat, het lijkt weer niet in SOM te staan, zoals de afspraak is. En ik wil een heleboel doen om te helpen plannen, maar dan moet ik wel weten wat ze moet doen. Dus als dit zo is dan ga ik de mentor wel weer mailen. Maar maandag was wel even een hobbel, ze wilde niet naar school en mopper de mopper en moeilijk. Maar toen ze eenmaal in de les zat, leek dat ook wel weer goed. Afspraak bij de psychologe ging gelukkig door, ik heb de indruk dat het wel klikt... hopelijk gaat ze er ook iets aan hebben. | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 18:55 |
Wij kregen in de vorige lockdown gewoon mailtjes van de docenten met de melding dat hij zijn huiswerk niet had gemaakt en of wij het ook een beetje in de gaten wilde houden. Dat vond mijn zoon niet leuk, maar ik was er wel blij mee. | |
Nijna | vrijdag 8 januari 2021 @ 18:59 |
Ik hoop dat school dat ook zal doen, zeker gezien ze weten dat ze sommige dingen lastig vindt. Ik zou er ook blij mee zijn nl. En ik ga er ook wel een beetje van uit dat school het laat weten als er iets niet gaat zoals het moet... ik kan er niet continu naast gaan zitten, de jongste heeft af en toe een beetje aansturing nodig en ik heb zelf ook mn momentjes oplaadtijd nodig en die zijn iets schaarser nu de dames beide thuis zijn | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:01 |
Ja, dat kan ik me goed voorstellen. Sterkte daarmee. Gaat het met de jongste ook nog goed? | |
_Ingrid_ | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:33 |
Kim gaat elke dag van 9.00-12.00 naar school op aanraden van de mentrix. Het lijkt een goede beslissing, want nu kan ze haar vragen direct stellen en beantwoord krijgen ipv wachten op een appje of beeldbellen. Vanaf volgende week heeft ze op donderdagmiddag ook nog het praktijkvak verzorging op school. | |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:35 |
De eerste lockdown hadden we 3x de crisisdienst nodig... ik mag maar hopen dat het deze keer beter gaat. | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:57 |
Ik hoop ook echt dat het nu beter zal gaan, Ticootje. Kon ze de 1e lockdown niet naar school? | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:58 |
En J. zit nu op een andere school dacht ik? Gaat het daar sowieso beter? | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 19:59 |
Laatste keer dat je hier was ging het over een mogelijke uithuisplaatsing. Hoe is dat afgelopen? | |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 20:00 |
Het is weer rustig. Maar altijd ups en downs he. Voor nu is het van de baan, maar ik hou mn hart vast als het echt gaat puberen. Ik zal de verhalen besparen wat er allemaal heeft afgespeeld. | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 20:06 |
Je hebt ook pech dat meisjes eerder gaan puberen dan jongens. Ik had bij mijn zoon een paar jaar langer om hem tot rust te krijgen. Maar aan de andere kant; mijn dochter pubert ook pas echt sinds ze 17, 18 is. Dus ik hoop dat dat bij jullie ook zo zal zijn. Ik durf me geen voorstelling te maken van wat er allemaal heeft afgespeeld, maar ik kan me goed voorstellen hoe zwaar het is geweest Ik ben nog altijd heel blij dat wij de uithuisplaatsing hebben weten te voorkomen. Ik zeg niet dat uithuisplaatsing altijd slecht is. Toen hij 9 maanden weg was, was dat echt een zegen (ook voor hem trouwens, hij had het er vandaag toevallig nog over), maar permanent is wel echt een heel ander verhaal. Kutcorona. Het schopt alles door de war | |
PoesInDoos | vrijdag 8 januari 2021 @ 20:07 |
Sterkte, hopelijk blijft het ook rustig.. | |
BE | vrijdag 8 januari 2021 @ 20:13 |
Oh fuck zeg. Hopelijk blijft de situatie nu beheersbaar. | |
Nijna | vrijdag 8 januari 2021 @ 20:29 |
De jongste doet het best goed, die heeft voor elke dag een taak en ze begint gelijk 's morgens na het ontbijt omdat ze dan eerder klaar is. Logt netjes op tijd in en dat doet ze behoorlijk zelfstandig. Oudste heeft daarin toch echt meer sturing nodig. @_Ingrid_ wat fijn dat ze naar school mag! @Ticootje, hopelijk dat het deze lockdown beter gaat fijn dat ze nu wel naar school kan! Fijn dat het nu beter gaat! | |
_Ingrid_ | vrijdag 8 januari 2021 @ 21:02 |
Sterkte! Ik hoop dat het nu beter gaat! | |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 21:09 |
Ja het gaat nu beter. Maar het einde is er nog niet he. We lopen gewoon op onze tenen. Zoals altijd. En ze is zo’n lieffie, alleen als die rotknop omgaat, dan zijn we allemaal zo machteloos. | |
livelink | vrijdag 8 januari 2021 @ 21:12 |
| |
Ticootje | vrijdag 8 januari 2021 @ 21:18 |
Tja. | |
_Ingrid_ | zaterdag 9 januari 2021 @ 12:07 |
Is ze dan niet te bereiken? Woedeaanval oid? | |
Ticootje | zaterdag 9 januari 2021 @ 12:08 |
Nee. Je dringt niet door. Later weet ze dan ook niet meer goed wat ze wel en niet deed in zo’n aanval. | |
_Ingrid_ | zaterdag 9 januari 2021 @ 12:22 |
Pittig! Ik herken het wel van Kim van vroeger. Het enige wat soms hielp was haar op schoot nemen en armen om haar heen zodat ze geen kant op kon en dan wiegen. En Tyler heeft dan geen autisme, maar tourette, adhd en een hechtingsstoornis. Hij had eerder best vaak woedeaanvallen. Ook totaal niet te bereiken, daarna spijt en wist dan ook niet alles meer. Op hem in blijven praten en op schoot nemen werkte dan het beste. Maar kon makkelijk een uur of langer duren. Hij heeft zelfs een gat in zijn gipsmuur gemaakt door tijdens een woedeaanval te ' bonken' met zijn knie. Wat je zei met knop omgaan is bij Tyler ook zo. Het is verder een heel lief, sociaal en zorgzaam jochie! In ieder geval lijkt het me erg lastig mee om te gaan en ik hoop dat het goed blijft gaan! | |
PoesInDoos | vrijdag 15 januari 2021 @ 16:23 |
Afgelopen week ging al een stuk soepeler Kreeg nog een compliment van juf dat IK zo goed bezig was Wel raakt kind gauw overprikkeld in de meet-sessies, vooral omdat andere kinderen niet luisteren en overal doorheen tetteren. 1 op 1 met juf gaat prima. Vanaf volgende week heeft juf 3 (!!!) meets per ochtend in de planning staan, heb gelijk aangegeven dat dat voor ons niet haalbaar is en dat snapt ze goed. Nu hoeft hij alleen om 0900 bij het rekenen aanwezig te zijn en kan daarna zelfstandig verder. | |
livelink | vrijdag 15 januari 2021 @ 18:36 |
Fijn Declan-Harp! Goed om zo in contact te blijven en te overleggen met de juf. Hopelijk mogen ze 25 januari wel weer naar school. | |
PoesInDoos | vrijdag 15 januari 2021 @ 18:37 |
Ja, dat zou voor (bijna) iedereen beter zijn | |
livelink | zaterdag 23 januari 2021 @ 17:28 |
Even een grappig verhaaltje tussendoor. Zoals zoveel autisten heeft mijn zoon altijd problemen met spreekwoorden en gezegden. Hij begrijpt ze niet en neemt ze te letterlijk. Dus nu heeft hij zich aangeleerd om spreekwoorden en gezegden te gaan oefenen. Blijft lastig, maar hij heeft inmiddels een aantal favorieten gevonden die hij nu om de haverklap gebruikt. Zo gooit hij nu zo vaak mogelijk: "zo zijn we niet getrouwd" en "nu heb je de poppen aan het dansen" in een conversatie, want die vindt hij leuk. Hij zei gisteren dat hij 'zo zijn we niet getrouwd' tegen een leerkracht zei en die reageerde zeer verbaasd Volgende leerpunt is dus wanneer hij een spreekwoord wel of niet kan gebruiken.... | |
Vanyel | zaterdag 23 januari 2021 @ 17:35 |
Ik vind het wel koddig, als het correct gebruikt was. Zou er als docent smakelijk om kunnen lachen. | |
trui | zaterdag 23 januari 2021 @ 17:55 |
Haha Livelink, erg grappig! | |
BE | zaterdag 23 januari 2021 @ 19:16 |
Heerlijk! | |
Rewimo | zaterdag 23 januari 2021 @ 20:23 |
Haha, dat zal best komische situaties opleveren ja | |
Nijna | zondag 24 januari 2021 @ 07:56 |
Livelink, hahaha | |
F_r | zondag 24 januari 2021 @ 10:50 |
Klinkt erg grappig livelink en goed gebruikt zou ik het als lkr zeker kunnen waarderen | |
Cassandra87 | maandag 1 februari 2021 @ 16:14 |
Hoi, Ik kom hier voorzichtig buurten, concreet weet k nog niet waarom. Ik heb een tweeling van 2,5. Ontzettend leuke, lieve, tevreden kindjes. Op een paar dagen in het jaar na ook altijd vrolijk. Net na hun 2e verjaardag (in augustus) zijn ze doorgestuurd naar een audiologisch centrum omdat ze nog niet brabbelen. Nu een half jaar verder is hier geen vooruitgang in. De gehooronderzoeken zijn voldoende gebleken om een gehoorprobleem uit te sluiten. Vanochtend heeft de jongste van de twee een logopedisch-pedagogisch onderzoek gehad. Zijn broer is vrijdag aan de beurt. We wisten al dat vooral de jongste in zijn eigen wereld leeft (als ik dat zo kan zeggen) maar ik werd wel met mijn neus op de feiten gedrukt. Normaal ben ik druk met werk, het huishouden, 3 kinderen. Dan valt op dat je kind 'anders' is maar niet zo uitvergroot als in een 1-op-1 onderzoek. Er is geen contact, geen non-verbale communicatie, geen fantasie spel. Degene die de testjes af nam probeerde zijn aandacht te trekken met een piepspeeltje, dan kijkt hij niet op of om, zelfs niet als ze vlakbij zijn gehoor piept. Eerste vraag was ook, hij hoort toch wel goed? Een 'grapje' (speeltje met een lepel lanceren) interesseerde hem niet. De eerste vermoedens gaan (al zijn ze niet zo concreet uitgesproken en weet ik niet of er een diagnose gesteld kan worden op deze leeftijd) richting ASS. Het audiologisch centrum wacht nog even de constateringen van de gastouder en KDV af en daarna krijgen we een definitief advies gesprek. Ze kunnen overigens allebei goed tegen verandering, knuffelen zijn ze gek op, en als je de aandacht hebt maken ze wel oogcontact. Maar ik heb misschien een stereotype beeld van ASS in mijn hoofd? Zijn tweelingbroer maakt overigens dezelfde ontwikkeling door, maar heeft meer contact met de buitenwereld, echter nog steeds minder dan 'gemiddeld'. Ik post dit vooral om van mij af te schrijven. Ik zie namelijk een kindje dat gelukkig en tevreden is, en hartstikke fijn op zichzelf kan spelen en zich ontwikkeld op zijn eigen tempo. Een eventuele diagnose is vooral gewenst om te weten welke handvatten we kunnen aanbieden in de toekomst. Ik zit vooral met school in mijn maag, daarom post ik hier. Onze oudste verdenken we van (hoog) begaafdheid. De school waar hij op zit lijkt hier niet in mee te gaan, omdat hij nog niet kan schrijven en dit ook vertikt (we gaan ergotherapie aan, het zit m namelijk vooral in zijn linkshandigheid en slechte fijne motoriek). De oudste heeft wel een fijne tijd qua sociaal spel maar het schoolwerk zelf interesseert m niet. Omdat school zo rechtlijnig tegenover de oudste staat vermoed ik dat de jongste het helemaal niet gaat trekken. Ik zit dus met een schuin oog te kijken naar een school die begeleiding op maat biedt voor kindjes die wat minder goed mee komen én kindjes die voor lopen. Maar waar let ik dan op? | |
livelink | maandag 1 februari 2021 @ 21:06 |
Je kunt naar het ondersteuningsprofiel van scholen vragen. Dat geeft je in ieder geval een start of een houvast voor een gesprek. Blijft lastig hoor. En misschien moet je voor twee verschillende scholen kiezen. Ik weet niet of dat praktisch gezien kan natuurlijk. | |
livelink | donderdag 4 maart 2021 @ 18:50 |
Kleine schop. Hier stond een heel verhaal over het verschil hoe mijn zoon een boek leest en wat hem boeit in een boek dan hoe ik of mijn dochter een boek leest. Maar achteraf weet ik eigenlijk niet of dat met autisme te maken heeft. Kan ook zijn dat jongens heel anders lezen dan meisjes natuurlijk. Daarom weer weggehaald. Ben wel benieuwd hoe het met de andere ouders hier gaat en of het open gaan van de scholen een verlichting voor hen is. [ Bericht 81% gewijzigd door livelink op 04-03-2021 20:09:34 ] | |
PoesInDoos | donderdag 4 maart 2021 @ 20:15 |
Ik heb het wel gelezen Livelink maar kon er niet veel zinnigs over zeggen, sorry! Bij jullie ook weer alles op de rit? Zoon krijgt sinds een paar weken 2x daags 2,5mg ''Ritalin'' en dat gaat super, juf ziet een heel ander kind nu. Morgen komt z'n rapport, ben erg benieuwd! Ben zelf nog heel erg aan het bijtanken, die hele lockdown en aansluitend vakantie heeft me mentaal genekt. | |
livelink | donderdag 4 maart 2021 @ 20:37 |
Nee, ik snap dat je er niks mee kon. Maar was wel een mooie gelegenheid om het topic weer eens te schoppen. Hoe ervaart je zoon de Ritalin zelf? Mijn zoon heeft het geprobeerd, maar vond het echt verschrikkelijk. Hij kon niet meer fantaseren en had last van stroomstootjes in zijn hoofd zoals hij het zelf noemde. Zelfs het trampolinespringen vond hij niet meer leuk met de Ritalin. We zijn er dus heel snel mee gestopt in overleg met de psychiater natuurlijk. Sterkte met het bijtanken. | |
PoesInDoos | donderdag 4 maart 2021 @ 20:52 |
Wat sneu! En jammer.. voor jullie beiden. Kind geeft zelf aan dat hij het fijn vindt, de rust in z'n hoofd. Taken op school gaan ook een stuk sneller af, hij geeft aan dat hij geen bijwerkingen heeft. | |
mspoez | donderdag 4 maart 2021 @ 20:55 |
Ik ben eigenlijk heel benieuwd wat er stond. Ik merk dat mijn zoon met diagnose en mijn zoon zonder op heel verschillende manieren allerlei dingen ervaren, niet alleen boeken maar ook films, muziek en bijvoorbeeld musea. Zou je het nog eens willen vertellen Livelink? | |
livelink | donderdag 4 maart 2021 @ 21:00 |
Het kwam er op neer dat hij helemaal niet bezig is met het verhaal van een boek. Als ik hem vraag of hij een boek leuk vond zegt hij dat de natuur zo mooi beschreven is dat hij het in zijn hoofd kan zien. Hij verliest zich dan in natuurbeschrijvingen en weet daarna nauwelijks waar het verhaal over ging. En boeken waarvan hij het verhaal wel spannend vond, vindt hij dan weer niet leuk, want het wordt niet verteld op een manier dat hij het kan meebeleven. Dan is het alleen maar een verhaal en meer niet. Kortom, hij wil echt in zijn fantasie helemaal op kunnen gaan in een boek en dat heeft voor hem dan heel weinig met het verhaal te maken, maar meer met alles eromheen. | |
mspoez | donderdag 4 maart 2021 @ 21:08 |
Haha ja dat is heel herkenbaar! Een boek is pas leuk als je er je iets bij kan voorstellen en dat is in oudstes beleving zelden bij de persoonsbeschrijvingen, de gebeurtenissen tussen mensen of de zielenroerselen. Het wordt pas leuk als er omgevingen beschreven worden, of gebeurtenissen (liefst zo letterlijk mogelijk), of hoe dingen werken, machines, uitvindingen, natuurkundige zaken. Verhalen boeien hem niet, hij lees veel liever non-fictie. Ik heb dat een poosje zorgwekkend gevonden, of nou ja, eigenlijk meer jammer voor hem, ik dacht dat hij iets miste. Inmiddels heb ik wel eens het idee dat ík iets mis, als ik hem vol enthousiasme over een theorie hoor vertellen of zijn visie op een hypothese hoor uiteenzetten ... Maak je je er zorgen om? Of was het gewoon een vraag naar andermans ervaringen? | |
livelink | donderdag 4 maart 2021 @ 21:31 |
Ik maak me er geen zorgen om. Dat verhaal van natuurkundige zaken en vertellen over theorieën is ook heel herkenbaar inderdaad. Het enige waar ik me zorgen om maak is dat zijn docent dit niet gaat begrijpen en dat dat een lastig mondeling gaat worden. Want zijn boekverslagen lijken op geen enkele manier op de traditionele boekverslagen. | |
mspoez | donderdag 4 maart 2021 @ 21:33 |
Hij zit toch op het VSO? Of is ie daar al weer voorbij (niet goed opgelet de laatste jaren)? Mijn oudste heeft op het HBO voor het eerst bewust zijn diagnose ingezet via de SLBer, dat hielp heel goed bij het kweken van begrip voor allerlei dingen die hij anders doet dan neurotypici. | |
livelink | donderdag 4 maart 2021 @ 21:45 |
Nee, hij is vorig jaar overgestapt naar het reguliere onderwijs. Gaat op zich heel goed, maar hij heeft dan ook het complete beta-pakket en alles met formules en dergelijke gaat hem prima af. Alleen Nederlands is eigenlijk een probleem. En dan zit ik me daar nu al druk over te maken, want hij heeft de boeken echt gelezen en dat zou toch het belangrijkste moeten zijn. Maar ik maak me wellicht druk om niks, hoewel hij echt wel een voldoende moet halen voor dit mondeling. | |
mspoez | donderdag 4 maart 2021 @ 22:05 |
Als de docent zijn vak verstaat vraagt hij niet naar de verhaallijn maar naar accenten in het boek en naar betekenissen in het boek. Hij weet van de diagnose toch? Passend onderwijs is in veel gevallen k*t, maar kan ook echt wel werken. Veel hangt af van hoe een docent zijn eisen invult. Ik hoop voor jouw kind dat zijn leraren, net als die van mijn zoon, niet uitgingen van hun eigen beleving maar van die van de leerling. De exameneisen laten ruimte voor flexibele interpretatie. Je leeservaring vertellen, onderbouwd met argumenten, [quote] Subdomein E1: Literaire ontwikkeling 7. De kandidaat kan beargumenteerd verslag uitbrengen van zijn leeservaringen met een aantal door hem geselecteerde literaire werken. * Minimumaantal: havo 8; vwo 12 waarvan minimaal 3 voor 1880. * De werken zijn oorspronkelijk geschreven in de Nederlandse taal.[/quote] wil niet zeggen dat je dezelfde ervaring hebt als de leraar, tenslotte. Laat je kind oefenen met vertellen over de boeken, als zijn verhaal consistent en samenhangend is en bovendien klopt met wat er geschreven is, is het vrijwel onmogelijk om voor dit examen te zakken. | |
Nijna | vrijdag 5 maart 2021 @ 12:26 |
Geen idee voor wat betreft de boeken, ik heb 2 meiden . Ik heb zelf bij de meeste boeken wel beeld bij wat ik lees, maar ik raak niet het verhaal kwijt. Van mijn oudste heb ik eigenlijk geen idee. Die maakt wel boekverslagen, ik mag ze niet lezen en ik heb ook geen idee wat docenten ervan vinden, heb er niks over gehoord dus ga er vanuit dat het dan wel ok is... Hoe gaat het met jou en met J. ? Wat fijn dat de ritalin zo goed werkt! Hopelijk voor jezelf nu wat ademruimte met de school weer open, sterkte! Hier gaat het wel aardig, ik vond de vakantie wel fijn. Even geen gedoe over huiswerk enzo. Maar dat moest ik maandag toch echt weer oppakken en toen merkte ik wel hoe moe ik eigenlijk ben. Als ik begin te praten tegen de oudste kijkt ze al direct boos, voelt niet zo prettig. Ik heb het gevoel dat ik steeds maar moet duwen en trekken en het me niet in dank wordt afgenomen. Maar als ik het laat dan moeten we daarna puinruimen dus dat is ook niet echt een oplossing denk ik. Ze staat er goed voor (7x een 8, 3x een 7, 1x een 6 en een voldoende voor gym) 1 onvoldoende (ook gelijk een 4 helaas, er is nog maar 1 cijfer voor dat vak, maar intussen zijn er al wel 2 opdrachten ingeleverd, maar die zijn nog niet nagekeken blijkbaar). De overstap naar gewoon vwo is goed geweest. En ik denk dat het goed is dat ze weer naar school gaat, al is het om de 2 dagen. Maar ze komt weer eens buiten, moet fietsen, weer gym heeft (is ze zelf absoluut niet blij mee). En ze kwam van de week ook wel heel afgedraaid uit school, ondanks maar 1/3 van de klas. Ik denk dat het toch een stuk meer energie kost dan vanuit haar eigen kamer. Maar ik ben wel blij dat er weer een groter stukje verantwoordelijkheid bij school ligt (voor mijn gevoel) . | |
PoesInDoos | vrijdag 5 maart 2021 @ 12:30 |
DIT! 100%! Ik vind mezelf een vreselijke moeder met dat thuiswerken, ik hoop oprecht dat m'n zoon er niets aan overhoudt | |
Nijna | vrijdag 5 maart 2021 @ 12:42 |
Mijn jongste (geen ass diagnose) zit in groep 8 en die deed het oprecht knap, ik hoop dat ze dat vasthoudt straks in de brugklas, die discipline. Maar ook een juf die echt de kinderen ook thuis wel aardig in beeld had. Heel actief was in het checken of ze wisten wat ze moesten doen, of ze het ook daadwerkelijk deden. Maar de oudste had ik altijd al wel "gedoe" mee met dat huiswerk, die mist het overzicht om het zelf in te plannen en te gaan doen. Maar als ze op school is kunnen docenten makkelijker zien wat ze doet en haar aanspreken op het niet nakomen van afspraken. Want mail leest ze ook lang niet altijd en beantwoorden is helemaal een zeldzaamheid. | |
Nijna | donderdag 13 mei 2021 @ 16:36 |
Schopje... Oudste heeft bedacht dat het een goed idee was om gewoon opdrachten niet in te leveren... daar krijg je dan natuurlijk een bijbehorend cijfer bij en een sarcastische opmerking van de docent (vond ik ergens terug na wat speuren in de digitale omgeving) Dus maar een mail gestuurd of ze dit aub aan willen geven zodat we kunnen helpen, want wij zien niet altijd wat er bij in schiet. Ben benieuwd naar de reactie... Ze lijkt het bijltje er een beetje bij neer te gooien af en toe. Ik maak me wel een beetje zorgen [ Bericht 5% gewijzigd door Nijna op 13-05-2021 16:43:55 ] | |
livelink | donderdag 13 mei 2021 @ 17:49 |
Begrijpelijk dat je je zorgen maakt. Hopelijk reageert school goed. Ik herken het wel. Mijn zoon heeft dit jaar ook het bijltje er een beetje bij neergegooid. Bij hem is het wel duidelijk gerelateerd aan corona. Maandag starten de eindexamens en ik merk dat ik moe ben geworden; moe van het aansturen en aansporen. En het idee dat we nog dik twee weken moeten is zwaar. | |
trui | donderdag 13 mei 2021 @ 18:10 |
Heel herkenbaar, Livelink. We moeten hier ook zo vreselijk hard er aan trekken om haar wat te laten doen, ik heb daar ook niet altijd tijd en puf voor maar dan doet ze dus gewoon weer bijna niks op een dag. Ja ze zit wel achter de laptop maar dat is het dan. Nijna, wat vervelend zeg. Goed om de lijntjes met school even kort te houden. Zo lastig hè, je wil ook dat ze het zelf gaan doen en soms is het leerzamer om ze van hun fouten te laten leren. Maar lastig om goed in te schatten waar dat wel kan en waar juist beter niet. | |
Nijna | donderdag 13 mei 2021 @ 18:50 |
Ik weet niet of het hier gerelateerd is aan corona. Ze trekt de laatste tijd haar muurtje ook aardig op, gaat in de vakanties beter, dus misschien overvragen we wel, maar daar gaan we de komende tijd proberen meer zicht op te krijgen. Livelink, herkenbaar dat zo moe van het aansturen en aansporen. Succes Trui, doet jouw cato ook examen dit jaar? Hier zit ze dus ook wel achter het scherm, maar zelfs in de les doet ze allerlei andere dingen... Je wilt inderdaad dat ze dingen zelf gaan doen en ook leren van hun fouten. Maar daar gaan sarcastische opmerkingen niet mee helpen vermoed ik. We weten wel dat ze sociaal emotioneel jonger is en als je daar dan bij stil staat dan kan je misschien ook nog niet zoveel zelfstandigheid verwachten. Van een kind van een jaar of 8 verwacht je ook dat je aardig wat moet aansturen nog. Maar het is dan wel lastig als je op het vwo zit waar ze wel een stuk meer zelfstandigheid verwachten. Gelukkig hebben we hulp en wordt er goed meegedacht en ze hebben ook aangegeven wel mee te willen naar school voor overleg. Dat is wel fijn. Het water staat mij af en toe wat aan de lippen, ik heb steeds klachten die waarschijnlijk te maken hebben met overbelasting. Ben ook zelf bezig met therapie, wel veel soms alles bij elkaar. | |
livelink | donderdag 13 mei 2021 @ 18:53 |
Sterkte Nijna. Denk ook aan je zelf | |
trui | donderdag 13 mei 2021 @ 20:52 |
Ja, Cato zit ook in het examenjaar. Ze staat er op zich redelijk goed voor, maar het kan nog best verpest worden als ze echt slecht presteert. En ze kan toetsen over 1 hoofdstuk altijd aardig goed voorbereiden, maar nu het over alle stof tegelijk gaat is het een stuk onoverzichtelijker en daardoor veel lastiger. Veel sterkte inderdaad, kan je man hier misschien ook even wat in overnemen? | |
Nijna | donderdag 13 mei 2021 @ 21:33 |
Succes met de examen-kinderen! Mijn man heeft zich vanmiddag met achterstallig huiswerk bemoeid, dat scheelt weer iets. En verder moet ik oefenen om meer naar mn lijf te luisteren en als dat zegt ho, niet nog eerst van alles te gaan doen, maar ho is ho. Oefening baart kunst zeggen ze toch? In elk geval morgen maar even bellen of ik eerder terecht kan bij de fysio dan pas over een week... | |
_Ingrid_ | maandag 17 mei 2021 @ 19:55 |
Sterkte Nijna! Vergeet jezelf niet! | |
livelink | dinsdag 18 mei 2021 @ 09:59 |
Hoe gaat het met jouw kinderen _Ingrid_? Doet jouw oudste nu ook eindexamen? | |
trui | dinsdag 18 mei 2021 @ 10:50 |
Hoe ging dag 1 voor J, livelink? Of hoefde hij gisteren nog niet meteen te beginnen? | |
livelink | dinsdag 18 mei 2021 @ 11:02 |
Hij heeft zo meteen zijn 1e examen. Engels. Heb hem met veel moeite de afgelopen dagen eindelijk aan de gang gekregen met leren. Natuurkunde donderdag moest hij echt voor aan de slag. Maar daar zijn we dus zondag mee begonnen en gisteren aardig doorgezet. Het is moeizaam hoor; hij is erg afwerend, heel zenuwachtig en heel erg druk in zijn hoofd. Ik had gisteren en vandaag vrij genomen en dat was ook wel nodig. We hebben nu een soort van planning gemaakt voor het leren, maar ik moet er echt bovenop zitten en hem begeleiden. Of hij zich tijdens de examens kan concentreren wordt nu wel spannend. Als hij zo druk is, gaat dat vaak fout. Het gaat dus niet vanzelf. Hoe is het bij jullie? | |
trui | dinsdag 18 mei 2021 @ 11:13 |
Hier is dag 1 goed gegaan, en vandaag heeft Cato wiskunde, daar gaat ze met redelijk wat vertrouwen naar toe. Maar ik heb er ook wel erg bovenop moeten zitten dat ze echt oude examens ging oefenen. En dan ook samen nakijken, want anders slaat ze gewoon de dingen over waar ze geen zin in heeft (alleen al het feit dat je er een blaadje voor nodig hebt om bijv. iets uit te tekenen kan hiertoe aanleiding geven).Gelukkig heeft ze hierna 2 dagen vrij om zich nog op economie voor te bereiden (vrijdag). En dan weer het weekend om geschiedenis te leren. Allebei vakken waar ze nog wel echt wat voor moet doen. Ze staat er redelijk goed voor, dus het zal wel goed komen. Maar als ze nu drieën of vieren zou halen zou dat niet zo leuk zijn. Veel succes daar! | |
Nijna | dinsdag 18 mei 2021 @ 11:18 |
Dank je, ik probeer erom te denken... makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe is het bij jullie? Fijn dat je een planning met hem hebt kunnen maken en hem wat op weg hebt kunnen helpen. Spannend, ik duim dat het lukt Succes daar ook trui Vanmorgen mail van de mentor, wel blij met haar. Deze hebben we meer aan dan de vorige. Die vast ook haar best deed, maar bij deze mentor heb ik meer het gevoel dat ze ook echt iets doet. Ze zou de docenten vragen hoe het ervoor staat, dan krijgen we hopelijk wat meer overzicht. | |
livelink | dinsdag 18 mei 2021 @ 12:16 |
Fijn dat de mentor meedenkt, Nijna. Overzicht is altijd het beste in dit soort gevallen. Jullie ook succes, Trui. | |
_Ingrid_ | dinsdag 18 mei 2021 @ 14:46 |
Nee Kim zit op praktijkonderwijs en daar werkt het anders. Wel soort examen met praktijklessen gehad. En binnenkort volgens mij voor Nederlands. Start, werk en blijf veilig of iets in die trant krijgt ze ook examen voor. Daarvoor moet ze dagelijks filmpjes bekijken en dan vragen beantwoorden. Ze gaat al een hele tijd elke dag 3 uurtjes naar de opvanggroep, waar bijna de hele klas heen gaat. Dat werkt een stuk beter dan thuisschool. Ze moet nu op zoek naar een stageplek in de schoonmaak. Dat vind ze erg spannend. Ze is dan ook heel faalangstig. Maar verder gaat het goed op school, volgend schooljaar gaat ze de richting welzijn doen. Op dit moment schatten ze haar in qua uitstroom bij beschermde arbeid. Tyler zit nog steeds op de zorgboerderij, voorlopig nog geen school. | |
livelink | dinsdag 18 mei 2021 @ 23:13 |
Hopelijk kan Kim nu snel gewoon normaal naar school. Een stageplaats zoeken is ook spannend, kan ik me heel goed voorstellen. Maar klinkt verder goed hoor. En ik hoop dat Tyler het daar naar zijn zin heeft en hij er veel van leert. School komt wel weer. | |
_Ingrid_ | woensdag 19 mei 2021 @ 18:09 |
Ja ik snap ook dat het spannend is om een stageplek te zoeken. Ik zal wel mee helpen zoeken. Tyler heeft het er goed naar zijn zin. Binnen een half jaar zit het er zoals het nu uit ziet niet in dat hij terug naar een school kan gaan. | |
Schanu | woensdag 22 september 2021 @ 13:25 |
Even een schopje omhoog. Mijn oudste dochter is 4, over een kleine 2 maanden wordt ze 5. We worstelen thuis met haar gedrag en hebben hulp ingeschakeld. Wij dachten zelf dat ze misschien ADD of ADHD heeft, de kinderpsycholoog vermoedt echter hoogfunctionerend autisme. We zitten in het onderzoekstraject, dus zeker is het niet, maar hoe meer wij ons erin verdiepen hoe meer puzzelstukjes er op hun plek vallen. Niet alleen van hoe ze nu is, maar ook van toen ze dreumes en peuter was. Het is gewoon heel herkenbaar. Ze is heel sociaal, wat wil zeggen dat ze graag speelt met andere kinderen. Haar emotie regulering is echter niet zo goed. Dat uit zich o.a. in drift- en huilbuien waar vriendjes en vriendinnetjes bij zijn. Ze is enorm snel overprikkeld en een speeldate is dan al snel te veel. Ik maak mij behoorlijk veel zorgen dat ze daardoor buiten de groep gaat vallen. In groep 1 leek ze behoorlijk veel vriendjes en vriendinnetjes te hebben, nu in groep 2 is het clubje waar ze mee speelt beperkter. Ik merk dat ze steeds vaster loopt op dit gebied en ben bang dat dit erger wordt. Lang verhaal, maar hoe gaan andere ouders om met vriendschappen? Ga je met ouders in gesprek als je merkt dat een goede vriendschap stroever begint te lopen en als je bang bent dat het gedrag van je eigen kind daar de oorzaak van is? Of laat je het omdat je het niet wil forceren? Hoe kan ik mijn kind helpen op dit sociale gebied als ze er zo'n behoefte aan heeft maar er tegelijkertijd zo'n moeite mee heeft, juist nu zo nog zo jong is dat ze het hele oorzaak-gevolg ook echt nog onvoldoende lijkt te begrijpen? Ik ben zo bang dat ze vriendschappen kwijt raakt en moeilijk aan nieuwe vrienden komt, want hoe ouder ze worden hoe meer besef ook van leeftijdsgenoten dat bepaald gedrag anders is. [ Bericht 8% gewijzigd door Schanu op 22-09-2021 16:59:02 ] | |
Nijna | woensdag 22 september 2021 @ 17:32 |
Toen onze oudste kleuter was en ook nog wel in groep 3/4 vertelde ik ouders vaak wel dat ze ass had. Meer om dan aan te geven dat ze soms wat anders reageerde dan je misschien zou verwachten. Ik weet niet zo goed wat je kan doen als goede vriendschappen stroever gaan lopen. Misschien kan je speelafspraakjes kort houden, als je weet dat een uur lang genoeg is, dan kan ze een uur spelen. Dan stop je als het nog leuk is. Je zou af kunnen spreken dat ze op bepaalde dagen kan spelen, zodat ze niet elke dag speelt bijvoorbeeld. Soms kan je misschien wat proberen te sturen, misschien een spelletje samen doen of iets knutselen ofzo. Ik zag dat mijn dochter soms wat haar eigen plan trok, dan ging ze even zelf spelen of was met heel iets anders bezig dan het vriendinnetje, sommige vriendinnetjes vonden dat prima, anderen hadden daar wat moeite mee. Je kan vriendschappen niet forceren, sommige kinderen gaan en anderen blijven. Net als bij kinderen zonder ass. Ik vond wel dat hoe ouder ze werd, hoe meer het verschil met leeftijdsgenoten duidelijk werd. Op sommige vlakken. En nu (bijna 14) nog steeds. Dat is als ouder ook lastig om te zien, vond ik althans. En ik herken de zorgen wel hoor over het buiten de groep vallen. Mijn oudste heeft niet heel veel vrienden, op de basisschool had ze er een paar waar ze soms mee speelde. Intussen zit ze op de middelbare school, waar ze best goed op haar plek is en een paar vriendinnen heeft, die haar wel nemen zoals ze is (3e jaar intussen). Maar die vriendinnen ziet ze alleen op school, ze spreekt niet met ze af. En dat is voor haar nu ok. Ass is niet iets wat altijd hetzelfde blijft, ook kinderen met ass ontwikkelen zich. Misschien niet altijd in het standaard tempo, maar ass betekent niet: hier sta je en zo blijft het. Succes met het onderzoekstraject | |
livelink | woensdag 22 september 2021 @ 22:01 |
Mijn ervaring is dat hoe ouder ze worden hoe meer ze ook in staat zijn om de vrienden te vinden die bij ze passen. Mijn zoon heeft momenteel best veel vrienden, maar wel bijna allemaal vrienden die ook wel een vorm van ASS hebben. Hij heeft 1 vriend overgehouden van toen hij in groep 1/2 zat. En dat is ook het enige vriendje waarbij ik met de moeder in gesprek ging als het moeizaam ging of als ze ruzie hadden. Van mijn kant en ook van haar kant hadden we wel ingeschat dat er wat extra hulp in die vriendschap gestopt moest worden. Ze zijn nu allebei 17 en ze zien en spreken elkaar nog steeds regelmatig. Feestjes deed en doe je mijn zoon geen plezier mee. Het interesseerde hem helemaal niks als hij niet gevraagd werd. Hij vond het bijna erger als hij wel gevraagd werd, dus dat was verder geen issue bij ons. | |
Schanu | donderdag 25 november 2021 @ 11:36 |
Bedankt nog voor de reacties en excuses dat ik niet meer had gereageerd. We zijn ondertussen een stapje verder in het traject. ADHD zonder hyperactiviteit komt uit de onderzoeken (voormalig ADD) en de psycholoog vermoed nog steeds een combinatie met autisme, gelet op haar gedrag. Ze is echter nog zo jong, en een meisje, wat diagnostisering erg lastig maakt. We hebben besloten dat verder voor nu even te laten voor wat het is en door te gaan op deze werkdiagnose, we weten nu in welke hoek we het moeten zoeken en van daaruit is de hulp nu ook opgestart. We hebben inderdaad met Jewel afspraken over welke dagen ze mag spelen. Gelukkig heeft ze een aantal hele goede vriendjes en vriendinnetjes met wie dat ook goed gaat. Soms escaleert het, als in dat Jewel haar zin doordrijft terwijl de ander dat niet wil, ze fysiek wordt of ze juist heel erg overstuur raakt om helemaal niets en ze niet meer verder wil/kan spelen. Maar op deze leeftijd wordt dat nog wat geaccepteerd, ze wordt er nog niet heel gek op aangekeken zeg maar. Dat zal later wel anders worden, maar wie dan leeft wie dan zorgt. We hebben nu een begeleidster voor thuis gekregen, zij zal ook op school gaan observeren. Ze is gisteren voor de eerste keer komen kennis maken met Jewel, en dat ging goed. Uiteraard gedroeg Jewel zich uitstekend en draaide de sfeer binnen no time om toen de begeleidster nog geen 15 minuten de deur uit was Maandagochtend komt ze meedraaien in het ochtendritueel, een moment waarop het vaak misgaat. Begeleidster viel het wel meteen op dat Jewel als een spons alles opneemt, ze is echt hyperalert. Ze waren bijvoorbeeld met zn tweeen in de speelkamer aan te spelen en praten, maar Jewel reageerde ook op alles wat ze mij tegen de jongste hoorde zeggen terwijl wij in de keuken (en dus een hele andere ruimte) zaten. Geen wonder dat dat koppie dan altijd zo vol zit en ze zo snel overprikkeld is. | |
Nijna | donderdag 25 november 2021 @ 12:37 |
Fijn dat jullie hulp hebben schanu! En of er dan wel of niet ook sprake is van ass, maakt misschien voor nu niet zo heel veel uit. Hopelijk wordt er zo gaandeweg meer duidelijk, hoe dingen in haar koppie werken en wat kan helpen. Klinkt niet zo raar dat ze zich voorbeeldig gedroeg toen de begeleidster er was, volgens mij is dat vrij normaal . Misschien als ze zich wat meer op haar gemak voelt over, dat ze meer zichzelf laat zien... | |
livelink | zaterdag 25 december 2021 @ 12:25 |
Niet helemaal zeker of het te maken heeft met ASS of met gewoon zijn leeftijd, maar mijn zoon trekt de nieuwe lockdown heel erg slecht. Online les is voor hem ongeveer zijn grootste nachtmerrie. Hij had voordat hij met zijn nieuwe opleiding begon al gezegd dat hij zich niet zou inschrijven als het weer online les zou worden. Maar wie had vorig jaar gedacht dat we na alle vaccinaties weer hierin terecht zouden komen? Dus we hadden hem verzekerd dat dat niet meer zou gebeuren En nu is er alweer de combinatie van feestdagen en lockdown (beiden dingen waar hij echt moeite mee heeft) en het resulteert er nu in dat hij compleet gestopt is met eten. Al sinds een paar dagen eet hij niks meer. Drinken gelukkig nog wel. Ik heb hem net nog warme chocolademelk gegeven in de hoop dat dat in ieder geval wat helpt. Maar ik maak me wel echt zorgen. | |
Lemijn | zaterdag 25 december 2021 @ 12:41 |
Wat akelig livelink. Hopelijk lukt het hem om binnenkort wel weer te eten. Telt op een gegeven moment dunne smoothie of soep misschien als drinken? En heb je enig idee hoe jullie hem verder kunnen helpen om zich beter te voelen, zodat eten weer lukt? | |
livelink | zaterdag 25 december 2021 @ 12:45 |
We gaan vanmiddag naar mijn ouders. Hij gaat op de fiets, dus dat gaat misschien al helpen. En mijn vader maakt altijd hele lekkere paprikasoep, waar hij dol op is. Dus dat is voor nu mijn hoop dat hij in ieder geval wel die soep gaat eten. | |
livelink | zaterdag 25 december 2021 @ 12:46 |
En ik hoop dat de gezelligheid van het bij mijn ouders zijn ook gaat helpen. We zouden eerst niet gaan, vanwege de maatregelen. Maar donderdagavond heb ik mijn ouders toch maar gevraagd of we toch niet konden komen. Vanochtend hebben we hier allemaal een zelftest gedaan om het zo veilig mogelijk te houden. En dan daar afstand houden. | |
Lemijn | zaterdag 25 december 2021 @ 13:21 |
Fijn dat dat kan, gezelligheid en afleiding. Hopelijk doet het hem goed . | |
Nijna | zaterdag 25 december 2021 @ 16:01 |
@livelink wat naar dat het hem blijkbaar zo teveel is dat eten niet meer lukt... Ik hoop dat het fietsen wat helpt en dat hij toch wat van de soep wil, misschien kan dat weer een stapje de goede kant op zijn. Mijn oudste vond de scholensluiting helemaal niet erg, was ook ontzettend aan vakantie toe. En gelukkig hadden ze dan ook geen online les afgelopen week. Hoe het na de vakantie gaat zullen we zien. Ze is de hele afgelopen week erg grommerig enzo geweest, we hebben haar maar gelaten. Inmiddels is er weer iets meer communicatie mogelijk zullen we maar zeggen. | |
livelink | zaterdag 25 december 2021 @ 21:09 |
Gelukkig heeft hij bij mijn ouders inderdaad wat gegeten. Twee borden soep en twee broodjes. Dus ik ben helemaal opgelucht. Ik weet ook wel dat een kind niet meteen verhongert, maar als hij honger heeft is hij ook niet te genieten en raakt hij echt in een neerwaartse spiraal. Nu reguliere kerstvakantie, dus hopelijk kan hij daar dan ook nog een beetje van genieten. | |
Hupje | zaterdag 25 december 2021 @ 22:10 |
@livelink | |
Schanu | maandag 24 januari 2022 @ 11:19 |
Vraagje.. Jewel leefde tijdens de (vervroegde) kerstvakantie opeens heel erg op. Nu zijn de scholen weer ruim 2 weken open en het gaat van kwaad tot erger. Ze wil gewoon echt niet meer naar school, maar weet niet te zeggen wat het probleem is. Ze heeft vriendjes en vriendinnetjes, een juf waar ze dol op is, de druk is er vanaf gehaald waardoor ze mag kiezen of ze werkjes uit groep 1 of 2 wil doen (ze doet groep 2 maar is een vroege leerling dus laten haar sowieso een jaartje extra kleuteren volgend jaar). We hebben een gesprek met de juf aangevraagd en er komt iemand meekijken op school vanuit de thuisbegeleiding. Maar het is gewoon zo sneu om elke ochtend zo'n verdrietig meisje te hebben. Waar ze eerder ook voornamelijk boos en agressief was, is ze nu voornamelijk enorm overstuur en hysterisch, bijna kokhalzend van het huilen soms. Met de schoolkeuze was er nog geen sprake van een diagnose en daar hebben wij dus ook geen rekening mee gehouden. Wij zijn vooral bang dat de klas misschien te groot is, omdat ze op sociaal emotioneel vlak achterloopt en ze daarin dus ook behoorlijk kan worden overvraagd op school. De klas begon met 24 leerlingen, ze zitten nu op volgens mij 27 of 28 leerlingen en aan het einde van het schooljaar zullen we wel weer over de 30 zitten. Wij twijfelen dus over een andere school, eentje met kleinere klassen. Maar juist zo'n stap zal ook enorm groot voor Jewel zijn en heel veel van haar vragen. Als we nu zeker wisten dat het door de grootte van de klas kwam, hadden we de keuze eenvoudig kunnen maken, maar ze geeft het zelf gewoon echt niet aan dus het is gissen. Zijn er hier meer ouders met kinderen in een grote(re) klas? Gaat dat goed of juist niet? | |
Nijna | maandag 24 januari 2022 @ 12:03 |
Misschien is het de grootte en daarmee misschien ook wel de hoeveelheid aan prikkels in de klas? Dat meekijken op school door de thuisbegeleiding, gaat dat op korte termijn gebeuren? Want misschien worden jullie daar wel iets wijzer van. Dan zou ik dat denk ik eerst afwachten, of kijken of het snel kan, als dat nog niet gepland is. Misschien is een hele dag wel veel en zou ze het beter doen op halve dagen misschien? Heeft ze misschien meer duidelijkheid/structuur nodig? Is de keuze zelf maken voor een groep 1 of 2 werkje, misschien te lastig voor haar of helpt juf daarbij? Mijn oudste zat groep 2 t/m 5 in een grote klas en toen hebben ze van 2 groepen van 30, 3 groepen van 20 gemaakt, dat werkte een stuk beter (voor alle kinderen in de klas trouwens). Heeft school een idee hoe de klassen eruit gaan zien de komende jaren? Qua aantallen. En is het misschien nog een bepaald soort school, wat misschien niet zo past? De school waar mijn kinderen heen gingen was toen nog Dalton, inmiddels niet meer. Maar de oudste had wat meer hulp nodig met haar weektaak, maar dat daar hielp juf dan mee bijvoorbeeld. Ik denk dat het meekijken van de thuisbegeleiding heel waardevol kan zijn en dat jullie van daaruit verder kunnen kijken. Hopelijk krijgen jullie dan een idee wat maakt dat ze overvraagd of overprikkeld of.... wordt. | |
Deepfreeze | maandag 24 januari 2022 @ 15:58 |
Lastig Schanu, D (geen label, wel genoeg ASS-kenmerken) vond het ook lastig in de kleuterklas. Juist omdat het zo druk was, was er chaos, geen goede structuur. Daardoor leek hij jonger en wilde juf heb lang laten kleuteren. Nu zagen we thuis dat hij cognitief wel verder was. Dus hebben toch aangestuurd op kort kleuteren. Want groep 3 is toch weer een stuk meer gestructureerd. Dat scheelde echt wel. Hij bleek daar cognitief ook nog veel verder voor te lopen dan gedacht. Hij heeft daar nooit de kans voor gehad bij de kleuters. Ook al kreeg hij een eigen planbordje, het bleef een chaos om hem heen. En we hebben het risico maar genomen dat hij ergens zou blijven zitten. Dat is niet gebeurd.. Maar het is geen oplossing voor iedereen. Een ander klasgenootje met ASS is halverwege groep 2 naar een dorpsschooltje gegaan ivm kleinere klassen. Die is na groep 3 alsnog naar speciaal onderwijs gegaan. Dus ik denk dat het goed is dat ze meekijken om te kijken waar ze kunnen ondersteunen. En ook navragen hoe de klas er volgend jaar en daarna uitziet qua aantallen.. | |
Troel | maandag 21 maart 2022 @ 15:18 |
Ook op reguliere scholen laat het soms te wensen over. Oudste zit nu op een fijne school, maar de school van de jongste (zelfde school, andere locatie) is een zooitje. | |
Nanuke | vrijdag 9 september 2022 @ 17:56 |
Ja, hoi. Ik wil hier graag aansluiten. Geen idee waar ik moet beginnen, want het is allemaal nogal rot nu. Dirk heeft sinds vorig jaar de werkdiagnose ASS en sinds afgelopen januari is er IPG gestart. Waar we in eerste instantie hulp zochten om het vastlopen op school voor te zijn (hij kon zich altijd daar nog heel goed aanpassen), is dat nu helaas wel het geval. Hij is momenteel veel agressief naar andere (vooral oudere) kindjes en ook naar ons, luistert niet en gilt als iets niet gaat als hij wil. Hij heeft boze buien, is veel verdrietig en veel te weinig ontspannen. We gaan nu de stap richting psychiater en zorgboerderij nemen en ik ben verdrietig, kapotmoe en er zijn te weinig woorden voor wat ik allemaal voel. | |
livelink | vrijdag 9 september 2022 @ 18:09 |
Eerst en vooral stekte, Nanuke Dat is inderdaad een heel traject en een hele molen waar je nu in zit. Hou oud is Dirk? | |
Hupje | vrijdag 9 september 2022 @ 19:56 |
Ach @Nanuke Wat heftig en jammer dat het anders loopt dan het leek. | |
Nijna | vrijdag 9 september 2022 @ 20:36 |
Heftig @Nanuke, sterkte | |
Nanuke | vrijdag 9 september 2022 @ 22:33 |
Thanks. Dirk wordt eind september 5, dus hij is echt nog heel jong ook. Het is verschrikkelijk naar om te zien hoe hij worstelt en vastloopt maar ook wat voor invloed dat heeft op ons als gezin en alle andere relaties.
| |
Lemijn | vrijdag 9 september 2022 @ 23:06 |
Wat rot Nanuke . | |
SQ | vrijdag 9 september 2022 @ 23:21 |
Nanuke | |
Vanyel | zaterdag 10 september 2022 @ 03:21 |
Dit maakt het allemaal zo veel zwaarder ook, succes met alles. En je spoiler is imo niet lelijk. Die is menselijk en vrij normaal ook volgens mij. | |
Mariposas | dinsdag 13 september 2022 @ 11:55 |
Wat heftig @Nanuke ! En wat betreft je spoiler: dat lijkt me een hele normale reactie. Er is niets leuks of fijns aan als alles zo moeizaam gaat, dus natuurlijk zou je het liefste morgen alles anders hebben. Zijn er hier ook mensen met een kind met een dubbele diagnose ASS en ADHD? | |
Messina | dinsdag 13 september 2022 @ 12:10 |
Mijn Panda zit sinds 3 weken op de basisschool (speciaal onderwijs). Hij gaat er tot nu toe met plezier heen en het slaan lijkt wat af te nemen, daar hebben we wat maanden flink mee gezeten, geen enkele tactiek leek te werken. De school geeft wel aan dat 3 dagen per week voorlopig nog de max is wat Panda aankan. Ik had gehoopt dat hij vrij snel 4 of zelfs 5 dagen zou kunnen zodat ik wat meer lucht zou krijgen, maar helaas... | |
Nanuke | dinsdag 13 september 2022 @ 19:05 |
Gisteren had ik met Dirk een ouder-kindgesprek en daar werd ook benoemd dat ze door zijn gedrag bang zijn dat andere kindjes hem niet meer zullen accepteren. En er werd meer dan eens benadrukt dat als hij niet gaat werken (want je moet! echt! werken! Alsof hem dat ook maar iets zegt of doet.) hij niet naar groep 3 kan. En dit al na anderhalve week groep 2. Ik word er nog boos van. Dat is dus ook het gevecht wat ik thuis al steeds voer. Dat man wel kan vinden dat Dirk vanalles moet (op zn eigen bed slapen, bijvoorbeeld) maar dat de vraag is of dat echt zo realistisch is als hij dat vindt. Ik ben zo onwijs op, en ik wil zo graag een dagje niet vechten. | |
Nijna | woensdag 14 september 2022 @ 09:23 |
@Nanuke, dat is wel herkenbaar. Ik merk dat de verwachting over wat mijn oudste (14) kan op basis van haar leeftijd, gewoon niet altijd reeël zijn. Op school, maar ook mijn man die dan zegt: "dat moet ze gewoon doen, deed ik ook op die leeftijd". We hebben nu wel op papier waar ze sociaal emotioneel zit qua leeftijd. En dat is lang niet haar kalenderleeftijd. Dat helpt wel wat, maar blijft op school wel lastig qua begrip.
| |
Hineni | woensdag 14 september 2022 @ 09:52 |
Mijn beperkte ervaring zegt dat kind ouder gesprekjes bedoeld zijn om een "zaak" op te bouwen zodat de aanvraag voor speciaal onderwijs goed onderbouwd is. Mocht dat hier ook gaande zijn verwacht dan maar niet te veel positieve berichten. En dat juist terwijl het communiceren van verwacht gedrag in plaats van fouten benoemen zo goed kan werken. Verder zegt mijn beperkte ervaring dat je een goede balans moet vinden tussen beschermen en uitdagen van kinderen 'groter' te worden. Teveel beschermen leidt tot "Codependency", zeker als het kunnen omgaan met verandering en emotionele zelfstandigheid niet van nature is meegegeven. Als jullie als ouders daarover niet op 1 lijn zitten of als het zelfs "disrupted" wordt dan zijn de randvoorwaarden voor een positieve hechting ook nog eens verder weg. Sterkte. | |
Mariposas | woensdag 14 september 2022 @ 11:29 |
Laat maar. [ Bericht 49% gewijzigd door Mariposas op 14-09-2022 22:45:48 ] | |
livelink | woensdag 14 september 2022 @ 12:31 |
Daar maak je wat mij betreft toch een denkfout, Mariposas. Je zoon wordt niet buiten de maatschappij geplaatst als hij naar het SO of SBO gaat. Hij wordt in een maatschappij geplaatst waar ze hem beter snappen en meer rekening met hem houden. Mijn zoon heeft vanaf halverwege groep 3 t/m de 3e klas van de middelbare school op het SO gezeten. En dan ook nog zo'n 30 km. van onze woonplaats af. Het klopt dat hij daarmee binnen onze woonplaats zijn vriendjes kwijt raakte, maar heel eerlijk gezegd was hij die al kwijt, want hij stond in ons stadje bekend als dat lastige kind waar andere kindjes niet mee mochten spelen en waar hun moeders al zenuwachtig werden als hij de speeltuin in kwam. Dat was pas buiten de maatschappij plaatsen. Op zijn nieuwe school maakte hij gewoon weer vrienden en werd hij wel geaccepteerd. Ik heb het niet als buiten de maatschappij plaatsen ervaren, maar belangrijker nog; hij ook niet. Onze situatie is niet maatgevend, dat begrijp ik ook wel. Maar ik probeer een beetje tegenwicht te bieden tegen de vaak toch wel negatieve beeldvorming over SO en SBO. | |
Mariposas | woensdag 14 september 2022 @ 14:20 |
[edit]. Ieder zal daarin ook een andere ervaring hebben. Ik zou mijn denkwijze dan ook niet als “fout” noemen maar als een andere denkwijze. [ Bericht 56% gewijzigd door Mariposas op 14-09-2022 22:46:19 ] | |
Aloria | woensdag 14 september 2022 @ 21:14 |
Ik ben zelf opgeleid tot onderwijsassistente ( werk er momenteel niet in ) en eerlijk gezegd het speciaal onderwijs is zoveel beter dan het regulier onderwijs, er ligt een stigma op maar als jij wil dat je zoon gezien word, gerespecteerd word en hij mag zijn zo als hij is en les op maat krijgt met alle hulp die hij nodig heeft, ga weg bij een normale basisschool, het kan een kind de vernieling in helpen waar ze de rest van hun leven mee rondlopen. Mijn zoon is vermoed adhd autisme ( heeft achterstand) word 5 en zit op het so, als je kijkt hoe hij was met 2,5/3 jaar, razen schreeuwen gillen kinderen bijten slaan schoppen en hoe hij nu is er is een wonder geschied, hij zit in een klas van 7 kinderen, hij krijgt 1 op 1 les wat goed gaat en hij vroeg mij vandaag, rode dag mag ik naar school. ( Op woe is hij vrij ) ik heb veel verdriet en onmacht gevoeld maar gun je kind een veilige omgeving waar hij niet meer dat jongetje van de klas is maar 1 van de vele en er niet meer uitspringt.( Al heb ik nog medelijden met de juffen van mijn zoon haha, die van mij is uniek en zal dat altijd blijven, zelfs op de so school) en zodra ze op het speciaal onderwijs zitten kun jij pgb aanvragen voor hulp in huis, of voor andere hulpvragen, je kunt veel meer ook voor jezelf !!! en ik gun elk kind een veilige leeromgeving waar ze zichzelf kunnen zijn. ( Ik kreeg als tip als alleenstaande moeder dat er logeerhuizen zijn en opvang gezinnen mocht je echt ten einde raad zijn er zijn genoeg mogelijkheden voor nanuke ) [ Bericht 1% gewijzigd door Aloria op 14-09-2022 21:43:28 ] | |
Phaidra | donderdag 15 september 2022 @ 09:32 |
@Mariposas, het is denk ik wel logisch dat je het zo ziet op dit moment. Je wenst voor je kinderen dat ze 'gewoon' blij door het leven huppelen zonder problemen. Het zou ook prachtig zijn als kinderen ook in het regulier onderwijs die specifieke begeleiding konden krijgen.
| |
Nijna | donderdag 15 september 2022 @ 12:28 |
Ook zonder speciaal onderwijs kan je hulp aanvragen voor begeleiding, zorgboerderij, logeeropvang enzovoort. Je vraagt zorg aan, niet de financieringsvorm (pgb of zin (zorg in natura)). Het zou, wat Phaidra ook zegt, zo mooi zijn als kinderen in het regulier onderwijs die specifieke begeleiding zouden kunnen krijgen... Wij hebben volgende week weer gesprek op school, zijn al op de vingers getikt, omdat we hogerop rondgevraagd hebben over mogelijkheden die er zijn voor meer maatwerk op de huidige school . Ben heel benieuwd naar het gesprek... kijken of ik mezelf stevig in mn schoenen kan krijgen voor die tijd. | |
Nijna | donderdag 15 september 2022 @ 12:28 |
En dicht |