OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Gelukkig heeft hij bij mijn ouders inderdaad wat gegeten. Twee borden soep en twee broodjes. Dus ik ben helemaal opgelucht. Ik weet ook wel dat een kind niet meteen verhongert, maar als hij honger heeft is hij ook niet te genieten en raakt hij echt in een neerwaartse spiraal. Nu reguliere kerstvakantie, dus hopelijk kan hij daar dan ook nog een beetje van genieten.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Vraagje.. Jewel leefde tijdens de (vervroegde) kerstvakantie opeens heel erg op. Nu zijn de scholen weer ruim 2 weken open en het gaat van kwaad tot erger. Ze wil gewoon echt niet meer naar school, maar weet niet te zeggen wat het probleem is. Ze heeft vriendjes en vriendinnetjes, een juf waar ze dol op is, de druk is er vanaf gehaald waardoor ze mag kiezen of ze werkjes uit groep 1 of 2 wil doen (ze doet groep 2 maar is een vroege leerling dus laten haar sowieso een jaartje extra kleuteren volgend jaar). We hebben een gesprek met de juf aangevraagd en er komt iemand meekijken op school vanuit de thuisbegeleiding. Maar het is gewoon zo sneu om elke ochtend zo'n verdrietig meisje te hebben. Waar ze eerder ook voornamelijk boos en agressief was, is ze nu voornamelijk enorm overstuur en hysterisch, bijna kokhalzend van het huilen soms.
Met de schoolkeuze was er nog geen sprake van een diagnose en daar hebben wij dus ook geen rekening mee gehouden. Wij zijn vooral bang dat de klas misschien te groot is, omdat ze op sociaal emotioneel vlak achterloopt en ze daarin dus ook behoorlijk kan worden overvraagd op school. De klas begon met 24 leerlingen, ze zitten nu op volgens mij 27 of 28 leerlingen en aan het einde van het schooljaar zullen we wel weer over de 30 zitten.
Wij twijfelen dus over een andere school, eentje met kleinere klassen. Maar juist zo'n stap zal ook enorm groot voor Jewel zijn en heel veel van haar vragen. Als we nu zeker wisten dat het door de grootte van de klas kwam, hadden we de keuze eenvoudig kunnen maken, maar ze geeft het zelf gewoon echt niet aan dus het is gissen.
Zijn er hier meer ouders met kinderen in een grote(re) klas? Gaat dat goed of juist niet?
Met de schoolkeuze was er nog geen sprake van een diagnose en daar hebben wij dus ook geen rekening mee gehouden. Wij zijn vooral bang dat de klas misschien te groot is, omdat ze op sociaal emotioneel vlak achterloopt en ze daarin dus ook behoorlijk kan worden overvraagd op school. De klas begon met 24 leerlingen, ze zitten nu op volgens mij 27 of 28 leerlingen en aan het einde van het schooljaar zullen we wel weer over de 30 zitten.
Wij twijfelen dus over een andere school, eentje met kleinere klassen. Maar juist zo'n stap zal ook enorm groot voor Jewel zijn en heel veel van haar vragen. Als we nu zeker wisten dat het door de grootte van de klas kwam, hadden we de keuze eenvoudig kunnen maken, maar ze geeft het zelf gewoon echt niet aan dus het is gissen.
Zijn er hier meer ouders met kinderen in een grote(re) klas? Gaat dat goed of juist niet?
Misschien is het de grootte en daarmee misschien ook wel de hoeveelheid aan prikkels in de klas?
Dat meekijken op school door de thuisbegeleiding, gaat dat op korte termijn gebeuren? Want misschien worden jullie daar wel iets wijzer van. Dan zou ik dat denk ik eerst afwachten, of kijken of het snel kan, als dat nog niet gepland is.
Misschien is een hele dag wel veel en zou ze het beter doen op halve dagen misschien?
Heeft ze misschien meer duidelijkheid/structuur nodig? Is de keuze zelf maken voor een groep 1 of 2 werkje, misschien te lastig voor haar of helpt juf daarbij?
Mijn oudste zat groep 2 t/m 5 in een grote klas en toen hebben ze van 2 groepen van 30, 3 groepen van 20 gemaakt, dat werkte een stuk beter (voor alle kinderen in de klas trouwens).
Heeft school een idee hoe de klassen eruit gaan zien de komende jaren? Qua aantallen.
En is het misschien nog een bepaald soort school, wat misschien niet zo past?
De school waar mijn kinderen heen gingen was toen nog Dalton, inmiddels niet meer. Maar de oudste had wat meer hulp nodig met haar weektaak, maar dat daar hielp juf dan mee bijvoorbeeld.
Ik denk dat het meekijken van de thuisbegeleiding heel waardevol kan zijn en dat jullie van daaruit verder kunnen kijken. Hopelijk krijgen jullie dan een idee wat maakt dat ze overvraagd of overprikkeld of.... wordt.
Dat meekijken op school door de thuisbegeleiding, gaat dat op korte termijn gebeuren? Want misschien worden jullie daar wel iets wijzer van. Dan zou ik dat denk ik eerst afwachten, of kijken of het snel kan, als dat nog niet gepland is.
Misschien is een hele dag wel veel en zou ze het beter doen op halve dagen misschien?
Heeft ze misschien meer duidelijkheid/structuur nodig? Is de keuze zelf maken voor een groep 1 of 2 werkje, misschien te lastig voor haar of helpt juf daarbij?
Mijn oudste zat groep 2 t/m 5 in een grote klas en toen hebben ze van 2 groepen van 30, 3 groepen van 20 gemaakt, dat werkte een stuk beter (voor alle kinderen in de klas trouwens).
Heeft school een idee hoe de klassen eruit gaan zien de komende jaren? Qua aantallen.
En is het misschien nog een bepaald soort school, wat misschien niet zo past?
De school waar mijn kinderen heen gingen was toen nog Dalton, inmiddels niet meer. Maar de oudste had wat meer hulp nodig met haar weektaak, maar dat daar hielp juf dan mee bijvoorbeeld.
Ik denk dat het meekijken van de thuisbegeleiding heel waardevol kan zijn en dat jullie van daaruit verder kunnen kijken. Hopelijk krijgen jullie dan een idee wat maakt dat ze overvraagd of overprikkeld of.... wordt.
Mama van 2 lieve meiden :)
Lastig Schanu, D (geen label, wel genoeg ASS-kenmerken) vond het ook lastig in de kleuterklas. Juist omdat het zo druk was, was er chaos, geen goede structuur. Daardoor leek hij jonger en wilde juf heb lang laten kleuteren. Nu zagen we thuis dat hij cognitief wel verder was. Dus hebben toch aangestuurd op kort kleuteren. Want groep 3 is toch weer een stuk meer gestructureerd. Dat scheelde echt wel. Hij bleek daar cognitief ook nog veel verder voor te lopen dan gedacht. Hij heeft daar nooit de kans voor gehad bij de kleuters. Ook al kreeg hij een eigen planbordje, het bleef een chaos om hem heen.
En we hebben het risico maar genomen dat hij ergens zou blijven zitten. Dat is niet gebeurd..
Maar het is geen oplossing voor iedereen. Een ander klasgenootje met ASS is halverwege groep 2 naar een dorpsschooltje gegaan ivm kleinere klassen. Die is na groep 3 alsnog naar speciaal onderwijs gegaan.
Dus ik denk dat het goed is dat ze meekijken om te kijken waar ze kunnen ondersteunen. En ook navragen hoe de klas er volgend jaar en daarna uitziet qua aantallen..
En we hebben het risico maar genomen dat hij ergens zou blijven zitten. Dat is niet gebeurd..
Maar het is geen oplossing voor iedereen. Een ander klasgenootje met ASS is halverwege groep 2 naar een dorpsschooltje gegaan ivm kleinere klassen. Die is na groep 3 alsnog naar speciaal onderwijs gegaan.
Dus ik denk dat het goed is dat ze meekijken om te kijken waar ze kunnen ondersteunen. En ook navragen hoe de klas er volgend jaar en daarna uitziet qua aantallen..
Ook op reguliere scholen laat het soms te wensen over. Oudste zit nu op een fijne school, maar de school van de jongste (zelfde school, andere locatie) is een zooitje.quote:Op zaterdag 31 oktober 2020 20:34 schreef TomWaits het volgende:
[..]
https://www.aob.nl/nieuws(...)rsoonlijk-onderwijs/
https://www.aob.nl/nieuws/de-prijs-van-de-kleine-klas/
https://www.aob.nl/nieuws(...)r-hele-svpo-netwerk/
Ga inderdaad maar niet naar SvPO.
[b]troel (de ~ (v.), ~en)[/b]
[i]1 [inf.] vrouw of meisje[/i]
[i]2 trut[/i]
[i]1 [inf.] vrouw of meisje[/i]
[i]2 trut[/i]
|
|
