abonnement bol.com Unibet Coolblue
  donderdag 5 december 2019 @ 19:09:11 #1
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190286525




Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
  donderdag 5 december 2019 @ 19:09:33 #2
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190286530
Nu Dit is de Leven bij DWDD.
https://www.tvgids.nl/tv/(...)omana-vrede/79389821

Ben benieuwd
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_190287262
quote:
0s.gif Op donderdag 5 december 2019 19:09 schreef livelink het volgende:
Nu Dit is de Leven bij DWDD.
https://www.tvgids.nl/tv/(...)omana-vrede/79389821

Ben benieuwd
Dank voor de tip Livelink!! Ik heb vanaf 19.15 uur gekeken.
Indrukwekkend.... en ontroerend ook.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  donderdag 5 december 2019 @ 20:10:06 #4
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190287613
quote:
0s.gif Op donderdag 5 december 2019 19:52 schreef Moonah het volgende:

[..]

Dank voor de tip Livelink!! Ik heb vanaf 19.15 uur gekeken.
Indrukwekkend.... en ontroerend ook.
Zeker. En op punten heel herkenbaar ook. Op het laatst ging ik echt twijfelen: heb ik J. niet te veel gedwongen om niet zichzelf te kunnen zijn?

Is op zich goed als een documentaire je op zo'n manier aan het denken zet.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_190290189
Van het weekend maar eens zien of ik het terug kan kijken...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_190293542
Inderdaad indrukwekkend.
pi_190376724
Wij hadden 10 minutengesprekken. Het vak wat M. lastig vindt is wiskunde, maar ze vraagt niet als ze iets niet begrijpt of er niet uit komt.
Docent geeft aan dat ze moet vragen, wij hebben geprobeerd uit te leggen dat dat nou juist het euvel is. Dat lukt haar niet, daar zijn we mee bezig, ze maakt ook stappen maar ze is er echt nog niet.

Maar hoe leg je dat uit... Ze is slim, maar hulp vragen is heel lastig.
En we kunnen niet toveren zodat ze het ineens wel kan, dat vergt oefening...
Dat lijkt toch heel lastig te begrijpen...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_190382352
quote:
0s.gif Op woensdag 11 december 2019 11:06 schreef Nijna het volgende:
Wij hadden 10 minutengesprekken. Het vak wat M. lastig vindt is wiskunde, maar ze vraagt niet als ze iets niet begrijpt of er niet uit komt.
Docent geeft aan dat ze moet vragen, wij hebben geprobeerd uit te leggen dat dat nou juist het euvel is. Dat lukt haar niet, daar zijn we mee bezig, ze maakt ook stappen maar ze is er echt nog niet.

Maar hoe leg je dat uit... Ze is slim, maar hulp vragen is heel lastig.
En we kunnen niet toveren zodat ze het ineens wel kan, dat vergt oefening...
Dat lijkt toch heel lastig te begrijpen...
Ik lees hier vooral mee maar kan af en toe wel even helpen; ik werk erg veel met slimme kinderen met ASS (en andere problematiek) in het onderwijs.

Dit komt veel vaker voor, beide problemen. En ze zijn ook best op te lossen!

Qua wiskunde/rekenen is het probleem meestal dat strategieën moeizaam worden gegeneraliseerd.
Is het zo dat ze redelijk snel de juiste strategie kan toepassen nadat die wordt aangeboden, maar in een andere opgave/ situatie/ context dat niet lukt?
De oplossing is dan om de docent een keer van bovenaf een soort stamboom van onderwerpen en strategieën te laten zien. Dat basisplan kun je later dan ook weer gebruiken om te zien waar je mee bezig bent! Zo help je uit te zoomen en weer in te zoomen als dat nodig is.

Bij hulp vragen is het lastig dat het zoveel van een kind vraagt: überhaupt doorhebben dat het niet lukt, bedenkendat je hulp nodig hebt, daadwerkelijk om hulp vragen maar dan ook nog eens moeten reflecteren en uitleggen wat er misgaat.

Als het ergens in al die stappen niet lukt dan werkt het niet! Helemaal als je een kind hebt dat lekker aan het doorzetten is en het zelf belangrijk vindt om te blijven proberen.

Een oplossing die soms helpt en dat is de zin ‘ik weet niet hoe ik dit moet doen’. Die klopt altijd. Als je niet weet welke bladzijde, welke som, hoe het moet, of je het goed hebt gedaan, en daarmee sla je een aantal stappen over en maak je nadenken over wat we niet lukt overbodig.
Maar dan moet je wel doorhebben dat je vastloopt of niet verder komt. Dus dat is het andere stukje dat hierbij hoort: haar helpen te zien dat ze niet verder komt of het niet lukt. In eerste instantie kan iemand anders dat doen: ik zie dat je vastloopt, klopt dat? En ook als je hierbij dezelfde woorden gebruikt, lukt het vaak om het langzaam maar zeker te internaliseren.

Hier dus een paar ongevraagde ideetjes, hopelijk heb je er wat aan!
  zondag 15 december 2019 @ 23:00:48 #9
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190468090
quote:
0s.gif Op woensdag 11 december 2019 11:06 schreef Nijna het volgende:
Wij hadden 10 minutengesprekken. Het vak wat M. lastig vindt is wiskunde, maar ze vraagt niet als ze iets niet begrijpt of er niet uit komt.
Docent geeft aan dat ze moet vragen, wij hebben geprobeerd uit te leggen dat dat nou juist het euvel is. Dat lukt haar niet, daar zijn we mee bezig, ze maakt ook stappen maar ze is er echt nog niet.

Maar hoe leg je dat uit... Ze is slim, maar hulp vragen is heel lastig.
En we kunnen niet toveren zodat ze het ineens wel kan, dat vergt oefening...
Dat lijkt toch heel lastig te begrijpen...
Ik snap je dilemma heel goed, Nijna. Dat vind ik ook nog steeds een groot probleem. Overigens had mijn dochter zonder ASS exact hetzelfde probleem. Ik denk dat dit ook iets is wat gestimuleerd en gefaciliteerd zou kunnen worden door leerkrachten. Een leerkracht ziet ook vast wel wat er fout gaat op een toets en kan daar zelf het gesprek over aangaan met de leerling. Maar wat volgens mij vooral zou helpen is als er een heel duidelijk moment wordt ingepland voor het vragen van hulp. Een soort instructie-uurtjes.

Wat ik zie is namelijk dat ook de angst dat je op een verkeerd moment je vraag stelt heel erg meespeelt in het niet durven vragen. Op de school van mijn dochter hadden ze het laatste jaar dit soort uren wel ingepland. Moest je je wel van tevoren voor inschrijven, maar het was in ieder geval duidelijk dat er op dat moment tijd en ruimte was voor extra vragen en instructie. En op een gegeven moment ging mijn dochter er redelijk standaard naartoe voor vakken waar ze problemen mee had, omdat ze ook veel leerde van de vragen die andere leerlingen op dat moment stelden en de extra uitleg daarover.

Zo'n simpel concept, maar het werkte echt.
Alleen jammer dat je dat niet kunt afdwingen bij scholen om dat zo te gaan organiseren.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_190472030
Hier doen ze dat ook, het eerste uur is elke dag vrij gepland. Eentje wordt gedaan door de mentor(nu klassikaal,later in het jaar meer individueel). De andere ochtenden zijn er steunlessen. Zowel voor vakken als sociaal emotionele hulp.

Mijn oudste zal ook niet zo snel hulp vragen. En ik zelf ook niet destijds. Ik kwam er wel door, door naar de vragen van anderen te luisteren en anders thuis nog eens goed te kijken. En anders wist ik het maar niet :@

Hij heeft ook al de sova training geweigerd die juf hem heeft aangeboden. Hij weet wel wat hij wil. Assertief genoeg. En een vriendengroepje met 6 nerdjes, dus ik ga ook niet pushen..
pi_190476370
quote:
0s.gif Op woensdag 11 december 2019 17:27 schreef Twinky het volgende:

[..]

Ik lees hier vooral mee maar kan af en toe wel even helpen; ik werk erg veel met slimme kinderen met ASS (en andere problematiek) in het onderwijs.

Dit komt veel vaker voor, beide problemen. En ze zijn ook best op te lossen!

Qua wiskunde/rekenen is het probleem meestal dat strategieën moeizaam worden gegeneraliseerd.
Is het zo dat ze redelijk snel de juiste strategie kan toepassen nadat die wordt aangeboden, maar in een andere opgave/ situatie/ context dat niet lukt?
De oplossing is dan om de docent een keer van bovenaf een soort stamboom van onderwerpen en strategieën te laten zien. Dat basisplan kun je later dan ook weer gebruiken om te zien waar je mee bezig bent! Zo help je uit te zoomen en weer in te zoomen als dat nodig is.

Bij hulp vragen is het lastig dat het zoveel van een kind vraagt: überhaupt doorhebben dat het niet lukt, bedenkendat je hulp nodig hebt, daadwerkelijk om hulp vragen maar dan ook nog eens moeten reflecteren en uitleggen wat er misgaat.

Als het ergens in al die stappen niet lukt dan werkt het niet! Helemaal als je een kind hebt dat lekker aan het doorzetten is en het zelf belangrijk vindt om te blijven proberen.

Een oplossing die soms helpt en dat is de zin ‘ik weet niet hoe ik dit moet doen’. Die klopt altijd. Als je niet weet welke bladzijde, welke som, hoe het moet, of je het goed hebt gedaan, en daarmee sla je een aantal stappen over en maak je nadenken over wat we niet lukt overbodig.
Maar dan moet je wel doorhebben dat je vastloopt of niet verder komt. Dus dat is het andere stukje dat hierbij hoort: haar helpen te zien dat ze niet verder komt of het niet lukt. In eerste instantie kan iemand anders dat doen: ik zie dat je vastloopt, klopt dat? En ook als je hierbij dezelfde woorden gebruikt, lukt het vaak om het langzaam maar zeker te internaliseren.

Hier dus een paar ongevraagde ideetjes, hopelijk heb je er wat aan!
Dank je voor het meedenken, "ik weet niet hoe ik het moet doen" is misschien wel een goede.
M. is niet een enorme doorzetter, die heeft er tot nog toe weinig voor hoeven doen, als het niet vanzelf gaat dan denkt ze dat ze het niet kan... en laat ze gauw de moed zakken.

Mijn man is afgelopen dagen wat met haar bezig geweest met wiskunde, dan lijkt ze het toch aardig op te pakken...

quote:
0s.gif Op zondag 15 december 2019 23:00 schreef livelink het volgende:

[..]

Ik snap je dilemma heel goed, Nijna. Dat vind ik ook nog steeds een groot probleem. Overigens had mijn dochter zonder ASS exact hetzelfde probleem. Ik denk dat dit ook iets is wat gestimuleerd en gefaciliteerd zou kunnen worden door leerkrachten. Een leerkracht ziet ook vast wel wat er fout gaat op een toets en kan daar zelf het gesprek over aangaan met de leerling. Maar wat volgens mij vooral zou helpen is als er een heel duidelijk moment wordt ingepland voor het vragen van hulp. Een soort instructie-uurtjes.

Wat ik zie is namelijk dat ook de angst dat je op een verkeerd moment je vraag stelt heel erg meespeelt in het niet durven vragen. Op de school van mijn dochter hadden ze het laatste jaar dit soort uren wel ingepland. Moest je je wel van tevoren voor inschrijven, maar het was in ieder geval duidelijk dat er op dat moment tijd en ruimte was voor extra vragen en instructie. En op een gegeven moment ging mijn dochter er redelijk standaard naartoe voor vakken waar ze problemen mee had, omdat ze ook veel leerde van de vragen die andere leerlingen op dat moment stelden en de extra uitleg daarover.

Zo'n simpel concept, maar het werkte echt.
Alleen jammer dat je dat niet kunt afdwingen bij scholen om dat zo te gaan organiseren.
Ze gaan kijken naar de mogelijkheid om een bijlesuur te maken, dat zou mooi zijn.
Ik zou denken als je als docent toch ziet dat iemand steeds dezelfde fouten maakt en niet komt vragen, dat je dan als docent ook kan vragen of iemand hulp nodig heeft.
Maar goed, misschien ook wel erg druk enzovoort.

quote:
0s.gif Op maandag 16 december 2019 09:30 schreef Deepfreeze het volgende:
Hier doen ze dat ook, het eerste uur is elke dag vrij gepland. Eentje wordt gedaan door de mentor(nu klassikaal,later in het jaar meer individueel). De andere ochtenden zijn er steunlessen. Zowel voor vakken als sociaal emotionele hulp.

Mijn oudste zal ook niet zo snel hulp vragen. En ik zelf ook niet destijds. Ik kwam er wel door, door naar de vragen van anderen te luisteren en anders thuis nog eens goed te kijken. En anders wist ik het maar niet :@

Hij heeft ook al de sova training geweigerd die juf hem heeft aangeboden. Hij weet wel wat hij wil. Assertief genoeg. En een vriendengroepje met 6 nerdjes, dus ik ga ook niet pushen..
Klinkt wel goed. Ze hebben bij ons wel mentoruur en studieles, bij een van beiden zijn ze erg bezig met spelling... terwijl dat dan iets is waar M. totaal geen moeite mee heeft.
Ieder zn ding ;).

Sova, heeft de jongste vorig jaar gedaan, heel netjes de gewenste antwoorden geven...
Maar in de praktijk kon ze er niet zoveel mee ;).
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_190478513
quote:
0s.gif Op maandag 16 december 2019 14:07 schreef Nijna het volgende:

Sova, heeft de jongste vorig jaar gedaan, heel netjes de gewenste antwoorden geven...
Maar in de praktijk kon ze er niet zoveel mee ;).
C heeft in groep 7 een sova/weerbaarheidstraining gedaan. Maar inderdaad, de antwoorden waren prima, zelfs goed. Maar in praktijk kon hij er ook weinig mee..
  vrijdag 20 december 2019 @ 13:49:35 #13
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190555589
Ik merk dat ik weer meer wil posten hier, omdat ik door de overgang naar het reguliere onderwijs weer wat dingen leer die ik nog niet wist van mijn zoon.

En wie weet zijn er meelezers die het herkennen of iets mee kunnen ;)

Mijn zoon was deze week veel later thuis van school dan anders. Ik vroeg hem hoe het kwam dat hij zo laat was en hij zei dat hij een opdracht had moeten doen voor biologie en dat hij er na het inleveren achter kwam dat hij de opdracht helemaal niet goed had begrepen en dus verkeerd had gemaakt. Hij was vervolgens de docente gaan zoeken na school, maar had haar na een half uur nog niet gevonden. Daarom had hij haar uiteindelijk maar een mailtje gestuurd om het uit te leggen. Na ongeveer 20 minuten kreeg hij antwoord. Ze schreef dat ze het al gezien had en dat er nu eenmaal niks meer aan te doen was.

Ja, zegt mijn zoon: "En pas toen ze antwoord had gegeven, kon ik naar huis. Het maakt me niet uit wat het antwoord was, maar ik kon pas iets anders gaan doen nadat ik met haar had gesproken of van haar had gehoord. Tot die tijd zit alleen dat in mijn hoofd en kan ik verder helemaal niks totdat dat afgehandeld is".

Gelukkig maar dat ze zo snel reageerde op de mail dan :o

Voor mij is dat allemaal best wel nieuw, omdat tot nog toe alles rondom hem heen zo was ingericht dat altijd wel de juiste mensen aanspreekbaar waren op school. En dat andere docenten zo iets net zo goed op konden pakken.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_190557634
Ik herken het een beetje, van mijzelf. Ik heb dan niet dat ik helemaal niks anders kan doen, maar het blijft continu zeuren in mijn hoofd tot het afgehandeld is.
Het is dan heel lastig om het te parkeren voor dat moment.
Alsof je niet verder kan, bij hem dan blijkbaar letterlijk op zo'n moment.

Overigens wel goed dat hij dan wel die docent probeert te vinden en gelukkig dat ze zo snel reageerde op die mail!
Mama van 2 lieve meiden :)
  vrijdag 20 december 2019 @ 21:42:04 #15
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190563939
quote:
0s.gif Op vrijdag 20 december 2019 16:04 schreef Nijna het volgende:
Ik herken het een beetje, van mijzelf. Ik heb dan niet dat ik helemaal niks anders kan doen, maar het blijft continu zeuren in mijn hoofd tot het afgehandeld is.
Het is dan heel lastig om het te parkeren voor dat moment.
Alsof je niet verder kan, bij hem dan blijkbaar letterlijk op zo'n moment.

Overigens wel goed dat hij dan wel die docent probeert te vinden en gelukkig dat ze zo snel reageerde op die mail!
Fijn, die herkenbaarheid. Voor mij was het nieuw. En ik vond het ook goed dat hij er dan wel wat aan probeert te doen. Geeft me ook wel het gevoel dat hij zich wel weet te redden daar.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
  vrijdag 20 december 2019 @ 21:51:28 #16
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_190564186
Wat goed ook dat hij het zo goed kan verwoorden!
***
  vrijdag 20 december 2019 @ 21:58:38 #17
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_190564387
quote:
1s.gif Op vrijdag 20 december 2019 21:51 schreef BE het volgende:
Wat goed ook dat hij het zo goed kan verwoorden!
Ja, dat gaat per jaar beter. En is volgens mij ook de reden dat het zo goed met hem gaat. De tijd dat hij alleen maar kon weglopen of agressief worden ligt echt helemaal achter ons.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_190566142
quote:
0s.gif Op vrijdag 20 december 2019 16:04 schreef Nijna het volgende:
Ik herken het een beetje, van mijzelf. Ik heb dan niet dat ik helemaal niks anders kan doen, maar het blijft continu zeuren in mijn hoofd tot het afgehandeld is.
Het is dan heel lastig om het te parkeren voor dat moment.
Alsof je niet verder kan, bij hem dan blijkbaar letterlijk op zo'n moment.

Overigens wel goed dat hij dan wel die docent probeert te vinden en gelukkig dat ze zo snel reageerde op die mail!
Dat schijnt iets typisch voor autisme te zijn. Ik heb vrij recent de diagnose gekregen en krijg nu psycho-educatie. De manier waarop ze het voor me uitbeeldden was dat een brein met autisme dingen ordent alsof het gekleurde blokjes zijn: alle blauwe blokjes op een rijtje, dan de groene, dan de rode, enzovoort. Zo'n onduidelijk/onopgelost ding is geen blokje, maar cilindervormig. Je kunt het nergens kwijt, want het past niet tussen de blokjes. Je weet niet waar je heen moet. In de loop van de tijd leer je manieren aan om zo'n cilindervormig blokje om te vormen (om er een soort bruggetje overheen te bouwen) zodat het wel in een rijtje past.

Ik weet niet of het zo in woorden omschreven zinnig is -- ze toonden het mij fysiek met blokjes. Die methode heet Brain Blocks. Het geeft je een manier om uit te leggen wat er in je hoofd gebeurt. Sommige praktijken voor (ambulante) begeleiding (via WMO) werken ermee :)
pi_190570852
Brainblocks ken ik wel, althans ik heb er wel eens kort uitleg over gezien.
Maakt het wel zichtbaarder.
Mama van 2 lieve meiden :)
  zaterdag 21 december 2019 @ 11:03:57 #20
2177 Gaoxing
(bijna) altijd gelukkig
pi_190571880
quote:
0s.gif Op vrijdag 20 december 2019 23:03 schreef Tele6 het volgende:

Ik weet niet of het zo in woorden omschreven zinnig is...
Ik vind het heel duidelijk uitgelegd en erg verhelderend :Y
pi_190950753
Ik weet niet zeker of ik hier goed zit met deze vraag. Maar heeft er iemand ervaring met Psychomotorische therapie (PMT) ?
pi_190952920
quote:
0s.gif Op donderdag 9 januari 2020 16:19 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ik weet niet zeker of ik hier goed zit met deze vraag. Maar heeft er iemand ervaring met Psychomotorische therapie (PMT) ?
Zelf gehad en mijn jongste krijgt dat nu.
Ik vond het prettig, individueel. En ik heb de indruk dat deze vorm mijn jongste ook wel ligt.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_190954660
quote:
0s.gif Op donderdag 9 januari 2020 16:19 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ik weet niet zeker of ik hier goed zit met deze vraag. Maar heeft er iemand ervaring met Psychomotorische therapie (PMT) ?
Wij hebben er zelf geen ervaring mee. Maar ik hoor er veel goeds over, zowel van kinderen met ASS als ook andere kinderen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
pi_190959396
quote:
0s.gif Op donderdag 9 januari 2020 16:19 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ik weet niet zeker of ik hier goed zit met deze vraag. Maar heeft er iemand ervaring met Psychomotorische therapie (PMT) ?
Vriendje van oudste heeft dat nu. Wat wil je erover weten, dan vraag ik zijn moeder straks?
And if I could choose the world around me, the world I'd choose would all revolve 'round you
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
pi_190963476
Bedankt! Het gaat eigenlijk over Tyler. Die geen ASS heeft. Wel adhd en hechtingsstoornis.
Vanwege oa tics wat hij heeft sinds een half jaar ongeveer en hele boze buien vnml bij vader waar hij grotendeels woont. Ik vraag me af wat er dan precies gebeurd met zo'n therapie. Ik begreep spelenderwijs dingen doen en praten om gevoelens te leren begrijpen en beter met anderen om te kunnen gaan.
pi_190966960
Het gaat inderdaad spelenderwijs en dan op die manier situaties uitlokken/opzoeken die iemand lastig vindt. En dan kijken hoe je daar mee om kan gaan. En dat kan je dan spelenderwijs oefenen.
Of stil staan bij wat je voelt, hoe dat voelt. Dat soort dingen.
Ik vind het een prettige vorm van therapie. Al moet ik zeggen dat mijn eerste kennismaking met (groeps)pmt niet zo positief was. Toen dacht ik echt dat ik er niks mee kon, later individueel voegde het echt wel wat toe.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_190982355
quote:
0s.gif Op vrijdag 10 januari 2020 18:21 schreef Nijna het volgende:
Het gaat inderdaad spelenderwijs en dan op die manier situaties uitlokken/opzoeken die iemand lastig vindt. En dan kijken hoe je daar mee om kan gaan. En dat kan je dan spelenderwijs oefenen.
Of stil staan bij wat je voelt, hoe dat voelt. Dat soort dingen.
Ik vind het een prettige vorm van therapie. Al moet ik zeggen dat mijn eerste kennismaking met (groeps)pmt niet zo positief was. Toen dacht ik echt dat ik er niks mee kon, later individueel voegde het echt wel wat toe.
Dank je. Klinkt wel goed :) Ik weet niet of het individueel is, lijkt me wel het beste.
pi_190982698
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 januari 2020 18:48 schreef _Ingrid_ het volgende:

[..]

Dank je. Klinkt wel goed :) Ik weet niet of het individueel is, lijkt me wel het beste.
Daar kun je voor kiezen. :)
Best heftig, dat Tyler een hechtingsstoornis heeft. :o
Zit hij op regulier onderwijs?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
pi_190995381
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 januari 2020 19:15 schreef Moonah het volgende:

[..]

Daar kun je voor kiezen. :)
Best heftig, dat Tyler een hechtingsstoornis heeft. :o
Zit hij op regulier onderwijs?
Ja, waarschijnlijk door het ziekenhuisgebeuren. Zo'n beetje de eerste 6 maanden van zijn leven en later de scheiding .
Ja hij zit alweer in groep 7. Gaat goed!
pi_190998442
Onze oudste is begonnen met individueel pmt, later in een groep, in combinatie met nog individueel. Ze heeft er erg veel baad bij. Het heeft haar zelfvertrouwen en beheersing van haar boosheid erg goed gedaan.
*poef* nu is het weg
pi_191008501
quote:
0s.gif Op zondag 12 januari 2020 19:08 schreef kaatjejannie het volgende:
Onze oudste is begonnen met individueel pmt, later in een groep, in combinatie met nog individueel. Ze heeft er erg veel baad bij. Het heeft haar zelfvertrouwen en beheersing van haar boosheid erg goed gedaan.
Dat klinkt goed!
pi_191061600
Zometeen DWDD over Mind My Mind. Een animatiefilm over autisme.

https://www.bnnvara.nl/dewerelddraaitdoor/komende-uitzending
pi_191061931
quote:
0s.gif Op donderdag 16 januari 2020 18:48 schreef DikDikkie het volgende:
Zometeen DWDD over Mind My Mind. Een animatiefilm over autisme.

https://www.bnnvara.nl/dewerelddraaitdoor/komende-uitzending
Dank voor de tip!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
pi_191062472
Zeker het terug kijken waard. Ik ben wel heel nieuwsgierig naar de film. Nu maar hopen dat ie ook in de buurt van Zwolle gaat draaien of nog beter online of tv komt
pi_191062616
Confronterend, vond ik het bij DWDD. :{

Sowieso ben ik de laatste tijd best wel eens bedrukt/verdrietig als ik erbij stil sta dat autisme altijd en overal in het leven van T aanwezig is en zal blijven. Hij heeft het thuis heel fijn, wij zijn een gelukkig gezin. Thuis kan hij zó zichzelf zijn. Maar het leven speelt zich niet alleen thuis af. Zijn wereld wordt groter. En ik heb de indruk dat hij zich redelijk kan handhaven op school, dat stelt wel gerust. Maar als hij dan vertelt dat hij bij een uitstapje 'gewoon alleen' fietst, niemand naast hem, dan snijdt dat toch door mijn hart. Onze zoon is zó´ n lieverd, vriendelijk, hulpvaardig, niets kwaads in de zin, en toch... toch lukt aansluiting maken maar mondjesmaat. Hij wordt geaccepteerd in de klas hoor, en ik heb gehoord bij een aantal incidentjes in pauzes dat een van de stoeren uit zijn klas hem te hulp schoot en voor hem opkwam. Daar ben ik heel blij om. Maar tevens benadrukt dat ook dat hij kwetsbaar blíjft, kinderen voelen haarfijn aan dat hij 'anders' is. Ze snappen hem vaak niet. En hij snapt hen vaak niet. Hij vindt het geklets en geflauwekul in de lessen storend, al probeert hij dat niet te laten merken en kropt hij zijn irritatie op. Gelukkig heeft hij nog een fijn vriendje van de basisschool met wie hij regelmatig afspreekt, en hij heeft van jongs af aan een allerallerbeste vriend. Zij zien elkaar elke schoolvakantie. Daarvoor ben ik heel dankbaar, want dat zijn heel waardevolle contacten.Maar feit dat het zo hard werken is in een nieuwe groep om zich staande te houden, zich te handhaven, ik vind het een heel knappe prestatie van hem, maar tevens drukt het me met de neus op de feiten dat dit waarschijnlijk altijd zo zal blijven. En dat stemt mij bij tijd en wijle wel eens ongerust en onzeker over de toekomst...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  donderdag 16 januari 2020 @ 21:54:33 #36
37150 livelink
keek op mijn week ( © DJ11)
pi_191064250
Dat is zo'n herkenbare angst, Moonah. En dan vooral in deze tijd, waarin groepsopdrachten en samenwerken de toverwoorden lijken te zijn. Wat jij schrijft herken ik ook zo goed. Het lukt allemaal wel, maar het is inderdaad hard werken en zwaar. En het put hem ook echt uit. Hij is nu sinds hij op het reguliere onderwijs zit altijd moe en vaak ziek.

Mijn zoon heeft vrienden vanuit het speciaal onderwijs overgehouden, gelukkig. Daarmee gaat hij in het weekend naar de film of naar de stad of naar het zwembad. Ik ben in ieder geval blij dat hij dat heeft en voor de rest hou ik soms ook mijn hart vast voor zijn toekomst en hoop ik dat er dingen gaan veranderen. Dat tegen de tijd dat hij gaat werken werkgevers zo blij zullen zijn met elke goede kracht dat ze bereid zijn om ook wat extra te investeren.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
pi_191064634
quote:
0s.gif Op donderdag 16 januari 2020 19:46 schreef DikDikkie het volgende:
Zeker het terug kijken waard. Ik ben wel heel nieuwsgierig naar de film. Nu maar hopen dat ie ook in de buurt van Zwolle gaat draaien of nog beter online of tv komt
Ik ga terugkijken morgen, moet nu naar bed!
Hij draait in 4 bioscopen, maar je kan hem ook aanvragen oid, las ik hier.

quote:
15s.gif Op donderdag 16 januari 2020 19:56 schreef Moonah het volgende:
Confronterend, vond ik het bij DWDD. :{

Sowieso ben ik de laatste tijd best wel eens bedrukt/verdrietig als ik erbij stil sta dat autisme altijd en overal in het leven van T aanwezig is en zal blijven. Hij heeft het thuis heel fijn, wij zijn een gelukkig gezin. Thuis kan hij zó zichzelf zijn. Maar het leven speelt zich niet alleen thuis af. Zijn wereld wordt groter. En ik heb de indruk dat hij zich redelijk kan handhaven op school, dat stelt wel gerust. Maar als hij dan vertelt dat hij bij een uitstapje 'gewoon alleen' fietst, niemand naast hem, dan snijdt dat toch door mijn hart. Onze zoon is zó´ n lieverd, vriendelijk, hulpvaardig, niets kwaads in de zin, en toch... toch lukt aansluiting maken maar mondjesmaat. Hij wordt geaccepteerd in de klas hoor, en ik heb gehoord bij een aantal incidentjes in pauzes dat een van de stoeren uit zijn klas hem te hulp schoot en voor hem opkwam. Daar ben ik heel blij om. Maar tevens benadrukt dat ook dat hij kwetsbaar blíjft, kinderen voelen haarfijn aan dat hij 'anders' is. Ze snappen hem vaak niet. En hij snapt hen vaak niet. Hij vindt het geklets en geflauwekul in de lessen storend, al probeert hij dat niet te laten merken en kropt hij zijn irritatie op. Gelukkig heeft hij nog een fijn vriendje van de basisschool met wie hij regelmatig afspreekt, en hij heeft van jongs af aan een allerallerbeste vriend. Zij zien elkaar elke schoolvakantie. Daarvoor ben ik heel dankbaar, want dat zijn heel waardevolle contacten.Maar feit dat het zo hard werken is in een nieuwe groep om zich staande te houden, zich te handhaven, ik vind het een heel knappe prestatie van hem, maar tevens drukt het me met de neus op de feiten dat dit waarschijnlijk altijd zo zal blijven. En dat stemt mij bij tijd en wijle wel eens ongerust en onzeker over de toekomst...
Je ongerustheid is wel herkenbaar...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191069189
Net nog even teruggekeken dat stukje uit DWDD. Ik wil die hele film wel zien...
Dat stukje over dat feestje, er viel hier weer een puzzelstukje op zn plek hoor... dat ik ineens zie hoe het in mijn hoofd gaat.

Je kan trouwens op die site die ik postte hierboven aangeven dat je hem op een bepaalde plek zou willen zien en dan gaan ze proberen dat te realiseren. Hier de link naar die site van pop up film.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191069946
quote:
0s.gif Op vrijdag 17 januari 2020 10:12 schreef Nijna het volgende:
Je kan trouwens op die site die ik postte hierboven aangeven dat je hem op een bepaalde plek zou willen zien en dan gaan ze proberen dat te realiseren. Hier de link naar die site van pop up film.
Thanks! ik zag hier dat ie toch ook in Zwolle draait.

https://www.filmtheaterfraterhuis.nl/films/mind-my-mind
  vrijdag 17 januari 2020 @ 14:47:44 #40
12713 trui
enorm aantrekkelijk!
pi_191072792
quote:
15s.gif Op donderdag 16 januari 2020 19:56 schreef Moonah het volgende:
Confronterend, vond ik het bij DWDD. :{

Sowieso ben ik de laatste tijd best wel eens bedrukt/verdrietig als ik erbij stil sta dat autisme altijd en overal in het leven van T aanwezig is en zal blijven. Hij heeft het thuis heel fijn, wij zijn een gelukkig gezin. Thuis kan hij zó zichzelf zijn. Maar het leven speelt zich niet alleen thuis af. Zijn wereld wordt groter. En ik heb de indruk dat hij zich redelijk kan handhaven op school, dat stelt wel gerust. Maar als hij dan vertelt dat hij bij een uitstapje 'gewoon alleen' fietst, niemand naast hem, dan snijdt dat toch door mijn hart. Onze zoon is zó´ n lieverd, vriendelijk, hulpvaardig, niets kwaads in de zin, en toch... toch lukt aansluiting maken maar mondjesmaat. Hij wordt geaccepteerd in de klas hoor, en ik heb gehoord bij een aantal incidentjes in pauzes dat een van de stoeren uit zijn klas hem te hulp schoot en voor hem opkwam. Daar ben ik heel blij om. Maar tevens benadrukt dat ook dat hij kwetsbaar blíjft, kinderen voelen haarfijn aan dat hij 'anders' is. Ze snappen hem vaak niet. En hij snapt hen vaak niet. Hij vindt het geklets en geflauwekul in de lessen storend, al probeert hij dat niet te laten merken en kropt hij zijn irritatie op. Gelukkig heeft hij nog een fijn vriendje van de basisschool met wie hij regelmatig afspreekt, en hij heeft van jongs af aan een allerallerbeste vriend. Zij zien elkaar elke schoolvakantie. Daarvoor ben ik heel dankbaar, want dat zijn heel waardevolle contacten.Maar feit dat het zo hard werken is in een nieuwe groep om zich staande te houden, zich te handhaven, ik vind het een heel knappe prestatie van hem, maar tevens drukt het me met de neus op de feiten dat dit waarschijnlijk altijd zo zal blijven. En dat stemt mij bij tijd en wijle wel eens ongerust en onzeker over de toekomst...
herkenbaar, Moonah. :{

Al vond ik het gesprek rond de tafel bij DWDD wel leuk eigenlijk. Natuurlijk drukt het je wel weer met de neus op de feiten dat het allemaal niet vanzelf gaat, maar ik vond het alle drie echt leuke mensen die daar aan tafel zaten. Knap hoe ze hun eigen problemen konden verwoorden. En ze hadden toch wel een zekere draai kunnen vinden in het leven.
in de haak.
pi_191083251
Dank voor jullie reacties dames. :*
Soms vliegt het besef me even aan.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  zaterdag 18 januari 2020 @ 07:48:32 #42
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_191083331
Moonah :*
***
pi_191084088
Moonah :* Door mijn werk ontmoet ik natuurlijk regelmatig (jong)volwassenen met ass en je hoort mij niet zeggen dat ze het altijd makkelijk hebben (gehad), maar vaak zijn ze erg tevreden met hun leven. De kennis dát er sprake is van ass, dat hersenen ‘anders’ werken en dat dit blijft, dat weten jullie nu. Een geweldig grote voorsprong op vele generaties die geen idee hadden. En ass is niet fout of verkeerd, maar juist ook normaal (voor henzelf) en duidelijk, als je je erin verdiept.
En met zo’n moeder heeft T. al bij voorbaat tig stappen gezet en heus, het zal allemaal niet fantastisch gaan, maar hij is nu al een leuke knul. Dat zit erin en gaat niet weg. O+
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
pi_191090767
Inmiddels is het zware gevoel alweer wat gezakt hoor. :)
Wij hebben T altijd geleerd dat een hoofd met ASS anders werkt, en er geen waardeoordeel aan gehangen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik vooral op mijn werk (leerkracht speciaal onderwijs, kinderen met complexe leer- en ontwikkelingsvragen) merk dat ik zelfs een voorkeur heb voor kinderen met ASS.
Ik merk bij mijn eigen kind echter, dat hij heel erg leerbaar is (gelukkig!), maar nu hij ouder wordt zie ik soms echt dat ASS een onzichtbare handicap kan zijn in onze niet-ASS maatschappij. En als je dan in korte tijd een aantal van dergelijke incidenten hebt, dan voelt het ineens zo pijnlijk.
Maar goed, we hebben geen klagen. Hij is lief, slim, hij heeft een goede thuisbasis, begeleiding op school is in orde (denk ik), we hebben een super ambulante begeleidster, hij is vaak vrolijk (thuis iig). Dus tja, step by step maar weer. Beren op de weg van de toekomst zien heeft weinig zin.

Maar Ypsel, het schoot de laatste dagen wel regelmatig door mijn hoofd: ooit, in een ver verleden toen ik mijn eerste vermoedens van ASS uitte, heb jij iets gezegd in de trant van "wat hij allemaal op zijn pad zal tegenkomen". Indertijd dacht ik dat dat allemaal wel los zou lopen, nu snap ik beter wat je bedoelde. ;) :*
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  zondag 26 januari 2020 @ 19:51:50 #45
11682 Moonah
Jolie femme
pi_191207872
Wij zijn gisteren met ons drieën naar Mind my mind geweest. Wauw!! Heel bijzondere film. Kleine filmzaal zat vol met ouders en hun ASS-kind. :D
T herkende niet alles, sommige dingen werken bij hem anders zei hij, maar de overprikkeling en het 'inoefenen van situaties' waren heel herkenbaar. De hoofdpersoon in de film heeft als 'typische hobby/ontspanning/ontprikkeling' alles wat met modelbouwvliegtuigen te maken heeft. T moest wel lachen: "Dat is bij mij het gamen, dat is wel fijn, want dat vinden anderen niet raar en ik kan er gewoon heel veel met hen over praten". Vond ik mooi opgemerkt, want de hoofdpersoon in de film heeft een soort sociaal verbod om (overmatig) over zijn passie te praten.

Ik vind deze film een echte aanrader!!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  zondag 26 januari 2020 @ 20:24:03 #46
12713 trui
enorm aantrekkelijk!
pi_191208322
Leuk!
in de haak.
pi_191210585
Goed om te horen Moonah!
Ik zag trouwens dat je hem ook online kan bekijken... tegen betaling

https://picl.nl/films/mind-my-mind/
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191267525
Vanmorgen kennis gemaakt/intake gehad met de meiden.
Jongste voor second opinion, wel of geen ass.
En oudste hebben we toch best wat vragen liggen.
De diagnose van de oudste is al lang geleden, daar wilden ze toch nog wat aanvullend onderzoek voor doen, ook omdat het nog volgens dsm IV was en de "eisen" voor de diagnose iets veranderd zijn. En aangezien zijn alleen ass behandelen, willen ze voor de volledigheid dat nog wel eens bekijken.
Prima, ik vermoed dat ze met vlag en wimpel zal slagen eigenlijk... en de jongste... daar ben ik heel benieuwd wat zij ervan zullen zeggen en of we ass dan wel of niet weg kunnen strepen.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_191269951
quote:
0s.gif Op zondag 26 januari 2020 22:12 schreef Nijna het volgende:
Goed om te horen Moonah!
Ik zag trouwens dat je hem ook online kan bekijken... tegen betaling

https://picl.nl/films/mind-my-mind/
Ik heb hem geript en kan hem wetransferren.
And if I could choose the world around me, the world I'd choose would all revolve 'round you
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
  vrijdag 31 januari 2020 @ 07:14:04 #50
12713 trui
enorm aantrekkelijk!
pi_191273808
quote:
0s.gif Op donderdag 30 januari 2020 21:47 schreef McLaura het volgende:

[..]

Ik heb hem geript en kan hem wetransferren.
Misschien fijner voor de maker als mensen er gewoon een eerlijke prijs voor betalen?
in de haak.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')