Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die een eigen bedrijf heeft in uitvaartbegeleiding. Dus zou je willen weten hoe iemand bij dit beroep komt, wat voor vaardigheden je moet hebben en of dit emotioneel zwaar is, vraag het dan hier!
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Wat voor werkzaamheden komen er allemaal bij kijken om een uitvaart goed te laten verlopen ?
quote:Op maandag 24 juni 2019 11:06 schreef VraagWatJeWil het volgende:
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Ik ben dus uitvaartbegeleidster. Wilde dit al heel erg lang, heb 12 jaar gelden al eens een opleiding gedaan, maar kreeg toen kinderen en toen kwam het geheel op een laag pitje te staan. Bijna 2 jaar terug werd ik door een ander getriggered en dacht 'waar wacht ik nou nog op'. Heb in 2018 weer de opleiding gedaan (Meander Uitvaartopleiding Zwolle) en heb begin dit jaar de sprong gewaagd mijn eigen onderneming te starten. En nu is het wachten om te zien wat er gaat gebeuren. Ik heb inmiddels al een aantal 'meldingen' gehad zoals dat dan genoemd worden en heb die dus ook helemaal zelf geregeld en uitgevoerd.
Brand maar los! Dan ga ik alvast de vragen beantwoorden die er staan.
Denk je dat je over 10 jaar nog steeds even geinteresseerd en inlevend bij de familie van de overledene thuis zit, of wordt het toch meer op de automatische piloot?
Wat vind je van mensen die graag een "niet standaard" (lees: absurde) uitvaart willen, stoor je je daaraan of kan het voor jou ook niet gek genoeg zijn?
Hoe oud ben je en wat voor uitvaart zou je voor jezelf graag zien?
Tsja, dat vind ik zo lastig te zeggen. Ik ben opgegroeid tegenover de begraafplaats in mijn woonplaats en was er als kind al door geïntrigeerd. Toen op mijn zestiende weet ik nog dat ik eens langs een rouwcentrum reed en dacht 'als ik later echt niet meer weet wat ik wil, dan ga ik dat doen!' Geen idee waar dat vandaan kwam toen. En toen ik in 2006 vast liep in mijn werk ben ik gaan onderzoeken wat ik dan wilde, toen kwam deze gedachte boven en ben ik me er in gaan verdiepen en toen bleek het heel erg goed te passen bij me. Ik ben een regeltante, ik hou er wel van als er wat druk op de ketel staat en je doet iets voor iemand op een van de heftigste momenten van het leven. Daarnaast is de tijdsspanne heel kort, je bent 7-8 dagen gemiddeld met een familie bezig en daarna is het klaar. Dan is er ook geen nasleep, het is een soort projectmatig werken met hele korte projecten maar dan over een heel heftig en bijzonder onderwerp.quote:
Wat is voor jouw de uitdaging in dit werk / wat trekt je aan ?
Wat voor werkzaamheden komen er allemaal bij kijken om een uitvaart goed te laten verlopen ?
Het mooie is ook dat je nooit weet wie de deur open doet en wat er zich vervolgens gaat ontvouwen.
Welke werkzaamheden komen er bij kijken:
Als eerste ga je er voor zorgen dat iemand 'verzorgd wordt'. Vroeger noemde men dat afleggen, ik zeg liever de laatste verzorging.
Dan word de persoon opgebaard, thuis of in een rouwcentrum, op bed of in een kist
Als iemand thuis is opgebaard ga ik elke dag langs om de overledene 'te controleren', dus kijken of het lichaam niet te snel verandert.
Vervolgens ga ik met de familie de uitvaart bespreken en dan begin je met vastleggen waar en wanneer en dan ga je daarna de invulling bespreken. Is het een kerkelijke uitvaart dan heb ik zelf minder met de inhoud van doen en moet ik meer de logistiek eromheen regelen (zorgen dat de overledene op het juiste moment in de kerk is, dat de liturgie gedrukt is etc.), bij een niet-kerkelijke uitvaart bespreek ik de inhoud van de plechtigheid met de familie en wie welke rol vervuld. Sommige families willen dat ik het hele gebeuren aan elkaar praat, andere families doen dat liever zelf of vragen bijvoorbeeld een vriend van de familie.
Als het nodig is ga ik opzoek naar muziek, brand die op CD (ja echt, veel kerken doen nog niet aan USB).
Ik doe aangifte van overlijden in de gemeente waar de persoon overleden is.
Ik heb contact met de kerk en de begraafplaats/het crematorium over de details.
Ik regel (als de familie dat wil) de condoleance (van te voren en/of na afloop).
Ik regel het vervoer naar huis, als iemand in het ziekenhuis is overleden, en voor de dag van de uitvaart.
Ik ben nog niet zo heel lang bezig, dus ik heb in die zin nog niet mega-veel ervaring en ook nog geen heel gekke verzoeken gehad.quote:
WAt is de vreemdste wens van nabestaande die je hebt gehad voor tijdens de uitvaart?
Wel trok ik laatst mijn wenkbrauwen op bij een rouwadvertentie waarin stond vermeld dat als mensen een brief of kaart wilden sturen om te condoleren of ze dat dan wel op briefpapier en niet op een voorgedrukte kaart wilden doen.
Het is wel zo dat er echt meer mensen overlijden bij extreme warmte. Dus de kans is groot dat ik ook wel een melding ga krijgen. Maar omdat ik echt nog een starter ben is het afwachten of ik gevonden wordt (via advertentie of via via).quote:
Denk je dat je het extra druk gaat krijgen met deze "zomer des doods"?
Ik hoop van wel, en ik denk het ook wel, alleen hoop ik wel dat ik tegen die tijd iig meer routine en automatische piloot ervaar bij het nadenken over hoewatwaar in kerken etc want er komen soms zoveel vaststaande rituelen bij kijken en daar ben ik lang niet allemaal in thuis en daardoor kost het gewoon tijd je daar op voor te bereiden.quote:Denk je dat je over 10 jaar nog steeds even geinteresseerd en inlevend bij de familie van de overledene thuis zit, of wordt het toch meer op de automatische piloot?
Ik hoop eigenlijk tegen die tijd dat ik zo veel ervaring heb dat ik juist nog beter mee kan denken met de families in wat er mogelijk is en hoe we het afscheid zo passend mogelijk kunnen maken.
Nou... ik kan op zich heel ver meebuigen maar het moet wel realistisch blijven. Als mensen een kub zand in een aula gestort willen hebben om zo het favoriete strand na te bootsen dan haak ik wel een beetje af. Maar uiteindelijk zullen de meeste aula's daar niet mee willen werken omdat die een uur later de volgende plechtigheid hebben.quote:Wat vind je van mensen die graag een "niet standaard" (lees: absurde) uitvaart willen, stoor je je daaraan of kan het voor jou ook niet gek genoeg zijn?
Als iemand dat dan echt wil moet je op zoek naar een andere locatie en als dat dan bijvoorbeeld een bedrijfshal van een van de familieleden is, be my guest, dan wil ik daar nog wel in mee gaan.
Ik ben 43. En heel eerlijk gezegd zal het voor mij vooralsnog best simpel zijn. Wel zou ik een massief houten kist willen, populier, beetje strak model. En dan een plechtigheid met mooie muziek, een paar sprekers en dan na afloop naar een restaurant/kroeg want ik vind de condoleanceruimte van het crematorium in mijn stad echt afschuwelijk. Oh, en ikzelf zeg cremeren, maar als mijn gezin daar anders over denkt, prima, zij moeten er mee verder leven dat ik er niet meer ben.quote:Hoe oud ben je en wat voor uitvaart zou je voor jezelf graag zien?
Daarnaast ben ik benieuwd of je ook wel eens mensen hebt verzorgd.
Tsja... ik vind dat zelf ook erg lastig maar er zijn in de ketting van mensen en bedrijven die er mee gemoeid zijn veel monden die gevoed moeten worden dus er gaat steeds een schepje bovenop.quote:
De een z’n dood is de ander z’n brood klopt wel in dit geval. Hoe komt het dat de prijzen van uitvaarten zo vreselijk hoog zijn. Los van de wensen van de overledene/nabestaanden.
Het vervoer van een overleden is erg duur en als er 2 mensen mee moeten komen om iemand over te willen van brancard naar bed bijvoorbeeld, of ook de kist in, dan heb je daar dus ook extra kosten aan.
Kisten zijn ook niet heel goedkoop en ik reken daar zelf ook een kleine marge bovenop. Daar stop in dan ook wel weer andere kosten onder zoals dat ik bijvoorbeeld bij elke overledene een biologisch afbreekbare body bag in de kist laat leggen. Die gebruik je niet altijd, maar als je hem nodig hebt, omdat een overledene toch sneller veranderd dan je wil en je wil de kist gaan sluiten, dan wil je ook niet nog eens de overledene op hoeven tillen om zo'n zak erin te leggen. Maar ik vind dat wel heel plastisch staan op de nota, dus staat die zak er niet op en valt die bij mij binnen de prijs van de kist.
Sommige bedrijven rekenen kosten voor het gebruik van een kamerscherm, ik niet, vind ik ook weer zo lullig staan, dus ook die laat ik dan maar binnen die marge van die kist vallen.
Maar ergens moet ik hem wel in kosten rekenen, want als hij stuk gaat moet ik hem wel kunnen vervangen.
Tegenwoordig zie je veel dat mensen en een dienst in de kerk hebben en nog even kort in de aula van de begraafplaats/het crematorium, dat zijn dubbelop kosten.
Rouwdrukwerk kan ook kostbaar zijn, het opmaken van een kaart kost al 90 euro.
Dat wil ik trouwens binnenkort zelf gaan leren, want ik zit soms 2 uur op een opmaak te wachten, dan ga je langs de familie, dan bespreek je de kaart, dan moet je wijzigen, weer wachten etc. etc. Liever doe ik het dan zelf en dan kan ik die kosten ook omlaag brengen.
Buiten de marge op de kist reken ik verder geen commissie, alleen een vast tarief van 1900 euro waarbinnen ik alles doe wat er gedaan moet worden. Sommige uitvaarten ben je 20 uur mee bezig maar sommige ook rustig 40-50 uur.
Ik kan later/straks wel een overzicht van een nota plaatsen puur voor het idee van hoe zoiets opgebouwd is.
Heb je wel eens een uitvaart moeten begeleiden van iemand die zo goed als alleen was? Was dit ook een ouder iemand?
Is er muziek wat je écht niet meer wilt horen (bijv. op de radio)?
Nog geen extreme dingen meegemaakt. Wel de pantoffels, want hij had altijd koude voeten. Die kunnen vaak niet aan, want dan steken ze boven de kist uit, maar die hebben we toen bij het voeteneind gelegd.quote:Op maandag 24 juni 2019 11:44 schreef ikweethetookniet het volgende:
Wel eens iets extra in de kist moeten stoppen waar ze graag mee wilden heengaan
En een pakje sigaretten, maar dat is ook niet heel extreem.
Mensen willen wel steeds vaker mobieltjes meegeven, maar zeker bij crematies hebben ze dat liever niet. In ieder geval moet dan de batterij er uit zijn. En ikzelf vind dat dat eigenlijk ook geldt als iemand begraven wordt want het is uiteindelijk gewoon heel slecht voor het milieu.
En wat maakt dat een simpele, eenvoudige kist dan ¤750+ moet kosten? Ik verbaasde me hier onlangs over, maar misschien is het heel logisch.quote:
Kisten zijn ook niet heel goedkoop en ...
Ja, er zitten enorme verschillen tussen. Je gaat van Brahms naar Bauer en alles er tussenin.quote:Op maandag 24 juni 2019 11:53 schreef de_boswachter het volgende:
Je hebt natuurlijk te maken met een diversiteit aan pluimages. Hoe ga jij hier mee om ? Ik bedoel een begrafenis van een volksbuurttype zal compleet anders zijn t.o.v. een begrafenis van een rechter/notaris etc.
Eigenlijk moet je een beetje een kameleon zijn en je proberen in te leven en mee te veren naar wat op dat moment bij die familie passend is.
Zo was ik ooit eens enorm verrast bij een familie die wat eenvoudiger was, de muziek kwam van de plaatselijke celebrity van het genre inhaken en meedeinen en een kleindochter zou spreken, was een meisje die in een begeleid wonen traject zat en daar waar ik (vooroordelen zijn ook mij niet altijd vreemd) eigenlijk dacht 'ben benieuwd' sprak zen zo ontzettend mooi, zo recht uit haar hart dat ze me echt tot tranen roerde.
En dat ik dus ook even bij mezelf zei: het zegt dus helemaal niks waar je vandaan komt, bij de notaris zal je soms hele kille dingen tegen komen en bij een familie wat meer richting de zelfkant van de maatschappij dus prachtige pareltjes.
Ja, tijdens de opleiding hebben we 2 dagen meegelopen met CMO (Cura Mortu Orum), een bedrijf dat in een groot aantal ziekenhuizen de moruaria beheert. Hierbij heb ik alle voorkomende handelingen wel uitgevoerd (schoonmaken, oogkapjes op ogen leggen (zo blijven de ogen mooi dicht, pacemaker uitnemen), behalve het 'hechten van de mond'.quote:Daarnaast ben ik benieuwd of je ook wel eens mensen hebt verzorgd.
Ik heb voor dat laatste laatst nog een extra verdiepingsdag gevolgd maar het is er tot dusverre nog niet van gekomen. Het bedrijf dat de overledene thuis brengt (als de familie dat wil) doet ook de laatste verzorging en als ze er dan toch zijn laat ik het nog even door hen doen en kijk ik nog even een paar keer goed mee.
Ik heb ook wel thuis verzorgd samen met een familielid toen iemand thuis overleed.
[ Bericht 2% gewijzigd door VraagWatJeWil op 24-06-2019 12:58:52 ]
Gaat over omgaan met de dood en speciale uitvaartrituelen in diverse landen. Gisteren over Ghana waar 3 dagen lang een enorm 'feest' wordt gegeven om de overledene uit te zwaaien (kosten kunnen oplopen tot 50.000 dollar). Wordt door de nabestaanden maanden voor gespaard en ingezameld en de overledenen blijven soms wel tot 7 maanden in de koelcellen voordat het 'feest' kan worden georganiseerd.
Aanrader om (terug) te kijken.
Wat toch wel echt belangrijk is, is dat je met elkaar in gesprek gaat over de grote lijnen. Begraven of cremeren, thuis opbaren of in een rouwcentrum, kerk of geen kerk en toch ook wel over de muziek.quote:Op maandag 24 juni 2019 11:57 schreef Qunix het volgende:
Wat zijn jouw tips om een uitvaart voor zowel jullie als de familie gemakkelijk te maken?
Oh, en zorg dat je van elkaar weet of er verzekeringen zijn of dat er op een andere manier geld is. Hoe blijf je achter en hoe laat je de ander achter.
Ik merk dat de angst over dit soort vragen zeker in het eerste moment toch ook wel dingen vertroebelt.
Nee, wel een keer iemand waar de familie wat verderaf stond maar dat werd uiteindelijk toch ook nog een hele mooie uitvaart. Dat groeide in de loop van de week uit van 'tsja... ik weet het eigenlijk niet zo goed, we spraken elkaar weinig' naar 'vroeger hield hij heel erg van deze muziek'.quote:Heb je wel eens een uitvaart moeten begeleiden van iemand die zo goed als alleen was? Was dit ook een ouder iemand?
Ik heb zelf een behoorlijk stevige afkeer van Borsato en die draai ik ook echt weg op de radio, maar die aversie bestond al voor mijn switch naar het uitvaartvak.quote:Is er muziek wat je écht niet meer wilt horen (bijv. op de radio)?
Tot nu toe vind ik dat eigenlijk wel een hele mooie bijkomstigheid, door de muziek die door familie gekozen wordt leer ik zo veel meer muziek kennen en daar zitten echt prachtige dingen bij.
De marges die er op gaan.quote:
[..]
En wat maakt dat een simpele, eenvoudige kist dan ¤750+ moet kosten? Ik verbaasde me hier onlangs over, maar misschien is het heel logisch.
Bij mij is de goedkoopste kist 450 euro.
Ik kende hem inderdaad al, heb hem vorig jaar op België gekeken. Zeker een aanrader als je hier interesse voor hebt.quote:
Volg je toevallig de serie 'Last Days' van Lieve Blancquaert op zondagavond op de VPRO?
Gaat over omgaan met de dood en speciale uitvaartrituelen in diverse landen. Gisteren over Ghana waar 3 dagen lang een enorm 'feest' wordt gegeven om de overledene uit te zwaaien (kosten kunnen oplopen tot 50.000 dollar). Wordt door de nabestaanden maanden voor gespaard en ingezameld en de overledenen blijven soms wel tot 7 maanden in de koelcellen voordat het 'feest' kan worden georganiseerd.
Aanrader om (terug) te kijken.
Er hoort ook een prachtig fotoboek bij.
( 
) Zo super te lezen dat je het zo lang verlangde vak echt uitoefent
Ik heb wel een vraag.
Stel ik wil jou als uitvaartbegeleider, ik ben bij Yarden verzekerd (zit niet in jouw regio vermoedelijk maar toch) hoe wordt dat geregeld?
We moesten wel 25 euro betalen voor de huur van een gefabriekte houten kar op fietsen wielen om nog een rondje om de kerk te lopen. Vond ik wel lachwekkend eigenlijk.
Vooralsnog wel.quote:
Hoe ga je om met het feit dat je tijdens je werk altijd bezig bent met iets waar veel menselijk leed bij komt kijken? Veel verdriet en ellende, kun je je daar goed voor afsluiten zodat je het niet mee naar huis neemt?
Het verdriet raakt me af en toe wel, laatst nog een kleindochter die niet verder kwam dan 'lieve opa', toen stonden ook bij mij de tranen in mijn ogen. Die veeg ik dan weg en dan slik even en dan ga ik verder in mijn rol.
Maar ook bij mensen thuis is het soms even slikken.
Ik vind dat niet erg, en zij ook niet (voor zover ik weet), het maakt mij mens.
Wel is het heel duidelijk zo dat het niet mijn verdriet is en dat ik het dus los kan laten als ik naar huis ga. Ik lig 's nachts wel eens wakker, maar dat is dan van de lijstjes van dingen die ik nog moet doen de dagen erop, nooit vanwege het verdriet of het verhaal er omheen.
Daar moet ik wel bij zeggen dat ik nog geen kinderen of jonge mensen heb meegemaakt. Ik kan me zo voorstellen dat dat lastiger is.
Als je een natura-verzekering hebt en je wil graag naar een andere uitvaartbegeleider dan die van Yarden zelf keren zij een bedrag uit. Dat varieert per uitvaartverzekeraar en zou je zelf eens na moeten vragen hoe hoog dat is.quote:
Weer een heel interessante VWJW
Zo super te lezen dat je het zo lang verlangde vak echt uitoefent
Ik heb wel een vraag.
Stel ik wil jou als uitvaartbegeleider, ik ben bij Yarden verzekerd (zit niet in jouw regio vermoedelijk maar toch) hoe wordt dat geregeld?
Ik heb het toevallig laatst eens in een uitvaartgroep op fb gevraagd en gemiddeld ligt het op de 3500 euro. Dat betekent dat je bij zult moeten betalen er vanuit gaande dat de gemiddelde uitvaart echt minimaal 6000 euro kost.
Wel is het zo dat als je ook maar iets buiten het natura-pakket van je verzekeraar wil, dat je dat ook bij zult moeten betalen en zij schrijven met een vork zeg maar.
In sommige pakketten zitten bijvoorbeeld maar 25 kaarten en 50 kopjes koffie. Dat is voor de meeste mensen niet genoeg.
En daarnaast is het zo dat zo'n verzekeraar maar max 10-12 uur per overledene te besteden heeft en je op de dag van de uitvaart al zo 3-4 uur kwijt bent. Dan blijft er weinig tijd over voor persoonlijke aandacht in de tijd tussen het overlijden en de dag van de uitvaart.
En ik besteed graag veel meer tijd aan en bij een familie omdat ik merk dat juist doordat je veel bij iemand bent je de nuances in een familie leert kennen, wat is echt belangrijk.
Ik zou overigens met liefde mensen door het hele land helpen, maar het is niet realistisch als je elke dag bij iemand langs gaat in verband met een thuisopbaring bijvoorbeeld.
En de allermilieuvriendelijkste?
Oh ja, dat geloof ik graag. Er zit een enorm verschil in kosten per begraafplaats.quote:
Je vermelde dat vervoer zo duur is. Toch was het goedkoper om mijn moeder 100 km verderop te begraven (geboorte dorp) in plaats van haar woonplaats.
We moesten wel 25 euro betalen voor de huur van een gefabriekte houten kar op fietsen wielen om nog een rondje om de kerk te lopen. Vond ik wel lachwekkend eigenlijk.
En dan is vervoer daarheen inderdaad ook goedkoper.
Ik bedoelde eigenlijk meer ook de korte ritjes van ziekenhuis naar huis etc.
Dit is een kostenoverzicht van een uitvaart die ik gedaan heb:
343,35 Opbaren thuis, incl verzorgen, in kist leggen en huur van de koeling
213,96 Overbrenging dag v overlijden van ziekenhuis naar huis
394,91 Overbrenging dag v d uitvaart (rouwauto plus 2e auto ophalen koeling)
250,00 Verblijf mortuarium ziekenhuis eerste nacht
550,00 Massief houten uitvaart kist populier
350,00 Rouwkaart 120 stuks incl. opmaak
111,35 rouwzegels 120 x 0,87 + 1x verzendenvelop a 6,95
150,00 rouwadvertentie plaatselijke krant
670,00 Afscheidsplechtigheid kerk
175,00 Liturgie, 250 stuks
1700,00 Crematorium, incl 30min aula
1200,00 Condoleance na afloop
13,40 Aangifte overlijden & akte van overlijden gemeente
1900,00 Tarief Uitvaartbegeleiding
8021,97 Totaal
En dat van dat rondje om de kerk is inderdaad in Groningen en Friesland nog wel gebruikelijk.
edit: ik zie het al, 1.900 euro
Als het op korte termijn is (bijv bij een euthanasie) dan geef ik aan dat ik die en die week op vakantie ben en dat ik dan een freelancer heb die voor me waarneemt en ze dan zal helpen.quote:
Hoe plan je vakantie want je zult vast iemand bijstaan die nog enkele maanden te leven heeft en zijn uitvaart met je regelt. Wat doe je dan als hij tijdens je vakantie overlijdt.
Als het echt op langere termijn is en er geen zicht is op wanneer precies dan zal ik er waarschijnlijk niks over zeggen want misschien is het niet eens nodig. En als ze wel bellen als ik op vakantie ben dan zal mijn waarneemster aangeven dat ik er niet ben en dat zij ze zal helpen.
Of ziet u geen lijken?
Als je het echt heel goedkoop wil dan zou ik gaan googelen op 'budget uitvaart'. Ik zie dan dingen als 850 euro langs komen, dat vind ik echt bizar, want dat is denk ik echt het minimum-tarief van een crematorium, dus alleen 'aanvoer' zoals dat heet, geen familie erbij etc. Dus hoe daar sowieso nog vervoer en een omhulsel bij kan zitten is mij een raadsel.quote:
Wat is de allergoedkoopste optie voor de echte cheapskates onder ons?
En de allermilieuvriendelijkste?
Maar er zijn een aantal opties Budgetuitvaart 24 is er eentje, crematie1200 zag ik net voorbij komen.
Het allermilieuvriendelijkst kan je over discussieren. Je kan een heel milieuvriendelijke kist uitzoeken maar als die vervolgens in een vrijwel lege vrachtwagen 3 uur onderweg is...
Maar bijvoorbeeld opbaren op een opbaarplank, gewikkeld in een wade met onder die plank op de grond graszoden (dat is een methode die veel gebruikt wordt binnen de antroposofie, die graszoden worden besprenkeld met water met daarin silicum en rozemarijnmelk/-olie), de graszoden koelen de lucht af. Dan vervolgens met de fiets (met de aanhanger speciaal voor uitvaarten) of een bakfiets naar een natuurbegraafplaats.
Nope. Maar dat is hier ook volgens mij echt vrijwel onmogelijk. De meeste mensen worden pas na 5-6 dagen begraven en soms zelfs langer (je hebt tot de zesde werkdag na overlijden, weekenden en feestdagen tellen dus niet mee).quote:Op maandag 24 juni 2019 12:26 schreef Hallojo het volgende:
Heb je wel eens iemand (per ongeluk) levend begraven?
Het lijkt mij persoonlijk heel sterk dat er ergens in die tijd niet tekenen zijn van het feit dat iemand niet overleden zou zijn. Denk aan ademhaling die zichtbaar is, kleur van de huid, weinig afkoeling etc.
Dat is dan wel een beetje aan de hoge kant of niet?
Daar gaat dan de inkomstenbelasting en alle bedrijfskosten etc. vanaf.quote:
Wat voor percentage marge zit daar voor jou op?
edit: ik zie het al, 1.900 euro
Het is best een aardig bedrag, maar als er soms ook weken zijn waarin je geen uitvaart hebt dan is het best dun uitsmeren.
Ik vind het zelf helemaal niet eng. Gek genoeg kan ik me niets voorstellen bij het werken in een verzorgingshuis en dan oudere mensen moeten verzorgen. Terwijl als ze overleden zijn heb ik er geen moeite mee.quote:Op maandag 24 juni 2019 12:31 schreef sararaats het volgende:
Is dat niet eng? Ik zou geen schrik hebben maar ergens vind ik het best eng.
Of ziet u geen lijken?
Hoe wordt het financieel geregeld als iemand géén uitvaartverzekering heeft? Wie betaald jou en alle andere kosten?
Hoe ziet zo'n uitvaart er uit?
Dat is idd een flink bedrag. Daar kan je een heel riante uitvaart van regelen.quote:
Ik zie net dat ik voor >¤12.000 verzekerd ben bij Yarden, zo'n gelduitkeerverzekering.
Dat is dan wel een beetje aan de hoge kant of niet?
Wel bij Yarden zelf dus als je dan bij een ander zou willen zou je misschien minder geld krijgen, maar dat weet ik eigenlijk niet zeker. Ik weet alleen dat ze dat doen bij de natura-optie.
Je hebt ook kans dat er in de kleine lettertjes van zo'n kapitaalverzekering staat 'wij keren uit na overleg van de nota van de uitvaartonderneming' en dan dus alleen het bedrag op de nota.
Ik heb geen familie en een kleine vrienden/kennissenkring, dat drukt de kosten ook welquote:
[..]
Dat is idd een flink bedrag. Daar kan je een heel riante uitvaart van regelen.
Wel bij Yarden zelf dus als je dan bij een ander zou willen zou je misschien minder geld krijgen, maar dat weet ik eigenlijk niet zeker. Ik weet alleen dat ze dat doen bij de natura-optie.
Je hebt ook kans dat er in de kleine lettertjes van zo'n kapitaalverzekering staat 'wij keren uit na overleg van de nota van de uitvaartonderneming' en dan dus alleen het bedrag op de nota.
Plus ik wil gecremeerd worden. Ach, beter iets te hoog verzekerd dan te laag
Als er geen verzekering is dan wordt de uitvaart vaak betaald uit spaargeld. Soms is dat spaargeld van de overledene, soms van familieleden. Ik word betaald door de 'opdrachtgever van de uitvaart' en die moet zorgen dat ze aan het geld komen.quote:
Nog een vraag;
Hoe wordt het financieel geregeld als iemand géén uitvaartverzekering heeft? Wie betaald jou en alle andere kosten?
Hoe ziet zo'n uitvaart er uit?
Wel kan ik de verzekerings-premies rechtstreeks innen als de familie dat graag heeft en dan betalen de familie mij het verschil. Het is bij mij nog niet voorgekomen dat de verzekering alles dekte.
En als er helemaal geen geld of familie is dan regelt de gemeente de uitvaart (vaak hebben ze daarvoor een contract afgesloten met een ondernemer uit de stad) en dan is het een eenvoudige uitvaart. En dan gaat de gemeente over het algemeen daarna op zoek naar nabestaanden waar ze de kosten alsnog op kunnen verhalen.
In principe wel ja. Het is echt wel heel lastig hoor als de familie in eerste instantie denkt 'hoe gaan we dit nu doen, ik heb geen idee of er een verzekering of geld is'.quote:
[..]
Ik heb geen familie en een kleine vrienden/kennissenkring, dat drukt de kosten ook wel
Ach, beter iets te hoog verzekerd dan te laag
Kunnen ze het geld bij vervreemde nabestaanden claimen?quote:
[..]
Als er geen verzekering is dan wordt de uitvaart vaak betaald uit spaargeld. Soms is dat spaargeld van de overledene, soms van familieleden. Ik word betaald door de 'opdrachtgever van de uitvaart' en die moet zorgen dat ze aan het geld komen.
Wel kan ik de verzekerings-premies rechtstreeks innen als de familie dat graag heeft en dan betalen de familie mij het verschil. Het is bij mij nog niet voorgekomen dat de verzekering alles dekte.
En als er helemaal geen geld of familie is dan regelt de gemeente de uitvaart (vaak hebben ze daarvoor een contract afgesloten met een ondernemer uit de stad) en dan is het een eenvoudige uitvaart. En dan gaat de gemeente over het algemeen daarna op zoek naar nabestaanden waar ze de kosten alsnog op kunnen verhalen.
Ik zit niet te wachten op een eventuele rekening van familieleden die ik al jaren niet heb gezien
Het kost me een tientje per maand, daarmee neem ik enorm veel zorgen weg bij m'n (minderjarige) zoon (en enige erfgenaam).quote:
[..]
In principe wel ja. Het is echt wel heel lastig hoor als de familie in eerste instantie denkt 'hoe gaan we dit nu doen, ik heb geen idee of er een verzekering of geld is'.
Officieel wel, maar ze doen dat niet altijd.quote:
[..]
Kunnen ze het geld bij vervreemde nabestaanden claimen?
Ik zit niet te wachten op een eventuele rekening van familieleden die ik al jaren niet heb gezien
Sowieso zullen ze eerst kijken of de kosten uit verkoop van de boedel gebruikt kunnen worden en ik weet dat er ook gemeentes zijn die, als mensen het verhaal uitleggen, ook wel eens afzien van claimen.
Maar meer dan dit weet ik er ook niet van. Ik weet alleen wel dat ze er volgens de wet het recht toe hebben.
Precies.quote:
[..]
Het kost me een tientje per maand, daarmee neem ik enorm veel zorgen weg bij m'n (minderjarige) zoon (en enige erfgenaam).
Als je het kan missen is dat echt niet onverstandig hoor. En je hebt een kapitaalverzekering, dat is al de betere van de verzekeringsopties. Ze zeggen ook wel 'spaar er zelf voor' maar over 5 jaar heb jij dat bedrag nog niet bij elkaar gespaard misschien en als het dan nodig is... *afklopt...
Nee bedankt, voorlopig nog nietquote:
[..]
Precies.
Ze zeggen ook wel 'spaar er zelf voor' maar over 5 jaar heb jij dat bedrag nog niet bij elkaar gespaard misschien en als het dan nodig is... *afklopt...
Off topic, maar een tientje per maand en daarmee ben je voor 12.000 verzekerd?!? Doe mij die verzekeringquote:
Ja, mij ook... Ik heb een uitvaartverzekering van 5000 plus 2500 extra. En die is inmiddels betaald, ik betaal alleen nog een jaarlijkse bijdrage tot overlijden. Of zo. Raar gedoe, die verzekeringenquote:Op maandag 24 juni 2019 14:40 schreef flipsen het volgende:
[..]
Off topic, maar een tientje per maand en daarmee ben je voor 12.000 verzekerd?!? Doe mij die verzekering
.Anywho, interessant beroep!
Ik vraag me af hoe een gemiddelde dag eruit ziet voor jou?
Ga ik hem toch stellenquote:
maar als er soms ook weken zijn waarin je geen uitvaart hebt dan is het best dun uitsmeren.
. Heb je op zulke momenten niet af en toe de neiging om zelf wat 'werk te creëren'?Is dat zo gek?quote:
[..]
Off topic, maar een tientje per maand en daarmee ben je voor 12.000 verzekerd?!? Doe mij die verzekering
Gewoon bij Yarden afgesloten een paar jaar terug. Ik ben nog jong, misschien ''helpt'' dat mee?
Huh, hoe zie je dat voor jequote:
[..]
Ga ik hem toch stellen
? Hersens inslaan?Volgens mij zijn de mogelijkheden daarin eindeloos tochquote:
[..]
Huh, hoe zie je dat voor je
Wat vind je van dergelijke korte tijden tussen overlijden en begraven en is het in Nederland überhaupt mogelijk om dat zó snel te doen?
Hier in Argentinië inderdaad de volgende dag. Wat voor een zo´n groot land (en dat geldt voor Brazilië al helemaal) best lastig is, want als Piet Pedro in zuidelijk Patagonië overlijdt en zijn moeder woont in Corrientes (even als voorbeeld, mijn schoonmoeder woont daar en er is geen vliegveld, eerst 8-9 uur naar Buenos Aires in de bus, dan is het nog een hele tour om dat te kunnen halen...quote:
In Nederland duurt het vaak best lang voor iemand begraven wordt, terwijl er veel landen zijn waar het eerder regel dan uitzondering is dat iemand binnen een etmaal in de grond ligt ('s ochtends overlijden en nog voor het avondeten is de begrafenis al achter de rug, bijvoorbeeld). Dit zal deels met warmte te maken hebben, maar lang niet altijd - ik denk in dit geval aan Brazilië, waar mensen ook bij 15 graden vaak op de dag zelf al begraven worden.
Wat vind je van dergelijke korte tijden tussen overlijden en begraven en is het in Nederland überhaupt mogelijk om dat zó snel te doen?
On Topic: Ben je zelf "bang" voor de dood eigenlijk?
Angst voor de dood heb ik trouwens niet alleen voor het doodgaan.
[ Bericht 41% gewijzigd door #ANONIEM op 24-06-2019 15:16:08 ]
Ik ook, ik zou 9,77 betalen zie ik.quote:
[..]
Is dat zo gek?
Gewoon bij Yarden afgesloten een paar jaar terug. Ik ben nog jong, misschien ''helpt'' dat mee?
Netjes dan.quote:
[..]
Ik ook, ik zou 9,77 betalen zie ik.
Als jij 120 euro per jaar aan premie betaald dan kan een verzekering er waarschijnlijk geen 12000 van maken. Stel dat je zestig jaar die premie betaald dan zit je op 7200. Met wat beleggen kunnen ze dat wat optrekken maar ze moeten natuurlijk ook onkosten en winst maken.quote:
[..]
Is dat zo gek?
Gewoon bij Yarden afgesloten een paar jaar terug. Ik ben nog jong, misschien ''helpt'' dat mee?
Heb je dat ding in de jaren tachtig al afgesloten? Toen was het rendement nog wel zo dat het haalbaar zou kunnen zijn.
Dat hangt er vanaf wanneer je het vraagt. Op dit moment heb ik geen melding lopen en ben ik dus een beetje aan het freewheelen. Dit topic beantwoorden, de facturen voor de laatste 2 uitvaarten betalen en de nota voor de nabestaanden opstarten.quote:
[..]
Ja, mij ook... Ik heb een uitvaartverzekering van 5000 plus 2500 extra. En die is inmiddels betaald, ik betaal alleen nog een jaarlijkse bijdrage tot overlijden. Of zo. Raar gedoe, die verzekeringen
Anywho, interessant beroep!
Ik vraag me af hoe een gemiddelde dag eruit ziet voor jou?
(Ik financier alles voor en daarna geef ik de nota pas aan de nabestaanden).
Maar als de telefoon gaat met een melding dan ga ik (over het algemeen) meteen van slag. Regelen dat de overledene overbracht wordt van de plaats van overlijden naar de plaats van opbaren. En als dat niet nodig is, omdat iemand bijv. thuis overleden is en daar opgebaard wordt dan regel ik dat de koeling en evt. kist gebracht wordt. En dat de overledene verzorgd wordt.
Ikzelf ben daar ook altijd bij. Als het overdag is ga ik dan ook met de familie in gesprek om te bespreken waar en wanneer de uitvaart plaats vindt. 's Nachts kunnen we dat laatste uitstellen tot de volgende dag.
In de vervolgdagen ga ik iig nog naar de familie om de rouwkaart (als ze die willen) te bespreken en vervolgens te bestellen. Dan rij ik vaak wel 2-3 keer op en neer en dan nog naar de drukker om de kaart op te halen. In het weekend regel ik dat PostNL de kaarten thuis op komt halen.
Als ik nog geen aangifte gedaan heb ga ik naar het gemeentehuis om aangifte van overlijden te doen. En afhankelijk van het moment van waar we zitten qua regelen stuur ik mijn vervoerder een bericht om het vervoer op de dag van de uitvaart te bestellen. Zo ook met de uitvaartlocatie, kerk etc et.
Juist omdat er zo veel variabelen zijn is het eigenlijk onmogelijk om een dag te beschrijven. Dat is ook wat ik zo heerlijk aan dit werk vind.
quote:
[..]
Ga ik hem toch stellen
quote:
[..]
Huh, hoe zie je dat voor je
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.quote:
[..]
Volgens mij zijn de mogelijkheden daarin eindeloos toch
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
Ik blijf het ethisch een soort van lastig om reclame te maken hiervoor. Dat ik mijn flyer in een seniorenflat in de brievenbussen sta te stoppen, ik voel me dan net een aasgier. Terwijl een fysiotherapeut het ook doet.Heeft dat zin? Als hier nu iemand overlijdt bel ik de eerste de beste die ik vind op de googlezoekterm ‘uitvaartondernemer *woonplaats*’quote:
[..]
[..]
[..]
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
Het zal in bepaalde landen inderdaad met het klimaat te maken hebben, maar ook religie speelt een rol. Zowel bij het Jodendom als bij de Islam begraaft men het liefst binnen 24u.quote:
In Nederland duurt het vaak best lang voor iemand begraven wordt, terwijl er veel landen zijn waar het eerder regel dan uitzondering is dat iemand binnen een etmaal in de grond ligt ('s ochtends overlijden en nog voor het avondeten is de begrafenis al achter de rug, bijvoorbeeld). Dit zal deels met warmte te maken hebben, maar lang niet altijd - ik denk in dit geval aan Brazilië, waar mensen ook bij 15 graden vaak op de dag zelf al begraven worden.
Wat vind je van dergelijke korte tijden tussen overlijden en begraven en is het in Nederland überhaupt mogelijk om dat zó snel te doen?
Hier in Nederland is wettelijk vastgelegd dat het niet eerder kan dan 36u. De redenen hiervoor zijn het voorkomen van het begraven of cremeren van een schijndode en om de Officier van Justitie de kans te geven maatregelen te treffen als er mogelijk sprake is van een strafbaar feit.
Er kan wel ontheffing aangevraagd worden, dat doe je dan bij de Burgemeester van de gemeente waar de overledene zich bevindt en die moet dan weer overleggen met de Officier om er zeker van te zijn dat die geen bezwaar heeft.
Ikzelf denk dat het voor de naasten goed is om de tijd te nemen. Zo krijg je beter de kans om de werkelijkheid van het overlijden tot je door te laten dringen. Zeker als je regelmatig bij de overledene bent. Je ziet het lichaam, ondanks de koeling (of andere methode) veranderen en dat helpt bij het besef dat je uiteindelijk definitief afscheid moet gaan nemen.
Maar er zullen evenzoveel anderen zijn, zeker in landen waar men dit gewend is, die zeggen dat er geen enkele belemmering is voor snel begraven/cremeren.
Nee, hoewel ik hoop dat het echt nog wel even duurt ben ik er niet bang voor. Ik geloof ook niet in een hiernamaals of wat dan ook. Voor mij is dood gewoon het einde.quote:
On Topic: Ben je zelf "bang" voor de dood eigenlijk?
Ik doe alles, dus ook de laatste verzorging (zoals afleggen tegenwoordig iets netter wordt verwoord).quote:
Alleen begeleider of leg je ze ook af, of hoe heet het?
Angst voor de dood heb ik trouwens niet alleen voor het doodgaan.
quote:
[..]
[..]
[..]
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
En stiekem wil ik dit dan ook weten als het antwoord op de vorige vraag ja is
ook wel eens iemand die door een misdrijf om het leven is gekomen, maar pas heel laat gevonden is oid en dat jij diegene dan al half ontbindend "krijgt"? Zo ja, vond je dat wel eng? Zo nee, zou je daarvoor open staan?Euthanasie is ook niet natuurlijk, maar ik gok dat je dat niet bedoelt.quote:
Heb je wel eens de uitvaart van iemand gedaan die een niet-natuurlijke dood is gestorven?
En stiekem wil ik dit dan ook weten als het antwoord op de vorige vraag ja is
Maar nee, ik heb nog geen misdrijven gehad.Ik heb wel een overledene gehad die na een paar dagen gevonden werd maar haar lichaam was nog niet enorm veranderd.
En ook wel eens een heel oud iemand waarbij de tenen al helemaal zwart waren nog voor die persoon overleden was. Alleen waren die ingedroogd dus daar was verder niet veel engs aan, wat mij betreft dan.
Ik heb wel een keer iemand gehad die harder achteruit ging dan verwacht waarbij we de kist eerder hebben moeten sluiten. Daar was voornamelijk geur en kleur in het spel en dat was niet prettig maar ook niet enorm vervelend.
Ik heb geen idee hoe ik zou reageren als ik echt met een overledene te maken krijg die al in verregaande staat van ontbinding is maar het is zeker niet zo dat ik dat dan zou afwijzen. Ook die persoon en die familie hebben recht op mijn hulp. Wel zou het zo zijn als ik het echt niet zou trekken dat ik de 'verzorging' voor zover dat nog mogelijk is, over zou laten aan het verzorgteam dat ik vaker gebruik.
Ik ben wel nieuwsgierig aangelegd en ben ook wel benieuwd naar mijn eigen grenzen dus vooralsnog probeer ik overal bij te zijn en alles te zien.
(en zo ja, zou een particulier dat ook)Is het trouwens mogelijk om zelf een uitvaart te regelen of heb je altijd een uitvaartondernemer nodig?
Ja kan de gene die gaat overlijden gewoon zelf het graf laten graven. Hoef je het enkel nog dicht te scheppen. Kan binnen een uurtje wel geregeld zijn. (afhankelijk van hoe snel je de te overlijden persoon kan laten graven)quote:
In Nederland duurt het vaak best lang voor iemand begraven wordt, terwijl er veel landen zijn waar het eerder regel dan uitzondering is dat iemand binnen een etmaal in de grond ligt ('s ochtends overlijden en nog voor het avondeten is de begrafenis al achter de rug, bijvoorbeeld). Dit zal deels met warmte te maken hebben, maar lang niet altijd - ik denk in dit geval aan Brazilië, waar mensen ook bij 15 graden vaak op de dag zelf al begraven worden.
Wat vind je van dergelijke korte tijden tussen overlijden en begraven en is het in Nederland überhaupt mogelijk om dat zó snel te doen?
Ik heb idd geen eigen auto, ik huur alles in. Het is sws bijna niet mogelijk om een overledene in je eentje op een brancard te leggen zonder heel erg aan een lichaam te sjorren etc. Dat doe je liever niet zeg maar. Dus het heeft dan voor mij ook niet veel zin om een auto te hebben als ik niet altijd een tweede persoon bij me heb.quote:
Begrijp ik goed dat je geen eigen lijkenwagen hebt? Kun je die gewoon met chauffeur inhuren?
Is het trouwens mogelijk om zelf een uitvaart te regelen of heb je altijd een uitvaartondernemer nodig?
Wel kan ik dus een vervoerder bellen en zeggen '1 persoon is voldoende, ik help zelf mee'.
Of vervoerders, om ze zo maar even te noemen, ook opdrachten van particulieren aannemen weet ik niet. Ik denk het eerlijk gezegd van niet omdat je dan zit met 'hoe weet ik zeker dat mijn factuur betaald wordt', but then again, veel van dit soort bedrijven doen 'rouw en trouw' en trouwauto's huur je meestal wel zelf, dus wie weet.
Je hoeft geen uitvaartbegeleider/verzorger in te huren maar het is wel lastig om het zonder te doen. Ik weet niet of een crematorium een opdracht van een particulier aanneemt bijvoorbeeld. Je hebt dan iig de kans dat je een aanbetaling moet doet. (Ik moest laatst ook een crematie vooruit betalen omdat ik nog niet eerder in dat crematorium geweest was.).
Uitvaartbegeleiding/-verzorging is sowieso geen beschermd beroep, iedereen mag een uitvaartbedrijf starten zonder diploma's etc.
Je moet er alleen wel even voor zorgen dat je weet aan welke formaliteiten je moet voldoen.
Zo moet je dus aangifte van overlijden doen en er zijn een aantal zaken die je dan mee moet nemen:
Ten eerste de papieren in die de schouwarts heeft achtergelaten bij de overledene, bij natuurlijk overlijden:
- de zogeheten A-verklaring: verklaring natuurlijk overlijden
- de zogeheten B-verklaring: dit is een gesloten envelop met daarin de doodsoorzaak. De gemeente stuurt de laatste envelop ongeopend door naar het Centraal Bureau voor de Statistiek
Daarnaast lever je een 'aangifteformulier' in, met daarin de adresgegevens van de overledene, of hij of zij gehuwd of gescheiden was, gegevens van de erfgenaam, gegevens van waar en wanneer de uitvaart gaat plaatsvinden.
Je krijgt dan van de gemeenteambtenaar een uittreksel uit de akte van overlijden en je krijgt een 'verlof tot begraven/cremeren'. Dit verlof lever je samen met het kistdocument (daarop staat jouw eigen administratienummer (dat je ook met een stickertje op de kist geplakt hebt), de naam en geboorte- en overlijdensdatum en m/v en dient ter identificatie, ik garandeer op dat moment dat de persoon waarvan ik zeg dat die in de kist ligt er ook daadwerkelijk in ligt) en het officiële aanvraagformulier voor de begrafenis of crematie van de betreffende begraafplaats/crematorium in voor het begin van de uitvaart.
Dit zijn allemaal dingen die je wel zelf kan en mag doen maar waar de meeste mensen echt niet op zitten te wachten.
Bij een niet-natuurlijk overlijden gaan de papieren of naar het Openbaar Ministerie of naar de GGD en moet je van die instantie een 'verklaring geen bezwaar' krijgen. Die neem je dan mee naar de gemeente in plaats van de 'verklaring natuurlijk overlijden'.
Ik heb geen flauw idee joh. Had ook niet door dat het wel een erg hoog verzekerd bedrag wasquote:
[..]
Als jij 120 euro per jaar aan premie betaald dan kan een verzekering er waarschijnlijk geen 12000 van maken. Stel dat je zestig jaar die premie betaald dan zit je op 7200. Met wat beleggen kunnen ze dat wat optrekken maar ze moeten natuurlijk ook onkosten en winst maken.
Heb je dat ding in de jaren tachtig al afgesloten? Toen was het rendement nog wel zo dat het haalbaar zou kunnen zijn.
Mijn zoon is trouwens gratis meeverzekerd.
Ik was 25 of 26 ten tijde van afsluiting.
Wat?
Dood is toch gewoon dood?quote:
Ik lees m'n polisvoorwaarden even door. Als ik word vermoord of omkom tijdens een natuurramp (of burgeroorlog etc) dan hoeven ze niet uit te keren.
Wat?
Zelfmoord wel? quote:
[..]
Dood is toch gewoon dood?
quote:Wat mogen wij doen?
17. Wij hoeven niet altijd geld uit te keren of kosten van de uitvaart te vergoeden
17.1 Zijn er bijzondere omstandigheden? Dan hoeven wij geen geld uit te keren of kosten van
de uitvaart te vergoeden. Hierna leggen wij uit wat bijzondere omstandigheden zijn.
17.2 Bijzondere omstandigheden zijn:
(a) Is er sprake van zelfdoding door de persoon die verzekerd is binnen twee jaar na
afsluiten van deze verzekering? Dan hoeven wij alleen aan u (of uw erfgenamen als
u de verzekerde persoon bent) de betaalde premies terug te betalen. Is er sprake
van zelfdoding door de persoon die verzekerd is later dan twee jaar na het afsluiten
van deze verzekering? En vindt deze zelfdoding plaats binnen twee jaar nadat het
verzekerd bedrag is verhoogd? Dan hoeven wij alleen het oorspronkelijke verzekerd
bedrag te geven aan u (of aan uw erfgenamen);
(b) De persoon die verzekerd is komt te overlijden als gevolg van een gewapend conflict,
(burger)oorlog, opstand, binnenlandse onlusten, oproer, muiterij, terrorisme of een
natuurramp. In dit geval hoeven wij helemaal geen geld uit te keren en ook geen
kosten voor de uitvaart te vergoeden;
(c) De persoon die verzekerd is komt te overlijden binnen één jaar na afsluiten van deze
verzekering. Wanneer wij twijfels hebben of de gezondheidsvragen naar waarheid
zijn ingevuld, zullen wij aan de Toetsingscommissie Gezondheidsgegevens vragen
om een oordeel. Bijvoorbeeld wanneer deze commissie oordeelt dat de gezondheidsvragen niet naar waarheid zijn ingevuld dan keren wij niet uit;
(d) De persoon die verzekerd is komt te overlijden als gevolg van moord of doodslag,
waarbij u betrokken bent. In dit geval hoeven wij helemaal geen geld uit te keren en
ook geen kosten van de uitvaart te vergoeden;
17.3 Is er sprake van bijzondere omstandigheden? En keren wij geld uit of vergoeden wij
kosten van de uitvaart als hierboven bedoeld? Dan stopt ook de verzekering.
quote:
Het valt me nog mee dat ze geen 'acts of god' in de voorwaarden hebben opgenomen (kom je veel tegen bij Amerikaanse bedrijven).Misschien kan Vraagwatjewil licht schijnen op wie dan wèl die uitvaart gaat betalen. Het zal je maar gebeuren. Komt je geliefde om bij een terroristische aanslag, heel verdrietig, krijg je ook nog eens te horen dat de verzekering dan niet betaalt
Wacht even, dus wie heeft de begravenissen betaalt van al die overleden mensen in MH17?
En zou het een idee zijn voor je om visitekaartjes/flyers achter te laten in zulke hospices?quote:
[..]
[..]
[..]
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
quote:
Neem je vaak de overgebleven cake, snacks en drank mee naar huis?
Ben je weleens een onverwachte beenprothese oid tegengekomen bij het verzorgen?
Wat doe je als de overledene altijd hele lelijke make up op had? Beetje netter opbrengen of in zelfde stijl?
Heb je weleens hele voor jou vreemde rituelen gezien of moeten uitvoeren rondom overlijden?
Ben je bekend met deze serie, en wat vind je ervan? Gisteren bijv zag ik 'professionele huilers', dus mensen die ingehuurd worden en op een begrafenis huilen.quote:
Heb je weleens hele voor jou vreemde rituelen gezien of moeten uitvoeren rondom overlijden?
Wat vind je hier dan van:quote:
Ben je bekend met deze serie, en wat vind je ervan? Gisteren bijv zag ik 'professionele huilers', dus mensen die ingehuurd worden en op een begrafenis huilen.
quote:De laatste jaren is er een bizarre trend erg populair geworden in China. De Aziaten nodigen op begrafenissen namelijk strippers uit om meer volk te lokken naar de plechtigheid en om hun rijkdom te tonen.
Geen koffietafel op de begrafenissen maar wel een spetterende burlesqueshow. Wij kunnen het ons wellicht niet voorstellen maar in China is het volstrekt normaal. De gemeenschap ginder gelooft dat een groter publiek bij een begrafenis beter zou helpen om de dode te eren.
Al is dat volgens experts complete nonsens. “Het gaat er bij de Chinezen om om te tonen hoeveel rijkdom je hebt. En hoe gaat dat beter dan tijdens een plechtigheid waarbij al je vrienden en familie samenkomen? De strippers worden niet alleen uitgenodigd op begrafenissen, maar ook op huwelijken is het een vaak voorkomend fenomeen.”
Kijk, dát zijn de écht belangrijke vragenquote:
Neem je vaak de overgebleven cake, snacks en drank mee naar huis?
Die niemand durft te stellen, maar die iedereen wil weten!
quote:
Ben je bekend met deze serie, en wat vind je ervan? Gisteren bijv zag ik 'professionele huilers', dus mensen die ingehuurd worden en op een begrafenis huilen.
quote:
Volg je toevallig de serie 'Last Days' van Lieve Blancquaert op zondagavond op de VPRO?
Gaat over omgaan met de dood en speciale uitvaartrituelen in diverse landen. Gisteren over Ghana waar 3 dagen lang een enorm 'feest' wordt gegeven om de overledene uit te zwaaien (kosten kunnen oplopen tot 50.000 dollar). Wordt door de nabestaanden maanden voor gespaard en ingezameld en de overledenen blijven soms wel tot 7 maanden in de koelcellen voordat het 'feest' kan worden georganiseerd.
Aanrader om (terug) te kijken.
quote:
Ik kende hem inderdaad al, heb hem vorig jaar op België gekeken. Zeker een aanrader als je hier interesse voor hebt.
Er hoort ook een prachtig fotoboek bij.
Vet intrigerend
:-) niet gezien :-)quote:
Je kunt toch standaard in een huis aan huisblad gaan staan flyeren zou ik ook niet doen.quote:
[..]
[..]
[..]
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
Volgens mij zijn die uitvaarten door de Nederlandse overheid betaald.quote:
[..]
Misschien kan Vraagwatjewil licht schijnen op wie dan wèl die uitvaart gaat betalen. Het zal je maar gebeuren. Komt je geliefde om bij een terroristische aanslag, heel verdrietig, krijg je ook nog eens te horen dat de verzekering dan niet betaalt
Wacht even, dus wie heeft de begravenissen betaalt van al die overleden mensen in MH17?
Kwamen met door Nederland georganiseerde vluchten terug, allemaal netjes in dezelfde kist en de rouwauto’s stonden op het vliegveld klaar.
Je kunt ook zorgen voor een mooi interview in het lokale huis aan huis blad.quote:
[..]
[..]
[..]
Nah... nee... vast legio mogelijkheden, maar nee... dat is niet echt mijn ding zeg maar.
Ik vind flyeren en adverteren al lastig zat.
Zo las ik eens een artikel over een uitvaartbedrijf dat alleen met vrouwen werkte. Beetje het idee: “de vrouw brengt nieuw leven in de wereld en begeleid het ook weer er van af”
Kan me voorstellen dat dat soms de voorkeur heeft.
Misschien kun jij zoiets ook regelen en vertellen wat jou van de doorsnee ondernemer onderscheid.
Dat is wel fijn. Is dat dan ook de standaard bij terrorisme? En hoe zit dat dan bij moord?quote:
Volgens mij zijn die uitvaarten door de Nederlandse overheid betaald.
Kwamen met door Nederland georganiseerde vluchten terug, allemaal netjes in dezelfde kist en de rouwauto’s stonden op het vliegveld klaar.
Ik ken wel iemand die is vermoord, maar die had ook geen begrafenisverzekering. En de naaste familie geen geld. Dat was een bijzonder treurige uitvaart
Toen heb ik ook maar een verzekering afgesloten.En hoe zit het met foto's maken van de overledene indien er een open kist is? Sommige mensen hadden foto's gemaakt en die op facebook gegooid, ik heb nu nog steeds een haat liefde verhouding met facebook hierom, waarom staan jullie dat allemaal toe? Ik was niet echt in staat om haar te verdedigen maar achteraf gezien heeft dit gedrag bijgedragen aan de moeizame verwerking.
Ik vermoed dat je dan in theorie de kosten van de uitvaart kan claimen op de dader, maar dat is natuurlijk in theorie.quote:
[..]
Misschien kan Vraagwatjewil licht schijnen op wie dan wèl die uitvaart gaat betalen. Het zal je maar gebeuren. Komt je geliefde om bij een terroristische aanslag, heel verdrietig, krijg je ook nog eens te horen dat de verzekering dan niet betaalt
Wacht even, dus wie heeft de begravenissen betaalt van al die overleden mensen in MH17?
Daar staat tegenover dat de doodsoorzaak over het algemeen niet bekend gemaakt hoeft te worden aan de verzekeraar. Iig niet in de gevallen dat ik geld heb geclaimd, dus hoe een verzekeraar daar dan achter komt...
Ik heb eigenlijk geen idee hoe dat gaat. Ik weet alleen dat verzekeraars er niet van houden geld uit te keren dus dat er een boel kleine lettertjes zijn.
Ik heb nog niet zelf contact gehad met iemand die binnenkort kwam te overlijden, wel heb ik eens een uitvaart geregeld met de broer van de persoon die zou komen te overlijden. Die meneer had wel hele duidelijke wensen en uiteindelijk was de rouwkaart klaar op de dat hij kwam te overlijden zodat hij hem zelf ook nog heeft gezien.quote:Op maandag 24 juni 2019 17:14 schreef DJMO het volgende:
Heb je wel eens te maken gehad met mensen die zelf hun eigen uitvaart willen regelen? Bijvoorbeeld mensen die in een hospice liggen en toch nog zelf de regie willen hebben over hun begrafenis/crematie?
Dat is wel een optie, en sommige hospices hebben bijvoorbeeld een map waarin ze info van aller ondernemers in de stad/regio hebben zodat mensen zich kunnen oriënteren mocht het moment daar zijn.quote:En zou het een idee zijn voor je om visitekaartjes/flyers achter te laten in zulke hospices?
Maar ik heb ook eens contact gehad met een hospice waarbij ik voorstelde eens kennis te maken omdat ik mogelijk binnenkort daar zou kunnen zijn en die reageerde heel afwijzend daarop. Dus ik ben daar wel erg voorzichtig mee.
Mijn allereerste uitvaart, ik natuurlijk bloednerveus, waarbij ik dacht de schaarwagen (het karretje waarmee de overledene vaak uit huis gereden wordt) netjes weg te zetten nadat de overledene in de rouwauto was gezet zodat de familie wat dichterbij kon komen.quote:
Wat is jouw gekst moment of gebeurtenis bij werkzaamheid als uitvaartbegeleider..
Ik zette dat schaarwagentje op de stoep en draai me om en in mijn ooghoek zie ik nog net dat ding richting die prachtige witte rouwauto rollen en jawel *pats* een stuk lak van zeker 1cm2 spatte zo van die auto af. K*****t.
Tienerkleinkinderen van de overledene helemaal in een deuk natuurlijk: heb jij dat!
Pfoeh… thank god voor verzekeringen.
Dat ik even later bij diezelfde uitvaart in de kerk per ongeluk tegen het wijwater-emmertje aanstapte *kloink* hielp niet mee.
Klotsende oksels, werkelijk waar!
Vooralsnog verder geen gekkigheden, maar goed, ik doe het ook nog niet zo enorm lang.
[ Bericht 0% gewijzigd door VraagWatJeWil op 24-06-2019 18:23:04 ]
Nog steeds best een taboe dus, de dood. Zelfs voor een hospice. En we gaan allemaal dood.quote:
Maar ik heb ook eens contact gehad met een hospice waarbij ik voorstelde eens kennis te maken omdat ik mogelijk binnenkort daar zou kunnen zijn en die reageerde heel afwijzend daarop. Dus ik ben daar wel erg voorzichtig mee.
Of denk je dat ze bang waren voor een verkooppraatje ipv een kennismakingsbezoek?
Nope, het wordt wel aan de families aangeboden, de broodjes of cake etc, zij hebben er ten slotte voor betaald. Drankjes worden over het algemeen afgerekend op gebruik dus dat blijft niet over zeg maar.quote:
Neem je vaak de overgebleven cake, snacks en drank mee naar huis?
Niet tijdens de uitvaart, wel tijdens het verzorgen. Als je iemand beweegt om kleding aan te trekken komt er nog wel eens lucht omhoog.quote:
Heb je weleens geluiden gehoord vanuit het lichaam tijdens de uitvaart?
Ik heb inderdaad eens iemand gehad met een geamputeerd been. Was ook wel even wennen met verzorgen want de gewichtsverdeling ligt heel anders.quote:Ben je weleens een onverwachte beenprothese oid tegengekomen bij het verzorgen?
Ik heb zelf tot nu toe geen make-up aangebracht bij overledenen, het waren allemaal geen types die zich in het dagelijks leven helemaal vol smeerden.quote:Wat doe je als de overledene altijd hele lelijke make up op had? Beetje netter opbrengen of in zelfde stijl?
Als iemand hele uitgesproken make-up draagt wordt zoiets vaak door de naasten benoemd, een dochter of vriendin en ik zo ze dan vragen te helpen. Zij weten toch het beste hoe het dan moet en dan is het ook het 'mooist' zogezegd als het gewoon gedaan wordt zoals het altijd zat. Het gaat er namelijk om dat je afscheid neemt van iemand zoals hij of zij was, niet om ze mooier te maken ofzo. Mensen zouden dat misschien juist heel ongepast vinden.
Nee, nog niet. Wellicht komt dat nog.quote:Heb je weleens hele voor jou vreemde rituelen gezien of moeten uitvoeren rondom overlijden?
Het is wel zo dat bij een aantal religieuze groepen, joden, islamieten maar ook hindoestaanse groepen, die hebben eigen afleg-verenigingen en dat gebeurt over het algemeen achter gesloten deuren. Bij sommige groepen is de familie daar zelfs niet eens bij, dus dat zou ik ook niet te zien krijgen.
Ik zit heel erg in dubio. Ik schreef afgelopen week deze column over mijn veertigste verjaardag (overmorgen). Mijn punt is dat ik verwacht niet heel erg oud te worden (ongezonde levensstijl, kanker een familiaire doodsoorzaak etc). Enerzijds wil ik totaal nog niet aan mijn dood of begrafenis denken, maar anderzijds ben ik van mening dat ik toch mijn eigen uitvaart zou willen regisseren. Ik wil mijn kinderen niet opzadelen met de keuzes die ik moest maken toen mijn ouders overleden.quote:
[..]
Ik heb nog niet zelf contact gehad met iemand die binnenkort kwam te overlijden, wel heb ik eens een uitvaart geregeld met de broer van de persoon die zou komen te overlijden. Die meneer had wel hele duidelijke wensen en uiteindelijk was de rouwkaart klaar op de dat hij kwam te overlijden zodat hij hem zelf ook nog heeft gezien.
[..]
Dat is wel een optie, en sommige hospices hebben bijvoorbeeld een map waarin ze info van aller ondernemers in de stad/regio hebben zodat mensen zich kunnen oriënteren mocht het moment daar zijn.
Maar ik heb ook eens contact gehad met een hospice waarbij ik voorstelde eens kennis te maken omdat ik mogelijk binnenkort daar zou kunnen zijn en die reageerde heel afwijzend daarop. Dus ik ben daar wel erg voorzichtig mee.
Welke mogelijkheden zie jij om dat ver vooraf al te plannen? Een notaris inzetten? Of reeds nu al een uitvaartondernemer benaderen en daarmee een draaiboek samenstellen? Hoe zorg ik er dan voor dat op het moment suprême ook daadwerkelijk mijn wensen gevolgd worden?
Ja, Golfer vroeg er ook al naar. Prachtige serie!quote:
[..]
Ben je bekend met deze serie, en wat vind je ervan? Gisteren bijv zag ik 'professionele huilers', dus mensen die ingehuurd worden en op een begrafenis huilen.
Wat ook tof is om terug te kijken via NPO Start, als je het interessant vindt tenminste, is de serie 'Doodgewoon'. Daarin worden een aantal ondernemers gevolgd, iemand die alleen kinderuitvaarten doet, iemand die multiculturele uitvaarten doet (met ook de zingende, dansende dragers van 'Wie Kan Doe', echt heel gaaf om eens te zien!).
En wat ik erg interessant vond was 'Casketeers' op Netflix, over een Maori uitvaartonderneming op Nieuw Zeeland. 2e seizoen is net uit en moet ik nog kijken.
En er was laatst op de Belg ook een mooie serie 'Komen te gaan' over de gebruiken daar, toch net even anders dan bij ons, daar krijg je bijvoorbeeld de urn met as meteen na de crematie mee (kijk uit, hij is nog wat warm!), ook zeker interessant maar ik weet niet of dat terug te zien is vanuit NL.
[ Bericht 11% gewijzigd door VraagWatJeWil op 24-06-2019 18:33:22 ]
Dat heb ik inmiddels ook gedaan maar is echt bizar duur, 130 euro per week. Dan gaat je budget er op een gegeven moment rap aan. Dus ik heb ook een A6 flyertje en die heb ik hier in de buurt huis aan huis door de brievenbussen gedaan, zo'n 3000 stuks en de rest ga ik her en der op gerichte plekken nog doen als ik weer een paar uur tijd heb.quote:
[..]
Je kunt toch standaard in een huis aan huisblad gaan staan flyeren zou ik ook niet doen.
Die staat ook op mijn lijstje om te regelen, maar ik wilde er eerst voor zorgen dat mijn google zooi een beetje goed staat dat mijn site goed gevonden wordt als mensen gaan zoeken, anders is het ook zo halfbakken.quote:
[..]
Je kunt ook zorgen voor een mooi interview in het lokale huis aan huis blad.
Zo las ik eens een artikel over een uitvaartbedrijf dat alleen met vrouwen werkte. Beetje het idee: “de vrouw brengt nieuw leven in de wereld en begeleid het ook weer er van af”
Kan me voorstellen dat dat soms de voorkeur heeft.
Misschien kun jij zoiets ook regelen en vertellen wat jou van de doorsnee ondernemer onderscheid.
ik ben nu nog jong en er al een paar keer aan gedacht maar nooit echt naar gekeken nu door dit topic weer ter gedachten gekomen en vind dat ik dat toch eens goed geregeld moet hebben.
Ik was daar natuurlijk niet bij dus weet niet precies wat er gebeurde. Ik zou sowieso zorgen voor extra assistentie om alles in goede banen te leiden.quote:
Mooi dat je dit werk doet, niets dan lof voor jullie, maar wel een korte vraag, tijdens de uitvaart van een voor mij zeer geliefd persoon was het erg druk, bij het echte begraven had de uitvaartverzorger aangegeven dat ze in familiekring begraven zou worden dus dat ze daar echt afscheid konden nemen, er waren meer dan 300 mensen tijdens de uitvaart maar sommigen gingen niet weg tijdens het echte begraven, dus het neerlaten van haar kist in de aarde, sommigen gingen in de rij staan om ook wat aarde op haar te gooien, ik heb me daar erg aan gestoord en degene die de uitvaart begeleide deed gewoon helemaal niks daartegen terwijl ik vooraf had gezegd dat alleen familie bij dat laatste stuk moesten zijn, waarom deden ze niks tegen die mensen?
Als er van te voren een dienst is zou ik niet vertellen hoewatwaar qua begraven maar zorgen dat iedereen weg is en dan pas met de familie naar het graf, of andersom, de familie naar het graf laten gaan en een medewerker laten zorgen dat de andere mensen zich naar de condoleanceruimte zouden begeven.
Als in eerste instantie iedereen wel mee naar het graf mocht dan is het al wel lastiger, maar ook dan zou ik mensen toch echt manen door te lopen omdat de familie als laatste afscheid wil nemen.
Maar nogmaals, met zo'n grote groep zou ik het iig niet alleen gedaan hebben.
Als mij van te voren niet expliciet gezegd wordt dat er geen foto's gemaakt mogen worden weet ik ook niet of ik daar op in zou grijpen. Sowieso ben ik niet overal altijd bij, bij bijvoorbeeld het afscheid nemen.quote:En hoe zit het met foto's maken van de overledene indien er een open kist is? Sommige mensen hadden foto's gemaakt en die op facebook gegooid, ik heb nu nog steeds een haat liefde verhouding met facebook hierom, waarom staan jullie dat allemaal toe? Ik was niet echt in staat om haar te verdedigen maar achteraf gezien heeft dit gedrag bijgedragen aan de moeizame verwerking.
Als er tijdens de dienst mensen naar voren zouden komen lopen bij een open kist en dan met een mobieltje foto's zouden gaan staan nemen denk ik dat ik wellicht na afloop eerst bij de familie zou checken en daarna die persoon zou aanspreken of iets dergelijks.
Waarom wij dat allemaal toe staan? Omdat het jullie uitvaart is. Ik bepaal de regels niet. Voor hetzelfde geld heb jij wel iemand gevraagd die foto's te maken. En als ik die persoon dan aanspreek ben ik degene die buiten haar boekje gaat...
Een lastig grijs gebied dat in jouw geval dus niet fijn uitgepakt heeft, wel heel vervelend en bizar ongepast dat deze foto's online gezet worden.
Ja, geen idee. Ik kreeg terug dat ze dat helemaal niet nodig leek, dat ik toch in principe alleen contact had met de familie en dat als het nodig was, dat ze dan een kamertje beschikbaar zouden stellen.quote:
[..]
Nog steeds best een taboe dus, de dood. Zelfs voor een hospice. En we gaan allemaal dood.
Of denk je dat ze bang waren voor een verkooppraatje ipv een kennismakingsbezoek?
En dat terwijl ze eens in de paar maanden open huis hebben. Ik denk idd dat ze bang was dat ik wilde recruiten ofzo.
Er zijn een aantal manieren om je uitvaartwensen vast te leggen. Veel ondernemers hebben een wensenboekje waarin je voor jezelf kan noteren wat je zou willen. Dit kan je dan in de kast bij je paspoort etc. leggen zodat mensen het vinden als het moment daar is. Je kan ze uiteraard ook vertellen dat ze daar liggen.quote:
[..]
Ik zit heel erg in dubio. Ik schreef afgelopen week deze column over mijn veertigste verjaardag (overmorgen). Mijn punt is dat ik verwacht niet heel erg oud te worden (ongezonde levensstijl, kanker een familiaire doodsoorzaak etc). Enerzijds wil ik totaal nog niet aan mijn dood of begrafenis denken, maar anderzijds ben ik van mening dat ik toch mijn eigen uitvaart zou willen regisseren. Ik wil mijn kinderen niet opzadelen met de keuzes die ik moest maken toen mijn ouders overleden.
Welke mogelijkheden zie jij om dat ver vooraf al te plannen? Een notaris inzetten? Of reeds nu al een uitvaartondernemer benaderen en daarmee een draaiboek samenstellen? Hoe zorg ik er dan voor dat op het moment suprême ook daadwerkelijk mijn wensen gevolgd worden?
Je kan je wensen ook vastleggen bij een notaris, maar ook dan moet je mensen inlichten dat ze daar liggen want niet iedereen checkt bij een notaris of er uitvaartwensen zijn. In gevallen van een dispuut tussen partijen over bijvoorbeeld cremeren of begraven zijn wensen vastgelegd bij de notaris vaak wel datgene dat bij een kort geding (ja echt) de doorslag geeft.
Een andere optie die ook in de rechtszaal stand houdt is een 'codicil'. Dat zijn handgeschreven, gedateerde en gesigneerde wensen. Die hoeven dan niet bij een notaris te liggen.
Of jouw wensen uitgevoerd worden weet je nooit helemaal zeker. Maar als je bang bent dat er een partij is die dwars gaat liggen dan kan je het dus wel goed vastleggen en zorgen dat een andere partij daar weet van heeft.
Als je dat wil kan je wel een uitvaartondernemer bellen om te kijken of die vrijblijvend met je in gesprek wil gaan. Dat komt ook wel regelmatig voor. Dat is dan een investering in tijd voor die ondernemer in de hoop dat, wanneer het dan ook gebeurt, jouw nabestaanden ook die onderneming gaan bellen omdat jij dat ergens genoteerd hebt.
Je kan iig om te beginnen eens googelen op 'uitvaartwensen' dan kom je wel lijsten tegen die je een eerste handvat kunnen geven.
Dankjewel,die foto's werden jaren na haar overlijden nog online gezet,als herinnering aan haar begrafenis met een sneue herinnering erbij. Kutvolk.quote:
[..]
Ik was daar natuurlijk niet bij dus weet niet precies wat er gebeurde. Ik zou sowieso zorgen voor extra assistentie om alles in goede banen te leiden.
Als er van te voren een dienst is zou ik niet vertellen hoewatwaar qua begraven maar zorgen dat iedereen weg is en dan pas met de familie naar het graf, of andersom, de familie naar het graf laten gaan en een medewerker laten zorgen dat de andere mensen zich naar de condoleanceruimte zouden begeven.
Als in eerste instantie iedereen wel mee naar het graf mocht dan is het al wel lastiger, maar ook dan zou ik mensen toch echt manen door te lopen omdat de familie als laatste afscheid wil nemen.
Maar nogmaals, met zo'n grote groep zou ik het iig niet alleen gedaan hebben.
[..]
Als mij van te voren niet expliciet gezegd wordt dat er geen foto's gemaakt mogen worden weet ik ook niet of ik daar op in zou grijpen. Sowieso ben ik niet overal altijd bij, bij bijvoorbeeld het afscheid nemen.
Als er tijdens de dienst mensen naar voren zouden komen lopen bij een open kist en dan met een mobieltje foto's zouden gaan staan nemen denk ik dat ik wellicht na afloop eerst bij de familie zou checken en daarna die persoon zou aanspreken of iets dergelijks.
Waarom wij dat allemaal toe staan? Omdat het jullie uitvaart is. Ik bepaal de regels niet. Voor hetzelfde geld heb jij wel iemand gevraagd die foto's te maken. En als ik die persoon dan aanspreek ben ik degene die buiten haar boekje gaat...
Een lastig grijs gebied dat in jouw geval dus niet fijn uitgepakt heeft, wel heel vervelend en bizar ongepast dat deze foto's online gezet worden.
Ben je daar ook emotioneel op voorbereidt dat je ook kinderen ooit onder je zorg moet nemen en het zware verdriet van de ouders ?
Ik zou verwachten dat je eerst ervaring op wil doen binnen een bestaande organisatie of zijn er zo weinig vacatures beschikbaar?
Wat ik eigenlijk wil, is dat mijn uitvaart geregeld wordt door iemand die geen familie is, naar mijn wensen. Mede omdat mijn familie/kinderen zich daar dan geen zorgen om hoeven te maken zeg maar. Is het op de manieren die jij benoemd mogelijk om van te voren een 'derde' aan te wijzen, of heeft familie altijd eerste inspraak?quote:
[..]
Er zijn een aantal manieren om je uitvaartwensen vast te leggen. Veel ondernemers hebben een wensenboekje waarin je voor jezelf kan noteren wat je zou willen. Dit kan je dan in de kast bij je paspoort etc. leggen zodat mensen het vinden als het moment daar is. Je kan ze uiteraard ook vertellen dat ze daar liggen.
Je kan je wensen ook vastleggen bij een notaris, maar ook dan moet je mensen inlichten dat ze daar liggen want niet iedereen checkt bij een notaris of er uitvaartwensen zijn. In gevallen van een dispuut tussen partijen over bijvoorbeeld cremeren of begraven zijn wensen vastgelegd bij de notaris vaak wel datgene dat bij een kort geding (ja echt) de doorslag geeft.
Een andere optie die ook in de rechtszaal stand houdt is een 'codicil'. Dat zijn handgeschreven, gedateerde en gesigneerde wensen. Die hoeven dan niet bij een notaris te liggen.
Of jouw wensen uitgevoerd worden weet je nooit helemaal zeker. Maar als je bang bent dat er een partij is die dwars gaat liggen dan kan je het dus wel goed vastleggen en zorgen dat een andere partij daar weet van heeft.
Als je dat wil kan je wel een uitvaartondernemer bellen om te kijken of die vrijblijvend met je in gesprek wil gaan. Dat komt ook wel regelmatig voor. Dat is dan een investering in tijd voor die ondernemer in de hoop dat, wanneer het dan ook gebeurt, jouw nabestaanden ook die onderneming gaan bellen omdat jij dat ergens genoteerd hebt.
Je kan iig om te beginnen eens googelen op 'uitvaartwensen' dan kom je wel lijsten tegen die je een eerste handvat kunnen geven.
Nope, maar misschien ook niet omdat ik daar niet per se naar op zoek ben of voor open sta.quote:
Nog geen paranormale dingen meegemaakt?
Heb je die mensen zelf niet aangesproken daarop zeker die na jaren ik zou echt pislink zijn als bijvoorbeeld een tante foto's van mijn dode moeder op FB pleurt vrij bizar dat mensen dat gaan doen een van de redenen dat bij mij de kist dicht blijft. Ik ga echt niet te kijk liggen als de kiloknaller van de jumboquote:
[..]
Dankjewel,die foto's werden jaren na haar overlijden nog online gezet,als herinnering aan haar begrafenis met een sneue herinnering erbij. Kutvolk.
Volgens mij kan je je daar niet op voorbereiden. Zoals in de serie 'Doodgewoon' die ik hierboven aan haal, daar worden de voorbereidingen voor een uitvaart van een baby gevolgd en dan zit ik iig met tranen over mijn wangen op de bank. Geen idee hoe dat in het echt zal zijn.quote:
Ik kan me voorstellen dat n uitvaart emotioneel gezien nogal kan verschillen voor n uitvaartbegeleider : ik bedoel het moet 'makkelijker' zijn om n uitvaart te verzorgen voor iemand die oud is geworden en n goed leven heeft gehad dan bv voor een kindje dat ongelukkig is overleden.
Ben je daar ook emotioneel op voorbereidt dat je ook kinderen ooit onder je zorg moet nemen en het zware verdriet van de ouders ?
Maar vergis je toch ook niet over het verdriet bij iemand die een lang leven heeft gehad. De achterblijvende partner moet ineens na 40-50-60 jaar alleen verder. Al die gewoontes die je in al die jaren op bouwt, je houvast als het ware is ineens weg... dat is ook echt zo ontzettend verdrietig soms...
Volgens mij is het regelen van de uitvaart ook een stap in het rouwproces. Om de familie de inspraak “af te nemen” lijkt me ook niet fijn voor hun.quote:
[..]
Wat ik eigenlijk wil, is dat mijn uitvaart geregeld wordt door iemand die geen familie is, naar mijn wensen. Mede omdat mijn familie/kinderen zich daar dan geen zorgen om hoeven te maken zeg maar. Is het op de manieren die jij benoemd mogelijk om van te voren een 'derde' aan te wijzen, of heeft familie altijd eerste inspraak?
Het laatste. Het was in eerste instantie ook niet mijn bedoeling, maar er zijn weinig vacatures, veel sollicitanten (echt rustig 150-200 reacties) en ze vragen vrijwel overal ervaring. Maar ja, als je nergens de kans krijgt die op te doen...quote:
Waarom ben je meteen je eigen bedrijf begonnen?
Ik zou verwachten dat je eerst ervaring op wil doen binnen een bestaande organisatie of zijn er zo weinig vacatures beschikbaar?
Toen ben ik eens goed gaan kijken naar de markt in mijn woonplaats en ik denk dat er echt nog wel plek is voor iemand als ik. Een zelfstandig werkende vrouw, die is er nog niet. Sowieso is mijn woonplaats in die zin redelijk uniek want de markt is overvol maar hier in een stad van zo'n 70,000 inwoners heeft naast 1 grote landelijke onderneming maar 2 andere kleine ondernemingen en dan in de dorpjes omheen zitten er nog 2-3.
Toen dacht ik 'ik ga gewoon mijn eigen plekje veroveren!'
Ik heb de mazzel dat ik stage kon lopen in een stadje hier zo'n 20 minuten verderop en ik kan daar al mijn vragen kwijt, eigenlijk een soort mentor heb ik nog steeds daar. En dat helpt enorm. Sowieso al weten dat je back-up hebt.
Daarnaast heb ik ook al eens een freelancer ingezet. Zij is meer ervaren dan ik dus ook bij haar kan ik bij eventuele tips en twijfels terecht.
Eigenlijk geldt: wie betaalt, bepaalt. En over het algemeen gaat dat dan in samenspraak met andere familieleden, maar als jij echt graag wil dat een ander het voor je regelt, dan zou ik dat ten eerste goed met die persoon bespreken en met je familie en heel goed op papier vastleggen. Dan zou er op dat moment, als er gedonder om ontstaat, die persoon naar de rechter kunnen stappen en kunnen zeggen: maar dit is er besproken.quote:
[..]
Wat ik eigenlijk wil, is dat mijn uitvaart geregeld wordt door iemand die geen familie is, naar mijn wensen. Mede omdat mijn familie/kinderen zich daar dan geen zorgen om hoeven te maken zeg maar. Is het op de manieren die jij benoemd mogelijk om van te voren een 'derde' aan te wijzen, of heeft familie altijd eerste inspraak?
Als je niet bang bent voor gedonder maar dat je gewoon de familie dingen uit handen wil nemen, dan zou ik nu in gesprek gaan met een ondernemer en daar je wensen vast leggen, dan hoeft er bij wijze van spreken geen derde bij te komen toch? Dan trekt die ondernemer tzt jouw file uit de kast en zegt: dit en dit en dit hebben we besproken, zo wil ze het graag, nog vragen?
Mooi dat je dit zegt, want dit is ook echt wel zo. Natuurlijk vind ik het belangrijk om aan de laatste wensen van de overledene te voldoen, maar de naasten moeten door, het is voor hen ook echt heel belangrijk dat zij achter de gemaakte keuzes kunnen staan.quote:
[..]
Volgens mij is het regelen van de uitvaart ook een stap in het rouwproces. Om de familie de inspraak “af te nemen” lijkt me ook niet fijn voor hun.
Zo las ik eens het verhaal van een moeder die alles al had geregeld en ze wilde niks, geen sprekers, geen muziek, geen afscheid, gewoon hup naar het crematorium en weer weg.
En dat deden de kinderen, want zo wilde moeder dat ten slotte. Maar een van de dochters heeft daar altijd last van gehad, het was toch ook haar moeder en zij had wel met muziek en bijvoorbeeld een mooi gedicht afscheid willen nemen...
Ik denk dat het mooi is als je er een middenweg in kan vinden. En iig je naasten betrekt in je keuzes, dat ze er van te voren al vanaf weten en je er evt. over in gesprek kan gaan ipv ze voor een kant en klaar script te stellen: zo wordt het, klaar!
Dit zou ik met mijn dochter nog wel kunnen bespreken, want die is inmiddels volwassen, maar niet met m'n drie zoons. Die zijn daar nog véél te jong voor. Bedankt voor je open antwoorden, ik heb iets om over na te denken in ieder geval.quote:
[..]
Ik denk dat het mooi is als je er een middenweg in kan vinden. En iig je naasten betrekt in je keuzes, dat ze er van te voren al vanaf weten en je er evt. over in gesprek kan gaan ipv ze voor een kant en klaar script te stellen: zo wordt het, klaar!
Ja, die zijn daar idd te jong voor, maar je zou al wel tegen je dochter kunnen zeggen dat je iets op papier hebt gezet en waar ze dat kan vinden.quote:
[..]
Dit zou ik met mijn dochter nog wel kunnen bespreken, want die is inmiddels volwassen, maar niet met m'n drie zoons. Die zijn daar nog véél te jong voor. Bedankt voor je open antwoorden, ik heb iets om over na te denken in ieder geval.
Waarom sta je graag zo dicht bij de dood?quote:
[..]
Nope, maar misschien ook niet omdat ik daar niet per se naar op zoek ben of voor open sta.
Tsja... Ik weet dat het enorm onbevredigend is als ik zeg dat ik dat niet zo heel goed weet. Ik hou van de combinatie van verschillende dingen in het vak. Het regelwerk, de afwisseling, het wezenlijke van waar het om gaat, mensen helpen... Het is niet per se de dood die me aan trekt als wel de heftigheid van de impact ervan op iemands leven en dan op dat moment mensen dingen uit handen kunnen nemen en dingen regelen.quote:
[..]
Waarom sta je graag zo dicht bij de dood?
Hoewel dat vast ook vreemd klinkt, realiseer ik me.
Dit is dus hetgene wat me tegenhoudt om dit beroep te doen (en het commerciële, maar daar ben je zelf bij). Lijkt me verder mooi om te doen.quote:
[..]
Ik doe alles, dus ook de laatste verzorging (zoals afleggen tegenwoordig iets netter wordt verwoord).
Alles is uit te besteden en als je dit liever niet doet kan dat heel goed. Een collega-ondernemer die ik regelmatig assisteer doet ook niets met de verzorging, dat huurt ze in.quote:Op maandag 24 juni 2019 20:07 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Dit is dus hetgene wat me tegenhoudt om dit beroep te doen (en het commerciële, maar daar ben je zelf bij). Lijkt me verder mooi om te doen.
Dat snap ik wel. Dat heb ik ook met bruiloften. Ben een aantal keren ceremoniemeester geweest en daar geldt hetzelfde voorquote:
[..]
Tsja... Ik weet dat het enorm onbevredigend is als ik zeg dat ik dat niet zo heel goed weet. Ik hou van de combinatie van verschillende dingen in het vak. Het regelwerk, de afwisseling, het wezenlijke van waar het om gaat, mensen helpen... Het is niet per se de dood die me aan trekt als wel de heftigheid van de impact ervan op iemands leven en dan op dat moment mensen dingen uit handen kunnen nemen en dingen regelen.
Hoewel dat vast ook vreemd klinkt, realiseer ik me.
- regelwerk
- afwisseling
- wezenlijke waar het om gaat
- bruidspaar helpen
Het is gewoon een mooi moment in hun leven.
Wat ik alleen wel had, bij de zoveelste bruiloft: dat ik een beetje op de automatische piloot ging. Dus niet meer ging pieken of het onderste uit de kan ging halen. Dat je voor de makkelijke weg kiest.
In hoeverre doe jij dat bij je uitvaarten? Probeer je voor elke uitvaart er weer het beste van het beste van te maken? Of is goed op een gegeven moment ook wel goed genoeg?
Bij de uitvaart van 1 van mijn opa's stond de kist vooraan in de kerk. De pastoor had net lekker met de pleeborstel in het rond gezwaaid. Loopt de begrafenisondernemer richting altaar, glijdt ie uit over het marmer met waterquote:
Dat ik even later bij diezelfde uitvaart in de kerk per ongeluk tegen het wijwater-emmertje aanstapte *kloink* hielp niet mee.
Klotsende oksels, werkelijk waar!
Vooralsnog verder geen gekkigheden, maar goed, ik doe het ook nog niet zo enorm lang.
Hij greep nog naar de kist om houvast te zoeken, maar bedacht gelukkig op tijd dat een door de kerk rollend stoffelijk overschotvan opa een heel slecht idee was
Ik hou wel van de sereniteit. Het brengt je terug naar de echtheid van de dingen.quote:
[..]
Tsja... Ik weet dat het enorm onbevredigend is als ik zeg dat ik dat niet zo heel goed weet. Ik hou van de combinatie van verschillende dingen in het vak. Het regelwerk, de afwisseling, het wezenlijke van waar het om gaat, mensen helpen... Het is niet per se de dood die me aan trekt als wel de heftigheid van de impact ervan op iemands leven en dan op dat moment mensen dingen uit handen kunnen nemen en dingen regelen.
Hoewel dat vast ook vreemd klinkt, realiseer ik me.
Begraaf je ook christenen ?quote:
[..]
Ik was daar natuurlijk niet bij dus weet niet precies wat er gebeurde. Ik zou sowieso zorgen voor extra assistentie om alles in goede banen te leiden.
Als er van te voren een dienst is zou ik niet vertellen hoewatwaar qua begraven maar zorgen dat iedereen weg is en dan pas met de familie naar het graf, of andersom, de familie naar het graf laten gaan en een medewerker laten zorgen dat de andere mensen zich naar de condoleanceruimte zouden begeven.
Als in eerste instantie iedereen wel mee naar het graf mocht dan is het al wel lastiger, maar ook dan zou ik mensen toch echt manen door te lopen omdat de familie als laatste afscheid wil nemen.
Maar nogmaals, met zo'n grote groep zou ik het iig niet alleen gedaan hebben.
[..]
Als mij van te voren niet expliciet gezegd wordt dat er geen foto's gemaakt mogen worden weet ik ook niet of ik daar op in zou grijpen. Sowieso ben ik niet overal altijd bij, bij bijvoorbeeld het afscheid nemen.
Als er tijdens de dienst mensen naar voren zouden komen lopen bij een open kist en dan met een mobieltje foto's zouden gaan staan nemen denk ik dat ik wellicht na afloop eerst bij de familie zou checken en daarna die persoon zou aanspreken of iets dergelijks.
Waarom wij dat allemaal toe staan? Omdat het jullie uitvaart is. Ik bepaal de regels niet. Voor hetzelfde geld heb jij wel iemand gevraagd die foto's te maken. En als ik die persoon dan aanspreek ben ik degene die buiten haar boekje gaat...
Een lastig grijs gebied dat in jouw geval dus niet fijn uitgepakt heeft, wel heel vervelend en bizar ongepast dat deze foto's online gezet worden.
quote:
[..]
Bij de uitvaart van 1 van mijn opa's stond de kist vooraan in de kerk. De pastoor had net lekker met de pleeborstel in het rond gezwaaid. Loopt de begrafenisondernemer richting altaar, glijdt ie uit over het marmer met water
Hij greep nog naar de kist om houvast te zoeken, maar bedacht gelukkig op tijd dat een door de kerk rollend stoffelijk overschotvan opa een heel slecht idee was
Nog een vraagje ;
ben je door je werk ook gaan nadenken over je eigen uitvaart en hoe dat er uit moet zien ?
(dat dat maar in de verre verre toekomst mag zijn trouwens)
Een paar vragen:
-Welke eigenschappen heb ik als mens absoluut nodig om jouw beroep uit te kunnen oefenen?
-Heeft de warmte (zoals nu) invloed op de tijd dat een lichaam in huis kan zijn ?
-Wat is jouw tip voor partners om nu (bij leven) al aan elkaar te vragen voor elkaars begrafenis?
-Wat is in jouw ogen de belangrijkste eigenschap voor een succesvolle begrafenis?
Ik snap best dat er mogelijk geen geesteswereld is als in de hemel en dat je de familie meer dient dan de overledene, maar het geeft wel iets van een klinkende afsluiting om te horen dat zo iemand in goede handen is in de tradities van welk geloof dan ook maar. Er wordt tegen elkaar gezegd dat alles goed zal zijn en dat geeft de achterblijvers wat rust.
Bij een ceremonie in de humanistische stijl worden er herinneringen aan de overledene opgehaald wat ik liever thuis zelf doe en krijg ik nooit het idee dat er echt iets wordt afgesloten. Relativatie als in 'dat was het dan, nu is er niets' is volgens mij prima als levensvisie maar voor de verwerking kan zoiets stukken moeilijker zijn bij naasten.
Lang verhaal kort.. hoe is je kijk op zo'n stijl en welke stijl geeft je persoonlijk het meeste "voldoening"?
Nee, het moet voor mij elke keer weer helemaal perfect zijn en ik kan ook echt een soort kater ervan overhouden als het toch niet helemaal lekker loopt.quote:
[..]
Dat snap ik wel. Dat heb ik ook met bruiloften. Ben een aantal keren ceremoniemeester geweest en daar geldt hetzelfde voor
- regelwerk
- afwisseling
- wezenlijke waar het om gaat
- bruidspaar helpen
Het is gewoon een mooi moment in hun leven.
Wat ik alleen wel had, bij de zoveelste bruiloft: dat ik een beetje op de automatische piloot ging. Dus niet meer ging pieken of het onderste uit de kan ging halen. Dat je voor de makkelijke weg kiest.
In hoeverre doe jij dat bij je uitvaarten? Probeer je voor elke uitvaart er weer het beste van het beste van te maken? Of is goed op een gegeven moment ook wel goed genoeg?
quote:
[..]
Bij de uitvaart van 1 van mijn opa's stond de kist vooraan in de kerk. De pastoor had net lekker met de pleeborstel in het rond gezwaaid. Loopt de begrafenisondernemer richting altaar, glijdt ie uit over het marmer met water
Hij greep nog naar de kist om houvast te zoeken, maar bedacht gelukkig op tijd dat een door de kerk rollend stoffelijk overschotvan opa een heel slecht idee was
Ai!Ja, dat is zeer zo. Het is echt mega bijzonder om soms hele mooie dingen tussen mensen te zien gebeuren, om daar getuige en soms onderdeel van te mogen zijn.quote:
[..]
Ik hou wel van de sereniteit. Het brengt je terug naar de echtheid van de dingen.
quote:
Tot dusverre alleen ervaring met Rooms Katholieke en Protestantse Kerk Nederland. Nog geen andere religies. Maar ik vind dat wel echt heel lastig hoor, al die regels en rituele en wat er allemaal niet mag en wel moet.
Ik snap het wel, het is en blijft een kerk en een kerkdienst, maar toch... veel mensen willen bijvoorbeeld het geloof van hun vader of moeder nog eer aan doen door naar een kerk te gaan, maar hebben zelf behoefte aan eigen inbreng en dat kan soms maar mondjesmaat.
Zonde in mijn ogen, soms duwt de kerk daarmee mensen van zich af
Eigenlijk niet echt. Het is een vraag van onze opleiding, bij een van de eerste lessen, om elkaar ook een beetje te leren kennen en ik vond dat een van de lastigste dingen. Omdat ik zelf heel erg van mening ben dat het vooral iets voor en van de nabestaanden is, dus mogen zij het invullen zoals zij het willen.quote:
Bedankt voor je eerdere antwoord op mijn vraag
Nog een vraagje ;
ben je door je werk ook gaan nadenken over je eigen uitvaart en hoe dat er uit moet zien ?
(dat dat maar in de verre verre toekomst mag zijn trouwens)
Nog niet mee gemaakt. Het lijkt me loodzwaar, maar ik zou het toch wel zelf aan gaan. Misschien wel juist, omdat je zo dicht bij de ouders staat in de beleving.quote:
Heb je het al meegemaakt dat je de uitvaart van een jong kindje of kinderen van de leeftijd van jouw eigen kinderen heb moeten begeleiden? Kan je daarmee omgaan of laat je dat liever aan een andere UV over?
Je moet heel flexibel zijn, heel stressbestendig zijn, goed het overzicht kunnen bewaren in een hectische tijd en empathisch mag natuurlijk niet ontbreken.quote:Op maandag 24 juni 2019 21:36 schreef Nostalgist het volgende:
Wat een intrigerend beroep heb je. Dank dat je daarover spreken wilt!
Een paar vragen:
-Welke eigenschappen heb ik als mens absoluut nodig om jouw beroep uit te kunnen oefenen?
Ja, enorm. Als iemand op dit moment voor een thuisopbaring zou kiezen zou ik adviseren om eerst zo'n 24 uur in een rouwcentrum in een koeling te verblijven zodat het lichaam echt snel door en door koud kan worden, daarna zou ik dan kiezen voor opbaren in een kist met glasplaten erop om zodoende zo veel mogelijk van de kou uit de koeling in de kist te houden.quote:-Heeft de warmte (zoals nu) invloed op de tijd dat een lichaam in huis kan zijn ?
En als het even kan een mobiele airco-unit er bij.
En mensen heel erg duidelijk waarschuwen voor open ramen en vliegen. Dat is echt een no-go.
Ik had er eerder al iets over gezegd:quote:-Wat is jouw tip voor partners om nu (bij leven) al aan elkaar te vragen voor elkaars begrafenis?
quote:
[..]
Wat toch wel echt belangrijk is, is dat je met elkaar in gesprek gaat over de grote lijnen. Begraven of cremeren, thuis opbaren of in een rouwcentrum, kerk of geen kerk en toch ook wel over de muziek.
Oh, en zorg dat je van elkaar weet of er verzekeringen zijn of dat er op een andere manier geld is. Hoe blijf je achter en hoe laat je de ander achter.
Ik merk dat de angst over dit soort vragen zeker in het eerste moment toch ook wel dingen vertroebelt.
Dat de familie tijd genoeg heeft gehad om het bericht dat hun dierbare er echt niet meer is in te laten zinken. Dat het na een dag of 5-6 ook echt goed is om over te gaan naar die laatste stap, het echte afscheid.quote:-Wat is in jouw ogen de belangrijkste eigenschap voor een succesvolle begrafenis?
Dan nog is het loodzwaar, laatst zei iemand nog 'dit is het allermoeilijkste dat er is' maar toch... men moet de tijd gehad hebben langzaam naar dat laatste moment toe te groeien. Nog een keer naast iemand gezeten hebben en nog een keer je hart uit storten.
Mijn 'strapline' is: Voor een afscheid dat recht doet aan het leven.
En daar draait het volgens mij om. Geen eenheidsworst, een afscheid dat recht doet aan het leven van die persoon. Of het nou met smartlappen of met Ella Fitzgerald is... wat die familie passend vindt en nodig heeft.
Ik begrijp wat je zegt. Ik heb op andere momenten in het leven wel eens gedacht over hoe ik mensen die wel geloven kon benijden, wat moet het heerlijk zijn als je daar houvast aan kan hebben en daar ook echt van overtuigd bent.quote:
Lang verhaal kort.. hoe is je kijk op zo'n stijl en welke stijl geeft je persoonlijk het meeste "voldoening"?
Maar zelf... zelf ben ik toch meer van 'dit was het dan'. Maar als iemand een uitvaart wil regelen met een ander uitgangspunt dan zal ik er uiteraard alles aan doen om dat te faciliteren. Maar sowieso zijn daar dan vaak eigen voorgangers bij.
vindt je het heel erg als ik voorlopig nog geen klant van je ben ? ik was namelijk van plan nog een x-aantal jaartjes hier op aarde rond te lopen
aan t einde van een uitvaart zeg je dan weleens (per ongeluk) tegen de mensen 'tot ziens' ???
Zelf heb ik mijn moeder ooit een fles Calvin Klein Eternity voor haar verjaardag gegeven. Het bleek haar laatste verjaardag want een paar maanden later overleed ze. Ze had dat flesje nog niet gebruikt en aangezien het haar lievelingsgeur was en ik de naam Eternity erg toepassend vond heb ik het onder haar kussen in de kist gelegen. Ik heb ook haar favoriete schoenen meegegeven en nog wat klein spul. Dat was op de ochtend van de begrafenis, daarna heb ik zelf de kist dichtgedraaid dus het moet meegegaan zijn de grond in. Niemand van de uitvaartonderneming heeft er naar gevraagd of naar gekeken.
[ Bericht 3% gewijzigd door Bracha020 op 25-06-2019 01:35:13 ]
Plus volgens mij het nodige aan extra opslag op bijv. kistverkoop en het zou me ook niet verbazen als ze ook nog een stukje krijgen van andere extra diensten die geleverd worden. Dus bijv. een percentage van de catering of zaalhuur in het rouwcentrum.Volgens mij is die uitvaartbranche echt een best 'smerige' branche waar lijkenpikkerij aan de orde van de dag is en dat kan ook, want vrijwel niemand gaat als het zover is eenmaal onderhandelen of laat meerdere uitvaardondernemers komen voor offertes.quote:
Wat voor percentage marge zit daar voor jou op?
edit: ik zie het al, 1.900 euro
Als ik zie een starttarief van 1900 euro, dan zou ik -niet lullig bedoeld- topicstartster al skippen.. Want waarom moet het minimaal 1900 euro kosten, en kan het niet tegen bijvoorbeeld een vast uurtarief?, denk ik dan. Dat lijkt me dan ook bij voorbaat al iets wat mensen afschrikt.. in ieder geval mij wel.
De vragen aan topicstarter:
- Ik las net dat voor een crematie iemand pacemaker verwijderd moet worden wegens ontploffingsgevaar. Wie doet dat?
- Wat is je algemene indruik van jouw branche? Is het een branche van lijkenpikkers of valt het aantal echte lijkenpikkers (= zo'n hoog mogelijke rekeing presenteren) wel mee?
- Hoeveel winst zal uitvaart24 overhouden aan een budgetbegrafenis van 1250 euro? Inclusief alles, dus ook incl. kist, vervoer van- en naar mortuarium, incl. gebruik mortuarium, incl auto's?SPOILERZelf heb ik het idee dat het een branche is die zwaar commercieel is. Vooral de te leveren diensten, zoals huur van een rouwkamer en de catering met Oma's cake van de Jumbo a 2 euro per cake plakje, een nachtje mortuarim a 250 euro bijv, maar ook van bijv. crematoria die er geen moeite mee hebben om nabestaanden enkele honderden euro's extra in rekening brengen als er een aantal mensen mee wilt kijken hoe de kist de oven in gaat of 150 euro vragen om je as te verstrooien op een speciaal veldje op de begraafplaats.
- Oh, en waarom is een volgauto via een begrafenis ondernemer fors duurder dan een nette, zwarte taxi die exact hetzelfde doet?
[ Bericht 21% gewijzigd door Kamelenteen op 25-06-2019 06:05:23 ]
Helemaal prima hoor! Ik wil iedereen helpen, maar ik hoop dat het nog heel lang duurt voor het zo ver is.quote:
Laatste vraag van mijn kant :
vindt je het heel erg als ik voorlopig nog geen klant van je ben ? ik was namelijk van plan nog een x-aantal jaartjes hier op aarde rond te lopen
Ik geloof het niet, wat ik wel echt nog last vind is groeten. Goedemorgen zit er zo enorm in gesleten... maar ja, kom daar maar eens mee bij mensen binnen.quote:
Oh en toch nog 1 allerlaatste vraag !!!
aan t einde van een uitvaart zeg je dan weleens (per ongeluk) tegen de mensen 'tot ziens' ???
En ik stond ook eens bij de deur bij condoleance en zei toen steeds 'u kunt daar de hoek om', totdat iemand met een knipoog zei dat hij dat toch wel erg cru vond.
Er is daar wettelijk weinig over bepaald. En bij begraven is het over het algemeen minder relevant dan bij cremeren omdat bij het laatste de oven daadwerkelijk kan beschadigen.quote:
Wat mag er in Nederland wel en niet mee de grond in met de overledenen? Ik zag je al schrijven over mobieltjes maar zijn er wettelijke regels voor? Ik vraag dit omdat ik weet dat nabestaanden soms de raarste dingen in de kist stoppen.
Zelf heb ik mijn moeder ooit een fles Calvin Klein Eternity voor haar verjaardag gegeven. Het bleek haar laatste verjaardag want een paar maanden later overleed ze. Ze had dat flesje nog niet gebruikt en aangezien het haar lievelingsgeur was en ik de naam Eternity erg toepassend vond heb ik het onder haar kussen in de kist gelegen. Ik heb ook haar favoriete schoenen meegegeven en nog wat klein spul. Dat was op de ochtend van de begrafenis, daarna heb ik zelf de kist dichtgedraaid dus het moet meegegaan zijn de grond in. Niemand van de uitvaartonderneming heeft er naar gevraagd of naar gekeken.
Sommige mensen kijken heel erg vanuit het milieu-oogpunt en dan kan je je afvragen of het ok is dat je van alles in de grond stop. Maar tegelijkertijd worden de meeste graven na een jaar of 15-20 geruimd en dan zou je dus alles wat je er mee in gestopt hebt, er ook weer uit graven.
Gemiddeld liggen de tarieven tussen de 1800 en 2200 euro, maar er zijn er ook, in wat duurdere regio's die voor 3000 of 4000 euro gaan zelfs.quote:
[..]
Plus volgens mij het nodige aan extra opslag op bijv. kistverkoop en het zou me ook niet verbazen als ze ook nog een stukje krijgen van andere extra diensten die geleverd worden. Dus bijv. een percentage van de catering of zaalhuur in het rouwcentrum.Volgens mij is die uitvaartbranche echt een best 'smerige' branche waar lijkenpikkerij aan de orde van de dag is en dat kan ook, want vrijwel niemand gaat als het zover is eenmaal onderhandelen of laat meerdere uitvaardondernemers komen voor offertes.
Als ik zie een starttarief van 1900 euro, dan zou ik -niet lullig bedoeld- topicstartster al skippen.. Want waarom moet het minimaal 1900 euro kosten, en kan het niet tegen bijvoorbeeld een vast uurtarief?, denk ik dan. Dat lijkt me dan ook bij voorbaat al iets wat mensen afschrikt.. in ieder geval mij wel.
Een uurtarief kan ook wel, maar dat ligt dan rond de 70 euro en als ik dan 40 uur aan een uitvaart besteed, en dat gebeurt echt wel regelmatig, dan wordt het een nog veel duurder grapje.
Tel daarbij op een onregelmatigheidstoeslag, of hoe je het wil noemen, en het feit dat ik op elk moment uit mij bed gebeld kan worden en dan denk ik dat het nog wel mee valt.
Uitgaande van 70 euro per uur zit je met mijn tarief op 27 uur dienstverlening en daar kom ik echt wel aan. En dat heb/krijg je bij Budget24 niet.
Als je daar geen behoefte aan hebt is een budget uitvaart echt een prima alternatief.
Ikzelf, of het verzorgteam.quote:De vragen aan topicstarter:
- Ik las net dat voor een crematie iemand pacemaker verwijderd moet worden wegens ontploffingsgevaar. Wie doet dat?
Nee, ik ben het wel met je eens dat het volgens mij veel goedkoper zou kunnen. Maar zoals ik eerder zei, er zijn in de keten ook vele monden die gevoed moeten worden.quote:- Wat is je algemene indruik van jouw branche? Is het een branche van lijkenpikkers of valt het aantal echte lijkenpikkers (= zo'n hoog mogelijke rekeing presenteren) wel mee?SPOILERZelf heb ik het idee dat het een branche is die zwaar commercieel is. Vooral de te leveren diensten, zoals huur van een rouwkamer en de catering met Oma's cake van de Jumbo a 2 euro per cake plakje, een nachtje mortuarim a 250 euro bijv, maar ook van bijv. crematoria die er geen moeite mee hebben om nabestaanden enkele honderden euro's extra in rekening brengen als er een aantal mensen mee wilt kijken hoe de kist de oven in gaat of 150 euro vragen om je as te verstrooien op een speciaal veldje op de begraafplaats.
Maar ja, 1,50 voor een plakje cake... dan vraag ik me ook af of mensen per persoon een hele cake krijgen. Aan de andere kant, het zijn over het algemeen gangbare horeca-tarieven die ze rekenen.
Die nacht in het mortuarium vind ik ook schrikbarend, een nacht in de koeling van het rouwcentrum bij mij in de buurt is 45 euro...
En wat ze rekenen voor een condoleancebezoek vind ik ook echt van de zotte. Daarom ben ik heel erg voor thuisopbaringen als men wil en kan. Dan ben je veel dichterbij je dierbare, kan er bij gaan zitten wat je wil en het is vele malen goedkoper.
Weinig denk ik, ik kan me niet voorstellen dat je het voor dat tarief kan doen, of... ze hebben een bulk-afspraak met een crematorium, dat ze alle overledenen daar brengen zeg maar, quantum korting. En dan heb je goede kans dat ze er bijvoorbeeld 2 of 3 tegelijk brengen waardoor je de vervoerskosten drukt.quote:- Hoeveel winst zal uitvaart24 overhouden aan een budgetbegrafenis van 1250 euro? Inclusief alles, dus ook incl. kist, vervoer van- en naar mortuarium, incl. gebruik mortuarium, incl auto's?
Maar een 'technische crematie' kost bij mij in de stad 867, dus echt alleen iemand aanleveren om gecremeerd te worden, niemand mee.
Dan hebben ze waarschijnlijk ook quantumkorting op een goedkope kist, dus die is dan misschien nog maar 200 euro (incl. btw.) en dan nog wat vervoer... het kan, maar een vetpot zal het niet zijn.
Overigens weigert Budget24 de mortuariumkosten te betalen over het algemeen. Die vinden dat zij te allen tijde de overledene uit het ziekenhuis zouden moeten mogen kunnen halen zonder dat dat geld kost.
Geen idee.quote:- Oh, en waarom is een volgauto via een begrafenis ondernemer fors duurder dan een nette, zwarte taxi die exact hetzelfde doet?
Een minuut geleden, had ik nog een vraag maar die ben ik alweer vergeten :/
Jij werkt ook gratis of niet? Ik vind 1900 euro arbeidsloon niet veel. Ik vind het netjes voor, wat TS aangeeft, 27 uur werk.quote:
Als ik zie een starttarief van 1900 euro, dan zou ik -niet lullig bedoeld- topicstartster al skippen.. Want waarom moet het minimaal 1900 euro kosten, en kan het niet tegen bijvoorbeeld een vast uurtarief?, denk ik dan. Dat lijkt me dan ook bij voorbaat al iets wat mensen afschrikt.. in ieder geval mij wel.
Een volgauto via de begrafenisondernemer heeft wat voordelen denk ik. Zo hoef je hem niet zelf te regelen, is de chauffeur passend gekleed, heeft de chauffeur ervaring met de situatie (rijden in een rouwstoet, parkeren op diverse locaties waar je normaal nooit mag komen, etc.) en betaal je niet per gereden kilometer of tijd maar een vast tarief.quote:- Oh, en waarom is een volgauto via een begrafenis ondernemer fors duurder dan een nette, zwarte taxi die exact hetzelfde doet?
Ik zou wel eens onderbouwd willen zien waarom een taxi goedkoper zou zijn. Uitgaande dat je een taxi in zo'n geval voor zeker een dagdeel moet huren (ophalen thuis van nabestaanden -> naar rouwcentrum/kerk -> wachten tot dat voorbij is -> naar begraafplaats/crematorium -> wachten tot dat achter de rug is -> nabestaanden weer thuis brengen). Dat kost alles bij elkaar gerust een uur of 4.
Sowieso begrijp ik nooit zo goed waar mensen zo moeilijk over doen. Als je je nabestaanden lief hebt, dan heb je een uitvaartverzekering die in ieder geval zorgt dat je netjes de grond in gaat of gecremeerd wordt.
Hoeft geen franje te hebben, gewoon ophalen -> verzorgen & opbaren in een simpele kist -> simpele dienst -> begraven of cremeren -> koffie met wat cake.
Dat kan iedereen al verzekeren voor een paar euro per maand, het is een verzekering die gegarandeerd uitkeert en het ontzorgd de nabestaanden volledig. Willen de nabestaanden een gouden kist, kaviaar en een nachtenlang feest ter ere van je leven? Dan mogen ze dat zelf ophoesten of uit de erfenis halen.
Christenen en christenen zijn 2 verschillende dingen hè, ik verwacht niet dat een reformatorisch gezin een uitvaartbegeleider buiten eigen kring zoekt, die willen echt een "geen bloemen" bregrafenis, en uiteraard van een uitvaartbegeleider die "wij cremeren niet" als reclame gebruikt of kan gebruiken omdat het cremeren van andere mensen zelfs een probleem voor ze is.quote:
Doe je ook uitvaarten van huisdieren? Dat is een steeds meer aan de orde, een dierbaar huisdier laat je niet zomaar meer met andere huisdieren cremeren vinden veel mensen.
Ik neem niet aan dat je het al gedaan hebt, maar stel dat de vraag komt?
quote:
Wat mag er in Nederland wel en niet mee de grond in met de overledenen? Ik zag je al schrijven over mobieltjes maar zijn er wettelijke regels voor? Ik vraag dit omdat ik weet dat nabestaanden soms de raarste dingen in de kist stoppen.
Zelf heb ik mijn moeder ooit een fles Calvin Klein Eternity voor haar verjaardag gegeven. Het bleek haar laatste verjaardag want een paar maanden later overleed ze. Ze had dat flesje nog niet gebruikt en aangezien het haar lievelingsgeur was en ik de naam Eternity erg toepassend vond heb ik het onder haar kussen in de kist gelegen. Ik heb ook haar favoriete schoenen meegegeven en nog wat klein spul. Dat was op de ochtend van de begrafenis, daarna heb ik zelf de kist dichtgedraaid dus het moet meegegaan zijn de grond in. Niemand van de uitvaartonderneming heeft er naar gevraagd of naar gekeken.
Je eigen geurtje mee
Dat vind ik een mooie, zeker als je een signature geur hebt, dat is ook een van de weinige dingen die dan echt echt echt bij iemand hoort (en wat wel mee kan het graf in).
En in dit geval was de naam ook echt wel heel toepasselijk.
Wat heb je vanuit jouw beroep het liefste dat de persoon die overleden is al veel geregeld heeft (vooral kwa wensen enzo) en dat het allemaal al duidelijk is of dat het allemaal er plekke on the fly geregeld moet worden?
En waar vind jij de prioriteit liggen de wensen van de nabestaanden of die van de overledene, en hoe pak je het aan als dat niet persee gelijk is?
Hetgeen mij eerlijk gezegd vrij veel lijkt eigenlijk, want naast die uren brengt ze ook kosten in rekening voor de laatste bezorging en dergelijke. Mag je toch vanuit gaan dat dat in die uren valt?quote:
[..]
Jij werkt ook gratis of niet? Ik vind 1900 euro arbeidsloon niet veel. Ik vind het netjes voor, wat TS aangeeft, 27 uur werk.
En een taxi-onderneming kan dat ookquote:Een volgauto via de begrafenisondernemer heeft wat voordelen denk ik. Zo hoef je hem niet zelf te regelen, is de chauffeur passend gekleed, heeft de chauffeur ervaring met de situatie (rijden in een rouwstoet, parkeren op diverse locaties waar je normaal nooit mag komen, etc.) en betaal je niet per gereden kilometer of tijd maar een vast tarief.
Die volgauto's hebben ook steevast een blauw kenteken volgens mij. En die uitvaartondernemingen,die huren daarvoor gewoon ook een taxi-bedrijf in, waarschijnlijk. Wellicht in dergelijke gevallen inderdaad.. maar ik heb het idee dat zodra het woordje begrafenis/crematie/trouwen valt de prijzen opeens fors omhoog gaan.quote:Ik zou wel eens onderbouwd willen zien waarom een taxi goedkoper zou zijn. Uitgaande dat je een taxi in zo'n geval voor zeker een dagdeel moet huren (ophalen thuis van nabestaanden -> naar rouwcentrum/kerk -> wachten tot dat voorbij is -> naar begraafplaats/crematorium -> wachten tot dat achter de rug is -> nabestaanden weer thuis brengen). Dat kost alles bij elkaar gerust een uur of 4.
In mijn herinnering, was het bedrag dat ik destijds hoorde echt belachelijk hoog en was zelf een taxi bestellen fors goedkoper. Je kan natuurlijk een en ander afstemmen, maar het zou me niets verbazen als menig begrafenisondernemer ook hier nog een stukje marge pakt en de prijs verhoogd, net als op kisten die ook veelal belachelijk duur zijn.
Die verzekeringen die eigen crematoria en dergelijke in beheer hebben. Die enorm groot zijn, die daarmee een flinke macht hebben in begrafenis/crematorialand. Die hebben er alle baat bij om de prijzen maar zo hoog mogelijk te houden, want zo verkopen ze 1. meer verzekeringen en 2. verdienen ze enorm aan dr crematoria en verhuur van ruimte/catering/enz. en 3. zul je zien dat er vaak ook sprake is van kosten die niet gedekt zijn.quote:Sowieso begrijp ik nooit zo goed waar mensen zo moeilijk over doen. Als je je nabestaanden lief hebt, dan heb je een uitvaartverzekering die in ieder geval zorgt dat je netjes de grond in gaat of gecremeerd wordt.
En dat is wel een ardige vraag voor topicstarter in deze: in hoeverre is zij blij met dergelijke bedrijven met enorme budgetten en eigen crematoria in bezit. Werkt ze ook samen met hen middels een constructie? Dus dat zij via bijv. Monuta of Yarden klanten aangeleverd krijgt, tegen betaling als ware ze een soort franchise-uitvaartleider van hen? Acht zij dergelijke bedrijven 'eerlijk' of ziet zij die liever verdwijnen, zodat er meer concurrentie is en er scherpere prijzen bedongen kunnen worden?
Is ieders keuze.quote:Hoeft geen franje te hebben, gewoon ophalen -> verzorgen & opbaren in een simpele kist -> simpele dienst -> begraven of cremeren -> koffie met wat cake.
Dat kan iedereen al verzekeren voor een paar euro per maand, het is een verzekering die gegarandeerd uitkeert en het ontzorgd de nabestaanden volledig. Willen de nabestaanden een gouden kist, kaviaar en een nachtenlang feest ter ere van je leven? Dan mogen ze dat zelf ophoesten of uit de erfenis halen.
Ik heb geen verzekering ervoor. Voer mij maar gewoon af op de goedkoopste mogelijke manier via een budgetcrematie zonder poespas. Die 1900 euro loonkosten van topicstarter kan beter besteed worden. Huur daarvan maar een restaurant af voor de hele mikmak en zuip je maar helemaal lam dan.
Oh man, is het zo erg bij sommigen? Ach ja, religie. Hoe religieuzer de mens, hoe labieler ze zijn.quote:
[..]
Christenen en christenen zijn 2 verschillende dingen hè, ik verwacht niet dat een reformatorisch gezin een uitvaartbegeleider buiten eigen kring zoekt, die willen echt een "geen bloemen" bregrafenis, en uiteraard van een uitvaartbegeleider die "wij cremeren niet" als reclame gebruikt of kan gebruiken omdat het cremeren van andere mensen zelfs een probleem voor ze is.
[ Bericht 10% gewijzigd door Kamelenteen op 25-06-2019 09:26:01 ]
Glas mag veelal niet mee in de kist bij een crematie. Dat wordt dus een begrafenis dan.quote:
[..]
Je eigen geurtje mee
Dat vind ik een mooie, zeker als je een signature geur hebt, dat is ook een van de weinige dingen die dan echt echt echt bij iemand hoort (en wat wel mee kan het graf in).
En in dit geval was de naam ook echt wel heel toepasselijk.
Tenzij je genoegen neemt met een flesje dat leeggesprenkeld wordt op je zodat je een stinkend lekker ruikend lijk bent.
Je hoort nog wel eens dat er tijdens begrafenis/crematie ingebroken wordt, omdat er vaak toch advertenties in de krant e.d. staan.
Is het gebruikelijk dat er dan iemand op het huis past zeg maar en is dat dan iets waar jij dan mensen voor hebt of is dat aan de familie zelf om zoiets te regelen?
Ik wil sowieso niet gecremeerd worden, maar als ik in de komende 10 jaar overlijd zeker niet, ik heb immers nog een vrij jong kind, en ik vind wel dat hij een plekje moet hebben om naartoe te gaan als zijn vader of moeder overlijdt.quote:
[..]
Glas mag veelal niet mee in de kist bij een crematie. Dat wordt dus een begrafenis dan.
Tenzij je genoegen neemt met een flesje dat leeggesprenkeld wordt op je zodat je een stinkend lekker ruikend lijk bent.
Een graf wat na 10 jaar geruimd wordt is om die reden ook geen optie.
Ik ken dat uit mijn familie ook niet, al mijn ((bet)over)grootouders liggen nog steeds begraven, nou is dat bij een set ook niet vreemd, omdat zij de grond voor de begraafplaats geschonken hebben, maar ook de rest ligt kennelijk in semi-permanente graven, of het is nog weer voor X jaar afgekocht.
Ik weet dat mijn ouders net de grafmonumenten van mijn moeders ouders en broer hebben laten restaureren, en die zijn van 1966 en 1967.
Ik vond het behoorlijk schokkend toen ik een tijdje geleden het graf van een bekende niet meer kon vinden, maar dat bleek dus zo'n 10-jaars graf te zijn.
Maar hij was wel jong (38) en had een kindje van 3 toen hij overleed, dat kind kan dus al niet meer naar het graf van zijn vader.
Als je gecremeerd wordt kun je alsnog op de begraafplaats bijgezet worden. Mijn opa is ook gecremeerd, zijn urn staat op de begraafplaats. En en kan dus ook.quote:
[..]
Ik wil sowieso niet gecremeerd worden, maar als ik in de komende 10 jaar overlijd zeker niet, ik heb immers nog een vrij jong kind, en ik vind wel dat hij een plekje moet hebben om naartoe te gaan als zijn vader of moeder overlijdt.
Een graf wat na 10 jaar geruimd wordt is om die reden ook geen optie.
Ik ken dat uit mijn familie ook niet, al mijn ((bet)over)grootouders liggen nog steeds begraven, nou is dat bij een set ook niet vreemd, omdat zij de grond voor de begraafplaats geschonken hebben, maar ook de rest ligt kennelijk in semi-permanente graven, of het is nog weer voor X jaar afgekocht.
Ik weet dat mijn ouders net de grafmonumenten van mijn moeders ouders en broer hebben laten restaureren, en die zijn van 1966 en 1967.
Ik vond het behoorlijk schokkend toen ik een tijdje geleden het graf van een bekende niet meer kon vinden, maar dat bleek dus zo'n 10-jaars graf te zijn.
Maar hij was wel jong (38) en had een kindje van 3 toen hij overleed, dat kind kan dus al niet meer naar het graf van zijn vader.
Een begraafplaats is ook loeiduur. Kan me goed indenken dat niet iedereen daarvoor kiest.
Ja, maar ik wil echt niet gecremeerd wordenquote:
[..]
Als je gecremeerd wordt kun je alsnog op de begraafplaats bijgezet worden. Mijn opa is ook gecremeerd, zijn urn staat op de begraafplaats. En en kan dus ook.
Een begraafplaats is ook loeiduur. Kan me goed indenken dat niet iedereen daarvoor kiest.
Mijn ouders daarentegen wel, dus ik ben wel opgegroeid met het idee dat cremeren vrij standaard is.
Ik zie de as ook niet als een fysieke aanwezigheid trouwens, terwijl ik dat met een graf wel heb.
Ben je altijd maar met 1 dooie tegelijk bezig of soms ook met meerdere tegelijk?
Gezien de tijd die je aangeeft er mee bezig te zijn zou je ook kunnen combineren natuurlijk, maar ik heb geen idee of dat in de praktijk ook zo werkt. Wel lullig natuurlijk als je net bij dooie nummer 2 bezig bent die week en familie van dooie nr1 belt om nog wat te regelen.
Dat zijn de nabestaanden schuld. Althans ik neem aan dat je gewoon weer 10 jaar bij kan kopen als familie zijnde toch? En na die 10 jaar weer en na die 10 jaar ook weer. Toch?quote:
Ik vond het behoorlijk schokkend toen ik een tijdje geleden het graf van een bekende niet meer kon vinden, maar dat bleek dus zo'n 10-jaars graf te zijn.
Maar hij was wel jong (38) en had een kindje van 3 toen hij overleed, dat kind kan dus al niet meer naar het graf van zijn vader.
Of is het gewoon 10 jaar doei!!
Nee, dit was een graf dat sowieso na 10 jaar geruimd wordt.quote:
[..]
Dat zijn de nabestaanden schuld. Althans ik neem aan dat je gewoon weer 10 jaar bij kan kopen als familie zijnde toch? En na die 10 jaar weer en na die 10 jaar ook weer. Toch?
Of is het gewoon 10 jaar doei!!
Hoe moet ik dat zien in uren (aantal + verdeling)?
Begin je smorgens en einde dag klaar? Of is het smorgen iets, dan paar uur niets, dan weer een paar uur en savonds dan soms ook.
plus natuurlijk soms ook snachts?
En hoe doe je dat icm man (evt kind) en huishouden enzo?
En hoeveel dagen in de week werk je ongeveer / is je doelstelling?
Ow, ik wist niet eens dat dat bestond. Heb ook geen enkel idee wat zoiets kost eerlijk gezegdquote:
[..]
Nee, dit was een graf dat sowieso na 10 jaar geruimd wordt.
Zal per gemeente verschillen ook denk ik
[ Bericht 17% gewijzigd door ondeugend op 25-06-2019 12:16:35 ]
Nu was zij enig kind, maar als er meerdere 'stakeholders' zijn en zij hebben duidelijk andere wensen, hoe ga je daarmee om? Er wordt toch vaak vlot overgegaan tot de plechtenis en er moet best wat geregeld worden. Hoe zorg je dat deze mensen snel tot elkaar komen?
De meesten gaan alleen in de oven, bijzondere situatie.quote:
nog niet zolang geleden hebben wij mijn moeder's moeder met een uitvaartondernemer gecremeerd.
SPOILER
Ligt aan de begraafplaats/gemeente. Soms kan je verlengen en soms kan je enkel verlengen met een verplaatsing. De wet schrijft minstens 10 jaar grafrust voor, daarna zie je wel weer verder.quote:
[..]
Dat zijn de nabestaanden schuld. Althans ik neem aan dat je gewoon weer 10 jaar bij kan kopen als familie zijnde toch? En na die 10 jaar weer en na die 10 jaar ook weer. Toch?
Of is het gewoon 10 jaar doei!!
Totaal niet mee eens, ik heb genoeg spaargeld om mijn uitvaart te betalen. Verzekeringen sluit ik alleen af voor risico's die ik zelf niet kan dragen, andere verzekeringen spek je alleen de verzekeringsmaatschappij mee.quote:
Sowieso begrijp ik nooit zo goed waar mensen zo moeilijk over doen. Als je je nabestaanden lief hebt, dan heb je een uitvaartverzekering die in ieder geval zorgt dat je netjes de grond in gaat of gecremeerd wordt.
Hoeft geen franje te hebben, gewoon ophalen -> verzorgen & opbaren in een simpele kist -> simpele dienst -> begraven of cremeren -> koffie met wat cake.
Dat kan iedereen al verzekeren voor een paar euro per maand, het is een verzekering die gegarandeerd uitkeert en het ontzorgd de nabestaanden volledig. Willen de nabestaanden een gouden kist, kaviaar en een nachtenlang feest ter ere van je leven? Dan mogen ze dat zelf ophoesten of uit de erfenis halen.
Ik heb niet zo lang geleden iemand begraven op een natuurbegraafplaats en daar was het in ieder geval mogelijk een boom vlak naast het graf te plaatsen, erop kan denk ik ook wel als je erop aandringt, maar daar waren ze minder happig op.quote:
Ik zou graag een boom boven op me hebben, vind dat wel een tof idee dat er relatief snel gerecycled wordt. Nou heb ik wel eens gehoord dat ze dat eigenlijk niet doen, dus wel in de natuur maar niet onder een nieuwe boom, weet jij wat daar van waar is?
Je klaagt wel over de prijs van kisten, maar heb je wel eens houten meubels gekocht? Dan betaal je voor minder hout meer en heb je een levertijd van 3 maanden. Hout is duur, houtbewerking is duur en houtbewerkers zijn schaars, dus daar zit veel marge ja.quote:
In mijn herinnering, was het bedrag dat ik destijds hoorde echt belachelijk hoog en was zelf een taxi bestellen fors goedkoper. Je kan natuurlijk een en ander afstemmen, maar het zou me niets verbazen als menig begrafenisondernemer ook hier nog een stukje marge pakt en de prijs verhoogd, net als op kisten die ook veelal belachelijk duur zijn.
En wie regelt dat feestje met de restauranteigenaar? Wie regelt de uitnodigingen/rouwkaarten? Wie gaat er aan alle kleine dingetjes die geregeld moeten worden denken op het juiste moment, terwijl je aan het rouwen bent? Bovendien kun je voor 1900 euro niet heel veel mensen zich fatsoenlijk vol laten gieten met de huidige horecaprijzen.quote:
Ik heb geen verzekering ervoor. Voer mij maar gewoon af op de goedkoopste mogelijke manier via een budgetcrematie zonder poespas. Die 1900 euro loonkosten van topicstarter kan beter besteed worden. Huur daarvan maar een restaurant af voor de hele mikmak en zuip je maar helemaal lam dan.
Nee, dat doe ik niet. Ik heb de vraag ook niet gehad, maar als hij komt zal ik dat verzoek niet aannemen.quote:
Oh ik had wel een vraag aan TS:
Doe je ook uitvaarten van huisdieren? Dat is een steeds meer aan de orde, een dierbaar huisdier laat je niet zomaar meer met andere huisdieren cremeren vinden veel mensen.
Ik neem niet aan dat je het al gedaan hebt, maar stel dat de vraag komt?
Ik vind het toch wel een hele andere tak van sport en ik kan me voorstellen dat mensen moeite hebben met het idee dat een ondernemer de ene dag 'woef' begraaft (zelfs met alle egards) en de andere dag oma.
Ik weet het eerlijk gezegd niet goed. Ik weet dat de meeste natuurbegraafplaatsen geen monument toe staan, sommige nog wel een schijf hout met daarop een bericht of een steen.quote:
Ik zou graag een boom boven op me hebben, vind dat wel een tof idee dat er relatief snel gerecycled wordt. Nou heb ik wel eens gehoord dat ze dat eigenlijk niet doen, dus wel in de natuur maar niet onder een nieuwe boom, weet jij wat daar van waar is?
Maar echt een boom... daarentegen zijn er geloof ik wel ook afbreekbare urnen waar planten uit kunnen groeien, dus dat zou ook nog een optie zijn.
Als de familie echt geen idee heeft en ook wat meer stugge personen zijn dan is het wel fijn als er ergens wat richting is, maar als een familie zelf ideeën heeft dan maakt het helemaal niks uit. dan is on the fly ook prima.quote:Wat heb je vanuit jouw beroep het liefste dat de persoon die overleden is al veel geregeld heeft (vooral kwa wensen enzo) en dat het allemaal al duidelijk is of dat het allemaal er plekke on the fly geregeld moet worden?
Ik neig naar de wensen van de nabestaanden... zij zijn degenen die door moeten. Als iemand gecremeerd wilde worden en de familie wil toch begraven, wie ben ik dan om te zeggen dat we toch gaan cremeren.quote:En waar vind jij de prioriteit liggen de wensen van de nabestaanden of die van de overledene, en hoe pak je het aan als dat niet persee gelijk is?
De grote bedrijven werken allemaal met of eigen mensen of vaste partijen. Daar kom ik als eenpittertje niet tussen.quote:
[…] Die verzekeringen die eigen crematoria en dergelijke in beheer hebben. Die enorm groot zijn, die daarmee een flinke macht hebben in begrafenis/crematorialand. Die hebben er alle baat bij om de prijzen maar zo hoog mogelijk te houden, want zo verkopen ze 1. meer verzekeringen en 2. verdienen ze enorm aan dr crematoria en verhuur van ruimte/catering/enz. en 3. zul je zien dat er vaak ook sprake is van kosten die niet gedekt zijn.
En dat is wel een ardige vraag voor topicstarter in deze: in hoeverre is zij blij met dergelijke bedrijven met enorme budgetten en eigen crematoria in bezit. Werkt ze ook samen met hen middels een constructie? Dus dat zij via bijv. Monuta of Yarden klanten aangeleverd krijgt, tegen betaling als ware ze een soort franchise-uitvaartleider van hen? Acht zij dergelijke bedrijven 'eerlijk' of ziet zij die liever verdwijnen, zodat er meer concurrentie is en er scherpere prijzen bedongen kunnen worden?
Ik denk dat veel mensen beter af zijn bij andere, kleinschaligere bedrijven, maar de mensen die er werken doen echt ook allemaal hun werk prima, naar eer en geweten, binnen de richtlijnen van die bedrijven.
Ik denk ook dat ze een doel dienen. Niet iedereen wil poespas en dan is een natura verzekering met de standaard-kist, 25 kaarten en 50 koppen koffie prima.
Het komt voor, ik heb er zelf geen mensen voor en zou iemand moeten vragen en de vraag is dan of de familie dat weer vertrouwt.quote:
Interessant topic!
Je hoort nog wel eens dat er tijdens begrafenis/crematie ingebroken wordt, omdat er vaak toch advertenties in de krant e.d. staan.
Is het gebruikelijk dat er dan iemand op het huis past zeg maar en is dat dan iets waar jij dan mensen voor hebt of is dat aan de familie zelf om zoiets te regelen?
Beter is het dan, in mijn opinie, om bij de advertentie in de krant gewoon geen huisadres te zetten, dan voorkom je het gros van dit soort inbraken.quote:
[..]
Helemaal prima hoor! Ik wil iedereen helpen, maar ik hoop dat het nog heel lang duurt voor het zo ver is.
[..]
Ik geloof het niet, wat ik wel echt nog last vind is groeten. Goedemorgen zit er zo enorm in gesleten... maar ja, kom daar maar eens mee bij mensen binnen.
En ik stond ook eens bij de deur bij condoleance en zei toen steeds 'u kunt daar de hoek om', totdat iemand met een knipoog zei dat hij dat toch wel erg cru vond.
Mooi topic trouwens.Ik vind dat bij Co Stompé altijd al te triest voor woorden, maar de kistdragers bij een begrafenis?
Ik heb er tot nu toe 2x twee tegelijk gedaan. De eerste keer zat er een paar dagen tussen de meldingen, de tweede keer maar 2 dagen en toen was het echt aanpoten om alles voor elkaar te krijgen. Het heeft niet mijn voorkeur moet ik zeggen, maar ja, nee zeggen als men specifiek om jou vraagt is ook zo wat.quote:
Geen idee of het al gevraagd was, ik heb niet het hele topic gelezen
Ben je altijd maar met 1 dooie tegelijk bezig of soms ook met meerdere tegelijk?
Gezien de tijd die je aangeeft er mee bezig te zijn zou je ook kunnen combineren natuurlijk, maar ik heb geen idee of dat in de praktijk ook zo werkt. Wel lullig natuurlijk als je net bij dooie nummer 2 bezig bent die week en familie van dooie nr1 belt om nog wat te regelen.
Ik ga nu wel werk maken van contacten leggen met 2 of 3 freelancers die ik eventueel kan vragen voor mij op pad te gaan, al is het maar om de uitvaart op te starten bij wijze van spreken.
Als ik op de ochtend van de dag van de uitvaart van iemand gebeld wordt kan ik daar pas heel laat zijn en als iemand dan thuis overleden is wil je echt voor die tijd al wel gaan verzorgen.
Dat hangt er vanaf. Als je in een algemeen graf ligt, met nog 1 of 2 overledenen, dan kan je niet verlengen. Wel is het dan soms mogelijk dat je vraagt of de resten van jouw overledene apart gehouden kunnen worden en kan je herbegraven of cremeren.quote:
[..]
Dat zijn de nabestaanden schuld. Althans ik neem aan dat je gewoon weer 10 jaar bij kan kopen als familie zijnde toch? En na die 10 jaar weer en na die 10 jaar ook weer. Toch?
Of is het gewoon 10 jaar doei!!
Algemene graven zijn een stuk goedkoper maar je kan dus niet kiezen bij wie je in het graf komt te liggen, dat gaat op volgorde van binnenkomst zogezegd, en je hebt geen mogelijkheid tot verlengen.
Dat heb je wel bij particuliere graven of eigen graven zoals ze ook wel genoemd worden. Die zijn (meestal) voor minimaal 15 jaar met dan de mogelijkheid tot verlengen voor een x-periode per keer (5, 10, 20 jaar).
Ja, het tweede, hier en daar een beetje. Meestal ga ik 's ochtends vroeg met wat thuis-regel-dingen aan de slag en dan halverwege de ochtend langs de familie om de overledene te controleren en nog wat dingen te bespreken, dan weer terug naar huis en verder met plannen en regelen. Kaarten halen, zegels, enveloppen, bloemen soms.quote:
owja ook een vraagje, je zei dat je dag heel divers is, maar ik vroeg me vooral af naar je werktijden. Je geeft aan langs te gaan dagelijks en dit en daar wat te regelen.
Hoe moet ik dat zien in uren (aantal + verdeling)?
Begin je smorgens en einde dag klaar? Of is het smorgen iets, dan paar uur niets, dan weer een paar uur en savonds dan soms ook.
plus natuurlijk soms ook snachts?
En hoe doe je dat icm man (evt kind) en huishouden enzo?
En hoeveel dagen in de week werk je ongeveer / is je doelstelling?
En als ze om 23 uur bellen dan ga ik er ook heen.
Dat is tot noch toe aardig te combineren, de kinderen zijn oud genoeg om zichzelf even te bedruipen en omdat ik tussendoor wel af en toe thuis ben dan ipv echt 10 uur van huis kan ik dan eten klaarzetten etc. etc.
Ik zou blij zijn als ik er per jaar 20-30 uitvaarten zou doen, en dan het liefst met steeds netjes een paar dagen er tussen.
quote:
Bij mijn gemeente huur je een graf voor 20 jaar. als je dat met 20 jaar zou willen verlengen dan kost je dat 3000 euro.
Zal per gemeente verschillen ook denk ik
Je hebt hele goedkope gemeentes en hele dure. Dat verschilt. Ik zei eerder al 'wie betaalt, bepaalt' dus daar ga je dan wel een klein beetje van uit. Iemand is de officiële opdrachtgever. Als er echt mot ontstaat heb ik wel eens voorgesteld dat ik een dag later terug zou komen, dat iedereen even tot rust kon komen.quote:
Ik heb het topic met interesse gelezen, nog niet zolang geleden hebben wij mijn moeder's moeder met een uitvaartondernemer gecremeerd.
Nu was zij enig kind, maar als er meerdere 'stakeholders' zijn en zij hebben duidelijk andere wensen, hoe ga je daarmee om? Er wordt toch vaak vlot overgegaan tot de plechtenis en er moet best wat geregeld worden. Hoe zorg je dat deze mensen snel tot elkaar komen?
Soms heb je wel in de gaten dat voor de 1 bijvoorbeeld de muziek heel belangrijk is en voor de ander weer iets anders en zo probeer je dan iedereen ruimte te geven.
Maar het is niet altijd makkelijk.
Dat moet helaas van de belastingdienst als ik het goed heb. Bedrijfskleding moet gemerkt zijn anders kan het gezien worden als verkapt inkomen. Ja, echt... ook bij banken etc waar ze mensen in bedrijfskleding hebben zitten.quote:
Ik vond het vreselijk toen ik bij een begrafenis zag dat de dragers allemaal "Dela" op de boorden van de overhemden hadden staan.
Ik vind dat bij Co Stompé altijd al te triest voor woorden, maar de kistdragers bij een begrafenis?
Het is dus niet altijd de keuze van de grote ondernemingen. Maar ik ben het met je eens, ik vind het ook niet mooi hoor.
http://www.mijn-boom.nl/quote:
daarentegen zijn er geloof ik wel ook afbreekbare urnen waar planten uit kunnen groeien, dus dat zou ook nog een optie zijn.
Ik snap je punt hier, maar vind het toch niet in orde eigenlijk. De overledene geeft een duidelijke wens aan, sterft wellicht ook met die gedachte, en vervolgens gebeurt er iets anders omdat de nabestaanden dat liever hebben. Tuurlijk, de overledene zal het (naar alle waarschijnlijkheid hehe) toch niet meer merken, maar het gaat hier wel om een principe. Ik wil begraven worden, de rest van mijn familie is van het cremeren, ik zou het knap lullig vinden als ik alsnog in de oven eindig...quote:
Ik neig naar de wensen van de nabestaanden... zij zijn degenen die door moeten. Als iemand gecremeerd wilde worden en de familie wil toch begraven, wie ben ik dan om te zeggen dat we toch gaan cremeren.
Overigens weet mijn familie dit en heeft daar ook geen probleem mee
O.a. deze scene:
weet niet of ie het goed doet hoor https://www.uitzendinggemist.net/aflevering/14677/Aan_De_Bak.htmlquote:
[..]
Soms heb je wel in de gaten dat voor de 1 bijvoorbeeld de muziek heel belangrijk is en voor de ander weer iets anders en zo probeer je dan iedereen ruimte te geven.
Maar het is niet altijd makkelijk.
Genoeg spaargeld hebben is ook een soort van verzekering.quote:
[..]
Totaal niet mee eens, ik heb genoeg spaargeld om mijn uitvaart te betalen. Verzekeringen sluit ik alleen af voor risico's die ik zelf niet kan dragen, andere verzekeringen spek je alleen de verzekeringsmaatschappij mee.
Het is wel te hopen dat je nabestaanden daarbij kunnen en er genoeg is. En dat ze het niet hoeven voor te schieten. Je rekeningen zijn niet zomaar beschikbaar, zie voor meer informatie
https://www.consumentenbo(...)kening-en-overlijden
Een uitvaartverzekering is, in tegenstelling tot vele andere verzekeringen, een prima optie mijns inziens. Betalen altijd, nemen alle rompslomp uit handen en keren uit vanaf dag 1 dat de verzekering loopt. En je hoeft er zelf bij leven niets voor te laten, het is best zonde om 10.000 op een bankrekening te moeten zetten je leven lang. En dan moet je het ook nog aanvullen elk jaar ivm inflatie.
Het is maar wat je prettig vindt, maar die 60 euro per jaar die basisverzekering kost is mij al die ellende en moeite niet waard. Als je toch zoveel spaargeld hebt, dan is die 60 euro vast al je rente of dividend.
Bij Co is het reclame, bij de uitvaart medewerkers noodzaak. Zoals gezegd ivm de belasting, maar ook de herkenbaarheid. Er zijn soms meerdere uitvaarten tegelijkertijd, handig dat je ze dan herkennen kan.quote:
Ik vond het vreselijk toen ik bij een begrafenis zag dat de dragers allemaal "Dela" op de boorden van de overhemden hadden staan.
Ik vind dat bij Co Stompé altijd al te triest voor woorden, maar de kistdragers bij een begrafenis?
gaat de wil van de overledene niet voor?quote:
Ik neig naar de wensen van de nabestaanden... zij zijn degenen die door moeten. Als iemand gecremeerd wilde worden en de familie wil toch begraven, wie ben ik dan om te zeggen dat we toch gaan cremeren.
Artikel 18 van de wet op de lijkbezorging geeft wel opties om van de laatste wil af te wijken, maar is een andere wil bij de nabestaanden voldoende daarvoor?
Voor iemand die onregelmatig werkt en 24/7 beschikbaar is, valt dat toch reuze mee?quote:
Ook met de specificatie van de factuur blijft er hier nogal het idee van 'lijkenpikker' en dat het veel te duur is. Je begint natuurlijk net, maar als je het dan hebt over 20-30 uitvaarten per jaar (x2000 euro) zit je op 40.000-60.000 euro? (+ eventuele marges die je hebt natuurlijk op de zaken). Wat is dan je netto maandinkomen? Wordt het gewoon belast als zelfstandige/zzp'er/inkomstenbelasting?
Ze schiet nota bene nog kosten voor ook.
En dan moet ze het ook nog zien te rooien als er weken geen melding is.
Veel andere banen, met vakantiedagen en 9 tot 17-rooster en zekerheden zoals pensioen, aov, opleidingsbudget en allerlei andere voordelen, verdienen ook prima hoor. Ik snap niet zo goed wat je ijkpunt is.
Mag het soms geen geld kosten omdat het een emotionele gebeurtenis betreft? Waarom ligt dat zo gevoelig?
Ik zou haast geen betere bestemming voor mijn geld weten dan dergelijke precaire zaken die vakmanschap en toewijding vergen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 25-06-2019 18:24:34 ]
Edit: ah, Duderinnetje voegde dat ook net aan haar post toe. Spuitelf dus
Ik heb zelf eigenlijk verder geen vragen, maar vind t leuk om mee te lezen, toffe vwjw!
Mijn vraag is hoe ga je om met de emoties van nabestaanden?
Bijvoorbeeld als iemand echt te emotioneel is om te beslissen over een keuze.
En wat doe je als iemand een echt bepaalde wens heeft en je kan het niet regelen wat doe je dan?
Ik heb net de grafrechten van mijn grootouders verworven en laten verlengen, na de initiële 20 jaar.quote:
Bij mijn gemeente huur je een graf voor 20 jaar. als je dat met 20 jaar zou willen verlengen dan kost je dat 3000 euro.
Zal per gemeente verschillen ook denk ik
¤70,- per jaar met een minimum van 5 jaar dus heel schappelijk vind ik zelf
I like to think so, maar ik hou dat meestal wel voor een heel select gezelschap. Anders heb je kans dat mensen denken 'nou, dat is zo'n rare'.quote:
Heb je donkere humor? Zoals je opmerking over de gier eerder?
Zo bedacht ik van de week dat ik misschien volgend jaar wel een team kon samenstellen voor de samenloop voor hoop, met dan de slogan 'wij lopen door waar u stopt'.
Of bij een avondje met vrienden brainstormen over hoe aan klanten te komen: bij de jeu de boules vereniging de batterij uit de AED halen en daar dan mijn visitekaartjes in stoppen.
Ik snap je helemaal, echt, maar als de familie zegt 'hij gaat de oven in' kan ik daar niet tegenin gaan. Hooguit kan ik zeggen 'dan moet u maar een andere uitvaartverzorger zoeken, ik werk er niet aan mee'.quote:
[..]
Ik snap je punt hier, maar vind het toch niet in orde eigenlijk. De overledene geeft een duidelijke wens aan, sterft wellicht ook met die gedachte, en vervolgens gebeurt er iets anders omdat de nabestaanden dat liever hebben. Tuurlijk, de overledene zal het (naar alle waarschijnlijkheid hehe) toch niet meer merken, maar het gaat hier wel om een principe. Ik wil begraven worden, de rest van mijn familie is van het cremeren, ik zou het knap lullig vinden als ik alsnog in de oven eindig...
Overigens weet mijn familie dit en heeft daar ook geen probleem mee
Pas als er 1 ander in het gezelschap met jou schriftelijk vastgelegde wens naar een rechter gaat en die doet uitspraak kan ik daar wat mee.
quote:
[..]
I like to think so, maar ik hou dat meestal wel voor een heel select gezelschap. Anders heb je kans dat mensen denken 'nou, dat is zo'n rare'.
Zo bedacht ik van de week dat ik misschien volgend jaar wel een team kon samenstellen voor de samenloop voor hoop, met dan de slogan 'wij lopen door waar u stopt'.
Of bij een avondje met vrienden brainstormen over hoe aan klanten te komen: bij de jeu de boules vereniging de batterij uit de AED halen en daar dan mijn visitekaartjes in stoppen.
Ja dus
Had het al niet meer toen je over een gier begon Ik ken iemand en die heeft een tijd lang overleden mensen opgehaald en vroeger ook nog graven gegraven en die zei dat ze allemaal wel wat rare humor hadden Misschien is dit wat voor je als advertentie?
In de praktijk niet, als niemand het betwist zal de wens van de familie voor gaan, voor zover ik tot nu toe meegekregen heb vanuit de opleiding.quote:
[..]
gaat de wil van de overledene niet voor?
Artikel 18 van de wet op de lijkbezorging geeft wel opties om van de laatste wil af te wijken, maar is een andere wil bij de nabestaanden voldoende daarvoor?
Heel cru gezegd, maar als uitvaartbegeleider werk je niet in opdracht van de overledene maar in opdracht van de opdrachtgever. En als die A zegt en niemand gaat daar verder tegenin, dan zal het A worden over het algemeen.
Zo zat ik eens bij een familie waarvan de overledene echt heel groot fan was van een bepaalde zanger en hem ook echt graag op haar uitvaart gedraaid wilde hebben. De familie vond het eigenlijk ongepast, ik heb toen wel heel voorzichtig gezegd dat het toch wel heel erg bij haar zou passen als er iig 1 nummer van hem zou zijn en daar was de familie het mee eens, maar als zij hadden gezegd 'het gebeurt niet', tsja... wie ben ik dan...
Maarja, voor wie werk je dan?quote:
[..]
In de praktijk niet, als niemand het betwist zal de wens van de familie voor gaan, voor zover ik tot nu toe meegekregen heb vanuit de opleiding.
Heel cru gezegd, maar als uitvaartbegeleider werk je niet in opdracht van de overledene maar in opdracht van de opdrachtgever. En als die A zegt en niemand gaat daar verder tegenin, dan zal het A worden over het algemeen.
Zo zat ik eens bij een familie waarvan de overledene echt heel groot fan was van een bepaalde zanger en hem ook echt graag op haar uitvaart gedraaid wilde hebben. De familie vond het eigenlijk ongepast, ik heb toen wel heel voorzichtig gezegd dat het toch wel heel erg bij haar zou passen als er iig 1 nummer van hem zou zijn en daar was de familie het mee eens, maar als zij hadden gezegd 'het gebeurt niet', tsja... wie ben ik dan...
Als ome Joop als 60 jaar aan uitvaartverzekeringspremie heeft betaald en dood gaat is dat toch de gene die betaald, en dus uiteindelijk de opdracht geeft?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 25-06-2019 19:47:17 ]
Ik heb geen andere marges dan de opslag op de kist waar ik andere kleine kosten onder schaar zoals gebruik van kamerscherm.quote:
Ook met de specificatie van de factuur blijft er hier nogal het idee van 'lijkenpikker' en dat het veel te duur is. Je begint natuurlijk net, maar als je het dan hebt over 20-30 uitvaarten per jaar (x2000 euro) zit je op 40.000-60.000 euro? (+ eventuele marges die je hebt natuurlijk op de zaken). Wat is dan je netto maandinkomen? Wordt het gewoon belast als zelfstandige/zzp'er/inkomstenbelasting?
Het wordt gewoon belast als zelfstandige. Dus er gaat ong. 1/3 vanaf voor de inkomstenbelasting en dan heb ik nog geen verzekering niks.
Mocht je de zelfstandigenaftrek willen kunnen toepassen moet je wel aan je urennorm voldoen wil je de zelfstandigenaftrek krijgen. Dat is 1225 uur. Als je dat terug zou rekenen naar 20 uitvaarten zou je 61 uur per uitvaart moeten besteden.
Dat is wel echt heel erg veel, dus die norm is niet altijd haalbaar.
In de praktijk besteed ik natuurlijk ook tijd aan administratie, netwerken, voorgesprekken waar niet altijd een uitvaart uit komt etc. etc. Dus het is afwachten aan het eind van het jaar waar ik op uit kom.
Nope, wel een mooie donkerblauwe jurk en dezelfde in wijnrood/paarsig. En ik heb een zwart jurkje voor als het echt zwart moet. En verder nette schoenen met rubberen zolen. Niks zo irritant als dat geklikklak door een kerk of aula.quote:
Heb je ook speciaal zo'n 'kraaienkostuum' aangeschaft voor jouw werk?
Ik heb 20 jaar lang een internationaal congress georganiseerd. Ging de hele wereld over. Had zo'n 3000-4000 deelnemers.quote:
Wat heb je hiervoor voor werk gedaan en waarom heb je besloten dit bijzondere beroep te gaan doen?
En toen dus dit. Eigenlijk hetzelfde werk (locatie, catering, drukwerk etc.) maar dan heel veel kleinschaliger en veel persoonlijker. Dit gaat echt ergens om. Als zo'n congress een keer niet door zou gaan zou er volgens mij geen mens een nachtje minder om slapen.
Als het echt even niet wil parkeer ik dingen. Laatst had ik nog iemand die wilde per se ook op dag 1 de kaart regelen terwijl we tijd zat hadden want de post kwam toch pas 2 dagen later op zondag. Toen verdronk ze vervolgens bijna in slaapgebrek en welwillende familieleden die ook hun zegje wilden doen en heb ik haar in de keuken gevraagd of ik toch niet beter de volgende dag terug zou komen.quote:
Interessant topic. En mooi o.m te lezen.
Mijn vraag is hoe ga je om met de emoties van nabestaanden?
Bijvoorbeeld als iemand echt te emotioneel is om te beslissen over een keuze.
En wat doe je als iemand een echt bepaalde wens heeft en je kan het niet regelen wat doe je dan?
Toen was haar hoofd veel helderder en konden we gelijk stappen zetten.
Mocht ik die tijd niet hebben dan zal ik toch proberen eerst het even te parkeren, desnoods even ergens anders over hebben en er later naar terugkeren. En hopen dat er misschien een familielid bij zit die dan soms net even het juiste zegt om het weer vlot te trekken zogezegd.
Eerlijk zijn. Wat niet gaat, gaat niet. Dat kan zijn omdat het wettelijk niet kan of omdat de locatie iets niet toe laat. Eerlijk zeggen en kijken of er een alternatief is. Bij een wettelijk iets houdt het natuurlijk op, maar als het om een locatie gaat kan je kijken of je uit kan wijken naar een andere locatie.
Je kan bijvoorbeeld dan een dienst houden in de kantine van de voetbalclub of een bedrijfsloods of gymzaal en dan vervolgens alleen een 'aanvoer plus', dus met de overledene en de familie naar het crematorium, daar nog 1 kort moment ten afscheid en terug naar de locatie en daar verder gaan met wat je dan wilde.
Die was heel bijzonder. De familie wist dat het mijn eerste was. Het was een kerkdienst, met daarna begraven, ik was stiknerveus, ik kreeg voor het weggaan thuis een schouderklopje: komt wel goed.quote:
Hoe was je alleerste dienst? En dan ben ik heel benieuwd naar hoe je emoties heb kunnen onderdrukken, als je die had.
Toen de 2 (volwassen dochters) hun emotionele in memoriam lazen in de kerk moest ik wel even slikken.
Het meest bijzondere aan deze uitvaart is dat twee weken later de man van deze mevrouw overleed (en het was bekend dat het niet lang zou duren) en ik dus ook zijn uitvaart mocht begeleiden. Toen heb ik in die maand zo enorm intensief met die familie mee geleefd en geregeld en veel geweest, plus dat ik die meneer natuurlijk mee had gemaakt ten tijde van de uitvaart van zijn vrouw. Dat was echt even slikken soms, wat een verdriet bij de kinderen en kleinkinderen. Maar ook echt heel erg mooi om te mogen doen en er dan voor te kunnen zorgen dat het een mooi afscheid wordt...
Met deze familie, en met name de contactpersoon, een van de dochters, heb ik nu nog steeds heel goed contact. Zij is bijna mijn grootste fan en belangrijkste ambassadeur.
Klopt, met een kist is geen doen. Het gebeurde vroeger vaak met een brancard, omdat je daar iemand goed op vast kunt leggen en die zijn smaller. Sinds kort is er iets nieuws, het lijkt een beetje op zo'n gele wintersport-banaan waar mensen mee de piste afgeski'd worden. Alleen is deze donkergrijs. Het is een soort flexibele mat waar iemand heel goed in vastgemaakt wordt en dan hangen de dragers de leidsels over hun schouders en kunnen dan heel makkelijk en flexibel de rondingen van de trap volgen.quote:
Hoe krijg je een lijk van de slaapkamer naar de beganegrond als er een smalle trap is? Bij het huis van mn moeder krijg je met heel veel moeite zo'n kist naar boven of beneden. Lijkt mij ook niet wenselijk om zo te kloten met een gevulde kist
Ik kom alleen even niet op de naam.
Mooi he!quote:
[..]
Ja dus
Misschien is dit wat voor je als advertentie?
[ afbeelding ]
Ja, eigenlijk wel. Maar toch tekent de erfgenaam, of wie er dan ook aangewezen wordt voor de opdracht.quote:
[..]
Maarja, voor wie werk je dan?
Als ome Joop als 60 jaar aan uitvaartverzekeringspremie heeft betaald en dood gaat is dat toch de gene die betaald, en dus uiteindelijk de opdracht geeft?
Maar ik snap je punt hoor, en het is ook vaak het uitgangspunt en het zal weinig voorkomen dat er echt drastisch vanaf geweken wordt omdat meestal de naasten ook wel heel graag willen doen wat de overledene als laatste wens had, maar het komt dus wel voor.
(Het komt trouwens vaker voor dat de ene zus A zegt en de andere heilig overtuigd is van B.
)Wow nice! Nooit gewetenquote:
[..]
Klopt, met een kist is geen doen. Het gebeurde vroeger vaak met een brancard, omdat je daar iemand goed op vast kunt leggen en die zijn smaller. Sinds kort is er iets nieuws, het lijkt een beetje op zo'n gele wintersport-banaan waar mensen mee de piste afgeski'd worden. Alleen is deze donkergrijs. Het is een soort flexibele mat waar iemand heel goed in vastgemaakt wordt en dan hangen de dragers de leidsels over hun schouders en kunnen dan heel makkelijk en flexibel de rondingen van de trap volgen.
Ik kom alleen even niet op de naam.
dit is ook veel beter voor je rug neem ik aan?Welk nut heeft artikel 18 dan?quote:
[..]
In de praktijk niet, als niemand het betwist zal de wens van de familie voor gaan, voor zover ik tot nu toe meegekregen heb vanuit de opleiding.
Heel cru gezegd, maar als uitvaartbegeleider werk je niet in opdracht van de overledene maar in opdracht van de opdrachtgever. En als die A zegt en niemand gaat daar verder tegenin, dan zal het A worden over het algemeen.
Zo zat ik eens bij een familie waarvan de overledene echt heel groot fan was van een bepaalde zanger en hem ook echt graag op haar uitvaart gedraaid wilde hebben. De familie vond het eigenlijk ongepast, ik heb toen wel heel voorzichtig gezegd dat het toch wel heel erg bij haar zou passen als er iig 1 nummer van hem zou zijn en daar was de familie het mee eens, maar als zij hadden gezegd 'het gebeurt niet', tsja... wie ben ik dan...
Zelfs al zou je een notariële acte opmaken, nog steeds heb je blijkbaar iemand nodig die voor je opkomt.
Ergens zou ik bij niet opvolgen van dat artikel gevolgen willen zien (kom ik nu niet tegen in die wet). En dan niet persoonlijk bedoeld, maar harder tellend voor mensen die de regelgeving beroepsmatig zouden moeten kennen, dan nabestaanden die misschien niet op de hoogte zijn.
Artikel 18
18
1 In de lijkbezorging wordt voorzien door degene, die het in artikel 11 bedoelde verlof aanvraagt, dan wel door degene, die redelijkerwijze geacht kan worden in diens plaats te zijn getreden. De lijkbezorging geschiedt overeenkomstig de wens of de vermoedelijke wens van de overledene, tenzij dat redelijkerwijs niet gevergd kan worden.
2 Onder lijkbezorging wordt voor de toepassing van deze paragraaf begrepen het geven van bestemming aan de as van een gecremeerd lijk.
Geweldig mooi dit zeg. En hoe triest toevallig ookquote:
[..]
Die was heel bijzonder. De familie wist dat het mijn eerste was. Het was een kerkdienst, met daarna begraven, ik was stiknerveus, ik kreeg voor het weggaan thuis een schouderklopje: komt wel goed.
Toen de 2 (volwassen dochters) hun emotionele in memoriam lazen in de kerk moest ik wel even slikken.
Het meest bijzondere aan deze uitvaart is dat twee weken later de man van deze mevrouw overleed (en het was bekend dat het niet lang zou duren) en ik dus ook zijn uitvaart mocht begeleiden. Toen heb ik in die maand zo enorm intensief met die familie mee geleefd en geregeld en veel geweest, plus dat ik die meneer natuurlijk mee had gemaakt ten tijde van de uitvaart van zijn vrouw. Dat was echt even slikken soms, wat een verdriet bij de kinderen en kleinkinderen. Maar ook echt heel erg mooi om te mogen doen en er dan voor te kunnen zorgen dat het een mooi afscheid wordt...
Met deze familie, en met name de contactpersoon, een van de dochters, heb ik nu nog steeds heel goed contact. Zij is bijna mijn grootste fan en belangrijkste ambassadeur.
Zeker... je kunt hier ook per 5 jaar verlengen. 5 jaar is 850 euro. 20 jaar 3000. Niet misselijk.quote:
[..]
Ik heb net de grafrechten van mijn grootouders verworven en laten verlengen, na de initiële 20 jaar.
¤70,- per jaar met een minimum van 5 jaar dus heel schappelijk vind ik zelf
Sorry, ik weet ook niet hoe dat werkt of zou moeten.quote:
[..]
Welk nut heeft artikel 18 dan?
Zelfs al zou je een notariële acte opmaken, nog steeds heb je blijkbaar iemand nodig die voor je opkomt.
Ergens zou ik bij niet opvolgen van dat artikel gevolgen willen zien (kom ik nu niet tegen in die wet). En dan niet persoonlijk bedoeld, maar harder tellend voor mensen die de regelgeving beroepsmatig zouden moeten kennen, dan nabestaanden die misschien niet op de hoogte zijn.
Artikel 18
18
1 In de lijkbezorging wordt voorzien door degene, die het in artikel 11 bedoelde verlof aanvraagt, dan wel door degene, die redelijkerwijze geacht kan worden in diens plaats te zijn getreden. De lijkbezorging geschiedt overeenkomstig de wens of de vermoedelijke wens van de overledene, tenzij dat redelijkerwijs niet gevergd kan worden.
2 Onder lijkbezorging wordt voor de toepassing van deze paragraaf begrepen het geven van bestemming aan de as van een gecremeerd lijk.
Kijk, het kan ook simpelweg zo zijn dat de naasten mij niet vertellen wat de wensen van de overledenen zijn...
Maar je maakt me eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe andere ondernemers hier tegen aan kijken. Ik zal eens een balletje op gaan gooien binnen een chatgroep binnenkort.
Ja, volgens mij wel.quote:
[..]
Wow nice! Nooit geweten
Mijn moeder ging met kist bijna rechtop de lift in. Je collega vertelde dat ze daarna de kist nog weer open zouden maken om een en ander weer recht te leggen. Dat was nou net een detail wat we niet hadden willen weten...quote:
[..]
Klopt, met een kist is geen doen. Het gebeurde vroeger vaak met een brancard, omdat je daar iemand goed op vast kunt leggen en die zijn smaller. Sinds kort is er iets nieuws, het lijkt een beetje op zo'n gele wintersport-banaan waar mensen mee de piste afgeski'd worden. Alleen is deze donkergrijs. Het is een soort flexibele mat waar iemand heel goed in vastgemaakt wordt en dan hangen de dragers de leidsels over hun schouders en kunnen dan heel makkelijk en flexibel de rondingen van de trap volgen.
Ik kom alleen even niet op de naam.
Voor de rest alles prima verzorgd door het bedrijf.
Sommige opleidingen hebben wel toelatingseisen, die hebben dan gesprekken en op basis daarvan wordt je wel of niet toegelaten. Maar er is er ook een daar kan iedereen die wil starten.quote:
Hoe ziet zo'n opleiding tot uitvaartbegeleider er eigenlijk uit ? moet je ook aan bepaalde eisen voldoen om toegelaten te worden ? en tijdens de opleiding loop je dan ook stage ? Ik neem niet aan dat je na zo'n opleiding meteen voor de leeuwen wordt gegooid namelijk met een eerste overledene
Het is een vrij beroep, dus als jij morgen jezelf uitvaartbegeleider of -verzorger wil noemen en je eigen onderneming wil starten kan dat gewoon.
De opleiding die ik deed heeft een aantal stage momenten, 2 dagen meelopen in het mortuarium, 1 dag meelopen in een crematorium (en dan gaat het om de aula-diensten voornamelijk) en een stage bij een uitvaartbedrijf van ongeveer een week minimaal waarbij je minimaal 1 uitvaart van begin tot het eind ziet.
Daarbij zitten dan nog een aantal kennistoetsen, je moet een werkstuk(je) maken en er is een eindgesprek.
En dan heb je je diploma.
En dan kan je kiezen om voor jezelf te starten, als freelancer te gaan werken of een baan te gaan zoeken.
Maar nogmaals, jij mag dat morgen ook allemaal doen, zonder diploma.
Ik heb veel mazzel gehad bij mijn stagebedrijf en ik kon nog een aantal keer extra meelopen en heb daar toen ook onder begeleiding een uitvaart uitgevoerd.
Soms kan het helaas niet anders. En dit zijn ook echt dingen die doet men alleen als het echt niet anders kan. Maar het alternatief, de brandweer bellen en vragen of het via een raam kan, willen de meeste mensen toch ook niet.quote:
[..]
Mijn moeder ging met kist bijna rechtop de lift in. Je collega vertelde dat ze daarna de kist nog weer open zouden maken om een en ander weer recht te leggen. Dat was nou net een detail wat we niet hadden willen weten...
Voor de rest alles prima verzorgd door het bedrijf.
Nee, dat snap ik maar het ging er mij om dat ze het vertelden en dus niet gewoon discreet afhandelden. Er zijn nu eenmaal dingen die je niet wilt en ook niet hoeft te weten.quote:
[..]
Soms kan het helaas niet anders. En dit zijn ook echt dingen die doet men alleen als het echt niet anders kan. Maar het alternatief, de brandweer bellen en vragen of het via een raam kan, willen de meeste mensen toch ook niet.
Ja, dit! Discretie.quote:
[..]
Nee, dat snap ik maar het ging er mij om dat ze het vertelden en dus niet gewoon discreet afhandelden. Er zijn nu eenmaal dingen die je niet wilt en ook niet hoeft te weten.
De uitvaartmevrouw wilde wel héel graag dat moeders werd opgebaard in haar eigen - net geopende - rouwcentrum.
En had ook een verhaal met eigen kommer en kwel.
terwijl wij het nog eens moesten worden over de tekst en de kaart. Tralala.Excuses niet nodig hoor, en ik schreef ook bewust dat het niets persoonlijks is. Het viel me alleen op dat er andere dingen in de wet op de lijkbezorging geregeld worden die wel strafbaar gesteld zijn, en deze regel kent geen gevolgen bij niet opvolgen.quote:
[..]
Sorry, ik weet ook niet hoe dat werkt of zou moeten.
Kijk, het kan ook simpelweg zo zijn dat de naasten mij niet vertellen wat de wensen van de overledenen zijn...
Maar je maakt me eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe andere ondernemers hier tegen aan kijken. Ik zal eens een balletje op gaan gooien binnen een chatgroep binnenkort.
[..]
Ja, volgens mij wel.
Want als ik je goed begrijp is het een beroeps brede opvatting om de wet te negeren op het moment dat men wel op de hoogte is (en de situatie zich voordoet), met de verplichting om een kort geding aan te spannen om zaken te laten regelen zoals ze wettelijk geregeld horen te worden.
Waarbij je als overledene dus de kans hebt dat niemand dat kort geding voor je wil of kan aanspannen. Na de plechtigheid is er al helemaal niemand meer op aan te spreken.
En ja, tuurlijk kun je dan uitgaan van wat niet weet wat niet deert, maar mijn gevoel zegt daar juist dat het informeren naar wensen van de overledene een taak uit het pakket zou moeten zijn.
OMGquote:
[..]
Ja, dit! Discretie.
De uitvaartmevrouw wilde wel héel graag dat moeders werd opgebaard in haar eigen - net geopende - rouwcentrum.
En had ook een verhaal met eigen kommer en kwel.
Over mijn moeder heeft de uitvaartondernemer gezegd dat het lastig was om de kleding aan te trekken omdat ze zo stijf was (het was een dag na haar overlijden) en ook dat er al vocht uit het lichaam liep dus dat de kist beter diezelfde dag nog gesloten kon worden. Ik sta er zelf heel nuchter in dus ik denk dat de uitvaartonderneemster prima ingeschat heeft dat dat gemeld kon worden. Het scheelde denk ik ook dat zij al een begrafenis of 8 voor onze familie geregeld heeft. En daarnaast vond ik het fijn om een reden te horen waarom de kist zo snel dicht moest.
Ik had laatst een condoleance van een jong iemand en diegene was duidelijk enorm opgemaakt en daar doorheen zag je dat het gezicht donkerpaars/zwartig was. Dat had ik nog nooit gezien en ik vond het best wel heftig. Gebeurt dat vaker, dat iemands gezicht helemaal donker gekleurd is? En hoe komt dat?
En anderen willen juist weer gerustgesteld worden.. Dat moeder netjes in haar kist ligt straks bij de begrafenis.quote:
[..]
Nee, dat snap ik maar het ging er mij om dat ze het vertelden en dus niet gewoon discreet afhandelden. Er zijn nu eenmaal dingen die je niet wilt en ook niet hoeft te weten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Whiskers2009 op 25-06-2019 22:11:17 ]
Wat was de doodsoorzaak?quote:
Ik vind eerlijkgezegd dat het helemaal niet zo gek is dat mede te delen. Ik kan me ook voorstellen dat de familie zich op zo'n moment afvraagt of de kist nog open kan etc. Maar ik ben zelf nogal geïnteresseerd in hoe dat allemaal gaat, dus daarom vind ik het wellicht iets minder ongepast.
Over mijn moeder heeft de uitvaartondernemer gezegd dat het lastig was om de kleding aan te trekken omdat ze zo stijf was (het was een dag na haar overlijden) en ook dat er al vocht uit het lichaam liep dus dat de kist beter diezelfde dag nog gesloten kon worden. Ik sta er zelf heel nuchter in dus ik denk dat de uitvaartonderneemster prima ingeschat heeft dat dat gemeld kon worden. Het scheelde denk ik ook dat zij al een begrafenis of 8 voor onze familie geregeld heeft. En daarnaast vond ik het fijn om een reden te horen waarom de kist zo snel dicht moest.
Ik had laatst een condoleance van een jong iemand en diegene was duidelijk enorm opgemaakt en daar doorheen zag je dat het gezicht donkerpaars/zwartig was. Dat had ik nog nooit gezien en ik vond het best wel heftig. Gebeurt dat vaker, dat iemands gezicht helemaal donker gekleurd is? En hoe komt dat?
Daar kan het mee te maken hebben. Het kan de livor mortis zijn (mits). En het kan ook, uhm sorry
, ontbinding zijn denk ik.En wellicht nog wel meer zaken.
Al praat ik wat voor mijn beurt nu
Oh, dat eerste is niet netjes. Dat is het nadeel van een eigen pand hebben, dan moeten die kosten er uit en gaat dat dus ten koste van objectief staan tegenover de wensen van de familie.quote:
[..]
Ja, dit! Discretie.
De uitvaartmevrouw wilde wel héel graag dat moeders werd opgebaard in haar eigen - net geopende - rouwcentrum.
En had ook een verhaal met eigen kommer en kwel.
En dat eigen verhaal hoort sowieso niet daar thuis vind ik.
Nee, eigenlijk niet, maar ik kom dan ook niet heel vaak in Dld.quote:
Raak je ook altijd in de war als je een afrit ziet op de snelweg in Duitsland?
Daar komt het wel op neer. Althans, dat is wat ik er van meegekregen heb, maar pin me er niet op vast dat dit een vak-brede opvatting is. Ik weet alleen dat het wel vaak zo gaat.quote:
[..]
Excuses niet nodig hoor, en ik schreef ook bewust dat het niets persoonlijks is. Het viel me alleen op dat er andere dingen in de wet op de lijkbezorging geregeld worden die wel strafbaar gesteld zijn, en deze regel kent geen gevolgen bij niet opvolgen.
Want als ik je goed begrijp is het een beroeps brede opvatting om de wet te negeren op het moment dat men wel op de hoogte is (en de situatie zich voordoet), met de verplichting om een kort geding aan te spannen om zaken te laten regelen zoals ze wettelijk geregeld horen te worden.
Waarbij je als overledene dus de kans hebt dat niemand dat kort geding voor je wil of kan aanspannen. Na de plechtigheid is er al helemaal niemand meer op aan te spreken.
En ja, tuurlijk kun je dan uitgaan van wat niet weet wat niet deert, maar mijn gevoel zegt daar juist dat het informeren naar wensen van de overledene een taak uit het pakket zou moeten zijn.
Als er niemand is om jouw wensen kenbaar te maken en te verdedigen zal er gebeuren wat de opdrachtgever wenst.
Maar als jij een codicil hebt, dus handgeschreven, gedateerd, gesigneerd, dan moet het gek lopen wil men er dwars tegenin gaan hoor.
Maar wat er dan gebeurt als het aan de orde is durf ik niet met zekerheid te zeggen.
En dat informeren gebeurt uiteraard, maar als het bijvoorbeeld gaat over begraven of cremeren en de partij waarmee ik praat liegt daar gewoon spijkerhard over, dan kan je daar weinig tegen doen. Het is voor mij niet te achterhalen wat de wensen zijn.
Ik zou me dat idd ook afgevraagd hebben, dus wellicht dat zij die vraag voor wilden zijn en daarom uit zichzelf al vertelden.quote:
Ik vind eerlijkgezegd dat het helemaal niet zo gek is dat mede te delen. Ik kan me ook voorstellen dat de familie zich op zo'n moment afvraagt of de kist nog open kan etc. Maar ik ben zelf nogal geïnteresseerd in hoe dat allemaal gaat, dus daarom vind ik het wellicht iets minder ongepast.
Vervelend dat dat moest gebeuren, maar als je er eerlijk over bent begrijpen mensen het vrijwel altijd.quote:Over mijn moeder heeft de uitvaartondernemer gezegd dat het lastig was om de kleding aan te trekken omdat ze zo stijf was (het was een dag na haar overlijden) en ook dat er al vocht uit het lichaam liep dus dat de kist beter diezelfde dag nog gesloten kon worden. Ik sta er zelf heel nuchter in dus ik denk dat de uitvaartonderneemster prima ingeschat heeft dat dat gemeld kon worden. Het scheelde denk ik ook dat zij al een begrafenis of 8 voor onze familie geregeld heeft. En daarnaast vond ik het fijn om een reden te horen waarom de kist zo snel dicht moest.
Lastig te zeggen uiteraard, maar vaak is het dan zo dat iemand een tijdje met het gezicht naar beneden gelegen heeft.quote:Ik had laatst een condoleance van een jong iemand en diegene was duidelijk enorm opgemaakt en daar doorheen zag je dat het gezicht donkerpaars/zwartig was. Dat had ik nog nooit gezien en ik vond het best wel heftig. Gebeurt dat vaker, dat iemands gezicht helemaal donker gekleurd is? En hoe komt dat?
Als de bloedsomloop tot stilstand komt zakt het bloed naar de laagst gelegen delen. Daarom zie je ook wel eens dat mensen een blauwpaars randje aan hun oren hebben en als je de kleding uittrekt zie je ook op de rug blauwe vlekken, de livor mortis idd, zoals Whiskers zegt.
Een andere reden zou stuwing kunnen zijn, maar dat heeft dan te maken met halsslagaders die afgeklemd zijn.
Morgen nog eens proberen, mega-brak internet hier momenteel.quote:
Je had vroeger zo'n programma waarin een werkgever een baan aanbood en waar drie werklozen dan voor konden solliciteren en rollenspellen deden op tv met acteurs/cabaratiers. Aan de bak heette dat. Ze hadden allerlei beroepen: stewardessen, verkoopmedewerkers, en dus ook uitvaartbegeleider. Hilarisch, wat een scenes leverde dat op.
O.a. deze scene:
[..]
weet niet of ie het goed doet hoor https://www.uitzendinggemist.net/aflevering/14677/Aan_De_Bak.html
Van oren kende ik de livor mortis wel inderdaad maar nooit bij stil gestaan dat dat ook zo werkt met een gezicht/andere lichaamsdelen. Het zal er dan denk ik op neerkomen dat deze persoon nog een tijdje op de buik gelegen heeft, aangezien de doodsoorzaak een hartstilstand was en geen verhanging of iets dergelijks.quote:
[..]
Lastig te zeggen uiteraard, maar vaak is het dan zo dat iemand een tijdje met het gezicht naar beneden gelegen heeft.
Als de bloedsomloop tot stilstand komt zakt het bloed naar de laagst gelegen delen. Daarom zie je ook wel eens dat mensen een blauwpaars randje aan hun oren hebben en als je de kleding uittrekt zie je ook op de rug blauwe vlekken, de livor mortis idd, zoals Whiskers zegt.
Een andere reden zou stuwing kunnen zijn, maar dat heeft dan te maken met halsslagaders die afgeklemd zijn.
Gaaf dat je je hart gevolgd hebt en dat je deze carrièreswitch gemaakt hebt! Als ik zie met hoeveel liefde je over je werk schrijft dan gaan vast snel veel meer mensen voor jou kiezen ipv voor concurrenten.
Hij staat waarschijnlijk niet online. Kan hem zelf ook niet vinden. Misschien dat iemand anders nog via een omweg bij deze aflevering kan?quote:
[..]
Morgen nog eens proberen, mega-brak internet hier momenteel.
Ik vond het heel bijzonder om te mogen doen.
Er waren wel een paar dingen die me opvielen of waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Bijvoorbeeld trucjes om het lichaam aan te kleden. Het werkt immers niet mee en is heel zwaar. Een blouse gaat bijvoorbeeld achterste voren aangetrokken waardoor het uiteindelijk toch weer goed zit.
Ook bij het haar wassen werd het haar niet helemaal goed uitgespoeld omdat hun ervaring was dat rollers beter blijven zitten als er nog wat schuim in zit. (Niet zichtbaar schuim). Mijn moeder zette altijd rollers in haar haar en dat lukte mij niet echt. Dat heeft een van de ondersteunende dames gedaan op mijn aanwijzingen waardoor het echt mijn moeder was toen ze opgebaard was. Als ik er niet bij was geweest dan had ze heel ander haar gehad waarschijnlijk.
Mijn moeder had een lang ziekbed en ik ben de laatste weken bijna 24 uur per dag bij haar geweest. Zelfs in het hospice. Op het moment van overlijden was ik net even bij haar thuis wat kleding aan het halen toen ik telefoon kreeg dat ze was overleden.
Juist daarom ben ik dankbaar dat ik die laatste verzorging nog heb mogen doen. Het laatste wat ik voor haar kon doen.
Ach wat naar dat je net weg was. En ik snap dat het daarom nog bijzonderder was om haar helemaal op haarzelf lijkend te mogen maken. *knuf*quote:
Ik heb mijn moeder 2,5 jaar geleden zelf gewassen en aangekleed. Nou ja ik werd bijgestaan door twee allerliefste verzorgsters die mij vertelden hoe het ging en het meest handig was.
Ik vond het heel bijzonder om te mogen doen.
Er waren wel een paar dingen die me opvielen of waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Bijvoorbeeld trucjes om het lichaam aan te kleden. Het werkt immers niet mee en is heel zwaar. Een blouse gaat bijvoorbeeld achterste voren aangetrokken waardoor het uiteindelijk toch weer goed zit.
Ook bij het haar wassen werd het haar niet helemaal goed uitgespoeld omdat hun ervaring was dat rollers beter blijven zitten als er nog wat schuim in zit. (Niet zichtbaar schuim). Mijn moeder zette altijd rollers in haar haar en dat lukte mij niet echt. Dat heeft een van de ondersteunende dames gedaan op mijn aanwijzingen waardoor het echt mijn moeder was toen ze opgebaard was. Als ik er niet bij was geweest dan had ze heel ander haar gehad waarschijnlijk.
Mijn moeder had een lang ziekbed en ik ben de laatste weken bijna 24 uur per dag bij haar geweest. Zelfs in het hospice. Op het moment van overlijden was ik net even bij haar thuis wat kleding aan het halen toen ik telefoon kreeg dat ze was overleden.
Juist daarom ben ik dankbaar dat ik die laatste verzorging nog heb mogen doen. Het laatste wat ik voor haar kon doen.
EDIT: Dit greep me even aan. Dit is verder uiteraard het topic van de huidige VWJW-TS
Kun jij dat bekijken? Bij mij opent ie de startpagina van npo.nl als ik play klik...quote:
Je had vroeger zo'n programma waarin een werkgever een baan aanbood en waar drie werklozen dan voor konden solliciteren en rollenspellen deden op tv met acteurs/cabaratiers. Aan de bak heette dat. Ze hadden allerlei beroepen: stewardessen, verkoopmedewerkers, en dus ook uitvaartbegeleider. Hilarisch, wat een scenes leverde dat op.
O.a. deze scene:
[..]
weet niet of ie het goed doet hoor https://www.uitzendinggemist.net/aflevering/14677/Aan_De_Bak.html
Tevens wassen ervan, hang je ze op en doet ze met de tuinslang of alleen wat zichtbaar is?
Wat een mooie ervaring ondeugend.quote:
Ik heb mijn moeder 2,5 jaar geleden zelf gewassen en aangekleed. Nou ja ik werd bijgestaan door twee allerliefste verzorgsters die mij vertelden hoe het ging en het meest handig was.
Ik vond het heel bijzonder om te mogen doen.
Er waren wel een paar dingen die me opvielen of waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Bijvoorbeeld trucjes om het lichaam aan te kleden. Het werkt immers niet mee en is heel zwaar. Een blouse gaat bijvoorbeeld achterste voren aangetrokken waardoor het uiteindelijk toch weer goed zit.
Ook bij het haar wassen werd het haar niet helemaal goed uitgespoeld omdat hun ervaring was dat rollers beter blijven zitten als er nog wat schuim in zit. (Niet zichtbaar schuim). Mijn moeder zette altijd rollers in haar haar en dat lukte mij niet echt. Dat heeft een van de ondersteunende dames gedaan op mijn aanwijzingen waardoor het echt mijn moeder was toen ze opgebaard was. Als ik er niet bij was geweest dan had ze heel ander haar gehad waarschijnlijk.
Mijn moeder had een lang ziekbed en ik ben de laatste weken bijna 24 uur per dag bij haar geweest. Zelfs in het hospice. Op het moment van overlijden was ik net even bij haar thuis wat kleding aan het halen toen ik telefoon kreeg dat ze was overleden.
Juist daarom ben ik dankbaar dat ik die laatste verzorging nog heb mogen doen. Het laatste wat ik voor haar kon doen.
En dat ze overleed toen je er niet bij was hoor je vaker. Soms is het voor mensen makkelijker om los te laten als degene van wie je enorm veel houdt niet in de buurt is. Aan de ene kant is het heel pijnlijk, maar ik kan me ook voorstellen dat dat ergens nog troost geeft, dat het eigenlijk te moeilijk was om weg te gaan toen je in de buurt was.
Maar correct me if I'm wrong, ik heb het zelf niet meegemaakt dus kan me niet voorstellen hoe het moet zijn.
Gouden tanden blijven zitten. Bij begraven blijven die bij de overledene, na een crematie worden met een sterkte magneet alle metalen uit de as gehaald. Dan kom je dus goud tegen, maar ook metalen van brillepootjes, protheses etc.quote:
Kom je er wel eens tegen met gouden tanden en laat je die zitten?
Tevens wassen ervan, hang je ze op en doet ze met de tuinslang of alleen wat zichtbaar is?
Vroeger werden overledenen helemaal van top tot teen gewassen, tegenwoordig gebeurt het niet meer zo heel rigoureus. Je haalt dan namelijk het beschermende laagje van de huid en die wordt niet opnieuw aangemaakt. Hierdoor kan de huid veel sneller uit drogen. We doen daarom over het algemeen alleen het gezicht en de handen, en maken de nagels goed schoon en als het haar heel vies is dan wassen we dat met droogshampoo. De genitaliën worden vaak gesprayed met een speciale ontsmettende spray maar daar gaan we ook niet uitgebreid aan zitten verder.
Katheter gaat er uit, infusen gaan er uit (en die wondjes worden meestal dichtgeplakt anders heb je kans dat daar later vocht/bloed uit blijft komen), pacemakers gaan er uit en die wond wordt gehecht en geplakt.
Dat plakken gebeurt met gewone secondelijm. Dat vond ik de eerste keer zo bizar, maar wel logisch. Dat het prikt maakt niet meer uit, dat het evt. giftig is ook niet en het wondje moet gewoon dicht zijn.
Bij mij ookquote:Op woensdag 26 juni 2019 00:34 schreef borbit het volgende:
[..]
Kun jij dat bekijken? Bij mij opent ie de startpagina van npo.nl als ik play klik...
Mijn vader heeft tot een paar jaar geleden als steenhouwer gewerkt, ook veel grafmonumenten, dus ken vooral dat deel van het proces.
Hier een kapitaalverzekering met een vast uitgekeerd bedrag. Betaal al geen premie meer.
Moet er niet aan denken om per se een kant en klare Monuta uitvaart te moeten afnemen
was bij mijn opa en oma (moeders kant) op zich wel prima hoor, maar de kerkelijke uitvaarten van mijn andere opa en oma waren toch wat meer eigen (uitgevoerd door K toen nog de enige keus eigenlijk in B.... volgens mij werkte J daar toen nog en deed ze mijn opa’s uitvaart).Het voelde toch anders, met broodjes en koekjes van de bakker uit het dorp en een soort familiereunie in t kerkelijk centrum dan de 45 minuten in de aula van een mij onbekend crematorium...
Nog over dat niet uitkeren bij moord: wat ik daar las is dat ze niet uitkeren aan iemand die betrokken is bij die moord - niet dat ze niet uitkeren bij moord. Wel erg dat ze bij terrorrisme enzo niet betalen, maar goed, dat doet je opstalverzekering ook niet, en je ziektekostenverzekering en je autoverzekering ook niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 26-06-2019 09:42:54 ]
Goud is met een magneet eruit te halen?quote:
[..]
Gouden tanden blijven zitten. Bij begraven blijven die bij de overledene, na een crematie worden met een sterkte magneet alle metalen uit de as gehaald. Dan kom je dus goud tegen, maar ook metalen van brillepootjes, protheses etc.
Vroeger werden overledenen helemaal van top tot teen gewassen, tegenwoordig gebeurt het niet meer zo heel rigoureus. Je haalt dan namelijk het beschermende laagje van de huid en die wordt niet opnieuw aangemaakt. Hierdoor kan de huid veel sneller uit drogen. We doen daarom over het algemeen alleen het gezicht en de handen, en maken de nagels goed schoon en als het haar heel vies is dan wassen we dat met droogshampoo. De genitaliën worden vaak gesprayed met een speciale ontsmettende spray maar daar gaan we ook niet uitgebreid aan zitten verder.
Katheter gaat er uit, infusen gaan er uit (en die wondjes worden meestal dichtgeplakt anders heb je kans dat daar later vocht/bloed uit blijft komen), pacemakers gaan er uit en die wond wordt gehecht en geplakt.
Dat plakken gebeurt met gewone secondelijm. Dat vond ik de eerste keer zo bizar, maar wel logisch. Dat het prikt maakt niet meer uit, dat het evt. giftig is ook niet en het wondje moet gewoon dicht zijn.
Dan begrijp ik niet dat de goudzoekers niet zo een magneet hebben?
Waren gouden tanden vroeger niet om de begrafenis te betalen?quote:
[..]
Gouden tanden blijven zitten. Bij begraven blijven die bij de overledene, na een crematie worden met een sterkte magneet alle metalen uit de as gehaald. Dan kom je dus goud tegen, maar ook metalen van brillepootjes, protheses etc.
Vroeger werden overledenen helemaal van top tot teen gewassen, tegenwoordig gebeurt het niet meer zo heel rigoureus. Je haalt dan namelijk het beschermende laagje van de huid en die wordt niet opnieuw aangemaakt. Hierdoor kan de huid veel sneller uit drogen. We doen daarom over het algemeen alleen het gezicht en de handen, en maken de nagels goed schoon en als het haar heel vies is dan wassen we dat met droogshampoo. De genitaliën worden vaak gesprayed met een speciale ontsmettende spray maar daar gaan we ook niet uitgebreid aan zitten verder.
Katheter gaat er uit, infusen gaan er uit (en die wondjes worden meestal dichtgeplakt anders heb je kans dat daar later vocht/bloed uit blijft komen), pacemakers gaan er uit en die wond wordt gehecht en geplakt.
Dat plakken gebeurt met gewone secondelijm. Dat vond ik de eerste keer zo bizar, maar wel logisch. Dat het prikt maakt niet meer uit, dat het evt. giftig is ook niet en het wondje moet gewoon dicht zijn.
Sorry my bad, goud is uiteraard niet magnetisch en blijft, voor zover ik weet bij de as.quote:
[..]
Goud is met een magneet eruit te halen?
Dan begrijp ik niet dat de goudzoekers niet zo een magneet hebben?
De as gaat nadat het uit de oven geruimd is in een bak en dan aan ze eerst met de magneet er doorheen om de metalen er uit te halen en daarna halen ze eerst het vuurvaste steentje met het identificatienummer er uit en dan gaat de bak in een 'cremulator'. Als ik het goed heb gaan er dan 2 stalen ballen in en wordt de boel heel hard door elkaar geschud. Op die manier vergruizen ook de resterende botjes zodat, als iemand ooit de urn open doet voor bijvoorbeeld verstrooien, daar een mooi fijn poeder in zit en niet nog allemaal stukjes en onderdeeltjes.
Het wordt, voor zover ik weet, niet gezeefd in het crematorium maar als je dat als familie zou willen doen als je de as eenmaal opgehaald hebt staat je dat uiteraard vrij.
Oh dat is inderdaad niet fijn om te weten. Mijn vader is met brancard van zijn slaapkamer naar beneden gebracht. Wij werden door de (potige) dames zie hem kwamen ophalen vriendelijk verzocht om even de woonkamer te verlaten omdat het geen prettig gezicht zou zijn. Toen mijn vader beneden was werden wij geroepen.quote:
[..]
Mijn moeder ging met kist bijna rechtop de lift in. Je collega vertelde dat ze daarna de kist nog weer open zouden maken om een en ander weer recht te leggen. Dat was nou net een detail wat we niet hadden willen weten...
Voor de rest alles prima verzorgd door het bedrijf.
Mooi werk.quote:
Mijn vader heeft tot een paar jaar geleden als steenhouwer gewerkt, ook veel grafmonumenten, dus ken vooral dat deel van het proces.
Wat ik me afvraag, stel een lichaam is ernstig verminkt, bijvoorbeeld door brand, en zal dan waarschijnlijk ook niet meer toonbaar zijn voor de nabestaanden.
Wat gebeurd er dan? Komt er nog een laatste verzorging of ligt deze persoon dan in een speciale zak in de kist?
Het lijkt mij echt verschrikkelijk als ik mijn naaste door ernstige verminking niet meer zou mogen zien en qua verwerking erg lastig. Merk je daar in je werk verschil in? Nabestaanden die wel/niet het lichaam hebben mogen zien?
Als de huid ernstig verbrand is dan kan je daar weinig aan verzorgen en zal die persoon inderdaad in een bodybag in de kist gelegd worden. Je kan vochtverlies dan namelijk ook niet meer beheersen en dan is zo'n zak onontkoombaar.quote:
Wat een mooi topic trouwens!
Wat ik me afvraag, stel een lichaam is ernstig verminkt, bijvoorbeeld door brand, en zal dan waarschijnlijk ook niet meer toonbaar zijn voor de nabestaanden.
Wat gebeurd er dan? Komt er nog een laatste verzorging of ligt deze persoon dan in een speciale zak in de kist?
Het lijkt mij echt verschrikkelijk als ik mijn naaste door ernstige verminking niet meer zou mogen zien en qua verwerking erg lastig. Merk je daar in je werk verschil in? Nabestaanden die wel/niet het lichaam hebben mogen zien?
Het zal niet overal zo werken maar ik weet dat er soms alles in het werk gesteld wordt om er voor te zorgen dat naasten toch nog op een of andere manier afscheid kunnen nemen, soms is het door het tonen van bijvoorbeeld een voet die nog onbeschadigd is terwijl de rest van het lichaam afgedekt blijft. Soms gebeurt het zelfs dat lichamen helemaal bedekt blijven maar dat het mensen dan alleen al helpt om die contouren onder een laken te kunnen zien.
Uit het boek van de oom van Anne Faber weet ik dat er in haar geval eerst foto's gemaakt zijn, die zijn toen aan de familie getoond en later heeft de familie haar toen ook zelf nog gezien.
Dat soort dingen gebeurt dan uiteraard we onder begeleiding van specialisten.
Ik denk dat afscheid nemen inderdaad heel belangrijk is voor de nabestaanden en het heeft absoluut effect op de verwerking achteraf. In welke mate is voor mij lastig te zeggen, dan kom je meer op het terrein van psychologie en rouwverwerking. Ik heb zelf nog geen ervaring met overledenen die ernstig verminkt waren dus ik heb het nog niet aan de hand gehad dat we mensen echt af zouden raden de overledene nog te zien.
Ik heb wel een keer, toen een overledene na een paar dagen gevonden werd en de familie er sowieso voor koos haar niet meer te zien, de familie verteld hoe ze er bij lag na het opbaren. Er was namelijk niets aan haar te zien, nog niet een verkleuring en ik dacht dat het de familie zou helpen dat er geen duidelijk zichtbaar lijden te zien was. Daar waren ze me inderdaad ook dankbaar voor toen maar ze hadden verder geen behoefte die overledene nog te zien.
Alle metalen vanuit een crematorium gaan naar het plaatselijke recyclingbedrijf, zelf vind ik dat best luguber. Want eigenlijk behoort dat tot de 'as' van een overledene, al zal het lastig zijn om een kunstheup in een urn te krijgen. Maar heb dus wel eens een tonnetje met 'kunstheupen'gezien.quote:
[..]
Gouden tanden blijven zitten. Bij begraven blijven die bij de overledene, na een crematie worden met een sterkte magneet alle metalen uit de as gehaald. Dan kom je dus goud tegen, maar ook metalen van brillepootjes, protheses etc.
Vroeger werden overledenen helemaal van top tot teen gewassen, tegenwoordig gebeurt het niet meer zo heel rigoureus. Je haalt dan namelijk het beschermende laagje van de huid en die wordt niet opnieuw aangemaakt. Hierdoor kan de huid veel sneller uit drogen. We doen daarom over het algemeen alleen het gezicht en de handen, en maken de nagels goed schoon en als het haar heel vies is dan wassen we dat met droogshampoo. De genitaliën worden vaak gesprayed met een speciale ontsmettende spray maar daar gaan we ook niet uitgebreid aan zitten verder.
Katheter gaat er uit, infusen gaan er uit (en die wondjes worden meestal dichtgeplakt anders heb je kans dat daar later vocht/bloed uit blijft komen), pacemakers gaan er uit en die wond wordt gehecht en geplakt.
Dat plakken gebeurt met gewone secondelijm. Dat vond ik de eerste keer zo bizar, maar wel logisch. Dat het prikt maakt niet meer uit, dat het evt. giftig is ook niet en het wondje moet gewoon dicht zijn.
Vroeger heb ik 10 jaar in de verpleging gewerkt en van daaruit vele mensen hun laatste verzorging gegeven. Ik vond dat mooi werk, ook omdat je de overledenen vaak al wat langer kende. Ook mijn schoonmoeder heb ik mogen verzorgen toen ze bij ons thuis overleed. Ik vond de opmerking van de uitvaartbegeleiding dat 'dat niet scheelde qua prijs' erg bot, want ik heb haar uit liefde verzorgd en niet uit winstbejag. (Ik had echt een hele lieve schoonmoeder). Mijn ouders zijn beiden 'onverwacht' in het ziekenhuis overleden, dus hadden de verzorging al gehad. Wel heb ik bij beiden hun gezicht en haren nog wat extra verzorging gegeven.
Het lijkt mij wel vreemd om 'onbekenden' te verzorgen, je weet niet wat je tegen komt onder de kleding.
Zelf vind ik het inspuiten van de genitaliën iets afstandelijks hebben, maar ik zal wel van de ouwe stempel zijn, bij incontinentie of het laten lopen van urine of ontlasting gaat er niets boven een wasbeurt lijkt mij.
Je maakt wel een hele zorgzame en lieve indruk op mij, ik denk dat je een hele prettige uitvaartbegeleidster bent. Als uitvaartbegeleider druk je toch een flinke stempel op de herinneringen aan de uitvaart van een dierbare.
Ik zie nu dat ik het eerste stukje nog niet beantwoord had.quote:
Hoe ziet zo'n opleiding tot uitvaartbegeleider er eigenlijk uit ?
De opleiding die ik deed behandelt de volgende onderwerpen:
- ontwikkelingen binnen de uitvaartwereld (geschiedenis etc.
- wet op de lijkbezorging
- omhulsels (kisten, wades etc.)
- spiritualiteit
- omgaan met rouw
- overledenenverzorging
- rouwkaarten en advertenties (taalgebruik, do's en don't's)
- presentatie (houding en kleding)
- begraafplaatsen (incl. bezoekje aan een begraafplaats en daar oefenen met een kist (op een heel stil paadje en in een graf dat de opleiding hier speciaal voor heeft gekocht)
- ceremoniemeesterschap
- crematoria
- kosten van de uitvaart
- gespreksvaardigheid
- Katholieke en Protestantse uitvaarten
- multiculturele uitvaarten (hierin komen het Hindoeïsme, de Islam, het Jodendom en het Boeddhisme aan bod)
- rituelen en invullen afscheidsplechtigheid
- rouwvervoer
- kinderen betrekken bij uitvaarten
- uitvaarten van kinderen
Bij het rouwvervoer komt er dan iemand met een 'gewone rouwauto' maar ook een van de uitvaartbussen.
En er is ook een dag waar je gesprekken hebt met mensen die het vak op diverse manieren uitvoeren, dus een zelfstandige, een franchiser, een freelancer en iemand die in dienst is bij een van de grotere ondernemingen.
En dan zijn er dus de drie stagemomenten: verzorging, crematorium, uitvaartonderneming.
Er zijn op dit moment, voor zover ik weet, 4 uitvaartopleidingen.
Meander Uitvaartopleidingen, Gaandeweg uitvaart educatie, Apres la Vie Academie en Docendo.
En er zijn er ook nog een paar via LOI-achtige instituten dacht ik.
[ Bericht 4% gewijzigd door VraagWatJeWil op 26-06-2019 11:55:43 ]
Geen idee hoe dat in de praktijk werkt, maar in theorie kan je het crematorium vragen of je de metalen die ze uit de as halen zou mogen hebben. Dan krijg je ook krammetjes en schroeven mee van de kist.quote:
[..]
Alle metalen vanuit een crematorium gaan naar het plaatselijke recyclingbedrijf, zelf vind ik dat best luguber. Want eigenlijk behoort dat tot de 'as' van een overledene, al zal het lastig zijn om een kunstheup in een urn te krijgen. Maar heb dus wel eens een tonnetje met 'kunstheupen'gezien.
Je hebt op zich wel gelijk, het hoort bij de overledene, maar in de praktijk zijn er denk ik weinig mensen die op zo'n prothese zitten te wachten.
Wat een rare opmerking inderdaad, zelden gaat het bij het door de familie verzorgen om geld.quote:Vroeger heb ik 10 jaar in de verpleging gewerkt en van daaruit vele mensen hun laatste verzorging gegeven. Ik vond dat mooi werk, ook omdat je de overledenen vaak al wat langer kende. Ook mijn schoonmoeder heb ik mogen verzorgen toen ze bij ons thuis overleed. Ik vond de opmerking van de uitvaartbegeleiding dat 'dat niet scheelde qua prijs' erg bot, want ik heb haar uit liefde verzorgd en niet uit winstbejag. (Ik had echt een hele lieve schoonmoeder). Mijn ouders zijn beiden 'onverwacht' in het ziekenhuis overleden, dus hadden de verzorging al gehad. Wel heb ik bij beiden hun gezicht en haren nog wat extra verzorging gegeven.
Het lijkt mij wel vreemd om 'onbekenden' te verzorgen, je weet niet wat je tegen komt onder de kleding.
Zelf vind ik het inspuiten van de genitaliën iets afstandelijks hebben, maar ik zal wel van de ouwe stempel zijn, bij incontinentie of het laten lopen van urine of ontlasting gaat er niets boven een wasbeurt lijkt mij.
Tuurlijk, als er overduidelijk nog verlies van ontlasting of urine is maken we dat schoon, maar in de praktijk blijkt dat dat niet vaak gebeurt. Als er wat urine mee komt bij het verwijderen van een katheter wordt dat ook netjes schoongemaakt.
Tx!quote:Je maakt wel een hele zorgzame en lieve indruk op mij, ik denk dat je een hele prettige uitvaartbegeleidster bent. Als uitvaartbegeleider druk je toch een flinke stempel op de herinneringen aan de uitvaart van een dierbare.
Ik heb tot nu toe ook alleen nog maar hele lovende woorden gehad van de families.
Kan ik makkelijk zeggen, niemand kan me tegenspreken.
) Maar ik heb er ook eens iets over in een blog geschreven, na die eerste 2 uitvaarten. Je stapt ergens binnen en geeft elkaar een hand en 8 dagen later geef je elkaar een hele dikke omhelzing bij het afscheid nemen na de uitvaart.
Het is niet altijd zo knus, maar vaak is het wel zo dat je in die dagen dat je bij een familie bent een beetje onderdeel wordt van de familie. Je krijgt vrijwel alle verhalen te horen, ook de niet leuke, mensen nemen je echt in vertrouwen en dat is heel mooi.
Laatst kreeg ik op de dag van de uitvaart bloemen bezorgd 's avonds, van de weduwe, voor mijn lieve zorgen.
Toen was ik echt helemaal uit het lood geslagen, zo lief!Bedankt voor je uitgebreide antwoord!quote:
[..]
Als de huid ernstig verbrand is dan kan je daar weinig aan verzorgen en zal die persoon inderdaad in een bodybag in de kist gelegd worden. Je kan vochtverlies dan namelijk ook niet meer beheersen en dan is zo'n zak onontkoombaar.
Het zal niet overal zo werken maar ik weet dat er soms alles in het werk gesteld wordt om er voor te zorgen dat naasten toch nog op een of andere manier afscheid kunnen nemen, soms is het door het tonen van bijvoorbeeld een voet die nog onbeschadigd is terwijl de rest van het lichaam afgedekt blijft. Soms gebeurt het zelfs dat lichamen helemaal bedekt blijven maar dat het mensen dan alleen al helpt om die contouren onder een laken te kunnen zien.
Uit het boek van de oom van Anne Faber weet ik dat er in haar geval eerst foto's gemaakt zijn, die zijn toen aan de familie getoond en later heeft de familie haar toen ook zelf nog gezien.
Dat soort dingen gebeurt dan uiteraard we onder begeleiding van specialisten.
Ik denk dat afscheid nemen inderdaad heel belangrijk is voor de nabestaanden en het heeft absoluut effect op de verwerking achteraf. In welke mate is voor mij lastig te zeggen, dan kom je meer op het terrein van psychologie en rouwverwerking. Ik heb zelf nog geen ervaring met overledenen die ernstig verminkt waren dus ik heb het nog niet aan de hand gehad dat we mensen echt af zouden raden de overledene nog te zien.
Ik heb wel een keer, toen een overledene na een paar dagen gevonden werd en de familie er sowieso voor koos haar niet meer te zien, de familie verteld hoe ze er bij lag na het opbaren. Er was namelijk niets aan haar te zien, nog niet een verkleuring en ik dacht dat het de familie zou helpen dat er geen duidelijk zichtbaar lijden te zien was. Daar waren ze me inderdaad ook dankbaar voor toen maar ze hadden verder geen behoefte die overledene nog te zien.
Het kan extreem belangrijk zijn. En dan niet alleen voor directe familie, maar bijvoorbeeld ook voor goede vrienden.quote:
[..]
Ik denk dat afscheid nemen inderdaad heel belangrijk is voor de nabestaanden en het heeft absoluut effect op de verwerking achteraf. In welke mate is voor mij lastig te zeggen, dan kom je meer op het terrein van psychologie en rouwverwerking. Ik heb zelf nog geen ervaring met overledenen die ernstig verminkt waren dus ik heb het nog niet aan de hand gehad dat we mensen echt af zouden raden de overledene nog te zien.
De beste vriendin van mijn moeder overleed onverwacht aan een hartstilstand. Er was geen afscheidsmoment en de kist was tijdens de uitvaart gesloten. Mijn moeder heeft het er heel moeilijk mee dat ze geen afscheid heeft kunnen nemen en haar niet even heeft kunnen zien. Zelfs nu nog, jaren later.
Ik heb nog wel een paar vragen, van heel diverse aard.
1. Als 'opa/oma' overlijden en er zijn kleinkinderen bij: Wat zou dan verstandig zijn wanneer de vraag komt "wilt u nog afscheid nemen"? (lees: de overledene zien). Ik heb zelf een kleine meid van drie die nog overgrootouders heeft en dit topic roept die vraag op, vandaar.
2. Het is bijna 5 jaar geleden dat de slachtoffers van MH17, na aankomst vanuit Oekraïne, werden begeleid van Eindhoven naar Hilversum. Naar mijn mening is dat zeer plechtig, respectvol en eerbiedwaardig uitgevoerd. Hoe kijk jij hier tegen aan? (de begeleiding bedoel ik dan, ik bedoel niet de aanleiding tot de MH17). Wat zou jij in zo'n geval hebben gedaan?
3. Denk je dat je het aan zou kunnen om een incident als de Stint in Oss te kunnen begeleiden? Wat zou je daar voor nodig hebben? Hoe zou je het aanpakken?
Dit is niet uit sensatie ofzo, begrijp me niet verkeerd. Het is meer dat ik het knap vind hoe zulke ingrijpende zaken worden geregeld. Ik ben benieuwd hoe je daar keuzes in maakt, wat je daar voor moet regelen, of je dat zou kunnen etc.
Verder, ik hoop jou als begeleider natuurlijk niet vaak tegen te komen
. Echter, mochten momenten daar zijn dan denk ik dat een type begeleider als jij mij veel meer zou aanspreken dan een grotere partij, ook al zijn die in de regel ook echt wel respectvol en integer.Ik heb hetzelfde met mijn doodgeboren dochter (na 9 mnd zwangerschap). Het is gebeurd in 1985, maar door allerlei omstandigheden die ik nu in dit topic niet ga bespreken, heb ik nooit echt goed afscheid kunnen nemen/niet bij haar crematie geweest. Tot op de dag van vandaag is dat gewoon niet goed voor de verwerking al is het 100 jaar geleden.quote:
Wat een interessant topic dit. Bedankt voor al je openhartige antwoorden!
[..]
Het kan extreem belangrijk zijn. En dan niet alleen voor directe familie, maar bijvoorbeeld ook voor goede vrienden.
De beste vriendin van mijn moeder overleed onverwacht aan een hartstilstand. Er was geen afscheidsmoment en de kist was tijdens de uitvaart gesloten. Mijn moeder heeft het er heel moeilijk mee dat ze geen afscheid heeft kunnen nemen en haar niet even heeft kunnen zien. Zelfs nu nog, jaren later.
OT:
Ik heb erg veel aan dit topic, zoveel van geleerd, fijne uitgebreide antwoorden
Ik heb ook veel mensen in mijn verpleeghuistijd afgelegd (verzorgd is een mooier woord) in de jaren 90, en toen ging dat wassen e.d. nog idd heel uitgebreid.
Bij de laatste verzorging mijn zus in 2013 heb ik gemerkt dat het toen al wat 'losser' was, en dat is alleen maar beter.
Ik ben zelf groot voorstander van kinderen zo veel mogelijk bij de dood en de uitvaart betrekken. Er is namelijk niets engs aan, het is, heel erg cliché gezegd, de enige zekerheid in het leven.quote:
Wat een intrigerend onderwerp en wat een openhartigheid. Echt heel mooi om te lezen, dank je wel. Er komen ook wel herinneringen boven van uitvaarten waar ik bij was. Sommige daarvan waren verwacht, anderen niet...
Ik heb nog wel een paar vragen, van heel diverse aard.
1. Als 'opa/oma' overlijden en er zijn kleinkinderen bij: Wat zou dan verstandig zijn wanneer de vraag komt "wilt u nog afscheid nemen"? (lees: de overledene zien). Ik heb zelf een kleine meid van drie die nog overgrootouders heeft en dit topic roept die vraag op, vandaar.
Er zijn talloze boekjes waarmee je kinderen, gericht op de juiste leeftijdsgroep, uit kan leggen wat er aan de hand is. Zo jong als 3 jaar hebben veel kinderen geen besef van wat dood precies is, maar ze voelen vaak wel haarfijn aan dat er iets aan de hand is en kunnen reageren op sfeer en emoties.
Kinderen van een jaar of drie kunnen later wel terug komen op herinneringen die boven komen. Het kan dan voor hen heel helpend zijn als er foto's zijn van wat er precies gebeurde, hoe dingen er uit zagen (dat hoeft geen full frontal in de kist te zijn, dat kan ook een sfeerbeeld van een afstand zijn met de kist en de bloemen) en zelfs ook foto's waarin te zien is dat zij er bij waren. Zeker als het gaat om het verlies van ouders, maar ook bij grootouders die nauw betrokken waren bij het leven van een kind is het belangrijk een kind te kunnen bevestigen in de herinneringen.
Kinderen tussen vier en zes gebruiken het woord 'dood' soms wel in hun spel maar realiseren zich ook dan nog niet dat het voor altijd is. Het is belangrijk ze dit wel te vertellen en je woorden hierbij zorgvuldig te kiezen. Als je zegt dat iemand slaapt kan daar angst voor slapen door ontwikkelen en als je het hebt over 'iemand is op een lange reis' heb je kans dat een kind je daarna nooit meer uit het oog wil verliezen.
Wat een kind kan begrijpen is als je vertelt dat een lichaam stuk is en dat het niet meer gemaakt kan worden. Die ervaring hebben ze vast allemaal wel eens meegemaakt met speelgoed. Dan is in ieder geval het concept 'voor altijd' wat begrijpelijker.
Er zijn hele lijsten met boeken over dit onderwerp, voor kinderen van 4-6 bijvoorbeeld
Lieve oma pluis, Bo de beer neemt afscheid, Derk Das blijft altijd bij ons, Kikker en het vogeltje.
Uitvaartbegeleiders hebben vaak ook wel herinneringsboekjes voor kinderen van diverse leeftijden.
Ik zat op dat moment in Frankrijk dus heb het voornamelijk later teruggezien.quote:2. Het is bijna 5 jaar geleden dat de slachtoffers van MH17, na aankomst vanuit Oekraïne, werden begeleid van Eindhoven naar Hilversum. Naar mijn mening is dat zeer plechtig, respectvol en eerbiedwaardig uitgevoerd. Hoe kijk jij hier tegen aan? (de begeleiding bedoel ik dan, ik bedoel niet de aanleiding tot de MH17). Wat zou jij in zo'n geval hebben gedaan?
Maar ik vond het erg indrukwekkend. Het zal voor elk individu niet per se passend geweest zijn om zo heel statig behandeld en begeleid te worden, maar doordat men ineens onderdeel werd van deze groep en deze vreselijke misdaad was het juist wel passend.
Later toen ieder voor zich vrijgegeven werd zullen er meer persoonlijke keuzes gemaakt zijn, maar ikzelf denk dat dit een hele goede manier geweest is om de overledenen terug naar Nederland te brengen.
Ik durf dat eerlijk gezegd niet te zeggen. Ik heb natuurlijk met een iets ander oog naar de plechtigheid gekeken die online te volgen was en ik neem mijn pet diep af voor de vrouw die die ceremonie samen met de betrokkenen in elkaar gezet heeft en leidde.quote:3. Denk je dat je het aan zou kunnen om een incident als de Stint in Oss te kunnen begeleiden? Wat zou je daar voor nodig hebben? Hoe zou je het aanpakken?
Diep van binnen denk ik dat ik er nog niet genoeg ervaring voor heb, maar ik weet ook niet of ik 'nee' zou zeggen. Ik zou het doen maar dan hulp van meer ervaren collega's inroepen en kijken of we er samen aan konden werken.
Ik vind het hele mooie vragen en ook zeker vragen die ik mezelf ook wel gesteld heb, zou ik dit nu ook al kunnen op deze manier... En ik weet het dus niet.quote:Dit is niet uit sensatie ofzo, begrijp me niet verkeerd. Het is meer dat ik het knap vind hoe zulke ingrijpende zaken worden geregeld. Ik ben benieuwd hoe je daar keuzes in maakt, wat je daar voor moet regelen, of je dat zou kunnen etc.
Verder, ik hoop jou als begeleider natuurlijk niet vaak tegen te komen
Toch is mijn ervaring dat dingen zich op de een of andere manier wel voegen naar de situatie en ik heb een heel sterk netwerk om me heen waar ik advies aan kan vragen, dus ik zou het sowieso nooit helemaal in mijn uppie doen.
En tx voor je compliment.
En ik heb het eerder al gezegd, niks dan respect voor de mensen die bij grotere ondernemingen werken, er zijn ook heel veel mensen die zich daar prima gehoord en geholpen voelen. Zij doen ook inderdaad hun werk respectvol en integer en naar alle eer en geweten. Alleen zij zijn meer gebonden aan tijd en bedrijfsdoelen.
quote:
[..]
Voor iemand die onregelmatig werkt en 24/7 beschikbaar is, valt dat toch reuze mee?
Ze schiet nota bene nog kosten voor ook.
En dan moet ze het ook nog zien te rooien als er weken geen melding is.
Veel andere banen, met vakantiedagen en 9 tot 17-rooster en zekerheden zoals pensioen, aov, opleidingsbudget en allerlei andere voordelen, verdienen ook prima hoor. Ik snap niet zo goed wat je ijkpunt is.
Mag het soms geen geld kosten omdat het een emotionele gebeurtenis betreft? Waarom ligt dat zo gevoelig?
Ik zou haast geen betere bestemming voor mijn geld weten dan dergelijke precaire zaken die vakmanschap en toewijding vergen.
quote:
En niet te vergeten dat daar ook pensioen van geregeld moet worden en dergelijke. Ik vind het ook geen gek bedrag eigenlijk.
Edit: ah, Duderinnetje voegde dat ook net aan haar post toe. Spuitelf dus
Ik heb zelf eigenlijk verder geen vragen, maar vind t leuk om mee te lezen, toffe vwjw!
Bedoelde het 'in algemene zin'. Ik voel dat hier heel erg de sfeer hangt: 'Waarom zo duur?!' Dus probeerde juist een beeld te laten schetsen wat een uitvaartbegeleider er nu werkelijk zelf wijzer van wordt aan het einde van een maand/jaar om meer begrip voor deze prijzen te laten zijn.quote:
[..]
Ik heb geen andere marges dan de opslag op de kist waar ik andere kleine kosten onder schaar zoals gebruik van kamerscherm.
Het wordt gewoon belast als zelfstandige. Dus er gaat ong. 1/3 vanaf voor de inkomstenbelasting en dan heb ik nog geen verzekering niks.
Mocht je de zelfstandigenaftrek willen kunnen toepassen moet je wel aan je urennorm voldoen wil je de zelfstandigenaftrek krijgen. Dat is 1225 uur. Als je dat terug zou rekenen naar 20 uitvaarten zou je 61 uur per uitvaart moeten besteden.
Dat is wel echt heel erg veel, dus die norm is niet altijd haalbaar.
In de praktijk besteed ik natuurlijk ook tijd aan administratie, netwerken, voorgesprekken waar niet altijd een uitvaart uit komt etc. etc. Dus het is afwachten aan het eind van het jaar waar ik op uit kom.
)Maar mijn vraag: Je gaf aan dat je alle kosten voorschiet. Wat gebeurt er als je geld niet terugkrijgt van de familie/verzekering? Ben jij daar zelf voor verzekerd of blijf je dan echt zelf op de kosten zitten?
Onze kinderen hebben mijn vader alleen nog slapend gezien en niet toen hij dood was. Hier hebben we bewust voor gekozen.
Ze hebben wel geholpen met de kist sluiten (nadat de deksel erop lag) en ze hebben, geheel onvoorbereid, gesproken op de uitvaart.
Bedankt voor je openhartige antwoorden. Het blijft een prachtig mooi beroep.
Het is trouwens niet voor iedereen zo dat het kunnen zien van de overledene beter is voor de verwerking. Een aantal jaar geleden overleed een oom, ik heb toen niet in de kist gekeken en mijn ouders wel. Die hebben daar spijt van, want hij leek helemaal niet meer op zichzelf en het was naar om te zien (o.a. opgezwollen heb ik begrepen, hij is gestorven aan kanker), en dat is dan het laatste beeld wat ze van hem hebben.
Toen onlangs de zus van mijn vader zou gaan overlijden (ernstige hersenbloeding, ze gingen de beademing stopzetten) heeft hij dan ook gezegd "kom maar niet hierheen, en herinner haar zoals ze was". Dat vond ik dus zelf ook het beste. (Waarschijnlijk is het voor mij wel anders als het om mijn eigen kind gaat of zo, dat kan ik nu niet inschatten.)Laat maar, deze vraag staat nu net op de laatste pagina.
Ging over urineverlies e.d.Mijn vraag: wat doe je met bedrijven in jouw branche (bloemist, veevoeder.. ) die gierig zijn?
Dat laatste, voor zo ver ik weet is dat niet te verzekeren. Dat is mijn risico. En ik heb wel een overeenkomst, dus ik kan het wel voor de rechter brengen als dat nodig zou zijn. Maar dat is nog niet gebeurd gelukkig. *afkloptquote:
Wat mooi om deze kant van het werk te kunnen zien. Ik heb 3 maanden geleden voor het eerst een crematie in de familie meegemaakt, dus een paar dingen kwamen me bekend voor. (Behalve dat het fijn was geweest als onze begrafenisonderneemster iets meer als jij was geweest waarschijnlijk...uiteindelijk hebben wij het halve werk gedaan
Maar mijn vraag: Je gaf aan dat je alle kosten voorschiet. Wat gebeurt er als je geld niet terugkrijgt van de familie/verzekering? Ben jij daar zelf voor verzekerd of blijf je dan echt zelf op de kosten zitten?
Een tijdje terug heb ik de verzekeringen voor een familie in gediend en die verzekeraar betaalde pas na 8 weken. Toen heb ik dus een deel van de kosten van de familie gekregen en voor het restant heb ik een paar weken zitten wachten.
In principe financier ik alles voor, maar soms overlapt het een klein beetje, dan wacht ik braaf 30 dagen met mijn (grote) leverancier te betalen en kan ik mijn factuur snel indienen en betaalt de familie ook snel.
Klopt hoor, wat je zegt, als iemand enorm veranderd is kan dat ook echt heel naar zijn om te zien. Maar soms is het ook wel zo dat dat wat mensen vrezen vaak veel erger is dan de werkelijkheid. Het is iig zaak om mensen goed voor te bereiden in een geval zoals jij beschrijft, dan kunnen mensen zelf een keuze maken.quote:
Mooi topic! Mijn vraag is al gesteld en beantwoord (namelijk of je wel eens meerdere uitvaarten tegelijkertijd aan het regelen bent).
Het is trouwens niet voor iedereen zo dat het kunnen zien van de overledene beter is voor de verwerking. Een aantal jaar geleden overleed een oom, ik heb toen niet in de kist gekeken en mijn ouders wel. Die hebben daar spijt van, want hij leek helemaal niet meer op zichzelf en het was naar om te zien (o.a. opgezwollen heb ik begrepen, hij is gestorven aan kanker), en dat is dan het laatste beeld wat ze van hem hebben.
Ik weet niet hoe je het precies bedoelt, maar ik hoop wel dat ik de mensenkennis bezig om bedrijven uit te kiezen, als ik keuze heb, die net zo werken als ik.quote:
👍🏻 Graag wil ik je complimenteren met je manier van werken en je echt respectvolle houding. Al hoop ik je verlopig niet nodig te hebben hoop ik dat ik zo'n uitvaartbegeleider vind. Ik heb echt respect voor wat je doet. Je neemt zoveel deuk en ook wat leed weg.
Mijn vraag: wat doe je met bedrijven in jouw branche (bloemist, veevoeder.. ) die gierig zijn?
Ik weet met de bloemiste iig dat ik het daarmee getroffen heb en vooralsnog met andere partijen ook. Niemand zit er in om anderen het vel over de neus te halen. Kleine lokale drukker bijvoorbeeld die in een klein pandje zonder al te veel opsmuk zit etc. etc.
Is ook prima hoor, dat is een keuze die ieder voor zich maakt en jij kent jouw kinderen het best.quote:
Oh wat had ik jou graag bij de uitvaart van mijn vader gehad. Er zijn fijn zijn uitvaart een aantal slordige fouten gemaakt.
Onze kinderen hebben mijn vader alleen nog slapend gezien en niet toen hij dood was. Hier hebben we bewust voor gekozen.
Ze hebben wel geholpen met de kist sluiten (nadat de deksel erop lag) en ze hebben, geheel onvoorbereid, gesproken op de uitvaart.
Bedankt voor je openhartige antwoorden. Het blijft een prachtig mooi beroep.
De goedkoopste kist kost je al 500 euro ofzo via een begrafenisondernemer. En dan heb je dr een van spaanplaat met houtfineer.. Online kun je die al kopen voor 250 euro ofzo.quote:
Je klaagt wel over de prijs van kisten, maar heb je wel eens houten meubels gekocht? Dan betaal je voor minder hout meer en heb je een levertijd van 3 maanden. Hout is duur, houtbewerking is duur en houtbewerkers zijn schaars, dus daar zit veel marge ja.
Is gewoon allemaal fabriekswerk en massaproductie
Ik heb het niet over een kist die je zelf laat maken door een houtbewerker en die maatwerk is, geheel naar wens uitgevoerd en waar je dus al een klein kapitaal aan arbeidsloon bij komt.#durftevragen
Ik weet het niet zeker maar ik vermoed dat het gebeurt uit respect voor de dode, dat niet iedereen hem/haar aan het aangapen is. En het zal iets te maken hebben met het schok-effect dat het zien van een dode toch nog vaak te weeg brengt.quote:
Weet je toevallig waarom men vaak het hoofd van iemand bedekt als diegene net is overleden?
#durftevragen
Het is, dacht ik, ook om die laatste reden dat een dode, als je hem of haar zelf wil vervoeren, wel omhuld dient te zijn.
Ik vind dat zelf nog wel naar soms hoor. Laatst werd er een overledene thuisgebracht, op een brancard vanwege de smalle doorgang in huis en dan ligt iemand dus helemaal ingepakt en gesnoerd, ook het hoofd bedekt en dan ook nog eens een zwarte hoes er overheen. Het zal vast heel piëteitsvol zijn, zoals men dat dan noemt, maar ik vind het echt naar dat iemands hoofd zo helemaal ingepakt zit.
Maar goed, tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat niet iedereen er op zit te wachten om zomaar met een dode geconfronteerd te worden. Iig niet in de westerse wereld in tegenstelling tot sommige culturen die aan bod komen in die serie Last Days.
Anderzijds ben ik een heel emotioneel persoontje dus durf dat niet aan
Jouw werk is wel dankbaar werk. Je komt heel fijn over.
Twee maanden geleden overleed mijn schoonmoeder dmv euthanasie. Dat was naar om te zien. Die dag heb ik gekeken naar de laatste verzorging, de rouwkaart in orde gemaakt en bij de drukker afgegeven (ben grafisch vormgever) en toen ik terug kwam van de drukkerij was de kist net gearriveerd.
Ik was, samen met de uitvaartbegeleidster en twee heren, alleen in de woonkamer waar m’n schoonmoeder aangekleed en wel op bed lag. Ze zou de kist ingelegd worden en een van de heren waarschuwde me dat dit niet zo’n fijn gezicht zou zijn.
Ik ben juist verder de woonkamer ingestapt om te helpen. Was zo gek, ik mocht haar hoofd optillen. Ze was nog warm. En zo legden we haar in de kist. Was voor mij heel waardevol om te kunnen helpen.
Ze had kanker in de lever en was heel geel. Twee dagen erna was ze echt grauw-grijs. Haar mond leek ook anders te staan dan op de dag na haar overlijden. Kan dat of lijkt dat maar zo?
Alle kleinkinderen (waaronder mijn twee dochters) zijn elke dag bij haar geweest en hebben de kist volgetekend en beschreven. Ik denk dat het hen heeft geholpen met de weg naar het echte afscheid.
Wat is voor jou echt de reden geweest om te zeggen: ja, dit ga ik als beroep doen! En hoe ga je nu met al die emoties van anderen om? Hoe sluit je je daarvoor af, dat dat hun verdriet is en niet het jouwe?
Er wordt bij het overtillen na euthanasie idd extra gewaarschuwd omdat iemand door de spierverslappers die mensen krijgen als onderdeel van de euthanasie nog slapper zijn dan normaal. De rigor mortis treedt dan veel later in.quote:
Ik volg dit topic met heel veel interesse. Ik ben zelf bang voor de dood, maar tegelijkertijd fascineert het me enorm. Zou ergens wel soortgelijk werk willen doen, met name de laatste verzorging en de opbaring oid. Omdat ik me kan voorstellen dat familieleden dit ‘eng’ vinden oid.
Anderzijds ben ik een heel emotioneel persoontje dus durf dat niet aan
Jouw werk is wel dankbaar werk. Je komt heel fijn over.
Twee maanden geleden overleed mijn schoonmoeder dmv euthanasie. Dat was naar om te zien. Die dag heb ik gekeken naar de laatste verzorging, de rouwkaart in orde gemaakt en bij de drukker afgegeven (ben grafisch vormgever) en toen ik terug kwam van de drukkerij was de kist net gearriveerd.
Ik was, samen met de uitvaartbegeleidster en twee heren, alleen in de woonkamer waar m’n schoonmoeder aangekleed en wel op bed lag. Ze zou de kist ingelegd worden en een van de heren waarschuwde me dat dit niet zo’n fijn gezicht zou zijn.
Ik ben juist verder de woonkamer ingestapt om te helpen. Was zo gek, ik mocht haar hoofd optillen. Ze was nog warm. En zo legden we haar in de kist. Was voor mij heel waardevol om te kunnen helpen.
Dat van die mond kan wel, want ook die spieren verstijven veel later dan normaliter onder invloed van de spierverslappers en dan kan het zijn dat de mond toch nog anders gaat staan. En daarnaast droogt alles toch ook een beetje in na een paar dagen.quote:Ze had kanker in de lever en was heel geel. Twee dagen erna was ze echt grauw-grijs. Haar mond leek ook anders te staan dan op de dag na haar overlijden. Kan dat of lijkt dat maar zo?
Hoe de kleur alsnog zo bij kan trekken weet ik eigenlijk niet. Het zal ook iets te maken hebben met dat bloed naar de lager gelegen delen trekt, dus zeg maar de nek en het achterhoofd en dan zal de gele kleur wellicht mee-verdwijnen.
quote:Alle kleinkinderen (waaronder mijn twee dochters) zijn elke dag bij haar geweest en hebben de kist volgetekend en beschreven. Ik denk dat het hen heeft geholpen met de weg naar het echte afscheid.
Ik kan dat eerste niet echt duidelijk verwoorden, ik wist gewoon dat ik dit heel graag wilde doen en toen ik uiteindelijk de stap zette klopte het ook meteen. De eerste uitvaart was een kerkelijke, dan heb je voornamelijk de taak de logistiek te regelen etc. en was ik vooral heel erg nerveus, de tweede uitvaart was een crematie in het crematorium op de begraafplaats waar ik als kind tegenover gewoond heb. Die begraafplaats ligt op een dijk en toen ik daar bovenaan de dijk de rouwauto aan het opwachten was en even naar beneden naar mijn vroegere huis keek gaf me dat wel echt een beetje een wauw gevoel: eindelijk!quote:Wat is voor jou echt de reden geweest om te zeggen: ja, dit ga ik als beroep doen! En hoe ga je nu met al die emoties van anderen om? Hoe sluit je je daarvoor af, dat dat hun verdriet is en niet het jouwe?
Tijdens dat afscheid leidde ik de plechtigheid en kon daar ook wat eigen woorden aan toevoegen, dan kan je ook iets teruggeven van het intensieve contact dat je in de dagen ervoor met de familie hebt. Een persoonlijk detail aanhalen, een anekdote etc.
Later die week zei ik tegen mijn man: ja, nu weet ik het ook echt zeker, dit wil ik en dit kan ik. Ik heb me zelden meer ergens op mijn plek gevoeld dan terwijl ik aan het werk was de afgelopen weken!
En het verdriet... Het is soms echt wel aangrijpend om te zien, het verdriet van de familie, en dat raakt me ook echt, maar de persoon waar ze om rouwen ken ik niet en henzelf natuurlijk ook niet echt. En dat maakt dat ik in ieder geval niet zelf enorm verdrietig wordt.
Laatst had ik wel een weduwe en daar kwam ik op dag 3 en daar voelde ik zo ontzettend goed haar verdriet en hoe rot ze zich voelde... echt heel moeilijk om te zien, want ik kan dan echt heel weinig doen. Op zulke moment vind ik dat een goede vriendin of een familielid de aangewezen persoon is om te troosten. Niet dat ik dan weg loop hoor, natuurlijk niet, maar ik voelde ook kribbigheid naar mij, en dat snap ik heel erg, ik vertegenwoordig op dat moment dat wat ze echt niet wil, ik ben daar alleen maar omdat haar man dood is, dus het liefst wil je mij dan soms even niet zien.
En gisterenavond werd ik gebeld door de weduwe van een meneer die ik recent heb gedaan, zo'n lieve vrouw, ze woont dichtbij en ik had gezegd dat ik snel even bij haar langs zou komen, maar ze was er steeds niet. Ze vroeg me gisteren om de nota 'want jij moet toch ook eten meisje' en vertelde me toen huilend dat ze het zo moeilijk heeft...
Dat raakt me dan wel hoor en het liefst ging ik er meteen heen maar dat ging logistiek niet. En ik weet ook dat ik daar mee uit moet kijken want ik kan niet voor iedereen uiteindelijk na de uitvaart ook nog zorgen, maar met de een heb je iets meer dan met de ander. Ik ga nu straks even bij haar langs, kopje thee drinken, even haar verhaal horen...
[ Bericht 1% gewijzigd door VraagWatJeWil op 27-06-2019 09:10:11 ]
Oh ja, weken later kwam een evaluatie mail van de organisatie waarvoor mevrouw waarnam.quote:
[..]
Ja, dit! Discretie.
De uitvaartmevrouw wilde wel héel graag dat moeders werd opgebaard in haar eigen - net geopende - rouwcentrum.
En had ook een verhaal met eigen kommer en kwel.
Daarin heb ik mijn ergernis vermeld.
Bij beide schoonouders was een meer persoonlijke benadering met een telefoontje en de vraag hoe het ging en of er nog aan/opmerkingen waren.
Thee drinken is bijzonder geschikt van je.
Weet je wat het is, je bent daar een volle week, elke dag, mensen vertellen in hun verdriet en kwetsbaarheid dingen aan je die ze eigenlijk nooit aan mensen vertellen en dan ineens van de ene op de andere dag houdt dat ook weer op. Dat voelt voor mij soms niet goed, bijna een soort van 'nou eh... het was leuk, maar ik heb mijn werk gedaan, ik krijg straks mijn geld,
doei he!'
Dat kan ik niet, zo zit ik niet in elkaar. Aan de andere kant, als ik bij iedereen langs zou moeten blijven gaan kan ik mijn werk niet meer doen zeg maar.
Als je er viavia niet zelf achter komt mag je, wat mij betreft, ook even een dm-etje doen naar Bosbeetle en ik vind het dan prima als hij het vertelt.
(Dit heb ik hem nog niet gevraagd, maar dat ga ik nu meteen doen.
)quote:
Dit heb ik hem nog niet gevraagd, maar dat ga ik nu meteen doen.
ja mooi is dat maar prima natuurlijk 
Kijk wat er nu net bij mij op fb voorbij komt:quote:
Wat mag er in Nederland wel en niet mee de grond in met de overledenen?
https://www.rememberme.nl(...)p_yrOa8ass8CpuuQkvNk
Da's meer dan ik wist.
Er staat: Daarnaast zijn ook voorwerpen gemaakt van leer, kunststof, plastic, rubber en metaal niet toegestaan.quote:
[..]
Kijk wat er nu net bij mij op fb voorbij komt:
https://www.rememberme.nl(...)p_yrOa8ass8CpuuQkvNk
Da's meer dan ik wist.
Begrijp ik goed dat schoenen en een riem dus niet mogen?
Schoenen niet vaak, want die zorgen er vaak voor dat voeten boven de rand van een kist uitsteken waardoor de deksel er niet meer op kan.
Bedoel.. Moet je je schoenmaat opgeven om de hoogte van de kist te bepalen?
Ah vandaarquote:
Officieel blijkbaar niet, maar reken maar dat er heel veel riemen mee gaan.
Schoenen niet vaak, want die zorgen er vaak voor dat voeten boven de rand van een kist uitsteken waardoor de deksel er niet meer op kan.
Toen mijn vader overleed gaf ik aan de uitvaartondernemer sokken en pantoffels mee, want met blote voeten opgebaard worden dat vond ik toen maar raar 😳 ergens grappig dat je als nabestaande zo denkt en niet over het kunnen sluiten van de kist.
Oh goede!quote:
Zijn die kisten dan zo minimaal gemaakt dat het allemaal net past?
Bedoel.. Moet je je schoenmaat opgeven om de hoogte van de kist te bepalen?
Aanvullend; in hoeverre is de kist op maat? Iemand van bijna 2 meter en 140 kilo zou een andere maat hebben dan iemand van 1.70 60 of 120 kilo toch? En als iemand heel zwaar is, is deze toch (bijna) niet te tillen?
En ben wel benieuwd in welke regio je werkt.
Mn vader had die.
Weer paar 100 euro duurder maar je moet iets.
Kan hem niet bij het grofvuil zetten.
Hij maakte altijd grapjes dat we hem gewoon aan de straat mochten zetten😀😀
2 jaar terug aan kanker overleden en hij heeft zelfs zn dingen geregeld alleen de kist mochten wij kiezen.
Oke.quote:
Er zijn verlengde kisten voor lange mensen.
Mn vader had die.
Weer paar 100 euro duurder maar je moet iets.
Kan hem niet bij het grofvuil zetten.
Hij maakte altijd grapjes dat we hem gewoon aan de straat mochten zetten😀😀
2 jaar terug aan kanker overleden en hij heeft zelfs zn dingen geregeld alleen de kist mochten wij kiezen.
@VWJW
Heb jij weleens vreemde verzoeken binnengehad, of weet van collega's dat ze die binnen hebben gerkegen waarvan je dacht WTF!? of zijn er dingen die je zou weigeren?
Nee, dat laatste niet, maar echt diep zijn ze ook niet, dan ligt iemand bijna in een badkuip.quote:
Zijn die kisten dan zo minimaal gemaakt dat het allemaal net past?
Bedoel.. Moet je je schoenmaat opgeven om de hoogte van de kist te bepalen?
Voeten kan je wel een beetje schuin opzij leggen hoor, dan past het vaak wel, maar over het algemeen gaan de meeste mensen zonder schoenen. Ik gok dat dat misschien wel te maken heeft met dat het idd beter is om niet al te veel onnatuurlijk materiaal in de grond te stoppen en dat het een beetje gewoonte is geworden. Maar als iemand het echt heel graag wil dan wordt er meestal geen nee gezegd.
Je kan kisten inderdaad verlengen, de standaard maat is rond de 1.95m lang, als je veel gaat verlengen worden de kisten ook iets wijder en hoger, anders gaat het heel erg uitverhouding lopen.quote:
[..]
Oh goede!
Aanvullend; in hoeverre is de kist op maat? Iemand van bijna 2 meter en 140 kilo zou een andere maat hebben dan iemand van 1.70 60 of 120 kilo toch? En als iemand heel zwaar is, is deze toch (bijna) niet te tillen?
En ben wel benieuwd in welke regio je werkt.
Als iemand heel zwaar is wordt het idd heel lastig met tillen, dan zul je echt voor 8 dragers moeten zorgen. En als het echt te zwaar is zul je het met andere middelen moeten doen, maar dat heb ik nog niet meegemaakt.
Je mag in doeken begraven of gecremeerd worden, maar er al bij een crematie dan sowieso wel een 'invoerplank' bij moeten, want anders lukt het gewoon niet om een lichaam helemaal de oven in te krijgen. Heel plastisch gezegd. En een crematorium zal het van te voren willen weten en in sommige gevallen leggen ze dan een heel nat laken over je heen omdat er anders kans is dat die hele doek in een keer in de fik vliegt voordat jij helemaal tot aan je voeten in de oven bent en dat kan levensgevaarlijk zijn voor de ovenist.quote:
Ik zit me nu te bedenken. Lijkt me wel tof dat als ik doodga, dat ik als ware ik een mummy de crematie oven in ga. Paar pleuro aan goedkope doek van de markt, met een kek motiefje ofzo. Kunnen mn nabestaanden weer 500 euro meer uitgeven aan dr feestje en het feit dat de erfenis binnen is
@:VWJW
Heb jij weleens vreemde verzoeken binnengehad, of weet van collega's dat ze die binnen hebben gerkegen waarvan je dacht WTF!? of zijn er dingen die je zou weigeren?
Het vreemdste wat ik ooit gehoord heb is dat iemand inderdaad zand in de aula wilde laten storten om een strand na te bootsen. Daar wilde het crematorium toen niet aan mee werken.
Ikzelf heb nog geen gekke verzoeken gehad. De wel gekke verzoeken zijn natuurlijk dingen die de kranten halen, maar de meeste mensen willen gewoon in alle rust afscheid nemen van hun dierbare zonder allerlei poespas erbij.
Of er dingen zijn waar ik niet aan mee zou werken? Vast wel, maar ik kan nu zo gauw even niks verzinnen. Ja, ik kan wel allerlei extreme dingen verzinnen als olifanten, tijgers etc. etc.
Er is tegenwoordig een stroming die heel erg tegen het oplaten van ballonnen is en ik heb er zelf ook een gruwelijke hekel aan dus ik zou daarvoor wel proberen een alternatief te verzinnen als men dat graag wil, belleblaas of biologisch afbreekbare ballonnen oid.
Ik snap wel dat dat een beetje ver gaat voor een uitvaartcentrum.Oom heeft gevaren.quote:
Ze hadden dan beter het afscheid op het strand zelf kunnen doen toch
Gijsje bedacht de uitvaart in een strandpaviljoen aan einde middag, met uitzicht op zee.
Het stormde woest. Wij kwamen gezandstraald binnen.
Toen alles was gezegd en gedaan, ging de storm liggen en deden wij oom uitgeleide langs het strandpad.
Bijzonder.
MAG je een uitvaart ook elders houden? Of ben je gebonden aan een crematorium of geloofshuis?
TS heel erg bedankt voor je inkijk in je wereld.
edit: kennelijk had ik de laatste post. Nieuw deel openen lijkt me niet zinvol. Als iemand er wel behoefte aan heeft, voel je vrij.